گروه اخبار /

تعدادی از همکاران و آموزگاران و فعالان صنفی به مناسبت بررسی ریشه‌ها و عوامل بروز یافته خشونت در میان دانش‌آموزان میزگردی با «جهان‌صنعت» ترتیب داده و در آن دلایل و موارد خود را مطرح کردند. آموزگاران یک به یک نظرات خود را در این زمینه عنوان کردند.
مهدی فتحی: درست است که در مدرسه خشونت رخ می‌دهد اما نباید از نقش خانواده‌ها در ترویج خشونت غافل شویم. پدر خشن قطعا خشونت را به فرزندش دیکته می‌کند. دانش‌آموزی داشتم به نام ایمان. درسش هم خوب بود. از سال دوم دبیرستان گرفتار نامادری شد و رفتارهایش تغییر کرد. با هم فوتبال بازی می‌کردیم و تقریبا دوست شده بودیم. با من درد دل می‌کرد و من دلداری‌اش می‌دادم. خشونت نامادری بالاخره کار خودش را کرد و ایمان را خشن بار آورد. تا یک سال بعد ترک تحصیل کرد و شبی در عروسی هم‌محلی‌هایش سر یک مساله کوچک با دوستانش درگیر شد و متاسفانه با چاقو قلب برادر عروس را نشانه گرفت و او را به قتل رساند. از سال 84 زندان عادل‌آباد بود تا تابستان امسال که اعدام شد.

محمدرضا نیک‌نژاد: ریشه خشونت در مدرسه نیست و من بر این باورم که در مدرسه بازتولید می‌شود. اوج توانایی یادگیری بچه‌ها پیش از پنج سالگی است. کودک در خانواده و محل زندگی و محله و جمع فامیل، بیشترین یادگیری را تجربه می‌کند. اما فرصت بروزش چند سال بعد در مدرسه و جامعه است. آنچه یاد گرفته را در گروه‌های دسته‌جمعی مدرسه بازتولید می‌کند و البته تجربه‌هایی هم از دیگران به آن می‌افزاید و این یعنی بازتولید خشونت در مدرسه. بنابراین خانواده و جامعه بیش از مدرسه در تولید خشونت نقش دارند.

صدیقه پاک‌ضمیر: به نظر من هم کودک قبل از آمدن به مدرسه در خانه رشد می‌کند و آنجا رفتارهای اولیه را می‌آموزد. ابتدا خانواده نقش مهمی دارد و سپس مدرسه. مدرسه می‌تواند رفتارهای افراطی و تفریطی خانواده‌ها را تعدیل کند، البته اگر اصولی و بابرنامه‌ریزی کار شود. در همین حال نقش تربیتی خانواده خیلی مهم است به همین خاطر در کشورهای پیشرفته خدمات آموزشی را به سمت خانواده و بنیان آن برده‌اند و حتی مادران در سال‌های اولیه تولد فرزند از خدمات رفاهی و بهداشتی خوبی برخوردار هستند؛ چیزی که در ایران یا نیست یا اگر هم هست در کلان شهرهاست و شهرستان‌ها و مناطق محروم از آن بی‌بهره‌اند.

خانواده؛ یکی از عوامل اصلی ایجاد خشونت در دانش‌آموز
احمد قادری: کودکانی که قربانی مزمن والدین هستند علاوه بر اینکه به لحاظ فیزیکی تهدید می‌شوند و ضربه می‌بینند، به واسطه وابستگی عاطفی و جسمی‌شان به عوامل خشونت تحت فشارهای روانی هستند. خشونت علیه کودکان شامل اختلالات تعاملی شدید در خانواده است؛ جایی که کودک جریان جامعه‌پذیری خودش را کامل می‌کند و سرپرستان محترم باید حمایت جسمانی و عاطفی مورد نیاز کودک را فراهم کنند. اگر در خانواده به کودک توجه شود و خشن بار نیاید در مدرسه هم از خشونت‌هایی که توسط کودک صورت می‌گیرد، کاسته می‌شود.

شیرین رضایی: بسیار روشن است که مسایل تربیتی ریشه در خانواده دارند ولی آیا آموزش‌و‌پرورش ما به اندازه کافی پویا و کارآمد هست که ناملایمات روحی دانش‌آموزان را در ابتدا تشخیص و برای آن راه‌حل مناسبی ارائه دهد، به نظر من خیر!

نسرین چراغی: البته پرخاشگری منشا غریزی هم دارد و نمی‌توان آن را تنها به شرایط خانواده و جامعه مربوط دانست. جلوه‌هایی از آن به‌صورت دفاع، نزاع‌های شخصی و درگیری‌های جمعی در دانش‌آموزان به خصوص پسرها دیده می‌شود.

ابوالفضل جلیلوند: تعیین مقدار و نحوه اثرگذاری عوامل موثر بر رفتارهای خشونت‌بار به راحتی امکان‌پذیر نیست و از فردی به فرد دیگر متغیر است. به نظر من برای بررسی این پدیده اجتماعی نمی‌توان تنها یکی از این عوامل را مورد بررسی قرار داد. به طور قطع عکس‌العمل‌های افراد مختلف به محرک یکسان، متفاوت خواهد بود. برای بررسی علل افزایش خشونت در مدارس باید متغیرهای مختلف اثرگذار بر رفتار دانش‌آموزان در سطحی گسترده مورد بررسی قرار گیرند. از آنجا که دانش‌آموز جدا از جامعه نیست، مطمئنا چنین تحقیقی می‌تواند به کاهش خشونت و جرایم در جامعه نیز کمک شایانی کند.

نحوه مدیریت خشونت توسط مدیر و معلم عامل مهمی در بروز خشونت
محمد دهقان: یکی از عوامل مهم خشونت در مدارس، نحوه مدیریت مدیران، معاونان و معلم در کلاس است. باید قبول کنیم اغلب مدیران مدارس ما اصول مدیریت را بلد نیستند و مساله کوچکی را که می‌شود به ساده‌ترین راه ممکن حل کرد به یک مشکل بزرگ تبدیل می‌کنند که خشونت دانش‌آموزان را به دنبال دارد. به عنوان مثال چند روز قبل وارد کلاس سوم ریاضی شدم و دیدم دانش‌آموزی با کلاه توی کلاس نشسته و طبق معمول از او خواهش کردم کلاهش را درآورد و مثل بقیه اصول کلاس را رعایت کند. ایشان هم از بنده خواهش کردند که اگر اجازه می‌دهید کلاهم را درنیاورم. متوجه شدم حتما دلیل قانع‌کننده‌ای برای این کار دارد. از در مدرسه که بیرون می‌رفتم با همان دانش‌آموز برخورد کردم، خودش کلاهش را یواشکی درآورد و گفت آقا ببین فلانی با قیچی چه بلایی به سر موهایم آورده؟ خوب شما باشید برخوردتان با چنین مدیر و معاونی چگونه است، آیا منتظر کوچک‌ترین فرصتی برای تلافی نمی‌مانید؟ یکی دیگر از عوامل خشونت‌زا، سرکوب شدن اغلب خواسته‌های بچه‌ها در جامعه است که خودتان بیشتر و بهتر از بنده می‌دانید. این برآورده نشدن خواسته‌ها حتی به صورت نصفه و نیمه خود را به شکل دعوا و خشونت و عصبانیت یا در جامعه یا در مدرسه نشان می‌دهد.

ابوالفضل جلیلوند: از ناحیه مدرسه به تجربه دیده‌ام سطح خشونت در مدارسی که مدیر و عوامل ستادی به طور کلی با دانش‌آموزان با خشونت بیشتری برخورد می‌کنند، بیشتر است. عموما مدیرانی که می‌خواهند با اعمال خشونت و زور دانش‌آموزان را کنترل کنند، سبب افزایش شدید خشونت در مدرسه می‌شوند. در یک مدرسه با دانش‌آموزان ثابت پس از تغییر مدیر در سال بعد و تغییر روش مدیریت، این تغییر رفتار را در دانش‌آموزان به عینه دیده‌ام.

محمدرضا نیک‌نژاد: در حال حاضر شوربختانه مدرسه‌ها زمینه بروز خشونت را فراهم می‌کنند. مثلا فشار خانواده و مدرسه برای نمره آوردن و بالا بردن معدل، حجم کتاب‌های درسی و شمار آنها که تقریبا به طور میانگین 10 عنوان در هر پایه است، آموزش‌های ناشاد در مدرسه و حتی اضطراب‌زا و غمبار، رابطه تحکمی معلم و دانش‌آموز و به ویژه معاونان و دانش‌آموزان، کلاس‌های شلوغ و زجرآور و از همه مهم‌تر بی‌انگیزگی و بی‌هدفی در آموزش و حتی بی‌آیندگی، برخی از زمینه‌های بروز خشونت در مدرسه‌اند.

