اگر افراد فرصت طلب و متلون را کنار بگذاریم، مدیران آموزش و پرورش  را می توان تقریبا در دو جناح اصلاح طلب و اصولگرا جا داد که به تناوب و بر اساس گرایش دولت و وزیر مدیریت را در دست می گیرند. هر یک از این دو جناح یک طیف گسترده است و گرایش های مختلف در داخل آن وجود دارد.

در دولت روحانی این تقسیم بندی کمی تغییر کرده و در واقع ترکیبی از اصلاح طلبان و اصولگرایان معتدل مدیریت ها را در اختیار دارند. اصطلاح اصلاح طلب و معتدل را در آموزش و پرورش را باید با احتیاط به کار برد. اصولگرایان آموزش و پرورش معمولا « اولترا اصولگرا » هستند و تندترین اصلاح طلبان آموزش و پرورش، حداکثر اصولگرایانی معتدلند.

در آموزش و پرورش با تعییر دولت ها اشخاص تغییر می کنند اما رویه ها و سیاست ها ثابت می مانند . اگر  اختلافات و تفاوت های فردی را لحاظ نکنیم تشخیص اینکه کدام مدیر اصلاح طلب ، اصولگرای معتدل و اصولگرای افراطی است  از روی عملکرد  دشوار است. این را ممکن است برخی مدیران اصلاح طلب به حساب بی طرفی و غیر سیاسی بودن خود در جایگاه مدیریتی بدانند ،  اما این بی طرفی نیست چون برخی از مدیران اصلاح طلب خود را اصولگرا و حتی اصولگرای افراطی نشان می دهند.

در واقع ایراد کار اینجاست که اصولگرایان تندرو مواضع خود را علنی ابراز می کنند ، اما برخی  اعتدالی ها و اصلاح طلبان آموزش و پرورش برای حفظ موقعیت خود را اصولگرا می نمایانند و حتی گاهی کاسه داغ تر از آش می شوند !

می توان این پرسش منطقی را مطرح کرد که حرص و جوش خوردن برای سرکارآمدن فلان مدیرکل یا وزیر برای چیست؟   
 
در آموزش و پرورش پست مدیریتی نوعی غنیمت و پاداش انتخاباتی است.

مدیریت در آموزش و پرورش در هر دو جناح یک رانت سیاسی و مذهبی است که تنها به افراد خاصی تعلق می گیرد و هر چهار یا 8 سال یک بار دست به دست می شود. با شکست یک جناح در انتخابات مدیران وابسته به آن جناح یا خود را با وضع جدید تطبیق می دهند و می مانند یا کنار می روند و تا برگزاری انتخابات بعدی بی صدا گوشه ای می نشینند. فقط اندکی مانده به انتخابات ریاست جمهوری سر و کله شان در برخی ستادها پیدا می شود.

معمولا با آمدن یک وزیر جدید ، مدیریت آموزش و پرورش شخم می خورد . شدت و گستره تغییرات البته متفاوت است. اما چون وزیران بر اساس برنامه کار نمی کنند ، تغییرات منحصر به تغییر آدم ها است و مدیران جدید بر حسب سلسله مراتب ، متصدیان پست های کلیدی و حتی غیر کلیدی را عوض می کنند و نزدیکان خود را بر می کشند. گسترده ترین عزل و نصب های مدیریتی در دوه فرشیدی رخ داد و دامنه تغییر حتی به مدیران مدارس هم کشیده شد.
 
وزیر و مدیران زیر دست او در تعیین مدیران فعال مایشاء نیستند. در تعیین مدیران جدید معمولا نمایندگان مجلس ، مسئولان محلی ، افراد ذی نفوذ سیاسی و مذهبی توصیه و حتی دخالت می کنند. مراکز قدرت تاثیر گذار در آموزش  و به خصوص در انتصاب مدیران فراوان است و در واقع انتخاب یک مدیرکل برآیند توازن قوا بین وزیر و دولت و نمایندگان مجلس ، امام جمعه ، استاندار و نهادهای محلی است.

در زمانی که مجلس و دولت همسو نیستند مدیریت آموزش و پرورش بی ثبات تر و ضعیف تر است.
 
یکی از دلایل واقعی استیضاح وزیران آموزش و پرورش دعوای بین وزیر و نمایندگان بر سر تقسیم پست ها است.  در شرایطی که اکثریت مجلس و دولت از نظر سیاسی همسو نیستند ، وزیر آموزش و پرورش در موقعیت ضعیف قرار می گیرد و بر سر انتخاب مدیران در سطوح مدیرکل و رییس منطقه و حتی گاهی مدیریت مدرسه ، چانه زنی صورت می گیرد و وزیر برای اینکه تن به استیضاح ندهد ، امتیازاتی به نمایندگان مخالف دولت می دهد.

  نگاه به پست های مدیریتی به عنوان غنیمت و امتیاز ، باعث بی ثباتی شدید در مدیریت بخش های اداری شده و ادامه کاری و برنامه ریزی در این وزارتخانه  را عملا غیر ممکن کرده است.مدیران بر اساس قانون بقا دنبال تکیه گاه مطمئن می گردند و به جای انجام وظایف رسمی و مدیریتی درگیر بده و بستان های محلی و منطقه ای می شوند.

ای بسا مدیرانی که نان اصلاح طلبی را می خورند و حلیم اصولگرایی را هم می زنند.
 
 قاعدتا باید برخلاف رویه موجود در همه دولت ها چه اصولگرا چه اصلاح طلب و چه اعتدالی پست های مدیریتی را به دو گروه پست های سیاسی و غیرسیاسی تقسیم کرد. پست وزارت قطعا یک پست سیاسی است.  برخی معاونت ها و مدیریت های کل هم پست های سیاسی محسوب شده و با تغییر وزیر می تواند  تعویض شوند اما تقریبا 99 درصد پست ها در سطح ستاد و ادارات کل  اداری تلقی شوند و تغییر و تداوم مسئولیت مدیران باید تابع ضوابط اداری باشد.
 
اصلاح طلبان بخش مدیریتی و بخش ستادی با اصلاح طلبان بدنه آموزش و پرورش متفاوتند. معمولا آنهایی که بیشترین نقش را در تغییر دولت ها دارند و با اعتقاد و صداقت بیشتری در موسم انتخابات فعالیت می کنند ، انگ می خورند و نشان دار می شوند و از مدیریت ها کم ترین سهم را می برند .

اما  آنهایی که در گوشه ای خزیده اند و تمام ملاحظات سیاسی را رعایت می کنند و حتی ممکن است در یک انتخابات به چند ستاد رفت و آمد داشته باشند ، احتمال بیشتری برای نشستن بر صندلی های ریاست دارند.

اغلب مدیران اصلاح طلب آموزش و پرورش زمانی که پشت میز می نشینند از ترس برچسب خوردن، نه تنها از خود رفتار اصلاح طلبانه ای بروز نمی دهند ، معمولا خود را اصولگرا و حتی اصولگرای افراطی نشان می دهند .

یک مدیر اصلاح طلب اسمی  آموزش و پرورش همیشه مراقب است که مبادا عملی از او سر بزند که مورد انتقاد رسانه های اصولگرا قرار گیرد و مثلا به رعایت نکردن ارزش ها متهم شود. در حالی که به انتقاد افراد و رسانه مستقل و حتی اصلاح طلب محل نمی گذارند !
 
  اگر در فلان خبرگزاری وابسته به فلان جا انتقادی از یک مدیرکل  بشود زهره ترک شده و به عناوین مختلف و تراشیدن واسطه  در صدد دل جویی از خبرنگار و مدیر و سردبیر رسانه بر می آیند. اما وقتی با انتقاد رسانه های اصلاح طلب روبرو می شوند کمی تا قسمتی هم خوشحال می شوند !

آنها به آن دسته از رسانه های  اصلاح طلب که در معادلات سیاسی قدرتی ندارند بی اعتنا هستند ، گاهی هم انتقاد رسانه های اصلاح طلب را به عنوان مدرک مثبت در رزومه خود برای روز مبادا حفظ می کنند.

برخی مدیران موسوم اصلاح طلب یا معتدل آموزش و پرورش، عمل و سخن خود را با متر و معیار اصولگرایان تندرو  اندازه می گیرند و در رفتار و گفتار گاهی چنان محافظه کاری از خود بروز می دهند و چنان در لاک ارزشی فرو می رود که اسباب تعجب اصلاح طلبان بدنه را فراهم می کنند.

 اصولا نیروی انسانی آموزش و پرورش بیشتر تحت تاثیر اصولگرایان است، با این حال جریان اصولگرا حضور معدود مدیران  غیر همسو را تحمل نمی کند.  اصلاح طلبان آموزش و پرورش اغلب ظاهر و اسمی از اصلاح طلبی دارند اما در اصل اصولگرا هستند یا به اصولگرایی تظاهر می کنند. گاهی حتی کاسه داغ تر از آش هم می شوند و در برخی جنبه های ظاهری مانند بستن دکمه تقوا از اصولگرایان جلو می زنند.

در شهرستان ها هر مدیری که  زاویه ای کوچک با اصولگرایان داشته باشد ،  هرچند معتقد به تمام ارزش های مورد قبول انقلاب و نظام و دارای سوابق جبهه و جنگ باشد تحمل نمی شود. شاید ترس از این است که وجود این افراد فضایی را که اصولگرایان ساخته اند بشکند . تنها اصلاح طلبان و معتدل هایی تحمل می شوند که بعد از نشستن بر صندلی ریاست، مجری منویات اصولگرایان بشوند.
 
یک تقسیم کار منظم وجود دارد . عده ای باید در ستادهای انتخاباتی روزها و بلکه ماه ها درگیر مسایل سیاسی و تبلیغات شوند تا مثلا جناح اصلاح طلب برنده شود. به محض اینکه آرا خوانده شد افراد کمین کرده و منفعل که حتی ممکن است در ستاد رقیب فعالیت کرده باشند،تابلو اصلاح طلبی را بلندکرده و تقاضای سهم می کنند.

البته چون کاری نکرده اند هیچ نقطه سیاه و مبهمی هم در پرونده شان نیست و به راحتی صندلی های ریاست را اشغال می کنند و از بدنه هم انتظار حمایت دارند.

این گروه از مدیران پاتوق شان خبرگزاری فارس و تسنیم و ... است.

خبرهای دست اول را به رسانه های اصولگرا می دهند. برای اعلام نظرات جدید با این خبرگزاری ها مصاحبه می کنند و اصولا حجم اخبار و مصاحبه و گزارش های دست اول خبرگزاری های فارس و مهر و تسنیم قابل مقایسه با رسانه های اصلاح طلب نیست. بخشی از مدیران کنونی آموزش و پرورش با این رویه رسانه های اصولگرا را به عنوان منبع اخبار موثق آموزش و پرورش به مخاطبان معرفی می کنند .

مصاحبه با این رسانه ها اصولا ایرادی ندارد . آنچه که ایراد دارد تبعیض است و حساسیت زیاد به واکنش برخی رسانه ها و بی اعتنایی به رسانه هایی است که در معادله قدرت جایی ندارند.

از آقای پورسلیمان شنیدم که برخی مدیران آموزش و پرورش با سایت سخن معلم گفت و گو می کنند اما برخی از مدیران حاضر به تعامل و گفت و گو با این سایت مستقل نیستند . در حالی که سخن معلم رسانه ای است قانونی و مستقل که در چارچوب قانون مطبوعات عمل می کند و اهل تندروی و افراطگرایی هم نیست.

 این درست است که سایت سخن معلم قدرت رقابت با رسانه های جریان اصلی را  ندارد و تا تبدیل شدن به یک رسانه حرفه ای راه درازی در پیش دارد  اما سخن معلم رسانه ای است که به همت جمعی از معلمان با امکانات اندک و در حد جیب معلم راه اندازی شده است و توانسته جای خود را در میان بخشی از معلمان بازکند . تا جایی که مشهود است در انتشار اخبار و گزارش و یادداشت اصل بی طرفی و انتشار همه دیدگاه ها را رعایت می کند.

( آن گونه که در شناسنامه این رسانه آمده است سخن معلم در سال 1393 در میان بیش از 400 خبرگزاری ، روزنامه ، سایت و... پس از خبرگزاری فارس ، رتبه دوم را از لحاط تولید محتوای خبری و انتقادی در حوزه آموزش و پرورش کسب نموده است .)
 
نکته دیگر واکنش نشان دادن به گزارش ها و یادداشت های انتقادی است.

اگر در فلان سایت یا روزنامه اصولگرا مطلبی انتقادی درج شود از روابط عمومی تا دفتر وزیر و معاون پرورشی در نوشتن جوابیه محترمانه و توضیح و مصاحبه از هم سبقت می گیرند اما در مقابل مطالب انتقادی مندرج در رسانه های اصلاح طلب و منتقد با غرور و بی اعتنایی برخورد می کنند.

در نتیجه انتقاد از آموزش و پرورش تبدیل به « فریادی در خلا  » می شود. هیچ کس انتظار ندارد که مدیر اصلاح طلب در آموزش و پرورش کار سیاسی بکند و یا مثلا هوای همفکران سابق خود و کسانی که او را تا دم اتاق مدیریت روی دوش آورده اند را داشته باشد. اما رفتار تبعیض آمیز و برخورد از سر استغنا ، آزار دهنده است. مدیر اصلاح طلب به جای اینکه حفظ میز برایش هم استراتژی و هم تاکتیک باشد و 90 درصد انرژی خود را صرف بندبازی برای حفظ ریاست کند، به پرنسیپ های مدیریتی و اصول راهنمای دولت وفادار باشد.  
 
بافت مدیریتی آموزش و پرورش در دوره اعتدال موقعیت طلایی برای افراد فرصت طلب و متظاهر فراهم کرده است .

در بین مدیرکل ها ، روسای ادارات مناطق  ، معاونین وزیر و حتی در سطوح پایین تر واقعا نمی شود فهمید چه کسی واقعا دارد راست می گوید و چه کسی برای حفظ پست تظاهر به .... می کند.

نتیجه اینکه ؛ افراد در جایگاه واقعی خود قرار نگرفته اند .

مدیران به طور طبیعی و موزون رشد و ترقی نکرده اند.

