«  ایوان ایلیچ  »در عقاید خود که "مدرسه زدایی از جامعه" نام داشت مدارس را در پاسخ به کارکردهای دنیای نوین می دانست که انسان را هر روز و هر روز به مصرف بیشتر تشویق می کند.

مصرف بیشتر مستلزم تصاحب تکنولوژی و صنعتی شدن است و چه ابزاری بهتر از مدرسه و آموزش عالی جهت تصاحب این تکنولوژی .

حالا دور از درست بودن یا اشتباه بودن نظریات او که هنوز می توان بحث های زیادی را درباره آن مطرح کرد اما حالا اگر این مرحوم زنده بود احتمالا نهضت صدا و سیما زدایی و سینما زدایی را نیز راه اندازی می کرد .

صدا و سیما و سینمای ما از منظری به ضد تربیتی ترین رسانه های کشور بدل شده اند.

صدا و سیما هر روز مسابقه ای راه انداخته و مردم را تشویق می کند بر مصرف و مصرف و مصرف.صدا و سیمایی که قرار بود دانشگاه باشد.( یعنی چگونه باشد؟ شبیه دانشگاه های الان؟)

خانه های آن چنانی، کودکانی با موهای طلایی و چشمان آبی، مردان بور و خوش اندام و خانم هایی که لابد انواع عمل های زیبایی را روی صورت خود انجام داده اند.

  خانواده بسیار خوشحال است و خانم خانه در انواع به روزترین دکورهای آشپزخانه غذا را می پزد و در رنگین ترین سفره ممکن اعضای خانواده و مهمان ها به صرف غذا مشغول می شوند یا در فضای سبز و باز همه در کنار هم و با خوشحالی تمام در حال صرف صبحانه هستند این ها همه از مشخصه های این آگهی ها در سیمای ماست.

نتیجه این گونه تبلیغات این می شود که نسل آینده این مملکت هر چه بیشتر تلاش می کند تا شبیه مردمان مغرب زمین شود با موهایی بور و چشمانی آبی و...

نتیجه آن می شود که توقعات نسل جدید نیز بالا می رود لابد حتما باید زندگی در خانه ای به این مساحت باشد و لوازم خانه با فلان برند خارجی باشد و...

نتیجه این نمایش مضحک این می شود که 19 میلیون حاشیه نشین این کشور باید بنشینند و هی غصه بخورند که این زندگیست که ما داریم و سرپرست خانواده نیز باید سر خود را هر روز به نشانه شرمندگی پایین بیندازد.

نتیجه آنکه امروز پذیرایی از مهمان و مراسم ها با تجملاتی ترین شکل ممکن برگزار می شود و یک به یک مهمان ها نیز معتقدند : یک مدل غذا بس بود، این ها اسراف هست و... اما هنگامی که نوبت به خودشان می رسد نمی توانند از چاهی که نهادهای فرهنگ ساز ما برای آنان کنده اند بگریزند.

در بسیاری از سریال ها تلویزیونی نیز نمی توان شغل خاصی را به بسیاری از شخصیت های داستان نسبت داد، این قضیه در فیلم های سینمایی کمدی اخیر سینمای ایران نیز شدت بیشتری پیدا می کند برای این امر می توانید رجوع کنید به دو فیلم سینمایی که اخیرا اکران شده اند "آینه بغل" با بازی محمدرضا گلزار و "دشمن زن" با بازی سام درخشانی

در آینه بغل محمدرضا گلزار که شخصیت اصلی داستان است یک سوپر میلیاردر است که در هیچ کجا نمی توان تصور کرد که چگونه این ثروت هنگفت را به دست آورده است، در مقابل او یک جوان پایین شهری با بازی جواد عزتی است(تقابل ثروت و فقر) که در یک گاراژ کار می کند و یک شب ماشین چند میلیاردی او را بر میدارد تا با نامزد خود دوری بزند و ...

زنان داستان نیز با آرایش و هیبتی خارج از عرف ظاهر می شوند تا لابد به جذابیت های جنسیتی داستان اضافه کنند.

در فیلم " دشمن زن" نیز که یک کمدی سطح نازل است نمی توان تصور کرد که شخصیت اول داستان که از زنان گریزان است،چگونه این ثروت را بدست آورده است او در نهایت عاشق دختری که متعلق به طبقه پایین جامعه است می شود( همان تقابل ثروت و فقر) و با او ازدواج می کند.

آرایش زنان نیز در این فیلم در وضع بدتری به سر می برد و از هیچ گونه شوخی جنسی و جنسیتی و خارج از عرف دریغ نمی گردد.

