مقدمه
در یک کلام ، مردم اوکراین نشان دادند که از سیاست و عالم سیاست رنجور و خسته اند. از دگرگونی مهره ها ، افکار و قدرت ها ، از جنگ ها و غرور رهبران ، از جانبداری های آنان از ابرقدرت ها ، از نادیده شدن ، از محرومیت و بی عدالتی و نبود آزادی و....... خسته اند.

آنان یک کمدین را انتخاب کردند به دو دلیل :
1- زلنسکی در مجموعه تلویزیونی " خادم مردم " نقش معلمی را بازی کرد که پس از اعتراض به فساد در حکومت، محبوبیت یافت و رئیس‌ جمهور شد.
2- زلنسکی برای این بازی و در سایه برقراری ارتباطی صمیمی و بانشاط با مردم ، توانست " اعتماد " مردم را به خود جلب نماید.

ولادیمیر زلنسکی کمدین و رئیس جمهور جدید اوکراین کیست؟

" ولادیمیر زلنسکی با ۴۱ سال سن ، تجربه بازیگری، کارگردانی هنری و تهیه‌ کنندگی سریال‌های تلویزیونی را دارد. او زمانی که در رشته حقوق تحصیل می‌کرد ابتدا در تئاترهای دانشجویی نقش بازی کرد و سپس به واسطه تیم هنری که با دوستانش تشکیل داده بود، در یک شوی تلویزیونی طنز با نام KVN شرکت کرد و شناخته شد.
او در آنجا تیم جدیدی با عنوان Kvatral 95 تشکیل داد و از ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳ میلادی در بسیاری از اقمار جدا شده شوروی نمایش‌های طنز اجرا کرد که به یکی از محبوب‌ ترین‌ها تبدیل شد و با جذب سرمایه، شرکتی به همین نام تأسیس کرد.
روی آوردن مردم به زلنسکی نه تنها مدیون چهرۀ جوان و غیرسیاسی او به عنوان یک سلبریتی بود که دیکته نانوشته دارد، بلکه نتیجه انتقادات و افشاگری‌های دو رقیب اصلی علیه یکدیگر یعنی پروشنکو و تیموشنکو بود. اگر چه پروشنکو تلاش می ‌کرد انتخابات را به نفع خود دوقطبی کند و همه را به هواداران خودش و مخالفان " منفعت‌ طلب و توطئه ‌گر" علیه مردم تقسیم کند، اما چه بخواهد و چه نخواهد با ورود زلنسکی انتخابات از حالت دوقطبی خارج شد و مردم هر چه " نه " به سیاستمداران شکست خورده و غربگرا داشتند در صندوق زلنسکی ریختند." (1)

اوکراین و " انقلاب میدان " در سال 2014

از زمان استقلال اوکراین فقط سی سال می گذرد ( ۲۳ اوت ۱۹۹۱ ) و ایران در 25 دسامبر ۱۹۹۱ ، اولین کشوری است که استقلال اوکراین را به رسمیت شناخته است. (2)

" کشور ۴۲ میلیونی اوکراین با گذشت سی سال از زمان اعلام استقلال همچنان یکی از فقیرترین کشورهای اروپا به شمار می ‌رود. اهمیت ویژه اوکراین قرار گرفتن این کشور در میانه نزاع غرب با روسیه است. این نزاع از زمان اعتراض‌های خیابانی سال ۲۰۱۴ موسوم به " انقلاب میدان " و در پی آن الحاق شبه‌جزیره کریمه به روسیه به اوج خود رسیده است. " (3)
تظاهرات مردمی در ۱۸ فوریه ۲۰۱۴ و بعد از برخورد پلیس با مردم به صورت ناگهانی شروع شد. در این انقلاب حداقل ۸۲ نفر کشته شدند که ۱۳ نفر آن‌ها پلیس بودند و ۱۱۰۰ نفر مجروح شدند. آغاز این شورش در ۱۸ فوریه ۲۰۱۴ و با تظاهرات ۲۰ هزار نفر در واقعه میدان اروپا اتفاق افتاد. انقلاب اوکراین منجر به وقوع بحران شبه جزیره کریمه شد و این بحران به اعتقاد برخی از تحلیلگران به بزرگترین بحران بین روسیه و غرب پس از جنگ سرد تبدیل شد. به دنبال بحران کریمه در ۱۶ مارس ۲۰۱۴ یک همه‌ پرسی از مردم کریمه برای پیوستن به روسیه برگزار گردید. ۸۱ درصد واجدان شرایط در این انتخابات شرکت کرده و ۹۶.۷۷٪ به جدایی این شبه جزیره از اوکراین و الحاقش به روسیه رأی مثبت دادند. پس از جدایی کریمه از اوکراین شهروندان روسیه باید برای ورود به خاک اوکراین درخواست ویزا کنند. همچنین اوکراین از مجمع کشورهای مشترک ‌المنافع تحت رهبری روسیه خارج خواهد شد و به زودی خود را آماده مانور نظامی مشترک با بریتانیا و آمریکا می‌کند. برخی از کشورها از جمله ایالات متحده آمریکا، این واقعه را اشغال نظامی کریمه توسط روسیه نامیدند. (4)

نکات قابل تأمل در انتخاب یک کمدین به عنوان رئیس جمهور

** آنچه که درانتخاب زلنسکی ، نقش باارزش و بنیادی داشته است ، اعتماد مردم برخاسته از اثر بازی او در مجموعه تلویزیونی " خادم مردم " است که در آن نقش معلمی را بازی کرد که پس از اعتراض به فساد در حکومت، محبوبیت یافت و رییس‌ جمهور شد و امروز او واقعا نامزد ریاست‌ جمهوری شد و ناباورانه با بیش از ۷۰% از آرا در دور اول در صدر قرار گرفت و با ۳۰.۲۴% آرا نیز در دور دوم از رقبا سبقت گرفت و رئیس جمهور اوکراین شد و به تعبیری سیاستمداران در اوکراین باختند.

