در عصر انفجار اطلاعات و فناوری، پرداختن به آموزش های غیر حضوری و مجازی امری ضروری و مهم است. امروزه در جامعه جهانی نیز تعطیلی مدارس و دانشگاهها به علت شیوع بیماری کرونا باعث شده است که مسؤلین به آموزش های مجازی و غیر حضوری توجه ویژه ای نمایند. در کشور ایران نیز وزارت آموزش و پرورش با تهیه و ارائه نرم افزار شبکه آموزش دانش آموزی « شاد» به این مهم پرداخته و امیدواریم که در آینده و دوران پسا کرونا نیز از ظرفیت های این شبکه استفاده شود ، زیرا جهان پس از کرونا جهان متفاوتی خواهد بود و آموزش و تدریس نیز تحت تاثیر این تحولات قرار خواهد گرفت.

رایگان شدن و تقویت پهنای باند شبکه « شاد » نیازهای آموزش مجازی را محقق می کند

اصل سی ام قانون اساسی ایران می گوید : « دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سرحد خود کفایی کشور به صورت رایگان گسترش دهد». بر اساس آمارها حدود  5 / 3 میلیون دانش آموز و معلم در گروههای درسی شاد وارد نشدند که یا توانایی خرید گوشی های هوشمند و اینترنت را نداشتند و یا زیر ساخت های لازم در این زمینه  در برخی از نقاط کشور وجود نداشت ، لذا با توجه به اصل سی ام قانون اساسی، مسؤلین باید با استفاده از ظرفیت و امکانات دولتی و یا کمک های مردمی و خیرین ابزار، تکنولوژی و فناوری های لازم را در اختیار دانش آموزان و معلمان قرار دهند تا بیشتر دانش آموزان بتوانند از آموزش های مجازی در شبکه ی شاد استفاده کنند تاعدالت آموزشی نیز محقق شود.

اگر شبکه « شاد » پر بار نباشد و تقویت نشود ، به ثمر نمی نشیند

آیا با شروع سال تحصیلی جدید از 15 شهریور و استفاده همزمان تمامی دانش آموزان و معلمان از شبکهی شاد به ویژه در پخش های زنده ، بارگذاری و دریافت فایل ها و اطلاعات ، می تواند جوابگوی نیاز مدارس باشد؟ تأکید به استفاده از شبکه آموزش دانش آموزی« شاد »به عنوان تنها نرم افزار مجاز برای آموزش در مدارس، زمانی محقق می شود که  شبکه ی شاد توان رقابت با سایر شبکه های اجتماعی را داشته باشد و در نسخه های جدیدش قابلیت هایی از قبیل طراحی آزمون، حضور و غیاب ، بررسی تکالیف ، تدریس های زنده و ..... را در نظر بگیرند.

نسخه جدید شاد با قابلیت های متفاوت باید قبل از 15 شهریور در اختیار مدارس ، دانش آموزان و معلمان قرار بگیرد تا هم با قابلیت ها و ظرفیت های آن آشنا شوند و هم تمامی دانش آموزان و معلمان عضو گروههای درسی مختلف در شاد شوند چرا که در ماههای اول استفاده از شبکه شاد مشکل احراز هویت معلمان و دانش آموزان را داشتیم که این امر گلایه و نا رضایتی های فراوانی را به دنبال داشت.

«شاد» هم شبکه آموزشی است و هم باید شبکه اجتماعی دانش آموزی باشد

نظارت بر کار معلم و عوامل مدرسه از مزایای آموزش در فضای مجازی و گروههای درسی شاد است که هم دانش آموزان هم مدیر و هم خانواده ها می توانند برفعالیت معلم در کلاس درس نظارت داشته و با مشارکت و نه دخالت در این امر ، یاریگر معلم باشند.

از دیگر مزایای شبکه شاد که در اختیار وزارت آموزش و پرورش است حفظ هویت و اطلاعات کاربران در این نرم افزار است که خانواده ها می توانند با اطمینان خاطر فرزندانشان را به استفاده از آن تشویق کنند . شبکه شاد می تواند یک شبکه اجتماعی دانش آموزی نیز باشد که در سایر عرصه ها به غیر از آموزش نیز مانند امور پرورشی، فرهنگی- هنری ، بازی و سرگرمی، فعالیت های ورزشی و .... همانند سایر شبکه های اجتماعی به کمک دانش آموزان بیاید و بتواند در اوقات فراغت نیز مورد استفاده قرار گیرد. سالهاست که برای حفظ امنیت کاربران و اطلاعات کاربران در کشور دسترسی به اینترنت ملی یا اینترانت مورد بحث بوده است که تبدیل شدن شاد به یک شبکه اجتماعی دانش آموزی، برای رفع بیشتر نیاز دانش آموزان، می تواند قدم مهمی در این راستا باشد.

آموزش های تلویزیونی از دیگر برنامه های آموزش و پرورش است که به دلیل رایگان بودن و دسترسی آسان در سراسر کشور، یکی از راه های آموزش مجازی و غیر حضوری است تا دانش آموزانی که دسترسی به گوشی هوشمند و یا اینترنت را ندارند از آن بهرمند شوند. اما نظر سنجی ها نشان می دهد که به علت تعامل دو سویه از سوی معلم و دانش آموز و همچنین ارائه درس توسط معلم خود دانش آموز ، تدریس ها در شبکه ی شاد بیشتر از آموزش های تلویزیونی مورد استقبال قرار می گیرند . برنامه ریزی ، سازماندهی و توجه ویژه به آموزش های تلویزیونی ملی و استانی و ارائه محتوا هایی زمینه محور و متناسب با شرایط هر استان نیز، باید از اولویت های  مدیران استانی آموزش و پرورش باشد.

البته مدیران مدارس در آموزش های مجازی وظایف سنگینی برعهده دارند . برنامه ریزی های دقیق آموزشی و پرورشی، انتخاب معلمانی توانمند در آموزش های مجازی، فراهم کردن وسایل ابزار و نرم افزارهای مناسب ، نظارت برفعالیت معلمان و دانش آموزان درگروههای درسی مختلف، ارائه راه حل های جایگزین در صورت بروز مشکل و پاسخ گویی 24 ساعته به اولیاء و دانش آموزان بخشی از وظایف مدیران و عوامل مدرسه است.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

 1- اولین نکته این است: فکر نکنید در دام چاپلوسی نمی افتید. وقتی از انسان تعریف و تمجید می شود، هورمون های شادی آفرین مانند دوپامین شروع به ترشح می کنند و حس خوبی به فردی که مورد تملق قرار می گیرد، دست می دهد. (فرد متملق هم این حس را پیدا می کند و از استرس اش کم می شود).
بنابراین، نیفتادن در دام تملق، نیاز به مراقبت دائمی از خود دارد، به ویژه وقتی احساس می کنید از حرف های کارمندان حس خوبی دارید.

2- برای سازمان خود، مقررات دقیق و قابل اندازه گیری تدوین و به طور شفاف ابلاغ کنید. پاداش و تنبیه باید صرفاً بر اساس استانداردهای مکتوب و واضحی باشد که اعلام کرده اید. اغلب چاپلوسی ها، در خلأ نظام شفاف سازمانی رخ می دهند.

یکی از مقررات ضد چاپلوسی می تواند این باشد: هر کس نقد مفیدی داشته باشد، پاداش می گیرد.

3- رسماً و علناً اعلام کنید که از تعریف و تمجید کارمندان از خودتان ناراحت می شوید. ممنوعیت چاپلوسی باید بخشی آشکار و اعلام شده از فرهنگ سازمانی شما باشد. این اعلام رسمی را جدی بگیرید و اگر کسی تملق کرد، فوراً و با چهره ای در هم، به او بگویید "نیازی به این تعاریف نیست، برو سراغ اصل مطلب".
حساب کار باید دست کارمندان چاپلوس بیاید و بفهمند که نمی توانند شما را خام زبان خود کنند.

4- منتظر نمانید کارمندان کارآمد، خودشان را به شما عرضه کنند، خودتان سراغ آنها بروید و در جمع تشویق شان کنید و پاداش دهید. باید همه بدانند که در سازمان شما کارآمدها پاداش می گیرند نه چاپلوس هایی که تمایل دارند همیشه دور و برتان باشند و حتی به جوک های بی مزه تان نیز قاه قاه بخندند.

5- اگر دیدید چاپلوسی در سازمان شما رشد کرده است، این وضعیت را به منزله آژیر خطر قلمداد کنید زیرا نشان می دهد "اصل کارآمدی" در سازمان شما، جای خود را به "اثبات وفاداری" داده است. بنابراین، به بازبینی فرایندها و ساختارها بپردازید و "کارآمدی" را به سازمان تان برگردانید. البته که بسیاری از مدیران چنین نمی کنند و ترجیح می دهند با "دوپامین" ناشی از تملق خوش باشند.
برگرفته از مدیران ایران
کانال مدیریت و رهبری آموزشی در قرن21

گروه گزارش/

 پیرو آخرین گزارشی که چندی پیش صدای معلم در رابطه با موضوع فعالیت موسساتی مانند  یوسی مس ، چرتکه ، کانگورو و ... و موضع یکی از معاونین وزارت آموزش و پرورش منتشر کرد ( این جا ) ، تصمیم گرفتیم با یکی از مربیان این حوزه در شهر اصفهان گفت و گویی داشته باشیم .

این گفت و گو را می خوانید .

در آموزش های حضوری نقش  معلم ، مهم و تعیین کننده و یک نقش محوری است که سایر عامل مؤثر در یادگیری را تحت کنترل خود دارد ولی در آموزش های مجازی و برخط که امروزه در سراسر دنیا مورد استقبال قرار گرفته ، نقش سایر عوامل از جمله والدین و خانواده ها پر رنگ تر شده است.

آموزش های مجازی فرصت خوبی برای دانش آموزان فعال ، خود کنترل و خود خوان است که از تمامی ظرفیت ها و امکانات برای یادگیری بهتر استفاده نمایند در حالی که اکثر دانش آموزان احتیاج به راهنمایی، نظارت ، کنترل و تشویق  بیشتری برای یادگیری آموزش های مجازی دارند که خانواده ها باید توجه ویژه ای را به این امر نمایند.

فراهم آوردن ابزار و وسایل و فناوری های لازم برای آموزشهای مجازی و ایجاد محیطی امن و آرام در خانواده از وظایف والدین است که محیطی پر شور و نشاط را جهت آموزش های مجازی در منزل مهیا سازند و حس مسؤلیت پذیری را در قبال انجام وظایف شخصی دانش آموزان تقویت نمایند.

بی شک نقش نظارتی والدین در آموزش های مجازی و برخط مخصوصاً در دوره ابتدایی نقش برجسته ای است که بدون نظارت ،کنترل و حمایت والدین یادگیری معنی دار محقق نمی شود . این نظارت و کنترل باید هم در تدریس ها و آموزش ها و هم در آزمون های مجازی و برخط  صورت پذیرد. اگر چه خود والدین نیز باید آموزش های لازم را در مباحث علمی و رسانه ای برای یادگیری بهتر فرزندان فراگیرند.

در زمان قرنظیه خانگی اولیاء باید شرایطی ایجاد کنند که دانش آموزان به تقویت مهارتهای عملی و دستی ، فعالیت های ورزشی ،  فعالیت های فرهنگی- هنری  نیز بپردازند و با مطالعه کتابهای غیر درسی اوقات فراغت خود در منزل را به نحو شایسته ای سپری نمایند.  

والدین باید بتوانند در کنار نقش مهم پدر و مادری، نقش معلم و یا همیار معلم را ایفا کنند تا از اضطراب و استرس فرزندان بکاهند و برای بهروری بالا در امر یادگیری مؤثر باشند. بهترین راه برای حل مسائل و مشکلات، تغییر شرایط نیست ، بلکه تغییر خودمان است.

خانواده ها و والدین به جای مداخله در کار مربی و معلم به مشارکت در امر آموزش بپردازند و معلمان و مربیان نیز باید پذیرای این مشارکت باشند و مدرسه نیز زمینه را برای گفت و گوی بین معلم و اولیاء و آگاهی بخشی از نقش هریک در امر خطیر یادگیری ، فراهم نماید. 

در کلاس های حضوری در مدرسه همراه داشتن گوشی موبایل و تبلت ممنوع است ولی در آموزش های مجازی یک ابزار لازم و ضروری است ، این امر تعارض آشکاری است که باید پاسخی روشن از سوی مسؤلین برای آن در نظر گرفته شود.

آسیب پذیر بودن دانش آموزان در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی موضوعی است که هم آموزش و پرورش و هم خانواده ها باید به آن توجه بیشتری نمایند و تمهیدات و تدابیر لازم را بیاندیشند و آموزش های لازم در این زمینه برای دانش آموزان و اولیاء  از سوی نهاد های فرهنگی در نظر گرفته شود.

به طور خلاصه می توان مهمترین نقش والدین در آموزش های مجاری را به صورت زیر خلاصه کرد: 

• فراهم کردن ابزار و فناوری های لازم

• ایجاد محیطی آرام و امن برای یادگیری بهتر

• آشنایی با سواد علمی و سواد رسانه ای

• فراهم کردن محیطی شاداب، پر نشاط و بدون اضطراب و استرس

• نظارت بر فعالیت ها و پیگیری برنامه های آموزشی مدرسه

• کنترل و نظارت بر انجام تکالیف در منزل

• مراقبت و کنترل فرزندان در زمان برگزاری آزمون های مجازی

• ارتباط مؤثر با معلم ، مشاور و عوامل مدرسه در جهت مشارکت جویی در امر آموزش

• توجه به فعالیت های ورزشی، پرورشی و فرهنگی - هنری در منزل

• مراقبت و کنترل فرزندان در برابر آسیب های فضای مجازی و شبکه های اجتماعی

• تقویت مهارت های زندگی و ترغیب به مسؤلیت پذیری در قبال انجام وظایف شخصی

• تشویق به مطالعه کتاب های غیر درسی

والدین گرامی بدانند که  شرایط سخت یادگیری و مشکلات موجود در بحث آموزش های مجازی، تقریباً برای همه وجود دارد و کاهش انگیزه فرزندان در این شرایط امری طبیعی است و امیدواریم که در آینده فرصت مناسب برای جبران به وجود آید.

یادمان باشد که بهترین راه برای حل مسائل و مشکلات، تغییر شرایط نیست ، بلکه تغییر خودمان است.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه رسانه/

پایگاه خبری تحلیلی معلمان ایران - « صدای معلم » که در سال 1395 به صورت رسمی مجوز فعالیت رسانه ای خود را از وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی دریافت کرده توانسته به پُربازدیدترین رسانه اختصاصی و غیردولتی در حوزه خبر و تحلیل آموزش و پرورش تبدیل شود .

"  مصطفی یوسفی " مدیر فنی سایت صدای معلم در این باره می گوید :

« صدای معلم نسبت به سال قبل و در ماه جولای ( تیر ) و بر اساس جداول تحلیلی - آماری (Google Analytics) توانسته است به رشد 4 برابری در زمینه آمار بازدیدکنندگان دست یابد و این امری در خور توجه و تحسین است . 

می توان گفت که صدای معلم در حال حال حاضر رسانه ی مرجع در حوزه مسائل آموزش و پرورش ایران است . »

این رسانه با فرمت " وبلاگ " در سال 1387 توسط " علی پورسلیمان " تاسیس گردید و پس از یک سال فعالیت توانست در مهر 1388 عنوان " وبلاگ برتر" در " حقوق اصناف ایران "  را از آن خود نماید .

جداول زیر وضعیت آماری این رسانه را نشان می دهند .

A)

۱- 1,260,000 نمایش و ظاهر شدن لینک های سایت صدای معلم در گوگل

۲ - 81,600 بار کلیک روی لینک‌های صدای معلمِ نمایش داده شده توسط گوگل توسط کاربران

۳- 499 صفحه هم لینک اول هستند .

B )

1-  اکثریت بازدیدکنندگان این رسانه از طریق موبایل وارد می شوند .

2- بیشترین آمار بازدیدکنندگان از کشورها به این ترتیب است :

1- ایران 2- ایالات متحده آمریکا 3- آلمان

C )

در جست و جوی گوگل بیشتر بازدیدکنندگان از طریق وب مطالب خود را از این رسانه یافته اند و تصویر و ویدئو در رتبه های بعدی قرار دارند .

پایان پیام/

واقعیت این است که ما در عصر پیچیدگی و تغییرات فزاینده و مداوم، زندگی می کنیم. معلمان و برنامه ریزان درسی و آموزشی باید در عصری که روز به روز پرتلاطم تر و غیرقابل پیش بینی می شود، به اداره کردن فعالیت های آموزشی بپردازند. به همین خاطر یک اجماع عمومی وجود دارد که ما به معلمانی نیاز داریم که بتوانند مدام، کیفت آموزش و یادگیری را رصد کرده و آن را بهبود ببخشند. معلمان از عوامل اصلی رشد فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی هر جامعه ای محسوب می شوند و هر جامعه ای برای رشد و تکامل خود نیاز به معلمانی خلاق و کارآمد دارد. یکی از راهکارهای اصلی که تاثیر به سزایی در  وضعیت کیفی و کارایی معلمان آموزش و پرورش دارد، دوره های آموزشی ضمن خدمت آنهاست. 

در دنیا توجه به آموزش کارمندان و کارگران، بعد از جنگ جهانی دوم اهمیت ویژه ای یافت. درفرانسه برای اولین بار در سال1946مدرسه جدیدی به نام مدرسه امور اداری، تاسیس گردید که مبادرت به اجرای برنامه آموزشی جامعی برای توسعه کیفیت وکارایی کارکنان دولتی نمود ( 41،1966United  Nations). نظام آموزش ضمن خدمت معلمان به جای ادامه روند معیوب فعلی و انجام کارهای بیهوده و بدون مقصد و بدون هیچ چشم انداز روشنی از آموزش ضمن خدمت و عدم پرورش معلمانی با مهارتهای مورد نیاز برای پاسخگویی به چالش های پیش رو، باید به تجدید و بازسازی خود بپردازد.

انگلستان نیز در سال1944 اداره کل کارآموزی وآموزش وابسته به خزانه داری را تاسیس کرد. در آمریکا در اولین گزارش کمسیون«هوور»به عدم توجه دولت نسبت به امر آموزش انتقاد شدیدی شد و اولین قانونی که درباره آموزش کارکنان دولت در تاریخ 1958در کنگره تصویب شد، به آموزش به عنوان یکی از جنبه های مثبت اداری توجه شد (خلود،1357،ص2).

در ایران، در زمان رضاخان، راه آهن جزء اولین سازمان هایی بود که آموزش ضمن خدمت کارکنان را آغاز کرد. سپس کلاسهایی برای آموزش کارکنان گمرک و وزارت دارایی تشکیل گردید (صباغیان،1394: 11). در تهیه قانون استخدام کشوری مصوب خرداد1345 فصل جداگانه ای به امر آموزش کارکنان اختصاص داده شد. این اولین بار بود که در ایران مسأله آموزش به مفهوم وسیع خود، در سازمان های دولتی مطرح می شد. با احساس چنین نیازی، موسسات اقدام به تنظیم و اجرای برنامه های آموزشی خاص کردند.

با وجود این سابقه نسبتا طولانی از آموزش ضمن خدمت کارکنان در ایران، نگاهی به نتایج نظرسنجی ها و تحقیقات انجام شده نشان می دهد که علیرغم گستردگی و تنوع دوره های آموزش ضمن خدمت معلمان، این دوره ها اثربخشی مناسبی ندارند. معلمان باید به نیازهای جدیدی پاسخ دهند. تقاضاهای فزاینده والدین، مدیران و مسئولین جامعه، نیازهای جدید جامعه از جمله نیاز صنایع به نیروی کار ماهر و توانمند، پیشرفت های سریع فناوری، محبوبیت فزاینده جایگزین های آموزش کلاسی و مواردی مانند اینها، فشار کاری معلمان را بیش از پیش کرده است. در این میان، دوره های آموزشی ضمن خدمت معلمان نتوانسته اند که آنها را برای پاسخگویی به این نیازها آماده کنند.

ناکارآمدی دوره های آموزشی ضمن خدمت معلمان، علل متعددی دارد. یکی از اساسی ترین عوامل، این واقعیت است که این دوره ها فاقد الگویی متناسب با خصوصیات یادگیرندگان هستند و اغلب بر اساس الگویی ذهنی و سلیقه ای سامان یافته اند. در تایید این ادعا، برخی از محققان، نارسائی ها و مشکلات مربوط به آموزش ضمن خدمت را ناشی از فقدان الگویی مناسب می دانند و معتقدند که آموزش ضمن خدمت معلمان در ایران فاقد الگوی مناسب جهت آماده سازی معلمان برای پاسخگویی به نیازهاست.

حاکمیت دیدگاه های رفتارگرا در بین برنامه ریزان آموزش های ضمن خدمت معلمان سبب شده است که الگوی این آموزش ها بسیار مکانیستی و از قبل مهندسی شده باشد که این الگو باذات یادگیری معلمان سازگاری ندارد. لذا آموزش در این دوره ها براساس علایق وانگیزه های معلمان نیست و تغییر رفتار و نگرش معلمان در این دوره ها بسیار ناچیز است.  یکی از نشانه های این الگوی رفتارگرایانه، فرم های ارزیابی ثابتی هستند که متحدالشکل در پایان  دوره ها ارائه می شوند و پیش فرضشان این است که همه چیز را می توان از قبل طراحی کرد. در مقابل  دیدگاه رفتارگرا،  در الگوی سازنده گرایی پیش فرض اینست که بزرگسالان خودشان، دانش خود را می سازند و باید در برنامه درسی دوره های ضمن خدمت معلمان، نقش آنها در فرایند یاددهی-یادگیری لحاظ شود. چنین رویکردی مستلزم این است که برنامه درسی این دوره ها، تا حد امکان، برآمدنی و متناسب با موقعیت عملی باشد. 

در دهه های اخیر، تلاشهای زیادی در کشور صورت گرفته است تا روش های کلیشه ای و سنتی آموزشی جای خود را به روش های تازه و بدیع و مبتنی بر نیازهای فردی و اجتماعی فراگیران دهد. در روش های جدید آموزشی، که گاهی به آنها روش های فعال نیز می گویند،  تمرکز بر این است که یادگیرندگان، به مثابه افرادی خلاق و تولید کننده علم ودانش، پرورش داده شوند و دریچه های نوینی را در زمینه علم وتکنولوژی بگشایند.

صاحب نظران، آموزش را فرایندی دوسویه و هدفمند می دانند که در قالبی به نام تدریس - یادگیری صورت می گیرد. یادگیری را نیز محصول نهائی فرآیند تدریس می دانند که به طور معمول به صورت تغییراتی در ساختار شناختی، گرایش ها و توانش های یادگیرندگان ظهور می یابد.(2009،sherbaf)

از قرن بیستم به بعد با کارهای متفکران بزرگی چون پیاژه و ویگوتسکی مفهوم سازنده گرایی وارد حوزه های روانشناسی وجامعه شناسی گردید و به عنوان یک دیدگاه در این حوزه ها رشد و توسعه پیدا کرد و سرانجام از سال 1970،مفهوم سازنده گرایی به حوزه تعلیم و تربیت راه یافت و به عنوان یک الگوی جدید در یادگیری وتدریس مورد توجه مربیان تعلیم و تربیت قرار گرفت.

از نظر تبارشناسی، نظریه سازنده گرایی ریشه در افکار و اندیشه های دیویی، پیاژه، ویگوتسکی و دیدگاه فراشناخت برونر دارد. تا انجا که به مفروضات اساسی و نگرش های فلسفی مربوط است، همگرایی قابل ملاحظه ای بین این متفکران وجود دارد؛ اما در خصوص محتوای آموزش، شیوه های یاددهی-یادگیری وروش های داوری، تفاوت های زیادی بین آنها یافت می شود.

دیدگاه سازنده گرایی به سه شاخه ی اصلی «سازنده گرایی عقلاتی»، «سازنده گرایی رادیکال» و «سازنده گرایی اجتماعی» تقسیم می شود (حیدرزادگان ، 1386).

سازنده گرایی قبل از اینکه یک نظریه تدریس باشد، نظریه ای برای فهمیدن و یادگیری است. ارنست فون گلاسر فیلد (1989) یکی از تبیین کنندگان اصلی اندیشۀ سازنده گرایی است. گلاسرفیلد مدعی است که نظریه سازنده گرایی بر دو پایه اساسی استوار است: 

1- دانش، منفعلانه دریافت نمی شود، بلکه فعالانه و با تفکر یادگیرنده ساخته می شود .

2- تفکر فرآیندی انطباقی است که به یادگیرنده کمک می کند تا به ساماندهی جهان تجربی خویش اقدام کند.

سازنده گرایی رویکرد نوینی در عرصه تعلیم و تربیت است که ایده زیربنایی آن، این است که دانش توسط یادگیرنده ساخته می شود و در واقع این یادگیرنده است که با عنایت به دانش و تجارب پیشین خود موقعیت جدید را تفسیرکرده و دانش خود را می سازد. در این رویکرد چنین تصور می شودکه دانش وابسته به یادگیرنده است و در شرایط یکسان افراد مختلف ممکن است به آگاهی های متفاوتی برسند. روش تدریس کلاسیک و سنتی که در برخی از جوامع برای بزرگسالان اجرا می شود، برای توسعه و آموزش افراد متناسب با عصر حاضر نیست.(شریفات ،1396)

لذا نظام آموزش ضمن خدمت معلمان به جای ادامه روند معیوب فعلی و انجام کارهای بیهوده و بدون مقصد و بدون هیچ چشم انداز روشنی از آموزش ضمن خدمت و عدم پرورش معلمانی با مهارتهای مورد نیاز برای پاسخگویی به چالش های پیش رو، باید به تجدید و بازسازی خود بپردازد. باعنایت به خصوصیات و ویژگی های بزرگسالان و همچنین بحث درگیرکردن فراگیران در یادگیری و تاثیر نقش فعال یادگیرنده در آموزش و تاکید بر استفاده از روشهای فعال، لزوم به کارگیری نظریه سازنده گرایی بیشتر احساس می شود.

بنابراین با توجه به اهمیت استراتژیک طراحی یک الگو برای دوره های ضمن خدمت معلمان و نیز فقدان یک چارچوب جامع، نظام مند و بومی به منظور ساماندهی و هدایت تلاش ها ی مربوط به آماده سازی و توانمندسازی معلمان با توجه به تاکید سند تحول بنیادین آموزش و پرورش باید با کاوش ابعاد و مولفه های مختلف برنامه درسی ضمن خدمت معلمان، به این مساله پاسخ داده شود که آیا می توان برای طراحی برنامه درسی دوره های ضمن خدمت معلمان الگویی متناسب با دیدگاه سازنده گرایی ارائه داد؟

براساس این الگو، دانش معلمان در همان لحظه یادگیری، ساخته می شود و آنها با انگیزه ورضایت درونی در کلاسها شرکت می کنند و همچنین از آنجا که اغلب دوره های ضمن خدمت معلمان به صورت الکترونیکی برگزار می شود، لذا  باید به قابلیتهای فاوا در گسترش آموزش بر اساس رویکرد سازنده گرایی نیز توجه نمود. این درحالی است که هم اکنون دوره های الکترونیکی برای معلمان بر اساس رویکرد رفتارگرا اجرا می شوند. به همین دلیل اثربخشی این دوره ها در تغییر رفتار و نگرش معلمان بسیار ناچیز بوده است. بنابراین هم در دوره های الکترونیکی و هم در دوره های حضوری نیاز به ارائه الگویی وجود دارد که در تمامی مراحل برنامه درسی ( نیازسنجی، انتخاب هدف ها، محتوا، روشهای تدریس و ارزشیابی) براساس الگوی سازنده گرایی تنظیم شده باشد. 

( برگرفته از رساله دکترا)

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

در سال ۱۹۸۰ تغيير از فناوري الکترونيک آنالوگ، به سوي فناوري ديجيتال منجر به انقلابي در اين عرصه گرديد. اين انقلاب ديجيتال به نوآوري در ارتباطات و ايجاد تغيير در سياست‌ها، مفاهيم و ايده‌ها در بخش سنتي آموزش منجر شد. آموزش مبتني بر وب که معمولا به عنوان «آموزش آنلاين» شناخته مي‌شود يکي از آثار مثبت انقلاب ديجيتال بود.

در دنياي امروز، آموزش‌هاي آنلاين به خاطر مجموعه گسترده‌اي از مزايايي که به دانش‌آموزان ارائه مي‌دهند، بسيار محبوب و مورد استقبال قرار گرفته‌اند. دلايلي چون هزينه‌هاي پايين، انعطاف پذيري و فضاي يادگيري راحت‌تر باعث شده است تا بسياري از دانش‌آموزان به گذراندن تمام يا برخي از دوره‌هاي خود به صورت آنلاين تمايل پيدا کنند.

اگرچه هميشه آموزش‌هاي آنلاين نسبت به اشکال سنتي يادگيري قيمت شهريه کمتري را ارائه نمي‌دهند، اما مقايسه «هزينه‌هاي مرتبط» با آموزش نشان مي‌دهد که آموزش‌هاي آنلاين نسبت به شکل سنتي آموزش مقرون به صرفه‌ بوده و همواره هزينه کمتري دارند. به عنوان مثال، در آموزش‌هاي آنلاين هزينه رفت و آمد وجود ندارد و گاهي اوقات مطالب مورد نياز مانند جزوات و کتاب‌هاي درسي، بصورت آنلاين و بدون هيچ هزينه‌اي در دسترس هستند. 

از دلايل کاهش هزينه‌هاي دوره‌هاي آنلاين مي توان به «کاهش زمان يادگيري» اشاره کرد. در اين حالت دانش‌آموزان به جاي همراه شدن با سرعت آموزش کل کلاس، سرعت يادگيري خود را تنظيم مي کنند. دانش‌آموزان مي‌توانند بدون در نظر گرفتن کليت موضوع آموزشي، براي روي قسمت‌هاي خاصي که اهميت بيشتري دارند تمرکز کرده و بخش‌هاي کم اهميت مطالب آموزشي را حذف نمايند. بر خلاف شکل سنتي آموزش، «انعطاف‌پذيري» برنامه‌هاي آموزشي دوره‌هاي آنلاين باعث اجراي راحت‌تر آنها شده که اين خود نيز يکي ديگر از دلايل کاهش زمان يادگيري دوره‌هاي آنلاين مي‌باشد. علاوه بر اين‌ها، در آموزش آنلاين نيازي به حضور فيزيکي در محل آموزش نيست که اين خود منجر به «صرفه‌جويي در زمان» و کاهش هزينه‌ها خواهد شد.

شايد يکي از مهم‌ترين مزاياي آموزش آنلاين را بتوان «مديريت زمان» ناميد. دانش‌آموزان در برنامه‌هاي آنلاين مي‌توانند به طور مؤثر وقت خود را مديريت کنند. در يادگيري آنلاين دانش‌آموزان مي‌توانند هر زمان که بخواهند به دفعات نامحدود به مطالب آموزشي دسترسي داشته باشند.

در مقايسه با روش تدريس سنتي، آموزش آنلاين روشي براي «ارائه سريع مطالب درسي» است. آموزش آنلاين داراي چرخه تحويل نسبتا سريع‌تري نسبت به کلاس درس سنتي است. آمارها نشان مي‌دهد که در آموزش آنلاين زمان مورد نياز براي آموزش، ۲۵ الي ۶۰ درصد از آنچه در آموزش سنتي مورد نياز است کمتر مي‌باشد.

آموزش آنلاين فرصت بيشتري براي «تعامل هدف‌مند» ايجاد مي‌کند. آموزش آنلاين اين مزيت را دارد که به معلمان اجازه مي‌دهد تا بر تعامل فردي با دانش‌آموزان تمرکز کنند. آموزش آنلاين به معلمان اين امکان را مي‌دهد تا در طول دوره، زمان بيشتري را براي تعامل مستقيم به دانش‌آموزان اختصاص دهند.

آموزش آنلاين چه براي آموزش رسمي و چه براي سرگرمي، به خاطر «پوشش همگاني‌تر» باعث انتقال بهتر و واضح‌تر مطالب آموزشي مي‌شود. در اين روش تمامي دانش‌آموزان مفاهيم و ايده‌هاي ارايه شده را به يک صورت و با يک کيفيت دريافت مي‌کنند که اين خود به بهبود کيفيت آموزش کمک خواهد کرد. 

از آنجايي که آموزش آنلاين يک روش يادگيري بدون کاغذ است، تا حد زيادي از محيط زيست محافظت مي‌کند. طبق مطالعات انجام گرفته، در دوره‌هاي آموزش آنلاين حدود 90٪ انرژي کمتري در مقايسه با دوره‌هاي آموزشي سنتي مصرف مي‌شود. همچنين دوره‌هاي آموزش آنلاين به ميزان 85٪ کمتر باعث توليد دي‌اکسيد کربن (CO2) مي‌شوند. با استفاده از آموزش آنلاين، نيازي به قطع درختان براي به دست آوردن کاغذ نيست. بنابراين، آموزش آنلاين يک روش يادگيري بسيار «سازگار با محيط زيست» است.

اما علاوه بر مزايا، آيا محدوديت‌هايي در اين نوع آموزش وجود دارد؟ بگذاريد نگاهي به مضرات آموزش آنلاين بيندازيم.

يکي از اساسي‌ترين اشکالات آموزش آنلاين نبود «تجربه يادگيري چهره به چهره يا بازخورد» است. آموزش آنلاين باعث ايجاد «مونولوگ و نه گفت و گوي واقعي» در محيط يادگيري مي‌شود. در کلاس‌هاي درس سنتي، معلمان مي‌توانند فوراً بازخورد چهره به چهره را به دانش‌آموزان بدهند. دانش‌آموزاني که در برنامه درسي دچار مشکل هستند مي‌توانند به سرعت و به طور مستقيم يا در طول آموزش و يا در ساعات ديگر، آنها را برطرف کنند. بازخورد شخصي تأثير مثبتي بر دانش‌آموزان داشته و باعث افزايش سطح انگيزه دانش‌آموزان مي‌شود، زيرا فرآيندهاي يادگيري را آسانتر، غني‌تر و قابل توجه‌تر مي‌کند.

در يک محيط آنلاين، آموزش‌ها فقط به صورت «تئوري» ارائه مي‌گردند. مشکل اصلي در آموزش‌هاي آنلاين اينست که بسياري از مدرسان آنلاين بيشتر از مهارت‌هاي عملي بر روي مباحث تئوري تمرکز مي‌کنند. دليل اين امر هم آشکار است؛ اجراي سخنراني‌هاي نظري به طور قابل توجهي آسان‌تر از سخنراني‌هاي عملي در يک محيط يادگيري آنلاين است. از اين گذشته، بدون ارتباط چهره به چهره و کلاس‌هاي فيزيکي براي استفاده به عنوان کارگاه، اجراي پروژه‌هاي عملي در يک دوره آنلاين عملا ممکن نيست. اين بدان معني است که آموزش آنلاين برخلاف آموزش سنتي، بيشتر «دانش‌محور» است و عملا براي آموزش‌هاي عملي مناسب نيست. از اين رو ارزيابي‌هاي آنلاين محدود به سؤالات نظری خواهند بود.

آموزش آنلاين مي‌تواند باعث «انزواي اجتماعي» شود. روش‌هاي يادگيري آنلاين که در حال حاضر در آموزش‌ و‌ پرورش استفاده مي‌شود، مي‌تواند باعث جدايي اجتماعي و انفعال دانش‌آموزان گردد. بسياري از دانش‌آموزان و معلميني که به ناچار بخش زيادي از وقت خود را به صورت آنلاين مي‌گذرانند به دليل عدم ارتباط چهره به چهره در زندگي واقعي ممکن است دچار انزواي اجتماعي گردند. جدايي اجتماعي همراه با عدم ارتباط اغلب منجر به افزايش استرس، اضطراب و افکار منفي خواهد شد. همچنين به دليل عدم برقراري ارتباط چهره به چهره بين همسالان، دانش‌آموزان و معلمان در يک محيط آنلاين و غفلت از مهارت‌هاي ارتباطي، دانش‌آموزان ممکن است در کار گروهي دچار مشکلات جدي شوند. شايد يکي از مهم‌ترين مزاياي آموزش آنلاين را بتوان «مديريت زمان» ناميد.

در كلاس‌هاي سنتي عوامل متعددي وجود دارد كه به طور مداوم دانش‌آموزان را به سمت اهداف يادگيري سوق مي‌دهند. برقراري ارتباط چهره به چهره با معلمان، فعاليت‌هاي گروهي کلاسي و برنامه‌هاي انضباطي و آموزشي قوي مانع از افت تحصيلي دانش‌آموزان در طول تحصيل مي‌شود. با وجود اين، در يک محيط يادگيري آنلاين، عوامل بيروني کمتري وجود دارد که دانش‌آموزان را به سمت عملکرد خوب سوق مي‌دهند. در بسياري از موارد، عدم وجود هر نوع ارتباط چهره به چهره با معلمان و فقدان مهارت‌هاي خود انگيزشي باعث مي‌شود تا دانش‌آموزان در هنگام تحصيل آنلاين، فعاليت‌هاي يادگيري خود را راحت‌تر رها کنند.

يکي از بزرگترين معايب آموزش آنلاين، مشکلات مربوط به «اصالت تکاليف و ارزيابي» دانش‌آموزان است. يکي از موضوعاتي که در کلاس‌هاي آنلاين و در مقابل کلاس‌هاي سنتي به وجود مي‌آيد مباحث مربوط به برگزاري آزمون‌هاست. در شيوه سنتي برگزاري آزمون، معلمان براي اطمينان از عدم وقوع تقلب، بر فرايند برگزاري آزمون‌ نظارت کامل دارند. تشخيص تقلب و پيشگيري در هنگام ارزيابي آنلاين پيچيده‌تر از مراحل آزمون سنتي است. بررسي اصالت تکاليف دانش‌آموزان و آزمون‌هاي آنلاين عملا کار بسيار مشکلي است چراکه بدون وجود يک سيستم تأييد هويت مناسب، دانش‌آموزاني که ارزيابي‌ آنلاين مي‌شوند، مي‌توانند به شخص ثالثي اجازه دهند ارزيابي را به جاي خودشان انجام دهند.

در مجموع مي‌توان به اين نکته اشاره کرد که در شرايط کنوني «عدم اعتبار و تضمين کيفيت» در آموزش آنلاين با بسياري از معايب ديگر يادگيري آنلاين که قبلاً گفته شد باعث تضعيف «مشروعيت آموزش آنلاين» شده است.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

 شیوع کروناویروس به واقع در بسیاری از ابعاد زندگی بشر در کره خاکی تحولات شگرفی را رقم زد. یکی از تحولات پیرامونی ما رسمیت پیدا کردن آموزش مجازی و شکستن قبح داشتن گوشی موبایل برای دانش‌آموزان است.

زمانی که آموزش و پرورش با طراحی شبکه شاد رسماً آموزش مجازی را کلید زد، برخی از دبیرانی که در سیستم آموزش حضوری با گچ و تخته سنگین و تنبل بودند، در آموزش مجازی با علاقه مندی مضاعفی دیده شدند و گاهاً ذهنیت‌های کم‌کاری گذشته را به کل زدودند و البته عکس این موضوع نیز کاملاً سکه رایج بازار است.

در بحبوحه آموزش مجازی برخی از همکارانی که به هر دلیل تجربه چندانی از حضور در شبکه اجتماعی نداشتند، حتی در نصب اپلیکیشن شاد به مشکلات مسلسلی برخورد کرده و به دلیل فقدان آموزش‌های لازم، خود و مخاطبانشان را با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو کردند. سیطره بینش غیرعلمی و یا سیاسی ایدئولوژیک باعث شده است تا اغلب آزمون‌ها حول مسائل عمومی یا عقیدتی - سیاسی باشد که عمدتاً یا آزمون‌دهندگان خود با این دست مسایل آشنایی دارند و یا اینکه در خلوت خود و در زندگی فردی نیز می‌توانند آنها را پیگیری کنند و یا اصولاً دانستن آن ارتباطی با دانش و رشته تحصیلی همکاران ندارد

به هر حال سال تحصیلی گذشته با تمام نقاط قوت و ضعفش سپری شد، ولی بر اساس شواهد و قراین موجود، سال تحصیلی جدید کلاس های حضوری در اکثر نقاط کشور در محاق بوده و پرچم کلاس‌های مجازی عملاً برافراشته خواهد بود.

این بدان معناست که معلم‌های ما باید در فرصت تابستان خود را با فن آوری‌های نوین تطبیق داده و  با تولید محتوا و کسب تجربه آماده پوزیشن جدید آموزش باشند.

سؤالی که مطرح است اینست که:
«متولی آموزش معلمها و آماده کردن آنها برای کلاس‌های مجازی کیست؟»
«ضمن خدمت معلم‌ها در کجای این ماجراست؟»

بدیهی است که ساخت فیلم آموزشی، کم کردن حجم فیلم، صداگذاری روی فایل‌های درسی، تولید محتوای الکترونیک، کلاس ویدئو کنفرانسی، برگزاری آزمون‌های آنلاین و ده‌ها مهارت ریز و درشت دیگر نیازمند آموزش‌های تخصصی بوده و از عهده هر معلمی (به ویژه معلمهای پرسابقه) برنمی‌آید.

خیلی از مهارت‌های عمومی و رایج در فضاهای مجازی که اکثریت دانش‌آموزان بر آن مسلطند برای برخی از همکاران کاری شاق و پرچالش می‌باشد.

امروز که دوم مرداد است، هنوز هیچ حرکت و جنبش عملی از سوی ادارات آموزش و پرورش و مشخصاً اداره ضمن خدمت ندیده‌ایم. البته از حق نگذریم در کانال یکی از ادارات پیام دلچسبی منتشر شده بود:
«قابل توجه کلیه مدیران محترم:
با توجه به شرایط موجود آموزش معلمان برای تدریس آنلاين امری واجب و ضروری است.
لطفاً زمان را از دست ندهید.
کارشناسی متوسطه دوره دوم نظری»

  مفهوم این اطلاعیه آنست که مدیران در کنار ده‌ها کار به جا مانده و انبوه بخشنامه‌های غیرضرور و با حساب خالی مدارس، باید به آموزش همکاران نیز همت گماشته و وقت را از دست ندهند!

چند سالی است که آموزش و پرورش هزینه و بار کلاس‌های ضمن خدمت را به دوش معلم‌ها انداخته و با دریافت هزینه کلاس‌های مد نظرش را به شکل آزمونهای آنلاین به معلمها تحمیل می‌کند. جالب این که امروزه برخی از همکاران با اعلام عمومی در گروه‌ها و کانال‌ها به تبلیغات پرداخته و می‌گویند حاضرند با دریافت هزینه به جای همکاران آزمون داده و باکس دوره‌های ضمن خدمت‌شان را پر کنند! از طرفی «اکثریت قریب به اتفاق آزمون‌های ضمن خدمت فرهنگیان آزمون‌هایی علمی تخصصی با هدف توانمندسازی همکاران در تدریس در جایگاه یک نیروی موفق مؤثر در کلاس نیست، و سیطره بینش غیرعلمی و یا سیاسی ایدئولوژیک باعث شده است تا اغلب آزمون‌ها حول مسائل عمومی یا عقیدتی - سیاسی باشد که عمدتاً یا آزمون‌دهندگان خود با این دست مسایل آشنایی دارند و یا اینکه در خلوت خود و در زندگی فردی نیز می‌توانند آنها را پیگیری کنند و یا اصولاً دانستن آن ارتباطی با دانش و رشته تحصیلی همکاران ندارد."

 نکته آخر اینکه:

نگاهی به سرفصل آزمون‌های ضمن خدمت مجازی نشان از ناچیز بودن آزمون‌های تخصصی و حرفه‌ای معلم‌هاست. به عبارتی وقت معلم‌ها برای خوانش مطالبی صرف می‌شود که در افزایش مهارت‌های حرفه‌ای و شایستگی‌های شغلی‌شان اثری اپسیلونی دارد و عملاً نبودشان بر بودشان می‌چربد.

بهتر است سیاستگذاران عرصه تعلیم و تربیت و متولیان ضمن خدمت (به جای معرفی مؤسسات خصوصی برای آموزش مهارت‌های کامپیوتری در سایت ltms) برای تربیت شهروند مسئول در دهکده جهانی در به روز رسانی همکاران همت گمارند.
چرا که پرورش شهروند مسئول و پرسشگر در هزاره سوم منوط به داشتن معلمانی در اشل جهانی است.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

اگر بر این باورید که نوع خفیف کووید-19 چیز زیاد بد و خطرناکی نباید باشد در این عقیده خود تجدید نظر کنید. افرادی که از هر نظر سالم بودند و فقط به کرونا مبتلا شده و بهبود یافته بودند تصورشان این بود که دیگر از عوارض و علایم بیماری کرونا رهایی یافته‌اند گزارش‌هایی از عوارض و علایم غیرعادی و مقاوم و طولانی این بیماری در خود از جمله سکته‌های مغزی داده‌اند.

( توضیح عکس: ضروری است این نکته را به یاد داشته باشیم که ما واقعا بسیار کم درباره این بیماری فوق‌العاده پیچیده می‌دانیم و اینکه اطلاعات ما درباره آن چقدر ناچیز است. )

روش های ستنی و معمول طب به ما توصیه می کند که وقتی یک بیماری خفیف است زیاد جای نگرانی نیست. اما اگر شما کسی هستید که از گزارش‌های سازمان بهداشت جهانی (WHO) مبنی بر اینکه بیش از 80 درصد موارد کووید-19 در جهان خفیف یا بدون علایم هستند احساس آرامش به شما دست می‌دهد و به آن اعتماد دارید باید متذکر شویم که باید در دیدگاه خود تجدیدنطر کنید. همزمان که ویروس‌شناسان به تحقیقات و فعالیت‌های خود برای فهم و شناخت خواص بیومکانیک سارس-کوو-2 (Sars-CoV-2) تسریع می‌بخشند یک چیز به طرز فزآینده‌ای عیان می‌شود: موارد خفیف بیماری می‌تواند بیش از آن چه قبلا برای رهایی از این بیمار تصور می‌شد پیچیده‌تر، خطرناک‌تر و سخت‌تر باشد.

در دوران همه‌گیری جهانی باور و برداشت عمومی این بوده‌ است که افرادی که به نوع خفیف کووید-19 مبتلا می‌شوند و نیازی به بستری شدن در آی‌سی‌یو یا استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور) پیدا نمی‌کنند از عوارض و عواقب جدی بیماری در امان هستند. هفته گذشته مایک پنس معاون رییس جمهور ایالات متحده اظهار داشت که این چیز خوبی است که تقریبا نصف موارد مبتلایان به کووید-19 که در 16 ایالات امریکا به صورت انفجاری افزایش پیدا کرده است از قشر جوانان امریکا هستند، چرا که این گروه از مردم نسبت به افراد مسن‌تر کمتر در معرض عوارض شدید و مرگبار بیماری هستند. این طرز بیان به این باور در مردم دامن می‌زند که مبتلایان خفیف بیماری از مشکلات و عوارض شدید و اذیت‌کننده بیماری در عرض دو هفته از هنگام شروع بیماری رهایی می‌یابند و همه چیز به حالت عادی برمی‌گردد.

در حالی که احتمالا وضعیت بیماری برای بعضی بیماران کرونایی همین طور است اما تحقیقیات و پژوهش‌های پزشکی منتشر شده و همچنین توصیفات و روایت‌های بیماران در گروه‌هایی که از کرونا بهبودی یافته‌اند نشان می‌دهد که بسیاری از بهبودیافتگان از نوع خفیف کووید-19 زیاد خوش‌شانس نبوده‌اند. آنها از عوارض جانبی بلندمدت و مزمن بیماری رنج می برند و پزشکان هنوز تلاش می‌کنند که درباره عواض و تبعات بیماری اطلاعات بیشتری کسب کنند.

بعضی از این عوارض جانبی می‌تواند مرگبار و کشنده باشد. دکتر کریستوفر کلنر (Christopher Kellner)، استاد جراحی اعصاب در بیمارستان ماونت سینای نیویورک بستری نشدن بیماران در بیمارستان در موارد خفیف کووید-19 را با لخته شدن خون و سکته‌های شدید مغزی در افرادی به سن 30 سال مرتبط می‌داند. کلنر به وب‌سایت خط سلامتی (Healthline) گفت که در ماه اردیبهشت بیمارستان ماونت سینا طرحی را به اجرا گذاشت که در آن به بیماران کرونایی داروی ضدانعقاد خون داده می‌شد تا جلوی سکته‌های مغزی را که او و همکارانش در بیماران جوانتر با عوارض خفیف یا بدون عوارض مشاهده می‌کردند بگیرند.   

حالا پزشکان می‌دانند که کووید-19 نه تنها شش‌ها و خون را درگیر و تحت تاثیر خود قرار می‌دهد بلکه روی کلیه‌ها، کبد و مغز هم تاثیر می‌گذارد، و در میان عوارض دیگر بیماری احتمالا در آخر سر منجر به خستگی و بی‌حالی و افسردگی مزمن می‌شود. علیرغم اینکه هنوز از سن ویروس و زمان ظهور آن زمان زیادی نگذشته است تا تاثیرات بلندمدت آن روی اندام‌های بدن به خوبی بررسی و فهیمده شود اما این علایم با صرف نظر از اینکه بیمار نیاز به بستری شدن دارد یا نه خود را نشان می دهند که این خود در فرآیند بهبودی آنها اختلال ایجاد می‌کند.

پدیده نگران کننده دیگر که اکنون در مرکز توجه قرار گرفته است طولانی بودن عوارض و درد و رنج ناشی از بیماری در قربانیان کووید-19 است، افرادی که عوارض بیماری ماه‌هاست گریبانگیر آنهاست. برای تهیه یک گزارش در هلند که اوایل ماه جاری انتشار یافت پژوهشگران 1622 بیمار مبتلا به کووید-19 را با میانگین سنی 53 سال مورد مطالعه قرار دادند. گزارش این پژوهشگران حاکی از وجود عوارض طولانی مدت شامل خستگی مفرط (88 درصد)، تنگی نفس مداوم ( 75 درصد) و فشار قفسه سینه (45 درصد) در این بیماران است. نودویک درصد از بیماران بستری نشدند، این نشان داد که این بیماران بر خلاف موارد آنها که کووید-19 از نوع خفیف تشخیص داده شده بود از عوارض جانبی رنج می‌بردند. در حالیکه 85 درصد از بیماران مورد مطالعه قرارگرفته خود را قبل از ابتلا به کووید-19 از نظر سلامتی عمومی سالم می‌دانستند با این وجود تنها 6 درصد هنوز خود را یک ماه یا بیشتر بعد از ابتلا به ویروس سالم تلقی می کنند.

بعد از تشخیص کووید-19 در خانم فیونا لوونستاین (Fiona Lowenstein) 26 ساله، او یک دوره بهبودی طولانی، سخت و نامنظم را برای اولین بار تجربه کرد. لوونستاین در 27 فروردین 1399 مریض و برای مدت کوتاهی به خاطر تب، سرفه و تنگی نفس بستری شد. پزشکان به او توصیه کردند که اگر این عوارض بدتر شد و حالش رو به وخامت نهاد دوباره به بیمارستان مراجعه کند. اما به جای این عوارض اتفاقات دیگری بروز کرد. او به من گفت: «من یک سری عوارض کاملا جدیدی را تجربه کردم: درد سینوس‌ها، گلودرد، مشکلات گوارشی و روده‌ای حاد. هر بار که چیزی می خوردم اسهال داشتم. وزن زیادی از دست دادم که این باعث ضعف بدنم شد، خستگی زیاد و مفرط، سردرد، از بین رفتن حس بویایی ... دیگر عوارضی بود که داشتم.»

تا اواخر اردیبهشت حال او بیشتر مواقع بهتر بود و احساس خوبی داشت با همه اینها او می‌گوید که هنوز بعضی علایم به صورت روزمره دوباره ظاهر می‌شوند.

خانم لوونستاین می‌گوید: «تقریبا این بیماری چیزی شبیه یک ضربه یا مشت به شخصیت و غرور شماست وقتی در دهه 20 زندگی خود هستی و سالم و سرزنده هستی و با این بیماری زمین می‌خوری و تصور می کنی که دوباره بلند و بهتر خواهی شد و مشکلی پیش نخواهد آمد. و بعد اوضاع واقعا آن طوری که می‌خواهی پیش نمی‌رود.»

لوونستاین در حالی که قادر به پیدا کردن اطلاعاتی درباره آن چه تجربه کرده نیست و  نمی‌داند که آیا افراد زیادی روند بهبودی  طولانی مشابه آن چه را که او تجربه کرده را طی کرده‌اند، یک گروه حامی به نام  کانال ملت در اسلک (Slack) راه اندازی کرده است. این فوروم در حال حاضر بیش از 5600 عضو دارد که بیشتر آنها به خاطر بیماریشان بستری نشده‌اند اما ماه‌ها بعد از اینکه علایم اولیه تنفسی شبیه آنفولانرا در آنها بتدریج کم شده وضعیت خوبی ندارند و مریض شده‌اند. بر طبق یک نظرسنجی داخلی در داخل گروه، اکثریت قریب به اتفاق آنهایی که زیر 50 سال سن دارند عوارضی شامل فلج شدن و کرختی صورت، تشنج، از دست دادن بینایی و شنوایی، سردرد، از دست دادن حافظه، اسهال، کم شدن شدید وزن و عوارض بیشتر دیگری را تجربه کرده‌اند.

هانا دیویس (Hannah Davis) نویسنده یک نظرسنجی بیمار-مدار از اعضای گروه ملت به من گفت: «فکر می‌کنم تعریف «خفیف» برای من و بیشتر مردم از مقامات رسمی و سازمان بهداشت جهانی رسید. یعنی هر موردی که اصلا نیاز به بستری شدن نداشت، اینکه هر کس که بستری نشد تنها یک سرماخوردگی جزئی خواهد داشت و می تواند در خانه مواظب سرماخوردگی خود باشد و از خود مراقبت کند. از نقطه نظر من این نقل قول و روایت مخرب و مضر است و به طور مطلق به عموم اطلاعات غلط می‌دهد. این رویه هم مردم را از توجه و دسترسی به اطلاعات مربوطه و درست به هنگام تصمیم‌گیری در خصوص سطح ریسک شخصی محروم می‌کند و هم مانع ارائه کمک موردنیاز برای آنهایی می‌شود که از تبعات بلندمدت بیماری رنج می‌برند.»

در این مرحله که متخصصان و کارشناسان پزشکی و مردم در حال یادگیری چیزهایی درباره کووید-19 هستند و همزمان که اطلاعاتی درباره این بیماری همه‌گیر آشکار می شود آن چه اهمیت دارد این است که یادمان نرود که واقعا ما چه قدر کم درباره این بیماری بسیار پیچیده می‌دانیم و اطلاعات ما چقدر در این حیطه ناچیز است و نکته مهم دیگر گوش کردن به تجارب بازماندگان و نجات‌یافتگان است، مخصوصا آنهایی که بهبودیشان نه سریع بوده و نه سرراست.

 اینکه بیشتر موارد کووید-19 را از نوع «خفیف» توصیف کنیم ممکن است دلگرم کننده و امیدوار کننده باشد اما شاید این واژه آن قدر که به آن امید بسته‌ایم دقیق و درست نباشد.

منبع

https://www.theguardian.com/commentisfree/2020/jul/06/coronavirus-covid-19-mild-symptoms-who

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید