گروه گزارش/

پس از اعتراضات گسترده نسبت به عملکرد « محسن حاجی میرزایی » وزیر آموزش و پرورش در بی اعتنایی و بی توجهی نسبت به وضعیت دانش آموزان و معلمانی که به واسطه برخورد صاعقه با یک مدرسه کانکسی در خوزستان دچار سوختگی شدید شدند و در زمانی که در این استان حضور پیدا کرده بود ( این جا ) وزارت آموزش و پرورش به این واقعه تلخ واکنش نشان داد .

پرتال وزارت آموزش و پرورش نوشت : ( این جا )

« وزارت آموزش و پرورش در پی وقوع حادثه تاسف برانگیز اصابت صاعقه و آتش سوزی کانکس محل اسکان همکاران فرهنگی در سردشت دزفول اطلاعیه ای صادر کرد.

به گزارش مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش در این اطلاعیه آمده است: این حادثه حوالی ساعت ۲۱ (سه شنبه ۳۰دی ماه) رخ داد و متاسفانه در اثر برخورد صاعقه به کانکس محل اسکان همکاران فرهنگی؛ سه نفر از معلمان در منطقه چشمه شیرین و کنگرستان بخش سردشت دزفول دچار سوختگی شدند.

یک تن از فرهنگیان آسیب دیده در این حادثه از معلمین عزیز عشایری و دو تن دیگر نیز از معلمان عزیز روستایی بودند که شبِ حادثه برای اقامت در این کانکس مستقر شده بودند.

وزیر آموزش و پرورش دقایقی پس اطلاع از این حادثه ناگوار، به کورش مودت؛ مدیرکل آموزش و پرورش خوزستان ماموریت دادند که این موضوع را مورد پیگیری جدی قرار دهند که بلافاصله مدیرکل آموزش و پرورش استان خوزستان به همراه هیاتی در بیمارستان سوانح سوختگی طالقانی اهواز حضور یافتند و در جریان مراحل درمان و اقدامات پزشکی صورت گرفته برای این عزیزان قرار گرفتند و ضمن تماس با دکتر نجاتی؛ مدیریت بیمارستان طالقانی اهواز خواستار تسریع و رسیدگی هر چه بیشتر به فرهنگیان حادثه دیده و ۳ نفر از  جوانانی که برای کمک به آنان آمده بودند؛ شدند.

در عین حال مدیرکل آموزش و پرورش خوزستان به نیابت از وزیر آموزش و پرورش ماموریت یافتند که نسبت به انتقال یکی از فرهنگیان آسیب دیده در این حادثه؛ با رضایت خانواده ایشان به بیمارستان سوانح سوختگی اصفهان اقدام کنند. آیا آقای حاجی میرزایی مانند رئیس جمهور احتمالا از ترس ابتلا به کرونا در بیمارستان حضور نیافته است ؟

وزیر آموزش و پرورش همچنین در نشست شورای معاونین اداره کل آموزش و پرورش خوزستان با حضور استاندار، که به عنوان آخرین برنامه سفر وزیر در استان خوزستان برگزار شد، دستور دادند که این موضوع با قید فوریت مورد بررسی دقیق و کارشناسی قرار بگیرد؛ در عین حال مراقب های درمانی از این عزیزان همدلانه انجام شود.

گفتنی است در حال حاضر حال عمومی همکاران بستری شده در بیمارستان طالقانی اهواز رو به بهبودی است و صبح امروز از بخش مراقب های ویژه به بخش داخلی این بیمارستان منتقل شدند . »

پرسش نخست « صدای معلم » از وزیر آموزش و پرورش آن است زمانی که ایشان خود در این استان حضور داشته  ، چه دلیلی برای این کار متصور است؟ این توضیح زمانی پذیرفتنی است که آقای حاجی میرزایی در جای دیگر باشند و نتواند مستقیم به عیادت این عزیزان برود .

هر چند این هم نمی تواند دلیلی موجه برای عدم حضور در وزارتخانه ای باشد که رابطه انسانی در آن حرف اول را می زند .

آموزش و پرورش محیط انسانی است و با بخشنامه و روابط خشک اداری نمی توان بر آن مدیریت کرد .

وزارت آموزش و پرورشی که حدود یک سال است مدارس را تعطیل کرده و علت آن را " جان و سلامت " دانش آموزان و معلمان بر می شمارد ؛ چه دلیل قانع کننده ای برای این عدم حضور می تواند اقامه نماید ؟

پرسش این است ؛ زمانی که وزیر آموزش و پرورش در مصاحبه ها و اظهار نظرهای متعدد ، آموزش حضوری را اولویت می داند چه دلیلی برای عدم حضور در بیمارستان و عیادت از ارکان تعلیم و تربیت وجود دارد ؟

آیا آقای حاجی میرزایی مانند رئیس جمهور احتمالا از ترس ابتلا به کرونا در بیمارستان حضور نیافته است ؟

آخرین اخبار حاکی است یکی از افراد حادثه دیده  مدرسه کانکسی  کنگرستان  سردشت دزفول فوت کرد .

 بخشدار سردشت دزفول گفت :

یکی از نوجوانان حادثه دیده در آتش سوزی کانکس سردشت دزفول بر اثر جراحات وارده جان باخت.