فقر؛ عامل بازتولید خشونت در دانش‌آموزان
یوسف جوانمردی: هرچند خشونت نیز مانند دیگر رفتارها به هیچ‌وجه معلول یک علت نیست اما در مدارس مهم‌ترین عامل نه مدرسه، نه تراکم کلاس، نه معلم و نه مدیر است. بلکه عامل اصلی خشونت سطح رفاه و نوع گذران زندگی دانش‌آموز است. یک دانش‌آموز ندار، جسم و روحش در تسخیر فقر، ناآرام و رام نشدنی است. دانش‌آموزی که در تقابل پیشرفت تکنولوژی، ظاهر بینی، سطح رفاه دیگران و... نسبت به وضعیت خود، نمی‌تواند ارتباطی منطقی با آنچه از او انتظار می‌رود، برقرار کند. این دانش‌آموز روحیه‌ای تقابلی پیدا می‌کند و در مقایسه وضع زندگی دیگران و جیب خالی خود و خانواده‌اش به جنون می‌رسد. این مساله به مدرسه و دانش‌آموز منحصر نمی‌شود بلکه انعکاسی است از وضعیت واقعی و کنونی جامعه. اگر توجه کنیم، می‌بینیم که نه فقط مدرسه بلکه جامعه ما نیز به سمت خشونت بیشتر رفته است.

شهلا آتش سودا: تاحدی موافقم. من به عنوان یک معلم خودم شخصا وضعیت دانش‌آموزان گرفتار را پیگیری می‌کنم و در بسیاری از مواقع با مشکلات درون خانواده و ناهنجاری‌های رفتاری و مشکلات اقتصادی آنها مواجه می‌شوم. گرچه تلاش می‌کنم کاری برای این دانش‌آموزان انجام دهم اما تلاش و توان من در مقابل انبوه مشکلات بسیار کم‌تاثیر است. بی‌شک خلاء وجود یک تیم روانکاوی و حتی پزشکی را حداقل در اداره هر شهرستان حس می‌کنم.
نسرین چراغی: در بیشتر مدارس دنیا درکنار معلم یک نفر به‌عنوان کمک معلم هست و معمولا به ازای هر60نفر, یک مشاور و روان‌شناس و مددکار اجتماعی باید حضور داشته باشد اما در مدارس ما چنین چیزی وجود ندارد.

محمدرضا نیک‌نژاد: کلا سه نوع خشونت در مدرسه رخ می‌دهد. دانش‌آموز به دانش‌آموز، دانش‌آموز به معلم و البته معلم نسبت به دانش‌آموز اما عموما و در رسانه‌ها خشونت نوع سوم بازتاب دارد و پیگیری می‌شود اما به فراوانی خشونت نسبت به معلم هم هست که چندان بازتاب نمی‌یابد که بدترین نمونه‌اش علیه خشخاشی رخ داد اما تاکنون خودم دیده‌ام که دو معلم به خاطر فشارهای دانش‌آموزان سکته و فوت کرده‌اند. یکی در تهران و یکی در بروجرد.

وقتی معلم توسط شاگرد تهدید به ضرب و شتم و کشته شدن می‌شود
محمدرضا رمضانی: یک خاطره تلخ دارم. یک روز همکاری تماس گرفت که یکی از شاگردان کلاس سوم راهنمایی دیروز پس از بحث من با یکی از شاگردان دیگر از مدرسه زده بیرون و بعد از چند دقیقه با یک قمه به کلاس برگشته و شروع کرده به عربده‌کشی که کی جرات داره رفیق منو سرزنش و جریمه کنه، فلان می‌کنم و بهمان می‌کنم. بعد از کلی سروصدا دوستانش دخالت می‌کنند و از مدرسه بیرون می‌برندش. فردای آن روز من و معلمی که این اتفاق سر کلاسش افتاده بود باهم درس داشتیم. مدیر به معلمان گفت که کلاس‌ها آماده است، دیروز فلان دانش‌آموز با آقای فلانی مشکلی داشته‌اند و گفتم تا نیامدن پدرش (پدرِ زندانی) در کلاس جناب فلانی حاضر نشوند. من گفتم جناب مدیر من و این همکار چه فرقی داریم؟ این شاگرد چاقو را گذاشته روی شاهرگ گردن مدرسه. چه تفاوتی دارد که کدام معلم باشد. این جریان را ریشه‌یابی و آسیب‌شناسی و جدی برخورد کنید وگرنه هیچ‌کدام‌مان امنیت نخواهیم داشت تا زمانی که آنها در کلاس باشند من نیز به کلاس نمی‌روم. سرانجام با وساطت مدیر که فردی بسیار نرم و مصلحت‌اندیش بود، با حضور پدرش تعهدی صوری دادند و در کلاس حاضر شدند. نتیجه چه شد؟ بعد از عید نوروز همان سال این شاگرد که خیلی هم ادعای دوستی می‌کرد در کلاس من به‌خاطر یکی، دوبار تذکر برای رعایت نظم، دوباره برآشفت و با فحش و ناسزا آمد و یقه مرا گرفت. من هم حیران از این رفتار با زیاده‌گویی‌هایش، مجبور شدم به پلیس 110 زنگ بزنم. او تهدید کرد که بعد از مدرسه درخیابان منتظرتان هستم. حال من معلم چه باید می‌کردم؟ شاگردانی هنجار شکن وگستاخ،, برخی خانواده‌ها بی‌بند و بار ومدیری بسیار مصلحت‌اندیش و نرم از نظر برخورد با شلوغ‌کاری‌ها و... آیا نمی‌شد ما نیز یک قربانی باشیم مثل زنده یاد خشخاشی عزیز؟

تراکم بالای کلاس و کم‌توجهی به خواسته‌های دانش‌آموز؛ عامل دیگر خشونت
محمدرضا نیک‌نژاد: البته باید یادآور شد که مدرسه‌های دخترانه در این زمینه بسیار متفاوت از مدرسه‌های پسرانه هستند. خشونت در ذات زن بسیار کمرنگ‌تر از مرد است و این خود برای مدرسه‌های پسرانه مشکلات بیشتری ایجاد می‌کند. البته بنا به تجربه من هیچ تفاوتی بین مدرسه‌های دولتی و پولی در زمینه خشونت وجود ندارد. حتی گاهی با اینکه در مدرسه‌های پولی شمار دانش‌آموزان کمتر است، خشونت و ناسازگاری بین آنها بیشتر است. این جدا از مدرسه‌های پولی است که گزینش در آنها پررنگ است و عموما با دانش‌آموزانی از خانواده‌هایی با فرهنگ و آرام در مدرسه روبه‌رو هستیم. اما درباره راهکارها به نظر من در کلاس‌های بالای 20 نفر هم دانش‌آموز خشونت پنهان و آشکار را تجربه می‌کند و هم معلمان. بهترین راهکار کنونی برای کاهش خشونت کاهش دانش‌آموزان هر کلاس است که البته کاربه‌دستان ما در یک فرآیند معکوس در حال کاهش نیرو و متراکم کردن دانش‌آموزان و فشار چندین برابری بر معلم و دانش‌آموز هستند.

سهیلا زال‌بیگی: بله درست است تراکم بالای کلاس مانع از توجه به دانش‌آموزان و در نتیجه افزایش پرخاشگری در دانش‌آموزان می‌شود. ولی آیا واقعا به کاهش این تراکم تاکنون توجه شده است؟ مگر نه اینکه مدارس مدام به این تراکم اعتراض دارند و این مساله مدام به ادارات بازخورد داده می‌شود. کسانی که در راس هستند به این بازخوردها متاسفانه توجهی نمی‌کنند.

محمدصادق وفایی: خشونت به هر شکل که باشد قابل کنترل است. به شرط آنکه اعتقادی به وجود راه‌حل داشته باشیم. درک شرایط روحی فرد خشونت‌کننده اولین مرحله رسیدن به راه‌حل مناسب است. همچنین منتظر ماندن برای تاثیرگذاری آن شخص در مواجهه با زمانی که نیاز به پاسخگویی شما در برابر نیازهایش دارد، راهکار دیگری است که باز هم می‌تواند راه تعامل با او را باز کرد و به تدریج در این فرآیند پاسخ‌های منطقی به عملکرد شما دهد. با این همه توان بسیار بالایی می‌خواهد و همین‌طور دانش درک موضوع که معلمان با تجریه و چندسویه‌نگر قادر به انجام آن هستند. برخورداری معلمان از پارامترهایی مثل درک فاصله بین نسل‌ها و حرکت کردن در امتداد گفتار و ادبیات قابل فهم برای نسل جوان و هم ذات‌پنداری با خواسته‌های نسل حاضر و عقب‌نشینی تاکتیکی در برابر بعضی از خواسته‌ها تا زمان تاثیرگذاری مناسب به وجود آوردن احساس نقش‌مندی در دانش‌آموز می‌تواند برای کنترل و کاهش خشونت نقش بسزایی داشته باشد.

نیاز ضروری به حضور روانشناس یا مددکار اجتماعی در مدارس
ابوذر بهشتی: واقعا وجود روان شناسِی قوی و آگاه به مسایل دانش‌آموزان به عنوان ناظر یا مشاور در مدارس توصیه می‌شود؛ امری که بسیار ضعیف است و وجود مشاور در مدارس جدی گرفته نمی‌شود. بسیاری از جنبه‌هایی که برای بسیاری از ما به عنوان سوال مطرح می‌شود و البته گنگ است به شکل یک عارضه روانی مشخص با روش کنترل مشخص برای یک روانشناس مطرح است.

صدیقه پاک‌ضمیر: برگزاری دوره‌های آموزشی توسط آموزش‌و‌پرورش به جای دوره‌های کذایی ضمن خدمت که خیلی‌ها نسبت به آن معترضند، راهکار مناسبی برای کاهش خشونت در مدارس است. اگر توسط معلمان برای معلمان صورت بگیرد که عالی است. یک راهکار دیگر هم تقویت انجمن اولیا و مربیان است. این انجمن اولیا می‌تواند کارگاه‌های آموزشی مواجهه با خشونت را برای اولیای دانش‌آموزان برگزار کند و ماهیت این گروه از شکل صوری و منفعل به صورت واقعی و فعال درآید.

مهدی بهلولی: یکی دیگر از عوامل خشونت در مدارس، نبودن فرصت گفت‌وگو در مدرسه است. گفت‌وگو میان معلمان با خودشان، میان دانش‌آموزان و معلمان و گفت‌وگوی سامان مند میان دانش‌آموزان. به نظر من علاوه بر کاهش شمار دانش‌آموزان به ویژه در مناطق حاشیه‌ای، درخواست گفت‌وگو در مدرسه می‌تواند خواسته‌ای مفید باشد. ما باید در مدرسه نیز بتوانیم با هم گفت‌وگو کنیم و دانش‌آموزان را از مصداق‌های خشونت آگاه کنیم و به آنها آموزش دهیم. با همه این راهکارها هنوز جو خشن و نامطمئن در مدارس وجود دارد؛ جوی که آنقدر گسترده شده هم به دانش‌آموزان و هم به معلمان آسیب می‌رساند یا باعث بروز خشونت در سطح ضرب و شتم و کشتار همکلاسی و معلم می‌شود یا موجب خودکشی دانش‌آموزان شده است. عامل، ضعف شدید سیستم آموزشی کشور است که متاسفانه موضوع خشونت در مدارس را رها کرده و با بی‌توجهی نسبت به آن خشونت در دانش‌آموزان رواج یافته به تنهایی بار اصلی علت بروز و گسترش خشونت را به دوش می‌کشد. «خشونت» آتشی است که توسط رفتارهای غلط تربیتی خانواده روشن می‌شود و توسط ضعف سیستم آموزشی و دست‌اندرکاران آن و ناآگاهی از نوع برخورد با خشونت و مشکلات دانش‌آموزان موجب شعله‌ور‌تر شدن آن می‌شود. با‌ ای‌کاش گفتن و بحث صرف و تاسف مشکلی حل نمی‌شود. آموزش و پرورش باید گام بزرگ و جدی در این زمینه بردارد.

روزنامه جهان صنعت

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .

https://telegram.me/sokhanmoallem

  گروه اخبار /

محمدباقر نوبخت در نشست هفتگی خود با خبرنگاران با اشاره به بازدید خود از استان خوزستان اظهار داشت: در اهواز از بزرگترین طرح آبی خاکی تاریخ ایران بازدید کردم که این طرح مربوط به احیای ۵۰ هزار هکتار اراضی دشت خوزستان و بخشی از ایلام است.

سخنگوی دولت در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به توجه و تاکید دولت به وضعیت معیشتی کارکنان دولت و قوه مجریه اظهار داشت: بنده ضمن عذرخواهی از این همکاران خود نمی‌توانیم بیش از این در اعتبارات جاری هزینه کنیم.

وی گفت: وظیفه ما این است که درباره شاغلان و کسانی که بازنشسته هستند و قول‌هایی نیز که در این زمینه داده بودیم در خصوص ترمیم حقوقشان تلاش کنیم که انشاءالله این امر میسر می‌شود.

نوبخت همچنین گفت: درباره حقوق بازنشستگان نیز قول‌هایی داده بودیم که باید اعلام کنم با توجه به اینکه لایحه بودجه سال ۹۵ پیش نویس لوایح برنامه پنج ساله ششم توسعه به دولت تقدیم شد و انتظار داریم این پیش‌نویس‌ها پس از چند جلسه در دولت به مجلس تقدیم شود لذا درباره وضعیت معیشت کارکنان دولت و سایر قوا در یک جلسه فوق‌العاده برنامه ششم را تشریح و اعداد و ارقام را اعلام کنیم.

وی افزود: این طرح در سال ۱۳۷۵ و در جریان بازدیدی که مقام معظم رهبری از استان خوزستان داشته‌اند مورد توجه و تاکید قرار گرفته بود و با توجه به پیشرفت این طرح مهم و موثر در سطح خوزستان و بلکه در سطح ملی در سفر سال ۱۳۹۲ رئیس جمهور نیز جزء تعهدات دولت قرار گرفته بود.

نوبخت با بیان اینکه تاکنون بیش از ۱۵۸ هزار هکتار از اراضی دشت خوزستان نوسازی و تجهیز شده‌ان گفت: این اراضی به کشاورزان تحویل شده است و همین حد از اراضی نیز در دست اجراست.

سخنگوی دولت خاطر نشان کرد: ۷۰ شرکت ایرانی با بیش از ۱۰ هزار کارگر بر روی این طرح در حال کار کردن هستند که امیدواریم با اتمام آن طی یکی دو سال آینده بیش از دو و نیم میلیون تن محصولات کشاورزی ما با روش‌های بهره‌برداری نوین‌ آبی تولید شود.

وی همچنین یادآور شد: از این طریق ۲ هزار و ۱۰۰ میلیارد تومان درآمد سالانه و ۳۰۰ هزار نفر به صورت مستقیم و غیرمستقیم شاغل خواهند شد.

نوبخت همچنین درباره پرداخت‌های صورت گرفته به پیمانکاران دولت نیز گفت: به پیمانکاران دولت نیز در این مدت ۳۵۰۰ میلیارد تومان پرداخت شده است و حدود ۲۱۰۰ میلیارد تومان به طرح‌های مهار ‌آب‌های مرزی اختصاص داده شده است.

تسنیم

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .

https://telegram.me/sokhanmoallem

گروه اخبار /

در کانال رسمی اداره کل آموزش و پرورش فارس در نرم افزار ارتباطی تلگرام آمده است: در تاریخ یکشنبه هشتم آذرماه 94 یکی از والدین دانش آموز دبستان ابتدایی شهید امان الله رضایی روستای شیخ عبود منطقه بیضاء استان فارس به بهانه توهین مربی ورزش این آموزشگاه به فرزندش وارد این دبستان شده و با ایجاد سرو صدا اقدام به اهانت به نامبرده کرد.
این گزارش می افزاید: وی در ادامه اقدام به پرتاب لیوانی شیشه ای به طرف آموزگاری که برای میان جیگری حاضر شده بود کرد که بر اثر این رفتار زشت آموزگار میانجی دچار جراحت و ضارب متواری می شود. 
بر اساس این گزارش، در پی وقوع این اتفاق مدیر آموزشگاه این موضوع را در تماسی با رئیس اداره آموزش و پرورش منطقه بیضا و مسئولان انتظامی اطلاع رسانی کرد و با پیگیری های آموزش و پرورش و ماموران نیروی انتظامی ضارب بازداشت و با تشکیل پرونده تحویل مقامات قضایی شد.
در این گزارش آمده است: با وجود اعلام رضایت و درخواست آزادی ضارب توسط معلم مصدوم، اداره آموزش و پرورش بیضا با آزادی ضارب مخالف کرده و خواهان پی گیری مو ضوع و مجازات قانونی فرد خاطی به منظور صیانت از امنیت شغلی و حقوق معلمان و جلوگیری از تکرار این گونه اقدامات زشت شده است.
بر اساس این گزارش، رئیس اداره آموزش و پرورش منطقه بیضا با حضور در منزل این معلم از وی عیادت و دل جویی کرد. 
به گفته برخی از اولیای دانش آموزان این مدرسه، فرد ضارب دارای سوء سابقه است. 
کانال رسمی اداره کل آموزش و پرورش فارس در نرم افزار ارتباطی تلگرام به نشانی ttp://telegram.me/farsmedu فعالیت دارد .

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .

https://telegram.me/sokhanmoallem

متاسفانه در روزهای اخیر شاهد آن بودیم که  تعدادی از آموزگاران دبستان شهید امان الله رضایی واقع در روستای شیخ عبود بیضا ( استان فارس – سپیدان ) مورد هجوم و ضرب و شتم تعدادی از اولیاء دانش آموزان قرار گرفته اند .

وقایعی از این دست به کرات در مناطق مختلف  آموزشی کشور رخ می دهند که فجیع ترین آن قتل معلم فقید بروجردی " محسن خشخاشی " در سر کلاس و در حین تدریس بود و خاطر فرهنگیان و معلمان کشور را به شدت آزرده و مکدر نمود .

علت و یا علل این گونه وقایع تلخ بخشی ریشه در جامعه ، فضا و فرهنگ حاکم بر نوع روابط دارد اما به نظر می رسد با وجود مادتین 608 و 609   قانون مجازات اسلامی ، قوانین پیش گیرانه و یا بازدارنده ای  برای صیانت از حریم فضاهای آموزشی نظیر مدرسه وجود ندارد .

اگر در مدرسه مشکلی هم در مورد معلمان وجود داشته باشد باید از طرق قانونی پی گیری شود و وقوع این گونه موارد نشان از فرهنگ " قانون گریزی و قانون ستیزی " دارد .

« گروه سخن معلم » ضمن ابراز تاسف و تاثر از این واقعه از مسئولان محترم انتظار دارد :

1- وزیر محترم آموزش و پرورش در این مورد شخصا وارد و مساله را پی گیری کند .

2- دادستان محترم استان فارس به عنوان مدعی العموم در این مورد دخالت نماید .

3- مدیر کل محترم آموزش و پرورش استان فارس از آموزگاران دلسوز و زحمت کش این واحد آموزشی دل جویی نموده و واحد حقوقی آن پی گیر مساله تا حصول نتیجه مناسب و نهایی باشد .

« گروه سخن معلم » از دولت محترم و نیز مجلس شورای اسلامی می خواهد با توجه به تکرار این گونه موارد ، لایحه و یا طرح مناسبی را تدوین و به تصویب برسانند ضمن آن که آمادگی خود را جهت کارشناسی آن ها اعلام می کنیم .

« گروه سخن معلم » ضمن همدردی با  آموزگاران مصدوم از آنان می خواهد تا با صلابت ، اطمینان خاطر و استواری بیشتر به وظایف و رسالت معلمی خود ادامه دهند .

پایان پیام /

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .

https://telegram.me/sokhanmoallem

  داشتن دندان‌هاي سالم، نقش بسيار مهمي در سلامت جسم و روان دارد. يك لبخند جذاب با دندان‌هاي زيبا و دهاني خوش‌بو، بهترين عامل جذابيت‌هاي فردي است. از آنجا که دانش‌آموزان گاهي دچار حوادث و جراحات دهان و دندان مي‌شوند پس باید در اولین فرصت درمان شوند .

مهم‌ترين عامل ايجاد پوسيدگي دندان و بيماري لثه، پلاك ميكروبي است كه در روي سطوح دنداني تجمع مي‌يابد. بهترين وسيله براي برداشتن آن، مسواك و نخ دندان بوده و خميردندان نقش كمكي ايفا مي‌كند. همين‌طور طريقه مسواك زدن و مدت زمان آن در پوسيدگي دندان‌ها نقش به سزايي دارد
که باید در خانه و مدرسه طریقه مسواک زدن به آنها آموزش داده شود .

اما سوال اینجاست بعضی از مدارس در قلب پایتخت از داشتن مربی بهداشت محروم هستند و هیچ نظارتی در کار دانش آموزان نیست .

به راستی چه کسی به فکر سلامتی دهان و دندان پدران و مادران آینده این کشور است  ؟

من خودم در مدارس ابتدایی شاهد آن بوده ام که بیشتر بچه ها دچار دندان درد و ناراحتی های گوارشی هستند . در سال های گذشته ، هفته ای یک روز دانش آموزان با نظارت مربی بهداشت از دهان شویه استفاده می کردند و توصیه های بهداشتی و حتی نشریه های بهداشتی به آن ها و اولیا ء داده می شد. قد و وزن آن ها اندازه گیری می شد اما در بیشتر مدارس به دست فراموشی سپرده شده است .

سال به سال دریغ از پارسال  ...

به گفته کارشناسان بهداشت دهان و دندان ، حساس‌شدن دندان نسبت به سرما، گرما، تماس با مواد شيرين، وجود نقاط قهوه‌اي يا سياه روي دندان و درد دندان از علايم پوسيدگي دندان است. همچنين با معاينه، مشاهده و راديوگرافي نيز مي‌توان پوسيدگي دندان را تشخيص داد.

عواملي كه در ايجاد پوسيدگي دندان نقش دارند
ميكروب‌ها، مواد قندي، كم‌شدن مقاومت شخص و دندان و زمان از عوامل ايجاد پوسيدگي دندان است.

مشکلات بهداشت دهان و دندان در مدارس عبارتند از :

پوسيدگي دندان، فقر تغذيه، شكستگي دندان. اغلب دانش‌آموزان علاقه زيادي به مصرف شيريني و شكلات دارند كه اين مواد موجب سيري كاذب مي‌شود و مواد قندي آن در پوسيدگي دندان نقش به سزايي دارد. آب‌نبات و شکلات‌هاي چسبنده مانند كاكائو به مدت طولاني به دندان‌ها مي‌چسبد و زيان‌هاي جبران‌ناپذيري به دندان‌ها وارد مي‌كنند.
چون کودکان آموزشی در مدارس ندیده اند واقعا جای تاسف دارد !

پس چه کسی در این کشور باید به فکر آینده سازان این مرز و بوم باشد ؟

آموزش و پرورش برای فرهنگ سلامت این کشور چه کرده است ؟

تقریبا بیش از 80 درصد دانش آموزان ابتدایی مشکل بیماری دهان و دندان دارند .کمبود نیروی مربی بهداشت یکی از بهانه های آموزش وپرورش است که بچه های بی گناه این کشور باید تاوانش را بدهند ، اما با این راهکار های ساده می توان دندان های بهتر و سالم تری داشت یا حداقل بیماری دهان و دندان را سریع تر معالجه کرد.

اما مسواک زدن شرایطی دارد که باید حتما رعایت شود :
مسواك بايد رشته‌هاي نايلوني داشته باشد و رشته‌هاي آن نرم يا متوسط باشد. استفاده از مسواك سخت و خميردندان حاوي مواد ساينده سبب ايجاد ضايعه در دندان و سايش در طوق دندان مي‌شود. همچنين استفاده از مسواك سخت موجب تحليل لثه مي‌شود.عمر مفيد مسواك 3 تا 4 ماه است.

چطور مسواک بزنيم ؟
مسواك زدن بايد در هر فك به طور منظم از يك طرف قوس فكي شروع شود و ابتدا سطوح خارجي سپس سطوح داخلي و سطح جونده و سطح خلفي آخرين دندان و بالاخره روي زبان مسواك زده شود.
حداقل 10 بار حركت جلو و عقب در هر ناحيه تكرار شود.
مدت زمان مسواك زدن لثه به روش و سرعت مورد استفاده ميان 4 تا 10 دقيقه متغير است.
لازم است حداقل دو بار در شبانه‌روز دندان‌ها را به شکل صحيح مسواک زد.

آن چه دانش آموزان باید بدانند :

 هرگز به ريشه دندان دست نزنيد. دندان را با فشار ملايم آب ولرم بشوييد. براي شستن دندان روي ريشه نبايد دست يا پارچه كشيده شود چون در اين صورت، الياف نگه‌دارنده دندان آسيب مي‌بيند. دندان بيرون افتاده را در يك ليوان شير يا آب جوشيده سرد قرار دهيد. درصورت دسترسي نداشتن، از آب معمولي استفاده كنيد. همچنين مي‌توانيد دندان را در دستمال تميز مرطوبي قرار دهيد. مهم اين است كه دندان به‌هيچ‌وجه در محيط خشك نگهداري نشود. كودك را هرچه سريع‌تر (كمتر از نيم ساعت) به نزد دندان پزشك ببريد.

دانش‌آموزان و حوادث دنداني
دانش‌آموزان در جريان بازي و برخوردهاي ديگر ممكن است در معرض آسيب‌هاي متعددي مانند :خون‌ريزي، لق شدن، كج شدن، شكستن و كنده شدن دندان قرار ‌گيرند كه در اين‌گونه موارد دندان‌هاي شيري نياز به كار ترميمي ندارد ولي نسبت به دندان‌هاي دايمي اگر دندان كج و يا لق شده را فوري و يا در کمتر از نيم ساعت در جاي خود قرار دهيم امكان ترميم آن بسيار زياد است، درحالي كه پس از يك ساعت احتمال باقي ماندن دندان شل شده يا افتاده بسيار كم مي‌شود.

اما اولیا دانش آموزان به علت هزینه های سنگین دهان و دندان و ترمیم آن از بردن بچه ها جهت معالجه و درمان امتناع می کنند .

آموزش و راهنمايي دانش‌آموزان نسبت به مسايل بهداشتي ازجمله حفظ سلامت و دندان لازم است چون مي‌تواند موجب پيشگيري از عوارض متعددي شود.

وقتي مسواک زدن ضروري است
در موقع خواب يا در حالات بيماري ترشح بزاق به علت وقفه يا ركود عمل غدد اصلي بزاقي كاهش مي‌يابد. بنابراين آثار ضدميكروبي آن كاهش يافته در نتيجه براي به جا ماندن ريزه‌هاي غذا و به خصوص مواد قندي در لاي دندان‌ها فراهم شدن محيط دندان به حالت اسيدي بوده و وضعيت براي رشد ميكروب‌ها مناسب‌تر مي‌گردد.

باید مسواک زدن در منزل جز برنامه های اصلی و ضروری باشد و پدر و مادر ها نظارت داشته باشند تا به صورت یک عادت روزانه باشد و فرد نسبت به این کار احساس مسئولیت کند  .

باید در خانواده و مدرسه « فرهنگ سازی » شود و در جامعه برنامه های بهداشتی توسط رسانه ملی به طور جدی آموزش داده شود .

دندان ها در دهان بچه ها هم چون مرواریدی بدرخشد و عطر لبخند در فضای کلاس پراکنده شود .عطر لبخند با دندان های زیبا با بوی خوش خمیر دندان حتی با اخم هم زیباست .

اگر در مدارس ابتدایی فقط هفته ای یک روز در ده دقیقه مسواک زدن آموزش داده می شد ، ضمن کاهش هزینه های دهان و دندان به صورت یک عادت شایسته و مفید پایه گذاری می شد و بچه ها از بیماری گوارشی که نتیجه اش تغذیه ناسالم و نجویدن غذا است نجات می یافتند . ماندن ریزه های غذا و عدم مسواک به موقع و نخ دندان محیط مناسبی برای رشد میکرو ب ها و پوسیدگی دندان است .
از اين رو توصيه‌هاي اكيدي كه براي مسواك‌زدن و شستشوي دهان و دندان‌ها پيش از خواب يا در جريان بيماري است که ضرورت دارد مورد توجه اکید قرار گیرد .
پيشگيري از پوسيدگي دندان ، جلوگيري از تشكيل پلاك ، مقاوم‌ كردن ميناي دندان ، مصرف فلورايد از طريق خميردندان، دهان‌شويه، قرص و قطره ، تغذيه مناسب ( استفاده از ميوه‌ها و سبزي‌هاي تاره مانند سيب، هويج و كاهو )، مصرف شير و لبنيات و موادغذايي حاوي فلورايد مانند چاي .
در دین مبین اسلام برای بهداشت دهان و دندان اهمیت زیادی قائل شده تا آن جا که حضرت علی علیه السلام می فرماید :مسواک زدن سبب جلب رضایت و خشنودی خداوند و اجرای سنت پیغمبر و وسیله خوش بویی دهان و دندان است .

پس بیاییم در جهت ارتقاء سلامت جامعه بخصوص دانش آموزان معصوم این کشور قدم های مثبت و مفیدی را در زمینه بهداشت دهان و دندان برداریم و دوباره باهمکاری وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی و آموزش و پرورش استفاده از دهان شویه و طرح معاینات پزشکی از دندان های دانش آموزان ابتدایی را مجدد از نوع شروع کنیم و مدارس فاقد مربی بهداشت را تامین و طرح مسواک زدن در مدارس را لازم و ضروری بدانیم  ؛ چون مرواریدها در دهان ها ایستاده می میرند .

به امید آن روز که کودکی به خاطر نداشتن هزینه درمان از دندان های سفید و جذاب محروم نباشد .

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .

https://telegram.me/sokhanmoallem

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

  از روزی که دانش آموز محور شد و معلم از محوریت افتاد ؛ از روزی که پارلمان دانش آموزی رونق گرفت و تشکل های صنفی معلمان از رونق افتادند ؛ از روزی که معلم شهروند ضعیف و کارمند فقیر نام گرفت ؛ از روزی که شغل بودن معلمی رنگ باخت و ایثار گری آن پررنگ شد ؛ از روزی که با وجود تحمل بیشتر زحمات انتخابات توسط معلم ؛ در قانون انتخابات هیچ اثری از معلم و وزیر او ملاحظه و مشاهده نشد و از روزی که ...

ازآن روز تحقیر معلم شروع شد ؛ تمسخرش آغاز گشت ؛ حیثیتش به همراه منزلت علم و دانش به فنا رفت و اعتباری برای او باقی نماند . از آن روز کارشناسان خبره و زبده و متخصصین عرصه تعلیم و تربیت  منشی کارمندان دون پایه سایر ادارات شدند ؛ پای ثابت همه انتخابات و ستادهای انتخاباتی گشتند ؛ به علت جماعت کثیرشان نردبان ترقی این گروه و آن حزب شدند ؛ یک بار با بن 25 هزارتومانی شهرداری بار دیگر با گونی های سیب زمینی و... فریب خوردند .

از آن روز زحمت نوشتن و شمردن آراء با حداقل حق السعی به عهده معلمان گذاشته شد و مصاحبه با رسانه ها و اعلام نتایج با دریافت مبالغ کلان به مسئولان انتخابات محول گردید .

از آن روز مدارس میزبان مجانی و معلمان خدمت گذار مفت مجریان انتخابات شدند. از آن روز ظلم ؛ ستم و تبعیض به معلم ؛ نداشتن حق اعتراض و نداشتن حق تشکل صنفی به آنان حرام شد و به عرف مبدل و به قانون نانوشته بدل شد و از آن روز ...                              

حالا که علاوه بر ظلم مالی در پرداخت حقوق تبعیض آمیز ؛ حقوق حرفه ای او میدان تاخت و تاز دیگران شده؛ حالا که کتاب معلم توسط دیگران نوشته شده و کلاس معلم توسط دیگران و هر وقت خواستند تعطلیل می شود و معلم بایستی مبصر دانش آموزان باقی مانده باشد .

حالا که کارمندان ریز و درشت سایر نهادها داشتن حزب و یا تشکل و یا نظام صنفی نظیر نظام مهندسیان و پزشکان را به معلمان جایز نمی دانند؛ حالا که جناح دلالان وجود سخنگو برای معلم را بر نمی تابند .

حالا که ثابت شده کسانی که  با رای معلم به وزارت ؛ وکالت و صدارت می رسند تنها صنفی را که فراموش می کنند همان معلمانند .

حالا که معلم ... چه باید کرد.                                                                 

اشتباه نشود ؛ نه به خاطر معلم و صنف او بلکه به خاطر جامعه ای عقب مانده ؛ دلال زده ؛ تهی شده از ارزش ها و جامعه ای که ثروت از علم که سهل است از پدر و مادر ؛ اولاد و خیلی از اهم ها ی دیگر مهم شده است ؛ به خاطر جامعه ای که دروغ ؛ ریا ؛ اختلاس و دزدی بی داد می کند ؛ به خاطر جامعه ای که فقر فرهنگی آن به مراتب شدیدتر از فقر اقتصادی اش می باشد .  

به خاطر جامعه و آینده آن و به خاطر رضای خدا هرکاری که دون شان معلمی است بپرهیزید و اگر به عنوان یک داور ؛ یا ناظر بی طرف و صاحب شخصیت از شما دعوت به همکاری نشد ؛ منشی و نویسنده کارمندان رده پایین سایر ادارات نشوید .

حال که برگزاری انتخابات یک کار ملی  و به عهده وزارت محترم کشور و شورای محترم نگهبان بوده و بودجه کلان این کار در اختیار آنان است  لگام و لجام اسب انتخابات را به گردنش بیآویزید تا سواران این مرکب و دریافت کنندگان این بودجه به وظیفه خود عمل کنند و اگر از عهده آن بر نمی آیند قسمتی از بودجه را در اختیار وزیر آموزش و پرورش قرار دهند تا روز و هر هفته از عدم انجام تعهداتش صورتش سرخ نشود و اگر مجریان انتخابات چنین نمی کنند شما هم چنان نکنید و منشی این و آن نشوید و مدارس را مجانا در اختیار نهادهای متمول و متمکن  قرار ندهید.

فقط به عنوان یک صاحب حق و صاحب رای در انتخابات شرکت کنید و به افراد دانشمند و مدافع دانش و آزادی  رای دهید تا در دراز مدت ارزش علم و دانش  اعاده شده و نامعادله "انتخابات مدیون معلمان است " اصلاح شود.

نمی توان برای یک عمر گفت که انتخابات مدیون معلمان است ؛ از وزارت کشور و شورای نگهبان تشکر می کنیم.  

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .

https://telegram.me/sokhanmoallem

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

البرز / اضافه كار ساعتي پرسنل اداري هنرستان ها

  .... صدای دلنشین و مهربان مادرم هر روز ساعت7 صبح کنار رختخوابم،  سر ساعت به صدا درمی آید و گوش های مرا نوازش می دهد. چشمانم را که باز می کنم می بینم به آرامی نگاهم می کند  می گوید: " بیدار شو دخترم صبح شده".  این را هر روز می گوید و از تکرار این جمله هیچ وقت خسته نمی شود.

دستانم را در دستش می گیرد و کمی کمکم می کند تا بتوانم  از حالت دراز کش بیرون بیایم و بنشینم. کمی که جابه جا می شوم پدرم را صدا می کند. مادرم دیگر نمی تواند مرا مانند کودکی هایم بغل کند و ببرد دست و صورتم را بشوید. آن قدر بزرگ شده ام که حالا مادرم توانایی بلند کردن مرا ندارد. به خاطر فشار زیادی هم که چند سال پیش به مادرم وارد شد دچار دیسک کمر شده و هر روز درد می کشد. از این رو هر روز پدرم زحمت بلند کردن مرا از سرجایم می کشد  و کمک می کند تا به سرویس بهداشتی بروم  و دست و صورتم را بشویم.

شاید بگویم این لحظه سخت ترین لحظه ایست که باید من هر زمان و هر روز تحمل کنم  بیچاره پدر و مادرم که باید برای بردن من به سرویس بهداشتی هم همراهی ام کنند. تازه بدتر اینکه من همیشه از روی آنها شرمنده هستم و همیشه از آنها مخصوصا از پدرم بسیار خجالت می کشم. پاهایم آن قدر ناتوان هستند که نمی توانم به راحتی رفت و آمد کنم و روی پاهایم بایستم.. کارم که تمام می شود پدرم بغلم می کند و سر سفره ی صبحانه می آورد . نمی توانم پاهایم را جمع کنم پاهایم اصلا انعطاف ندارند. باید از زمانی که خیلی کوچک بودم مرتب کاردرمانی و فیزیوتراپی می رفتم تا پاهایم این قدر خشک نشوند. وزنم هم که زیاد شده،  پاهایم به شدت سنگین شده اند. پدرم پاهایم را به سمت دیگر می چرخاند و من به پهلو کنار سفره قرار می گیرم تا بتوانم صبحانه ای بخورم و به  مدرسه بروم. مادرم هر روز لقمه می گیرد و کمک می کند که من صبحانه ام را کامل بخورم. بعد از خوردن صبحانه حالا نوبت لباس پوشیدن است که این هم برای خودش حکایتی است . مادرم با کلی تلاش و زحمت لباس هایم را تنم می کند و مرا آماده برای رفتن می کند. برادر کوچکی دارم با اینکه خیلی از من کوچکتر است و هنوز به مدرسه نمی رود ولی هر روز کیفم را می آورد تا کمکی به من کرده باشد.  من که بروم مدرسه لااقل مادرم یک نفسی می کشد. حالا باید  دم در حیاط بروم و منتظر شوم سرویس مدرسه ام بیاید. سرویس که چه عرض کنم روزی یک نفر می آید و مرا می برد.

یک روز دوست پدرم، یک روز فامیل مامانم، یک روز آژانس. خلاصه هر کسی که بیشتر دلش بسوزد. پدرم در ماشین را باز می کند. و من پشتم را به ماشین می کنم کم کم به طرف صندلی می روم و وقتی دیدم می شود نشست، روی صندلی می نشینم و بعد با کمک دست هایم خودم را به داخل ماشین می کشم. پدرم پاهایم را بلند می کند تا حرکت من آسان تر شود. سوار شدن من به داخل ماشین همیشه 10-5 دقیقه ای زمان می برد. گاهی راننده ها صبور هستند و  با نگاه مهربان به من می نگرند. ولی گاهی نگاهم که به نگاه شان می خورد می بینم که خیلی عجله دارند و  انگار تحمل دیدن این لحظه را ندارند.

گویا آنها نیز  مسافری می خواهند که همین که رسیدند سریع سوار شود و حرکت کنند. خلاصه برخی مهربان و برخی نامهربانند و حوصله ی مرا ندارند. پدرم هم هر روز با من به مدرسه می آید و این سختی و زحمت او همچنان ادامه دارد. به مدرسه که می روم دوستان خوبی دارم.

تا می بینند که  من می آیم سریع می روند و واکر مرا می آورند . پدرم راهنمایی می کند تا از ماشین پیاده شوم. وقتی پیاده شدم دوستانم کیفم را بر می دارند و من نیز آرام آرام با واکر به طرف کلاس می روم و با کمک دوستانم سر جایم می نشینم و منتظر می مانم تا سایر دوستانم هم برسند. گاهی هم وقتی از ماشین پیاده می شوم دیگر پدرم حوصله نمی کند و همان جا مرا بغل می کند و مستقیم به کلاس می برد و سرجایم می گذارد. او می رود ولی در طی ساعت مدرسه باید او یا مادرم  دوباره بیایند  و سری به من بزنند و مرا به سرویس بهداشتی ببرند. در مدرسه برای ارائه ی این خدمات به دانش آموزان معلول جسمی نیروی خدماتی خاص وجود ندارد. از این رو بچه هایی که معلول هستند والدین شان به مدرسه می آیند و در کنار آنان می ماند. حالا آن ها کوچک ترند و برای مادران شان حمل و نقل شان راحت تراست . برای من که بزرگ تر شده ام و پاهایم نیز به سختی حرکت می کنند بسیار سخت است. از این رو فقط پدرم می تواند به من کمک می کند.

پدرها و مادرها دوست دارند فرزندشان بزرگ شود و دست آنها را بگیرد ، ولی من هر چه قدر بزرگ تر می شوم برای آنها زحمت زیادی هستم و هیچ کمکی به آنها نمی توانم بکنم. پدر و مادرم به خاطر من نمی توانند راحت مهمانی بروند، نمی توانند راحت به بازار بروند و خرید کنند آخر دلشان نمی آید بدون من بروند و خوش باشند. از طرفی با من هم خیلی برای شان سخت است که جایی بروند. خلاصه به اینها که فکر می کنم  با اینکه کودکم ولی غم بزرگی بر دلم می نشیند. تازه پدرم وضع اقتصادی مناسبی هم ندارد. به خاطر من حتی دیگر نمی تواند سرکاربرود چون مجبور است مرا بیاورد و ببرد. مادرم به خاطر دیسک کمر و  به خاطر برادر کوچکترم نمی تواند به من کمک کند و این باعث شد پدرم دیگر نتواند سرکار برود و بیکار شود و من الان نگران سلامتی اش هم هستم  . بردن و آوردن و بلند کردن من می ترسم او را نیز خانه نشین کند .

تمام مخارج ما از طریق همان یارانه ای است که تعلق می گیرد و اگر خدای ناکرده آن هم قطع شود نمی دانم پدرم می خواهد چه کند. حتما مجبور می شود مرا به مدرسه نفرستد تا بتواند برود و کاری پیشه کند. البته عصرها هر جا که کاری باشد  می رود انجام می دهد و پولی کسب می کند ولی این کافی نیست ؛ مدرسه آمدن خرج دارد. لباس و لوازم التحریر و هزینه سرویس ایاب و ذهاب. سرویس ایاب و ذهاب که خودش یک معضل بزرگی است.

با اینکه من در مدرسه ی استثنایی درس می خوانم ولی با این حال سرویس دانش آموزی همیشه رایگان نبوده است. یکی دوسال رایگان بود و بعد هزینه ها نصف شد. یعنی نصف را باید ما پرداخت می کردیم و نصف را مدرسه. البته من چون در مسیرم تنها بودم سرویس قبول نمی کرد که هزینه ی یک نفر را بگیرد و و هزینه ی کامل را در خواست می کرد و این از توان من و مدرسه خارج بود. پدرم چند سالی مرا با موتور به مدرسه می آورد آن موقع کوچک بودم ولی حالا دیگر نمی شود برای خودم خانمی شده ام.

سال گذشته گاه گاهی مدرسه کمکی می کرد و هزینه ای می داد که کفاف سرویس در طول سال را نمی داد. امسال هم که هنوز دو ماه از سال گذشته، من هر روز با یک ماشین به مدرسه می آیم. چیزی که دلم را به قلبم را به درد می آورد فقط هزینه نیست ، بلکه نامهربانی برخی راننده ها هم هست که حوصله ی بردن و آوردن مرا ندارند.

شاید مدیر مدرسه امسال به ده ها نفر زنگ زده است که به عنوان سرویس قبول کنند و مرا ببرند  ولی متاسفانه یک روز که می آیند روز دیگر می گویند: "ما وقت نداریم".

من که می دانم مشکل شان من هستم. از این رو گاهی فامیل پدر و مادرم مرا می برند و گاهی نیز مدرسه زنگ می زند و آژانسی می آید. یک بار هم آژانس آمد و تا دید من مسافرش هستم دور زد و ر فت و این غمگین ترین لحظه ی زندگی ام بود.

البته گفتم بعضی ها هم مهربانند. قرار هست امسال مدرسه تا جایی که می تواند برای هزینه کمکم کند تا بخشی از مشکلات اقتصادی من برای رفت و آمد حل شود.

 حالا خود شما فکر کنید من با این شرایط جسمی از بسیاری از خوشی های کودکی ام که دورم. نمی توانم به اردو بروم. اگربروم باید پدرم بیاید. خب برای او هم جا به جا کردن من سخت است .از این رو مرا از اردوهای تفریحی حذف می کند. نمی توانم به  بازار بروم و مغازه های رنگارنگ و قشنگ را ببینم و یا خرید کنم چون نمی توانم روی پایم بایستم. نمی توانم با دوستانم بازی کنم. نمی توانم به کلاس های گوناگون بروم . پولی هم ندارم بدهم پرستاری از من مراقبت کند تا پدر و مادرم این قدر زجر نکشند یا اینکه پرستاری باشد که از من مراقبت کند و مرا به این ور و آن ور ببرد.

من فقط خانه را می بینم و مدرسه را. باز دم دوستان مدرسه گرم ، با اینکه خودشان همه استثنایی هستند و هر کدام از یک نوع معلولیت در رنج اند ولی مهربانند و هوای مرا هم دارند.

دم معلمان عزیزم گرم که به دوستانم سفارش منو می کنند و همیشه با شرایط من کنار می آیند.

من واقعا به غیر از خانواده و مدرسه کسی را ندارم که یاری گرم باشند.

   خب شما باشید با این شرایط چه حالی پیدا می کنید؟

به نظرشما من و امثال من نباید زندگی خوب و آسانی داشته باشیم؟

چرا  باید این قدر سختی بکشیم؟

ما به خاطر معلولیت زجر می کشیم. هیچ چیز اطراف مان برای ما آماده نشده است. اصلا انگار هیچ چیز برای ما نیست. اگر این شرایط بد من و امثال دانش آموزانی مثل من ادامه پیدا کند آیا چاره ای جز ماندن در گوشه ی خانه هست؟ اگر پدرم نتواند مرا ببرد و بیاورد، اگر هزینه ی رفت و آمد نداشته باشم، به نظرشما من باید کجا بروم و چه کنم؟ جز این که باید گوشه ی خانه بمانم. خرج خریدکفش مخصوص و فیزیو تراپی و کاردرمانی و رفت و آمدم را چه کسی باید پرداخت کند؟

درست است که مدرسه برخی از این خدمات را ارائه می دهد ولی آیا کفایت می کند؟ آیا دردی از دردهای من و دانش اموزانی مثل من که کم هم نیستند را دوا می کند؟
از مسوولان جامعه از مسولان آموزش و پرورش که روی پای خودشان ایستاده اند می خواهم که مرا و امثال مرا بهتر ببینند.

من دانش آموزی هستم با این همه مشکلات جسمی. نگذارید سایر مشکلات نیز مرا از پای در آورد و این فقط به دستان شما حل می شود. من واقعا کار ی ازدستم بر نمی آید. این که می بینید فرد معلولی در مسابقات بهترین مدال را کسب کرده و یا موفقیت های دیگری کسب کرده است آنها مشکلات مرا نداشته اند. امثال من زیاد هستند که در گوشه ی خانه مانده اند. و کسی آن ها را نمی بیند.

شما بگویید ما  باید چه کنیم ؟

آیا زندگی از آن ما نیست؟

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .

https://telegram.me/sokhanmoallem

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

  گروه اخبار /

روز یکشنبه هشتم آذر ماه سال جاری در حالی که آموزگاران در ساعت 15 / 16  برای استراحت به دفتر دبستان شهید امان الله رضایی واقع در روستای شیخ عبود بیضا ( استان فارس - سپیدان) مراجعه  می کنند با حمله ی سه تن از والدین دانش آموزان به صورت غافل گیرانه ای روبه رو می شوند .

بنا بر گزارش های رسیده ، حمله کنندگان یک زن و دو مرد بوده اند که آموزگاران این واحد آموزشی را مورد ضرب و شتم قرار داده اند .

با وجود گذشت چند روز از این واقعه ، هنوز مسئولان اداره آموزش و پرورش مربوطه در مورد دلایل وقوع و یا انگیزه آن توضیحی نداده اند .

پایان پیام /

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .

https://telegram.me/sokhanmoallem

  سخن گفتن و کلام و نطق یکی از عمده ویژگی ها و تمایزات انسان با سایر موجودات می باشد و این امتیاز و جایزه و موهبت و رحمتی است که حق باری تعالی به آدمی هبه و اهداء نموده است. آیه ی شریف و مبارکه ی قرآن "علمه البیان" نشانگر و بیانگر چنین عظمت و هنر پروری است.

امام علی (ع) این سلطان کلام و سخن در یکی از کلام ها و سخن های فراعقلی و علمی خود می فرمایند: « رساترین بلاغت ها آن است که گذر از فهم درست آن آسان و اختصارگویی آن نیکو باشد.»

کلام نباید پیچیده، غامض، نارسا و ملال انگیز و نسنجیده و بیهوده و لغو باشد. حق تعالی در کتاب نفیس و مقدس خویش قرآن کریم سخن لغو و بیهوده و چرند و پرند را نکوهیده و مورد سرزنش و ملامت قرار داده و همگان را از آن پرهیز داده است. مومنان واقعی و انسان های والا و ارزشمند و شریف و باوقار و دیانت و عاقل را کسانی می داند که "وعن الغوهم معرضون" آنان از لغو و بیهوده گویی اعراض می نمایند.

هماره بایستی سخنان فصیح و بلیغ را بر زبان جاری ساخت و حکیمانه و عالمانه و مدبرانه و سنجیده و حساب شده و با درایت سخن گفت.

شکسپیر می گوید:« سخن ناپسند، در گوش آدم احمق می ماند.»

مرحوم "علی شریعتی" معتقد بود: « گاه حرف و سخن ما در عمل است. در کوتاه سخن گفتن و در عین حال حکمت آمیز و درست و برحق و بر صراط حقیقت سخن گفتن.» دانشمندی به نام "لارشفوکولر" می گوید: « وقتی بطالت آدم را مجبور به صحبت نکند ، آدمی کم حرف می زند.» بزرگی چون "کنفوسیوس" را عقیده چنین بود که « بدون آگاهی از قدرت کلام محال است انسان را بتوان شناخت.» "شکسپیر" می گفت:« سخن بدون فکر هرگز به آسمان نمی رود.» "ویرژیل"می گوید: « حرف های پوچ، صدای بدون فکر هستند.» "هومر" معتقد بود: « در خور آدم شجاع است که با کلمات به جنگ بدی ها برود.»

در عظمت و ضرورت سخن حق و منطقی و ارزشمند "آشیلوس" می گوید: « حرف، پزشک روح بیمار است.» "هابز" می گوید: « حرف، پیشخوان مرد عاقل است» و "سلون" معتقد است:« کلمات بر دنیا حکومت می نمایند.»

خواجه عبدالله انصاری پیرامون اهمیت سخن حکیمانه و عالمانه و مدققانه و ضرورت توجه به چنین گوهر ناب و قیمتی می گوید:« جوینده گوینده است و یابنده خاموش.» گاه و به ویژه آن هنگام که انسان با احمق و نادان و فاقد شعور و دانایی و شخص کم ظرفیت و بدون جنبه مواجه می گردد و یا احساس می کند سخن گفتن او به مثابه ی ریختن درّ گرانمایه پیش پای خوکان و ددان می باشد و یا سخنگو با وجود احساس مسئولیت و شجاعت، شهامت، جامعیت و قابلیت اش احساس غربت می کند و طرف مقابل را لایق و شایسته ی ادراک حق و حقیقت نمی بیند، در چنین صورتی بنا به فرمایش مولا علی (ع) "الصمت حکمه" یعنی سکوت، حکمت است!

آری !

سکوت حکیمانه و نه هر سکوتی، بلکه آن سکوتی که خود منبع و اقیانوس و معدن سخن است و سرچشمه و تفسیر و تاویل و معنای تام و تمام حکمت و رحمت و هدایت می باشد.

"علی اکبر دهخدا" چه زیبا و نغز و سنجیده و هنرمندانه گفته است:« حتی با نگاه و اشاره نیز می توان سخن گفت.» در باب کنترل سخن و کلام و این که سخنگو و سخنور و دانا و حکیم بایستی سنجیده و حکیمانه حرف بزند و حرف و کلامش زوار در رفته و افسار گسیخته نباشد و او امیر سخن باشد و هر حرف و کلامی از مغز و زبان و دل او تراوش نکند و بلکه سازنده بگوید و سخنرانی نماید.

حکیمی به نام "امام محمد غزالی" چنین گفته است:« سعی کن برده سخنت نباشی، بلکه سخن را زیر فرمان خود داشته باشی.» و یا آنجا که می گوید:« هر کلمه ای که از دهان بیرون می آید، مرهمی است که بر زخمی می رسد یا خنجری است که دلی را می شکافد یا نسیمی است که دریای احساسات را به تلاطم می آورد. پیش از سخن گفتن تامل کنیم، شیدایی کلام، مانند نوای موسیقی لباس است که شاهد فکر را دلنشین تر و شورانگیزتر می کند. سخن شیوا، اندیشه را تابان می کند.»

از حکیم فرزانه و خدای سخن،" فردوسی" بشنویم که می گوید:« سخن را بسنج و به اندازه گوی، گوش شنونده همیشه در جست و جوی سخن خردمندانه و حکیمانه است.»

چه زیبا و مدبرانه و ذیقیمت است که سخن یک طرفه و مونولوگ نباشد، سخن که جنبه ی دیالکتیک و دیالوگ را لحاظ نماید ارزش دارد و دارای خواص و حالت سقراطی باشد. نیل به حق و حقیقت و دوری از جهل و خرافه و گمراهی و جزم اندیشی چیزی است که در سخن گفتن بایستی ملحوظ گردد. گام نهادن در مسیری که اشتراک لفظ و معنی را فراشد آورد و ضمن مراعات اصول رقابت مشارکت و تعاون، وحدت رویه را موجب گردد، از اصول وارکان سخن و کلام محق و اساسی و متین می باشد.

اندیشمندی به نام "حسین رحمت نژاد" می گوید:« سخن را چو بسیار آرایش کنند، هدف فراموش می شود.» البته در مقام سنجش، ارزیابی و تشخیص سره از ناسره و خوب از بد و خیر از شر و ارج گذاری سخن نیکو.

بیهقی زیبا گفته است:« هیچ سخنی نیست که به یک بار خواندن نیرزد.» سپس می گوید:« سخنی که ناخوش خواهد آمد، ناگفته به.» "شاملو" می گوید:« آن که دانست زبان بربست و آن که می گفت ندانست.» البته عنوان چنان طرح و پروسه ای جنبه ی مطلقیت ندارد و نسبی است و بستگی به شرایط و ظرفیت ها و جوانب دارد."وین دایر می گوید:« سخنی که با کردار، پشتیبانی نمی شود، اندرزی است پوچ و ناکارآمد.»

"اسکاول شین" گفته است:« هر آن چه از آدمی و سخن یا کردار، آشکار شود، یا بروز کند، به خود او باز خواهد گشت و هر چه بدهد باز خواهد گرفت.» در پرهیز از سخنان چاپلوسانه و سالوس گرانه و این که بایستی برای احقاق حق، رضایت الهی و هدایت انسان ها و رفع مشکلات و احتراز از بیهوده گویی و نیز در ضرورت آگاهی بخشی و روشنگری سخن گفت. "مونتن" می گوید:« گناه اصلی به گردن کسانی است که به جای پند دادن در تلاشند تا سخنی گویند که شما را خوش آید.»

مرحوم دکتر علی شریعتی در پاسخ کسانی که معتقد بودند وی با حرف سخن و نوشتن خویش ایجاد تلاطم می کند و یا به جای آن که لب کلام و مخلص کلام را از همان اول بیان کند و به اصطلاح حرفش راحت الحلقوم باشد! می گوید: مگر من هروئین و تریاک هستم که آرامش دهم و ایجاد تسکین نمایم و تخدیر کنم. من که مواد مخدر و مسکن نمی باشم. اتفاقا من آمده ام تا آرام ها را ناآرام کنم ! اشتباه نشود منظور ایشان، بر هم زدن نظم و مقررات و یا ایجاد آشوب نبوده، بلکه می خواهد بگوید لازمه ی ثبات و استقرار و نظم و وحدت و اتحاد راستین و حقیقی و جلوگیری از رخنه و شکاف و شکست، ایجاد احساس مسئولیت، تفکر، تامل، تدبر و حرکت و جوشش و تلاش و کندوکاو و ارزیابی و جهش فکری، ذهنی و کلامی و از سکون و انجماد و پوچی و انزوا به تحرک واداشتن می باشد.

"ژان ژاک روسو" این محقق، فیلسوف و متفکر بزرگ می گوید: « پیش از سخن گفتن، گفتارت را بسنج، چنان که پیش از کاشتن تخم، شخم می زنی.» "توماس کارلایل" گفته است: « آدمی را با باور او نسبت به چیزی زنده نگه می دارد نه گفت و گو بر سر چیزهای بسیار.»

در این که انسان بایستی مصمم و شجاعانه و با هدف و انگیزه مقدس و امیدوارانه سخن بگوید و از تهمت و کذب و اتهام و سنگ اندازی در مسیر حق و حقیقت و راستی نهراسد و رضای حق و صلاح جامعه و سعادت افراد را لحاظ کند "گاری آرتو" می گوید:« با قلب خود سخن بگو و نگران مباش که چه روی خواهد کرد با این نیت که بیشترین خیر و نیکی مردم را بخواهی، وارد عمل شو.»

از نیچه بشنویم که: « از آن چه با عظمت است یا باید هیچ نگفت یا با عظمت سخن گفت و با عظمت سخن گفتن یعنی دور بودن از آرایش و آلایش. آنچه آقای نیچه می گوید اوج و نهایت و غایت و کمال آن در کتاب آسمانی قرآن کریم و سخنان حکیمانه پیامبر (ص) و امامان هدی(ع) و احادیث نورانی و روایات معصومین و کلام بزرگانی چون حافظ، سعدی، جامی، سنایی، مولانا، سیدجمال الدین اسدآبادی، مطهری، بهشتی، امام(ره) ، چمران و ... ملاحظه و مشاهده می گردد که با آن عظمت روحی و معنوی و فلسفی و کلامی سر و کارشان با توده ی مردم و امت بود و به گونه ای سخن می گفتند که مردم کوچه و بازار هم متوجه گردند و سخن فقط در طاقچه و گنجه و قفسه نماند و به صحنه ی عمل وارد شود.

اشعار و سخنان ارزشمند و هشداردهنده و حکیمانه و در عین حال مردم گرایانه و ساده و روشنگرانه و کوبنده ی نسیم شمال در حوادث مشروطه و پس از آن نیز در همین چارچوب ارزیابی می گردد.

جالب است که ژان پل سارتر در سخنی انتقادی، هشداردهنده و آگاهی بخش می گوید:« مردم از هر چیز سخن می گویند به ویژه از آن چه درباره اش هیچ نمی دانند.» "آرتورشوپنهاور" بزرگ می گوید:« زبان، ارزشمندترین میراث یک ملت است.»

در ضرورت تطابق حرف با عمل و پرهیز از سخن بدون عمل و این که بایستی در جهت تحقق سخن و آرزو و انگیزه بایستی تلاش کرد "مارک تواین" می گوید:« در عمل ثابت شد که گفتن آسان و عمل دشوار است.»

"آلبرکامو"پیرامون تکلیف و مسئولیت سخن گفتن و سخن و کلام افراد خبیر و دانا و دارای احساس مسئولیت و آرمان و هدف والا و مقدس چنین می گوید:"« وجود نویسندگان و هنرمندان اگر تنها یک علت داشته باشد، آن علت چیزی نخواهد بود جز سخن گفتن به جای همه ی کسانی که نمی توانند سخن بگویند.»

در اهمیت سخن گفتن به وقت ضرورت "بزرگمهر" می گوید:« اگر کسی نه در وقت ضرورت سخن گفت، قدرتش شکسته می شود.»

آخرین سخن را باز از بزرگمهر نقل می کنیم: « در نظر مردم سخن سنج، ارزش سخن بیش از گنج است.»

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .

https://telegram.me/sokhanmoallem

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید