گروه رسانه /

همان گونه که پیش تر آمد ( این جا ) ؛ شنبه 15 شهریور ؛ " علی پورسلیمان " مدیر صدای معلم با موضوع "  بازگشایی مدارس در بحران كرونا " در یک مناظره رادیویی شرکت کرد .

این گفت و گو با حضور دهنوی (تهیه كننده)، شریفی (كارشناس مجری)، سیدآقائی(گوینده آیتم)، خانم چراغعلی (آیتم ساز)، خانم الهام خدابنده لو(آیتم ساز)، خانم اسدی (گزارشگر)، خانم دكتر مینو محرز( عضو ستاد ملی مقابله با كرونا)، علی پورسلیمان (مدیر سایت صدای معلم)، امیر طاهری فر (مدیر مدرسه شهید علیمحمدی تهران) و ارتباط تلفنی با دكتر عباس مقتدائی (دبیر كمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس دهم و عضو كمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس یازدهم)، دكتر عبدالرضا فولادوند (مدیركل آموزش و پروش شهر تهران) و سید آرش حسینی میلانی (سخنگوی كمیسیون سلامت شورای شهر تهران) برگزار گردید .

برخی نکات و پرسش های مطرح شده توسط مدیر صدای معلم :

خطاب به مقتدایی عضو کمیسیون امنیت و سیاست خارجی مجلس یازدهم :

 * تقویم آموزشی در این کشور بارها دست خوش تغییر شده است .

این تغییرات چه نتیجه ای داشته است ؟

مجلس با کنار گذاشتن " قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش " آغاز سال تحصیلی را یکم مهر در سراسر کشور مصوب کرد .

مبنای کارشناسی این مصوبه چه بوده است ؟

بگذارید استان ها متناسب با شرایط و اقلیم و سایر مسائل تصمیم گیری کنند .

چرا این کار را نمی کنید ؟

* آقای مقتدایی ! من صحبت های شما را در این موارد " صادقانه " ارزیابی نمی کنم !

چرا دائما توپ را به زمین دیگران می اندازید و از خودتان رفع مسئولیت می کنید ؟

چگونه است که نمایندگان مجلس در عزل و نصب های آموزش و پرورش علنا دخالت می کنند اما در سایر موارد بحث طرح و لایحه و... را پیش می کشند ؟!

این شورای عالی مشورتی بین وزارت آموزش و پرورش و مجلس کارش چیست ؟

* خطاب به فولادوند مدیر کل آموزش و پرورش شهر تهران :

چرا قبلا این حرف ها را نمی زدید ؟ این تغییر چرخش نشانه چیست ؟

در چند ماه گذشته همه چیز را به شبکه شاد احاله می دادید ! اکنون از مزایای آموزش حضوری صحبت می کنید !

( کلیپ صوتی این مناظره را به مدت 30 دقیقه گوش کنید)

ادامه دارد

گروه استان ها و شهرستان ها/

جمعی از معلمان روستایی نواحی 1 و 3 تبریز با ارسال نامه ای به " صدای معلم " خواهان رسیدگی به مطالبات خود شده اند .

این رسانه آمادگی خود را برای انتشار پاسخ مسئولان اعلام می کند .

گروه گزارش/

چند روز قبل توسط پیامک به رسانه ها و خبرنگاران اطلاع دادند که نخستین روز سال تحصیلی با حضور مدیران و مقامات در دبیرستان ( دور اول ) شهید محمد زارع ناحیه ۳ کرج که - یک مدرسه نمونه دولتی با امکانات خوب و در یک محله باکلاس کرج است - برگزار می شود .

با این که زمان آغاز ساعت 9 صبح بود اما صدای معلم ساعت 45 / 8 در این مراسم حضور داشت .

در بدو ورود به مدرسه تب سنجی توسط مراقبان اداره بهداشت صورت می گرفت .

دستگاه ضدعفونی سنسوردار در محل درب ورودی قرار داده بودند و وسایل ضدعفونی با سرویس کامل روی میز بود .

دانش آموزان در حیاط مدرسه روی صندلی به فواصل قابل قبولی از یکدیگر نشسته و هر از چند گاهی با اشاره مجری مراسم برخاسته ، پرچم ها را تکان می دادند و شعارهایی را تکرار می کردند و دوباره می نشستند . ( برپا - برجا )

گروه سرودی از یک مدرسه پسرانه آمده و مراسمی را به صورت طولانی مدت  برگزار کردند . یک مراقب بهداشت : ما هم برای انجام وظیفه آمده ایم اما هیچ بخشنامه و یا نامه ای برای ما جهت حضور دائمی و نظارت بر بهداشت دانش آموزان ندیده ایم و چیزی به ما نگفته اند .

سرود جمهوری اسلامی ایران توسط گروهی نظامی به اجرا درآمد .

دانش آموزان با چفیه و لباس فرم دانش آموزی در جایگاه ها قرار گرفته بودند .

با این که مراسم در"  فضای باز " برگزار می شد اما همه حاضران و میهمانان ماسک بر صورت در جایگاه ها نشسته بودند .

معلوم نیست همین وضعیت در روزهای دیگر هم باشد .

با آن که ساعت آغاز مراسم ساعت 9 اعلام شده بود اما مقامات و میهمان های برنامه با تاخیر در مراسم حضور پیدا می کردند .

در این مراسم سید محمد بطحایی وزیر پیشین آموزش و پرورش، آیت الله حسینی همدانی نماینده ولی فقیه در استان، فردی معاون سیاسی امنیتی استاندار، سالار قاسمی مدیر کل آموزش و پرورش استان، فرمانده نیروی انتظامی، رئیس پلیس راهور، مدیرکل نوسازی مدارس، رییس مجمع خیرین مدارس استان و سایر مسئولان استانی حضور داشتند .

ابتدا « سالار قاسمی » مدیر کل آموزش و پرورش استان البرز در جایگاه حضور پیدا کرده و به حاضران خیرمقدم گفت و از حضور آنان قدردانی کرد .

در ادامه مدیر کل آموزش و پرورش استان البرز در سخنان خود از حضور  بطحایی تشکر کرده و گفت :

 « تشکر می کنم از تشریف فرمایی صدیق ارزشمندمان وزیر سابق آموزش و پرورش جناب آقای دکتر بطحایی که از وزرای متدین ، خوش خُلق و خوش خَلق در آموزش و پرورش استان بودند و امروز در مدارس سما که ایشان مسئولیت معاون سازمان سما و آموزش عمومی و مهارتی را دارند برای نواختن زنگ مدارس آن جا بودند که خواهش کردیم که قدوم شام مزین شود برای نواختن زنگ سال تحصیلی که از ایشان سپاسگزارم . »

قاسمی دلیل حضور نیافتن استاندار البرز در مراسم آغاز سال تحصیلی را برگزاری ویئو کنفرانسی با حضور رئیس جمهور عنوان کرد . با آن که از تربیون مدرسه و از طرف مجری مراسم این روز متعلق به دانش آموزان اعلام می شد اما جز یک دانش آموز که آن هم چند خطی را از روی نوشته ای خواند فرد دیگری فرصت صحبت کردن نیافت و در واقع مراسم متعلق به مدیران و مقامات بود .

« محمد رضا سیفی » از سوی مدیر کل آموزش و پرورش استان البرز به عنوان نماینده وزیر آموزش و پرورش در این مراسم معرفی شد .

سیفی پیام وزیر آموزش و پرورش را با آن که کوتاه بود اما به صورت غیرروان و برخی اوقات با مکث  و تپق از روی " نوشته " برای حاضران قرائت کرد .

مدیر کل آموزش و پرورش استان البرز در ادامه عنوان کرد :

با شماها حرف داریم  و با همدیگر خواهیم زد و تلاش می کنیم و اولیای عزیز تلاش کنند که  اول و بیشتر مراقب جسم بچه هایمان باشیم و در گام بعدی برای جان بچه هایمان و روح و روان بچه ها و بحث تعلیم و تربیت تلاش خواهیم کرد .

وی تصریح کرد در شبکه آموزش تقریبا بعد از تهران معلمان استان البرز تدریس می کردند . در بحث مدارس سمپاد 80 درصد تولید محتوا را استان البرز داشت .

در شبکه شاد همکاران ما بسیار فعال بودند .

در اسفندماه سال گذشته که جناب وزیر تماس داشت به ایشان عرض کردم معلمان از ما جلوتر بودند . ما مدیر کل ها ممکن است گزارش دهیم اما من تصدیق می کنم و تایید می کنم و اذعان می کنم که معلمان از ماها خیلی جلوتر بودند .

قاسمی تاکید کرد : ما پروژه های بزرگی را در استان البرز افتتاح خواهیم کرد . سال 96 اعتبارات ملی استان البرز 7 میلیارد تومان بود و الان که محضر شما که هستیم 70 میلیارد تومان است . تخصیصی داده شده و انجام شده است . »

در ادامه ، آیت الله حسینی همدانی نماینده ولی فقیه در استان عنوان کرد :

همواره آغاز سال تحصیلی با نشاط و هیجان از همراه است و باید این روز را نه فقط به دانش آموزان، بلکه باید به همه آموزگاران و تمام بدنه آموزش و پرورش کشور تبریک گفت.

وی تصریح گرد :  لحظه ای نباید از بحث آموزش و تعلیم دانش آموزان غافل شد و از افتخارات نظام جمهوری اسلامی اجلاس است که طی ماه های اخیر آموزش لحظه ای متوقف نشد.

« سیدمحمد بطحایی » جزء آخرین سخنرانانی بود که در جایگاه قرار گرفت .

وزیر پیشین آموزش و پرورش گفت :

« هوا گرم است و بحث طولانی شده است و به اندازه کفایت از فرمایشات سخنرانان به ویژه حضرت ایت الله حسینی همدانی بهره بردیم اما حیفم می آید که در این فرصت کوتاه نکته ای را که خیلی ما " معلمان " را نگران کرده و می کند خیلی مختصر خدمت شما عرض نکنم و بعد رفع زحمت کنم .

در میان کارکردهای مختلفی که برای مدرسه بر می شمارند . اصلا مدرسه برای چه تاسیس شده است ؟ چندی پیش جمعی از پرشکان و کادر درمانی در نامه ای تهدید کرده بودند در صورت دایر بودن مدارس، از ادامه کار در مراکز درمانی بیماران مبتلا به کرونا انصراف خواهند داد .

مدرسه برای چه ایجاد شده است ؟

در میان کارکردهای مختلفی که مدرسه دارد مهم ترین کارکردش کارکرد فرهنگی و تربیتی است .

مدرسه همچون یک کارگاهی که به آموزه های فرهنگی و تربیتی  باید در این کارگاه دست ورزی بشود توسط متعلمین و دانش آموزان با راهنمایی معلمین و این مهم ترین کارکرد مدرسه است .

همچنان که یک کارگاه صنعتی چوب را اگر شما در نظر بگیرید ، هنرآموزانی که در آن کارگاه دور هم جمع می شوند را آموزه های قبلی خودشان را در حوزه صنعت چوب در کارگاه به رشته عمل در می آورند و تبدیل به تولیدات عملی می کنند .

مدرسه یک چنین جایگاهی است .

ماها در کنار مدرسه کنار هم جمع می شویم . دانش آموزان عزیز کنار هم جمع می شوند . با یک برنامه منظم آن چیزی را که آموختند در صحنه عمل تولید می کنند و به عمل تبدیل می کنند .

پس مدرسه یک کارگاه عملیاتی برای آموزه های تربیتی و فرهنگی است .

این را از این جهت در این فرصت چند دقیقه ای که از شما اجازه گرفتم و از این فرصت ها استفاده کنم و خاظر نشان کنم از این جهت بود .

این روزها با شیوع کرونا و تسری و توسعه آموزش های مجازی متاسفانه گاهی وقت ها می شنود حتا از آدم هایی که چهره و شخصیت دانشگاهی و آکادمیک دارند .

مقالات را برخی متاسفانه در برخی رسانه ها و فضای مجازی آدم می خواند که می گویند مثل این که مدرسه نباشد طوری نیست .

ما از طریق شبکه های اجتماعی می توانیم فیزیک و ریاضی و زیست شناسی و حتی ادبیات فارسی و ... را به بچه هایمان یاد بدهیم .

دوستان عزیز من و همکاران عزیزی که در این جمع  شرف حضور دارید این بزرگ ترین زنگ خطر برای من شمای معلم است .

مدرسه فقط برای انتقال دانش و فرمول ها و معادلات ریاضی و تعاریف و مفاهیم نیست .

مدرسه جایی است که دانش آموزان با راهنمایی شما معلمان باید آموخته های قبلی خودشان در حوزه دانش به صحنه " عمل " دربیاورند و جای بسیار تاسف است که متاسفانه این کلام بسیار خطرناک گاهی اوقات از زبان برخی افراد که به ظاهر فرهیخته ، دانشگاهی و تحصیل کرده هستند خارج می شود و شاید یکی از دلایلی که دولت و وزارت آموزش و پرورش با همه سختی ها تلاش می کند که مدرسه راه اندازی شود ولو با تعداد اندکی از دانش آموزان و این چراغ روشن بشود رسیده به این کارکرد تربیتی و فرهنگی مدرسه است.

دوستان عزیز!

من به عنوان یک عضو کوچک و کم ترین در این خانواده بزرگ آموزش و پرورش می خواهم گلایه کنم از همکاران خودم .

خط نگهدار این انحرافات و این خطاها در فضا و افکار عمومی من و شمای معلمیم .

بلافاصله باید با سخنرانی ها ، مقالات و انتشار مطالب در فضای مجازی به جامعه هشدار دهیم .

مبادا به فکر این باشیم که چهار تا کانال مجازی و چهار تا شبکه مجازی می توانند معلم ، حیاط و کلاس و برنامه های آموزشی و پرورشی را از ما بگیرند ؟!

و این تفکر که بسیار بسیار خطرناک است در حال شیوع و گسترش است .

من وارد این مقوله می شوم که آیا اصلا مهاجرت دادن و انتقال دادن به فضای مجازی آن هم فضای مجازی گله گشاد و بی حساب و کتابی که متاسفانه ما در کشورمان داریم .

این را کسی می گوید که خودش یکی از متهمین این اتهام است .

هیچ کشوری شما در دنیا پیدا نمی کنید که فضای مجازی آن این چنین گله گشاد و بی حساب و کتاب باشد .

در این فضا بر این بدمیم که بچه ها می توانند در فضای مجازی درس بگیرند و برنامه های آموزشی و تربیتی خودشان را دنبال کنند .

فضای مجازی فقط یک مسکن است . مسکنی که باید با نهایت احتیاط و  مراقبت مورد استفاده قرار گیرد .

اگر ما قوی ترین پلتفرم ها را در برنامه های آموزش مجازی مان داشته باشیم ذره ای جای آموزش های مجازی ما را نخواهند گرفت .

هیچ محل و مکانی مقدس تر از مدرسه برای یاددهی و یادگیری وجود ندارد و مبادا خدای ناکرده با سکوت خودمان در قبال کسانی که این فضا را ترویج می کنند که می شود مدرسه هم نباشد ، ببینید هزینه ها چقدر کم می شوند . ببینید این خطرات رفت و آمد دانش آموزان چقدر کاهش پیدا کرد . گرفتاری ها کم شد .

ما به سهم خودمان باید برخورد فعال ، روشنگرانه و هوشمندانه ای با این موضوع داشته باشیم . »

با آن که از تریبون مدرسه و از طرف مجری مراسم این روز متعلق به دانش آموزان اعلام می شد اما جز یک دانش آموز که آن هم چند خطی را از روی نوشته ای خواند فرد دیگری فرصت صحبت کردن نیافت و در واقع مراسم متعلق به مدیران و مقامات بود .

« صدای معلم » از دانش آموزی در مورد حسش در این مراسم گفت .

دانش آموز به تصور آن که پرسش کننده ممکن است یکی از اعضای رسمی مراسم باشد با لبخند تلخی اظهار رضایت کرد اما سخن خاصی بر زبان نیاورد .

خبرنگاران و رسانه های حاضر هنگام ورود مقامات و مسئولان بر دور او حقله زده و عکس های پیاپی می گرفتند اما کم تر خبرنگاری از دانش آموزان عکس می گرفت .

« صدای معلم » از مراقب بهداشتی که نشسته بود و به سخنان سخنرانان گوش می کرد پرسید که آیا فردا هم برای اجرای پروتکل های بهداشتی و نظارت بر کم و کیف بهداشت دانش آموزان در مدرسه حضور خواهند داشت ؟

وی با خنده ای این موضوع را رد کرد و گفت که به او گفته شده امروز مراسم است و مقامات و مدیران می آیند .

ما هم برای انجام وظیفه آمده ایم اما هیچ بخشنامه و یا نامه ای جهت حضور دائمی و نظارت بر بهداشت دانش آموزان در مدارس ندیده ایم و چیزی به ما نگفته اند .

چندی پیش جمعی از پرشکان و کادر درمانی در نامه ای تهدید کرده بودند در صورت دایر بودن مدارس، از ادامه کار در مراکز درمانی بیماران مبتلا به کرونا انصراف خواهند داد . ( این جا )

همچنین در نامه ی دیگری که خبرگزاری تسنیم از سوی  رئیس مجمع عمومی سازمان نظام پزشکی منتشر کرده  از ستاد ملی مبارزه با کرونا  درخواست کرده تا از بازگشایی حضوری مدارس در کلیه مناطق کشور جلوگیری کنند.

یکی از مسئولان آموزش و پرورش البرز به صدای معلم گفت که مجری این مراسم معاونت پرورشی و فرهنگی بوده است .

گزارشگر : علی پورسلیمان

پایان گزارش/

در سلسله مباحث مرتبط با نقد تعلیم و تربیت اسلامی، ابتدا گذری خواهیم داشت بر موضوعات طرح شده در حوزه مبانی و اصول این تعلیم و تربیت.
اصل، امری هنجاری است و جنبه تجویزی دارد. اصل از مبنا مشتق می شود. مبانی از واقعیت ها و هست ها سخن میگویند و اصل ها از باید و نبایدها. اصول تعلیم و تربیت برای وصول به اهداف جنبه ابزاری دارند و لذا سنخیت و هماهنگی آنها با یکدیگر الزامیست. از طرف دیگر اصل، معیار و ابزاری برای گزینش روشهای تربیتی است. به طور کلی هر گونه ناسازگاری و ناهماهنگی بین مبانی، اصول و اهداف و روش ها، محصولات سیستم تربیتی را دچار خسران و آسیب خواهد کرد.
جهت روشن تر شدن موضوع، مثالی در این خصوص کمک خواهد کرد.  اصلی تحت عنوان "عقلانیت" به دلیل عدم ارائه روش های مناسب و همجنس و هم راستا در سیستم تعلیم و تربیت اسلامی، در تئوری، موضوعیت و در عمل کاربرد خود را از دست می دهد و همچون عنصری بلا استفاده در ویترین زیبای تربیت اسلامی به جرگه اجناس صرفا دیدنی و نه خریدنی می‌پیوندد.
با مراجعه به متون تخصصی تعلیم و تربیت اسلامی در می‌یابیم که "عقلانیت" یکی از اصول مورد اشاره اسلامیون‌ است. (اگر چه چنین نیست که در تمام متون این اصل مورد تاکید باشد و این خود، محل اشکال و ایراد مهمی است که در متون تربیت اسلامی بین علما اتفاق نظری در خصوص اصول وجود ندارد).

وقتی به روش های تربیت اسلامی مراجعه می کنیم ردپای عقلانیت در آنها کاملا محو و نادیدنی است.

روش های پرورش عقلانیت بر بنیاد پرسش گری، نقد و انتخاب استوار هستند. موضوع انتخاب از ابتدا منتفی است، چرا که افراد، مسلمان به دنیا می‌آیند و پیش از آنکه فرصتی برای تفکر و انتخاب داشته باشند؛ شناسنامه، تکلیف آنها را در این خصوص روشن کرده است.

نقد و پرسش گری در یک بستر عاری از فرصتهای انتخاب، همانند ویترین مغازه ای است که اجناس لوکس و زیبا برای نمایش فراهم آورده ولی روی آنها برچسب "لطفا دست نزنید فروشی نیست" چسبانده است و موضوعی مهمتر و قابل توجه تر اینکه دین با تمام ضمائم و حواشی آن امری مقدس است و امر مقدس هرگز نقد و پرسش گری را برنمی تابد و لذا ادعای استفاده از روش های مناسب برای پرورش عقلانیت در متن دین، ادعایی کذب و ناشدنی است.
رواج تک‌ گویه هایی همچون "یک ساعت تفکر بهتر از هفتاد سال عبادت است" نه از جنس تفکر پرسش گرانه منتج به انتخاب بلکه از جنس تفکر در راستای جمع آوری شواهد تایید کننده برای اثبات حقانیت یک طرز تفکر محتوم، قطعی و غیر قابل تغییر است. یعنی فکر کن و هر چه می توانی شواهد تایید کننده در راستای اثبات حقانیت این مسیر پیدا کن (همان مسیری که منشا آن‌ نه انتخاب بلکه جبر جغرافیایی است).
بنابراین اصلی تحت عنوان "عقلانیت" به دلیل عدم ارائه روش های مناسب و همجنس و هم راستا در سیستم تعلیم و تربیت اسلامی، در تئوری، موضوعیت و در عمل کاربرد خود را از دست می دهد و همچون عنصری بلا استفاده در ویترین زیبای تربیت اسلامی به جرگه اجناس صرفا دیدنی و نه خریدنی می‌پیوندد.

کانال خرد و بینش

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

بازگشایی مدارس در مهرماه همیشه یک فرایند پر جنب و جوش و با نشاط است که نه تنها دانش آموزان بلکه خانواده های آنان و جامعه را با خود همراه می کند.

امسال بنا بر دستورالعمل ها و تاکیدها نه در یک مهر بلکه دو هفته زودتر و در 15 شهریور این بازگشایی انجام می شود.

وزیر بهداشت، وزیر آموزش و پرورش و مدیران استانی و شهرستانی با اعلام خبرهایی در واقع به مردم اطمینان داده اند این حضور بر اساس مراقبت های ویژه بهداشتی خواهد بود و جای نگرانی بابت حضور دانش آموزان در مدارس نیست.

موسی دادی زاده مدیر کل آموزش و پرورش هرمزگان نیز در خبری گفته است  مدیران مدارس برای سلامتی دانش آموزان تمام تلاش خود را به کار بسته اند.

اما نکته قابل تامل درخبرهای آموزش و پرورش هرمزگان مناطق 22 گانه آن غیر واقعی بودن آمارها، کپی نوشتن از روی دست دیگر خبرگزاری ها و تناقض های آشکار است که حتی در این ایام حساس که اولیا نیازمند اطمینان خاطر هستند نیز تکرار می شود.

در 12شهریور سایت آموزش و پرورش بستک شیوه بازگشایی را در این منطقه غیر حضوری عنوان کرد که متن خبر به شکل زیر است:

«به گزارش روابط عمومی آموزش و پرورش بستک، غلامحسینعابری در نشستی خبری در خصوص بازگشایی مدارس، با اشاره به اهمیت سلامت دانش آموزان و همکاران در مدارس، افزود: با توجه به اعلام وضعیت قرمز این شهرستان از سوی ستاد کرونای استان هرمزگان روند آموزش دانش آموزان در این شهرستان به صورت غیرحضوری می باشد.»

اما در تاریخ 14 شهریور خبر دیگری در همین سایت به شرح زیر بارگذاری شد:

«مدیر آموزش و پرورش شهرستان بستک از حضوری شدن روند آموزش بر اساس تصمیمات استانی و وزارت متبوع در این شهرستان خبر داد.

به گزارش روابط عمومی آموزش و پرورش بستک، غلامحسین عابری در مصاحبه ای خبری در خصوص بازگشایی مدارس، افزود: بر اساس تصمیمات استانی و وزارت متبوع، روند آموزش در کلیه مدارس این شهرستان همانند سراسر کشور حضوری می باشد.»

بسیاری از دیگر مناطق هرمزگان نیز سایت های اطلاع رسانی شان  نیز با انتشار مطالب کپی را فاقد اعتبار کرده اند، مثلا این دو خبر را با هم مقایسه کنید:

«مدیر آموزش وپرورش شهرستان سیریک گفت : برای تبدیل آموزش و پرورش به یک گفتمان اجتماعی، باید بین محتوای درسی و زندگی واقعی دانش آموزان و به ویژه زیست بوم آن ها، تناسب ایجاد شود.

به گزارش روابط عمومی مدیریت آموزش و پرورش شهرستان سیریک ، محمد ظاهری ادیب در حاشیه برگزاری اجلاس مدیران و روسای ادارات آموزش و پرورش کشور  گفت : برای تبدیل آموزش و پرورش به یک گفتمان اجتماعی، باید بین محتوای درسی و زندگی واقعی دانش آموزان و به ویژه زیست بوم آن ها، تناسب ایجاد شود و در این راستا، جدی گرفتن شعار "مدرسه در خدمت محله و محله در خدمت مدرسه" که در سند تحول بنیادین مورد تاکید است، می تواند گامی اساسی باشد .

 وی افزود : همچنین  برای تبدیل آموزش و پرورش به یک گفتمان...»

و همین خبر در سایت آموزش و پرورش فارس نیز بدون کلمه ای کم و زیاد منتشر شده است:

«رئیس آموزش و پرورش جره و بالاده گفت : برای تبدیل آموزش و پرورش به یک گفتمان اجتماعی، باید بین محتوای درسی و زندگی واقعی دانش آموزان و به ویژه زیست بوم آن ها، تناسب ایجاد شود.

به گزارش اداره اطلاع رسانی و روابط عمومی آموزش و پرورش فارس، نصراله رستمی در حاشیه برگزاری سی و چهارمین اجلاس مدیران و روسای ادارات آموزش و پرورش کشور در شیراز، گفت : برای تبدیل آموزش و پرورش به یک گفتمان اجتماعی، باید بین محتوای درسی و زندگی واقعی دانش آموزان و به ویژه زیست بوم آن ها، تناسب ایجاد شود و در این راستا، جدی گرفتن شعار "مدرسه در خدمت محله و محله در خدمت مدرسه" که در سند تحول بنیادین مورد تاکید است، می تواند گامی اساسی باشد .

رئیس آموزش وپرورش جره و بالاده افزود : همچنین  برای تبدیل آموزش و پرورش به یک گفتمان...»

دو رییسی که کلمات مشترکی دارند!

در گزارشی که صدای معلم دو سال پیش نیز منتشر کرد علی رغم اعلام آمادگی کامل فرماندار سیریک و مدیر آموزش و پرورش این شهرستان آمده بود:

سقوط پایه حلقه بسکتبال به دلیل فرسودگی با سر دانش آموز سیریکی برخورد نموده و این دانش آموز در میان نگاه های وحشت زده سایر همکلاسیهایش، جان خود را از دست داده است.

این اتفاق ها در حالی رخ می دهد که مدیران آموزش و پرورش در خبرهایی که معروف به پروژه مهر است و مربوط به آمادگی مدارس قبل از شروع سال تحصیلی می شود می گویند همه تمهیدات لازم برای شروع سال تحصیلی در نظر گرفته شده است.

به عنوان نمونه دیگر این خبر را مرور کنید که در سایت آموزش و پرورش شهاب 12شهریور منتشر شده است:

«رئیس اداره آموزش و پرورش منطقه شهاب گفت: کیفیت فعالیت سایر نهاد های اجتماعی تا اندازه زیادی به چگونگی عملکرد آموزش و پرورش بستگی دارد.

به گزارش روابط عمومی اداره آموزش و پرورش منطقه شهاب سید مسلم دریانورد در رابطه با مهم ترین مشکلات و چالش های اجرایی پیش روی آموزش و پرورش در سطح ملی و در سطح منطقه در پنج سال آینده بیان کرد: آموزش و پرورش از مهم ترین نهادهای اجتماعی می باشد. در واقع، کیفیت فعالیت سایر نهاد های اجتماعی تا اندازه زیادی به چگونگی عملکرد آموزش و پرورش بستگی دارد.

رییس اداره آموزش و پرورش منطقه شهاب ادامه داد: کیفیت در حال حاضر یکی از محورهای اصلی همه مباحث آموزشی است و ارتقای آن مهم ترین وظیفه وزارت آموزش و پرورش است . چالش های جهانی آموزش و پرورش در قرن بیستویکم را می توان ناشی از دیدگاه های نو به کارکردهای آموزشی و پرورشی دانست.

این مقام مسئول افزود: دیدگاه ها قطعاً رویکردهای متفاوتی را به مشکلات آموزش و پرورش ایران و توانمندی های آن اضافه و موضوعات گوناگونی را مطرح می سازند. موضوعات و رویکردهای نوین، از تحولات علمی و فناوری های جدید، به ویژهIT و ITCنشأت می گیرند. در واقع همین تحولات زمینه را برای ظهور دیدگاه های نو هموار کرده و آنها را فراتر از مرزهای ملی، در چارچوبی جهانی مطرح می سازند.»

مخاطب متوجه این توضیحات نمی شود چون روابط عمومی اداره از یک مقاله متن ها را بریده است و اینجا قرار داده است!

جای تاسف دارد که بیشتر آنچه در رسانه ها توسط مدیران آموزش و پرورش منتشر می شوند تنها یک رفع تکلیف رسانه ای است که نه تنها اطمینان خاطری به اولیا نمی دهد بلکه نگرانی ها را نیز دو چندان می کند.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه رسانه/

امروز شنبه 15 شهریور ؛ " علی پورسلیمان " مدیر صدای معلم با موضوع " بازگشایی مدارس " به رادیو گفت و گو می رود .

این برنامه مطابق اعلام مسئولان برنامه ساعت 30 / 13 پخش می گردد .

پایان پیام/

گروه استان ها و شهرستان ها/

یحیی ابراهیمی نماینده مردم شریف دلفان و سلسله در مجلس شورای اسلامی به‌ مناسبت شروع سال تحصیلی جدید پیامی صادر کرد .

متن کامل این پیام که برای صدای معلم ارسال گردیده است به شرح زیر است.

گروه استان ها و شهرستان ها/

یادداشت زیر توسط یکی از معلمان استان فارس برای صدای معلم ارسال گردیده است .

این رسانه آمادگی خود را برای انتشار پاسخ مسئولان اعلام می کند .

کرونا  فقط جور و جفا نداشت که صفا هم داشت. زحمت داشت اما رحمت هم داشت. حداقل زمینه ای برای بازگشت ما بود. بازگشت به خود، به خدا، به طبیعت، به معنویت و به همدیگر. ما را با خودمان تنها گذاشت که دمی بیندیشیم به این زمان، به سرنوشت انسان و به آخرزمان. بین ما فاصله ایجاد کرد تا در کنار هم با صدای بلند فکر کنیم. دستهامان را که تعطیل کرد، اول در حسرتشان ماندیم اما بعد تازه یادمان افتاد که در این دنیای پرآشوب؛ ای بسا ایلیس آدم رو که هست/ پس به دستی نباید داد دست.ونه فقط بازگشت به خویشتن خویش که به خدای خویش. ما که یک عمر خدا را به گاه افطارهای ماه رمضان و شبهای ماه محرم و روزهای جمعه بین مساجد و تکایا جسته بودیم، تازه فهمیدیم که خدا در دست و بال ماست. نزدیک تر از رگ گردن. همه هنر معلم نه به حضور در کلاس که نفوذ در حواس است.

راستی !

ما داشتیم طبیعت را به تمامی تباه می کردیم که کرونا از راه رسید . هوا را تازه و آب ها را زلال و پرنده ها را پرواز داد و نگذاشت زانوی هیچ آهویی زیر نگاه انسانی بلرزد. گرد و خاک زیاده خواهی ما که فرو نشست برای اولین بار دیدیم که حتی اورست دور نیست.در همین نزدیکی است، مثل خود خدا.

پیش از کرونا ، ما بندگان تن و زن و زمین و زیور و زندگی بودیم و تنها به گاه تشیع جنازه ای، هیبت برزخی به خود می گرفتیم و به هم می گفتیم دنیا ارزش ندارد اما کرونا که آمد تازه فهمیدیم واقعا دنیا ارزش ندارد.معنی دار شدن معنویات و پناه بردن به آیات خدا و ابیات شعرا و عرفا، لذت تازه ای برایمان پیدا کرد.و نگفتم کرونا مردم دنیا را امت واحده کرد. کاری که تمام ادیان و مذاهب علی رغم تمام ادعاهایشان در طول تاریخ ، نتوانستند. تازه حرف سعدی به کرسی نشست که بنی آدم اعضای یک دیگرند. اینکه زدن یک ماسک ساده، تنها در مواظبت از خود نیست که در گرامی داشت دیگران است. اینکه همه با هم زنده ایم و اگر تنها بمانیم، بازنده ایم. پیش از کرونا سالها با صرف هزینه های بسیار در آن همه دوره ضمن خدمت و با آن همه بخشنامه های گوناگون نشد که مدارس ما هوشمند شوند اما کرونا که از راه رسید، در یک چشم به هم زدن،آن همه معلم و محصل ناشاد را در شبکه شاد نشاند.

کوتاه سخن این که کرونا، سبک زندگی ما را تغییر داد . از شدت تندروی ها، سیاسی کاری ها و ریاکاری های ما کم کرد. حتی همچنان که دیدیم سبک آموزش و تربیت ما را هم عوض کرد. مدرسه ها را بست اما مدار ذهن ها را باز کرد. پشت درهای بسته تنهایمان گذاشت که با خود بیندیشیم راستی یک عمر معلمی و کلاس داری ما چگونه گذشت؟

برای ما که یک عمر مدارس را شبیه پادگان اداره کردیم. ما که یک عمر بچه ها را شبیه طوطی فرض کردیم که عمده هنرشان باید شنیدن و از بر کردن باشد. ما که دیرسالی دلمان خوش بود بچه ها را دانشمند بار می آوریم، غافل از آنکه آنها باید توانمند می شدند.

تازه یادمان افتاد که بازی های پرورشی را یک عمر تلاش پرورشی فرض کرده بودیم.

ما که آموزش احکام دینی را عین تربیت دینی انگاشته بودیم. ما که برپایی مراسم برای برخی مناسبت های تقویمی را عین تربیت سیاسی خیال کرده بودیم. کرونا که آمد ، حس کردیم در این همه مدت ما معلم و مربی نبوده ایم که تنها مجری یک سری طرح ها و برنامه های دیکته شده از بالا بوده ایم که چه بسا حظ و لذتی از انجامشان نبرده ایم. ما که سالها از شلوغی کلاس ها نالیده بودیم، اکنون باید در جای خالی دانش آموز و بر بال امواج، درسها را مرور کنیم و یادمان باشد که همه هنر معلم نه به حضور در کلاس که نفوذ در حواس است.

   کرونا، بی اجازه ما، بچه ها را از پشت نیمکت ها بلند کرد تا کمی قدم بزنند و نفسی بکشند. آنها  را از ما دور کرد تا در ارتباطی تازه، به ما نزدیک تر شوند.آنها را از جمع جدا کرد تا شاید هر کس بتواند فردیت خود را بهتر بشناسد و خود را پیدا کند و کمتر فریب فشارهای جمعی را بخورد. حداقل فایده کرونا این بود تا همگان مدتی جای خالی مدرسه را حس کنند. در آن صورت راحت می توانند بفهمند اصلا مدرسه اهمیتی دارد یا نه؟ آیا باید برای همیشه حساب خویش را با مدرسه تسویه نمایند یا این که باید مدرسه هایی نو بسازند و کارکردشان را بازخوانی و نوسازی کنند. مدرسه هایی پیشرو که ققنوس وار از بین خرابه مدرسه های فرسوده در فقر تحرک و فقر نشاط و فقر نقد و فقر پرسش، در هیئت و هیبتی سرزنده و شادسر برآرند و امید آفرین و آرامش بخش نسل های بعد باشند.

پیش از کرونا سالها با صرف هزینه های بسیار در آن همه دوره ضمن خدمت و با آن همه بخشنامه های گوناگون نشد که مدارس ما هوشمند شوند اما کرونا که از راه رسید، در یک چشم به هم زدن،آن همه معلم و محصل ناشاد را در شبکه شاد نشاند.

پیش تر، ما مدیران و مسئولین مدرسه ، بچه ها را سرزنش می کردیم که چرا گوشی همراه داخل مدرسه می آورند تا این ناگهان حس کردیم همه مدرسه داخل گوشی نشسته است و ما نشسته ایم و مرتب برای همان بچه ها پیام می فرستیم و البته می دانستیم الان نیش شان تا بناگوش بازشده است!

باری، بعید نیست که به زودی این روزهای سیاه و سایه سنگین کرونا از فراز سر ما بگذرد. اما تا آن زمان برای روشن نگاه داشتن چراغ مدرسه ها و زنده نگه داشتن خاطره معلم ها، کوشش بیهوده به از خفتگی است. زیباتر و زیبنده تر از آن است تا در ازدحام این همه والدین نگران و مدیران سرگردان و دبیران حیران، این نقمت را به فرصت و این چالش را به همایش بدل کنیم. طوری که لااقل در خیال خودمان باورمان شود که مدرسه بسته می شود اما تربیت تعطیل نمی شود.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید