گروه تشکل ها/

« سازمان معلمان ایران » امروز هفتم تیر در کانال خود نوشت :

" اعتراض نماینده سازمان معلمان به عدم دعوت از تشکل ها در جلسات تدوین لایحه رتبه بندی "

لایحه رتبه بندی توسط کمیته مربوطه تدوین و بدون نظر تشکل ها به وزیر تحویل شده است.

این تشکل در ادامه نظرات معاون دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش را آورده است .

" عابدینی معاون شورای عالی آموزش و پرورش با اعلام ارائه به موقع لایحه فوق به حاجی میرزایی به منطور گنجاندن در لایحه بودجه ۱۴۰۰ افزود رتبه بندی های قبلی اصلا رتبه بندی نبوده !

عابدینی با توضیح  روند بیش از صد جلسه در سال های اخیر در مورد رتبه بندی از جمله : تعاریف جدید مفاهیم ،  مطالعات ملی و فراملی ۴۰ کشور ، تعیین چهارچوب ها ، جدول زمانی ، اعتبار بخشی ، سیاست های حاکم ، اجرایی بودن ، اهداف عملیاتی ، اصول و ارزش ها ، ملاک های تعیین رتبه بندی ، مراحل احصای شاخص ها ، منابع و روشهای سنجش ، تدریجی بودن ، لزوم  مشارکت معلمان و ...افزود :

 دو قلوهای سنجش صلاحیت و رتبه بندی از هم جدا نیستند و  نقش اساسی رتبه بندی غربالگری است یعنی تشخیص توانمند از ناتوان .

وی در ادامه ضمن مخالفت با اعمال سنوات و تحصیلات در این طرح ، رتبه بندی را شامل سه گروه : معلمان ، کارکنان واحدهای آموزشی مانند مدیر و معاونین و همچنین کارکنان اداری که در حکمشان رسته آموزشی یا دبیری خورده به شرط ۶ ساعت تدریس دانست .

از سوی دیگر خاطر نشان کرد که رتبه بندی با مدرک لیسانس و پس از حداقل ۵ سال از بدو استخدام آغاز می شود و فاصله سنواتی هر رتبه نیز ۵ سال است که  باید بر اساس سه عامل توانمندی و صلاحیت ، عملکرد و نهایتا  رقابت  پذیر بودن تدوین گردیده و توسط ناظر بیرونی سنجیده شده و پرداخت مبالغ آن نه به شکل  توزیعی  بلکه باید به صورت امتیازی باشد .

در ادامه مقرر شد طی جلسات آینده با ارائه پیش نویس ، از نظرات اصلاحی نمایندگان تشکل ها  مانند تاثیر تحصیلات تکمیلی مرتبط و اسامی جدید ۵ رتبه و ..  در تکمیل جزئیات آن استفاده شود ."

در کنار این انتقاد سازمان معلمان ایران از عملکرد معاون شورای عالی آموزش و پرورش اما " مجمع فرهنگیان ایران اسلامی " نظر دیگری دارد .

فرج كميجاني  دبير كل مجمع فرهنگيان ايران اسلامي در کانال تلگرامی این تشکل چنین می نویسد :

" خبر خوش برای همکاران در خصوص تدوين پيش نويس لايحه رتبه بندي معلمان "

طي برگزاري يك جلسه با حضور جمعي از صاحب نظران تعليم و تربيت و جناب آقای دکتر عابدینی معاون شوراي عالي آموزش و پرورش پيش نويس لايحه نظام رتبه بندي معلمان مورد بررسي و كنكاش قرار گرفت و آقاي دكتر عابديني اعلام کردند که ورژن اوليه طرح رتبه بندی معلمان آماده شده  و بايستي نسبت به طي مراحل بعدي اقدام گردد. "

نخستین پرسش « صدای معلم » از معاون شورای عالی آموزش و پرورش آن است که چرا نسخه کامل این رتبه بندی در اختیار افکار عمومی و رسانه ها قرار نمی گیرد ؟

چرا باید اطلاع رسانی در این مورد قطره ای صورت گیرد ؟

عابدینی در آخرین موضع گیری از مخالفت این طرح با اعمال سنوات و تحصیلات می گوید در حالی که  ایشان در گفت‌وگو با خبرنگار  حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان در شهریور 1397 با تأکید بر اینکه یکی از مهم‌ترین مواردی که در اجرای این طرح بر آن تأکید داریم، اجرای فاز بندی شده طرح است،‌ گفته بود: ( این جا )

این کار به این معناست که اولویت‌های مربوط به مدرک تحصیلی، سابقه کاری، تجارب و مواردی از این قبیل مورد توجه قرار گیرد.

در واقع ایشان زمانی این طرح را نوعی طرحی افزایش حقوق و اجرای مواد قانون مدیریت خدمات کشوری معرفی می کند اما در سال 99 می گوید که هیچ کدام از مواردی که اجرا شده است اصلا رتبه بندی نبوده است .

این چرخش ها و تغیر مواضع و همراهی با سایرین از سوی آقای عابدینی را چگونه باید تعبیر و تفسیر کرد ؟

ایشان در همان گفت و گو می گوید :

" برای اجرایی کردن کار،‌ سازمانی پیش بینی کردیم که افراد را بر مبنای ویژگی‌های لازم کار انتخاب کنیم همچنین روش‌های صحیح و ارزیابی را به کار گیرند که کار به درستی طی شود. "

ایشان در آخرین اظهار نظر از " ناظر بیرونی " برای سنجش صلاحیت ها و شایستگی ها نام می برد .

آیا منظور معاون دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش ، سازمان نظام معلمی است ؟

پرسش « صدای معلم » از آقای عابدینی آن است که چرا در ماجرای ابلاغ " شیوه نامه اجرایی نظام رتبه بندی معلمان " که توسط علی اللهیار ترکمن معاون برنامه ریزی و توسعه منابع در سال گذشته صورت گرفت ، سکوت کرد ؟

« صدای معلم » از همان ابتدا در گزارش ها و یادداشت های متعدد نسبت به اجرای ناقص و ضعیف رتبه بندی معلمان هشدار داد و از وزارت آموزش و پرورش به جد خواست که با صلاحیت های حرفه ای معلمان بازی نکند . ( این جا )

آیا این مقام وزارت آموزش و پرورش پس از این همه آزمون و خطا و بازی با افکار عمومی معلمان انتظار دارد که رسانه ها و فرهنگیان حرف های ایشان را جدی بگیرند ؟

مطابق بند 3 از ماده 10 آیین نامه ی داخلی شورای عالی آموزش و پرورش ؛ ارتباط با رسانه ها برای اطلاع رسانی به مردم و مجریان در مورد تصمیمات شورای عالی از وظایف دبیرخانه شورای عالی آموزش و پرورش است .

پرسش این است که شورای عالی آموزش و پرورش تا چه میزان به این مهم توجه داشته و چند نشست رسانه ای برای شفاف سازی عملکرد شورای عالی آموزش و پرورش برگزار کرده است ؟

پایان گزارش/

تهران

  در آستانه هزاره سوم، نظام‌های آموزش‌ و پرورش سراسر جهان با چالش‌های متعددي در زمینه‌ی اقتصادي، اجتماعي و سياسي از جمله دانش‌ محور شدن جامعه و اقتصاد و تقاضاي روزافزون براي دانش و آموزش و ارتقاي کيفيت آن، محدوديت شديد منابع مالي دولتي، رشد فزاينده جمعيت، مسائل زیست‌ محیطی، ضرورت تربيت شهروندان جهاني و ... مواجه شده‌اند.

چالش های عمیق جامعه جهانی، موجب تجدید یا اصلاح سیستم های آموزشی اکثر کشورهای جهان گردید تا از این طریق به رفع نیازهای مربوط به قرن حاضر، اقدام کنند.

نظام آموزش و پرورش یکی از سازمان های مهم است که در پرورش و رشد اجتماعی افراد، نقش کلیدی دارد. از این رو نحوه عملکرد این نهاد در فرایند رشد اجتماعی و پرورش همه جانبه قابلیت های دانش آموزان، عاملی موثر است. چنانچه ديويي معتقد است هدف مدرسه چيزي جز خدمت به زندگي اجتماعي نيست.

از آنجا که مسئولیت پذیری بخش مهمی از رشد اجتماعی افراد است و از سوی دیگر پرورش روحیه مسئولیت پذیری نیز از اهداف اجتماعی آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران است، لازم است به این جنبه از ویژگی های دانش آموزان در نظام آموزشی، توجه بیشتری شود.چرا که در نظام اعتقادی اسلام نیز، انسان عضوی مسئول در قبال خود، خداوند و جامعه خویش است. مسئولیت پذیری اجتماعی میزان تعهد و حس تعلق فرد را نسبت به سایر افراد جامعه نشان می دهد و یک نوع احساس تعهد و التزام درونی در قبال جامعه و دیگران است که توام با الزام اخلاقی در فرد و در جهت تعالی و رشد جامعه، رخ می دهد.

اکنون سوالی که مطرح می شود این است که آموزش های ضروری به منظور نهادینه سازی مسئولیت اجتماعی در دانش آموزان، کدام هستند؟

بسیاری از نظام های آموزشی این موضوع را در حد محتوا محدود می کنند و اینکه هر درس با چه محتوایی باید پیش برود.این نظام ها گاهی آموزش های به ظاهر مدون خود را، با روش ها و تکنیک ها سرگرم می کنند و "تکنیک ها" را به معلمان و مربیان، آموزش می دهند.

پائولو فریره یکی از مطرح ترین چهره های روان شناسی و تعلیم و تربیت است که معلم، والدین، مربیان، برنامه ریزان و سیاست گذاران آموزشی را ترغیب می کند تا بینش و نگرش خود را نسبت به انتخاب موضوع، تغییر دهند. او به عنوان یک نظریه پرداز که جریان ها را مشخص و معرفی می کند، معتقد است ما به عنوان معلم، والد، مربی، تسهیل گر و حتی مراقب کودک، لازم است در جریان آموزش به این موارد توجه کنیم:

الف- آموزش هایی که کمک کنند تا زنده بمانیم

به عنوان اولین شرط آموزش، لازم است ما مواردی را به مردم و به نسل جوان (کودکان و نوجوانان) آموزش بدهیم تا بتوانند بقای خود را تامین کنند، این تعبیر همه ابعاد زندگی یعنی بهداشت، تغذیه، رفاه، فرهنگ، قوانین، فلسفه و موارد دیگر را در بر می گیرد.این آموزش به معنای بیان صرف خطرات نیست، بلکه توانمند کردن نسل ها برای شناخت، کنترل و مقابله با این مسایل است. حتی درک مسایل و پیدا کردن راه حل های مناسب و متناسب، روند مهم برای این آموزش است.

ب- آموزش هایی که کمک کنند زندگی را حفظ کنیم

کمک به کم کردن مرگ و میر مادران باردار، کمک کردن مرگ و میر کودکان زیر 5 سال، زنده نگه داشته یک زبان، فرهنگ و یا یک تاریخ بسیار مهم و اساسی است اما بعد از زنده ماندن، حفظ زندگی، از تمام این موارد مهم تر است. یعنی باید تلاش کنیم زندگی کودکی را که از مرگ نجات داده ایم، حفظ کنیم. لازم است برای حفظ آن فرهنگ، زبان، تاریخ، ادبیات و هنر کار کنیم و برنامه داشته باشیم. ضروری است به آموزش هایی بپردازیم که بچه ها بتوانند با ارکان زندگی آشنا شوند، قوانین زندگی طبیعی را بیاموزند و در عین حال برای حفظ زندگی تلاش کنند.رسالت نظام های شاگرد اولی، رودررو قرار دادن کودکان با یکدیگر است

پ. آموزش هایی که کمک می کند زندگی غنی شود

یعنی پس از بقا و حفظ آن لازم است همه ارکان زندگی را غنی کرد. می توان به شیوه های مختلف یک زبان را حفظ کرد، اما اگر برای غنای آن کاری نشود، آن زبان حتما نابود خواهد شد. هنر، ادبیات، فرهنگ، موسیقی، علم و خرد جمعی،  نیاز دارد تا با فعالیت ها و برنامه های مختلف، غنی شود. روبه رو شدن با حوزه های جدید و با دست آوردهای فرهنگ های دیگر، تمرین، خلق و ایده های نو به غنی شدن ارکان زندگی کمک می کند. نظام های آموزشی باید بکوشند و فکر کنند که چگونه می توانند همه حوزه های دانش بشری را پربار و یا کامل کنند.

 یکی از نکات اساسی در فرآیند آموزش، تمرین "مهارت های گفت و شنود" است. گفت و شنود به معنای حرف زدن و شنیدن نیست. بلکه جریانی است که به مجموعه ای از توانایی ها مانند پرسشگری، شک، اعتماد، انتخاب، فرضیه سازی، استدلال، استنتاج، تحلیل، ارزیابی و نقد می پردازد.

چیزی فراتر از انتقال یک سری کلمه یا اطلاعات است. توجه به ارتباطات انسان با انسانی دیگر است.به واسطه نبود ارتباط چیزی که به وجود می آید رقابت، مقایسه و حسادت است. کسانی به رقابت تن می دهند که نمی توانند با فرد رو به رویی خود هم دلی کنند و درکی از رنج و شادی دیگر افراد داشته باشند.

رقابت، فردگرایی و میل بیمارگونه به پیروزی، سم هایی هستند که به روح و روان انسان ها از جمله کودکان تزریق می شود. نظام های آموزشی که ارتباط های کودکان را در برنامه های آموزشی در حداقل ممکن قرار می دهند، کودکان نه به کارهای گروهی تشویق می شوند و نه برنامه های جمعی برای آنها تدارک دیده می شود بلکه به شدت ترغیب می شوند با یکدیگر رقابت کنند.

رسالت نظام های شاگرد اولی، رودررو قرار دادن کودکان با یکدیگر است. در این نظام ها برای موفقیت خود، دیگران را از صحنه رقابت و مسابقه حذف می کنند. چنین سیستمی نمی تواند مدافع فرهنگ گفت و شنود باشد. آنچه مهم است ارائه آموزش های مبتنی بر هم دلی، هم کاری و منطق گفت و شنود است. اینکه افراد جامعه بتوانند برای رنج ها، شادی ها، مسایل و حتی افتخارات خود با یکدیگر همدلی کنند. موضوع رنج آوری که این روزها به عنوان یکی از مهم ترین چالش های اجتماعی کشور شاهد آن هستیم دانش آموختگانی هستند که به دلیل ترجیح منافع شخصی به منافع اجتماعی به عنوان مفسد اقتصادی معرفی می گردند.

برای شکل دهی مناسب به رفتار شهروندان باید اراده حاکمیتی به طور ویژه در حوزه آموزش در کنار سایر حوزه‌ها، وجود داشته باشد.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

خوزستان

لجاجت اگر درپایِ هدفی مقدس مانند عدالت طلبی، آزادی خواهی و آگاهی بخشی باشد همیشه زیباست چرا که بزرگترین و پر ارزشترین دستاوردهای انسانی، همیشه محصول لجاجت و صبوری بوده است.
در کودکی که بر خواسته خود بیش از اندازه لجاجت کرده و سرانجام مادر و مادربزرگ را ذله می کردیم در آن لحظه آخر که تسلیم خواسته مان میشدند همیشه یک ناسزای خفیفی نثاران می کردند:
 سنین نس داماریوا...!

این لجِ مخصوص آذربایجانی در تاریخ چقدر زیبا بوده:
لجِ بابک در بارگاه خلیفه که کفر خلیفه را درمی آورد و به سلاخی اش می انجامد، لج ستارخان در پای مشروطیت ایران, لج ثقه الاسلام  تبریزی در مقابل خواسته فرمانده قشون روسی تنها برای یک تائید، یا لج صمد و مخصوصا لج بهروز دهقانی با دستان بسته در حصار عمله و اکره آقای پرویز ثابتی خوشتیپ...!

اما این رشدیه مثل اینکه در آن لجاجت مخصوص تبریزی سرآمد همه بوده!
آنها از راههای مختلف می آیند اما برای هدف مشترک: از خرمدینی از شیخی گری، از مشی چریک... و این یکی رشدیه از درس و مشق و تخته سیاه...همگی چون رودهایی که از نواحی مختلف می آیند ولی به یک دریای مشترک می ریزند...آزادی و عدالت و آگاهی.

اولین بار که در زمان ناصرالدین شاه، نخستین مدرسه اش را در محله ششگلان تبریز باز کرد یک سال بیشتر طول نکشید که با فتوای پیشنماز محل، متعصبان حمله کرده مدرسه را تخریب و با چوب و چماق به جان دانش آموزانش افتادند ، رشدیه شبانه به مشهد فرار کرد. پس از شش ماه دوباره برگشت دومین مدرسه اش را در محله بازار باز کرد اما باز متشرعین خرابش ساختند.

رشدیه سومین مدرسه اش را در محله چرنداب تبریز گشود اما باز ویران کردند! این بار، چهارمین مدرسه اش را در محله نوبر تبریز برای کودکان تهیدست بازکرد . تعداد دانش آموزان بیشتر بود ، مخالفانش به نزد پدر رشدیه رفته و به او هشدار دادند که اگر به فکر جان فرزندش هست او را از ادامه مدرسه سازی باز دارد...

رشدیه باز به مشهد رفت اما اندکی بعد به تبریز بازگشته پنجمین مدرسه اش را در محله بازار تبریز راه انداخت . استقبال دانش آموزان این بار متعصبان را بیشتر خشمگین ساخت ، به مدرسه حمله کرده یکی از دانش آموزان را کشتند...
و تازه، در آن زمان، تبریز به خاطر ارتباط با تحولات قفقاز و عصر تنظیمات عثمانی از همه شهرهای ایران رشد یافته تر بود و قرار بود اندکی بعد در مشروطه خواهی ایران نقش خطیری را بازی کند ؛ آن وقت حدیث مفصل بخوان از اوضاع سایر شهرهای ایران...!
رشدیه باز به مشهد رفت و مدرسه ای را در آنجا دایر کرد اما این بار، مکتب داران سنتی مشهد حمله کرده ، مدرسه رشدیه را غارت کرده و دستش را نیز شکستند!

رشدیه به تبریز بازگشت و ششمین مدرسه خودش را در لیل آباد باز کرد . مدرسه اش سه سال دوام آورد اما شبی به مدرسه اش حمله شد و با شلیک گلوله متعصبین، پایش زخمی شد و دستش را که قبل از این در مشهد شکسته بودند چنین سرود:
 مرا دوست بی‌دست و پا خواسته است
 پسندم همان را که او خواسته است....

دیگر همه می ترسیدند حتی خانه خود را برای مدرسه به او کرایه دهند . رشدیه با فروش کشتزار خود، با اجازه علمای نجف، مسجد شیخ الاسلام تبریز را به مدرسه تبدیل کرد اما این بار، صدای زنگ مدرسه به تریج قبایشان برخورد که شبیه ناقوس کلیساست!...

باز مخالفانش حمله کرده این بار برای تخریب مدرسه اش تنها به بیل کلنگ اکتفا نکرده بلکه به نارنجک متوسل شدند که از باروت و زرنیخ ساخته شده بود!

ذهن ها تکان نمی خورند اما  ابزار تخریب در جامعه ترقی می کرد! این هفتمین مدرسه اش بود.

اواخر عمرش که دیگر ناتوان گشته بود اما از لجاجت تبریزی اش کم نشده بود!

در 90 سالگی هم دست بردار نبود!

روزی در کلاس بیهوش شد . پزشکی آوردند که سفارش کرد حتما باید از تدریس دست بکشد. در آنجا بود که وصیت نامه معروفش را بر زبان راند:
«چه بهتر در کلاس درس بمیرم و پس از مردن، در جایی دفن کنید که شاگردان مدارس پا بر روی گورم بگذارند تا روحم را شاد کنند»

معلم لجوج سرانجام سعادت آن را یافت که بر روی شانه های انبوهی از شاگردان خود به خانه ابدی اش رهسپار گردد...
 به نظر می رسد که سرانجام، درخت دانش بر تبر جهل پیروز شده بود و پوست و گوشت نحیف معلم بر شلاقِ نادانی متعصبان...

کانال تاریح تحلیلی ایران

کرمان

 مهندس اطاعتی از رفقای رسانه معتقد است که دخترش در تیزهوشان تحت فشار زائد بوده و با توجه به شرایط کرونا ویروس مسئولین آموزش و پرورش باید ملاحظه دانش‌آموزان را در امتحانات داشته باشند و حداقل باری مضاعف بر استرس دانش‌آموزان کنکوری نیافزایند.
چرا که تاب‌آوری بچه‌ها به خاطر حواشی کرونا بسیار افت کرده است ؟!

مسئله چیست؟

این روزهای پر استرس کرونایی اخبار ناگوار حوادث شب امتحانی، حین و پساکنکوری تقریبا از چهار گوشه کشور به گوش می‌رسد. ایست‌های قلبی، سکته‌های ناشی از مصرف ریتالین، استرس‌های حاد، افسردگی های شدید، بی اشتهایی، ضعف و بیهوشی سر جلسه امتحان، ضربان قلب، فشارخون، تیک‌های عصبی، سردرد، تهوع، خواب آلودگی و... سکه رایج بازار آشفته آموزش می‌باشد.
برخی از خانواده‌ها ماه‌هاست که خود را در آپارتمان‌های تنگ و تاریک قرنطینه کرده و روح و روان و جسم‌شان طراوت و شادابی لازم را از کف داده‌اند.

مشکل کجاست؟

دلیل این همه هرج و مرج روحی و روانی، التهابات کنکوری، اضطرابات امتحانی و... چیست؟
کجای کار ما می‌لنگد؟
کدامین پل ارتباطی ترک برداشته و چرا جاده‌های عاطفه به بن‌بست رسیده است؟

به گفته دکتر حریرچی در ایام امتحانات شاهد رشد پنجاه درصدی استفاده خودسرانه از قرص‌های ریتالین و... برای رفع بی‌خوابی و افزایش تمرکز در امتحانات هستیم.
پنج درصد از دانشجویان و دانش‌آموزان سال آخر معتاد به مصرف ریتالین هستند.

ریتالین همانند قرص روان‌گردان اکس بوده و مصرف بیش از حد آن اعتیادآور است و عوارضی چون ضربان قلب، فشارخون، مشکلات معده، تیک‌های عصبی، حرکات تکراری بی‌هدف، سردرد، خستگی، مشکلات گوارشی، تهوع و سکته مغزی را به همراه دارد.

 استرس امتحانات و اضطراب کنکور

استرس و اضطراب نوجوانان و جوانان حاصل از امتحانات در سال‌های مدرسه و دانشگاه معطوف به فشار غیرمنطقی والدین، فشارات روحی و روانی معلمان و کلیت سیستم آموزشی، التهابات روحی و روانی به ارث رسیده از اجتماع، رسانه‌های گروهی، شبکه‌های اجتماعی، ماهواره ،گروه همسالان و از همه مهم‌تر حواشی کرونا ویروس می‌باشد.

چرایی استرس و عوامل استرس‌زا

به گفته روانکاوان استرس به معنای فشار و تنش روح و روان و واکنش بدن به آن می‌باشد. شرایط استرس‌زا می‌تواند عامل ایجاد افسردگی و اضطراب باشد.
حوادث پر استرس شامل پایان دادن به یک رابطه عاطفی طولانی‌مدت، از دست دادن شغل، طلاق، از دست دادن اعضای خانواده و نزدیکان، و تغییرات غیرمنتظره و بزرگ در زندگی است.

البته وجود استرس کنترل شده می‌تواند اثرات مثبتی در کمک به ارتقا و افزایش خلاقیت‌های فردی داشته باشد. بالعکس استرس شدید و طولانی اثرات منفی فیزیولوژیکی، احساس خستگی ممتد، بی‌حالی، بی‌میلی و افسردگی را به همراه دارد.

عوامل مؤثر در اضطراب امتحان

عوامل شخصیتی، اجتماعی، خانوادگی، فرهنگی، آموزشگاهی و...، ترس از آینده، تصویر غیرواقعی از خود، پیشینه منفی، عوامل عاطفی و فیزیکی حین و قبل و بعد امتحانات، اعتماد به نفس پایین، شکست‌های پیشینی اختلالات وراثتی و... قابل ذکرند.

روانشناسان از برنامه‌ریزی، استراحت، خواب راحت، تغذیه سالم، تمرکز فکری، مثبت‌اندیشی، آرامش روحی روانی به‌عنوان هفت قانون طلایی برای کاهش استرس یاد می‌کنند.

 مدارس خاص

به دلیل غربالگری معیوب و انتخاب نادرست دانش‌آموزان تیزکوش به جای تیزهوش در مدارس خاص، در ادامه شاهد آسیب‌های روحی و روانی شدیدی خواهیم بود. فشار روانی اولیا و مربیان به دانش‌آموزان برای کسب حد نصاب نمرات و معدل بیشتر، فشار بر دانش آموز برای کسب رتبه‌های جشنواره‌هایی چون خوارزمی و همچنین قبولی در رشته‌های خاصی چون گروه پزشکی، از عوامل اصلی بروز استرس‌های شایع می‌باشد.⁉️

چه باید کرد؟

مثلث خانواده، مدرسه و اجتماع هر سه در توفیقات و ناکامی‌های آموزشی و تربیتی فرزندان ما دخیل هستند.
اگر دانش‌آموزی با تربیت خانوادگی نرمال و شرایط اجتماعی خوب به مدیر، معاون و یا معلم مسئله‌دار برخورد کند، احتمال لغزش او افزایش خواهد یافت.
همچنین دانش‌آموز با خانواده و مدرسه سالم، در جامعه‌ای مریض و آلوده، به راحتی نمی‌تواند از آسیب‌هایی چون اعتیاد اینترنتی، قرص‌های ریتالین و... در امان بماند.
ضمن اینکه دانش‌آموز خانواده مسئله‌دار، مشکل خود را به مدرسه منتقل خواهد کرد.

برای تربیت دانش‌آموزان مبتنی بر منشور حقوق شهروندی در هزاره سوم لازم است بین خانواده، مدرسه و اجتماع تعادل و تعامل مناسب صورت گیرد.
جامعه سالم متشکل از شهروندان سالم بوده و برای تربیت شهروند دولت باید هزینه در آموزش و پرورش را به مثابه سرمایه گذاری در آتیه کشور تلقی نماید.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه گزارش/

ابراهیم خدایی، رئیس سازمان سنجش آموزش کشوردرباره آخرین وضعیت تسهیلات فرزندان اعضای هیئت علمی در کنکور ۹۹ گفته است : تا زمانی که قوانین تغییر نکنند تمامی سهمیه‌ها اعمال می‌شوند و تمام ضوابط و قوانین سهمیه‌ها در کنکور همان گونه که قبلا بوده، اجرایی خواهد شد.

مصوبه اعمال تسهیلات برای فرزندان هیئت علمی بر اساس رأی دیوان عدالت اداری در سال ۹۱ ابطال شده است.

این مصوبه سال ۱۳۹۱ توسط دیوان عدالت اداری ابطال شد، اما بعد از آن در تیر۹۲ اعطای تسهیلات به فرزندان اعضای هیئت علمی به مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب شد. ( این جا )

پیش از این « صدای معلم » نظر کارشناسی و صریح خود را در مورد اعمال " سهمیه " در کنکور بیان کرده است .

هر گونه رقابتی در کنکور باید عادلانه بوده و به دور از رانت های مختلف و گزینش های ایدئولوَژیک مدار صورت بگیرد . پرسش " صدای معلم " آن است که وقتی دیوان عدالت اداری به عنوان یک مرجع قانونی شناخته شده و تعریف شده مصوبه ای را باطل می کند ؛ چگونه نهادی که در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران جایگاهی تعریف شده به لحاظ قانونی ندارد می تواند آن را ابطال کند ؟

ایجاد و بدتر از آن استمرار سهمیه بندی در کنکور در تضاد مستقیم با " عدالت آموزشی " قرار دارد .

هر کسی متناسب با هوش ، استعداد ، تلاش و شایستگی های درونی خود باید در جایگاه خویش قرار گیرد . چرا که ساختن کشور و حصول توسعه پایدار فقط توسط مدیران ، کارشناسان و متخصصان فن مدار ، باسواد ، متخصص و اخلاق مدار امکان پذیر است .

تنها سهمیه مناطق چندگانه کنکور با توجه به توزیع نابرابر امکانات آموزشی کشور می تواند  با عدالت آموزشی انطباق داشته باشد .

آیا دانش آموزی که در مناطق محروم و توسعه نیافته تحصیل کرده و با زحمت و مشقت خود را آماده رقابت کرده است با فردی که از حداکثر امکانات در حوزه های مختلف بهره مند بوده و حتی درصدد استفاده از رانت برای ورود به دانشگاه است ؛ می توانند در یک " ترازو " قرار گیرند ؟

آیا این عدالت است ؟

پرسش " صدای معلم " آن است که وقتی دیوان عدالت اداری به عنوان یک مرجع قانونی شناخته شده و تعریف شده مصوبه ای را باطل می کند ؛ چگونه نهادی که در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران جایگاهی تعریف شده به لحاظ قانونی ندارد می تواند آن را ابطال کند ؟

این وضعیت با کدام منطق کارشناسی و حقوقی منطبق است ؟

پرسش این است که چرا لایحه ساماندهی سهمیه‌های ورود به مقاطع مختلف آموزش عالی آذر ۹۸ توسط وزیران علوم و بهداشت به هیئت دولت ارائه شد به فرجامی نرسیده است ؟

چرا لایحه پیشنهاد لغو مصوبه تسهیلات فرزندان هیئت علمی با گذشت ماه ها و فرا رسیدن زمان کنکور عملیاتی نشده است ؟

جالب است که حمید اکبری قائم ‌مقام معاون آموزشی وزیر بهداشت در 5 مرداد 1398 از پذیرش دانشجویان رشته‌های پزشکی از طریق سهمیه انتقاد می کند و از ورود بیش از 60 درصد دانشجویان این رشته‌ها با سهمیه ابراز نگرانی می کند .

چرا کسی به این دغدغه ها توجهی نمی کند ؟

چرا رئیس سازمان سنجش آموزش کشور در کنار نقل خبر موضع صریح و شفاف خود را در این مورد بیان نمی کند ؟ هر گونه رقابتی در کنکور باید عادلانه بوده و به دور از رانت های مختلف و گزینش های ایدئولوَژیک مدار صورت بگیرد .

چرا وزرای آموزش و پرورش و آموزش عالی در این موارد سکوت کرده اند ؟

برای برون رفت از این وضعیت ناخوشایند، سیاست گذاران و وضع‌کنندگان قانون باید تلاش کنند تا با ایجاد شانس‌های برابر و با درک موقعیت و وضعیت و منافع کشور و خواست مردم و اکثریت و بازنگری در معیارهای انتخاب مدیران و متخصصان و ایجاد جو و فضایی آرام و امن و جاذب و نه دافع و گذر از مرحله ظاهر و پوسته و  معیارهای نامربوط و ظاهری و پرداختن به درون و محتوا تصمیمات جامع، همه‌گیر و منصفانه و معقول بگیرند تا همه فرصت و فرجه داشته باشند تا خود را نشان دهند و خدمات خود را «برای آباد کردن میهن خویش» به کشور ارائه داده و از خروج هنرمندان، ورزشکاران، دانشمندان و نخبه‌ها و سرمایه‌های انسانی از کشور جلوگیری کنند.

پایان گزارش/

قم

گوشی همراه این معلم ٣٢ ساله در حین مکالمه آتش گرفت.

معلمی که چند روز پیش به دلیل انفجار تلفن همراه دچار سوختگی شده ‏بود، جانش را از دست داد. این آموزگار اهوازی نوزدهم خرداد ماه پس از آتش گرفتن موبایلش از ‏ناحیه صورت و گردن مجروح شد و به بیمارستان انتقال یافت.

آرزو مریدی معلم ابتدایی بود. ‏او پس از چند روز بستری شدن در مرکز سوانح و سوختگی اهواز و با وجود علایم بهبودی، ‏حال عمومی‌اش رو به وخامت گذاشت و در سحرگاه بیست‌ونهم خرداد جانش را از دست داد. آن طور ‏که برادر آرزو می‌گوید، دلیل آتش‌سوزی و انفجار استفاده از الکل زیاد برای ضدعفونی کردن تلفن ‏همراه بوده است.
ظاهرا این دختر سی‌ودوساله هنگام حادثه شیشه محتوی الکل ضدعفونی هم ‏در دست داشته و همین موضوع شدت سوختگی را بیشتر کرده است. ‌‏پانزده ‎روز پیش خانواده مریدی با فریادهای دلخراش آرزو از خواب پریدند. چند دقیقه‌ای به هفت صبح مانده بوده که آنها دخترشان را با سر و صورتی آتش گرفته دیدند. صحنه هولناکی که ‏هنوز مادر آرزو وقتی به یاد آن می‌افتد از حال می‌رود. آن لحظه کسی دلیل آتش‌سوزی را ‏نمی‌دانست، اینکه چطور شعله‌های آتش به جان او افتاده. اما آرزو در برابر چشمان حیرت‌زده خانواده‌اش درحال سوختن بود. پدر اما به هر زحمتی بود، آتش را خاموش کرد و ‏بلافاصله با اورژانس تماس گرفت و بعد از چند دقیقه آرزو با پای خودش سوار آمبولانس شد. ‏با اینکه فقط سر و صورتش سوخته بود، اما بیم آن می‌رفت که اندام‌های داخلی هم از ‏حرارت آتش بی‌نصیب نمانده باشند.
کامبیز برادر آرزو به «شهروند» می‌گوید، وقتی ‏خواهرش به بیمارستان رسید، هوشیار بود و با او چند کلامی هم حرف زد، اما پزشکان ‏بلافاصله او را به بخش مراقبت‌های ویژه بردند: «همان موقع به ما گفتند که احتمال دارد ریه‌‏های خواهرم آسیب دیده باشد. به همین دلیل به او دستگاه تنفسی وصل کردند و او را در کیسه ‏اکسیژن قرار دادند.»

‌‎ ‎خانواده آرزو بعد از چند ساعت وقتی مجبور به ترک بیمارستان شدند، تازه فهمیدند که چرا ‏دخترشان به این روز افتاده: «من وقتی به خانه رسیدم، به اتاق خواهرم رفتم. روی فرش ‏اتاقش چند لکه سوختگی بود، یک ظرف شیشه‌ای الکل همان جا قرار داشت، موبایل هم کمی ‏دورتر کنار تخت افتاده بود، البته چیزی از آن باقی نمانده بود، منفجر شده بود.» آن طور که ‏کامبیز می‌گوید، آرزو تلفنش را روزی چندبار با الکل ضدعفونی می‌کرد، همین هم باعث ‏تجمع الکل در گوشی شده بود. ظرف الکلی هم در دستش بوده که همین الکل شعله‌های آتش ‏را به ریه‌های او رسانده.
این معلم جوان که بیش از چهار‌سال است در دبستان تدریس می‌کند، پس از چند روز در ‏بیمارستان حالش بهتر می‌شود و پزشکان دستگاه تنفس را هم از او جدا می‌کنند. کامبیز می‌‏گوید: «دکترها آن روز به ما گفتند اگر خواهرم نیم ساعت بدون این دستگاه بتواند تنفس کند، ‏خطر اصلی از سرش رد شده.» آرزو اما دو روز بدون دستگاه نفس کشید. حتی از خانه ‏برایش غذا و آبمیوه آوردند: «من و همسرم چند ساعت پیش او بودیم، راحت حرف می‌زد و ‏هیچ مشکلی نداشت. اصلا خودش برایمان تعریف کرد که چطور این اتفاق افتاده، او به ما گفت ‏قبل از انفجار و آتش‌سوزی تلفن را به شارژر وصل می‌کند و بعد هم با موبایلش تماس می‌‏گیرد که همان موقع آتش‌سوزی اتفاق می‌افتد.» اما درست از فردای آن روز حال آرزو ‏تغییر کرد. نفس کشیدن برایش سخت شد، او را دوباره به بخش مراقبت‌های ویژه بردند. انگار ‏ریه‌هایش تازه به حرارت واکنش نشان داده بود. دستگاه تنفسی هم نتوانست به او کمک ‏کند: «روزهای آخر رنگ صورتش تغییر کرده بود. چشمانش را به زور باز می‌کرد. دکترها ‏می‌گفتند اکسیژن کافی به بدنش نمی‌رسد.» آن طور که کامبیز می‌گوید، ساعت هفت صبح روز ‌‏بیست‌ونهم خرداد از بیمارستان تماس گرفتند و خبر مرگ آرزو را به آنها دادند: «مثل اینکه از حدود ‏ساعت ٢ بامداد چندبار حالش وخیم شده بود و چندباری او را احیا کرده بودند.»
حالا این ‏خانواده در غم از دست دادن آخرین فرزندشان به سوگ نشستند، مادر و پدر داغدیده توان ‏تحمل این درد را ندارند. خواهرها و برادرهای آرزو هم رفتن او را باور نکرده‌اند. کامبیز می‌‏گوید: «دلم از این می‌سوزد که هیچ‌کس در مراسم تدفینش نبود. خواهرم به دلیل فرار از این ‏بیماری مرد. اما همین بیماری باعث شد تا او غریبانه از این دنیا برود.»‏

( روزنامه شهروند- کانال آموزگاران )