گروه گزارش/

پیش از مطرح شدن سیدمحمد بطحایی به عنوان وزیر پیشنهادی دولت یازدهم و معرفی آن به مجلس برای رای اعتماد ، « صدای معلم » با نقد برنامه های بطحایی  ( این جا ) خاطر نشان کرد که گزینه مورد نظر وزیر موفق و پایداری برای مجموعه آموزش و پرورش نخواهد بود .

این انتقادها و مخالفت ها در شفافیت کامل و به کرات در این رسانه بیان شد اما متاسفانه گوش شنوایی نیافت .

روحانی در دفاع از  « سیدمحمد بطحایی » وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش گفت :

"  بنده برای وزارت آموزش و پرورش، بطحائی را در نظر گرفتم، او سابقه طولانی در آموزش و پرورش دارد. رشد سازمانی او در این وزارتخانه بوده و رده مربی بودن و دبیر بودن را طی کرده و به زیر و بم این وزارتخانه آشناست و در سند تحول هم زحمت زیادی کشید. مهم‌ترین و بزرگترین وزارتخانه ما، وزارت آموزش و پرورش است و هرچه در این‌جا تلاش و حمایت کنیم نتیجه بهتری برای جامعه خواهد داشت. انتظار دارم این 17 وزیر رای بالایی از نمایندگان کسب کنند، اما برای وزارت آموزش سفارش جدی می‌کنم تا این وزیر وارد کار سخت و پیچیده شود... "

« صدای معلم » در نقد سخنان رئیس جمهور نوشت : ( این جا )

" تعدادی از معلمان در مورد برکناری و یا استعفای فانی اعلام می کنند که این حرکتی تبلیغاتی توسط دولت در آستانه انتخابات است .

عدم رای اعتماد به محمدعلی نجفی در مجلس نهم موجب شد تا روحانی ، فانی را که چهره ای محافظه کار و البته متمایل به برنامه های دولت تدبیر و امید بود به همان مجلس معرفی کند .

با تغییر ترکیب اکثریت مجلس در دوره دهم و تغییر شرایط ، فانی دیگر پاسخ گوی نیازها نبود به ویژه آن که علی رغم توصیه های مکرر برخی افراد ، نمایندگان مجلس مبنی بر ضعیف بودن تیم وی ، فانی به ترکیب ستاد دست نزد و همچنان به راه پرنقص و اشتباه خویش ادامه داد .

انتظار این بود که با تغییر مجلس و تثیبت آن ، روحانی اقدام به ترمیم کابینه نماید .

رئیس جمهور می توانست فانی را پس از پایان سال تحصیلی ( اوایل تابستان ) تغییر دهد و این تاخیر حدود 4 ماهه به هیچ وجه قابل توجیه نیست .

داستان فانی به پایان رسید اما حکایت  پیچیده معلمان و کلاف سردرگم مقوله ای به نام " تعلیم و تربیت " هنوز سرجایش باقی است ... "

هنوز روحانی در مورد این پرسش ها و دلایل اصلی این تغییر توضیحی به معلمان نداده است ؟

نکته مهمی که در سخنان روحانی دیده می شود " سفارش جدی " نمایندگان مجلس برای رای اعتماد به بطحایی است .

آیا روحانی به خاطر جایگاه ویژه " آموزش و پرورش " این سفارش را کرده است ؟

روحانی و تیم انتخاباتی ایشان در ایام تبلیغات انتخاباتی اعلام کرد که آموزش و پرورش را در اولویت نخست قرار خواهد داد .

آقای نجفی در آن ایام چندین بار اعلام کرد که در صورت پیروزی روحانی در انتخابات " پویش مطالبات فرهنگیان " را مدیریت کرده و آن را برای رئیس جمهور و سایر مسئولان ارسال خواهد کرد .

روحانی پیروز شد . حدود دو ماه هم گذشت و پس از پی گیری های فراوان صدای معلم ، یک گروه تلگرامی تشکیل شد . ( این جا )

سپس نجفی شهردار تهران شد و دیگری خبری از این پویش و سرانجام آن به اطلاع معلمان نرسید .

بسیاری از معلمان پس از گذشت چند ماه به این باور و یقین نرسیده اند که واقعا آن طور که روحانی و  شورای سیاست گذاری ستاد فرهنگیان می گفت ؛ آموزش و پرورش در اولویت اول است .

« صدای معلم » در همین گزارش رفتار نمایندگان مجلس را نیز مورد نقد قرار داده و نوشت :

"  « کمیبسیون آموزش و تحقیقات مجلس » یک مرجع تخصصی و کارشناسی برای بررسی مسائل مختلف آموزش و پرورش و از جمله صلاحیت وزیر پیشنهادی است .

انتظار این بود یک یا دو نفر به عنوان نماینده این کمیسیون نظر تخصصی و کارشناسی شده خود را در مورد برنامه های بطحایی و نیز  قابلیت اجرایی آن با توجه به شرایط  و امکانات موجود ارائه می کردند .

حتی می شد یک مقایسه  مطالعاتی - تطبیقی در 4 سال گذشته در مورد سه وزیر صورت می گرفت و نقاط قوت  ضعف هر برنامه به  صورت دقیق و مستند ذکر می شد تا  نمایندگانی که می خواهند رای اعتماد دهند با نگاهی بازتر و اطلاعاتی موثق تصمیم گیری کنند .

این گونه نشست ها برای بررسی صلاحیت های یک وزیر پیشنهادی آن هم پس از گذشت 4 دهه از انقلاب اسلامی در مرکز تصمیم گیری و تقنینی کشور در حد فاجعه است و جامعه را نسبت به صلاحیت نمایندگان دچار تردید می کند ...

واقعیت آن است که اکثریت نمایندگان مجلس دیدگاه درست و یا منسجمی در مورد آموزش و پرورش و کارکردهای آن ندارند و حتی شناخت جامع و دقیقی از چالش ها و  نیازهای آن ندارند .

حضور یک وزیر توان مند ، جسور ، با شهامت و در مجموع فردی که بتواند مطالبات معلمان را با رساترین و بلیغ ترین بیان به گوش لایه های حاکمیت برساند تا حدود زیادی از بار منفی و مخرب این پتانسیل خواهد کاست .

بطحایی مدیر بحران نیست !

مرد میدان هم نیست !

تجربه ای هم ندارد .

در بین بدنه آموزش و پرورش هم نه جایگاهی دارد ، نه پایگاهی و نه محبوبیتی .

شاید فردا معلمان به سراغ نمایندگانی بروند که چشم بسته و یا با رویکردهای سیاسی و جناحی به بطحایی رای اعتماد دادند !

آن وقت دیگر شاید آن تعاملات نظام مند به کار نیاید ..."

« صدای معلم » در نقد عملکرد فراکسیون امید نوشت : ( این جا )

" در جریان رای اعتماد به وزرای پیشنهادی رئیس جمهور، فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی مواضع شفافی در این رابطه اتخاذ نکرد و صداهای مختلفی از اعضای این فراکسیون شنیده شد.

« فراکسیون امید » قاعدتا می توانسته یکی از این سه موضع زیر را اتخاذ کرده  باشد:

 1- به کل وزرای پیشنهادی آقای روحانی رای اعتماد داده است.

2- به اکثریت وزرای پیشنهادی رای اعتماد داده و به یکی دو نفر رای منفی داده است.

 3- فراکسیون به جمع بندی نرسیده و اعضای فراکسیون بر اساس تشخیص خود عمل کرده اند.

 اگر رای به وزرا  به تشخیص فردی نمایندگان بوده است چهره های شاخص اصلاح طلب و به خصوص اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات باید مواضع خود را شفاف اعلام کنند.

 مطلب بعدی این است که آیا فراکسیون امید با فراکسیون های اصولگرا و مستقل مجلس در خصوص رای اعتماد  به وزرا تفاهم و توافقی رسیده بود؟

 اگر پاسخ مثبت است و آن گونه که شنیده می شود قرار بوده سه فراکسیون اصلی مجلس ، به طور هماهنگ به همه وزرای پیشنهادی رای اعتماد بدهند آیا  فراکسیون های اصولگرا و مستقل مجلس به این توافق پای بند بوده اند؟

 رای پایین برخی وزرای اصلاح طلب و رای منفی به بیطرف وزیر نیرو در مقابل رای بالای رحمانی فضلی ، بطحایی و برخی دیگر از وزرایی که مورد انتقاد جریان اصلاح طلب بودند این احتمال را تقویت می کند که فراکسیون امید از فراکسیون های رقیب رودست خورده و در حالی که اعضای  فراکسیون امید به همه وزرای پیشنهادی رای اعتماد داده اند ، اصولگرایان عهدشکنی کرده و به وزرای با گرایش اصلاح طلبی رای منفی داده اند و دلیل نامتجانس بودن آرا همین نکته بوده است .

فراکسیون امید باید به صورت شفاف به مردم توضیح دهد که چه موضعی در قبال وزرای پیشنهادی رییس جمهور اتخاذ کرده و با فراکسیون های دیگر به چه توافقی رسیده است.

اگر نظر این فراکسیون مبنی بر حمایت از سید محمد بطحایی بوده است بسیاری از معلمان می خواهند بدانند فراکسیون امید بر اساس چه تحلیل و یا دلایلی به « سید محد بطحایی » رای اعتماد داده است .

« صدای معلم » امیدوار است که هیات رئیس فراکسیون امید در جهت شفاف سازی و استمرار " اعتماد و امید "  در این موارد به جد پاسخ گو باشد ."

پس از رای غیرقابل باور اکثریت نمایندگان مجلس به بطحایی صدای معلم در خبری که منتشر کرد ؛ « سیدمحمد بطحایی » را وزیر آموزش و پرورش روحانی نامید . ( این جا )

و امروز یک عضو هیات رئیسه مجلس در مورد وزیر آینده آموزش و پرورش  به ایسنا گفته است :

" ما منتظر هستیم که آقای روحانی یک فرد قوی را برای تصدی به مجلس شورای اسلامی پیشنهاد دهد چرا که مجلس در سال چهارم فعالیت خود به وزیر ضعیف رأی نخواهد داد.

وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش باید کسی باشد که وجاهتی بین معلمان و جامعه آموزش و پرورش داشته باشد و با مشکلات آموزش و پرورش از مطالبات فرهنگیان گرفته تا مسائل مربوط به حقوق و مزایا و موارد مختلف آشنایی داشته باشند و توان پیگیری و حل مسائل را دارا باشد.

یوسف نژاد با بیان این که وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش باید از مجلس شورای اسلامی و کمیسیون‌های تخصصی آن و همچنین دولت در جهت منفعت جامعه فرهنگی بهره بگیرد، در این باره خاطرنشان کرد: نمایندگان متقاضی معرفی فردی با قابلیت‌ها و رزومه قابل دفاع و همچنین سابقه مدیریت و وجاهت مناسب برای حل مسائل این وزارتخانه هستند.

تنها درخواست صدای معلم از این نمایندگان آن است که با نگاه به گذشته و عملکرد خویش اندکی تفکر کنند .

پایان گزارش/

گروه اخبار/

گروه اخبار/

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم، حجت‌الاسلام علی ذوعلم در دومین نشست  کارشناسی سازمان پژوهش‌ و برنامه‌ریزی آموزشی  با موضوع"  تبیین منطق و فرآیند باز آرایی تشکیلات " با اشاره به شرایط فعلی وزارت آموزش‌وپرورش و تاکید بر اینکه  تغییرات مدیریتی نباید خللی در کار ایجاد کند، اظهار کرد:

 متاسفانه آقای بطحایی کناره‌گیری کرد، ایشان فردی سخت‌کوش، انقلابی و معتقد به تحول بود.او بسیار صریح و با قدرت در مقابله با سند 2030 موضع‌گیری و از ارزش‌های اسلامی و انقلابی دفاع کرد که برخی از این اقدام خوششان نیامد البته مجموعه آموزش و پرورش از کناره‌گیری ایشان راضی نبودند.

وی ادامه داد: گام‌های مهمی مانند  طرح بوم و مدرسه محوری در  زمان وزارت آقای بطحایی تبیین و آغاز شد که امیدواریم  از این پس نیز این طرح‌ها تداوم داشته باشد ، در حال حاضر سازمان پژوهش مسئول شورای راهبری طرح بوم است و باید راهنمای اجرای طرح را برای دوره‌های مختلف در مدارس دخترانه و پسرانه تدوین شود.

رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی با اشاره به تغییر و تحولات و جابه جایی مدیران بیان کرد: این جابجایی‌ها نباید لطمه‌ای به کار ما بزند، در حال حاضر مشغول آماده‌سازی برنامه درسی و تهیه ملزومات  آن از قبیل کاغذ برای سال 99 هستیم.

وی با تاکید بر اینکه باید در راستای بهره مندی از اجرای کامل برنامه درسی و به اقتضای اسناد بالا دستی در طراحی ساختار جدید برای سازمان به یک اقناع حداکثری برسیم و در معاونت توسعه و پشتیبانی این کار به جدیت در حال پیگیری است، گفت: آنچه امروز داریم کافی نیست و موضوعی که در سند نقشه جامع علمی کشور نیز بر آن تاکید شده است؛ لزوم عدم تفکیک بین نظر و عمل است اما  در نگاه اسلامی ما، برای یک کارگر ساده بهره‌مندی از اخلاق و توانمندی فکری به اندازه یک متخصص یا مجتهد لازم  است، فطرت الهی مرز نمی‌شناسد  نظام تعلیم و تربیت اسلامی ما نظامی است که نگاهش به همه یکسان است.

حجت‌الاسلام ذوعلم ادامه داد: در نگه‌داشت هنرجویان در مدارس فنی و کارو دانش نیز همین نگاه حاکم است. وقتی کسی از  پایه نهم متوسط به هنرستان می رود به معنای ضعیف بودن وی نیست بلکه او نسبت به قدرت ذهنی، توانایی مهارتی و عملی بالاتری دارد.

رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی با اشاره به اینکه هر 5 عنصر علم، تعقل، تفکر؛ عمل و اخلاق بر مبنای فلسفه انسان شناسی استوار هستند، گفت:  باید اهداف خود را در عمل  و برنامه ریزی در راستای اسناد تحولی که بر مبنای همگامی با غایت هستی و فطرت الهی تدوین شده اند تبیین کنیم. بر این اساس در اولین گام  مجزا بودن دو دفتر تالیف نظری و فنی و حرفه ای  محل اشکال است و باید آن را اصلاح کرد.

مشاوران مدارس هم روی خوشی به رشته‌‌های هنرستانی نشان نمی‌‌دهند

 ذوعلم با تاکید بر اصل یکپارچگی و لزوم به هم پیوستگی فرایند تحصیلی دانش‌آموزان در طول 12 سال مدرسه، بیان کرد: این سیر در متوسطه نظری رعایت شده و روی یک ریل ثابت در جریان است اما متاسفانه با ورود دانش آموزان شاخه فنی و کار دانش به هنرستان‌ها در یک ریل متفاوت قرار می‌گیرند تا حدی که حتی مشاوران تحصیلی در مدارس هم روی خوشی به این رشته‌ها نشان نمی‌دهند و آن را مسیر ثانویه می‌دانند.

رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی تصریح کرد: یادگیری قرآن و یا فرهنگ و هنر فقط نباید در یک کتاب خاص تجمیع شود و باید در تمام کتاب‌های درسی ما موج بزنند و وحدت حقیقی در جان دانش‌آموزان ما رقم زده شود دانش‌آموزان باید پیام‌های نانوشته سازمان پژوهش را در تمام رویکردها و محتوای خروجی دریافت کنند و برای یک زندگی ذوابعاد  آماده شوند.

 ذوعلم تاکید کرد: اگر فرض کنیم سازمان پژوهشی وجود ندارد و فرهنگ سازمانی ما نیاز به اصلاح دارد اولین فکری که به ذهن متبادر می شود این است که: باید دفتری داشته باشیم که مدرسه محوری را کارشناسی کند؛ باید ببینیم چقدر مدارس امروز با اسناد تحولی مطابقت دارند. ما یقین داریم نهاد مدرسه نهاد ماندگاری است و انبیاء پایه گذار مدرسه بودند، مدرسه سه رکن اصلی: جمع محوری، معلم محوری و آموزش محوری را در خود دارد. کارکرد مسجد نیز در فرهنگ و ادبیات ما بخش زیادی مشابه کارکرد مدرسه است، در مساجد امام جماعت احادیثی می‌گوید که جنبه آموزشی دارد، در واقع وقتی با هم هستیم بهتر یاد می‌گیریم.

شعار مرگ مدرسه بی‌ریشه است

وی تصریح کرد: شعارهایی مثل مرگ مدرسه بی ریشه بوده و استدلال استواری بر آن نیست اما اینکه مدرسه ما الان در چه جایگاهی است باید مورد  بحث و بررسی باشد.

رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی در ادامه به ساحت‌های شش‌گانه در سند تحول بنیادین اشاره و بیان کرد: در حال حاضر فقط بر روی ساحت علم و فناوری تاکید شده است و 5 ساحت‌دیگر مغفول بوده و به حاشیه‌نشین رفته‌اند. در حالی که ساحت تربیتی، اعتقادی و اخلاقی باید مقدم بر همه مطرح و تامین می‌شد.

پایان پیام/

گروه استان ها و شهرستان ها/

بر اساس گزارش ها ، « سیدمحمد بطحایی » وزیر سابق آموزش و پرورش در 12 خرداد استعفا می کند .

درخواست استعفای وی پس از 2 روز یعنی 14 خرداد از سوی رئیس جمهور مورد پذیرش قرار می گیرد . ( 1 )

و اما نکته تامل برانگیز آن است که بطحایی در 15 خرداد در نامه ای ، « مهدی رفیعی دهکردی » را که سمت « معاون پرورشی و فرهنگی اداره کل آموزش و پرورش خوزستان را بر عهده داشته است به سمت " مدیر کل آموزش و پرورش استان خوزستان " منصوب می کند .

حال پرسش این است که به لحاظ قانونی وزیر مستعفی که استعفای وی مورد پذیرش رئیس دولت قرار گرفته است مجاز به انجام چنین کاری بوده است ؟

از سوی دیگر صدور ابلاغ مدیر کلی در روز تعطیلی صورت گرفته است .

پرسش صدای معلم این است که این همه شتاب برای چه بوده است و چرا صدور ابلاغ به روزهای بعد موکول نشده است ؟

این رسانه از « سیدجواد حسینی » می خواهد در راستای شفاف سازی و تنویر افکار عمومی مساله را پی گیری و نتیجه را اعلان نماید .

این نخستین درخواست یک رسانه مردمی و مستقل از سرپرست وزارت آموزش و پرورش برای عمل به قانون گرایی و اثبات گفته ها است .

پیش تر ؛ صدای معلم گزارشی را در این مورد منتشر کرده بود . ( این جا )

پایان گزارش/

( 1 )

ه گزارش ایلنا، حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی رئیس جمهوری به دنبال درخواست استعفای سید محمد بطحائی وزیر آموزش و پرورش به منظور نامزدی در انتخابات مجلس شورای اسلامی، ضمن تشکر از زحمات وی در دوران مسئولیت در این وزارتخانه، با این درخواست استعفا موافقت کرد.

متن نامه تقاضای استعفای آقای بطحائی که دوازدهم خردادماه ۹۸ تقدیم رئیس جمهوری شده، به این شرح است:

حضرت حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای دکتر روحانی

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات،

از آنجایی که اینجانب قصد کاندیدائی برای نمایندگی مجلس شورای اسلامی را دارم و با توجه به مهلت قانونی مقرر (۹۸/۳/۱۶) بدین وسیله استدعا دارم با درخواست استعفای اینجانب موافقت فرمائید.

از اینکه با اعتماد به اینجانب، فرصت همراهی با دولت دوازدهم و خدمت را برایم فراهم آوردید، بسیار سپاسگزارم.

ارادتمند - سیدمحمد بطحائی – ۱۳۹۸/۳/۱۲

پس از پیگیری و اصرار بطحائی بر پذیرش استعفا، رئیس جمهوری روز سه‌شنبه مورخه چهاردهم خردادماه ۹۸، با درخواست وی موافقت و در هامش نامه استعفای آقای بطحائی نوشت:

بسمه تعالی

جناب آقای سیدمحمد بطحائی دام عزه

با تشکر از زحمات جنابعالی در دوران مسئولیت وزارت آموزش و پرورش و با توجه به تصمیم جنابعالی برای شرکت در انتخابات مجلس شورای اسلامی به‌عنوان کاندیدای نمایندگی، با استعفای جنابعالی موافقت می‌کنم. توفیق روزافزون جنابعالی را از خداوند بزرگ، مسألت می‌نمایم.

حسن روحانی

۹۸/۳/۱۴

مملکت داری، کار همه کس نیست و مدرسه داری، کار هیچ کس نیست. راست گفته اند که اگر امر آموزش بچه های آدمی را به دست موجوداتی غیر از آدمیان می سپردند، آن گاه ,واقعا می شد از کم و کیف دانایی و توانایی آنها با خبر شد. سهل و ممتنع بودن این کار تنها به همین اندازه محدود نمی شود. در جوامع درحال توسعه ای مثل جامعه ما، مشکلات مضاعف است. از رهگذر همین روزمرگی و بی تفاوتی اغلب معلمان و باری به هرجهت دیدن امور این وزارتخانه است که بعید نیست حتی بی وزیر نیز ، روزگارش سپری گردد.

آموزش و پرورش ما هم مذهبی است و هم انقلابی و هم ایرانی و به همین خاطر مثل هیچ یک از نظام های آموزشی دنیا که می شناسیم، نیست. این آموزش و پرورش، اگرچه استراتژیک نیست اما ایدئولوژیک هست. برای همین، ما بس که میراث دار یک آموزش انقلابی هستیم ، انقلاب آموزشی را خیلی بر نمی تابیم. منحصر به فردی ما در همین انگاره های انقلابی و اعتقادی محدود نمی شود و پرخرجی آموزش و بی پولی ما هم بلای مضاعف است؛ خاصه اکنون که طوفان تحریم و تورم به شدت همه ارکان جامعه را در نوردیده است.
بعد از انقلاب تا الان چهارده نفر مسئولیت وزارتخانه آموزش و پرورش را برعهده گرفته اند. یعنی هر وزیر برای کمتر از سه سال و این کمتر از عمر معمول چهار ساله کابینه هاست. بگذریم از این که اغلب این وزراء دولت مستعجل داشته اند و تحصیلات خاص در آموزش و پرورش نداشته اند اما واقعیت این است در شرایط فعلی ، مسئله آموزش و پرورش در اولویت نیست.

در این میان، انصراف آقای بطحایی از ادامه کار، به مثابه بی سابقه ترین خودزنی در آموزش و پرورش و آن هم در سطح عالی ترین مقام وزارت بود که معلمان را در این واپسین سال تحصیلی حیرت زده ساخت.

اکنون در رفتن او ، هر نوعی سخن گفته اند و می گویند . نخواستن یا نتواستن؟! مسئله این است و الا کیست که نداند او از ابتدا در این حوزه حضور داشته و هم به اسم و هم به رسم ،معلم بوده است.

اگرچه بطحایی برای رفتنش ، حرفهایش را مطرح نکرد ولی در واقع به زبان بی زبانی گفت آموزش و پرورش ما به کلاف سردر گمی می ماند که دست هایی نامریی امان نمی دهند تا دستی و دست هایی در گره گشایی آن از آستین به در آیند.

از رهگذر همین روزمرگی و بی تفاوتی اغلب معلمان و باری به هرجهت دیدن امور این وزارتخانه است که بعید نیست حتی بی وزیر نیز ، روزگارش سپری گردد.

می دانیم که بطحایی اولین و آخرین منجی کشتی به گل نشسته آموزش و پرورش نبود اما وقتی رفت معلوم نشد چرا در قالب نامه ای، نکته ای را طرح نکرد .مثلا چرا نگفت تا وقتی که سیاست مدرسه فروشی، راهی برای برون رفت از تنگنای کسری بودجه توصیه و تکلیف شده است، تا وقتی که بیش از نود درصد بودجه وزارتخانه، به پرداخت حقوق معلمان و کارکنان اختصاص می یابد، تا وقتی این همه عزل و نصب وزیر در طول این چهل سال نتوانست به فتح و فرجی در سامان بخشی آن منجر شود، تا زمانی که هر اداره به جای تعقیب سیاست های آموزشی ، بیشتر به یک بنگاه شغلی می ماند که در آخر ماه، دستمزد کارمندانش را توزیع می کند، تا وقتی که اوج و فرود تاملات اجتماعی روی نظام آموزشی در بزنگاه انتخابات ریاست جمهوری است، تا که وقتی اهم مطالب معلمان معترض در تحصن ها، در باب پائینی حقوق و نبود برابری در پرداخت ها و برخورداری از مسائل رفاهی است و کمتر معلمی از عدالت آموزشی و نبود تجهیزات و ایرادات شیوه های آموزشی دم می زند و تا وقتی که معلمان متحصن در دفتر مدارس، چهره خود را پشت پلاکارد در دستشان مخفی می کنند و تا وقتی که همه، همه چیز را از وزیر می خواهند و هیبت و هیئت توانایی و تاثیرگذاری خود را نمی بینند، همان بهتر که او نیز وانمود کند بهر رسیدن به بهارستان ، راهش را عوض نموده است و.. نقطه، سرخط!

تهران

گروه اخبار/

مطابق اعلام پایگاه اطلاع رسانی دولت قرار بود تا سرپرست وزارت آموزش و پرورش تا روز شنبه مشخص شود .

در میان گمانه زنی های متعدد سرانجام «سید جواد حسینی» با حکم رئیس جمهوری به عنوان سرپرست وزارت آموزش و پرورش منصوب شد .

به گزارش روز یکشنبه پایگاه اطلاع رسانی دولت، «علی ربیعی» با بیان اینکه در روزهای گذشته گزینه‌های مختلفی برای تصدی این پست با رئیس جمهوری دیدار و برنامه ارائه کردند، افزود: در پی استعفای سید محمد بطحایی وزیر آموزش و پرورش و پذیرش استعفای وی از سوی رئیس جمهوری، گزینه‌های مختلفی برای تصدی سرپرستی این وزارتخانه مطرح شدند که در نهایت دکتر روحانی از میان این گزینه‌ها، با صدور حکمی دکتر سید جواد حسینی را به عنوان سرپرست وزارت آموزش و پرورش منصوب کرد.

ربیعی با تاکید بر اینکه وزارت آموزش و پرورش از اهمیت و جایگاه ویژه ای برای دولت و شخص آقای روحانی برخوردار است، تصریح کرد: در انتخاب سرپرست وزارت آموزش و پرورش همه دغدغه‌های مربوط به فرهنگیان و دانش آموزان مد نظر قرار گرفته است.

سیدجواد حسینی پیشتر مدیر کل آموزش و پرورش استان خراسان رضوی بود و معاونت سیاسی، امنیتی و اجتماعی و قائم مقام استانداری خراسان رضوی را نیز در کارنامه خود دارد .

پایان پیام/

خوش خیالی است که برای رفتن سید محمد بطحایی ، شادمانی کنیم ، هر چند در مدت وزارت ایشان سریال نادیده شدن فرهنگیان ، تراژدی ناتمام وزارت آموزش و پرورش به قسمت های پر تعداد خود ادامه داد ، اما امروز هر کس خصوصا اگر از بدنۀ فعلی وزارتخانه به جانشینی ایشان منصوب شود ، امیدی به ایجاد تغییرات مفید و مؤثر در ساختار نظام آموزشی و بهبود اوضاع معیشتی فرهنگیان نخواهد بود.

آموزش و پرورش به چهره و تفکر جدید و توانمندی نیازمند است ، فردی که جسارت تصمیم گیری و استقلال رأی داشته باشد و از هر نوع جناح بندی مرسوم به دور باشد. تمامی دغدغۀ او فقط باید آموزش و پرورش و احیای آن باشد. امیدوارم فردی که برای این منظور انتخاب خواهد شد ذوق زده و شتابان ، بلی نگوید و برای وزارت خود شرط و شروط بگذارد. او باید قدرت اجرایی و آزادی عمل بخواهد . او باید از تسلط چهل سالۀ سیاسیون بر آموزش و پرورش ، عاری باشد و منافع زیرمجموعه را بر مطامع شخصی مسلط سازد. خلاصه اگر او همانند وزرای سابق هست و می اندیشد اصلا و ابدا به درد ما نمی خورد.

جناب رئیس جمهور
حداقل اگر معاش ما برای بقای مان بسنده نیست ، با انتخاب و انتصاب مدیرانی شایسته ، کاربلد ، با وجدان ، متقی ، صالح و خدا ترس ، امیدواری را برای ما در انجام خدمتی صادقانه ، ممکن گردانید که ظلم آنان بسی بسیار و قدرت آنان در حال فزونی است ، قدرتی که دایرۀ فساد اخلاقی و اقتصادی و سیاسی آنان را وسعت بخشیده و عرصه را بر خدمتگزاران صادق تنگ تر نموده است. فرهنگیان از نزولات ارزشی شغل خویش ملول و دل نگرانند. خسته و نومیدند و از ظلم برخی مدیران کل آموزش و پرورش استانها جراحت های عمیقی بر روح و جسم و اندیشۀ خود دارند که به نوازش بلند مرتبه ای نیازمندند فی الواقع ما در حال ذوب شدن هستیم و فساد مدیران در حال فربه شدن . این همه ناله و فغان ، خدا را خوش نمی آید. تا کی پیران بازنشسته باید پا در رکاب امیدواری بنهند و برای مظلومیت نشینی جلوی درب مراکزی چون مجلس و سازمان برنامه و بودجه و وزارت آموزش و پرورش و استانداری و دفاتر نمایندگی شهر و استان خود و..... جهت تجمعات صنفی بشتابند که متأسفانه گاه با بی مهری دستگیر و یا مجروح هم بشوند؟ ما فرهنگیان ، برای ایجاد هماهنگی و همدلی و ترویج عقلانیت و قانونمداری و استقلال رأی به پارلمان فرهنگیان نیازمندیم

فامیل بازی ، رانت خواری ، جایگزینی رابطه به جای ضابطه در انتخاب مدیران و معاونان ، سوء استفاده از موقعیت شغلی و قدرت ، اِعمال زور ، خودرأیی و ایجاد خوف و از بین بردن امنیت شغلی و سوءاستفاده از منصب وتمامی ابزارهای آن برای تبلیغات زودهنگام انتخابات و..... دردهای ناتمام ما فرهنگیان سراسر کشور است . در این عرصه ، افراد ساعی ، دلسوز و مؤثر نادیده گرفته می شوند و افراد متظاهر جاه طلب فرصت رشد می یابند ، اوضاع به گونه ای می شود که نیکوکاران را به نیکوکاری رغبتی نمی ماند ولی رغبت بدکاران به بدکاری افزوده می شود.

امید که ریاست محترم جمهوری ، چهره ای شایسته برای وزارت آموزش و پرورش معرفی نمایند که قادر باشد به تمامی ضعف ها و کاستی ها ، خاتمه بخشد. مشکل عمده در وزارت آموزش و پرورش ، منوط بودن چرخش امور وزارتخانه با سلیقه و تفکر فردی وزیر است . اصول و ساختار تثبیت شده ای که قانونمند و سیستماتیک و بر پایه عقلانیت باشد برای تبعیت وجود ندارد. با این شرایط هر فردی که وزیر می شود بر پیکر آموزش و پرورش صدمات و لطمات جبران ناپذیری وارد می نماید.

14 میلیون دانش آموز با تقریب تعداد اولیای آنها 25 میلیون نفر می شود و حدود 2 میلیون فرهنگی بازنشسته و شاغل با تقریب تعداد اعضای خانواده آنان یعنی 5 میلیون نفر ، جمعا 46 میلیون نفر ، مستقیم و غیرمستقیم با آموزش و پرورش و برکات و نقصان های آن در ارتباطند ، با محاسبۀ خویشاوندان نَسبی هر کدام ، کل ملت با آموزش و پرورش درگیرند ، پس برای اعتلای وطن و آرمان های اجتماعی و فرهنگی آن ، امروز آموزش و پرورش بعد رهایی از ضعف های مدیریتی سیدمحمد بطحایی که نارضایتی در آن به اوج خود رسید ، حقیقتا به ظهور یک چهره نیازمند است.

جناب رئیس جمهور ،
این بار به جای شخصیت سیاسی ، فردی از دانشگاه و حیطۀ تعلیم و تربیت که خط و ربط سیاسی نداشته باشد ، برگزینید تا ما فرهنگیان با دانش و خرد ایشان ، به زحمت بیفتیم و جهش ارتقایی به خود بدهیم . بیشتر مجبور به مطالعه بوده و احساس نیاز به دانش افزایی بنماییم و بیشتر در کلاس درس بکوشیم تا از ایستایی تفکر و اندیشه و تعقل و خلاقیت رهایی یابیم. به عبارتی دیگر ، فردی در این عرصه بر مسند وزارت بنشیند که جامعۀ فرهنگیان را از بیماری مسری و مزمن بی تفاوتی رهایی بخشد. فردی که قبلا خود معلم بوده است و با زحمت و کوشش ، به تحرک صعودی رسیده باشد.

اعتقاد ما بر این اصل است که هر اهل فن و کارشناس ، می بایست در جایگاه شغلی خود فعالیت نماید ، حضور افراد غیرمسئول وغیر متخصص در آموزش و پرورش نگرانی های بسیاری را در آموزش و پرورش بوجود می آورد. ما فقط در داخل مرزهای کشور خود زندگی نمی کنیم و برای قدرتمندی روزافزون مجبور به همراهی و گفت و گو و بده و بستان با دیگر کشورهای جهان هستیم ، لذا برای نیل به هدف ، باید دانش مرسوم و معمول در دیگر کشورها را بیاموزیم و آموزش دهیم .

انتظار داریم که وزیر آتی هم از تداخل واحدهای مختلف در وزارتخانه بپرهیزد و هم مسئولیت ادرۀ امور آنها را به کارشناسان اهل فن آموزش و پرورش بسپارد. به نظر می رسد سید محمد بطحایی برای خاموش نمودن آتش اعتراضات و انتقادها ، با دست به دامن عده ای خاص شدن و با پوشش جلوه گاه حساس اعتقادی ملت ، آنان را اتومات به خاموشی و مسکوت ماندن واداشته بود. اما هر اهل آموزش و پرورشی نگران حال و روز آن است. نگران کم رنگ شدن شاهرگ تخصص و مهارت برای ایفای نقش خطیر تعلیم و تربیت در این وزارتخانه و جامعه .

ما فرهنگیان ، از یک سو برای رفتن سیدمحمد بطحایی خرسندیم ، اما از سوی دیگر در آینده برای داشتن نمایندگانی چون ایشان با سابقۀ وزارتی که برجای گذاشته اند و یا برخی مدیران کل که ناشایستگی آنان دَمار از روزگار فرهنگیان و دانش آموزان و اولیای آنان و پیکر آموزش در آورده بود ، نگرانیم.

ما فرهنگیان ، انتظار رهایی از رخوت و کاهلی در کل وزارت آموزش و پرورش هستیم.
ما فرهنگیان ، حاکمیت دموکراسی و فرهنگ و دانش روز را در آموزش و پرورش طالبیم.
ما فرهنگیان ، انتظار رخت بر بستن تظاهرات اخلاقی و رفتاری در آموزش و پرورش هستیم.
ما فرهنگیان ، انتظار سهم بری بیشتر نسبت به سایر وزارتخانه ها از بودجۀ کل کشور را داریم.
ما فرهنگیان ، مدیران و مدیران کل توانمند بدون قرار گرفتن در سیطرۀ نفوذ نمایندگان مجلس را طالبیم.
ما فرهنگیان ، برای ایجاد هماهنگی و همدلی و ترویج عقلانیت و قانونمداری و استقلال رأی به پارلمان فرهنگیان نیازمندیم.
و....

تا من معلم از نحوست خط فقر و پیچش و حاکمیت خوفناک همه جانبۀ آن در ساختار فعلی در مدارس ، خلاص نشوم ، آموزش و پرورش در این کشور ره به جایی نخواهد سپرد. انتخاب وزیر از مردان فعلی در وزارتخانه و یا با سفارش و تأکید لایه های سیاسی کشور ، آموزش و پرورش کشور را به رشد و توسعۀ پایدار نخواهد رساند.

امروز کشور من نیاز به فردی شجاع ، جسور ، مستقل ، باسواد ، اهل فن و متخصصی نیاز دارد تا ابتدا شنوندۀ خوبی باشد و سپس قدرت اجرایی داشته باشد. او باید قدرت تشخیص عمل سره از ناسره را داشته باشد و با گوش دادن به آرای موافق و مخالف ، معدل عقلی بگیرد.

در پایان با دو جمله و یا بینش بزرگان ، پیام خود را مُزّین به تعقل می نمایم :

جرج برنارد شاو ( نمایشنامه نویس و منتقد ادبی ) : ملت از راه آزادی به تعلیم و تربیت دست می یابند ، نه برعکس.

آندره موروا ( مقاله نویس ) : هدف آموزش و پرورش این نیست که متخصص و اهل فن تحویل بدهد، بلکه هدف آموزش این است که فکر و هوش عالی بسازد.

پس جامعه ما با دست یازیدن به نعمت الهی آزادی ، امر تعلیم و تربیت را مقدور سازد و به هدف اصلی خود یعنی ساختن فکر و هوش عالی بپردازد. برای تحقق این دو ، می بایست امروز بعد چهل سال ، شایسته سالاری در آموزش و پرورش جوانه بزند.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

"من در آستانه دوره جدید خدمتم در وزارت آموزش و پرورش ۳ قول جدی را به مردم و همکاران عزیزم می دهم، اول اینکه از همین امروز تحول در نظام آموزش و پرورش را بر اساس سند تحول بنیادین با جدیت آغاز کنم ، دوم اینکه برای تربیت نسلی متدین، خلاق ،کارآفرین و با نشاط همه ی تلاش  و مساعی خود را به کارگیرم و سوم اینکه به عنوان نماینده یک میلیون و هفتصدهزار فرهنگی شاغل و بازنشسته فرهیخته در هیات محترم دولت همه ی همت و تلاش خودم را برای ارتقاء معیشت و منزلت آنها به کار گیرم."

سخنان فوق مطالبی است که سیدمحمد بطحایی وزیر پیشین آموزش وپرورش در اولین روز کاری خود به عنوان ۳ قول جدی به مردم و جامعه فرهنگیان مطرح کردند.

اکنون که حدود ۲ سال از آن زمان سپری شده است باید ببینیم وزیر محترم تا چه میزان در تحقق بخشیدن به وعده های خود موفق بوده اند.
حقیر در مطلبی با عنوان وزارت بطحایی تکرار وزارت دکترفانی در زمان معرفی بطحایی به عنوان وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش به مجلس در مرداد ۹۶ ، پیش بینی نمودم که با توجه به چالش های فراوان پیش روی نظام آموزش عمومی و همچنین کارنامه بطحایی در مسئولیت های قبلی ، در صورت رای اعتماد نمایندگان مجلس به بطحایی دوره وزارت دکتر فانی در سطحی پایین تر تکرار خواهد شد.
اگر نگاهی به وضعیت وزرای قبلی آموزش و پرورش بیاندازیم بدون تردید اکثر آنها در دوره ی وزارت خود موقعیت تثبیت شده ای نداشته اند و همواره با عدم رضایت مندی  فرهنگیان در حوزه های مختلف مواجه بوده اند و یا زیر تیغ استیضاح نمایندگانی بوده اند که از این اهرم در راستای منافع شخصی و حزبی خود و همچنین چینش مهره های مورد نظرشان در حوزه انتخابیه خود بهره برده اند.
بازی با افکار عمومی و عدم شفافیت در راس نهادهای حاکمیتی به یک رویه منسوخ تبدیل شده است .

باور کردن استعفا برای کاندیداتوری مجلس ، عدم پرداخت معوقات فرهنگیان ، عدم همراهی دولت در بحث رتبه بندی و دیگر دلایل مطرح شده به نظر ساده انگاری است ، حتی در صورت کاندیداتوری احتمالی بطحایی باید ببینیم چه افراد و جریاناتی در صحنه گردانی این استعفا منفعت خواهند برد.
بطحایی همانند اکثر اسلاف خود وزیری نبوده است که به دلایل مطرح شده وبه این راحتی ردای وزارت را از تن بیرون آورده و عطای آن را به لقایش ببخشد.
 کرسی وزارت آموزش و پرورش همواره در ۴ دهه ی گذشته مکانی برای پرکردن رزومه مدیران ارشد و میانی وزارتخانه بوده است .

در چهل سال گذشته همواره سیاست های نظام در عرصه تعلیم و تربیت به صورت آزمون و خطا پیش رفته است ، به گونه ای که وزیری در زمان رای اعتماد با برنامه هایی که بیشتر آنها روی کاغذ مانده اند و یا به دلایل مختلف  به صورت ناقص و نیم بند اجرا شده اند از ایستگاه بهارستان عبور کرده و پس از مدتی کنار رفته و فرد بعدی با ناکارآمد خواندن برنامه های وزیر پیشین خود برنامه های جدیدی در دستور کارش قرارداده است که این رویه آسیب های فراوانی به نظام آموزشی وارد کرده است.
بدیهی است تا زمانی که نگاه حاکمیت به نظام آموزشی از مصرفی به سرمایه ای تغییر پیدا نکند هیچ چشم انداز روشنی پیش روی نظام آموزشی کشور نخواهد بود و جابه جایی افراد پاک کردن صورت مسئله و یا در راستای پاسخگویی به فشار افکار عمومی خواهد بود.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه گزارش/

استعفای سیدمحمد بطحایی واکنش های مختلفی را در میان جامعه و اقشار مختلف برانگیخته است .

یکی از این واکنش ها مربوط به « محمود مهرمحمدی » سرپرست سابق دانشگاه فرهنگیان است .

ایشان در اظهار نظری خطاب به وزیر مستعفی آموزش و پرورش گفته است :

" برادر گرامی جناب آقای سیدمحمد بطحایی

سلام

خسته نباشید.

رفتن‌تان مانند آمدن‌تان غیرمنتظره بود!

اما در باب دلیل رفتن، عموم را گمان بر این است که قصه جز این است؛ یعنی شرکت در انتخابات مجلس به شوخی شبیه است و پوششی برای آبروداری.

باری، اگر این برداشت درست باشد، همان بهتر که به شیوهٔ سلف و استادتان دکتر فانی عمل می‌کردید و زیر بار پوشش‌ساختن برای برکناری نمی‌رفتید. یقینا در تاریخ قضاوت بهتری دربارهٔ شما و شیوهٔ رفتن‌تان از وزارت می‌شد.

حتی بهتر از این، آن که منتظر خواسته‌شدن عذرتان توسط رئیس جمهور نمی‌ماندید. اگر ایده‌ها و تعهداتی که برای خدمت به آموزش‌ و‌ پرورش در سر داشتید، پیش نمی‌رفت و از وزارت جز نامی بیش باقی نمانده بود، به رویهٔ اسلاف‌تان در کابینه تأسی جسته و با اعلام آشکار موارد، عطای وزارت را به لقایش می‌بخشیدید.

برایتان آرزوی موفقیت و آرامش دارم.

برادرتان: محمود مهرمحمدی"

احتمالا آقای مهرمحمدی فراموش کرده است که بیش از 50 ماه برای گرفتن تاییدیه شورای عالی انقلاب فرهنگی به انتظار نشست و سرانجام موفق هم نشد .

" تا قبل از تصدی سرپرستی دانشگاه ،نظرات محمود مهر محمدی در در چارچوب آموزش و پرورش مدرن و غیر ایدئولوژیک می گنجید. حتی از نظر تیپ و ظاهر هم تلاشی هم برای همرنگ نشان دادن خود با اصولگرایان نمی کرد ....

مهرمحمدی تصور می کرد با حداکثر انعطاف در دیدگاه های خودش و با استفاده از تعابیر آشنایی مانند "حیات طیبه " و بازگذاشتن دست  "نهاد نمایندگی" و  بسیج دانشجویی و انتصاب افرادی از اصولگرایان در مدیریت های فرهنگی دانشگاه و ارائه چهره ای فراجناحی از خود ، می تواند اعتماد شورای عالی انقلاب فرهنگی را جلب کند.... ( این جا )

« صدای معلم » قبلا گفت و گویی با محمود مهرمحمدی انجام داد . ( این جا )

پرسیدیم :

شورای عالی انقلاب فرهنگی چهار سال است که  با حکم ریاست شما مخالفت کرده است. از زبان شما می خواهم بدانم دلایل شان برای مخالفت چه بوده است؟

مهرمحمدی پاسخ داد :

همین که خود شما گفتید. چیز تازه و جدیدی نیست. می گویند که فلانی دانشگاه را قبول ندارد و ما هم می گوییم که نگاه ما این است که دانشگاه فرهنگیان سیاست هایش نیازمند تبیین است و باید روی این سیاست ها به یک تفاهم برسیم.

من فکر می کنم ما رسیدیم. ما الآن در هیات امنا برنامه راهبردی را تصویب کردیم بنابراین بنده تا زمانی که در دانشگاه فرهنگیان باشم مکلف به اجرای برنامه راهبردی هستم که مصوب هیات امنا است. اما کماکان این بحث مطرح است که فلانی آن طور اعتقادی که ما فکر می کنیم باید مدیر دانشگاه به دانشگاه داشته باشد را ندارد و از این جهت است که برای تبدیل حکم از سرپرستی به ریاست از این کار امتناع می ورزند و این چیز جدیدی نیست .

این در حالی است که حسین خنیفر در پاسخ به پرسش صدای معلم در زمانی که سرپرست دانشگاه فرهنگیان بود وقتی پرسش شد اگر شورای عالی انقلاب فرهنگی صلاحیش را تایید نکند چه واکنشی خواهد داشت ؛ چنین گفت : ( این جا )

اگر سر شش ماه تکلیف سرپرستی بنده مشخص نشود و وزیر آموزش و پرورش مرا به شورای عالی انقلاب فرهنگی معرفی نکند، نمی ایستم و استعفا می دهم و می روم!

شاید بهتر باشد افراد پیش از توصیه و نصیحت کردن دیگران نگاهی به پشت سر خود هم داشته باشند .

افکار عمومی شوخی بردار نیست !

پایان گزارش/