مدیر محترم صدای معلم
سلام علیکم
احتراما اینجانبان جمعی از فارغ التحصیلان مراکز تربیت معلم (ورودی 88 ) می باشیم که در سال 1391 به استناد تبصره ی هشت قانون الحاق دو تبصره به ماده ی 17 قانون استخدام معلمین حق التدریس و آموزشیاران نهضت سوادآموزی مصوب 19 مهر 1391 مشمول قانون متعهدین خدمت شدیم و به استخدام وزارت آموزش و پرورش در آمدیم.
این قانون از تاریخ اول آذر ماه تا دهم آذر ماه اجرا شد. بر طبق تبصره ی 8 قانون مذکور ، دانشجویان ورودی سال 1388 مراکز تربیت معلم مشمول قانون متعهدین خدمت به وزارت آموزش و پرورش مصوب 8 / 3 / 1369  شدند.

طبق تبصره ی 7 قانون متعهدین خدمت به وزارت آموزش و پرورش پس از استخدام رسمی حداکثر مدت دو سال از مدت تحصیل دانشجویان دوره ی کاردانی و حداکثر چهار سال از مدت تحصیل دانشجویان دوره ی کارشناسی و دانش آموزان دانشسراهای تربیت معلم جزء سابقه ی خدمت رسمی آنان منظور و از نظر ترفیع (پایه ، گروه ، بازنشستگی) قابل محاسبه خواهد بود.
حال با گذشت 5 سال از زمان استخدام رسمی فارغ التحصیلان تربیت معلم ورودی 88 ،  ماده ی هفت قانون متعهدین خدمت درباره ی آنان لحاظ نشده است.

این در حالی است در دوره ی های قبل از سال 88 سنوات تحصیل جزء سابقه ی خدمت فارغ التحصیلان منظور می شد و همچنین بعد از سال 88 نیز با ایجاد دانشگاه فرهنگیان این ماده برای دانشجویان دانشگاه فرهنگیان نیز اعمال می شود. همچنین در چند استان برای وروردی 88 مدت تحصیل آن ها حساب شده و لحاظ گردیده است ( پیوست نمونه حکم ها موجود است)
لذا از جنابعالی و همکارانتان تقاضامندیم تا با پیگیری و مصاحبه با رئیس امور تشکیلات اداری آموزش و پرورش آرزوی این قشر دلسوز فرهنگی را برآورده کنید.

باتشکر .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

   خبر کاهش حقوق سیاستمداران لهستانی که در همین سایت در مورخه 18 فروردین 97 ، انعکاس یافت ، بیانگر این مهم بود که :

اولا : آنان جسارت مقابله با عواقب ضعف های مدیریتی خود را دارند.
ثانیا : برای آنها رضایت و حمایت مردم از فزونی مبلغ دریافتی شان مهمتر است.

در سال 77 عضو شورای پژوهش ناحیه یک آموزش و پرورش تبریز بودم ، شاید تنها باری بود که یک رئیس اداره پیشنهادم را مبنی بر تهیه پرسشنامه ای برای سنجش نظرات همکاران خود نسبت به مدیریت و منش و رفتارش قبول کرد و با اجرای آن و استخراج نتایج آن ، مدیریت خود را زیر ذره بین قرار داد. جامعه ما خلأ نظرسنجی در محیط کار را دارد. در کشور ما نظرسنجی مردم نسبت به سیاستمداران و کارکرد آنها ، تصوری ناممکن است. چنین جسارت یا شهامتی از سوی هیچ یک از آنان وجود ندارد . لذا تداوم شرایط نامساعد مدیریتی پدیده ای عادی یا معضلی پُرچالش است.

مقوله پاداش آخر خدمت کارکنان دولت ، از جمله مواردی است که رعایت عدالت در تدوین چارچوب آن ، سالهاست که زیر سئوال های بیشمار اما و اگر است. واقعیت برخورداری عده ای و محرومیت عده ای دیگر.

تصمیمات آخر سال 96 مجلسیان در مورد پاداش آخر خدمت کارکنان:
نمایندگان مجلس با الحاق بندی به لایحه بودجه ، سقف پاداش پایان خدمت کارمندان دولت را حداکثر معادل ۷ برابر حداقل حقوق و مزایا تعیین کردند.
چند دهه دیگر باید بگذرد تا ما معنا و مفهوم امنیت شغلی یا تأمین شغلی را تجربه کنیم؟   این بند با ۱۴۱ رأی موافق ، ۴۶ رأی مخالف و ۷ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۴ نماینده حاضر در صحن به تصویب رسید. بر اساس این بند پاداش پایان خدمت موضوع قانون " پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینه های ضروری کارکنان دولت" و پاداش های مشابه به مقامات ، رؤسا و مدیران و کارکنان کلیه دستگاه های اجرایی ، موضوع ماده ۲۹ قانون برنامه ششم توسعه و موضوع ماده ۵ قانون مدیریت خدمات کشوری و همچنین وزارت اطلاعات ، نیروهای مسلح و سازمان انرژی اتمی حداکثر معادل ۷ برابر حداقل حقوق و مزایای موضوع ماده ۷۶ قانون خدمات کشوری در ازای هر سال خدمت تا سقف ۳۰ سال که از لحاظ بازنشستگی و وظیفه ملاک محاسبه قرار می گیرد، خواهد بود.
هر گونه پرداخت خارج از ضوابط این قانون، تحت این عنوان و عناوین مشابه در حکم تصرف در اموال عمومی است.***

عضو کمیسیون تلفیق بودجه با اشاره به اینکه اکنون مدیرانی داریم که ۷۰۰ الی ۸۰۰ میلیون تومان پاداش پایان خدمت می‌گیرند ، گفت: با مصوبه کمیسیون ، سقف پاداش مدیران با هر میزان حقوق زیر ، ۲۷۰ میلیون تومان می‌شود.

جبار کوچک‌نژاد عضو کمیسیون تلفیق لایحه بودجه سال 97 کشور در گفت ‌وگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس، با اشاره به دو مصوبه این کمیسیون گفت: کمیسیون مقرر کرد
آنهایی که بالای 5 میلیون تومان حقوق می‌گیرند امسال مشمول 10 درصد افزایش حقوق قرار نگیرند.
وی ادامه داد: طبق تصمیم کمیسیون تلفیق بودجه سال 97 کارمندانی که زیر پنج میلیون تومان دریافتی دارند، تا 18 درصد مشمول افزایش حقوق در سال آینده اعمال ‌می‌شوند. نماینده مردم رشت در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: همچنین کمیسیون تلفیق تصویب کرده است هر کس تا سقف 2میلیون و 300 هزار تومان حقوق می‌گیرد از پرداخت مالیات معاف باشد و حقوق‌های تا 12 میلیون حدود 10 درصد مالیات و حقوق‌های بالاتر از آن باید تا 35 درصد مالیات بپردازند در نتیجه این مصوبه هم به سود طبقات پایین‌تر جامعه است.****

مسایلی که قابل طرح است ، عبارتند از :

تقاص ستمی که تا آخر سال 1396 بر سایر کارمندان اِعمال شده است را چگونه و چه کسی پس خواهد داد؟ پاداش های 800 - 700 میلیون تومانی تا این سال چگونه بی رحمانه با ندید گرفتن سایر شاغلین به عده ای خاص پرداخت گردیده است؟ پاداش 270 میلیون تومانی نسبت به سال های قبل ، ظلم است به مدیران بازنشسته شده مِن بعد و در کل ظلم است به همه شاغلان. اختصاص دادن بخش قابل توجهی از کل بودجه کشور برای پرداخت حقوق افراد و یا پاداش پایان خدمت آنان ، مقوله ای منطقی و عقلانی نیست

بازنشستگان دهه های قبل که مبلغ دو میلیون تومان نیز در قِبال سی سال خدمت مشقت آمیز خود دریافت نکرده اند، چگونه به حق و حقوق خود خواهند رسید؟ یا من و شما همکار محترمی که در سنوات قبل بازنشسته شده ایم چه آنانی که درگذشته اند و زندگی مشقت باری را به خانواده خود تقدیم داشته اند که جرم شان کارگر یا کارمند دولت بودن است و چه آنانی که امروز در دوران سخت سالخوردگی
با بیماری و تنهایی و رنجوری دست به گریبانند و پوشش بیمه ای مناسب نیز ندارند.

شاید آمریکا تنها کشوری است که گاه بی گناهی را به جرم قتل زندانی می نماید و بعد سی - چهل سال او را آزاد نموده و به او غرامت
می پردازد. غرامت هموطن شما مدیران رده بالای ایرانی را چه کسی و چگونه خواهد پرداخت؟ یا اینجا ایران است و هیچ حق و حقوق مادی در آن عطف به ماسبق نمی گردد؟ من کارمند بازنشسته محروم از حیاتی ترین حق اشتغال یعنی پاداش آخر خدمت در خور ، به کجا شِکوه توانم بَرم ؟ راستی قانون جدید حقیقتا در سال 97 اجرا خواهد شد و هیچ مدیر رده بالایی بیشتر از 270 میلیون تومان پاداش آخر خدمت دریافت نخواهد کرد؟

خوب ، حال سئوال بعدی ، مدیران رده بالا خدمت می کنند و ما کارمندان و کارگران فقط عمر سپری می کنیم یا دولت به ما لطف می کند که در قبال انجام سی سال خدمت ، مقرری بخور و نمیری دریافت کنیم و در پایان خدمت یک دفعه مبلغ 20- 30 میلیون یا امروز قدری بیشتر دریافت کنیم و از شادمانی به آسمانها بپریم که لطف دولت شامل حالمان گردیده است؟!!

شکاف موجود مابین پاداش مشاغل گوناگون ، چگونه پُر شدنی است؟ از یک سو مابین درآمد افراد فاصله نجومی به وجود می آورید و از سوی دیگر با جشن هایی چون جشن نیکوکاری و عاطفه ها و... سعی در اصلاح اوضاع وخیم معشیتی مردم می نمائید !

در یک کشور فعالیت اقتصادی هر فرد دو جنبه دارد:

1 - رفع نیازهای فردی
2 - رفع نیازهای جامعه

همه افراد جامعه برای سعادت خود و دیگران تلاش می کنند پس اصلاح نگرش قانونگذاران نسبت به امر مهم اشتغال و فعالیت اقتصادی ، تعدیل درآمد یا حقوق ماهیانه و تعیین پاداش منصفانه آخر خدمت ، بهترین و تنهاترین مسیر تثبیت عدالت اجتماعی خواهد بود. هر نوع تفاوت نجومی درآمد باعث گسترش تضاد طبقاتی و شکاف درآمدی در جامعه می گردد.
اختصاص دادن بخش قابل توجهی از کل بودجه کشور برای پرداخت حقوق افراد و یا پاداش پایان خدمت آنان ، مقوله ای منطقی و عقلانی نیست. جامعه ما نیازمند سرمایه گذاری در بخش های گوناگون تولیدی برای بیمه کردن جمعیت امروز و فردای جامعه است. ارزش قائل شدن به پول به عنوان مزیت برتر شغلی افراد در جامعه ، امتیازات شایستگی و بایستگی مشاغل را از بین می برد. امتیازاتی چون وفاداری ، صداقت ، قناعت ، تعهد علمی ، فزونی بار دانش ، خدمتگزاری به مردم ، تلاش برای سعادت و سربلندی افراد جامعه ، کسب مهارت و تخصص برای هر چه بهتر انجام دادن وظایف شغلی و.....

پاداش پایان خدمت برای کارمندان و کارگران محروم از معشیت مناسب ، فرصتی برای بازیابی نیروی از دست رفته جوانی جهت پاسخگویی به خواسته های افراد خانواده می باشد. فرصتی برای روسفیدی او در قبال تمامی مشقت های شغلی اش در برابر اهل و عیال است. حال اگر به تبعیت حقوق ماهانه ، این پاداش نیز فاصله بیش از ده برابری با سایر کارکنان داشته باشد، شما قانونگذاران بگوئید او چگونه خلأهای زندگی سپری شده اش را پُر نماید؟!
امروز ما منتظر احکام جدید خود هستیم تا شاید از زیر خط فقر ، نیم قدمی به خط سبز زندگی رسیم. با حقوق زیر دو میلیون تومان 18 درصد افزایش حقوق چگونه این رؤیای ما را عملی خواهد ساخت نمی دانم !! چند دهه دیگر باید بگذرد تا ما معنا و مفهوم امنیت شغلی یا تأمین شغلی را تجربه کنیم؟
مهربانی ما معلمان بیش از ظرفیت این جامعه هست چون علیرغم تلاش برای رسیدن به مفهوم رفاه و معشیت مناسب ، باز دل نگرانِ از بین رفتن سرمایه های لازم برای چرخش اقتصاد کشوریم. نگران آنیم که این همه پرداختی ، تولید مناسبی جهت ایجاد درآمد و افزایش درآمد سرانه نیز خواهد داشت؟

ما که مدعی حاکمیت دموکراسی در جامعه هستیم ، مدیران ما شهامت بازبینی اعمال و رفتار و نتایج تصمیمات خود را در آئینه ملت دارند؟!
اگر تنها یک مدیر ساده اداره یا سازمانی امروز چنین جسارتی داشته باشد می توان به ترویج فرهنگ سازی نظرسنجی مسئولین از سوی ملتی که آرای حکومت بر دوش آنهاست امیدوار بود.


*** شناسهٔ خبر: 4233664 - چهارشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۵:۳۴

**** گروه سیاسی - مجلس /  26 / 10 / 96

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

خراسان رضوی

کرمانشاه

لرستان

تهران

اینکه طی سالهای متمادی  عده ای می نشستند و می گفتند و می شنیدند و در آخر خودشان می بریدند و می دوختند و ماحصل این فرایند در اواخر اسفند ماه، پیک های شادی و نوروزی رنگارنگی چاپ می شد و هر استانی به طرح و رنگ و جلد خود می بالید و  عید میلیونها دانش آموز را به عزا تبدیل می کرد و صد البته از این نمد برای خود کلاهی فراهم آورده و به منافع مالی دندان گیری هم می رسیدند ،  حدیث کهنه ای شده است .
اگر جایگاه و شان مدرسه ، مدیر و معلم را حفظ کردیم ، آن وقت خشت اول را گذاشته ایم . تحول با دستور ، سخنرانی و بخشنامه صورت نمی پذیرد  زجر آورترین نکته آن هم روحیه آمرانه ی این پیک ها و رسانه های رنگین جمال بود که بدون اطلاع از وضعیت کلاس،  مدرسه، منطقه و..... و حتی سطح سواد و تحصیل دانش آموزان ، نسخه ای واحد می پیچیدند و از معلم بخت برگشته می خواستند که چه بپرسد ، چه تکلیفی بخواهد ، چه تمرینی حل کند و.... دخالت در کار معلمان و بکن نکن های مکرر ، کار را بر اولیا و دانش آموزان چنان سخت گرفته بود که در این اواخر ، پیک های شادی به رسانه های بی محتوا و سبک که به کار رنگ آمیزی می آمدند ، بدل شده بودند .
در اواخر سال 96 حرکت تبلیغاتی  وزارت آموزش و پرورش با حذف پرسرو صدای پیک های نوروزی ادامه یافت و این بار حذف یک فعالیتی که به معلم و دانش آموز و سیاست های هر مدرسه به عنوان یک رکن مهم مشابه آنچه که در سند تحول آمده است ، مربوط می شود .
نه انتشار و رواج و تاکید و فروش پیک های نوروزی دردی را از نظام آموزشی درمان می کرد و نه حذف آن چاره ساز هزاران مشکل نظام آموزشی خواهد شد .

فکرنان کن که خربزه آب است.
در طول این سالها نه در تالیف و تایید محتوای این رسانه های آموزشی ، معلمان نقشی داشتند و نه در مورد حذف آن دخالت حرفه ای .
متاسفانه دخالت های وزارت آموزش و پرورش در کوچکترین فعالیت های آموزشی معلمان و مدارس ، ملکوک کننده و نافی نقش معلمان خواهد شد و این تحرکات قیم مآبانه و دستوری  تنزل جایگاه اجتماعی فرهنگیان را در پی خواهد داشت .

 
معلمان سالهاست نظاره گر این قیقاج های صوری و تلاش های رقت انگیز کارنشناسان ستاد بوده اند و مات و مبهوت چرخش های صد و هشتاد درجه ای آقایان و بانوان محترم ستاد هستند و البته درنهایت،  فارغ از این دست و پازدن ها ، در بسیاری از مواقع  کاری را که خود به مصلحت می دانند انجام می دهند .
درپایان این نوشتار کوتاه تاکید می کنم که تحول نه از سند مکتوب ، بلکه از درک و اندیشه افراد آعاز می شود .

اگر جایگاه و شان مدرسه ، مدیر و معلم را حفظ کردیم ، آن وقت خشت اول را گذاشته ایم . تحول با دستور ، سخنرانی و بخشنامه صورت نمی پذیرد .
بسیاری از فرایندهای اداری از صدر و ذیل نظام آموزشی نابود کننده روح تحول و سند مکتوب آن است که درجای خود به تک تک آنان خواهیم پرداخت .
بهتر است فرادستان سند تحول را. ملکه رفتار ، منش و اندیشه ی خود قرار دهند .
از ما گفتن و از برخی نشنیدن .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

سلام و عرض خداقوت به عوامل رسانه وزین صدای معلم

گزارشی که در ذیل به صورت اختصار می آید مشاهدات بنده از خانه معلم شهمیرزاد میباشد .
هدف از نگارش این گزارش معرفی این مرکز رفاهی به همکاران و بیان برخی از نقیصه ها و ارائه پیشنهادات جهت بهبود شرایط مرکز میباشد .
شهمیرزاد منطقه ای خوش آب و هوا و ییلاقی در استان سمنان می باشد که با شهر سمنان تقریباً بیست کیلومتر فاصله دارد . باورکردنی نیست در فاصله بیست کیلومتری از کویر منطقه ای با چنین آب و هوایی .
آنچه خانه معلم شهمیرزاد را متفاوت کرده قرار گرفتن آن در باغی فضاسازی شده به مساحت تقریبی یک هکتاری می باشد .
امکانات اقامتی در دو بخش قابل استفاده هستند ، یک: بخش هتلی که طبق گفته های یکی از مسئولین مجموعه ۲۴ باب اتاق می باشد .

دو : بخش ویلایی که شامل ۹ دستگاه ویلا می باشد .
به علت اینکه اقامت بنده در بخش ویلایی صورت گرفته راجع به وضعیت اتاق ها نمی توانم اظهار نظری کنم .

محاسن مجموعه :
۱: قرار گرفتن در باغی وسیع و فضا سازی شده .
۲: تمیز بودن داخل ویلاها و موجود بودن امکانات مناسب از قبیل : قاشق ،چنگال ، بشقاب ، کتری و قوری و..... که امکان آشپزی داخل ویلاها  را فراهم می آورد .
۳: ارائه سرویس چای ، شامپو و صابون .
۴: وجود فضای بازی کودکان
۵: وجود آبنماهای زیبا در محوطه
۶: برخورد خوب و با احترام عوامل مجموعه
۷: ارائه ملحفه های تمیز و پک شده به تعداد کافی

معایب مجموعه :
۱: کهنه و فرسوده بودن روتختی ها ( البته در عین کهنه بودن تمیز هستند )
۲: کف سرویس بهداشتی و حمام ها نیاز به بند کشی مجدد دارند .
۳: برخی از سرامیکهای لبه های کف آشپزخانه و سرویس بهداشتی ها بر اثر کثرت استفاده جدا شده اند که تعمیر آنها می تواند جلوه یِ داخلی ویلاها را دو چندان کند .
۴ : آسانسورساختمان تالار عروسی و آشپزخانه مرکز به صورت نیمه کاره رها شده که این امر زیبنده این مجموعه زیبا نیست .
۵: عدم فعال بودن رستوران مرکز .
۶: کابینت های آشپزخانه ها را می توان با رنگ آمیزی نوسازی کرد .
۷ : اگر در داخل ویلاها از پرده های ساده استفاده گردد ضمن زیباتر شدن فضای داخل ویلاها ، تعویض و شست وشوی پرده ها ساده تر و کم هزینه تر می شود . پرده های فعلی دارای بالون و دنگ و فنگ زیادی هستند که هم نگهداری از آنها را مشکل نموده هم شست و شوی آنها و نصب مجدد آنها با مشقات زیادی همراه است .
۸: اگر ترتیبی اتخاذ گردد که تجهیزات داخلی ویلا ها و اتاق ها به صورت دوره ای و منظم مورد بازرسی و تعمیر قرار گیرند به افزایش کیفیت و بهره وری مجموعه کمک شایانی می شود .
۹: باتوجه به یکی بودن فضای سرویس بهداشتی و حمام ها ، بهتراست ترتیبی اتخاذ شود که علمک دوش حداکثر فاصله ممکن را از چینی بهداشتی (کاسه توالت) داشته باشد.
۱۰ : با توجه به به اینکه هزینه های مرکز از محل درآمد های خود مرکز تامین می شود ، پذیرش غیر فرهنگیان امری اجنتاب ناپذیر است . اما بهتر است پروتکلی برای پذیرش آزاد تهیه شود که حق همکاران فرهنگی در اولویت استفاده از مرکز ضایع نگردد .

همچنین از پذیرش افراد مجرد جلوگیری به عمل آید . چون در زمان اقامت ، بنده رفتار ناشایست چند جوان را که به صورت مجردی پذیرش شده بودند به عیان دیدم .
در کل اگر در پذیرش آزاد مقداری وسواس به خرج داده شود ، به نفع خود مجموعه نیز می باشد .
۱۱: تعداد وسایل بازی کودکان اگر افزایش یابد رضایتمندی بیشتری را برای کودکان ایجاد می نماید .
۱۲ : با توجه به فعال نبودن رستوران اگر تدبیری برای تهیه نان مورد نیاز مهمانان به خصوص در وعده صبحانه اندیشیده شود ، باعث افزایش رضایتمندی همکاران خواهد شد .
۱۳ : متاسفانه سنت غلط ویژه انگاری مدیران و مسئولان ، در این مرکز هم رسوخ نموده و تعدادی از ویلاها برای اسکان مدیران و مسئولان در نظر گرفته شده است . امیدوارم مدیریت مجموعه با شجاعت جلوی این سنت غلط و غیر شرعی را بگیرند  و مدیران و مسئولان مثل سایر همکاران پذیرش شوند .
۱۴: چراغ های پارکی مجموعه نیاز به تعمیر و نگهداری دارند امیدوارم این امر هرچه سریعتر محقق گردد .
۱۵: پرده یِ آمفی تائتر مجموعه نیاز به تعمیر دارد .

تذکر یک : همکاران عزیزی که قصد استفاده از مجموعه را دارند ، با توجه به فعال نبودن رستوران مرکز و فاصله نسبی مجموعه با مرکز شهر حتما نسبت به تهیه مواد غذایی قبل از اقامت اقدام نمایند .
نکته دو : فاصله شهمیرزاد تا ساری ۹۰ کیلومتر می باشد . عزیزانی که قصد سفر به شمال را دارند می توانند این مسیر را نیز امتحان کنند .
نکته سه: خود شهر شهمیرزاد دارای آثار تاریخی و طبیعی زیادیست که می تواند مقصد خوبی برای گردشگری باشد .
نکته چهار : هم ویلا ها و هم اتاق ها فقط دارای دو تخت هستند که با توجه به ظرفیت پنج نفری آنها سه نفر باید روی زمین بخوابند . البته پتو و متکا به تعداد کافی در اختیارتان قرار می گیرد .

پایان گزارش/

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

لرستان

آذربایجان غربی