انسان با فوتبال متمدن شد!

راستی چرا در بین این همه بازی ، فوتبال اهمیتی مضاعف دارد؟ راز مانایی آن آیا در هیجان و در آمد زایی اش نهفته است؟

معمولا برای بررسی تاثیر فوتبال به  نظریۀ محدودیت و خشونت استناد می شود. از این منظر، فوتبال جانشین حرکت‌های خشونت بار شده و اهمیت کنترل بدن‌ در لذت ‏بردن در یک بازی جمعی با منع استفاده از دست در آن ، اسباب هنرنمایی شده است.

در اینجا نه دست‌ها، بلکه پاها ابزارهای اصلی فعالیت اند که باید همه را پشت سر بگذارند. انگار روایتگر حس و حال انسان سودجو و فرصت طلب امروز است که با ظاهری مودبانه و هنرمندانه ، توپ های پول و پست و پرستیژ را تا مقصد حمل می کند و برای همین است که  ارتباط تنگاتنگی با سیاست پیدا کرده است.

البته امروزه در فوتبال ،حرکات پا والایش شده و اصل جوانمردانه بودن بازی رعایت شده است. از این منظر، فوتبال تابلو شکوه تمدن است که البته آسان به دست نیامده است. همین که فوتبال اجازه می‏ دهد مردم، به ابراز هیجانی کامل و بدون خطر بپردازند که نمی‏ توانند از طریق دیگری آن را تخلیه کنند. والا فوتبال مردمی در بریتانیا تا اواخر قرن 19 یک سرگرمی اغلب خشن و عوام ‏پسند بود و آسیب‏ های بدنی و حتی مرگ‏ در مسابقات امری معمول بود.

شاید به این خاطر است که  فوتبال با آنارشیسم نیز همزاد است و برای‌ مترصدان هرج و مرج  یک‌ شیوۀ زندگی‌ است‌ که از آن دست‌ بر نمی ‌دارند. به طوری که می بینیم که با وجود افزایش‌ مراقبت‌ های پلیسی‌ در داخل‌ ورزش گاه‏ ها نیز، زد و خوردها و فحاشی ها به‌  بیرون‌  منتقل‌ می شود و...

اما صرف نظر از تاثیرات گوناگون فوتبال در جامعه امروز، تاثیر آن در نظام آموزشی نیز قابل تامل است. آموزش و پرورشی که پیش از این از هجوم باد سیاست و ایدئولوژی نیز در امان نماند، اکنون و علی رغم مقاومت در تقاضای تعطیلی روز شنبه، رسما به مدارس اجازه داده است تا امکان تماشای بازی ایران و ژاپن بین مدرسه و درست در روز اول هفته فراهم کنند تا بدین وسیله بچه ها ی اسیر در مدارس نتوانند در خیابان ها انقلاب کنند. این درحالیست که پایین بودن سرانه  ورزشی،در نظام آموزشی همچنان بیدا می کند.

جالب این که مدارس تیم حریف (ژاپن) سال هاست از زنگ ورزش به عنوان شروعی برای شکل دادن قهرمانان آینده ژاپن در المپیک و جهان بهره برده اند. ولی ورزش مدارس ما نه برای قهرمانی که بیشتر در راستای سلامتی و رفع کم تحرکی بچه ها دنبال می شود که آن نیز به خوبی انجام نمی شود و زنگ ورزش به درس های دیگر یا استراحت معلم و تفریح دانش آموزان، اختصاص داده می شود و ...

نقطه، سرخط!

  در هفته ای که گذشته طیف متنوعی از اخبار در فضای رسانه ای جامعه منتشر شد و هر کدام به فراخور توان رسانه ای متنفعان یا متضرران، بازتاب خاصی یافت.
یکی از اخباری که در عین مهم بودن بازتاب چندانی نیافت و اکثریت تحلیل گران سیاسی،اجتماعی و فرهنگی عامدانه از کنار آن گدشتند، خبر "تجدید فراش" سیاستمداری اصلاح طلب و مدیری صاحب سبک بود که از جمله معدود مدیران خوشنام آموزش و پرورش هم محسوب می شد.

به دو جهت بر خود لازم دیدم به این خبر بپردازم.
اول آن که فرد مورد نظر به نوعی منتسب به نظام تعلیم و تربیت و گفتمان اصلاح طلبی است و دوم این که قاطبه قلم به دستان، اصحاب و مدیران رسانه، از هر طیف،جناح و طبقه ای که باشند در یک ویژگی مشترک هستند و ان هم "مرد بودن"شان است.

مردان و گاها زنانی که سلطه نظام پدرسالارانه را پذیرفتند "تجدید فراش" را به عنوان یکی از هنجارهای اجتماعی می پذیرند.

پر واضح است که حکم شرع و نص قانون هم  موضع گیری آنها را بسیار قوی می کند.این گروه فارغ از شروط و الزامات شرعی مبنی بر رعایت "عدالت" و همچنین بازتاب عرفی، اجتماعی و فرهنگی چنین عملی، به صرف "مشروعیت شرعی" و "قانونی بودن" آن، بی سرو صدا از کنار آن گذشتند و یا در شاذ ترین موضع گیری آن را تصمیمی "شخصی" دانستند که ربطی به حوزه فعالیت سیاسی و اجتماعی "آقای سیاستمدار" ندارد لذا پرداختن به این بعد از زندگی "اقای سیاستمدار" را امری غیر اخلاقی دانستند.

اما من از منظر یک زن مسلمان ایرانی که بهترین سال های عمرم را در زندگی خانوادگی به عنوان همسر و مادر و در زندگی اجتماعی به عنوان یک معلم و فعال اجتماعی اصلاح طلب سپری کردم ، به چند دلیل نمی توانم این خبر تاسف بار را نادیده بگیرم.

۱- چنان که می دانید " بحران هویت" یکی از مهمترین چالش های پیش روی جامعه ماست.

نوجوانان و جوانان ایرانی در معرض بمباران فرهنگی رسانه هایی هستند که مغرضانه و بیرحمانه هویت ایرانی- اسلامی ما را هدف قرار داده اند و کیان"خانواده" به عنوان بنیادی ترین واحد اجتماعی،سیبل این تهاجم فرهنگی شده است.در همین راستا اهمیت و کیفیت روابط اعضای خانواده علی الخصوص زن و مردی که نقش همسری را نسبت به هم دارند به شدت زیر ضرب تبلیغات خوش ظاهر اما بدباطنی است که خارج از دایره خانواده قرار می گیرند. این روابط ظاهرا رنگ و بویی از "عشق" دارند ولی ماهیت شان "هوس" است و"خیانت". "خیانتی" که اربابان پول، قدرت و رسانه، "عشق" می نامندش حاصلی جز نفرت، خشونت و در بدترین حالت -خدای ناکرده - گناه و فروپاشی خانواده نخواهد داشت.
به"خیانت" یا "پشت پا زدن" مردی به تعهدی شرعی،قانونی و عرفی ،  آن هم در حالی که زنی، جوانی و متعالی ترین احساساتش را در نقش مادری و همسری به پای ان ریخته است، هر لباسی که بپوشانی یا با هر دلیل شرعی و قانونی هم توجیه کنی، باز غیراخلاقی است و به دور از عدالت و انصاف می باشد.
در این راستا جا دارد از آقای مدیر ارشدی که بسیاری از اهالی آموزش و پرورش او را شایسته مدیریت نظام تعلیم و تربیت ایران اسلامی می دانستند، پرسید که اقدام شما مبنی بر" تجدید فراش" چه پیامی به جامعه می دهد؟

آیا سرزدن چنین کاری از یکی از متولیان سابق و مدعیان فعلی دستگاه تعلیم و تربیتی که وظیفه اصلی اش معرفی الگوهای مناسب زیست اجتماعی و فرهنگی برای نوجوان ایرانی است، در راستای تحکیم خانواده و ارج نهادن به مقام شامخ مادری و همسری است؟

آقای مدیر سابق!

ای کاش می شد بازتاب این اقدام نسنجیده تان را در  همکاران زن تان در بدنه آموزش و پرورش می دید.

آقای مدیر سابق!

چه پاسخی دارید برای معلمان زنی که در کنار مادری و همسری،سال های جوانی عمرشان را عاشقانه و صبورانه کمر به تعلیم و تربیت آینده سازان ایران عزیز بسته اند و هیچ انتطاری جز حفظ کرامت انسانی و پاس داشت زحمات سال های جوانی شان در خانواده و مدرسه ندارند؟

۲- پایه های ایدئولوژیک گفتمان اصلاح طلبی بر نواندیشی دینی و قرائت های رحمانی از دین استوار است.از این منظر هر گونه اقتدارطلبی چه در حوزه خانوادگی و چه در حوزه اجتماعی قابل توجیه نیست.

سیاستمداری که کنش سیاسی خود را در چهارچوب اصلاح طلبی تعریف می کند چگونه می تواند در حوزه زندگی شخص خود اقتدارگرایی مطلق باشد ولی در مشی سیاسی نافی اقتدارگرایی جلوه نماید؟

آن چه در بالا آمد ابراز دغدغه زنان، مادران و همسران ایرانی در دفاع از حریم امن خانواده و پاس داشت کرامت انسانی و عواطف زنانی است که سال های جوانی و با نشاط عمر خود را به پای همسر،فرزندان و خانواده ای گذاشتند که چون جان برایشان شیرین است. نادیده گرفتن این حجم عظیم از عاطفه و احساس و پاکبازی با هر توجیهی که باشد پسندیده نیست.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

  جناب آقای وزیر

آشفتگی شاید محترمانه ترین واژه ای باشد که با آن بتوان اوضاع امروز آموزش و پرورش لرستان را با آن توصیف کرد ، نه به دلیل ضعف مدیر کل منصوب شما در لرستان  ،بلکه  به دلیل فشارهای وارده از جانب نمایندگان استان که مستقیم یا به واسطه  فرادستان وزارت خانه و نیز مسئولان ارشد اجرایی استان بر این نهاد نحیف و در حال احتضار وارد می شود .
هرچند رویکرد تعاملی با نمایندگان مجلس برای حمایت از برنامه های آموزش و پرورش که فرایندی منطقی و مطلوب برای به حداقل رساندن مشکلات آموزش و پرورش به شمار می رود به خصوص در دو سه سال گذشته با شدت بیشتری برای ماندن وزیر در مسند وزارت جای خود را به  کنار آمدن با نمایندگان و واگذاری عزل و نصب ها به ایشان که معمولا نه بر اساس برنامه محوری و شایسته سالاری که با هدف  تشکیل سبد رای  نمایندگان در سال 98 می باشد تغییر یافته و برخی معاونت ها به خصوص معاونت پارلمانی جنابعالی  که تعامل بیشتری با نمایندگان دارند، به جای ترغیب نمایندگان به کمک های حقوقی و قانونی به نفع آموزش وپرورشی که قادر به پرداخت سرانه ها نیست، برای دومین سال متوالی نتوانسته است اعتبار شیر مدارس را تامین کند و...  بیشتر اهتمام خویش را برای به حداقل رساندن ریسک " استیضاح " به عنوان یکی از مهم ترین دغدغه ها وزیر براین موضوع قرارداده است .

جناب آقای بطحایی هیچ جایگاه حقوقی روشنی برای دخالت نمایندگان در عزل و نصب ها پیش بینی نشده است
به نظر نمی رسد از اخبار آموزش و پرورش لرستان بی خبر باشید ،اگر هم نمی دانید بنده عرض می کنم خدمت تان  ؛ از آنجا که در سال 98 انتخابات مجلس شورای اسلامی پیش رو می باشد  و از ابتدای سال 98 عملا نمایندگان فعلی مجاز به اعمال فشار بر مدیران جهت تغییر و تحول مد نظر خویش نیستند و با توجه به آنکه معلمان و مجموعه آموزش و پرورش در همه ی این سال ها در انتخابات نقش براتعلی و پسران را ایفا کرده اند [خلاصه داستان این که براتعلی 11پسر داشت در مواقعی که گرفتاری پیش می آمد روی قدرت بدنی و زور بازو و.... آنها حساب باز کرده و استمداد می طلبیدند اما هرگاه مراسم جشن وشادی بود آنها را به سبب زیادی بودن تعداد به حساب نمی آوردند ،این حکایت به نظر خیلی شبیه اوضاع امروز آموزش وپرورش و دیگر دستگاههای دولتی است ] از همین الان مورد توجه جدی نمایندگان قرار گرفته اند ؛ لذا سعی و اهتمام نمایندگان این است تغییرات مدنظر خود را در سال جاری انجام دهند  .

شاهد مدعای نگارنده کمپین های مختلفی است که توسط معلمان برخی شهرستان های لرستان همانند بروجرد و الشتر در حمایت از مدیران فعلی راه اندازی شده  که به نظر مدیرکل محترم استان نیز دلیلی برای مخالفت و برکناری ایشان نمی بینند .

وزیر محترم آموزش و پرورش
معلمان از دخالت های فراتر از وظایف قانونی نمایندگان در آموزش و پرورش خسته اند !

از آموزش وپرورش در برابر نمایندگان مسئولانه عمل کنید نه وامدار گونه!

براساس نص صریح قانون اساسی ،  دو وظیفه اصلی برای نمایندگان پیش بینی شده است :

1- قانون گذاري (بررسي و تصويب طرح هاي قانوني خود نمايندگان، لوايح قانوني هيات دولت و طرح هاي مصوب شوراي عالي استان ها)
2-  نظارتي (حق سوال از رئيس جمهور و يا وزرا در باره وظايف آن ها، حق تذكر كتبي، استضاح رئيس جمهور و وزرا، حق تحقيق و تفحص، نظارت بر اجراي بودجه سالانه كشور، نظارت بر حسن اجراي قوانين)
براین اساس هیچ جایگاه حقوقی روشنی برای دخالت نمایندگان در عزل و نصب ها پیش بینی نشده است ،اما برخی اوقات ضعف وزیر و مدیران و یا علاقه مندی شدید ایشان به میزهای مثلا خدمت و ترس از استیضاح و برکناری  ،این فضا را فراهم می کند که آموزش و پرورش به عنوان تاثیر گذارترین دستگاه با داشتن حدود یک میلیون نفر معلم و بیش از 13میلیون نفر دانش آموز در اختیار نمایندگان قرار گیرد .

و سخن پایانی با وزیر محترم این که ؛
معاونت سیاسی  امنیتی استانداری لرستان در توئیتی پر مفهوم نوشته است  :

زمزمه هایی به گوش می رسد که باز هم می خواهند نحیفی را به مسلخ ببرند ،....آه کودکان مظلوم دیارم  ....که از فحوای کلام ایشان می توان این گونه استنباط کرد که خبری از راهروهای استانداری یا وزارت آموزش وپرورش  شنیده باشند مبنی بر به مسلخ بردن مدیر کلی که هنوز جوهر ابلاغ وی خشک نشده  است .

از جنابعالی انتظار می رود ضمن همراهی با معلمان و حمایت از مدیرکل آموزش و پرورش ، معاونان محترم را به جای اعمال فشار و دخالت در حوزه های مدیریتی استانی ترغیب به حمایت از مدیران جسور و توانمند نموده  و بر این نکته تاکید ورزید که نمایندگان محترم باید حامی معلمانی باشند که ایشان را آموزش داده  و در منصب نمایندگی قرارداده اند ،نه قیم و تصمیم گیر در امور اجرایی و انتصابات  و به قهقرا کشانیدن آموزش و پرورش .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه استان ها و شهرستان ها/

« انجمن اسلامی معلمان استان بوشهر » در نامه ای که خطاب به وزیر آموزش و پرورش نگاشته و برای صدای معلم ارسال گردیده است خواهان توجه ایشان به مطالبات و مشکلات این استان و نیز نظارت بر عملکرد مدیر کل آن شده است .

این رسانه آمادگی خود را برای اننشار پاسخ مسئولان اعلام می کند .

آذربایجان شرقی

پرده اول (تولد کوروش) :

تولد کوروش با افسانه های هندی و اروپایی عجین شده است.
هرودوت مورخ نامدار معتقد است که کوروش پادشاه هخامنشی بوده و حدود سی سال بین کمبوجیه اول و دوم حدود 600 سال قبل از میلاد بر بخشهایی از ایران کنونی از رود سند تا آناتولی حکمرانی کرده است.
در مقابل نیکلاس دمشقی معتقد است که پدر و مادر کوروش افرادی عادی و چادرنشین، و البته پدرش سارق حرفه ای و غیر هخامنشی بوده است.
به هر حال کوروش در زمان حکمرانی ابتدا حکومت مادها را در هگمتانه همدان برانداخت و در بهار سال 539 آهنگ فتح بابل نمود و بدون جنگ با کمک مردوک بابلی یهودیان را به کنعان بازگرداند.

استوانه کوروش در سال 1971 به زبانهای بین المللی ترجمه شده و نقل است که بدل منشور کوروش در تالار اصلی شورای امنیت و تالار قیومت نیویورک نصب شده است.

پرده دوم (کوروش جهانگشا) :

آنچه مسلم است کوروش نیز همچون سایر جهانگشایان بزرگ همانند چنگیزخان، اسکندر و تیمور و ... برای بسط و توسعه قلمرو فرمانرواییش دست به جنگهای خانمانسوز و ویرانگر زده است.
همان قدر که چنگیزخان در نزد ما خونخوار و وحشی به شمار می آید، به همان نسبت در بین مغولها منجی تمام عیار آسمانی و طلایه دار پیشرفت و توسعه برای جامعه مغولها می باشد. (دو روی متضاد سکه از منظر مخاطبان متفاوت) غ لذا کوروش نیز در بوته نقد و قضاوت دوگانه و کاملا متضاد (منجی آسمانی و جهانگشای عادل وارسته برای پارسیان و همین طور خونخواری وحشی و متجاوز به جان و مال ملل مغلوب البته بجز بابل) است.

یهودیان کوروش را مسیح از جانب یهوه / روحانیان بابل وی را برگزیده مردوک / رومیان او را شاهزاده ای بزرگ و سیاستمداری باهوش / اهالی آسیای میانه وی را خونخواری تمام عیار و متجاوزی ششدانگ و... می دانند.

آنچه مشهور است کوروش خود زرتشتی بوده و پرستشگر اهورامزد است و در فتوحاتش به سنت ها و ادیان ملل مغلوب به دیده احترام می نگریسته است. ما در پردازش تاریخ و نکوداشت شخصیت های مؤثر نباید در ورطه افراط و تفریط غوطه ور شویم. مطلق نگری صفر یا صد و افتادن در دام توهمات ملی گرایی و همچنین ندیدن نقش بی بدیل کوروش در برهه زمانی خویش نه تنها گرهی از مشکلات ما نخواهد گشود، بلکه خود مسبب کینه ها و نفرتها و توهمات بی پایان خواهد شد

پرده سوم (کوروش ذوالقرنین) :

برخی از یهودیان در عهد عتیق معتقدند کوروش ذوالقرنین (قوچ صاحب دو شاخ) و پادشاه پارسیان و مادها است.
علامه طباطبایی معتقد است هرچند اشکالات جدی به دوران جوانی کوروش وارد است، ولی ذوالقرنین بودنش قابل قبول تر است.
مایل اچ هارت معتقد است کوروش 87 امین فرد تاثیرگذار در تاریخ است.به قول دکتر شریعتی فردوسی در شاهنامه گرانسگش در خصوص کوروش و هخامنشیان کلاً ساکت و خاموش است، هرچند عده ای سعی در القاء کوروش بودنِ  کیخسرو دارند.
البته هستند منتقدانی فارس زبان همچون پورپیرار که کلیت کاخ های عظیم مجموعه پاسارگاد را دست ساخته یهودیان با تکمله پهلوی دانسته و تاریخ هخامنشیان را با استنادات خاص خود به زیر رادیکال می برد و جالب تر آنکه هنوز به جز فحاشی و اطلاق نسبت جاسوسی و خائنی به وی جواب علمی و متقنی به ایرادات امثال پورپیرار داده نشده است.

احمدی نژاد نیز معتقد بود کوروش جوانی نجیب و بسیجی واقعی زمانش بود!

پرده چهارم (مرگ و آرامگاه کوروش) :

عده ای معتقدند آرامگاه کوروش در یک کیلومتری جنوب غربی کاخهای پاسارگاد است. در حالیکه اولین بار در سال 1818 کرپورتو جهانگرد و دیپلمات انگلیسی حدس زد که (مقبره مشهد مادر سلیمان) ممکن است همان گمشده تاریخ، آرامگاه کوروش باشد.ولی با توجه به داستان مرگ و جداشدن سرِ کوروش به دست آنا تومروس در آسیای میانه و انداختن سرش در خیک پر از خون انسانی و انتقال جنازه به مسافت بیش از 3000 کیلومتر (از آرال تا پاسارگاد) با چارپایان آنهم در بستر شکستی سنگین با 200 هزار کشته از آناتومروس ترک باید به آرامگاه کوروش با شک و تردید نگریست.

چرا که حداقل یک ماه زمان لازم است تا چاپارهای آنروز بتوانند با امکانات آن زمان، جنازه متلاشی کوروش را از بین لشکر پیروز آناتومروس به سلامت به پاسارگاد برسانند.

پرده آخرکوروش نیز به سان خیلی از پادشاهان موثر و بزرگ ایران زمین (همانند نادر شاه افشار، شاه اسماعیل، شاه عباس کبیر و ...) در گسترش، انسجام و اتحاد ایران خدمات و زحمات زیادی را متحمل شده است. همانطور که اگر نبود فداکاری شاه اسماعیل جوان، الان چیزی به نام ایران در صفحه روزگار معنا نداشت.

ما در پردازش تاریخ و نکوداشت شخصیت های مؤثر نباید در ورطه افراط و تفریط غوطه ور شویم. مطلق نگری صفر یا صد و افتادن در دام توهمات ملی گرایی و همچنین ندیدن نقش بی بدیل کوروش در برهه زمانی خویش نه تنها گرهی از مشکلات ما نخواهد گشود، بلکه خود مسبب کینه ها و نفرتها و توهمات بی پایان خواهد شد.

و مخلص کلام اینکه توسعه نیافتگی و ناکامی های تاریخی ما با بزرگ نمایی و یا تخفیف شخصیت هایی چون کوروش تسکین نخواهد یافت و حلقه های مفقوده توسعه نیافتگی ترمیم نخواهد شد.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه رسانه/

دکتر علی شریعتی :

" سخت است حرفت را نفهمند ، سخت تر این است که حرفت را اشتباهی بفهمند .... " !

چندی پیش دو یادداشت در مورد حذف کراوات از سردیس دکتر علی شریعتی در دانشگاه فرهنگیان شهر ساری در صدای معلم منتشر گردید . ( این جا ) و ( این جا ).

« قربان اسلامی راد » سرپرست پردیس دکتر شریعتی مازندران در سایت دانشگاه فرهنگیان به این موضوع واکنش نشان داده است .

آن چه در این جوابیه شفاف و آشکار نیست آن است که رئیس این پردیس در بند یک عنوان می کند :

" موضوع قرارداد منعقده طراحی، ساخت و نصب سردیس دکتر شریعتی ( شامل سر و گردن) بوده است که طراح بر اساس خواسته پردیس و مفاد قرار داد عمل نکرده است. "

اما بعدا پیمانکار را به عدول از مفاد اولیه قرارداد متهم کرده و می نویسد :

" حذف کراوات از سردیس دکتر شریعتی در محلِ نصب، تلاش پیمانکار برای تامین نظر پردیس بوده است که به علت غیر واقعی بودن و تفاوت با انتظارات اولیه پردیس مورد تائید واقع نشد ... "

احتمالا منظور رئیس دانشگاه فرهنگیان از عدول و تخطی از قرارداد این بوده است که چون کراوات در بخش " سینه " از بدن مرحوم دکتر علی شریعتی قرار گرفته است اساسا نباید طراحی و ساخته می شد و البته مدعای این نظریه صدای معلم عکسی است که در این دانشگاه از دکتر علی شریعتی منتشر کرده است !

گروه رسانه/

تحصن و یا اعتصاب معلمان در روزهای 22 و 23 مهر ماه انعکاس چندانی در رسانه های داخلی نداشت .

« صدای معلم » نخستین رسانه ای بود که این اعتراضات را پوشش داد . ( این جا )

برخی از نمایندگان مجلس مانند فاطمه سعیدی ( این جا ) و فریده اولاد قباد به اظهار نظر در این مورد پرداختند .

محمد مهدی زاهدی عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی درباره انتشار برخی از اخبار در خصوص اعتصاب و تحصن تعدادی از معلمان در شهرهای کشور گفته بود : من بی‌اطلاع هستم .

« سیدمحمد بطحایی » 24 مهر ماه در در حاشیه افتتاح مدرسه هفت کلاسه روستای حصار قاضی ورامین در جمع خبرنگاران بدون اشاره به جریان اعتراضی معلمان گفت : " حقوق و دریافتی معلمان مشکل مزمنی است که از گذشته وجود داشته به گونه ای که وضعیت معیشتی معلمان در سطحی نیست که بتوانند به صورت کامل همه فکر و ذکر خود را برای تعلیم و تربیت صرف کنند.
 شرایط اقتصادی معلمان به نحوی است که حقوق آن ها کفاف زندگی معمولی آن ها را نمی دهد و آنان مجبورند تا برای امورات زندگی ،شغل دوم و سوم اختیار کنند و یقینا به عنوان یک معلم نمی توانند همه انرژی و فکر خود را برای کار خود بگذارند... "

« حمیدرضا حاجی بابایی » که رئیس فراکسیون  تقریبا 100 نفره  فرهنگیان در مجلس دهم است همانند گذشته سکوت کرد .

« شبکه اطلاع رسانی دانا » که وابسته به جریان سیاسی اصول گرایان و  از مخالفان دولت است به تحلیل این اعتراضات پرداخته است .

از نکات مهم در این گزارش آن است که این سایت اشاره ای به هویت واقعی تشکل دعوت کننده یعنی " شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان " نمی کند .

همچنین در نشست هایی که تشکل های فرهنگیان با وزیر آموزش و پرورش برگزار کرده اند برخی تشکل های هم سوی این سایت اصول گرا مانند کانون تربیت اسلامی هم حضور داشته اند .

آذربایجان شرقی

لرستان