جهان با سرعت شگفت انگیزش در حال حرکت است . چه بخواهیم و چه نخواهیم یا باید سوار بر ترن پرشتاب عصر تکنولوژی گشت و همرنگ جماعت شد و یا در ایستگاهی به نام ته دنیا و در گوشه ای پِرت از اقیانوس آرام با چشم های بادامی به تماشای جام جهان نما نشست و ملتی را به نام سنت به زنجیر کشید و یا اینکه در نهایت راه میانه ای یافت که ریشه ها در زمین بمانند و با استفاده از مصنوعات بشری آسمان ها را تسخیر کرد.مسیری که یحتمل منطقی تر به نظر می رسد . یعنی می شود سنت ها را نو نوار کرد و از کوچه پس کوچه های دهکده جهانی ، دنیا را امروزی دید. بستگی به خود ما دارد که چه راهی را برمی گزینیم اما مطمئن باشید؛
این نسل ؛ نسل بله قربان گوی دیروز نیست که با تَشری میدان را خالی کند.این نسل نه چوب فلک دیده و نه تَرکه ی استاد .

این نسل سرکش و طغیانگر است و در سرکشی بی پرواست . این نسل به خاطر خصلت های خودخواهانه ای که البته ریشه در سبک زندگی همه ی ماها دارد اهل تعظیم ، پا جمع کردن و دو زانو نشستن نیست ؟

او یادگرفته بامنیت و عصیان راحت تر به مقصود می رسد تا تعامل و صبوری .

این نسل، ویرانگر تابوها و بت شکن قهاری است و البته بخشی از این را هم از خانواده وجامعه به ارث برده است.جامعه ای پراز آرزوهای محقق نشده و پدر و مادری که رویای تخلیه ی ته نشست کمبودها و عقده ها را یک جا و در نسل بعدی می بینند ؛ در حالی که نمی دانند این نسل به بت بزرگ ،تابوی تمام قرن ها یعنی حرمت والدین نیز رحم نخواهد کرد .

اما این نسل با وجود همه سرکشی ها و خودخواهی ها، پاشنه آشیلی دارد که می شود با تمام طغیانگری هایش او را فهمید و فهماند ، منتها برای فهمیدنش باید شانه به شانه اش شد ؛ بلندتر که بودی می گوید درک اش نمی کنند؟ کوچک تر بودی اِعرابی از محل نزد آنها نخواهی داشت .فقط شانه به شانه شدن است که می شود طول وعرض بام این نسل را اندازه گرفت که نه از این ور بوم بیافتند و نه از آن طرف بوم!؟

علاوه بر سرکشی وخودخواهی ،این نسل تمایل شدیدی به دیده شدن دارد .میلی که گهگاه روح و روان وی را تسخیر می کند و از او موجودی می سازد مسخ شده که برای ابراز وجود از هیچ کاری دریغ نمی کند. مطمئنا این خصلتی همگانی که زمان و مکان خاصی نمی شناسد. اما میل به دیده شدن این نسل، زمین تا آسمان با نمایش ابراز وجود دهه های گذشته توفیر دارد.

حال سوال؛

کودک، نوجوان و جوان امروزی با شاخص هایی در نهایت آن مانند عصیانگری، خودخواهی و تمایل شدید به دیده شدن را به خودش واگذاریم یا هوشمندانه صحنه گردان ، نویسنده و کارگردان صحنه ی نمایش هنروری اش باشیم؟
البته وقتی از صحنه و هنروری حرف می زنیم منظور فقط عرصه هنر و موسیقی نیست بلکه عرصه هنروری این نسل می تواند گستره ای وسیع از حوزه های مختلف اجتماعی، سیاسی، فرهنگی ،علمی ،هنری و ورزشی وحتی مشاغل را در بر بگیرد.

آیا ساختار آموزشی و نظام تربیتی در کشور چنین ظرفیتی برای کشف استعدادها و شناسایی مهارتهای دانش آموزان در عرصه های مختلف رادارد؟
آیا فضای مدارس به گونه ای است که بشود صحنه ای خلاقانه برای هدایت هنروری دانش آموزان مستعد ترسیم کرد ؟

متاسفانه این روزها آموزش و پرورش به لحاظ ستادی و برنامه ریزی و تعیین راهبردها علاوه بر سیاست زدگی و سرگشتگی در اهداف و محتوا، در وسایل و ابزار نیز غرق روزمرگی شده است.البته به این سرگشتگی و روزمرگی ،سرانه ی ناچیز مدارس و مشکلات معیشتی معلمان را نیز اضافه کنید.
جای خالی کلاس های موسیقی، نقاشی، خطاطی، ورزش و مهمتر از همه مهارت های زندگی و شغلی و ....البته در معنای واقعی کلاس واقعا خالی است؟

هنوز فکرمی کنیم همه باید دکتر، مهندس و خلبان شوند. این جامعه به نقاش، خطاط، ورزشکار، بازیگر، نوازنده، خواننده ، فوتبالیست، والیبالیست،مکانیک، برقکار و.... نیز نیاز دارد.
جای خالی هنر درمعنای واقعی آن نه زنگی مانند بقیه زنگ ها؟جای خالی ورزش؟ جای خالی آموزش مشاغل ؟ جای خالی مهارت زیستن؟ جای خالی شهروند پروری ؟ باید کشف استعدادها در همه زمینه ها و آماده کردن دانش آموزان برای ایفای نقش یک شهروند مسئولیت پذیر و مطالبه گر به یک دغدغه عمومی در مدارس و نظام آموزشی ما تبدیل شود.

جای خالی....
جای خالی تک تک این زنگ ها و درس ها به مفهوم واقعی آن در آموزش و پرورش احساس می شود وگرنه سالهاست زنگ ورزش و هنر و....در مدارس تدریس می شود ولکن دخل وخرج با هم همخوانی ندارد.