** او برای بیان موضوع و انتقال پیام ، از بین تمامی مشاغل ، نقش معلم را انتخاب کرده است که اشاره به اهمیت نقش معلمان در ایجاد تغییرات اساسی در یک کشور دارد.

** مردم اوکراین در عرصۀ سیاست ، از بازی قدرت نامزدها ، از وعده هایی که هرگز عملی نمی شود، از پاس شدن بین منافع و سیاست های آمریکا و روسیه ، از فساد قدرت طلبان ، از اعتماد سطحی به انتخاب شدگان که خیلی زود نومید و پشیمان می شوند ، از جنگ و انقلاب و شورش و....... خسته و بیزار گشته اند و بدین طریق تصمیم گرفتند تا به این بازیگر کمدی که نقش یک معلم مبارز علیه فساد در حکومت را بازی کرده بود اعتماد ورزند ، ظاهرا زلنسکی در نقش خود ، بسیار نافذ بازی کرده بود.

** برخلاف هنرمندانِ ما که برخی برای شتاب در رسیدن به شهرت و گاه ثروت ، حتی فرصت گرفتن مدرک دیپلم را هم پیدا نمی کنند ، زلنسکی در رشته حقوق تحصیل کرده است و قابلیت های حکومت کردن را داراست.

** نتیجه انتقادات و افشاگری‌های دو رقیب اصلی علیه یکدیگر یعنی پروشنکو و تیموشنکو و تلاش آنان برای دو قطبی کردن انتخابات ، به میانبر محبوبیت زلنسکی کمک شایانی کرده است. یعنی مخالفت سیاستمداران علیه یکدیگر با احزاب گوناگون ، به جای خدمت به کشور ، باعث نابودی خود آنان می گردد و احزاب گوناگون با تخدیر و یا افشاگری از یکدیگر ، در جهت منافع یک کشور هرگز عمل نمی کنند. آنان با وجود دیدگاه متفاوت ، با تلفیق توانایی ها درکنار هم خدمت به ملت و کشور را باید یاد بگیرند و منافع فردی و یا گروهی را به منافع ملی ترجیح ندهند.

** نکته جالب دیگراین که علیرغم کمدین بودن ، امروز او یک فرد جدّی و با وقار است که سیاستمدار بودن خود را فراموش نمی کند. برحسب محال ، اگریکی از کمدین های ما رئیس جمهور می شد نقش جدید خود را با لودگی و طنز نقش قبلی خود درمی آمیخت و خود را مضحکۀ خاص و عام می کرد. تشخیص مرز بین این دو از دیگر توانایی های زلنسکی است.

** در سفر اخیر زلنسکی به آلمان ، هنگامی که سرود ملی دو کشور نواخته می شد ، آنگلا مرکل به طور عجیبی شروع به لرزیدن کرد و زلنسکی کوچک ترین واکنشی اعم از نگاه ، گفت و گو و یا میل به کمک از خود نشان نداد. افراد دیگری نیز از جمله نیروهای امنیتی ، در این جریان دخالت و ورود نکردند. به نظر من خونسردی و وقار زلنسکی تحسین برانگیز است ، عدم بزرگنمایی و یا جلب توجه بیشتر افکار عمومی جهان ، یا استتار ناتوانی و بیماری مرکل ، احترام به سرود ملی در حال پخش ، احترام به یک صدراعظم آن هم زن از جمله دلایل این امر می تواند باشد. راستی اگر از شخصیت ها و مقامات سیاسی ما ، فردی در این حد می لرزید ، ما چگونه واکنش نشان می دادیم؟

**هنوز برای قضاوت در خصوص عملکرد زلنسکی ، خیلی زود است. چون همیشه افراد نیستند که سیاست را رنگ می کنند بلکه افراد در نقش سیاسی توسط سیاست نیز رنگ می شوند و گنجشک را بلبل و حتی طاووس نشان می دهند ، ما در این جا فقط از چیزی که تا به امروز سابقه نداشته است سخن گفتیم. از پتانسیل یک جامعۀ تازه به استقلال رسیده که به افراد با عناوین گوناگون اجازه می دهد تا اولین نقش سیاسی کشور را برعهده بگیرد. به احترامی که یک جامعه به آرای مردم و چهرۀ محبوب آنها قائل است ، به عدم جاودان بودن قراردادهای فعلی زندگی اجتماعی ، به نو و متحول شدن بینش و جهان بینی ما در روابط اجتماعی – سیاسی و به دگرگونی در نگاه دیکته شدۀ لایتغیر و........ اشاره شد.

**شاید با ایجاد تلنگر در دیگر جوامع و توجه به فرصت های انتخاب خارج از دایرۀ موجود ، بتوان با دقت به افراد پیرامون خود ، فردی قابل اعتماد و توانمندی برای ادارۀ یک کشور پیدا نمود. همانند کسی که حرف ها و افق نگرشی خود را در طنزها و برنامه های تلویزیونی اش مطرح ساخته است و هرگز فردی سیاسی نبوده است و باور نمی کرده است که روزی بازی در نقش ریاست جمهوری توسط او در یک مجموعۀ تلویزیونی ، به واقعیت تبدیل شود.

** قابلیت پذیرش او در داخل کشور به عنوان رئیس جمهور یک طرف قضیه است و پذیرش او از سوی جهان ، طرف دیگر آن. به نظر می رسد قابلیت های دموکراسی و آزادی در اوکراین بیشتر از حد تصور من نوعی است. چون اگر چنین انتخابی در کشور من انجام می شد مردان سیاست و گروهی از مردم ، آن را نمی پذیرفتند و بر اساس همین اختلاف نظر داخلی ، کشورهای دیگر و قدرت های جهان نیز در تأیید او ، تردید می کردند.

مردم اوکراین به کمدین دیروز اعتماد کردند چون او را صمیمی ، مهربان ، خوشرو و با ارزش یافتند. امید که زلنسکی ، ارزش این شاخص بودن را بداند و به اعتماد مردم خیانت نورزد.

1) کد خبر 927140 - ۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ - سرویس جهان مشرق .
2) ویکی پدیا . دانشنامۀ آزاد . اوکراین .
3) euronews - ۲۱/۰۴/۲۰۱۹ - نگارش از مسعود سالاری .
4) ویکی پدیا . دانشنامۀ آزاد . انقلاب 2014 میلادی اوکراین.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه تشکل ها/

« 6 تشکل فرهنگی » بیانیه ای علیه « سیدجواد حسینی » صادر کرده اند .

در بخشی از این بیانیه آمده است :

" آخرین تنشی که اخیرا بر پیکر مدیریت وزارت آموزش و پرورش وارده آمده است انتصاب فردی با پیشینه عملکردی کاملا حزبی و سیاسی به سرپرستی این وزارتخانه می باشد؛ فردی که وابستگی های گروهی و سابقه گرایش هایش به سردمداران جریان فتنه و موضع گیری ها و  رفتارهای تند سیاسی اش همواره با اعتراضات فراوان و ایجاد تشنج در جامعه مواجه بوده است چندان که حتی در سمت معاونت سیاسی استانداری نیز مسئولان بالاتر دولت شما ایشان را تحمل نکرده اند. همچنین لااقل می توان گفت که موضع گیری های نسنجیده اش اتهام حمایت از برنامه ۲۰۳۰ را متوجه او ساخته است."

این 6 تشکل فرهنگی در حالی صحبت از عدم ثبات مدیریت در وزارت آموزش و پرورش می کنند که در دولت های نهم و دهم نیز همین وضعیت برقرار بود و نخستین وزیر دولت احمدی نژاد ، « محمود فرشیدی » که مدیریت تشکل " کانون تربیت اسلامی " را بر عهده دارد و پای این بیانیه را امضا کرده است در مدت کوتاهی خود توسط رئیس دولت عزل شد !

با این حال هیچ یک از تشکل های نامبرده انتقادی از وضعیت آموزش و پرورش در آن دوران به عمل نیاوردند و سکوت کردند .

هفته پیش نیز تعدادی در شهر مشهد با شعارها ، بنرها و پلاکاردهای سیاسی یک تجمع سیاسی با همین محتوا را علیه سرپرست وزارت آموزش و پرورش ترتیب دادند . ( این جا )

متن کامل این بیانیه به شرح زیر است .

گروه استان ها و شهرستان ها/

حجت الاسلام والمسلمین علی ذوعلم بارها گفته است که در برابر افکار عمومی پاسخ گو است .

در آخرین نشست رسانه ای ، ذوعلم در برابر پرسش صدای معلم گفت : ( این جا )

" بنده شخصا به عنوان یک طلبه و معلم انقلابی اگر خدا قبول کند مخالف هر گونه فرار از پاسخ گویی هستم .

ما نیامدیم این جا که برای خودمان کیسه ای بدوزیم !

در آموزش و پرورش که همه به نوعی با  آن درگیر هستند باید شفاف عمل کنیم و بتوانیم از کار خود دفاع کنیم . "

نامه ی زیر توسط یکی از فرهنگیان تهرانی برای صدای معلم ارسال شده است .

این رسانه آمادگی خود را برای پاسخ اعلام می دارد .

در راستای تحقق بیانیه گام دوم انقلاب و فرمایشات مقام معظم رهبری مبنی بر به کارگیری نیروهای جوان در سطوح مدیریتی، هجوم لشکر نوزادان دهه 20 و 30 و سالخوردگان دهه 90 یعنی مدیران منصوب و مترصدان تصدی پست­های خالی مدیریتی سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی تعجب برانگیز است !

بد نیست حجت الاسلام ذوعلم رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی که در سخنرانی­ های اخیر خود به طور مستمر از تکالیف و وظایف خود در قبال تحقق بیانیه گام دوم انقلاب دم می­ زند و شعار ضرورت به کارگیری افراد دانا، خوش‌فکر، جوان، مومن و انقلابی را به عنوان پنج کلیدواژه مورد تاکید رهبری ملاک عمل و  خط فکری خود بر می شمارد به کارنامه انتصابات پرحاشیه و پر مخالف خود فقط از منظر جوان گرایی نگاهی بیاندازد اگرچه حق نقد و تحلیل این انتصابات از مناظر متعددی بر اصحاب قلم (و البته حق پاسخگویی برای ایشان) محفوظ است و در یادداشت ­های بعدی بدان پرداخته خواهد شد.

گویا تصدی مناصب دولتی توسط کهنسالان و عدم اعتماد و میدان ندادن به جوانان، مختص جناح اصلاح طلب در دولت و یا جناح اصولگرای حاکم در سازمان پژوهش و برنامه ریزی نیست و این عروس هزار داماد مناصب دولتی و پست­های مدیریتی چنان دلرباست که مدیران کهنسال بازنشسته هم در عهد  پیرانه­ سری دست از معاشقه با او بر نمی دارند. و بیچاره جوانان تحصیل کرده این آب و خاک که با هزاران امید منتظر نامجویی و نقش آفرینی در سرافرازی مملکت خویش سال­ها و دهه­ هاست پشت درهای بسته اتاق مدیرانِ جاودان به انتظار نشسته­ اند و بر سر دوراهی دعا برای آرام گرفتن هر چه سریع تر مدیران سالخورده در جوار رحمت حق و یا حفظ سایه آنها بالای سرشان و البته در مقام مشورت مانده ­اند.

از این منظر آشنایی با بعضی از مشخصات وی و برخی منتصبان در دوره 6 ماهه مسئولیت ایشان قابل درنگ و تأمل است.

و به تازگی و از لابه لای اخبار انتصابات در سازمان پژوهش نیز زمزمه دعوت از حسن ملکی متولد 1332 و در آستانه 70 سالگیِ ایشان برای تفویض یک پست مدیریتی به گوش می رسد و گویا حجت الاسلام ذوعلم قصد دارد ؛ باردیگر گعده  جوانان دهه 40 را به یاد قدیم الایام در سازمان پژوهش برپا کند .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه گزارش/

نخستین بار محمدجواد ابطحی در گفت و گو با خبرنگار مهر از ارائه طرح استیضاح محمد بطحایی وزیر آموزش و پرورش به هیئت رئیسه مجلس خبر داد .

طرح استیضاح سیدمحمد بطحایی به تایید و امضای بیش از 60 نماینده مجلس رسیده بود  و نخستین مورد آن عدم توجه عملی به سند چشم‌انداز آموزش و پرورش( سند تحول بنیادین) از سوی وزیر سابق آموزش و پرورش بود ؛ با این حال نشست و یا جلسه ای برگزار نمی شد مگر آن که بطحایی بخش اعظم سخنان خود را به اجرای سند تحول بنیادین اختصاص دهد .

« سیدمحمد بطحایی » در دومین نشست بررسی دستاوردها، نقد و نظر و چشم انداز سند تحول بنیادین، سال ۹۷ را سال عملیاتی کردن سند تحول بنیادین آموزش و پرورش دانسته و از راه‌اندازی سامانه میزان استقرار سند تحول بنیادین خبر داده بود .

بند 8 طرح استیضاح  بطحایی عبارت بود از :

" عزل و نصب‌های سیاسی ـ حزبی ـ باندی ـ رفاقتی در وزارت آموزش و پرورش و اداره‌کل‌ها و مدارس ویژه در مناطق محروم و عدم توجه به دانش‌آموزان در بحث تغذیه و... "

سه شنبه 6 آذرماه تعدادی از نمایندگان مجلس شورای  اسلامی ساعت 30 / 14 تا 30 / 16 با « سیدمحمد بطحایی » وزیر آموزش و پرورش نشستی برگزار کردند .

« صدای معلم » پس از این نشست نوشت : ( این جا )

" اطلاعاتی که از این گونه نشست ها در افکار عمومی و رسانه ها منتشر می گردد سلیقه ای است و بیشتر با سلیقه و صلاحدید خود افراد شرکت کننده در این نشست ها به اطلاع دیگران می رسد .

تاکنون در این نشست ها خبرنگاران و اصحاب رسانه حوزه آموزش و پرورش حضوری نداشته اند .

نخستین پرسش « صدای معلم » آن است که چرا رسانه ها به عنوان چشم و گوش افکارعمومی نباید در این نشست ها حضور داشته باشند ؟

چرا معلمان نباید از حرف های رد و بدل شده میان آنان اطلاعی نداشته باشند ؟ مگر آنان وکیل مردم نیستند ؟

پرسش دیگر از نمایندگان مجلس آن است که چه شد به یک باره 40 تن از نمایندگان مجلس امضای خود را پس گرفتند ؟ عدم شفاف سازی و پنهان کاری نوعی " سیاسی کاری " است

این نمایندگان شفاف و در نهایت صداقت دلایل این تصمیم را به اطلاع فرهنگیان برسانند .

آیا نمایندگانی که پای استیضاح وزیر آموزش و پرورش را امضا می کنند هنوز نمی دانند که آقای بطحایی دکتری ندارد ؟!

آیا به سایر مسائل و چالش های این وزارتخانه نیز با همین میزان دقت و شفافیت می نگرند ؟

پیشنهاد موکد صدای معلم آن است که در راستای " شفاف سازی "  و " اعتماد سازی "  این گونه نشست ها پشت درهای بسته انجام نشود و از خبرنگاران حوزه آموزش و پرورش دعوت به عمل آید .

این بهترین کاری است که نمایندگان مجلس می توانند برای معلمان انجام دهند . "

در جریان بررسی صلاحیت بطحایی برای رای اعتماد ؛ صدای معلم در گزارشی با انتقاد از انفعال کمیسیون آموزش مجلس نوشت :

« کمیبسیون آموزش و تحقیقات مجلس » یک مرجع تخصصی و کارشناسی برای بررسی مسائل مختلف آموزش و پرورش و از جمله صلاحیت وزیر پیشنهادی است .

انتظار این بود یک یا دو نفر به عنوان نماینده این کمیسیون نظر تخصصی و کارشناسی شده خود را در مورد برنامه های بطحایی و نیز  قابلیت اجرایی آن با توجه به شرایط  و امکانات موجود ارائه می کردند .

حتی می شد یک مقایسه  مطالعاتی - تطبیقی در 4 سال گذشته در مورد سه وزیر صورت می گرفت و نقاط قوت  ضعف هر برنامه به  صورت دقیق و مستند ذکر می شد تا  نمایندگانی که می خواهند رای اعتماد دهند با نگاهی بازتر و اطلاعاتی موثق تصمیم گیری کنند .

این گونه نشست ها برای بررسی صلاحیت های یک وزیر پیشنهادی آن هم پس از گذشت 4 دهه از انقلاب اسلامی در مرکز تصمیم گیری و تقنینی کشور در حد فاجعه است و جامعه را نسبت به صلاحیت نمایندگان دچار تردید می کند ..."

سیدمحمدجواد ابطحی در مورد استعفای بطحایی به خانه ملت می‌گوید: روزی معاون پارلمانی بطحایی گفت که وزیر از من خواسته تلاش کنم تا استیضاحی برای او صورت بگیرد و رأی بیاورد.

وی که معتقد است بطحایی باید در متن استعفای خود به موضوعاتی همچون عدم اجرای رتبه‌بندی معلمان و عدم اجرای قانون استخدام معلمان حق التدریس، شفاف‌تر اشاره می‌کرد، ادامه داد: نکته اصلی در موضوع استعفا آن بود که بطحایی دیدگاه‌های فرهنگی رئیس جمهور را قبول نداشت؛ زیرا دیدگاه‌های رئیس‌جمهور در بحث آموزش و پرورش، لیبرالیستی است و همان طور که وی صراحتاً گفته تا پایان دوره دوازدهم سند ۲۰۳۰ را اجرایی خواهد کرد، اما بطحایی با توجه به علاقه‌های مذهبی خود نمی توانست آن را بپذیرد و من فکر می‌کنم اصطکاک از جاهای دیگر بود.

ابطحی در مورد سرپرست آموزش و پرورش و وضعیت او گفته است :

وزیر آموزش و پرورش باید از بدنه آموزش و پرورش باشد و مراتب اداری و آموزشی، آموزش و پرورش را طی کرده باشد.

 وزیری که برای آموزش و پرورش معرفی شود، در ابتدا باید به ما پاسخ دهد که چه تدبیری برای اجرای سند تحول بنیادین دارد؟

ابطحی می کند : ۶ زیر نظام یا رویکرد اصلی برای سند تحول بنیادین وجود دارد که ممکن است در مقام وعده کسی که برای وزارت آموزش و پرورش معرفی می‌شود، بگوید که بنده هم زیرنظام‌هایی را به سند تحول اضافه می‌کنم که باید گفت شما همین موارد را اجرا کنید و لازم نیست که زیرنظام‌های دیگری را به سند تحول اضافه کنید.

وی با اشاره به گزینه‌های احتمالی تصدی وزارت آموزش و پرورش، اظهار داشت: به احتمال زیاد، سید جواد حسینی سرپرست وزارت آموزش و پرورش به عنوان وزیر پیشنهادی به مجلس شورای اسلامی معرفی می‌شود.

عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس درباره احتمال رأی اعتماد مجلس به سرپرست وزارت آموزش و پرورش در صورت معرفی برای تصدی این وزارتخانه، گفت: بنده فکر نمی کنم که سید جواد حسینی بتواند رأی اعتماد مجلس شورای اسلامی برای تصدی وزارت آموزش و پرورش را کسب کند چرا که وی سابقه سیاسی دارد و نمایندگان بیم آن می دهند که ممکن است آموزش و پرورش با مدیریت حسینی سیاسی اداره شود و نگاه سیاسی هم در اداره امور کشور به ویژه آموزش و پرورش سم مهلک است.

« محمد جواد ابطحی " که عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس است هیچ گاه در مورد علل پس گرفتن امضاهای استیضاح بطحایی که خود خبرش را داده بود صحبتی نکرد .

نخستین پرسش و درخواست صدای معلم این است که در مورد پس گرفتن امضاها شفاف سازی شود .

عدم شفاف سازی و پنهان کاری نوعی " سیاسی کاری " است .

با توجه به آن که در نظرسنجی های صدای معلم مخاطبان از عملکرد کمیسیون آموزش رضایت نداشته اند اعضای این کمیسیون و آقای ابطحی در آخرین سال کار مجلس دهم دقیقا توضیح دهند که در 4 سال گذشته برای آموزش و پرورش و معلمان چه کرده اند ؟

پایان گزارش/

از اقدام شما بابت عدم شکایت آموزش و پرورش از فعالان رسانه ای و منتقدان سپاس ویژه داریم اما در مورد ارجاع گزارشات مختلف حراست ادارات کل به نهادهای امنیتی و هیات های تخلفات اداری؛ چه برنامه ای دارید؟

فارغ از معضلات مالی و مدیریتی مجموعه بزرگ آموزش و پرورش در دوران وزارت سیدمحمد بطحایی؛ شکایت از فعالان رسانه ای توسط ادارات آموزش و پرورش و از همه تاسف بارتر ؛ کشاندن فعالان صنفی فرهنگی و منتقدان به هیات های تخلفات اداری و ارسال گزارشات به طور موازی به نهادهای امنیتی و دستگیری و گشودن پرونده قضایی جهت سرکوب مطالبه گری مدنی و صنفی؛ بیشتر از هر چیز جلوه گر بود و از دوران وزارت ایشان می توان به سیاه ترین دوران امنیتی کردن فضای آموزش و پرورش نام برد که شاهد اقدامات نامناسب زیادی در عرصه فرهنگی کشور بودیم و بیش از پیش حصار و دیوار آموزش و پرورش را کوتاه تر نمود تا هرکس و هر نهادی بتواند در آن سرک کشیده و در امورات جاری آن مداخله نماید.

حراست های ادارات کل که اکثرا بازمانده از دوران اوایل انقلاب اسلامی هستند ؛ در این میان بیشترین نقش را در ایجاد این فضای امنیتی به جای امنیت فرهنگیان؛ بر عهده دارند که متاسفانه هنوز هم در فضای دهه شصت به سر می برند و همه فعالان فرهنگی و منتقدان و مطالبه گران مدنی را به چشم منافق و برانداز و مخالف نظام می بینند و خویشتن را مشفق ترین دلسوزان انقلاب تصور می کنند.

در حقیقت این توهم توطئه پندارانه و برانداز بینانه ایشان موجب شده تا کوچک ترین نقدها و اعتراضات و مطالبات صنفی در چهار چوب قانون اساسی مثل اصل ۲۷ و آزادی برگزاری تجمع اعتراضی را به مخالفت با اصل نظام گره بزنند و گزارشات مفصل و مبسوطی را علیه نیروهای خود به نهادهای امنیتی که تا به حال هیچ کدام از این فعالان را از نزدیک ندیده و پیش زمینه ذهنی در موردشان ندارند؛ ارسال نمایند و بر اثر این سوتفاهم و اغراق و قضاوت متوهمانه و نادرست ؛ پای نیروهای امنیتی به فضای مقدس مدرسه و آموزش و پرورش کشور باز شود و همانند آبان ماه سال گذشته ؛ شاهد دستگیری گسترده فعالان صنفی معلمان در سطح کشور باشیم.

در حقیقت وقتی حراست های ادارات کل و هیات های تخلفات اداری نمی توانند پاسخ مناسبی و در خور توجهی به مطالبه گری قانونی و صنفی فعالان فرهنگی بدهند و از طرفی نیز چون در حال و هوای همان دوره زمانی دهه شصت به سر می برند؛ بر خود برنمی تابند که معلمان به خود جسارت به خرج داده و از حکومت و دولت حق و حقوق قانونی خود را مطالبه نمایند؛ فلذا بایست با باز نمودن پای نهادهای امنیتی و پرونده سازی؛ آنان را سرکوب نموده و با اقدامات قهری و کشاندن آنان به هیات های تخلفات اداری و به طور موازی قوه قضاییه؛ هیمنه و اقتدار خود را حفظ نموده و برای سایر فعالان مدنی و فرهنگی و مردم نیز خط و نشانی بکشند تا مثلا به وظیفه رسالت گونه شان مبتنی بر حفظ تمامیت نظام کمک نمایند؛ در حالی که حفظ تمامیت نظام جز در پناه ایجاد رضایت مندی مردم و اقشار و برآورده سازی مطالبات قانونی شان و به رسمیت شناختن نهادها و تشکلات صنفی و مدنی شان؛ ممکن نخواهد بود.

در حقیقت این افراد که هنوز هم ریاست حراست های ادارات کل آموزش و پرورش را در سطح کشور بر عهده دارند ؛ به مثابه مثل دوستی خاله خرسه عمل می کنند و با دوستی جاهلانه شان ؛ هم به تمامیت نظام و هم به مردم و فعالان مدنی و صنفی آسیب می رسانند و جز ایجاد هزینه برای حکومت به خاطر دستگیری و پرونده سازی قضایی و اداری و تیتر شدن این خبرها در رسانه های معاند و برانداز و مخالف نظام؛ هیچ سودی به بار نمی آورند و نمی دانند در حال بریدن شاخه ای به نام مردم و بدنه معلمان هستند که بر آن نشسته اند.

از مهرماه سال گذشته و همزمان با تحصن های سراسری در سطح کشور ؛ حدود ۱۵ نفر از اعضای کانون صنفی معلمان بازداشت و افراد زیادی نیز به حراست و هیات های تخلفات اداری و حتی نهادهای امنیتی و قضایی ؛ احضار و برخوردهای نامناسبی در کنار پرونده سازی برای آنان؛ انجام گرفت که موج نومیدی گسترده ای را دربین معلمان و فعالان فرهنگی ایجاد نمود که چرا در آستانه چهل سالگی نظام جمهوری اسلامی و اوج عقلانیت و پختگی رهبران و مسوولان اصلی کشور؛ باید چنین رفتارهای عجولانه و خام و نامعقولانه ای صورت گیرد که حتی خود مسوولان هیات های تخلفات اداری استان ها را به داد بیاورد و به قول مثل معروف ؛ آش چنان شور باشد که صدای آشپز را نیز دربیاورد.

در پایان از آقای حسینی سرپرست وزارتخانه آموزش و پرورش خواستاریم تا با رایزنی با وزیر اطلاعات و همچنین دستورات ویژه به حراست های کل و هیات های تخلفات اداری؛ زمینه بسته شدن پرونده های قضایی و امنیتی و لغو احکام تخلفات اداری و قضایی فعالان صنفی معلمان را که بنا به دلایل مذکور انگ امنیتی به ایشان ارتباط داده شده را فراهم آورند تا در همین گام نخست و روزهای آغازین پسابطحایی بتوانیم امیدی به ایجاد تغییر و بهبود فضای حاکم بر آموزش و پرورش کشور که بایست عاری از هرگونه تهدیدها و مخاطرات امنیتی و قضایی باشد؛ باشیم.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت داریداین آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید">

گروه گزارش/

« هاجر چنارانی » نماینده مردم نیشابور و فیروزه در دورهٔ دهم مجلس شورای اسلامی به تازگی به خبرنگار میزان اعلام کرده است :

" اسناد و مدارکی در دست دارم که این اسناد را نگه داشته‌ام برای روزی که اگر دولت ایشان ( سیدجواد حسینی )را به مجلس معرفی کنند در آن روز این مدارک را به نمایندگان مجلس شورای اسلامی معرفی خواهم کرد.

چنارانی گفته است : در آن روز نمایندگان ملت تصمیم خواهند گرفت ایشان به عنوان وزیر آموزش و پرورش در کابینه بمانتد یا خیر.

درباره محتوای این اسناد و مدارک تا روز معرفی ایشان به مجلس حرفی نمی‌زنم" .

 همچنین این نماینده مجلس درباره محتوای این اسناد و مدارک تاکید کرده است : درباره محتوای این اسناد و مدارک تا روزی که ایشان به عنوان وزیر پیشنهادی به مجلس معرفی شوند صحبتی نمی‌کنم.

این مدارک را در مجلس ارائه خواهم داد تا نمایندگان مجلس خودشان تصمیم بگیرند.

نخستین پرسش « صدای معلم » از این نماینده مجلس آن است که اگر ایشان وکیل ملت است چرا تاکنون در این مورد صحبتی نکرده  و سکوت را پیشه خود کرده است ؟

این حرکت خانم چنارانی مانند واکنش مسئولانی می ماند ، تا زمانی که بر مسند قدرت و پشت میز قرار گرفته اند حرفی نمی زنند اما به محض این که از پست کنار گذاشته می شوند به مردم و افکار عمومی می گویند که افشاگری کرده و  پرده از  بسیاری از حقایق کنار خواهند زد !

نمونه این گونه برخوردها متاسفانه در جامعه ما به یک فرهنگ غالب تبدیل شده است و نشان از روحیه منفعت طلبی ، محافظه کاری و باج خواهی دارد .

این در حالی است که هر فرد و شهروندی فارغ از مسئولیت و پست و مقام هر جا که انحرافی دید باید آن را بیان کرده و احتمالا از آن به عنوان ابزاری برای معامله و یا بده و بستان استفاده نکند .

درخواست ما این است که این نماینده محترم در جهت ایفای وظایف نمایندگی و اثبات حسن نیت خویش اگر مدارک و اسنادی از عملکرد « سیدجواد حسینی » را دارد لحظه ای در اعلام شفاف و  بی و کم و کاست آن درنگ نکند .

چنارانی در همایش « زن، سلامت و خانواده» در مهر ۱۳۹۶ در نیشابور با پایه میکروفن به سیدجواد حسینی، معاون سیاسی استاندار خراسان رضوی، حمله کرد.

روزنامه شرق در خبری نوشت: نماینده نیشابور عصبانی است؛ میکروفون مقابل معاون استاندار خراسان‌رضوی را بالا می‌برد و قصد حمله دارد که چند خانم و آقا واسطه می‌شوند و میکروفون سرجای اولش قرار می‌گیرد.

هاجر چنارانی، نماینده عضو فراکسیون ولایی مجلس دهم است؛ از برخی سخنان معاون استاندار خراسان‌رضوی رنجیده و حالا بلند بلند می‌گوید او بعد از یک ماه عذرخواهی کرده و حالا، هم باید عذرخواهی کند و هم بگوید غلط‌ کردم و برود.

خانمی همان موقع میکروفون را در دست می‌گیرد و شرح ماوقع می‌دهد. سیدجواد حسینی، معاون استاندار، یک ماه پیش در جلسه‌ای در نیشابور به اشتباه گفته خراسان‌غربی، بعد در همان جلسه اصلاح می‌کند؛ اما حالا خانم نماینده این عذرخواهی را کافی نمی‌داند.

در ویدئوی دیگری هم که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، شهروند نیشابوری از معاون استاندار خراسان درباره همان لفظ به‌کار گرفته‌ شده درباره خراسان‌غربی می‌پرسد و او هم می‌گوید: «آنجا اشتباهی گفتم» و باز عذرخواهی می‌کند.

برخی برگزارکنندگان همایش ملی زن، خانواده، سلامت، روی سن می‌آیند تا بتوانند جلوی خانم چنارانی را بگیرند. صدای او اما سالن را در بر گرفته و محمدجواد حسینی، معاون استاندار، هم می‌گوید: «به احترام مردم نیشابور، سخنرانی خود‌ را ادامه نخواهم داد».

سعید شیبانی، فرماندار نیشابور، در اختتامیه نخستین همایش ملی زن، خانواده، سلامت، به توهین‌ها و بی‌احترامی‌های هاجر چنارانی، نماینده نیشابور، واکنش نشان می‌دهد.

او می‌گوید: «برخورد صورت‌گرفته از سوی نماینده نیشابور، ناشایست بوده و این برخورد در سبقه تاریخی و فرهنگی نیشابور جایگاهی ندارد. اگر می‌دانستیم بنا است با میهمان چنین برخوردی شود، اصلا ایشان را دعوت نمی‌کردیم. این نه رسم ادب است و نه رسم میهمان‌نوازی».

ماجرای پرتاب میکروفون به سوی معاون استاندار خراسان‌رضوی، ختم ‌به ‌خیر می‌شود؛ اما ویدئوی چند‌دقیقه‌ای از رفتار نماینده نیشابور، ‌میلیون‌ها بار جلوی چشمان شهروندان ایرانی مرور می‌شود؛ نماینده‌ای که بناست اسوه قانون‌مداری و اخلاق و نمونه عملی برای کودکان و بزرگان این سرزمین باشد. "

دومین پرسش صدای معلم از این بانوی مجلس آن است که اگر ایشان واقعا به آموزش و پرورش و مسائل آن علاقه دارد ، در مورد آن پی گیر است و حاضر است به خاطر منافع و مصالح آموزش و پرورش و معلمان دست به افشاگری بزند در " کمیسیون امنیت ملی " مجلس چه می کند ؟

آیا فردی در کسوت نمایندگی مجلس که علی القاعده باید الگوی جامعه بوده و حافظ اخلاق و مدارا و گفت و گو باشد باید در برابر دیگران به چنین خشونتی دست بزند ؟

آیا اساسا چنین افرادی با چنین خصوصیاتی صلاحیت اظهار نظر در مورد مسائل حساس و پیچیده آموزش و پرورش را دارند ؟

پایان گزارش/

" فیلم حمله هاجر چنارانی نماینده مجلس به سیدجواد حسینی " :

گروه تشکل ها/

نامه ی زیر توسط یکی از فرهنگیان در انتقاد از عملکرد تشکل های فرهنگیان برای صدای معلم ارسال گردیده است .

این رسانه آمادگی خود را برای پاسخ و شفاف سازی نمایندگان تشکل ها اعلام می کند .

گروه استان ها و شهرستان ها/

موضوع " حذف پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش " و تبدیل آن به معاونت پژوهشی سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی واکنش هایی را برانگیخته است .

دیروز حجت الاسلام علی ذوعلم در پاسخ به پرسش و انتقادات خبرنگاران در مورد حذف پژوهشگاه گفت :

" حذف و انحلال پژوهشگاه، هرگز، ادغام و ارتقا، بله. در حقیقت حذف و انحلال مدنظر نیست. اهدافی از جمله تقویت و حمایت از بدنه پژوهشی وزارتخانه را دنبال می‌کنیم."

اما منتقدان نظر دیگری دارند .

نامه ی زیر توسط یکی از فرهنگیان تهرانی برای صدای معلم ارسال گردیده است .

  بدون شک آموزش و پرورش گسترده ترین نهادی است که جمع کثیری از اعضای جامعه را به طور مستقیم و غیر مستقیم تحت پوشش دارد.این نهاد بزرگ و گسترده از صدارت اولین وزیر پس از انقلاب تاکنون دستخوش تغییرات کوچک و بزرگ فراوانی بوده است.تغییراتی که حتی کوچکترین آنها در روند زندگی اجتماعی و حتی شخصی افراد جامعه تاثیر گذار بوده است.
این گستردگی و این میزان از تاثیر ،باعث شده است تا تغییرات این وزارتخانه توسط گروه زیادی از جامعه نیز پی گیری و رصد شود.تغییراتی که گاه باعث ناامیدی و گاهی نیز موجی از شادمانی و امید را در دل مخاطبین و به ویژه جامعه فرهنگی ایجاد می نماید.
دیر زمانی بود انتخاب وزیر آموزش و پرورش در درون یک حلقه بسته اتفاق می افتاد و این حلقه آنقدر تنگ بود که با جابه جاشدن وزیر، هیچ کس انتظار اتفاق جدیدی را نداشت چرا که در بهترین وضعیت، وزیر بعدی ادامه دهنده راه و منش وزیر قبلی بود و هیچ اتفاق مثبتی برای جامعه فرهنگی متصور نبود.
وزیر آموزش و پرورش برای ایجاد تغییر و برآورده نمودن بخشی از انتظارات فرهنگیان، نیازمند توانمندی های خاص فردی و اجتماعی و سیاسی است .
وزیرآموزش و پرورش در بحث توانمندی های شخصی و شخصیتی می بایست از چنان کاریزمایی برخوردار باشد که سخن او در مجموعه دولت و در بین جامعه فرهنگی شنیده و پذیرش شود .از لحاظ سیاسی نیز باید از چنان وزانتی برخوردار باشد که از قدرت چانه زنی بالایی برای به کرسی نشاندن حرف خود برخوردار باشد.ضمن تقدیر از تلاشهای وزرای محترم قبلی ،در شرایط کنونی و با انتخاب دکتر سید جواد حسینی به عنوان سرپرست وزارت آموزش و پرورش موجی از امید در دل فرهنگیان ایجاد شده است.

رزومه و سوابق ایشان نشان می دهد فردی توانمند و با پشتوانه اجرایی و سیاسی قابل قبول و قوی می باشد .
پس از سالها ، اینک فردی به کرسی وزارت نزدیک شده که از حلقه بسته مدیریتی سالهای گذشته بیرون بوده است.

لذا انتظار می رود برنامه های مورد نظر او نیز بتواند همسو با  انتظارات جامعه بزرگ فرهنگی کشور باشد و باعث رضایتمندی بیشتر این قشر نجیب و فرهنگی گردد.
معرفی ایشان را به سرپرستی وزارت آموزش و پرورش اقدامی ارزشمند تلقی می کنیم و امیدواریم شرایط به گونه ای رقم بخورد که مجالی برای دکتر سید جواد حسینی در راس وزارتخانه ایجاد شود تا بتواند با تزریق ایده های نو و کاربردی بار دیگر اعتماد و امید را به فرهنگیان عزیز باز گرداند.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید