گروه رسانه/

استفاده از روبنده در مدارس هامبورگ از این پس رسما ممنوع خواهد شد. طرح این ممنوعیت از سوی فراکسیون‌ حزب سبزها و سوسیال دمکرات‌ها (احزاب دولت ائتلافی) به پارلمان هامبورگ ارائه شد. این پیشنهاد روز چهارشنبه ۱۵ مه (۲۶ اردیبهشت) با اکثریت آراء، از جمله با رای مثبت نمایندگان احزاب دموکرات مسیحی و آلترناتیو برای آلمان به تصویب رسید. فراکسیون چپ‌ها به آن رای منفی داد.

نیلز هانسن، کارشناس آموزشی از گروه پارلمانی سوسیال دموکرات در توضیح ضرورت این قانون، ضمن تاکید بر این که « مدرسه و پوشاندن صورت با یکدیگر همخوانی ندارند» و باید « امکان خواندن چهره طرف مقابل برای برقراری ارتباط » وجود داشته باشد، خاطرنشان کرد که عدم استفاده ازروبنده پیش از این قانون نیز در مدارس هامبورگ رایج بود، اما "مدارس نیاز به ضمانت قانونی دارند ».

ضرورت چنین تغییری در قانون به این دلیل است که در سال ۲۰۲۰ دادگاه هامبورگ در رابطه پوشش یک دانش آموز مسلمان ۱۶ ساله حکم داد که مدرسه نمی‌تواند مانع از پوشیدن روبنده شود زیرا هیچ مبنای قانونی برای این کار وجود ندارد.

ضرورت ممنوعیت قانونی علیرغم موارد کم

در حال حاضر تنها حدود ۱۰ مورد در شهر هامبورگ شناسایی شده است که در آن دختران با روبنده در کلاس درس شرکت کرده‌اند. هانسن می‌گوید اگرچه این‌ها موارد کمی هستنند، اما نیاز به قانونی برای ممنوعیت روبنده را منتفی نمی‌کنند. استفاده از روسری و ماسک‌های محافظ در مقابل عفونت همچنان بدون مانع است.

پوشش حجاب در مدارس آلمان همواره بحث برانگیز بوده است. از آنجا که ایالت‌ها هرکدام خود مسئول مقررات آموزشی هستند، با این مسئله نیز به شکل یکسان برخورد نمی‌شود. به عنوان مثال در ایالت‌های بایرن و نیدرزاکسن از سال ۲۰۱۷ پوشش صورت ممنوع شده است.

تصمیم دادگاه عالی اداری هامبورگ در سال ۲۰۲۰ بحث درباره نبود مبنای قانونی برای ممنوعیت روبنده، موضوع حجاب را همان زمان در چندین ایالت دیگر آلمان نیز دامن زد.

ایالت‌های بادن-وورتمبرگ و شلسویگ-هولشتاین در آن سال قوانین سخت گیرانه‌تری را در مدارس به اجرا گذاشتند. ایالت راین‌لند-فالتس نیز قانون مدارس خود را اصلاح کرد تا به گفته وزارت آموزش این ایالت « از نظر قانونی ممنوعیت پوشاندن صورت را تضمین کند » .

برخی ایالت‌های آلمان مانند نوردراین-وستفالن و برمن در گذشته استدلال کرده‌اند که نمی‌خواهند تک مورد در این زمینه را بزرگ نمایی کنند. به گفته آنها حجاب کامل در مدارس مطلوب نیست، اما دلیلی برای تشدید قوانین مدارس وجود ندارد.

( دویچه وله )

گروه رسانه/

یک مدیر دبیرستان روز سه‌شنبه هفتم مه در استانبول به ضرب گلوله یک دانش‌آموز سابق این دبیرستان کشته شد. به‌دنبال این قتل هزاران معلم در سراسر ترکیه دست به اعتراض و اعتصاب عمومی زدند. همزمان مهاجربودن این دانش‌آموز به گفتار نژادپرستانه و مهاجرستیزی دامن زده است.

گروه رسانه/

در سال ۲۰۲۴ کشور فنلاند برای هفتمین سال متوالی به عنوان شادترین کشور جهان در رتبه‌بندی سازمان‌های بین‌المللی قرار گرفت.

گروه اخبار/

"۱۲۰ ساعت" آموزش آلمانی معادل " ۸۰ جلسه" کلاس یک‌ و نیم ساعته, برای "سطح مقدماتی A1"

 قیمت واقعی دوره ۴ میلیون تومان است ولی ...

 ( می توانید با واریز هر مبلغی به دلخواه خودتون از ۲۰۰ هزار تومان تا ۴ میلیون تومان، با توجه به شرایط مالی خودتان) این آموزش‌های بی‌نظیر را به صورت کامل دریافت کنید.

( لطفاً بعد از واریز مبلغ مورد نظر بین ۲۰۰ هزار تا ۴ میلیون به کارت شماره ۶۰۳۷۹۹۷۴۵۶۳۱۸۹۳۱ به نام محمد تنها/ نزد بانک ملی فیش واریزی را به این شماره  ۰۰۹۸۹۱۲۸۴۱۰۹۴۲  در واتس اپ ارسال کنید)

« محمد تنها »  هستم. کارشناسی و کارشناسی ارشد را در رشته مترجمی زبان آلمانی در دانشگاه به اتمام رساندم و مدیریت آموزشی هم رشته تحصیلی من در مقطع دکتری می‌باشد.

insta. : @cafe.deutsch.erwachsene

WhatsApp: 09128410942

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

جستارگشایی:

به گواهی تاریخ ، واقعه مهم اخراج پرتغالی‌ها از تنگه هرمز توسط شاه‌عباس کبیر، بهانه نامگذاری دهم اردیبهشت به نام  « روز ملی‌ خلیج‌فارس »  در ایران است.

این که دولت و ملت ایران به حفظ نام خلیج فارس حساس بوده و مانع از تغییر و قلب ماهیتش شوند کاری شایسته، بایسته و البته ناکافی است.چرا که منابع سرشار و مشترک بستر خلیج‌فارس در سالیان متمادی به دلیل سرمایه‌ گذاری ناکافی ایران و ضعف تکنولوژیکی معطوف به تحریمها، توسط شیخ‌نشین‌ها فرصت‌طلبانه و یکطرفه غارت می‌شود و ما در این سونامی غارت یک طرفه ثروت عمدتا به حفظ نام خلیج‌فارس مشغول شده‌ایم و دگر هیچ.

از منظر روابط بین‌الملل افزایش اقتدار و چربش هژمونی ، ایران قوی بدون دخالت نظامی هم می‌تواند در نگهداشت این نام زیبا و تاریخی موثر افتد.

« بعد از صنعت ملی شدن نفت ایران و کوتاه شدن دست انگلیسی ها از منابع نفت ایران از سال 1950 نماینده سیاسی انگلیسی مقیم بحرین عبارت ساحل عربی را برای منطقهٔ جغرافیایی بخش جنوبی خلیج فارس که متعلق به عرب‌های تحت‌الحمایه انگلیس بود مرسوم ساخت و سپس به مرور کلمه خلیج عربی را جایگزین آن ساخت و سپس این نام را به کل خلیج فارس تعمیم داد.

با این وجود تا اوایل دهه 1960 هیچ گونه بحث و جدلی بر سر اسم خلیج فارس نبود و در تمام منابع اروپایی و آسیایی و امریکایی، دانشنامه‌ها و نقشه های جغرافیایی این کشورها نام از خلیج فارس در تمام زبان‌ها به همین نام یاد شده است » .

از خزر تا مازندران

در درازنای تاریخ حداقل ده نام مختلف برای دریای خزر از طرف ملت‌ها و دولت‌های مختلف جهان مورد استفاده بوده است . دریای خزر، دریای مازندران، دریای گرگان (جرجان)، دریای هیرکان، دریای کاسپین،دریای قزوین، بحر خوارزم و...بخشی از نام‌هایی است که به فراخور زمان و مکان از طرف اقوام پیرامونی و بعضا غیرهمجوار نصیب دریای خزر شده است.

از بین این نام‌ها خزر،کاسپین و مازندران مصطلح‌تر بوده و هرکدام فلسفه وجودی خود را دارا هستند. مازندران نامی است که بعضا در ایران مورد استفاده بوده و اشاره به بهترین و سرسبزترین کناره‌های این دریای در حال دریاچه شدن است. خزر نامی است تاریخی و معطوف به ترکان یهودی‌ تبار خزر و کاسپین عنوانی است که شمول جهانی داشته و بیشتر غربی‌ها برای دریای خزر از آن استفاده می‌کنند.

ما همان قدر که به خود حق و اجازه می‌دهیم که برای دریای خزر در داخل نام دریای مازندران را انتخاب کنیم به همین سیاق کشورهای عربی حوزه خلیج فارس این حقانیت را به خود قائل می‌شوند که کناره‌های خود را سواحل عرب بنامند و از این منظر شاید بر آنها حرجی نباشد.

مشغول شدن با نام خلیج‌فارس؟!

دکتر توکل غنی‌لو دانش‌آموخته تجارت بین‌الملل در جایی می‌نویسد:

« ...قضیه حتی فاجعه بارتر از آن است که آقای مولوی توصیف می‌کنند. چون کسر قابل توجهی از مبلغی که ایشان به عنوان عدم النفع یاد می‌کنند عملاً زیان است نه عدم النفع.

مصداق بارز این زیان را در میدان مشترک گازی ی بین ایران و قطر (پارس جنوبی/ گنبد شمالی) شاهد هستیم. این میدان واقع در خلیج فارس، فارغ از ۵۰ میلیارد بشکه میعانات گازی، با حدود ۵۱ تریلیون متر مکعب ذخایر گازی اثبات شده در جا ( in-statu) بزرگ‌ترین میدان گازی جهان است.

عظمت و اهمیت این میدان وقتی مشخص می‌شود که بدانیم کل ذخایر گازی اثبات شده در جهان حدود ۱۸۸ تریلیون متر مکعب و مجموع ذخایر گازی روسیه به عنوان دارنده بزرگترین منابع گازی جهان ۳۷.۴ تریلیون متر مکعب است.

حدود دو دهه است که ایران به جهت تحریم‌ها، عدم سرمایه‌گذاری و نیز فقدان تکنولوژی لازم نتوانسته است از این منبع عظیم  متناسب با سهم حدود ۳۸ درصدی خود از میدان (۳۷۰۰ کیلومتر مربع از مجموع ۹۷۰۰ کیلومتر مربع)، بهره برداری کند.

در همین دوره زمانی، قطر با سیاست‌های سرمایه‌گذاری مناسب اسب استخراج و صادرات گازی خود را چهارپا تاخته و با بهره‌گیری از آن رفاه حداکثری برای شهروندان خود فراهم کرده است. صرفاً در سال گذشته ۱۳۲ میلیارد دلار درآمد از صادرات گاز داشته است. قطر در صادرات LPG در صدر جدول قرار دارد.

با لحاظ اینکه اکثریت گاز صادراتی قطر از میدان مشترک مذکور استخراج می‌شود محاسبه میزان ضرر و زیان ایران از عدم سرمایه‌گذاری لازم برای استخراج متناسب گاز از این میدان، کار صعب و سختی نیست. این دیگر عدم النفع نیست بلکه زیان مطلق و از دست دادن ثروت طبیعی است » .

خلیج فارس؛ قلب تپنده خاورمیانه

علاوه بر ذخایر بی‌ نظیر نفت و گاز خلیج فارس به وسعت بیش از دو میلیون و سیصد کیلومتر مربع نباید از موقعیت استراتژیک، ژئواستراتژیک و دیگر مواهب خدادای خلیج فارس غافل شد.

بخشی از اهمیت خلیج‌فارس را لیست می‌کنیم :

- دارا بودن بیش از پنجاه بندر ماهیگیری مهم جهان
- زیست‌گاه بیش از ۲۰۰ گونه متنوع از آبزیان
- مهمترین آبراه خاورمیانه
- زیباترین سواحل مرجانی و نقره‌ای جهان
- بیش از ۱۳۰ جزیره مسکونی و غیرمسکونی
- صیدگاه مرغوب‌ترین مروارید جهان
- سومین خلیج بزرگ جهان
- بزرگترین انبار و ترمینال نفتی جهان
- بیش از ۲۰۰ چشمه آب شیرین در دل آب‌های شور
- مهمترین منطقه راهبردی و سیاسی جهان

حرف آخر اینکه ؛

به قول دکتر غنی‌لو "جالب اینجاست که جامعه روشنفکری کشور  هم به جای توجه به عمق این فاجعه و زیان صدها میلیارد دلاری، خود را مشغول به دفاع از نام خلیج فارس کرده که عملاً نه پایه‌ی مستحکم حقوقی و زبان شناسی دارد و نه انتفاع اقتصادی.

این هم رابطه بین فرهنگ و توسعه » .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه رسانه/

مارچلو ربلو دی‌سوسا، رئیس جمهور پرتغال اعلام کرد که این کشور در قبال جنایات انجام‌شده در طول دوران برده‌داری و دوره استعمار مسئول است و پیشنهاد کرد که در این زمینه غراماتی پرداخت شود.

طی چهارصد سال از دوران استعماری، دست‌کم ۱۲.۵ میلیون آفریقایی از روستاهای خود ربوده شده و توسط کشتی و تجار عمدتاً اروپایی به سرزمین‌های دوردست برده شده و به عنوان برده فروخته شدند.

کسانی که از این سفرها جان سالم به در می‌بردند، در مزارع قاره آمریکا، عمدتاً در برزیل و کارائیب،‌ به کار سخت مشغول شدند در حالی که دیگران از نیروی کار آن‌ها سود می‌بردند.

پرتغال نزدیک به ۶ میلیون آفریقایی را در آن دوره به بردگی کشیده که بیش از هر کشور اروپایی دیگری بوده است.

  این کشور اما تاکنون نسبت به این گذشته خود مسئولیتی نپذیرفته و در مدارس پرتغال در مورد نقش این کشور در تجارت برده کمتر موضوعی تدریس می‌شود.

در عوض، در مدارس این کشور، از دوران استعماری پرتغال که طی آن سرزمین‌هایی چون آنگولا، موزامبیک، برزیل، دماغه سبز و تیمور شرقی و همچنین بخش‌هایی از هند در اختیار پرتغال بود، اغلب به عنوان «مایه غرور ملی» یاد می‌شود.

رئیس جمهور پرتغال شامگاه سه‌شنبه چهارم اردیبهشت، در مراسمی با حضور خبرنگاران خارجی گفت که لیسبون «مسئولیت کامل» اشتباهات گذشته را بر عهده می‌گیرد و از کنار این جنایات، از جمله قتل‌عام‌های استعماری، نباید «بدون پرداخت هزینه» رد شد.

ربلو دی‌سوسا گفت: «ما باید هزینه‌های آن را بپردازیم. باید دید آیا اقداماتی بوده که مجازات نشده و مسئولانش دستگیر نشده‌اند؟ آیا کالاهایی وجود دارد که غارت شده و بازگردانده نشده؟ بیایید ببینیم چگونه می‌توانیم این اَعمال گذشته را جبران کنیم.»

ایده پرداخت غرامت یا انجام اصلاحات دیگر برای مسئولیت‌پذیری نسبت به دوران برده‌داری در سراسر جهان رو به افزایش است. از جمله تلاش‌هایی برای ایجاد یک دادگاه ویژه در مورد این موضوع صورت گرفته است.

فعالان مدنی می‌گویند اقدامات جبرانی و اتخاذ سیاست‌هایی برای مبارزه با نابرابری‌های ناشی از گذشته پرتغال، از جمله نژادپرستی سیستماتیک، ضروری است.

رئیس جمهور پرتغال سال گذشته گفت که این کشور باید از تجارت برده فرا-اقیانوسی و استعمار عذرخواهی کند، اما این اظهارات تنها در حد یک عذرخواهی ساده بود.

وی روز سه‌شنبه گفت که اذعان به وقایع گذشته و پذیرش مسئولیت آن، مهم‌تر از عذرخواهی است.

او افزود که «عذرخواهی تنها بخش ساده‌ای از جبران اشتباهات گذشته است.»

رادیو فردا

پایان پیام/

گروه رسانه/

 خبرگزاری آنادولو نوشت : ( این جا )

« گزارشگران سازمان ملل متحد در بیانیه‌ای گزارش دادند که بیش از 80 درصد از مدارس غزه که تحت حملات شدید اسرائیل قرار دارد، تخریب شده یا آسیب دیده‌اند.

در این اطلاعیه تصریح شد که سیستم آموزشی فلسطین به طور سیستماتیک ویران شده است.

گزارشگران سازمان ملل متحد، در مورد حملات به مدارس، دانشگاه ها، معلمان و دانش آموزان در نوار غزه به شدت ابراز نگرانی کردند.

در این اطلاعیه حملات اسرائیل به عنوان  « قتل عام آموزشی » توصیف شده و خاطرنشان شده است که آموزش به طور سیستماتیک از طریق دستگیری، بازداشت یا کشتن معلمان، دانش آموزان و کارکنان و همچنین تخریب زیرساخت‌های آموزشی تخریب شده است.

در این اطلاعیه همچنین آمده است: بیش از 5 هزار و 479 دانش آموز، 261 معلم و 95 استاد در حمله 6 ماهه اسرائیل به غزه کشته شدند و بیش از 7 هزار و 819 دانش آموز و 756 معلم مجروح شدند که این تعداد روز به روز در حال افزایش است.» .

در همین حال ؛ آندره‌آ دی دومنیکو، رئیس دفتر امور بشردوستانه سازمان ملل متحد برای غزه و کرانه باختری، به خبرنگاران گفت که برای بازگرداندن این خدمات و دستیابی به حداقل استانداردها، «عملیات گسترده» مورد نیاز است و این کار در حین عملیات نظامی امکان‌پذیر نیست.

او به تخریب بیمارستان‌ها، تأسیسات آب و فاضلاب، خانه‌ها، جاده‌ها و مدارس اشاره کرد و افزود: «حتی یک دانشگاه در غزه سرپا باقی نمانده است». ( این جا )

حملات اسرائیل به فضاهای آموزشی در تضاد کامل با « ماده ۲۶ اعلامیه جهانی حقوق بشر » در زمینه ی « حق آموزش » و ابتدایی ترین حقوق شهروندی و انسانی است .

پایان پیام/

گروه رسانه/

تصمیم دولت لهستان مبنی بر حذف مشق شب دانش‌آموزان جنجال بسیاری در زمینه فرهنگی و آموزشی در این کشور اروپایی به وجود آورده است.

دونالد توسک، نخست وزیر لهستان از زمان روی کار آمدن در ماه دسامبر ۲۰۲۳، مجموعه‌ای از اصلاحات را آغاز کرده که بخشی از آن به هدف از بین بردن دستگاه دولتی ساخته شده توسط دولت قبلی حزب راست گرای قانون و عدالت است.

اواخر سال گذشته، دولت توسک حقوق معلمان را که مدت‌ها بود از شرایط کاری خود شکایت داشتند، ۳۰ درصد افزایش  داد. وزارت آموزش و پرورش دولت او همچنین دست به تغییر برنامه‌های درسی در مدارس زده و به عنوان مثال، تعداد ساعات کلاس‌های علوم دینی را کاهش می‌دهد.

همچنین قرار است بخش‌هایی از دروس تاریخ و ادبیات، به ویژه آثار ژان پل دوم، پاپ لهستانی که در چهارچوب برنامه‌های افراطی ملی‌گرایانه و محافظه کار حزب حاکم پیشین ترویج می‌شد، از کلاس‌های درس حذف شود.

مدارس در لهستان مطمئناً به کمک نیاز دارند. پس از قرنطینه‌های دوران کرونا، چالش بعدی این مدارس استقبال از بزرگترین گروه کودکان اوکراینی در اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۲ بود که به همراه خانواده‌هاشان از جنگ تمام عیار روسیه گریخته بودند.

کودک آواره اوکراینی در لهستان Michal Dyjuk/Copyright 2022 The AP. All rights reserved

با این حال در مورد اینکه آیا حذف تکالیف دانش‌آموزان در منزل باعث بهبود اوضاع می‌شود یا نه، توافق اندکی وجود دارد. پرزمیسلاو چارنک، وزیر پیشین آموزش و پرورش از حزب قانون و عدالت، طبعا منتقد این اقدام است. او به روزنامه فایننشال تایمز می‌گوید با بیان این مثل لاتینی که «تکرار مادر یادگیری است»، می‌گوید : تکلیف شب «اصل شناخته شده و طبیعی آموزش کلاسیک» است و با ممنوعیت تکلیف این موضوع نادیده گرفته می‌شود.

توماژ گاژدروویچ از مؤسسه پژوهش‌های آموزشی لهستان که تحت نظارت وزارت آموزش و پرورش است، تأکید می‌کند که «مقررات جدید ممنوعیت نیست، بلکه صرفا یک محدودیت و تغییر است» تا تکالیف منزل برای دانش‌آموزان «مؤثرتر» شود. 

در چهار سال آخر ابتدایی، معلمان همچنان مجازند به دانش‌آموزان تکلیف شب بدهند، اما انتخاب روش با آنهاست و تکالیف نمره‌گذاری نمی‌شود.

کودکان لهستانی از سن هفت سالگی به مدرسه می‌روند و مقطع ابتدایی در این کشور ۸ سال است.

بر پایه پژوهشی که «برنامه ارزیابی بین‌المللی دانش‌آموزان (پیزا)» انجام داده است، در کشورهای عضو سازمان توسعه و همکاری اقتصادی نوجوانان ۱۵ ساله به طور متوسط ۱.۵ ساعت در روز را برای انجام تکالیف می‌گذرانند، در حالی که این میزان در لهستان ۱.۷ ساعت است.

سازمان توسعه و همکاری اقتصادی گفته است که بر پایه همان پژوهش، میانگین نمرات کودکانی که زمان بیشتری را برای مشق شب اختصاص می‌دهند، پایین‌تر از بقیه است.

اما میاکو ایکدا، تحلیلگر ارشد در اداره آموزش سازمان توسعه و همکاری اقتصادی می‌گوید: «با داده‌های پیزا، ما نمی‌توانیم استنتاج علّی بگیریم و نتایج لزوماً نشان نمی‌دهد که صرف زمان بیشتر برای انجام تکالیف منجر به نمرات پایین‌تر می‌شود».

مدرسه‌ای در لهستان Czarek Sokolowski/Copyright 2023 The AP. All rights reserved

باربارا نوواکا، وزیر آموزش و پرورش لهستان، به ویژه با این توجیه که دانش‌آموزان «متقلب» برای انجام تکالیف خود از چت جی‌پی‌تی کمک می‌گیرند، از تصمیم دولت برای حذف مشق شب دفاع کرده است. او «بحران روانی جوانان» را به «مطالعه بیش از حد و استرس زیاد» نسبت داده است.

نواکا در مورد تکالیف خانه موضوع نابرابری اجتماعی را هم مطرح کرده و گفته است کودکان خانواده‌های مرفه اغلب از والدین یا معلم خصوصی برای انجام تکالیف خانه کمک می‌گیرند.

یورونیوز

پایان پیام/

گروه رسانه/

دولت فدرال کانادا اعلام کرد که یک «برنامه تغذیه ملی» را برای مدارس سراسر این کشور راه اندازی خواهد کرد تا دانش‌آموزان با دریافت وعده‌های غذایی رایگان در آرامش بیشتری به تحصیل بپردازند.

این خبر از سوی جاستین ترودو، نخست‌ وزیر و کریستیا فریلند، وزیر دارایی کانادا و در آستانه تصویب بودجه سالانه فدرال در ۱۶ آوریل اعلام شد.

ترودو گفت: «همه ما می‌خواهیم که کودکان از جمله آسیب‌پذیرترین‌ آنها بهترین شروع را در زندگی داشته باشند. وقتی کودکی در کلاس بلند می‌شود و می‌گوید گرسنه هستم، به این معنی است که ما به عنوان یک جامعه و به عنوان یک کشور، باید کارهای بیشتری انجام دهیم.»

دولت فدرال قصد دارد طی پنج سال بودجه‌ای به مبلغ یک میلیارد دلار را برای اجرای این برنامه هزینه کند.

کریستیا فریلند، وزیر دارایی کانادا نیز گفت که دولت امیدوار است این برنامه را برای سال تحصیلی ۲۰۲۴-۲۰۲۵ میلادی اجرا کند.

به گفته سازمان غیردولتی «باشگاه صبحانه کانادا» این کشور تنها عضو گروه ۷ است که هنوز یک «برنامه تغذیه ملی» برای مدارس ندارد.

این سازمان تاکید دارد که با توجه به مشکلاتی همچون کمبود منابع و قیمت بالای مواد غذایی، نمی‌توان تنها به برنامه‌های استانی، محلی و فعالیت خیریه‌ها برای تامین غذای مورد نیاز دانش‌آموزان اتکا کرد و حمایت دولت و داشتن یک «برنامه ملی تغذیه» برای دانش‌آموزان ضروری است.

دبی فیلد، از بینانگذاران سازمان غیردولتی «ائتلاف برای غذای سالم مدارس» نیز می‌گوید: «خانواده‌های کانادایی با توجه تورم و افزایش قیمت مواد غذایی با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند. در این وضعیت، یک برنامه ملی تغذیه در مدارس به کودکان و جوانان کمک می‌کند تا به غذای مغذی دسترسی پیدا کنند. این کار به سلامت روان، رفتار و عادات مطالعه آنها نیز کمک می‌کند.»

داشتن یک «برنامه تغذیه ملی» برای مدارس، یکی از وعده‌های جاستین ترودو بود که دولتش تا کنون موفق به عملی کردن آن نشده بود. با این وجود ؛ فشار احزاب این کشور از جمله «حزب دموکراتیک نوین» کابینه ترودو را مجبور به تحقق این وعده کرد.

جگمیت سینگ، رهبر «حزب دموکراتیک نوین» کانادا در بیانیه‌ای رسانه‌ای اعلام کرد: «والدین هر کاری که می‌توانند برای مراقبت از فرزندان خود انجام می‌دهند، اما هزینه غذا همچنان افزایش می‌یابد. در کشوری به ثروتمندی ما، هیچ کودکی نباید گرسنه به مدرسه برود.»

یورونیوز

گروه رسانه/

واکنش‌ها به استعفای یک مدیر مدرسه در پاریس، پس از درخواست از یک دانش‌آموز دختر برای برداشتن حجابش، همچنان در فرانسه ادامه دارد. نخست‌وزیر فرانسه هم اعلام کرده دولت از این دانش‌آموز شکایت کرده است.

شکایت از این دانش‌آموز دختر در حالی است که او ادعا کرده مدیر مدرسه او را هل داده و به او ضربه زده است.

گابریل اتل، نخست‌وزیر فرانسه که پیشتر وزیر آموزش ملی بوده، شامگاه چهارشنبه ۸ فروردین در گفت و گو با شبکهٔ یک تلویزیون فرانسه این دانش‌آموز را به «تهمت زدن» متهم کرد.

آقای اتل گفت: «من تصمیم گرفتم که دولت از این زن جوان به دلیل تهمت زدن شکایت کند. این امر اجازه می‌دهد تا یادآوری شود دولت و مدرسه همیشه در كنار نیروهای خود خواهد ایستاد؛ آن‌هایی كه در خط مقدم با این حملات علیه سکولاریسم و با این تلاش‌ها برای ورود اسلام‌گرایان به مؤسسات آموزشی ما مواجه می‌شوند.»

نخست‌وزیر فرانسه با اشاره به کشته شدن دو معلم در فرانسه در سال‌های اخیر، افزود: «یادآوری می‌کنم که این تلاش‌ها اخیراً در خانوادهٔ آموزش ملی دو قربانی بر جای گذاشته است: دومینیک برنار و ساموئل پاتی.»

اتل گفت: «وقتی در جریان گرامی داشت این دو معلم مخالفت‌هایی صورت گرفت، من در آن زمان وزیر آموزش بودم و گفتم که هرگز از این موضوع نمی گذرم. هرگونه مخالفتی با لائیسیته باعث پیگرد قضایی، تحریم از سوی مدرسه و اخراج از مدرسه شد. ما نباید اجازه دهیم چنین مخالفت‌هایی اتفاق بیفتد و من هرگز نمی‌گذارم این اتفاق بیفتد.»

ماجرا چیست؟

ماجرا به حدود یک ماه پیش بازمی‌گردد. مدیر دبیرستان موریس راول در منطقه بیستم پاریس برای اجرای قانون لائیسته در مدارس فرانسه، از سه دانش‌آموز خواسته بود در محیط دبیرستان از حجاب اسلامی استفاده نکنند.

ولی یکی از دانش‌آموزان از این دستور سرپیچی کرد و کار به مجادله کشید و مدتی بعد ارسال تهدید به مرگ در شبکه‌های اجتماعی علیه مدیر دبیرستان شروع شد.

بلافاصله تحقیقاتی در مرکز ملی مبارزه با نفرت‌ پراکنی آنلاین در دستگاه قضایی فرانسه برای این آزار و اذیت‌ها و تهدیدها علیه مدیر مدرسه آغاز شد و در چارچوب این تحقیقات، دو نفر بازداشت شدند که یکی از آنان تبرئه شد.

به‌گفتهٔ قضات فرانسوی، فرد دیگر که یک جوان ۲۶ ساله است باید در ۲۳ آوریل به اتهام تهدید به قتل مدیر مدرسه در فضای اینترنت محاکمه شود. با این حال، تحقیقات در این زمینه در چارچوب پرونده‌ای به دلیل «اعمال ارعاب علیه فردی که در اجرای ماموریت خدمات عمومی مشارکت داشت» همچنان ادامه دارد.

بر اساس قوانین فرانسه، آزار و اذیت‌ها و تهدیدهایی که در فضای مجازی صورت می‌گیرد، می‌تواند فرد تهدیدکننده را با مجازات زندان مواجه کند.

دانش‌آموز دختر در پایان ماه فوریه و با فاصلهٔ کمی پس از درخواست مدیر مدرسه، دبیرستان را ترک کرد. چند روز بعد، در اول مارس، او شکایتی را علیه مدیر مدرسه به دستگاه قضایی فرانسه ارائه داد و مدیر مدرسه را به «هل دادن و ضربه زدن» به خود متهم کرد.

در پانزدهم مارس، انجمن مبارزه با اسلام‌ هراسی در اروپا ویدئویی را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد و این دانش‌آموز در این ویدئو گفت که توسط مدیر مدرسه‌اش مورد تعرض قرار گرفته است. او گفت که مدیر «به‌شدت مرا هل داد و به‌شدت به بازویم زد».

دفتر دادستانی پاریس روز چهارشنبه ۲۷ مارس اعلام کرد که این شکایت به دلیل این که «جرم به اندازهٔ کافی توصیف نشده بود»، رد شد.

چند روز پس از مجادله میان مدیر و دانش‌آموز دختر، نیکول بلوبه، وزیر آموزش ملی، به دبیرستان رفت و با مدیر و کادر این مدرسه دیدار کرد. سپس اعلام شد که پلیس برای حفاظت از مدیر و همچنین امنیت مدرسه اقدامات متعددی را انجام داده است.

مدیر از همان روز تحت حمایت پلیس قرار گرفت و او می‌تواند از طریق یک خط تماس مستقیم با پلیس تماس بگیرد. آن هیدالگو، شهردار سوسیالیست پاریس، نیز حمایت خود را از این مدیر مدرسه اعلام کرده است.

واکنش‌ها به این ماجرا چه بود؟

اما در روز سه‌شنبه گذشته، اعلام خبر بازنشستگی زودهنگام مدیر مدرسه خشم عمومی به‌ویژه سیاستمداران فرانسه را برانگیخت. مدیر مدرسه اعلام کرد که او «برای راحتی شخصی» از کارش کناره‌گیری کرده اما نخست‌وزیر فرانسه در این زمینه تأیید کرد این اقدام به «دلایل امنیتی» بوده است.

مارین لوپن، رهبر حزب راست افراطی و مهم‌ترین چهره مخالف دولت، گفت: «این دولت قادر به محافظت از مدارس ما نیست.»

او با اشاره به قانونی که پیشتر دولت مکرون برای مبارزه با اسلام گرایی در فرانسه به تصویب رسانده، افزود: «قانون علیه تجزیه‌طلبی قرار بود اسلام‌گرایی را به زانو درآورد اما فایده‌ای نداشت.»

ماریون مارشال لوپن، نوه ژان ماری لوپن، رهبر پیشین حزب راست افراطی فرانسه، نیز در مصاحبه‌ با رسانه‌ها از «شکست حکومت در برابر قانقاریای اسلام گرایانه» صحبت کرد.

بوریس والو، رئیس فراکسیون حزب سوسیالیست در مجلس نمایندگان فرانسه، در مصاحبه با شبکه دو تلویزیون فرانسه گفت: «چنین چیزی را نمی‌توان پذیرفت. این ماجرا یک شکست جمعی است.»

مائو برژون، یکی از قانونگذاران از حزب امانوئل مکرون نیز ضمن حمله به آن‌چه «جنبش اسلام‌گرا» نامید گفت: «قدرت و اختیارات در دست مدیران مراکز آموزشی و آموزگاران است و وظیفه ما حمایت از کارکنان نظامی آموزشی است.»

توصیهٔ سنای فرانسه چیست؟

برونو رتایو، رئیس فراکسیون حزب دست راستی جمهوری‌خواهان در مجلس سنا فرانسه، روز چهارشنبه ۸ فروردین در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «این شرم‌آور است.»

فرانسوا نوئل بوفه رئیس کمیسیون قوانین سنا نیز در واکنش به حادثه اخیر گفت: «این شکست جمهوری است. این شکست توانایی ما در جا انداختن این موضوع است که باید به سکولاریسم احترام گذاشت.»

آقای بوفه افزود: «مدیر مدرسه قرار بود چهار ماه دیگر بازنشسته شود. او به دلایل خوبی این بازنشستگی خود را جلو نمی‌اندازد، بلکه به این دلیل که احساس خطر می‌کند و شاید به این دلیل که به اندازه کافی از او حمایت نمی‌شود.»

این سناتور فرانسوی تأکید کرد: «باید به همه بفهمانیم که قانون سکولاریسم قانون آزادی است، آزادی اعتقاد داشتن یا اعتقاد نداشتن. جمهوری فرانسه لائیک است و به‌طور تاریخی لائیک است. هر کسی در خانه هر کاری می‌خواهد انجام می‌دهد، نه در ادارات دولتی و مدارس. همه چیز باید کاملاً مشخص باشد: دولت لائیک است.»

این ماجرا دقیقاً در بیستمین سالگرد تصویب قانون لائیسیته در مدارس این کشور روی داده و پیشتر یک کمیسیون تحقیق سنای فرانسه اعلام کرده بود که بیست سال پس از این قانون، فشارها، تهدیدها و حملات با انگیزه‌های مذهبی علیه معلمان فرانسه افزایش یافته است.

کمیسیون تحقیق سنای فرانسه همچنین به دولت توصیه کرده که ممنوعیت استفاده از نمادهای مذهبی، به هر گونه فعالیتی که توسط مؤسسه‌های آموزشی در خارج از ساعات مدرسه برگزار می‌شود، تسری یابد.

ناسازگاری مسلمانان اروپا با لائیسیته

قانون لائیسته در مدارس فرانسه در ادامه یک قانون کلی‌تری است که یک قرن قبل از آن به تصویب رسید. در ۱۹۰۵ فرانسه پس از صدها کشمکش میان مذاهب مختلف و همچنین مداخله کلیسا در قدرت، با تصویب قانون جدایی کلیسا از دولت به یک جمهوری سکولار تبدیل شد.

اما از سوی دیگر، فرانسه، به دلیل مهاجرپذیری، در دهه‌های اخیر مهاجران زیادی به‌ویژه از کشورهای شمال آفریقا جذب کرده است؛ به‌طوری که اکنون فرانسه بزرگ‌ترین جمعیت مسلمانان اروپا را دارد.

نقض قوانین سکولاریسم در فرانسه به‌ویژه در مدارس از سوی اسلام گرایان در سال‌های اخیر تنش‌هایی را برانگیخته است.

رادیو فردا