گروه گزارش/  پس از اتمام مرحله نخست انتخابات صندوق ذخیره فرهنگیان ؛ « صدای معلم » در مطلبی با عنوان :

" صدای معلم به جد از مسئولان وزارت آموزش و پرورش انتظار دارد قبل از برگزاری سایر مراحل انتخابات شفاف سازی را انجام دهند "

تعیین صلاحیت معلمان نوعی توهین به ساحت معلم و تعلیم و تربیت است ؛ آمار شرکت کنندگان استانها و درصد اعضایی که در انتخابات صندوق ذخیره فرهنگیان شرکت کردند معلوم نیست " ( این جا ) نسبت به آن واکنش نشان داد .

در آن مطلب آمده بود : " آقای حصیری توضیح نداده اند که این کمیته ها چگونه انتخاب شده اند. اینکه در یک انتخابات ناظر و مجری و رسیدگی کننده به شکایات همگی توسط یک مرجع انتخاب شوند و نهایتا تمام کمیته ها به آقای حصیری و وزیر ختم شود، اعتماد به انتخابات را کاهش می دهد.

انتظار می رود برای جلوگیری از تقویت شبهات در مورد مهندسی انتخابات، اسامی ناظران ، چگونگی انتخاب آنها و تعداد آرای هر یک از داوطلبان چه آنها که انتخاب شده اند و چه آنها که انتخاب نشده اند اعلام شود... "

امروز سه شنبه اول اسفند وزارت آموزش و پرورش نسبت به آن واکنش نشان داد . ( این جا )

اکنون با توجه به میزان مشارکت حدود 180 هزار نفری از حداقل  800 هزار عضو صندوق ذخیره فرهنگیان ( 88 درصد فرهنگیان کشور عضو این صندوق هستند ) که مشارکت کم تر از 25 درصد را گواهی می دهد؛ این پرسش جدی مطرح است که آیا افراد منتخب می توانند نماینده قانونی و واقعی اعضای صندوق باشند ؟

« صدای معلم » پیش از آن  به دفعات نظر خود را در مورد صندوق ذخیره فرهنگیان بیان کرده است : ( این جا ) و ( این جا ) و ( این جا ) و ( این جا )

حجم جامعه پذیری غیراستاندارد ما در مدارس بیش از حد ظرفیت دانش آموزان مان است یا جریان جامعه پذیری در مدارس ما حدود و تعریف مشخصی ندارد/ بازدیدها اصولا از مدارس خاص و نوساز صورت می گیرد. مثل مدارس شاهد ، نمونه دولتی ، مدارس تیزهوشان یا مدارس بالا شهری . لذا مسئولین دل و جرأت رفتن به مدارس محروم روستایی و شهری برای مشاهده اوضاع اسفبار فضا و محیط آموزشی یا نابرخورداری امکانات آموزشی آنان را ندارند/ این بازدیدها غالبا بار فرمایشی یا نظارتی دارند و کمتر به حل مسأله یا مشکل منجر می شوند/ در گذشته هدف از بازدیدها بیشتر پیدا کردن مو از ماست بود اما امروز بازدیدها برای تهیه گزارش از امن و امان بودن اوضاع مدارس است ، چون قبلا اطلاع رسانی می شود/ هم مدیر و هم فرد بازدید کننده از ضعف ها یا کاستی ها مطلع هستند اما هر دو دروغ یکدیگر را از قبل برای مرتب بودن همه چیز در مدرسه به هنگام قبول مسئولیت باور کرده اند ، یک رضایت متقابل و مسالمت آمیز/ در اغلب بازدیدها امکان تنبیه و تذکر است اما تشویق یا پاداش به ندرت مشاهده می شود. اگر هم باشد برای مدیراست نه زیر مجموعه . زیرمجموعه با زبان شفاهی و تعارف تشویق می شود اما مدیر به صورت کتبی و مؤثر در سابقه اش تشویق می شود/ ما حتی برای بازدید یک متصدی کارشناس ابتدایی یا متوسطه و یا سرگروه آموزشی نیز چنین احساسی را داریم. ترس کارکنان مدرسه با دویدن بی امان از این اتاق به اتاقی دیگر.../ همه ما در جلساتی با چنین مقاماتی در مدرسه نشسته ایم و می دانیم که سکوت کُشنده ای جو آن را آزار می دهد اما ندایی از کسی بلند نمی شود. اغلب ما شهامت و جسارت طرح مسأله یا بیان مشکل را در جمع با مسئولین یا مقامات نداریم و اگر معلم نترسی هم قصد بیان دردسرهای موجود بنماید با ایما و اشاره مدیر، مسکوت می ماند

در این تمایزیابی‌ها به‌تدریج «پول» به مهم‌ترین ابزار تبدیل شده است/ پرسش این است که چرا تا این اندازه نسبت به برنامه‌ها و سیاست‌های برخی سازمان‌ها ازجمله آموزش و پرورش بدبینی وجود دارد؟ چرا این تصور وجود دارد که حتی یک سیاست خوب در جعبه‌سیاه آموزش و پرورش ممکن است به نتایج بد منجر شود/ این وضعیتی است که بسیاری از سازمان‌ها و نهادهای دولتی با آن مواجه‌اند/ گر طراحی چنین سیاست‌هایی در منظومۀ سیاست‌های آموزش و پرورش به‌طور شفاف توضیح داده نشود، حتی افراد و گروه‌هایی که ممکن است تا پیش از این از حذف آزمون‌ها و حتی مدارس متمایزکننده و برچسب‌زننده دفاع می‌کردند، حال در برابر آن مقاومت کنند

تهران

قم

«پیش از این، شورای‌عالی آموزش و پرورش طرح ارزشیابی توصیفی را در دوره ابتدایی تصویب کرده که براساس آن برگزاری هرگونه امتحان و آزمون خلاف قانون است و چندین سال می‌شود که دیگر در این مدارس امتحان نمی‌گیرند ولی این همه تبلیغ نکردند و من نمی‌فهمم این همه مانور و تبلیغ برای حذف یک آزمون برای چیست؟»/ «بسیاری از مدارس مطرح‌ شأن خود را اجل از نظارت‌های آموزش و پرورش می‌دانند، نمونه آن هم بی‌شمار است، مدارس خاص قدیمی در منطقه 12، مدارسی که مدیریت آن با مسئولان کشوری است و هر سال بدون هیچ‌گونه نظارتی آزمون داشته‌اند و قطعا هم خواهند داشت.»/ «همه می‌دانند شهاب یک طرح شکست خورده است، به 3دلیل؛ اول اینکه آموزش‌ و پرورش بودجه کافی برای اجرای آن ندارد، دوم اینکه معلمان در این‌باره توجیه نیستند، دلیل سوم هم مربوط به نبود امکانات و بی‌انگیزگی معلمان است. چطور می‌توان از معلمی که حق‌التدریسش ماه‌هاست عقب افتاده، خواست چنین طرح زمانبری را اجرا کند، با کدام انگیزه؟ به‌خصوص اینکه طرح مکمل آموزش است و فراتر از وظایف سازمانی معلمان تعریف شده.»/ «مانور روی طرح شهاب که چندبار شکست خورده، فقط یک مغالطه است و آموزش‌ و پرورش چیزی در چنته ندارد و فقط می‌خواهد با عنوان این طرح، پرسش‌ اساسی را که چطور می‌خواهند استعدادهای برتر را شناسایی کنند  از سر خود باز کند.»

در مرحله اول داوطلبان بر اساس اکثریت نسبی انتخاب شده اند . به عبارت دیگر کف آرا برای انتخاب در مرحله اول تعیین نشده است و افراد با هر میزان رای به طور نسبی وارد مرحله دوم می شوند/ تعیین صلاحیت باید قبل از پروسه انتخابات انجام می شد که اعتبار و حیثیت همکاران محفوظ بماند/ گویا کار در صندوق از کار در کلاس درس و تربیت دانش آموز مهم تر است/ کسی که صلاحیت کار  در مدرسه را دارد و می تواند  سرکلاس برود و کار حساس تعلیم و تربیت را انجام بدهد، چرا  برای ورود به صندوق باید تعیین صلاحیت بشود؟ یعنی حساسیت صندوق از کلاس درس مهمتر است/ لازم بود که آرای هر فردی و درصد آن نسبت به اعضای صندوق در استان اعلام می شد/ انتخابات دو رکن دارد یکی نیروی اجرایی و یکی نیروی ناظر. بهترین انتخابات انتخاباتی است که مجریان و ناظران از یک گروه یا تفکر نباشند/ آقای حصیری توضیح نداده اند که این کمیته ها چگونه انتخاب شده اند. اینکه در یک انتخابات ناظر و مجری و رسیدگی کننده به شکایات همگی توسط یک مرجع انتخاب شوند و نهایتا تمام کمیته ها به آقای حصیری و وزیر ختم شود، اعتماد به انتخابات را کاهش می دهد/ انتظار می رود برای جلوگیری از تقویت شبهات در مورد مهندسی انتخابات، اسامی ناظران ، چگونگی انتخاب آنها و تعداد آرای هر یک از داوطلبان چه آنها که انتخاب شده اند و چه آنها که انتخاب نشده اند اعلام شود

گیلان

با سلام. یک همکار خدمتگزارمان در آستانه بازنشستگی است ، سی سال بی پیرایه کارکرده مثل خیلی های دیگر . گفتیم شاید بشود عزیزان را متوجه این قشر زحمتکش کرد.اگر زبانمان تند است شما ببخشید دلمان پر درد است.با تشکر

" شاید وقت آن رسیده باشد که همه از خرد و کلان در این سیستم بزرگ یک امتحان شرح وظایف بدهیم اگر این طور شد دیگر شرمندگی در امور دنیوی برای هیچ کس نخواهد ماند"