فارس

 هر دم از این باغ بری می رسد

 تلخ تر از تلخ تری می رسد

خبر مرگ جانگداز  دنیا ویسی ، کودک بی گناه ، مدرسه ای در سنندج که در پیوند با آن،  دو سناریوی ، تجاوز و فروریختن دیوار مدرسه پرونده ای در دادگستری تشکیل شده ، کارنامه ناکارآمدی مسئولان را  بیش از پیش قطورتر کرد .

هنوز داغ این خبر بر بازماندگان  این کودک دانش آموز و مردم ایران تازه بود که واژگونی اتوبوس راهیان نور که هر ساله نونهالان زیادی را راهی گور می کند جان شمار دیگری از فرزندان میهن را گرفت. در حالی که فضای خبری کشور در شوک ناباورانه این دورخداد مرگ بار سوگوار بود ، خبر شگف انگیز خون گیری مشکوک از دانش آموزان مدرسه ای در تاکستان قزوین و نیز مکب خبر بر روزنامه خشک نشده بود ،مرگ دختری در یکی از مدارس شبانه روزی در اثر سقوط میله بسکتبال ، گوش ها را آزرد و دل ها را شکست. رخداد این همه فجایع در طی فقط یک هفته نشانگر چیست؟

غیر از این است که سرنوشت آموزش و پرورش  کشور در چنگ عده ای افراد ناشایست و نا کارآمد گرفتار آمده در حالی که مسئولین و مقامات زیربط ، در برابر چنین رخدادهای حزن انگیزی که هر ساله جان بسیار از دانش آموزان را می گیرد ، که به عنوان نمونه غرق شدن دانش آموزان دختر در  دریاچه پارک شهر تهران، واژگونی اتوبوس راهیان نور دانش آموزان بروجنی، تصادف مینی بوس دانش آموزان در ولنجک تهران و نیز سوختن دانش آموزان دختر در مدرسه شین آباد را ، به عنوان مشتی از خروار را یاآور می شوم، مسئولین نه تنها به فکر چاره نیستند ، بلکه با فرافکنی و انداختن گناه به گردن ضعیف ترین و بی پناه ترین فرد ، ناکارآمدی خود را لاپوشانی می کنند.

در حالی که دانش آموزان روستاهای کشور از جمله خوزستان، سیستان و بلوچستان و کردستان  محبورند در زیر آفتاب داغ تابستان در زمینی خاکی به نام  مدرسه و در زمستان در طویله های آلوده و متعفن درس بخوانند، در حالی که بزرگترین دستگاه انسان سازی کشور در کمای مالی و آموزشی به سر می برد ، از افتخارات مقامات آموزشی این است که طی دو سال 8000 دانش آموز را به عتبات عالیات و شمار زیادی را به اردوگاهای راهیان نور فرستاده اند.

 گویا دست اندر کاران وزارت آموزش و پرورش اراده کرده اند که آموزش را هم همچون آب های زیر زمینی بخشکانند .

    آقایان مسئول !

آیا تا کنون از خود پرسیده اید که چرا از سال 1357 ، پس از 40 سال ، با وجود این همه نماز صبحگاهی ، کلاس های دارالقران و مسابقات عترت و طهارت در مدارس و گشت های ارشاد و پلیس "اخلاق" در جامعه ، نتوانسته اید فکر دانش آموزان را آن گونه که می خواهید عوض کنید و هر روز حنای اندیشه تان کم رنگ تر می شود ؟ بر اساس ماده 36 منشور ملی دانش آموزی ، "دانش آموزان باید از محیط سالم و ایمن آموزشی به منظور تامین بهداشت روان و سلامت جسم بر خوردار باشند

اینک  پاسخ را بشنوید :

1-  دستگاه آموزشی از بیخ و بن کهنه و فرسوده و ناکارآمد است.

2-  هیچ عقیده ای را نمی توان با زور به انسان خردمند تحمیل کرد حتا اگر کودکی خردسال باشد.

3-  کسانی را که بدون تخصص و بدون داشتن شایستگی و شرایط لازم در بالاترین پست های اجرایی دستگاه آموزشی گمارده اید، نه از آموزش ،نه از پرورش و نه از مدیریت آموزش و حقوق آموزشی چیزی نمی دانند .

 من در جایگاه یک معلم به آقای بطحایی وزیر آموزش و پرورش توصیه می کنم که چند کتاب در مورد مدیریت آموزشی، حقوق دانش آموزی ، شیوه آموزش در کشور های پیشرفته و برنامه ریزی آموزشی مطالعه کنند. در حالی که طبق گفته  آقای الهیار ترکمن ، معون توسعه و پشتیبانی وزرات آموزش و پرورش ،بودجه سرانه (سالانه) آموزش و پرورش برای هر دانش آموز  مبلغی حدود 17000 تومان ،یعنی روزانه کمتر از 70 ریال است (معادل پول یک آدامس)، و مسئولین توجهی به درد و رنج معیشتی دانش آموزان و خانواده ها شان ندارند و در سیستان و بلوچستان شماری زیادی از کودکان به علت نداری و تنگدستی خانواده ، از تحصیل باز مانده اند ؛ در همین حال مقامات ، با افتخار اعلام می کنند که 200 تن دارو به همراه 2000 پزشک و کادر درمانی برای مراسم اربعین به عراق فرستاده و درمانگاه طب سنتی را در عراق افتتاح نموده اند. این در حالی است که کمبود دارو ، شیر بچه و پوشک بچه ، به طور غیر قابل تصوری در کشور  محسوس و قیمت این اقلام در کنار سایر کالا های ضروری به طور چشم گیری افزایش داشته است.

انتظار می رود جامعه پزشکی و پزشکان شرافتمند چنین اعمالی را نکوهش کنند ، چون ؛

چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است.

 شوربختانه جامعه آموزشی و معلمان هم به جزشمار اندکی که همواره با از خود گذشتگی، به روشنگری می پردازند بقیه واکنش بایستنی از خود نشان نداده و گویا مهر سکوت بر لب زده اند.

 بر اساس ماده 36 منشور ملی دانش آموزی ، "دانش آموزان باید از محیط سالم و ایمن آموزشی به منظور تامین بهداشت روان و سلامت جسم بر خوردار باشند."

 به دیگر سخن ضمن برخورداری از آموزش و پرورش استاندارد باید از تن و روان آنان حفاظت شود. اگر دستگاه آموزشی، ماده 36 خقوق دانش آموز را که از دیگر سو از حقوق کودک هم بر خوردار است نقض نماید ، بالاترین مقام دستگاه آموزشی که همان وزیر آموزش و پرورش باشد  باید در برابر  اولیاء دانش آموزان و در برابر ملت ایران پاسخگو باشد.

با این وجود پس از گذشت حدود 7 سال از سوختن  و نقض عضو دانش آموزان دختر شین آبادی  هنوز هم این قربانیان ناکارآمدی مسئولین برای تامین هزینه مداوای خود در جلو وزارت آموزش و پرورش تحصن می کنند و در حالی که چون توپ بین وزارت بهداشت و درمان و وزارت آموزش و پرورش  پاس داده می شوند کسی پاسخگو نیست و در رنج و حرمان به سر می برند.

در پایان ضمن همدردی با  خانواده های داغدار  دانش آموزان سوخته ، نقص عضو شده و جان باخته صبر و بردباری برای بازماندگانشان آرزو می کنم.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

آذربایجان شرقی

گروه اخبار/

کمیسیون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به تازگی گزارشی از نحوه عملکرد دستگاه های دولتی در سامانه دسترسی آزاد به اطلاعات منتشر کرده است که بر اساس آن پاسخگوترین و غیرپاسخگوترین وزارتخانه ها و دستگاه ها تا تاریخ 9 مهر 97 معرفی شده اند.

گروه گزارش/

نشست خبری « علیرضا کاظمی » معاون  پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش در خصوص "نهمین دوره مجلس دانش‌آموزی" امروز شنبه 21 مهر ماه 97 ساعت 10 صبح در سازمان دانش‌آموزی  برگزار گردید .

در این نشست خبرنگاران و اصحاب رسانه پرسش مختلفی را مطرح کردند .

« صدای معلم » نیز به مواردی اشاره کرد که در اختیار مخاطبان و همکاران محترم قرار خواهد گرفت .

لازم به ذکر است افتتاحیه نهمین دوره مجلس دانش آموزی با حضور حجت الاسلام  « سید محمود علوی » وزیر اطلاعات و « سیدمحمد بطحایی » وزیر آموزش و پرورش فردا از ساعت 8 صبح در ساختمات قدیمی مجلس شورای اسلامی برگزار می گردد .

پایان گزارش/

  این روزها خبری تکان دهنده تر از مرگ دانش آموز سنندجی از زبان رئیس سازمان نوسازی مدارس به گوش رسید.

‏رئیس سازمان  به نقل از خبرگزاری مهر اعلام کرده بود:
در  سه استان ‎سيستان و بلوچستان، ‎تهران و ‎لرستان میزان ‎فرسودگی مدارس نسبت به دیگر استان‌های کشور بیشتر است . باز هم لرستان در عمران و آبادانی در قعر جدول قرار گرفت.

مدال طلا یا نقره و برنز فرسودگی به لرستان رسید.
این خبر یعنی دانش آموزان لرستانی در خط مرگ و جراحت ناشی از فرسودگی مدارس هستند.
دانش آموز کشته شده را نمی شود زنده کرد اما آیا  این زنگ خطر نمی تواند اراده  مسئولان را جهت  پیشگیری از خطر قریب الوقوع برای دانش آموزان بر انگیزد؟
 متاسفانه مدیریت فعلی که به واسطه و از استانی دیگر  وارد استان  لرستان شد ؛ چند ماهی است که بار سفر بسته ولی چنانچه به گوش می رسد باندبازی در سطح استان و مدیران سایه  و بازنشسته در آموزش و پرورش مانع نوسازی در سازمان فرسوده نوسازی که عملکردش  مقام برتر را در فرسودگی دارد ، شده است.

باند بازی و گرایش های غیر تخصصی و خدای نکرده دست درازی به شکل دلالی برای پس زدن نیروی های متخصص و خلاق در راس سازمان نوسازی ؛ باعث تاسف است.
در واقع این افراد متخصص نیستند که  مقهور لابی های  غیر اخلاقی می شوند بلکه  این دانش آموزان لرستانی هستند که  با تعلل و پیچیده کردن موضوع نوسازی سازمان نوسازی مدارس لرستان ، فردا روزی به کام مرگ می روند.
شاید بهتر باشد به جای ارسال پیام تسلیت ؛ علاج حادثه را قبل از وقوع کنیم.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه اخبار/

مدت‌های طولانی است که معلمان نسبت به وضعیت معیشتی خود معترضند؛‌ دغدغه آنها فقط به موضوع معیشت خلاصه نمی‌شود بلکه سال‌هاست در کنار اعتراض به مسائل معیشتی نسبت به افت کیفیت آموزش در مدارس هم هشدار داده‌اند .

تهران

گروه استان ها و شهرستان ها/

پس از فوت « دنیا ویسی » دانش‌آموز پایه اول دبستان روستای گرماش از توابع شهرستان سنندج  عکسی از ایشان در فضای مجازی منتشر گردید .

« صدای معلم »  ضمن تسلیت مجدد به خانواده ویسی عکس واقعی این دانش آموز را منتشر می کند .

از آقای « احمد شبانی »  دبیر آموزش و پرورش بانه که در این زمینه ما را یاری کردند سپاسگزاریم .

پایان پیام/

  بیستم مهرماه روز حافظ است و به همین مناسبت مراسم حافظ خوانی و موسیقی در محافل و مجالسی در سراسر ایران برپا بود.

من توفیق انس دیرینه و عمیق با حافظ نداشته ام ولی حدود بیست سال پیش با جوانی همسفر بودم  که فقط دیوانی از او را به همراه داشت و می گفت هر زمان که دچار دلمردگی می شود سوار بر اتوبوس مسیر طولانی تهران تا شیراز را می پیماید تا به نشاط و آرامشی مجدد دست یابد. آن زمان بود که دریافتم چه ذخائری در این فرهنگ نهفته است!

اما به نظر می رسد که در ایران ما همچنان در کمند حافظ، سعدی، مثنوی و شاهنامه خوانی گرفتار مانده ایم!

درست است که توجه به این مواریث فرهنگی در جامعه و محافل و مجالس آن بسیار است ولی این نمی تواند غایت بهره گیری ما از این سرمایه های فرهنگی محسوب شود. به طور مثال در جامعه ای که به شدت از وجود آفات دینی همچون اجبار و تظاهر رنج می برد، در کشوری که هویت ملی دچار مناقشه بوده و به نسل های آتی منتقل نمی شود، در سرزمینی که همچنان با برخی خوانش های قشری و تنگ نظرانه از خدا و دین مواجهیم و ... این حافظ، سعدی، فردوسی و مولوی هستند که می توانند با پشتوانه نفوذ عمیق خود در فرهنگ مردمان این مرزوبوم، راهی به سوی تحقق جامعه ای انسانی تر و اخلاقی تر بگشایند.

همه اینها هم در گرو حرکت به سوی خوانش هایی از سنت در افق مدرنیته است. به عبارت ساده تر باید حافظ و سایر سرمایه های فرهنگی کشور را به روزگار امروزین خود بیاوریم و از آنها درمانی برای دردهای خود بجوییم.

ظریفی می گفت غربیان اگر چه امروز بسیار مدرن اند ولی فوق العاده سنتی نیز هستند! دلیلش هم این است که بر خلاف بی اعتنایی بسیاری از کشورها به میراث فرهنگی خود، در دوران پس از رنسانس به گذشته خود بازگشته و آن را در افق امروز و آینده روایت کرده اند. گواهش هم عبارت از بازخوانی های متعدد از فلاسفه یونان همچون افلاطون و ارسطو و همچنین حکمای قرون وسطی از جمله آگوستین و آکویناس می باشد.

اما به نظر می رسد ما نتوانسته ایم در این مسیر گام های بلندی به سوی بازخوانی تاریخ خود در افق امروز و نیازهای آن برداریم. از همین رو همچنان گفتمان غالب جامعه ما توجه مراسمی و مناسکی به گذشته خویش است. اگر تا دیروز زیر کرسی های قدیمی تفالی به حافظ می زدیم امروزه در کافی شاپ ها چنین می کنیم!

این نشان می دهد که ما هنوز چندان از جای خود نجنبیده ایم!

هنوز به تاریخی بودن مسائل خود و ضرورت خوانش جدید از گذشته پی نبرده ایم!

هنوز هم " توجه به سنت"  را با " توقف در سنت"  اشتباه می گیریم ! و همین است که اگر چه زمانه ما دگرگون شده است، هنوز هم مسائل ما تکرار دوران گذشته هستند!

بنابراین به نظر می رسد لازمه جست و جوی راهی برای خروج از وضع پرآسیب کنونی که شباهت هایی با زمانه حافظ نیز دارد نیازمند حرکت به سوی آمیزش افق های امروز و دیروز ماست!

خوانش هایی از سنت که می تواند هم گذشته ما را معنادار سازد و هم آینده ما را استوار!
به امید آن روز...

کانال مهران صولتی