گروه اخبار/

محمود علیگو در خصوص وضع نظارت بر بوفه مدارس اظهار کرد: با توجه به برآوردها باید ۵۰ هزار مجوز برای بوفه مدارس صادر شود اما تاکنون حدود ۱۸هزار مجوز  صادر شده است که یعنی حدود یک سوم مدارس دارای مجوز هستند بنابراین در برخی مدارس که بدون مجوز هستند وجود خوراکی‌های غیرمجاز مشاهده می شود.

وی با اشاره به اینکه صدور مجوز قانونی است اما ابلاغ وزیر برای اجرایی شدن را ندارد، ادامه داد: از وزیر درخواست کردیم تا این ابلاغ انجام شود که از این طریق مدیران موظف باشند مجوز برای فعالیت بوفه های مدارس را مورد توجه قرار دهند.

قائم مقام سازمان دانش آموزی تصریح کرد: در سازمان دانش آموزی طرح بوفه سالم را داریم که هدف آن تامین تغذیه سالم برای دانش آموزان با خوراکی هایی مانند میوه است.

علیگو با اشاره به اینکه سازمان دانش آموزی مسئول صدور مجوز و کار مدیریتی برای بوفه است،  بیان کرد: معاونت تربیت بدنی هم با سازمان همکاری کرده و مسئول بهداشت بوفه ها بوده و در شرایط بروز اقدامی غیربهداشتی این معاونت می‌تواند فعالیت بوفه را متوقف کند و سازمان دانش آموزی لغو مجوز را انجام دهد.

وی افزود: برای بوفه های مجوزداری که خارج از ضوابط هستند سیاست های تنبیهی از قبیل تذکر، تعطیلی موقت و لغو مجوز در نظر گرفته شده است و هر زمان که اعلام تخلف از سوی معاونت تربیت بدنی و سلامت انجام شود، اقدامات نظارتی انجام می شود.

قائم مقام سازمان دانش آموزی یادآور شد: از امسال در فرآیند صدور مجوز امضای مسئول بهداشت منطقه هم باید در مجوز وجود داشته باشد تا مسئولیت نظارت بر کار تشدید شود. ( پانا )

پایان پیام/

به انسان ساز عالِم پیشگانی
هزاران بی حد از ما بس سلامی

چه علت گشته بی مهری بر اینان
بر این قشری ز جانب طرح ریزان

بر این قشری که فرهنگی عزیزان
بر این جان برکفان ، ایثارگر، هان

میان سختی گذر ایام خود را
به دخلی کم درآمد ، خرج غوغا

مسیر احیای این قشری به سختی
به تکریمی شوند احیا چه وقتی

میان تلمیذ و علم آموز تیره
به حدی تیره خاصم گشته چیره

چه باید کرد . دردی فقر ، درمان
رها از فرق ، تبعیضی رها هان

ترازو اجتماعی عدل بیمار
کمر خم در برابر خرج ای یار

به خالی جیبِ علم آموز خواهی
نگاهی افکنی شرمنده مانی

مخارج روز، افزون ، جیب ، خالی
به خالی جیب ، کسبی لا حلالی

به یک شغلی بباید زندگانی
عدالت اجتماعی یادمانی

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

  شاید در بسیاری از مناطق کشور اکنون چیزی به نام مدارس چرخشی و یا همان نوبت صبح و عصر وجود نداشته باشد اما هنوز در شهرستان کرج یکی از شهرستانهای پرجمعیت کشور تقریبا 100 درصد مدارس دولتی به صورت 2 نوبته اداره می شوند ضمن اینکه تراکم دانش آموز در کلاسهای درسی همچنان رقم بالایی را شامل می شود .
در این میان کمالشهر یکی از مناطق پرجمعیت کرج که زیر نظر آموزش و پرورش ناحیه 4 اداره می شود و یکی ازمناطق مهاجرپذیر، با رشد قابل توجه جمعیت روبه روست ؛ این عامل، عدم تناسب بین رشد قابل توجه جمعیت و فضای آموزشی را رقم زده است .
حال سخن نگارنده این است مدرسه ای زیبا در شهرک پیشاهنگی کمالشهر کرج که حالا خیر ساخته یا دولت ساخته است بماند ،با وجود اتمام کارهای ساختمانی و آماده افتتاح در پیچ وخم ادارات به خصوص شهرداری منطقه گیر کرده است و شهرداری باتوجه به قرائن و شواهد با استناد به ماده 100 مبلغ کلانی را احتمالا به اندازه کل هزینه های ساخت این فضای آموزشی برای پایان کار مطالبه گر است که شاید هم به حق باشد در صورتی که دانش آموزان آماده به تحصیل این شهرک در تمام مقاطع تحصیلی به دلیل کمبود فضای آموزشی یا ترک تحصیل می کنند یا برای ادامه تحصیل به مدارس مناطق دیگری می روند و دراین راه طبیعتا با مشکلات عدیده ای از قبیل مالی، ایاب و ذهاب و خطرات احتمالی دیگر مواجه خواهند بود .
در پایان امیدوارم مسئولین امر برای افتتاح این فضای آموزشی چاره ای بیاندیشند تا دانش آموزان این منطقه محروم از این مکان آموزشی بتوانند استفاده کرده و هیچ دانش آموزی بازمانده از تحصیل نباشد .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه استان ها و شهرستان ها/

نامه زیر  توسط یکی از « معلمان سمنانی » برای صدای معلم ارسال شده است .

این نامه خطاب به وزیر آموزش و پرورش نوشته شده است .

« صدای معلم » از پاسخ گویی اداره کل آموزش و پرورش سمنان و مسئولان وزارت آموزش و پرورش بر اساس اصل " پاسخ گویی و شفافیت " استقبال می کند .

چرا ما شهامت و جرأت برخورد با واقعیت ها را نداریم/ چرا ما باور نمی کنیم که این آموخته های آنان ، حال منفی یا مثبت ، از آموزش های ما در مدارس بیشتر است/ چرا ما باور نمی کنیم که بحران عدم کنترل و نفوذ خانواده ها به مدارس نیز سرایت کرده است/ ما دانش آموزان را با مجموع قوانین اِعمالی ، از خود رانده ایم و دانش آموز از نظارت خانواده نیز مانده است/ چرا ما به آزادی های بیان و عمل فرزندان و دانش آموزان خود احترام نمی گذاریم/ چه سلاحی برای یک مرکز آموزشی بهتر از قلم و اندیشه و تبادل افکار؟ پس زیبایی های مدارس ما به کجا رفته است/ بیایید به جای پنهان سازی واقعیت های جاری مدارس از همه سازمانها و محافل یرای مساعدت یاری بخواهیم/ بیایید باور کنیم که دانش آموزان ما در بحران عاطفه و وفا و صفا و صمیمیت ، ره به بیراهه می روند....

ناله سوز تو سعدی جگرم خونین کرد
قول حافظ چه پذیرم سخنم چونین کرد

مولوی را چه کنم آب حیات معنی
شاهراهی برود خط دلم کونین کرد

شهریار مَلک شهره آفاق یقین
سعدی شیخ اجل صائب شیرین بین کرد

محتشم هاتف و بیدل دل مجنون چه کنم
رودک و سعد شکار دل بی جونین کرد

آنکه فردوس برین نظم نظامی را خواست
این قدر فهم کند روح مرا سینین کرد

بیت حافظ غزل سعدی و تضمین ولی
روح داند که دو چشم سینه من رویین کرد

والیا فخر کنی سلسله علم و ادب
از رگ قلب تو بر صفحه دل جویین کرد

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

به‌ طور تقریبی نیمی از جامعه ایران با وجود داشتن توانایی کار نمی‌کنند؛ این موضوع را مرکز آمار ایران اعلام کرده است.

سالگرد قتل محسن خشخاشی دبیر بروجردی به دست یک دانش آموز و درس هایی که باید از این فاجعه بیاموزیم/ برخی فعالان معلمی می گویند خشونت در مدرسه دو سویه است و باید جنبش ضد خشونت در مدرسه راه انداخت/ اگر از موارد بسیار استثنایی بگذریم، خشونت در مدرسه یکسویه  است / همسنگ و همتراز کردن خشونت و خشم معلم و دانش آموز،جایگاه اخلاقی و تربیتی معلم را تا حد یک کودک تنزل می دهد/ بروز رفتارهای ناهنجار و اشتباه از سوی "متربی" عادی است ، اما معلم و مربی و ناظم و مدیر حق اشتباه ندارند/ کودکان اغلب نمی توانند احساسات خود را کنترل کنند، اما معلم مربی باید توانایی مدیریت احساسات مثبت و منفی خود را داشته باشند/ معلمی که در مقابل رفتار نسنجیده دانش آموز از خود بیخود می شود، باید از رفتن به کلاس محروم شود و نیاز به بازآموزی دارد/ خشونت معلم و مدیر و معاون علیه دانش آموزان، "قاعده" و خشونت دانش آموز علیه عوامل مدرسه "استثنا" است/  بیش از 80 درصد دانش آموزان حتی اگر بخواهند، به دلیل سن و جثه، امکان اِعمال خشونت فیزیکی علیه معلم و مدیر و معاون را ندارند/ برخی معتقد به نظم پادگانی و حاکمیت مطلق معلم و مدیر و ناظم در مدرسه و در عین حال طرفدار دموکراسی و آزادی بیان در فضای مجازی هستند/ خشونت دانش آموزان در برخی دبیرستان ها  و هنرستان ها علیه دبیران ابتدابه ساکن نیست بلکه واکنشی به رفتار عوامل مدرسه است/خندیدن، حرف زدن با بغل دستی، درس بلد نبودن، تند راه رفتن در راهرو ، دویدن در حیاط مدرسه، بلند صحبت کردن، زیاد حرف زدن،حاضرجوابی و وول خوردن و ...بی انضباطی و بی تربیتی نیست/ دانش آموزان ایرانی در مقایسه با دانش آموزان آمریکایی و اروپایی بسیار مطیع و سر به راهند/ فعالانی  که در همه زمینه ها وضع معلمان ایرانی را با معلمان غرب مقایسه می کنند، از دشواری کار معلمان در غرب هم بنویسند/  5 درصد معلمان امریکایی در مدرسه مورد تعرض فیزیکی قرار می گیرند/ دادن اختیار اخراج دانش آموزان متخلف  و معرفی آنها به پلیس و دادگاه جز در موارد جنایی با فلسفه تاسیس مدرسه در تضاد است/ مسئولِ مشکل معیشتی معلمان و یا کمبودهای مدرسه، دانش آموزان نیستند و کادر مدرسه حق ندارند دانش آموزان را بابت مشکلات خود تنبیه کنند/ معلمان باید خاطره همکار گرامی محسن خشخاشی را گرامی بدارند و با خانواده او ابراز همدردی کنند/ آموزش و پرورش باید حقوق مادی و معنوی بازماندگان این عزیز را به عنوان کسی که حین انجام وظیفه به قتل رسیده استیفا کند/ اقدامات صنفی پرخاشگرانه که عناصری از ضدیت با دانش آموزان، اولیا و روزنامه نگاران و حسادت نسبت به موقعیت سایرکارکنان دولت را در خود داشته باشد به منزوی شدن معلمان منجر خواهد شد/ مطالبات معلمان وقتی تبدیل به مطالبه اجتماعی موثر می شود که از حمایت دانش آموزان، اولیا و روزنامه نگاران و روشنفکران و سایر اقشار مردم برخوردار شود/ طرح پرخاشگرانه  مطالبات،  معلم را در چشم اقشار دیگر به عنوان یک موجود زیاده خواه و پرادعا می نمایاند/ اول معلم را در جایگاه واقعی اش در آموزش و پرورش با مجموعه ای از حقوق و تکالیف ببینیم و در همین چارچوب مطالبات او را پیگیری کنیم

ملتی که دم در ورودی هر ساختمان نیم ساعت تعارف می کنند که کی اول رد شود، چرا تمام کارهایش را با پرخاشگری و داد کشیدن پیش می برد؟ چرا وقت گیر کردن کارمان معذرت خواهی بلد نیستیم/ عذر خواستن اسلحه ی پس گردن ایرانی هاست و چه بسا یک پوزش چهار حرفی می تواند از مرگی چهارحرفی براثر نزاع جلوگیری کند و همه ما هر روز اخبار این نوع قتل ها را با آب و تاب برای هم تعریف می کنیم/ چرا نظام آموزشی و تربیتی ما همیشه می گویند: ادب آداب دارد اما هیچ گاه نمی گویند آدابش کدام است/ هدف از صبح تا ظهر نگه داشتن کودکان پشت صندلی ها خشک و چوبی یادگرفتن واریانس و انتگرالی نیست که همه عمر به کارش نمی آید بلکه مهیا کردن او برای ورود به جامعه ایست که آسیب پذیر بودن را دفع می کند/ پوزش و عذر خواهی تعارف نیست که مثل نقل و نبات خرج می کنیم. پوزش سوهانی است برای حذف تاول های استبدادهای کوچک فردی که بزرگ نشود، که سرایت نکند و متاسفانه خود بزرگ بینی ها باعث شده در قبال اشتباهات خود متکبرانه بایستیم که انگار اتفاقی نیفتاده است/ ما صبح تا شب در حال معذرت خواهی های بی دلیل هستیم که هدف مان خوب جلوه دادن و مبادی آداب بودن است. به دلیل کارکرد غیر واقعی و بی جایش باعث شده تأثیر اصلی اش را از دست بدهد/ لازم است دوباره فیلم را عقب برگردانیم و زیر نویس فیلم رفتارمان را اصلاح کنیم و به خودمان و فرزندان مان بیاموزیم تعارف و پوزش دو معقوله جداست.مدیران ما هم باید بیاموزند که پوزش فهمیدن میزان انحراف از جاده اصلی است نه کوچک شمردن خود