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

  گروه اخبار /

علی اصغر فانی روز دوشنبه که برای پاسخ به سوال حلیمه عالی نماینده زابل در صحن مجلس حضور یافته بود، افزود: سوال کننده محترم خواهان تغییر رییس آموزش و پرورش منطقه بنجار شد ولی نماینده دیگر این شهر مدافع این مدیر بوده است.
وی ادامه داد: پس از بررسی ها خواهان توافق بین دو نماینده شدیم اما آنها با هم به تفاهم نرسیدند و در نهایت رییس آموزش و پرورش بنجار استعفا داد و ما از وی در جای دیگری استفاده کردیم اما نمی دانیم چرا یک بنجار که یک منطقه کوچک در زابل است باید موضوعی ملی مطرح شود.
فانی افزود: از بین مدیران استانی 17 درصد دکتر، 70 درصد سابقه فوق لیسانس و مابقی مدرک کارشناسی داشتند و انتصاب مدیران جانباز نسبت به قبل چهار برابر شده و متوسط سابقه مدیریت آنها که در گذشته سه سال بود به 9 سال افزایش یافته است.
وزیر آموزش و پرورش ادامه داد: درباره استان سیستان و بلوچستان، آذربایجان غربی و هرمزگان که براساس شاخص های آموزش و پرورش جزو مناطق محروم حساب می شوند، برنامه های ویژه ای درباره افزایش کیفیت و خدمات رسانی مدنظر داشته و داریم.
فانی گفت: به طور مثال در استان سیستان و بلوچستان در سال آینده علاوه بر بودجه های متعارف 170 میلیارد تومان به اضافه بودجه عمرانی اختصاص یافته در حالی که نرخ باسوادی استان در سال 92، 70 درصد و هم اکنون به 92.5 درصد افزایش یافته است
وی افزود: پوشش پیش دبستانی 89.2 درصد در سال 92 و امروز به 93.8 درصد و متوسطه اول از 72 درصد به 76 درصد در سال 94 رسیده است.
حلیمه عالی نماینده مردم زابل پس از بخش اول سخنان فانی اظهارداشت: سوال مطرح شده فقط درباره منطقه بیجار و مدیریت آن نیست و شما با این سخنان خود به کمیسیون آموزش و تحقیقات توهین کردید بلکه این سوال شکایت فرهنگیان سراسر کشور درباره مدیریت ها است.
وی ادامه داد: امیدوارم پاسخ به سوال بنده را توضیح دهید نه این که رفتار ناصحیح مدیران آموزش و پرورش را توجیه کنید.
عالی تصریح کرد: انتصابات در دستگاه شما رابطه ای و جناح بازی است. ضابطه ندارد و از شایسته سالاری چیزی دیده نمی شود. به همین دلیل از لحاظ مدیریتی بسیار ناهماهنگ است.
وی با بیان این که در بعضی مدارس نمازخانه ها و کتابخانه ها به انباری تبدیل شده است، گفت: صندوق فرهنگیان به بنگاه اقتصادی تبدیل شده و هیچ امکانات سرمایشی و گرمایشی در فصل گرما و سرما برای مدارس حوزه انتخابیه من در نظر گرفته نشده است.
عضو کمیسیون بهداشت مجلس با بیان این که سپردن بسته های آموزشی به بخش خصوصی خلاف قانون است، خطاب به وزیر آموزش و پرورش گفت: شما از پشت این تریبون قول دادید که تغییرات اساسی برای کارآمدتر شدن وزارت آموزش و پرورش را مدنظر قرار دهید اما متاسفانه چنین کاری صورت نگرفت.
عالی ادامه داد: متاسفانه در بسیاری از مدارس برای پول آب، برق، گاز و تکثیر سوالات از دانش آموزان هزینه دریافت می شود و اگر از کمبود بودجه گلایه دارید چرا از ریخت و پاش ها در سمینار فرهنگیان جلوگیری نکردید.
وزیر آموزش و پرورش در بخشی از صحبت هایش با اشاره به این که مطالبی که خانم حلیمه عالی امروز در مجلس مطرح کرد جزو سوالات وی نبوده است، گفت: هیچ کدام از مطالبی که خانم عالی به آن تاکید داشت جزو سوال از بنده نبوده ولی من برای احترام به مجلس به برخی از آنها پاسخ می دهم.
فانی افزود: خانم عالی بیان کردند که ما ایثارگران را کنار گذاشتیم در حالی که انتصابات ما کاملا روشن است و ما مدیرانی که منصوب کردیم به لحاظ جانبازی و ایثارگری 4 برابر مدیران قبلی بوده اند و افتخارمان این است که از ایثارگران و جانبازان استفاده می کنیم.
وی درباره این صحبت حلیمه عالی مبنی بر این که چرا دانش آموز کلاس اول باید در کنار دانش آموز کلاس ششم حضور داشته باشد، گفت: نظام 6 ـ 3 ـ 3 از زمان من آغاز نشده بلکه شروعش از سال 91 بوده است و زمانی که ما آمدیم ناچار بودیم این نظام را ادامه دهیم.
وی ادامه داد: البته ما تلاش کردیم سه سال اول را از سه سال دوم جدا کنیم و در این راستا از مدارس بالای 500 دانش آموزش شروع کردیم.
وزیر آموزش و پرورش در پاسخ به این سوال حلیمه عالی که چرا نمازخانه ها تبدیل به کلاس درس شده اند، گفت: در سال 91 قرار بود در مدارس کلاس ششم ابتدایی دایر شود چون فضای کاربری مدارس بر حسب مضرب 5 کلاس ساخته شده بود این امکان نبود بنابراین نمازخانه ها، کتابخانه و انباری ها را به ناچار تبدیل به کلاس درس کرده اند. من در این موضوع نقشی نداشتم خودم از منتقدان آن بودم و در این دو سال تلاش کردم در آن اصلاحاتی ایجاد کنم.
فانی افزود: می گویید ما در جمع خانواده شهدا نرفتیم ولی بنده زمانی که شهید نوروزی در بلوچستان به شهادت رسید در منزل پدر این شهید حضور یافتم و ما نماز جماعت خواندیم و در همان روز شهادت پیام فرستادم و دو نفر از مسئولان وزارتخانه را به نمایندگی به آنجا فرستادم.
وی اظهارداشت: می گویند سند تحول اجرا نشده است در حالی که حسب درخواست و مطالبه به حق رهبری نقشه راه سند تحول آماده شد و در برنامه سال آینده ششم توسعه مبنای کار قرار خواهد گرفت.
وزیر آموزش و پروش خاطرنشان کرد: 170 میلیارد تومان علاوه بر بودجه به استان سیستان و بلوچستان اختصاص داده ایم و در این دو سال اخیر 80 درصد به اعتبارات این استان افزوده ایم.
حلیمه عالی نماینده زابل در پایان گفت: من از پاسخ های وزیر آموزش و پرورش قانع نشدم و این سوال به رای مجلس گذاشته شد و نهایتا نمایندگان با 99 رای موافق، 61 رای مخالف، 11 رای ممتنع از 200 نماینده حاضر اعلام کردند که از پاسخ های وزیر آموزش و پرورش قانع نشدند و فانی دومین کارت زرد خود را از مجلس گرفت.
این در حالی است که عباس مقتدایی عضو هیات رییسه کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در ابتدای مطرح کردن این سوال گفت: این سوال در تاریخ 6 آبان 93 با حضور نماینده سوال کننده در دستور کار کمیسیون قرار گرفت.
به گفته وی، وزیر در این کمیسیون حضور نیافت و معاون اداری مالی وزارت آموزش و پرورش آقای بطحائی در کمیسیون حضور یافت و ضمن عذرخواهی از نماینده سوال کننده بیان کرد وزیر در کمیسیون برنامه و بودجه حضور یافته است و از خانم عالی خواستند نیم ساعت دیگر در کمیسیون حضور یابند که وی موافقت کرد.
وی افزود: ولی متاسفانه وزیر تا پایان ساعت کاری در کمیسیون حضور نیافت از این رو خانم عالی خواستار طرح سوال در صحن علنی مجلس شد و این سوال را ملی تشخیص داد.

ایرنا

گروه اخبار /

اخبار و گزارش های رسیده موید این نظر است که برخی و شاید بسیاری از فرهنگیان و معلمانی که برای مجلس ثبت نام کرده بودند " با مسائلی مانند  " رد صلاحیت " و یا " عدم احراز صلاحیت " روبه رو شده اند .

اگر چه در معیار بررسی صلاحیت ها برای امر مهمی مانند مجلس و نمایندگی آن باید قانون مد نظر قرار گیرد اما تا جایی که می دانیم بسیاری از همکاران فرهنگی به علت دغدغه ای که نسبت به موضوع آموزش و پرورش و معلمان داشته اند و نیز احساس تکلیفی که نسبت به آینده جامعه و نظام دارند وارد این عرصه گردیده اند .

با توجه به موفقیت های بزرگ دولت در زمینه دیپلماسی خارجی و دستاوردهایی که برای جامعه و نظام خواهد داشت این گونه برخوردها ممکن است موجب سرخوردگی و کناره گیری از مشارکت موثر شود.

«  گروه سخن معلم »  در سال " همدلی و هم زبانی " و با توجه به توصیه مسئولان عالی نظام به ویژه " رهبر معظم انقلاب " به " مشارکت حداکثری " و " نشاط سیاسی " انتظار دارد تا صلاحیت فرهنگیان و معلمان ذکر شده بر اساس معیارهای قانونی مورد بازبینی مجدد قرار گیرد .

پایان پیام /

گروه اخبار / وزیر آموزش و پرورش در جلسه علنی مجلس نتوانست نمایندگان را از پاسخ‌هایش درباره مدیریت ضعیف در وزارتخانه متبوع خود قانع کند و بدین ترتیب دومین اخطار و کارت زرد خود را از مجلس نهم دریافت کرد.

موضوع انتخابات به ویژه انتخابات مجلس  که هر 4 سال یک بار در جامعه ما مطرح می شود دارای ابعاد گوناگون و مهمی است .

نقش فرهنگیان و معلمان در این انتخابات از جهات مختلف مهم و راهبردی است ضمن آن که آنان غالبا به عنوان عوامل اجرایی و نظارتی نقش اصلی را دارند و این حضور در " سلامت انتخابات " مهم است از آن جهت که معلمان در مقایسه با سایر گروه ها و اقشار " گروه مرجع " هستند و سلامت نفس و صداقت آنان قابل چشم پوشی نیست .

" انتخابات " یک فرصت مهم و طلایی برای طرح مطالبات در سطوح مختلف ازسوی جامعه فرهنگیان و معلمان و نیز ارائه برنامه و راه کار به کاندیداها برای توجه بیشتر و اساسی تر به مشکلات این دستگاه بزرگ و مولد است .

فرآیند تغییر سه مرحله دارد :

1- پیش از تغییر 2-  اعمال تغییر اصلی 3- تثبیت تغییر .

از نظر نگارنده ، ما هنوز در مرحله اول قرار داریم .

هنوز باورها و نگرش ها نسبت به مقوله آموزش و پرورش دست نخورده و تابع همان معادلات قدیمی و حتی سنتی است .

در این میان نقش فعالان تشکل ها و نخبگان بسیار مهم و استراتژیک است .

نقش آنان در مرحله اول می تواند در قالب " گفتمان سازی " و " فرهنگ سازی " تعریف شود .

البته تاکنون گام هایی برای این مرحله طی شده است اما کافی نبوده است .

این که چرا به انتخابات به عنوان " فصل طرح مطالبات " و " فرآیند تکمیل مطالبه محوری " نگریسته نمی شود دلایلی دارد .

مهم ترین دلیل برای این مساله به ایفای نامناسب ، ناقص و جهت دار نقش این گروه  یعنی فعالان تشکل ها و نخبگان باز می گردد .

عدم ایفای کارکرد منطقی و کارساز نسبت به موضوع انتخابات موجب شده است تا فرهنگیان و معلمان بعضا این موضوع را جدی نگیرند و به غیر از تعدادی که احتمالا خود کاندیدا هستند  با این موضوع درگیر نشوند .

در برخورد با موضوع انتخابات و در حوزه تشکل ها با دو رویکرد اصلی مواجه هستیم .

رویکرد اول ، رویکرد حداقلی و یا سلبی است .

موافقان این رویکرد به این دلیل که انتخابات یک کنش سیاسی و یا هم نوایی با وضعیت موجود است است و ذهن جامعه و فرهنگیان را احتمالا نسبت به آنان بدبین کرده و آنان را " فرصت طلب " جلوه می دهد ؛ سعی در پاک کردن صورت مساله و یا نادیده گرفتن آن را دارند .

لازم به ذکر است که فعالان این تشکل تفسیر خاصی از صنف و کنش صنفی دارند و هنوز مرز میان " صنف " و " سیاست " را به درستی تعریف و یا تبیین نکرده اند ضمن آن که تضاد و تناقض همواره میان گفتار و عمل در میان آنان مشاهده می شود .

برای این موضوع کافی است به بیانیه کانون صنفی معلمان ایران ( تهران ) در این زمینه توجه شود :

" بنا بر مصوبه رسمی کانون در جلسه رسمی روز سه‌شنبه به تاریخ 22 دی94 ، کانون صنفی معلمان ایران اعلام می‌نماید از این تاریخ تا پایان انتخابات پیش رو(7 اسفند 94) ، این تشکل صنفی با احزاب و تشکل های سیاسی یا سیاسی-صنفی دیدار تشکیلاتی نخواهد داشت و حضور و موضع‌گیری احتمالی هر یک از اعضای هیئت‌مدیره کانون در نشست‌های سیاسی و انتخاباتی خارج از وجهه تشکیلاتی و شخصی تلقی می‌گردد. این مصوبه در راستای تأکید بر استقلال و ماهیت صنفی این تشکل و بر مبنای اساسنامه کانون صنفی معلمان است که هرگونه حضور تشکیلاتی در عرصه انتخابات را بصورت نفی‌ای و اثباتی منع می‌کند.
بدیهی است از این تاریخ به بعد انتشار هرگونه خبر پیرامون دیدارهای اعضای هیئت‌مدیره کانون صنفی معلمان ایران فقط در چارچوب کمیته اطلاع‌رسانی این تشکل قابل‌قبول است لذا انتشار هر خبر توسط هر رسانه که در تضاد با این اطلاعیه باشد از منظر این تشکل سو استفاده از نام و اعتبار کانون جهت مقاصد سیاسی و انتخاباتی است. "

اساسنامه کانون صنفی معلمان بر غیرسیاسی بودن این تشکل تاکید دارد اما آیا بیان چالش های آموزش و پرورش ، طرح مطالبات معلمان ، ارائه برنامه و راه کار به کاندیداها و حتی گفت گو با آنان دراین زمینه وحتی طرح موضوع و مساله در حوزه عمومی در تضاد با اساسنامه این تشکل صنفی است ؟

باید به این پرسش اساسی پاسخ داده شود که چرا کانون های صنفی خود و دیگران را از این فرصت محروم می کنند ؟

شیرزاد عبداللهی یکی از اعضای موسس کانون صنفی معلمان در پاسخ به این سوال سخن معلم که چرا کانون های صنفی خود و دیگران را از این فرصت انتخابات برای طرح مطالبات معلمان محروم می کنند می گوید:

طبق ماده 1 اساسنامه"  کانون صنفی معلمان ایران انجمنی است:(صنفی، علمی، یا صنفی تخصصی) غیر سیاسی و غیر انتفاعی ". اما انتخابات مهم ترین اتفاق سیاسی است. موضع من این بوده و هست که ائتلاف با احزاب سیاسی و معرفی کاندیدا با رویه صنفی کانون  سازگار نیست زیرا معلمان در امور صنفی می توانند بدون اختلاف با هم متحد شوند اما در امور سیاسی متفرقند.

 شیرزاد عبداللهی در پاسخ به این پرسش که آیا در اساسنامه کانون از انتخابات نام برده شده است و آیا بیان مطالبات ، انتظارات و حتی ارائه برنامه به نامزدهای مجلس در مورد آموزش و پرورش خلاف اساسنامه است می گوید: "در مورد شرکت در انتخابات  مشخصا در اساسنامه چیزی گفته نشده است . در سال 86 برخی از اعضای هیات مدیره کانون به عنوان کاندیدا ثبت نام کردند و از یک لیست سه نفره هم حمایت کردند.

آن زمان گفته می شد که 6 عضو هیات مدیره به اعتبار شخصیت حقیقی خود کاندیدا شده اند اما این مساله باعث اختلاف و حتی انشعاب در کانون شد. البته کانون مطالبه محور است و می تواند  از فضای انتخابات برای طرح مطالبات خود  استفاده کند .

از نظر من ممنوعیت اساسنامه فقط شامل حضور در ائتلاف سیاسی و معرفی کاندیدا و حضور اعضای هیات مدیره به عنوان کاندیدا می شود. .

وی افزود : البته این را هم باید اضافه کرد که کانون نباید معلمان را ترغیب و تشویق به عدم حضور در انتخابات و به نوعی تحریم انتخابات کند زیرا همان گونه که دادن لیست انتخاباتی و ائتلاف با احزاب یک فعالیت سیاسی است ، تبلیغ علیه شرکت در انتخابات و بیان سخنانی که بوی تحریم بدهد هم نوعی فعالیت سیاسی است و با فلسفه کار صنفی ناسازگار است.

 در برابر این رویکرد حداقلی و یا " نفی و نادیده گرفتن موضوع " ، با یک رویکرد حداکثری از سوی برخی تشکل ها مواجه هستیم .

تقریبا غیر از کانون صنفی معلمان ، سایر تشکل های فرهنگیان با درجاتی در این طیف قرار می گیرند .

این تشکل ها غالبا با مطالبات فرهنگیان و معلمان " به روز " نیستند و یا برای آنان طرح و برنامه ای ندارند .

بسیاری از این تشکل ها در برابر موضوعات مهم و چالش برانگیز آموزش و پرورش و معلمان منفعل هستند و یا حداقل موضعی در برابر آن اتخاذ نمی کنند .

( مصادیق و مثال های این رویکرد قبلا و به تفصیل بیان شده است .

در آخرین مورد که به مراسم " عروسک سوزی در یک مدرسه ابتدایی دخترانه " بر می گشت ؛ هیچ یک از تشکل های معلمان و حتی کانون صنفی معلمان موضعی نداشته و سکوت اختیار کردند و این در حالی بود که این موضوع انعکاسی فراگیر در رسانه ها داشت و علاوه بر آن بحث « خشونت در مدارس » مهم بوده و باید برای آن تدبیری اندیشیده شود )

نشست های پی در پی ، معرفی کاندیدا ( مستقیم و غیر مستقیم ) ،ائتلاف با گروه ها و احزاب سیاسی ، صدور بیانیه ها و... بخشی از فعالیت این تشکل های معلمی را تشکیل می دهد .

اتخاذ این رویکرد با ویژگی های مذکور موجب شده است تا افکار عمومی فرهنگیان و معلمان  ذهنیتی منفی نسبت به آنان پیدا کنند .

آنان بعضا فعالیت غالب این تشکل ها را فقط در موسم انتخابات می بینند و همین عامل موجب شده است که بحران اعتماد در این جامعه عمیق تر و وسیع تر شده و معلمان به سوی تشکل ها و عضویت و فعالیت در آن رغبتی پیدا نکنند .

( حتی برخی از این تشکل ها در سایه نبود افراد تاثیرگذار در سایر تشکل ها مدیریت ارتباط با جریان های سیاسی را در پیش گرفته و به نام همه آنان و به کام خویش قصد قرار دادن افراد مورد نظر را در فهرست های آینده دارند .

اشتباه استراتژیکی که این تشکل و در زمان انتخاب روحانی به ریاست جمهوری و بحث های انتخاب وزیر آموزش و پرورش انجام داد و البته به نام همه تشکل ها ثبت شد )

در انتخابات اخیر شورایاری ها نیز با آن که تعداد کاندیداها به ویژه  معلمی نسبت به دوره های قبل به طور بی سابقه ای افزایش یافته بود متاسفانه و تقریبا هیچ یک از تشکل های معلمی در آن نقشی نداشتند و در برابر مشارکت فرهنگیان و معلمان رویه سکوت را در پیش گرفتند .

« گروه سخن معلم » در آن ایام براین باور بود که مشارکت نظام یافته و مستمر فرهنگیان و معلمان در شورایاری ها ضمن تمرین مدیریت و کار جمعی می تواند در تامین مطالبات آنان نیز نقش مهمی داشته باشد و به عنوان یک تجربه در مدیریت شهری و نیز مراکز قانون گذاری مورد استفاده قرار گیرد .

کوتاه سخن این که :

بسیاری ازمشکلات و حتی مطالبات بر زمین مانده فرهنگیان و معلمان به کارکرد مجلس در دو بعد " تقنین و نظارت " باز می گردد و معلمان نمی توانند و نباید در مقابل این واقعه مهم بی تفاوت و یا منفعل باشند .

ایده تشکیل « فراکسیون صنفی معلمان » در مجلس آینده باید به یک گفتمان غالب تبدیل شود .

" مطالبه محوری " و ارائه " سرفصل های مهم " در مطالبات همراه با راه کار و کار کارشناسی باید در دستور کار تشکل ها قرار گیرد .

رویکرد حداقلی موجب انفعال و در حاشیه قرار گرفتن در صحنه و حذف از معادلات خواهد گردید .

رویکرد حداکثری نیز بدون توجه به بایسته ها و پیش زمینه ها و احتمالا سهم خواهی موجب افتراق و انشقاق بیشتر میان تشکل ها و بدنه معلمان خواهد گردید .

انتخابات را به عنوان یک فرصت بی بدیل برای طرح آموزش به عنوان توسعه پایدار در حوزه عمومی بدانیم و عمل کنیم .

کنار کشیدن ، قهر کردن و اتخاذ رویکرد سلبی به هر بهانه و با هر انگیزه و یا توجیهی ، فرهنگیان و معلمان را از این فرصت راهبردی محروم و آن ها مجبور خواهند بود مانند گذشته مطالبات خود را احتمالا با بالاترین هزینه و در کف خیابان ها بدون آن که چشم انداز روشن و قابل دفاعی برای آن متصور باشد جست و جو کنند .

بخش اول

بخش دوم

بخش سوم

بخش چهارم

بخش پنجم

گروه گزارش /

امروز روزی به یاد ماندنی در تاریخ کشور ماست .

پس از حدود 10 سال تحریم های ظالمانه سرانجام زحمات و تدبیر مسئولان به بار نشست و مردم ما پس از سال ها ناکامی طعم شیرین عقلانیت و تدبیر را چشیدند .

در گوشه ای از میهن عزیزمان و در خطه مازندران شاهد برگزاری اجرای برجام و لغو تحریم ها بودیم .

مدیر اداره آموزش و پرورش عباس آباد ، آقای  « محمد یوسف  مهر قاسمی » از زمره اولین مدیران آموزش و پرورش بود که با برنامه ریزی و هماهنگی علی رغم اعلام دیرهنگام اجرای برجام به استقبال از این مراسم و برپایی جشن در مدارس شتافت .

مدیر اداره آموزش و پرورش عباس آباد به سخن معلم گفت :

مدارس را صبح زود از طریق پیامک برای برپایی جشن برجام اطلاع رسانی کردیم .

با هماهنگی معاونت محترم پرورشی استان مازندران و حضور ایشان و سایر مسئولان در یکی از مدارس دخترانه حضور پیدا کردیم .

برنامه های متنوعی در مدارس انجام شد و در آن پیام وزیر محترم آموزش و پرورش برای دانش آموزان و همکاران قرائت گردید .

آقای مهر قاسمی در ادامه افزود :

دانش آموزان یک صدا سرود ای ایران را خواندند و پس از آن خودم و معاونت محترم پرورشی برای بچه ها صحبت کردیم .

با معلمان عزیزمان دیدار کرده و این روز را تبریک گفتیم .

به گزارش سخن معلم ، مدیر اداره آموزش و پرورش در پایان گفت و گو ضمن آرزوی کامیابی های بعدی برای ملت بزرگ ایران خواهان موفقیت و توفیق هر چه بیشتر برای رهبر معظم انقلاب و دولت تدبیر و امید گردید .

پایان گزارش/

در ابتدا لازم می دانم شادمانی خود را از اجرای برجام و لغو تحریم ها که به  همت دولت مردان مدیر و مدبر و نیز پشتیبانی و حمایت رهبر معظم انقلاب صورت گرفت اعلام نموده و آن را به ملت بزرگ ایران و فرهنگیان و معلمان فرهیخته تبریک بگویم .

در مورد میزان و مقدار آزاد سازی  پول ها بلوکه شده که به دو صورت ارزی و شمش و سکه طلا می باشد با استناد به خبر روزنامه اعتماد مورخه 24 دی 1394 روایت های مختلفی وجود دارد که استاندار تهران عدد 180میلیارد دلار و آقای مصباحی مقدم ابتدا پول های ارزی  بلوکه شده را 130 میلیارد دلار را ذکر کرده بودتد که بعدا منظور خود را اصلاح نمودند و گفتند مجموع مطالبات ارزی و طلای بلوکه شده متعلق به ایران 130 میلیارد است و رییس کل بانک مرکزی پول های آماده ورود به کشور را 30 میلیارد دلار اعلام نمودند که شامل : امارات  12.4میلیارد دلار ، کره جنوبی  5.9میلیارد دلار، هند 5.3میلیارد دلار ، ژاپن4.7میلیارد دلارمی باشد که جمعا 28.3میلیارد دلار می گردد.

تازه 22 میلیارد دلار  چین به صورت وجه ضمانت بلوکه کرده است و در صورت احتساب آن حدودا 50 میلیارد دلار به خزانه بانک مرکزی واریز خواهد شد .

اگر پول های آزاد شده 30 میلیارد دلار باشد معادل   90 هزار میلیارد تومان واگر  50 میلیارد دلار محقق شود معادل 150 هزار میلیارد تومان آزاد و وارد خواهدشد که مقداری از آن وارد شده است .

حال با تاکیدات مقام معظم رهبری ( مد ظله العالی ) و رییس جمهور محترم و مردمی مبنی بر تغییر نگرش حاکمیتی به آموزش وپرورش از یک سازمان و نهاد مصرفی و هزینه ای به یک سازمان تولیدی و سرمایه ای با محوریت تولید منابع نیروی انسانی متعهد و کار آمد ،قوه مجریه و مقننه نیز بستر لازم برای عملیاتی شدن این تغییر نگرش و رویکرد را باید فراهم سازند .

در مقطع زمانی کنونی برای  عملی نشان دادن این باور ؛ دولت با مساعدت مجلس می تواند 10 الی 12 درصد این پول های آزاد شده را با نظارت کافی و وافی به آموزش وپرورش اختصاص دهد تا هم معوقات و پاداش بازنشستگان وهم  معوقات  حق التدریس پارسال و سه ماه امسال و اضافه کار و حق الزحمه ناظرین و مصححین امتحانات نهایی  پرداخت شود و هم با توجه و استناد  به سخنان آقای نوبخت منتشر شده در روزنامه اعتماد مورخه چهارشنبه 23 دی 1394 با عنوان سال جهش حقوق ها ، مقداری از آن 10 درصد اختصاص داده شده از آزاد سازی پول های بلوکه شده برای افزایش حقوق درقالب فوق العاده حقوق که می تواند تا 50 درصد حقوق ثابت را شامل شود در نظر گرفت، این مبلغ بر اساس حکم کار گزینی برای هر فر هنگی بین پانصد تا نه صد هزار تومان می گردد که به طور متوسط  هفت صد هزار تومان می باشد ؛ با توجه به تعداد پرسنل آموزش و پرورش تقریبا 700 میلیارد تومان در ماه و سالیانه هشت هزار و چهارصد میلیارد تومان خواهد شد که با اختصاص 10 الی 12 درصد از پول های بلوکه آزاد سازی شده (150هزار میلیارد × 10%) که بالغ بر 15الی 18 هزار میلیارد تومان می گردد این مهم دور از دسترس نیست .

در ضمن با ضریبی حقوق بازنشستگان را نیز می توان اصلاح نمود .

امید که با پی گیری مسئولان محترم به ویژه وزیر محترم آموزش و پرورش و نیز مساعدت سازمان مدیریت و برنامه ریزی گامی در جهت احقاق حقوق فرهنگیان و مطالبات مغفول معلمان برداشته شود .

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

  آقای م- ح  دبیر دبیرستان دهخدای کرج که در اقدامی نمادین روزنامه همشهری را جلو چشم دانش آموزان و دوربین رسانه ها آتش زد، با حضور در گروه تلگرام " آموزگاران اندیشمند " از آتش زدن روزنامه  دفاع کرد. آقای م- ح به گفته خودش بیش از 14 سال سابقه فعالیت صنفی دارد و یک دوره دوساله هم عضو هیات مدیره کانون صنفی معلمان ایران - تهران بوده است. چند ماه پیش روزنامه همشهری در کنار یک یادداشت ، طرحی منتشر کرد که عده ای از معلمان از آن برداشت توهین به مقام معلم کردند. اعتراضاتی در فضای مجازی صورت گرفت اما اقدام آقای م- ح از لونی دیگر بود .

او با آتش به جنگ قلم رفت.  
 
آقای م- ح می گوید : "بنده با جمع کردن خبرنگاران استان حتی سیمای البرز یک برگ روزنامه توهین آمیز به معلم را نمادین آتش زدم....

قبل از اقدام با اصحاب رسانه مشورت کردم و خبرنگاران خود معتقد بودند باید آن انگل ها جواب درستی و محکمی دریافت کنند. " او اسمی از اصحاب رسانه که با آنها مشورت کرده و آنها همکاران خود را انگل نامیده و او را ترغیب به آتش زدن روزنامه کرده نمی برد، تنها رسانه ای که اسم می برد سیمای البرز است."شاید این همکار خودش نادانسته  قربانی خط دادن مشاوران خود از "اصحاب رسانه" قلابی  شده و آنها برای پاره ای مقاصد سیاسی زیرپایش پوست خربزه انداخته اند.

در عالم رسانه بسیار بعید است که یک خبرنگار خواستار آتش زدن روزنامه در پاسخ به درج مطلبی نادرست یا اشتباه بشود و یا همکار خود را انگل بنامد. شاید هم این بخش از داستان زاییده تخیل این همکار غیرت مند باشد.  
 
آقای م- ح  هموز هم به موثر بودن اقدام خود معتقد است و می گوید : "دانش آموزانم از آن تاریخ احترام بیشتری برایم قایل بودند . چون همه کاریکاتور را دیدند و حق آن روزنامه می دانستند .جوان حق طلب است و آنها از حق معلمان خود دفاع کردند."

 او معتقد است که با اقدام خود جلوی یک فاجعه برنامه ریزی شده برای توهین به معلمان و جلوگیری از اعتراضات را گرفته است.

وی در پاسخ معلمانی که آتش زدن روزنامه در مدرسه را کار غیر فرهنگی می دانستند گفت : "بنده اندکی سیاست کار کردم. باید کار برنامه ریزی شده غیر فر هنگی پاسخی درخور داشت."در اینجا یکی از فعالان صنفی نزدیک به کانون به کمک او می آید و می نویسد :" تصورم این است آن زمان شاید این نوع اعتراض به نظرشان درست آمده . البته من خودم شخصا البته امروز این روش رو نمی پسندم." در کنار همکاران زیادی  که آتش زدن روزنامه در مدرسه را کاری ضد فرهنگی محکوم کردند برخی افراد نزدیک به  تشکل ها ، اقدام آقای م-ح را تحت شرایطی و در چارچوب زمان و مکان یک واکنش طبیعی و البته نه چندان خوب ارزیابی کردند.
 
آقای الف – لام فعال صنفی از یکی از شهرهای کردستان وارد بحث شد و نوشت : "در تمام دنیا یکی از روش های پیگیری مطالبات روی آوری به اقدامات نمادین است که طبعا آتش زدن روزنانه یا عروسک می تواند در این قالب قرار گیرد، لیکن استفاده از این اقدامات سمبلیک در هر شرایطی و در هر بازه زمانی نه تنها مفید نیست بلکه گاهی دقیقا تاثیر معکوس می گذارد."

در برخورد این فعال دو نکته است : اول قبول آتش زدن روزنامه به عنوان اقدامی نمادین در تمام دنیا. دوم ارزش گذاری این عمل بر اساس فایده و ضرر.

وی در پاسخ به این سوال که در کدام کشورها آتش زدن روزنامه و عروسک روش پیگیری مطالبات به صورت نمادین است؟ می گوید : "آتش زدن قرآن در ایالت متحده ی آمریکا.آتش زدن هزار باره ی عروسک های نمادین در بسیار از کشورها و الخ" همکاری پاسخ می دهد : "یک کشیش منزوی در یک کلیسای متروک قرآن آتش زد و تقریبا از طرف همه نهادهای مدنی و دولتی آمریکا این عمل محکوم شد. آیا باید سرمشق معلمان ایرانی قرار گیرد؟ گفت در تمام دنیا آتش زدن روزنامه روش پیگیری مطالبات است ، بحثی در مورد کتاب دینی نبود !"

الف – لام  فعال صنفی که معتقد است آتش زدن روزنامه در تمام دنیا یکی از روش های پیگیری مطالبات است،  برای اثبات نظر خود نهایتا هیچ فکتی ارائه نداد و نگفت  معلمان در کدام کشور برای خواسته های صنفی خود روزنامه آتش زده اند؟ اینکه فعالان صنفی برای مطالبات خود از چه روش ها و تاکتیک هایی استفاده کنند یکی از چالش های اساسی در گروه های تلگرام است. نقطه مرکزی این چالش پیگیری مطالبات در چارچوب قانون و مقررات و در تعامل با دستگاه های مسئول و یا پیگیری مطالبات در خیابان و عبور از مرزهای قانون است؟
 
یک معلم به نام الف –نون می نویسد : "دانش آموزان بارها و بارها خیلی از معلمانشان را دیده اند که پرچم های زیادی را آتش زدند و یا از روی پرچم ها رد شده اند، دیدن آتش زدن یک روزنامه برای گرفتن حق خود اتفاقا تاثیر مثبت می گذارد ، اگر دانش آموزان اصلا از این صحنه ها ندیده بودند تاثیر منفی داشت ولی وقتی چنین اعمالی بارها وبارها برای موارد ناحق اتفاق می افتد این دفعه برای عمل دادخواهی صورت می گیرد نتیجه مثبت می دهد، " آقای م –ح که در دبیرستانی در کرج مقابل چشم دانش آموزان به صورت نمادین روزنامه آتش زده در جواب همکاران می گوید : "در روز واقعه از همکاران خواهش کردم با من همکاری نکنند. چون امنیتی ها نمی توانند با من کاری کنند. چون آماده هر هزینه ای بوده ام." آقای م- ح مدعی است که بعد از این اتفاق با پاره ای از مسئولان اداری عالی رتبه استان دیدار کرده و حتی توسط مسئولان امنیتی احضار شده است اما توانسته آنها را متقاعد کند و تقریبا همه رفتار او را تایید کرده اند.
 
او می افزاید : "بنده به مقالاتی که این روزها همش به خشونت معلمان بدون ابراز چرایی می پردازد کمی مشکوکم." آقای م- ح آتش زدن نمادین روزنامه را کافی نمی داند و پاسخ درخور را آتش زدن دفتر روزنامه همشهری می داند و حتی در حضور مقامات رسمی هم این را گفته است  :"  به معاون فرماندار کرج عرض کردم بنده هنوز دفتر روزنامه همشهری را آتش نزدم تا درخور پاسخ مناسب باشد." آقای م- ح معتقد است که با آتش زدن نمادین روزنامه، سیاست مداران را در جای خود "میخ کوب" کرده است و در توضیح آن می نویسد: "انتظار نداشتند یک معلم بلد باشد پاسخی محکم به آنان بدهد. بنده به همراه چند همکار و همراهی اتفاقی دانش آموزان که شعار می دادند: "معلم عزیزم حمایتت می کنیم. جلوی توهین را گرفتم !"
 
او در ادامه آتش زدن روزنامه را با دفاع از فعالان  زندانی معلم  پیوند می زند و با طعنه به منتقدان  می گوید : "ببخشید. امروز شما آن کار را ضد فرهنگی می دانید و چون کار فرهنگی یعنی اینکه دبیرکل و معاونش و سخنگو و... کانون صنفی در زندان باشند شما بشینید نگاه کنید." و در ادامه می گوید : "وقتی دولت به تشکل های صنفی اجازه مجمع نمی دهد و معلمانش در زندان باید کاری کرد."
 
او در پاسخ به این انتقاد که چرا جواب اهانت روزنامه را با کار فرهنگی و مثلا نوشتن جوابیه نداده است می گوید: "وقتی بنده رسانه ندارم مجبورم حرفم را طوری دیگر بزنم." اما فراموش می کند که او به رسانه ها و خبرنگاران و حتی سیمای البرز دسترسی داشته و آنها را در مدرسه جمع کرده است!  اینکه چرا در حضور نمایندگان رسانه ها به جای اعتراض منطقی به کاریکاتور ، روزنامه را جلو دوربین ها آتش می زند دلیلش عدم دسترسی به رسانه نیست.
 
بر خلاف تصور این همکار ، فرهنگیان منتقد به رسانه های بزرگ دسترسی دارند. شاخه رسانه ای تشکل های صنفی بخشی از صفحات اجتماعی روزنامه های اصلاح طلب را در اختیار دارند ، اما قادر به گفتمان سازی نیستند ، چرا که همه مسایل آموزش و پرورش را به نوعی در امور معیشتی منحل می کنند.

در ادامه و در پاسخ انتقاد یکی از همکاران می گوید : "شما یک کلمه را تکرار می کنید خشونت !!! قبال چه ؟در قبال زورمداران. شما مدارا کن ما به زندان می رویم." شما هر انتقادی به فعالیت های صنفی برخی تشکل ها و فعالان داشته باشی ، پاسخ نهایی همین است : " زندان ، مبارزه ، هزینه ، احضار توسط مقامات امنیتی ... " آنها  منتقد را اتوماتیک به ترسو بودن ، بی عملی ، جاسوسی ، گرفتن پست و مقام و پول از وزیر و دستگاه امنیتی متهم می کنند. طوری که منتقد از ترس آبرو ریزی سکوت کند . البته این اتهامات که مثل نقل و نبات نثار می کنند ، نیاز به دلیل و سند ندارد.  اگر مدرک بخواهی، جواب های  احساسی و حتی پرخاش و دشنام می شنوی. فرمول این است هرکس با ما نیست ، لابد ریگی در کفش دارد.

شگفت انگیز اما واکنش یک فعال صنفی – سیاسی عضو شورای مرکزی سازمان معلمان ایران بود  که به منتقدان آتش زدن روزنامه حمله کرد و نوشت : " روزنامه آتش زده از دیوار سفارت که نرفته بالا . ول کنین تورو خدا . همگی هی محکوم محکوم می کنین .بنده خدا رو گیر آوردین ریخیتن سرش .همکار ماست یه احساس تکلیف کرده یه حرکت فردی انجام داده ." اگر قرار باشد هرکس احساس تکلیف کرد هر کاری انجام بدهد که باید فاتحه قانون و امنیت را خواند. چنین موضع گیری از جانب عضو مرکزی یک تشکل اصلاح طلب بعید بود تا جایی که ابتدا عده ای تصور کردند آقای م-م شوخی می کند.

 وی در ادامه بدون شوخی نوشت  : "هر حرکتی رو در تاریخ و جغرافیای اون حرکت تفسیر می کنند." آقای م- م که دانشجوی دوره دکتری مدیریت است می افزاید : "من این حرکت رو نوعی مقابله از جنس برداشت فردی میدونم .اینکه کسی روزنامه ای آتش بزنه کار خلافی نکرده .متن مقدس که نبوده برادر... نوعی حرکت اعتراضی است .فردی و با مسئولیت شخصی" آقای م-م به این نکته توجه نمی کند که این اتفاق در مدرسه به عنوان یک مکان آموزشی و به عنوان یک کنش صنفی رخ داده است. اگر آقای م-ح در ملک خصوصی خودش و برای ایجاد گرما  روزنامه آتش می زد، دفاع  این همکار قابل قبول بود.

 نکته جالب اینکه  آقای م-م در حالی این حرکت را فردی و با مسئولیت فردی معرفی می کند که انجام دهنده این حرکت،  بدون هیچ ابهامی آن را یک اقدام نمادین در دفاع از معلمان معرفی می کند و به عضویت خود در یک تشکل و حتی سابقه عضویت در هیات مدیره آن تشکل را به عنوان تاکید بر صنفی بودن عمل خود می نویسد.

مرتکب آتش سوزی، صراحتا  تفسیر شخصی از عمل خود را رد می کند و برای آن تفسیر سیاسی و صنفی قایل است. عضو شورای مرکزی تشکل صنفی – سیاسی اصلاح طلب در ادامه می افزاید :  "نقدهای دوستان به گونه ای است که انگار این همکار بزرگوار جنایت علیه بشریت انجام داده." سپس  می گوید : "کسانی که با توپخانه رسانه هر روز هر کسی را که می خواهند به توپ می بندند وکیل مدافعانی چون شما را لازم ندارند."
 
اشاره به توپخانه در فضای رسانه ای ایران اشاره به یک روزنامه خاص  است. آقای م.م مخالفان آتش زدن روزنامه همشهری در مدرسه را به عنوان وکیل مدافع روزنامه خاص معرفی می کند. این در حالی است که آن رسانه خاص  از مدافعان حمله به اماکن فرهنگی و حمله گروه های فشار به دفاتر روزنامه ها است.آن روزنامه خاص هم معتقد است که افراد حق دارند بر اساس تکلیف قانون را زیرپا بگذارند. اما اصلاح طلبان که تشکل آقای م-م بخشی از آن است ، آتش زدن روزنامه توپخانه و حتی تعطیلی آن را رد می کنند و معتقد به برخورد فرهنگی در قبال روزنامه و نشریه و رسانه هستند.

 وی در ادامه از دفاع ضمنی به دفاع مستقیم می رسد و می نویسد : "شما به گوسفندداران فلان منطقه در فلان جان توهین کنید .اونها که نمیان واستون مقاله بنویسن برادر".  در اینجا آقای ج-ر که مدیریت گفت و گو را بر عهده داشت ، در پاسخ وی نوشت: "واقعا جای تاسف است که معلمان را با گوسفند داران مقایسه می کنید."آقای م.م نهایتا اشکال برنامه آتش زدن روزنامه را چنین بیان می کند : "تنها اشکال انجام این کار در مقابل دیدگان دانش آموز بوده." از دید من  آتش زدن روزنامه در مدرسه ، دستور سازمانی تشکل های صنفی نبوده و ابتکار شخصی آقای م- ح بوده .  اما سکوت و مماشات تشکل ها  در مقابل چنین اعمالی را دون شان معلمی می دانم . همه ما باید در مقابل رفتار کسانی که ولو با حسن نیت ، دفاع از حقوق معلم را در حد گروه های فشار  و لباس شخصی ها تنزل می دهند باید بایستیم و برادران و خواهران افراطی خود را توجیه کنیم که این گونه حمایت ها بسیار بیشتر  از درج یک کاریکاتور در روزنامه ، چهره معلم را در جامعه تخریب می کند.

تشکل ها باید به جای تکیه بر غرایز و احساسات و عواطف معلمان ، عقل و دانش و اندیشه معلمان را مخاطب خود بدانند ، همبستگی صنفی با همبستگی باندهای مافیایی و همبستگی فرقه ای متفاوت است. همبستگی صنفی مبتنی بر شخصیت معنوی معلم و برپایه شرافت و اصول حرفه ای استوار است. این همبستگی شامل همکارانی که به دانش آموز تجاوز جنسی می کنند ، همکارانی که دست بزن دارند ، همکارانی که روزنامه آتش می زنند و خلاصه همکارانی که به منزلت معلم در جامعه آسیب می رسانند نمی شود. بزرگترین مدعی و منتقد همکاران خلافکار باید خود معلمان شرافت مند و فداکار باشند.

ما در مورد بسیاری از مسایل دچار کج فهمی و تعصب و رفتارها و گفتارهای هیجانی هستیم.  تشکل یابی معلمان در چنین بستری و  بر پایه چنین اندیشه هایی و چنین رفتارهایی ما را عقب تر می برد و بعید نیست که اندیشه و  رفتارهای فردی برخی لایه های عقب مانده تر معلمان، در قالب  تحلیل و رفتارهای تشکیلاتی بروز کند.

به نظر من روشنگری مقدم بر تشکل یابی است و اگر هم کسی معتقد به این تقدم نباشد باید این جمله را سرلوحه فعالیت تشکیلاتی قرار دهد : مهم ترین وظیفه یک تشکل مبارزه با جهل و خرافات و تعصب در حوزه صنفی است.

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

  گروه اخبار /

متن کامل پیام وزیر آموزش و پرورش به شرح زیر است :

بسم ا... الرحمن الرحیم

اکنون که در پرتو عنایات خداوند عزیز و عزت بخش و به برکت حماسه ی سیاسی ملت شریف ایران و گزینش رویکرد تعامل سازنده با جهان و هدایت گری داهیانه ی رهبر فرزانه ی انقلاب اسلامی  و مدیریت مدبرانه رئیس جمهور محبوب و تلاش های قهرمانان  عرصه ی سیاست خارجی دولت تدبیر و امید ، شاهد تثبیت حقوق هسته ای ملت و فراهم سازی شرایط برای رفع و حذف تحریم های ظالمانه و اجرای « برجام » و آغاز فصلی نو از حرکت پر شتاب کشورمان در مسیر بالندگی ، توسعه و پیشرفت هستیم ، خداوند بزرگ را شاکریم و بر روان معمار کبیر انقلاب اسلامی و شهیدان گران قدر ، به ویژه شهدای والا مقام هسته ای کشورمان درود می فرستیم .

فرزندان عزیزم ، دانش آموزان گرامی ؛ شما به عنوان شاهدان امروز و راویان فردای این هدایت حکیمانه ، مدیریت مدبرانه و تلاش های خستگی ناپذیر، حکایت گر این واقعیت ها خواهید بود که در سال مزین به نام" همدلی و همزبانی ملت و دولت " شاگردان دیروز مدرسه ها و مدیران امروز عرصه ی دیپلماسی توانستند در عین حفظ عزت کشورمان و رعایت خطوط قرمزآن  و با ابتناء بر فرهنگ غنی گفتگو و برخورداری ازاعتماد به نفس ، اتکا به حمایت مردم و اتکال الهی ، قدرت های جهان را به پذیرش مواضع منطقی خود ناگزیر سازند .

معلمان گران قدر و فرهیخته ؛

امروز کشورمان در شرایطی شاهد این موفقیت عظیم و تجربه بزرگ تاریخی است که دشمنان این مرز و بوم سال ها تلاش کردند با پروژه ایران هراسی ما  را در عرصه ی جهانی منزوی و آسیب پذیر نمایند .

بدون تردید اکنون که تدبیر و عقلانیت باعث شکست توطئه های ایران هراسی دشمنان گردیده است و اجرای برجام زمینه ساز پیروزی ملت ما شده شایسته است ، با مرور مسیر سخت و دشوار دست یابی به این پیروزی بزرگ در تعمیق دانش سیاسی و اجتماعی به عنوان یکی از ساحت های شش گانه تربیت و تقویت بیش از پیش خودباوری و اعتماد به نفس و پاسداشت معجزه ی گفت و گو  به عنوان یک مهارت زندگی در دنیای امروز و ارج نهادن به دستاورد های انقلاب اسلامی تلاش نموده و با خردورزی و همت وافر در همه ی امور و بسط روحیه ی امیدآفرینی و نشاط افزایی برای تحقق فرداهای بهتر برای ایران اسلامی و جهانی عاری از جنگ و خشونت بکوشیم .    

 علی اصغر فانی

وزیر آموزش و پرورش

مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش

  گروه اخبار /
دومین میزگرد تخصصی انتخاباتی ایرنای خراسان شمالی با عنوان «انتخابات، فرهنگیان و مطالبات» با حضور رؤسا و نمایندگان تعدادی از تشکل های فرهنگیان و فعالان صنفی این قشر، در دفتر ایرنا در بجنورد برگزار شد. 

در این میزگرد، «محمد سیدی» نایب رئیس انجمن اسلامی معلمان استان، «حمیدرضا رجایی» مسئول کمیته سیاسی مجمع فرهنگیان خراسان شمالی، همچنین «زهرا عوض زاده مقدم» مسئول کمیته بانوان حزب کارگزاران در استان، «محمد رمضان زاده» فعال فرهنگی و «احمدرضا رحیم زاده» دبیر اول حزب کارگزاران این استان حضور داشتند.
لزوم توجه نمایندگان مجلس به خواسته های صنفی قشر فرهنگی، چاره اندیشی برای حل مسائل و مشکلات خانواده بزرگ آموزش و پرورش اعم از معلمان و دانش آموزان، فعال شدن تشکل های مرتبط و ارائه برنامه نامزدهای نمایندگی در این خصوص، ازجمله مطالب طرح شده در این میزگرد بود.  

خواسته های فرهنگیان چیست ؟
حاضران در این میزگرد در پاسخ به پرسش بعدی که اصلی ترین مطالبات و خواسته های جامعه فرهنگیان از مجلس آینده چیست، از دیدگاه خود نکاتی را بیان کردند.
«رحیم زاده» در این باره گفت: تشکیل انجمن صنفی از مهم ترین خواسته های فرهنگیان است. وی صدور مجوز فعالیت معلمان در این تشکل ها و مشخص شدن وضعیت فعالان صنفی را نیز از دیگر خواسته ها دانست.
«سیدی» هم گفت: ما هم اکنون از بی عدالتی رنج می بریم و اگر معلمان تجمع هایی نیز در سال های گذشته داشته اند، با شعار رفع تبعیض بوده است.

وی اضافه کرد: فرهنگیان فقط به فکر حقوق و دستمزد خود نیز نیستند چون اگر با دید دقیق به مشکلات جامعه بنگریم، متوجه خواهیم شد که تمام آن ها در اثر آموزش ضعیف رخ داده است و ما می خواهیم به این قشر که تامین کننده نیروی انسانی است، توجه شود و حتی از به کارگیری معلمان غیر متخصص پرهیز شود تا شأن و جایگاه معلم نیز حفظ شود.

 نظارت درونی و وجدان از اهمیت بالایی برخوردار است
موضوع نظارت نمایندگان بر اجرای قوانین مصوب و نیز جایگاه وجدان جمعی به عنوان بازوی قوی نظارتی، بحث دیگری بود که «عوض زاده» در این باره گفت: مجلس قوانینی برای رفاه حال مردم وضع کرده است، اما بسیاری از آن ها درست اجرا نمی شود که این امر باعث شده است آسیب های فراوانی در جامعه داشته باشیم.
وی به مشکلات مدارس حاشیه شهر و محرومیت دانش آموزان اشاره کرد و افزود: آن چنان وضعیت مدارس حاشیه شهر خراب و نابه سامان است که حتی بنده به عنوان معلم دچار مشکلات روحی شده ام.

وی با بیان اینکه نماینده ها باید به این مشکلات رسیدگی کنند، بر شایسته سالاری تاکید کرد و افزود: زمانی که بینش سیاسی پویا باشد، یک وزیر یا مسئول برای ماندن در جایگاه خود لابی گری نمی کند.
وی دوباره خواسته خود را تکرار کرد و گفت: اگر ما یک تشکل صنفی داشته باشیم، می توانیم مطالبات خود را از نمایندگان بخواهیم و گزینه مورد نظر خود انتخاب کنیم. این فعال سیاسی با بیان این که خیلی اوقات به مسائل غیر مهم در جامعه پرداخته می شود، گفت: بزهکاری نتیجه بی توجهی به آموزش و پرورش است در حالی که این موضوع مورد توجه نماینده ها و مسئولان قرار نمی گیرد.
وی اظهار کرد: اگر نماینده ای به مجلس فرستاده ایم، باید شرایط فراهم باشد که از وی تحقق شعارهایش را بخواهیم و اعلام کنیم که تو را رصد خواهیم کرد  ؛پس باید در راستای برنامه ها و وعده هایی که داده بودی، پیش بروی و فقط در این حالت است که نماینده ها در جهت بهبود شرایط کار خواهند کرد.
وی افزود: وضعیت باید طوری باشد که آنان فکر نکنند در طول چهار سال دیگر نظارت نخواهند شد و بدانند که باید پاسخگوی مردم باشند و اگر کار نکنند از سوی موکلان خود بازخواست می شوند.
«رجایی» هم در تشریح دیدگاه خود در این خصوص بیان کرد: برخی از نمایندگان مجلس مسائل و مشکلات جامعه را ریشه ای درک نمی کنند و گاهی هم بعضی مسائل که مشکل اکثریت مردم نیست، به طور افراطی و غیرمعقولانه بزرگ نمایی می شود.

وی فرستادن نخبه ها و افراد توانمند به مجلس را راهکار حل این معضلات دانست.

بجنورد - ایرنا