هدف اصلی این نوشتار نه زیر سؤال بردن تلاش های بی دریغ و ارزشمند قاطبه بدنه سالم و خدوم آموزش و پرورش بلکه توجه دادن مسؤولان امر به نقص و اشکال ساختاری در نظام گزینش فعلی ایران است. نگارنده در طول مدت قریب به بیست سال تدریس در مدارس، از نزدیک شاهد زحمات مسئولانه و دلسوزانه  فرهنگیان بوده است و از اینکه عضو کوچکی از جامعه عظیم فرهنگیان ایران است به خود می بالد. اما این موضوع مانع از آن نمی شود که اشکالات و کاستی هایی را که در نظام تعلیم و تربیت کشور می بیند گوشزد کند.

متأسفانه هر گاه خبر اتفاق تأسف باری از این جنس در جامعه پخش می شود رسانه ها با پوشش خبری نامناسب موجب جریحه دار شدن وجدان جامعه و تشویش اذهان عمومی می شوند بی آنکه به ریشه یابی آن ها بپردازند. با این کار هم در حق معلمان و دانش آموزان ستم می کنند و هم به جایگاه آموزش و پرورش در اذهان عمومی جامعه لطمه می زنند.

نگارنده این نوشتار تلاش کرده با نگاهی همه جانبه به ریشه یابی این معضلات در مدارس بپردازد و برای پیش گیری از وقوع آن هاراه حل ارائه دهد تا با این کار به سهم خود هم از حیثیت معلم دفاع کرده باشد و هم به سالم سازی فضای تعلیم و تربیت در مدارس یاری رساند. 

اخیراً تصاویری منتشر شده که در آن آموزگار جوانی در کلاس و در مقابل دیدگان دیگر دانش آموزان با آرامش تمام دو کودک دانش آموز را با سیلی های محکم می نوازد و بدتر آنکه این دو دانش آموز را وادار می کند با تمام توان به صورت یکدیگر سیلی بزنند و از آنها می خواهد به نوبت این کار را چندین بار و با شدتی که مورد رضایت او است تکرار کنند. گویا این آموزگار از شکنجه دادن کودکان لذت می برد یا به نوعی با این کار آب بر آتش شعله ور درون خود می ریزد.

وقوع این صحنه ی هولناک قبل از همه چیز حکایت از روان ناسالم و بیمار آن آموزگار دارد که باید بلافاصله از تدریس کنار گذاشته شود و جهت درمان به مراکز مربوطه و یا احیاناً به مراجع قضایی معرفی گردد.

اما نکته مهم دیگری که نباید مورد غفلت قرار گیرد نقش نظام گزینش معلمان در وقوع این حوادث است؛ حوادث دل خراش و تکان دهنده ای که وقوع شان در گوشه و کنار کشور ناکارآمدی نظام گزینش معلم در ایران را بیش از پیش آشکار می کند.

رویکرد نظام سنتی گزینش در ایران که تحت تأثیر شرایط حاکم بر جامعه در اوایل پیروزی انقلاب شکل گرفته، ایدئولوژیک بوده، با رویکردهای علمی و تخصصی فاصله زیادی دارد.

در این سیستم با استفاده از روش های مصاحبه و تحقیق محلی و بدون اعتنا به شاخص های حرفه ای و ویژگی های شخصیتی مورد نیاز در پست های مورد تصدی، به گزینش داوطلبان اقدام می نمایند.

ما حاصل تحقیق محلی، در بهترین شرایط ،اطلاعات نه چندان دقیق و قابل مناقشه در باره نوع پوشش داوطلبان، میزان تقید آنها به مناسک دینی و مذهبی نظیر حضور در نماز جمعه، مساجد، راهپیمایی ها و نوع خلاق و رفتار آن ها از دید اهالی یک محل و بر اساس سلایق، برداشت ها و قضاوت های فردی است.

مؤلفه ی اصلی تعیین کننده ی میزان امتیاز یک داوطلب در یک مصاحبه حدوداً 15 دقیقه ای ،اظهارات و نمود ظاهری خود او و نوع پاسخ هایی است که به پرسش های کلیشه ای مصاحبه کنندگان ارائه می دهد. در این مصاحبه ها شاخص هایی نظیر اطلاعات عمومی سیاسی، اجتماعی و دینی، عضویت در پایگاه های بسیج، ایثار گری، مهارت در رو خوانی قرآن، پوشش ظاهری، و البته قدرت بیان و اعتماد به نفس فرد مورد توجه قرار می گیرند.

ملاک قرار دادن این مؤلفه ها و شاخص ها اگرچه مناسب است اما برای داشتن گزینشی علمی، صحیح و اطمینان آور کافی نیست.

تعلیم و تربیت نسل آینده یک کشور امری بس خطیر است و افرادی که برای این منظور انتخاب می شوند ضروری است خود تربیت درستی داشته، از سلامتی روحی و روانی بالایی برخوردار باشند.

از اینجا اهمیت توجه به صلاحیت حرفه ای و ویژگی های روان شناختی داوطلبان روشن می شود. اما در کمال ناباوری ، این مقوله ها جایگاهی در نظام گزینش فعلی ایران ندارند و ضروری است با تجدید نظر جدی در نظام گزینش داوطلبان تدریس در آموزش و پرورش، صلاحیت حرفه ای و ویژگی های روان شناختی و رفتاری آنان مورد ارزیابی دقیق قرار گیرد.

این یک کار کاملاً علمی و تخصصی است و توسط روان شناسان و مشاوران و از طریق تست های دقیق علمی قابل انجام است بنابر این شرط تحقق آن ایجاد تغییرات اساسی درنظام گزینش معلم است و در این راستا لازم است متصدیان پست های هسته ی گزینش از میان افراد واجد شرایط حرفه ای و تخصصی لازم برای انجام وظایف محوله انتخاب شوند.

با توجه به اینکه آموزش و پرورش کادر آموزشی مورد نیاز خود را از دانشجویان دانشگاه فرهنگیان جذب می کند پیشنهاد می شود در نحوه گزینش دانشجویان این دانشگاه تجدید نظر شود و گزینش  یک مرحله ای، به گزینش دو مرحله ای یا مستمر تغییر یابد :

گزینش قبل از ورود به دانشگاه، گزینش در حین تحصیل و گزینش پس از اتمام تحصیل در دانشگاه. همچنین لازم است در گزینش آموزگاران و دبیران شاخص های حرفه ای و ویژگی های روان شناختی و رفتاری به عنوان شاخص های اصلی مورد توجه قرار گیرد.

تدریس در مدارس فی نفسه امری دشوار است اما ادعای گزافی نیست اگر بگوییم تدریس در اغلب مدارس ایران کاری بس شاق و طاقت فرسایی است. وضعیت دانش آموزان در مدارس ایران که نوعاً از مشکلات خانوادگی، اقتصادی، فرهنگی و از همه مهمتر، تربیتی رنج می برند، شرایط نامناسب فیزیکی اغلب مدارس، تراکم بالای کلاس ها و درگیری های مکرر دانش آموزان و اولیای آنها با معلمان مؤید این ادعا است.

کار در چنین شرایطی موجب فرسایش اعصاب و روان آموزگاران و دبیران و ایجاد نارضایتی شغلی بالا در آن ها می شود. پایین بودن حقوق، اعمال تبعیض های ناروا و عدم حمایت های قانونی لازم را نیز باید بر این عوامل افزود. کار در چنین شرایط دشواری، نیازمند جذب افرادی با توانایی های حرفه ای و ویژگی های رفتاری و روان شناختی بالاتر از حد متوسط جامعه است.

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .

https://telegram.me/sokhanmoallem

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه رسانه و تشکل / پس از برگزاری نشست علیرضا محجوب نماینده مجلس و دبیر کل خانه کارگر با شورای نویسندگان سخن معلم و انعکاس آن  ( این جا ) ؛ سعید شهسوارزاده ، عضو شورای نویسندگان سخن معلم به تحلیل این نشست با عنوان " درس‌های دبیر کل خانه کارگر برای معلمان و تشکل‌های مدنی معلمان " پرداخت که با توجه به اهمیت آن مجددا در سخن معلم بازنشر می گردد .

اردبیل

گروه اخبار / مدیر آموزش و پرورش استثنایی شهر تهران از مرگ سه دانش آموز معلول به علت آلودگی هوا خبر داد. 

  معلمی و تدریس در شکل کنونی اش، شغل و حرفه ای مدرن و همزاد با عصر نوین است. این شغل در ایران با تاسیسِ دارالفنون آغاز و به صورتِ رسمی و اداری از زمان پهلوی اول وارد ساختارِ اداری و دولتی ایران شد.  شکل و ساختار این شغل بر گرفته از اروپا و آمریکا بوده و با شکل سنتی تدریسِ هزار ساله کودکان و نوجوانان در ایران کاملاً  متفاوت می باشد.

ساختار آموزش و پرورش در ایران - حتی در مدارس غیر دولتی - از طرفی کاملاً وابسته به دولت و حکومت و تصمیمات آن می باشد و از سوی دیگر به خاطرِ به لحاظِ ماهیت آگاهی - بنیانِ آن معمولاً در  اصطکاک با تصمیماتِ رسمی می باشد. ویژگی منحصر به فردِ  این حرفه و شغل، تماس و ارتباطِ وسیع آن با قشر وسیعی از جامعه می باشد.  هر گونه تصمیم دولتی یا حرکتِ اجتماعی معلمان در این حیطه، تقریباً بر تمامی جامعه تاثیر گذار خواهد بود. این خصوصیتی است که تقریباَ با اطمینان می توان گفت که هیچ قشر و شغل و حرفه ای دارای آن نیست. ساختارِ چند وجهی و پیچیده این حرفه می طلبد که چه حکومت و چه فرهنگیان و معلمان در ارتباطی مدوام و سازنده  با هم قرار داشته باشند. دو طرف باید زبانِ هم دیگر را فهمیده و سعی در رفعِ سوء تفاهم های موجود داشته باشند.

دولت باید به معلمان به عنوانِ قشری موثر با نقشی حساس و سرنوشت ساز در سرنوشتِ کشور نگاه کند که ضعفِ آن ها ضعفِ جامعه و قوّتِ آن ها قوّت جامعه است. بدنه ی آموزش و پرورش کشور عموماً بدنه ای تحصیل کرده ،آگاه و دل سوز می باشند که می توانند مشاورانی امین برای دولت و ملت محسوب شوند.  ، نگاه  کار فرمایانه به معلمان، به عنوانِ کارمندانی حقوق بگیر غیر مولّد، علاوه بر آن که دور از واقعیت بوده، می تواند برای حال و آینده کشور بسیار خطرناک باشد.ن

گاه غالبِ معلمان نیز  به دولت به عنوانِ کار فرمایی ثروتمند، همه کاره و البته بی توجه به کارکنانِ خود است که فقط در شرایطی خاص و بالاجبار تغییراتی اندک در شرایط آن ها به وجود می آورد. این فضا البته تا حدِ زیادی ناشی از شکافِ تاریخی دولت - ملت و نقش تعیین کننده نفت به عنوان در آمدِ اصلی دولت ها، در کشورِ ماست. اما از معلمان ، به عنوانِ قشری آگاه و آگاهی بخش، انتظار آن است که  ضعف ها و کاستی های نظری و عملی خود را پذیرفته و با قبول واقعیتِ دولت و نقشِ تعیین کننده آن به خصوص در کشورهای در حالِ توسعه، سعی در ایجادِ دیالوگی سازنده  - که می تواند در مواردی منتقدانه هم باشد -   با ساختارهای حکومتی داشته باشند.

برای ایجادِ این ارتباط، شاید ایجاد پارلمانِ معلمان مفید باشد اما پیش از آن وجودِ کانون های صنفی معلمان با اسامی مختلف و به رسمیت شناختن وجودِ آن ها ( و نه لزوماً سخنِ آن ها ) از سوی حکومت، امری ضروری است که مانع غلبه یافتن فضایِ تند روی بر گفتمانِ معلمان خواهد شد. از دلِ این کانون ها و انجمن های مختلف، نمایندگانی پیدا خواهند شد که می توانند بنیانِ هر گونه مجمع یا پارلمانِ مشورتی -  صتفی معلمان را بنا نهند.

معلمان قشری وسیع با عقاید و افکارِ متفاوت و حتی متضاد می باشند. این نوشته تلاشی برای رسیدن به اصولی مشترک در بین تمامی معلمان است تا بر اساسِ این اصولِ مشترک، امکانِ رسیدن به اقداماتی مشترک را فراهم سازند.  

1. حرکتِ صنفی- شغلی معلمان ،حرکتی مصلحانه و اصلاح طلبانه است بدین معنی که معلمان - به عنوانِ معلم نه به عنوانِ فعالِ سیاسی - به دنبال براندازی نظامِ سیاسی یا حتی تغییرِ دولت ها نیستند. آن ها خود را دل سوز ِ نظامِ سیاسی کشورشان دانسته و بر این اساس خود را موظف به تذکرِ دائمِ کاستی ها و ضعف های موجود در حیطه کاری خود و تلاش برای اصلاح آن ها می دانند. حداکثر تلاشِ سیاسی آنان، راضی کردنِ دولت یا مجلس به برکناری یا استیضاح وزیر وقت یا پیش از آن، قانع یا وادار کردن نهادهای فوق برای مشورت خواستن از نهاد های معتبرِ صنفی در باره انتخابِ وزیری مناسب می باشد هر چند که به اعتقاد آن ها تلاش برای ایجادِ تحولاتِ ساختاری، بسیار مهم تر از تغییر افراد یا حتی دولت ها و نمایندگان مجلس می باشد. کُنش سیاسی آن ها در جهارچوب فعالیت های مسالمت آمیز و قانونی می باشد. گفت و گوی انتقادی، پیگیری و پشتکار، و در شرایطِ سخت، صبر و شکیبایی را وظیفه خود می دانند.

2. حرکتِ صنفی معلمان حرکتی گام به گام و حداقلی است. به این معنا که به دنبال رسیدن به اهدافِ واقعی و ملموس - و نه خیالی و بلند پروازانه -  و در یک فرآیند زمانی مناسب می باشد تا با تحلیلی جامع و علمی از امکانِ تحقق خواسته خود و محاسبه فایده و هزینه آن ، اطمینان نیابد؛  هرگز نیروی خود را صَرفِ تلاش برای دست یابی به آن نمی کند.

او می داند آن هایی که شتاب زده و در زمانی کوتاه به دنبال رسیدن به  همه  چیز می باشند در نهایت  به هیچ چیز نمی رسند و حاصلِ کارِ آن ها چیزی جز یاس و دل سردی نخواهد بود.

3. این حرکت دارای خط قرمزهایی است که تعدادی از آن ها مانند تعهد به حفظ تمامیت ارضی و استقلال و امنیت کشور، مربوط به اصولِ کلانِ ملی و تعدادی دیگر، مانند به رسمیت شناختن حقوقِ انسانی و کاری معلمان و تلاش برای ارتقاء کیفیت زندگی آنان، مربوط به اصول کلان گروهی و صنفی می باشد.

4. این حرکت، هیچ صنف یا گروه و طبقه ی شغلی را دشمن یا معارض خود نمی داند. آرزوی او رفاه تمامی شهروندان است و هیچ وقت، سرنوشتِ خود را جدا از سرنوشتِ دیگر هم وطنان خود نمی داند اما تمرکز او بر رفع تبعیض از قشرِ معلمان و ارتقاء جایگاه اجتماعی او قرار دارد. البته به طریقِ اوُلی، کادرهای اداری و سازمانی آموزش و پرورش را نه مزاحم که مدافع و همکار و همراه خود می داند.

5. این حرکت، حرکتی ایدئولوژیک، قومی، زبانی و جنسیتی نیست. هر معلمی با هر تفکر، عقیده و مذهبی و فارغ از قوم، زبان و جنسیتش می تواند در این حرکت، شرکت داشته باشد. هیچ معلمی نباید به خاطر عقاید و علایقِ مذهبی یا سیاسی یا تفاوت های هویتی اش از حقوق اجتماعی خود محروم گردد. دست آوردهای احتمالی این حرکت برای همه ی معلمان خواهد بود حتی برای معلمانی که با این حرکت مخالف یا دشمن بوده اند. این حرکت دفاع از حقوق حقه تمامی معلمان را وظیفه ی اصلی خود می داند.

6. حرکتِ اصلاح طلبانه معلمان برای بهبود در چهار زمینه اصلی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، و اداری - شغلی به صورتِ متعادل و متوازن می باشد. اما ممکن است هر زمان، یکی از آن ها نیازمندِ توجه و تمرکز بیشتری باشد. شرایط،  زمینه ها و واقعیت ها، اولویت اولِ این حرکت را مشخص می کنند.

7. حرکت صنفی معلمان - بدون آن که داعیه و هدفِ کسبِ قدرت داشته باشد - سعی می کند در صورت لزوم و در شرایطِ مناسب از پتانسیل هایی چون انتخابات مجلس شورای اسلامی یا شوراهای شهر و روستا برای رساندن صدای خود به ساختِ قدرت و تشویق و ترغیبِ مقاماتِ اجرایی، تقنینی و قضایی، اهداف و خواست های خود را پی گیری کند.

بدیهی است که نمایندگانِ راه یافته به این گونه نهادها می توانند گرایش های سیاسی مختلف  و حتی متضاد داشته باشند اما آن ها از پیش پذیرفته اند در قبال دریافت حمایت جامعه فرهنگی، باید برای تامین اهداف آن ها نهایت استعداد و توان خود را بکار ببرند.

8. حرکتِ صنفی معلمان شرطِ حیاتِ خود را تعمیق فرهنگِ آشتی و گفت و گو، قدرتمند بودن نهاد های مدنیِ قانونی، و آزادبودنِ رسانه های همگانی قانونی می داند بنا بر این از هرگونه حرکت و اقدامِ مسالمت آمیزی که به تقویتِ موارد فوق یاری رساند حمایت و از هر گونه اقدامی که به جدایی و تفرقه، کینه توزی، خشونت،  تضعیف نهاد های مدنیِ قانونی و تحدید آزادی های مشروعِ منجر شود خود داری کرده و  با اِعمال این گونه رفتارها از سوی دیگران، به شدت مخالف بوده و در حدِ توانِ خود با آن مبارزه می کند.

9. حرکتِ صنفیِ معلمان حرکتی اخلاقی و عقلانی است. حرکتِ معلمان در هیچ شرایطی به خود  اجازه نمی دهد از این دو مرز عبور کند. اخلاق و عقلانیت هم در این جا در مفهومِ رایج و متداولِ آن ها در میانِ مردمانی که به عاقل بودن و اخلاقی بودن معروف هستند به کار رفته است؛ چون اگر بخواهیم وارد نزاع متکلمان، فیلسوفان و علمای اخلاق در باب این دو مفهوم ِ مهم شویم هیچ وقت به یک نتیجه مشترک نخواهیم رسید.

قدرِ مشترکِ نظریات مختلف در این دو باب، مانندِ اصلِ منطقی آزمون پذیری نظریات و یا اصولِ اخلاقی تسلیم به حقیقت و تلاش برای کاستنِ رنج دیگر انسان ها، می تواند ملاک عمل ما در این موارد قرار گیرند.

10. حرکت صنفی معلمان، حرکتی دموکراتیک در اصول، نخبه گرایانه در روش و توده گرایانه در اهداف است. به این معنی که این حرکت، بر اساس اصولِ دموکراتیک، تصمیم گیری کرده و به دنبالِ بیشترین و با دوام ترین سود برای بیشترین افراد در کم ترین  پروسه زمانی و با کم ترین هزینه اجتماعی می باشد اما در این راه هیچ گاه روی به حر کت های پوپولیستی و شعارهای عوام فریبانه نخواهد آورد و تدوینِ روش و منشِ خود را به عهده نخبگانی از خود خواهد گذاشت که بر اساس عقلِ جمعی و به دور از هیاهو های روز مره اقدام نمایند زیرا معتقد است معلمان مغز جامعه هستند نه بلند گوی آن.

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .

https://telegram.me/sokhanmoallem

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه اخبار / وزیر آموزش و پرورش در خصوص مطالبات فرهنگیان وبازنشستگان آموزش وپرورش گفت: برای ترمیم حقوق آنهایی که از یک حدی پایین تر هستند پیش بینی اعتبار شده که در لایحه بودجه به مجلس ارائه خواهد شد.

جناب آقای دکتر فانی 

وزیر محترم آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران

با سلام و دعای خیر ؛

 همه می دانیم که جنابعالی در کسوت یک وزیر و قبل از آن یک معلم دغدغه آن را دارید تا به نحو احسن وزارتخانه تحت امر خود را هدایت نموده و رضایت خاطر زیر مجموعه خود را که به حق از زمره خادمین واقعی ملت هستند ، تامین و برآورده کنید.

همان گونه که مستحضرید مهم ترین رکن آموزش و پرورش که به مثابه ستون های آن عمل می کنند معلمان عزیز هستند و این را در بیانات مقام معظم رهبری و دیگر مسئولین نظام به کرات شنیده ایم.

اما آیا رسیدن به نقطه مطلوب و رسیدن به اهداف بلند مدت تعلیم و تربیت بدون در نظر گرفتن شرایط و وضعیت معلمان مقدور است ؟!

در ادامه به ذکر نکاتی خواهم پرداخت که می توانند همانند سمی در بلند مدت اثرات منفی خود را بر بدنه آموزش و پرورش و معلمان گذاشته که زیبنده آموزش و پرورش کشور اسلامی ما نبوده نگاه و عزم ویژه را می طلبد :

1 – همان گونه که نیک می دانید قانون اساسی میثاق ملی بوده و باید نصب العین تمامی آحاد و من جمله مسئولان در برنامه ریزی ها و سیاست گذاری ها قرار بگیرد. حال سوال اینجاست که چرا در مواردی که قانون و اجرای آن نیازمند پول و منابع مالیست ناتمام و فراموش می شود و در جایی که بتواند اندکی از هزینه ها را برگرداند اجرایش لازم و ضروریست؟!

2 – کسر سنوات حق التدریس کمتر از 24 ساعت در هفته از احکام معلمانی که در دوران حق التدریس بنا به نیاز آموزش و پرورش مناطق برابر ابلاغ رسمی تدریس کرده اند و کم کردن آنها به بهانه اجرای قانون خدمات کشوری ، آیا می تواند مصداق اجرای عدالت باشد یا اینکه می توان راهکاری در اجرای قانون مذکور گذاشت تا معلمانی که سنی از آنها گذشته با این وضعیت دچار ضرر و زیان مادی و روحی نشوند؟

3 – حذف طبقه تشویقی معلمان آن هم یک بار در طول مدت خدمت به بهانه رای دیوان عدالت اداری چه توجیه منطقی را برای معلمانی که 5 سال ارزشیابی و فعالیت مثبت آنها نوید کسب یک طبقه را داشتند به دنبال دارد؟ چرا سال های قبل قانون بود و برای بسیاری از همکاران اجرا شد ولی به یکباره دنیا خراب شد و از وجاهت قانونی افتاد؟

4 – راستی چرا قانونی را که می گوید همسان سازی حقوق کارکنان و تحت عنوان خدمات کشوری موسوم است اجرا نمی کنید؟ شاید بگویید چون بار مالی به همراه دارد وجاهت قانونی ندارد.

5 – اجرای سلیقه ای بندهای قانونی در خصوص کارمندان آموزش و پرورش و تغیر و تعریف آنها به مقتضای روز جز لطمه زدن به تعلیم و تربیت کشور و معلمان که استوانه های آن هستند هیچ دستاوردی نخواهد داشت.

6 – آقای وزیر شما به کرات در بیانات خود از آمار تعداد زیاد معلمان برای توجیه عمل نکردن به وعده هایتان استفاده می کنید. چرا؟

چرا این قدر جمعیت حدود یک میلیونی معلمان ایران را به رخ رسانه های داخل و خارج می کشید؟

مگر نمی دانید آمار دانش آموزان مان هم حدود 14 میلیون نفر بوده و با این وجود در بسیاری نقاط کشور با کمبود معلم مواجه هستیم. چرا نمی خواهید واقعیت یک میلیون بودن جمعیت مان را بپذیرید و بر اساس آن برنامه ریزی کنید؟

چرا یک میلیون بودن معلمان را طوری بیان می کنید که انگار عیب و عاری برای کشور و نظام است؟ لطفا نگاهی هم به آمار بالاتر معلمان برخی کشورها با وضعیت مطلوب تر بیندازید.

7 – مقام معظم رهبری فرمودند مسئولان باید به وضعیت معیشتی معلمان نگاه ویژه داشته باشند. راستی نگاه ویژه شما کی و کجا محقق می شود؟

8 – وعده جنابعالی در خصوص انتصاب مشاور رفاهی و اقتصادی در آغاز صدارت بر وزارت به کجا رسید و از مشاوره با ایشان چه دستاوردی برای معلمان داشته اید؟

9 – بخشنامه ها و نامه ها و دستورالعمل های رگباری طاقت و توان تدریس و فعالیت مفید آموزشی و تربیتی را از معلمان گرفته و آنان را در مدارس درگیر مسائل فرعی نموده و از مسئولیت اصلی شان دور کرده است ؛ آیا نیازمند تعدیل در آن نیست؟ 

با احترام

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .

https://telegram.me/sokhanmoallem

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه اخبار / وزیر آموزش و پرورش طی سفر به شهرستان مرزی تایباد در استان خراسان رضوی در جمع فرهنگیان این شهرستان گفت: بودجه این وزارت خانه با هدف رفع مشکلات ۲۳ درصد در سال جاری افزایش یافت.

  گروه اخبار /

جبار کوچکی نژاد در خصوص نحوه عملکرد صندوق ذخیره فرهنگیان گفت: اعتبار نقدی این صندوق حدود ۳ هزار میلیارد تومان بود که با اموال و دارایی های آن به مبلغی بالغ بر ۶ هزار میلیارد تومان می رسد با این حال مشخص نیست این اعتبارات صرف چه امور می شود.

نماینده مردم رشت در مجلس شورای اسلامی در ادامه به سرمایه گذاران این صندوق اشاره و بیان کرد: شرکت هایی مثل پتروشیمی، بانک سرمایه و چند شرکت بزرگ دیگر از جمله سرمایه گذاران صندوق ذخیره فرهنگیان هستند اما فعالیت آنها در این صندوق مشخص نیست.

وی افزود: صندوق ذخیره فرهنگیان به این دلیل تأسیس شد که با پول فرهنگیان و سرمایه گذاران خود کار اقتصادی کند و در نهایت سود آن هم به فرهنگیان و هم به سرمایه گذاران برسد؛ به طوری که فرهنگیان بتوانند به راحتی وام کالا، مسکن، خودرو، ازدواج و غیره را تهیه کنند اما متأسفانه هنوز شاهد این اتفاقات نبوده ایم؛ لذا مشخص است در جایی راه صندوق به انحراف کشیده شده است.

گروه  گزراش /

 روز یکشنبه ششم دی ماه از طرف کانون بازنشستگی فرهنگیان اصفهان همایشی در مجلس شورای اسلامی برگزار گردید که ما نیز ( پنج تن از فرهنگیان بازنشسته تهران ) در آن حضور داشتیم . قبل از شروع همایش موفق شدیم در صحن علنی مجلس با برخی نمایندگان دیدار و در باره معضلات معیشتی و بیمه و رفع نبعیض از بازنشستگان آموزش و پرورش گفت و گو نماییم .

ملاقات با آقای تاجگردون ( رییس کمیسیون برنامه و بودجه ) به دلیل سمت ایشان برایمان از اهمیت زیادی برخوردار بود چرا که پس از نشستی که با ریاست محترم سازمان برنامه داشتیم و وعده های امید بخش ایشان برای اقدام در زمینه رفع مشکلات مالی بازنشستگان آرام نگرفته و برای اطمینان از اقدام جدی مسئولان و جلب توجه مجلسیان به طور مداوم با نمایندگان مجلس ملاقات و مذاکره داشتیم ولی با وجود مراجعات مکرر موفق به ملاقات با آقای تاجگردون ( به علت مشغله زیاد ایشان ) نشده بودیم .

در حین همایش ، افرادی که از پیش تعیین شده بودند مواردی از مشکلات بازنشستگان را بیان کردند که در مقابل نایب رییس محترم مجلس و سایر نمایندگان حاضر در جلسه متفق القول نزول قیمت نفت و کسری بودجه دولت رابه عنوان عامل مشکل ساز در این زمینه مطرح نمودند .

ریاست سازمان بازنشستگی نیز میزان افزایش حقوق بازنشستگان را کمتر از مبلغی عنوان کردند که قبلا" در ملاقات بازنشستگان فرهنگی در 94/9/30 ( برای اعتراض به تاخیر در پرداخت حقوق ) در سازمان بازنشستگی عنوان شده بود .

متاسفانه با وجود درخواست های مکرر برای صحبت و مطرح کردن ناگفته ها و اعتراض به بیانات مذکور ، از طرف رئیس جلسه اجازه صحبت به ما داده نشد ولی در هنگام ترک جلسه اعتراض جدی خود را با نایب رییس محترم مجلس مطرح کردیم مبنی بر اینکه وقتی قیمت نفت بالاتر از صد دلار هم بود و بهانه ای وجود نداشت بی خبر از ما بوده اید و هیچ اقدامی برای بهبود وضعیت اسفناک حقوق و معیشت ما انجام نگرفته است .

در مورد بیانات آقای اسلامیان نیز به طور جدی به ایشان اعتراض کرده و وعده ها را یادآوری نمودیم .

پایان گزارش/

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .

https://telegram.me/sokhanmoallem