گروه رسانه/
نتیجه یک پژوهش دانشگاهی ثابت می‌کند که پدر و مادرها چقدر می‌توانند با منش خود، فراتر از تصورات مرسوم مثل کمک به تکالیف مدرسه، بر انگیزه، آمادگی و اشتیاق یادگیری فرزندان خود موثر باشند.
تیمی متشکل از پژوهشگران دانشگاه فنی مونیخ در ارزیابی نتایج ۱۸ تحقیق کلان و ۱۷۰۰ مطالعه منفرد دیگر به این جمع‌بست رسیده که منش و رویکرد والدین به مسائل آموزشی، تاثیری بس مهم بر عملکرد و انگیزه فرزندان دارد.
وقتی پدرها و مادرها در خانه با بچه‌ها درباره انتظارات آنها از تحصیل، مدرک، شغل مورد علاقه یا اهمیت آموزش در زندگی شخصی یا اجتماعی صحبت می‌کنند، تاثیری شگرف در ذهن فرزندان می‌گذارند که به مراتب از صحبت در باره مدرسه یا کمک به انجام تکالیف آنها سازنده‌تر است. به عبارت دیگر، بچه‌ها خودشان به معنا و مفهوم آموزش فکر می‌کنند و با انگیزه یا شوقی درونی دست به انتخاب می‌زنند.
خانم هولتزبرگر، مدیر پروژه تحقیقاتی دانشگاه فنی مونیخ می‌گوید، بیش از هر چیز باید مسئله توقع از آموزش برای فرزندان روشن شود: «محیط مناسب یادگیری، رفتن به کتابخانه و مطالعه همه و همه خوب هستند اما در مقایسه باید گفت که مکالمه و تبادل نظر با بچه‌ها در باره اهمیت یا هدف آموزش، موثرتر است.»
توصیه او این است که والدین و بچه‌ها باید با همدیگر در باره چشم‌اندازهای آموزش، استعدادها،علائق یا بی‌علاقگی فرزندان به این و آن درس صحبت کنند. مواردی از این دست که هدف از دروس چیست، چه گزینه‌هایی را دوست دارند، با چه مشکلاتی روبه رو هستند یا چه امکاناتی برای انتظارات‌شان موجود است. هولتزبرگر می‌گوید باید مشوق مشارکت فعال بچه‌ها در این عرصه‌ها بود و پاداش یا جریمه در تحصیل، رضایت یا نارضایتی و تشویق یا تنبیه را تنها بر اساس نمره پیش نبرد.
دویچه‌وله
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.