گروه اخبار/ وزير آموزش وپرورش در آستانه فرارسيدن سال نو پیام تبریکی صادر كرد.

يا مقلب القلوب و الابصار
يا مدبر الليل و النهار
با محول الحول و الأحوال
حول حالنا الي أحسن الحال

بهار فصل رستن است، فصل شكوفه  زدن ، فصل به غنچه نشستن درختان بي برگ و بار ديروز ، فصل سخاوت زمين و آسمان .
اين ايام ، ايام دگرگوني است ، كهنگي جهان به تازگي بدل مي شود، طبيعت نو مي شود ، و آدمي نيز به پيروي از طبيعت  تازه مي گردد. اين بهار با بهار معنويت رجب المرجب همراه شده  است .  
خداوند ياري كند كه در سال پيش رو با اتكا به عنايات حضرت حق منشا خير و خدمت براي جامعه ايران باشيم و بتوانيم انسان هايي را پرورش دهيم كه حرمت انسان را درك كنند و معناي وطن را بفهمند و خدمتگذار جامعه بزرگ جمهوري اسلامي ايران باشند.
 و بدانند كه  آباداني اين خاك  در گرو تلاش و تعهد و مسوليت تك تك ايرانيان است . به اميد سالي پر  خدمت با حالي خوش
 
  " امد بهار جانها اي شاخ تر به رقص اي"
ارادتمند
فاطمه مهاجراني

یک سال گذشت .

در این مدت سعی کردیم تا  بر اساس دو اصلی که قبلا تعریف و تبیین کرده ایم ؛ « تاسیس و تثبیت " تفکر انتقادی " و " گفت و گو "  به عنوان حلقه مفقوده در چرخه نظام تعلیم و تربیت » حرکت کنیم .

بدون تردید در این مسیر کوتاهی ها و خطاهایی نیز داشته ایم که امید داریم با همراهی شما فرهنگیان محترم به " نقاط قوت " تبدیل شوند .

« صدای معلم » مطابق روال هر سال در ایام نوروز تعطیل نیست و آماده پذیرش و انتشار اخبار ، گزارش ها و یادداشت های همکاران و همه مخاطبان محترم می باشد چرا که بر این باوریم یگانه راه خروج از بن بست ها ؛ فرهنگ کار ، نگاه مطالبه گرانه با تکیه بر قانون و حقوق شهروندی و مسئولیت پذیری تک تک شهروندان است .

از همین رو رویکرد و هدف عمده نظام آموزشی ما باید تربیت دانش آموزان بر اساس عنصر مهم " مسئولیت پذیری " باشد .

هر معلم که در نوروز سفر می کند می تواند پیکی برای انعکاس کاستی ها به منظور جبران و بهبود آن و نیز وقایع مثبت و قابل ذکر  جهت تقویت آن باشد .

« نوروز » فرصتی برای فراغت و بازیابی خویشتن و مرور گذشته و آمادگی برای آینده است .

« صدای معلم » این عید سعید باستانی را به همه ایرانیان به ویژه فرهنگیان و معلمان تبریک می گوید .

کلیپ زیر تقدیم شما همراهان مهربان می شود .

مستانه چون  بهار   
به نام آرام جان
جمله بی قرار ات در طلب قرار توست
عاشق بی قرار شو تا که قرار آیدت

این روزها که همه در تلاش و دوندگی اند بیشتر می توان در معنای ناب این بیت تامل کرد " جمله بی قراری ات در طلب قرار توست   عاشق بی قرار شو تا که قرار آیدت " این همه دوندگی و تلاش چنانچه با عطر نام او آغشته نباشد ،بسیار جانکاه است. تلاشی است برای نو شدن  اما غافل از آنکه که  کهنه تر می شویم .
 برگ هایی که در بهار سبز می شوند در تابستان چندان تیره و خاک گرفته اند که گاهی نمی توان  رنگ آنها را از خاکستری تیره یا سیاه تمیز داد، و دقیقا همان برگ هایی هستند که  در پاییز تن به باد مرگ می دهند و کف خیابان را پر می کنند و فرشی می شوند زیر پای عابران که اگر رهگذران فرصت کنند از صدای خرد شدن آنها مسرور می شوند و بسیاری از آنان حتی متوجه صدای خش خش برگ ها نیز نمی شوند .

قصه رویش برگها و بلوغ آنها در تابستان و  رنگین شدن آنها در پاییز یک مکرر بی تکرار است ، این چرخه می چرخد و می چرخد و درختان پشت سر هم رخت برگ بر تن می کنند و  رخت آنها رنگ عوض می کند تا در زمستان تن به سیلی برف و باد می دهند.

این چرخه فقط حکایت برگ و درخت نیست این چرخه حکایت من و شماست.
می دویم و می دویم ، فراموش می کنیم که از سبزی نازک برگ در بهار مسرور شدیم. آنقدر سرگرم هستیم که از تابستان فقط گرمای العطش و عرق ریزان آن را درک می کنیم.

پاییز هم با راه بندان های سنگین و غروب های زود هنگام خلق مان را تنگ تر می کند و زمستان که دیگر هیچ، با اندک برفی راه مان  قفل می شود و ما غصه دارتر.

حکایت ما و برگ بسیار غم انگیز است اگر فراموش کنیم که :

ما گدایان خیل سلطانیم
شهربند هوای جانانیم
بنده را نام خویشتن نبود
هر چه ما را لقب دهند آنیم ( سعدی )

و به همین دلیل است که ما به دنبال نام می گردیم چون بندگی را فراموش کرده ایم و آشفته می شویم، می ترسیم، دل به باد می دهیم که مباد چنین شود  و چنان شود ، نکند  در چشم بالادستان خوار شویم و یا ابهت ساختگی مان نزد فرودستان بشکند،  غافل از آن که :

تاج  کرمنا بر فرق سرت
طوق اعطیناک آویز برت                                   (مولانا )

ما در هستی نقش ، سهم و وظیفه ای داریم. نقش ما در هستی دویدن در پی نان و نام نیست، سهم ما از هستی درد و رنج و حسرت و حرمان نیست، وظیفه ما در هستی مهرورزی و عاشقی و بندگی است.

با " او " می توان پر و زیبا بود ،چندان پر  وزین که به کوهی استوار و سرافراز ماننده باشیم ، می توان مستغنی از غیر بود  و از هرچه بوی وابستگی و چسبندگی دارد رها شد، پس تا طالب بی قرار شود تا که قرار آیدت.
آغاز بهار 1397 انشاالله

گروه استان ها و شهرستان ها/ تاکنون نامه های مختلفی از مناطق و نواحی مختلف کشور مبنی بر اجبار نیروهای خدماتی به ارائه خدمات در مراکز اسکان فرهنگیان  برای صدای معلم ارسال شده است .

« صدای معلم » از وزارت آموزش و پرورش انتظار دارد تا بر مبنای قانون و احترام به حقوق شهروندی در این موارد پاسخ گو باشد .

  انسانها با افزایش جمعیت و گسترش شهرها جهت جلوگیری از تجاوزات دیگران به حریم زندگی خود یا مجموع دارایی هایشان ،مجبور به تدوین قوانین و مقرراتی شدند تا حریم فردی افراد در جامعه محترم شناخته شود و از هر نوع تَعدی به دور ماند. همۀ تلاش های بشر طی قرنهای بی شمار بر روی هم انباشته شد و تکامل یافت و از نسلی به نسل دیگر به عنوان میراث ارزشمند زندگی اجتماعی منتقل گردید.
وظیفه هر نسل پاسداشت جنبه های مثبت و عالی قوانین و مقرارت نوشته شده و اضافه نمودن موارد جدیدتر نسبت به شرایط زندگی روز می باشد.
اجرای قانون، متولیان خاص خود را دارد، اعم از قانون نویسان یا مجریان آن یا افرادی که با اِعمال اجبار اجتماعی ، مردم را وادار به تبعیت
از مفاد قانون می نمایند.
وجود ماده ها و تبصره های قانونی در یک کشور لزوما به معنای بی نقص بودن آنها نیست. تعریف قانون در کشور ما همیشه جامع و مانع نبوده است ، لذا عده ای شهامت یا مجوز دور زدن آنرا داشته اند. این همه لازمۀ زندگی متعالی انسانهایی است که فرهنگ در آن جامعه حرف اول و حتی آخر را می زند

مردم هیچ گاه به قانون کامل و بی نقص اعتراض نمی نمایند چون با عقل و منطق آنان هماهنگ است. اما زمانی که همه در برابر قانون از اصل مساوات و برابری بهره مند نشوند یا چراغ اجرای قانون خاموش باشد ، یا نوشتن قانون فقط برای طرح ادعای قانونمندی باشد اما از اجرای بندها و ماده ها و تبصره های آن خبری نباشد ،مردم به جوش و خروش بر می آیند و یا به قول عده ای به نالیدن می پردازند.

در این سایت عده ای نویسندگان را متهم به نالیدن می نمایند ، غافل از آن که ناله شرایط مستأصل شدن مردم از تداوم بی قانونی است. نالیدن سایش  تدریجی قطعه آهنی است که بُرش کامل آن نیاز به زمان طولانی دارد.

وقتی متن قانون ناقص است یا قانون نوشته شده اجرا نمی گردد یا در مورد گروهی خاص اِعمال می گردد ، موجبات نارضایتی و برانگیختگی مردم یا گروه های شغلی خاص می شود. برای ما ایرانی ها جمله غلطی را فرهنگ سازی کرده اند که بیان آن جمله برای عده ای رنگمایه روشنفکری محسوب می شود:

جمله حق گرفتنی است نه دادنی !!

 کودکان و دانش آموزان خود را با فرهنگ قانون و قانونمداری درست و بیشتر آشنا سازیم امروز زمان اصلاح باور دیروز فرا رسیده است و حتی شاید خیلی دیر هم شده است و آن این که حق داشتنی است نه گرفتنی است و نه دادنی. به مثابه همان دلایل زندگی بشر در ابتدای گسترش شهرها مردم باید دارای حق و حقوق شهروندی و ملی باشند.

بیان جمله نادرست معروف حق گرفتنی است نه دادنی ، همانند بازی ما بزرگترها با کودکان است که چیزی را در دستانمان محکم می گیریم و به کودک خود یاد می دهیم که اگر می توانی بیا بگیر !!! تلاش و کوشش و جنبش کودک با دنبال کردن ارتفاع دست شما یا مسیر رفته شما برای گرفتن حق آغاز می شود و او یاد می گیرد که باید مبارزه کرد ، باید قانون را دور زد تا حقی را که حداقل تصور اوست به دست آورد.

داشتن حق نیازی به مبارزه و قلمفرسایی و تقاضا و تمنایی ندارد. وظیفه هر دولت این است که حق و حقوق را عادلانه سر جای خود بچیند و مردم بر اساس حقوق شهروندی از آن بهره مند شوند. این همه لازمۀ زندگی متعالی انسانهایی است که فرهنگ در آن جامعه حرف اول و حتی آخر را می زند.

در جامعه ما به جای ترویج و تقویت فرهنگ راستی ها و درستی ها ، آهنگ مبارزه برای یافتن و گرفتن حق به صدا در می آید و جالب آن که به دلیل اِعمال اجبار اجتماعی ، چنین افرادی طی مبارزه برای گرفتن حق ، عنوان قانون شکن می یابند.

امید که مسئولین امر در جهت تقویت لایه های پنهان قانون در قانون اساسی کشور و همچنین سایر قوانین تخصصی و حرفه ای اهتمام جدی اتخاذ نموده و فرهنگ پاسداری و غنای حقوق شهروندی را در تمامی مراکز آموزشی به نسل های آینده صحیح و منطقی فرا دهند.
آنچه که ملت را قانونمند می سازد فرهنگ یک جامعه است نه اجبار فیزیکی و آنچه که فرهنگ را غنی می سازد آموزش است .
کودکان و دانش آموزان خود را با فرهنگ قانون و قانونمداری درست و بیشتر آشنا سازیم.
حق داشتنی است نه دادنی و نه گرفتنی.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

سوار باد پیمایان ز مقصد سوی یار آید
به زلف مشک نابش بسته گویی و به دار آید

الا ای باد فروردین دلت خوش باد و رویت خند
که قند لب شکر روزی چو سروستان نگار آید

از این صحرای خونین دل رمیده آهوی وحشی
بهارم جلوه رویم به یک آهم سوار آید

شکستی استخوان چونان که تار پرده ای بشکست
خمار آلوده چشمم نوایی آشکار آید

در این زندان تن گشتم پلاسیده چو یک ارزن
که شاید مرغک راهم به دیده اشکبار آید

پرنده مرغک جانم چه شد ماندی به دور از من
شکستی بند بندم را که یارم سوگوار آید

در این بستان سرای عشق نمودی جلوه حُسنت
که شب از روز نشناسم به غمخواری بهار آید

عید سعید نوروز بر همگان مبارک باد .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

کردستان

تهران

در نیمه اسفندماه سال 1395 بخشنامه ای به مدارس ارسال گردید که در آن چنین آمده بود :

متاسفانه جز اخبار رسمی که برخی رسانه ها از همدیگر کپی پیست کرده بودند چیز مهم و یا درخوری نیافتم  به پیوست تصاویر بخشنامه 23 / 710 مورخ 10 / 12 / 95 وزارت متبوع و 55 / 170802 تاریخ 11 / 12 / 1395 اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران در خصوص تعیین بدهی کسورات سنوات غیررسمی ( خدمت زیرپرچم و حق التدریس تمام وقت و... ) جهت اطلاع و اقدام لازم ارسال می گردد .

در این بخشنامه از معلمان خواسته شده تا پایان سال 1395 درخواست کتبی خود را جهت پرداخت به کارشناسی امور اداری تحویل نمایند .

در واقع ، « سازمان بازنشستگی کشوری » از « وزارت آموزش و پرورش » خواسته بود تا نسبت به " به  روز رسانی " کسورات مربوط به صندوق بازنشستگی کارمندان تحت پوشش خود اقدام کند .

در این راستا ازدحام فراوانی در ادارات کارگزینی مناطق شکل گرفت .

معلمان زیادی برای تعیین تکلیف آمده بودند تا در زمان بازنشستگی به مشکل برنخورند .

سید محمد بطحایی اول هفته ای که گذشت در نشست فراکسیون مستقلین ولایی مجلس شورای اسلامی چنین می گوید : ( این جا )

صندوق بازنشستگی به استناد مصوبه سال 94 مجلس معتقد است معلمان حق‌التدریسی که سال‌های گذشته برای آموزش و پرورش کار کردند، برای پرداخت سابقه سنوات خود باید حق بیمه را به نرخ روز و 24 درصد پرداخت کنند.
وی ادامه داد: آموزش و پرورش در مذاکراتی که با سازمان اداری و استخدامی انجام داد، توانست نامه‌ای مبنی بر اینکه مصوبه مجلس در مورد معلمان پاره وقت بوده است نه تمام وقت از این اداره دریافت کند اما صندوق بازنشستگی پس از ارسال این نامه به رأی وحدت رویه دیوان عدالت اداری در این زمینه استناد کرد. اتخاذ چنین تصمیمات فی البداهه ای در سایه ناکارآمدی سیستم اداری و مالی وزارت آموزش و پرورش با توجه به این که حدود یک سوم کارمندان دولت را وزارت آموزش و پرورش تشکیل می دهند راه حل منطقی برای خروج از بحران ورشکستگی و یا کاهش مشکلات نیست
وزیر آموزش و پرورش خاطرنشان کرد: دیوان عدالت اداری در یک رای وحدت رویه به صندوق بازنشستگی اعلام کرد که معلمان تمام وقت نیز باید حق بیمه را 24 درصد پرداخت کنند؛ آموزش و پرورش در این زمینه مذاکرات بسیاری انجام داده است و هیات عمومی باید در این زمینه رای مناسبی دهد تا رای وحدت رویه بشکند.
وی تصریح کرد: این ظلم بزرگی است که معلمان زحمت کش ما به جای پرداخت 700 هزار تومان، 50 میلیون پرداخت کنند و امیدواریم این مشکل به زودی رفع شود.

متن ماده الحاقی به قانون تعیین تکلیف استخدامی معلمین حق التدریسی و آموزشیاران نهضت سوادآموزی در وزارت آموزش و پرورش مصوب 15 / 7 / 1388 به شرح زیر است:

معلمان حق التدریسی که به استخدام آموزش و پرورش درآمده اند و تا زمان لازم الاجرا شدن این قانون در وزارت آموزش و پرورش اشتغال دارند می توانند به منظور احتساب سابقه خدمت ایام حق التدریس که به تایید وزارت آموزش و پرورش می رسد در سوابق خدمت و بازنشستگی، سهم خود و دولت را به صورت نقد (یک جا) یا اقساط به طور کامل پرداخت نمایند.

صندوق های بازنشستگی نیز پس از دریافت اقساط موظف به احتساب سوابق مذکور در بازنشستگی واجدان شرایط می باشند.

تبصره 1- مدت پرداخت اقساط معادل سابقه خدمت قابل احتساب هریک از معلمان می باشد.

تبصره 2- مبنای پرداخت حق بیمه یا بازنشستگی حداقل حقوق یا دستمزد سال لازم الاجرا شدن این قانون است.

نخست آن که ؛ درصدی را وزیر آموزش و پرورش اعلام کرده است ( 24 درصد ) با درصدی که سازمان بازنشستگی اعلام کرده است ( 5 / 22  درصد) متفاوت است .

مبناي پرداخت کسور بازنشستگی ، حداقل حقوق یا دستمزد سال لازم الاجرا شدن قانون  ( 1396به میزان   000/ 350 / 10  ریال ) می باشد .

الف -  تعیین کسور بازنشستگی مشمولین تحت پوشش صندوق بازنشستگی کشوري :

مبلغ کسور به ریال = مدت سنوات به ماه × درصد 000/ 350 / 10  × 5 / 22

مبالغی که ادارات کارگزینی برای این دسته از معلمان تعیین کردند ارقام نجومی بود و البته خارج از توان آنان .

به همین خاطر معلمان زیادی به دیوان عدالت اداری شکایت کردند و البته محیط ادارات آموزش و پرورش هم تا حد زیادی " تنش آلود " گردید .

دومین پرسش آن است که این رقم 5 / 22 درصد از کجا آمده است ؟

اگر این معلمان به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمده اند همانند سایر معلمان باید مبنا 9 درصد باشد و مابقی باید توسط دولت پرداخت شود .

آیا سازمان های بازنشستگی قادر به تحصیل و یا دریافت این " ما به التفاوت "  از دولت نیستند و فقط زورشان به معلمان رسیده است ؟

این که وزیر آموزش و پرورش عنوان کند که به معلمان ظلم شده است و برای حل مشکل ابراز امیدواری کند توجیه  کوتاهی وزارت آموزش و پرورش در انجام وظایف قانونی خود خواهد بود ؟

و اما بخش طنز و تلخ این ماجرا در مورد نحوه محاسبه دوران بلاتکلیفی فارغ التحصیلان مراکز تربیت معلم است .

اداره بازنشستگی و موظفین آموزش و پرورش شهر تهران در بخشنامه شماره  225 / ص / 25505 به تاریخ 3 / 5 / 1396 چنین می گوید :

با عنایت به رای وحدت رویه شماره 153 مورخ 12 / 3 / 1387 هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره نحوه محاسبه دوران بلاتکلیفی فارغ التحصیلان مراکز تربیت معلم اشعار می دارد :

همان گونه که در پاسخ به نامه شماره  86426 / 710 مورخ 12 / 5 / 94 اداره کل امور اداری و تشکیلات وزارت آموزش و پرورش اعلام گردیده ، « بر اساس رای مزبور تاریخ استخدام قطعی افراد مور بحث به رعایت سایر مقررات به تاریخ بعد از فراغت از تحصیل اصلاح و سپس ایام بلاتکلیفی آنان طبق مقررات جزء سنوات خدمت دولتی محاسبه می گردد . »

بدیهی است با اصلاح حکم کارگزینی استخدام قطعی افراد و نیز به تبع آن سنوات خدمت کارمند ، ما به التفاوت کسور بازنشستگی جاری ( سهم مستخدم و کارفرما ) می بایست پرداخت گردد و به هیچ عنوان ایان بلاتکلیفی مورد بحث به عنوان سابقه خدمت غیررسمی موضوع ماده 85 قانون استخدام کشوری برای تعیین بدهی قابل تعریف نمی باشد و لذا استفاده از فرم تعیین بدهی کسور خدمت غیررسمی برای ایام مزبور موضوعیت ندارد .

اضافه می نماید ایام مورد بحث به عنوان تجربه برای ارتقاء گروه یا طبقه قابل محاسبه نمی باشد . "

در واقع سازمان بازنشستگی با این بخشنامه خواسته است تا بر خلاف تعهدات قانونی وزارت آموزش و پرورش که ایام تحصیل این دانشجو معلمان را جزء خدمات قابل محاسبه در بازنشستگی قلمداد کرده است و بابت آن از حقوق شان در آن زمان کسر گردیده است دوباره و بر اساس چیزی که سازمان بازنشستگی " به روز رسانی " کسورات خوانده است دوباره این معلمان را بدهکار کرده و مبالغی را از آنان بستاند !

هر چند در بخشنامه شماره 55 / 188705 به تاریخ  11 / 11 / 1396 این گونه عقب نشینی کرده و به این صورت اصلاح می شود :

3- در اجرای قانون متعهدین خدمت مصوب 8 / 3 / 69 مجلس شورای اسلامی ، متعهدین خدمتی که بعد از این تاریخ به استخدام آزمایشی درآمده و سابقه مذکور برای آنان لحاظ گردیده ؛ کسورات ایام تحصیل از دی نفعان کسر شده و نیازی به واریز مجدد کسور نیست .

سومین پرسش و البته کانون اتهام متوجه وزارت آموزش و پرورش و تشکیلات اداری آن است که چرا در این زمینه درست عمل نکرده است ؟

گزارش ها و اخبار حاکی است حتی سازمان بازنشستگی  از فارغ التحصیلان مراکز تربیت معلم که مربوط به اواخر دهه 60 و  دهه 70 می شود خواسته بود تا صورتحساب و یا ریز کسورات مربوط به بیمه و صندوق بازنشستگی را تحویل این سازمان دهند .

این در حالی است که سوابق بیمه و بازنشستگی این دسته از معلمان هر 10 سال امحاء می شود و عملا امکان دسترسی به آن وجود ندارد .

این همه تشکیلات و کارمند در بخش اداری وزارت آموزش و پرورش به چه کاری مشغولند که در حال حاضر " سازمان بازنشستگی " در مقام طلبکار ظاهر شده است ؟

معلمانی که بر اساس بخشنامه اول اقدام به واریز مبالغ کرده اند و بعد بخشنامه اصلاح شده است تکلیف شان چیست ؟

البته صندوق بازنشستگی پاسخ این پرسش را داده است :

" دستگاه اجرايي بايستي نسبت به تنظيم فرم استرداد اشتباه واريزي (فرم شماره ۱/۳) دستورالعمل شماره ۹۹۸۰ مورخ 23 / 2 / 1380  صندوق بازنشستگي كشوري اقدام و همراه بامدارك مثبته به صندوق بازنشستگي كشوري (مديريتهاي استاني) ارسال نمايد. " ( این جا )

چقدر باید وقت ، انرژی و اعصاب معلمان در این رفت و آمد ها اتلاف شود ؟  به نظر می رسد  معلمان در مجموع  با " رسانه " بیگانه بوده و برخی از آنان نیز  در جهت تامین منافع فردی خویش جز " دیوان عدالت اداری " راهی دیگر نمی شناسند

نکته جالب توجه آن است علی رغم صراحت قانونی این بخشنامه در مورد بند 3 مبنی بر عدم نیاز به واریز مجدد کسورات باز هم ادارات کارگزینی فرمی تسویه برای این دسته از معلمان تنظیم کرده و مبالغی از آنان ستانده شده است !

اگر ادارات آموزش و پرورش مکانیزه شده و دارای سیستم اتوماسیون اداری و... هستند چه نیازی است که تک تک معلمان را به اداره کشانده و آنان را مشغول " کاغذ بازی " کنند ؟

مگر در سیستم رایانه سوابق کامل کارمندان وجود ندارد ؟

حتی این سیستم اداری باید بتواند هوشمندانه این سوابق را احصا و در پنل هر معلم قرار دهد تا هر کسی تکلیف خود را بداند .

آیا این گونه رخدادها دلیلی محکم برای فشل بودن و ناکارآمدی سیستم اداری وزارتخانه نیست ؟

سخن آخر :

صندوق های بازنشستگی وضعیت خوبی ندارند و می توان گفت ورشکسته اند .

" ... بحران ورشکستگی صندوق‌های بازنشستگی در حال حاضر یکی از چالش‌های اساسی اقتصاد ایران است. تمامی صندوق‌های بازنشستگی کشور با مشکلات ساختاری، مالی و مدیریتی روبه رو هستند. حتی بعضی از این صندوق‌ها، به آخر خط رسیده‌اند. ۷۶ درصد مستمری‌های صندوق بازنشستگی کشوری را دولت پرداخت می‌کند. به بیانی از هر ۱۰۰ نفر که تحت پوشش صندوق هستند، ۷۶ نفر مستمری خود را از دولت دریافت کرده‌اند.

آیا این گونه رخدادها دلیلی محکم برای فشل بودن و ناکارآمدی سیستم اداری وزارتخانه نیست ؟ به نظر می رسد در وهله اول باید نسبت به اصلاح فرآیند صندوق‌ها برای ایجاد حکمرانی خوب در راستای تحقق اصول شفافیت و پاسخگویی اقدام شود؛ به بیان دیگر باید تدبیری برای افزایش پاسخگویی و شفافیت فعالیت‌های بیمه‌ای و اقتصادی صندوق‌ها اندیشید و سپس به اصلاحات پارامتریک فکر کرد و قوانین و مقررات موجود را درخصوص سن بازنشستگی، سابقه بیمه لازم برای دریافت مستمری، ضریب انباشت و… بازبینی کرد به عنوان مثال باید قوانین سختگیرانه‌تری در مورد بازنشستگی‌های زود هنگام وضع کنیم. ( اعتماد )

بررسی‌ها نشان می‌دهد که در ۴ دهه گذشته ۲۸ تصمیم مانند بازنشستگی پیش از موعد، اجرای قانون خدمات کشوری و… بدون درنظر گرفتن هزینه اجرا اتخاذ شده که حدود ۴۳۰ هزار میلیارد تومان هزینه به صندوق‌های بازنشستگی تحمیل کرده‌اند که عملا آنها را در مسیری قرار داده که به وضعیت امروز منتهی می‌شد ... ( این جا )

اتخاذ چنین تصمیمات فی البداهه ای در سایه ناکارآمدی سیستم اداری و مالی وزارت آموزش و پرورش با توجه به این که حدود یک سوم کارمندان دولت را وزارت آموزش و پرورش تشکیل می دهند راه حل منطقی برای خروج از بحران ورشکستگی و یا کاهش مشکلات نیست .

در حالی که مشغول جمع آوری مستندات و نگارش مطالب فوق بودم به سوابق و یا پیشینه این مساله مراجعه کردم .

متاسفانه جز اخبار رسمی که برخی رسانه ها از همدیگر کپی پیست کرده بودند چیز مهم و یا درخوری نیافتم .

با آن که تعداد قابل توجهی از معلمان درگیر این مساله بودند اما مطلبی در این زمینه نیافتم .

به نظر می رسد  معلمان در مجموع  با " رسانه " بیگانه بوده و برخی از آنان نیز  در جهت تامین منافع فردی خویش جز " دیوان عدالت اداری " راهی دیگر نمی شناسند .