
بر اساس کدام قانون و شیوه نامه ای ، این دانشگاه مجاز است مشخصات و اطلاعات دانشجویی دوره های مهارت آموزی را در گروه های مجازی قرار دهد؟
در طول دوره ی مهارت آموزی برای گروه اول و دوم مشمول تبصره ده ماده ۱۷ ، چندین بار این کار از سوی مراکز استان ها صورت گرفت و در گزارش های قبلی به آن اشاره شد. کدام یک از دانشگاه های وزارت علوم ، تحقیقات و فن آوری اطلاعات پرسنلی و آموزشی دانشجویان را به این راحتی به حراج می گذارد؟
مسئولین پردیس های دانشگاه فرهنگیان، در صورت پیشامد هر گونه سوال برای دانشجویان، هیچ پاسخ روشن و مشخصی برای آنان ندارند و با کج خلقی همه موارد را به سازمان مرکزی حواله می کنند. در این مورد نیز ادعا می شود که در جریان نیستند.
سازمان مرکزی دانشگاه فرهنگیان با کدام مجوز بدون کسب اجازه از دانشجو، اطلاعات پروفایل و آماری آموزش وی را در گروه ها قرار داده است؟

از طریق این فایل با جست و جو کردن نام دانشجو، کد ملی، شماره دانشجویی و سایر اطلاعات او هویداست. آیا پیش بینی عواقب ناشی از نشر این فایل را نیز بر عهده خواهید گرفت؟
در اطلاعات قبلی که این دانشگاه از مهارت آموزان در گروه ها منتشر نمود، کد پرسنلی و شماره همراه دانشجو نیز قابل دسترسی عموم قرار گرفت.
مهارت آموزان گروه اول و دوم مشمول تبصره ده ماده ۱۷ معرفی شده به این دانشگاه می گویند: حتی اولیا و دانش آموزانشان نیز به اطلاعات شخصی شان در گروه های درسی دست پیدا کرده اند و از طریق آنان تازه متوجه شدند که ریز نمرات آزمون جامع چگونه بوده است.
پسندیده بود از طریق اطلاعیه ای، به دانشجویان و مهارت آموزان منظور اطلاع داده می شد که در پروفایل شخصی خود آنچه باید دنبال شود را مشاهده نمایند.
آیا دستگاه های امنیتی ،بازرسی و نظارت بر عملکرد دانشگاه ها، نباید از دانشگاه فرهنگیان بابت حرکت نپخته و خارج از حقوق شهروندی و نادیده گرفتن مفاد منشور اخلاقی دانشجویی از رییس دانشگاه فرهنگیان توضیح بخواهند؟
چگونه می توان از این دانشگاه با زیر پا گذاشتن ابتدایی ترین اصول اخلاقی و سازمانی، توقع داشت که سوالات آزمون ها را نیز منتشر نکرده و اهمیت کیفیت آموزشی را در حوزه ی تربیت نیروی انسانی زیر سوال نبرده باشند؟