نتیجه به وجود آوردن این تصویرهای رنگارنگ ( حتی می توانید در پوستر بالا نیز نظاره گر باشید) آن است که باید پاسخی در برابر آن وجود داشته باشد وقتی بدین شکل افراطی چنین شخصیت هایی در فیلم و سریال به وجود می آیند شخصیت های واقعی در جامعه نیز به دنبال بر هم زدن ثروت هنگفت بر می آیند و چون موفق نشوند راه های دیگری را امتحان می کنند نتیجه آن می شود  که کسی دیگر به فکر تولید و نان بازو خوردن نمی افتد . همه در فکر یک شبه پول دار شدن به وسیله دلالی و رانت و رابطه و لابد گرفتن ارز دولتی و عرضه کالا با ارز آزاد و گرفتن وام و پس ندادن آن بر می آیند.

همه در فکر آن هستند که شاید امشب بخت درب خانه آنها را بزند و به وسیله ستاره مربع و روبیکا و برنامه هایی از این دست که به قمارخانه ها بی شباهت نیستند پژوی 206 آلبالویی ( فراموش نکنید که رنگش آلبالوییست) را مال خود کنند.امروز صدا وسیما بیشتر از آنکه دانشگاه باشد و به دست عوامل دانشگاهی اداره شود به وسیله روبیکا اداره می گردد.

صدا و سیما و سینما اکنون به ضد تربیتی ترین رسانه های عصر ما بدل شده اند.ابزارهایی که بخش عظیمی از تغییر ذائقه نسل جدید را عهده دار شده اند؛ این طور نیست؟

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

قزوین

تهران

اردبیل

پس از ماه ها جنگ و دعوا بر سر بودن یا نبودن مدارس تیزهوشان و عقب نشینی اندک اندک وزارت آموزش و پرورش و تصمیم به برگزاری آزمون هوش در پنجم مرداد نود و هفت برای ورود به این مدارس ، با کمال تعجب شاهد برگزاری این آزمون با ۶۰ سوال آزمون ریون بودیم که متاسفانه حتی جای گزینه های این سوالات هم تغییر نکرده بود .

دسترسی به این ۶۰ سوال از سالها پیش برای همگان میسر بوده و هر کس با جست و جو برای تست هوش در اینترنت ، به این سوالات دست می یافت .

بسیاری از دانش آموزان شرکت کننده ، برای چند ده بار سوالات این آزمون را صرفا برای آشنایی با سوالات هوش ( به دلیل شهرت این آزمون ) مرور نموده بودند و اگر این افراد از هوش حداقل هم برخوردار بودند ، به دلیل در اختیار داشتن این سوالات ، در آزمون قبول خواهند شد زیرا قادر خواهند بود تمام سوالات را جواب دهند .

از طرفی دانش آموزانی که از ضریب هوشی بالایی بهره مند بوده و این سوالات را ندیده اند ، در مقایسه با دانش آموزان گروه اول و با وجود هوش بالا امکان پاسخگویی به تمام سوالات را نخواهند داشت .

کسانی که الفبای سنجش را بدانند ، به بی اعتباری محض چنین آزمونی اذعان خواهند داشت .

سوال واقعی این است که چه کسانی برای طراحی این آزمون مورد اعتماد وزیر بوده و با کدام تخصص ، کدام شناخت از فضای حاکم بر خانواده های این دانش آموزان و با چه انگیزه ای اقدام به چنین عمل مضحکی نموده اند ؟

با تمام احترامی که برای همکارانم قائل هستم ، به عنوان یک معلم و نیز یک اولیای دانش آموز ، تصمیم گیرندگان برگزاری چنین آزمونی را نیازمند شرکت در یک آزمون سلامت روان می دانم ، چرا که در صورت بهره مندی از شرایط روانی سالم ، با شرایط روحی و روانی این تعداد از اولیا و دانش آموزان ، بدین شکل رفتار نمی کردند .

این آزمون از نظر بنده بی اعتبار بوده و نشان از مدیریتی آشفته در وزارت آموزش و پرورش دارد .

با اشتیاق ، منتظر پاسخ مسئولین و نیز تجدید آزمون با روش عاقلانه هستم .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

آذربایجان شرقی

گروه استان ها و شهرستانها/

چندی پیش « صدای معلم » در فراخوانی از فرهنگیان سراسر کشور درخواست کرد چنان چه اموال و یا املاکی از آموزش و پرورش  در زمان وزارت آقای حاجی بابایی و نیز آقای فرشیدی و آقای علی احمدی واگذار شده اند را به این رسانه اطلاع رسانی کنند ( این جا ).

در این گزارش آمده بود :

" .... بر اساس اخبار و گزارش های رسیده به « صدای معلم  » در استان آذربایجان شرقی و در زمان وزارت حاجی بابایی املاک زیر به حوزه علمیه واگذار شده اند :

1- دانشسرای دخترانه " شهید باهنر " ( منطقه مارالان تبریز - چهارسوق ) که بعدا مرکز آموزش ضمن خدمت شهید رجایی  و سپس مجتمع ایثارگران  شد و در نهایت به حوزه علمیه واگذار گردید .

2- بخشی از ( مدرسه راهنمایی و زمین پشت مدرسه ) دبیرستان بزرگ آشتاب ( خیابان آزادی منطقه گلگشت ، جنب پمپ بنزین ) که از مشهورترین مدارس ناحیه چهار در نزدیکی آبرسان  تبریز بود به حوزه علمیه واگذار شد .

3-در آذرشهر مدرسه " شهید رجایی " به حوزه علمیه واگذار شد والبته آموزش و پرورش در حال حاضر با شکایت حقوقی خواهان بازپس گیری این مکان آموزشی شده است اما همچنان در اختیار حوزه علمیه است .

4- در شهرستان " مرند " مدرسه « فرخی » و مدرسه « قیام » به حوزه علمیه واگذار شدند .

و....

دوم مرداد ماه سال جاری امام جمعه مرند خواستار احداث یک اردوگاه ویژه طلاب و روحانیون سراسر کشور در شهر زنوز شده است .

خبر را بخوانید :

" حجت الاسلام والمسلمین علی نعمت زاده، در گفت و گو با خبرنگار مهر، با اشاره به کیفی سازی دوره های آموزشی و کارگاهی برای مدیران حوزوی ابراز داشت: با توجه به تجدید محتوای دروس طلاب مدراس علمیه، به روزسازی آموزش های ویژه مدیران و اساتید حوزه های علمیه ضروری است.

وی تصریح کرد: آئین نامه مدیران و معاونان مدارس علمیه از سوی مرکز مدیریت حوزه های علمیه باید به شهرستان ها ابلاغ شود تا شاهد اجرای قوانین آموزشی و تربیتی یکدست در مدارس علمیه باشیم.

عضو شورای حوزه علمیه آذربایجان شرقی در بخش دیگری با اشاره به منطقه خوش و آب هوای شهر زنوز شهرستان مرند تصریح کرد: زمینی بیش از پنج هکتار در این منطقه در اختیار آموزش و پرورش است که می توان برای احداث یک اردوگاه ویژه طلاب در این منطقه اقدام کرد.

امام جمعه مرند همچنین با تشریح مشکلات مدرسه علمیه خواهران مرند ابراز داشت: حوزه علمیه خواهران شهرستان مرند ۱۴۰ نفر فارغ التحصیل سطح دو دارد اما ساختمان جدید این مدرسه علمیه به دلیل کمبود منابع مالی تکمیل نشده است. "

در حال حاضر وضعیت اردوگاه شهید باهنر هنوز شفاف نشده است و مسئولان این وزارتخانه تفسیرهای مختلفی از موضوع دارند  .

علی الهیار ترکمن معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش 31 تیرماه در جمع خبرنگاران می گوید : " ما اجازه نداریم ملک دولتی را به فروش برسانیم.

از سوی دیگر منصور مجاوری مشاور اقتصادی وزیر آموزش و پرورش پیش از او با اشاره به مصوبه  بند ب تبصره 12 قانون بودجه سال 1397 می گوید: "طبق این مصوبه،  صراحتا اعلام گردیده است ،کلیه دستگاههای اجرائی می توانند و مجاز شده اند تا  برخی املاک و....خود را بفروشند و پاداش پایان خدمت و بازخرید ی وهزینه های خود را بپردازند."

درست است که اظهار نظر یک فرد ممکن است برای وزارت آموزش و پرورش تعهداتی را ایجاد و یا ایجاب نکند اما با توجه به ضرورت اعتماد سازی و پاسخ گویی به دغدغه های فرهنگیان لازم است تا  " صدای واحدی "  از این وزاتخانه شنیده شود .

آموزش و پرورش یک وزارتخانه فقیر است و در تامین نیازهای عادی  خود درمانده است .

ضروری است تا عزم ملی برای ارتقا و غنی سازی آن در دستور کار همه مسئولان باشد .

« صدای معلم » از وزارت آموزش و پرورش می خواهد تا با عملکرد درست ، قابل دفاع و شفاف ضمن به رسمیت شناختن استقلال این دستگاه برای همیشه و با اتخاذ راهکارهای قانونی به این گونه موارد پایان دهند .

پایان گزارش/

تهران

به درویشی گذر کردم بدیدم حال دوران ها
چه افرادی به یک نانی گرفتند ملک اعیان ها

اگر این زندگی باشد به حال خود همی گریم
بنی آدم شدم بینم گرفتارند اعوان ها

در این دنیای وانفسا نفس در سینه ام شد حبس
مسلمانان مسلمانم چه بد مست اند پوران ها

اگر فرزند سهراب است رستم گریه ها دارد
به شمشیر ابر قدرت خراب ایران و توران ها

به درویشی خود نازم چه سلطان ها به خاک افتند
خداوندا ریایی می شود اعمال مولان ها

اگر تاریخ را ثبت است بینم ملک داراها
به یک ارزن گرفتند ملک تاج و تخت دیوان ها

ولی تاریخ پیری گشت گوید با قلم رمزی
به پا خیزند مردانی بگیرند ملک دوران ها

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید