« دانش‌آموز ممتاز تهرانی بعد از کنکور خودکشی کرد!

پسر ۱۹ ساله که همه تلاشش را کرده بود در کنکور ریاضی موفق شود، وقتی آزمون را خراب کرد تصمیم گرفت به زندگی‌اش پایان بدهد.

ساعت ۱۸ روز پنجشنبه گزارش مرگ پسری ۱۹ ساله به قاضی کشیک جنایی پایتخت اعلام شد. با حضور تیم تحقیق در محل حادثه معلوم شد پسری خودش را از پشت بام ساختمانی چهارطبقه به پایین انداخته و جان باخته است./رکنا »

گروه اخبار/

به گزارش رادیو برون مرزی صدای خراسان رضوی به نقل از وزارت آموزش و پرورش تاجیکستان ، وزارت آموزش و علوم تاجیکستان برای سازماندهی روند آموزشی در مدارس این کشور به دانش آموزان و والدین انها  سه توصیه کرد.

 وزارت آموزش و علوم تاجیکستان اعلام کرد، از 17 اوت کلاس های مدارس دایر می شوند.

 مدت زمان هر کلاس درس حداقل 35 دقیقه و حداکثر 45 دقیقه خواهد بود. ⠀

بر اساس این توصیه کلاس های مدارس در دو شیفت برگزار می شود، شیفت اول ساعت 8 آغاز می شود و ساعت 12و 55 دقیقه پایان می یابد و شیفت دوم نیزاز 13و 10 دقیقه آغاز و تا 17و 55 دقیقه ادامه دارد. ⠀

وزارت آموزش و علوم خاطر نشان کرد، در تمام کلاس ها باید بهداشت عمومی و شخصی رعایت و از ماسک استفاده شود.

⠀طبق تصمیم وزارت آموزش و پرورش و علوم از 17 اوت مهدکودک ها نیز در کشور شروع به کار خواهند کرد.
 پایان پیام/

اصفهان

چه باید کنیم اگر دو کاف مذموم قرن ،"کنکور "و" کرونا" سالها با ما همراه باشند.
سی و یکم مرداد ۹۹ سومین روز برگزاری کنکور سراسری است؛ آزمون با نیم ساعت تاخیر در یکی از حوزه های امتحانی  آغاز شد . پروتکل های بهداشتی به زعم شواهدی چند، کم و بیش رعایت می شد اما مشکل پیش آمده یعنی تاخیر در شروع آزمون موجب تجمع والدین ،درب محل آزمون گردید. تجمع ناخواسته و عدم اطلاع والدین از تاخیر در برگزاری آزمون بر استرس آنان افزود . به دلیل عدم دسترسی آزمون دهندگان به گوشی موبایل ، خروج از محل برگزاری آزمون خالی از اشکال نبود.
نیم ساعت تاخیر ؛ در آغاز برگزاری کنکور موجب تجمع در پایان آزمون گردید به خصوص این که والدین از این تاخیر  بی اطلاع بودند ؛ در نتیجه نیم ساعت زودتر در محل حاضر شدند.
محل برگزاری کنکور دور از شهر بود . با جاده ای کم عرض که خود موجب ترافیک می شد.
نگارنده بر این باور است که مشکل اساسی صرفا رعایت یا عدم رعایت پروتکل های بهداشتی نیست .
آنچه باید مدنظر قرار می گرفت مدیریت زمان است.

هرچند آموخته ایم چنین بحران هایی را با  " آزمون و خطا "برطرف کنیم .

آزمون و خطا روشی اساسی برای حلِ یک مسئله یا مشکل است. این روش با تکرار و تلاش‌های گونه گونی که تا رسیدن به موفقیت ادامه می‌یابد مشخص می‌شود. آزمون و خطا یک روشِ غیر سیستماتیک است که بینش، نظریه یا روش‌های سازمان یافته را به کار نمی‌بندد .آنچه در این نوع یادگیری مهم به نظر می رسد پیوندی است که میان محرک و پاسخ برقرار می شود و یادگیری به صورت فرایندی مکانیکی و موفقیت اتفاقی فقط بر اثر پاداش یا تکرار و آمادگی و به گونه ای نوسانی انجام می گیرد.
حال به ماجرای دو کاف مذموم قرن، کرونا و کنکور بر می گردیم.
با شروع کرونا و تعطیلی مدارس ، شیوه آموزش سنتی به یکباره رنگ باخت . از ابتدای تعطیلی تا دو یا سه ماه بعد آموزش و پرورش هیچ برنامه ای جهت یادگیری ارائه نکرد . معلمان از ظرفیت فضای مجازی سود جستند.  بالطبع هر آموزگاری تلاش کرد با استفاده از روش  آزمون و خطا در روند یادگیری به شیوه ای نوین دست یابد.
تقریبا فروردین ماه 1399 به طور رسمی آموزش و پرورش طرح شاد را که خالی از اشکال نبود، به عنوان اولین شیوه یادگیری در فضای مجازی مطرح کرد.
بحران آموزش با روش آزمون و خطا پیش رفت تا سال تحصیلی پایان یافت. در این بحبوحه کرونایی امتحانات پایه دوازدهم حضوری برگزار شد.
کرونا تاثیر مستقیمی بر روند آزمون های آموزش و پرورش و آموزش عالی نهاد.و هر کدام به شکلی متفاوت تر از سال پیش برگزار گردیدند.
کنکور به دلیل حساسیت فوق العاده ای که در جامعه ایران دارد؛ با فراز و نشیب بسیاری مواجه شد.از تعویق زمان برگزاری آن تا درخواست لغو کنکور سراسری، ذهن طیف وسیعی از مردم را درگیر خود نمود .
این یادداشت زمانی به نگارش درآمده که سومین روز برگزاری کنکور سراسری سپری شده است.با این امیدکه کنکور موجب خیزش مجدد کرونا نشود .
این سوال در ذهن نگارنده مطرح می شود :
آیا اگر کرونا سال ها در جامعه انسانی حضور داشته باشد ، با روش آزمون و خطا می توان در مقابل این ویروس نه چندان شناخته شده ایستاد؟

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

در دوران کرّ و فرّ کرونا یک سؤال در میان بی‌شمار سؤال‌های مرتبط، همچنان در بوته‌ی غفلت یا تغافل است و آن هم در حوزه‌ی آموزش و پرورش است:
گیریم به یمن وسایل ارتباطی و فضاهای مجازی، از عهده‌ی آموزش برآییم -که برخواهیم آمد- در زمینه‌ی مسائل تربیتی و پرورشی فرزندانمان آیا خواهیم توانست؟

برای واکاوی این سؤال و راهیابی به پاسخ، ابتدا باید نقشی را که مدارس تا کنون در امر پرورش و تربیت نسل بر عهده داشتند، از نظر بگذرانیم.

به‌راستی مدارس ما در نقشه راه خود در کنار تلاش‌های آموزشی، چه وزنی را برای مسائل تربیتی قائل بودند و ترازوی «آموزش» و «پرورش» را چگونه میزان کرده بودند؟

▪️ مهارت‌های هوش هیجانی مانند نویسندگی، سخنوری، اداره‌ی صبحگاه مدرسه، کار تیمی و مسئولیت‌پذیری در کجای فعالیت‌های مدارس ما جا داشت؟
▪️ حق انتخاب دروس غیرموظف و غیررسمی، مانند نجوم، شعر و‌ ادب، فعالیت‌های آزمایشگاهی، نشریه‌پردازی و تشکیل سمینارهای علمی تا چه حد وجود داشته است؟
▪️ دانش‌آموزان در فعالیت‌های عام‌المنفعه‌ی محلی چقدر مشارکت می‌کردند و در آشنایی با محیط‌های بیرون از مدرسه مانند بازار، موزه‌ها، تالار بورس، پارک‌های فن‌آوری و پردیس‌های دانشگاهی چه میزان آگاه می‌شدند؟
▪️ در درس جغرافی چه میزان آشنایی عینی و عملی و خارج از محفوظات‌ِ ارتفاعات کوه‌های شرق آسیا و عمق دریاهای آزاد کسب می‌کردند؟
▪️ به تاریخ متقدم و نیز معاصر کشور خود، فراتر از قرائت‌های رسمی درسی، به چه میزان و از چه منابع مکتوب و شفاهی دسترسی داشتند؟
▪️ از چه الگوهای انسانی اثرگذار و از کدام منابع اخلاقی زنده و بیرون از روایت‌های غیرقابل دسترس، بهره‌های عملی می‌گرفتند؟
▪️ نوجوانان ما در دو سال آخر دبیرستان، از کدام منابع یا افراد، دانش ور‌ود به جامعه را می‌آموختند (نحوه‌ی برقراری ارتباط سالم با جنس مخالف، آمادگی برای ازدواج، بهداشت و سلامت کنشگری جنسی، اخلاق شهروندی، دانش حقوق عامه و احترام به جامعه، آشنایی با لوازم جامعه‌ی مدنی، و... .)؟

سؤال های دیگر را خود بیفزایید و اکنون به سؤال صدر سخن برگردیم:

آیا ادامه‌ی تعطیلی احتمالی مدارس، خللی در «تربیت» فرزندان ما ایجاد می‌کند؟

کلی‌ترین جواب این است که:
مگر در زمان دائر بودن آنها، حتی به بخشی از لوازم تربیتیِ پیش‌گفته توجهی می‌شده است؟!

می‌خواهم بگویم:
پدران! مادران! اصلا نگران نباشید!

در بخش آموزش‌ها خواهید دید که بدون درافتادن در فشار روانیِ شهریه‌ها و مخارجِ دهها‌ میلیونی در غیرانتفاعی‌ها(!)، فرزندانتان گلیم «آموزش» را از آب خواهند کشید؛ ولو از شبکه‌های «غیرشاد!»؛ به شرط آن که شما اضطراب‌افزایی و استرس‌زایی نکنید و البته در میانْ‌ برنامه‌های تبلیغاتی سیما، بخش کتاب‌های رنگارنگ کمک‌آموزشی را اصلاً جدی نگیرید....

و اما در بخش «پرورشی» و «تربیتی» جای آن دارد که تمام زمینه‌های «تاکنون معطلِ مدارس» را به یمن حضور کرونا، خودتان متکفل شوید؛ شاید خلأهای تربیتیِ تا امروز، زیر سایه و نظارت و حضور و همراهی شما پدر و مادرها تا حدودی جبران شود.

سلامت مانید و همچنان مراقب خودتان باشید!

روزنامه اطلاعات - شماره 27635

گروه رسانه/

مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش در اطلاعیه ای در واتساپ خبرنگاران حوزه آموزش و پرورش نوشت :

« خبرنگاران محترم
باسلام و درود
با توجه به شیوع مجدد بیماری کووید 19 و بر اساس دستورالعمل ستاد ملی مقابله با کرونا و رعایت پروتکل های بهداشتی، مقرر شد نشست های خبری به صورت مجازی و از طریق ویدئو کنفرانس برگزار گردد.
این گروه به جهت هماهنگي براي دريافت نام كاربري و رمزعبور براي نشست های خبری از طريق ویدئو کنفرانس تشكيل شده است.
همچنين بر اساس اعلام نظر فناوري، لازم است دوستان عزيز ابتدا نرم افزار مورد نياز براي برقراري ارتباط ويدئوكنفرانس را از سايت shavak.ir  دانلود و نصب كنند. سپس از طريق همين گروه براي هريك از دوستان نام كاربري و رمزعبور و روز و ساعت نشست اعلام خواهد شد. ضمنا با توجه به محدوديت تعداد كاربران، فقط دوستان همين گروه مي توانند از طريق ويدئوكنفرانس ارتباط داشته باشند.
نرم افزارفوق فقط بر روی کامپیوتر قابل نصب است.
از همكاري همه دوستان سپاسگزارم. »

این اطلاعیه در حالی منتشر می گردد که هر روزه انواع نشست های ستادی و اداری در ( ستاد ) وزارت آموزش و پرورش ، ادارات کل ، مناطق و... در حال هماهنگی و اجراست .

نکته ی جالب آن که با زدن ماسک و بعضا فاصله گذاری فیزیکی این گونه نشست ها توجیه هم می شوند .

پیش از این این مرکز در اطلاعیه ای از خبرنگاران این حوزه  " به اجبار " خواسته بود تا عضو " شبکه شاد " شوند . ( این جا )

" صدای معلم " ضمن انتقاد از این تصمیم وزارت آموزش و پرورش نوشت :

« در حالی که مسئولان وزارت آموزش و پرورش تاکنون به کرات اعلام کرده اند عضویت در " شبکه شاد " برای دانش آموزان ، معلمان و مدیران مدارس اجباری نیست ؛ مشخص نیست با این گونه تصمیم های غیرکارشناسی چه اهدافی را دنبال می کنند ؟

پیش تر برنامه ها و نشست های خبری این وزارتخانه به خبرنگاران از طریق تلفن همراه پیامک می شد و هم زمان در تلگرام و سپس واتس اپ اطلاع رسانی می شد . »

 " آیین تجلیل از معلمان و عوامل برنامه مدرسه تلویزیونی ایران "  با حضور تعداد قابل توجهی از افراد و مدعوین در  28 مرداد برگزار گردید . ( این جا )

در این مراسم از خبرنگاران حوزه آموزش و پرورش دعوتی به عمل نیامده بود و ظاهرا فقط خبرنگاران صدا و سیما حضور داشته اند .

پرسش این رسانه آن است که آیا کرونا و مصوبات ستاد ملی مقابله با کرونا فقط برای خبرنگاران و رسانه ها موضوعیت و کاربرد دارد ؟

مبنای علمی و کارشناسی این گونه تفاوت گذاری ها و درجه بندی ها چیست ؟

آیا این گونه تصمیمات فقط جنبه " رفع تکلیف " دارند ؟

آیا برای اتخاذ چنین تصمیمی از خبرنگاران و رسانه ها نظرخواهی شده است ؟

" مرتضی نظری " رئیس پیشین مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش در کانال " تربیت و توسعه " نوشت :

» حضور مدیران عالی در رسانه از پیچیدگی ها و ظرافت های بسیار بالایی برخوردار است. آن قدر پیچیده که حتی مدیرانِ دارای بلوغ سیاسی بالا هم بدون مشورت با مشاوران کارآزموده، با رسانه ها مواجه نمی شوند.
 مدیران بسیاری را از نزدیک دیده ایم که به دست خود و با توهم کفایتِ اتکا به دانش و سواد سازمانی خود، خود را از مشاورانی صادق و تحلیلگر، بی نیاز دیدند و .... در نهایت به در و دیوار خوردند.
مدیرشدنِ مدیران، با فرض عدم آلودگی به فساد، هزینه های زیادی برای کشور در بردارد. از سویی، ارزشِ مدیران شایسته، از نفت و معادن ملی بالاتر است، شتاب زدگی در عرصه رسانه، علاوه بر سوزاندن خود، به وجهه آن ها در حوزه عمومی هم خدشه و آسیب وارد می سازد.
در رسانه ها، پاسخ گو باشید و تعامل با رسانه را برای کمک به گردش آزاد اطلاعات و شفافیت همیشه به رسمیت بشناسید اما برای این منظور، خود و سازمان تان را از وجود مشاوران امین، آگاه، واقع‌گرا و تحلیلگر محروم نکنید تا هزینه های کمتری بپردازید. »

علی رغم احیای روابط عمومی در ستاد که در  دوران وزارت بطحایی در دفتر وزارتی ادغام شد اما به نظر می رسد وضعیت و کیفیت پاسخ گویی در این وزارتخانه تغییر چندانی نکرده است و این در حالی است که محسن حاجی میرزایی در آخرین نشست رسانه ای خود وزارتخانه اش را پاسخ گوترین نهاد دانست .

پایان گزارش/

گروه گزارش/

پرتال اداره کل آموزش و پرورش شهرستان های استان تهران نوشت : ( این جا )

تهران

گروه گزارش/

کمپینی از طرف " دانش آموزان " و خطاب به رئیس جمهور در سایت کارزار تشکیل شده و در حال جمع آوری امضا هستند . ( این جا )

در متن این نامه چنین آمده است :

« جناب آقای دکتر روحانی

رئیس جمهور محترم

با سلام

همان طور که مستحضرید دانش‌آموزان برای یادگیری دروس در سال جاری باید مدت زیادی را در فضای مجازی بگذرانند. بسیاری از دانش‌آموزان توان پرداخت هزینه‌های اینترنت را ندارند. سرعت اینترنت پایین است. همچنین اینکه چشم بچه‌ها در اثر کار مداوم با تلفن همراه یا لپ‌تاپ اذیت می‌شود. خیلی از دانش‌آموزان در دروس مختلف مثل ریاضی، زیست و... مشکل دارند. این دروس برای یادگیری حتماً نیاز به کلاس حضوری دارد و در فضای مجازی قابل آموزش نیست و در شرایط فعلی نیز امکان تشکیل کلاس حضوری به دلیل خطرات آن وجود ندارد.

ما امضاکنندگان این کارزار، موافقت خود را با متن فوق و تعطیلی مدارس اعلام می‌داریم.

• شروع کارزار: ٢٥ مرداد ١٣٩٩• پایان کارزار: ٢٥ شهريور ١٣٩٩• از طرف: دانش‌آموزان• هشتگ رسمی: #مدارس_را_تعطیل_کنید• نویسنده: آیدا شایسته جاه »

« صدای معلم » از همان زمان تعطیلی مدارس به استناد به گزارش های متعدد و نیز تجارب سایر کشورها از سیاست " تعطیلی مدارس " توسط وزارت آموزش و پرورش انتقاد کرده است .

این رسانه بارها متذکر شده است تعطیل کردن طولانی مدت مدارس ، اتوریته مدرسه و ضرورت وجودی آن را در جامعه مورد پرسش جدی و تخطئه قرار می دهد و آن را از حیز انتفاع ساقط می کند .

این رسانه باز هم در گزارش های متوالی نسبت به شیوه ارزشیابی و گرفتن امتحان به صورت " غیرحضوری " انتقاد کرده است .

این که نمرات کسب شده از این ارزشیابی ها اعتبار نداشته و با دست و دل بازی و اغماض معلمان و  توصیه مدیران به آن ها هدیه شده است .

تاکنون و تا این لحظه  ۱۵۷۶۸۸ نفر این پتیشن را امضا کرده اند .

بدون تردید ، این وضعیت جمع جبری تربیت خانواده ، آموزش های ارائه شده توسط مدارس و سیاست های غیرعلمی و ناکارآمد وزارت آموزش و پرورش است .

این وضعیت منحصر به فرد که شاید کم تر قرینه ای بتوان برای آن در سایر نظام های آموزشی جهان جست دستاورد سیاست گذاری ها ، برنامه ریزی ها و تصمیم گیری های مقامات و مدیرانی است که به هیچ مرجعی پاسخ گو نیستند و راه خود را می پیمایند و مدیریت علمی و مسئولیت پذیری در این سیستم جایگاهی ندارد .

نکته ی قابل تامل در این کمپین که توسط دانش آموزان بیان شده آن است که  چشم بچه‌ها در اثر کار مداوم با تلفن همراه یا لپ‌تاپ اذیت می‌شود و این در حالی است که بر اساس یافته های یک پژوهشگر رسانه های نوین در سال 1396 اصلی‌ترین مصرف‌کننده فضای مجازی افراد زیر 18 سال هستند و این که  دانش‌آموزان به طور متوسط روزانه 5 تا 9 ساعت از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند. ( این جا )

آیا سامانه حاکم بر خانواده و سیستم رسمی آموزش هنوز به این دانش آموزان یاد نداده که دروغ نگویند و با خود و دیگران " صداقت " داشته باشند ؟

پرسش صریح " صدای معلم " آن است ؛ آیا از دانش آموزی که از ابتدای اسفند 98 تاکنون تعطیل بوده و امتحانات را هم احتمالا به صورت پفکی و یا حبابی قبول شده است و به قول معروف در این مدت " باد به پشت شان خورده است " ؛ انتظاری جز این باید داشت ؟

و آیا قرار است این دانش آموزان تحولی معنادار و مثبت در میانگین طبقه بندی جامعه ایرانی در عداد " جوامع تنبل دنیا " را موجب شوند ؟ در کشور ما دانش آموزان معمولا به خاطر سخت بودن سوالات امتحانی تجمع و یا اعتصاب می کنند و برخی اوقات کتاب ها را هم آتش می زنند و یا این که در امتداد اعتصاب معلمان از تعطیلی کلاس ها و مدرسه اظهار خرسندی می کنند .

آیا این دانش آموزان با این روحیه و پشتکار و جامعه پذیری و تربیت شهروندی قرار است فردای این جامعه را بسازند ؟

پیش تر , " صدای معلم " در گزارشی مستند بزرگ ترین ایراد و نقد نسبت به شیوه نامه بازگشایی مدارس را در این بخشنامه این دانست که هیچ گونه تعهد و یا تکلیف جدی بر عهده اولیای دانش آموزان گذارده نشده است . ( این جا )

هر چند این رفتارهای نامتعارف دانش آموزان ایرانی خیلی تازه نبوده و مسبوق به سابقه است .

جنبش «بچه‌ها برای مهار تغییر اقلیم» که توسط " گرتا تونبرگ " دانش آموز سوئدی پایه گذاری شد در 24 اسفند 1397  15 مارس ) در بیش از 130 کشور دنیا به وقوع پیوست . ( این جا )

دو ماه بعد از نخستین اعتصاب عمومی جوانان برای تغییرات اقلیمی در ۱۵ مارس، بار دیگر جوانان در سراسر جهان روز جمعه به خیابان‌ها آمدند تا دومین اعتصاب جهانی را رقم بزنند که هدف آن درخواست برای اقدام فوری برای متوقف کردن روند مخرب تغییرات اقلیمی است. ( این جا )

کشورهایی از سراسر جهان از جمله افغانستان، نامبیا و ازبکستان دست کم با یک راهپیمایی و کشورهایی همچون ایالات متحده آمریکا، فرانسه، آلمان و بسیاری دیگر کشورها با دهها راهپیمایی، روز جمعه ۲۴ ماه مه به خیابان ها آمدند .

با وجود عمومیت داشتن این گونه اعتراضات دانش آموزی در سراسر جهان اما در ایران هیچ خبری نبود . آیا سامانه حاکم بر خانواده و سیستم رسمی آموزش هنوز به این دانش آموزان یاد نداده که دروغ نگویند و با خود و دیگران " صداقت " باشند ؟

" صدای معلم " در گزارشی نوشت : ( این جا )

« " در حال حاضر محیط زیست در جهان به یک موضوع مهم تبدیل شده است .

در ایران که از سوء مدیریت و بحران مدیران ناکارآمد همواره در رنج است بحران محیط زیست یکی از ابربحران ها می باشد اما تحرک خاصی حداقل در نظام آموزشی مشاهده نمی شود .

رسانه ها هم عموما با این گونه مسائل کاری ندارند و اولویت ها چیزهای مهم تر و مهیج تری هستند !

در 2 روز گذشته خبر اعتراضات دانش آموزی در سراسر جهان علیه پدیده تغییرات اقلیمی تیتر بسیاری از رسانه های جهان بوده است .

با وجود آن که شماری از وزرا در کشورهای مختلف نگرانی خود را از تعطیلی مدارس توسط دانش آموزان ابراز کرده‌اند اما در ایران و تاکنون مورد خاصی مشاهده نشده است .

وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان محیط زیست در این مورد سکوت کرده اند .

تشکل های دانش آموزی مانند سازمان دانش آموزی ، مجلس دانش آموزی ، اتحادیه انجمن های اسلامی دانش آموزان و... انگار این اخبار و رویدادها را مشاهده نمی کنند .

دانش آموزان ایرانی هم با نزدیک شدن به عید نوروز  ؛ دغدغه و دل مشغولی آنان عمدتا " تعطیلی زود هنگام مدارس"  است !

دو ماه پس از این اعتراض ؛ دانش آموزان امروز نیز به خیابان ها آمدند تا بار دیگر « صدای خود » را دولتمردان و سیاست گذاران برسانند .»

« در کشور ما دانش آموزان معمولا به خاطر سخت بودن سوالات امتحانی تجمع و یا اعتصاب می کنند و برخی اوقات کتاب ها را هم آتش می زنند و یا این که در امتداد اعتصاب معلمان از تعطیلی کلاس ها و مدرسه اظهار خرسندی می کنند .

دانش آموزان ما حتی به خاطر لو رفتن سوالات امتحانی هم اعتراض نمی کنند و در عوض سعی می کنند تا از قافله عقب نمانند . »

پایان گزارش/

سعی کرده ام به اندازه وسع اندیشه و فراخنای تفکر و فاصله گرفتن از " روزمرگی " که آفت و مرگ تغییر است به مسائل جامعه و به طور اختصاصی به مقوله " آموزش " بپردازم که گاهی موجب تطویل کلام می شود .

گریزی نیست !

سطح تفکر و سقف اندیشه در جامعه ایرانی و به ویژه فضای آموزش و پرورش بسیار کوتاه و ناپایدار است .

بر این باورم تا زمانی که فضای " تحلیل " بر " نقل و تقلید " فائق نیاید تغییری در وضعیت موجود رو به سوی مطلوبات و گفتمان مدنی رخ نخواهد داد و چه بسا بدتر هم بشود .