وقتی دانش آموزی بعد از چندین سال نه در تئوری و نه در عمل نمی تواند حرفی برای گفتن در جامعه داشته باشد ؛ یعنی اینکه یک جای کار می لنگد. درحالی که همان دانش آموز در کمتر از یکسال و در قامت شاگرد مکانیک و برقکار و جوشکار برای خودش می شود استادکار!؟

 روزگاری در اوج جنگ مسابقات ورزشی، سرود و تئاتر و... آموزشگاهها در شهرهای مختلف کشور برگزار می شد و از دل همین مسابقات استعدادهای بسیاری شکوفا می شدند. شایدبرخی بگویند الان هم برگزارمی شود اما این کجا وآن کجا !؟

جذابیت را از مدارس گرفته ایم. کتاب محوری افیونی شده و به جان مدارس افتاده و همه ی آنچه استعداد و هنر دانش آموز خوانده می شود را بلعیده است. شهروندپروری و مهارت های زندگی اولویت درجه چندم این نظام کتاب محور است.

این ساختاربیمار با ۵_۳_۴ و ۵_۳_ ۳و ۶__۳_۳ درمان نمی شود. درمان همین جاست و نه هیچ کجای دنیا !تا زمانی که چشم مسئولان عرصه تعلیم و تربیت به ژاپن، فرانسه و آمریکا و انگلیس است این چرخ به همین منوال می چرخد.

تا زمانی که هیچ یک از مسئولان در این مملکت پی نبرده اند که تنها و تنها و تنها گذرگاه توسعه و پیشرفت کشور توجه ویژه به آموزش و پرورش است اتفاق خاصی نخواهد افتاد. آموزش و پرورش نیازمند یک دگردیسی ساختارمند در عرصه شهروندپروری، برنامه ریزی آموزشی، تالیف کتب درسی و ایجاد سطح بندی جدیدی از حذف، اضافه،کم کردن و افزایش دروس و مبانی جدید بر پایه تعلیم و تربیت کاربردی و عملگرایانه در بسیاری از عرصه های آموزش از هنر و ورزش گرفته تا فراگیری مشاغل فنی در آموزش و پرورش است.

شفاف بگویم نباید همه هم و غم و هدف مدارس و آموزش و پرورش تنها تربیت دانش آموز برای نمره ۲۰ ریاضی و نمره ۱۹ علوم تجربی باشد که البته اینها بخشی از وظایف آموزش و پرورش است ولیکن باید کشف استعدادها در همه زمینه ها و آماده کردن دانش آموزان برای ایفای نقش یک شهروند مسئولیت پذیر و مطالبه گر به یک دغدغه عمومی در مدارس و نظام آموزشی ما تبدیل شود.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

متاسفانه هر روز خدا در گوشه و کنار مملکت به وفور کنتور گاز، آب و برق مدارس پلمپ شده و البته مامور قبض روح به اعتراض کارکنان مدارس در خصوص رایگان بودن حامل‌های انرژی برا‌ی مدارس به شرط رعایت الگوی مصرف وقعی ننهاده و مدیر و سرایدار واحد آموزشی را درگیر حواشی بی پایان می‌نماید. این سریال روزانه مدارس دولتی محروم ماست.

مصوبه مجلس و تمرد شرکت‌ها:

دی ماه 96 بهارستا‌نی‌ها مصوبه معافیت از پرداخت هزینه مصرفی آب، برق و گاز مدارس دولتی سراسر کشور با رعایت الگوی مصرف حامل‌های انرژی را مطرح و تصویب کردند. موضوعی که بخش اعظم مشکلات مالی مدارس دولتی را حل می‌کند، چرا که اغلب مدارس در تأمین هزینه های حامل های انرژی مشکل دارند و گاه ناگزیر از دریافت وجهی از سوی والدین دانش‌آموزان می‌شوند تا آب، برق و گاز مدارس قطع نشود. البته همین فرآیند در مدارس دولتی، محل اختلاف شده است اما اجرای طرح معافیت از پرداخت هزینه‌ها بخشی از این اختلافات را از بین می‌برد.

 رایگان بودن حامل‌های انرژی:

مهرماه سال ۹۷ بود که سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس خبر از معافیت مدارس در پرداخت هزینه‌های آب، برق و گاز داد و گفت که هیچ مدرسه دولتی نباید از اول فروردین ماه هزینه‌های آب و برق و گاز را بپردازد، و از آنجایی که وزارتخانه‌های ذیربط هم از این موضوع اطلاع دارند بعید است برای مدرسه‌ها از این بابت مشکلی به وجود آید.
طی سال‌های جاری ادارات تابعه سه بار مدیران را مجبور کرده‌اند مشخصات مدارس، شماره قبوض و شماره کنتور و... مدارس را به ادارات تحویل داده و در سامانه مربوطه ثبت کنند، تا اگر احیاناً مصارف حامل‌های انرژی منطبق بر الگوی مصرف مصوب باشد مدارس از پرداخت قبوض معاف گردند، ولی هیچ مدرسه دولتی یافت نمی‌شود که تجربه قطع یکی از حامل‌های انرژی را نداشته و یا حداقل اخطار نگرفته باشد.

حال با گذشت سه سال از مصوبه مجلس ظاهراً این قانون بایگانی شده و از طرف شرکت های مربوطه اجرا نمی‌شود.، در حالی که موضوع رایگان شدن حامل‌های انرژی به شرط رعایت الگوی مصرف به کرات از رسانه‌های جمعی علی‌الخصوص صدا و سیمای میلی در بوق و کرنا گذاشته شده و اندک انگیزه کمک‌های مردمی خیرین و اولیا را تحت‌الشعاع تبلیغات زرد قرار داده است.

نکته پایانی:

از آقای ترکمن معاونت برنامه ریزی و توسعه منابع وزارت آموزش و پرورش انتظار می‌رود بدون لکنت زبان و شفاف توضیح دهند دلیل عدم اجرای مصوبه مجلس و از حیز انتفاع افتادن این قانون چیست؟
اگر رایگان بودن حامل‌های انرژی موضوعیت ندارد، چرا صدا و سیما و سایر رسانه‌های جمعی با تبلیغ اخبار غیرموثق چوب لای چرخ آموزش و پرورش و مدارس بی‌رمق دولتی می‌گذارند؟

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه گزارش/

نخستین نشست رسانه ای محمود امانی دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش امروز سه شنبه 8 مهر در سالن جلسات دبیرخانه این شورا از ساعت 30 / 10 برگزار گردید .

نخستین بار " صدای معلم " 22 تیر 1399  پس از انتصاب دبیر کل جدید شورای عالی آموزش و پرورش در گزارشی نوشت : ( این جا )

« تعامل با رسانه ها و داشتن یک روابط عمومی پویا و تحلیل گر شرط مهم و لازم برای موفقیت یک مدیر و برنامه های اوست .

« صدای معلم » از دبیر کل جدید شورای عالی آموزش و پرورش بار دیگر دعوت می کند ضمن برگزاری نشست رسانه ای که البته موضوعی مهجور در این نهاد است پاسخ گوی پرسش های رسانه ها و افکار عمومی در این زمینه باشد . »

در اطلاعیه روابط عمومی و اموربین الملل شورای عالی آموزش و پرورش ، برگزاری نشست هم به صورت ویدئو کنفرانس و هم حضوری برای خبرنگاران پیش بینی شده بود اما مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش در اطلاعیه خود به برگزاری این نشست به صورت " غیرحضوری " اشاره کرده بود که با تذکر " صدای معلم " هر دو وضعیت برگزار گردید .

دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش و هیات همراه راس ساعت مقرر در سالن حضور یافتند اما ارتباط مجازی ( ویدئویی ) مانند نشست پیشین وزیر آموزش و پرورش با اشکالاتی همراه بود طوری که برخی اوقات صدا و یا تصویر قطع می شد .

مدیر صدای معلم خطاب به دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش گفت زمانی که ارتباط مجازی بخشی در ستاد وزارت آموزش و پرورش با چند خبرنگار و به صورت محدود چنین باشد ، باید دید وضعیت در مدارس و کشور به چه صورت است ؟!

مدیر صدای معلم پرسش های قابل توجهی را آماده کرده بود اما به علت محدودیت زمان فقط موفق به طرح تعداد معدودی گردید .

پورسلیمان از دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش پرسید :

« چه اطلاعاتی از کف مدرسه برای ادامه فعالیت  مدارس و حفظ آپشن آموزش حضوری دارید؟

شورای عالی برای سنجش معتبر پیشرفت تحصیلی چه تدابیری اتخاذ کرده است؟

چرا آموزش حضوری جدی گرفته نمی شود و این چه نوع اولویتی است که عملا در حال لوث شدن است؟ »

"  امانی " در پاسخ گفت :

اولین نکته را در باب آموزش حضوری عرض کنم .

مقدمه ای که از جهت " اهمیت مدرسه " گفتم به نوعی زمینه ساز همین پاسخ است .

آن کاری که مدرسه چهره به چهره و حضوری انجام می دهد ، آن کار در فضای غیرحضوری قابل دست یابی نیست .

ما در تعلیم و تربیت اسلامی اصل خاصی داریم به نام اصل " تاثیر و تاثر ارواح " .

یعنی روح معلم و روح دانش آمور در این تماسی که با هم دارند تاثیر تربیتی دارد .

آن چه که ما در آموزش حضوری به دنبالش هستیم یک جنبه تربیتی رشد دهنده تمام ساحتی است لذا مدرسه ها کلا اصل بر این است که حضوری تشکیل شوند . یک موقع شرایط به گونه ای پیش می رود که این مساله امکانش محقق نمی شود یا خطراتی وجود دارد مثل این دوره ای که اتفاق افتاد .

ما اطلاعاتی که از کف مدرسه ها می گیریم برای تعیین پله های بعدی که باید عمل کنیم خیلی مهم است . به همین خاطر تک تک ما موظفیم از " کف مدرسه " مطلع باشیم . این کار الان دارد در سطوح مختلف انجام می شود .

دبیرخانه شورای عالی آموزش و پرورش هم به این مساله اهتمام جدی داشته است .

تمام اعضای شورای عالی در این مدتی که مدارس بارگشایی شده اند به مدرسه ها سر زده اند ، از مدرسه ها بازدید کردند .

حتی نه فقط در تهران بلکه در شهرستان ها این اتفاق افتاد .

با معلم ها ، د انش آموزها ، با والدین و با مدیران صحبت کردیم .

خود من در دو استان به جز تهران که در تهران تعدادی مدرسه را بازدید کرده بودم حاضر شدم .

در آن استان ها و در همه مقاطع مدارس را بازدید کردیم .

برای آن بدانیم جریان آموزش در این  دوره خاص اطمینان پیدا کنیم که متوقف نمی شود . »

در ادامه خبرنگاران به ترتیب و به صورت حضوری و غیرحضوری پرسش های خود را مطرح کردند .

" مریم عابدینی " نماینده خبرگزاری فارس که به صورت " غیرحضوری " پرسش خود را مطرح می کرد در بخشی چنین گفت :

« سند 2030 در برخی مدارس اجرا می شود . می خواهم ببینم شورای عالی آموزش و پرورش در اسین زمینه بررسی هایی  داشته است . نکاتی را شنیده یا نشنیده است ؟ »

این پرسش فارس با اعتراض و انتقاد مدیر صدای معلم در نشست رو به رو شد .

پورسلیمان گفت :

این چه رسم و بابی است که در هر نشستی برخی برای خالی نبودن عریضه این گونه پرسش ها را مطرح می کنند ؟

این دوستان چرا " کلی گویی " می کنند ؟

دقیقا و به صورت شفاف بیان کنند که مصادیق و نمونه های این ادعا چیست ؟ منظور کدام بند از سند 2030 است ؟

اگر هم فرضا در برخی مدارس اجرا می شود چرا آن ها را به " کل سیستم " تعمیم می دهند ؟ »

مشروح این نشست در صدای معلم منتشر خواهد گردید .

پایان گزارش/

فارس

گروه گزارش/

نتایج کنکور اعلام شده است و رتبه های نخست این ماراتن نفس گیر بعضا به اظهار نظرهایی در مورد خودشان و موفقیت حاصله می پردازند .

" تسنیم " در مورد " رتبه اول کنکور تجربی " می نویسد : ( این جا )

« امیر سیدشنوا  رتبه اول آزمون سراسری سال ۹۹ در رشته علوم تجربی می‌گوید: سال اولم بود که در کنکور شرکت کردم و برنامه‌ریزی و توکل به خداوند دلیل اصلی موفقیت بنده در کنکور است.

او می‌گوید: از کلاس هفتم در مدرسه تیزهوشان تحصیل می‌کردم، در ایام مطالعه برای کنکور تفریحاتم را کنار نگذاشتم، سال اولم بود که در کنکور شرکت کردم و برنامه‌ریزی و توکل به خداوند دلیل اصلی موفقیت بنده در کنکور است.

سیدشنوا ادامه می‌دهد: از سال یازدهم شروع به مطالعه کردم. از کتاب‌های کمک آموزشی استفاده می‌کردم، اما نیازی به استفاده از کلاس تقویتی نداشتم، چون سطح مدرسه‌ای که در آن تحصیل می‌کردم خیلی بالا بود و در ایام تعطیلات کرونا معلمان و مربیان آموزشی با من همکاری تنگاتنگی داشتند.

نفر اول کنکور رشته تجربی می‌گوید: رشته مورد نظرم پزشکی دانشگاه تهران است و موضوعی که باید به داوطلبان کنکور سال‌های بعد بگویم این است که ساعت‌های بیشتر مطالعه منجر به موفقیت در آزمون نمی‌شود و کمیت بهتر از کیفیت است که به همین دلیل توصیه می‌کنم پشت‌کنکور نمانند چرا که پشت‌کنکور ماندن پدیده سختی به شمار می‌رود.

سیدشنوا می‌گوید: من در مدت مطالعه برای کنکور ۶ تا ۷ ساعت مطالعه در روز داشتم و قبل از کنکور به هیچ عنوان شبکه مجازی استفاده نمی‌کردم اما روزی یک یا نهایتاً دو ساعت تلویزیون تماشا می‌کردم.

او ادامه می‌دهد: اخبار کنکوری را از رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها رصد می‌کردم و با برنامه‌ریزی جدی برای تمام کارهایم قدم برمی‌داشتم که این مسئله بیش از هر مسئله دیگری رمز موفقیت بنده بود.

این دانش‌آموز نخبه می‌گوید: تلاش پدر و مادرم و سخت‌کوشی معلمان و مسئولان در موفقیت من خیلی مؤثر بود که جا دارد از زحمات این بزرگواران تشکر کنم. »

" شمسیه " هم رتبه نخست کنکور در کشور افغانستان است .

پرتال وزارت معارف ( آموزش و پرورش ) افغانستان می نویسد : ( این جا )

« وزارت معارف، کابل: محفلی به منظور تقدیر از سه ستاره کانکور سال ۱۳۹۹ با حضورداشت محترمه رنگینه حمیدی سرپرست وزارت معارف و اعضای رهبری این وزارت با اشتراک جمع کثیری از نمایندگان مردم، اعضای کمیسیون معارف _ تحصیلات عالی، دینی _ فرهنگی در مجلس برگزار گردید.

شمسیه فرزند محمد نسیم دانش آموز لیسه محمد آصف مایل، نعمت الله دانش آموز لیسه حکیم ناصر خسرو بلخی و محمد مجتبی فرزند گل حسین دانش آموز لیسه عالی دوغ آباد سه تن از نخبگان کانکور امسال هستند که بلندترین نمرات را از میان اشتراک کنندگان اخذ کرده اند.

بانو رنگینه حمیدی ضمن اظهار قدردانی از زحمات شبانه روزی دانش آموزان در عرصه تعلیم و تربیه، آنان را الگو برای فرزندان کشور و نسل های آینده معارف دانست و از والدین شاگردان بابت تقبل زحمات و تشویق فرزندان شان در راستای آموزش و پرورش ابراز تشکری نمود.

در ادامه بانو شمسیه اول نمره عمومی کانکور سال ۱۳۹۹ با اظهار تشکری از تشویق رهبری وزارت معارف، خواستار توجه جدی این وزارت در عرصه تعلیم و تربیه فرزندان کشور به خصوص اطفال که تا کنون از رفتن به مکتب بازمانده اند، شد.

سرپرست وزارت معارف تعهد سپرد که به عنوان خدمت‌گذار معارف، راه ترقی را برای آنان باز مینماید وی آموزش و پرورش را حق مسلم همه دانسته تأکید کرد که وزارت معارف برای فراهم کردن زمینه‌ی تعلیم و تربیه بهتر برای همه به صورت جدی کار خواهد کرد. »

زمانی که به اظهار نظرهای بسیاری از رتبه های نخست کنکور در ایران دقت می کنیم ؛ محتوای این سخنان در " من " خلاصه می شود .

این دانش آموزان ایرانی فقط از خودشان می گویند و این که در کدام مدرسه و یا موسسه کنکور درس خوانده اند .

اما رتبه اول کنکور افغانستان وقتی با وزیر آموزش و پرورش رو به رو می شود خواهان توجه آن وزارتخانه به " بازماندگان از تحصیل " می شود .

همین جا می توانید برون دادهای دو نظام آموزشی را مشاهده کنید .

یکی فقط خود را می بیند و نظام آموزشی و همه ارکانش در " رقابت " خلاصه می شود اما دیگری در کشور محروم و جنگ زده ای خواهان اجرای عدالت آموزشی برای همه افراد جامعه و شهروندان می شود .

موسسات کنکور هم با بزرگ نمایی و این که این پذیرفته شدگان در آن جا  به نوعی مشغول یادگیری بوده اند ؛ سعی در تبلیغ و کسب سود از طریق آموزش برای خود هستند بی آن که مشخص شود این فرآیند چه مشکلی از نظام آموزشی و بحران های کشور حل خواهد کرد ؟

مدیران آموزش و پرورش در ایران هم در هر سطحی از نتایج " کنکور " به عنوان شاخصی برای میزان موفقیت سیاست ها و اثربخشی عملکرد  مدیریتی خود حداکثر استفاده را می برند !

کدام کشور در فردا به " توسعه " زودتر خواهد رسید و کدام کشور باید همچنان محکوم به تکرار و استغراق در " روزمرگی "  و " منفعت طلبی های شخصی " باشد ؟

به کجا می رویم ؟!

پایان گزارش/

شرایط ناشی از بیماری کرونا آموزش‌ را به سمت فضای مجازی سوق داده است .بالغ بر ۵۰ درصد دانش‌آموزان سیستان و بلوچستان گوشی موبایل ندارند. وزارت آموزش و پرورش خود مدعی است نزدیک به ۴ میلیون دانش آموز تقریباً ۳۰ درصد دانش آموزان توانایی تامین گوشی ندارند، بخش اعظمی از ۷۰ درصد بقیه نیز گوشی با کیفیت ندارند. برخی اولیا با گوشی خود دو یا سه فرزند خود را پوشش می دهند.

بازخوردها از سطح جامعه نشان دهنده انواع اختلافات و درگیری ها در خانواده ها به علت نداشتن گوشی موبایل است، انگاری قصه فقیر و غنی چون سایر بخش های جامعه در آموزش مجازی به زیبایی نمود پیدا کرده است. کشوری که منابع نفتی اش در دنیا چهارم و منابع گازی اش رتبه دوم را دارد و منابع معدنی دیگر به وفور در آن یافت می‌شود اما در اثر تحریم ها و سوء مدیریت رتبه چهارم تورم را دارد و فرزندانش حسرت به دل یک گوشی ساده موبایل هستند.

وقتی روحانی گفت تحریم ها بر آب خوردن ما نیز تاثیر دارد عده‌ای مسخره می‌کردند اما واقعیت دردناکی بود که با تمام وجود حس می‌شود.در یک سال گذشته قیمت گوشی و سایر اقلام چند برابر افزایش یافته است و آموزش مجازی اندک اندک سلامت روان دانش آموزان معلمان و خانواده ها را به خطر انداخته است.

تبلیغ نرم افزار شاد وزارت آموزش و پرورش پس از شش ماه به مرحله عمل که رسید عدم کارایی خود را به اثبات رسانید، سرعت ناکافی اینترنت و عدم دسترسی به نرم افزارهای به روز مشکلات را بیشتر می‌کند.

کاش وزارتخانه به کمک وزارت ارتباطات و سایر ارگان های ذیربط حداقل برای یک سال آینده از فیلترینگ برخی نرم افزار ها که امکانات بسیار عالی دارند صرف نظر می کردند،و اجازه می‌دادند آموزش مجازی در بسترهای امتحان پس داده صورت پذیرد. مدارس در هر کلاس به لپ تاپ و قلم نوری نیاز دارند تا بتوانند آموزش را پیگیری کنند .

اختلال در نرم افزار شاد از روز اول آغاز شد . عدم اتصال ،کندی ارسال فایل و قطع و وصل مکرر اینترنت از اعتراضات معلمان، دانش آموزان و اولیا است. این رویه هیچ نتیجه‌ای جز عصبی کردن معلم و دانش آموز و خانواده ها ندارد.

حل مشکل آموزش مجازی به تنهایی از عهده وزارت آموزش و پرورش خارج است و باید مجموعه دولت برای حل این موضوع عزم ملی داشته باشد.روزانه چندین ساعت به گوشی خیره شدن چیزی جز نابودی سلامت چشم و گردن دانش آموز و معلم ندارد.

مهم تر از همه این که بازخوردها نشان می دهد تدریس مجازی از لحاظ یادگیری هیچ گونه ارزشی ندارد.

به نظر می رسد تعطیلی آموزش‌ مجازی تا پایان کرونا بهترین راه حل باشد.

کانال سازمان معلمان ایران

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

تهران

گروه رسانه/

ایسنا نوشت :

« معاون حقوقی و امور مجلس وزارت آموزش و پرورش با تاکید بر اینکه حضور معلمان در مدارس اجباری است گفت: مدیران مدارس موظفند سرانه را صرفا برای رعایت بهداشت مدارس مصرف کند.

 قاسم احمدی لاشکی با حضور در منطقه ۱۶ آموزش و پرورش شهر تهران از دبیرستان رشد این منطقه بازدید کرد و در جمع مدیران ومسئولان این منطقه حاضر شد.

در این بازدید معاون حقوقی و امور مجلس آموزش و پرورش با شاره به اینکه سعی شده است براساس اعلام یونسکو که آموزش نباید تعطیل شود درخصوص دایر بودن مدارس و کلاس های درسی در وهله اول حضوری و در صورت عدم امکان غیر حضوری برنامه ریزی لازم انجام پذیرد، رعایت پروتکل های بهداشتی را بسیار پر اهمیت و اولویت نخست عنوان کرد و گفت: انتظار من از رئیس منطقه آموزش و پرورش  این است که بر تمامی مدارس تحت حوزه خود نظارت داشته باشد ضمن آن که حضور معلمان در مدارس اجباری است.

 وی بر پوشش ماسک، فاصله اجتماعی و جریان هوای آزاد تاکید کرد و گفت: سرانه بهداشت مدارس باید به مدارس داده شود و مدیر مدرسه هم موظف است آن را صرفا برای رعایت بهداشت مدارس صرف کند.

احمدی بااشاره به آن که در سال ۱۴۰۰ بیش از دو سوم معلمان بر اثر بازنشستگی از آموزش و پرورش خارج  می شوند گفت: امسال ۲۰ هزار نفر در دانشگاه فرهنگیان پذیرفته می شوند.۳۳هزار نفر هم از طریق آزمون استخدامی جذب خواهند شد. ۲۵ هزار و ۴۳۷ نفر هم از نیروهای حق التدریس و آموزشیاران فعلی جذب می شوند که اینها بعد از یک دوره یک ساله به کار گرفته خواهند شد. این برای اولین بار بعد از انقلاب اسلامی است که در یک سال  ۷۳ هزار نفر جذب خواهیم داشت و این جذب می تواند خلاء آتی را جبران کند.

معاون حقوقی وزیر آموزش و پرورش گفت: آنچه در بند ب ماده ۶۳ قانون برنامه ششم توسعه آمده است مهندسی نیروی انسانی درآموزش وپرورش است. دراین قانون اعلام کرده ایم اگر ۳۰ درصد از دانش آموزان جذب رشته های فنی و حرفه ای می شوند تاپایان سال این برنامه یعنی ۱۴۰۰سال باید به رقم ۵۰ درصد برسد. ما مقصریم که اینها را اجرا نکرده ایم و اکنون شاهد هجوم دانش آموزان به رشته های تجربی و ... هستیم.

معاون وزیرآموزش و پرورش با اشاره به ضرورت تقویت حس مسوولیت پذیری میان عوامل اجرایی و مدیران گفت: به زودی آیین نامه اجرایی مدارس با اصلاحات به عمل آمده ابلاغ خواهد شود. این آیین نامه هم اکنون در کمیسیون شورای عالی آموزش و پرورش نهایی شده و انشاء الله ظرف دوهفته آتی ابلاغ می شود ، در این اصلاحات وضعیت و شرایط فعلی و اجرای سند تحول بنیادین لحاظ شده است.

احمدی لاشکی ضمن قبولی نارسایی در شبکه شاد ۱ و ۲ گفت این شبکه به مرور اصلاح و رفع اشکال خواهد شد. یادمان باشد که این یک ابزارمهم برای آموزش وپرورش کشور است و نباید نتایج مثبت آن را نادیده گرفت.

وی در خاتمه به تعامل دو سویه میان صف و ستاد تاکید کرد و آن را باعث ارتقای برنامه ها دانست.

گفتنی است در این جلسه مطالبی ازسوی معلمان و مدیران در خصوص شبکه شاد و ساماندهی نیروی انسانی عنوان شد.

انتهای پیام/

در آخرین دوره از آزمون پرلز یا همان سنجش سواد خواندن دانش آموزان پایه چهارم در سال 2016، ایران با افت 29 نمره ای در مقایسه با دوره قبلی آزمون در سال 2011 با کسب رتبه 45 در بین 50 کشور شرکت کننده ،بیشترین افت را تجربه کرده است.
این آزمون بین المللی به ما می گوید 35 درصد از دانش آموزان دوره شش ساله ابتدایی ، با اتمام این دوره حتی از توانایی کافی برای روخوانی برخودار نیستند."
تنها یک درصد از دانش آموزان ایرانی شرکت کننده در این آزمون توانسته اند بالاترین نمره را از آن خود کنند.
دوره ابتدایی همان خشت آغازینی است که اگر کج بنا نهاده شود استواری و اتقان پیکره نظام آموزشی را به مخاطره می اندازد.

 تعمیم شتابزده ارزشیابی توصیفی به تمامی پایه های تحصیلی در دوره ابتدایی با سبک و سیاقی تحریف شده و متفاوت  ،به منظور پرهیز از افزایش نرخ ماندگاری کودکان در این دوره ، ارتقاءخودبه خودی و افزایش نرخ گذر، کار را به جایی رسانده است که حتی راه یافتگان به دوره اول متوسطه نیز از خواندن و نوشتن یک متن ساده چند سطری عاجزند.
اغراق نبوده و نیست اگر گفته شود خروجی امروز ارزشیابی توصیفی دانش آموزانی است که در کنار غلط های فاحش املایی، در نگارش درست نام خویش ناتوانند.

عملکرد امروز دوره ابتدایی حکایت از آن دارد که آموزش و پرورش در جدی گرفتن مهارتهای اکتسابی پایه از جمله "خوب شنیدن" و "خوب دیدن" که لازمه رسیدن به هنر تفکر و اندیشیدن است سستی به خرج داده ،گذر آسان و کم هزینه دانش آموزان به دوره های تحصیلی بالاتر را تنها ماموریت خود می داند.خروجی امروز ارزشیابی توصیفی دانش آموزانی است که در کنار غلط های فاحش املایی، در نگارش درست نام خویش ناتوانند.

هنوز هم با گذشت سالها از اجرای ارزشیابی توصیفی، ارکان و اضلاع سه گانه آموزش یعنی مربیان ،متربیان و والدین ،تصویر روشنی از چرایی ، ضرورت، کارکرد ،نقش و اهمیت این نوع از ارزشیابی نزد انها متصور نیست.
البته نادیده گرفتن شایستگی های حرفه ای و تخصصی در جذب و به کارگیری معلمان دوره ابتدایی، در کنار کلاس های شلوغ و پرتراکم ، نبود نظارت های بالینی و هدفمند ، ماندن در برزخ تردید در کارایی روش های کهن و نوین ،متناسب نبودن حجم و محتوای کتابهای درسی ، کم رنگ شدن نقش گروه ها و انجمن های درسی و آموزشی در راهبری معلمان، القا کردن روش های یکنواخت ، کلیشه ای و فاقد انعطاف به آموزشگران در تشدید این ناکامی ها بی تاثیر نیست.

 تجربه نشان داده پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش قادر نیست در پیمایش ها و مطالعات پس رویدادی  به دور از نگاه جانبدارانه بی آنکه مطیع و منقاد وزیر باشد به پرسش های اساسی معلمان پاسخ بگوید. روزگاری در این کشور ، بدون دسترسی به یافته های پژوهشی بیطرف ، صرفا به تقلید از دیگر کشورها، سنتی را بنیان می نهیم سپس جانبدارانه بر ماندنش اصرار می ورزیم تا عواقبش را نیز ماست مالی کرده ،لاپوشانی  کنیم.

مطالعات جهانی نشان می دهد خروجی برخی از ارزشیابی های کیفی و فرایند محور توان رقابت و هماوردی با ارزشیابی های نتیجه محور را در ورود به دوره تحصیلی بالاتر نداشته ،دانش آموزان در این گونه موارد در مقایسه با دیگر دانش آموزان از توانمندی لازم برای توفیق در آزمون های ورودی برخودار نیستند.

 تاوان این مماشات و سهل انگاری را باید خانواده ها در دیگر دوره های تحصیلی با پرداخت پول بیشتر برای جبران عقب افتادگی ها ، از طریق برگزاری کلاس های جبرانی یا آموزش های خصوصی بپردازند .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

امروز، جهان در حصار ویروس کرونا قرار دارد؛ از هنگامی که خبر ورود این ویروس در کشور ما اعلام شد هفت ماه می گذرد و این ویروس طی این مدت، از معاش تا مراودات و آداب و سنن و به طور کلی تمام حوزه های زندگی را تحت تاثیر خود قرار داده است.
تصور شروع سال تحصیلی جدید بدون ویروس کرونا دور از ذهن بود چرا که سازمان بهداشت جهانی به عنوان مرجع، اخبار ادامه سیطره این ویروس بر جهان تا یافتن واکسن یا درمان قطعی را به مردم جهان اعلام کرد و کشورها با مدنظر قرار دادن این ویروس، برای حوزه های مختلف خود برنامه ریزی انجام دادند؛ از جمله حوزه بهداشت و حوزه آموزش.
در کشور ما در بحث چگونگی ادامه روند آموزش در مدارس، هیئت دولت و ستاد ملی مبارزه با کرونا و به صورت ویژه، وزارت آموزش و پرورش، تصمیمات و تمهیداتی به شرح ذیل برای چگونگی دایر شدن کلاس ها و روند آموزش در سال تحصیلی اتخاذ کردند:
با آمار بالای مبتلایان در یک منطقه (وضعیت قرمز)، کلاس ها غیر حضوری و در فضای مجازی پیگیری خواهد شد.
در وضعیت زرد، کلاس ها نیمه حضوری و دانش آموزان جهت شرکت در کلاس ها به دو یا چند گروه تقسیم می شوند و تلفیقی از آموزش حضوری و فضای مجازی اجرا خواهد شد و نهایتا در وضعیت سفید کلاس ها حضوری خواهد بود.
پس از چند روز از شروع کلاس ها وزارت آموزش و پرورش در یک عقب نشینی، اعلام کرد حتی در وضعیت سفید، حضور دانش آموزان در کلاس اختیاری است؛ طی این مدت کمپین هایی در فضای مجازی راه اندازی شد که به خطرات حضور دانش آموزان در مدارس اشاره می کنند و خواستار تعطیلی مدارس هستند...
گروهی موافق و گروهی مخالف هر یک با استدلال های خاص...

اما باید توجه داشت که با نگاه به تمام جوانب و شرایط می توان نسبت به چگونگی فعالیت مدارس نگاهی منطقی داشت، از این رو باید تمام دیدگاه ها را مرور کرد تا بتوان تصمیمی منطقی گرفت.
به طور کلی برای اطمینان حداکثری از عدم ابتلا، نباید هیچ یک از اعضای خانواده در محیط بیرون رفت و آمد داشته باشند، اما؛ این موضوع امکان پذیر نیست چرا که برای تامین معاش، تهیه ملزومات و مواد غذایی یا این چنین کارهایی، نمی توان از تردد اجتناب نمود؛ پس ترددها باید به ضرورت و با انجام اقدامات پیشگیرانه اعلام شده صورت پذیرد.

می توان یک روش خیلی پیشگیرانه دیگر را این گونه تصور کرد که از تمام مردم تست کرونا گرفته شود، مبتلایان شناسایی شوند و اقدام لازم برای درمان آنها صورت گیرد و پس از درمان بیماران، همه افراد به صورت ۱۰۰ درصدی فاصله اجتماعی و نکات پیشگیرانه را رعایت کنند آن وقت می توان پیش بینی کرد تعداد مبتلایان فوق العاده کم خواهد شد اما باید پرسید آیا تست گرفتن از همه مردم مقدور است؟ آیا افراد بهبود یافته و افراد سالم، نکات مربوط به پیشگیری را ۱۰۰ درصد رعایت خواهند کرد؟

به طور قطع، نه حذف تردد اعضای خانواده امکان پذیر است و نه تست گرفتن از تمام مردم و اطمینان از پیشگیری ۱۰۰ درصدی تمام افراد جامعه...

در شرایط فعلی نمی توان تصور کرد فرزندان ما اگر به مدرسه بروند حتما به بیماری کرونا مبتلا خواهند شد و اگر به مدرسه نروند حتما ایمن خواهند ماند، اما واضح است اگر ترددهای دیگر اعضای خانواده همراه با رعایت نکات بهداشتی نباشد و همچنین بهداشت و نکات پیشگیرانه در مدارس و فعالیت های آموزشی رعایت نشود ویروس گسترش خواهد یافت؛ همگان می دانیم که زمان دستیابی به درمان قطعی کووید-19 مشخص نیست و باید بتوانیم با لحاظ شرایط خاص و رعایت نکات پیشگیرانه، طبق دستورات ستاد ملی مبارزه با کرونا، ضروریات، از جمله آموزش را دنبال کنیم...
باید در این شرایط به سایر جنبه های رفتاری کل اعضای خانواده و جامعه نگاه کرد تا درک بهتری از ضرورت و غیرضرورت ها، و درست و غلط ها به دست آید...
آیا در شرایط حال حاضر، رفت و آمدهای خانوادگی حذف شده است؟ بازی و تفریح کودکان و نوجوانان در کوچه و محله چه وضعیتی دارد؟ مسافرت به چه میزان انجام می شود؟...
اگر از مردم پرسیده شود دلیل مسافرت، دلیل ادامه دید و بازدید و...چیست، قطعا پاسخ خواهند داد :

"ما نکات بهداشتی را رعایت می کنیم"...
در موارد بالا می توان گفت تردد جهت امرار معاش قابل حذف نیست، اما می توان برای سایر موارد از پاسخ های مردم قانع نشد...

آموزش کودکان در مقایسه با مسافرت، شرکت در مراسمات اجتماعی، بازی و دور همی در محل و...از چه اهمیتی برخوردار است؟
قطعا همه ما اهمیت آموزش فرزندانمان را در سطح بالایی قرار می دهیم؛ حال باید دید در وهله اول برای ادامه آموزش حضوری، تا چه حد رعایت نکات بهداشتی و پیشگیرانه در مدرسه امکان پذیر است.آیا تمام مدارس امکانات مناسبی برای مقابله با این ویروس در اختیار دارند؟ آیا سایر دستگاههای مرتبط با موضوع، در عمل کنار آموزش و پرورش قرار گرفته اند؟ آیا والدین به سهم خود برای حضور دانش آموز در مدرسه اقدامی به عمل آورده اند؟
برای حضور دانش آموزان در مدرسه، دل نگرانی هایی وجود دارد که منطقی است، مثلا؛ اولیا دانش آموزان مقطع ابتدایی هر چه پایه تحصیلی فرزندشان به پایه اول نزدیک تر باشد نگرانی و عدم اطمینان بیشتری در توانایی فرزندشان در رعایت نکات پیشگیرانه در فضای مدرسه دارند...
والدین، مدرسه و آموزش و پرورش و ستاد ملی مبارزه با کرونا می توانند راهکارهایی برای به حداقل رساندن نگرانی ها در این زمینه ارائه دهند،به طور مثال:
- در بدو ورود به مدرسه، ماسک رایگان در اختیار دانش آموز فاقد ماسک قرار گیرد.
-ضد عفونی مدرسه به صورت روزانه انجام شود.
-حضور منظم و روزانه مراقبین بهداشت مدارس و کارشناسان بهداشت و درمان در مدارس ضرورت دارد.
-آموزش نکات بهداشتی از طرف خانواده و مراقبین بهداشت و رسانه های جمعی ، از جمله صدا و سیما، به دانش آموزان مداوم انجام شود.
-یک یا دو نفر از اولیا به صورت چرخشی بر امور بهداشتی مدرسه نظارت و مشارکت داشته باشد.
-از توصیه ها و تجربیات کشورهای موفق در زمینه کنترل ویروس که آموزش حضوری را در دستور کار داشته اند، استفاده کرد.
-در مدارس با تراکم بالا، دانش آموزان به جای دو گروه، در سه گروه دسته بندی شوند و سعی شود تعداد دانش آموز به کمترین حد برسد تا بحث فاصله اجتماعی و رعایت نکات پیشگیرانه راحت تر انجام شود.
-با توجه به کاهش ساعات تدریس حضوری، اولیا برای روزهایی که دانش آموز در مدرسه حضور ندارد برنامه ریزی و نظارت نمایند تا فرزندشان مطالب ارائه شده را مرور نماید چرا که زمان لازم جهت ارزیابی جامع معلم از یادگیری دانش آموز و ارائه نکات تکمیلی وجود ندارد.
- تدریس برخی از دروس به زمان بیشتری نیاز دارد و این نکته باید طی حضور دانش آموزان مورد توجه قرار گیرد.
- دانش آموزان دارای علائم، توسط خود اولیا از رفتن به مدرسه منع شوند چرا که اولیا حال خوب یا بدِ فرزند خود را بهتر از دستگاه تب سنج تشخیص می دهند.
- اولیایی که دانش آموزان خود را به مدرسه نمی فرستند حتما برنامه ریزی نمایند تا دانش آموز از طریق شبکه های تلویزیونی و مجازی اعلام شده، آموزش دروس را دنبال کنند.
و موارد دیگر که نگرانی اولیا و جامعه را به حداقل برساند...

نکته ای که در بین این مخالف و موافق بودن ها فراموش شده است سلامتی معلمان و خانواده آنان است؛ همه از سلامتی دانش آموزان صحبت می کنند و کسی جویای وضعیت معلمان نمی شود؛ معلمان نیز در مناطق و مدارسی که نکات پیشگیرانه به صورت اطمینان بخش قابل اعمال نیست، نگرانند، هم برای سلامتی خود و خانواده و هم سلامتی دانش آموزان و جامعه؛ و انتظار دارند حوزه بهداشت و درمان و آموزش و پرورش شرایط ایمن و اطمینان بخشی برای حضور دانش آموزان فراهم نمایند.

از یک طرف شاهد هشدار گروه های پزشکی مبنی بر خطر بازگشایی مدارس و از طرفی بازگشایی مدارس طبق نظر ستاد ملی مبارزه با کرونا هستیم که این تضاد، نگرانی ها را بیش از پیش در جامعه افزایش می دهد و بهتر است ستاد ملی مبارزه با کرونا با بدنه جامعه پزشکی کشور ارتباط بهتری برقرار نماید تا تصمیمات مطمئن تر و واحدی اخذ شود.

به نظر می رسد مطلق گرایی در اینکه حتما مدارس باید دایر باشد یا حتما باید مدارس تعطیل باشد، اشتباه است و صحیح آن است که ستاد ملی مبارزه با کرونا با توجه به واقعیت ها( آمار کلی مبتلایان - بررسی شیوع این بیماری بین دانش آموزان، قبل از شروع مدارس و حال حاضر- بررسی نسبت دانش آموزان مبتلا که در کلاس های حضوری شرکت داشته اند نسبت به دانش آموزانی که در کلاس ها شرکت نکرده اند - امکانات مدارس هر منطقه)، نسبت به تعیین روند ادامه تحصیل دانش آموزان اقدام کند و در راستای این موضوع مهم، در کنار آموزش و پرورش باشد تا علاوه بر طی شدنِ روندی منطقی در آموزش دانش آموزان، حفظ تندرستی آنان و جامعه نیز مورد اهتمام جدی قرار داشته باشد.

همچنان که در سیر صعودی بیماری و نبود شرایط ایمنِ بهداشتی، تعطیلیِ آموزش حضوری منطقی است، تلاش برای تعطیلی مدارس در شرایط تحت کنترل، غیر منطقی است.
می توان همین مطلب را به شرح ذیل بیان کرد:
همچنان که دایر بودن مدارس در شرایط تحت کنترل منطقی است، تلاش برای ادامه آموزش حضوری در نبود شرایط ایمن بهداشتی و در سیر صعودی بیماری، غیر منطقی است.

امروز باید بر اساس واقعیت ها و به روز تصمیم گرفت.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید