در تفاوت فرهنگی کشور خود با بسیاری از کشورهای دیگر، فقط به این نکته اشاره می کنم که چرا در کشور ما هیچ کالایی با دلایلی موجه و قانونی، ممنوع نیست؟ این عدم محدودیت یا ممنوعیت نشانه آزادی عمل بیش از حد ما ایرانیان است که باید بدان فخر کنیم یا به دلیل ضعف و نقص قانون نسبت به حقوق شهروندی است که باید از آن شرمسار باشیم؟ شاید هم به دلیل فقر فرهنگ عمومی است که فقیر و غنی، باسواد و بیسواد، تا حدودی به طور یکسان از آن بهره مند هستند!

چرا این همه خلاف زیست محیطی یا فرهنگی در کشور ما، هیچ نوع نیازی به سازوکار بازدارنده ای ندارد؟ شاید دلیل ممنوع نبودن هیچ کالا یا حتی رفتاری در ایران به عنوان یک ناهنجاری یا قانون شکنی، به دلیل اطمینان قانونگذاران از عدم رعایت آن توسط مردم و عدم وضع حتمی جرائم به خلاف های مردم است، چون عاطفه و رأفت مردم ایران مانع سخت گیری این چنینی است. چون مجری جوان قانون، وقتی به درس های معلمان خود در پای بندی به قوانین، جامه عمل می پوشاند توسط افراد ممتاز جامعه سیلی می خورد. چون مردم ایران در صورت وقوع خلاف، دست به دامن قسم هایی می شوند که ستون فقرات آدمی را می لرزاند. چون مردم ما صد در صد بهانه هایی برای این قانون شکنی خود دارند. مثلا فقر و نداشتن قدرت خرید، بی اطلاعی از وجود چنان قانونی، عجله داشتن، همراه داشتن مریض و بسیاری بهانه های دیگر که بیشتر ما آنها را دیده یا شنیده ایم و شاید خود به جا آورده ایم.

10 کالای ممنوعه و دلایل ممنوعیت در کشورهای مختلف !

شاید باور این که این کالا‌ها در برخی کشور‌ها ممنوع است، برای شما سخت باشد، اما این‌ها عین حقیقت است. البته گا‌ها منطق درستی پشت برخی این ممنوعیت‌ها وجود دارد:

1 _ کچاپ در فرانسه
در مدارس فرانسه استفاده از سس کچاپ ممنوع است. چرا که این باور را دارند که کچاپ مانع می شود که کودکان طعم واقعی غذا را بچشند و باعث می شود به نوعی سلیقه‌ غذایی آن‌ها کور شود و رشد نکند.

2 _ بازی‌های کامپیوتری در کره جنوبی
البته این کالا به صورت عام و کلی ممنوع نیست، بلکه محدودیت دارد. یعنی این قانون تنها برای کودکان زیر ۱۶ سال و پس از نیمه شب ممنوع است. بنا بر قانون کره جنوبی ، کودکان زیر ۱۶ سال اگر پس از نیمه شب مشغول گیم‌های کامپیوتری باشند، مجرم هستند و توسط قانون محکوم می شوند. قانون به این صورت اجرا می شود که در این کشور برای ورود به سرور‌های بازی، باید با شماره شناسنامه وارد شوند و پس از نیمه شب هر کاربر زیر سن قانونی از سرور اخراج می شود.

3 _ کیسه پلاستیکی در بنگلادش
امروزه معمولا تمام کالا‌های خریداری شده در سرتاسر جهان در کیسه‌های پلاستیکی حمل می شوند. این مورد در بنگلادش هم معمول بود. تا این که مشکلات زیادی به بار آورد. بنگلادش کشوری است که خیلی به حمل و نقل روی رودخانه وابسته است، پلاستیک‌های مصرف شده در این کشور به خوبی بازیابی نمی شد به همین علت عموما در طبیعت رها بود. همین موضوع حمل و نقل را در این کشور سخت کرده بود. بد‌تر این که بعد‌ها همین کیسه‌های پلاستیکی راه آب را سد کردند و سیل رخ داد و دو سوم کشور به زیر آب فرو رفت. پس از این که این اتفاق برای دومین بار در این کشور رخ داد، این کالا در این کشور ممنوع شد و متخلفان شاید تا یک سال به زندان محکوم شوند.

4 _ دمپایی در جزیره کاپری ایتالیا
کاپری یک جزیره زیبا و توریستی در ایتالیا است که همه ساله جمعیت زیادی از توریست‌ها را میزبانی می کند. اما توریست زیاد، فواید و ضرر‌های خود را دارد و مردم شهر از یکی از این ضرر‌ها خسته شده بودند. از سرو صدای زیاد. منظور از سرو صدا، صدای ماشین یا بلند بلند حرف زدن و موارد دیگر نیست. بلکه صدای تالاپ تالاپ‌های برخورد کف دمپایی به زمین بود. به همین علت این کالا در این شهر ممنوع شد و افراد متخلف محکوم به پرداخت جریمه می شوند. چرا احساس نیاز به قانون در جامعه ما خیلی کم رنگ است؟

5 _ شلوار جین در کره شمالی
کشور‌های غربی از جمله آمریکا در کره‌ شمالی کشور محبوبی نیست و این کشور به شدت در حال مبارزه با غرب گرایی در فرهنگ خود است. از بارز‌ترین نماد‌های فرهنگ کشور آمریکا می توان به همبرگر، موسیقی پاپ و شلوار جین اشاره کرد. به همین علت برای جلوگیری از غرب گرایی، دولت کره شمالی داشتن شلوار جین را در این کشور ممنوع اعلام کرد.

6 _ تناسخ بدون مجوز در تبت
البته تناسخ، یک شی محسوب نمی شود، اما این مورد خاص آنقدر عجیب بود که اصرار داشتیم در این مقاله به آن اشاره کنیم. این قانون توسط دولت چین گذاشته شده است که راهبان بودایی بدون مجوز دولت چین، حق تناسخ ندارند! برخی باور دارند که این قانون به این علت گذاشته شد که دولت چین بتواند فردی با نفوذ دالای لاما (قدیسی که پس از مرگ روح او در بدن تازه‌ای حلول می کند) را تحت نظر و کنترل خود داشته باشد. گویا که حکم فرد خطاکار، ۱۰۰ سال زندان بدون عفو است. به نوعی از زمانی که روح در بدن فرد حلول می کند، تا زمانی که از بدن او خارج می شود، باید در زندان بماند.

7 _ بطری‌های کوچک آب در ماساچوست
خرید و فروش بطری‌های آب کوچک‌ تر از یک لیتر در ماساچوست ممنوع است و مبلغ جریمه‌ آن از ۵۰ دلار شروع می شود. دولت علت این قانون گذاری را این طور اعلام کرده است که ساخت و حمل و نقل این بطری‌ها بسیار هزینه بَر است و به راحتی در محیط زیست انباشته شده و به آن ضرر می رساند.

8 _ رُورُوک کودکان در کانادا
در اوایل هزاره دوم، برخی پژوهشگران به روروک کودکان ایراد گرفتند که باعث عقب ماندگی ذهنی در کودکان می شود و در مواردی خاص می تواند به آن‌ها صدمه فیزیکی برساند. این موارد به خوبی روی دولت کانادا تأثیر گذاشت و باعث ممنوعیت کامل این کالا در کل کشور شد. به همین علت، خرید و فروش این کالا در کشور کانادا جریمه نقدی و ۶ ماه حبس به دنبال دارد.

9 _ دستگیره درب در کانادا
البته این مورد، شرایط خاصی دارد. اول این که ممنوعیت تنها در استفاده از دستگیره درب‌های قدیمی است. دوم این که تنها در ساخت و سازی‌های جدید باید اِعمال شود. علت این قانون جدید، مدرن سازی ساختمان‌ها و سادگی در استفاده‌ دستگیره‌های جدید بوده است.

10 – آدامس در سنگاپور
واردات، فروش، مصرف و خرید آدامس در سنگاپور ممنوع است. متخلفان توسط قانون کشور محکوم به پرداخت جریمه یا حبس می شوند. شاید این قانون خارج از منطق و انصاف به نظر برسد، اما در قدیم، تقریبا هر نقطه‌ای از سنگاپور توسط آدامس‌های جویده شده آلوده شده بود. این موضوع به حدی بحرانی شده بود که درب‌های مترو، به علت همین مشکل، گا‌ها باز نمی شد.

حال به محیط پیرامون خود دقیق شوید، اعم از محل زندگی یا کارتان. هر کجای شهر و منطقه خود که برای انجام کاری حضور می یابید و یا هر روز از آنجا رد می شوید و بعد مواردی که به نظر شما غیرعادی هستند را فهرست بندی کرده و مشخص کنید که ما به ممنوعیت چه نوع کالاهایی برای حل و فصل مشکلات بی شمار ناشی از موجودیت آنها نیازمندیم؟

مثلا کنار بیشتر خیابان های ما جوی وجود دارد که به دلیل ریخته شدن زباله در آن توسط رهگذران یا کسبه، مانع جریان آب در آن شده و بویی آزار دهنده آن محل و منطقه را اشباع می سازد. چرا نباید قانونی در ممانعت این جریان و یا در پیشگیری از آن وجود داشته باشد؟ آن هم در شرایطی که شهرداری ها به دنبال کوچک ترین بهانه برای کسب درآمد بیشتر هستند. چرا چنین قانونی وضع نمی شود و یا اگر چنین قانونی وجود دارد چرا اجرا نمی شود؟ که برخی از دلایل آن را در پیشگفتار، ذکر کردم.

بهتر است به این واقعیت تلخ نیز اشاره کنم که میزان تعهد اخلاقی و فرهنگی برخی از ما در قبال قوانینی که در بیشتر کشورها نیز مرسوم است، قابل قبول نیست چه رسد به وضع قوانین برای مسایلی که محدودیت یا ممنوعیت آنها برای مان مضحک و خنده دار است. به جز تابلوی توقف مطلقا ممنوع که پارک و ایستادن در جلو و چند متر طرفین تابلو قدغن است، و بیشتر افراد با تأکید مطلقا از آن تبعیت می کنند، به اجرای کدام قوانین دیگر علیرغم این که دارای جریمه و مجازات نیز هست، پای بندیم؟ مانند دیگر تابلوهای راهنمایی و رانندگی، یا تابلوی مشهور در محوطه دانشگاه ها که بر روی آن نوشته شده است: از روی چمن عبور نکنید! به قول یکی از اساتید، اگر دانشجویان از روی چمن رد نمی شدند که چنین تابلویی نصب نمی شد. احتکار، گرانفروشی ، یا شکار غیرمجاز که تا حد به قتل رساندن محیط بان علیرغم وجود قانون، قادریم آن را انجام دهیم و موارد بسیار دیگر.

بی تفاوتی بیشتر مردم ایران نسبت به هر بند و جزء زندگی و محیط اجتماعی ، آن چنان با تاروپود شان عجین شده است که متوجه نیستند که مثلا آدامس، دمپایی، کیسه پلاستیکی یا خوردن سُس کچاپ توسط کودکان، می تواند سرمنشأ مشکلات روحی، روانی، اقتصادی و اجتماعی و بهداشتی گردد! مشکلاتی که همانند یک درد مزمن، ما وجود آنها را عادی تلقی می کنیم و اِعمال قانون و یا جریمه نسبت به آنها را، آخرین و غیرضروری ترین موارد می شماریم.

اگر من یا شما دارای روانی سالم نیستیم به دلیل انباشت اثرات و نتایج همین موارد کوچک و جزئی است که در نظر ما بی اهمیت هستند. ظاهرا دغدغه کسب درآمد با تعریفی درست و نادرست از آن، برای ما بسیار با اهمیت تر از تلف کردن وقت برای چنین مسایلی است.

چرا ما در معنابخشی درست و خوشایند به شکل و ماهیت زندگی خود، بی اراده و بی اعتنائیم؟ چرا ما لایق شرایط مطلوب زندگی در خور ارزش والای انسانی، نیستیم؟ این همه دَمخوری ما با درد و رنج، غم، مشکل و معضل، انتخاب خود ما هست یا تحمیلی است از سوی روابط و قوانین اجتماعی؟ یا بهتر است بپرسم چرا احساس نیاز به قانون در جامعه ما خیلی کم رنگ است؟

چرا باور نداریم که با وجود قانون، آسایش و امنیت مردم یک جامعه به نحو احسنت، تأمین می گردد؟ فقط تا توان دارید کودکان خود را با رفتارهای معقول انسانی و قانون، بیشتر آشنا کنید و در برابر آنها الگوی نادرستی از کنش ها نشان ندهید، شاید بدین طریق امر فرهنگ سازی تحقق یابد.


منبع: مجله اینترنتی ایرابرود، دنیای اقتصاد، 5 خرداد 1400.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه رسانه/

( گزارش منتشره می‌گوید از هر ده دختر ۹ دختر هدف آزار زبانی جنسیتی قرار می‌گیرد )

نهاد ناظر بر مدارس انگلستان در گزارشی هشدار داده که تعرض جنسی در میان دانش آموزان مدارس در حال عادی شدن است.

افستد، در گزارش مفصلی گفته است دانش آموزان اهمیت گزارش کردن موارد تعرض و آزار جنسی را نمی‌دانند و بسیاری از معلمان هم مقیاس این مشکلات را دست کم می‌گیرند.

در این گزارش آمده برخی دختران ممکن است در یک شبانه روز ۱۱ پیام از پسرانی بگیرند که خواهان عکس‌های لخت و برهنه از آنها هستند.

این دختران گفته‌اند که اگر این پسران را در شبکه‌های اجتماعی مسدود کنند، "این افراد اکانت‌های جدیدی می‌سازند" تا به کار خود ادامه دهند.

این گزارش می‌گوید از هر ده دختر ۹ دختر هدف آزار زبانی جنسیتی قرار می‌گیرد و ویدیوها و عکس‌های در حالت برهنه برای آنها ارسال می‌شود.

در این گزارش آمده دختران به آنها گفته‌اند پسران در درخواست‌شان برای عکس‌های برهنه مصر هستند و جواب نه را نمی‌پذیرند.

در یک مدرسه، دخترانی که بازرسان افستد با آنها صحبت کردند گزارش دادند که در یک شبانه روز حداکثر ۱۰ یا ۱۱ پسر با برخی از دختران تماس می‌گیرند و از آنها تصاویر برهنه یا نیمه برهنه می‌خواهند.

گروه‌های فعال حقوق زنان خواهان آن هستند تا کارکنان مدارس برای تغییر این فرهنگ در مدارس، آموزش‌های خاص ببینند.

حدود ۶۴ درصد دخترانی که با آنها حرف زده شده، گفتند "زیاد" یا "گاهی" لمس ناخواسته را تجربه کرده‌اند. از هر ۱۰ نفر ۸ نفر هم تحت فشار قرار گرفته‌اند تا تصاویر جنسی خود را به اشتراک بگذارند.

این دانش آموزان گفتند خشونت جنسی معمولا در فضاهای بدون نظارت، مانند مهمانی‌ها یا پارک‌ها، و در خارج از فضای مدرسه رخ می‌دهند.

( "بسیاری از کودکان و جوانان، به ویژه دختران، احساس می کنند باید پذیرای آزار و اذیت جنسی باشند" )

دانش آموزان چند مدرسه گفتند رفتارهای آزاردهنده جنسی در مهمانی‌ها بدون حضور بزرگسالان اتفاق می‌افتد و مشروبات الکلی و مواد مخدر اغلب در این امر دخیل هستند.

بیشتر دانش آموزان احساس می‌کردند آموزشی که در مدرسه دیده‌اند به آنها اطلاعات و مشاوره لازم برای برخورد با مسایلی از این دست را نمی‌دهد.

دختران به خصوص از این مساله شکایت داشتند که آموزش واضحی درباره رفتارهای قابل قبول و غیرقابل قبول وجود ندارد.

بسیاری از معلمان هم گفتند که در زمینه موضوعاتی مانند رضایت، روابط سالم و به اشتراک گذاشتن تصاویر جنسی دانش کافی ندارند.

بازرسان افستد از مدیران مدارس و کالج‌ها خواسته‌اند به نوعی "فرهنگ سازی کنند" که انواع آزار و اذیت جنسی، شناخته شده و مورد توجه قرار گیرد.

آنها گفتند گنجاندن موضوعات دشواری مانند رضایت، و به اشتراک گذاشتن تصاویر برهنه باید برای جوان‌ترها مد نظر قرار گیرد.

آماندا اسپیلمن، بازرس ارشد افستد گفت او از یافته‌های تحقیق انجام شده در این باره "شوکه شده" است.

او به بی‌بی‌سی گفت: "این نگران کننده است که بسیاری از کودکان و جوانان، به ویژه دختران، احساس می کنند باید پذیرای آزار و اذیت جنسی باشند."

"اعم از این که چنین اتفاقی در مدرسه یا بیرون آن اتفاق بیفتد، آنها احساس می‌کنند ارزش گزارش کردن را ندارد."

"این یک مسئله فرهنگی است - این در مورد عادی شدن نگرش‌ها و رفتارهاست -  و مدارس و کالج‌ها به تنهایی نمی‌توانند آن را حل کنند."

ائتلاف "به خشونت علیه زنان پایان دهید" از دولت خواسته تا این گزارش را جدی بگیرد و هیاتی را برای رسیدگی به آن مامور کند.

بی بی سی

قم

گروه رسانه/

طبق آخرین اطلاعات منتشر شده توسط دفتر فرآیندهای انتخابات ملی، در دور دوم انتخابات، جایی که 2 نامزدی که بیشترین رای را در دور اول که روز11 آوریل برگزار شده بود، کسب کردند، به رقابت می پردازند، نامزد چپ گرای انتخابات حزب آزاد پرو كاستيلو، 8 ميليون و 804 هزار و 439 رأي و 50.19 درصد آرا را به دست آورد.

بر اساس نتایج نامشخص پرو، جایی که 100 درصد آرا شمارش شده است ، کیکو فوجیموری نامزد جناح راست حزب قدرت محبوب با 8 میلیون و 735 هزار و 472 رأی با 49.80 درصد در مکان دوم قرار دارد.

در حالی که هنوز نتایج رسمی در کشوری که شمارش آرا تکمیل شده است مشخص نیست، هواداران کاستیلو با اعلام پیروزی جشن ها را آغاز کردند.

از طرف دیگر ، فوجیموری اعلام کرد که آنها با این استدلال که در انتخابات تقلب صورت گرفته است، تقریباً به 200 هزار رای در 86 صندوق اعتراض خواهند کرد.

در بیانیه ای که در طول روز ارائه شد، کاستیلو تأکید کرد که آنها منتظر اعلام نتایج رسمی با آرامش و مسالمت آمیز خواهند بود و از هواداران خود خواست که موجب تحریک نگردند.

نامزدی که در انتخابات پیروز شود ، روز28 جولای، در 200 سالگی استقلال پرو، دولت جدید را به دست خواهد گرفت و برای دوره های 2021-2026 فعالیت خواهد کرد. » ( 1 )

« خانم کیکو فوجیموری که ۴۶ سال دارد، دختر رئیس جمهور پیشین این کشور آلبرتو فوجیموری (با اصالتی ژاپنی) است. آلبرتو فوجیموری که از سال ۱۹۹۰ تا سال ۲۰۰۰ میلادی رئیس‌جمهور پرو بود، بعدها در سال ۲۰۰۷ و سپس ۲۰۰۹ میلادی به اتهام سوءاستفاده از قدرت و نقض حقوق بشر محاکمه و به ۲۵ سال زندان محکوم شد. او در نهایت در سال ۲۰۱۷ میلادی با دستور پدرو پابلو کوچینسکی، رئیس‌جمهور وقت پرو بخشیده و از زندان آزاد شد.

خانم کیکو فوجیموری وعده ثبات اقتصادی و تقویت بازار آزاد را داده و رقیب او، پدرو کاستیلوی ۵۱ ساله نیز که یک معلم دبستان و از رهبران اتحادیه‌های طرفدار روستائیان است، با وعده‌هایی همچون مقابله با ‌ سرمایه داری و تغییر سیستم مالیات گیری از شرکت‌های چندملیتی همچنین بازنویسی قانون اساسی به میدان آمده است.

بسیاری از مردم پرو پس از سپری کردن دو دهه پر فراز و نشیب که در جریان آن پنج رئیس جمهور به دلیل فساد تحت بازجویی یا پیگرد قانونی قرار گرفتند، بی‌اعتمادی عمیقی به سیاستمداران دارند. » ( 2 )

« در حالی که شهروندان شهرنشین و با درآمد بالا از کیکو فوجیموری نامزد ژاپنی الاصل این کشور حمایت می کنند، رای دهندگان فقیر و روستایی چشم به پیروزی «پدرو کاستیو» به عنوان یک سیاستمدار چپگرا و تازه کار دوخته اند.  » ( 3 )

منابع :

( 1 ) TRT

( 2 ) یورونیوز

( 3 ) ایرنا

داستان تلخ بازنشستگان در ایران
به دلیل پائین بودن سن بازنشستگی در ایران، فرد شاغل و صندوق های بازنشستگی، قابلیت افزایش پس انداز و سرمایه خود را ندارند. نداشتن قدرت پس انداز و خرید توسط یک فرد بازنشسته تا مهر سال 99 که همسان سازی حقوق بازنشستگان با شاغلین انجام نشده بود، برای بازنشستگان بسیار بیشتر محسوس بود. ( قبلا طی یادداشتی در همین سایت تحت عنوان " سن بازنشستگی در ایران و استانداردهای جهانی " به مقایسه سن بازنشستگی در کشورهای مختلف جهان، پرداخته ام.)

از سویی به دلیلی جوانی جمعیت و پرشمار بودن جوانان بیکار، سعی در بازنشست کردن افراد شاغل در سنین پائین تر را داریم. از سویی دیگر شرایط نامساعد کاری، باعث فرسودگی و تحلیل قوای فرد شاغل می گردد. مشکلات افسارگسیخته اقتصادی و تضاد طبقاتی شدید و کاهش قدرت خرید، نیز بیشترین دغدغه یک فرد را برای زمان استراحت در کنار خانواده به تهیه و تأمین مایحتاج اساسی زندگی، تبدیل ساخته است. مثلا اگر مردم ژاپن را با خود در یک نگاه، مقایسه کنیم آنان به سخت کوشی و تلاش بیشتر شهره اند اما سن بازنشستگی در آنجا از 65 به 75 سالگی افزایش یافته است چون طول عمر بیشتر گردیده است. ( مردان 80 و زنان 87 سال) ؛ در ایران علیرغم این که طول عمر از مرز 70 سالگی گذشته است ( مردان 75 و زنان 77 سالگی ) و به اندازه مردم ژاپن سخت کوش نیستند اما فرسایش روحی - جسمی حین انجام خدمت بسیار زیاد است.

طول عمر زنان در تمامی گروه های سنی و حتی در دوران جنین، بیشتر از مردان است. شاید کنجکاو باشید تا دلایل این تفاوت را بدانید، 7 مورد مهم از 14 دلیل، عبارتند از:
* " مردان فعالیت فیزیکی سخت تری دارند.
* کاهش عمر مردان به علت تفاوت در کروموزوم است.
* عملکرد قلب مردان و زنان متفاوت است.
* سیستم ایمنی آقایان زودتر از خانم ها پیر می شود.
* مردان بیشتر از زنان سیگار می کشند.
* خانم ها روابط اجتماعی قوی تری دارند.
* خانم ها کمتر رفتارهای خطرناک انجام می دهند. " (1)

استهلاک روحی - جسمی فرد شاغل تا دوران بازنشستگی، ناشی از شرایط نامساعد کار و نبود روحیه سالم انسانی و نشاط آمیز در محیط کار و جامعه است. یعنی عاری بودن هر دو از هر نوع فاکتور فزاینده روحیه و انرژی، خستگی روزها را طی مدت خدمت، در وجود آدمی حبس می نماید و پس از بازنشستگی در سنین پائین، حوصله، توان و انرژی فعالیت دیگر و حتی زندگی کردن از افراد سلب می شود.

در جامعه ما، پس از بازنشستگی افراد مابین سنین 50 تا 60 سالگی در سازمان های مختلف، انتظار انجام کار جدید و دیگری از سوی خانواده و شاید حتی جامعه، به فرد بازنشسته تحمیل می شود، چون درآمد او برای امرار معاش در حد نرمال، معقول نیست. چرا نباید اجازه دهیم تا او این 20 - 10 سال از مابقی توان فعالیت خود را در همان شغلی که تجربه و مهارت بسیار کسب کرده است، فعالیت نماید؟ این مهم، یکی از دلایل ضعف توانمندی اقتصاد ایران است که به سادگی از کنار آن عبور می کند. یعنی فعالیت دو دهه ای افرادی که در کشور ما گاه حتی زیر 50 سالگی، بازنشست می شوند، سرمایه چندلایه ای از ارزش کاری است که ما آن را مفت از دست می دهیم، در حالی که این تجارب و مهارت می تواند بر کیفیت تولید و خدمات، اثری سازنده و احیاگر داشته باشد.

اشتغال جمعیت بیکار، دغدغه دولت است که می باید به طور متوازن در بخش های گوناگون از توان و انرژی آنان استفاده نماید و در واقع با عدم استفاده از نیروی جوان، خود دولت و صدالبته جامعه ضرر می بیند. کاهش سطح اشتغال و تولید که از مهم ترین ویژگی های کشورهای عقب مانده است، ناشی از همین ضعف دولت است. منتهی تاوان آن را شاغلین با برچسب پیری زودرس تحمیلی ناشی از بازنشستگی زودتر از موعد واقعی، می پردازند. چون در کشور ما تعبیر بازنشستگی مساوی است با پایان زندگی و روزشمار مابقی عمر در تنهایی و ناتوانی!

رضایت بیشتر شاغلین به بازنشستگی هر چه سریع تر در کشور ما، معضلی است که ناشی از شرایط نامساعد فعالیت اقتصادی و اجتماعی است. در یک کلام اگر بخواهیم به مقایسه جامعه ای همانند هلند و دانمارک با ایران خود بنشینیم بدون هر نوع خودخوارانگاری، باید بگوئیم که ارزش انسان در این جوامع بسیار رفیع و متعالی است و برعکس انسان ارزان ترین کالا در کشور ماست. به دور از هر نوع برداشت دینی و مذهبی نسبت به ارزش انسان، باید واقع بین بود و حقیقت را اعتراف کرد. وقتی بیشترین و حتی تنهاترین دغدغه یک انسان تهیه روغن، گوشت قرمز و مرغ و تخم مرغ و دیگر کالاهاست ؛ در واقع او و توانایی ها و روحیات انسانی او بی ارزش شمرده می شود و محلی از اِعراب ندارد. نیاز به خوردن و تلاش برای تأمین آن، فصل مشترک انسان و حیوان است و نگه داشتن توان و باور یک فرد در همین حد، اسائه ادب به ذات انسانی است.

محاسبه هزینه‌ها و تلاش برای تضمین متناسب بودن حقوق با هزینه‌ها در کشور ما نزدیک به صفر است و برای همین فرد بازنشسته از رفاه نسبی فاصله بیشتری دارد و او زیاد راغب به ادامه زندگی نیست. در ایران یک فرد شاغل برای ایجاد توازن در زندگی خود، باید ترجیح دهد که همسرش نیز حتما شاغل باشد تا بدین طریق با به علاوه کردن درآمد دو فرد، شاید بتوان به درآمد متوسط یک نفر نزدیک شد. یعنی بیشترین دلیل میل به اشتغال همسر، در این نکته نهفته است تا برخاسته از نگاه فرهنگی و انسانی.

صندوق بازنشستگی در تأمین منابع مالی با مشکلات جدّی مواجه است و سعی بر آن است که سهم بودجه عمومی دولت در آن کاهش یابد. کسر از حقوق فرد شاغل یکی از منابع مالی اصلی صندوق است، در دیگر کشورها بانک مرکزی و بازارهای مالی در تأمین این منابع دخیلند و برای همین توانمند و بهترین هستند.

" ایران نیازمند سامانه اطلاعاتی جامع سالمندان است. بر اساس آمار ارائه شده از سوی دبیرخانه شورای ملی سالمندان و طبق آمار برآوردی مرکز آمار ایران، از جمعیت ۸۳ میلیون نفری کشور حدود ۱۰/۱۷ درصد سالمند هستند، یعنی معادل ۸ میلیون و ۳۳۰ هزار نفر سالمند در کشور وجود دارد. وضع نامطلوب " امنیت درآمدی سالمندان " نشان می دهد که تنها ۴۵ درصد از سالمندان مستمری می‌گیرند و نرخ فقر سالمندان ۲ برابر غیرسالمندان است. ایران در حوزه امنیت درآمدی در رتبه ۶۵ قرار دارد.

رتبه ایران در خصوص " وضعیت بهزیستن و حال خوب سالمندان " در بین ۹۷ کشور ۶۴ است، وضعیت ایران از کشورهای روسیه، یونان، مراکش، ترکیه، هند و پاکستان بهتر است. کشورهای سوئیس، نروژ و آلمان به ترتیب رتبه‌های اول، دوم و سوم را به خود اختصاص داده اند.

در حوزه مناسب‌سازی محیط نیز رتبه ۴۹ را کسب کرده‌ایم. حدود دو میلیون و ۶۰۰ نفر از سالمندان نیازمند مراقبت‌های یک ساعت تا ۲۴ ساعته هستند که مشکل اصلی و جدّی خانواده‌ها، عدم دسترسی به مراقبین آموزش دیده است.

براساس آمارها ۱۵ درصد از سالمندان تنها زندگی می‌کنند، تنهایی و انزوای سالمندان مسئله بسیار مهمی است که باید سازمان‌ها و وزارتخانه‌های حوزه اجتماعی به این موضوع توجه داشته باشند. انسان‌ها یک سوم از عمرشان را در دوره بازنشستگی سپری می‌کنند و برای رهایی از تنهایی و انزوا باید برنامه‌ای داشته باشند." (2)

به طور مثال باید گفت در نظام بازنشستگی نیوزیلند، ‌میزان درآمد بر حقوق بازنشستگی بی‌تأثیر است و همین موضوع باعث می‌شود افراد بدون نگرانی از تأثیر حجم دارایی و درآمدشان بر حقوق بازنشستگی، به‌ کار و پس‌انداز ادامه دهند، در حالی که دغدغه اصلی و فشار مضاعف زندگی ما در نبود همین نکته مهم است.

از سوی دیگر سازمان ها و ادارات گوناگون، به طور متفاوت نسبت به روز بازنشستگی یک فرد که صدالبته برای او خاص و حزن آور است، برخورد می کنند. بی مهری، بی اعتنایی و کوه یخی عوامل همکار یا اداری در آموزش و پرورش، حقیقتا در چنین روزی یأس آور و تلخ است. شاید خاطره خوش شما همکار ارجمند، استثنا باشد اما غالبا بسیار دردناک است. یعنی یک روز خاص با نادیده گرفته شدن، تمام خاطرات سی سال خدمت را تحت تأثیر منفی خود قرار می دهد.

اگر به عنوان یک فاکتور مقایسه ای می خواهید تفاوت سالخوردگی در ایران را با دیگر کشورها باور کنید فقط کافی است که شما نیز همانند من سری به گالری عکس های سالخوردگان بزنید، تفاوت سرزندگی و نشاط با اثر مشقت و دشواری زندگی را در عکس ها مشاهده خواهید کرد! مقایسه تندیس زوج سالخورده در همدان و لندن، تعجب و تحلیل کاربران را برانگیخته است، این همه واقعیت تفاوت هاست.

صندوق بازنشستگی ایران
" پس از تصویب قانون استخدام کشوری در تاریخ 31 خرداد 1345 به موجب ماده 70 قانون مزبور ، اداره کل بازنشستگی با کلیه دارایی و موجودی صندوق بازنشستگی و اسناد و اوراق و بودجه و تعهدات خود از وزارت دارایی جدا و تابع سازمان امور اداری و استخدامی کشور گردید و براساس اصلاحیه ماده مذکور از اول سال 1354 خورشیدی، صندوق بازنشستگی کشوری به صورت مؤسسه‌ای مستقل وابسته به سازمان امور اداری و استخدامی کشور تشکیل گردید. با ادغام سازمان‌های امور اداری و استخدامی کشور و برنامه و بودجه در تاریخ 11 اسفند 1378 و تشکیل سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، صندوق بازنشستگی کشوری نیز یکی از مؤسسات تابعه این سازمان شد. با تصویب قانون نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی در تاریخ 21 اردیبهشت 1383 و به موجب تبصره 2 ماده 17 این قانون، صندوق بازنشستگی کشوری از سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور منتزع و تابع وزارت رفاه و تأمین اجتماعی گردید و توسط سازمان بازنشستگی کشوری اداره می‌گردد. صندوق بازنشستگی کشوری پس از سازمان تأمین اجتماعی، دومین صندوق بازنشستگی و بیمه ای ایران است که تا ابتدای سال 1399 بیش از یک میلیون و 471 هزار نفر بازنشسته و وظیفه بگیر دولت را زیر پوشش خود قرار داده است. در یک کلام اگر بخواهیم به مقایسه جامعه ای همانند هلند و دانمارک با ایران خود بنشینیم بدون هر نوع خودخوارانگاری، باید بگوئیم که ارزش انسان در این جوامع بسیار رفیع و متعالی است و برعکس انسان ارزان ترین کالا در کشور ماست.
این صندوق علاوه بر رسیدگی به امور بازنشستگان کشوری در حوزه حقوق و دستمزد، در زمینه های دیگر از جمله پرداخت وام ضروری، احداث و فعال کردن خانه های امید بازنشستگان، برگزاری جشنواره های ورزشی استانی و ملی برای بازنشستگان، بیمه تکمیلی درمان، بیمه عمر، ارائه تسهیلات سفرهای سیاحتی و زیارتی، وام ازدواج فرزندان، پورتال پایش، تسهیلات خرید کالا (طرح یاری) ، ارائه تخفیف از فروشگاه های مختلف به بازنشستگان، استفاده از خدمات پزشکی و آزمایشگاهی در محل با استفاده از وبسایت آزمایش آنلاین، تقدیر از بازنشستگان نمونه در سالروز 25 ذی الحجه یا روز خانواده و تکریم بازنشستگان و دیگر موارد، به ارائه خدمت به بازنشستگان می پردازد." (3)

به عنوان یک فرد بازنشسته بر خود لازم می دانم تا از خدمات شایسته مدیر عامل فعلی صندوق بازنشستگی کشوری جناب دکتر اکبر افتخاری، تقدیر و تشکر نمایم. ایشان با پویایی بسیار و به دور از سیاسی کاری و تبلیغات جهت دار و غیر مربوط و غیرلازم، متواضعانه خدمات شایسته ای برای بازنشستگان انجام داده اند که کم سابقه است. اگر رضایت همگان جلب نشده است باید دلیل را در ضعف ساختار اداری و اوضاع نامساعد اقتصادی جامعه جست و جو کرد.

بهترین نظام بازنشستگی در کدام کشورها است؟
" رده‌بندی شاخص جهانی بازنشستگی که هر سال توسط مؤسسه رده‌بندی منابع انسانی " مِرسِر " در ملبورن منتشر می‌شود، نشان می‌دهد که پنج کشور هلند، دانمارک، استرالیا، فنلاند و سوئد دارای بهترین نظام بازنشستگی در جهان هستند.
به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل صندوق بازنشستگی کشوری به نقل از یورونیوز، بر پایه گزارش سال ۲۰۱۹ مؤسسه مِرسِر، کشورهای هلند و دانمارک تنها کشورهایی هستند که با کسب شاخص بالای ۸۰ در دسته نخست بهترین نظام بازنشستگی قرار گرفته‌اند.

در محاسبه این شاخص سه معیار عمده بررسی می‌شود؛ نخست «تکافوی نظام بازنشستگی» توسط عواملی همچون میزان رشد دارایی‌ها، طراحی کارآمد، سطح حمایت مالیاتی از آن و عواید سالانه آن ارزیابی می‌شود. سپس «ثبات نظام بازنشستگی» بر پایه بررسی میزان پوشش آن، بدهی دولت‌ها و رشد اقتصادی کشور امتیازدهی می‌شود. در نهایت هم «یکپارچگی این نظام» بر اساس ارتباط کارآیی مقررات، شیوه حفاظت از منابع و میزان هزینه‌های عملیاتی آن سنجیده می‌شود.
افزون بر استرالیا، فنلاند و سوئد سه کشور کانادا، آلمان و شیلی نیز در دسته دوم کشورهایی قرار گرفته‌اند که در سال ۲۰۱۹ بهترین نظام بازنشستگی را دارند.
همچنین گزارش مؤسسه مِرسِر نشان می‌دهد که بریتانیا، هنگ کنگ، آمریکا، مالزی و فرانسه نیز در سال جاری در صدر دسته سوم کشورهای دارای بهترین نظام بازنشستگی جای گرفته‌اند. این گزارش، هند و چین و ژاپن را نیز در دسته چهارم قرار داده است." (4)

وضعیت بازنشستگان در برخی از کشورهای جهان
" بر اساس گزارش سال 2020 شاخص جهانی بازنشستگی " مؤسسه مرسر" امنیت مالی در دوران بازنشستگی هم برای جوامع و هم برای افراد بسیار حیاتی است، به‌ ویژه در دورانی که بیشتر کشورها در جهان با چالش‌های اجتماعی، اقتصادی و مالی جمعیت کهنسال دست به گریبانند. همه‌گیری کرونا هم به این چالش‌ها دامن زده و نظام‌های بازنشستگی را با مشکلاتی مواجه ساخته است.
در این گزارش کشورهای هلند و دانمارک به‌ عنوان دارندگان برترین نظام‌های بازنشستگی در جهان انتخاب شده‌اند. استرالیا، فنلاند، ‌سوئد، سنگاپور، نروژ، کانادا و نیوزیلند به‌ ترتیب رتبه‌های بعدی بهترین نظام‌های بازنشستگی جهان را در سال 2020 به‌ دست آورده‌اند. هلند و دانمارک، موفقیت خود را مدیون مقاومت در برابر بحران‌های اقتصادی ناشی از همه‌گیری کرونا و مخالفت با بهره‌برداری افراد از ذخائر دوران بازنشستگی در دوران سختی قرنطینه و رکود کسب‌ و کار بوده‌اند. اما این نخستین سالی است که نظام‌های اقتصادی نوین با عوارض یک همه‌گیری مرگبار مواجه شده‌اند و عملکرد نظام‌های بازنشستگی به‌ ویژه در کشورهای اروپایی پیش از این همه‌گیری، نیز موفق و قدرتمند بوده است."

هلند؛ کشور محبوب بازنشسته‌ها با معتبرترین نظام بازنشستگی
" این کشور معمولا به‌ صورت مداوم به‌ عنوان یکی از بهترین کشورهای جهان در حوزه بازنشستگی شناخته می‌شود. نظام بازنشستگی در هلند به لطف گوناگونی منابع تأمین مالی بازنشستگان، دقت بالا در محاسبه هزینه‌ها و تلاش برای تضمین متناسب بودن حقوق با هزینه‌ها همواره در رتبه‌های بالای جهانی قرار گرفته‌ است. همچنین 2 نهاد قدرتمند بانک مرکزی هلند و مرکز نظارت بر بازارهای مالی هلند بر روند تعیین و پرداخت مستمری‌ها نظارت دارند.
این کشور همچنین در مقایسه با بسیاری از کشورها در برابر موضوع سالخوردگی جمعیت، آمادگی بالایی دارد و برای تأمین مالی بازنشستگی مدل‌های گوناگونی را به‌ کار می‌بندد و سیاست اشتراک ریسک را همواره مدنظر قرار می‌دهد. حدود 18.8درصد از جمعیت هلند را افراد 65 سال و بالاتر تشکیل می‌دهند. برای تحقق هر نوع حرکتی، نیازمند الگو هستیم . باید از شرایط مطلوب جهانی مطّلع باشیم تا بتوانیم قدم های بهتر و بیشتری برداریم و گر نه اوضاع همین خواهد بود که هست.

نظام بازنشستگی در هلند از سه ستون اصلی تشکیل شده است:
1 ) بازنشستگی دولتی با نرخ ثابت
2 ) بازنشستگی شغلی
3 ) پس‌انداز فردی
کارفرمایان در این کشور هیچ نوع تعهد قانونی برای ارائه طرح‌های بازنشستگی ندارند اما توافق نامه‌های روابط صنعتی باعث‌ شده تا در این کشور 91 درصد از کارکنان، تحت‌ پوشش نظام بازنشستگی قرار داشته باشند. سن بازنشستگی در این کشور در سال‌های 2020 و 2021 در حدود 66 سال ( به اضافه 4 ماه ) است. نرخ فقر سالمندی در این کشور حدود 3.1 درصد است. اجباری شدن ایجاد صندوق‌های بازنشستگی توسط دولت هلند باعث شده تا برای تمامی بازنشستگان طرح‌های بازنشستگی پایدار، متناسب و خوبی در دسترس باشد. حداکثر دریافتی بازنشستگان در این کشور متناسب با درصد حقوقی که در دوران اشتغال پس‌انداز کرده‌اند از 700 یورو تا هزار یورو در نوسان است.( قیمت یورو در روز نگارش این متن یعنی 6 خرداد ۲۸,۴۲۲ تومان بوده است، یعنی حقوق تقریبی یک فرد بازنشسته هلندی، مابین 20 تا 28 میلیون تومان است ) .

سادگی بازنشستگی در نیوزیلند
این کشور هم از نظام بازنشستگی برخوردار است که بر سه ستون استوار است:
1 ) حقوق بازنشستگی غیرمشارکتی دولتی
2 ) طرح صندوق بازنشستگی شغلی و طرح " کیوی‌سیور "
3 ) صندوق‌های بازنشستگی خصوصی
در نیوزیلند، پرداخت به صندوق‌های بازنشستگی اجباری نیست و از آنجا که تقریبا تمامی سالمندان از حقوق بازنشستگی برخوردارند، نیاز به دور زدن سیستم برای حداکثری ساختن مستمری بازنشستگی در این کشور وجود ندارد. در نظام بازنشستگی نیوزیلند، ‌میزان درآمد بر حقوق بازنشستگی بی‌تأثیر است و همین موضوع باعث می‌شود افراد بدون نگرانی از تأثیر حجم دارایی و درآمدشان بر حقوق بازنشستگی، به‌ کار و پس‌انداز ادامه دهند.
بیشتر کارکنان در نیوزیلند در سن 65 سالگی اجازه برداشت از صندوق بازنشستگی را به‌ دست می‌آورند، اما در واقع افراد اجازه دارند پس از این سن هم به کار کردن ادامه دهند. به بیانی دیگر بازنشستگی در این کشور سن مشخصی ندارد و مبتنی بر تصمیم شخصی است. نرخ مجاز برداشت از صندوق‌های بازنشستگی در این کشور بر اساس گروه‌بندی‌هایی است که مبتنی بر وضعیت تجرد و تأهل و نوع پوشش بازنشستگی تعیین شده است. اما به‌ صورت سالانه افراد در گروه‌های مختلف مجازند 17.4 هزار تا 34.9 هزار دلار از صندوق بازنشستگی خود برداشت کنند.

بازنشستگی در استرالیا
در استرالیا میزان حقوق بازنشستگی با افزایش پس‌انداز و دارایی افراد کاهش پیدا می‌کند. مشارکت در صندوق‌های بازنشستگی هم در این کشور اجباری نیست و افراد می‌توانند برای میزان درصدی از حقوقشان که در این صندوق‌ها ذخیره می‌شود، تصمیم‌گیری کرده و یا حتی برای مدتی پس‌انداز را متوقف کنند. نرخ فقر سالمندی این کشور 15.8 درصد برای سالمندان 75سال به بالا و 10.2درصد برای سالمندان 66 تا 75 ساله است.

نروژ و صندوق بازنشستگی یک ‌تریلیارد دلاری‌اش
نروژ یکی از کشورهای جهان با پایین‌ترین نرخ فقر است و نرخ فقر سالمندان هم در این کشور حدود 4.3 درصد برآورد شده است. سن بازنشستگی رسمی در این کشور 67 سال است و حقوق مستمری در آن مشابه بسیاری از دیگر کشورهای اروپایی از پرداخت‌های دوران اشتغال تأمین می‌شود. کارکنان در دوران اشتغال خود حداکثر 50 درصد از درآمد خود را به‌ عنوان بیمه بازنشستگی پرداخت می‌کنند. حق بیمه در این کشور تابعی از افزایش دستمزد است و همین موضوع باعث می‌شود صندوق‌های بازنشستگی در این کشور توانایی مالی لازم برای پرداخت مستمری به بازنشستگان را داشته باشند. با آغاز دوران بازنشستگی، 67 درصد از درآمد به‌ عنوان مستمری به افراد پرداخت می‌شود. بخشی دیگر از درآمد صندوق‌ بازنشستگی نروژ از محل سرمایه‌گذاری‌هایی است که با دارایی یک‌ تریلیارد دلاری خود در بازارهای جهانی انجام می‌دهد. تنها در سال 2020 این صندوق بالغ بر 44 میلیارد دلار درآمدزایی کرده است. متوسط حقوق ماهانه بازنشستگی در این کشور متناسب با تقسیم‌بندی‌های موقعیتی که در میان بازنشستگان برای دریافت حقوق وجود دارد، از 99 هزار کرون تا حدود 200 هزار کرون در نوسان است." (5)

یاد و خاطر بازنشستگان را محترم شماریم
بسیاری از ما چنین مقایسه هایی را دور از استدلال منطقی می دانیم و با خنده، بهت و یا استهزا بدان می نگریم. اما اگر قرار باشد تا ابد خود را در سطح درون گروهی قیاس کنیم و فقط به تفاوت درآمد و وضعیت زندگی خود با فرد دیگری از همین رسته شغلی بپردازیم، هرگز شاهد تغییرات مثبت و سازنده ای نخواهیم بود. برای تحقق هر نوع حرکتی، نیازمند الگو هستیم . باید از شرایط مطلوب جهانی مطّلع باشیم تا بتوانیم قدم های بهتر و بیشتری برداریم و گر نه اوضاع همین خواهد بود که هست.
در ضمن برخی از شاغلان نسبت به بازنشستگان، نگاه پس زنی دارند، آنان فراموش می کنند که فردا نوبت آنهاست. یعنی هر نوع تلاش و مطالبه امروز برای بهبود اوضاع مالی و زندگی سالمندان یا بازنشستگان، تضمین نقطه عطفی برای فردای همه آنهاست. پیری و سالخوردگی، بیماری نیست، فصلی از زندگی یک فرد است که همانند درخت پربار، سر به زیر فکنده است. باور کنید علیرغم تلخی هایی که گفته شد و یا از یاد رفت، افزایش سن پدیده ای وحشتناک نیست.

خبر خوش برای بازنشستگان امسال
شانزدهم اسفند سال1399، بودجه پاداش پایان خدمت 1400 در صحن علنی مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید. براساس ردیف 7 بند (الف) قانون بودجه، پاداش پایان خدمت موضوع قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینه‌های ضروری به کارکنان با اصلاحات و الحاقات بعدی، پاداش پایان خدمت کارکنان مشمول ماده (107) قانون مدیریت خدمات کشوری با احتساب فوق العاده بند (10) ماده 68 قانون مذکور به مقامات، رؤسا، مدیران و کارکنان کلیه دستگاه‌های اجرایی موضوع ماده (29) قانون برنامه ششم توسعه و همچنین وزارت اطلاعات، نیرو‌های مسلح و سازمان انرژی اتمی حداکثر معادل هفت برابر حداقل حقوق و مزایای شاغلین موضوع جز (2) این بند، در ازای هر سال خدمت حداکثر تا سی سال و تا سقف چهار میلیارد و هفتصد و بیست میلیون (4.720.000.000) ریال خواهد بود.
در واقع مشمولین قانون مدیریت خدمات کشوری که در سال جاری بازنشست شوند، تا سقف 472 میلیون تومان پاداش پایان خدمت خواهند گرفت." (6)

متن را با داستان تلخی آغاز و با خبر خوشی به پایان رساندم. نیّت خیر هر همکاری بدرقه راه دیگر همکاران است و تصور می کنم برای بهره مندی بازنشستگان امسال، باید بسیار خوشحال بود. اما نباید ضعف آموزش و پرورش را در وضع قوانین عادلانه و یکسان، نادیده گرفت. آموزش و پرورش طی این 4 دهه، ابتدا گروه های مختلفی از شاغلین سنوات متفاوت را از حقوق قانونی، محروم نگه داشته و سپس با وصله قوانین دیگری همچون همسان سازی حقوق با شاغلین، به جبران خسارت یک عمر ضایع شده، دست زده است. چرا آموزش و پرورش قادر نیست قانونی بالسویه و ثابت یا با تغییراتی بسیار کم که کمترین تبعیض و تفاوت را موجب شود، وضع نماید؟

منابع:
1 ) نمناک، زنان بیشتر از مردان عمر می کنند چون .....، کد مطلب : 21687 .
2 ) ایسنا، ساز کوک تنهایی و ردپای فقر در زندگی سالمندان، کد خبر: 99071007845 ، 11 مهر 1399.
3 ) ویکی پدیا، دانشنامه آزاد، صندوق بازنشستگی کشوری.
4 ) صندوق بازنشستگی کشوری، کد خبر: 7598 ، 8 آبان 1398.
5 ) همشهری آنلاین، وضعیت بازنشستگان در برخی از کشورهای جهان، کد خبر 603202 ، 3 خرداد 1400 .
6 ) پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، «پاداش پایان خدمت» نصیب کدام بازنشستگان می‌شود؟ کد خبر :1065581،
2 خرداد 1400.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه رسانه/

با گذشت نزدیک به دو هفته از کشف گور دسته جمعی کودکان بومی در کملوپس کانادا، نخست وزیر این کشور گفت که از موضع کلیسا کاتولیک «مایوس شده است» و دولت او اقدامات شدیدتری در ارتباط با افشای اسناد این واقعه انجام می‌دهد.

۲۲ تا ۲۵ ماه مه امسال بقایای اجساد ۲۱۵ کودک بومی در یک مدرسه شبانه‌روزی وابسته به کلیسای کاتولیک در شهر کملوپس کانادا کشف شد. رئیس این قبیله در ۲۸ مه به رسانه‌ها گفت که پیش از این ۴۱۰۰ کودک دیگر در مدارس شبانه‌روزی که تا دهه ۷۰ میلادی تحت تسلط کلیسای کاتولیک بودند کشته شدند.

روزان کازیمیر، رئیس قبیله TteS که پیگیر کشف گور‌های دسته جمعی کودکان بومی در مدارس شبانه‌روزی تحت کنترل کلیسای کاتولیک است، روز جمعه گفت: هیچ‌گونه شواهد و مدارکی که بتواند به شناسایی اجساد کشف شده کمک کند از مسئولان دولتی دریافت نکرده است.

 او افزود : خواسته آنها عذرخواهی کلیسای کاتولیک نه فقط از آنها بلکه از کل جهان است.

کلیسای کاتولیک در کانادا اما یا سکوت اختیار کرده یا از خودش سلب مسئولیت می‌کند. چهارشنبه هفته قبل اسقف مایکل میلر در توییتر نوشت: اقدام کلیسا بدون شک اشتباه بود و اسناد مربوط به این مدارس افشا می‌شود.

کنفرانس اسقف‌های کانادا اما در اطلاعیه‌ای اعلام کرد: هر اسقفی مسئول عملکرد خودش است و کلیسای کاتولیک کانادا با مدارس مسکونی در ارتباط نبوده است.

ترودو در واکنش به سکوت کلیسای کاتولیک در این کشور که حداقل ۱۳۰ مدرسه سکونت گاهی را در اختیار داشت، گفت: «بسیاری از اینکه کلیسا سکوت کرده و گامی برنمی‌دارد تعجب کرده‌اند.»

او از گفت که امیدوار است رهبران مذهبی درک کنند و پیش از آنکه دولت کانادا مجبور شود موضوع را به دادگاه بکشاند، این موضعی است که آنها باید در آن مشارکت کنند و پنهان نشوند.

روز گذشته کارشناسان حقوق بشر در کانادا نیز در اطلاعیه‌ای از دولت کانادا و کلیسا کاتولیک خواستند در مورد قتل کودکان بومی در کملوپس بیشتر تحقیق کند. در اطلاعیه این گروه آمده است: «غیرقابل تصور است که دولت کانادا و کلیسا کاتولیک چنین جنایت فاجعه‌باری را بدون دادرسی و جبران خسارت کامل رها کند.»

رادیو زمانه/

براساس نتایج مطالعه‌ای که دانشگاه یورک انگلستان منتشر کرده، دانش‌آموزان مدارس خصوصی بیشتر تجربۀ قلدری دارند و مصرف مشروبات الکلی را زودتر شروع می‌کنند.

این پژوهش که بر روی یک نمونۀ حدوداً ۲۷۰۰ نفری از دانش‌آموزان و فارغ‌التحصیلان مدارس دولتی و خصوصی در انگلستان انجام شده، نشان می‌دهد که حضور در مدرسۀ خصوصی فایدۀ چندانی ندارد و حتی بر برخی جنبه‌های پیشرفت دانش‌آموزان تأثیر منفی دارد. براساس این پژوهش، بسیاری از مزایایی که مدارس خصوصی ادعا می‌کنند دارند، محصول انتخاب خود دانش‌آموزان و پیش‌زمینه‌های خانوادگی آنها است نه ارزش افزودۀ مدارس خصوصی.

درحالی‌که کودکان دبستانی کمتر دچار مشکل رفتاری هستند، در طول دورۀ متوسطه ۱۵ درصد بیش از دانش‌آموزان مدارس دولتی در معرض آزار و اذیت و قلدری و ۲۴ درصد بیشتر در معرض مصرف نوشیدنی‌های الکلی قرار دارند.

در سال ۲۰۱۹ در انگلستان، ۷ درصد دانش‌آموزان دبیرستانی در مدارس خصوصی درس می‌خواندند. هزینۀ تحصیل در این دبیرستان‌ها سالانه بین ۱۸ تا ۳۵ هزار پوند است. در این سال متوسط درآمد خانوار در انگلستان حدود ۲۸.۴ هزار پوند بوده است.

از آنجا که مدارس خصوصی هزینه‌های بیشتری برای دانش‌آموزان می‌کنند و معلمان بهتری دارند، انتظار می‌رود که در زمینه‌های فعالیت‌های داوطلبانه، انجام رابطۀ جنسی ایمن و کنترل رفتاری نیز عملکرد بهتری داشته باشند، اما واقعیت این است که دانش‌آموزان مدارس خصوصی عملکرد بدتری در این زمینه‌ها دارند.

براساس این پژوهش، بسیاری از مزایایی که مدارس خصوصی ادعا می‌کنند دارند، محصول انتخاب خود دانش‌آموزان و پیش‌زمینه‌های خانوادگی آنها است نه ارزش افزودۀ مدارس خصوصی.

صوفیا وان‌استوم؛ مدیر این پژوهش می‌گوید: والدین بهترین چیزها را برای فرزندان خود می‌خواهند و هزینه‌های نجومی برای این کار متحمل می‌شوند، اما پیام ما به آنها این است که احساس گناه نکنید، مدرسۀ خصوصی هیچ ضرورتی ندارد...

انتظارات ما دربارۀ مزایای مدارس خصوصی غیرواقعی است و بسیاری از مزایایی که تصور می‌شود، ناشی از زمینه‌های خانوادگی است نه عملکرد این مدارس... با این وجود تحقیق و استنطاق از مدارس خصوصی بسیار مهم است چراکه ما در کشوری زندگی می‌کنیم که اکثر رهبران سیاسی و اقتصادی ما در مدارس خصوصی تحصیل کرده‌اند!

کانال اکونومیست فارسی

گروه رسانه/

یک گور دسته جمعی حاوی بقایای ۲۱۵ کودک بومی در محوطه یک مدرسه شبانه‌روزی سابق در استان بریتیش کلمبیا کانادا کشف شده است.

جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا از شوک و پریشانی خود در مورد کشف بقایای اجساد این کودکان در محوطه یک مدرسه شبانه روزی سابق که بیش از یک قرن پیش برای جذب مردم بومی تاسیس شده بود، سخن گفته است.

آقای ترودو این مساله را یادآور دردناک آنچه او به عنوان یک فصل تاریک و شرم آور از تاریخ کانادا خواند، دانست.

روزان کازیمیر، رئیس قبیله TteS در شهر کملوپس بریتیش کلمبیا گفت آنچه کشف شده، یک فقدان غیرقابل تصور است که هرگز توسط مدیران مدرسه ثبت نشده بود.

مقامات این قبیله در حال همکاری با متخصصان و دفتر پزشکی قانونی برای ایجاد اطلاعات بیشتر در مورد مرگ این افراد هستند.

برخی از اجساد کشف شده متعلق به کودکان سه ساله است. هنوز علت و زمان مرگ این افراد مشخص نیست.

خانم کازیمیر گفته است "در حال حاضر، سئوال‌های بیشتر از پاسخ‌هایمان است."

مدرسه شبانه‌روزی کملوپس در سال ۱۸۹۰ توسط کلیسای کاتولیک تأسیس و در سال ۱۹۷۸ تعطیل شد.

این مدرسه با هدف دور کردن کودکان بومی از خانه و جوامع‌شان و ممنوع کردن صحبت به زبان های مادری یا انجام اقدامات فرهنگی خاص تاسیس شد.

گزارش‌های متعددی از سوء استفاده های جسمی، عاطفی و جنسی، در چنین نهادهایی منتشر شده است.

اسناد موجود نشان می‌دهد دانش‌آموزان این مدرسه در معرض شیوع سرخک، سل، آنفلوانزا و سایر بیماری های مسری قرار داشتند و بسیاری جان خود را از دست دادند.

گزارشی که به سفارش دولت کانادا در سال ۲۰۱۲ منتشر شد، خاطرنشان کرد آثار سوء اجرای طرح اعزام اجباری کودکان بومیان به مدارس شبانه روزی انگلیسی زبان، موجب پدید آمدن نسلی آزرده شد.

از زمان شکل گیری کانادا در قرن ۱۹ میلادی، دولت، کودکان بومیان کانادا را از خانواده و قبیله جدا می‌کرد و آنها را در مدارس شبانه روزی و نزد خانواده های سفید پوست به فرزند خواندگی می‌فرستاد.

در این گزارش آمده بود کودکان بومی کانادا که از این مدارس فارغ التحصیل شدند، "کودکانی با روح مرده و آزرده" بودند.

دولت کانادا تا کنون چندین میلیارد دلار غرامت پرداخت کرده است.

بی بی سی

پایان پیام/

شاه‌حسین مرتضوی، مشاور ارشد اشرف غنی، رئيس‌جمهور افغانستان، با اشاره به رد صلاحیت‌ها در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ ایران گفته است:

«باید قدر دموکراسی خود را بدانیم‌»

حقیقتا یکی از الطاف الهی شهروند خاورمیانه بودن همین شوخی و شنگی است که هر روز از گوشه و کنار این سرزمین پهناور به گوش می رسد.

مثلا همین بنده خدا مشاور رئیس جمهور افغانستان که هر روز صبح که از خواب بیدار شده و از خانه بیرون می رود نمی داند که تا شب در کوچه و محل کاری جایی منفجر می شود یا زنده به خانه بر می گردد، از کسی [احتمالا از بایدنی، مرکلی] شنیده است که "باید قدر دموکراسی خود را بدانیم" و حالا آن را برای تمسخر ایرانیان تکرار می کند‌.

اما برادر جان و مشاور رئیس جمهور کشور دوست و همسایه که به هر دلیلی دنبال طعنه زدن به ایران و ایرانیان هستی، باید حواست باشد که این متلک پراکنی شما مصداق خندیدن «آدم لخت» به «آدم خشتک پاره» است.

برادر جان !

به خاطر داشته باشید که شرط رسیدن به دموکراسی و آزادی نه در متلک پراندن به این و آن بلکه در نتیجه ملموس و عینی سیاست ورزی شماست. به خاطر داشته باشید که قدردان دموکراسی بودن در حکومتی که نصف سرزمین تحت سلطه اش در اختیار طالبان است شوخی بی مزه ای است.

به خاطر داشته باشید شکرگزار دموکراسی بودن از سوی حکومتی که توان تامین امنیت مدرسه و دانشگاه و کوچه و خیابان چند صدمتری کاخ ریاست جمهوریش را ندارد، شوخی تلخی است.

به هیچ وجه قصد تمسخر ندارم و همیشه از صمیم قلب برای افغانستان و سوریه و یمن و هر کشور درگیر خشونتی در منطقه آرزوی آرامش و توسعه و صلح و امنیت و آزادی و دموکراسی دارم، اما نیک می دانم که خاورمیانه با حاکمان و مشاورانی متوهمی چون شما هیچ گاه روی خوش به خود نخواهید دید. حاکمانی که به جای آن که حواسشان درگیر مسئولیت شان باشد و در راه اتقاء امنیت و آزادی شهروندان خود باشند مدام به دنبال متلک پراکنی به این و آن و دمیدن بر نفرت قومی قبیله بین ملت های مختلف هستند.

جناب شاه حسین مرتضوی مشاور رئیس جمهور افغانستان !

بهتر است به این روایت سفر رئیس جمهور فرانسه به ایران [که احتمالا ساختگی است اما معنای عمیقی دارد] توجه بفرمایید : به خاطر داشته باشید شکرگزار دموکراسی بودن از سوی حکومتی که توان تامین امنیت مدرسه و دانشگاه و کوچه و خیابان چند صدمتری کاخ ریاست جمهوریش را ندارد، شوخی تلخی است.

داستان از این قرار است که در سال 1355 ژیسکاردستن رئیس‌ جمهور وقت فرانسه به ایران سفر می‌کند. شاه ایران هم که در اوج قدرت است شخصا به استقبال او می‌رود و با هم در یک ماشین می‌نشینند. در آن زمان سومین کتاب شاه یعنی کتاب «به‌سوی دروازه‌های تمدن» از چاپ خارج شده بود. در ماشین، شاه در مورد کتاب صحبت می‌کند و توضیح می‌دهد که ما پل و جاده ساختیم و به دروازه‌های تمدن داریم می‌رسیم. در جایی در نزدیکی میدان انقلاب فعلی، گل کاری شده بود که دور این گل کاری حصار کشیده بودند.

ژیسکاردستن خطاب به شاه می‌گوید « شما قدری تأمل کنید. در کشوری که مثلاً برای 20 هزار تومان گل کاری، 200 هزار تومان حصار می‌کشید که مردم گل ها را لگدکوب نکنند، حرف از توسعه پایدار و توسعه زدن، حرف صحیحی نیست. شما باید پول گل کاری و نرده‌کاری را روی منابع و سرمایه‌های انسانی صرف کنید. در کشور شما انسانها باید توسعه‌یافته شوند. باید تفکری پیدا شود که خود آن تفکر مانع و حریمی باشد که محیط زیست از بین نرود.»

حال آقای مرتضوی برای شما مسئولی که مقابل چشمانتان، جانیان و آدمکشان دختران مدرسه ای را قتل و عام می کنند و انگشت رای داده را قطع می کنند، سخن از دموکراسی و قدردانی از دموکراسی بسیار زود و چه بسا مشمئزکننده است.

شما بهتر است به جای روی آوردن به سمت و سوی این سخنان مضحک و پوپولیستی به فکر توسعه سطح فرهنگی و اجتماعی و سیاسی افغانستان مظلوم باشید و دست از این شوخی های رسانه ای بردارید.

کانال خرمگس

گروه رسانه/

شماری از کودکان در شهر قندوز در شمال شرق افغانستان با راه‌اندازی همایشی از دولت افغانستان خواستند تا جلو ورود اسباب بازی های خشونت‌زا را بگیرد و خرید و فروش آنها ممنوع کند.

آنها همچنان از دولت خواستند که فروشندگان اسباب بازی خطرناک مثل ترقه و اسلحه پلاستیکی را به دادگاه معرفی کند.

عصمت مرادی، سخنگوی والی قندوز به بی‌بی‌سی گفت دو روز پیش در جلسه میثاق امنیتی در این ولایت تصمیم گرفته شد که پلیس به هیچ مغازه‌داری اجازه فروش اسباب‌بازی خشونت‌زا را ندهد.

آقای مرادی گفت که این تصمیم به مغازه داران اعلام و در صورت تخلف، با آنها برخورد قانونی خواهد شد.

به گفته سخنگوی والی قندوز پلیس جمع‌آوری اسباب‌بازی خشونت‌زا را از بازار این ولایت آغاز کرده‌اند.

به طور معمول، در آستانه دو عید فطر و قربان در افغانستان، حجم فراوانی از اسباب‌بازی کودکان وارد بازار می‌شود. وزارت داخله (کشور) افغانستان در سال ۱۳۹۴ فروش سلاح‌های پلاستیکی و اسباب‌بازی‌هایی را که قابلیت آسیب رساندن داشته باشند، ممنوع کرد و به تمام نیروهای امنیتی اعلام کرد که از فروش این گونه اسباب‌بازی‌ها در این کشور جلوگیری کنند.

بی بی سی