گروه رسانه/

بر اساس یک گزارش جدید کمبود معلم در سراسر انتاریو احساس می شود و داده‌ها نشان می‌دهند که تقریباً نیمی از مدارس استان با کمبود دستیاران آموزشی مواجه هستند.

به گزارش سیتی نیوز و بر اساس نظرسنجی People for Education ؛ 35 درصد از مدارس متوسطه در مقایسه با یک چهارم مدارس ابتدایی، کمبود معلم را گزارش می‌کنند.

علاوه بر این، این گزارش نشان می دهد که 25 درصد مدارس ابتدایی و 38 درصد از مدارس متوسطه حداقل یک بار در ماه با کمبود کارکنان اداری (مانند معاونان) مواجه می شوند.

در این راستا، استفاده از افراد فاقد صلاحیت برای جبران این کمبود رایج شده که به گفته کارشناسان بر یادگیری دانش آموزان تأثیر می گذارد.

طبق گفته مرکز آمار کانادا، متوسط دستمزد ساعتی دستیاران آموزشی در انتاریو 24 دلار است. مدیران بر این باورند که حقوق کم یکی از دلایل کمبود دستیاران آموزشی در کلاس های درس است.

سخنگوی وزیر آموزش انتاریو استفان لچه گفت که دولت فورد با توجه به رشد جمعیت و افزایش تعداد معلمان بازنشسته، کارکنان بیشتری را در مدارس استان استخدام می کند.

منبع ( شبکه خبر رسانی سلام تورنتو )

پایان پیام

   جمعه ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ در تنگنای دوازدهمین دوره انتخابات مجلس در منزل یکی از دوستان تصادفا برنامه مستند چوپانان کوهستان پامیر را در ماهواره مشاهده و به خاطر هم‌ذات پنداری عجیب و غریب با محتوا، مستند را با عشق و ولع می‌بلعم.

مستند مذکور داستان زندگی ۷ زن سالخورده چوپانی است که برای آخرین بار مسیر صعب‌العبور و خطرناکی را در ارتفاعات بالای ۵۰۰۰ متر از سطح دریا در سرزمین وخی (حدفاصل شمشال تا بزرگراه اتصالی چین و پاکستان «قره‌قوروم » در سلسله جبال پامیر پاکستان) را به همراه گله گوسفندان خود طی کرده و پس از سه روز مبارزه با طبیعتِ بکر و خشنِ پامیر نهایتا به سلامت به چمنزارها و دشت‌های آن‌سوی کوهستان ملحق می‌شوند.

در طی این سفر نوستالژیک (پرماجرا و پر استرس) ؛ چوپانان زن، گله را به آرامی و فراست تمام از کوه و کمر و صخره‌های خطرناک و از جاده‌های مال‌رو ارتفاعات زیبا و خیره کننده عبور داده و نهایتا با ترفندهای خاص و هوشمندانه از گزند گرگ و سایر حوادث طبیعی و غیرطبیعی سر به سلامت می‌برند.

 « انار بیگم » رهبر گروه با سن مثبت ۸۰ زنی فرز و پخته بوده و گله گوسفندان را با همراهی شش خانم سالخورده دیگر (افروز،بانو و...) هدایت کرده و لابه‌لای فیلم خاطرات دوران نوجوانی و جوانی اش را با بینندگان به اشتراک گذاشته می‌افزاید: در یکی از سفرها ، دختر و پسرم را در ارتفاعات پامیر از دست دادم . هر بار که در کوهستان سر مزارشان می‌آیم با ارواح عزیزانم ارتباط می‌گیرم.

انار ضمن تشریح سختی‌های چوپانی زنان می‌افزاید: در گذشته نه چندان دور در تابستان ، زنان وخی در ارتفاعات صعب‌العبور چوپانی کرده و در پایین دست مردان به کشاورزی مشغول و از دسترنج این تلاش‌ها نهایتا توانستند فرزندان خود را به مدارس مدرن فرستاده و با زندگی نوین شهری آشنا کنند.

شکل و شمایل ظاهری زنان چوپان، لباس‌های رنگارنگ و زیبای مشابه عشایر شاهسون ،آداب و رسوم و معاشرت و اسامی آنها نشان از ترک‌ تباری و مسلمانی‌شان دارد. در سخنان‌شان دقت می‌کنم به سختی برخی از جملات را می‌فهمم ولی برق چشمان‌شان به شدت بوی آشنایی ،نجوای هم‌ کیشی، فریاد همزبانی و ندای همدلی دارد.

صحنه‌های دوشیدن شیر گوسفندان، بز و  غژگاو جالب و نوستالژیک می باشد .

گفتنی است که انگلیسی زبان رسمی و اردو زبان ملی پاکستانی‌هاست .

زبان اردو ترکیبی از زبان‌های فارسی، عربی، ترکی، انگلیسی وسانسکریت است. در حال حاضر ۳۲ زبان و لهجه و گویش در کشور پاکستان رایج است. به نظرم لشکرکشی‌های نادر شاه افشار به شبه قاره هند تاثیر شگرفی در ساختار و بافتار فرهنگی مسلمانان شبه‌ قاره (هند،پاکستان و بنگلادش) دارد.

در انتها ، مستند فرزندان و نوه‌های تحصیل کرده زنان چوپان (آخرین بازماندگان پامیر گمشده) می‌گویند : با جاده سازی مدرن و پیوستن به بزرگراه قره قوروم چین و پاکستان باید کم کم منتظر ساخت مهمانخانه‌ها و سرازیر شدن توریست‌های فرهنگی، شکارچیان کوهستان و ...به سرزمین بکر و وحشی پامیر بود.

تحقق این پیش‌بینی یعنی تاراج پامیرِ بکر و رویایی ( سرزمین گمشده بین چین و پاکستان) است.

لازم به ذکر است که پاکستان دومین کشور پرجمعیت مسلمان ،دارنده سلاح هسته‌ای، ششمین ارتش پرتعداد جهان و از کشورهای در حال توسعه سریع بوده و طبقه متوسط و تحصیل کرده قدرتمندی دارد.

پاکستان روابط مستحکم و استراتژیکی با چین، عربستان، ترکیه و... دارد.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه رسانه/

در تصویر: پزشکان زنان و زایمان به همراه پلیس، بدون اطلاع قبلی وارد مدرسه‌ای در شهر داش‌اغوز ترکمنستان می‌شوند تا بر روی دانش‌آموزان دختر آزمایش باکرگی انجام دهند

برخی شاهدان عینی در ترکمنستان از کارزار دولت این کشور برای آزمایش اجباری بکارت دختران دبیرستانی در چند استان ترکمنستان، تحت عنوان «ارزیابی اخلاقی نوجوانان» خبر می‌دهند.

چند تن از والدین به رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی گفتند که مقامات برای این آزمایش‌های بحث‌برانگیز انجام‌شده در دبیرستان‌ها، رضایت نوجوانان یا والدین آنها را نگرفته‌اند.

یک کارمند نظام آموزشی و آگاه به کارزار یادشده دولت نیز گفته است دانش‌آموزانی که باکره نبودن آنها مشخص شود، به پلیس یا سرویس‌های امنیتی معرفی می‌شوند.

او افزود که «در شهرهای بَلخان‌آباد و ترکمن‌باشی، همه دختران دانش‌آموز پایه‌های نهم تا یازدهم مجبور به انجام معاینات زنان هستند و فهرست دخترانی که مشخص شود رابطه جنسی داشته‌اند، به پلیس محلی یا وزارت اطلاعات کشور ارسال می‌شود».

این گزارش می‌افزاید پلیس ترکمنستان بعضاً عکس‌های تلفن‌های همراه دختران را نیز بازرسی می‌کند تا اطلاعاتی از شریک جنسی احتمالی آنها کسب کند.

یکی از کارمندان آموزشی استان ساحلی بلخان‌آباد می‌گوید: «افسران اجرای قانون می‌گویند این کار برای شناسایی و محاکمه افرادی که با خردسالان روابط جنسی داشته‌اند انجام می‌شود و در این رابطه تحقیقات گسترده‌ای در سطح استان انجام می‌شود».

شاهدان یادشده نخواسته‌اند به خاطر نگرانی‌های امنیتی نامی از آنها برده شود و مقامات محلی این استان نیز پاسخی به پرسش‌های رادیو اروپای آزادی در رابطه با این موضوع نداده‌اند.

دولت ترکمنستان هیچ توضیح رسمی دربارهٔ کارزار تست باکرگی در دبیرستان‌ها منتشر نکرده، اما مردم محلی از گزارش‌هایی دربارهٔ افزایش بارداری نوجوانان در بلخان‌آباد طی ماه‌های گذشته خبر می‌دهند.

رادیو اروپای آزاد می‌نویسد این گزارش‌ها به نهادهای آموزشی رسیده و از مقامات خواسته‌اند تا آزمایش بکارت را در شهرهای بزرگ هم انجام دهند.

برای اولین بار نیست که آزمایش اجباری بکارت در دبیرستان‌های دخترانه ترکمنستان انجام می‌شود. سال ۲۰۱۸ نیروهای امنیتی با یورش به چند دبیرستان دخترانه، موبایل‌های دانش‌آموزان را بازرسی کرده و متخصصان زن از آنها تست بکارت گرفتند. در پی این اقدام، والدین دخترانی که مشخص شد روابط جنسی داشته‌اند، به مدرسه احضار و «شرمنده» شدند.

به گفته یک منبع در اداره پلیس شهر داش‌اُغوز، آزمایش‌های سال ۲۰۱۸ ظاهراً بخشی از تلاش‌های مقامات محلی برای مقابله با فحشا در میان نوجوانان بوده است. رادیو آزادی نمی‌تواند به‌طور مستقل این ادعاها را تأیید کند.

مدیریت مدارس در استان مرو، در جنوب شرق این کشور نیز در سال ۲۰۱۹، به همه دانش‌آموزان دختر پایه‌های هشتم تا یازدهم دستور دادند «صرف نظر از رضایت یا عدم رضایت والدینشان» تحت معاینه باکرگی قرار گیرند.

بسیاری از فعالان حقوق زنان در سراسر جهان آزمایش بکارت را به عنوان یک عمل تحقیرآمیز و بی‌اساس محکوم می‌کنند و خواستار توقف آن هستند.

همچنین بسیاری از متخصصان پزشکی استدلال می‌کنند که چنین آزمایش‌هایی نمی‌توانند باکره بودن فرد را تعیین کنند، زیرا پرده بکارت به غیر از رابطه جنسی، می‌تواند به طرق دیگر نیز آسیب ببیند و برخی دختران حتی بدون پرده بکارت به دنیا می‌آیند.

رادیو فردا

پایان پیام/

  1- از دانشجوی ایرانی که به کریسمس پارتی یکی از دوستان خارجی اش رفته بود پرسیدم خوش گذشت ؛ گفت داشت خوش می گذشت که میزبان از سر لطف ایرانی دیگری را که در آنجا حضور داشت به من معرفی کرد و سپس هر دوی ما ماسک فرهنگی خود را بر چهره زدیم و دیگر خودمان نبودیم و خوش نگذشت.

2- هموطن میانسالی از خانمش شکوه می کرد که او را به این دلیل که هموطن دیگری در رو به روی منزلشان ساکن شده، از تنها دلخوشی اش که دانه دادن به یک پرنده در بالکنی خانه اش و با لباس راحت هنگام صرف صبحانه بوده منع کرده، چرا که نگران رفتن آبرویمان است.

3- هموطن دیگری می گفت از آن زمان که یک خانواده ایرانی به مجتمعشان نقل مکان کرده احساس راحتی و امنیت نمی کند. او نه تنها نگران سر و وضع خویش که نگران خواندن شدن نامه هایش نیز بود. (در مجتمع های ساختمانی به تعداد خانوار ها صندوقهای کوچک برای نامه ها وجود دارد و معمولا پاکت نامه ها از درز این صندوقها بیرون میماند).

با شنیدن این گلایه ها بود که دانستم آزادی فقط آزادی قلم و بیان و نوع پوشش و باور و دین نیست - که این آزادی ها همه در دست حکام و رهبران است و مبارزه با آنها سخت- بلکه آزادی دیگری نیز وجود دارد که اهمیتش اگر بیشتر از آن آزادی ها نباشد کمتر نیز  نیست و آن آزادی زیستن بدون ترس و نگرانی در کنار هموطنان خویش است، آزادی که ما خودمان آنها را با کنجکاویهایمان، با قضاوتهایمان، با طعنه ها و کنایه هایمان و حتی با نگاههایمان، بله با نگاههایمان از هم سلب می کنیم.

و آن وقت بود که فهمیدم چرا اولین توصیه ی ایرانی ها به تازه واردین، دوری گزیدن از هموطنان است!

بدون شک کنار نهادن این ویژگیهای آزار دهنده که به بخشی از کیستی ما تبدیل شده است، بسیار سخت است اما تلاش فرد فرد ما در وهله ی اول در « مشاهده ی این ویژگیها در خود» و سپس در  « تعدیل یا ترک آنها » باعث خواهد شد که در شرایط سخت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی حاکم بر جامعه ی امروز بتوانیم در کنار یکدیگر با امنیت و آرامشِ بیشتری زندگی کنیم.

( کانال در اسارت فرهنگ )

سلام و تبريک
« به نظرم پیروزی غرور آفرین تیم ملی بهترين زمان خوشحال كردن مردمان دوست‌داشتنی كمال‌شهر و البته کلیت آموزش و پرورش است. لطفا در اولین فرصت بهترین شيرينى و سایر بساط شور و شادمانی را تهیه و در مدارس هدف کمالشهر بین دانش‌‌آموزان و معلمان عزیز به اشتراک بگذارید.
تبريك بنده را نیز پذیرا باشید.
سیدجلال نصری »

این پیامی است که بلافاصله پس از برد شیرین ایران در مقابل ژاپن از مهندس نصری (رییس بنیاد فرهنگی آموزشی نصر) ساکن در اروپا دریافت می‌کنم.

ظاهرن به برکت دهکده‌ جهانی و پدیده گلوبالیزه‌یشن تب فوتبال فراگیر بوده و ایران _ اروپا و آمریکا نمی‌شناسد ؛ هر جا که یک ایرانی باشد دلش برای ایران و ایرانی می‌تپد درست مانند قلب مهربان و تپنده مهندس « سیدجلال نصری » یار دوازدهم فوتبال ایران در بازی با ژاپن.

فوتبال ورزش اول ایرانی‌هاست

طبیعتا به عنوان یک ایرانی در آرزوی پیروزی تیم ملی بر چشم بادامی‌ها هستم. امیدوارم این برد دلچسب و شیرین باعث ترمیم شکافها و تسکین آلام و دردهای تاریخی ما(هرچند مقطعی و لحظه‌ای) شود. قطعا چند سال بعد وقتی تاریخ را تورق می‌کنیم بدون توجه به چیستی دولت مستقر و کیستی دولتمردان وقت، با شادمانی تمام خواهیم گفت: تیم ملی ما در جام ملتهای آسیا در بازی فوق حساس، با غلبه بر ژاپن، برای چندمین بار به رسته چهار تیم برتر آسیا ملحق گردید.

به هرحال فوتبال در کنار کشتی ورزش اول ایرانی‌‌ها با طرفداران بی‌شمار و مخاطبین پرتعداد و انرژیک می‌باشد.

در آرزوی قهرمانی تیم‌ ملی در جام ملت‌های آسیا هستم و امیدوارم این مهم محقق گردد.به هر حال فوتبال بازی غیرقابل پیش‌بینی است و شیرینی فوتبال به خاطر همین پیش‌بینی ناپذیری بودنش است. امیدوارم ما در کنار فرهنگ برد،فرهنگ کنار آمدن با باخت احتمالی را نیز داشته باشیم.

 رسالت فوتبال؛ ترویج صلح و دوستی

بنیانگذاران المپیک و همچنین جام جهانی با هدف ترویج صلح و دوستی و ترغیب همزیستی مسالمت آمیز بین ملتها اقدام به راه اندازی مسابقات ورزشی که بارزترین آنها فوتبال است نمودند.

امروزه در اکثر کشورهای جهان سوم این رسالت و هدف متعالی به باد فراموشی سپرده شده و گاها این مسابقات به تسویه حسابهای سیاسی، قومی، قاره‌ای و... تبدیل شده است.

امیدواریم با درآیت دست اندرکاران فوتبال و بزرگان قوم و همچنین با دوراندیشی عمومی، فلسفه وجودی ورزش و در رأس آن فوتبال فراموش نگردد.

باخت تاریخی ما به ژاپن

 « در کنار این برد شیرین فوتبال، باخت واقعی و غیرقابل جبران ما از ژاپن از حدود 150سال پیش آغاز شده است. در زمان امیرکبیر روند اصلاحات همزمان در ایران و ژاپن آغاز شد. ژاپنی ها روند اصلاحات را پی گرفتند و امروز دارند بر جهان دانش و فن آوری فرمان می رانند. ولی ما امیرکبیر رهبر اصلاحات را در باغ فین کاشان با شکنجه خونین کُشتیم!

سطور زیر تصویری کوتاه از سیمای پیشرفت های ژاپن است:

- ﮊﺍﭘﻨﯽ ﻫﺎ ﺍﺻﻼً ﭘﺲ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ .

- ﺗﻮﺭﻡ ﺩﺭ ﮊﺍﭘﻦ ﻣﻌﻤﻮﻟاً ﯾﺎ ﺻﻔﺮ ﺍﺳﺖ ﯾﺎ ﻣﻨﻔﯽ ﺍﺳﺖ .

- ﺩﺭ ژاپن ﺧﺎﻧﻪ ﻭﯾﻼﯾﯽ ﺑﻪ ﻧﺪﺭﺕ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ .

- ﺍﺯ ﮐﺎﺭ ﻣُﺮﺩﻥ ﺩﺭ ﮊﺍﭘﻦ ﯾﮏ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺍﺳﺖ .

- ﺣﻘﻮﻕ ﯾﮏ ﻣﻌﻠﻢ ﻣﻌﺎﺩﻝ ۷۵۰۰ ﺩﻻﺭ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﻣﺎﻩ ﺍﺳﺖ .

- ﺷﮑﺴﺖ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮏ ﻣﺪﯾﺮ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻣﺮﮒ ﺍﺳﺖ .

- ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻌﻠﻤﺎﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭﺍﻥ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﺩﻟﺴﻮﺯﺗﺮﻧﺪ .

- ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﻌﻄﯿﻠﯽ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .

- ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎ ﺩﺭ ژاپن ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻋﻤﻮﻣﺎً ﮐﺎﺭ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ .

- ﺮﺩﺍﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﺎ ﭘﻮﻝ ﺧﺮﺟﯽ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ.

- اﺯ ﺍﻭﻝ ﺗﺎ ﺳﻮﻡ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ، ﻫﯿﭻ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﯽ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ .

ﺩﺭ ژاپن ... ﺍین که ﮊﺍﭘﻦ ﮊﺍﭘﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺗﺼﺎﺩﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ ...

1- ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ معلمان ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ۱۵ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻣﯽﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻧﺴﻠﯽ ﻣﺘﻮﺍﺿﻊ ﻭ ﺣﺮﯾﺺ ﺑﺮ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ.

2-  ﻫﺮ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪ ﮊﺍﭘﻦ ﮐﻪ ﺳﮓ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﯿﻒ ﻭ ﮐﯿﺴﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﻓﻀﻮﻻﺕ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺩﺍﺭﺩ .ﺣﺮﺻ ﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﺭﺍ ﺳﺮﻟﻮﺣﻪ ﺍﺧﻼﻕ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ.

3- ﮐﺎﺭﮔﺮ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﻭ ﺭﻓﺘﮕﺮ ﺭﺍ « ﺍﯾﻨﺠﯿﻨﺮ (ﻣﻬﻨﺪﺱ) ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ » ﻣﯽ ﻧﺎﻣﻨﺪ و ﻣﺎﻫﺎﻧﻪ ۵ ﺍﻟﯽ ۸ ﻫﺰﺍﺭ ﺩلاﺮ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﯿﺸﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﮐﺘﺒﯽ ﻭ ﺷﻔﺎﻫﯽ ﺩﺍﺩ .

4- ﮊﺍﭘﻦ ﻫﯿﭻ ﻣﻨﺒﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ( ﻧﻔﺖ ﻭ ﮔﺎﺯ ﻭ ﺯﻏﺎﻝ ﺳﻨﮓ ﻭ ﻓﻮﻻﺩ ﻭ ﻣﺲ ﻭ ... ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ) ﻭ ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺻﺪﻫﺎ ﺯﻟﺰﻟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ؛ ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﺸﺪﻩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻗﺪﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﺯﺩﺍﺭﺩ .

5- ﻫﯿﺮﻭﺷﯿﻤﺎ ﻓﻘﻂ ﻃﯽ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ، ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻫﯿﺮﻭﺷﯿﻤﺎﯼ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺳﻘﻮﻁ ﺑﻤﺐ ﻫﺴﺘﻪ ﺍﯼ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺩ .

6- اﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺩﺭ ﻗﻄﺎﺭ، ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻣﺎﮐﻦ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﮐﻠﻤﻪ " ﺑﯽ ﺻﺪﺍ " ﯾﺎ (silent) ﺍﺯ ﮐﻠﻤﻪ « ﺍﺧﻼﻕ » ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .

7- ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﺩﺭﺳﯽ ﺍﻭﻝ ﺗﺎ ﺷﺸﻢ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ (ﮔﺎﻣﯽ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺍﺧﻼﻕ) ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺧﻼﻕ ﻭ ﺷﯿﻮﻩ ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺑﺎ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻣﯽ‌ﺩﻫﺪ .

8- ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﮊﺍﭘﻦ ﺍﺯ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ، ﺍﻣﺎ ﭘﯿﺸﮑﺎﺭ ﻭ ﺧﺪﻣﻪ ﻧﻤﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽ ﺁﯾﻨﺪ .

9-  ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ ﺗﺎ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ « ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ » ﻣﺮﺩﻭﺩ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ! ﭼﻮﻥ ﻫﺪﻑ ﺗﺮﺑﯿﺖ، ﻧﻬﺎﺩﯾﻨﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﻭ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻭ ﺗﻠﻘﯿﻦ .

10- ﺩﺭ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻧﯿﺎﺯ ﺧﻮﺩ ﻏﺬﺍ ﺑﺮﻣﯽ‌ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺁﺧﺮ ﮐﺎﺭ ﺩﺭ ﺑﺸﻘﺎﺏ ﺷﺎﻥ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ ... ﺍﺳﺮﺍﻑ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ .

11- ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺗﺎﺧﯿﺮ ﻗﻄﺎﺭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﻫﻔﺖ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺍﺳﺖ. ﻣﺴﻮﻟﯿﻦ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ، ﺑﺎﺑﺖ ﺍﯾﻦ ﺗﺎﺧﯿﺮ، ﻫﺮ ﺁﺧﺮ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻌﺬﺭﺕ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ . ﻣﺮﺩﻣﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺭﺯﺵ ﻭﻗﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺩﻗﺘﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺑﺮ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻭ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻫﺎ ﺣﺮﯾﺺ ﻫﺴﺘﻨﺪ .

12- ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﻣﺴﻮﺍﮎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﺮﻑ ﻏﺬﺍ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﻤﯿﺰ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺧﻮﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ .

13-  ﻣﺪﯾﺮ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪﻥ ﻏﺬﺍ ﺍﺯ ﻏﺬﺍﯼ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺁﻥ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﭙﺮﺳﯽ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ؟ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ: ﺍﯾﻦ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ، ﺁﯾﻨﺪﻩ ی ژاپن ﻫﺴﺘﻨﺪ .

ﺍین که ﮊﺍﭘﻦ ﮊﺍﭘﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺗﺼﺎﺩﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ ...

یکی از رموز فرهنگ ژاپنی ها را در مسیر پیشرفت نشان می دهد : نیازی به دشمنی و درگیری با دیگران نیست .

با رشد و پیشرفت تو، دیگران خود به خود شکست می خورند .

به دیگران کاری نداشته باش؛ کار خودت را درست انجام بده » .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه رسانه /

یورونیوز نوشت : ( این جا )

« گرتا تونبرگ، فعال محیط زیست، روز پنجشنبه در دادگاهی در لندن به اتهام برهم زدن نظم عمومی در جریان برگزاری تظاهرات علیه صنایع انرژی‌ های فسیلی حضور پیدا می‌کند.

 دادگاه این فعال ۲۱ ساله سوئدی حدود ساعت ۱۰ صبح به وقت محلی آغاز می‌شود.

 خانم تونبرگ حداکثر می‌تواند به پرداخت جریمه دو هزار و ۵۰۰ پوندی (۲۹۳۰ یورو) محکوم شود.

 او یکی از ده‌ها فعالی بود که به دلیل ایجاد اختلال در دسترسی به کنفرانسی که شرکت‌های بزرگ نفت و گاز را در هتلی مجلل در پایتخت بریتانیا در ۱۷ اکتبر گرد هم آورد، دستگیر شدند. خانم تونبرگ سپس به قید وثیقه آزاد شد » .

« گرتا تونبرگ ؛ اولین دانش‌آموزی است که در اوت ۲۰۱۸ سر کلاس درس نرفت و پلاکارد در دست به اعتصاب نشست و در کمتر از چند ماه، صدایش به سراسر اروپا رسید. سپس صدها، بعد هزارها و حالا ده‌ها هزار دانش‌آموز دست به اقدامی مشابه زدند .

گرتا تونبرگ که یک روز پیش از راهپیمایی ۲۴ اسفندماه (۱۵ مارس) نامزد جایزه صلح نوبل شد .» ( این جا )

« مجله تایم گرتا تونبرگ را به عنوان شخصیت سال ۲۰۱۹ انتخاب کرد. گرتا تونبرگ جوان ترین شخصیتی است که توسط این مجله انتخاب شده است. گرتا تونبرگ، دختر ۱۶ ساله سوئدی است که به یکی فعالان محیط زیستی مطرح در جهان تبدیل شده است.

پیش تر ؛ گرتا تونبرگ نوجوان سوئدی که برای مبارزه با تغییرات اقلیمی فعالیت می کند در سخنانی پرحرارت در برابر رهبران جهان در سازمان ملل، آنها را به ناکامی در این زمینه متهم کرد . ( این جا )

او در اجلاس تغییرات اقلیمی سازمان ملل در نیویورک گفت: شما با کلمات توخالی مرا از رویاهایم و کودکی ام محروم کرده اید. تازه من جزو خوش شانس ها هستم.

گرتا تونبرگ گفت: هیچ چیز سر جایش نیست. من نباید اینجا باشم. من باید آن طرف اقیانوس الان در مدرسه باشم. در مقابل شما به ما جوان ها چشم امید دوخته اید. چطور رویتان می شود؟

او اضافه کرد: مردم دارند جانشان را از دست می دهند. اکوسیستم ها یک جا در حال فروپاشی هستند. انقراض انبوه (گونه های زیستی) شروع شده. و شما فقط می توانید از پول و رشد بی وقفه اقتصادی حرف بزنید. چطور رویتان می شود؟ سکوت شما تقریباً از همه چیز بدتر است.

برای بیش از ۳۰ سال حرف علم در این باره هیچ ابهامی نداشته. چطور جرات می کنید به این موضوع پشت کنید، به اینجا بیایید تا بگویید به اندازه کافی تلاش می کنید، در حالی که هنوز هیچ اثری از سیاست ها و راه حل های لازم به چشم نمی خورد.

شما می گویید صدای ما را می شنوید و از عجالت موضوع خبر دارید. اما صرف نظر از اندوه و خشمی که دچارش هستم نمی خواهم این موضوع را باور کنم، چون اگر واقعا اوضاع را درک می کنید و باز هم در اقدام کردن (برای حل این مشکل) ناکام می مانید، در آن صورت باید آدم های پلیدی باشید و من نمی خواهم این موضوع را باور کنم » .

« گرتا تونبرگ، نوجوان فعال محیط زیست از سوی سازمان عفو بین‌الملل برنده جایزه «سفیر وجدان» در سال ۲۰۱۹ اعلام شد. ( این جا )

همچنین ؛ گرتا تونبرگ  جایزه ۱۰۰ هزار دلاری را که یک موسسه دانمارکی به او اهدا کرده بود به صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل (یونیسف) برای استفاده در مقابله با همه گیری ویروس کرونا اهدا کرد. ( این جا )

تونبرگ نویسنده ی کتاب « هیچ‌ کس آن‌ قدر کوچک نیست که نتواند تغییری ایجاد کند » می باشد که توسط الناز فرحناکیان ترجمه شده است . ( این جا )

بخشی از هیچ‌ کس آن‌ قدر کوچک نیست که نتواند تغییری ایجاد کند :

زندگی ما در دستان شما است

مارسِ اقلیمی 
استکهلم، ۸ سپتامبر ۲۰۱۸

تابستان گذشته، یوهان راکستروم، دانشمند هواشناسی، و برخی افراد دیگر نوشتند که برای دستیابی به اهداف تعیین شده توافق نامه پاریس حداکثر سه سال زمان داریم تا رشد انتشار گازهای گلخانه ای را وارونه کنیم. اکنون بیش از یک سال و دو ماه گذشته است و در این فاصله دانشمندان زیادی همین را گفته اند، و در بسیاری از موارد اوضاع بدتر شده و انتشار گازهای گلخانه ای همچنان در حال افزایش است. بنابراین، طبق گفته یوهان راکستروم، شاید حتی کمتر از یک سال و ده ماه فرصت داشته باشیم.  بسیاری از مردم می گویند سوئد فقط یک کشور کوچک است و عملکرد ما ارزش چندانی ندارد. اما به نظر من اگر چند کودک فقط با چند هفته مدرسه نرفتن می توانند به سرخط اخبار سرتاسر جهان تبدیل شوند، فقط فکرش را بکنید اگر همه بخواهیم، چه کارها که با هم از دستمان برنمی آید.

اگر مردم این را می دانستند، دیگر نیاز نبود از من بپرسند چرا این قدر به مسئله تغییرات اقلیمی علاقه مندم.

اگر مردم می دانستند که به گفته دانشمندان احتمال دست یابی به هدف پاریس ( ۱) فقط پنج درصد است، و اگر می دانستند در صورتی که نتوانیم گرمایش جهانی را زیر دو درجه سانتی گراد نگه داریم، چه سناریوی وحشتناکی پیش روی ما است، نیازی نبود از من بپرسند چرا جلوی پارلمان دست به اعتصاب مدرسه ای زده ام. 

زیرا اگر همه می دانستند اوضاع تا چه حد جدی است و واقعاً هم اقدامی صورت نگرفته است، می آمدند و کنار ما می نشستند. 

در سوئد سبک زندگی ما به گونه ای است که انگار صاحب منابع ۴.۲ سیاره بودیم. ردپای کربنی مان ( ۲) یکی از ده تا در بین بدترین های جهان است. این یعنی سوئد هر سال به اندازه ۳.۲ سال از منابع طبیعی نسل های آینده را می دزدد. آن دسته از ما که بخشی از این نسل های آینده هستیم خواستار اینیم که سوئد این کار را متوقف کند. 

همین الان. 

این یک متن سیاسی نیست. اعتصاب مدرسه ما هیچ ربطی به سیاست بازی های حزبی ندارد. 

زیرا سیاست و کلمات پوچ ما به قدر لحظه ای هم برای آب وهوا و زیست کره ( ۳) اهمیت ندارد. 

فقط عملکرد واقعی مان مهم است.

این یک استمداد است. 

از همه روزنامه هایی که هنوز تغییرات آب و هوایی را گزارش نمی کنند و درباره اش نمی نویسند، اگرچه این تابستان که جنگل های سوئد در آتش می سوختند همان ها بودند که گفتند آب و هوا « مسئله حیاتی عصر ما » است. 

از همه شما که هیچ وقت با این بحران مانند یک بحران رفتار نکردید.

از همه تاثیرگذارانی که از همه چیز گفتند به جز آب وهوا و محیط زیست. 

از تمام احزاب سیاسی که وانمود می کنند مسئله آب و هوا برایشان جدی است. 

از همه سیاستمدارانی که در شبکه های اجتماعی مسخره مان می کنند و با تمسخر نامم را می برند تا مردم بهم بگویند عقب مانده، هرزه، تروریست و خیلی چیزهای دیگر. 

از همه شما که قصد دارید هر روز رنگ عوض کنید، چراکه انگار از تغییراتی که قادرند مانع تغییرات فاجعه آمیز آب و هوا شوند بیشتر از خود آن تغییرات فاجعه آمیز آب وهوا وحشت دارید. 

سکوت شما تقریباً از همه چیز بدتر است.

آینده همه نسل های آینده بر دوش شما است. 

آن دسته از ما که هنوز کودکیم وقتی آن قدری بزرگ شدیم که کاری از دستمان بربیاید نمی توانیم عملکرد الان شما را تغییر دهیم. 

بسیاری از مردم می گویند سوئد فقط یک کشور کوچک است و عملکرد ما ارزش چندانی ندارد. اما به نظر من اگر چند کودک فقط با چند هفته مدرسه نرفتن می توانند به سرخط اخبار سرتاسر جهان تبدیل شوند، فقط فکرش را بکنید اگر همه بخواهیم، چه کارها که با هم از دستمان برنمی آید. 

تک تک افراد مهم اند. 
همان طور که هر یک انتشار ( ۴) اهمیت دارد. 
هر یک کیلو. 
همه چیز مهم است. 

پس لطفاً بحران آب وهوا را مثل بحران حادی که واقعاً هم حاد است جدی بگیرید و به ما امکان داشتن آینده بدهید. 

زندگی ما در دستان شما است. 

۱. اشاره به کنفرانس تغییرات اقلیم سازمان ملل متحد در پاریس (۲۰۱۵ ) ــ مترجم. » ( این جا )

این کتاب در سال 98  مشتمل بر 80 صفحه توسط نشر نون منتشر گردیده است .

پایان گزارش/

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

  شیر محمد عباس استانکزی، معاون سیاسی وزارت خارجه طالبان، روز پنجشنبه، ۱۶ آذر (۷ دسامبر) از رهبری رژیم طالبان خواست که مدارس به روی همه شهروندان این کشور باز باشند، تا مشکل «امارت اسلامی» با همسایگان و جهان حل شود. 

معاون وزارت خارجه طالبان که از چهره‌های مذاکره کننده طالبان با آمریکا بود و مدعی بود که این گروه تغییر کرده‌اند، گفت: «تلاش کنید که دروازه‌های آموزش را به روی همه باز کنید، امروز یگانه مشکل ما که با کشور خود یا همسایه و جهان داریم، بالای آموزش است و امروز اگر کشورها از ما فاصله می‌گیرند، از ما ناراحت می‌شوند یا از ما گله دارند، به‌خاطر همین آموزش است.» 

او در مراسم فارغ‌التحصیلی شماری از دانشجویان گفت که ادامه تعطیلی مدارس یکی از دلایل عمده فاصله گرفتن مردم و برخی از کشورها از رژیم طالبان است.  

این مقام ارشد طالبان گفت : «محروم کردن شهروندان افغان از حق آموزش، تجاوز آشکار و ظلم» است.» 

او گفت: «این حق هر کس است، حق طبیعی است که خدا و رسول برایش داده است، حقی است که طبیعت و جامعه داده است، چطور می‌شود کسی این حق را بگیرد. اگر کسی این حق را بگیرد، در مقابل افغان‌ها و مردم این کشور تجاوز آشکار و ظلم است.» 

عباس استانکزی یکی از چهره‌های کلیدی در هیئت مذاکره‌کننده طالبان با آمریکا بود که باعث شکل‌گیری توافقنامه دوحه در ۲۹ فوریه ۲۰۲۰ شد. او در آن زمان در مصاحبه با رسانه‌ها مدعی بود که رهبران این گروه نسبت به نیمه دوم دهه ۹۰ میلادی، دوره نخست حاکمیت این گروه در افغانستان، تغییر «مثبت» کرده‌اند و حقوق زنان و شهروندان مصون است.

عباس استانکزی در هنگام گفت‌وگوهای دوحه - قطر - KARIM JAAFAR / AFP

او به جامعه جهانی و آمریکا اطمینان داده بود که دختران و زنان را از حق کار و آموزش محروم نخواهند کرد.  

اما با سلطه‌ دوباره طالبان بر افغانستان، ممنوعیت آموزش دختران از نخستین اقدامات این گروه بود. طالبان میلیون‌ها دختر را از رفتن به مدرسه و دانشگاه محروم کردند و این دختران در خانه و در انزوا به سر می‌برند. برخی از این دختران به بیماری‌های روحی مبتلا شده‌اند. 

با تعطیلی مدارس دخترانه، آمار ازدواج‌های زیر سن قانونی و اجباری در میان دختران افزایش یافته است. برخی از خانواده‌ها معتقدند که طالبان هرگز مدارس و دانشگاه‌ها را باز نمی‌کنند و به همین دلیل به ازدواج دخترانشان فکر می‌کنند.   طالبان میلیون‌ها دختر را از رفتن به مدرسه و دانشگاه محروم کردند و این دختران در خانه و در انزوا به سر می‌برند. برخی از این دختران به بیماری‌های روحی مبتلا شده‌اند

برخی از دختران به شکل زیرزمینی و مخفیانه دوره‌های آموزشی را در افغانستان سپری می‌کنند، اما شمار کمی از دانش‌آموزان دختر امکان شرکت در این‌گونه مدارس را دارند. شماری از خانواده‌ها نیز پس از اینکه دخترانشان از رفتن به مدرسه محروم شدند، افغانستان را به مقصد کشورهای خارجی ترک کردند. 

محرومیت دختران و زنان از کار و آموزش باعث اعتراض‌ و راهپیمایی زنان در افغانستان شد، اما طالبان با زور اسلحه این اعتراض‌ها را سرکوب و شماری از زنان معترض را نیز بازداشت کردند. 

افغانستان زیر حاکمیت طالبان به تنها کشور در جهان تبدیل شده است که دختران در آن از حق آموزش و کار محروم شده‌اند و هیچ چشم‌انداز روشنی مبنی بر بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها وجود ندارد.  

ملا هیبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان و شماری دیگر از مقام‌های تندرو این گروه، از ممنوعیت آموزش دختران و تعطیلی مدارس و دانشگاه‌‌ها حمایت می‌کنند و به همین دلیل تمایلی برای بازگشایی مدارس ندارند.  

جامعه جهانی و نهادهای مدافع حقوق‌ بشر از طالبان خواسته بودند که دختران را از حق کار و آموزش محروم نکنند، اما طالبان به این درخواست‌ها اعتنایی نکردند. 

هیچ کشوری تاکنون رژیم طالبان را به رسمیت نشناخته است. جامعه جهانی بارها از طالبان خواسته است که به حقوق‌ بشر و حقوق زنان پای بند باشند.  

ایندیپندنت فارسی

گروه گزارش/

خبرگزاری آنادولو ترکیه در حالی خبر از هزینه کرد به میزان ۲۰ میلیارد دلار در بخش آموزش این کشور می دهد که در ایران و با گذشت نزدیک به سه ماه از بازگشایی مدارس خبری از پرداخت همان مبلغ ناچیز تحت عنوان « سرانه مدارس » نیست . پرسش این است که آیا مقامات و دستگاه های مسئول به همان مفاد « قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش » عمل می کنند و یا آن که از این قانون مترقی متعلق به سه دهه ی پیش فقط تعطیل کردن مدارس به بهانه های مختلف و دخالت در امر تخصصی آموزش را فهمیده اند در حالی که هیچ گونه سواد و تخصص و سر رشته ای در آن ندارند و دیگران را هم معطل بی کفایتی و ناکارآمدی و بی عملی خویش کرده اند ؟

خبرگزاری آنادولو آنکارای ترکیه نوشت : ( این جا )

براساس داده های سازمان آمار ترکیه، هزینه سالانه بخش آموزش در کشور طی سال ۲۰۲۲ از ۲۰ میلیارد دلار گذشت.

بدین ترتیب، هزینه مصرف شده در بخش آموزش ترکیه در سال گذشته بالغ بر ۵۸۷ میلیارد و ۴۳۸ هزار لیر (معادل ۲۰ میلیارد دلار) بوده است.

این میزان نشان دهنده رشد ۶۹.۳ درصدی هزینه‌های بخش آموزش در ترکیه در سال گذشته نسبت به سال ۲۰۲۱ است.

هزینه‌های مربوط به آموزش پیش‌دبستانی در سال ۲۰۲۲ نسبت به سال پیش از آن رشد ۱۱۳.۸ درصدی و بخش آموزش عالی نیز رشد ۷۴.۱ درصدی را تجربه کرده است.

همچنین در سال گذشته بخش دولتی ۷۹.۱ درصد از کل هزینه‌های آموزشی در ترکیه را متقبل شده است. از سوی دیگر خانوار‌ها نیز ۱۰ درصد از هزینه‌های آموزشی در کشور را پرداخت کرده‌اند.

در سال ۲۰۲۲ هزینه سرانه هر دانش آموز و دانشجو در ترکیه معادل ۲۵ هزار و ۱۴۳ لیر (تقریبا ۸۵۰ دلار) رقم خورده است » .

اما در ایران ؛ معاون برنامه ریزی و توسعه منابع وزارت آموزش و پرورش می گوید که : مسئله سرانه مدارس به جد در حال پیگیری است .

این « چراها » را چه کسی باید پاسخ دهد . علی فرهادی در گردهمایی مدیران کل آموزش و پرورش استان ها و اعضای شورای معاونان وزیر آموزش و پرورش چنین عنوان می کند : ( این جا )

« رابطه خوبی بین ما و سازمان برنامه و بودجه برقرار است و انشالله به سمت گره گشایی در بسیاری مسائل پیش می رود.

به لطف خدا رتبه بندی تقریبا به پایان رسیده و حتی می توانیم به نحوی پایان مرحله استقرار رتبه بندی و این اقدام بزرگ را در آذر ماه امسال اعلام کنیم. 

در دولت سیزدهم نگاه به آموزش و پرورش نگاه خوبی است. امسال تا کنون در ستاد  ۴۱ درصد تخصیص بودجه گرفته شده که  افزایش سهم نوسازی در حال پیگیری و رسیدگی می باشد.

پاداش پایان خدمت موضوعی است در حال پیگیری و رایزنی با دستگاه ها و افراد مختلف هستیم و به زودی  احکام بازنشستگان به زودی صادر خواهد شد » .

نتایج مطالعات مراجع رسمی نشان می‌دهد، مردم ایران بیش از ۲.۵ برابر میانگین جهانی برای آموزش‌ و پرورش هزینه می‌کنند. درحالی‌که دولت یک‌سی‌ام میانگین جهانی در بودجه برای تعلیم تربیت هزینه می‌کند و وجهه همت خویش را مصروف آن داشته، تا آموزش ‌و پرورش را به سمت خصوصی‌سازی و محدود کردن بودجه هدایت کند . ( این جا )

آیا حتما باید « رابطه ی خوبی » میان آموزش و پرورش و سایر دستگاه ها برخوردار باشد تا مدارس به همان اندک حیات موضعی خویش ادامه دهند ؟

اگر نباشد ؛ چه اتفاقی رخ می دهد ؟ و مدارس بدون کلاه می مانند ؟

به گفته ی خبرگزاری ترکیه ؛ خانواده ها فقط ده درصد از هزینه های آموزشی را متقبل شده اند اما پرسش « صدای معلم » این است که در نظام آموزشی ایران وضعیت چگونه است و آیا جمهوری اسلامی به همان تعهدات حداقلی مصرح در قانون اساسی پای بندی دارد ؟

در سال ۲۰۱۹ حدود ۸۲ درصد منابع مالی آموزش‌ و پرورش در جهان توسط دولت ها تأمین می‌شده است . ( این جا )

کارشناسان می گویند که یکی از برنامه‌های دولت سیزدهم این است که ۲۵ درصد مدارس به شکل هیئت‌امنایی اداره شده و یک درصد از مدارس دولتی به افراد واجد شرایط تربیتی واگذار شود . ( این جا )

پرسش صریح « صدای معلم » آن است که در کدام کشور ؛ دولت به انحای مختلف از زیر بار وظایف خود اصلی و ذاتی خود در برابر مقوله ی  آموزش تحت عناوینی مانند « برون سپاری » ، « خصوصی سازی » و... شانه خالی می کند و حتی مدرسه سازی و مقاوم سازی مدارس را به دوش مردم و خیرین می اندازد و نامش را هم می گذارد :

« مشارکت مردمی " ؟!

پرسش این است که آیا مقامات و دستگاه های مسئول به همان مفاد « قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش » عمل می کنند و یا آن که از این قانون مترقی متعلق به سه دهه ی پیش فقط تعطیل کردن مدارس به بهانه های مختلف و دخالت در امر تخصصی آموزش را فهمیده اند در حالی که هیچ گونه سواد و تخصص و سر رشته ای در آن ندارند و دیگران را هم معطل بی کفایتی و ناکارآمدی و بی عملی خویش کرده اند ؟

بر اساس آمار سازمان «همکاری های اقتصادی و توسعه»  میانگین سرانه دانش‌آموزی کشورهای دنیا، ۹۳۱۳ دلار آمریکاست و در کشور ما این عدد در خوش بینانه ترین حالت ممکن به حدود 600 دلار می رسد و این یعنی، آن‌ها دراین زمینه حداقل 15 برابر بیشتر از ما هزینه می‌کنند، تازه به شرط این که تمام بودجه آموزش و پرورش به دست این وزارتخانه برسد و دچار کسری نشود . ( این جا )

چرا باید میانگین سهم آموزش از تولید ناخالص ملی در دنیا ۵.۲ درصد و در ایران، کمتر از یک درصد باشد ؟

چرا باید سهم آموزش از بودجه عمومی دولت در دنیا حدود ۲۶ درصد و در ایران کمتر از ۵ درصد باشد ؟

این « چراها » را چه کسی باید پاسخ دهد .

 داخل پرانتز :

( « صدای معلم » در حالی این گزارش را منتشر می کند که اکثریت قریب به اتفاق افکار عمومی به شدت و با حرارت در حال پرداختن به ابعاد مختلف و جهات گوناگون آن اختلاس سه میلیارد دلاری در پرونده موسوم به « چای گیت » و یا « چای دبش » هستند و مقوله ی آموزش و تربیت در این دعواها همچنان مهجور است )

پایان گزارش/

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه رسانه/

( دانش‌آموزان سنگاپوری در رتبۀ اول موفقیت تحصیلی قرار گرفته‌اند )

در گزارش جدید سازمان توسعه و همکاری اقتصادی از شاخص‌های موفقیت تحصیلی که با سرنام «پیسا» شناخته می‌شود، کشورهای آسیای شرقی در بالاترین رتبه‌ها قرار گرفته‌اند.

این گزارش که سه‌شنبه ۱۴ آذر منتشر شد، همچنین نشان می‌دهد که موفقیت دانش‌آموزان در کشورهای اروپایی تا حد قابل‌توجهی تنزل پیدا کرده و دلیل آن نیز فقط پیامدهای دوران قرنطینه کرونا نبوده است.

نکتۀ قابل توجه دیگر در گزارش امسال پیسا این است که دانش‌آموزان در موفق‌ترین کشورها از نظر تحصیلی لزوماً شادترین دانش‌آموزان نیستند.گزارش «پیسا» خاطر نشان می‌کند که میزان موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان اروپایی نشان می‌دهد که مشکل فقط دوران بحرانی کووید ۱۹ نبوده و باید به کاستی‌های درازمدت در نظام‌های آموزشی نیز توجه کرد.

در این گزارش که هر سه سال یک بار توسط سازمان توسعه و همکاری اقتصادی منتشر می‌شود، براساس نظرسنجی‌ از صدها‌ هزار دانش‌آموز ۱۵ ساله یا بزرگ‌تر میزان موفقیت تحصیلی آن‌ها در رشته‌های ریاضیات، خواندن و نوشتن و علوم و به عبارتی دیگر آمادگی آن‌ها برای چالش‌های شغلی و تحصیلی در سال‌های بعد بررسی می‌شود.

در نظرسنجی‌های سال ۲۰۲۲ که مبنای گزارش امسال «پیسا» است، حدود ۶۹۰ هزار دانش آموز در ۸۱ کشور جهان شرکت کرده‌اند.

دانش‌آموزان سنگاپور در رتبه اول و پس از آن‌ها پنج کشور دیگر آسیای شرقی، یعنی ماکائو (خودمختار و در قلمرو برون‌مرزی چین)، تايوان، هنگ‌کنگ، ژاپن و کره جنوبی، در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

گزارش «پیسا» می‌گوید دانش‌آموزان سنگاپوری از نظر پیشرفت تحصیلی به‌طور متوسط بین دو تا سه سال از همتایان خود در کشورهای دیگر جلوتر هستند.

اين گزارش همچنین نشان می‌دهد که در سه سال گذشته، همزمان با پیشرفت قابل توجه کشورهای آسیای شرقی، میزان موفقیت تحصیلی در بسیاری از کشورهای اروپایی از جمله آلمان، هلند، نروژ، لهستان و ایسلند کاهش یافته است.

حتی دانش آموزان در فنلاند، سوئد و ایسلند که در دو دهه گذشته همواره در رتبه‌های بالا بودند، براساس این گزارش در سال‌های اخیر به رتبه‌های پایین‌تر تنزل یافته‌اند.

گزارش «پیسا» خاطر نشان می‌کند که میزان موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان اروپایی نشان می‌دهد که مشکل فقط دوران بحرانی کووید ۱۹ نبوده و باید به کاستی‌های درازمدت در نظام‌های آموزشی نیز توجه کرد.

به‌گفتۀ یکی از تنظیم‌کنندگان این گزارش، میزان کمک و حمایتی که دانش‌آموزان از معلمان و کارکنان مدارس دریافت می‌کنند، بسیار مهم است.

یکی دیگر از کارشناسان آموزشی در سازمان توسعه و همکاری اقتصادی هم گفته است که در برخی کشورها منابع کافی برای حمایت از دانش‌آموزان اختصاص داده نمی‌شود. در تعداد دیگری از کشورها منابع بیشتری به این نیاز اختصاص داده شده، ولی میزان بهره‌وری و کارآمدی آن نازل است.

به‌گفتۀ تنظیم‌کنندگان گزارش امسال «پیسا»، شواهد نشان می‌دهد که بر خلاف دهه‌های قبل جهان دیگر به دو بخش مرفه و در نتیجه استانداردهای خوب آموزشی و در طرف دیگر کشورهای فقیر و نظام آموزشی ضعیف قابل تقسیم نیست.

موفق‌ترین کشور اروپایی استونی است و همزمان رتبۀ دو قطب اقتصادی اتحادیه اروپا یعنی آلمان و فرانسه پایین‌تر از جمهوری ایرلند، سوئیس و بلژیک است.

میزان شادی دانش‌آموزان

سازمان توسعه و همکاری اقتصادی برای اولین‌بار در این نظرسنجی با بررسی ۹ عامل در رفاه و زندگی روزمرۀ دانش‌آموزان میزان شادی آن‌ها را نیز تخمین زده است.

این تحقیقات نشان داده که دانش‌آموزان در برخی از کشورها که بالاترین رتبه در ریاضیات را کسب کرده‌اند، مثل ماکائو، سنگاپور و تایوان، به‌شدت از عدم موفقیت هراس دارند و تمرکز زیاد روی تحصیل مانع شرکت آن‌ها در سایر فعالیت‌ها مثل ورزش می‌شود.

در مقابل، در کشورهایی نظیر اسپانیا با میزان موفقیت تحصیلی نازل‌تر، اضطراب دانش‌آموزان کمتر و تمرکز آن‌ها روی ورزش بیشتر است.

ایران در فهرست کشورهای شرکت‌کننده در نظرسنجی پیسا حضور نداشته است.

رادیو فردا

  ماریا مونته‌سوری، پزشک و پدیدآور روش آموزشی مونته‌سوری است. این روش آموزشی بر اساس توجه به نیازها و علایق فردی کودکان استوار است که بر ایده‌هایی مانند خودمختاری، توجه به توسعه کامل کودک در سه بعد فیزیکی، شناختی و اجتماعی و استفاده از ابزارهای آموزشی خاص تأکید دارد.

مونته‌سوری به کودکان اجازه می‌دهد تا به صورت خودجوش و خودمختار در محیط آموزشی فعالیت کنند و به دنبال کشف و یادگیری بروند. روش آموزشی مونته‌سوری به توسعه مهارت‌های اجتماعی و همکاری با دیگران نیز توجه دارد. در ایران نیز برخی از مدارس و مؤسسات آموزشی از روش مونته‌سوری برای آموزش و پرورش کودکان استفاده می‌کنند و دوره‌های آموزشی مونته‌سوری برای کودکان و مربیان برگزار می‌شود.

روش مونته سوری بر روی علایق و فعالیت‌های روزمره و طبیعی کودکان تمرکز دارد و به کودکان کمک می‌کند تا از طریق فعالیت‌های آموزشی و بازی‌ها، مهارت‌ها و توانایی‌های خود را تقویت کنند که البته باید ابزارهای آموزشی مرتبط با این روش نیز در دسترس قرار دارد. جذاب بودن یادگیری در این روش باعث مکی شود که روش مونته سوری به عنوان یک روش آموزشی جهانی، در ایران نیز مورد توجه قرار گیرد و در مدارس و مؤسسات آموزشی مختلف به کار گرفته شود.

برخی از ویژگی‌های برجسته در روش مونته سوری شامل موارد زیر می‌شود:

- تمرکز بر روی علایق کودکان: این روش آموزشی بر این ایده تأکید دارد که کودکان باید به صورت خودجوش و بر اساس علایق شخصی خود یادگیری کنند.

- توسعه توانایی‌های ضروری: روش مونته سوری تأکید دارد که کودکان نیاز دارند تا توانایی‌های ضروری مانند بصیرت، کشف و حل مسائل را توسعه دهند.

-  ایجاد محیط آموزشی خودمختار: این روش به کودکان اجازه می‌دهد تا به صورت خودمختار در محیط آموزشی فعالیت کنند و به دنبال کشف و یادگیری بروند.

-  استفاده از ابزارهای آموزشی خاص: مونته سوری از ابزارهای آموزشی خاص مانند اسباب بازی‌های آموزشی برای تقویت فرآیند یادگیری کودکان استفاده می‌کند.

- توسعه مهارت‌های اجتماعی: این روش آموزشی به توسعه مهارت‌های اجتماعی و همکاری با دیگران نیز توجه دارد.

این ویژگی‌ها نشان دهنده تأکید روش مونته سوری بر توسعه شخصیت جامع کودکان و ایجاد یک محیط آموزشی متمرکز بر نیازها و علایق آن‌هاست. روش مونته سوری اهداف آموزشی متنوعی را دنبال می‌کند که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

* تقویت مهارت‌های حرکتی: این روش آموزشی با استفاده از بازی‌ها و فعالیت‌های مختلف، مهارت‌های حرکتی کودکان را تقویت می‌دهد .

*  توسعه مهارت دست‌ورزی: از جمله اهداف آموزشی مونته سوری، توسعه مهارت دست ورزی کودکان است که از طریق بازی‌ها و فعالیت‌های آموزشی انجام می‌شود .

*  ایجاد محیطی با برنامه‌ریزی محرک و دقیق: این روش آموزشی به دنبال ایجاد محیطی است که با برنامه‌ریزی محرک و دقیق، بتواند پایه‌های عالی و کاربردی برای یادگیری خلاق کودکان ایجاد کند.

*  تقویت مهارت‌های اجتماعی: آموزش به روش مونته سوری به توسعه مهارت‌های اجتماعی کودکان نیز توجه دارد و از طریق بازی‌ها و فعالیت‌های آموزشی، این مهارت‌ها را تقویت می‌کند.

*  تجربۀ کسب استقلال و روش‌های برقراری ارتباط با همسالان: در شش سال ابتدای زندگی، کودکان نیاز دارند تا تجربه ی کسب استقلال و روش‌های برقراری ارتباط با همسالان را تجربه کنند که این امر نیز از اهداف آموزشی مونته سوری است.

با توجه به ویژگی‌های جذاب و کاربردی این گونه آموزش‌ها در برخی از مدارس غیر‌انتفاعی به ویژه در مقطع ابتدایی، از این روش آموزشی استفاده می‌شود.

لازم به ذکر است که اجرایی چنین برنامه‌هایی برای یادگیری بهتر کودکان احتیاج به ابزار و تجهیزات جداگانه‌ای دارد که معمولاً در مدارس دولتی چنین خدماتی ارائه نمی‌شود. در ضمن شلوغ بودن کلاس‌ها نیز مانع اصلی اجرای چنین برنامه‌های متنوعی در آموزش و یادگیری مدارس دولتی است. آموزش معلمان حرفه‌ای و متخصص در این گونه آموزش‌ها نیز از ارکان اصلی در مدارس مونته سوری است.

امید است که در آینده تمامی مدارس کشور به دنبال آموزش‌های جذاب و یادگیری‌های پایدار باشند و فن آوری‌ها، ابزار و تکنولوژی‌های جدید در روش‌های نوین تدریس بیشتر به کار گرفته شوند تا آموزش و انگیزه‌های یادگیری در فراگیران متحول شود.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید