مدیر کل دفتر وزارتی آموزش و پرورش، گفت: فرهنگیان امسال ۶۰۳ هزار و ۵۰۰ تومان عیدی و پاداش آخر سال میگیرند و معلمان حقالتدریس نسبت به ساعات تدریس عیدی دریافت می کنند.
محمد فاضل درباره اجرای طرح تبلیغات در مدارس که چندی پیش از سوی وزیر آموزش و پرورش مطرح شد اظهار کرد: کارگروهی در آموزش و پرورش برای پیگیری این طرح تشکیل شده است.وی افزود: طرح اجرای تبلیغات در مدارس درحال بررسی توسط این کمیته است اجرای این طرح بستگی به نتیجه مطالعات و بررسی ها دارد ممکن است به نتیجه ای برسیم که این طرح اجرا نشود.مدیر کل دفتر وزیر آموزش و پرورش درباره پرداخت عیدی فرهنگیان، تصریح کرد: پرداخت عیدی فرهنگیان باید از سوی دولت صورت گیرد.
طبق مصوبه هیات دولت، مبلغ ثابت ۶ میلیون و ۳۵ هزار (۶.۰۳۵.۰۰۰) ریال به نسبت مدت خدمت تمام وقت در سال ۱۳۹۳ به عنوان پاداش آخر سال (عیدی) در بهمن ماه سال جاری از محل بودجه مصوب دستگاه های اجرایی پرداخت می شود. خدمت نیمه وقت بانوان از لحاظ اجرای این تصویب نامه، تمام وقت محسوب می شود. معلمان حق التدریس نسبت به ساعات تدریس، مشمول این تصویب نامه خواهند بود.
مهر
چند نکته درباره کلاسداری و تدریس ( آنچه پس از بیست و سه سال تدریس تجربه کرده ام )
1- همیشه در پایین برگه حضور و غیاب و نمرات مستمر یادداشت کنیم که تا کجا و چه قسمتی درس داده شده تا جلسه آینده مجبور نباشیم از بچه ها بپرسیم.این یعنی خودمان نظم داریم.
2-باید وسایل لازم را همراه داشته باشیم.هیچ گاه نباید از دانش آموزان کتاب شان یا خودکارشان را قرض بگیریم.
3- جلوی کلاس زیاد این طرف و آن طرف نرویم.
4-به هیچ عنوان سعی نکنیم دانش آموزن را نصیحت کنیم. اگر تمایل به نصیحت داشتیم فقط یکی دو جمله و آن هم آخر سال به شرط اینکه بچه ها سرا پا گوش باشند و مقبولیت داشته باشیم.
5-به هیچ عنوان نباید حتی به بی ادب ترین دانش آموزان ناسزا بگوییم یا کسی را حتی به شوخی و برای خنده مسخره کنیم.
6-وقتی بچه ها کسل و بی حوصله اند چند دقیقه به آنها وقت استراحت بدهیم.
7-مدت دقیق استراحت را به آنها نگوییم.فقط بگوییم ادامه درس چند دقیقه بعد.
8-در زمان استراحت نگاه مان به کل کلاس باشد و آنها ببینند که ما حواس مان به آنها است.سر گرم کار خودمان نشویم .
9-اگر نمره ای را به دانش آموزان ارفاق می کنیم حتی الامکان نباید بفهمد .
10-اگر ورقه ها را با ارفاق تصحیح کرده ایم در نوبت اول آنها را به بچه ها ندهیم و فقط نمره ها را برایشان بخوانیم .
11-هرگز هرگز بین دانش اموزان تبعیض قایل نشویم.حتی بین کسانی که درس شان خوب است و کسانی که درس شان ضعیف است .
12-هیچ گاه زندگی شخصی خود را از قبیل حقوق و ...در کلاس بازگو نکنیم.
13-سعی کنیم واکنشی و هیجانی برخورد نکنیم و بچه ها را هم وادار به واکنش نکنیم.صبور باشیم.
14-هنگام خروج از کلاس ار روی تخته چیزی نوشته ایم پاک کنیم .
15-هیچ گاه در کلاس درباره هیچ چیز نق نزنیم .
16-برای پرسش های شفاهی کلاسی به جای نمره از نمادهای دیگر استفاده کنیم تا بچه ها نفهمند به به آنها ارفاق شده است.البته خودشان متوجه می شوند و به زبان نمی آورند و بزرگواری شما را می فهمند.
17-باور کنید اکثر بچه ها حتی نا اهل ترین آنها با صبر و تامل قابل اصلاحند.
18-در ابتدا ممکن است انجام این کارها مشکل و یا نا ممکن به نظر برسد اما اگر صبر داشته باشیم و درست عمل کنیم شاهد معجزه خواهیم بود .این تجربه شخصی همکار کوچک شماست .
19-وقتی دو سه سالی با این روند طی شود اگر مدرسه مان را عوض نکنیم دانش آموزان سال های بالایی ما و اخلاق و روش تدریس را برای تازه واردها توضیح خواهند داد و کار برای ما بسیار راحت تر خواهد بود .
20-مقدار ستیز را در کلاس به حداقل ممکن برسانیم.
با سپاس از همکاران عزیز
همان گونه که قبلا نیز در سخن معلم آمده بود ( این جا ) ، وزیر محترم آموزش و پرورش طی حکمی جناب آقای« شاپور محمد زاده » را به عنوان مدیر کل جدید دبیرخانه هیئت مرکزی گزینش وزارت آموزش و پرورش منصوب نمود .
در حکم علی اصغر فانی به شاپور محمد زاده بر اهتمام کامل در اجرای قانون گزینش کشور، هماهنگی و همکاری با دبیر محترم هیأت مرکزی گزینش در راستای سیاستها و خط مشیهای ابلاغی از هیأت عالی و هیأت مرکزی، برنامهریزی و هماهنگی در جهت توانمندی کارشناسان گزینش در ستاد و هستههای استانها، برنامهریزی آموزشی جهت دانش افزایی کارکنان گزینش، برنامهریزی در جهت انتخاب اصلح از بین داوطلبان که دارای قابلیت اخلاقی و رفتاری هستند و ساماندهی نیروی انسانی در هستههای گزینش استانها تاکید شده است.
گروه سایت سخن معلم ضمن آرزوی موفقیت برای آقای محمد زاده ، امیدوار است تا هسته های گزینش همان گونه که آقای فانی نیز فرموده اند با ارتقاء دانش در جهت سامان دهی نیروی انسانی بر اساس توان مندی ها و قابلیت های اخلاقی و رفتاری فراتر از سلایق و بهره گیری از آموزه های دولت تدبیر و امید حرکت نموده و آموزش و پرورش ما بیش از پیش به سمت " معلم حرفه ای " بر اساس سه ضلع " معیشت ، منزلت و معرفت " نزدیک شود .
پایان پیام /
در این سال هایی که بی گمان ملت ایران در دشوارترین مرحله معیشتی تاریخ به سر می بردند و می برند لایه های ناهمگون و ناهمسان این تنگ دستی و مشکلات را نتوان به سهولت در جامعه مشاهده و بررسی و اوضاع تال و مال آنها را تبیین کرد . با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشتن به ناچار تبدیل به فرهنگ شده و روح را از درون مورد ریزش و فرسودگی دچار کرده است. طبقه متوسط در ایران در حال " محو شدن " می شود و بار تامین معاش برای مردم سنگین و سنگین تر شده که هر روزه در بخش های مختلف جامعه هویدا می شود و در تاریخ مسطور . کارمندان دولت هم از این سختی ها در امان نیستند . در میان کارمندان حوزه های مختلف بی گمان کارمندان و فرهنگیان آموزش و پرورش بیش از همه مورد بی مهری و بی حرمتی قرار گرفته که نه تنها گوش شنوایی برای حل مشکلات و سختی های خود نیافتند بل سوژه ای برای جوک های شب جمعه ای دوستان و انضمام به وسیله ی آنها می شوند. با دوستی گفت و گویی داشتم که می گفت یک فرهنگی که 30 سال در آموزش و پرورش خدمت کرد به خانه ام آمد و بعد از صحبت هایی بغضش ترکید و گریه هایی می کرد که شاید اگر در کشور دیگری 30 سال خدمت می کرد این طور مورد بی مهری قرار نمی گرفت و به جای استراحت و تفریح گریه فریاد نمی کرد...
دختری داشت که باید ازدواج کند و در تهیه جهیزیه همراهش باشد که به ناچار سختی زندگی او را به سوی من کشاند. این دوست خواست تا فرهنگیان در تهیه جهیزیه دختر این بازنشسته ای که به واقع از خود ما و خود ماست همت کنند تا شاید بتوان آبروی 30 ساله او را که قطره قطره جمع شد نگهداشت و نخواسته به ناگهان سرازیر نکرد . این متن برای رفع مشکل این بازنشسته نوشته نشده ، این متن تلنگری به خود ماست . از این نوع بازنشسته ها را می توانید به راحتی در دور و اطراف خود پیدا کنید اما به دشواری می توان دل خوش به این سیستم آموزشی به کلاس رفت و بی دغدغه ، آینده این مملکت را ساخت و محصول نیکی را برای این سرزمین به جای گذاشت.
به دشواری می شود بدون امید زندگی کرد و به بازنشستگی دل خوش بود. به دشواری می توان شیرینی بازنشستگی را با دیگرانی که می دانند تازه شروع فصل بدبختی ها و سختی هاست سهیم شد. به دشواری می شود با رفتن یک وزیر امیدوار به شرایطی بهتر شد . به دشواری می شود بازنشسته هایی را که به ناچار مجدداً وارد کلاس شدند را ندید و آنها را متهم به چیزی کرد. به دشواری می شود تصور کرد وضعیت معیشتی فرهنگیان با رفتن و آمدن وزیری حل خواهد شد و با وعده های تلخکان خواب آلود سنگی به جایی خواهد رسید و فجیع تر نخواهد شد ، اما این سختی ها جز با مقاومت و سرسختی خود فرهنگیان دلنشین نخواهد شد.
اما این بار فرهنگیان سوای هر توجه و بی توجهی ممکن به آنها وظایف خود را می بایست به مانند قبل به نیکی ادا و درس انسان دوستی و به یاد دیگران بودن را به جامعه دهند. شروع خیر دیگری که با مشقت های بسیار به مانند پیش منشا آن فرهنگیان خواهند بود. درسی افزون بر درسی که تا به حال می دادند و کسانی آموختند و کسانی نیاموختند و تیری خنجرگونه بر پیکر آنها و تعلیم و تربیت شد.
باید با وجود شرایط سخت معیشتی به جامعه نوع دوستی را آموخت. ویژگی بارز معلمی و معلمان و فرهنگیان درس دادن و درس پس دادن در همه ی مراحل زندگیست که در اقشار دیگر به این نابی و خالصی به دشواری توان دید.
نمی توان جز این الگویی برای جامعه شد و به پرورش فرزندان مملکت آرمانی این سرزمین همت گماشت. باید الگو بود تا تربیت شوندگان الگو و نمونه ای داشت و به آینده مطمئن بود.
امام خمینی رحمة الله علیه فرمود : در مـمـلكـت مـا ، آن مقدار كه از دست آموزش و آموزش خواهان و آنهائى كه آموزش شان زياد بـوده اسـت صدمه ديده اند ملت ما، از دست ديگران نديده اند براى اينكه اين متفكران و اين دانشمندان بوده اند كه طرح هاى تخريبى را، طرح هاى فنا كننده ملت را مى ريختند براى ايـنـكـه آمـوزش داشتند لكن آموزش در كنار پرورش نبود. شماها كه مربى هستيد يا خواهيد تـربـيـت بكنيد فرزندان خودتان را يا جامعه را، بايد توجه به اين آيه شريفه داشته بـاشـيـد كـه (اقراء بسم ربك) مى خواهيد آموزش بدهيد و مى خواهيد آموزش پيدا كنيد، قـرائت كـنـيـد، با اسم رب باشد، با توجه به خدا باشد، با تربيت الهى باشد. اگر يك انسانى ، هم علم داشت و هم تربيت الهى داشت اين مفيد خواهد شد براى مملكت خـودش و هـرگـز يك مملكتى از دست آن كه آموزش و پرورش دارد صدمه نمى بيند. صدمه هـائى كـه وارد مـى شـود بـر مـمـلكـت غالبا از اين متفكرين بى پرورش ، آموزش هاى بى پـرورش واقـع مـى شـود، علم را تحصيل مى كنند لكن تقوى ندارند، لكن پرورش باطنى ندارند، از اين جهت اعمال خارجى مى شوند، از اين جهت نقشه ها را براى فناى مملكت خودشان مى كشند .
گروه اخبار /
روز یکشنبه نوزدهم بهمن ماه ، آقای جواد نظریان مدیر محترم آموزش و پرورش منطقه 11 تهران به همراه آقای فتحی نیا مسئول محترم روابط عمومی این اداره با حضور در منزل آقای رضا نهضت از ایشان عیادت و دل جویی نمودند .
در این دیدار صمیمانه آقای نظریان گفت : « مشکلی برای پرداخت حقوق آقای نهضت وجود ندارد و روند پرداخت تا زمانی که مشکل بازنشستگی ایشان به فرجام مطلوبی برسد ادامه خواهد یافت . »
ایشان ضمن ابراز بی اطلاعی در مورد قطع حقوق آقای نهضت تصریح نمود : « اگر من در جریان این امر بودم به هیچ عنوان اجازه انجام چنین کاری را نمی دادم . »
مدیر روابط عمومی اداره آموزش و پرورش منطقه 11 تهران ضمن ابراز گلایه از تیتر سایت سخن معلم ( 1 ) در مورد قطع حقوق آقای رضا نهضت ابراز امیدواری نمود تا در آینده با برطرف شدن نقاط مبهم روند تعامل و هم اندیشی با رسانه سخن معلم در مورد موضوعات مختلف استمرار یابد .
( 1 ) لازم به ذکر است که اداره آموزش و پرورش منطقه 11 تهران در اقدامی ناباورانه حقوق آقای دکتر رضا نهضت را قطع نمود و سخن معلم اقدام به انتشار مطلبی با عنوان " حقوق یک معلم بستری در بیمارستان قطع شد !" نمود .
*بوسه مدیر آموزش و پرورش منطقه یازده بر دستان معلم هنرش ( مطلب را در این جا بخوانید )
آموزش ایست! معیشت نیست !
آیا راه قانونی برای یک تجمع صنفی وجود دارد؟
افزایش حقوق تا سقف سه میلیون تومان رویایی شدنی است؟
آیا مجلس به افزایش حقوق پنجاه درصدی این قشر از کارمندان دولتی تن می دهد؟
وقتی اقشار جامعه ؛ معلمین و وزارتخانه ی آموزش و پرورش را دائم التعطیل می خوانند٬
چه راه کاری برای برون رفت از این دیدگاه و دیدگاه هایی این چنینی وجود دارد؟
این روزها وقتی فانی دغدغه ی « ایست ، آب نیست» دارد ٬آیا معیشت فرهنگیان در دستور کارش قرار دارد؟ اصولا به خواسته های فرهنگیان می اندیشد؟
و چندین سوالات این چنینی دغدغه ی فرهنگیانی است که امروز در فضای مجازی به تعامل نشسته اند و گاه دل نوشته هایی با همین مضامین در روزنامه ها و سایت ها درج می کنند ؛ گویا کسی فرهنگیان این مرزو بوم را جدی نمی گیرد تا بخواهد زحمت پاسخ گویی به خود دهد .
این روزها مجلس بیشتر از همیشه دغدغه دارد و فرصتی برای اندیشیدن به خواست برحق فرهنگیان جامعه ندارد !
این روزها فرهنگیان می پرسند برای پیگیری مطالبات خویش از طرق قانونی باید از طریق کدام مرجع قانونی وارد عمل شد ؟ چرا کانون صنفی معلمان ایران اجازه ی فعالیت ندارد ، آیا اصولا این تشکل وجه ی قانونی دارد؟
نظر به اینکه این روزها از گوشه و کنار ایران شاهد ضرب و جرح ٬هتک حرمت فرهنگیان در محیط کار هستیم ، آیا مراجع قانونی این موارد را دنبال می کنند ؟ چرا در رسانه ی ملی انعکاسی از آن نیست ؟
جناب آقای وزیر
آیا برگزاری همایش «ایست! آب نیست » مهم تر از رسیدگی به مصائب فرهنگیانی است که ماه هاست نامه می نویسند و پاسخی به آنان داده نمی شود ؟
چرا دولت و مجلس یک بار برای همیشه به دغدغه های این بخش گسترده ی جامعه رسیدگی نمی کنند ؟
جناب وزیر
این قلم دیگر توان نوشتن ندارد .خسته است از سوالات بی جواب ٬ تبعیض های بی حساب و...این درحالی است که سوابق کاری٬ مدرک دانشگاهی در این وزارتخانه خریدار ندارد و روابط بیش از ضوابط در این وزارتخانه حلال مشکلات است .
گویی این باغ میوه اش کال است و نارس و امید باروری از آن گرفته شده است. گوشه ی این باغ دور از چشم باغبان٬ گیاهان هرزه رشد کرده اند. جنگل وار می تازند و هیچ تبری یارای بریدن شان نیست.
یکی می گوید تحصن کنیم ، آن دیگری می گوید مرثیه خوانی کنیم ، دیگری می گوید کبکم خروس می خواند ؛ چنان که گویی وعده ای شنیده است .
برخی دیگر می گویند: این ته مانده ی بارخدمتی را چگونه زمین بگذاریم ، آیا می رسد روزی که غم نان و غم نام غصه ی شبانه مان نباشد ؟
و امروز می شنویم جمعی از فرهنگیان خواهان برگزاری گردهمایی با حضور مسئولین ذیربط هستند تا با هم اندیشی و طرح خواسته های خود ٬ بتوانند به دغدغه های چندین ساله ی خود پایان دهند.
و همگان می دانیم در جامعه ای که " فرهنگ پرسش گری " حاکم است ، هر روز امید بهبود اوضاع بیش تر می شود .
در چنین جوامعی هم اندیشی اولین قدم برای رسیدن به خواسته هاست ؛ حال اگر توان پرسش گری از جامعه گرفته شود شایعه سازان مجال می یابند و با ترسیم دورنمایی دور از واقع فضایی مأیوسانه می آفرینند.
هرچند ما همچنان در انتظار بارقه های دولت تدبیر و امید هستیم تا با درایت دستان سبزشان خزان این باغ روی بهار ببیند .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
( مطالب منتشر شده ، نظر این پایگاه خبری - تحلیلی نبوده و انتشار آن ها به معنای تایید این مطالب نیست .)
جناب آقای علی نقی حصنی
مدیر کل محترم دفتر هماهنگی هیئت های رسیدگی به تخلفات اداری وزارت آموزش و پرورش
خبر درگذشت پدر گرامی تان موجب تاثر و تالم ما گردید .
ضمن عرض تسلیت به حضرت عالی و خانواده محترم تان برای روح آن مرحوم طلب آمرزش و برای بازماندگان صبر و بردباری مسئلت داریم .
دختران دانشآموز بهعلت نوع پوشش (مانتو و شلوار و مقنعه) نمیتوانند آزادانه در حیاط مدارس تحرک داشته باشند و این موضوع لزوم محرمسازی مدارس را بیش از گذشته نمایان میسازد اما آموزش و پرورش اعلام کرده محرمسازی مدارس دخترانه در شهرهای بزرگ همچون تهران امکانپذیر نیست.
وزير آموزش و پرورش كه بارها از محرمسازي مدارس حمايت كرده هفته گذشته در نشست خبري اعلام كرد تلاش ميكنيم تا فضايي براي دانشآموزان دختر فراهم كنيم تا آزادتر و راحتتر فعاليت كنند ولي در شهرهاي بزرگ با توجه به مشرف بودن ساختمانهاي اطراف مدارس چنين كاري عملا امكان پذير نيست.علياصغر فاني آبان 92گفته بود كه بحث محرمسازي مدارس دختران كاري نيست كه طي يك يا 2سال انجام شود و اين امر نياز به وقت و همچنين هزينه دارد.
باتوجه به تراكم دانشآموزي و كمبود منابع مالي، طرح شادابسازي مدارس دخترانه به فراموشي سپرده شده است، اين در حالي است كه هر روز تعداد بيشتري از دانشآموزان به ناچار در شهرها و آپارتمانها ساكن ميشوند و فقر حركتي بيش از پيش آنها را تهديد ميكند. اين در حالي است كه نيمي از جمعيت 13ميليون و 500هزار نفري دانشآموزان كشور را دختران تشكيل ميدهند كه در حدود 42هزار مدرسه مشغول تحصيل هستند.
مدير يكي از دبيرستانهاي دخترانه تهران در اينباره به همشهري گفت: واحد آموزشياي كه ما در آن هستيم اوايل پيروزي انقلاب اسلامي ساخته شده و در بافت فرسوده قرار دارد، آن زمان خانههاي اطراف مدرسه كه يك يا 2طبقه بودند اكنون چند طبقه شدهاند و مشرف به مدرسه هستند. دانشآموزان زنگهاي ورزش راحت نيستند و امكان انجام حركات ورزشي را ندارند. وي افزود: متأسفانه چندبار شاهد بودهام كه از ساختمانهاي اطراف داخل حياط مدرسه را تماشا ميكنند، هر چه هم ارتفاع ديوار را بالا برديم فايدهاي نداشت و مشكل همچنان باقي است. يكي از دانشآموزان دوره دوم متوسطه يكي از دبيرستانها نيز ميگويد: ساختمانهاي اطراف به حياط مدرسه مشرف هستند. ما حتي نميتوانيم مقنعه را از سرمان برداريم چه برسد ... مسئولان پاسخ دهند كه ما نميتوانيم همانند پسران در مدرسه ورزش كنيم و حتي در حياط و كلاس درس بايد مقنعه بر سر داشته باشيم.
نبود امكان ورزش براي دختران در مدارس، خانه و محيط پيراموني خانه موجب شده تا اين گروه از جامعه دچار فقر حركتي بيشتري نسبت به پسران شوند. نتايج تحقيقاتي كه طي چند سال اخير منتشر شده نشان ميدهد كه حدود 80درصد دانشآموزان از ناهنجاريهاي اسكلتي رنج ميبرند و سهم دختران از اين مشكل بيش از پسران است. نورالله دستايي، عضو كميسيون آموزش مجلس در مهر 90 گفت: براساس آمارهاي آموزش و پرورش حدود ۶۰ درصد دانشآموزان در سنين مختلف از مشكلات و ناهنجاريهاي قامتي رنج ميبرند.
محمود سلطاني، كارشناس تربيتبدني در اينباره به همشهري گفت: ساختمان مدارس بايد براساس نيازهاي دانشآموزان ساخته شود، قبل از اجراي طرحهايي مانند شادابسازي مدارس بايد با استفاده از نظرات روانشناسان اجتماعي، جامعهشناسان و متخصصان تعليم و تربيت كودك و نوجوان، هزينه و فايده كنيم. مهمتر اينكه بايد آموزش و پرورش يكبار و براي هميشه تكليف خود را با مباحث پرورشي روشن كند.
محمد نودهي، كارشناس آموزش و پرورش نيز ميگويد: حياط مدرسه نخستين محل برخورد دانشآموزان با مدرسه است. تخليه انرژي دانشآموزان و تجديد قوا، ذهن و بدن آنان را براي حضور در زنگهاي بعدي آماده ميسازد و در نتيجه بازدهي آنان افزايش مييابد. وي افزود: چون امكان استفاده از نور خورشيد براي دانشآموزان ميسر نيست آنها از كمبود ويتامين دي نيز رنج ميبرند. معاون عمراني وزير آموزش و پرورش در اينباره به همشهري گفت:
هرگز افزايش ارتفاع ديوارهاي مدارس دخترانه هدف محرمسازي مدارس دخترانه نيست، بلكه هدف اين است كه نيازهاي آموزشي و پرورشي دانشآموزان دختر در مدرسه خودشان برآورده شود. مرتضي رئيسي با بيان اينكه اعتباري براي اين كار پيشبيني نشده، افزود: در پروژههايي كه در سالهاي اخير ساخته شده يا در حال ساخت است تا حد امكان بحث محرمسازي رعايت شده، ولي در بسياري از پروژهها به لحاظ كمبود زمين و موقعيت جغرافيايي امكان محرمسازي وجود ندارد. رئيس سازمان نوسازي، توسعه و تجهيز مدارس كشور اظهار كرد: ايجاد سالنهاي ورزشي بهترين راه پاسخ گويي به نيازهاي دانشآموزان دختر است.
ساختمان مدارس بايد به شكلي ساخته شود تا دانشآموزان احساس آرامش كنند. وي درباره امكان محرمسازي مدارس همسو با نظر وزير آموزشوپرورش اظهار كرد: در شهرهاي بزرگ خيلي امكان تغيير در معماري مدارس بهعلت مرتفع بودن ساختمانهاي اطراف مدارس وجود ندارد. از طرفي در مدارس قديمي به هيچوجه نميتوان چنين طرحي را اجرا كرد. دراين مدارس با توجه به وضعيت ديوارها بالا بردن ارتفاع آنها امكان پذير نيست.