" خانواده ایرانی غالبا به طریقی بسیار عجیب و بدون توجه به بدیهی ترین حقایق زندگی تشکیل می شود . درباره سازمان خانواده ایرانی بدون مقدمه چینی باید گفت که متاسفانه غالبا  بر پایه صحیح و سالمی قرار ندارد .... (  91 – 90 )

در مدارس ما ، مثل خانواده مان ، معمولا رعایت اصول اساسی تعلیم و تربیت نمی شود و ما سازمان ها و برنامه هایی را که مدت هاست از ماهیت و معنی واقعی خود دور افتاده اند  به عنوان روش تعلیم و تربیت خود حفظ کرده ایم .

در مدارس ما نیز متاسفانه نقش غلط خانواده دنبال می گردد و عواطف و احساس نامناسبی  که از خانواده سرچشمه گرفته ، تقویت و تشدید می شود ... ( 152 – 151 ) "

قبل از تغییر نظام آموزشی و شروع نظام ترمی کم تر کسی فکر می کرد که روزها و شاید هفته های پایانی سال همیشه جز بحث انگیزترین موضوعات در میان آموزش و پرورشی ها و بخش بزرگی از جامعه باشد .

مدرسه ای که شاد بوده و محیط زندگی واقعی برای دانش آموزان و حتی معلمان باشد نیازی ندارد که برای حضور آنان به ابزارهای تنبیهی و تهدید تمسک بجوید قدیم در اسفندماه ثلث دوم برگزار می شد و همه به نوعی تکلیف خود را می دانستند .

اما با استقرار نظام جدید یکی از چالش های نظام آموزشی به ویژه در آموزش دولتی ، تق لق شدن مدارس و یا به قولی نیمه تعطیل شدن و حتی تعطیلی برخی مدارس شد .

روزهای پایانی هر سال شاید برای برخی از معلمان سخت ترین روزهای سال باشند .

مدیریت در کلاس هایی که دانش آموزان اکثرا بدون انگیزه کافی و صرفا با تهدید عوامل آموزشی و فشار خانواده ها در کلاس حضور پیدا می کنند برخی اوقات به یک " بحران " تبدیل می شود .

هر چه به پایان سال نزدیک تر می شویم اضطراب و استرسی که در جامعه به وفور و بیش از حد نرمال رویت می شود به دانش آموزان منتقل می شود و دانش آموزان نیز این حالت را به کلاس و دوستان خود و محیط مدرسه منتقل می کنند .

در این زمینه ذکر این نکته لازم است که خانواده ها اکثرا شناختی  از الگوهای درست و علمی در زمینه " حل مسائل " ندارند و در این زمینه آموزش لازم را هم ندیده اند و به علت همین نقصان در فراگرفتن " سواد های لازم " این بحران ها به " مدرسه " منتقل می شوند و جالب آن که در  نظام آموزشی ما و  بسیاری از مدارس هم در این زمینه وضعیت بهتر و یا مناسب تری نسبت به خانواده ها ندارند و مشکلات و بحران ها در " رفت و برگشت " و یا " بومرنگ " وقفه ناپذیر بین دو محیط پاسکاری می شوند ! آیا منظور از مدرسه شاد فقط کم کردن وزن کوله پشتی دانش آموزان و یا برداشتن آزمون الک کردن دانش آموزان است ؟

معلم در کلاس با دانش آموزانی رو به رو می شود که انگیزه لازم را برای حضور در کلاس درس ندارند و بارها اتفاق افتاده است که معاونین مدرسه به جد لیست غایبین هر کلاس را در همان زمان نخست استخراج کرده و با تلفن های متوالی دانش آموزان را به کلاس می کشانند .

برای نمونه به پیام تلگرامی زیر که توسط یکی از مدارس برای دانش آموزان و خانواده ها ارسال شده است توجه کنید :

" اطلاعیه مهم

آخرین هشدارها در واپسین روزها ‼

برای بچه هایی که بقیه را با روش های مختلف از قبیل تهدید و ارسال پیام های تلگرامی و.. به نیومدن تشویق می کنند یا به دروغ می گویند معلمان درس نمی دهند  ( اسکرین شات. این پیام ها برامون اومده) به هرحال عقوبت و مکافاتی هست.

اینکه برخی غیرمسئولانه وقت کلاس را به هدر ببرند و باخیال آسوده  تیپ حق به جانب بگیرند از نظر ما غیرممکن است . کسر نمره انضباط و اخراج موقت و عدم ثبت نام در سال آینده و ممانعت از ورود به مدرسه و کلاس تا روشن شدن وضعیت و.... از جمله تنبیهات در نظر گرفته شده است که در شورای مدرسه به تصویب رسیده است .

لطفا نسبت به تحصیل خود جدی باشید . "

دانش آموزانی که هم با روز و اجبار و علی رغم میل خویش در مدرسه حضور پیدا می کنند معمولا حداکثر سعی و تلاش خود را برای اخلال و ابراز مخالفت با سیاست ها و روش های اعمال شده توسط مدرسه به عمل می آورند و این جاست که کار معلمان سخت تر از گذشته نمود پیدا می کند .

از سوی دیگر  در اکثر مدارس و ادارات آموزش و پرورش نیز برنامه خاصی و یا ویژه ای متناسب با این روزها دیده نشده است .

تنها کاری که وزارت آموزش و پرورش مطابق روال و سنت هر ساله خود انجام می دهد ارسال بخشنامه ها و خط و نشان و کشیدن برای مدارس و مدیران آن ها برای باز نگاه داشتن مدرسه تا پایان سال می باشد .

حتی در برخی مدارس منطقه 5 تهران علی رغم حضور دانش آموزان در مدرسه ، مدیر واحد آموزشی از معلمان به جد خواسته است تا هر روز و راس ساعت در مدرسه حضور پیدا کرده و دفتر " حضور و غیاب " را امضا کنند .

 سید محمد بطحایی  نیمه اسفند ماه در حاشیه جلسه هیئت دولت در جمع خبرنگاران اظهار کرد: به همکارانم در مدارس تاکید موکد، موکد و موکد دارم که به هیچ عنوان امسال حتی یک روز زودتر از ایام تعطیلی نباید تعطیل کنند.

 دانش‌آموزان تا آخرین روز امسال باید تحصیل شان را ادامه دهند.

بطحایی زمانی دیگر در این مورد ضمن تاکید دوباره چنین می گوید :

" مدارس تا آخرین روز باز خواهند بود و به دلیل تعطیلی‌های بسیار زیادی که در سال تحصیلی داشتیم، از خانواده‌ها و همکاران خواهش می‌کنم برای باز بودن مدارس مشارکت بیشتری داشته باشند . "

سید محمد بطحایی در حاشیه مراسم بانوی امید با بیان اینکه مدارس تا آخرین روز (28 اسفند) باز هستند چنین می گوید :

" در پی تعطیلی‌های زیاد امسال به علت آلودگی هوا و سایر شرایط، مدارس دایر است و می‌خواهم همه برای جبران عقب افتادگی ها کمک کنند.

بعید است مدرسه ای اعلام کرده باشد که دانش‌آموزان از شنبه آینده به مدرسه نیایند. از خانواده ها خواهش می‌کنم اگر مقدر است برنامه هایشان را طوری تنظیم کنند که مدارس از حد نصاب نیفتد و دایر باشد. "

وزارت آموزش و پرورش در سایر مناسبت ها تقویم و روزشمار اعلام می کند و این در حالی است که برنامه خاصی در استقبال از سال نو در سیاست ها و خط مشی های وزارتخانه جز همان که گفته شد دیده نمی شود .

به دلایل مختلف " مدرسه " نیز برنامه خاصی برای برخورد علمی و مقتضایی در این مواقع ندارد .

اکثرا مشاهده می شود که برخی معاونین و عوامل اجرایی مدرسه سعی دارند تا سریعا دانش آموزان را به کلاس هدایت کرده و به قول معروف به نوعی مسئولیت دانش آموزان را از سر خود باز کنند .

کم تر دیده شده است که مدرسه برنامه خاصی برای اجرای الگوی " مدرسه شاد " تدارک دیده باشد .

مدیریت این بخش ها مطابق چارت سازمانی قاعدتا بر عهده معاون پرورشی است و این در حالی است که هنوز برخی از آنان حاضر به تغییر تفکرات خویش نیستند و " مناسبت ها " را بر اساس بخشنامه ها و سیاست های از بالا به پایین رصد و اجرا می کنند .

فضای خشک ، سرد و تکراری اکثر مدارس که بیشتر شبیه " پادگان ها " است  موجب شده است تا دانش آموزان از مدرسه فراری بوده و به هیچ وجه حاضر نباشند تا وقت خود را در مدرسه سپری کنند .

از برخی دانش آموزان سوال کردم اگر فرضا مدرسه نیائید در برابر آن قرار است چه کاری انجام دهید و یا اوقات خود را چگونه سپری کنید .

تعداد قابل توجهی از آنان می گفتند که می خواهند بخوابند .

در  نظام آموزشی ما و  بسیاری از مدارس هم در این زمینه وضعیت بهتر و یا مناسب تری نسبت به خانواده ها ندارند و مشکلات و بحران ها در " رفت و برگشت " و یا " بومرنگ " وقفه ناپذیر بین دو محیط پاسکاری می شوند نکته مهم این بود که بسیاری از آنان نیز برنامه خاصی نداشتند اما وجه مشترک مطالبات شان یکی بود :

" عدم حضور در مدرسه " .

حال پرسش این است با مشاهده وضعیت کنونی مدارس چرا وزارت آموزش و پرورش قصد ندارد روش های قدیمی و آزموده شکست خورده خود را کنار گذاشته و با این وضعیت " واقعی " و " علمی " برخورد کند ؟

آیا وزیر آموزش و پرورش مطمئن است که مدرسه ای اعلام نکرده که دانش آموزان شنبه به مدرسه نیایند ؟

یک پیشنهاد ساده به آقای بطحایی این است که بدون همراه و محافظ و ... در همان کسوتی که همیشه خود را در " رسانه ها " ، " معلم " می خواند در مدارس حضور پیدا کند تا بدون واسطه با واقعیت ها آشنا شود .

وزیری که خود را " معلم " می داند و می خواند به نظر می رسد بیش از پیش باید فضای مدرسه و آموزش و پرورش را بشناسد و خیلی به گزارش های اطرافیان و مجموعه اداری خود بسنده نکند .

گودرز کریمی فر مدیر کل تعاون و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش می گوید :

  100 هزار کلاس درس و 12 هزار مدرسه برای اسکان فرهنگیان برای نوروز 97 نظر گرفته شده اند .

علاوه بر مدارس، خانه معلم، 300 اردوگاه با سوئیت و 50 پردیس دانشگاه فرهنگیان برای این منظور به کار گرفته خواهند شد.

مشخص است مدرسه ای که برای اسکان در نظر گرفته می شود باید از قبل امکانات و تسهیلات لازم را در آن پیش بینی شود .

پرسش این است که چگونه وزیر آموزش و پرورش به همه مدارس سراسر کشور تکلیف می کند که واحدهای آموزشی باید تا آخرین روز باز باشند در حالی که اسکان مدارس از روز بعد آغاز می شود ؟  کم تر دیده شده است که مدرسه برنامه خاصی برای اجرای الگوی " مدرسه شاد " تدارک دیده باشد

آیا بطحایی این چیزها را نمی داند و یا صرفا برای " رفع تکلیف " چنین مصاحبه هایی را انجام می دهد ؟

وزیر آموزش و پرورش و مجموعه ایشان بزرگ ترین هدف حذف آزمون ها در مدارس را تغییر رویکرد جاری و حرکت به سوی " مدرسه شاد " عنوان کرده اند .

باز هم این پرسش را مطرح می کنم :

" ویژگی های و عناصر " یک مدرسه شاد چیست ؟

آیا منظور از مدرسه شاد فقط کم کردن وزن کوله پشتی دانش آموزان و یا برداشتن آزمون الک کردن دانش آموزان است ؟

اگر وزارتخانه واقعا قصد و عزمی جدی برای تغییر رویکردها و تحول در فضای مدارس دارد بهتر است آن را در همین " مقیاس های کوچک " انجام دهد .

مدرسه ای که شاد بوده و محیط زندگی واقعی برای دانش آموزان و حتی معلمان باشد نیازی ندارد که برای حضور آنان به ابزارهای تنبیهی و تهدید تمسک بجوید .

مطمئن باشید دانش آموزان خود داوطلبانه و با اشتیاق در مدرسه حضور پیدا خواهند کرد .

بیائید صادقانه و بدون تعارف این ظاهر سازی ها و نمایش ها را کنار گذاشته و واقعا  برنامه ای نو برای وضعیت موجود فارغ از روزمرگی ها در نظر بگیریم .

( 1 )

قانون و شخصیت ؛ تحقیقی در روان شناسی اجتماعی ایران ، دکتر پرویز صانعی ، انتشارات دانشگاه تهران ، 1344 ، شماره 1003

گروه استان ها و شهرستان ها/

در پی درج مطلبی در صدای معلم با عنوان " آقای وزیر آموزش و پرورش ! مگر ابلاغ نکرده بودید پیک نوروزی ممنوع است ؟ آیا سمنان تافته ای جدابافته است ؟ ( این جا ) ؛ اداره کل آموزش و پرورش استان سمنان جوابیه ای ارسال کرد .

ضمن تشکر و قدردانی از پاسخ گویی مسئولان عین جوابیه به شرح زیر است

گروه استان ها و شهرستان ها/

به مناسبت فرا رسیدن نوروز 1397 ، « انجمن اسلامی معلمان استان اردبیل » بیانیه ای صادر کرد .

متن کامل این بیانیه که در اختیار صدای معلم قرار گرفته است به شرح زیر است

خوزستان

خوزستان

گروه رسانه /

اظهارات مخبر درفولی در مورد بررسی مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش در شورای عالی انقلاب فرهنگی واکنش های متفاوتی را برانگیخته است .

پیش تر ؛ « صدای معلم » در مطلبی با عنوان :

 " صدای معلم " از رییس جمهور می خواهد در جهت انحلال شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان نهاد موازی گام بردارد و در صورت لزوم ادامه موجودیت این نهاد در کنار دیگر مسایل اختلافی به همه پرسی گذاشته شود "

همه فرهنگیان از هویت و کیان آموزش و پرورش دفاع کنیم " ( این جا ) ؛ اعلام کرد :

" « صدای معلم »  با این که انتقادات جدی و اساسی بر مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش وارد نموده است و آن را مورد نقد کارشناسی قرار داده است اما دخالت شورای عالی انقلاب فرهنگی را در امور آموزش و پرورش را توهین به شعور کارکنان این  وزارتخانه و معلمان تلقی نموده و مصرا خواهان آن است تا به جای دخالت نهادهای خارج از وزارتخانه ، نظرات کارشناسان و معلمان در این مباحث ارج نهاده شود "

"صدای معلم "  از رئیس جمهور به عنوان رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی  انتظار دارد تا  مطابق مُّر قانون به شان و استقلال وزارت آموزش و پرورش احترام گذاشته شود .

« جبهه دانا ایران » نیز به این اقدام و ظهارات دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی واکنش نشان داده است .

   طرح مسئله :
خودکشی یک پدیده اجتماعی است و در اغلب کشورهایی که اطلاعات آماری در دسترس است بین 10 علت اول مرگ در تمام سال های زندگی قرار دارد. این پدیده شوم در حوزه جامعه شناسی آسیب های اجتماعی هم همواره موضوعی کلیدی بوده است.

تغیرات وسیع اجتماعی در دوره گذار جوامع غربی و اروپایی هزینه های مادی و انسانی فراوانی برای این جامعه ها داشت که تزلزل مبانی نظم کهن و آشفتگی های اجتماعی در ساختارهای اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و سیاسی عصر جدید یکی از عمده ترین آنها بود.این تغییرات باعث پیدایش مجموعه ای از مسائل اجتماعی شد که یکی از آن ها " خودکشی " بود. خودکشی نه تنها یک پدیده اجتماعی است بلکه با متغیرهای متعددی چون اقتصاد ، دین سیاست ، تقلید و تغییرات اجتماعی و حتی نهاد خانواده ارتباط تنگاتنگ دارد.

هدف مقاله حاضر تبیین خودکشی از دیدگاه مکتب جامعه شناختی  همچون پدیده ای چند بعدی با تاکید بر نظریه جامعه شناس بزرگ فرانسوی امیل دورکیم است.

تاریخچه :
خودکشی تاریخی دیرینه دارد و ادیان و حکما نسبت به آن مواضع متفاوتی گرفته اند اما در عین حال  هم نمی توان ادعا کرد که پدیده ای جهانی است.

"روث بندیکت" نشان داده است که خودکشی برای قبیله ابتدایی "زونی" شناخته شده نیست ولی در قبیله ابتدایی دیگری بنام" کواکیوتل" امری عادی بود.

در باور بودایی زندگی تنها شیرین نیست بلکه ضد ارزش است.

در برنامه های بلند مدت مسائل فرهنگی و آموزشی محوریت دارند  در هندوستان عهد باستان مطابق آئین هندو خردمندانی که در جست و جوی کمال و وصول به خیر جاویدان یا "نیروانا" بودند برای رها شدن از همه دردها در خلال جشن های مذهبی به فراوانی دست به خودکشی می زدند.

در چین خودکشی نوعی عکس العمل گروهی به شمار می آمد.مثلا بعد از مرگ کنفوسیوس 500 نفر از شاگردانش در اعتراض به از بین بردن آثار استاد خود را به امواج دریا سپردند!

در میان اشراف و سامورایی های ژاپن حفظ شرافت خانوادگی مستلزم نوعی از خودکشی بود که به آن هاراگیری  می گفتند.این روند را افسران ژاپنی در جنگ دوم جهانی هم دنبال کردند.

در یونان و روم باستان خودکشی جرم تلقی می شد و جسد خودکشی کننده مورد اهانت قرار می گرفت.دست راست آن را می بریدند و در جای دیگری دفن می کردند .
در تمام جوامع یهودی و مسیحی و اسلامی خودکشی ممنوع اعلام شده  است .

فقهای اسلامی با استناد به آیه 192 سوره بقره: " ولا تلقو بایدایکم الی التهلکه" معتقدند که خودکشی با دست خود خویشتن را به مهلکه انداختن است و ناقض دستور باری تعالی و لذا از معاصی کبیره شمرده می شود .

نظریه کلاسیک خودکشی دورکیم:
دورکیم نخستین جامعه شناسی بود که پدیده به ظاهر فردی " خودکشی" را یک واقعیت اجتماعی فرض کرد.

به نظر دورکیم واقعیت های اجتماعی در بیرون از حوزه فرد قرار دارند و به طور جبری بر او تحمیل می شوند و فرد در پدید آوردن آنها دخالت ندارد. همچنان که او به هیچ وجه به شخصی بودن باورها و وظایف و ارزش ها معتقد نبود . در برنامه های میان مدت مسائل اقتصادی و بهبود وضعیت معیشت محوریت دارند

دورکیم می گفت: زمانی که شخص زاییده و تربیت می شود هم زمان پدیده های اجتماعی نظیر باورها و ارزش هاو...را هم می آموزد.
پیش فرض دورکیم در بررسی خودکشی این بود که جریانات اجتماعی از ویژگی جوامع هستند و از آنجایی که خودکشی یک پدیده اجتماعی است بنابراین می توان پذیرفت نرخ خودکشی برحسب هر 100000 نفر می تواند شاخصی برای جریانات اجتماعی باشد.این نرخ برای جوامع مختلف با توجه به شرایط حاکم بر آن جامعه متفاوت است. خودکشی به نظر دورکیم یک عمل صرفا فردی نیست  .او خودکشی را با همبستگی اجتماعی و شدت و ضعف آن مربوط می داند.

امروزه صاحب نظران مکتب جامعه شناختی با استناد به نظریه دورکیم خودکشی را حاصل جمع عوامل گوناگون اقتصادی  سیاسی و دینی و خانوادگی و... می دانند .

عوامل موثر بر خودکشی:

عوامل اقتصادی:
وحدت خانوادگی در نرخ  خودکشی  در آن جوامع موثر است.جوانانی که با خانواده ی شان وحدت بسیار قوی داشتند کمتر تسلیم نابسامانی های و عمل انتحاری می شوند  به طورکلی توسعه اقتصادی و پیچیدگی نقش های اقتصادی زن و مرد باعث شده که الگوی سنتی تولید و به دنبال آن نظام خویشاوندی از هم گسسته شود و در نتیجه فرد بیشتر در معرض خودکشی قرار گیرد.در بیشتر کشورهای در حال توسعه میزان خودکشی مردان با بالارفتن سن افزایش می یابد ولی برای زنان میانسال و پیر این میزان علی رغم بیوه گی و انزوای اجتماعی بسیار کم است. ژیرارد در توجیه این تفاوت معتقد است که هویت نقش اقتصادی زنان از نظر سنتی حول خانواده می چرخد ؛ به عبارت دیگر هر چند مشارکت زنان به عنوان نیروی کار و تولید در جامعه افزایش یافته ولی هویت شغلی آنان تا حدود زیادی با عواطف وا حساسات خانوادگی ترکیب شده و سبب شده توانایی دوری از خودکشی را برای زنان به شدت بالا برود .

عوامل دینی واعتقادی:
هرچه تعلق فرد به ارزش های دینی و مذهبی بیشتر باشد به همان اندازه احتمال ارتکاب خودکشی پایین می آید .

اکثر قریب به اتفاق پژوهش ها موید این نکته است که افراد متدین کمتر اقدام به خودکشی می کنند زیرا که حیات را موهبتی الهی می دانند .مومنان در هر دین و مذهبی باور دارند که زندگی امانتی از جانب خداوند است و فقط او می تواند در زمان مقرر زندگی را از فرد بستاند.

عوامل سیاسی و دولتی :
فلدمن و همکارانش با استناد به مفهوم آنومی دورکیم به این نتیجه رسیدند که میزان خودکشی در دوره انتخابات بالاتر می رود زیرا در این دوره وحدت اجتماعی متزلزل می شود و نظام اجتماعی جدیدی جایگزین نظام قبلی می شود .دولت ها برای جلب آرای مردم به مجموعه ای از اصلاحات دست می زنند ولی بعد از انتخابات وضعیت به حالت قبلی بر می گردد.

در دوره رکود اقتصادی آمریکا در سال 1972 نیکسون ریس جمهور وقت آمریکا برای جلب مجدد آرای مردم سیاست کاهش فشار اقتصادی را در پیش گرفت ولی بعد از انتخابات دوباره به حالت قبل از انتخابات برگشت . تغییر در ساختار اقتصادی  آمریکا در آن مقطع زمانی سبب  افزایش آشفتگی اجتماعی شد که نتیجه مستقیمی در بالا رفتن نرخ خودکشی در آن زمان داشت.

عامل تقلید و دنباله روی:
دورکیم نقش تقلید در خودکشی را اصولا نپذیرفت. ولی امروزه این بند از نظریه او مخالفان جدی دارد.فیلیپس تعدادی از داستان های خودکشی در روزنامه نیویورک تایمز را تحلیل جامعه شناختی کرد ( 1947 تا 1968)و بر خلاف دورکیم دریافت که در ماه های بعد از چاپ این داستان ها در روزنامه  افزایش معناداری در نرخ خودکشی ها مشاهده می شود.یافته های فیلیپس  در دوره زمانی 1968 تا1977 دوباره تائید شد.

عوامل خانوادگی:
آیا نظام خویشاوندی و روابط خانوادگی در میزان گرایش به خودکشی تاثیر دارد؟ این پرسش یکی از عمومی ترین پرسش ها در مواجهه با پدیده خودکشی است.

مطالعات  "تورلیندسون" و"بارناسون " آشکار کرد که وحدت خانوادگی در نرخ  خودکشی  در آن جوامع موثر است.جوانانی که با خانواده ی شان وحدت بسیار قوی داشتند کمتر تسلیم نابسامانی های و عمل انتحاری می شوند.حتی بی هنجاری فردی نیز می تواند با وحدت خانوادگی خنثی شود.تاثیر وحدت خانوادگی و مدیریت والدین ممکن است چنان زیاد باشد که تماس جوانان را با افراد خودکشی کننده محدود سازد .همچنین ثابت شده که کاهش وحدت خانوادگی و  مدیریت ضعیف والدین در گرایش جوانان به خودکشی تاثیرگذار است

 وضعیت خودکشی در ایران و جهان
جدید ترین آمار سازمان بهداشت جهانی، حکایت از افزایش میزان خودکشی در جهان به یک میلیون نفر در سال دارد به عبارت دیگر تعداد افراد اقدام کننده به خودکشی 10 تا 20 برابر شده است. آمار خودکشی در مناطق مختلف جهان متفاوت است  ؛ بر اساس آخرین آمار سازمان بهداشت جهانی، بالاترین نرخ خودکشی در کشور های اروپای غربی از جمله بلاروس، لیتونی و فدراسیون روسیه و پایین ترین میزان خودکشی مربوط به مالدیو، در آسیای جنوب شرقی تعلق دارد. 

خوشبختانه ایران در زمره کشورهای با نرخ پایین خودکشی است و جز در برخی مناطق غربی کشور نرخ خودکشی در اکثر استانهای کشور یک سوم و یا نصف نرخ خودکشی جهانی است.ولی توجه به این نکته مهم است که خودکشی در ایران با حدود 500 مورد موفق در سال به یکی از آسیب های اجتماعی رو به رشد تبدیل شده است.

سخن آخر اینکه:

1- متولیان امر  برای پیشگیری از خودكشی باید طراحی و اجرای  برنامه های بلند مدت، میان‌ مدت و كوتاه‌ مدت را مدنظر قرار دهند. در برنامه های بلند مدت مسائل فرهنگی و آموزشی محوریت دارند و شامل برنامه‌ریزی در جهت فرهنگ‌سازی برای روابط بهتر خانوادگی از طریق آموزش‌های همگانی در مدارس رسانه ها و ایجاد فضای آرامش بخش و امیدوار‌كننده به آینده در جهت رفع افسردگی در جامعه و... است .

در برنامه های میان مدت مسائل اقتصادی و بهبود وضعیت معیشت محوریت دارند. حل معضل بیكاری، تلاش در جهت بهبود وضعیت اقتصادی مردم،  و در كل كاهش دادن نابرابری‌های اجتماعی همه و همه می توانند مانعی بر سر راه افزایش میزان خودكشی در كشور باشند و در برنامه‌های كوتاه‌مدت نیز مسائل درمانی محوریت دارند. تشویق زوج‌های جوان برای گرفتن مشاوره های قبل از ازدواج، شناسایی افراد در خطر و اقدام سریع برای حل مشكل آنان و ایجاد خطوط بحران و اورژانس‌های اجتماعی می توانند تا حد زیادی در برابر معضل خودكشی چاره‌ساز باشد . دولت ها برای جلب آرای مردم به مجموعه ای از اصلاحات دست می زنند ولی بعد از انتخابات وضعیت به حالت قبلی بر می گردد

2- به نظر می رسد چارچوب سیاستهای کلی جمعیت ابلاغی مقام معظم رهبری به ویژه در مواردی نظیر تحکیم بنیان و پایداری خانواده از طریق  آموزشهای عمومی درباره اصالت کانون خانواده و فرزند پروری، تأکید بر آموزش مهارتهای زندگی و ارتباطی و ارائه خدمات مشاوره ا ی بر مبنای فرهنگ و ارزشهای اسلامی- ایرانی، ترویج و نهادینه سازی سبک زندگی اسلامی- ایرانی و مقابله با ابعاد نامطلوب سبک زندگی غربی می تواند زمینه فعالیت گسترده و کارایی برای مسولین ذیربط جهت مقابله با این پدیده شوم باشد .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

از وزیر و قاضی ...که تصمیم گرفتند حق عائله مندی از خانم های ازدواج نکرده حذف شود این سئوال را دارم که چطور به این نتیجه بسیار سخت رسیدند و چقدر انرژی مغزشون را مصرف کردند که از این خانم ها که بسیار مشکل دارند این مبلغ کم گردد؟!

1) این توهین و تضعیف حق برای خانم هایی می باشد که اکثرا سن های آنها بالای 40 سال هستند به علت جنگ ... بدون همسر مانده اند و نمی توانستند با هر کسی و با افراد کم سن تر از خودشان ازدواج کنند .... و البته چند سال پیش وزیر و قاضی وقت به این فکر افتادند که کمکی به این خانم ها شود و دست آنها درد نکند ولی شماها با نبوغ بسیار بالایی که نشان داده اید به ما خانم ها توهین کردید و فرمودید بروید ازدواج کنید و طلاق بگیرید به شما این حق تعلق بگیرد...

2) این خانم های مجرد اکثرا سرپرست پدر و مادر پیرشان هستند و همچنین پدر و مادر پیرشان تحت بیمه آنها نیز می باشد ؛ حال آقای وزیر و قاضی باهوش ... اینها چطور می شود؟ یعنی پدر و مادر خانواده یک دختر نیست! یعنی پدر و مادر ارزش برای شما ندارد که یک دختر با این جامعه ای که بسیار بسیار برای خانم مجرد و تنها و بی کس مشکل ایجاد می کنند، دارد این قدر تنش را تحمل می کند و این مشکلات را هم به دوش می کشد...

3) یک خانم طلاق گرفته از همسر پول ، منزل و ماشین و طلا... دریافت کرده و ایشان باید این حق عائله مندی را بگیرد ولی ما خانم های مجرد که خیلی از ما حتی ارث هم نگرفته ایم مانند اینجانب ، ولی نباید این حق خودمان را هم نگیریم...
به جای آنکه به فکر ما خانم های مجردی باشید که به علت جنگ حق همسر از ما گرفته شده و بی نهایت در این جامعه با ما توهین و بی حرمتی می شود فکر و راه کار درستی برای آرامش ما انجام دهید همیشه با اعصاب و روح ما هم بازی کرده اید و می کنید...
اینجانب اصلا نمی بخشم و امیدوارم آن قاضی و یا هر کس دیگر که چنین دستوری دادند از خداوند جواب کامل و جامع بگیرد چون ما خانم های مجرد دائما در مدارس ...

از خداوند می خواهیم جواب این افراد را بدهند .

متاسفانه ما قدرت برخورد با این نابغه ها را نداریم.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

آذربایجان غربی

  وطن خاک مقدس من امروز دامن خود را با غفلت مستانه یک هموطن آلوده به تخدیر فرهنگ نموده است. ابتدا اعتراض او را مبنی بر عدول آموزش و پرورش سمنان در مورد بخشنامه حذف پیک نوروزی خواندم و با او همدلی کردم اما در دیگر بخش صدای معلم ، با واژگانی تحقیرآمیز و ناجوانمردانه برابر گشتم که یک باره تمامی اعضای بدنم سست و معترض گردید.

در فضای فرهنگ فرهنگیان شاید دست های نامحرم بسیاری تن ما را آلوده به زخم های بی نهایت کرده باشد اما دریافت چنین دستمزدی از یک اولیا آن هم برای سایتی که پناهگاه مظلومان می باشد از زخم خنجر زهرآلود نیز کُشنده تر و تخریب گرتر بود.

در نوشته اخیر خود چنین بیان کرده ام :

فاصله از زمانی آغاز شد که آموزش و پرورش همانند وادی رحمت بی در و پیکر گردید و هر رهگذر از روی شیطنت یا پلیدی و زشتی بدان سنگی پرتاب کرد یا رد پایی از خود بر جای گذاشت و یا عضوی از آن شد ، بی آن که شاخص یا فاکتورهایی برای شرایط ورود چنین افرادی وجود داشته باشد.

آری !

اوقات ، ایام مهربانی ها و گذشت هاست . آستانه سال نو هستیم ، تصور نکنید هیزم نوشتارتان را بیشتر نمودید و مطلب ارسالی تان چاپ گردید، نجابت در برابر فریاد بی انصاف شما سر تسلیم فرود آورد  تو نیز ای ولی مهربانم ، بر وجود این جسم بی ولی نعمت ، مختاری تا سنگی به خشم یا نفرت یا نامهربانی بیندازی! اما تن ما آنقدر در ناملایمات شغلی نحیف گردیده است که دیگر زخم هایمان التیام نمی یابد . حداقل شما اولیای دانش آموز من یا او بر این جسم ریش ریش دل می سوزاندی و معلول را بجای علت شلاق نمی زدی .

ولی مهربانم ، به جای غرش کلمات ناموزون انسانی برای مدیریتی که جز حمایت و اخلاص در خدمت ، کمر به هیچ چشمداشت مادی و معنوی نگمارده است ، قدری صبورانه منتظر پاسخی مهربانه می شدید. با نگارش متنی دلسوزانه ، ما معلمان را نیز به سفره اعتراض خود دعوت می نمودی تا با هم صدایی خود در ماهیت انسان قرن 21 ، با وزیر خود سخن می گفتیم تا شاید مَرهم دردی می شدیم .

ولی مهربانم ما مدت زمانی ، نوشته به صدای معلم ارسال می داریم اما حجم نوشتار قشر فهیم از بس زیاد است به انتظار نوبت خود می نشینیم چون دستمایه فرهنگ از زیر دستان ما می گذرد و محتوای فرهنگ بر ما ، واژگان ادب و صبر و حرمت و ایثار را فرا داده است. من فرهنگ کشورم را با یک پاراگراف نامهربانی به احدی واگذار نمی نمایم

ولی مهربانم ، شما در دیگر حقوق پایمال شده نیز چشم و گوش بسته زمین و آسمان را به هم می دوزید؟ چون در این جامعه فقط نقض حذف پیک نوروزی مصیبت ما نیست.

هیچ می دانید غمنامه دل فرهنگیان سال هاست بر طبل اعتراض ، نجیبانه می کوبد تا شاید به قول همکاران گوش شنوایی بیابد؟ اما هرگز دهان خود را به تلفظ کلمات نازیبای ناموزون ملبس نمی سازد. شما قدری برای همدردی در این سایتی که بدان اعتماد ورزیده اید و درد دل خود را ارسال نموده اید گشتی بزنید تا ببینید صبر نجیبانه و مهربانه معلمان وطن تان را.

ولی مهربانم ، از فراگیری فرزند شما از واژگان نامهربانی تان دل نگرانم .ما جز عطوفت و گذشت برای فرزندت چیزی نیاموخته ایم. شما را به خدا نتیجه زحمات ما را با چنین خشم ناموزون لکه دار مسازید. ما حتی با واژه شما بخش و کشیده هم نگفتیم ما پاسدار کمالات زبانیم.
ننگ بر قصور عاطفی انسانهایی که جز منفعت روزمره خود به هیچ نمی اندیشند

کسی که بدان اهانت ورزیده اید و تهمت هم سفرگی با 900 میلیون تومان به او بسته اید ، همان فردی است که سفره مهربانی خود را به رایگان و با عطوفت برادرانه در اختیار ما معلمان دردمند رها به حال خود ، گذاشته است و با هر ناز و عشوه معلمان هم صدا و هم مسیر است.

ولی مهربانم ، من بازنشسته از مجموع درآمد پیک نوروزی با این همه خدمت بی خبرم ، این اعداد و ارقام را از حرص و جوش سه تومن از دست رفته خود ضرب و جمع کرده اید!

اوقات ، ایام مهربانی ها و گذشت هاست . آستانه سال نو هستیم ، تصور نکنید هیزم نوشتارتان را بیشتر نمودید و مطلب ارسالی تان چاپ گردید، نجابت در برابر فریاد بی انصاف شما سر تسلیم فرود آورد.

هموطنان سمنانی امروز شما داغدار فرهنگ شهر خود با غفلت یک هم شهری هستید. قلم به دست شوید که فرهنگِ فرهنگ نویسان درآستانه تزلزل و کم مایگی است.

ننگ بر قصور عاطفی انسانهایی که جز منفعت روزمره خود به هیچ نمی اندیشند.

من فرهنگ کشورم را با یک پاراگراف نامهربانی به احدی واگذار نمی نمایم. به امید اعتلای روزافزون تمامی جنبه های انسانی انسانها.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید