اگر از یکدیگر نترسیم به هم « دروغ » نمی گوییم ؛ وقتی دروغ نگفتیم ، « اعتماد » در جامعه به وجود می آید، وقتی اعتماد به وجود آمد عمل ناپسند «مبالغه کردن» و «قسم خوردن» نیز منسوخ خواهد شد.

اگر از هم نترسیم ؛ «شهامت انتقاد کردن» و  « قدرت انتقاد شنیدن » را پیدا می کنیم، یعنی هم به مشکلات و ضعفهایمان واقف می شویم و هم عمل زشت « غیبت کردن" »در جامعه کاهش می یابد. (حرفهایی را که چون جرات نمی کنیم رودر رو بگوییم در پشت سر می گوییم).

 اگر در برابر اشتباهاتی که از دیگران سر می زند واکنش های تند و خشونت بار از خود نشان ندهیم عملِ ناپسندِ « توجیه اشتباهات » و یا  « به گردن دیگری انداختن » آن در جامعه کاهش می یابد .

اگر قبول اشتباه اشخاص را حمل بر حقارت شان نکنیم، عمل نیکوی « پذیرش خطا » و « عذر خواهی برای آن » در جامعه رواج می یابد.

 اگر مبنای تربیت فرزندانمان را نه بر دیدن نقاطِ ضعف و سرزنش، بلکه بر دیدن نقاط قوت و تشویق قرار  دهیم و آنها را با یکدیگر  « مقایسه » نکنیم، یعنی از صفات خوب و موفقیت‌ های یکی، چماقی برای تحقیر و کوچک نمودن دیگری نسازیم،  احساس مخرب  «حسادت » از بین می رود و « خیرخواهی » جای « بدخواهی و تنگ نظری » را می گیرد.

 اگر خدمت و محبت مان به دیگران نه به خاطر  « رودربایستی » یا به دلیل انتظاری که از ما دارند، بلکه از روی محبت صادقانه و خود خواسته باشد، هم  « توقع جبران » در ما به وجود نمی آید و هم در صورت جبران نشدن، احساسِ نامطلوب  « مورد سوء استفاده قرار گرفتن » در ما به وجود نخواهد آمد.

 اگر بتوانیم از یکدیگر «نه» بشنویم بدون اینکه مکدر شویم آنگاه خواهیم توانست به یکدیگر «نه» بگوییم بدون اینکه نگرانِ تکدر خاطر هم باشیم.

 اگر از کلماتی چون عالی جناب، سرکار عالی، سرکار علیه، حصرتعالی و عظما برای خطاب دیگران و از کلماتی چون فدوی، جان نثار، بنده و حقیر برای خودمان استفاده نکنیم احساس نامطلوب  « نابرابری » و همچنین احساس کاذبِ  « برتری و کهتری » در جامعه کاهش خواهد یافت.

 اگر از عناوین دکتر، مهندس، استاد و ... به خصوص در مکان های عمومی پرهیز کنیم، نه تنها  « احساسِ حقارت » در فاقدین این عناوین و  « احساس خود بزرگ بینی » در واجدین آن کاهش می یابد، بلکه مانع ورود بی رویه ی جوانان به رشته ‌های عنوان آوری خواهد شد که به آنها علاقه ای ندارند.

اگر دیگران را به دلیل قومیت، جنسیت، لهجه، دین و باورشان مورد تمسخر قرار ندهیم، احساسات ویران کننده ای چون  « نفرت »، « عصبانیت » ، « کینه ورزی » ، « بدخواهی »، « حسادت » و ..... در جامعه کاهش خواهد یافت.

آگاهی ما از وجود این ویژگی ها و سعی در کنار گذاشتن آنها در حدِ توان می تواند به تعدیل یا از بین رفتن آنها کمک کند هر چند تغییر شرایط سیاسی که خود عامل به وجود آوردن آنها بوده اند رسیدن به این هدف را تسریع خواهد کرد.

توجه به این امر لازم است که هرمِ بزرگ قدرت در کشورهای دیکتاتوری بر روی هرم های کوچک تر استوار است.

دیکتاتوری هرگز نخواهد توانست در جامعه ای دوام آورد که افراد آن بله قربان گویی را کنار گذاشته اند،  برای خود و دیگران احترام قایلند و به هر سازی که قدرتمندان می زنند نمی رقصند.

کانال در اسارت فرهنگ

تهران

جناب دکتر صحرایی

« حَجُکم مقبول و سَعیُکم مَشکُور »

هر چند می‌دانم جنابعالی در انتخاب بانک‌های عامل برای پرداخت حقوق فرهنگیان (شاغل و بازنشسته)دخیل نیستید ولی به عنوان وزیر کنونی آموزش‌ و پرورش و همچنین متولی امورات حدود دو میلیون فرهنگی انتظار می‌رود سرِفرصت روی پیشنهادات و شبهات زیر تمرکز کرده و برای بهینه‌سازی امور و تغییر شرایط وفق مراد ذی‌نفعانِ فرهنگی چاره‌ای عاجل بیاندیشید.

بانک ملی و صادرات هووی بانک سرمایه

همان طور که مطلعید بانک‌های ملی و صادرات متولیان پرداخت حقوق حدود دو میلیون فرهنگی (شاغل و بازنشسته) بوده و از قِبَل رسوب سرمایه فرهنگیان در این بانک‌ها میلیاردها تومان نصیب شان می‌شود. سود رسوب سرمایه فرهنگیان شاغل و بازنشسته سالانه رقمی نجومی حدود ۱۵ هزار میلیارد تومان(۱۵ همت معادل چهار برابر حق عضویت و سهم دولت در صندوق ذخیره فرهنگیان) می‌باشد.

 بیمه دانا هووی بیمه معلم

امسال بیمه تکمیلی طرف قراردادآموزش و پرورش از بیمه معلم (که مالکیت معنوی آن متعلق به فرهنگیان است) به بیمه دانا تغییر یافته است. بیمه دانا از قِبَل این تغییر و تحول مبلغی حدود ۱۰۰۰ میلیارد تومان (یک همت/ تقریبامعادل حق عضویت سالانه فرهنگیان در صندوق ذخیره) به جیب مبارک زده است. در حالی که بیمه مستهلک دانا تاکنون خدمات متفاوت و دستاورد ملموسی در صحنه عمل برای فرهنگیان نداشته است‌. منکر خدمات نازل بیمه معلم نیستم ولی می‌شد با تمهیداتی به جای این جابه جایی غیر ضرور همان بیمه معلم را به روزرسانی کرده و قرارداد‌های تکمیلی خدمات و تسهیلات آن را به نفع فرهنگیان تقویت نمود.

عدم تمکین دولت در آوردن سهم خود

با توجه به حذف عملی سهم دولت و یا عدم پرداخت تکلیف، خسارت وارده بر فرهنگیان به دلیل تأخیر سهم دولت را چگونه باید جبران نمود و چه کسانی باید پاسخ گو باشند!؟

قطعاً عدم تمکین دولت ‌جبران ناپذیر است. متأسفانه در سه دهه گذشته، دولت‌های مختلف نسبت به پرداخت بدهی خود، تعلل کرده‌اند. دولت به دلیل نیاوردن بودجه کافی در ردیف مخصوص و نمایندگان مجلس مدعی‌ انقلابی‌گری بدلیل بی‌توجهی به این مصوبه قانونی می‌بایست پاسخ گو باشند.

جناب وزیر

خود بهتر از بنده واقفید که فلسفه تاسیس صندوق ذخیره فرهنگیان، تقویت بنیه اقتصادی ذی‌نفعان (با گردش مالی و کسب و کار با سرمایه فرهنگیان و البته آورده دولت در صندوق ذخیره) می‌باشد.

حال سوال مشخص اینست که:

آیا قرار داد با بیمه دانا و همچنین پرداخت حقوق فرهنگیان شاغل و بازنشسته توسط بانک‌های ملی و صادرات، تضعیف بانک سرمایه (بانک متعلق به فرهنگیان و از زیرمجموعه‌های صندوق ذخیره) و از دور خارج کردن بیمه معلم (مالکیت معنوی بیمه معلم معطوف به فرهنگیان است) نهایتا تضعیف جامعه فرهنگیان نمی‌باشد؟

واضح است که ماموریت وزیر تقویت بانکهای ملی و صادرات و بیمه دانا نیست. بلکه رسالت وزیر دفاع از حقوق معلمان به عنوان رئیس هیئت امنای صندوق ذخیره فرهنگیان و ریل گذاری صحیح برای شکوفایی داشته‌های فرهنگیان در این صندوق است ؛ لذا با لحاظ تمام حواشی منفی صندوق ذخیره، باز هم باید با چنگ و دندان از جایگاه صندوق دفاع کرد. سود رسوب سرمایه فرهنگیان شاغل و بازنشسته سالانه رقمی نجومی حدود ۱۵ هزار میلیارد تومان(۱۵ همت معادل چهار برابر حق عضویت و سهم دولت در صندوق ذخیره فرهنگیان) می‌باشد.

آیا تغییر بیمه از معلم به دانا (چاق و چله کردن بیمه دانا) تضعیف معلم نیست؟

برای حل و فصل این انتخاب‌های مشکوک و مسئله‌دار چه راهکاری را مدنظر دارید؟

اگر با استدلال‌های فوق موافقید؟در آتیه برای خروج از این آچمز سه‌پیچ چه تمهیداتی در آستین خواهید داشت؟

جناب دکتر صحرایی

همان طور که مستحضرید قانون اساسی جایگاه رفیع اقتصاد غیر دولتی را ترسیم نموده و مقام معظم رهبری کرارا از اقتصاد غیر دولتی حمایت نموده است. همچنین علمای اقتصاد و تجربه عملی جهانی نیز به باور فوق رسیده است. بدیهی است که هدف از تشکیل صندوق ذخیره فرهنگیان نیز در راستای این رسالت بوده و پویایی آن می‌تواند در پویایی اقتصاد فرهنگیان و نهایتا در توسعه اقتصاد کلان کشور موثر افتد.

انتظار به‌ جا و عاجل فرهنگیان، حفاظت و حراست تمام قد وزیر از داشته‌های مادی و معنوی معلمان در تمام عرصه‌ها به ویژه حوزه مهم اقتصاد و تلاش برای ممانعت بیش تر از « رها شدگی معلمان و آموزش و پرورش »  می‌باشد.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

تهران

تهران

گروه گزارش/

همان گونه که پیش تر نیز آمد ( این جا ) ؛ چهارشنبه هفتم تیر ، شاخه ی علوم تربیتی گروه علوم انسانی فرهنگستان علوم میزبان برخی کارشناسان و صاحب نظران برای نقد و ارزیابی « لایحه برنامه ی هفتم توسعه » بود .

در این نشست تخصصی ؛  عباس صدری ، رئیس دفتر منطقه ای آیسسکو ؛ محسن حاجی میرزایی ، وزیر پیشین آموزش و پرورش ؛ علی زرافشان معاون پیشین متوسطه وزارت آموزش و پرورش حضور داشتند .

این نشست توسط محمود مهرمحمدی استاد بازنشسته دانشگاه تربیت مدرس و سرپرست پیشین دانشگاه فرهنگیان اداره می شد .

در این نشست که سه ساعت به طول انجامید برخی از فرهنگیان که به صورت آنلاین در نشست حضور داشتند پرسش هایی را مطرح کردند .

در این بخش ، قسمت نخست سخنان « علی زرافشان ، معاون پیشین متوسطه وزارت آموزش و پرورش » را می خوانید .

گروه گزارش/

امروز دوشنبه 19 تیر ، نشست خبری شورای عالی آموزش و پرورش با محوریت ابلاغ مصوبات جدید شورای عالی آموزش و پرورش با تاکید بر آموزش زبان های خارجی برگزار گردید . هر چند خبرنگاران در مورد سایر موضوعات هم پرسش هایی را مطرح کردند .

« محمود امانی طهرانی » دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش در ابتدا پس از خیرمقدم به خبرنگاران و بر خلاف عرف معمول نشست ها اعلام کرد که خبرنگاران پرسش های خود را مطرح کنند .

« علی پورسلیمان مدیر صدای معلم » هنگام طرح پرسش از دعوت این رسانه مستقل و منتقد در حوزه عمومی آموزش ایران تشکر کرده و تاکید کرد که بر خلاف بسیاری از روابط عمومی های ستادی در وزارت آموزش و پرورش و نیز سیاست جاری و غالب در مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی آموزش و پرورش که از دعوت رسانه های مستقل و منتقد واهمه دارند اما خوشبختانه روابط عمومی شورای عالی آموزش و پرورش با مسئولیت آقای امیری هنوز استقلال حرفه ای خود را در این زمینه حفظ کرده است .

پورسلیمان از وضعیت جاری در روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش انتقاد کرده و تصریح کرد که متاسفانه و در حال حاضر مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش از شان حرفه ای و کارکردهای اصلی خود در این حوزه فاصله گرفته و همین امر موجب بی اعتمادی بدنه آموزش و پرورش به عملکرد وزارتخانه شده است .

مدیر صدای معلم همچنین از عملکرد و رویکرد رسانه های مرتبط با آموزش نیز انتقاد کرده و تاکید کرد که معلمان این رسانه ها را خیلی جدی نمی گیرند .

پورسلیمان تصریح کرد فقط زمانی می توان به اولویت دار شدن موضوع آموزش در سیاست گذاری ها و تصمیم گیری های کشور امید داشت که این دو بخش مهم یعنی « روابط عمومی » و « رسانه ها » به سمت « حرفه ای شدن » حرکت کنند و در حال حاضر این خلاء کاملا مشهود است .

مدیر صدای معلم در نخستین پرسش خود به موضوع « توانمندسازی معلمان » اشاره کرده و مصوبه ی شورای عالی آموزش و پرورش را مورد توجه قرار دارد .

پورسلیمان گفت :

« ماده ۱۴۳ از  آیین نامه جدید اجرایی مدارس (مصوب ۱۴۰۰)  مصوب چهل و یکمین (۴۱) جلسه کمیسیون معین شورای عالی آموزش و پرورش به تاریخ 10 / 5 / 1400  اذعان می دارد :

« حداکثر ۲ ساعت از ساعات موظف هفتگی معلمان به مطالعه، پژوهش، بازآموزی، به روزآوری دانش تخصصی و مهارت های حرفه ای، تبادل اطلاعات و تجارب با دیگران، تعامل با دانش آموزان و اولیای آنان و انجام سایر فعالیت های مرتبط با تعلیم و تربیت در مدرسه، اختصاص دارد. مدیر مدرسه می تواند با توجه به شرایط مدرسه، این فرصت را برای کارکنان مدرسه فراهم آورد » .

( امیری - مسئول روابط عمومی شورای عالی آموزش و پرورش )

ما بعضا با برخی و شاید بسیاری مواد قانونی مصوب شورای عالی آموزش و پرورش سر و کار داریم که متاسفانه در عمل اجرا نمی شوند .

پرسش من به صورت مشخص این است که واقعا شورای عالی آموزش و پرورش به عنوان عالی ترین مرجع سیاست گذاری و نظارت در تعلیم و تربیت چه مکانیسم و ساز و کار مشخصی در جهت نظارت بر اجرای مصوبات خود را دارد ؟

دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش در بخشی از سخنان تفصیلی خود به معضل « عدم ثبات مدیریتی » اشاره کرده و گفت :

« مسئولان ما همیشه گزارش عملکرد می دهند . در گزارش عملکرد هم می گویند که من این کار را کردم . همه خوب هستند چون در گزارش عملکرد کسی بیکار نیست . همه دارند کارهای خوب خوب می کنند .

اما اگر یک روزی به جای «گزارش عملکرد » ، « گزارش وضعیت » دادیم . حالا فرق می کند . ما مسئولی داشته باشیم که این گزارش وضعیت امروز ماست . من ده سال دیگر می خواهم گزارش وضعیت به این جا برسد و در این ده سال ، کار خود را می چینم .

امروز اگر شما به وزیری بگویید این کار را بکن . می گوید مگر نمی گویید وزیران یک ساله و یا یک و نیم ساله و یا دو ساله آمدند و رفتند . پس ده سال دیگری برای متصور نیست !

برخی کارهای کشور به آن مدل می گذرد اما کار آموزش و پرورش با آن مدل نمی گذرد !

( محمود امانی - دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش )

باید این هسته مدیریت راهبردی شکل بگیرد .

دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش در پاسخ به پرسش و انتقادات برخی خبرنگاران در مورد جایگاه ضعیف این شورا در معادلات آموزش و پرورش و بیرون از آن گفت :

قدم هایی که برداشتیم نمی گویم تام و کام است اما گستره ، چشم انداز و مسیرهایی را تعیین کردیم که اگر هر یک از این جزئیات اجرا شوند ما را قدمی در مورد آن موضوع پیش می برد .

اما اجرای قوی کامل این موضوعات نیازمند فضای دیگری است .

مثالی می زنم .

رتبه بندی حکم سند است . سابقه ی طولانی دارد . اولین سند رتبه بندی که اجرا شده متعلق به 24 تیر 1392 است . حتی آیین نامه ی هیات دولت آن هم ابلاغ شده است .

یک بار هم روی احکام معلمان رفته اما رتبه بندی تمام نشده است و ادامه دارد .

می آید و می آید می شود : امسال .

دولت هم برای آن هزینه می کند . بخشی از شیرینی آن هم در قالب افزایش حقوق توسط معلمان احساس می شود .

اما همچنان دغدغه ی ما در مورد رتبه بندی سر جایش برقرار هست .

همه ی شما می دانید . من هم می دانم .

آیا این رتبه بندی و بودجه ها می توانست به گونه ای انجام شود که به بهبود عملکرد کانون کلاس درس هم منجر شود ؟

اگر پاسخ « بله » است آن موقع اتفاقات دیگری رقم می خورد .

شورای عالی آموزش و پرورش چه کرده است ؟

به عقیده من ؛ شورای عالی کارهای زیر ساختی انجام داده است و برای این کارهای زیر ساختی خود در حال حاضر مسیرهای اجرایی روشنی پیش پا گذاشته است اما این کارها باید با کیفیت و برنامه دراز مدت و با ثبات اجرا شوند و این لوام را باید برایش فراهم کنید .

تمام بخش ها و مصوبات شورای عالی آموزش و پرورش از این جنس هستند .

اگر آمدیم و گفتیم یک وزارت آموزش و پرورش داریم که چهار بار وزارت روی دوش آن است .

جاهای دیگر دنیا فقط یک بار روی دوش آن است .

در جاهای دیگر دنیا ساختمان و تجهیزات مدرسه وظیفه وزارت آموزش و پرورش نیست !

اصلا تخصص این وزارتخانه نیست .

وظیفه ی شهرداری هاست .

در آن ها مدرسه را تحویل می دهد و با استانداردهای آموزش و پرورش تطبیق می دهد .

وزارت دوم ؛ وزارت تربیت معلم است .

نیروی تمام دستگاه ها را وزارت علوم تهیه می کند اما این جا می گویند باید خودت تهیه کنی !

و تمام بار مسائل دانشگاه فرهنگیان روی دوش وزیر آموزش و پرورش گذاشته می شوند .

یکی هم خود وزارت آموزش و پرورش است .

بخش آخر مواد و رسانه های یادگیری است . در دنیا رئوس و محورها را مشخص می کنند و ناشرین مواد و محتوا تهیه می کنند .

در بخشی از این نشست ؛ مدیر صدای معلم در مورد جایگاه نظارتی شورای عالی آموزش و پرورش به « قانون تشکیل شورای عالی آموزش و پرورش » اشاره و گفت که تنها در بخشی از این قانون چنین آمده است :

« ارائه گزارش سالانه ی پیشرفت اجرای سند و چگونگی عملکرد وزارت آموزش و پرورش به شورای عالی انقلاب فرهنگی » .

پورسلیمان این بند را کافی ندانسته و با اشاره به آیین نامه ی داخلی شورای عالی آموزش و پرورش ذیل ماده 10 و در بخش « ارتباط با رسانه ها » برای اطلاع رسانی به مردم و مجریان در مورد تصمیمات شورای عالی » پیشنهاد کرد که گزارش تخلفات دوایر و بخش های مختلف ستادی و اداری توسط دبیر کل شفاف سازی شوند .

هر چند امانی این پیشنهاد را خوب دانسته و با آن موافقت کرد اما با توجه به فضای داخلی ستاد و بحث شایسته گزینی در مدیریت به نظر نمی رسد که این مهم ، عملیاتی شود .

مشروح این نشست در « صدای معلم » منتشر خواهد شد .

پایان گزارش/

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

آذربایجان غربی

تهران

گروه استان ها و شهرستان ها/

کانال تلگرامی « سرعین شهریمیز » نوشت :

« طبق تصاویر هوایی موجود ، به نظر می‌رسد طی نزدیک به ۳ سال گذشته تعدادی زیادی از درختان این مجموعه قطع شده است.

انتظار می‌رود اداره کل آموزش و پرورش استان اردبیل در خصوص قطع احتمالی درختان کهنسال و سبز این مجموعه شفاف سازی کند.

فعالان محیط زیستی نیز از مقام محترم قضایی به عنوان مدعی العموم تقاضای ورود به این موضوع را دارند ».

چندی پیش ؛ پرتال وزارت آموزش و پرورش نوشت : ( این جا )

« سیدحامد‌ عاملی در بازدید از محل احداث مجموعه ورزشی آموزش‌ و‌ پرورش و اردوگاه تربیتی مقدس اردبیلی گفت: ۱۰میلیارد تومان بودجه استانی برای مجموعه ورزشی آموزش‌ و ‌پرورش ناحیه ۲ اردبیل و توسعه اردوگاه تربیتی مقدس اردبیلی اختصاص یافت.

استاندار اردبیل در حاشیه این بازدید و در جمع دانش آموزان شرکت کننده در اردوهای تربیتی با تاکید بر اهمیت فراگیری مهارت‌های زندگی از طريق فعاليت‌هاي اردويي گفت: ارتقای مهارت‌های زندگی می‌تواند زمینه ساز دست یابی به موفقیت‌های بزرگ در زندگی شود. دانش آموزان توجه داشته باشند که این مهارت‌ها در روزهای سخت زندگی باعث می‌شود بهترین راه و مسیرهای را انتخاب کنیم و در روزهای خوب و شیرین زندگی نیز باعث می‌شوند بتوانیم نهایت استفاده از فرصت‌های پیش آمده ببریم . »

همچنین در این زمینه ؛ معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش در نشست خبری با « رسانه های هم سو » از افزايش ۶ اردوگاه به اردوگاه‌های دانش آموزی کشور خبرداده بود . ( این جا )

پرسش « صدای معلم » از مقامات و مسئولان آن است که آیا قطع یواشکی درختان هم در حوزه آموزش مهارت های زندگی برای دانش آموزان تعریف شده است ؟

آیا معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش اساسا نظارتی بر اردوگاه های دانش آموزی سراسر کشور دارد؟

آیا آقای اصغر باقرزاده تاکنون و به عنوان « مقام مسئول » سری به اردوگاه کلکچال واقع در پایتخت زده است تا ببیند چه بر سر میراث دکتر حسین بنایی آمده است ؟

« نمونه ای از مدیریت های تعطیل و مدیران کوتوله ! »

آیا اردوگاه کوهستانی کلک چال آموزش و پرورش صاحب دارد ؟! ( این جا )

پایان گزارش/

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید