گروه اخبار :

پیرو اطلاعیه قبلی در سایت سخن معلم در مورد معرفی کاندیداهای شورایاری در سطح استان تهران ( این جا ) به اطلاع می رساند :

دوستان و همکاران فرهنگی پس از تایید شدن می توانند مشخصات و برنامه های خود را به همراه یک عکس با کیفیت خوب به سخن معلم ارسال فرمایند.

 بسمه تعالی
با سلام و احترام

 فرهاد باقری هستم.

دبیر و هنرآموز هنرستان های تهران دارای مدرک کارشناسی عمران و کارشناسی ارشد ترافیک و برنامه ریزی حمل و نقل .

اینجانب در کنار کار معلمی از سال 1378 در پروژه های مهم عمرانی و شهری کشور نقش کوچک و ناچیزی داشتم به طوری که به مدت 2 سال به صورت مامور از آموزش و پرورش عضو هیئت مدیره  و معاونت فنی شرکت جهاد توسعه خدمات زیربنایی که در ساخت سد و تونل و ایستگاه های مترو فعال بود همکاری می کردم و چندین سال هم در کنار کار معلمی هنرستان و مدرسی مرکز آموزش عالی انقلاب اسلامی  به صورت پاره وقت  درشرکت های مهندسین مشاور ترافیکی به کار طراحی و مطالعات ترافیکی مشغول بوده  و نیز چند سالی هم باز در کنار کار معلمی  در معاونت ترافیک شهرداری های مناطق 11 و 4  ونیز دفتر حمل و نقل و ترافیک سازمان شهرداری های وزارت کشور مشغول به خدمت بودم .

غرض از ورود به این عرصه بیشتر تلاش در جهت حل مشکلات محله و آشنا نمودن اهالی محله جمهوری (منطقه 11) با « حقوق شهروندی » خودشان می باشد تا « هم محله ای های مطالبه گری » را داشته باشم و سعی خواهد شد در استفاده عادلانه خدمات شهری و تسهیل استفاده از آن برای همگان تلاش خود را به کار گیرم .
 برای مثال محیط محله اعم از پارک محله ، پیاده روها ، ورودی مراکز خدماتی و رفاهی و آموزشی برای استفاده معلولین سالمندان و کودکان محله باید سالم سازی صورت گیرد  یا سعی خواهد شد در استفاده راحت تر از امکانات خاص مثل پارکینگ های عمومی منطقه یا کمک در ایجاد پارکینگ های عمومی جدید و نیز آرم سازی ترافیک محله  شهرداری منطقه رو مساعدت کنیم و نیز در مدیریت فضاهای ورزشی کانون های فرهنگی و رفاهی منطقه هدف  کشاندن جوانان به این محیط ها و دوری آنها از محیط های پر خطر بیرون خواهد بود و سعی خواهد شد محیط های خاص استعمال قلیان و ......در محله محدود شود .

 دقت بیشتری در فضای سبز موجود محله و نگهداشت و آرایش آن صورت خواهد گرفت تا محله ای امن و زیبا  داشته باشیم .

ارسال مشخصات و برنامه ها برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه گزارش سخن معلم/

مطابق اعلام قبلی ( این جا ) ؛ گفت و گوی سخن معلم با جناب آقای دکتر محمود مهر محمدی ، سرپرست محترم دانشگاه فرهنگیان در بخش دوم ارائه می شود . امید که مخاطبان گرامی به ویژه دانشجو معلمان محترم با ارائه نظرات خود ما را در بهینه کردن و کارشناسی تر نمودن بحث ها یاری فرمایند .

 *آقای دکتر . این مدیران قطعا زیرمجموعه ی شما هستند .( تایید آقای مهر محمدی ) آیا این مدیران به لحاظ منطقی و سازمانی نباید زیرمجموعه شما باشند ؟

آیا آن ها باید با شما همراه باشند و یا بالعکس شما باید با آن ها هم گام شوید ؟

این  همراهی به طور مکانیکی اتفاق نمی افتد . یک جاهایی ما این همراهی را مطالبه می کنیم .این منشور، مطالبه ما از مدیران است ، اما مطالبه کردن و پای این مطالبه ایستادن که باید باشد و البته هست ،این یک بحث است اما این که عملا این فضایی که ما در منشور از آن صحبت می کنیم به وقوع بپیوندد زمان بر است .

*آقای دکتر . من این جا یک پرانتز باز می کنم .فرمودید که من باید این مدیران را با خودم همراه  کنم .به نظر می رسد در دانشگاه فرهنگیان یک جور مدیریت غیر رسمی ( مدیریت سایه ) توسط نهادهای بیرون بر این دانشگاه اعمال می شود  و این جلوی هر گونه تحول را در درون این دانشگاه بسته است .

حتما یک نهادهایی هستند ( نهادهای قانونی ) که مشغول فعالیت قانونی خودشان هستند . ( این نکته جالبی است که شما اشاره کردید ). یکی از نهادهای قانونی " گزینش " است .گزینش در دانشگاه فرهنگیان یک شان ویژه ای دارد .دانشگاه فرهنگیان ، دانشگاهی است که معلم تربیت می کند و این معلم از اول " متعهد به خدمت " است .

بنابراین این ها با ملاک های گزینش و با استاندارهای مورد نظر در آموزش و پرورش وارد این دانشگاه می شوند و بعد هم معلم شده و سر کلاس می روند .

این گزینش عملکرد دانشجویان را ( تصور می شود ) حتی در حین تحصیل و بعد از پذیرفته شدن تحت نظر دارد .گرچه این واقعیت ندارد اما عموم دانشجویان دانشگاه فرهنگیان تصور می کنند که این نهاد قانونی مثل " سایه " آن ها را دنبال می کند .

*آقای دکتر . این نهاد گزینش و این منشور از نظر شما ممکن نیست که یک جایی با هم تصادم پیدا کنند ؟

این نهاد گزینش که مانند سایه دانشجویان را دنبال می کند ، بچه ها را به یک " خودسانسوری " فرو می برد . د ربسیاری از موارد و به بچه ها گفته ام واقعا خبری نیست و مسئولان نهاد گزینش چنین اراده ای ندارند  و قرار نیست دانشجویان را به آن صورتی که دانشجویان تصور  می کنند تحت نظر داشته باشند .

این جور نیست که تمام اعمال ، گفتار و... دانشجویان ثبت و ضبط شوند  و موقع استخدام مد نظر قرار گیرند !

اما خیلی سخت است قانع کردن بچه ها نسبت به این واقعیت !

*آقای مهر محمدی . پس از نظر شما این ترس " توهمی " است ؟

این به میزان زیادی " خودسانسوری " است .کافی است یک مورد اتفاق افتاده باشد . مثلا دانشجویی را احضار کرده باشند . خبرش می پیچد ( سری که درد نمی کند ، چرا دستمال ببیندیم ! ) .چون بحث اشتغال و بحث استخدام در آموزش و پرورش و آن هایی که وارد این دانشگاه می شوند یک بحث " حیاتی " است .

*پس آقای دکتر . تاکید می کنم ترس دانشجویان از فضای فعلی نسبت به معیارهای آزادی بیان در این دانشگاه یک ترس توهمی و ناشی از خودسانسوری است  و مبتنی بر واقعیات نیست ؟

دقیقا . یک بخش آن خودسانسوری است .این ویژگی ساختاری دانشگاه فرهنگیان است .دانشگاه فرهنگیان نمی تواند منهای بحث گزینش عمل کند . گزینش یک نهاد قانونی است  و نمی تواند منهای آن عمل کند . همین نهاد قانونی مدیرانی دارند که در سراسر کشور به " صور مختلف " عمل می کنند و مدیریت عالی نظرش این باشد که ما در  طول تحصیل با بچه ها هیچ کاری نداریم .با دانشجویان هیچ ارتباطی نداریم .این ها پس از فراغت از تحصیل و برای تبدیل وضعیت آن ها را بررسی می کنیم .

اما هسته های مربوطه که دنباله های تشکیلاتی گزینش  در سراسر کشور هستند به صور مختلف عمل می کنند ، بعضی از آن ها " تنگ نظرانه " برخورد می کنند و برخی از آن ها خلاف منویات نظر مدیریت ستادی گزینش کار می کنند .

این شرایط در دانشگاه های دیگر نیست .من باید با این شرایط مقابله کنم .این یک واقعیت دانشگاه فرهنگیان است که باید به شکل " معقول " با آن برخورد کرد .

 ( خودم از این مساله متاثر بودم و من نمی خواستم فعالیت هایی که در این دانشگاه داریم تحت الشعاع قرار بگیرد ) ما اخیرا با مسئولان عالی گزینش به این نتیجه رسیدیم  ، نامه ای تهیه کردیم و در آن نامه تصریح شد ( با امضای من و مسئول عالی گزینش ) عوامل و هسته های گزینش در سطح استان ها در طول دوره تحصیل دانشجویان در دانشگاه فرهنگیان هیچ ارتباطی نباید با آن ها داشته باشند و هیچ گونه احضار ، استنطاق و... نباید صورت بگیرد .

این نامه را آماده کردیم و در آستانه ارسال بودیم که مسئول گزینش عوض شد و البته با مدیریت جدید تعامل خواهیم کرد .

شما بدانید که دید مدیریت دانشگاه این است . از نظر مانیفست مشکلی نداریم . مبنای نظری دارد و آن را در منشورش آورده است .اما عوامل مختلف مانند گستره کشوری و... وضعیت آن را از دانشگاه های دیگر متفاوت می کند .

عوامل دیگر مثل عامل گزینش در این زمینه خیلی تاثیرگذارند  و ممکن است آن بازه زمانی که مورد نظر ماست به  نتیجه نرسد .

*در واقع باید یک گونه یک پارچگی سیستمی بین شما و مثلا گزینش شکل بگیرد و دانشجویان در سایه این هم پوشانی سیستمی " احساس امنیت " کنند  .

اما در پاسخ به پرسش هایی که در ابتدای نشست مطرح کردید .

در زمینه کارت دانشجویی ، کار ما با مشکل مواجه شد و البته دانشجویان حق هم دارند .الان که داریم صحبت می کنیم اکثریت دانشجویان کارت شان را دریافت کرده اند .ما نباید مشکلی به نام کارت دانشجویی داشته باشیم . من مدیران را متعهد کرده ام که حتی برای ورودی های 93 که در حدود 10 تا 11 هزار دانشجو هستند در بدو ورود کارت ها به آن ها تسلیم شوند .در استان سیستان و بلوچستان که در شروع سال تحصیلی آن حضور پیدا کرده بودم خودم کارت های دانشجویی جدید الورودی ها  را بین آن ها توزیع نمودم .

این کار باید در جاهای دیگر نیز اتفاق می افتاد .ریشه این کار « زیر ساخت های نا به سامان سامانه های آماری » ما بود که اطلاعات دقیق دانشجویان در آن ثبت نشده بود !

از این به بعد برای همه دانشجویان و در بدو ورود ، کارت دانشجویی که همان هویت دانشجویان است صادر خواهد گردید .

در مورد کسر حقوق که یک بحث جدی میان دانشجویان است باید عرض کنم که در دولت گذشته کسر نمی شده است اما در مصوبه هیات امناء تصمیم آن گرفته شده بود ( 24 / 4 / 91 )  !

به استناد همان تبصره ماده 6 قانون متعهدین به خدمت که جناب عالی نیز به آن اشاره فرمودید ، 45 درصد از حقوق بچه ها از آن کسر می گردید .از این 45 درصد ، 35 درصد بابت غذا و 10 درصد بابت خوابگاه بوده است .

آن ها اجرای این مصوبه را به دولت جدید واگذار کردند !

خودشان وصول نکردند و حتی در بحث های عمومی اعلام کرده بودند که نباید وصول شود و...اما متاسفانه به شکل واقعا " غیر قابل توجیه " در هیات امناء این را مصوب کرده بودند که گرفته شود اما آن را اجراء نکردند !

این با ایام انتخابات مصادف شد و اجرای آن را به ما واگذار کردند !

این که ما آن را وصول می کنیم بر مبنای همان مصوبه هیات امناء است و البته مبنای مصوبه هم نیز اشاره شد .

این که به شکل عادلانه گرفته می شود و یا خیر ؛ این دانشجویان چند گروهند .

بعضا مقیم هستند .یا غیربومی هستند و از خوابگاه استفاده می کنند و یا بومی هستند و از خوابگاه استفاده نمی کنند ...

بنده ادعا نمی کنم این کاری که دارد انجام می شود عادلانه است اما کار ما مبنای قانونی دارد .در مورد عادلانه بودن جای تامل است ؛ به همین خاطر سال آینده ما تغییراتی را دراین زمینه شاهد خواهیم بود که به عدالت نزیک تر باشد .

*می شود جزییات این تغییر را بفرمایید ؟

یک نکته مهم آن است که آن 35 درصد را که هزینه ی غذای دانشجویان است نظر من بر این است که از دانشجویان کسر نشود  و فقط با سیستم " اتوماسیون تغذیه " که در دانشگاه راه اندازی می شود بچه ها به همان میزانی که از غذا استفاده می کنند کارت بکشند و مثل دانشگاه های دیگر باشد .

این که ما بخواهیم از این پول به عنوان جبران کسری های بودجه خود دانشگاه استفاده کنیم ، واقعا این طور نیست .

*آقای مهر محمدی . شاید به خاطر آن است که این دانشگاه حدود 40 درصد کسری بودجه دارد و تصور این مساله نیز محتمل است .

بخشی از این هزینه ها به قوت خود باقی است و از محل کسر از حقوق تامین می شود .اتفاقا بخشی از کسری بودجه دانشگاه به همین مساله بر می گردد . هزینه خوابگاه  و تغذیه بر طبق برآوردها در حدود 70 تا 80 میلیارد تومان است .از محل درصدی که از حقوق دانشجویان کسر می گردد رقم بسیار کم تری را به دست می آوریم .با زهم ناچاریم که از محل بودجه دولت مبالغی هم  روی آن بگذاریم .

دانشجویان از این جهت که هزینه ی غدا اجباری باشد راضی نیستند  و ما  سعی می کنیم که بتوانیم زمینه رفع این نگرانی را فراهم کنیم  .

*پس از سال آینده دانشجویان شاهد کسر آن 35 درصد نخواهند بود ؟

داریم تلاش می کنیم . البته باید منابع جایگزین پیدا کنیم  و با صرفه جویی و برون سپاری سرو غذا ، هزینه ها را کاهش دهیم .کاری کنیم که بچه ها بتوانند با رغبت و با میل از غذای دانشگاه استفاده کنند .

در مورد صندوق رفاه دانشجویان ، بحث شما درست است .به لحاظ قانونی پی گیری کردیم .عضویت دانشگاه فرهنگیان در صندوق رفاه دانشجویان با مشکل قانونی مواجه است .به این خاطر که دانشجویان در این جا حقوق می گیرند امکان استفاده از تسهیلات صندوق رفاه را ندارند .گزینه های مختلفی را دنبال کردیم .حتی به این فکر افتادیم که مجوز صندوق رفاه ویژه  دانشجویان را از مجلس شورای اسلامی بگیریم  که البته مسیر طولانی و پیچیده ای است .

کاری که الان انجام داده ایم این است که صندوق وام ضروری دانشجویان دانشگاه فرهنگیان را تاسیس کردیم .اساسنامه آن به تصویب رسیده است و آیین نامه آن آماده  شده است .از بودجه در اختیار رئیس دانشگاه در حدود یک میلیارد تومان به عنوان سرمایه در اختیار صندوق قرار داده شده است .شرایط عضویت را که فقط مخصوص دانشجویان است را اعلام خواهیم کرد .

دانشجویان با پرداخت حق عضویت کم می توانند عضو بشوند .همان کارهایی که صندوق رفاه دانشجویان ارائه می دهد در این جا هم سعی خواهیم کرد که ارائه شود و جای نگرانی نیست .

در مورد این که چرا عیدی به دانشجویان داده نمی شود ، به طور کلی رابطه پرداختی و بده و بستانی با دانشجو معلمان اصولا بر عهده دانشگاه  فرهنگیان نیست و با آموزش و پرورش است .چون دانشجو معلمان مستخدمین آموزش و پرورش هستند .

بنابراین ما هیچ مسئولیتی در این زمینه نداریم .چون ما می دانیم مسائل مالی واقعا دغدغه ها دانشجویان است ، خودمان را موظف می دانیم پی گیری کنیم .درباره عیدی هم واقعا پی گیری کردیم .با وزارت آموزش و پرورش مکاتبه کردیم .

قانون می گوید عیدی به مستخدمین شاغل تعلق می گیرد .این که درست و یا نادرست است با آن ها است .

هیچ وقت دانشجو معلمان عیدی دریافت نکرده اند .

مسئولیت این کار با معاونت پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش است که باید در بودجه ها پیش بینی شود .

در مورد دانشجویان ورودی 93 که اشاره نمودید که احکام آن دیر  و با دو ماه تاخیر صادر شده است و بابت آن از حقوق شان کسر شده است درست است .

این را من قبلا هم گفته بودم و تحت بررسی است .امیدوارم که راه حلی برای آن پیدا شود .ان شاء الله تا قبل از پایان سال پاسخ آن را رسما داشته باشیم .

این که چرا احکام این ها دیر صادر شده است باز مسئولیت با وزارت آموزش و پرورش است و به دانشگاه فرهنگیان ارتباطی ندارد . از 22 بهمن مشغول شده اند و از 26 /  1/ 93 برای آن ها ابلاغ صادر شده است ، مسئولیت آن بر عهده وزارت آموزش و پرورش است .

پیشنهاد من این است که با معاونت پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش گفت و گو شود .این که مبالغی کسر شده است بدون آن که حقوقی پرداخت شود از نظر من توجیه ندارد .

یا باید آن حقوق داده شود و یا آن که آن وجوه مسترد شود .

حق عائله مندی هم مثل بحث عیدی است و به شاغلان تعلق می گیرد .

بخش اول

سخن معلم :

گفت و گو با سرپرست محترم دانشگاه فرهنگیان در حوزه مربوط به دانشجویان در این جا به پایان رسید .

با توجه به کمبود وقت قرار بر این شد تا پرسش ها درحوزه مسائل مربوط به وضعیت اداری ، ستادی  و...دانشگاه فرهنگیان در زمانی دیگر مورد بحث و نقادی قرار گیرد .

پایان گزارش /

 گروه اخبار :

پیرو اطلاعیه قبلی در سایت سخن معلم در مورد معرفی کاندیداهای شورایاری در سطح استان تهران ( این جا ) به اطلاع می رساند :

دوستان و همکاران فرهنگی پس از تایید شدن می توانند مشخصات و برنامه های خود را به همراه یک عکس با کیفیت خوب به سخن معلم ارسال فرمایند.

 سعید صمدی پور

 به نام خداوند جان و خرد
سلام

تعریف از خود نباشد ، هیچ قشری از جامعه ایران را به اندازه معلمان با سواد٬ با فرهنگ٬ مودب٬ فروتن و پای بند به قانون و عرف ندیده ام!

همه این گونه اند و در عجبم که این همه آدم چگونه می توانند تا این حد مانند هم باشند. در بردباری و‌ درستکاری زبان زد همگانند و بی خود نیست که نتایج تحقیقات مستند نشان داده است که معلمان مورد اعتمادترین قشر جامعه هستند.
اما دریغا که این بزرگان اندیشه و متانت دیریست مورد بی مهری مسئولان قرار گرفته اند و کم نیستند نازنینانی که عرق شرم تنگ دستی مالی در برابر زن و فرزند را بر پیشانی خود تجربه کرده اند! مسئولانی که گاه و بیگاه زیاد بودن شان را دلیل بر ضیق حقوق و مزایای شان گرفته اند.
دریغا !

در این سرزمین پر نعمت گروهی به رنج و گروهی به گنج افتاده اند.به قول ما معلمان در مثل مناقشه نیست!

چگونه کارکنان سایر ادارات مانند وزارت نفت و ... باید از درآمدهای آن چنانی برخوردار باشند صرفا به این دلیل پیش پا افتاده که این سازمان ها درآمدزا هستند؟ سوال اینست که آیا این کارکنان عزیز٬ از پیش خود سرمایه آورده ای داشته اند که اکنون از سود آن حقوق و مزایا و رفاه طلب کرده اند؟ یا نه سرمایه آن سازمان ها و سود مترتب بر آن تمام و کمال سرمایه عموم شهروندان(بیت المال) است؟

اکنون بر آن نیستم که دنبال مقصر بگردم بلکه از سر دلتنگی دلم می خواهد با مسئولان عزیز کشورم اعم از ریاست محترم جمهوری٬ وزیر محترم آموزش و پرورش و البته نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی سخنی‌ بگویم!

بگویم شما که داعیه خدمت به جامعه را دارید چگونه نمی دانید با این میزان دریافتی نمی شود زندگی کرد؟
بگویم چگونه نمی دانید که زیر بار گرانی بردباری فرهنگیان گران سنگ رو به اتمام است؟
بگویم چرا فریاد سکوت اعتراض آمیز معلمان فرهیخته را نشنیدید و بودجه را آن طور که خودتان می خواستید بستید؟
بگویم فرهنگیان با فرهنگ٬ سیاست باز نیستند اما با بازی های سیاسی آشنایند! می دانند شما چرا و چگونه گناه نابرابری و تبعیض بین معلمان و سایرین را به هم(مجلس و دولت) نسبت می دهید!

در پایان از همکاران پر تلاشم می خواهم صبور باشند و به آینده ایمان و امید داشته باشند!

این برهه نامیمون نیز خواهد گذشت و روزگاری خواهد آمد که مسئولان و دولت مردان قدر و منزلت فرهنگیان را بیش از اینها پاس بدارند.

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

 گروه اخبار /

معاون قضایی دیوان عدالت اداری گفت:‌ آموزش و پرورش برای مدارک کارشناسی امتیاز فوق‌العاده‌شغل ۸۰۰ را لحاظ می‌کند در حالی که طبق مصوبه سال ۹۲ دولت این امتیاز باید ۱۰۰۰ لحاظ شود، همین موضوع منجر به شکایت به دیوان شده است.
موسی قربانی درخصوص اجرای بند ۵ ماده ۶۸ قانون مدیریت خدمات کشوری در آموزش و پرورش اظهار داشت:‌ طبق این بند از قانون مدیریت خدمات کشوری، فوق العاده شغل برای شاغلان متناسب با مهارت‌ها، وظایف و مسئولیت‌ها با پیشنهاد سازمان مدیریت و برنامه ریزی برای مشاغل کاردانی ۷۰۰ امتیاز، کارشناسی ۱۵۰۰ امتیاز و بالاتر ۲۰۰۰ امتیاز اعمال می‌‌شود.

وی افزود: در این قانون تبصره‌ای ذکر شده که تأکید می‌کند پرداخت فوق العاده شغل با اعمال اصلاحات ساختاری، نیروی انسانی، فناوری و واگذاری امور به بخش غیردولتی و استفاده از منابع حاصل از صرفه جویی منابع اختصاص داده شده از سال ۸۷ امکان‌پذیر است.

معاون قضایی دیوان عدالت اداری بیان کرد: دولت در خرداد سال ۹۲ بندی را برای فرهنگیان تصویب کرد که بر اساس آن برای مدرک کاردانی ۵۰۰ امتیاز، کارشناسی ۱۰۰۰ امتیاز و بالاتر ۱۵۰۰ امتیاز لحاظ شود، هم‌اکنون اتفاقی که در آموزش و پرورش رخ داده این است که این مصوبه را اجرا کرده‌‌اند اما در مورد مدرک کارشناسی امتیاز ۸۰۰ را لحاظ کرده‌اند که این باعث شده است فرهنگیان با حضور در دیوان عدالت اداری اقامه دعوی کنند.

قربانی بیان کرد:‌ طی مذاکره میان مسئولان دیوان عدالت اداری و آموزش و پرورش مقرر شد تا این موضوع اصلاح شود بنابراین از فرهنگیان درخواست داریم تا حل این مشکل توسط آموزش و پرورش صبر کرده و دادخواستی را به دیوان عدالت اداری ارائه نکنند.

وی ادامه داد:‌ دولت و مجلس تلاش می‌کنند تا حق فرهنگیان به‌درستی داده شود اما هم‌‌اکنون عائله وزارت آموزش و پرورش زیاد است و صرفه‌جویی این وزارتخانه کم است بنابراین ممکن است اعمال فوق العاده شغل‌ها کمی طولانی شود.

شمانیوز

گروه اخبار :

پیرو اطلاعیه قبلی در سایت سخن معلم در مورد معرفی کاندیداهای شورایاری در سطح استان تهران ( این جا ) به اطلاع می رساند :

دوستان و همکاران فرهنگی پس از تایید شدن می توانند مشخصات و برنامه های خود را به همراه یک عکس با کیفیت خوب به سخن معلم ارسال فرمایند.

 " این یک واقعیت است که ایرانیان با قدمت تاریخ چند هزار ساله و با تجارب تاریخی هر گونه تغییرات در جامعه را باید از لایه های زیرین آغاز کنند . "

مشخصات :

نام : ابراهیم

نام خانوادگی: زعفرانی

تهران - محله توحید ( منطقه 2 )

سابقه کار:

10 سال دبیر دبیرستان و مراکز پیش دانشگاهی منطقه 16

10 سال دبیر دبیرستان  و مراکز پیش دانشگاهی منطقه 2

10 سال استاد و مربی دانشگاه فنی و حرفه ای انقلاب اسلامی تهران

یک سال کار اجرایی به عنوان بازرس در منطقه 2

برنامه ها:

1-آشنا نمودن ساکنین محله با حقوق شهروندی خود

2-دخالت دادن و ایجاد انگیزه و به کارگیری تفکرات و ایده های ساکنین محل در تصمیم سازی ها و برنامه های اجرایی محل

3-فعال نمودن خانه 16 گانه  در عمل و نه در حرف و شعار

4-تلاش برای تبدیل شورایاری از یک بنگاه اقتصادی و کاریابی به نهادی برنامه ریز و شهروندمدار

5-ایجاد و تشکیل «  نگهبان محله » جهت بالا بردن ضریب امنیت علی الخصوص برای زنان و کودکان در محله (با مشارکت مردم محله)

6-مدیریت فضاهای ورزشی  برای محله تا جوانان در خیابان پر خطر بازی نکنند

7-فعال نمودن کانون جهان دیدگان برای بازدیدها و گردش های درون شهری و مکان های زیارتی (این کانون، سالمندان را تحت پوشش قرار می دهد)

8-شناسایی افراد مستمند و آسیب پذیر و کمک گرفتن برای حل مشکل آنها از طریق ارگان ها و افراد متمکن

ارسال مشخصات و برنامه ها برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

 بالا بردن کیفیت‌ فعالیت‌های تربیتی در مدارس، محور سخنان دیروز معاونت پرورشی آموزش‌و پرورش در مراسم منادیان تربیت بود. حمیدرضا کفاش در این مراسم با اشاره به اینکه مدارس در انجام این مهم تنها هستند، نقش خانواده و رسانه‌ها، نهاد روحانیت، نهادهای معتمد جامعه و دانشگاه‌ها را مهم خواند و مساله تربیت را امری ملی و همگانی دانست که سایر نهادها هم باید سهم خود را در این مسیر به دوش بکشند.
بحث تفکیک آموزش‌‌و پرورش مدت‌هاست در محافل آموزشی دنیا مطرح است. اما در این بین کشورهایی که در زمینه آموزش‌های کلاسیک صاحب سبک هستند، به یک نتیجه‌ واحد رسیده‌اند و آن تفکیک نکردن بحث آموزش از پرورش است. امروز آموزش‌های شهروندی در تمام مدارس دنیا گسترش یافته و در ساختار آموزشی آنها وارد شده است. به دلیل آنکه در کشور ما والدین با آموزش‌های لازم در مورد تربیت فرزندان آشنایی نداشته‌اند، مدارس اصلی‌ترین نهادی هستند که تربیت فرزندان را برعهده دارند.
از آنجا که مدرسه اولین مکانی است که کودکان وارد جمع گروهی شده و جامعه‌پذیری را تمرین می‌کنند، در این بین نادیده گرفتن نقش معلمان به‌عنوان افرادی که بیشترین ارتباط را با دانش‌آموزان دارند، غیرمنطقی است. اما با توجه به وضعیت اقتصادی موجود و نارضایتی معلمان از وضعیت معیشتی خود که آنها را مجبور به داشتن شغل‌های دوم و سوم کرده است، نمی‌توان انتظار از آموزش مناسبی داشت، چه برسد به اینکه معلمان نقش تربیتی برای دانش‌آموزان خود داشته باشند.

محمدرضا نیک‌نژاد عضو شورای صنفی معلمان معتقد است: «ساختار آموزشی ما بر پایه نمره، معدل و کنکور پایه‌ریزی شده است و همین باعث شده است تا فرصتی را برای تربیت افراد دانا و توانا در اختیار معلم و دانش‌آموز قرار ندهد. البته ساختار جامعه نیز چیزی جز این را برنمی‌تابد. والدین در مواجهه با مسئولان مدارس هیچ‌گاه تربیت فرزندان خود را طلب نمی‌کنند؟ که آیا توانسته‌اند راه‌های مواجهه با افراد و مسائل شهروندی را یاد بگیرند. والدین فقط مطالبات آموزشی دارند، که فرزندانشان تا چه مقدار در تست زدن موفق هستند. همین امر باعث می‌شود کودکی که مراحل تربیتی خود را طی کرده و وارد دانشگاه شده و حتی مدارج علمی خود را تا دکترا ادامه داده است، مسائل شهروندی را نداند.»
البته نگاه دیگری نیز به این ماجرا وجود دارد؛ از آنجا که به گفته نیک‌نژاد نزدیک به 99 درصد بودجه صرف هزینه‌های جاری همچون پرداخت حقوق معلمان می‌شود، نمی‌شود انتظار بهبود وضعیت پرورشی و تربیتی معلمان را داشت. نیک‌نژاد می‌گوید:‌«پارسال از بودجه 21 هزار میلیاردی آموزش ‌و پرورش تنها 300 میلیارد تومان صرف هزینه‌های آموزشی شد. این امر نشان می‌دهد با بودجه فعلی ما حتی آموزش قابل قبولی نخواهیم داشت، چه رسد به اینکه تربیت و پرورش مناسبی انتظار داشته باشیم. چنین انتظاراتی نیازمند اعتبارات مناسب است.»
با فرض حل مشکلات معیشتی معلمان و همچنین اختصاص اعتبارات مناسب به آموزش و پرورش این سوال مطرح می‌شود که آیا معلمان ما برای انجام وظایف تربیتی خود تخصص لازم را دارند؟ آیا آموزش‌های لازم را دریافت کرده‌اند؟

نیک‌نژاد در پاسخ به این سوالات در گفت‌وگو با فرهیختگان می‌گوید: «در این مورد دو دیدگاه وجود دارد؛ یک، تمام معلمان کارهای پرورشی را علاوه‌بر وظایف آموزشی خود برعهده بگیرند. دو، افراد خاصی برای فعالیت‌های پرورشی و ارائه آموزش‌های لازم در نظر گرفته شوند. اما به نظر من تمام معلمان باید نقش پرورشی خود را در حین انجام فعالیت‌های آموزشی داشته ‌باشند. البته این امر نیاز به آموزش دارد. البته این آموزش در دانشگاه یا از طریق آموزش‌های ضمن‌خدمت به معلمان داده می‌شود.» اما دانش‌آموزان امروز با دانش‌آموزان چند سال پیش متفاوتند. دلیل آن هم سرعت شگرف تحولات جهانی و تکنولوژیکی‌ است که تاثیر به سزایی در شخصیت و تربیت کودکان دارد.

بنابراین معلمان باید به‌روز باشند، و از طرفی این آموزش‌ها در خود آنها نهادینه شده باشد. معلمی می‌تواند نقش تربیتی مناسبی داشته باشد که خود دارای رفتار صحیح و درست باشد، در مدرسه دغدغه‌ای جز آموزش و پرورش دانش‌آموزان نداشته باشد و آموزش‌های لازم را برای این موضوع دیده باشد.

روزنامه فرهیختگان

  گروه اخبار :

پیرو اطلاعیه قبلی در سایت سخن معلم در مورد معرفی کاندیداهای شورایاری در سطح استان تهران ( این جا ) به اطلاع می رساند :

دوستان و همکاران فرهنگی پس از تایید شدن می توانند مشخصات و برنامه های خود را به همراه یک عکس با کیفیت خوب به سخن معلم ارسال فرمایند.

 فرخنده قربانی مقدم، دبیر دارای مدرک تحصیلی فوق دیپلم تربیتی و مهندسی کامپیوتر هستم.

به دلیل تمایل به تحقق یک جامعه ی عدالت محور خود را کاندید انتخابات شورای محله نمودم.

ضمنا در نشریات و رسانه های مرتبط در جهت نیل به این هدف قلم می زنم.ضمن آن کار فیلم مستند مرتبط با آموزش وپرورش کرده ام که ازشبکه ی مستند پخش شده است.

کسانی که مایلند با نوشته هایم  آشنا شوند،با سرچ نام من در اینترنت می توانند این مطالب راپیداکنند.

شعارانتخاباتی: به همدیگر کمک کنیم که خوب زندگی کنیم.

برنامه های آینده:

1- به دلیل اینکه اصلاح محله منجر به اصلاح جامعه خواهدشد،برنامه ای که  مورد نظرمی باشد ارتباط با ساکنین محله در جهت حل مشکلات آن از جمله تلاش درجهت زدودن فقر فرهنگی که باعث ایجاد معضلات خانمان برانداز اعتیاد و خیابان گردی و اشاعه تکدی گری  شده است و کوشش برای رهایی کسانی که در بند این بلایا گرفتار شده اند.

2- از آن جایی که زن نقطه اصلی کانون خانواده است و رسیدگی و بها دادن به مسایل آنان در واقع تلاش برای ایجاد یک جامعه ی اصلح است ،سعی درارتقا زندگی این قشر ازجامعه جزء دغدغه های اصلی و مهم من است.

3- از آنجایی که خود معلم هستم و به همین دلیل به خوبی آلام و درد و مشکلات این بخش مهم ازجامعه را می شناسم،سعی من شناختن و شناساندن این قشر تاثیرگذارجامعه ،اعم ازشاغل و بازنشسته،که در واقع جوانان و نوجوانان کشور به دست آنان تربیت می شوند،می باشد چرا که هرچه استرس ومشکلات مادی و معنوی این انسان های دلسوز کمتر شود ،بازدهی و خروجی بهتری را ازآنها شاهد خواهیم بود.

تا چه قبول افتد و چه در نظر آید .

ارسال مشخصات و برنامه ها برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

 این روزها از گوشه‌ای صدای استیضاح می‌آید و از گوشه‌ای فریاد بی پاسخ کسانی که دل برای فرهنگ و آموزش این مملکت می‌سوزانند و در گوشه‌ای هم عده‌ای در مجلس نمایندگان ، بر کرسی کمیسیون آموزش نشسته‌اند و برای آموزش و پرورش این کشور تصمیمات قانونی می‌گیرند. در این بین سوالی که هماره ذهن مرا به خود درگیر کرده، این است که از این قیل و قال‌های متعدد چه چیزی عاید فرهنگیان می‌شود؟ آیا می‌شود از این بابت بذر امید را در دل آنها کاشت؟ مخاطبان اصلی من در این یادداشت نمایندگان محترم و خصوصا اعضای کمیسیون آموزش مجلس هستند که بی‌شک عده‌ای از آنها خود زمانی معلم بوده‌اند!

بدون تردید آموزش و پرورش موفق در گرو یک برنامه‌ریزی موفق است که از دل یک مجموعه‌ای اثرگذار که خواهان یک آموزش کارآمد هستند، بیرون می‌آید. اما آنچه این روزها معلم را دچار نوعی دل زدگی شغلی کرده، کم‌توجهی به آنهاست.

آیا منطقی هست که معلم با آن همه زحمت کاری، کارش در مقابل نیروهای دیگر، بدون مشکل و آسان تلقی شود و از مزایایی هر چند اندک محروم گردد؟ آیا به صرف اینکه تعداد معلمان زیاد است، می‌شود مزایای آنها را نادیده گرفت؟

چند روز پیش با دوستی صحبت می‌کردم که روزگاری، با افتخار و علاقه، با نمره‌ای خوب و در دانشگاهی دولتی، درس معلمی می‌خواندیم و خوش بودیم که با تمام وجود وارد این عرصه شده‌ایم، اما حالا چه؟!!! آخر دانش آموز هم وقتی وضعیت را می‌بیند، عطای معلم شدن را به لقایش می‌بخشد. آخر معلمان چه گناهی کرده اندکه تعدادشان زیاد است؟ مگرتعداد آنهایی که از کلاس معلم به جایی رسیده‌اند زیاد نیست؟

راستی برای نهادی با این گستردگی، بودجه‌ای که بنا بر صحبت آقای وزیر 99درصد آن صرف پرداخت حقوق معلمان می‌شود، منطقی و مبتنی بر اهداف آموزشی است؟ وقتی می‌بینیم از یک سو از بودجه، خبری جدی به آموزش و پرورش نمی‌رسد و از سویی دیگر امتیاز 1500 فوق‌العاده شغل در مورد معلمان فقط به دلیل زیاد بودن تعداد آنها لحاظ نمی‌شود، به این می‌اندیشم که نکند عطای آموزش و پرورش به لقای آن بخشیده شده است !

آقایان نمایندگان!

مشکلات این نهاد نه با استیضاح حل می‌شود و نه با بازی‌های سیاسی، بلکه محتاج اندیشه‌ای آموزشی است . پس اگر اعتقاد دارید که بنیان‌های اصلی یک حکومت بر آموزش استوار است، کمی جدی‌تر و منطقی‌تر این مهم را در راس مطالبات خویش قرار دهید و آموزش را از مشکلاتی که به سبب مسائل اقتصادی بدان گرفتار شده رهایی بخشید.

* آموزگار

روزنامه آرمان