۲۹ شهریور ۱۳۳۸: ۶۱ سال پیش در چنین روزی روشنک نوعدوست در رشت درگذشت: او می‌گفت: «مرده باد عادت کار نکردن و زنده باد قدم‌های کوچک و عملی به پیش.»

وقفه ی ۹۰ تا ۱۲۰ روزه آموزشی دانش آموزان به دلیل تعطیلات تابستانی همواره مورد انتقاد صاحب نظران تعلیم و تربیت بوده و با اشاره به توزیع متناسب و متوازن تعطیلات در برخی از کشورها مانند ژاپن معتقدند که به جای تعطیلات متمرکز تابستانی، تعطیلی مدارس بر اساس موقعیت جغرافیایی و تنوع آب و هوایی در دو تایم زمانی (تابستانی و زمستانی) ضمن کمک به تجدیدقوای دانش آموزان، می تواند آسیب های تعطیلات طولانی از قبیل افت تحصیلی دانش آموزان، افزایش زمان اوقات فراغت کودکان و نوجوانان در زمانی از سال و مشکل پر کردن این اوقات برای والدین و نهادهای مرتبط و ایجاد آسیب های ناشی از این خلا، مشکل کاهش پیش بینی نشده زمان آموزشی به دلیل تعطیلات خارج تقویمی به علت شرایط آب و هوایی در مناطق سردسیر را کاهش داد.
با افزایش این وقفه در سال جاری به بیش۱۸۰ روز به دلیل شیوع کرونا، موضوع چگونگی شروع به کار مدارس موجب اظهارنظرهای متفاوت در میان عموم مردم و دست اندکاران حوزه تعلیم و تربیت شده است. بر این اساس دو سناریو مطرح است. سناریویی که معتقد به عدم لزوم بازگشایی مدارس است و توسط کسانی که بهداشت و سلامت جامعه را در حال حاضر اولویت می دانند و توسط تعداد زیادی از والدین، کادر درمان و بهداشت و همچنین کسانی که امکانات و توانایی های آموزش و پرورش را پاسخگوی وضعیت کنونی نمی دانند، حمایت می شود.
دسته دوم متخصصان تعلیم و تربیت و وزارت آموزش و پرورش و همچنین تعداد زیادی از معلمان هستند که بازگشایی را با رعایت پروتکل ها و حتی به صورت حداقلی جهت جلوگیری از بروز بیشتر تنش های روانی و آموزشی ناشی از تعطیلات طولانی لازم و ضروری می دانند.  با توجه به اینکه بازگشت به دوران قرنطینه به دلیل پیامدهای آن تقریبا وجود ندارد پس تا زمان کشف واکسن، ناچار به پذیرش ریسک در مواجهه با ویروس و در طول زندگی روزمره هستیم.
موافقان بازگشایی معتقدند در صورت ادامه تعطیلی، کودکان بسیار بیشتر در معرض آسیب های روانی و آموزشی قرار می گیرند. فارغ از افزایش افت تحصیلی و امکان افزایش آمار ترک تحصیل به ویژه در میان دختران روستایی و عشایری، ادامه تعطیلات، منجر به از دست رفتن تعاملات محیط مدرسه می شود. رسالت مدرسه صرف ارائه خدمات آموزشی به دانش آموزان نیست بلکه سلامت اجتماعی، عاطفی و روانی کودکان در مدرسه ارتقا پیدا می کند. عدم رشد همه جانبه کودک، پرورش نیافتن بعد اخلاقی و اجتماعی دانش آموزان، ایجاد ترس و استرس ناشی از قرنطینه خانگی، پرخاش و افزایش خشونت های کودکان و نوجوانان در نتیجه انزوای اجتماعی و … از جمله آسیب هایی است که دور ماندن کودکان و نوجوانان را در صورت دور ماندن از مدرسه تهدید می کند که یونسکو نیز در مورد این پیامدها به دولت ها هشدار داده است.
مخالفان بازگشایی مدارس نیز دلایل بسیاری را مطرح می کنند. سوال اساسی این طیف پرسش از وضعیت فیزیکی و توانایی های مدرسه جهت رعایت پروتکل ها و استقبال از بیش از ۱۵ میلیون معلم و دانش آموز در مدارس است.

باید اذعان کرد که عدم بازگشایی مدارس مورد حمایت بسیاری از والدین نیز قرار گرفته است. تمدید چندباره ثبت نام کتب درسی برای سال تحصیلی جاری، نظرسنجی صورت گرفته از طرف کانال رسمی آموزش و پرورش در فضای مجازی و شواهد دیگری از گزارشات میدانی تائید کننده این موضوع است.
کاملا عیان است که جهت بازگشایی، مدارس توان رعایت فاصله گذاری اجتماعی مورد انتظار وزارت بهداشت را نخواهند داشت. ضمن آنکه مشکلات همیشگی آموزش و پرورش مانند کمبود نیروی انسانی جهت افزایش کلاس های درس و پایین آوردن نرم دانش آموزی که حتی در صورت تامین نیرو نیز با کمبود فضا و کلاس درس مواجه خواهیم بود، کمبود مواد ضدعفونی و گندزدا در مدارس و وسایل مورد نیاز مانند تب سنج، دستگاه اتوماتیک ضدعفونی دست ها و… نیز به این عدم استقبال دامن زده است. در این شرایط تنها راهکار ارائه شده از طرف آموزش و پرورش تعیین سه سناریو با توجه به رنگ بندی اعلامی مناطق از طرف ستاد کرونا است که ابزارهای آن مانند اینترنت برای وضعیت قرمز به خوبی فراهم نیست و اگر این مورد نیز بنابر وعده های وزارت ارتباطات رفع شود باز با معضل ضعف سواد رسانه ای دانش آموزان و والدین که در آموزش مجازی علی الخصوص دانش آموزان دوره ابتدایی ضروری است مواجه خواهیم بود، البته این ضعف در معلمان نیز جهت آموزش مجازی شایع است که متاسفانه از فرصت تابستان جهت رفع آن یا تلاشی صورت نگرفت و یا با توجه به وضعیت موجود امکان آن فراهم نبود، دیده می شود. برونر نیز معتقد است که آموزش و پرورش یک جزیره نیست، بلکه بخشی از قاره ی فرهنگ است. در ذهن چینی ها و به ویژه ژاپنی ها یادگیری امری فرهنگی تلقی می شود که همیشه در جریان و پیوسته در حال و تکوین شدن است. آیا در ایران نیز آموزش ریشه در فرهنگ ما دارد؟
سناریوی بسیار محتمل در بسیاری از مناطق، آموزش ترکیبی (حضوری و مجازی) است که بنابر قابل پیش بینی بودن آن در تابستان انتظار می رفت آموزش و پرورش در جهت کاهش محتوای کتاب های درسی و عملیاتی کردن سناریوهای موجود برای وضعیت قرمز و زرد اقدام کند. حجم کتب درسی همواره مورد اعتراض معلمان بوده و معتقدند که با زمان آموزشی درنظر گرفته شده همخوانی ندارد.

ژاپنی ها بر این باورند: “کم زیاد است”. بدین معنا که مطالب کمتر و با عمق بیشتر به دانش-آموزان ارائه گردد. حجم بالای کتاب ها تمایل به حفظ مطالب از سوی دانش آموزان و ارائه خلاصه وار مطالب از سوی معلمان جهت رعایت بودجه بندی و اتمام سرفصل ها را به شدت افزایش می دهد.
با تمام مشکلات احتمالی پیش رو در صورت بازگشایی با توجه به پیامدهای ادامه تعطیلی مدارس، عدم بازگشایی مدارس هم نمی تواند راهکار مناسبی باشد. همچنان که در زمینه اقتصادی نیز بازگشایی مراکز تجاری، جهت جلوگیری از بحران¬های ناشی از ادامه تعطیلی ضروری بود.
با توجه به بازگشایی تمام مشاغل و صنف ها و حتی تالارهای عروسی، عدم استقبال از بازگشایی مدارس نمی تواند نشانه ی خوبی برای فرهنگ عمومی ما باشد.

دکتر سرکار آرانی در کتاب فرهنگ آموزش و یادگیری بهبود و پیشرفت مداوم سطح کیفی آموزش و پرورش ژاپن را با استناد به تحقیقات علمی و مردم نگارانه ناشی از فرهنگ آموزش ژاپن می داند.ایشان معتقدند در ژاپن آموزش، ریشه در فرهنگ آن دارد و فرهنگ این کشور برای آموزش و یادگیری احترام قائل بوده و به عنوان یک امر ارزشی به آن می نگرند.
برونر نیز معتقد است که آموزش و پرورش یک جزیره نیست، بلکه بخشی از قاره ی فرهنگ است. در ذهن چینی ها و به ویژه ژاپنی ها یادگیری امری فرهنگی تلقی می شود که همیشه در جریان و پیوسته در حال و تکوین شدن است. آیا در ایران نیز آموزش ریشه در فرهنگ ما دارد؟
با توجه به اینکه بازگشت به دوران قرنطینه به دلیل پیامدهای آن تقریبا وجود ندارد پس تا زمان کشف واکسن، ناچار به پذیرش ریسک در مواجهه با ویروس و در طول زندگی روزمره هستیم.

فرهنگ ایرانی این میزان ریسک را در کدام یک از اولویت های فرهنگی و زندگی آسان تر می پذیرد:

دورهمی و مسافرت ها، بازگشایی مراکز اقتصادی، تفریحی و گردشگری، مراسم  شادی و شیون، تعلیم وتربیت فرزندانمان و یا مثلا برگزاری لیگ فوتبال و… .
کودکان به فرصت هایی برای بازی کردن و تعامل با دوستان خود نیاز دارند و این تجربه ها به رشد اجتماعی آنها کمک می کند. کودکان باید در محیط مدرسه باشند. احتمالا اولین پیامد تعطیلات طولانی تر ، نیاز جامعه در آینده به روانشناسان، مشاوران و روانپزشکانی باشد که در جهت کاهش خشونت، پرخاش، انزوا و بسیاری دیگر از مشکلات، اقدام احتمالا ناموفق داشته باشند.
به هر حال فارغ از مطرح بودن مشکلات ساختاری و فیزیک استاندارد مدارس، عدم تمایل به بازگشایی مدارس یا نشان از اولویت دار نبودن آموزش و پرورش در فرهنگ ما دارد و یا اولویت دار نبودن آن نشان از باور به ناتوانی دستگاه تعلیم و تربیت در فرهنگ عمومی جامعه ایرانی است، که هر دو نشانه و تاکیدی مجدد هستند بر نیاز به بازسازی و آسیب شناسی فرهنگ آموزشی و سیستم آموزش و پرورش در ایران.

سقزرووداو

گیلان

گروه گزارش/

« حمیدرضا حاجی بابایی » در اظهار نظری که در مجلس داشته حرف هایی در مورد بازگشایی مدارس زده است . البته از این نطق دو سطر آن مربوط به آموزش و پرورش است . ( این جا )

" فارس " می نویسد :

« به گزارش خبرنگار حوزه پارلمانی خبرگزاری فارس حمیدرضا حاجی بابایی نماینده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی اظهار داشت:  آموزش و پرورش نباید تخلف قانونی می‌کرد چون بر اساس مصوبه مجلس شروع مدارس یکم مهرماه است و این یک تخلف قانونی بود؛ علاوه بر اینکه ستاد کرونا تا امروز اعلام نکرد که بالاخره موافق باز شدن حضوری مدارس  است یا خیر. »

در مناظره رادیویی  با موضوع " بازگشایی مدارس در بحران کرونا " ؛ مدیر صدای معلم پرسش هایی را از  عباس مقتدائی عضو كمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس یازدهم مطرح کرد .( این جا )

" علی پورسلیمان " مدیر صدای معلم خطاب به مقتدایی عضو کمیسیون امنیت و سیاست خارجی مجلس یازدهم گفت :

 * تقویم آموزشی در این کشور بارها دست خوش تغییر شده است .

این تغییرات چه نتیجه ای داشته است ؟

مجلس با کنار گذاشتن " قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش " آغاز سال تحصیلی را یکم مهر در سراسر کشور مصوب کرد . اگر حاجی بابایی واقعا نگران وقوع تخلفات در این وزارتخانه است ابتدا در مورد دخالت های همکاران خود در امور آموزش و پرورش و به ویژه عزل و نصب های مدیریتی تذکر دهد .

مبنای کارشناسی این مصوبه چه بوده است ؟

بگذارید استان ها متناسب با شرایط و اقلیم و سایر مسائل تصمیم گیری کنند .

چرا این کار را نمی کنید ؟

* آقای مقتدایی ! من صحبت های شما را در این موارد " صادقانه " ارزیابی نمی کنم !

چرا دائما توپ را به زمین دیگران می اندازید و از خودتان رفع مسئولیت می کنید ؟

چگونه است که نمایندگان مجلس در عزل و نصب های آموزش و پرورش علنا دخالت می کنند اما در سایر موارد بحث طرح و لایحه و... را پیش می کشند ؟!

این شورای عالی مشورتی بین وزارت آموزش و پرورش و مجلس کارش چیست ؟

این سخنان حاجی بابایی در حالی مطرح می شوند که در بسیاری از کشورهای جهان مدارس در بحران کرونا از میانه مرداد ماه کار خود را آغاز کرده اند .

حتی کشور افغانستان که درگیر خشونت های بی وقفه و کشتار گروه های تندوری اسلامی مانند طالبان و داعش است ، مدارس خود را به صورت " حضوری " از اول شهریور ماه بازگشایی کرده است .

" صدای معلم " در گزارشی به تاریخ 2 مرداد 1399 خطاب به وزیر آموزش و پرورش نوشت : ( این جا )

« مطابق مصوبه مجلس شورای اسلامی در تاریخ  هیجدهم شهریور 1376  که به تایید شورای نگهبان نیز رسیده است ؛ زمان بازگشائی مدارس در سراسر کشور همه ساله اول مهر ماه بوده و تا پایان اردیبهشت ماه ادامه می‌یابد.

‌امتحانات پایان سال بعد از مهلت مقرر و در خرداد ماه انجام خواهد شد.

‌تعیین مناطق گرمسیری که امکان ادامه تحصیل تا پایان اردیبهشت ماه را به دلیل گرمای زودرس ندارند به عهده هیات دولت می‌باشد. چگونه است که نمایندگان مجلس در عزل و نصب های آموزش و پرورش علنا دخالت می کنند اما در سایر موارد بحث طرح و لایحه و... را پیش می کشند ؟!

تبصره - این قانون از زمان تصویب لازم الاجرا می‌باشد.

از سوی دیگر ؛ مطابق قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش ؛ « تصویب تقویم آموزشی مناطق تابعه با توجه به شرایط اقلیمی و جمعیتی هر منطقه از وظایف و اختیارات شورای هر استان است . »

معاون دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش در بهمن 1398 می گوید :

« تغییر تقویم آموزشی سابقه ۹۰ ساله دارد. در این ۹۰ سال حدود ۱۳ بار تقویم آموزشی تغییر کرده است و ۴۰ سال از این مدت آغاز سال تحصیلی از ۱۵ شهریور، یک دوره زمانی ۱۵ شهریور تا ۱۵ مهر بوده است و یک دوره زمانی در دهه ۴۰ شمسی نیز با توجه به تغییرات اقلیمی به استان‌ها سپرده شد.

از سال ۵۴ بازگشایی مدارس از اول مهر ماه بود. سال ۷۴ زمزمه تغییر تقویم به صورت استانی شروع شد، اما مجلس مخالفت کرد و مصوبه‌ای مبنی بر عدم اجازه آموزش و پرورش گذراند. شورای‌ عالی آموزش‌‌ و پرورش نمی‌تواند مصوبه مجلس را تغییر بدهد. دولت دی ماه سال ۹۵ نیز لایحه‌ای را مصوب کرد ولی با این حال پیشنهاد تعطیلات زمستانی و تغییر شروع و پایان سال تحصیلی به تنهایی در دست آموزش و پرورش نیست. »

عابدینی با تأکید بر اینکه زمان تغییر تقویم آموزشی فرا رسیده است، گفت: از سال ۹۵ طرح و سناریوهای مختلف آن در شورای‌ عالی آموزش و پرورش آماده شده است. یک نکته این است که نمی‌توان یک نسخه برای کل کشور پیچید و باید موضوع را به استان‌ها سپرد. »

می توان چنین نتیجه گیری کرد که نظر این مقام مسئول در شورای عالی آموزش و پرورش هم احیای همان قانون شوراهای آموزش و پرورش باشد .

نخستین پرسش « صدای معلم » آن است که استناد کارشناسی و علمی مجلس شورای اسلامی در آن زمان برای شیفت ( تغییر ) از قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش به سمت تصویب آن " ماده واحده " چه بوده است ؟

چرا در این مدت طولانی اراده ای برای اجرای قانون شوراهای آموزش و پرورش که در این زمینه یک " قانون مترقی " است نه از سوی دولت و نه از سوی مجلس دیده نشده است ؟

چرا بحث تعطیلات زمستانی و ساماندهی تعطیلات به فراموشی سپرده شد ؟

تا کی باید " روزمرگی " و " بی برنامگی " بر مدیریت ها حکمرانی کند ؟

از زمان شیوع کرونا و متعاقب آن "  تعطیلی مدارس " وزیر آموزش و پرورش مکرر اعلام کرده است که زمان بازگشایی مدارس از 15 شهریور خواهد بود .

پرسش این است که مبنای قانونی برای اعلام این تصمیم چیست ؟

اگر قرار باشد برای هر چیزی از " ستاد مبارزه با کرونا " نظرخواهی شود دیگر سایر مراجع دی صلاح و قانونی  چه کاره هستند ضمن آن که این رسانه از مبنای قانونی این ستاد تاکنون چندین بار پرسش کرده است و پاسخ قانع کننده ای دریافت نکرده است .

بهتر است برای نخستین و آخرین بار تکلیف " تقویم آموزشی " در نظام آموزشی مشخص شود . »

مطابق قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش ؛ « تصویب تقویم آموزشی مناطق تابعه با توجه به شرایط اقلیمی و جمعیتی هر منطقه از وظایف و اختیارات شورای هر استان است . »  این رسانه در پایان چنین آورده بود :

« پیشنهاد این رسانه به  وزیر آموزش و پرورش آن است با توجه به هم گرایی در ستاد و نیز افکار عمومی مبنی بر احیای " قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش " سریعا اصلاحیه ای به این منظور به مجلس و در قالب " فوریت " ارسال گردد . »

" صدای معلم " مجددا از حاجی بابایی که چند دوره رئیس فراکسیون فرهنگیان مجلس را نیز بر عهده داشته می پرسد که واقعا مبنای کارشناسی ، علمی و حتی عقلانی در کشوری که چهارفصل است و دارای اقلیم های متفاوت و شرایط آب و هوایی متنوع است چیست ؟

حاجی بابایی در اظهارات خویش نسبت به مصوبه ستاد مبارزه با کرونا در مورد بازگشایی مدارس تشکیک کرده است .

رئیس جمهور که ریاست ستاد ملی مبارزه با کرونا را هم بر عهده دارد 12 شهریور در جلسه هیات دولت می گوید : ( این جا )

« از ۱۵ شهریور می‌خواهیم بگوییم فاصله ای بین جان و یادگیری و آموزش وجود ندارد. هم می‌شود درس خواند و هم می‌شود مراتب تحصیلی را ادامه داد و هم جوانان می‌توانند به آینده خود امیدوار باشند درس خواندن در همه مقاطع برای ما مهم است انشاءالله با نظر گرفتن تمام پروتکل های بهداشتی که از ستاد کرونا اعلام شد، این کار به خوبی انجام می شود.

مسال آموزش به طور طبیعی آموزش مرکب خواهد بود، یعنی ترکیب شده از آموزش حضوری و غیر حضوری آنجایی که آموزش و پرورش با رعایت پروتکل های بهداشتی می‌تواند کلاس خود را تشکیل دهد فاصله‌ها هست معلمان سر کلاس می‌روند اولویت اول ما آموزش حضوری است و همه پروتکل های بهداشتی باید رعایت شود. »

وزیر آموزش و پرورش نیز درباره نظر مخالف برخی متخصصان درباره بازگشایی مدارس گفت: ممکن است در جامعه افراد نظرات متفاوت داشته باشند . ما تابع ستاد ملی کرونا و وزارت بهداشت هستیم و بنا به تشخیص آنها عمل می‌کنیم. رئیس ستاد ملی کرونای تهران در این جلسه بودند و موافق این تصمیم ما بودند. ( این جا )

نایب رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس نیز در این باره گفته است : ( این جا )

«  بازگشایی مدارس در 15 شهریور با توصیه ستاد ملی کرونا صورت گرفت و مسائلی از قبیل نفع اقتصادی عده‌ای از قبال بازگشایی پیش از موعد مدارس مطرح نبوده است. »

حال پرسش " صدای معلم " آن است که آیا اظهارات حاجی بابایی تا چه میزان با واقعیات تطابق دارد ؟

این رسانه 8 خرداد 1399 به حاجی بابایی پیشنهاد کرد که ریاست کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس را بر عهده بگیرد . ( این جا )

در این گزارش آمده بود :

" « صدای معلم » همچون دوره گذشته به حمیدرضا حاجی بابایی پیشنهاد می کند که با عضویت در کمیسیون آموزش و حتی تصدی ریاست آن تاثیر این کمیسیون را در مسائل آموزش و پرورش به صورت عملی و نه شعار نشان دهد .

شاید تلفیق ریاست فراکسیون فرهنگیان با رویکرد متفاوت از گذشته در کنار عضویت موثر در کمیسیون آموزش بتواند گامی در حل بحران ها و چالش های نظام آموزشی داشته باشد . "

اگر حاجی بابایی واقعا نگران وقوع تخلفات در این وزارتخانه است ابتدا در مورد دخالت های همکاران خود در امور آموزش و پرورش و به ویژه عزل و نصب های مدیریتی تذکر دهد .

که تا به حال چنین موضعی از وی تاکنون مشاهده نشده است !

پایان گزارش/

   از مدت ها پیش شیوه نامه بازگشایی با تاکید بر ۳ وضعیت محتمل سفید ، زرد و قرمز به مدارس ارسال شده بود .
در این شیوه نامه ، برگزاری کلاس در وضعیت قرمز به صورت غیر حضوری تصریح شده بود و از آن جا که طبق اعلام ستاد ملی کرونا وضعیت بیشتر استان ها _ از جمله استان آذربایجان شرقی_ قرمز اعلام شده بود، مدیران مدارس، اغلب خود را برای تدوین برنامه هفتگی به شیوه مجازی آماده کرده بودند.
به ناگاه روز چهارشنبه ۱۲شهریور (۳روز مانده به آغاز سال تحصیلی زود هنگام) وزیر طی مصاحبه ای اعلام کرد که تمام مدارس با هر وضعیتی باید به صورت حضوری بازگشایی شود و با این اعلام جامعه در بهت این خبر فرو رفت.
۱۵شهریور آغازی بسیار زود برای شروع سال تحصیلی بود چرا که هنوز ثبت نام باقی مانده دانش آموزان ادامه داشت و کتابهای درسی تعدادی از دانش آموزان به ویژه در مقطع ابتدایی تحویل داده نشده بود.
با تمام اعتراضات و نقدها که از سوی مدیران مدارس نسبت به لغو شیوه نامه ارسالی از طرف وزیر صورت گرفت با این همه در ۲ روز باقی مانده اکثر آنها با حضور در مدارس دنبال تمهید مقدمات بازگشایی ( از قبیل پاکسازی - گروه بندی دانش آموزان - اطلاع رسانی به اولیا- تحویل کتابهای درسی باقی مانده-تکمیل اطلاعات دانش آموزان در سامانه ) در دقایق نود شدند‌.هرچند تعداد انگشت شماری  نیز این امر را به همان ۱۵شهریور موکول کرده بودند.
بالاخره ۱۵ شهریور از راه رسید و تعدادی از  دانش آموزان راهی مدارس شدند.
اولیای اکثر دانش آموزان در شهرهای بزرگ  به ویژه در مقطع ابتدایی حاضر به فرستادن فرزندان خود  به مدارس نشده بودند.
کاهش ساعات حضور در کلاس به ۲۵ دقیقه برای مقطع ابتدایی و ۳۵ دقیقه برای متوسطه و ارائه آموزش به صورت تلفیقی از حضوری و مجازی و سپس اعلام اختیاری بودن حضور دانش آموزان در مدرسه از سوی شخص وزیر، فضا را به تدریج به آرامش رساند.
علی رغم کاهش ساعات حضور در مدرسه و  گروه بندی کلاسهای پر جمعیت ، به دلیل برخورداری از آموزش آنلاین و مجازی، اولیا و دانش آموزان زیادی مایل به حضور و شرکت در کلاسهای مدرسه نشدند.
با تمام نقدهایی که نسبت به شروع زود هنگام سال تحصیلی و نیز اعلام حضوری بودن در روزهای پایانی و غافلگیر شدن تمام مجموعه عوامل آموزش و پرورش وارد بود ، اکنون که دو هفته سپری شده است ، می توانیم تحلیلی دقیق تر ازاین رویداد  ارائه دهیم. کسی نمی تواند منکر ارزش و تاثیر آموزش حضوری در ابعاد مختلف آموزشی ، انسانی ، فرهنگی و اجتماعی  و رجحان آن بر آموزش مجازی باشد. محدودیت های دسترسی همگانی  به امکانات آموزش مجازی ، نبود یا ضعف زیرساخت های فناورانه و دیجیتالی کافی یا حتی استفاده از برنامه های آموزشی تلویزیون ، یکی دیگر از عوامل موثر بر اهمیت آموزش حضوری در نظر مسئولان وزارتی شده بود.
دانش آموزان در روستاها و شهرهای کوچک تر و کم برخوردار از حضور در کلاس استقبال کرده اند.
در شهرهای بزرگ این استقبال کمتر است و اغلب از کلاسهای دروس پایه و دشوار استقبال شده است.
از طرف دیگر رعایت دقیق پروتکل های بهداشتی در مدارس به ویژه مقطع ابتدایی جای حرف و حدیث دارد و نگرانی هایی ایجاد می کند که امید است با حساسیت بیشتری از سوی مسئولان امر دنبال شود. بحث تامین تجهیزات ضدعفونی و مواد لازم نیز با توجه به اختصاص نیافتن سرانه به مدارس دولتی به ویژه در مناطق شهری کم برخوردار و روستاها و منع دریافت کمکهای داوطلبانه به هنگام ثبت نام، مشکل آفرین شده است.

برخی  از عوامل مدرسه به ویژه در مدارس خاص و مناطق برخوردار، اعتقاد دارند که در وضعیت بحرانی حاضر، بازگشایی حضوری کاری نسنجیده بوده و با ارائه نرم افزارها و برنامه های پیشرفته ، دانش آموزان را مجاب به دریافت آموزش آنلاین دروس کرده اند.
با توجه به بخشنامه وزارتی ، ساعت حضور در مدرسه کاهش یافته و کلاسها اغلب گروه بندی شده اند.
به عنوان مثال برنامه کلاسهای حضوری مدرسه ما از ساعت ۷ و ۴۰ دقیقه شروع و در ساعت ۱۰ و ۴۰ دقیقه خاتمه می یابد. هر روز ۴زنگ ۳۵ دقیقه ای همراه با ۱۰ دقیقه زنگ تفریح داریم .دبیران بعد از اتمام کلاسها، در مدرسه تا پایان ساعت موظفی هر روزه در مدرسه حضور دارند و دروس تدریس شده حضوری همان روز را برای گروه دومی که طبق گروه بندی در مدرسه حاضر نبوده اند، در کلاسهای خالی و با امکانات جدید سامانه شاد مثل پخش زنده تدریس می کنند.
البته در این میان گلایه هایی مبنی بر سرعت پایین سامانه به دلیل ترافیک موجود و اختلالهای گاه به گاه  و نیز سرعت پایین اینترنت مدارس، وجود دارد که این امر گاهی باعث می شود دبیران ارسال عکس و فیلم را به ساعات عصر موکول کنند. دانش آموزان در روستاها و شهرهای کوچک تر و کم برخوردار از حضور در کلاس استقبال کرده اند .
 
در این میان تعدادی از مدارس نیز وجود دارند که هنوز کار آموزش را نه به صورت حضوری و نه  در سامانه شاد آغاز نکرده اند و سال تحصیلی را از هفته سوم آغاز خواهند کرد‌.
اینک در پایان این دو هفته که از بازگشایی- هرچند زود هنگام - مدارس سپری شده است ،  جمع بندی و نتیجه گیری که به عنوان مدیر دبیرستان می توانم داشته باشم این است که اولا محروم کردن دانش آموزان به ویژه آنهایی  که بنا به هر دلیلی ، نیاز به آموزش حضوری دارند، از این حق طبیعی و بدیهی خود،  ناقض عدالت آموزشی است و بازگشایی مدارس و فراهم کردن بستر استفاده از این حق به ویژه برای دانش آموزانی که از دسترسی به روش های غیر حضوری محروم بودند، کاری شایسته و سنجیده بود‌. تمهیدات بعدی مبنی بر کاهش ساعات حضور در مدرسه و استفاده از روش تلفیقی و ترکیبی آموزش حضوری و مجازی (شاد) و فراهم کردن بستر مورد نیاز و نیز دادن حق اختیار به دانش آموزان در انتخاب روش های مختلف آموزشی ،  اقدام مثبت بعدی بود.

دوما تقاضای برگزاری کلاس و حضور در آن ، محدود به چند درس پایه و تخصصی و دشوار شده است و دانش آموزان از کلاسهای عمومی و غیرتخصصی استقبال نکرده اند و خواستار تشکیل این کلاسها صرفا در فضای مجازی هستند‌‌.در هفته دوم  تعداد حاضرین در برخی کلاسها ، دو یا سه نفر و در برخی به صفر رسیده بود.
شاید یکی از محاسنی که این شرایط نوپدید داشت این بود که روشن ساخت تعدادی از دروس می تواند به صورت خودخوان باشد و نیازی به  تخصیص کلاس و وقت و  نیروی آموزشی برای تدریس آن- به ویژه در دوره متوسطه- نیست. این مساله برای برنامه ریزی های کلان و آتی وزارت خانه- با توجه به کمبود نیروی آموزشی -  باید مورد توجه قرار گیرد.

بزرگترین ایراد بازگشایی امسال ؛ یک : شروع زود هنگام سال تحصیلی جدید ( به دلیل عدم اتمام فرایند امور اغلب مدارس و اداره های مناطق و نواحی کشور)  
دو: اعلام بازگشایی در روزهای پایانی و نقض شیوه نامه های ارسالی بازگشایی (به دلیل عدم آمادگی کافی اغلب مدارس مناطق قرمز ) که طبیعتا  این ایرادها نشان ضعف تدبیر و مدیریت تلقی می شود‌‌ و باعث به هم ریختن فضای آموزشی و بلاتکلیفی و سردرگمی خانواده ها و کارکنان آموزش و پرورش شد.

امید است وزارت آموزش و پرورش با لحاظ کردن دو اولویت یکی  تقویت زیرساخت های  سامانه شاد و حل مشکلات ترافیک و اختلال رایج در آن و افزودن امکانات و قابلیت های پیشرفته تر و رایزنی برای رایگان بودن دائمی این سامانه برای معلمان و دانش آموزان و تقویت دسترسی به اینترنت در همه مناطق و دیگری  اختصاص سرانه بهداشتی کافی (مبلغ اختصاصی در اسفندماه آن قدر ناچیز بود که تنها کفاف  دو سه بار ضدعفونی مدرسه را - آن هم صرفا در همان ایام-  داد.) به مدارس دولتی به ویژه در مناطق کم برخوردار شهری و مناطق روستایی ، به سازگاری محیط های آموزشی با شرایط کرونایی و روشن نگه داشتن چراغ آموزش در مدارس کمک کند‌.
هرچند به تدریج، آغاز فصل پاییز و سرما و عدم امکان تهویه کلاسها  و روند صعودی مبتلایان، شرایط حضور دانش آموزان را در مدارس کم رنگتر خواهد کرد و اولویت خانواده ها را از آموزش به سلامت  فرزندانشان ، سوق خواهد داد.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

اصفهان

آذربایجان شرقی

گروه گزارش/

"  رضا علیزاده " متولد پلدشت و فارغ التحصیل رشته علوم انسانی که اکنون دانشجوی دانشگاه فرهنگیان است و در رشته آموزش ابتدایی در پردیس ارومیه دانشگاه امام خمینی سلماس مشغول به تحصیل است . وی دبیر شورای صنفی این پردیس است .

" علیزاده " را مخترع می نامند .

اختراع وی  دزدگیر مدرن و تفنگ کنترل از راه دور است و وظیفه این دستگاه حفاظت از مکان های مهم است.

وی در تشریح مشخصات این دستگاه می گوید : به محض صادر کردن دستور تردد ممنوع، دستگاه به وسیله سنسورهای خود محیط را تحت کنترل خود در می آورد و به محض ورود فردی به این محیط تمام سیستم های امنیتی، آژیر ها را فعال می کند.

علیزاده جوان پرانرژی و فعالی است که از ماکو به تهران آمده است .

" صدای معلم " در مورد مسائل دانشگاه فرهنگیان با وی گفت و گویی داشته است .

وزارت آموزش و‌ پروش در آستانه‌‌ی سال تحصیلی جدید، چاره‌ای جز بازگشایی حضوری مدارس در خود نمی‌دید؛ از آن روی که در چارچوب‌ها و نظامات حاکم بر وزارتخانه‌ها اصولاً ضوابط و روابطی حاکم است که بیشتر ترجیحشان بر آن است که تصمیمات کوتاه‌مدت و روزمره را جانشین بلندمدت‌اندیشی یا قانع‌کردن افکار عمومی کنند. بدیهی است که خیل عظیم والدین در یک نگاه کوتاه‌مدت، تعطیلی بلند‌مدت مدارس را برنتابند؛ مگر آن که اولاً از صحت تحصیل مجازی فرزند خود مطمئن شوند و ثانیاً بر رجحان تعطیلی در برابر خطر بالقوه‌ی کرونا قانع گردند.

آموزش و پرورش ما هنوز نتوانسته در «صحت آموزش مجازی»، کارنامه‌ای قانع‌کننده ارائه کند؛ نیز مجموعه‌ی مدیریت تصمیم‌گیر در مقوله‌ی کرونا به دلیل ناهماهنگی و چندصدایی، هنوز قادر به اقناع مردم بر یک سبْک رفتار نیست؛ چرا که همین چند روز پیش سه صدای متفاوت در رسانه‌ها پیچید:

▪️استاندار تهران از کارمندانی که تا کنون دورکاری می‌کردند، خواست به کار حضوری خود بازگردند؛
▪️انجمن پزشکان متخصص کودک، نامه‌ی هشدار در مورد ابتلای کودکان نوشت و فرمانده ستاد مدیریت کرونای تهران، از موج سوم کرونا بیم داد؛
▪️رییس جمهور به هزار دلیل گفتنی و یا نگفتنی اصرار بر عادی‌سازی فعالیت‌ها دارد.

به نظر من با این اعلام آموزش و‌ پرورش مبنی بر اختیاری بودن حضور در مدارس باید منصفانه برخورد کرد. این وزارت در شرایط موجود، دیگر چه باید‌ می‌کرد؟

زمانی که اقلیتی از دانش‌آموزان و مدارس از زیرساخت‌های آموزش مجازی برخوردارند و اکثریتی فاقد آن، باید فضای مدرسه‌ها را به نفع کمتر برخورداران خلوت کرد و نه تعطیل. در این صورت توپ ملاحظات پیشگیرانه‌ی بهداشتی زیر پای کسانی است که باید با تصمیمات منسجم و یکپارچه، همه‌ی دیگر حوزه‌های اجتماعی را در میزان حداکثری مصون از انتقال ویروس کنند.

آیا در حال حاضر این‌ تصمیمات و این صداها با خودشان هماهنگ عمل می‌کنند؟!

از میانه‌ی مردادماه تقریباً تمام مدارس در اغلب کشورهای اروپایی و نقاطی از امریکا و سراسر کانادا سال تحصیلی جدید را به صورت حضوری کلید زدند. در همه‌ی آن نقاط همچنان حضور نحس کرونا سایه‌گستر است و اما مدیریت‌های یک‌صدا و اقدامات احتیاطی، سایه‌ای گسترده‌تر دارند.

داستان برگزاری کنکوری که گذشت و استرسی که شبانه‌روز بر چندصدهزار دانش‌آموز و پدر و مادر وارد آمد، چیزی نبود جز نتیجه‌ی چندصدایی و ناهماهنگی و عدم اقناع مردم چشم‌انتظار.

نمی‌دانم چرا «چندصدایی» در جامعه‌ی ما معمولاً هنگام تصمیمات مهم و فوری و نیازمند هماهنگی شایع‌تر است تا زمان‌های ضرورت‌های «چندصدایی»!

روزنامه اطلاعات

گروه رسانه/

در دفترچه آزمون استخدامی کشوری متنی منتشر شد که نگرانی و اعتراض جمع زیادی از استادان، معلمان، دانش آموختگان و دانشجویان زبان و ادبیات فارسی را  موجب شد.
 بر اساس دفترچه راهنمای این آزمون، برای احراز شغل دبیری رشته زبان و ادبیات فارسی ، دارندگان مدارک سطح ۲ و ۳ حوزه  با دانش آموختگان کارشناسی و کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی  از نظر تخصص در حوزه زبان و ادبیات فارسی برابر دانسته شده اند .