گروه اخبار/

کارگاه ترویج کتابخوانی
پنج شنبه 2 آذرماه
9 صبح تا 3 بعدازظهر

هزینه شرکت در کارگاه 80 هزار تومان
همراه با ناهار و پذیرایی

برای ثبت‌نام تماس بگیرید.
09167148690

  تفاوت های فردی ، پدیده ای نیست که فقط به شخصیت و توانایی های او مربوط باشد. همه چیز انسانها از همدیگر متفاوت است. زمان ، مکان و منطقه جغرافیایی ، وراثت و ژن ، تعلیم و تربیت ، سیاست ها و مدیریت ها ، برنامه ها و طرح ها و....همه بر این تفاوتها اثرمی گذارند.

یکسری تفاوتهاست که بیولوژیک است مثل :
رنگ چهره ، سفید یا تیره بودن دندانها ، اثرانگشت ، بزرگی یا کوچکی استخوانها ، هورمونها و نیازهای غذایی... که برای دو جنس زن و مرد و هم برای جغرافیای گوناگون متفاوت است.

و یک سری تفاوتهاست که روانی - اجتماعی است و متغیرند همانند:
شکل‌گیری‌ هویت‌،‌ شخصیت‌ ، گرایش‌ معنوی‌، گرایش‌ به‌ مادیات‌ ، رشد اخلاقی‌ ، هیجان‌ ،عواطف‌ و احساسات ‌استرس‌ (فشار) ،‌ وابستگی‌ و استقلال‌ ، عشق‌، درون‌گرایی‌ و برون‌ گرایی.

ما معلمین چگونه برای این همه گستردگی جامعه آماری با تفاوتهای بی شمار، روش تدریس یکسانی ارائه دهیم ؟   هدف از طرح این تفاوتها ، گریز به روش تدریس معلم است. از این گریزگاه سعی بر نشان دادن تفاوت های دانش آموزان ( کلاس به کلاس) و (محل به محل) و (پارسال و امسال) دارم. روش تدریس روندی یکسان ، ثابت ، لایتغیر و بسته نیست، برعکس انعطاف روش تدریس فوق العاده عمیق و غیر قابل تصور است.
دانش آموز پارسال و امسال متفاوتند چون برخلاف گذشته که تجدید نسل هر بیست سال یک بار بود ، امروزه با سرعت تغییرات تکنولوژی و رشد و توسعه صنعتی، این فاصله نسل ها به کمتر از یک دهه رسیده است و دانش آموز امسال با همراهی این تغییرات ، متحول می شود. پس دانش آموزان امسال همان پارسالی نیستند که بخواهیم بر آنان تدریس به شیوه واحد و ثابت داشته باشیم.

منطقه تدریس معلم وقتی از فلان محل به بهمان محل تغییر می یابد، روش تدریس اش نیز باید منعطف باشد.
دانش آموزان گاه از شما می پرسند: خانم یا آقا چرا با کلاس "الف" ازما مهربانترید ؟ خود شما پاسخ می دهید: آخه آنان درس خوان تر و مؤدب ترند . اینجا دانش آموزان کلاس" ب" نیز تلاش می کنند تا رضایت شما را جذب کنند. خود معلم ناخودآگاه تفاوت برخوردش را در دو کلاس مجزا ، می تواند درک کند.

در یک کلاس ، می توان به سرعت درس داد چون کلاس کشش دارد ،اما در کلاسی دیگر مدام باید توضیح اضافی داد و بی امان پرسش مستمر داشت.

در یک کلاس ، مشکلات اخلاقی کلاس ، انرژی و طاقت معلم را برای تدریس زیر سئوال می برد و شما که به تأیید همگان فردی آرام و خوش اخلاق هستید از کوره در می روید و فریاد برمی آورید.

در یک کلاس ، شما قادرید محبت و احترام را همراه تدریس تان به دانش آموزان تزریق نمایید و در کلاسی دیگر در طول ساعت کلاس باید ابروان خود را درهم بپیچید.

در یک کلاس ، شما می توانید 5 دقیقه فرصت استراحت داشته باشید و در کلاس دیگرباید مسلسل وار و بی امان شلیک کلمات داشته باشید. اصولا یکی از دلایل متکلم الوحده بودن برخی از معلمین در کشور ما ، بر همین اساس ، یعنی ساکت نگه داشتن کلاس است. چون تا می خواهید یک آه خستگی برآورید کلاس درس درهم می پیچد و علت این امر غیراستاندارد بودن تعداد دانش آموزان است. بi جز معلم چه کسان دیگری توانائی کنترل و هدایت 30 – 40 نفر را به مدت 9 ماه به تنهائی دارند؟ آن هم در سنین 6 تا 18 سالگی.

در یک کلاس ، شما می توانید با پرسش کتبی ، همه دانش آموزان را زیرآزمون مسمتر قراردهید و در دیگری که اساتید آخرین فنون تقلب حضور دارند ، میل به این فعل در شما چندان نیست.

در یک کلاس ، پرسش شفاهی کشش دارد و در دیگری خیر.

در یک کلاس ، شما مجبورید عاطفه و احساس پدرانه و مادرانه خود را به همراه تدریس تان تلفیق کنید و در دیگری گستاخی حاکم در کلاس چنین اجازه ای را نمی دهد.
و...
پس با یک روش تدریس قرص و محکم و انعطاف ناپذیر ، نتایج مطلوبی نخواهیم داشت.

در ضمن :
فراموش نکنیم سن دانش آموزان خود را که اگر کم سن و سالند ثابت نشستن آنان بر روی صندلی های غیراستاندارد دشوار است. برای همین اکثر دانش آموزان در دوره ابتدایی خصوصا پایه اول و دوم درکلاس رژه می روند.البته علت دیگری هم دارد خصوصا دختران به خاطر حس حسادت وافر دوست دارند معلم فقط مال او باشد و محبت معلم به سایر دانش آموزان را تحمل نمی کنند که گاه آنقدر خودخواهانه عمل می کنند که خوشایند معلم هم نیست اما فراموش نکنیم که کودکند. این خستگی از غیر استاندارد بودن کیفیت صندلی و تعداد دانش آموزان در سایر دوره ها نیز هست. برای همین تدریس در دوره ابتدایی مهم تر و حساس تر است. چون عواطف و احساسات و شخصیت کودک نیز مثل خمیر بازی در کف دستان معلم است.

فراموش نکنیم تفاوتهای تحمل افراد را، دانش آموزی در هوای بسته کلاس احساس خفگی می کند و دانش آموزی از کنار هم نشستن لذت می برد. همه ما دیده ایم دانش آموزان همکلاس صمیمی را که هنگام نشستن درهم فرو می روند یا دست در دست یکدیگر می نهند .(مدارس دخترانه)

فراموش نکنیم دانش آموزان خانواده طلاق یا اعتیاد و یا زندانی بودن یکی از اعضاء خانواده را، یا کودکان کاررا ،که حساسیت های برخورد خاص خود را دارند. معلم با شناسایی آنان ، هنگام عصبانیت چیزی نمی گوید که بعد پشیمان شود.

از همین جا برای فرزندان قاتلین اعدامی یا مطرودین جامعه نیز پیشنهاد می دهم که با تغییر هویت ، مسئولین پی گیر و کمک حال زن و فرزندان آنان بوده و آنان را به شهر یا استانی دیگر منتقل کنند. مددکاران اجتماعی سازمان بهزیستی با همکاری استانداری یا فرمانداری ، این کودکان معصوم بی خبر ازهمه چیز را ازعذاب وجدان جرم پدر یا گاه مادر را رهایی دهند. بلی ، بنده تا دوران دانشجویی اطلاع نداشتم که در شهرم تبریز زندانی زنان بزهکارهم هست و طی تحقیق این واقعیت را دریافتم. یکی از مزایای ارزشمند دوران دانشجوئی که قدرت سرک کشیدن به هر جایی را دارد!!

فراموش نکنیم تعداد تراکم دانش آموز درکلاس درس را که خصوصا در دوره ابتدایی ، مانع رسیدگی همه جانبه معلم به همه خواسته های دانش آموزان می گردد.

فراموش نکنیم انگیزه و انگیزش های حضور دانش آموزان در کلاس درس را، که عده ای از خشونت یا عدم درک والدین به مدرسه پناه آورده اند و برای آنان تحصیل و آینده نکته کوری است که امیدی به رهایی نمی بینند. ناپدری یا نامادری ، یا والدین اصلی اما بدتر از فرعی آن.
تصور می کنم همه همکاران با ظرافت و ذکاوت شغلی خود بارها شاهد بوده اند که عده ای زنگ آخر مدرسه ، شتابان و خندان و خرامان از کلاس و مدرسه بیرون می پرند و عده ای گویی قصد ترک کلاس و مدرسه را ندارند و با اصرار معاون یا سرایدار مدرسه ، به منزل می روند.

فراموش نکنیم که عده ای از دانش آموزان به برخی بیماری های روحی یا جسمی مبتلایند چون آسم ، یا نارحتی قلبی ، یا گواتر و....و عقده خود کم بینی ، یا خود بزرگ بینی و یا ... ( برخی موارد که شاهد آن بوده ایم چون خود ارضایی جنسی و....) این دانش آموزان هم نیاز به توجه ویژه و آگاهی معلم دارند.

فراموش نکنیم که دانش آموز امروز ، با فضای مجازی و دنیای شگفت انگیز اطلاعات یا عصر سیبرنتیک نظریه نوربرت وینر ، یا دهکده کوچک نظریه مک لوهان، در گیر است . امروز فاصله بین برقرارکنندگان ارتباط به صفر رسیده است. امروز پست و ارسال نامه دیگر جایگاهی ندارد و تدریس برای این نسل ، دشواریهای خاص خودش را دارد که ذکاوت معلم و تسلط بر فن معلمی چاره ساز است .
و....

آری ، حال، ما معلمین چگونه برای این همه گستردگی جامعه آماری با تفاوتهای بی شمار، روش تدریس یکسانی ارائه دهیم ؟!
در گذشته به دلیل محروم بودن منطقه ، بر حقوق معلم اضافه می شد که چون سیستم آموزشی ما سنتی است باز برقرار است، امروز برای حضور بی امان تکنولوژی و سرعت آن ، باید به معلم اضافه حقوق داد.
تعداد دانش آموزان در کلاس درس بر نحوه یادگیری و شکل گیری شخصیت و پایبندی به ارزشها و هنجارها ، اثر می گذارد . هر قدر تعداد دانش آموز بیشتر ، تسلط معلم بر آنان کمتر و بالعکس.
آزادی معلم در کلاس درس باید به طور منطقی وعقلانی و انسانی ، هدایت گر یادگیری دانش آموزان و شکل گیری شخصیت فردی اش در دوره ابتدایی و شخصیت اجتماعی اش در دوره متوسطه باشد. همه معلمین باید به صفت انعطاف پذیری نسبت به شرایط ملبس باشند و گرنه توفیق چندانی حاصل نخواهد شد. درک موقعیت تدریس از سوی معلم ، یعنی موفقیت او در امر آموزش.
بر اساس همه این موارد است که معلمی شغل خطیری است. معلمی رشته باریک لب پرتگاه زندگی است که با چنگ زدن به آن می توان رهائی یافت و رستگار شد. برای همین معلمی هنر است. با فنون انعطاف پذیری شغل خود ، هنر معلمی را با دقت و موشکافی بیشتری به جا آوریم.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه گزارش/

موضوع  ادغام دو معاونت آموزش ابتدایی و متوسطه در وزارت آموزش و پرورش که طی فرصت 15 روزه سازمان امور اداری و استخدامی به  دستگاه ها و نهادهای دولتی صورت گرفته است چالش ها و بحث های فراوانی را ایجاد کرده است .

« صدای معلم » بر اساس مواضع کارشناسی خویش از همان ابتدا  مخالفت خود را با این نوع ادغام اعلام و دلایل خود را مطرح کرده است . ( این جا )

در این رابطه با « علی زرافشان » معاون آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش به گفت و گو پرداخته ایم .

امین پور، به شکلی کاملا محسوس در میان شاعران بعد از انقلاب ، سرآمد است. به ویژه جایگاه او در میان شعر بزرگسال، رشک برانگیز است.این سرآمدی حتی در طرز نام بردن و یاد کردن از او به نام کوچکش ، هویداست/ تنها پست اداری او ، سردبیری ماهنامه سروش نوجوان بود که قریب بیست سال به دراز کشید/ امین پور ابتدا با معلمی و آن هم کار در مدرسه راهنمایی شروع کرد/ نشریه لحنی صمیمی و خودمانی داشت. نوجوانان کشور، خیلی زود با آن انس گرفتند و آخر هر ماه چشم انتظار دریافت شماره جدیدش می ماندند.این اتفاق در بحبوبه ای بود که نوجوانان خیلی جدی گرفته نمی شدند و در مدرسه با آنها به زبانی خشک و رسمی صحبت می شد/ امین پور نمی خواست و یا نمی توانست روزگار نوجوانی  و روزهای همصحبتی با نوجوانان را در مدرسه و یا حوزه فراموش کند.برای نمونه او غزلیاتی دارد که اشاره به عناوین درسی دانش آموزان، دست مایه اصلی سرودن آنهاست/ تابوده، رسم زمانه در آبادی ما همین بوده است که شاعران ما را جوانمرگ نماید....

همه وظیفه داریم که جایگاه و نقش مطبوعات و رسانه را در اندازه واقعی خود بشناسیم/ باید با رسانه کار کرد حتی اگر زبان نقد او خیلی تند باشد. رسانه و مطبوعات محل آگاهی دادن و نقد صحیح و ترویج اخلاق و انصاف است نه میدان بی اخلاقی و بی انصافی و روزنامه مزرعه محبت است نه کشتزار نفرت/ دولت وجود رسانه های مستقل، حساس، سریع و شجاع را هم به سود جامعه و هم به سود خود می داند/ جامعه و نظام نیازمند مطبوعات، خبرگزاری و رسانه هایی است که مورد وثوق باشند و مرجعیت سیاسی و اجتماعی در جامعه داشته باشند.  همه به دنبال چنین مطبوعاتی حرکت خواهند کرد/ دولت، مجلس شورای اسلامی و قوه قضاییه در این چارچوب مهم ترین وظیفه بر عهده شان این است که تلاش کنند تا با قانون، مطبوعات در متن جامعه قرار بگیرند و سعی نکنند با استفاده از قانون، مطبوعات را از متن به حاشیه ببرند/ روزنامه نگار شجاع، آگاه، با اخلاق و متخصص نیاز امروز جامعه است و اخلاق حرفه ای و مسئولیت اجتماعی باید در مطبوعات جدی گرفته شود/ جوان مرگی مطبوعات به هر دلیلی اعم از سیاسی، اقتصادی و قضایی علامت توسعه نیافتگی کشور است

سلیمان با چنان حشمت ز جایی
گذر می کرد با لشکر کماهی

که زیر شاخه سنبل بلبلی را
بدید آواز می کردش چه نایی

که با خوانندگی صد صوت شیرین
چنان رقصان ز شاخی شاخساری

چنان چون نو عروسی تازه دوران
چه نازی غمزه ای می کرد باری

چه رازی گو تو بلبل پرده بردار
چو بینم این چنین بس شادمانی

سلیمان گوش کن بلبل چه گوید
به خرما نصف آن قانع چه دانی

به روزی دانه خرمایی رسیدش
پس اندازم دو روزی شد ندایی

نوا بس شادمانی پای کوبان
مهیا شد چو روزی روزه داری

تو را بینم سلیمان مست و هشیار
چنان قدرت به اعوان غمگساری

ببینم سلطنت مختل سلیمان
نظامی اجتماعی نیست باری

گواهی داد بلبل را سلیمان
که گفتارت حقیقی گفتمانی

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

اخبار و گزارش های رسیده به صدای معلم حاکی است که قرار است معاونت آموزش متوسطه و معاونت آموزش ابتدایی در یکدیگر ادغام شوند/ راهکار 2- 12 سند تحول بنیادین بر تخصصی بودن دوره ابتدایی و توجه ویژه به آن تاکید دارد/ اداره  7 میلیون دانش آموز و 330 هزار آموزگار شاغل در این دوره مهم ، حساس و سرنوشت ساز نیاز به یک مدیریت مستقل و مقتدر دارد و حتی واحدهای دیگر وزارتخانه هم باید به کمک آن بشتابند / آیا با توسل به این گونه اقدامات شتاب زده و غیرکارشناسی که نظایر آن به وفور در زمان دولت های قبلی به ویژه در زمان وزارت حاجی بابایی مشاهده می شد و مصداق واقعی آزمون و خطا است ؛ می توان امیدی به تعریف یک " هویت مستقل " در دوره مهم ابتدایی داشت/ آیا با این نگاه غیرتخصصی می توان نسبت به جذب و نگهداشت نیروهای کارآمد ، زبده و باسواد در مقطع ابتدایی دل خوش کرد/ شنیدن این گونه اخبار و نشست هایی که در این راستا به صورت مخفیانه و غیرعلنی برگزار می شود برای دست اندرکاران آموزش و کارشناسان آن بسی موجب تعجب و شگفتی است/ اگر قرار بر کوچک سازی ساختار و سبکبال کردن آن است ؛ چرا به سراغ معاونت تربیت بدنی نمی روید که فقط 14 هزار مربی دارد و با معاونت پرورشی و فرهنگی ادغام نمی شود/ « صدای معلم » بر اساس بارو عمیق خود نسبت به اهمیت " دوره ابتدایی "  و نیز مخالفت صریح و آشکار این تصمیم با مفاد " سند تحول بنیادین " مجدانه و مصرانه از وزیر آموزش و پرورش انتظار دارد تا ضمن " شفاف سازی " و  "پاسخ گویی " در این مورد فورا این موضوع را از " دستور کار " خارج کرده و اجازه دهند تا بحث " تغییر ساختار " در یک روند شفاف و کارشناسی شده و از مسیرهای دیگر پی گیری شود

این کتاب (یادگیری تیمی رقابتی) که آقای سید علی اصغر حسینی آن را ترجمه کرده است در واقع ترجمه ی بخشهایی از سیزدهمین کتاب اینجانب تحت عنوان ذیل می باشد که در سال 1390 توسط انتشارات جنگل جاودانه تهران چاپ شد.

این کتاب در دی‌ماه 1392 به مرحله نهایی جشنواره رشد راه پیدا کرد و جزو 3 کتاب برتر کشور شد (See http://samanketab.roshdmag.ir/fa/news/1375)  و نهایتا توسط وزارت آموزش و پرورش به تمام معلمان و دانشجو معلمان توصیه شد.

Beyond the Present Methods and Approaches to ELT/Education:

The Crucial Need for a Radical Reform

البته در همین جا یاد آوری می نمایم که من این کتاب را که وزارت ارشاد مجوز انتشار آن را داد به مدیر کل آموزش و پرورش مشهد، معاونین آموزش ابتدایی، آموزش متوسطه اول و دوم و مسیول گروههای آموزشی آنها ارایه دادم و از ایشان خواستم به واسطه بی نظیر بودن این روش تدریس و اهمیت فوق العاده آن برای تربیت نسل امروز و فردا اجازه دهند این کتاب را در دوره های ضمن خدمت، ورک شاپ ها، کارگاه ها و سمینارهای ویژه معرفی نماییم که همکاری نکردند! – البته من ایشان را درک می کنم! - از صحبتها و مقالات انتقادی من مبنی بر باند بازی و رانت خواری و فساد و اختلاس در آموزش و پرورش عصبانی هستند.

در هر صورت کار شکنی این افراد غیر متخصص و بی سواد در زمینه مسایل آموزشی در حالی است که دو پروفسور در دانشگاه مینه ستای آمریکا و نیز یک استاد در دانشگاه تل آویو که روش هایی از خانواده روش تدریس من دارند – و اتفاقا روشهایشان دارای نواقص جدی ای هم هستند -  با حمایت دانشگاه هایشان در حال برگزاری ورک شاپها و معرفی روش تدریس هایشان نه تنها در کشورهای خودشان بلکه در سطح بین المللی هستند.

لینک دانلود این کتاب (یادگیری تیمی رقابتی) که توسط انتشارات کتاب راه به صورت الکترونیکی در دسترس قرار گرفت:

http://ktbr.ir/b26640

درصورتی‌که ورژن انگلیسی این اثر را می‌خواهید با من تماس بگیرید یا تلگرام بزنید.

09153852599

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

محققان می‌گویند وقتی انسان فکر می‌کند که در حوزه‌ای تخصص زیادی دارد، فکرش بسته می‌شود و منجر به اثری می‌شود که نامش را «دگماتیسم اکتسابی یا به‌تعبیری «خشک‌اندیشی کسب شده» گذاشته اند/ ایده‌ها ممکن است از هر جایی برخیزند/ اتفاقاً هرچقدر باهوش تر باشیم یا میزان سطح تحصیلات، میزان آموزش‌های تخصصی، تجربه کاری، و سن مان بیشتر باشد، خطر ابتلا به این بیماری بیشتر می‌شود/ نخبگان و برگزیدگان قدرت و منزلت و ثروت هر کدام تصویری از آینده آرمانی جامعه در ذهن خود می پرورانند و دیگرانی که مانند آنان فکر نمی کنند را به صفاتی مانند خائن، وطن فروش، فریب خورده، غرب زده، شرق زده، سنتی و یا قدیمی نسبت می دهند/ زندگی، سازمان و کشور در «تفکر بسته»، می پوسد و مرداب می شود/ «تفکر باز» از شنیدن هرگونه ایده جدید و متفاوت، فارغ از منبع ایده آغاز می‌شود. در تفکر باز آنچه اهمیت دارد، کاربردی‌بودن آن ایده برای اهداف ماست نه اینکه چه کسی آن را گفته است

من گرفتار مکتب و درس ام
چه کنم از چه چیز من پرسم

وقت کی می شود ببارانم
ابر علمم به ذهن یارانم

خنده در گریه گریه در شادی
که چه گویم من از خودم هادی

نیست در خاطرم ره تعلیم
تربیت چون کنم ضمیر سلیم

در ره علم مشتعل چو شمع ام
چون میان دار مرکز جمع ام

سمبل پهلوان خسته گرم
نیستم قهرمان و دوره گرم

ورد در ذکر یار می گویم
وَرد از بوته زار می بویم

من عاشق به عشق علم سرم
در چمنزار عشق نوحه گرم

عندلیب کلاس در گلزار
نغمه خوان در حریم و در نیزار

گه به بازی گرفتنم یاران
نیست اسرار فاش بر ناران

خسته ام از محیط علم عزیز
چه کنم نیست طاقت پرهیز

خط شاگرد بینم و گریم
فهم ناقص ببینم و سوزم

چه کنم چاره چیست ای ساقی
من که صادق به و عدم و شافی

نیست در عقل من ره تزویر
ای نگاه دو چشم عصمت پیر

در زمان و مکان و مافی ها
خط دل دارم همچو ماهی ها

بار الها به عصمت معصوم
به محمد علی و هر مسموم

ضامن عهد والی مِهرم
در عدالت سجود بر مُهرم

نکند خدمتش کنم رنج ام
خود ز کار خودی در رنج ام

عارف پیر رنج نیست تو را
خسته کار تو نیست ای شیدا

به مروت غلام درگهت ام
به سخاوت چو ابر مضطرب ام

گریه ام خنده بر چمنزار است
اشک چشمم چو ابر نا زار است

به نگاهت صفا سرشته مهر
به زبانت چه هاست خنده چهر

والی از درد روح می رنجد
چه کند عقل روح می سنجد

نکند مهر دوست برگردد
ز دلم عشق دوست برگردد

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید