کردستان

لرستان

خبر زیر شگفت زده ام کرد مگر چنین چیزی ممکن است در ناف آمریکا ازدواج پیرمردی با دختر 11 ساله ! اما تا متن آن را خواندم با خود گفتم ، آنان کجا و ما کجا ؟!
   " جیم زتز 62 ساله اهل کالیفرنیا که دچار سرطان لوزالمعده مرحله 4 است ، در مراسمی که در حیاط پشتی خانه شان در 14 مارس با حضور اقوام و دوستان برگزار شد با غرور دست دخترش جوزی را گرفت و حلقه ای را بر انگشت اشاره او قرار داد." (1)
او هم به آرزوهای دخترش پاسخ داد و هم خودش . هر دو در زمان ازدواج واقعی نمی توانستند دوشادوش هم برای خوانده شدن عقد ، جلوی کشیش کلیسا بروند، اما با این تمرین آن دو به آرزوی خود جامه عمل پوشاندند . یک تصمیم و اجرای کاملا انسانی و تحسین برانگیز.
کسی قصد دفاع از آمریکا را ندارد ، نیازی به این کار نیست ، آمریکا کشوری است که همجنس بازی را قانونی کرده است و به دیگر کشورها نیز سرایت داده است ، آزادی روابط جنسی در آن غوغا می کند و......اما حداقل چنین رفتارهای انسانی را هم دارد.

اما در کشور ما رهای 11 ساله با سودجویی یک مرد 50 ساله برای پاسخ دهی به آمال شهوانی خود ، مقروض بودن پدر دختر را آلت نقشۀ شوم خود ساخته است.

آری چنین اخباری مخصوص کشورهای مسلمان است. بیان مسأله مسئولیت سنگینی دارد اما تعداد خوانندگان خبر :
( در عرض 12 ساعت 20600 نفر گزارش خبر صدای معلم را مطالعه کردند ) .

ازدواج رهای 11 ساله با مرد 50 ساله در قبال 15 میلیون تومان قرض پدر ، مرا واداشت تا بنویسم.

  در کتاب مقدس ما مسلمانان و به تبعیت از آن در روایات از ائمه اطهار ، سن خاصی برای ازدواج دختران مشخص نشده است اما به بلوغ دختران برای ازدواج اشاره شده است و چون دختران در سن 9 سالگی به سن تکلیف می رسند ، سن 9 سالگی اولین پله برای تحقق ازدواج دختران به عنوان توجیهی موجه است. هر چند کودکان سرزمین ما به دلیل فقر و جهل موروثی والدین شان ، زودتر از سن قانونی اشتغال یعنی زیر 15 سال ، وارد عرصه فعالیت ولو از نوع کاذب آن می شوند ، اما امر ازدواج ، اصلا شوخی نیست ، بازی نیست ، اسباب بازی هم نیست ! کانالی برای سیرسازی شکم هم نیست و یا ابزاری برای تأمین کمبودهای زندگی پدران جاهل هم نیست. وقتی آدمی می اندیشد که قرآن مبین اختیار و مسئولیت ازدواج دختران را بر دوش پدران نهاده است تا بر اساس رضایت خودِ دختر ، آنان را شوهر دهد، سوءاستفاده برخی از پدران از این قدرت در نگاه ابزاری به دخترانشان در رفع نیازهای مادی دو سه روزۀ خودشان ، عین نکبت و بدبختی است!

در جامعه ما بین رفتارهای مربوط به ازدواج ، فاصله از زمین تا آسمان است ؛  از یک سو آزادی بی حد و نصاب در روابط جنسی را داریم که عمده فاکتور افزایش بیماری ایدز در کشور است ، از سویی برای همین دلیل و افزایش توقع و انتظارات دختران برای مدت تحصیل بیشتر و بالاتر و اشتغال آنان و بی نیازی شان همچون گذشته به مردان ، افزایش سن ازدواج را داریم و شاید تلاش برای حفظ حریم آزادی خود ، چون بیشتر زنان ما هنگام ازدواج دیگر هیچ نوع آزادی عمل حتی میل به ملاقات والدین رفتن را نیز ندارند چون شوهرانشان چنین اجازه ای نمی دهند ! از سویی آمار بالای طلاق را ، از سویی روابط نامشروع مابین زنان و مردان همسردار را ، از سویی چند همسری را و.... و نهایتا ازدواج با کودکان زیر 18 سال که معیار سن قانونی برای امور بانکی و رانندگی و دیگر فعالیت های اجتماعی و سیاسی هست اما متأسفانه برای خطیرترین تصمیم زندگی بشر یعنی ازدواج ، رعایت نمی گردد.

برخی از کشورهای مسلمان دیگر در منطقه نیز همچون افغانستان ، ترکیه و...با ما همدردند. به نظر می رسد با وجود این همه عالِم و فقیه در جامعه ، نسبت به شرایط زمان ، باید وِفاقی حاصل آید و فتوایی در جهت حمایت از تن نحیف دخترکان سرزمین مان صادر شود. حس انسان دوستی صدور چنین حکمی را در زمان تشکیل اجلاس کشورهای مسلمان برای تمامی کشورهای درگیر ، مصلحت می داند و ضرورت آن را مطالبه می نماید.

انتظار می رود مقام معظم رهبری ، برای پشتیبانی از دختران امروز و مادران فردای جامعه و سلامتی هر دو ، نگاهی مهربانانه داشته باشند و رهاهای در دام ماندۀ صیادان را رهایی بخشند. این رهایی یک موهبت الهی است که در وجود هر انسانی از سوی خالق نهاده شده است ، منتهی مراتب عده ای ، حال در سایۀ جهل و بیسوادی و یا فقر و نیاز مادی و ... ، آن را طعمۀ مطامع خویش ساخته اند.

فراموش نکنیم که رها اولین و آخرین دختر قربانی امیال فردی نیست ، از اخبار زهره ها و نسیم ها و.... ما بی خبریم و یا بی تفاوت از کنار آنها می گذریم . نتوانستم برای انگیزش بیشتر و یا استناد به موارد دیگر ، نمونه های بیشتری ذکر کنم و یا مطلب را خارج از شأن سایت و همکاران باز کنم ، برای خودم نیز قابل تحمل نبود ، اما اگر امروز توانسته اید واکنش انزجار و نفرت خود را نسبت به این مسأله ، ابراز دارید ، از طریق مراجع مجازی ، در پی آگاه سازی افکار عمومی برآئید تا شاید یک بار برای همیشه هر چند نومیدانه و با تصویری غیرممکن ، به نتایج مفیدی در این خصوص برسیم. امروز من و شما این صدا را تبدیل به فریادی کنیم تا قانون به دادرسی ناتوانی این کودکان در قبال مسئولیت روابط زناشویی ناخواسته و تحمیلی از سوی عزیزترین و نزدیک ترین ولی نعمت خودشان برسد و مجرمین را با تعیین حد مجازات ، به کیفر اعمال برساند.

اگر فقط به خواندن و متأثر شدن فردی خود بسنده کنیم ، دردمندی تن نحیف دختر بچه های بیشماری وبال گردن ما خواهد بود. شاید همین الان نقشۀ شوم دیگری توسط پیرمردی برای دختر بچه ای در حال پی ریزی است ، چه فرق می کند در کدام شهر و روستا و یا استان و یا حتی کدام کشور ، ما به نام انسان و انسانیت سخن می گوئیم و برای انسان که از دوران برده داری ، ازمنۀ بسیاری را پشت سر نهاده است ، نگرانیم. اسلام دین شفقت و مهربانی و گذشت و رحمت است ، چهرۀ دین خود را با نسبت های ناشی از امیال رفتارهای گناه آلود حیوانی عده ای ، آلوده نسازیم. ازدواج را هم که پدیده ای خوشایند و مطلوب برای نوع بشر است و دلایل فردی و اجتماعی آن بر همگان آشکار ، به زشتی و پلیدی ملبس نسازیم که حرمت و قداست آن نیز لکه دار می گردد. ازدواج برای تولید نسل و تأمین سلامتی روح و جسم و تضمین سلامت جامعه ، امری لازم و ضروری است اما چنین نگاه معامله گری بدان ، آسیب های جدّی به باور کودکان ونوجوانان وارد می سازد که بیزاری و دوری از آن ، یکی از آن رفتارهاست.

امروز رها به جای بازی نقش مادر با عروسک پوشالی و مهمان بازی اش با دیگر همسن و سالان خود ، نقش یک زن واقعی را ایفا می کند ! تن نحیف او برای واقعیت ارضای نیاز جنسی ، خیلی خیلی شکننده و آسیب پذیر است !

داستان دختر 8 ساله را بروید مطالعه کنید که در زیر سایۀ همین انجام واقعی رابطۀ زناشویی دوام نیاورده و در اثر خونریزی شدید فوت کرده است .

آسیب های روحی – روانی دخترانی که هنوز از تشخیص دست راست و چپ خود ناتوانند اما مجبور به انجام رابطه ای هستند که برای او به جز وحشت و درد ، هیچ بهره ای ندارد !

آخر در او هنوز چنین نیازی به قابلیت تشخیص و ارضا نرسیده است !

چنین سرنوشت برای دخترکان بینوای سرزمین من یا دیگری به جز واقعیت تجاوز جنسی ، هیچ تعریف دیگری ندارد  .

شما پدری که صلاحیت اطلاق چنین نامی را بر خود ندارید با خشم ناشی از قدرت پدرانه و با دستان خود دختر خود را به حجلۀ تجاوز همجنس خود مهمان ساخته اید .

رها و رهاهای دیگر با طی این مسیر زنده به گور می شوند و آرزوهای کودکانۀ آنان مدفون می گردد. او کودکی را آرزو نکرده زن گردیده است .

او تکامل بلوغ سنی – جنسی را در خود تجربه نکرده ، کودکی خود را قربانی شده یافته است .

او قربانی غفلت ما و آمال بوالهوسانۀ مردی 50 ساله و رهایی پدری از قرض چند تومنی اش گردیده است . اگر همۀ این ها جنایت نیست پس چیست ؟
ما چرا برای مهم ترین اصل زندگی اجتماعی خود یعنی مسأله ازدواج ، قانونی مستحکم با ضمانت اجرایی مُوثّقی نداریم ؟!

بحث و مطالعه مهریه و حدود آن مهم است یا خود امر ازدواج؟!

ناتوانی در پرداخت مهریه های فزایندۀ چشم و همچشمی و زندانی شدن تازه دامادها و پدران دختران مهم است یا خود امر ازدواج ؟ 

ما فرع را اصل فرض گرفته ایم و برعکس . بیایید برای رهایی تمامی دختران در بند معاملات پدران بی رحم و مردان بی وجدان ، فریاد برآئیم و نهضتی را برای نجات آنان آغاز کنیم . نهضت مخالفت با ازدواج دختران زیر 18 سال !

1) سایت نمناک - ازدواج غم انگیز دختر 11 ساله.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه استان ها و شهرستان ها/

تعدادی از فرهنگیان امروز پنج شنبه 25 بهمن ساعت 10 در برابر ادارات کل آموزش و پرورش کشور تجمع برگزار کردند .

این فرهنگیان با در دست داشتن پلاکاردهایی اعتراض خود را به عدم برآورده شدن مطالبات خود بیان کردند .

برخی  موارد مطروحه شامل توقف طرح معلم تمام وقت ،آزادی معلمان دربند ، یکسان سازی حقوق بازنشستگان با شاغلین ، تامین بیمه تکمیلی کارآمد ، حقوق بالاتر از خط فقر ، اجرای طرح رتبه بندی معلمان ، آموزش رایگان برای دانش آموزان و بهسازی مدارس بوده است .

پایان پیام/

گروه گزارش/

همان گونه که در گزارش پیشین آمد ( این جا ) ؛  نشست رسانه ای  حجت الاسلام و السلمین علی ذوعلم با رسانه ها برگزار گردید .

در این نشست صدای معلم پرسش های صریح و شفافی خطاب به رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی مطرح کرد .

بخش نخست را می خوانیم .

گروه استان ها و شهرستان ها/

« سیدمحمد بطحایی » در مصاحبه ها و نشست های رسانه ای دائما از " شاداب سازی مدرسه " می گوید .

وزیر آموزش و پرورش در دوم و سوم بهمن ماه  سال جاری در نشست با مشاوران زنان در ادارات کل سراسر کشور در حضور برخی مسئولان و شخصیت ها مانند معصومه ابتکار معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهور گفت : ( این جا )

" یک بررسی را دوستان من در چند وقت پیش به من گزارش دادند در طی سه ماه دویست و پنجاه و شش بخش نامه تجویزی  به مدرسه ابلاغ شده یعنی در یک سال هزار بخش نامه به مدرسه داده شده که مدرسه، اگر با این مشکل مواجه شدید مسئله را این گونه حل کنید. ما باید این مسیر را برگردانیم. ما از سر گشاد این شیپور  را داریم می دمیم برای همین صدایش در نمی آید.

به حضرت عباس به همین علت هیچ اتفاقی نمی افتد. ما داریم شیپور را  برعکس فوت می کنیم. مدرسه باید تصمیم گیر باشد. من و شما باید تصمیم ساز باشیم. هر آنچه غیر از مدرسه است باید نقش حمایت کننده و پشتیبانی کننده داشته باشد.

بنده خودم را عرض می کنم شما را نمی گویم ، اسائه ادب نمی کنم . من باید نقش نوکری مدرسه را داشته باشم. دست به سینه باید بایستم ببینم مدرسه چه می خواهد چه کمکی از من برمی آید برایش انجام بدهم. در حالی که الآن برعکس این اتفاق است. من این مثال را بارها زده ام خدا انشاء الله برای کسی نخواهد برای شما هم نخواهد.درسه محوری راه نجات آموزش و پرورش است. همه اختیارات به جز آن بخش حاکمیتش باید به مدرسه بسپاریم. در مدرسه باید تصمیم گیری بشود. این مهمترین سیاست آموزش و پرورش است و باید دنبال بشود. برای این یکی از ده ها اتفاقی که باید بیافتد این است که ما باید ساختارهای بیرون مدرسه را چابکش کنیم

ما هفته ای دو ساعت با آنها هنر کار می کنیم و آن دو ساعت هم هفده درصد معلمان ما متخصص اند. هفتاد و سه درصد بقیه غیر متخصص اند و عملا هنر اتفاق نمی افتد. تربیت بدنی هم همین داستان را دارد متاسفانه...."

در حالی که حداقل یک سوم مدارس کشور غیرمقاوم بوده و سیستم گرمایشی غیرایمن دارند  بطحایی به همراه هیاتی کثیر متشکل از مسئولان وزارتخانه در مدرسه  " آب و آینه " حضور پیدا می کند تا شاهد بازی دانش آموزان با وسائل بازی آماده و لوکس باشد . ( این جا )

مدیر یکی از دبیرستان های دولتی تهران به صدای معلم می گوید :

از ابتدای سال دانش آموزان مستعد در موسیقی را شناسائی کردیم .

سپس با اولیاء دانش آموزان در مورد اهمیت موسیقی و نقش آن در آموزش و پایه ریزی کارهای تیمی نشست گذاشتیم .

استقبال خوبی کردند .

چون مبلغ خرید بیش از 2 میلیون تومان بود چاره ای نداشتیم تا برای خرید آلات و ادوات موسیقی از اداره آموزش و پرورش مجوز بگیریم .

اکنون حدود یک ماه است که درخواست مکتوب نوشته ام .

ابتدا گفتند که برای خرید ادوات موسیقی ایرانی مانند تار ، سه تار ، دف ، بربط ، تنبک و... مجوز صادر نمی شود .

ناچارا به خرید یک اُرگ بسنده کردیم .

پی گیری کردم . گفتند که شورای آموزش و  تربیتی منطقه برای این موضوع جلسه تشکیل داده است اما هنوز به من مجوز نداده اند ....

این مدیر دبیرستان که نخواست نام و حتی مدرسه و منطقه اش مشخص شود گفت که حرف های وزیر آموزش و پرورش شعاری بیش نیست و اعتمادی به آن ها ندارد .

او گفت که چند بار به اداره آموزش و پرورش مراجعه کرده است و گویا مسئولانی که پشت این میزها نشسته اند از واقعیت های جامعه و مدرسه بی اطلاع هستند .

پایان گزارش/

  اغلب ما حداقل سینما سه بعدی و شاید چهار بعدی را تجربه کرده ایم. طی ده  سال اخیر  به این بعدها اضافه شده و ما سینما ده بعدی هم داریم یا سینمای چند بعدی که بدون عینک چند بعدی کار می کند.
ممکن است در این سینما به سمت خاصی هل داده شوید. چیزی با پای شما برخورد کند. هوای گرم یا سرد به سمت صورت شما بوزد. صدایی از پشت سر احساس کنید، قطرات آب روی شما ریخته شود و بقیه ماجراهای سینمای چند بعدی را که می دانید.
حالا فرض کنید وارد یک اتوبوس که به شکل سینمای چند بعدی است شده اید. در حالی که روی تمام شیشه های اتوبوس تصاویر چند بعدی نصب شده  و شما همراه دیگران در حال سفر و ماجراجویی هستید.
این اتوبوس همان سازمان آموزشی ماست که منطق آن بر عقلانیت اداری چیده شده است. همه صحنه ها جدی و بسیار واقعی یا بهتر است بگوئیم فراواقعی هستند. ممکن است شما حتی با دیگر مسافران یا راننده صحبت و گفت و کنید. یا خودتان برخی جاها رانندگی کنید. این در حالی است که شما در یک فضای یک متر مربعی روی صندلی ثابت نشسته اید.

واقعیت سینمای چند بعدی چیست؟

در برخی از این سینماها به عمد عینکم را در می آوردم و به شدت مورد اعتراض مدیران سینما چند بعدی قرار می گرفتم. مدیران سینما چند بعدی و طراحان حرفه ای آن وظیفه دارند جسم، احساس و ذهن ما را درگیر وانموده ها و چیزهای مجازی که بیش از حد واقعی به نظر می رسند کنند.
از استعاره ی سینما چند بعدی استفاده می کنم تا  وضعیتی را در نظام آموزشی ایران نشان دهم که موجب سکون در آموزش رسمی کشور ما شده است.

هم نظام آموزش و پرورش و هم نظام آموزش عالی توسط مدیران اداری و سازمانی می چرخند که در پشت میز کار خود نشسته اند و درگیر یک سیستم منطقی، خطی و مدیریتی هستند که شبیه اتوبوسی است که حرکت نمی کند ولی در داخل آن بحث ها، تقلاها و گفت و گوهای مجازی سختی در جریان است.

نگاه مدیران ما به مقوله هایی مانند تدریس، آموزش، برنامه درسی، پژوهش و تربیت  نگاهی صرفا مدیریتی است. آن ها غرق آیین نامه های مجازی، دستورالعمل های سازمانی و منطق اداری هستند. همین امر باعث شده که اتوبوس مدرسه و دانشگاه در دنیای واقعی چندان حرکتی به جلو نداشته باشد. نتیجه ی حضور مدیران سازمانی در نظام آموزشی ما که به تعلیم وتربیت به عنوان مقوله ای اداری می نگرند توقف نظام آموزشی در ایران بوده است. تمام این قواعد کمّی بی انتها در نظریه ی قفس آهنین ماکس وبری قابل تحلیل است. این همه بعد کمی و اداری باعث بی خردی آکادمیک و بی ارتباطی نهاد آموزش و پرورش با مسایل کشور شده است

مدیران آموزش عمومی و عالی هر روزه بعدی بر سینمای  تعلیم و تربیت ایران می افزایند، چندان که واقعیت های افزوده در این صحنه ی اداری بی شمارند.

برخی از آن ها مانند  محور قرار دادن کتاب درسی، نظام رتبه بندی معلمان، کاهش مدت آموزش معلمان، ورود کار، شغل و کنکور به دوران ابتدایی، نظام متمرکز یکسان نگر، بومی گزینی در کنکور، رتبه بندی دانشگاه ها، آیین نامه های ارتقا و ترفیع اساتید دانشگاه ها،  مقاله سالاری، ISI سالاری، JCRسالاری و اخیرا Q1 سالاری  همه و همه کمیت گرایی کاذبی است که تنها نیازهای سازمانی و اداری مدیران ما را در اتاق های اداری برآورده می کنند.

مدیران آموزشی، ممیزی، نظارتی و پژوهشی مانند مدیران سینما چند بعدی نگران هستند که کسی احیانا عینک سیاه چند بعدی خود را از چشمانش بیرون نیاورد و مشغول دیدن واقعیت های بیرونی نشود.

سرگرم نگاه داشتن مردم مهم ترین وظیفه مدیران اداری - سازمانی است. آن ها تمایل دارند یا گاهی عادت کرده اند مردم را درگیر جلسات انتزاعی، فرم های انتزاعی، آمارهای کمّی و عجیب انتزاعی کنند.

آن ها نه سر از فلسفه نظام های آموزشی در می آورند، نه جامعه شناسی آموزش و پرورش را درک کرده اند و نه در مورد واقعیت های برنامه درسی، تدریس و روانشناسی یادگیری چیزی می دانند. حتی به این چیزهای کیفی هم چونان مقوله های آیین نامه ای و اداری می نگرند. مثلا تصور می کنند با یک چک لیست ارزشیابی کمی می توان کیفیت معلم، استاد، دانشجو، مدرسه یا دانشگاه را کنترل کرد.

در حوزه برنامه درسی که تخصص اصلی بنده است قطع به یقین تصور این مدیران از برنامه های درسی در وزارت آموزش و پرورش به اشتباه کتاب درسی و در وزارت علوم سر فصل دروس بوده و هست. حال اگر دست بر قضا مدیرانی وارد سینما چند بعدی شوند که سنخیت یا تخصصی در زمینه تعلیم و تربیت دارند،  فوری با آن ها برخورد می شود.

آنها حق ندارند واقعیت افزوده ی کتاب های درسی، آیین نامه های آموزشی و سیستم های متریک را نقد کنند. 

در این سینما چند بعدی بزرگ کسی مجاز نیست بیرون از عینک سیاه چند بعدی، جهان واقعی بیرون را نگاه کند. نتیجه ی حضور مدیران سازمانی در نظام آموزشی ما که به تعلیم وتربیت به عنوان مقوله ای اداری می نگرند توقف نظام آموزشی در ایران بوده است. تمام این قواعد کمّی بی انتها در نظریه ی قفس آهنین ماکس وبری قابل تحلیل است. این همه بعد کمی و اداری باعث بی خردی آکادمیک و بی ارتباطی نهاد آموزش و پرورش با مسایل کشور شده است.

نوفهمی در مطالعات برنامه درسی

تهران

بانک مرکزی جمهوری اسلامی در آمار اعلامی خویش کسری بودجه برای ۹ ماهه اول سال جاری را بیش از ۴۵ هزار میلیارد تومان اعلام کرد. بر اساس آمار جدیدبانک مرکزی با وجود حاصل شدن درآمدهای پیش‌بینی‌شده در ۹ ماه اول سال جاری، دولت با کسری بودجه ۴۵ هزار میلیاردی روبه رو بوده است. پیش‌تر بانک مرکزی جمهوری اسلامی میزان کسری بودجه برای ۹ ماهه اول سال جاری را ۲۴ هزار میلیارد پیش‌بینی کرده بود. 

بر اساس آمار اعلامی بانک مرکزی میزان درآمدهای پیش‌بینی شده از محل فروش نفت در ۹ ماهه اول سال جاری یعنی قبل از عملیاتی شدن تحریم‌های نفتی آمریکا در آذر ماه ، محقق شده  و مقدار قابل توجهی نیز بیش از میزان پیش‌بینی‌ها است. بودجه سال جاری با قیمت پایه ۵۵ دلار بسته شده بود ولی طی ۹ ماه گذشته جمهوری اسلامی نفت را به‌طور متوسط با قیمت بشکه‌ای ۷۰ دلار به فروش رسانده است.

در بخش درآمدهای پیش‌بینی شده برای دولت، مالیات سهم چشمگیری دارد. دولت برای ۹ ماهه امسال ۱۰۷.۵ هزار میلیارد تومان درآمد مالیاتی پیش‌بینی کرده بود، اما تنها ۷۲ درصد آن محقق شده است. آمارهای بانک مرکزی نشان می‌دهد که از ابتدای امسال درآمدهای مالیاتی، به غیر از تیرماه، در هیچ کدام از ماه‌های ۹۷ محقق نشده است. علت امر به رکود اقتصادی و وضعیت بد شرکت‌های دولتی و خصوصی، همچنین اُفت چشمگیر واردات کشور که مشمول مالیات و تعرفه می‌شود، برمی‌گردد.

اما بعد از بازگشت دور جدید تحریم‌های ایالات‌ متحده آمریکا که شامل تحریم های نفتی می شود، بر اساس آمارهای بین‌المللی مقدار فروش نفت ایران به نصف کاهش‌یافته است و از طرف دیگر با تشدید بحران اقتصادی در درون ایران عملاً درآمدهای مالیاتی نیز به‌شدت کاهش خواهد یافت . لذا  باید منتظر کسری بودجه قابل‌توجهی برای ماه های پایانی سال جاری و سال آینده  باشیم.

همه پول نفت وارد بودجه دولت نمی شود . 14.5 درصد به شرکت ملی نفت بابت هزینه های استخراج و توسعه تعلق می گیرد و 32 درصد وارد صندوق توسعه ملی می شود. 3 درصد هم به حساب توسعه استان‌های نفت‌خیز، گازخیز و کمتر توسعه‌یافته ایران واریز می‌شود. بدین ترتیب تقریبا نصف در آمدهای صادرات نفت یعنی  ۵۰.۵ درصد این درآمد در قالب اجرای قانون بودجه سالانه مستقیم در اختیار دولت قرار می‌گیرد.

اگر  صادرات روزانه نفت ایران در سال آینده  بین نهصد هزار تا یک میلیون و سیصد هزار بشکه در روز ادامه یابد، منابع دلاری بودجه سال آینده ۱۶.۱ میلیارد دلار و در شرایط بدبینانه‌تر ۱۱.۶ میلیارد دلار خواهد بود که ۳۰ تا ۵۰ درصد در مقایسه با امسال کاهش خواهد یافت. در این صورت دولت ایران برای تامین منابع مورد نیاز خود چاره‌ای جز افزایش نرخ رسمی ارز، استقراض و برداشت از ذخایر ارزی بانک مرکزی نخواهد داشت، اقداماتی که به معنای رشد بیشتر نقدینگی و  افزایش تورم خواهد بود .

در حالی که هزینه های دولت افزایش یافته است در آمدهای اصلی دولت یعنی فروش نفت خام و مالیات کاهش یافته است. سطح انتظارات دستگاه های دولتی و نهادهای دریافت کننده بودجه بسیار بیشتر از بودجه تخصیص یافته است. اقشار مختلف اجتماعی از صنعتگران و کار آفرینان تا کارگران و بیکاران از دولت انتظار حمایت مالی دارند. دولت هم واقعیت های اقتصادی  را به مردم نمی گوید و سعی می کند اوضاع را عادی جلوه دهد. در عوض طبق معمول با استقراض از بانک مرکزی و افزایش نرخ ارز  کسری بودجه خود را جبران خواهد کرد و نتیجه آن افزایش تورم در ابعادی غیر قابل انتظار در سال 98 است.

آموزگاران اندیشمند

گروه رسانه/

در جریان شکایت از صدای معلم تعدادی از فرهنگیان با ارسال یادداشت و پیام ها حمایت  خود را از این رسانه معلمی ابراز داشتند .

لازم می دانیم از تک تک این عزیزان تشکر و قدردانی ویژه داشته باشیم .

« صدای معلم » از سایر دوستانی که با ارسال پیام های خود با ما همدلی کردند تشکر و قدردانی می نماید .

1- فرهنگیان بناب

2- شهروندان، بازاریان، فرهنگیان و اولیاء دانش آموزان شهرستان بناب

3- آقای اردشیر کاظمی

4- خانم مینو امامی ( این جا ) و ( این جا )

5- آقای علی قربانی

6- آقای ابوالقاسم صفدری

7- آقای سعید رستگار

8- آقای حسین میرزانیا

9- آقای محمد رضاخواه

10- آقای بهرام یعقوبی

11- آقای امیر اسماعیلی

12- انديشه دانا

13- آقای مجید شاهی

14- خانم سعاد موسوی شرقی

15- خانم فرخنده قربانی مقدم

16- آقای دکتر غلامرضا شمسی

17- آقای عبدالله افراسیابی

18- آقای داود کریمی

19- آقای داود محمدی

20- آقای محمدرضا شهریاری

21- آقای محمدصادق اسماعیل زاده

پایان پیام/