این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
گروه گزارش/

در آخرین گزارشی که « صدای معلم » در مورد « شورای عالی آموزش و پرورش » با عنوان : «آقای رئیس جمهور ! شورای عالی آموزش و پرورش یک نهاد مشورتی نیست ! » منتشر کرد نسبت به برخی اظهارات و نقطه نظرات رئیس جمهور انتقاد شد . ( این جا )
در بخشی از این گزارش آمده بود :
«نکته مهم دیگر مربوط به « اعضای شورای عالی آموزش و پرورش » است .
پرسش « صدای معلم » آن است که آیا واقعا حضور 22 نفر در این شورا لازم و یا ضروری است ؟ این در حالی است که برخی اعضای این شورا که حضورشان در این شورا از جنبه ی" حقوقی " است شناختی از آموزش و پرورش ، موضوعات و چالش های آن نداشته و حضورشان بیشتر " اسمی " است .
اگر منظور نظر تصویب کنندگان قانون تشکیل شورای عالی آموزش و پرورش از گنجاندن برخی شخصیت های حقوقی مانند وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ، وزیر بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی ، وزیر جهاد کشاورزی ، وزیر صنایع و معادن ، رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور و... جلب نظر و همکاری این مقامات می باشد حضور رئیس جمهور به عنوان نهاد بالادستی و مافوق کافی است و دستورات ایشان و مصوبات شورا که به امضای ایشان می رسد ، نافذ و قابل اجرا خواهد بود .
« صدای معلم » پیشنهاد اصلاح کارشناسی این قانون را البته با مشارکت کارشناسان مستقل و صاحب نظران متخصص دارد» . پس از دو سال به آن جایی رسیدند که صدای معلم پیش تر نسبت به آن آگاه سازی و هشدار داده بود . اما کسی و نهادی توجه نکرد ...
اما نکته ی مهم این است که این مساله شامل فقط اعضای حقوقی نمی شود و قابل تعمیم به سایر اعضای این شورا نیز می باشد .
به عنوان مثال ؛ عملکرد سیما فردوسی ، طیبه ماهروزاده، غلامعلی حدادعادل، غلامحسین رحیمی، مریم رنگآمیز طوسی، حبیتالله گودرزی دورکی ، جواد نوبختی ، عبدالکریم بهجتپور چه بوده است ؟ به عبارت خیلی ساده ، این اعضا در مدت دو سالی که از سوی رئیس جمهور پیشین منصوب شدند ؛ چه کاری کرده اند و حضورشان چه دست آوردی برای نظام آموزشی داشته است ؟
جواد نوبختی، حبیبالله گودرزی و مریم رنگآمیز طوسی به عنوان افرادی که با رای مستقیم معلمان به شورای عالی آموزش و پرورش راه پیدا کردند ، چگونه می خواهند به اعتماد معلمان به آنان پاسخ گو باشند ؟

دیدگاه های این افراد به عنوان اعضای شورای عالی آموزش و پرورش نسبت به چالش ها و مسائل این دستگاه چه بوده است ؟
نکته قابل تامل آن است تنها عضوی که به اجرا نشدن دستور العمل بازگشایی مدارس مصوب این شورا در سال قبل اعتراض کرد « محمود مهرمحمدی » بود .
زمانی که مدارس از ابتدای اسفند 1398 به دلیل بحران کرونا تعطیل شدند ؛ « صدای معلم » در سلسله گزارش های تفصیلی و متعدد نسبت به این تصمیم غیرکارشناسی و غیرعلمی واکنش نشان داد .
این رسانه به کرات نسبت به عوارض و پیامدهای این گونه تعطیل کردن بی حساب و کتاب هشدار داد .
نوید احدی عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش در پاسخ به پرسش صدای معلم که پرسیده بود : « آيا تعطيلي مدارس براي پيشگيري از شيوع ويروس كرونا يك راهبرد مناسب است » چنین پاسخ داد : ( این جا )
« شايد تعطيلي چند روزه براي كسب آمادگي و مهيا كردن محيط مدارس براي رعايت بهداشت قابل پذيرش باشد ولي تعطيلي مدارس براي چند هفته، تدبير مناسبي ارزيابي نميشود.
بيماري كرونا كه در چين شيوع پيدا كرده تنها به قرنطينه يك استان منجر شده است و مدارس و دانشگاههاي ساير استانهاي چين به فعاليت آموزشي خود ادامه ميدهند.
در كشور ما در اثر ضعف سرمايه اجتماعي و اعتماد عمومي، همه چيز رنگ و بوي سياسي پيدا ميكند و ارزيابي تدابير مؤثر را دشوار ميسازد. بنابراين، بايد ديد چه گروههايي به تعطيلي مدارس اصرار ميكنند ؟
برخي از خانوادهها واقعا نگران هستند و بيم آن دارند كه فرزندان آنها در مدرسه مبتلا بشوند و در اثر ترس در مورد امكان ابتلا و نيز اثرات بيماري فاجعه سازي ميكنند و معمولا از اثرات رواني اين فاجعه سازي غفلت ميورزند.

معلمان و دانشآموزان عزيز ما به دلايلي از تعطيلي استقبال ميكنند. مديران ارشد كشور هم معمولا در اتخاذ تصميم قاطع و قابل اعتماد ناتوان هستند.
در اين شرايط براي اتخاذ تصميم معقول بايد همه جوانب امر را در نظرگرفت .
« صدای معلم » پیشنهاد اصلاح کارشناسی قانون تشکیل شورای عالی آموزش و پرور را با مشارکت کارشناسان مستقل و صاحب نظران متخصص دارد . به نظر ميرسد بهترين تصميم آماده سازي محيط مدارس و آموزش بهداشت براي رعايت بهداشت و انجام فعاليت آموزشي است.
بايد توجه داشت كه تعطيلي مدارس در كل كشور براي چند هفته مي تواند پيامدهاي زيان باری داشته باشد و در مورد فايده آن ترديد جدي وجود دارد.
يكي از پيامدهاي قابل انتظار نوعي لوث مسئوليت و تضعيف هر چه بيشتر اتوريته نظام مركزي سلامت است.
تعطيلي مدارس تنها به معناي متوقف شدن فعاليتهاي آموزشي نيست بلكه نوعي اعلام فاجعه و توقف بسياري از فعاليتهاي اقتصادي و اجتماعي است. لذا بايد ديد مردم و ساير كشورها چه معنايي به اين امر خواهند داد و چگونه رفتار خواهند كرد. »
و اکنون پس از گذشت دو سال ، شورای عالی آموزش و پرورش به فکر کاهش آسیب های اجتماعی معلمان و دانش آموزان در دوران کرونا افتاده است .
پرتال وزارت آموزش و پرورش خبر داده است که ؛ ( این جا )
« طوفان کرونا، حوزه های مختلف زندگی انسان را با مشکلات و آسیب های جدی روبه رو کرده، از جمله: غیرحضوری شدن کلاس های درس؛ نظام تعلیم و تربیت و دانش آموزان را دچار آسیب های اجتماعی، روحی، جسمی و روانی کرده است.
به عقیده کارشناسان یکی از راه های مؤثر و تأثیرگذار یادگیری مهارت ها و تعاملات اجتماعی، حضور دانش آموزان در متن جامعه است، مدرسه به عنوان یک جامعه کوچکتر نقش مؤثری در اجتماعی شدن دانش آموزان دارد . »
در واقع ، پس از دو سال به آن جایی رسیدند که صدای معلم پیش تر نسبت به آن آگاه سازی و هشدار داده بود . اما کسی و نهادی توجه نکرد ...
و البته بخش طنز این ماجرا آن است در وبینار «آسیب شناسی مهارت های اجتماعی دانش آموزان در دوران کرونا» که با حضور سرکار خانم دکتر سیما فردوسی متخصص روان شناسی و عضو شورای عالی آموزش و پرورش برگزار می گردد قرار است درباره راه های مواجه دانش آموزان و اولیای آنان با آسیب های اجتماعی در دوران کرونا بحث و بررسی صورت گیرد .

پایان گزارش/

دنیا امروز نشان داده است که برای برونرفت از چالشهای اجتماعی نمیتوان تنها به حوزه آموزش اتکا کرد، . در کنار مبانی آموزشی مباحث پرورشی و اخلاقی باید بهصورت جدی مورد توجه قرار گیرد. در سیستم آموزشی فعلی نظام آموزشی کشور که به صورت مجازی و غیر حضوری در مدارس و تحت سامانه شاد انجام می شود متاسفانه به مباحث پرورشی و تربیتی توجه چندانی نشده است.
متولیان آموزشی کشور به حدی در بحث سامانه آموزشی شاد غرق شدند که یادشان رفته است که نسل فعلی علاوه بر آموزش صرف به مبانی تربیتی و آموزشی احتیاج دارد.
مغفول ماندن موضوع تربیت در مدارس و بیتوجهی به جایگاه معلمان تربیتی و پرورشی و سیاستگذاریهای اشتباه در آموزش و پرورش تا جایی پیش رفت که حتی در دوره کرونا بحث حذف و ادغام معاونت تربیتی نیز پیش آمد و بسیاری از مدارس اعلام کردند که به معلمان پرورشی و تربیتی نیاز ندارند.
آموزش و پرورش کشور پس از شیوع کرونا برنامه مدونی در حوزه آموزش نداشته است و بهنوعی دچار سردرگمی شده بود. اما پس از گذشت حدود دو ماه متولیان آموزشی به فکر راهاندازی سامانه آموزشی تحت عنوان شاد شدند که اشکالات و ایرادات جدی به این بخش وارد است که با گذشت بیش از دو سال هنوز ایرادتی در برنامه شاد وجود دارد.
ویروس کرونا بهنوعی متولیان آموزشی کشور را غافلگیر کرده است و متولیان این امر هم بدون آسیب شناسی جدی نسبت به راهاندازی سامانه شاد اقدام کردند . رفتار مسئولان امر نشان میدهد که این پروژه بهصورت آزمون و خطا در سطح وسیعی از کشور بهصورت اجباری اجرا شده است.
انتظار است که مسئولان و برنامه ریزان ، چالشهای زیر را بررسی کرده و مانع از آسیبهای پیشرو شده و اشکالات را به حداقل ممکن برسانند.
۱. نگاه آموزشی صرف و حافظه محوری بر فعالیتهای تربیتی و پرورشی و مهارت محوری غلبه کرده است.
۲. عدالت آموزشی در خانواده های طبقه ضعیف که فاقد گوشی های اندروید بوده و یا خانواده هایی که سواد لازم برای کار با گوشی را ندارند کاهش یافته است.
۳. نرمافزار شاد جایگزین جریان آموزش شده و از نقش یک ابزار و مکمل یادگیری به هدف، تبدیل شده است.
۴. الزام و اجبار به استفاده از نرمافزارها، فرصتهای آموزشی را به تهدید تبدیل کرده و مقاومت معلمان را افزایش داده است.
۵. برنامه های کیفی تربیتی و پرورشی مدرسه به حاشیه رانده شده است.
۶. تعامل حضوری خانواده و مدرسه و عدم استفاده از ظرفیتهای نهاد خانواده و انجمن اولیاء و مربیان کاهش داشته است.
۷. ارسال بی رویه مطالب دیگران باعث کاهش خلاقیت معلمان گردیده است.
۸. خلاقیت و رقابت گروهی در استفاده از نرمافزارهای جدید بین دانشآموزان کمرنگ شده است.
۹. دادن تکالیف زیاد به دانشآموزان موجب دلزدگی آنها از درس شده و فرصت بازی و بودن با اعضای خانواده را کاهش می دهد.

سامانه شاد به نوعی به دانشآموزان این خطه تحمیل شده است اما میتوان برای برونرفت از چالشهای موجود از خلاقیتهای فردی و اجتماعی معلمان برای جلوگیری از آسیبهای اجتماعی بعدی به سیستم آموزشی استان و حتی کشور استفاده کرد.
مدیران و متولیان آموزش و پرورش تا دیر نشده با ارسال فراخوانی از دستاندرکاران و نخبگان و پژوهشگران کشوری درخواست کنند که ابتدا آسیبشناسی جدی نسبت به سامانه آموزشی شاد داشته و ایدهها و خلاقیتهای خویش برای بهبود وضعیت موجود ارائه کنند و حتی از سیستم تشویقی در این امر استفاده کنند.
مدیریت بحران در این گونه موارد باید خودنمایی کند، از زمان شیوع کرونا تاکنون بیش از یک سال میگذرد چهبهتر بود که متولیان امر در این بخش از همان شیوع این ویروس خطرناک به فکر برنامهریزی مدون در حوزه آموزش و پرورش بوده و با ارائه طرحی مناسب و مدون زمینه معرفی سامانهای با درنظرگرفتن همه جنبههای آموزشی در کشور مدلسازی میکردند.
اینکه شیوههای آموزشی در کشور باید تغییر کند امری قابل پذیرش است اما این شیوه اگر فاقد برنامهریزی مناسب و مدون باشد آسیبهای آن جدی است.
کمیتههای سند تحول بنیادین و زیر نظامهای ششگانه آن و کمیته پدافند غیرعامل فرصت بسیار مناسبی است که از ظرفیت آنها در حوزه آموزش و پرورش بهصورت جدی استفاده نمیشود. اما برای برونرفت از چالشهای موجود مباحثی را برای کمک به سیستم آموزشی در کشور پیشنهاد میدهیم که انتظار است متولیان امر در جهت اصلاح برنامههای فعلی نظام آموزشی به کار گیرند.
۱. تأکید بر اصل بودن فرایند آموزش حضوری و کمکی بودن نرمافزار در کنار سایر ابزارهای کمکآموزشی
۲. رایگان کردن اینترنت برای استفاده از نرمافزار در مناطق محروم و طبقه ضعیف
۳. توجه به سایر ابعاد تربیتی و آموزشی و ساحتهای شش گانه
۴. ایجاد رقابت در معلمان و دانشآموزان برای تولید محتوای کیفی و مناسب
۵. امکان در دسترس قراردادن تبلتهای آموزشی بهصورت امانت به دانشآموزان طبقه ضعیف در مدرسه
۶. تمرکززدایی از برنامه و دادن اختیار به مدیر مدرسه و معلم برای ارائه برنامههای متناسب با مدرسه و کلاس
7. اضافهکردن مباحث پرورشی در کنار مبانی آموزشی
تصمیم سازان و تصمیم گیران آموزشی در کشور باید بپذیرند که دانشآموز امروز قرار است در آینده نقش اثرگذار اجتماعی در جامعه داشته باشند، باید نسبت به تربیت آنها در شرایط سخت کرونا برنامه مدون داشته باشیم و تنها به مباحث آموزشی تکیه نکنیم.
برگرفته از کتاب «تاًثیر کرونا بر آموزش»
نوشته دکتر حسین معافی
انتشارات پیام دیگر
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

21 مهر ماه آغاز هفته خوش نویسی است حدود هفتاد سال پیش زنده یاد دکتر بیانی کلاسهای آموزش خوش نویسی نوین را تشکیل دادند و بدین صورت قدیمی ترین نهاد هنری غیر دولتی مردم نهاد شکل گرفت به افتخار این مهم ۲۱ مهرماه روز ملی خوش نویسی نام گذاری شده است.
این روز همزمان با کل کشور در کرج نیز به همت انجمن خوش نویسان البرز مراسم گرامی داشت روز و هفته خوش نویسی در محل این انجمن برگزار گردید.
در این مراسم ابتدا استاد مهری رئیس انجمن خوش نویسان البرز ضمن گرامیداشت هفته خوش نویسی افزود:
انجمن خوش نویسان ایران در سال ۱۳۲۹ به همت زنده یادان دکتر بیانی، برادران میرخانی و استاد بوذری تشکیل گردید و استاد امیرخانی نیم قرن انجمن را اداره نمود که همگی اهل البرز هستند .
در ۸ آبان ۶۸ انجمن خوش نویسان کرج نیز به همت استادان غلامرضا خلج ،رضا منوری و با حضور استاد امیرخانی امیرخانی تشکیل شد و به دلیل حضور موثر البرزی ها در شروع، توسعه و تثبیت این هنر ناب به نوعی می توان البرز را خاستگاه خوش نویسی معاصر ایران نامید و از مسئولین استان علی الخصوص مدیر کل میراث وگردشگری ثبت ملی این عنوان را برای استان البرز مطالبه نموده و از شهرداری کرج بازسازی ساختمان قدیمی انجمن خوش نویسان کرج را خواستار شدند.
در ادامه دکتر حسین عسگری البرز پژوه نامی سخنانی در خصوص پیشنه و تاریخچه خوش نویسی در البرز ارائه نموده افزود:
برخی از لوح های خطاطی که از مارال تپه ،تپه از یکی شهرستان نظرآباد به دست آمده اند بیش از ۶۰۰۰ سال قدمت دارند پس می توان قدمت خط در البرز را پیشتاز نامید وی ضمن اشاره به قرآن های کتابت شده در پای آبشار کرکبود طالقان افزود: اگر کاتبان را خوش نویس بنامیم بیش از ۲۵۰ خوش نویس ممتاز در پیشینه تاریخی البرز وجود دارند. میرزا بانو ماه شرف خان برغانی بانوی خوش نویس برجسته البرز می باشند.
دکتر عسگری مزیت البرز در خوش نویسی را در ایجاد سبکهای نوین و ترکیبی ذکر کرده گفت:
استاد امیرخانی با تلفیق شیوه کلهر و برادران میرخانی و صفوی به سبک شیوه ی جدید دست یافتند و با ایجاد سبکجدید مرزهای هنر خوش نویسی را درنوردیدند. همان طور که استاد مهری اشاره داشتند البرز می تواند خاستگاه خوش نویسی معاصر باشد .
در ادامه دکتر عمار ایزدیار عضو شورای شهر کرج نیز پشت تریبون رفته و در خصوص لزوم حمایت شورا و شهرداری از هنرمندان البرزی و توجه به هنر اصیل خوش نویسی سخنرانی نمودند.
دکتر عسگری نماینده کرج در مجلس شورای اسلامی نیز حمایت از هنر اصیل خوش نویسی و جایگاه انجمن خوش نویسان در ترویج فرهنگ و هنر تاکید نمود .دکتر علیرضا رحیمی نایب رئیس شورای شهر کرج نیز از دیگر میهمانان و سخنرانان جلسه بود.
در این مراسم سارینا حیدریو غزال مهری از کودکان هنرمند به حافظ خوانی پرداختند سپس گروه موسیقی نیز با هنرنمایی خود شور و شعور جلسه را مضاعف نمود.
سخن آخر
یکی از مشکلات روزافزون در حوزه تعلیم و تربیت بد خطی مفرط و روزافزون دانش آموزان و معلمان می باشد . در کنار بد نویسی باید به غلط نویسی نیز اشاره کنیم. یکی از محاسن کلاس های مجازی ، آکواریومی کردن سیستم آموزشی بود .
برخی اوقات ، اشتباهات و خطاهای چندش آوری در پست های ارسالی دانش آموزان و نیز در نوشته همکاران دیده می شوند.
یعنی ما علاوه بر دور شدن از هنر ناب و اصیل خوش نویسی به تدریج دچار نوعی غلط نویسی املایی، انشایی و محتوایی شده ایم.
امیدواریم با مشارکت انجمن خوش نویسان کشور و همکاری معلم هنرمندانی چون استاد مهری (رییس انجمن خوش نویسان البرز واز دبیران اسبق شهیدستان کرج) بتوانیم قطار خارج شده از ریل خوش نویسی و درست نویسی را به مسیر اصلی و اصیل خود برگردانیم.





پایان گزارش/

چندسال از حادثه مدرسه شینآباد میگذرد و هنوز درد آن باقی است. این درد آن قدر جانسوز بود که درآن سالها، نه فقط اینکودکان مظلوم، بلکه تمام ملت ایران و حتی ملل دیگر دمبهدم این کودکان رنج کشیدند.
جامعه و مسئولانش می دانند که بچه های معصوم "شین آباد" در آتش بی تدبیری سوختند و متاسفانه کسی خویش را هم پاسخگو ندانست. همین ها! با بی خیالی از کنار مسایل و مشکلاتی که ممکن است به چنین حوادثی منجر شود، می گذرند و با امروز و فردا ها گفتن ها و گذراندن ها، ممکن است با چشم برهم زدنی، شین آبادی دیگر تکرار شود.
به قولی اگر به موقع بی خیال نمی شدیم و خبر می دادیم این اتفاق روی نمی داد.
به نظر می رسد در کشور ما کمتر از حوادث تجربه اندوزی کرده و هر تجربه تلخی را بارها تکرار می کنیم.
حادثه مدرسه زاهدان و دیگر حوادث بعد از شین آباد ، موید این بی خیالی بود و نشان داد فتیله این کابوس تلخ می تواند تلخ تر بیافریند.

و اما؛ هم اکنون، با از راه رسیدن سرما و محرومیت مدارسی از کشورمان ،خیزش و زبانه کشیدن این آتش های جانسوز، الاخص در مناطق محروم ، محتمل است.
نمونه آن ساختمان آموزشگاه دبیرستان و دبستان روستای حسن آباد سنجابی از توابع شهرستان دلفان لرستان، با جمعیت بالغ بر 80 دانش آموز معصوم روستایی ست که بر اثر نادانی پیمانکار وقت و عدم نظارت ناظرین یا چشم پوشی به عمد ، محل استقرار بخاری های گرمایشی، دقیقا در محل ورودی کلاس های درس بنا شده اند به سان هیولایی که بر در ورودی کلاس در کمین است و منتظر خدشه بر صورت کودکان محروم .
در شرایط عادی عبور دانش آموز از این کلاس های درس، به آسانی انجام نمی گیرد چه رسد به کوچکترین حادثه ای متاثر از این نابخردی که نه راه خروجی هست و نه راه ورودی به کلاس درس. هر چند هم اکنون جابه جایی و جانمایی و یا استفاده از سیستم های گرمایشی استاندارد راه حل مشکل است اما در این اوضاع اقتصادی از عهده مدرسه و کارکنانش برنخواهد آمد ....
این نمونه و هشداری است که مسئولین آموزش و پرورش، مدارس در معرض خطر را شناسایی و تدابیر لازم را به کار گیرند .
الان که بازگشایی مدارس در دستور کار است، اهمیت موضوع بیش از پیش جدی است.
مزید بر اطلاع و از سر ترس یا در رفع دغدغه، گفتیم تا مبادا عدم اطلاع رسانی، چنگ لاعلاج بر صورت زیبای فرزندان ما بیاندازد و توجیه بی تدبیری ها شود.


این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید