در بحبوحه تعیین وزیر برای آموزش و پرورش تشکل های 4 گانه معلمی یعنی سازمان معلمان ایران ، کانون صنفی معلمان ایران ، انجمن اسلامی معلمان و مجمع فرهنگیان ایران اسلامی گرد یکدیگر آمدند و پس از بحث و بررسی نفس گیر و طولانی  و با رای گیری افراد زیر را به  ترتیب برای تصدی مقام وزارت معرفی نمودند :

1- دکتر محمد علی نجفی
2- مرتضی حاجی
3- دکتر علی اصغر فانی
4- دکتر معصومه ابتکار
5- رحیم عبادی

پس از عدم رای اعتماد به آقای دکتر نجفی از سوی نمایندگان مجلس ، در جلسه ای که به همین منظور برگزار شد ، نمایندگان تشکل ها ضمن بررسی و تحلیل وضعیت موجود ، بر مصوبه قبلی خود پافشاری کرده و البته در اولویت افراد مطروحه برای وزارت آموزش و پرورش دکتر رحیم عبادی و دکتر علی اصغر فانی به ترتیب در اولویت قرار گرفتند.
 لازم به ذکر است که تشکل جدید یعنی کانون مدرسان دانشگاه فرهنگیان بعدا به این جمع اضافه شد .

سرانجام دکتر علی اصغر فانی با رای اعتماد مجلس وزیر آموزش و پرورش گردید .
تشکل های معلمان در زمان سرپرستی فانی و نیز پس از آن نشست هایی را با ایشان برگزار کردند و صدای معلم ( سخن معلم ) شاید تنها رسانه اختصاصی است که به صورت کامل و مشروح این نشست ها را پوشش داده است .

اما دو واقعه مهم یعنی " استیضاح " و نیز " تجمعات معلمان " موجب شد تا این روابط به کلی دگرگون شود .

در این زمینه ،«  علی محمد مصلحی » ، عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی در روزنامه اعتماد چهارشنبه بیست و ششم اسفندماه می نویسد :
در شهريور ٩٢ هنگامي كه فاني رداي وزارت پوشيد، تشكل‌هاي صنفي و سياسي فرهنگيان كه در انتخابات رياست‌جمهوري و پس از آن در انتخاب وزير آموزش و پرورش با اميد به تحولي مثبت، همگرايي و فعاليت زايدالوصفي داشتند، سعي وافري در ايجاد ارتباط كاري و صميمانه با فاني و معاونين و مديران ارشد وي كردند كه تا حدودي با استقبال متقابل مواجه شد.
جلسات متعدد نمايندگان تشكل‌ها با شخص وزير و برخي معاونان وي از جمله آقايان كفاش، ناصري، بطحايي و برخي مديران ارشد از جمله آقايان عمادي، جدايي و چهاربند در همين چارچوب برگزار شد.  
در اين جلسات تشكل ها به طرح ديدگاه‌هاي خود در خصوص مسائل صنفي و نقد برخي برنامه‌هاي در دست اجرا پرداخته و وعده‌هاي رييس‌جمهور را يادآوري و مطالبات معلمان را تشريح مي‌كردند.

مصلحی چنین ادامه می دهد :
در جلساتي كه تشكل‌ها به اتفاق با فاني داشتند وي به رييس مركز اطلاع‌رساني تاكيد كرده بود كه اين جلسات به طور منظم و هر فصل برگزار شود. شبيه همين مورد وقتي كه شوراي مركزي انجمن اسلامي معلمان به صورت جداگانه با وي نشست آخر را داشت اتفاق افتاد كه باز هم وي به مديركل دفتر وزارتي تاكيد كرد كه اين جلسات به صورت منظم برگزار شود.  
اما پس از تجمعات معلمان در سال گذشته از يك سو و طرح استيضاح، رايزني‌هاي مرتبط با آن و موفقيت فاني در كسب راي اعتماد مجدد از ديگر سو، به يك باره فصل سرد روابط آغاز شد.
قول و قرارها فراموش شد.
تقريبا هيچ نشستي مشابه آنچه در سال اول برگزار مي‌شد اتفاق نيفتاد.
اندك پيگيري‌هاي تشكل‌ها هم از سوي دفتر وزارتي با بي‌ميلي تمام مواجه شد. از آن سو نيز كوچك‌ترين ابراز تمايلي براي ادامه ارتباط ديده نشد. حال بايد ديد حرارت پديد آمده ازحضور مردم در ٧ اسفند مي‌تواند يخ‌ها را آب كند يا نه.

در واقع ، این عضو ارشد انجمن اسلامی بر دو نکته مهم تاکید می کند :
« استیضاح وزیر » و « تجمعات معلمان » .

واقعیت آن است که تشکل های 4 گانه معلمان عموما موضع مشخصی در برابر این دو مقوله مهم نداشتند .

« انجمن اسلامی معلمان ایران » با وجود آن که بزرگ ترین حامی فانی بوده است در جریان استیضاح وزیر آموزش و پرورش موضع مشخصی نداشت و حتی بیانیه ای از این تشکل دیده نشد .
تنها مورد قابل ذکر گفت و گویی بود که صدای معلم با علی محمد مصلحی در مورد استیضاح فانی انجام داد . ( این جا )

انجمن اسلامی معلمان ایران موضع صریح و قطعی خود را در مورد تجمعات معلمان  نیزمشخص نکرد و تنها به موضع " سکوت " بسنده کرد .

« سازمان معلمان ایران » تا قبل از اجرای حکم حبس در مورد دبیر کل آن مواضع فعالی داشت .
سازمان معلمان ایران در چند بیانیه و نیز مواضعی که از سوی دبیر کل آن بیان شد به صراحت عملکرد نمایندگان مجلس را نقد و آن را سیاسی دانست . ( این جا )

در گفت و گویی که علیرضا هاشمی سنجانی با صدای معلم در مورد تجمعات معلمان داشت به صراحت مخالفت خود را با آن بیان نمود ، هر چند این موضع  خوشایند بسیاری از فعالان صنفی و حتی فرهنگیان نبود ( این جا )

پس از به زندان رفتن دبیر کل این تشکل ، موضع این تشکل در برابر دو مقوله " استیضاح " و " تجمعات معلمان " به سکوت گرایش پیدا نمود .

« کانون صنفی معلمان ایران ( تهران ) »  که تقریبا در آن زمان در این نشست ها حضور فعالی داشت مواضع مختلف و بعضا متناقضی را اتخاذ نمود .
در نشستی که تشکل های معلمان روز هفتم تیرماه 1393 با فانی داشتند و گزارش کامل آن در صدای معلم منتشر شد ؛ محمود بهشتی لنگرودی به عنوان سخنگوی این تشکل خطاب به فانی چنین می گوید :

" ... در دیدارهایی که تشکل ها دارند ، هنوز یک فضای امن فراهم نشده است . مثلا در مورد نشست اخیر ما در همدان از سوی برخی نهادها ، مشکلاتی برای ما ایجاد شد ...
وزارت آموزش و پرورش باید در این موارد حمایت کند . الان نه خطر اعتصاب است ، نه خطر تجمع است ، الان فضای گفت و گو است . این وعده هایی که داده شده است ، ما در جریان نتایج آن نیستیم .؛ از آن طرف ، ما به تدریج نیروهای درون مدارس را داریم از دست می دهیم …"

  { گزارش کامل این نشست را که در سایت قبلی صدای معلم منتشر شد می توانید در ادامه این یادداشت مطالعه فرمایید }

چیزی که جالب است آن است که علی رغم ادعای این عضو هیات مدیره کانون صنفی معلمان تجمعات گسترده معلمان به فاصله چند ماه بعد از این نشست  آغاز گردید و کانون صنفی معلمان ایران علی رغم صحبت قبلی سخنگوی خود حمایت صریح  و علنی خود را از این اعتراضات بیان نمود !

موضع کانون صنفی معلمان ایران در برابر استیضاح وزیر آموزش و پرورش نیز موضع " سکوت " بود .
همان گونه که قبلا نیز بیان شده است ؛ برخی از افراد طیف این تشکل مواضع دیگری دارند .

در این زمینه می توان به گقت و گوی « محمود ایمان زاده » عضو این تشکل ( مسئول روابط عمومی این تشکل ) با صدای معلم اشاره نمود ( این جا ) که به گونه ای ضمنی مخالفت خود را با موضوع استیضاح بیان کرده بود اگر چه این مواضع از سوی دوستانش نیز تحمل  نشد !

و اما تشکل آخر « مجمع فرهنگیان ایران اسلامی » است .
این تشکل نیز مانند سایر تشکل ها، مواضع مشخص و صریحی را در مورد دو مقوله یاد شده در پیش نگرفت و تنها موضع این تشکل در موضوع " استیضاح " گفت و گویی بود که صدای معلم با ایشان انجام داد . ( این جا )

مجمع فرهنگیان ایران اسلامی نیز مانند سایر تشکل ها موضع مشخصی را در برابر  تجمعات معلمان در پیش نگرفت و ساده ترین راه یعنی " سکوت " را برگزید .

علی رغم تاکید عضو ارشد شورای مرکزی انجمن اسلامی بر موضع " حامی – منتقد " که نخستین بار از سوی دبیر کل سازمان معلمان ایران ابراز گردید اما سیر وقایع و بر آییند کنش تشکل ها بیان گر موضع " سکوت " بوده است .

این وضعیتی است که احتمالا از نظر وزیر آموزش و پرورش غیرقابل قبول تلقی شده و آنان انتظارات بیشتری از تشکل های حامی خود داشته اند .
این که نمایندگان مورد حمایت این تشکل ها در مجلس چه عملکردی داشته و چه رویکردی اتخاذ کنند موضوعی است که باید تا زمان مشخص شدن آرایش نهایی طیف ها و نیروهای تاثیرگذار در مجلس صبر کرد .

« گزارش کامل نشست های تشکل های معلمان و وزیر آموزش و پرورش »

یک گزارش ، یک مقدمه !

فانی : ما پیشتاز در تغییریم !

گزارش مشروح نشست تشکل های معلمان با وزیر آموزش و پرورش دولت تدبیر و امید

شنبه 7 / 4 / 1393- ساعت 14 - 11

دفتر وزیر آموزش و پرورش

گروه گزارش صدای معلم

شنبه ، هفتم تیرماه برای تشکل های فعال در آموزش و پرورش که حامی دولت تدبیر و امیدند روز خاص و ویژه ای بود ؛ نشستی با وزیر که با تاخیری دو ماهه ، شروعی سرد و پایانی پر ابهام همراه بود !

سازمان معلمان ایران در یک سال گذشته از یک طرف با حمایت جدی از دولت جدید در مقابل زیادی خواهی های تعدادی از نمایندگان مجلس ایستاده است  و از طرف دیگر ، با نگاهی کاملا همدلانه با وزارت خانه، پیگیر جدی مطالبات معلمان بوده و می باشد.

به باور ما ، فانی تنهاست و از خیل همراهان پر تعداد و ستاد جز اندکی، بقیه باری از دوش او برنخواهند داشت، وضعیت خاص اقتصادی حاصل تحریم ها نیز مزید بر علت شده و وزارت خانه را در پاسخ گویی به مطالبات فرهنگیان ناتوان ساخته است، رابطه صف و ستاد به گونه ای است که نامی جز " تقابل" بر آن نمی توان نهاد و تلاش تشکل ها که می توانند این فاصله را پر نمایند، متاسفانه با کار شکنی دفتر وزارتی ره به جایی نمی برد.

پرسش مشخص این است چرا رابطه تشکل ها و ستاد آموزش و پرورش نهادینه نمی شود، کدامین جریانات در وزارت آموزش و پرورش نمی خواهند این رابطه ایجاد و تداوم یابد. تنها خواسته مشخص و روشن سازمان معلمان ایران نهادینه کردن این تعامل است که امیدواریم وزیر آموزش و پرورش با تحمل بیشتر و سینه فراخ تر انتقادات را بشنود و تندی این انتقادات باعث تصمیماتی نگردد که با سیاست های دولت جدید ناهمخوان باشد.

به امید آن روز که مسئولین عالی رتبه ، آموزش و پرورش را در جایگاه واقعی اش ببینند و آن را در صدر نشانند و این ممکن نیست مگر با مردمی کردن واقعی آموزش و پرورش!

نشست تشکل های معلمان با آقای دکتر فانی در فضایی انتقاد آمیز نسبت به عملکرد ایشان در این مدت برگزار شد .
در این نشست آقایان محبی و سنجری از کانون مدیران متخصص ؛ دکتر سمیعی و دکتر عباسپور از کانون مدرسان دانشگاه فرهنگیان ، کمیجانی و عادل عبدی از مجمع فرهنگیان ایران اسلامی ؛ محمد توکلی ، بهشتی و باغانی از کانون صنفی معلمان ایران ؛ مصلحی از انجمن اسلامی معلمان ایران و فرزانه دشتی ، علیرضا هاشمی از سازمان معلمان ایران  و علی پورسلیمان به عنوان گزارشگر صدای معلم ( سخن معلم ) حضور داشتند .

در ابتدای این نشست ، علی محمد مصلحی به عنوان هماهنگ کننده جلسه عنوان کرد : " تشکل هایی که این جا هستند از حامیان دولت تدبیر و امید هستند و آن ها خواهان موفقیت شما هستند .
در دفاتر مدارس ، هنوز نهال امیدی کاشته نشده است ، شاید هم در وزارت آموزش و پرورش ، هنوز انتقال موضوع صورت نگرفته است .
امیدواریم که با نتایج طرح هایی که از درون کارگروه های تشکیل شده در وزارت آموزش و پرورش بیرون می آید ، معلمان امیدوارانه تر به آینده نگاه کنند . "

سپس محمود بهشتی  لنگرودی از کانون صنفی معلمان به طرح نظرات پرداخت :
" از این که آقای دکتر این وقت را در اختیار ما گذاشتند تشکر می کنیم . البته یک مقدار توقع ما بالا رفته است ؛ مثل بازی ایران و آرژانتین که ، انتظار مردم در بازی بعدی ، برآورده نشد .
شاید آقای فانی تنها وزیری است که تشکل ها در این چند ماه ، با ایشان چند جلسه داشته اند . من در این جا استناد می کنم به سخنان آقای روحانی در زمان انتخابات که در مورد آموزش و پرورش بیان کرده اند ...
یکی از مباحثی که مطرح شده بود و تاکنون به آن عمل نشده است ، انتخاب مشاور وزیر در امور تشکل ها بود .
قرار بود مشکل فعالیت تشکل ها به صورت قانونی حل شود . شما قبلا گفتید که تشکل ها ، نشستی با وزرای اطلاعات و کشور خواهند داشت .
فرمودید که در 6 آذر 92 وضعیت حقوقی معلمان از 4 ماه آینده ، شروع به تغییر خواهد کرد .
این را باور داریم که شما مثل آقای حاجی بابایی ، به روش های پوپولیستی عمل نمی کنید ، اما ایشان توانسته بود در این مورد جایگاهی ایجاد کند . مثلا در مورد مناظره ای که در تلویزیون شاهد آن بودیم و موضوع آن در مورد تعطیلی پنج شنبه ها بود و نظر سنجی را هم دیدید !
در مورد تعامل با قوه قضاییه ، جنابعالی نامه ای به رئیس قوه قضاییه نوشتید و ما در جریان پیگیری و یا نتایج آن نیستیم .
در دیدارهایی که تشکل ها دارند ، هنوز یک فضای امن فراهم نشده است . مثلا در مورد نشست اخیر ما در همدان از سوی برخی نهادها ، مشکلاتی برای ما ایجاد شد ...
وزارت آموزش و پرورش باید در این موارد حمایت کند . الان نه خطر اعتصاب است ، نه خطر تجمع است ، الان فضای گفت و گو است . این وعده هایی که داده شده است ، ما در جریان نتایج آن نیستیم .؛ از آن طرف ، ما به تدریج نیروهای درون مدارس را داریم از دست می دهیم .
مثلا این طور طرح می شود که آقای حاجی بابایی ، بیمه طلایی را آورد و این دولت ( وزارت آموزش و پرورش ) می خواهد آن را جمع کند ! و یا همین مباحث در مورد پنج شنبه ها نیز وجود دارد .
یا مثلا در طرح " فرهنگ " که صندوق ذخیره فرهنگیان مطرح کرده است ، اعلام می شود که 30 درصد تخفیف می دهند ، اما وقتی مراجعه می شود ، حدود 15 درصد است !
متاسفانه ، جایگاه معلمان افت کرده است ، تیتر می زنند که معلمان نمره فروشی می کنند ...
اخیرا 108 اقتصاد دان و کارشناس به رئیس جمهور نامه نوشته اند و این اولین باری است که چنین مواضعی بیان می شود ؛ اما از سوی وزارت آموزش و پرورش ، واکنش مناسبی ندیدیم .
متاسفانه ، کنترلی برشهریه مدارس غیر دولتی وجود ندارد و برخی مواقع ، شهریه ی آن ها از دانشگاه آزاد هم بیشتر است !"

 محمد توکلی از کانون صنفی کرمانشاه :
" قبلا و در سال 88 خدمت شما رسیدیم . از ما خواستید که دفتر آقای مهندس موسوی را در آن جا راه اندازی کنید .
دی ماه 91 با شکایت رئیس ناحیه دو آموزش و پرورش کرمانشاه علیه من پرونده سازی کردند و گفتند که این آقا در روند تصحیح اوراق ناحیه دو کرمانشاه اخلال ایجاد کرده است .
به همین بهانه ، مرا به مدت یک سال به خارج از استان تبعید کردند .من به این حکم اعتراض کردم و شعبه یک وزارت آموزش و پرورش ، این حکم را تایید کرد .در جلسه ای که مورخ 17 / 7 / 92 با جنابعالی در این جا و در زمان سرپرستی جلسه داشتیم ، جنابعالی قول دادید که تمامی احکام مربوط به هیات های نظارت لغو خواهد شد .ما طبق گفته شما ، آن سه ماه فرصتی راکه هیات عالی به ما داده بود ، درخواست تجدید نظر نکردیم .
بعد از مدتی ، حکم ما تایید شد و بنده از بیستم اسفند 92 به شهرستان بروجرد ، تبعید شدم .
بنده پس از آزادی ، قائم مقام ستاد آقای روحانی در کرمانشاه بودم و البته به آن افتخار هم می کنم . بنده به نمایندگی از دوستانی که حکم خورده اند و اعتمادی که به شما داریم از شما انتظار داریم که این احکام اداری سریعا لغو شود .
ما الان مورد تمسخر مخالفان این دولت قرار می گیریم که می گویند این همه زحمت کشیدید و این هم نتیجه اش بود. فرهنگیان دارند ناامید می شوند ...
انتظار این بود که این تغییرات ایجاد شود ، اما هنوز همان مدیریت های قبلی بر سر کار هستند . مگر می شود همان فردی که علیه من رای داده است و اکنون هم سرکاراست ، رایش را عوض کند ؟
امید که امید فرهنگیان ، به نامیدی تبدیل نشود ."

علی اکبر باغانی :
" ما از « حامی – منتقد » به « مستقل – منتقد » تبدیل شده ایم ، چون فشار معلمان روی ما زیاد است .متاسفانه ، کسی به مدرسه به عنوان یک کلیت توجه نمی کند .وزیر آموزش عالی با جرات روسای دانشگاه ها را عوض می کند ، اما این جا چنین نیست ! قرار بود ما ناظرانی در اتاق تصمیم گیری و اتاق فکر داشته باشیم و در آن مشارکت کنیم .
در مورد مجوزها و پروانه های کانون ها ، کار خاصی انجام نشده است .هنوز همان توهم " ترس " در مدارس حاکم است .قرار بود شما اطرافیان خود را تغییر دهید آن هایی که در حق معلمان ظلم و جفا روا داشتند ... حداقل یک عذرخواهی هم نکردند !
آقای فانی ، کاری کنید ابزار دست فرادستان نشویم و یک محیط خلاق و آزاد برای معلمان فراهم کنید . کاری کنید تا استقلال آموزش و پرورش خدشه دار نشود . قبلا با وارد کردن نیروهای غیرمتخصص و یا سوادآموزی ، بدنه فکری را در آموزش و پرورش ضعیف کردند ."

 محبی:
 " آقای مصلحی ، این روندی که ادامه دارد و ما می آییم و جلسه می گذاریم و دوباره تا چند ماه دیگر که جلسه ای برگزار گردد ، این به نتیجه ای نمی رسد . بهتر است یک سامان اجرایی پیدا کند .خوب است یک کمیته ای در این قسمت فعال شود تا نتایج را پیگیری کند و دوستان اظهار بی اطلاعی نکنند .
جناب آقای فانی !
علی رغم این که مدت یک سال از انتخابات 24 خرداد گذشته شده است هنوز جامعه فرهنگیان خواست ها و توقعاتی دارند که همچنان به قوت خود باقی است و می باید یک روند اجرایی – عملیاتی پیدا کند .
این که در هر مناظره ای و یا مصاحبه ای ، همان چهره های قبلی بیایند و فرهنگیان همان ها را ببینند ، قدری کسالت آور شده است .
با نگاهی که جنابعالی در زمینه اداره امور دارید و سعی کرده اید که فضای آرامی باشد و کار انجام شود ، آن نگاه نباید نتیجه اش این بشود که افرادی که شما را باور دارند به ویژه آن هایی که هزینه داده اند در حاشیه قرار بگیرند . این نتیجه اش این می شود که نیروهای خوب امکان حضور پیدا نمی کنند .
برخی از معضلات آموزش و پرورش ریشه ای است . حتی اگر وزیر آموزش و پرورش ، رئیس جمهور هم بشود ، بعید است آن ها حل شوند مثل بودجه آموزش و پرورش ، چون منابعی که دولت دارد محدود است و نمی شود که همه آن را به آموزش و پرورش اختصاص داد . یک راه این بود که باید سقف هزینه ها را کاهش داد .این بحث به نیروی انسانی می رسد .یک زمانی آموزش و پرورش 18 میلیون دانش آموز با حددود 5 / 1 میلیون کادر اداره می شد ، الان هم با کادر 12 میلیون دانش آموز و کادر تقریبا یک میلیونی و کمی بیشتر ؛ و همان مشکلات را دارد .
بحث نیروی انسانی شاه بیت این داستان است که باید حل شود .آموزش و پرورش منابعی دارد که باید به کار گرفته شود . صندوق ذخیره فرهنگیان ، 6 هزار میلیارد تومان سرمایه دارد که ناکارآمدی نیروی انسانی اداره کننده آن حداقل در یک سال گذشته موجب شده است تا هیچ تاثیر اجرایی در آموزش و پرورش نداشته باشد . آن جا یک مجموعه منفک از کلیت نظام آموزش و پرورش در حال کار است و آموزش و پرورش هم با مشکلات خود دست و پنجه نرم می کند .
یا مثلا در بحث بیمه که بیمه ایران همه بخش ها را خوب پوشش می داد و یک دفعه بیمه آتیه سازان حافظ که حرف های زیادی در مورد عملکرد آن است ، عهده دار کار بیمه در آموزش و پرورش می شود .
این مراکز اقماری آموزش و پرورش توجه ویژه می طلبد .
با این درآمد و 6 هزار میلیارد تومان و نیز سودی که از ابتدا بوده است و تاکنون صندوق ذخیره آن را توزیع نکرده است .
هیچ بنگاه اقتصادی نیست که بیست سال کار کند و سود قابل تقسیم نداشته باشد ! همه چیز در دفتر ! از سود صندوق سال گذشته ، 900 میلیارد تومان سود داشته است ؛ پس این سود کجاست ؟
اگر هم واقعی نیست ، شفاف شود .
پیشنهاد آخر هم این که این روند و این سیکل معیوب است که ما نیروهای لازم التعلیم را به دلایلی از چرخه آموزش خارج ببینیم ، بعد که بزرگ شدند ، یک جایی را ببینیم به عنوان نهضت سواد آموزی که دوباره آموزش ببینند !
نهضت آموزش و پرورش هم خودش یک آموزش و پرورش ثانی بشود .اگر قرار است پولی خرج بشود ، همین جا خرج شود .
این طور نشود که بچه ها در این سن و سال گل بفروشند و بعد که بزرگ شدند بروند سواد آموزی و آموزش ببینند ! "

« حسین سنجری » :
" یکی از موانع توسعه سازمانی ، نظام اداری عریض و طویل آن است که 4 مشکل دارند :
اول این که به خاطر افزایش نیروی انسانی و هزینه ها و... بودجه را می بلعد .دوم ، انحراف بودجه است .یعنی به جای رفتن به سوی پویایی و خلاقیت به سایر قسمت ها گرایش پیدا می کند . اشکال سوم ، کاهش بهره وری است. اشکال چهارم آن است که نظام دیوان سالاری پیچیده ایجاد می کند .
آقای علی احمدی ، وزیر سابق آموزش و پرورش یک نگاه خوبی در این زمینه داشتند ، اما شیب نگاهشان کمی تند بود و آن هم بحث تعدیل نیروی انسانی بود .الان روند معکوس به خود گرفته است یعنی اداره کل به چند اداره کوچک تر تقسیم می شود .مثلا متوسطه نظری ما تبدیل شده است به اول و دوم . یا صندوق دخیره فرهنگیان در استان ها ، در حال ایجاد شعبه است . این ها هزینه بر و مانع توسعه است .
مشکل بعد ، بحث سرانه آموزشی است و در بعضی جاها و نقاط محروم ، بحران ایجاد کرده است .از یک طرف مردم توان کمک ندارند و از طرف دیگر ، اداره و یا سازمان هم پولی نمی تواند تزریق کند .
مثلا برخی هنرستان ها ، توان پرداخت پول برق شان را ندارند ...
و بحث آخر من در مورد صدا و سیماست .ما در آموزش و پرورش دو نوع مدیر داریم . برخی ها توان اجرایی شان بالاست و بعضی دیگر ، توان تحلیل مسائل شان بالاست .
شما بهتر است این موضوع را مدیریت کنید تا از این پس ، مدیرانی که به صدا و سیما می روند ، در تجزیه و تحلیل مسائل قوی باشند و مسائل آن دامن گیر ما و آموزش و پرورش نشود . "

 دکتر سمیعی :
" از جانب کانون مدرسان دانشگاه فرهنگیان ، برخی نکات را خدمت شما عرض می کنم .
ثبات مدیریت یکی از نکات مهم برای پیشبرد اهداف است .دانشگاه فرهنگیان تاکنون به صورت سرپرستی اداره شده است .سه شنبه آینده ، بحث شورای عالی انقلاب فرهنگی در مورد ریاست آقای دکتر مهر محمدی است .
انتظار داریم در راستای ثبات مدیریت ، علی رغم انتقاداتی که هست سعی شود مدیریت ایشان تثیبت شود .
هفته قبل ، بحث تبدیل وضعیت 700 نفر از مدرسین مطرح شد . آموزش معلمین در سال های اخیر بر عهده این دوستان بوده است .
این ها افراد توان مندی هستند که مشکل شان حل نشده است . قرار است وضعیت این ها ، دو هفته بعد مطرح شود .
این ها طبق آیین نامه وضعیت مشخصی ندارند و بلاتکلیف هستند ، اگر مشکل این افراد حل شود در ساختار و محتوا بخشی مجموعه تاثیر خواهند داشت .
بحث بعد ، فاصله بین صف و ستاد است . هنوز در مدیریت کلان دانشگاه فرهنگیان ، نقش مجموعه بدنه کم رنگ است و الان اپوزیسیون در برخی موارد ، نقش مهم تری را ایفا می کند .
کند بودن جذب در این دانشگاه ؛ یک بحث جدی است .
بحث تجهیز مراکز تربیت معلم مهم است .برخی از این مراکز 5 ساله اند . برخی را به بخش های دیگر واگذار کرده اند و الان این ها را پس نمی دهند .باید تلاش بشود این ها برگردند و توسعه و تجهیز شوند .از خیرین مدرسه ساز برای این امر می توان کمک گرفت . "

دکتر  نورعلی عباسپور :
" سوالی که از ما می شود و ما باید پاسخ بدهیم این است که این دانشگاه باید یک مزیت رقابتی داشته باشد . این دانشگاه باید به چه چیزی پاسخ دهد ؟
واقعا مزیت این دانشگاه نسبت به سایر دانشگاه ها چیست ؟ برنامه ها و سازوکارها به گونه ای نیست که معلم تربیت شود .
الان بیشتر به صورت یک دانشگاهی است که فارغ التحصیلی خواهد داشت . بحث کارورزی ها باید جدی باشد .
نظر من این است که نباید تربیت معلم حذف می شد . اگر دانشگاه تربیت معلم بود ، خیلی برای ما بهتر بود .
به عبارت دیگر ، برنامه های مرکز تربیت معلم با اصلاحاتی می توانست پیگیری شود .
انتصاب آقای دکتر مهر محمدی با استقبال روبه رو شد اما در بخش معاونین مشکلاتی ایجاد شده است ؛ می شد از افراد صاحب نظر که تالیفاتی دارند استفاده کرد .
در پردیس ها در کم تر از 15 درصد ، انتصابات انجام شده است که البته انتصابات خوبی بوده است .
مثلا گفته شده است که رئیس پردیس حتما باید دکتر باشد که این به ویژه در شهرستان ها مشکلاتی ایجاد کرده است .
روند بسیار کند است .بدنه کارشناسی در دانشگاه بسیار ضعیف است . اگر شما وارد دانشگاه بشوید اکثرا یا مدیر کل هستند و یا معاون مدیر کل !
اکثرا حوزه ستادی هستند .
پیشنهاد من ، ایجاد یک سازو کار نظر سنجی برای قضاوت و تصمیم گیری است جهت اندازه گیری آن چیزی که در درون آموزش و پرورش می گذرد و نظرات فرهنگیان و معلمان نسبت به برنامه ها چگونه است و بر اساس نظرات فردی و علایق شخصی نباشد .
مطلب آخر این است که ما می گوییم افراد عوض شوند ، اما برخی اوقات ممکن است افراد جدیدی که می آیند ، آن معیارها و ویژگی ها را نداشته باشند .
این معیار که افراد جدید باید همفکر و همگام دولت باشند خیلی جاها رعایت نمی شود . "

 عادل عبدی :
" ما اگر یکی دو ماه پس از رای اعتماد به شما را بررسی کنیم ، بنده خیلی خوب آن را ارزیابی می کنم و حتی خیلی ها می گفتند که آقای فانی ، فراتر از انتظار پیش می رود و عمل می کند و واقعا امیدهای زیادی را ایجاد کرده بود .
پس از آن دوره ، شاید انتظارات زیادتر شده و یا عملکرد آموزش و پرورش ، خیلی در سطح رضایت بخشی نیست .
بنابراین باید تلاش بشود همان فعالیت هایی که در ماه های اول انجام می دادید ، ادامه یابد .
یکی از نمونه ها ، کار مثبتی است که شما انجام دادید و هیچ کدام از وزرا انجام نداده بودند ؛ نامه به وزیر اطلاعات ، نامه به رئیس قوه قضاییه برای پیگیری مشکلات معلمان بود .
اما این موضوع خیلی نظام مند نشد .خیلی چیزها در اختیار وزیر نیست مثل دادگاه ها و حتی بحث هیات های تخلفات که دوستان اشاره کردند ، ( چون من خودم قبلا در این هیات ها عضو بوده و فعالیت کرده ام ) . وزیر اختیارات محدودی در این زمینه دارد .مثلا آراء نقض بشود مثل دوست عزیزمان آقای توکلی که شرح دادند .
البته می شد گزارش هایی تهیه کرد که در چارچوب قانون باشد .

آقای فانی !

شما در این مدت ، هیچ گزارشی در این موارد ارائه نکردید .مثلا چه کارهایی انجام شده است و چه کارهایی می شد انجام داد .
بهتر است دبیر و یا مسئولی برای این جلسات ، همان گونه که دوستان اشاره کردند ، مشخص شود . مواردی که قابل پیگیری است مشخص شود و جلسه بعد گزارش داده شود .این ها در حد یک نشست و برخاست که جلسه برود برای چند ماه بعد ، قابل پیگیری و رسیدگی نیست .

جناب فانی !
گفته های شما و اقدامات شما الگوی زیردستان شما قرار می گیرد .من یک نمونه عرض می کنم . شما اخیرا از یک خبرگزاری خاصی ( فارس ) بازدید کردید ؛ بلافاصله پس از شما چند نفر از معاونین شما و حتی آقای چهاربند هم از آن جا دیدن کردند . چرا این دیدارها از سایر رسانه ها نیست ؟
باید در این زمینه ها دقت شود .
در وزارت آقای فانی فرصت هایی است که باید آن فرصت ها به دقت شناخته شده و طوری نشود که مثل سابق دوباره غبطه بخوریم که چرا از آن فرصت ها درست استفاده نشد ؟
دوستانی که در این جا هستند ، علاقه مند به موفقیت شما و دولت هستند ، اما خیلی سازوکار مشخصی که از این توانایی ها و علاقه دوستان استفاده شود ، وجود ندارد .
می توان به نمونه دیگری اشاره کرد که کلی گویی نشود .مثلا شما در مشهد در مورد تبدیل به احسن مدارس صحبت کردید . یکی از دوستان مطلبی نوشت که آموزش و پرورش در حال فروش وسایل و مایحتاج خود است . مثل پدر خانواده ای که برای تامین هزینه ها ، اقدام به فروش لوازم آن کرده است .
این موضوع خیلی خوبی بود که شما اشاره کردید . اما در وزارت آموزش و پرورش ، افرادی که این ها را تببین کنند وجود ندارند .
شما زحمت زیادی می کشید ، اما به نظر می رسد در زیرمجموعه ، افرادی که از سیاست های دولت در قبال آموزش و پرورش دفاع کنند ، کم هستند .
انتظار ما و دوستان این است که آموزش و پرورش در چارچوب سیاست های دولت حرکت کند و از معدل هیات دولت عقب تر نباشد . "

فرج کمیجانی :
" ما بخش هایی تحت عنوان " گزیده هایی از ترجمان سیاست تدبیر و امید در آموزش و پرورش " که برگرفته از سخنان آقای دکتر روحانی است را به صورت مکتوب تقدیم آقای دکتر فانی می کنیم .
این ها ، عین جملات رئیس جمهور است مثل : بازگرداندن افراد محروم شده از حقوق قانونی خود در جریان برخوردهای سلیقه ای و سیاسی و احقاق حقوق حقه آن ها ، توسعه مشارکت های مردمی و واگذاری تصدی گری به مردم و نقش نظارتی آموزش و پرورش و اجرای کامل فصول حقوق ملت در قانون اساسی به خصوص اصل 15 و 30 قانون اساسی و متوقف کردن شیوه های مبتذل اخذ وجه از خانواده ها تحت عناوین مختلف ...
نکته بعد این است که خود آقای روحانی در فیس بوک صفحه دارند و مطلب می گذارند . معاونین و سایر وزرا هم این کار را می کنند .علت هم این است که بیشتر طرفداران دولت در فضای مجازی هستند .
انتظار ما از آقای فانی ، معاونین و مدیران کل شان این است که در فضای مجازی فعال باشند و در مورد کارها و اقدامات شان اطلاع رسانی کنند . "

فرزانه دشتی :
" نمی خواهم مطلبم را از یک نگاه جنسیتی مطرح کنم وتفاوت میان زن و مرد را مطرح کنم ولی به نظر می ر سد که یک تبعیضی که یک شیار تاریخی هم در آن ایجاد شده ، وجود دارد .معمولا ما از توانایی های زنان در حوزه های اجتماعی و مدیریتی کمتر استفاده می کنیم . آن چیزی که امروز در این جلسه هم مشهود است این است که یکی به دلایل فنی و آموزشی حضور زنان در جامعه خیلی کمرنگ تر است . من به جد فکر می کنم یک فضای عقلانیت باید در سیستم آموزش و پرورش و در کتاب ها و نیز آموزش خانواده و آموزش فرهنگیان ایجاد بشود.
شاید امروز به گفته یکی از پژوهش گران این حوزه ،که بیشتر از آزادی و بیشتر از دموکراسی و بیشتر از عدالت ما، امروز نیاز به یک نگاه عقلانی داریم ، حضور عقلانیت ونگاه عقلانی به جامعه. مطلب بعدی من در مورد بعضی اقدامات است که در مورد تعامل با ارباب رجوع است و البته خیلی هم بودجه بر نیست ، اما به تدبیر نیاز دارد و انعکاسش در جامعه زیاد است مثل ثبت نام بچه ها ، مازاد شدن معلمان یا بیمه شان و...
به نظر می رسد امروزه بعضی از مسئولین و مدیران باقی مانده از دولت قبل - که البته امیدواریم تعمدی در کار نداشته باشند – در حال ایجاد یک فضا برای بروز و گسترش نارضایتی در بدنه آموزش و پرورش هستند .
بنده به جد از شما می خواهم که مسئولینی که همراه نیستند و عملکردشان این را نشان می دهد یک تجدید نظر اساسی بشود مواردی مانند حق الزحمه امتحانات و... که نوع پاسخ دادن ها و برخورد برخی مدیران نشان می دهد که قصد دارند چنین فضایی را ایجاد بکنند. "

 علیرضا هاشمی سنجانی :
". در واقع دلمان به این خوش است که از دوستانمان و از هم فکران مان و ازهمراهان مان در جریانات مختلف عهده دار این مسئولیت شدند و از این بابت خوشحالیم ولی فکر می کنم که فضای همین جلسه این را نشان می دهد که این نارضایتی وجود دارد یعنی این که این انتظارات برآورده نشده و می شود دلایل مختلفی عنوان کرد ولی متاسفانه بین گفت و گوهای ما و شما در واقع حکمی وجود ندارد . چیزهایی می گوییم و می رویم و البته شما تصمیم می گیرید . فکر می کنم که این ارتباط باید نهادینه شده و نظام مند شود .
انتظار داریم که این فضا ایجاد شود . اطراف شما کسانی هستند که به نظر ما صداقت شان زیر سوال است . یعنی آن چیزی را که شما می خواهید ، قصد دارند به جایی برسانند نه آن چیزی که حق است .
اتاق فکری که بخواهد پول بگیرد و کار کند ، منتظر اراده شماست !
آیا تا حالا کسی بوده است که جلوی شما بایستد و مثلا بگوید که این مسیر اشتباه بوده است ؟
ما هم که انجام می دهیم می شویم " عنصر نامطلوب " !
این انتظارات باید جدی گرفته شود . ما در سازمان معلمان ایران ، توقع مان را پایین آورده ایم .
ما می خواهیم زمانی به این جا آمده و کلی از شما تشکر کنیم . مثلا بگوییم که وزارتخانه ، از مشاوران خوبی بهره گرفته است ، دنیا را می بینند . می توانند با جهان خارج تعامل کنند .براساس عقلانیت تصمیم می گیرند .
انتظار داریم که در محیط وزارتخانه ، حداقل گروه مشاوران این گونه بیندیشند . مثلا رئیس سازمان دانش آموزی ، مسئول ستاد تبلیغات آقای حاجی بابایی بوده است ، سوال می کنیم چرا ایشان مانده است ، پاسخ می دهند که ایشان مورد حمایت آقای مظفر به عنوان یکی از مشاوران شماست .
وقتی سخنرانی شما را در مجلس دیدم ، بغضم گرفت . بیش از یک ساعت به شما وقت داده شد .شما باید داد آموزش و پرورش را از آن ها می ستاندید نه این که به ذکر یک سری آمار بسنده کنید !
می توانستید در کنار آمار ، تحلیل ارائه دهید . این چیزی که الان تحت عنوان " مرگ مدرسه " میان دانشگاهیان مطرح است ، جایگاهش در آموزش و پرورش کجاست و می شد در موردش صحبت کرد .
ما دوست داشتیم در دولت آقای روحانی ، دست تشکل ها گرفته شود . معلمان زیاد اهل تشکل نیستند و جلو نمی آیند و این ها هم می گویند که چون شما کم هستید ، شما را جدی نمی گیریم !
شما وظیفه دارید ، فضایی ایجاد کنید که معلمان مشارکت کنند .دوست داریم در جاهای مختلف از آموزش و پرورش دفاع شود .
این کسانی که الان در وزارتخانه هستند در 8 سال گذشته ، یک کلمه در نقد آن دولت حرف نزدند . الان که می توانند حرف بزنند ، الان که می توانند نقد کنند ،الان هم همان رویه را ادامه می دهند وشما هم از آن ها حمایت می کنید .
مثلا می خواهیم جلسه بگذاریم و شما مخالفت می کنید ، اما اجازه می دهید که آقای حاجی بابایی و دوستانش در منظریه ( اردوگاه شهید باهنر ) جمع شوند و بحث خصوصی انجام دهند !
اگر قرار است امکاناتی داده شود باید برای همه باشد .انتظار ما این است که با توجه به سوابق علمی تان و پشتوانه فکر ی تان کمی ریسک پذیر تر باشید .
دوست داریم که گفتمان حاکم بر آموزش و پرورش مثل گفتمان آقای روحانی باشد ، نه این که بیانیه بدهد و مثلا در مورد حراست ها و وزارت اطلاعات بگوید .
دوست داریم که شما به ما نگویید عجله نکنید و شرایط را درک کنید و... "

علی پورسلیمان :
" خوشحال هستم که در خدمت آقای دکتر فانی و سایر دوستان هستم .
در حال حاضر ، فضای جلسه خیلی انتقادی است . به طور قطع ، آقای فانی در این زمینه تحت فشار هستند . قبل از این که به این جلسه بیایم به آقای پاپایی گفتم که شرایط حاضر با قبل خیلی فرق کرده است و راحت تر می توان صحبت کرد و انتقاد نمود.
مثلا در زمان وزارت آقای حاجی بابایی ، گیت بازرسی دروزارتخانه گذاشته بودند و معلمان را بازرسی می کردند ...
ما باید به قبل از خودمان هم نگاه کنیم .باید بین توقعات و تاریخچه خودمان یک رابطه منطقی ایجاد کنیم .
ما و دوستان در " سخن معلم " حرف هایمان را می زنیم و اطلاع رسانی می کنیم . انتظار ما این است که شما و دوستان تان این ها را به دقت مطالعه کنید و تحلیل کنید .
مطالعه این تحلیل ها می تواند در رفتارسازمانی شما و دوستان قابل مشاهده باشد . "

در پایان آقای مصلحی این گونه بیان کرد :
" جلسه قبل کنسل شد و به تاخیر افتاد و این باعث سوء تفاهم میان ما و سخن معلم شد . مقصر من بودم . اطلاع رسانی من به دوستان شفاف و درست نبود .همین جا از آقای پورسلیمان و دوستان سازمان معلمان ایران عذرخواهی می کنم . "

در پایان ، آقای دکتر فانی ، ضمن استماع نظرات و پیشنهادات نمایندگان تشکل ها ، مطالبی را در مورد مسائل اقتصادی و معیشتی معلمان مطرح کرد . او گفت : اولین تغییر ، بیشترین تغییر و همگام ترین تغییرات را با دولت من انجام داده ام .
او گفت : با استخدام فرزندان فرهنگیان موافق است و آن را پیگیری می کند اما مخالفت هایی در مجلس وجود دارد .
پیگیر جدی افزایش 20 درصدی حقوق معلمان ابتدایی هستیم . ما به طور جد به دنبال اجرای رتبه بندی معلمان هستیم و از همه تشکل ها و معلمان می خواهم که نظرات و پیشنهادات خود را به وزارت آموزش و پرورش ارسال نمایند .
وی تصریح کرد : برای کیفیت بخشی در آموزش و پرورش مبلغ 250 میلیارد تومان تعلق گرفته است .
قرار شده است که نیم درصد مدارس که حدود ششصد مدرسه می شود به صورت آزمایشی و به روش خود گردان اداره شوند . این باعث می شود که مدارس اولا با کیفیت شوند و دیگر این که مدیران مسئولیت پذیر شوند و مدارس نیز سامان مند شوند .
سعی ما تعالی آموزش و پرورش بر اساس EFQM اروپاست و در این زمینه سعی داریم تا استاندارها را در راستای " مدرسه محوری " ارتقا بدهیم .
در 8 سال گذشته ، به تعداد پژوهش سراها فقط 100 تا اضافه شده است که برنامه ما ارتقای کمی و کیفی آن هاست .
طرح جدیدی داریم که ساعات کار در مدارس متوسطه به 30 ساعت همراه با افزایش حقوق باشد و البته این افزایش در بازنشستگی هم مورد محاسبه قرار گیرد .
درست است که طبق قانون اساسی ، آموزش رایگان است اما این به معنای تامین آموزش توسط دولت است و نه به معنای ایجاد آموزش .
بیمه طلایی تا سال نود خوب بود و ازآن به بعد با مشکل تامین بودجه مواجه شد به طوری که در زمان آقای حاجی بابایی هم در ماه ها ی آخر از همکاران کل مبلغ 23000 تومان کسر شده بود. در حال حاضر مبلغی بین سیصد تا چهارصد میلیارد به بیمه ایران بدهکاریم که تمدید آن مشروط به پرداخت بدهی است .
برخلاف شایعات که گفته می شود این بیمه غیر قانونی است ، بیمه آتیه سازان حافظ شاخه ای از سازمان سلامت کشور است .
به دلیل حذف دندان پزشکی ، 40 درصد تخفیف در درمانگاه های آموزش و پرورش برای دندانپزشکی در نظر گرفته شده است.
دانشگاه فرهنگیان مشکلات خاص خود را دارد و به عنوان نمونه برای تغییر یک بند از اساسنامه ، رایزنی ها و مراحل زیادی باید صورت پذیرد .
آقای فانی در جلسه خطاب به تشکل ها گفت که از این وضعیت خسته شده است و در خلوت خود از خدا چند بار خواسته است تا این تکلیف را از دوش او بردارد . "

و اما سخنی با معلمان !

چرا ما معلمان " ما نیستیم " ، " من های اتمیزه " و جدا افتاده از یکدیگر هستیم.

چندان خبری از نیروی متشکل نیست، پدیده سازمان نیافتگی ما معلمان، خودش محصول پروژه ای عمیقا سازمان یافته است!

بی رغبتی معلمان به سوی کنش جمعی و بی ریشه بودن نهادها و تشکل ها ی مدنی، حاصلی جز اتمیزه شدن معلمان نخواهد داشت.

معلمان برای حل کردن مسایل و مشکلات جمعی نیز راهکارهای فردی ارایه می دهند، تورم و گرانی وجود دارد ؛ راه حل انفرادی در دستور کار قرار می گیرد، افراد به شغل دوم و سوم پناه می برند...

به باور ما مشکلات ، مشکلات دسته جمعی است اما به واسطه فقدان یک "ما" ی جمعی عملا در مواجهه با این مشکلات دسته جمعی به راه حل های انفرادی روی می آوریم، غافل از این که راه حل های انفرادی از قضا مشکلات جمعی مان را تشدید نیز می کنند...

پایان گزارش/

 همان طور که همه می دانیم آموزش و پرورش بزرگترین نهاد بدون رسانه در کشور است.

نظامیان چندین خبرگزاری رسمی و غیر رسمی دارند.

کارگران نیز همین طور ؛ اما در چنین شرایطی تارنمای « صدای معلم » توانسته است باتوجه به امکانات حداقلی و شاید کمتر از حداقلی این نقیصه را تا حد ممکن جبران نماید.

تلاش در جهت جذب هر نوع نگاه و اندیشه، نشر مطالب بدون سانسور و بدون محور و معیار قرار دادن خط فکری مدیر محترم و دوستان نزدیک به ایشان از جمله موضوعات مهم و قابل تقدیر است که حفظ و ادامه آن باعث اثرگذاری بیشتر و همچنین جذب بیشتر فرهنگیان محترم چه برای همکاری و چه برای مطالعه و بهره بردن از تارنما خواهد شد.

البته در این مدت انتقادات زیادی هم از جانب افراد در جایگاه های مختلف مطرح شد که مهمترین نکته آن انعکاس و نشر آنها در همین تارنما بود که شوربختانه همین نکته بسیار مثبت گاهی از سوی برخی افراد مورد انتقاد واقع می شد که چرا فلان مطلب راجع به فلان فرد یا تشکل نشر داده شده است.

نکته ای را هم در پایان اضافه می کنم که البته بعید است به آن توجه نشده باشد.

مدیریت محترم تارنما اگر قصد دارند به همین شیوه و در همین سطح کار را ادامه دهند حداکثر خواهند توانست با جذب تعداد بیشتر همکاران ، نویسندگان و مخاطبان قدری دامنه فعالیت خود را گسترده تر سازند اما اگر قصد اثرگذاری بیشتر دارند لازم است کمیت،کیفیت،نوع و جنس تولیدات تحول اساسی پیدا کند که این مهم بدون کارحرفه ای، جمعی و سرمایه گذاری لازم میسر نخواهد شد.

اگرچه سبک کنونی و این مدل از رسانه همچنان مخاطب خود را دارد اما برای عقب نماندن در مسیر تحولات سریع رسانه توجه و پرداختن به آن ضروری بنظر می رسد.

امید که در سال پیش رو با حمایت، همدلی، همکاری و همیاری گسترده تر و مطلوب تر همه علاقه مندان، دلسوزان و اهل اندیشه و قلم در حوزه آموزش و پرورش شاهد حضور پررنگ تر و نتیجه بخش تر این تارنما و ارتقای جایگاه آن در عرصه رسانه ای باشیم.

لازم است بابت همه پیگیری های دلسوزانه و زحمات طاقت فرسا در انجام این کار سپاس و قدردانی خود را خدمت جناب پورسلیمان اعلام دارم.

دست مریزاد!
تلاش تان پایدار و به امید بهروزی

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

  امروز پیام نوروزی استاد شجریان را دیدم و شنیدم.

پیامی که بسیار آرامش‌بخش و شادی آفرین بود.

قطعاً نه به خاطر اینکه ایشان با سر تراشیده در برابر دوربین قرار گرفته بودند و یا اینکه تلویحاً از بیماری سرطان که آن را تجربه می‌کنند سخن گفتند.

اینها نمی‌تواند خبر خوشحال کننده‌ای باشد.

مستقل از اینکه موسیقی سنتی را دوست داشته باشیم یا نه، استاد محمدرضا شجریان سرمایه‌ای هستند که هر نوع بی احترامی به ایشان یا خوشحالی از هر نوع مشکل یا چالش ایشان، غیرقابل درک و توجیه ناپذیر است.

چیزی که خوشحال کننده و آرامش‌بخش بود، نگاه این استاد بزرگوار به سرطان بود.

وقتی که از آن به عنوان یک “دوست و مهمان پانزده ساله” نام بردند که “دستور داده موهای سرم را کوتاه کنم”.در آن لحظه نفس آرامی کشیدم.

خوشحال شدم که کسی که سال ها صدایش را شنیده‌ایم و دوست داشته‌ایم و لحظه‌های بسیاری از ما ایرانیان را پر کرده و قطعاً در آینده‌ی ایران هم در حد چهره‌ای اسطوره‌ای باقی خواهد ماند، چیزی فراتر از صدای خوش و هنر آوازدارد.

او به چنان معرفت و شناختی از دنیای اطراف خود رسیده که سرطان را مهمان می‌بیند و دوستی هم‌خانه که گویی هر دو برای مدتی – که اکنون به پانزده سال رسیده است – در یک تن، همسایه شده‌اند.

شعار دادن در مورد نترسیدن از مرگ و دوستی با سرطان، کار سختی نیست.

اما کسانی که تجربه‌های مشابه داشته‌اند و دارند و یا به هر دلیل،‌ واقعیت مرگ را در نزدیکی خود احساس کرده‌ و می‌کنند (تجربه‌ای که حسین اسرافیلی به زیبایی بیان می‌کند: می‌برم منزل به منزل چوب دار خویش را، تا کجا پایان دهم آغاز کار خویش را) شاید بهتر درک کنند که چنین تعبیری، فراتر از یک حرف شاعرانه است و از درکی عمیق نسبت به زندگی خبر می‌دهد.

همه‌ی ما، با هر نفسی که می‌کشیم، گامی به سوی مرگ نزدیک‌تر می‌شویم. سرطان، فقط یک نام است.

شاید بتوان گفت هر یک از ما، در لحظه‌ی تولد با غده‌ای سرطانی به دنیا می‌آییم که ده یا بیست یا شصت یا هفتاد سال در روح و جانمان رشد می‌کند و روزی، ترکیب به هم پیوسته‌ی تن ما را از هم فرومی‌‍پاشد.

بسیاری از ما چنین لحظه‌ای را فراموش می‌کنیم.

بعضی دیگر هم “عزادار آن لحظه” می‌شویم.

تاریخ بشر در مواجهه با پدیده‌ی طبیعی مرگ، به چه مسیرهای غیرطبیعی که هدایت نشده است!

وقتی به جایی می‌رسیم که سلول سرطانی را دوست و هم‌خانه‌ی خود می‌دانیم و می‌‍پذیریم که هیچ یک، نسبت به این تن، محق‌تر نیستیم و روزی اراده‌ی من این بود که مو بر این سر باشد و امروز او دوست دارد که مو بر این سر نباشد، مرزهای خودساخته با جهان را به تدریج فراموش می‌کنیم.

حالا می‌شود موسیقی شجریان را با لذت بیشتری گوش داد.

او فقط صدایی زیبا نیست که به شعر شاعران ما افزوده شده باشد. بلکه حنجره‌ای است که هستی را شاید نزدیک به همان‌ها که آن حرف ها را گفته‌اند می‌فهمد و بی‌هوده نیست که صدایش، چنین سحری را آفریده و می‌‌آفریند.

عمرش دراز و صدایش جاودان.

( سایت شخصی )

گروه اخبار/ دارندگان واحدهای اسکان موقت در قم مشکلات بسیاری برای خدمت‌رسانی به زائران دارند که موازی‌کاری نهادهایی مانند آموزش و پرورش در این عرصه از جمله مشکلات است.

گروه اخبار/ شب گذشته مدرسه‌ی ابن‌سینا در استان بوشهر که محل اسکان مسافران نوروزی بود، دچار حریق شد و پنج نفر از مسافران دچار سوختگی شدند.

  گروه اخبار/

طرح رتبه‌بندی معلمان با هدف ارتقای کیفی کار معلمان و به تبع آن بهبود معیشت آنها پس از گذشت ماه‌ها در تابستان سال 94 به تصویب هیئت وزیران رسید و پس از طی مراحل و تصویب شاخصه‌های آن سرانجام از ابتدای مهرماه به اجرا درآمد.

هرچند اجرای رتبه بندی واکنش‌های مثبت و منفی بسیاری را از سوی جامعه فرهنگیان به دنبال داشت اما بنا به گفته معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش این طرح موفق شد به صورت میانگین 300 هزار تومان بر حقوق مشمولان بیافزاید و بخش بسیار کوچکی از مشکلات معیشتی فرهنگیان را بپوشاند.

بر اساس شاخص‌های درنظر گرفته شده در این طرح، معلمان با شش سابقه و بالاتر در رتبه‌های پایه حرفه‌ای، ارشد حرفه‌ای، خبره و عالی حرفه‌ای قرار گرفتند و به ترتیب از 15، 25، 35 و 50 درصد حق شغل بهره مند شدند.

البته این در حالیست که مسئولان آموزش و پرورش معتقدند آنچه سال گذشته اجرا شد بخش کوچکی از رتبه بندی بود و در سال 94 که به نوعی مرحله تطبیق رتبه بندی تلقی می‌شود، با توجه به صلاحیت‌ها و شایستگی‌هایی که نیروهای موجود داشتند رتبه‌های قبلی‌شان با رتبه‌های جدید تطبیق یافت.

اکنون وزارت آموزش و پرورش مکلف شده است بر اساس مصوبه شورای توسعه مدیریت برای سال جاری بحث جدی رتبه بندی را که سنجش صلاحیت‌های حرفه‌ای است به اجرا در بیاورد و در سال پیش رو نظام سنجش صلاحیت‌های حرفه‌ای معلمان را راه اندازی کند، چراکه بر این اساس نیروی انسانی متناسب با شایستگی‌ها و صلاحیت‌های حرفه‌ای و تخصصی اش مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و معلمانی که نسبت به مرتبه قبلی از پیشرفت مقبولی برخوردار شده باشند، رتبه بالاتری را کسب می‌کنند.

محمد بطحائی، معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش در همین زمینه می‌گوید: اگر بتوانیم نیروی انسانی ماهر، متخصص و متعهد داشته باشیم بسیاری از کاستی‌های نظام آموزش و پرورش که امروز مورد گلایه مردم و کارشناسان و مقامات ارشد است را برطرف می‌کنیم. در واقع می‌توان گفت طرح رتبه بندی دروازه ورود ما به کیفیت بخشی در آموزش و پرورش است.

وی می‌افزاید: سال 95، مرحله آغازین نظام سنجش صلاحیت حرفه‌ای کلید می‌خورد و شایستگی‌های حرفه‌ای نیروی انسانی مورد سنجش قرار می‌گیرد. این سنجش با مکانیسم‌های مختلفی از مشاهده گرفته تا آزمون‌های کسب صلاحیت و گذراندن دوره‌های آموزشی انجام می‌شود و بر این اساس جایگاه افراد مشخص و رتبه بندی گام جدی خود را برای نقشی که دارد، برخواهد داشت.

بطحائی به نگرانی‌ها درباره آینده طرح رتبه بندی به ویژه برای آن دسته از معلمانی که مشمول طرح نبودند پاسخ می‌دهد و می‌گوید: در مجموع در سال گذشته حدود 830 هزار نفر تحت پوشش رفتند و بدیهی است برای سال جاری افراد جدید، شرایط لازم را پیدا خواهند کرد و نیروهای موجود با مکانیسمی که گفته شد به رتبه‌های بالاتر خواهد رفت.

در ابتدا برای رتبه بندی معلمان 1350 میلیارد تومان اختصاص یافت و دولت برای اجرای فاز جدید رتبه بندی در سال 95 بیش از 3500 میلیارد تومان اعتبار درنظر گرفته است.

قطار رتبه‌بندی معلمان که ارتقای مهارت‌های تخصصی معلمان را دنبال می‌کند با وجود تمام فراز و نشیب‌ها و حواشی که داشت به حرکت در آمده است و باید امیدوار ماند که در ادامه راه به علت موانع اعتباری و مدیریتی از ادامه راه باز نماند. ( ایسنا )

انتهای پیام

اصفهان

   نوروز ایرانی، این جشن جهانی و هنگامه اعتدال بهاری را به دوستداران ایران و همه هم میهنانی که برای پیشرفت کشور خود دغدغه دارند، شادباش گفته و امیدواریم با تلاش یکایک ما ایرانی ها، شرایط بهتری برای زندگی در این سرزمین کهن فراهم شود و تصویری باشکوه تر از ایران پیش چشم جهانیان قرار گیرد.
آنچه تقدیم می شود، هفت آرزو از جنس توسعه یا هفت سین توسعه یافتگی در نوروز ۱۳۹۵ است:

 سرزمین امن و آزاد :
آرزو می کنیم امنیت و آزادی در تمام ابعاد برای کشور عزیزمان در بالاترین سطح ممکن همواره مهیا باشد. امنیت سرزمینی و دفاعی، آزادی و امنیت برای اندیشه ورزی، بیان، قلم و پرسش گری، امنیت برای سرمایه گذاری و تولید، و امنیت و آزادی برای تولد ایده های جدید و رشد کارآفرینی و در نهایت گسترش دامنه انتخاب در زندگی.

 سرور و شادی مردم:
حزن و اندوه در فرهنگ ما مذموم بوده و اساسا ایمان از جنس شادی، عشق و محبت است. دین آمده تا از رنج و افسردگی بشر بکاهد و خاطر او را از تشویش و اندوه به امنیت برساند. اما زیبنده تر آن است که شادی و سرور را برای یکدیگر بخواهیم.

امید آنکه سال جدید سال کاهش مرارت ها و دل نگرانی های همه ایرانیان باشد. زندگی شاد، حق تمام هموطنان است.

سوادهای چندگانه :
شاید قله آرزوهای ما در سال جدید، مجهز شدن نسل نوجوان و جوان ما به انواع سواد باشد. برای اینکه سال ۹۵، سال توجه به «چند سوادی» فرزندان ما باشد، برنامه ریزی کنیم. بیاییم با کمک یکدیگر، فرزندان مان را در سه بُعد دانش، نگرش و توانش(مهارت) تقویت کرده و برای آموزش آنها سرمایه گذاری کنیم.

اوج هنرمندی مدارس و دستگاه رسمی تعلیم و تربیت، توجه به حافظه بچه هاست اما رسیدن به نگرش های بلند و توانمند ساختن آنها بدون تلاش و همراهی خانواده ها و اراده ای ملی میسر نیست. فردای ایران نسل سربلند می خواهد نه نسل سر به زیر!

سلامت:
برای ایرانیان، سلامت جسم و روان آرزو می کنیم. امیدواریم سیر صعودی ابتلا به انواع سرطان ها و بیماری های سخت در کشور ما معکوس شود و مسیر تردد بسیاری از هموطنان ما خانه و بیمارستان نباشد. بیاییم در سال جدید ورزش، رژیم غذایی سالم، شادی و نشاط را بخش ثابت برنامه زندگی خانواده خود نماییم، بیشتر گفت و گو کنیم و کمتر عصبانی شویم. ارتباط خود را با یگانه هستی بخش همواره در بهترین حالت تنظیم کنیم، دید و بازدیدهای ساده و صمیمی داشته باشیم و زندگی بدون اضطراب را تمرین کنیم. 

سبزی محیط زیست:
کشور عزیز ما خاکش زر خیز است و مناظرش شگفت انگیز و بدون تفاهم و عزم مشترک، سهم آیندگان ما از آن ناچیز خواهد بود. تنها کافیست در مسافرت های خانوادگی و دوستانه به مناطق کویری، کوهستانی و یا نواحی جنگلی، طبیعت را آلوده نکنیم و همگی دیدبان محیط زیست ایران باشیم.

 سرمایه اجتماعی :
آرزو می کنیم سال جدید، سالی سرشار از اعتماد متقابل ایرانیان نسبت به یکدیگر و سالی همراه با ارتباطات مثبت، موثر و اثربخش در روابط کاری و اجتماعی ما باشد. تلاش کنیم جامعه ایران را مملو از اعتماد متقابل و جلب رضایت یکدیگر سازیم. زندگی در چنین جامعه ای برای همه ما لذت بخش تر و برای آینده فرزندانمان بالنده تر خواهد بود. 

سعادت مندی :
 آرزو می کنیم سال ۹۵ سال سعادت مندی ایرانیان باشد. سال ها قبل در گوشه ای از دنیا کسی از شاخصی به نام شاخص خوشبختی ملی (GNH) سخن گفت. احساس سعادت مندی، احساسی درونی است که از فراهم بودن مجموعه ای از عوامل برای شهروندان به دست می آید.

بی تردید زندگی سعادت مندانه با بی اخلاقی، فقر، اقتصاد ناسالم، آب و هوا و غذای آلوده، نابرابری فرصت ها و نظام آموزشی بسته و ناکارآمد به دست نمی آید.
سال جدید را برای هموطنان عزیز ایرانی سالی فرسنگ ها دور از هرگونه تشویش معیشتی و اقتصادی، و برخوردار از کیفیت بالای زندگی و سرشار از سعادت مندی آرزو می کنیم.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

طرح تکریم و بزرگداشت مقام معلم به منظور بزرگ داشت مقام معلمان شاغل و بازنشسته در مدارس دولتی و غیر دولتی، تدوین و در اختیار ادارات آموزش و پرورش قرار داده شد.

طبق دستورالعمل وزراتخانه، معلمان متقاضی شرکت در طرح لازم است نمون برگ الف را با مراجعه به سامانه تکمیل نمایند و درصورتی که حد نصاب امتیازات را بیاورند، اسامی آنها اعلام می ­شود و دراین مرحله لازم است مدارک خود را ارائه نمایند.

این نمون برگ بر اساس سه شاخص عمومی، ارزشی و حرفه­ ای طراحی شده است و هر شاخص دارای معیارهای مختلفی می ­باشد.

در این نوشتار به بررسی و نقد پرداخته ایم.

1- شاخص­ های عمومی شامل سنوات خدمت، مدرک تحصیلی و نمره ارزشیابی سالانه است.

در هیچ قسمت از این بند مشخص نشده سنوات حق التدریس هم شامل می شود یا خیر.  از آنجایی که بسیاری از معلمان دارای سابقه 3 الی12  سال حق التدریس، می­ باشند، لازم است متولیان امر نسبت به اصلاح این بند اقدام فرمایند.

2- شاخص­ های ارزشی شامل 12 مورد است که عبارت است از جانبازی، آزادگی، بسیجی فعال، حضور در جبهه، خواهران سرپرست خانوار، حافظ قرآن، پدر، مادر، فرزند و همسر شهید، خواهر و برادر شهید، همسر آزاده، همسر و فرزند جانباز و مراقب جانباز.

ظاهرا از نظر مسئولان آموزش و پرورش ارزش ها فقط در دفاع مقدس خلاصه می شود و هیچ شاخص دیگری نمی ­توان بدان اضافه کرد. ضمن آن که با گذشت 27 سال از جنگ، تعداد اندکی از معلمان از امتیاز  رزمنده بودن برخوردار هستند، مگر آن که دفاع از حرم نیز در این بند لحاظ شده باشد.

لازم است در کنار ارزش های پیش گفته، ارزش هایی چون اخلاق نیکو، منش درست، سلامت گفتار، سلامت اندیشه،سلامت جسم و روان، سلامت اعتقادات، مسئولیت پذیری، وجدان اخلاقی، وجدان کاری و..... نیز در دستورالعمل تکریم معلمان در نظر گرفته می شد و  از قلم نمی افتاد.

3- شاخص­ های حرفه ای شامل 9 بند است.

بند الف) داوری مسابقات، قرآنی، فرهنگی، هنری، ورزشی،جشنواره تدریس، اقدام پژوهی، درس پژوهی، دست ساخته­ ها، تولید محتوای الکترونیک، می باشد.

این بند تنها شامل کارمندان ادارات آموزش و پرورش می­ شود زیرا معمولا در بررسی آثار ارائه شده و  فرآیند داوری هیچ معلمی از سوی کارشناسان بخش ­های مختلف دعوت نمی­ گردد. 

حتی اگر کارشناسان محترم علم و تخصص داوری را نداشته باشند ترجیح می دهند از معلمان بهره نبرند و نام خودشان درفهرست داوران قرار دهند. بنابراین هیچ یک از معلمان از این بند امتیازی نخواهند گرفت و امتیاز آن نصیب کارمندان ادارات خواهد شد.

نکته دیگر زمان تکمیل فرم است. بسیاری از همکاران در اقدام پژوهشی، جشنواره تولید محتوای الکترونیکی، جشنواره تجربیات برتر در حوزه سنجش و ارزشیابی و... امسال شرکت کرده ­اند اما هنوز نتایج این جشنواره ها اعلام نشده است ؛ بنابراین حتی اگر در این موارد معلمی موفق به کسب رتبه شود، نمی تواند در فرم الف به آن اشاره کند و  امتیاز این بخش هم فقط شامل معلمانی می شود که در سال های قبل در مسابقات و...  رتبه ای کسب کرده اند.

بند ب) فعالیت و عضویت (امتیاز تا سقف 10) است و شامل عضویت در گروه های آموزشی، حضور در اردوهای راهیان نور به عنوان مربی(فقط درسال جاری) و نماینده مدیران در شورای آموزش و پرورش می ­باشد.

این بخش صرفا شامل معلمانی می شود که یا در گروه­ های آموزشی مشغول خدمتند و یا شامل مربیان پرورشی و نماینده مدیر می شود و اکثریت معلمان نیز از این بند امتیازی نخواهند گرفت به جز کارشناس گروه های آموزشی که معمولا برای سال ­های متوالی یک فرد به خصوص در این پست قرار می­ گیرد و به ندرت حاضر به تحویل پست خود به دیگران است و تعداد محدودی از معلمان که با میل ونظر کارشناس محترم دعوت به همکاری شده اند.

سوال دیگری که مطرح است، عضویت درگروه ­های آموزشی و یا شرکت در اردوی راهیان نور به عنوان مربی بر چه اساس و مبنایی جزو صلاحیت­ های حرفه ­ای در نظر گرفته شده است.

آیا صرف عضویت در یک گروه به معنی کسب صلاحیت است ؟

معلمی که در تمام طرح ­ها و اقدام پژوهی ­ها و...شرکت فعال داشته تنها به دلیل عدم عضویت در گروه ­های آموزشی باید از امتیاز محروم بماند و افرادی که درهیچ طرحی مشارکت نداشته اند، صرف عضویت در این گروه­ ها بتوانند امتیاز کسب کنند.

بند ج) کسب رتبه در مسابقات فرهنگی هنری، ورزشی، جشنواره تدریس، اقدام پژوهی، درس پژوهی، تولید وسایل و ابزارهای آموزشی، تولید محتوای الکترونیک و پژوهشگر برتر می ­باشد.

طبق دستورالعمل امتیاز این بند تنها شامل معلمانی است که موفق به کسب رتبه شده اند در حالی که حضور فعال معلم در این برنامه ­ها که به منزله علاقه مندی معلم به ارتقا علمی اش می­ باشد، اهمیتی بیش از کسب رتبه دارد.

بهتر است برای شرکت فعالانه معلمان در هر یک از این دوره ها امتیاز قائل شد و صرفا به برگزیدگان امتیاز نداد. شرکت در این برنامه ها و ارائه طرح درس یا مقاله و نرم افزار آموزشی از سوی معلمانی که کلاس ضمن خدمتی در رابطه با هر یک از موارد ذکر شده ندیده اند و صرفا براساس علاقه و تلاش خود در این برنامه ها شرکت می­ کنند، جای تقدیر دارد و نباید امتیاز تنها به برگزیدگان تعلق گیرد.

بند د) خدمت در مناطق محروم و روستایی و عشایری، تدریس در کلاس های تلفیقی و کلاس های چند پایه و تدریس در مراکز استثنایی، تدریس در دوره های ضمن خدمت، تدریس در کارگاه های آموزشی، و پردیس­ های دانشگاهی فرهنگیان، ارائه کنفرانس در همایش ها

این بند تنها بندی است که می ­تواند مهارت، تلاش و ایثار معلم را مورد ارزیابی قرار بدهد. اگرچه فقط شامل مناطق خاص می شود و معلمان مناطق شهری از این امتیاز بی بهره می­ مانند.

در لحاظ کردن این بند در فرم معلم نمونه و یا رتبه بندی، لازم است به چند نکته توجه شود :

اول لزوم تعریف مجدد از منطقه روستایی و محروم است.

دوم لزوم تعیین حدود و ثغور منطقه محروم. تعیین مناطق محروم نباید بر اساس تقسیم بندی­ های فعلی انجام گیرد ؛ چرا که مناطق شهری و روستایی دچار تغییرات عمده ای شده­ اند ، برای مثال در استان تهران، برخی مناطق از جمله اسلام­شهر که در گذشته روستا به حساب می ­آمد، سال ها بود که وضعیت مطلوبی یافته و شهر شده بود. درحالی که مناطق مهاجرپذیر جدیدی در رباط کریم ایجاد شد تا چند سال پیش فاقد جاده آسفالته، آب، گاز و تلفن بود، اما این منطقه در تقسیمات شهری دیده شده بود. 

بنایراین سال ها حق امتیاز منطقه محروم نصیب معلمانی می شد که در منطقه شهری اشتغال داشتند و معلمان دیگری که سال ها در مناطق محرومی چون باغ مهندس مشغول به خدمت بودند از این حق محروم ماندند.این مرزبندی­ ها در شهرستان ها نیز باید مورد بازبینی قرار گیرد.

بخش دیگر این بند به تدریس در مراکز ضمن خدمت و...اختصاص یافته است. تا چند سال پیش تدریس دوره های ضمن خدمت به افراد معدود و خاصی واگذار می شد و معمولا بسیاری از معلمان اگر خواهان آن بودند، از این خواسته بازمی­ ماندند. معمولا افراد دارای مدرک ارشد و دکتری می توانستند درخواست تدریس نمایند و با این حساب بسیاری از معلمان واجد امتیاز این بخش نخواهند شد.

در چند سال گذشته، ضمن خدمت بیشتر به شیوه مجازی برگزار شده و کمتر کسی موفق به گرفتن تدریس شده است. در دو سال اخیر هم دوره های ضمن خدمت به ندرت برگزار شده است.

تدریس در پردیس ­های دانشگاه­ های فرهنگیان نیز به ندرت سهم معلمان می شود و فقط عده خاصی از آن نصیب و بهره دارند. همچنین ارائه کنفرانس در همایش ها است که معمولا افراد با مدرک بالا می­ توانند چنین کنفرانس­ هایی را در رزومه خود داشته باشند.

بنابراین، اکثریت معلمان نمی­ توانند امتیازی از این قسمت دریافت کنند.

 با توجه به تصمیم مسئولان آموزش وپرورش که بر عدم اعمال مدرک دوم وسوم در احکام و حقوق معلمان است، انگیزه معلمان را برای ارتقاء علمی خود بسیار کاهش داده است، آیا به جاست که چنین بندهایی در فرم تکریم معلم و... گنجانده شود ؟

بند هـ) شرکت در دوره ­های آموزشی(سقف50 امتیاز) این بند شامل ضمن خدمت ­های عمومی و تخصصی و کارگاه های آموزشی همایش ها و سمینارهایی است که آموزش و پرورش برگزار کرده است.

از آن جایی که ادارات آموزش و پرورش همواره با کمبود بودجه مواجه هستند، چنین همایش ­ها و کارگاه­ های آموزشی برگزار نمی­ شود. بنابراین معلمان در این بخش، فقط از دوره­ های ضمن خدمتی که گذرانده­ اند می ­توانند امتیاز کسب کنند و در مناطقی که هیچ کارگاه آموزشی یا سمیناری برگزار نکرده اند، معلمان مدرکی برای ارائه واخذ امتیاز نخواهند داشت.

بند و) لوح تقدیر(سقف25 امتیاز) این بند شامل نشان­ های دولتی، نشان کارمند نمونه از رئیس جمهور، وزیر، معاون رئیس جمهور، استاندار، معاون وزیر، رئیس سازمان، فرماندار و رئیس اداره و.. است.

امتیاز این بند در گرو تقدیرنامه هایی است که معلمان گرفته اند.  چند درصد از معلمان توانسته اند نشان و تقدیر نامه از ریس جمهور یا وزیر محترم گرفته باشند به جز تقدیرنامه­ های خاص که مربوط به انتخابات است؟

چند درصد ازمعلمان و به خاطر کدام فعالیت شایسته موفق به دریافت نشان دولتی و ...شده اند؟ از خیل تقدیرنامه های صادر شده، تعداد معدودی از آن ها، نصیب معلمانی که شایسته دریافت تقدیرنامه بوده­ اند، شده است. بخشی از تقدیرنامه­ های وزارتی و ادارت کل سهم مدیران ارشد و کارمندان ادارات است و بخش دیگر سهم معلمانی است که آشناهایی در سطح وزارتخانه و ادارات کل دارند و سهمی هم به مدیران مدارس اختصاص دارد که زحمات اجرای انواع طرح های پژوهشی و تربیتی را بر دوش معلمان می­ گذارند، اما درنهایت تقدیر نامه سهم مدیریت و معاونت مدرسه می­ شود.بنابراین امتیاز این بخش نصیب بسیاری از معلمان نخواهد شد.

لازم است ابتدا شرایط گرفتن تقدیرنامه به ویژه تقدیرنامه های وزارتی برای همه معلمان فراهم گردد، بعد چنین بندی در ارزشیابی و فرم معلم نمونه و...گنجانده شود.

بندن) تالیفات، ترجمه، و تهیه منابع آموزشی (حداکثر 20 امتیاز) مدارک از سال 90 قابل محاسبه می ­باشد. این تالیفات شامل کتب درسی، راهنمای معلم، کمک آموزشی و کتاب کار است که دارای 3 امتیاز می ­باشد مقالات در نشریات معتبر خارجی هر کدام 2 امتیاز و مقالات نشریات داخلی اعم از علمی پژوهشی، یا علمی ترویجی ویا علمی تخصصی1 امتیاز دارد.

در این بند برای تالیفاتی که در ارتباط با رشته تحصیلی معلم است و  یکی از معیارهای سنجش صلاحیت علمی در رشته تدریس اش می ­باشد، امتیازی در نظر گرفته نشده است. در عوض برای کتاب های کار، و کمک آموزشی و کتاب کار، که ظاهرا نه مورد تایید وزرات آموزش و پرورش و نه معلمان است، امتیاز ویژه در نظر گرفته شده است که نقد بسیاری برآن وارد است.

بخش دیگری که مورد کم لطفی متولیان امر قرار گرفته، مقالات است.به نحوی که میان مقالات  فصل نامه ­های علمی/ پژوهشی، یا علمی/ ترویجی و علمی/ تخصصی هیچ تمایزی قائل نشده و برای همه آنها 1 امتیاز در نظر گرفته شده است در حالی که در مراکز دانشگاهی و پژوهشی بر تفکیک این فصل نامه تاکید بسیار دارند و برای هر کدام امتیاز خاصی در نظر می گیرند. ضمن آن که، فرآیند چاپ مقاله در فصل نامه­ ها به ویژه فصل نامه­ های علمی پژوهشی بسیار دشوار، زمان بر و هزینه بر است.

مقالاتی که در این فصل نامه ­ها چاپ می ­شوند به دلیل آن که توسط دو و گاه سه داور ارزیابی می­ گردند، از نظر علمی معتبر می­ باشند ، اما ظاهرا وزارت آموزش و پرورش برای مقالاتی که حاصل دسترنج و زحمت خود معلمان است، ارزش چندانی قائل نیست.

بند­ی) توانایی ­های خاص ( سقف 20 امتیاز)

 شامل تسلط بر زبان خارجی، نخبگی و اختراعات می ­باشد و لزوما باید مدارک معتبر از آموزشگا­ه­ های دارای مجوز وزارت آموزش وپرورش و آموزش عالی و بنیاد علمی نخبگان ارائه گردد.

چند درصد از استادان دانشگاه، که دارای مدرک دکتری هستند از چنین توانمندی برخوردار هستند که وزارت آموزش و پرورش انتظار چنین مدارکی از معلمان دارد ؟

آیا از نظرمتولیان طرح تکریم معلم، ثبت اختراع کار راحتی است و یا قرار است اکثر معلمان جزو نوابغ و نخبگان کشور باشند؟

آموزش و پرورشی که مدرک دوم را در احکام معلمان اعمال نمی­ کند، چطور انتظار دارد  نخبگان و مخترعان جذب آموزش و پرورش شوند یا نخبگانی که قبلا جذب شده­ اند، در آموزش و پرورش ماندگار باشند و فرم معلم نمونه و... را پر کنند.

سخن آخر و مهم­ترین نقد بر این دستور العمل، بی توجهی نسبت به ارزیابی رفتار و عملکرد معلم در کلاس درس است.

در هیچ بندی از دستورالعمل به مهارت معلم در تدریس، مهارت معلم در اداره و مدیرت کلاس، مهارت معلم در برقراری ارتباط با دانش ­آموزان، مهارت معلم در کنترل کلاس­ های پرجمعیت با تراکم 40 الی 50 نفر، اشاره نشده است. در هچ بخش از دستورالعمل، به لحظات سخت حضور معلم در کلاس­های پرتراکم اشاره نشده است.

لازم بود در کنار تدریس در کلاس­ های چند پایه، به تدریس در کلاس های پرتراکم هم اشاره می­ شد.

لازم بود در کنار شاخص­ های حرفه ­ای و ارزشی، بندی هم به برخوردهای تربیتی مناسب معلم با دانش آموزان و اولیاء اختصاص داده می شد. لازم بود تلاش مدیران و معلمان در طول سال و برگزاری جشنواره های مدرسه ای، برگزاری مراسم در مناسبت های ملی و مذهبی، و جشن های نیکوکاری که برنامه ریزی واجرای آن در مدارس پرجمعیت بسیار دشوار است، اختصاص می دادید.

لازم بود در کنار اردوی راهیان نور، بندی هم به اردوهای تفریحی و علمی که برای دانش آموزان تدارک دیده می شود و اگر کوچکترین اتفاقی برای دانش آموزان بیفتد مدیر و معلم مورد توبیخ قرا می گیرند، اختصاص می دادید.

وظیفه اصلی معلم. آموزش و پرورش دانش آموزان است، فعالیت های اصلی مدرسه چیزی جز این نیست. این وظیفه اصلی باید ملاک ارزیابی عملکرد معلمان و مدیران قرار بگیرد ،اما در هیچ بخشی از دستورالعمل، به این مهم پرداخته نشده است.  

اساسا هدف متولیان از طرح تکریم معلم چیست و کدام معلم قرار است مورد تکریم قرار بگیرد؟

 معلم استاد دانشگاه فرهنگیان، معلم استاد دوره های ضمن خدمت، معلم رزمنده، معلم جانباز، معلم مخترع، معلم نخبه، معلم داور مسابقات هنری، قرآنی ورزشی و...؟!

وظیفه و رسالت معلم  چنین شاخص­ هایی که  بر شمردید نیست.  معلم پیش از همه این هنرها باید هنر معلمی بداند، معلم باید معلمی کند نه مدرسی و نه داوری و نه اختراع.

این سخن، به معنی انکار اهمیت ارتقای علمی و صلاحیت­ های حرفه­ای معلمان نیست، بلکه تاکید بر این نکته است که تحصیل علم و تلاش برای ارتقا علمی در میان فرهنگیان، با هدف آموزش وپرورش بهتر آینده سازان ایران صورت می ­گیرد.

بنابراین بررسی صلاحیت حرفه ای­ و علمی معلمان نیز در چارچوب رسالت اصلی آنان باید مورد توجه قرار گیرد.

اصل مهمی که در دستورالعمل تکریم مقام معلم از قلم افتاده است.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه اخبار/ مدیرکل تعاون و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش گفت: آموزش و پرورش نگاه درآمدی به ستادهای اسکان ندارد و فقط به منظور همراهی با متولیان گردشگری این همکاری را دارد.