این روزها در جامعه فرهنگیان بحث های مختلفی به صورت موافق و مخالف در مورد وزارت " سید محمد بطحایی " وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش در جریان است .

« صدای معلم » بر اساس دکترین خود یعنی تاسیس و تثبیت « فرهنگ گفت و گو » و « تفکر نقادی » اقدام به انتشار مطالب و نظرات مخاطبان محترم می کند .

بدیهی است انتشار این مطالب به معنای تایید محتوای آن ها نیست .

تهیه کننده برنامه های تلویزیونی : ما در برنامه «پرسشگر» فقط سوال می کنیم و می خواهیم روحیه پرسشگری را در دانش آموزان جا بیندازیم و بگوییم حتما می شود سوال کرد/ با این که بیش از شش ماه  از آغاز به کار رسمی  این برنامه  پس از توقف تقریبا یک ساله آن می گذرد اما به نظر می رسد که بخش قابل توجهی از جامعه فرهنگیان و حتی جامعه از وجود این برنامه بی خبرند/ با وجود شعارهایی که طراحان این برنامه در مورد رویکرد و جهت گیری این برنامه سر داده اند اما متناسب با آن موج و یا استقبالی در جامعه و در میان معلمان ایجاد نشده است/ ایشان در این برنامه فقط به چند پیامک محدود اشاره می کند و این نشان از ضریب نفوذ این برنامه در جامعه بزرگ آموزش و پرورش کشور دارد/ آیا در این برنامه از کارشناسان مستقل و نیز غیردولتی هم استفاده شده است/ مسئولان رسمی و دولتی تربیون های مختلفی دارند و البته کما بیش جامعه و فرهنگیان از نظرات آنان مطلع هستند/ بسیاری از این مسئولان وزارت آموزش و پرورش که خود طراح و مجری سیاست های جاری هستند  برخی اوقات در نقش " منتقد " و حتی " اپوزیسیون " ظاهر می شوند و این در حالی است که آنان باید از عملکرد خود در حوزه مسئولیت شان دفاع کنند و دیگران که همان کارشناسان مستقل و متخصص هستند برنامه های جاری و وضعیت موجود را به چالش بکشند/ « تفکر نقادی » و « روحیه پرسشگری » آن گونه که مورد ادعای طراحان این برنامه است زمانی معنا پیدا می کند که از کلیشه های رسمی ، ظاهری و تشریفاتی خارج شده و اندیشه ها و دیدگاه های مختلف و حتی کاملا متضاد به محاجه و استدلال بپردازند/ مدیر اجرایی نباید فقط پشت تریبون شعار بدهد. بلکه مدیر اجرایی باید در مورد عملکردش توضیح بدهد/ نکته جالب این جاست که پرسشگر برنامه پرسشگر از مسئولان می خواهد که پاسخ گو باشند/ آن چیزی که ملکه ذهن بسیاری از مسئولان رسمی و دولتی است پاسخ دادن در یک فرآیند قابل پیش بینی و با  جواب های قابل پیش بینی و رسمی است/ بسیاری از مسئولان وزارت آموزش و پرورش عادت به پاسخ گویی ندارند و البته عمل بیش از گفتار موید واقعیت ها است/« صدای معلم » تاکنون در مورد عملکرد دانشگاه فرهنگیان  و سرپرست آن پرسش های مختلفی را مطرح کرده و اخبار ، گزارش ها و یادداشت های انتقادی فراوانی را منتشر کرده است / جالب است که حداقل در این 4 سال دانشگاه فرهنگیان حتی یک " جوابیه " برای این رسانه پرمخاطب ارسال نکرده است / « صدای معلم » به اذعان مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی یک رسانه و گروه مرجع به حساب می آید/ سرپرست دانشگاه فرهنگیان جناب دکتر مهرمحمدی هم در برنامه پرسش گر دعوت می شود و قرار است پاسخ گوی پرسش های برنامه پرسشگر و دغدغه های مخاطبان باشد/ بسیاری از مسئولان وزارت آموزش و پرورش و حتی خارج از آن عاشق تریبون های یک طرفه صدا و سیما هستند و البته آن را پنهان هم نمی کنند/ این گونه تربیون ها که غالبا در یک فضای رودربایستی و با فضای اداری و غیرچالشی انجام می شود بهترین فرصت و البته کم هزینه ترین جا برای تبلیغات است/ وقتی صحبت از " نقادی " ، " پرسشگری " و " گفت و گو " می شود باید به الزامات و شرایط آن پای بند بود/ جامعه آگاه ما دیگر تفاوت بین " شعار " و " عمل " را فهمیده است و فرق بین " دلسوزان " ، " فرصت طلبان " و " پوپولیست ها " را تمیز می دهد ....

جهان امروز گرفتار بحران های بزرگی است، بحران هایی همچون فقر، جنگ، بی عدالتی، بحران های زیست محیطی و ... . در مواجهه با چنین مسائل بنیادی، بشریت چاره ای جز تکیه بر عقلانیت خردمندانه ندارد/ حق آزادی بیان، حق بنیادی و اساسی انسان است و نادیده گرفتن این حق یعنی صداهایی که شنیده نخواهند شد و نتیجه ی این نیز عقده های فروخفته ای خواهد شد که هرگاه سر باز کند جهان را گرفتار داعشی دیگر خواهد کرد/ آنان که تلاش می کنند چشم اندازهای جهانی بسیار بنیادین و جلوه های عینی آن نظیر سند 2030 یونسکو را بدون فهم دقیق و ارزیابی شایسته مورد هجمه قرار دهند دچار امر غیراخلاقی و غیر عقلانی هستند/ ما نیازمند رویکردی خردورزانه مبتنی بر گفت و گوی بین اذهان با رعایت شرط مدارا و تسامح هستیم. ما نیازمند آن نوع از تعلیم و تربیت هستیم که به ما می آموزد چه چیز در زندگی دارای ارزش است؛ حفظ، توسعه و نقد میراث فرهنگی خود و فهم و پذیرش فرهنگ دیگری را به ما یاد می دهد

گروه گزارش/

پس از انتشار یک یادداشت در صدای معلم با عنوان : " معلمان همیشه ناراضی از حقوق و مزایا " ( این جا ) ؛ آقای نیک اندیش به آن پاسخ داد . ( این جا ).

« سمیرا » از مخاطبان محترم صدای معلم در یادداشتی کوتاه به آن پاسخ داده است .

انسان براي زندگي در دنياي پرچالش و پرتحول امروز نيازمند مهارت هاي فکري سطح بالاست. از جمله  ي اين مهارت ها تفکر نقاد است که به تعبيري فرآيند تفکر درباره ي تفکر و ارزيابي هشيارانه ي فرد از افکار خود است. چنين مهارتي تنها از طريق آموزش و تمرين قابل دستيابي است/ تدريس براي تفکر نقاد، پيش از هر چيز، عبارت است از ايجاد محيط مساعد براي تفکر نقاد در کلاس و مدرسه يعني تبديل کردن محيط کلاس درس و مدرسه به يک اجتماع کوچک نقاد/ معلم در اين شيوه بيشتر پرسشگر است تا واعظ/ معلمانِ پاي بند به تفکر نقاد تشخيص مي دهند که قصد اوليه ي  تعليم و تربيت آموزش دادن نحوه  ي يادگيري به دانش آموزان است/ معلمي که چگونه يادگرفتن و چگونه فکر کردن درباره ي بسياري از موضوع  هاي اساسي را به دانش آموزان ياد مي دهد دانشي را در اختيار آنان مي گذارد که بقيه ي عمرشان مي توانند از آن بهره ببرند/ معلمي که به آزادي فردي و تفکر شخصي معتقد است پاسخ اين پرسش  ها را همچون لقمه  ي جويده شده در دهان دانش آموزان نمي گذارد/ معلمِ پاي بند به تدريس براي تفکر نقاد تشخيص مي دهد که کودک دو منبع باور دارد: باورهايي که در نتيجه ي تجربه  ي شخصي، تفکر درون ذهني و تعامل با همسالان و محيط پيدا مي  کند، و باورهايي که از طريق آموزش بزرگ سالان به دست مي آورد/ مردم بسياري از چيزها را از سرِ خودمحوري و به دلايل غير منطقي باور مي کنند: چون ديگران آن باور را دارند، چون اميال خاصي به وسيله  ي آن باور توجيه مي شود، چون با آن باور بيشتر احساس آسودگي مي  کنند، چون به خاطر آن باور مورد تشويق قرار مي گيرند، چون هويت خود را به آن باور وابسته مي  دانند، چون ديگران به خاطر عمل نکردن مطابق آن باور طردشان مي  کنند، چون آن باور به توجيه احساس علاقه يا نفرت نسبت به ديگران کمک مي کند/ دانش آموزان ابزار اکتشاف تناقض ها، رفتارهاي دوگانه و دورويي ها را در اختيار ندارند. آنها مهارت هاي تفکر نقاد را، اگر اصلاً داشته باشند، همچون سلاحي براي محافظت از خود، و پرده برداشتن از تناقض  هاي «ديگري» - يا به عبارتي «دشمن» - به کار مي  گيرند. وقتي که آنها مهارت هاي تفکر نقاد را با اين تفکر دوگانه تلفيق مي  کنند، متفکران نقادي مي  شوند که منفعت  طلب اند نه منصف/ پرسشگري سقراطي معلمان را ملزم مي کند به جدي گرفتن آنچه دانش  آموزان مي  گويند و مي  انديشند/ مبناي پرسشگري سقراطي اين ايده است که هر تفکري يک منطق يا ساختار دارد و هر تک گزاره فقط تا حدودي تفکر نهفته در خود را آشکار مي کند/ بعضي افراد به اشتباه بر اين باورند که برگزاري بحث سقراطي مانند به راه انداختن يک هياهوي پر هرج و مرج  است/ پرسشگري سقراطي راهي براي کمک به دانش  آموزان در خوداصلاح گر  شدن به جاي تکيه کردن به اصلاح گري معلم پيش پا مي گذارد...

بين تفکر انتقادي و پرسش گري سقراطي، ارتباط ويژه اي است زيرا هر دو داراي يک نتيجه نهايي هستند/ تفکر انتقادي منجر به نگاه همه جانبه به عملکرد تفکر مي شود و پرسش گري سقراطي با ايجاد پرسش هاي اساسي، کيفيت اين نگاه همه جانبه را مي افزايد

تفکر انتقادی و متفاوت طبعا مستلزم تفکر روشن می باشد/ ضرورت یادگیری و آموزش مهارت تفکر انتقادی که فلسفه تحلیلی بر آن تاکید می ورزد، به ویژه در حوزه آموزش و پرورش، از ضرورت های زندگی خلاق و سازنده است/ متون درسی و منشور تعلیم و تربیت می بایستی به رشد و ترقی سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و مدنیت دموکراتیک و آزادی و اراده محور دانش آموزان و دانش پژوهان منجر گردد/ در امر تثبیت دموکراسی به معنای حقیقی آن می بایستی اخلاق و سیاست و همچنین آموزش زبان واقعی سیاست و نه سیاسی کاری و ماکیاولیسم عملی شود/ متون درسی نباید به عنوان متون مقدس و خط قرمز و لولوخورخوره تلقی گردد، بلکه باید همواره مورد بازخوانی و نوسازی واقع گردد/ ایستی محصلان همواره با تعدد و تنوع و تضاء آراء و افکار و گرایش و روش ها آشنا شوند و با آنها خو بگیرند. وجود اختلاف و تفاوت ضروری و طبیعی رشدآفرین امری عادی و نه تابو تلقی گردد/ مساله محدودیت ها و واقعیت ها با گفتمان آزادی و مسئولیت پذیری اجتماعی ترکیب شود/ معلمان و اساتید به عنوان روشنفکران و روشنگران تحول آفرین قلمداد شوند و بایستی جایگاه اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و مدنی قابل توجهی بیابند و طبعا بایستی از شجاعت اخلاقی و نقادی همه جانبه در همه زمینه ها برخوردار باشند

در فرآيند توسعه يك جامعه و نيز شكل گيري و تقويت پايه هاي نظام مردم سالاري و همچنين گسترش جامعه مدني، رسانه ها نقش محوري چه از نظر قرار گرفتن به عنوان حلقه واسط بين حاكميت و مردم و چه از لحاظ داشتن رويكرد نظارتي دارند/ از زمان شكل گيري دولت دكتر روحاني، شرايط براي طرح آزاد ديدگاه ها و گسترش فضاي رسانه اي نسبت به گذشته بهتر شده؛ هر چند كه نياز به تقويت بيشتري مي باشد/ نقش صداي معلم به عنوان پايگاه خبري تحليلي معلمان ايران در اين ميان بسيار چشمگير و حتي بي بديل مي باشد و بايد قبول كرد كه امروزه اين رسانه وارد طرحواره ذهني اكثر معلمان كشور شده است/ صداي معلم در اين زمينه نيز موفق ظاهر شده است و توانسته است مسايل و مشكلات آموزش و پرورش ايران را با رويكرد كارشناسي و علمي در طبق نقد و بررسي بگذارد/ مدیریت این رسانه فضاي رسانه اي را به عنوان ابزاري در جهت كسب قدرت و يا امتياز تلقي ننموده و در برخورد با مسايل مختلف از نگاه مصلحتي فاصله گرفته اند/ تاملي كوتاه بر روند انعكاس مطالب در صداي معلم و حتي كامنت هاي گذاشته شده روشن مي سازد كه در اين ارتباط نيز اين رسانه موفق عمل كرده است و در هيچ شرايطي تابع مكانيسم سانسور نشده است/ برخي مشكلات وارد شده براي اين رسانه قبل از هر چيزي ناشي از ضعف در پرورش تفكر انتقادي در جامعه مي باشد

آدم ها بلد نیستند که در زمان مناسب، نیازها و ارزش هایشان را مطرح کنند و در مورد ترس و دغدغه هایی که دارند، حرف بزنند/ شروع مهارت های ارتباطی از لحاظ علمی و از نظر ساختاری و نگرشی، به سن دو سالگی بر می گردد/ ارتباط و گفت و گو از کودکی شکل می گیرد و تجربه می شود ولی چون کسی بر آن توجه ندارد و خانواده ها فکر می کنند موضوعی روزمره و عادی در فرآیند رشد فرزندان است/ گفتمان یک سویه است و یک طرف ارتباط هر آنچه که مطرح کند، طرف مقابل تسلیم است و می پذیرد اما در گفت و گو، ارتباط، پینگ پنگی و دو طرفه است و فرآیندی پویا و در حال حرکت است/ نقطه شروع عواطف و احساسات در ارتباطات اجتماعی است و هر احساسی که در ارتباط تولید شود، امکان تسری به سایر تعاملات را نیز دارد/ به عنوان یک مسئولیت اجتماعی هر احساسی که داشته باشیم به جامعه نیز منتقل می کنیم/ افراد پیش از اینکه با دیگران وارد ارتباط شوند، باید اول با خود ارتباط برقرار کنند و خود را بفهمند و درک کنند/ مسئولان و رسانه ها به عنوان الگوی ارتباطات و تعاملات اجتماعی بسیار موثر هستند و می توانند به عنوان تلنگرهایی در ارتباطات بین فردی اشخاص، تاثیر گذار باشند/ هر کلمه ای بار احساسی و عاطفی دارد و می تواند شور و شعور اجتماعی را در جامعه برانگیخته کند/ ایرانیان در مقایسه با سایر مردم دنیا اهل تعامل و ارتباط هستند ولی متاسفانه به دلیل عدم آگاهی، این ارتباطات زیر کوه یخ مدفون شده است

همهمه و بحث که بالا گرفت، مجری را در شمایلی یافتم که وظیفه خویش را فراموش کرده است و گوی سخن را از همه ربوده است/ تریبون دست او بود/ از هیبت نحس این آفت و عادت واره ی فرهنگی و اجتماعی، یک آن، تاریخ در ذهنم پیچید/ با اینکه ملتی بوده ایم که همیشه قربانی استبداد شده ایم -(و لذا باید از آن منزجر باشیم و تبری جویم/ دوری گزینیم)-، اما در عین حال، در درون خویش، روح مستبدی بالقوه ای داشته ایم که هر کجا امکان فعلیت یافته است، خود را بروز داده است. چه در قامت یک راننده ی تاکسی، چه در چهره ی یک فرد سیاسی، و چه در شمایل یک مجری! چه در نقش یک پدر،چه در غیرت یک برادر، چه در قدرت یک شوهر! چه در رابطه ی یک عروس -مادر / استبداد بیرون، نشانگانی از استبداد درون ماست/ من قول می دهم که بزرگ نشوم و کوچک بمانم، به شرطی که شما نیز قول بدهید از بزرگی خود زیاد سوء استفاده نکنید