نیما همتی چالگرد یکی از نوجوانان کنگرستان از توابع سردشت دزفول با حدود ۱۵ سال سن که در حادثه آتش سوزی مدرسه کانکسی سردشت دزفول دچار سوختگی ۵۰ درصد شده بود در بیمارستان طالقانی اهواز جان باخت

چرا باید چهار هزار مدرسه کانکسی در ایران باشند در حالی که بارها درباره برچیده شدن مدرسه های کانکسی در ایران صحبت شده است ؟

این گونه وقایع دلخراش و داستان ناتمام تحصیل دانش آموزان در مکان های ناایمن  پر خطر تا کی ادامه خواهد داشت ؟

پایان گزارش/

اصفهان

گروه گزارش/

سیلی زدن « علی اصغر عنابستانی » نماینده مردم سبزوار بر صورت مامور قانون به یک موضوع داغ در شبکه های اجتماعی و حتی گفت و گوهای روزانه تبدیل شده است .

اما در مورد این نماینده چه می دانیم ؟

در وبلاگ " سبزواریون " چنین می خوانیم : ( این جا )

« علی اصغر عنابستانی هستم متولد سال 1350 . در قریه عنابستان از توابع شهرستان سبزوار در خانواده ای پر جمعیت و کم درآمد . دوران ابتدایی و راهنمایی تحصیلی را در مشهد و در محله فقیر نشین دروی گذراندم و شروع دبیرستان مصادف با حضورم در جبهه ها شد ، هر چند کم سن و سال و کوچک بودم توفیق خدمت در جوار بسیجیان برای همیشه افتخارم است .

بعد از جنگ سال ها فعالیت تمام وقت فرهنگی در پایگاه بسیج در دستور کارم بودم . قصه می نوشتم ، نمایشنامه و فیلمنامه می نوشتم ، کارگردانی می کردم ، فیلم می ساختم و گاهی اوقات شعر می گفتم ، فرماندهی پایگاه بسیج و رسیدن به امور فرهنگی مسجد و یک محله کوچک همه توانم را گرفته بود .

در سال 69 آموزشیار نهضت سوادآموزی شدم و در همان مدرسه ای که کلاس اول را خوانده بودم به تدریس بزرگسالان محل که فرمانده پایگاه بسیجشان بودم پرداختم و در همه منصب های نهضت کار کردم از آموزشیاری تا گزینش و حراست ، معلم راهنمایی ، ریاست اداره نهضت سوادآموزی کلات و تبلیغات و امور شهرستان ها و این آخری مدیر آموزش مداوم استان بودم که استعفا دادم و از دولت جدا شدم .

دانش آموخته حقوق بودم و آمدم بیرون تا وکیل دادگستری شوم که شدم . مدتی را معاون مؤسسه جوانان آستان قدس رضوی بودم و مدتی هم معاون فرهنگی اجتماعی سازمان نظام پرستاری کشور بودم و مدتی هم مدیریت مراکز فرهنگی شهرداری مشهد را به عهده داشتم .

همیشه به امور فرهنگی و سیاسی علاقه نشان می دادم و فعال این دو حوزه بوده و هستم .

چندین مقاله اینجانب در این حوزه در روزنامه های مختلف به چاپ رسیده است . چون از جهت گیری کشور در حوزه سیاسی و فرهنگی در دولت های پس از جنگ گلایه شدید داشتم همیشه در محافل مختلف منتقد وضع موجود بودم و از همین رو در انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری مسئولیت ستاد مردمی انتخابات دکتر احمدی نژاد در استان خراسان رضوی را به عهده گرفتم .

پس از انتخابات ابتدا مدیر کل امور اجتماعی استانداری شدم و سپس به دعوت بزرگان و نخبگان سبزوار به عنوان اولین فرماندار سبزواری لباس خدمت به همشهریان عزیز را بر تن کردم و معاون استاندار و فرماندار سبزوارشدم .

در ابتدای سال 88 به خواسته رییس جمهور وقت از سمت خود استعفا دادم و مجددا مسئول ستادهای حمایت مردمی از دکتر احمدی نژاد در خراسان رضوی شدم .

مشاور استاندار در امور عمومی و سپس معاون اجتماعی دستیار ارشد رییس جمهور دیگر مسئولیتهایم در آن سال بود.

از ابتدای سال 89 توفیق خدمت به مردم خوب استان چهار محال و بختیاری به عنوان استاندار نصیبم شد وپس از 1280 روز خدمت صادقانه در 20 آبان 92 تودیع شدم و امروز حسب وظیفه ای که در حوزه ترویج فرهنگ دینی احساس می کنم در حال راه اندازی موسسه فرهنگی انتشاراتی گام سوم هستم. در ضمن در سال 72 ازدواج کردم و فرزندانم ساجده و سجاد کانون خانواده ام را گرم کرده اند ....

« دیدار دکتر علی اصغر عنابستانی با مدیران نهضت سواد آموزی حوزه انتخابیه غرب خراسان رضوی به مناسبت سالروز تاسیس نهضت سواد آموزی به فرمام امام خمینی(ره) »

در بیانیه ای که توسط « انجمن اسلامی معلمان سبزوار » صادر شده است اشاره ای به " معلم بودن "  و سوابق ایشان در آموزش و پرورش نشده است . ( این جا )

این تشکل فرهنگی آورده است :

« اکنون ما فرهنگیان این دیار ادب‌دوست و نخبه‌پرور که بزرگانی همچون بیهقی‌ها و شریعتی‌ها را در دامان خود پرورده، مغولان تمدن ستیز را در دوران سربداران مهار کرده و نمایندگان بلندآوازه‌ای همچون دکتر غنی و عبدالقدیر آزاد را روانه پارلمان ساخته است، از خود می‌پرسیم که کجای راه را اشتباه آمده‌ایم که باید عصاره فضایل شهرمان به نماد قانون‌ستیزی و خشونت‌ورزی در کشور تبدیل شود؟! »

پرسش « صدای معلم » آن است که چگونه است چنین افرادی وارد نظام آموزشی می شوند ، پست های مهم و کلیدی را در اختیار می گیرند ، مراحل ترقی و پیشرفت را در این وزارتخانه طی می کنند و دست آخر از آن به جاهای دیگر جهش می کنند ؟!

وظیفه و کارکرد نهادهایی مانند گزینش ، حراست و بازرسی چه بوده است ؟

چرا مدعی العموم با وجود جریحه دارشدن افکار عمومی در این مورد سکوت کرده است ؟

در سوابق عنابستانی آمده که ایشان مصاحبه گر و محقق هسته هاي گزينش و حراست بوده است .

کدام مقام و فرد مجوز چنین کار مهمی را به ایشان داده است ؟ برون داد و نتیجه کار ایشان را کدام فرد و نهاد مورد ارزیابی و سنجش قرار می داده است ؟

نکته قابل تامل آن است که این نماینده فرهنگی با وجود سوابق و پیشینه طولانی در حوزه های فرهنگی و آموزشی نه تنها حاضر به "عذرخواهی " نشده که اصل مساله را هم انکار کرده است .

در وب سایت ایشان ذکر شده است :

« صدای مردم بودن هنر می خواهد ».

***

سوابق تحصیلی

ليسانس :           رشته تحصيلي : حقوق                             دانشگاه اخذ مدرك : فردوسي مشهد

فوق ليسانس :    رشته تحصيلي : حقوق عمومي                     دانشگاه اخذ مدرك : شيراز  

پذیرش مقطع دکتری از دانشگاه شیراز

سوابق اجرایی

12         مشاور عالی و جانشین شهردار مشهد                         شهرداری مشهد                          92      تا کنون

سوابق اجرايي به تبعيت از پستهاي مديريتي :

1- دبير كمسيون اجتماعي استان خراسان رضوي

2- ناظر ستاد مبارزه با بيماري آنفولانزاي پرندگان خراسان

3- نماينده استاندار در شوراي نام گذاري استان خراسان

4- دبير كميته امور بيماري هاي خاص استان خراسان

5- دبير كمسيون نظارت بر سازمانهاي مردم نهاد استان خراسان

6- رئيس هيأت مديره صندوق مهر امام رضا (ع) شهرستان سبزوار

7- رئيس ستاد توزيع سهام عدالت شهرستان سبزوار

8- سرپرست كل مسابقات المپياد ورزشي ايرانيان (جوانان استان)

9- مدير برگزاري اولين و بزرگترين جشنواره تابستاني خانه هاي فرهنگ شهرداري مشهد

10- رئيس كمتيه ايمني شهرستان سبزوار

11- مدير اجرايي طرح سرشماري نفوس و مسكن (سال 1380)در سبزوار و مدير اجرايي همين طرح در سال90 در استان چهارمحال و بختياري

12- مدير اجرايي طرح جمع آوري اطلاعات اقتصادي خانوارهاي كشور در سبزوار

13- رئيس كارگروه ايمني و ترافيك شهري و جاده اي سبزوار و رئيس كارگروه حمل و نقل و ترافيك استان چهارمحال و بختياري

14- رياست و اداره كارگروه هاي مختلف آموزشي ، فرهنگي ، عمراني ، اقتصادي ، برنامه ريزي  و...  در دوره هاي مسئوليت فرمانداري و استانداري

15- مصاحبه گر و محقق هسته هاي گزينش و حراست

16-كارشناس تبليغات و ارتباطات و مدرس روش هاي ارتباط مؤثر

17- مدير اجراي طرح بزرگ هدفمندسازي يارانه ها در استان

18- رئيس قرارگاه ساخت باغ موزه دفاع مقدس استان

19-رئيس قرارگاه ترويج و توسعه وقف در استان

20- رئيس هيأت مديره تعاوني مسكن آزاد ذكريا

21-  رئيس هيأت مديره تعاوني مصرف نهضت خراسان

22- رياست بر كارگروه مسكن استان و ساخت حداقل 40 هزار واحد مسكن مهر شهري و روستايي در طول 3 سال دوره تصدي

23- مشاور حقوقي فرهنگي و اجتماعي نظام پرستاري كشور

24- عضو حقوق دان هيأت تجديد نظر رسيدگي به تخلفات نظام پرستاري كشور

25- عضو هيأت امناي دانشگاه علوم پزشكي سبزوار

26- عضو هيأت امناي دانشگاه علوم پزشكي چهارمحال وبختياري

27- عضو هيأت امناي دانشگاه هاي منطقه اصفهان

28- عضو هيأت امناي دانشگاه آزاد واحد چهارمحال وبختياري

29- رئيس شوراي مبارزه با مواد مخدر استان چهارمحال و بختياري

30- رئيس شوراي سازمان همياري شهرداري هاي استان

31-نماينده وزير كشور در كمیسيونهاي مختلف مواد 100 و 97 و هيأت ترك تشريفات مناقصه چندين شهرداري

32- نماينده تام الاختيار استاندار در اجراي طرح قطار سريع السير تهران مشهد (مگلو)

33- مسئولیت ستاد مشهد پایتخت فرهنگ اسلامی در سال 2017

سوابق فعاليتهاي آموزشي و پژوهشي

تاليف و انتشار هفت كتاب در حوزه فرهنگي و ادبي به شرح زير:

8- فرماندار یا فرمانبردار                                             گام سوم                                     93

-تاليف و چاپ چندين مقاله در نشريات مختلف كشور مثل كيهان- قدس- خراسان- نخست گل آقا و نشريات دانشجويي و...

- سردبير نشريه داخلي ، آموزشي و ترويجي مؤسسه جوانان آستان قدس به نام آستان دوست

-گذراندن بيش ا ز 1500 ساعت دوره هاي مختلف آموزش ضمن خدمت در طول دوران خدمت

-گذراندن دوره تربيت مربي هدايت سياسي در سپاه پاسداران انقلاب اسلامي

منبع : این جا

گروه رسانه/

« مصطفی ملکیان » فیلسوف و روشنفکر ایرانی در سلسله گفتارهایی به ۲۰ مشکل فرهنگی ساری و جاری در میان « ایرانیان » پرداخته است .

بخش عمدهٔ پژوهش‌های او در حوزهٔ اخلاق، دین، فلسفهٔ دین، اگزیستانسیالیسم، روان‌شناسی، علوم انسانی، روش تحقیق و روشنفکری است. نظریه عقلانیت و معنویت پروژهٔ مهم اوست. ملکیان از منتقدان روشنفکری دینی است .

به اعتقاد ملکیان، روشنفکران باید به تقلیل مرارت و تقریر حقیقت سرگرم باشند. او می‌گوید:

من نه دل نگران سنّتم، نه دل نگران تجدّد، نه دل نگران تمدّن، نه دل نگران فرهنگ و نه دل نگران هیچ امر انتزاعی از این قبیل. من دل نگران انسان‌های گوشت و خون داری هستم که می‌آیند، رنج می‌برند و می‌روند.

سعی کنیم که اولاً: انسان‌ها هرچه بیشتر با حقیقت مواجهه یابند، به حقایق هرچه بیشتری دست یابند؛ ثانیاً هرچه کمتر درد بکشند و رنج ببرند و ثالثاً هرچه بیشتر به نیکی و نیکوکاری بگرایند و برای تحقّق این سه هدف از هرچه سودمند می‌تواند بود بهره‌مند گردند، از دین گرفته تا علم، فلسفه، هنر، ادبیات و همه دستاوردهای بشری دیگر.

ملکیان معتقد است ریشه مشکلات جامعه را عمدتاً باید در فرهنگ و اخلاق جست و جو کرد و توجه به سیاست برای حل مشکلات، نوعی سطحی‌نگری‌ست. او می‌گوید:

حتی اگر نهادهای اجتماعی ما سامانه‌ای را که باید و شاید ندارند، به علت این است که کسانی که در آن نهادها دست‌اندرکارند، از لحاظ روان شناختی یا اخلاقی یا هر دو ناسالم‌اند و عیب و نقص دارند. هر چه کندوکاو می‌کنم، می‌بینم که هیچ مسئله و مشکل اجتماعی و از جمله سیاسی‌ای نیست، الا این که با یک یا دو یا سه یا چند واسطه به مسئله و مشکل روان‌شناختی یا اخلاقی‌ای می‌رسد.

او خاطرنشان می‌کند:

هیچ‌وقت با رضا و رغبت و علاقه قلبی و باطنی در مسائل سیاسی اظهار نظر نکرده‌ام و فقط وقتی چنین کرده‌ام که خود را اخلاقاً موظف به اظهار نظر دیده‌ام و آن هم وقتی‌ست که یک امر سیاسی آثار و نتایج آشکار در روان و اخلاقیات مردم دارد.

ملکیان به اولویت فرهنگ بر سیاست معتقد است و بنابراین وظیفه روشنفکر را بیشتر نقد فرهنگی جامعه می‌داند تا نقد سیاسی دولت. روشنفکران و مصلحان اجتماعی به جای اینکه همیشه مجیز مردم را بگویند و فکر کنند تمام مشکلات متوجه رژیم سیاسی است، باید از مجیزگویی مردم دست بردارند و به مردم بگویند چون شما اینگونه‌اید حاکمان هم آنگونه‌اند. حاکمان زاییده این فرهنگ اند، جامعه‌ای که فرهنگش این باشد ناگزیر سیاستش و اقتصادش هم آن می‌شود. خطاست که روشنفکران و مصلحان اجتماعی برای دست یافتن به محبوبیت اجتماعی مجیز مردم را بگویند و بگویند که مردم هیچ عیب و نقصی ندارند، چراکه رژیم سیاسی ناشی از مردم است و رژیم سیاسی بهتر به فرهنگ بهتر نیاز دارد. ( 1 )

« صدای معلم » در جهت آسیب شناسی فرهنگی جامعه ایرانی و ایجاد فرآیند « خودانتقادی » به منظور تحقق جامعه ای سالم و دموکراتیک این بحث ها را از فایل های صوتی که در کانال تلگرامی ایشان در بیست بخش منتشر شده پیاده کرده و جهت بررسی و گفت و گو تقدیم شما می نماید .

تهران

ذکر اسامی هیچ اهمیتی ندارد . چه فرقی می کند او یا آن . هر چند اگر اسمی ذکر نشود دایره بزرگ تری از همان نقش ها ، در مظان اتهام قرار می گیرند اما فضای مجازی به عنوان سریع ترین رفرنس در اختیار همه هست . آنچه که اهمیت دارد عمق فاجعه هست یعنی سیلی زدن بر صورت مجریان قانون از سوی یک قانون نویس و یک مجری دیگر قانون .

این هفته یکی از نمایندگان مجلس یازدهم به دلیل حضور غیرقانونی خود در خط ویژه اتوبوس و اعتراض و ممانعت پلیس ، سیلی را بر صورت سرباز پلیس راهور ، خواباند.
آذر ماه همین سال نیز در بابل اتفاقی مشابه رخ داد. درِ ورودی قضات ، کارشناسان و وکلای دادگستری بابل جدا از محل ورود ارباب رجوع است و به همین دلیل سرباز بابلی این بازپرس را نشناخته و بر بازرسی بدنی‌اش اصرار می‌ ورزد . همین سماجت و اصرار سرباز باعث می‌شود تا بازپرس ماجرا سیلی‌ به صورت او بزند. اتفاقی که با واکنش‌های متعدد در فضای مجازی روبه‌رو شد و بازتاب زیادی پیدا کرد.

هر چند دستور ویژه‌ای برای حمایت از حقوق هر دو برای پیگیری موضوع از طریق معاونت حقوقی و بازرسی نیروی انتظامی صادر گردید ، اما چند نکته نگران کننده در بطن چنین رفتاری و یا رفتارهای مشابه آن نهفته است :

1 ) با تکرار رفتار مشابه یعنی خلاف مقامات و استفاده پلیس و نیروی انتظامی از ابزار قانون به عنوان بازدارندگی از خلاف و خوردن سیلی توسط آنان ، فراوانی چنین رفتاری در جامعه بیشتر خواهد شد.
2 ) وقتی یک رفتار ولو غلط به کرّات تکرار شود به تدریج به رفتاری عادی تبدیل شده و ماهیت ضدقانونی و کراهت خود را از دست می دهد.
3 ) اگر نیروی انتظامی خود احساس امنیت نکند ، چگونه حافظ امنیت در جامعه خواهد بود ؟
4 ) با تبدیل ناهنجاری به هنجار یا زیر پا گذاشتن قوانین توسط مقامات ، از مردم عادی چگونه انتظار رعایت هنجارها و قوانین را خواهیم داشت؟ خیلی از مردم سطح سواد این خاطیان را هم ندارند ، اگر بازپرس و نماینده مجلس عامل به قانون نباشند ، مردم چگونه حدود رفتار مناسب و تفاوت رفتار خوب و بد را خواهند شناخت؟
5 ) در گذشته چنین باوری عمومیت داشت که هر نوع اهانت و توهین به مأمور و کارمند دولتی ، خلاف قانون بوده و جرم محسوب می شود ، از فحش و ناسزا و بدرفتاری تا پیشنهاد رشوه و تشویق او به نقض قانون . کودکان و نوجوانان امروز با دیدن و شنیدن چنین خبرهایی ، چگونه قانونمند خواهند شد ؟ ضامن بازدارندگی آنان برای عمل خلاف قانون هم زمان با بزرگ شدن ، چه چیز و یا چه کسانی خواهد بود ؟
6 ) وقتی قانون موجود قدرت اجرایی ندارد و استثناها موجب شکنندگی آن می شود ، من چرا باید از این قانون تبعیت کنم ؟
7 ) قدرت مطلق و تفسیر ناپذیر و نامحدود مقامات ، خارج از ظرفیت شخصیتی عده ای از آنان است ، چرا در جهت مهار و تحدید آن نمی کوشیم؟
8 ) سوءاستفاده از قدرت و موقعیت شغلی ، به رواج فساد و دیکتاتوری و زورگویی و سلب آسایش و امنیت مردم در جامعه منجر خواهد شد.
9 ) چه تضمینی وجود دارد که فردا مجرمان خلافکار یقه چرکین ، سیلی مشابه را بر صورت نیروی انتظامی و پلیس راهور نخوابانند؟
10 ) فرزندان خانواده های نیروی انتظامی و پلیس راهور ، سرخی و شرم سیلی چهره پدران شان را چگونه تجزیه و تحلیل کنند؟ عزت و ارجمندی آنان خدشه دار نخواهد شد؟ مردان توسط فرزندان و یا همسران شماتت نخواهند شد؟
11 ) اگر فردا نیروی انتظامی و پلیس راهور به عنوان یک حق دفاعی ، متقابلا سیلی بر چهره بازپرس و نماینده مجلس بزند ، سنگ روی سنگ بند خواهد شد؟
12 ) فردا این مقامات ، نیروی انتظامی را فقط مانع خرده هنجارشکنی های خود نخواهند دید ، بُرندگی و تیزی قانون مزاحم فساد مالی آنان نیز شمرده خواهد شد لذا چه تضمینی است که از اسلحه گرم در مقابل نیروی انتظامی ، استفاده نکنند ؟

قدرت قهریه قانون و ضمانت اجرایی آن باید حرف اول و آخر را در هر جا و در برابر هر کس بزند. قانون ضعیف و یا ناقص و یا ناقض ، به قانون شکنی و برهم زدن نظم و امنیت جامعه منتهی خواهد شد. اگر هیچ پدری یا معلمی حق سیلی زدن بر صورت معصوم کودک و فرزند خود را ندارد ، هیچ کس دیگری هم چنین حقی نباید داشته باشد .
شاید با راه انداختن هشتگی ، بتوانیم مظلومیت و شرمساری این دو مجری قانون را به نوعی با همدلی تخفیف دهیم . البته شرمساری اصلی ، مربوط به فاعلان فعل هست اما اگر آنان شرم داشتند چنین جسارتی را مرتکب نمی شدند.
در جامعه ای که نابرابری اجتماعی بیداد می کند اگر برابری آحاد جامعه در مقابل قانون وجود نداشته باشد ، تکالیف و حقوق نقش ها چگونه و با استفاده از کدامین ابزار به برقراری تعادل اجتماعی منجر خواهد شد؟ و سوالی که باید همه بدان بیندیشیم این است چرا قانون در جامعه ما ، مقدس شمرده نمی شود؟

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

 جمعی از معلمان در انصاف نیوز نوشته‌اند: «بعداز گذشت چندسال از پیگیری‌های مداوم فرهنگیان و نمایندگان محترم دوره‌های دهم و یازدهم مجلس شورای اسلامی مصوبه اعمال مدرک دوم به تصویب شورای نگهبان رسید و تبدیل به قانون شد. قانونی که متأسفانه در آن معلمان باسابقه‌ای که با مدرک دیپلم دانشسرا در سنوات گذشته در آموزش و پرورش استخدام شده‌اند به دست فراموشی سپرده شده‌اند. اعمال مدرک دوم باعث ایجاد تبعیض و دو دستگی در بین فرهنگیان شده است. معلمانی که سال‌ها در محروم‌ترین و صعب‌العبورترین مناطق کشور به تعلیم و تربیت دانش‌آموزان پرداخته‌اند در این طرح نادیده گرفته شده‌اند. گویا در وزارت آموزش و پرورش هیچ معلمی در سال‌های گذشته با مدرک دیپلم استخدام نشده است!»

دکتر ظفری از پیشکسوتان آموزش و پرورش می‌گوید: مجلس اخیرا مصوب کرد دو مدرک تحصیلی معلمان پس از استخدام، در احکام‌شان اعمال شود. در این صورت کسانی که با مدرک دیپلم دانشسرا استخدام شده‌اند دو مدرک آنها پس از استخدام می‌شود فوق دیپلم و لیسانس، لذا فوق لیسانس و دکترای آنها در احکام حقوقی و کارگزینی آنها اعمال نمی‌شود، و کسانی که با فوق دیپلم تربیت معلم استخدام شده‌اند مدرک لیسانس و فوق لیسانس آنها اعمال می‌شود و مدرک دکترای آنها اعمال نمی‌شود. اعمال دو مدرک برای این دو قشر معلمان قدیمی و باسابقه که سال‌ها در روستاهای دورافتاده خدمت کرده‌اند، تبعیض می‌باشد. پس بهترین شیوه تصویب اعمال بالاترین مدرک تحصیلی معلمان می‌باشد.

در مقابل احمد بیاتی فرد معلم خبرنگار کرجی معتقد است: "در اکثر کشورهای پیشرو در آموزش و پرورش مدرک تحصیلی معلمان کارشناسی است. مدرک دکترا و ارشد با کارشناسی در امر تدریس خیلی تفاوتی ندارند! علت اعمال مدرک تحصیلی قطعا تفاوت در کیفیت آموزش نیست! بهانه‌ای برای افزایش ناچیز دریافتی معلم است. این سیاست به بهبود آموزش و یادگیری کمک نخواهد کرد"

علی‌اصغر قدیانی از فرهنگیان استان قزوین منطقه‌ی آوج نیز معتقد است: "به هر حال قبل از سال ۹۴ برای هر کارمند از جمله معلمان هر مدرکی که می‌گرفتند، مرتبط یا غیر مرتبط در حکمشان اعمال می‌شد. الان معلم با وقت و هزینه‌ی خودش سطح علمی خود را بالا برده و مدرک مرتبط اخذ کرده ولی مدرکش اعمال‌ نمی‌شود. یا باید برای همه تا کارشناسی باشد یا اینکه تفاوتی نباشد و هر کس مدرکی اخذ کرد، اعمال شود. البته بنده هم مخالف اعمال مدرک‌های غیر مرتبط هستم. قانون باید برای همه یکسان اجرا شود"

تهران

روزگار عجیبی است .

همسرم سال گذشته آن قدر خسته می‌آمد که فقط چیزی می‌خورد و می‌خوابید و حتی وقت حرف زدن هم نداشت. (اگر وقت داشتم هم حرف نمی زد چرا که تمام کلماتش را در سنگر مدرسه پرت کرده بود ! )‌.

یک خانه پر ز هیچ !؟

امسال هم تدریس از راه دور و درخانه ماندن وی را به قوز پشت لپ تاپ ( چه اصطلاح جالبی به جای قوز پشت نوتردام ) تبدیل کرد.

و باز هم ادامه مشکلات مالی وخیم که مثل بختک تمامی ندارد. وقت بسیار در خانه کودکی که از سرو کول مان بالا می‌رود و اردنگی هایی که قرار است بر سر شاگردان بخورد دم دست و فریادهایی که چرا تکلیفت انجام ندادی بی مصرف بر سر همسرش! همسری که سالها در حاشیه بود و هیچ نخواست ؛ دیده نشد  ، شنیده نشد و همه می‌گفتند خوش به حالت ! همسرت دائم کنارت است و می توانی به سفر بروی ، چنین کنی ،  چنان کنی  و...

آخر یکی نیست بگوید بینوا !

با جیب خالی و اعصاب به شماره افتاده و بدهی های فراوان و با باختی مجدد از بورس مگر زندگی می‌کنیم که سفر برویم ؛ البته یک سفر و تور عالی دارم برایتان آن هم سفر آخرت!

خلاصه ؛ خدا نکند حقوق به روز آخر ماه نرسد. شمر که جلو دار نیست چه برسد به من .البته که ماست فلان قدر نه تنها سردی ات نمی‌کند بلکه آتشی ات هم می‌کند .

شب یلدا که حقوق را می توانستید کمی زودتر بدهید ماهم کاری برای شادی فرزندمان کنیم. آیا به ایشان هم فرهنگ دهیم تا شاد و شکوفا شود!

جایی نمی‌رفتم .... نگران کرونا نباشید چرا که هر رفتی آمدی دارد . ما نای نداریم که جبران کنیم.

 آهای بالا دستی ها !

تا حالا حقوقتان این قدر بی ارزش، جیب تان آن قدر شپشی، اخلاقتان کشمشی بوده ؛ از همه بدتر همسرتان آن قدر دور که انگار درباره ی آن مرد که بود، می‌نویسد، سرد شده.

خلاصه این روزها زندگی یک هیچ است در حاشیه بدون خنده ، پر از دعوا و پر از نارضایتی .

ترسم از آن است این اختلال های زندگی خدای نکردی روحی شود و بماند . شما چه طور ناراحت نمی‌شوید یک اختلال متحرک کارمندانتان باشند و اختلال های دیگری تربیت کنند ؟  آنها هم اختلال در جامعه کند معاذ الله....... آتش به خرمنتان بیافتد!!  

نگفتم خرمنمان  چون هرگز ما از شما نبودیم ، باسواد اما فسرده ، باسواد اما بی پول باسواد اما در حاشیه این تناقض را ببینید . این مرد برود به شاگردانش بگوید درس بخوان ، آنها نخوان می‌شنوند  قول می‌دهم.

خلاصه داستان ؛

حقوق را که عدالت سازی نمی‌کنید، فقر را ریشه کن نمی‌کنید، زنان را که بهشان قول بهشت داده شده خود خدا  دلشان را دربه دست خواهد آورد و مهم نیست، لااقل مسلمان فکری به حال  افزایش حقوق کنید؛ لابد باید تشکر هم بکنم !

این نوشته توسط همسرت ارسال شده ؛ معلم جان!

گاهی خود را از بیرون ببین ای همای سعادت، به قربان علم بهتر از ثروتت ! تکلیف هم هر روز می شورم و می پرم اما دریغ از یک صد تومانی منظورم گل بود!

آها !

گل هم گران است ، زبان شیرین ؟ آن هم نمی‌شود !

پس به قول شاعر گاهی نمی شود که نمی‌شود که نمی‌شود!

امضا ؛ آن که روزی می‌خندید.

شرمنده ؛ امضا زنی عاصی از مدار تکرار شونده به سوی مرگ!

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه گزارش/

پس از گذشت حدود یک هفته از  ابلاغ دستور العمل بازگشایی مدارس در بهمن توسط وزارت آموزش و پرورش دوباره وضعیت به همان روال سابق بازگشت .

پرتال وزارت آموزش و پرورش نوشت : ( این جا )

« وزارت آموزش و پرورش، در اجرای مصوبات پنجاه و دومین جلسه ستاد ملی مدیریت کرونا، درخصوص آموزش حضوری پایه های اول و دوم ابتدایی، دروس کارگاهی هنرستان ها و مدارس دارای جمعیت کمتر از 50 دانش آموز، از سوی محسن حاجی میرزایی، وزیر آموزش و پرورش دستورالعمل بازگشایی کلاس ها و مدارس مذکور از اول بهمن ماه سال جاری در 6 بند و  با رعایت پروتکل های بهداشتی به شرح زیر، به ادارت کل استان ارسال شد . . . »

محسن حاجی میرزایی پنجشنبه دوم بهمن ماه در حاشیه جلسه ویدئو کنفرانس با روسای مناطق استان خوزستان گفت: همچنان که ستاد ملی کرونا اعلام کرد حضور دانش آموزان در مدارس با صلاحدید خانواده‌ها و به صورت اختیاری خواهد بود.

وی با بیان اینکه ما موظف هستیم که امکان آموزش را برای همه دانش آموزان فراهم کنیم، افزود: مدارس ما در سراسر کشور آمادگی پذیرش دانش آموزان را دارند و خانواده‌ها می‌توانند با مراجعه به مدارس از رعایت دستور العمل‌های بهداشتی اطمینان پیدا کنند.

ما برای پایه‌های اول و دوم و دروس علمی هنرستان‌ها آموزش حضوری را بسیار ضروری می‌دانیم به دلیل اینکه ارائه این آموزش‌ها به صورت مجازی از کیفیت مناسبی برخوردار نخواهد بود. اما به دغدغه‌های ستاد ملی کرونا احترام می‌گذاریم و این را اعلام کردیم که آموزش حضوری اختیاری است.

مهمترین تاکید ما در سال تحصیلی جاری این است که نباید حتی یک دانش آموز از آموزش دور بماند و جذب دانش آموزان بازمانده از تحصیل یکی از اولویت‌های مهم وزارت آموزش و پرورش است و با قوت دنبال می‌شود. حتی اگر دانش آموزی سال قبل ثبت نام کرده است و امسال در آموزش‌های مدرسه حضور ندارد، باید حتما پیگیری شود و مشکل دانش آموز را حل کنند. سازمان ثبت احوال طبق قانون مکلف است اطلاعات دانش آموزان و کد ملی آن‌ها را برای پیگیری در اختیار ما قرار دهد. آیا وزیر آموزش و پرورش با این گونه توجیهات غیرمنطقی و عقب نشینی ها انتظار دارد تا مورد اعتماد و مرجع جامعه قرار گیرد ؟

تمامی تلاش ما تحت پوشش قرار دادن دانش آموزانی است که در فرآیند تحصیل حضور ندارند و برای بازگشت آن‌ها به تحصیل تمامی تلاش خود را به کار خواهیم گرفت. »

نخستین پرسش « صدای معلم » آن است که در مدت زمانی کوتاه چه اتفاقی افتاده که ستاد ملی مقابله با کرونا این چنین مصوبه خود را تغییر داده است ؟

آیا آن ستاد و وزیر آموزش و پرورش نمی دانند و یا فهمی از مساله ندارند که اعلام کردن حضور اختیاری در مدرسه مساوی است با استمرار تعطیلی .

مدارسی که نزدیک به یک سال تعطیل هستند و عواقب و پیامدهای ناگوار و مخرب این تعطیلی از مدت ها پیش خود را نشان داده و در آینده بسیار بیشتر گریبان نظام آموزشی و جامعه را فرا خواهد گرفت .

آیا مسئولان تجربه پیشین در نیمه شهریور ماه در مورد اختیاری کردن حضور دانش آموزان در مدارس را نمی بینند ؟

ستاد ملی مقابله با کرونا که این چنین غیرکارشناسانه و غیرعلمی در مورد آموزش و پرورش و مسائل آن تصمیم می گیرد پاسخ دهد که در کجای دنیا چنین رویه ای دنبال می شود ؟

کجای دنیا به دانش آموزان اعلام می شود که حضور در مدرسه دلبخواهی و اختیاری است ؟

این موضوع در 12 مهر 1399 توسط معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش در گفت و گو با صدای معلم تصریح و مورد تاکید قرار می گیرد . ( این جا )

« معاون ابتدایی وزیر آموزش و پرورش می گوید: متاسفانه می‌بینیم که والدین فرزندان خود را به بازار، پارک و مسافرت می‌برند، اما به مدرسه که در آن دقیق‌ترین پروتکل‌های بهداشتی رعایت می‌شود، نمی‌فرستند.

وی با بیان اینکه در همه کشورهای دنیا مدارس بازگشایی شده و اتفاقا حضور دانش‌آموزان نیز به صورت اجباری است، افزود: آموزش دانش‌آموزان یک موضوع اساسی است؛ موضوع، آموزش‌هایی است که یک نسل را درگیر می‌کند و در آینده یک نسل موثر است.

پرسش « صدای معلم » آن است که آیا قرار است همچنان ستاد ملی مقابله با کرونا برای مدارس و نظام آموزشی ایران تصمیم بگیرد ؟

آیا وزارت آموزش و پرورش ایران به اندازه وزارت آموزش پاکستان از خود اختیار ندارد که بیانیه ای دهد و این گونه جامعه و نظام آموزشی را سر کار نگذارد ؟ ( این جا )

آقای حاجی میرزایی تا کی قرار است با این گونه سخنان بی پایه  و صدور بخشنامه ها و دستورالعمل هایی که هیچ گونه ضمانت اجرایی را ندارند، آموزش را لوث و بی مایه کند ؟

وزیر آموزش و پرورش در حالی مانند سابق شعار می دهد و می گوید که که نباید حتی یک دانش آموز از آموزش دور بماند که تعداد دانش آموزان بازمانده از تحصیل در مهر ماه 1399 به اذعان مسئول شبکه شاد ( این جا ) که رقمی  معادل بیست درصد بود به سی درصد به گواهی جواد حسینی معاون وزیر آموزش و پرورش در حال حاضر رسیده است ! ( این جا )

به عبارت دیگر ، تعداد سه و نیم میلیون دانش آموزان بازمانده از تحصیل در بازه زمانی کم تر از چهار ماه به پنج میلیون دانش آموز رسیده است .

چه کسی و کدام مرجع قانونی باید در برابر این گونه فجایع آموزشی مسئول و پاسخ گو باشد ؟

آیا وزیر آموزش و پرورش با این گونه توجیهات غیرمنطقی و عقب نشینی ها انتظار دارد تا مورد اعتماد و مرجع جامعه قرار گیرد ؟

تا کی قرار است این بی برنامگی ، انفعال و روزمرگی در وزارتخانه ای که کلید تحولات بنیادین در جامعه در درون آن است استمرار داشته باشد ؟

پایان گزارش/