آموزش و پرورش یا آنچه که می دانیم انتقال دانش و فرهنگ به نسل جدید یکی از مهمترین دغدغه ها و قسمت های مهم یک کشور در دنیای کنونی می باشد. به عبارتی جوامع و کشورهای کنونی به این نتیجه رسیده اند که نیروی انسانی کارآمد و با کیفیت برای یک جامعه منتهی به یک جامعه با کیفیت و کارآمد خواهد شد و چنین نیروی انسانی شکل نخواهد گرفت مگر بر اساس یک نظام آموزشی با کیفیت.

و به همین ترتیب که جلوتر بیاییم؛ کشورهای توسعه یافته به این نتیجه رسیده اند که چنین نظام آموزشی با کیفیت نتیجه داشتن معلم های با کیفیت و سطح بالا خواهد بود. به عبارتی می توان نتیجه گرفت که جامعه ای در سطح بالا خواهد بود که معلم هایی با سطح بالا و با کیفیت بالا داشته باشد.

این کیفیت بالای معلمان در کشورها به شکل های مختلف ایجاد شده است که با بررسی سیستم آموزشی این کشورها می توان متوجه شد که برای تحقق چنین خواسته ای سه مقوله مورد توجه قرار گرفته است :

اول، گزینش معلمان، دوم، نگهداری و رسیدگی به معلمان و دیگری نظام ارزیابی معلمان جهت افزایش کیفیت. مدارس سنگاپور با این اعتقاد عمل می کنند که رهبری ضعیف دلیل اصلی عدم موفقیت مدارس است و با انتخاب افراد با استعداد در اوایل شغل و سرمایه گذاری سنگین بر روی آنها ، مدارس می توانند از این مشکل جلوگیری کنند. این آموزش اغلب شامل ارتقاء رئیس بخش در سنین جوانی ، استخدام چندین کمیته دانشگاهی و اداری ، فعالیت در وزارت آموزش و پرورش و یک دوره رهبری اجرایی شش ماهه در NIE است.

گزینش معلمان تقریبا در تمامی کشورهای توسعه یافته بسیار سخت گیرانه و با شرایط و قوانین مشخص و گذراندن مراحل دشوار می باشد. به عبارتی گزینش و استخدام معلم ها یکی از سخت ترین گزینش های کاری این کشورها را شامل می شود. به طور مثال در این کشورها معلم نه تنها باید دارای تحصیلات عالی باشد بلکه باید ملاک هایی مانند داشتن خلاقیت، اخلاق و یا هوش بالا را برآورده کند. در این کشورها، گزینش و استخدام، اولین و مهمترین قسمت ایجاد یک نظام آموزشی با کیفیت است.

نگهداری و رسیدگی به معلمان در طول خدمت آنها، قسمت دیگری از فرایند ایجاد یک نظام آموزشی با کیفیت است. به شکلی که معلم در طول خدمت خود هیچ گونه کمبود یا احساس حقارت یا مشکلی نداشته باشد. به همین دلیل در کشورهایی که نظام آموزشی برتری دارند شغل معلمی از نظر سطح و ارزش اجتماعی و رفاه اقتصادی در بالاترین سطح قرار می گیرند و متقاضی بسیاری دارند.

اما در مورد نظام رتبه بندی یا نردبان شغلی می توان گفت تقریبا در همه کشورهای توسعه یافته اعتقادی بر این شیوه ندارند و تعداد کمی از کشورهای با نظام برتر آموزشی به این مقوله پرداخته اند و البته همه به یک شکل عمل یا نگاه نمی کنند و در بسیاری از آنها نظام رتبه بندی ممکن است ربطی به میزان درآمد نداشته باشد؛ بلکه تنها سمت ها شغلی را تعیین کند و موارد دیگر.

در برخی نظام های رتبه بندی دیگر کشورها، این مقوله اهمیت زیادی ندارد، چون عقیده دارند که رقابت بین معلم های خوب معنا ندارد زیرا در هنگام استخدام سخت گیری زیادی می کنند که بهترین ها را استخدام نمایند و به این ترتیب، نیازی به اعمال رتبه بندی یا ارزیابی احساس نمی کنند و به این ترتیب جو رقابتی غیر لازم شکل نمی گیرد و در بعضی کشورها که کم نیستند، چنین نظامی حتی شکل نگرفته است. و در بسیاری از آنها، این ارزیابی به هیچ وجه با نتیجه مادی تعیین نمی شود و مورد توجه قرار نمی گیرد.

در ادامه مقاله خلاصه ای از موضوع نردبان شغلی (رتبه بندی) در کشورهای مختلف مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت.

کانادا

در حالی که هیچ نردبان رسمی شغلی وجود ندارد، مشاغل معلمان کانادایی مسیرهای کاملاً مشابه آنچه را در اکثر کشورهای برتر اجرا می کنند، دنبال می کنند. معلمان موفق ممکن است به عنوان رئیس گروه ارتقا یابند و می توانند در توسعه و آموزش های حرفه ای شرکت کنند تا بعداً در مشاغل خود نقش رهبری را در مدرسه و سیستم مدرسه ایفا کنند.

در انتاریو ، معلمان می توانند صلاحیت های اضافی را دنبال کنند که می تواند حقوق آنها را افزایش دهد. صلاحیت های اضافی پس از گذراندن دوره های کوتاه مدت متمرکز در زمینه های محتوای خاص و همچنین تخصص هایی مانند استفاده از فناوری ها اعطا می شود. برنامه درسی این دوره ها توسط کالج معلمان انتاریو ، سازمان اعتبار سنجی معلمان به تصویب می رسد.

ارزیابی معلمان در انتاریو - برنامه ارزیابی عملکرد معلم (TPA) - توسط وزارتخانه ساخته می شود اما توسط روسای آن اداره می شود. معلمان در 16 شایستگی مطابق با سه استاندارد عملی رتبه بندی می شوند: 

1) دانش حرفه ای ، 2) تمرین حرفه ای و رهبری در جوامع یادگیری. و 3) یادگیری حرفه ای در حال انجام. تاکید ارزیابی بر ارائه توصیه هایی برای بهبود مستمر است ، نه بر پاسخگویی تنبیهی یا پیشرفت نردبان شغلی. ارزیابی ها و مشاهدات هر 5 سال یکبار انجام می شود ، اگرچه این تعداد در معلمان کم عملکرد افزایش می یابد. با این حال ، معلمان برنامه های یادگیری سالانه را که اهداف رشد را تعیین می کنند ، تکمیل می کنند ، و مدیران فارغ از اینکه در یک سال ارزشیابی قرار دارند ، سالانه آنها را برای رسیدن به اهدافشان راهنمایی می کنند. این وزارت همچنین سالانه جوایزی را به معلمان اعطا می کند که در دستیابی به نتایج برای دانش آموزان و در انجام تحقیقات در این زمینه سرآمد هستند.

معلمان در بریتیش کلمبیا می توانند با انجام برنامه های اضافی (که ممکن است مدرک ، دیپلم یا برنامه های یکپارچه باشند) ، و واجد شرایط شدن، ترقی کنند ، و آنها را واجد شرایط برای انتقال به مرتبه های بعدی معرفی کنند. حقوق مربوط به ارزیابی معلمان نیست. ارزیابی معلمان در بریتیش کلمبیا ضروری نیست ، و با توافق های منطقه ای با اتحادیه های معلمان تنظیم می شود. به طور کلی ، فقط در مواردی که مشکل جدی وجود دارد ، لازم است. بسیاری از مسئولان برای تهیه برنامه های توسعه و ارتقاء حرفه ای برای هر سال با معلمان ملاقات و مشورت می کنند.

سنگاپور

که الان در رتبه اول برترین سیستم های آموزشی جهان هست .

سه مسیر برای تدریس در سنگاپور وجود دارد: مسیر تدریس ، مسیر رهبری و مسیر تخصصی. در مسیر تدریس ، معلمان تلاش خود را برای تبدیل شدن به معلمان اصلی انجام می دهند. در مسیر رهبری ، معلمان را می توان از یک سمت رهبری در درون مدرسه ارتقاء داد تا رسیدن به سمت مدیر کل آموزش و پرورش. در ردیف تخصصی ، معلمان روی تحقیق و روش تدریس متمرکز هستند که بالاترین مقام در آن ، رئیس تخصصی است. 13 سطح در هر مسیر وجود دارد. سه سطح اول "عمومی" در نظر گرفته می شوند. دو مرحله بعدی "ارشد" و سپس هشت مرحله برتر "فوق العاده ارشد" است. در هر سطح ، افزایش حقوق و دستمزد و آموزش های اضافی و فرصت های مربیگری وجود دارد. برای سه سال اول تدریس ، همه معلمان افزایش سالانه می گیرند. پس از آن ، افزایش فقط به عنوان بخشی از پیشرفت در طول مسیر شغلی در دسترس است. (پاداش عملکرد سالانه بین 10 تا 30 درصد حقوق معلمان در دسترس است.)

معلمان به طور خودکار به سطح بعدی ارتقا نمی یابند. عملکرد معلمان در سیستم مدیریت عملکرد آموزشی (EPMS) مشخص می کند که آیا آنها واجد شرایط پیشرفت در نردبان شغلی هستند. EPMS شامل ارزیابی سالانه در سه زمینه است: تمرین حرفه ای ، مدیریت رهبری و اثربخشی شخصی. از معلمان انتظار می رود اهداف شخصی خود را برای کار خود تعیین و برآورده کنند و پیشرفت هایی را در زمینه مهارت ها در طول مشاهدات تدریس خود نشان دهند.

EPMS همچنین برای تعیین مناسب بودن معلمان برای مسیرهای شغلی استفاده می شود. تمام معلمان به مدت سه سال مشاهده می شوند تا مشخص شود کدام مسیر شغلی به بهترین وجهی برای آنها مناسب است. اما ، پس از آنكه معلمان مسیر شغلی خود را تعیین كردند ، اگر احساس كنند این مسیر مناسب برای آنها نیست ، ممكن است حرکت جانبی را انجام دهند. استعداد و پتانسیل های لازم برای رهبری در اوایل شناسایی می شود و این معلمان برای نقش های رهبری آینده مرتب می شوند. مدارس سنگاپور با این اعتقاد عمل می کنند که رهبری ضعیف دلیل اصلی عدم موفقیت مدارس است و با انتخاب افراد با استعداد در اوایل شغل و سرمایه گذاری سنگین بر روی آنها ، مدارس می توانند از این مشکل جلوگیری کنند. این آموزش اغلب شامل ارتقاء رئیس بخش در سنین جوانی ، استخدام چندین کمیته دانشگاهی و اداری ، فعالیت در وزارت آموزش و پرورش و یک دوره رهبری اجرایی شش ماهه در NIE است.

استونی

نردبان شغلی معلمان در سالهای اخیر در این کشور توسعه یافته است. استانداردهای جدید حرفه ای تدریس در سال 2005 منتشر شد و در سال 2013 مورد بازنگری قرار گرفت. این سیستم از یک استاندارد برای کلیه معلمان به 4 استاندارد در یک مرحله منتقل شده است. معلمان از شروع معلمی ، به معلمان ارشد ، و در آخر استادان ، یا "معلم روش شناس" ، همان طور که در استونی گفته می شود ، حرکت می کنند. معلمان بر اساس سالها تجربه ، پیشرفت حرفه ای و نمایش موفقیت آمیز صلاحیت در ارزیابی ها ، پیشرفت می کنند. معلمان مهد کودک دسته جداگانه خود را تشکیل می دهند.

افزایش در این رده های حرفه ای تأثیر مستقیمی بر حقوق معلم نمی گذارد ، با این حال، اصول وظیفه را در تصمیم گیری مبلغ پرداختی معلم حفظ می کند. معلمان روش شناس، ممکن است مسئولیت دیگری در جهت یادگیری حرفه ای و کمک به مربیان همسال خود داشته باشد ، اما تمایز نقش ها در معلمان در استونی مانند سایر حوزه های قضایی توسعه نیافته است.

ژاپن

معلمان ژاپنی در طی دوره شغلی خود قادر به ارتقاء در خود مدارس هستند و مستقیم ترین مسیر معلم ، رئیس معلم و سپس مدیر اصلی است. در هر یک از این مراحل ، بر اساس عملکرد و تجربه ، چندین درجه حقوق و دستمزد وجود دارد. 36 مرحله در سطح معلم ، 20 مرحله در سطح معلم سرپرست و 15 سطح در سطح اصلی وجود دارد. ممکن است بعضی از معلمان هرگز به عنوان سرپرست معلم ارتقاء ندهند ، اما آنها می توانند شاهد افزایش حقوق و دستمزد خود از 29،000 دلار آمریکا به بیش از 60،000 دلار آمریکا در طول زندگی باشند.

فنلاند

از آنجا که سیستم آموزش فنلاندی تأکید زیادی بر استقلال مدرسه و معلمان می کند ، نردبان شغلی به طور دقیق مشخص نشده است. معلمان کنترل کلاسهای درس ، برنامه درسی و ساعات خارج از تدریس را کنترل می کنند. معلمان موفق ممکن است مدیرانی شوند که توسط مقامات محلی تعیین می شوند. مدیران برای تصمیم گیری در بودجه مدرسه مسئولیت های تصمیم گیری دارند ، اما اقتدار زیادی نسبت به معلمان ندارند؛ هیچ روشی نیست که مدیران از معلمان برای ارزیابی آنها استفاده کنند. در مدارس کوچکتر ، اغلب مدیران علاوه بر سایر وظایف خود ، دارای تدریس خود هستند.

بخش اول

منبع :

https://ncee.org/what-we-do/center-on-international-education-benchmarking/top-performing-countries/

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه اخبار/

دانش آموزان تایلندی از یکی جولای ( 11 تیر ) پس از بازگشایی مدارس با ماسک به مدرسه رفتند.

دانش آموزان ملزم به رعایت فاصله گذاری اجتماعی هستند و در کلاس ها هر دانش آموز داخل یک پارتیشن قرار می گیرد. تاکنون حدود 4 هزار تایلندی به ویروس کرونا مبتلا شده و 58 نفر جان باخته اند. ( فرارو )

پیش از این ، یونسکو چارچوبی را برای بازگشایی مدارس در دوران جهان گیر شدن کرونا پیشنهاد داده بود . ( این جا )

در ابتدای این گزارش آمده است که انگیزه تدوین آن موضوع بازماندگی دانش آموزان از تحصیل در سراسر جهان است و از آن جا که باز شدن مدارس ضامن حق آموزش دانش آموزان در شرایط فعلی است ، سیاست گذاران باید شرایطی فراهم سازند که ضمن فراهم کردن حق سلامت و امنیت دانش آموزان ، حق آموزش کودکان و نوجوانان نیز تامین گردد .

علاوه بر این مختل شدن خدمات آموزشی پیامدهایی جدی و بلند مدت برای اقتصادها و جوامع دارد . از جمله افزایش نابرابری نزول بازده سلامت و همچنین کاهش همبستگی اجتماعی . "

پایان پیام/

در روزهای گذشته موضوع چگونگی بازگشایی مدارس در سال آینده تحصیلی دغدغه بخش بزرگی از جامعه است . خانواده ها ، اهالی مدرسه و تصمیم گیران توامان نگران وضعیت تحصیلی و سلامتی دانش آموزان در شرایط فعلی اند و به زودی قرار است جزئیات بازگشایی مدارس در سال تحصیلی 99 – 1400 اعلام شود . این دغدغه باعث می شود توجهات به اقدامات جهانی در این باره معطوف گردد .

در پی تصمیم کشورهای مختلف  جهان برای بازگشایی مدارس ، یونسکو با همکاری بانک جهانی و برنامه جهانی غذا اقدام به انتشار گزارش « چارچوب بازگشایی مدارس » ( 1 ) نموده است . در این سیاهه اهم موضوعات طرح شده در این گزارش به فارسی بازگردانده شده است تا سیاست گذاران و عموم مردم از بینش های موجود در آن بهره مند شوند .

در ابتدای این گزارش آمده است که انگیزه تدوین آن موضوع بازماندگی دانش آموزان از تحصیل در سراسر جهان است و از آن جا که باز شدن مدارس ضامن حق آموزش دانش آموزان در شرایط فعلی است ، سیاست گذاران باید شرایطی فراهم سازند که ضمن فراهم کردن حق سلامت و امنیت دانش آموزان ، حق آموزش کودکان و نوجوانان نیز تامین گردد .

علاوه بر این مختل شدن خدمات آموزشی پیامدهایی جدی و بلند مدت برای اقتصادها و جوامع دارد . از جمله افزایش نابرابری نزول بازده سلامت و همچنین کاهش همبستگی اجتماعی .

چرا بهتر است مدارس گشوده شوند ؟

اخلال در زمان آموزش درس می تواند تاثیر شدیدی بر توانایی یادگیری یک کودک داشته باشد . هر چند کودکان به حاشیه رانده شده زمان طولانی تری به مدرسه نروند ، احتمال بازگشت آن ها نیز کم تر است . کودکان ، فقیرترین خانواده ها تقریبا پنج برابر بیشتر از کودکان خانواده های ثروت مند محتمل است که از آموزش ابتدایی محروم باشند .دور بودن از مدرسه خطر خشونت و سایر تهدیدات برای کودکان را نیز افزایش می دهد . علاوه بر این ، تعطیلی طولانی مدت ، خدمات ضروری مدارس مانند امنیت بخشی ، تغذیه در مدرسه ، بهداشت روانی و حمایت های مشاوره ای و روان شناسی را مختل می کند . همچنین به خاطر از بین رفتن تعامل با همسالان و اختلال در روال های روزمره ممکن است باعث ایجاد استرس و اضطراب شود . این تاثیرات منفی برای کودکان در حاشیه ، مانند آنانی که در کشورهایی تحت تاثیر درگیری و سایر بحران های طولانی مدت اند ، مهاجران ، آواره های اجباری ، اقلیت ها ، کودکان معلول و کودکانی که در موسسات حمایتی زندگی می کنند ، به طور قابل توجهی بیشتر خواهد بود . بازگشایی مدارس باید ایمن و مطابق با واکنش کلی هر کشور به 19 – COVID

باشد ؛ همراه با تمام اقدامات معقولی که در جهت محافظت از دانش آموزان ، کارمندان ، معلمان و خانواده های آنان انجام می شود .

کدام مدارس در کجا و چه زمانی باید بازگشایی شوند ؟

تصمیم برای بازگشایی مستلزم آن است که کشورها سریعا اطلاعات حیاتی راجع به نحوه مقابله مدارس ، معلمان ، دانش آموزان و اجتماعات با تعطیلی مدارس و کووید 19 حمع آوری کنند .

نظرسنجی های دارای پاسخ سریع از مقامات مدرسه ای و محلی ، معلمان ، مدارس و والدین می توانند به ارائه این اطلاعات کمک کنند . تصمیم گیرندگان سپاس باید ببینند یادگیری و رفاه را چگونه می توان در هر بافت ، تامین کرد . همچنین باید منافع آموزش کلاس محور را در برابر یادگیری از راه دور در نسبت با عوامل خطر مربوط به بازگشایی مدارس در نظر گرفت و توجه داشت که شواهد غیرمتقنی درباره خطر ابتلا هنگام شرکت در کلاس وجود دارد .

ملاحظاتی در جهت گشودن مدارس

*آموزش کلاسی تا چه حد در دسترسی به نتایج یادگیری مورد نظر ( بنیادی ، انتقال پذیر ، دیجیتال ، مربوط به شغل خاص ) مهم است ، با توجه به مسائلی مثل اهمیت تعامل مستقیم با معلمان برای یادگیری بازی محور با کودکان کوچک تر و شکل گیری مهارت های بنیادی .

*یادگیری با کیفیت از راه دور تا چه حد در دسترس است ؟ ( با توجه به نتایج یادگیری مورد نظر ، گروه های سنی و گروه های حاشیه ای )

*با توجه به دستاوردهای یادگیری ، رفاه اجتماعی – عاطفی ، فشار خانوادگی و خانگی به سرپرستان و سایر عوامل بافت محور ، رویکرد جاری بادگیری از راه دور را تا می توان ادامه دارد ؟

*هنگامی که کودکان در حال یادگیری از طریق پلتفرم های آنلاین هستند ، آیا سرپرستان دارای ابزارهای لازم برای حفاظت از کودکان در برابر آزار آنلاین و خشونت جنسیتی آنلاین هستند ؟

*نقاط گذار کلیدی ( آمادگی برای مدرسه ، تکمیل مدرسه ابتدایی و رفتن به دبیرستان ، تکمیل دبیرستان و رفتن به دانشگاه ) چگونه تحت تاثیر همه گیری و واکنش ها نسبت به آن قرار می گیرد ؟

*معلمان و مقامات آموزشی چقدر آمادگی دارند تا خود را با رویکردهای مختلف اجرایی و آموزشی تطبیق دهند ؟ آیا آن ها می توانند و آماده اند اقدامات لازم پیش گیری و کنترل عفونت را اجرا کنند ؟

*ایا خطرات مربوط به حفاظت درباره کودکانی که مدرسه نمی روند ، مثلا خطر خشونت خانگی و بهره کسی جسی علیه دختران و پسران وجود دارد ؟

*آیا تعطیلی مدارس باعث آسیب به سایر خدمات پشتیبانی مدارس مثل فعالیت های سلامت و بهداشت و تغذیه مدارس می شود ؟

*پیامدهای اجتماعی ، اقتصادی و رفاهی عدم شرکت کودکان در مدارس چیست ؟

محدودیت های بازگشایی

*توانمندی مدرسه در حفظ فعالیت های ایمن مدرسه برای کاهش خطرات مثلا فاصله گذاری اجتماعی ( یعنی اندازه کلاس در مقایسه با تعداد دانش آموزان ) و نیز امکانات و روش های مربوط به اب ، فاضلاب و بهداشت چقدر است ؟

*سطح تماس بین جمعیت مدرسه و گروه های دارای ریسک مثل سالمندان و دارندگان بیماری زمینه ای چقدر است ؟ اگر تماس زیاد است آیا اقدامات حفاظتی کافی می توان انجام داد ؟

*افراد چگونه به مدرسه رفت و آمد می کنند ؟

*عوامل خطر اجتماع محور در ارتباط با عوامل سرایت پذیری ، سلامت عمومی و توانمندی های بهداستی ، تراکم جمعیت و الزام فاصله گذاری اجتماعی و روش های مناسب بهداشتی کدام است ؟

تجزیه و تحلیل هزینه – فرصت های مختص هر منطقه ، اولویت گذاری بازگشایی مدارس ( یا بخش هایی از مدارس ) را امکان پذیر می کند . اولویت گذاری اقدامات کاهش خظر در مدارس و جوامع ، و اولویت گذاری مناطقی که برای یادگیری از راه دور باید بر آن ها تمرکز کرد .

مدارس چگونه باید بازگشایی شوند ؟

وقتی مدارس منتخب برای بازگشایی مشخص شدند ، شش بعد کلیدی برای ارزیابی سطح آمادگی و شکل دادن به برنامه ریزی باید مورد توجه قرار گیرند : سیاست گذاری ، تامین اعتبار ، اقدامات ایمنی بخش ، یادگیری ، دسترسی به در حاشیه ماندگان و مراقبت های سلامت .

ملاحظات سیاستی و الزامات مالی در کنار هم محیطی را فراهم می کند که برای پشتیبانی از ابعاد دیگر لازم است .

تطابق داشتن تصمیمات با شرایط زمینه ای ، برای پاسخ به نیازها و موقعیت های محلی ، به ویژه در زمینه هایی که محرومیت های گوناگونی وجود دارد ( مانند مناطق پرجمعیت ، شرایط کم آبی ، درگیری و غیره ) بسیار ضروری خواهد بود .

تجزیه و تحلیل باید در مقابله با شرایط قبل از همه گیری انجام شود ، لا در نظر داشتن هر دو محدودیت موجود برای مناطق کم برخوردار و اهداف تعیین شده جهت بهبود وضعیت آموزش و یادگیری ، پاسخ نهایی باید عاملی موثر برای بهبود نتایج یادگیری ، افزایش دسترسی عادلانه به آموزش و تقویت سلامت ، ایمنی و محافظت از کودکان باشد .

( 1 )

منبع : مرکز پژوهش های استراتژیک ریاست جمهوری

گروه گزارش/

همان گونه که پیش تر نیز آمد ( این جا ) ؛ نشست علمی - تخصصی با عنوان « اقدامات برجسته نظام آموزشی فنلاند در آموزش از راه دور در دوران کرونا و کاربردهای آن در نظام آموزشی جمهوری اسلامی ایران» با ارائه دکتر اسماعیل عظیمی عضو هیئت‌علمی دانشگاه تربیت‌ مدرس در پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش برگزار گردید .

« صدای معلم » در جهت توسعه دانش و شناخت در مورد آموزش و پرورش تطبیقی این مباحث را مطرح  پی گیری می کند .

مسئولان آموزش اسکاتلند امکان بهبود فاصله‌گذاری فیزیکی، در صورت بازگشایی مدرسه‌ها در فضای باز و بیرون از ساختمان‌ها را بررسی می‌کنند.

کارشناسان فعّال در زمینه‌ی‌ی آموزش در فضای باز، بر این باورند که وضعیّت کنونی، مادران، پدران و آموزگاران را به‌سوی پذیرش سودمندی‌های آموزش در طبیعت می‌تواند ببَرد. این متخصصان می‌گویند: آموزش در فضای باز، الگویِ خوبی برای بازگشایی مدرسه‌ها برای رعایت بهتر فاصله‌ی فیزیکی می‌تواند باشد.

«نیکولا اِستوریون»[۱]، نخست‌وزیر اسکاتلند گفته است بازگشایی مدرسه‌ها تا ماه آگوست (۱۰ مرداد تا ۱۰ شهریور) شدنی نیست. با این همه، خبرنگار «گاردین» آگاه شده است که مسئولان محلی در حال بررسی امکان بهینه‌شدن فاصله‌گذاری فیزیکی در صورت بازگشایی مدرسه‌ها در فضای باز هستند.

«ماری تاد»[۲]، وزیر کودکان اسکاتلند، به گاردین گفت: «شمار مؤسسه‌های آموزشیِ اسکاتلند که همه یا بخشی از برنامه‌ی آموزش را در فضای باز برگزار می‌کنند، رو به افزایش است. هنگام بازگشایی کودکستان‌ها، مرکزهای نگه‌داری کودکان و مدرسه‌ها، با به‌کارگیری چنین الگویی سبب افزایش امکان اجرایی‌شدن فاصله‌گذاری فیزیکی و کاهش احتمال سرایت بیماری می‌شود. آن دسته از کودکستان‌ها که پیش از این، چنین برنامه‌ای داشته‌اند، با روش فراهم کردن نیازهای کودکان در فضای باز در طول روز، آشنایی دارند. دیگر مرکزها نیز در پی یافتن روشی برای هماهنگ کردن فعالیّت‌های‌شان با وضعیّت جدید و گذراندن مدّت بیش‌تری در باغ‌ها و زمین‌های بازی هستند.»

یادگیری در فضای باز بخشی از برنامه‌ی آموزش و پرورش اسکاتلند با نام «آموزش برای تعالی»[۳] است. بسیاری از مسئولان محلی قصد دارند شمار چنین مرکزهایی را در حوزه‌ی خود افزایش دهند تا تعهد دولت بر پایه افزایش نزدیک به دو برابری مرکزهای نگه‌داری با کمک هزینه دولتی، رخ دهد.

آموزشگران و خط‌مشی‌گذاران اسکاتلندی بر پایه‌ی شواهد بی‌شمارِ تأثیر مثبت و فزاینده‌ی یادگیری در فضای باز بر بسیاری از توانمندی‌های کودک مانند بینایی، ارزیابی خطرپذیری و تاب‌آوری، چنین رویکردی را برگزیده‌اند. اکنون این کارشناسان بر این باورند که تجربه‌ی آن‌ها الگویی برای بازگشایی مدرسه‌ها می‌تواند فراهم کند.

از آغاز قرنطینه‌ی همگانی، شماری از کودکستان‌های فضای باز در سراسر اسکاتلند، از فرزندان کارکنان خدمات بنیادی در رویارویی با همه‌گیری بیماری کووید ۱۹، نگه‌داری می‌کنند.

«زو اِسلیس»[۴]، مدیر یکی از این کودکستان‌ها[۵] به خبرنگار گاردین گفت: «با دسترسی به طبیعت، به اسباب‌بازی نیاز چندانی ندارید. این یعنی سطح‌های کم‌تری امکان انتقال ویروس دارند. قلم‌موی رنگ‌آمیزی، مدادشمعی و چسبِ ماتیکی شخصی هر کودک درون یک کیف گذاشته شده است و به او داده می‌شود. سپس از کودکان خواسته می‌شود، پراکنده شوند و جداگانه فعالیّت‌های‌شان را انجام دهند.»

«کامِرون اِسپِراگ»، سرپرست آموزش یکی دیگر از این مراکز نگه‌داری کودکان[۶] می‌گوید: «کنترل سرایت بیماری در بیرون ساختمان و در فضای آزاد همیشه آسان‌تر است. هرگز در کودکستان ما سابقه نداشته است که پس از دچار شدن یک کودک به آبله‌مرغان، یک‌سوم کودکان بیمار شوند و آموزشگاه نیایند.»

اِسپِراگ افزود: «فاصله‌گذاری فیزیکی در فضای باز به شکل طبیعی‌تری ممکن می‌شود تا در فضای بسته. تا کنون، وضعیّت آب‌وهوا به سود ما بوده است و کودکان آزادانه در فضای بیرون توانستند بازی کنند. میان‌وعده و ناهار به شکل لقمه، بسته‌بندی شدند تا به گردهم آمدن و تکرار شستن دست‌ها نیاز نباشد.

این شکلی است که تا کنون آموزش در فضای باز دنبال شده است. با این همه، موضوع فراتر از کنترل سرایت بیماری است. با خلاقانه اندیشیدن، بسیاری موضوع‌ها را در فضای باز می‌توان آموزش داد. آموزگاران برای پیدا کردن روش مناسب آموزش در فضای باز به پشتیبانی نیاز دارند.»

«کِنی فورسایت»[۷] مدیر ارشد اجرایی این مرکزهای نگه‌داری کودکان در منطقه‌ی «هایلند»[۸] می‌گوید، این روش، پاسخ مناسبی برای رویارویی با چالش‌های پیش روی آموزش به‌سبب همه‌گیری بیماری کووید ۱۹ می‌تواند باشد.

«اگر مرکز نگه‌داری کودک در یک ساختمان با فضای بسته باشد، سازمان‌های مسئول، ظرفیت آن را بر پایه‌ی معیار «شمار کودکان در مساحت مشخص» تعریف می‌کنند. ضرورت اجرای فاصله‌گذاری فیزیکی سبب می‌شود شمار کودکان کم‌تری پس از بازگشایی در چنین مرکزهایی پذیرش شوند. مدیریت و کنترل ریسک سرایت بیماری در فضای باز آسان‌تر است. پس مرکزهای فضای باز، به‌ویژه در این فصل سال، انتخاب بهتری هستند. مشکل اصلی این است که شمار این مرکزها در سراسر کشور کافی نیست.»

فورسایت برآورد می‌کند کم‌تر از یک درصد از کودکانِ گروه سنی کودکستانی در مرکزهای فضای باز، تمام‌وقت نگه‌داری می‌شوند.

با این همه، کارشناسان تأکید می‌کنند آموزش در فضای باز کاری تخصصی است و به آموزش و تجربه‌ی حرفه‌ای نیاز دارد. مدرسه‌های عادی (با مساحت فضای باز گوناگون از کم تا زیاد) را بی‌درنگ و با شتاب‌زدگی با چنین روش آموزشی نمی‌توان هماهنگ کرد.

فورسایت می‌گوید: «بسیار دور از انتظار و چالش‌برانگیز است که از مدرسه‌های دولتی بخواهیم با شتاب به روشی برای آموزش تمام‌وقت در فضای باز برسند. با این همه، اگر همه‌ی مدرسه‌ها به سودمندی آموزش در فضای باز پی ببرند، پیامد ارزشمندی برای کشور خواهد بود.»

پی‌نوشت:

گروه اخبار/

بی بی سی فارسی گزارش داد :

با کاهش محدودیت های مرتبط با شیوع کرونا در فرانسه، حضور در سر کلاس در مدارس از دوشنبه برای دانش آموزان زیر پانزده سال اجباری اعلام شده است.

فقط دبیرستان هایی که سه سال آخر آموزش متوسطه را در بر می‌گیرند از این دستورالعمل دولتی مستثنی شده‌اند.

در هفته‌های اخیر مدارس برای خانواده‌هایی که مایل به فرستادن فرزندان خود بودند به صورت داوطلبانه باز شده بود.

پایان پیام/

بحث آموزش جنسی در مدارس غربی برای کشورهایی با زمینه فرهنگی متفاوت مانند ایران  همیشه بحث برانگیز بوده است.  اما تصوری که ما از  آموزش جنسی داریم با آنچه واقعا در این مدارس اتفاق می افتد تفاوت دارد. این تصور غلط برای بسیاری  وجود دارد که  آموزش  جنسی در مدارس به معنی آموزش انواع رابطه جنسی به کودکان و تشویق آنان به انجام آن است.

در این متن و برای روشن تر شدن موضوع،  سرفصل دروس آموزش جنسی در کانادا را عینا ترجمه می کنم .

قبل از توضیح در مورد محتوای درسی چند مورد را روشن کنم:

 اول- در متن، به کمک گرفتن از رهبران درسی برای مشاوره اشاره شده. منظور استفاده از مشاوره کشیش، خاخام یا هر مرجع مذهبی دیگر توسط دانش آموزانی است که به مسایل مذهبی اعتقاد دارند. این مراجع مذهبی در کانادا  دوره های مشاوره خانواده و روانشناسی  دیده اند و بنابراین صلاحیت کمک حرفه ای به جامعه را دارند.

دوم- محتوای درسی زیر را با دانستن این پیش زمینه ذهنی بخوانید که تصمیم گیری در مورد آن ( به شهادت یکی از استادان خودم که یکی از محققین مرتبط با تهیه محتوای درسی بوده) نه بر اساس خطوط قرمز اجتماعی یا تابوهای مذهبی، بلکه بر اساس آمارگیری از واقعیات جامعه انجام شده. داده هایی که نشان از وجود رابطه زیر سن قانونی و عدم آگاهی دانش آموزان از قوانین، نتایج، و خطرات رابطه جنسی زیر سن بلوغ و نیاز به آشنایی با بحران دوران بلوغ دارد. بنابراین، هدف آموزش سکوت یا انکار به دلیل تابوهای اجتماعی نیست، بلکه دیدن واقعیات بر اساس روش علمی و جلوگیری از تکرارو یا حل مشکلات موجود است.

سوم- حاصل نبود دانش کافی در مورد بحث رضایت، ممنوعیت رابطه جنسی بین دو کودک، ممنوعیت رابطه جنسی بزرگسال با کودک، و چگونگی رجوع به مرجع قابل اعتماد در ایران همیشه باعث اتفاقات تلخی شده. از رواج رابطه جنسی در مدارس پسرانه برای سو استفاده، تحقیر و یا آزار یک دانش آموز تا سو استفاده جنسی از عده ای از دانش آموزان  توسط معاون مدرسه و یا مواردی مثل فرار رومینا اشرفی با یک مرد بزرگسال به دلیل عدم آگاهی هر دو نفر از غیر قانونی بودن رابطه بین کودک و بزرگسال نشانی بر نیاز فرزندان ما به آگاهی در مورد حقوق خود و قوانین رابطه جنسی است.

چهارم- در قوانین کانادا، حداقل سن رابطه جنسی همراه با رضایت ۱۶ سال است و رابطه فرد بالای این سن با فرد زیر این سن تجاوز محسوب می شود. رابطه جنسی کودکان با هم مجازات قانونی ندارد اما به محض اطلاع از این موارد با خانواده، معلمان، مشاور مدرسه، روانشناس و مسئولین مدرسه و طی جلسات مدارم تلاش  خواهد شد تا این رفتار تصحیح و از تکرار آن جلوگیری شود.

پنجم- آموزش چگونگی به وجود آمدن بچه و بهداشت بلوغ در بعضی مدارس تهران و با دعوت از یک پزشک و یا روانشناس رواج پیدا کرده و بنابراین ایران هم به شکل غیر رسمی کمابیش با این آموزش آشناست.

ششم-  بحث آشنایی با گرایشات جنسی در ایران و کانادا دو مسیر بسیار متفاوت را می پیماید. در ایران، وجود گرایشات جنسی جز دگرجنس گرایی به طور کلی در تضاد با مذهب شناخته شده و انکار می شود. در کانادا، و با استناد به تحقیقات علمی، تکثر گرایشات جنسی به عنوان یک واقعیت «غیر قابل تغییر و غیر قابل درمان» شناخته می شود و از آنجا که فشار روانی افراد با گرایشاتی جز دگرجنس گرایی در دوره بحران بلوغ باعث مشکلات روحی شدید شده و نرخ افسردگی و خودکشی  در این افراد را بسیار بالا می برد، آشنایی با واقعیت گرایش جنسی، پذیرش آن، و چگونگی قبول این افراد در جامعه  به دروس کانادا اضافه شده است.

لذا قضاوت در مورد وجود این مطالب درسی در کانادا  با معیارهای مذهبی در ایران ممکن نیست و آگاه سازی در این مورد به معنی رواج آن نیست زیرا که گرایش جنسی بر اساس شنیده ها و یا تبلیغ تغییر نخواهد کرد.

 هفتم- موضوع آموزش جنسی به عنوان یکی از سرفصلهای درس آموزش جسمانی و بهداشت ارایه شده و درس جداگانه نمی باشد .
هشتم- اعتراض و نگرانی بعضی خانواده های سنتی و مذهبی( به خصوص مسلمانان) در کانادا در مورد درس  آموزش جنسی باعث شد تا دولت در نهایت عدم حضور در کلاس به  شکل انتخابی را بپذیرد. لذا در روز تدریس این محتوا، معلم از دانش آموزانی که والدین آنها اجازه شرکت در این کلاس را نداده اند می خواهد تا خارج از کلاس منتظر بمانند.

نهم-  تدریس همه یا حذف بخشی از این مطالب به عهده معلم است. امکان جداسازی روز تدریس بر اساس جنسیت دانش آموز یا گروهبندی جداگانه دختران و پسران برای معلم هم وجود دارد.
دهم- آموزش در چنین مواردی به شکل بحث، تحقیق، گفت و گو و نتیجه گیری در کلاس شکل می گیرد و معمولا چیزی به شکل تدریس سنتی و معلم متکلم وحده وجود ندارد.

مثالهایی از این روش گفت و گو در کلاس در لینک انتهای مطلب آمده است. ( 1 )

سر فصل محتوای دروس آموزش جنسی در استان اونتاریو بر اساس سال تحصیل:

سال اول دبستان:  آشنایی با قسمتهای مختلف بدن، نام صحیح آنها و بهداشت قسمتهای مختلف بدن. به دانش آموزان در مورد این که چه کسانی اجازه دارند به بدن آنها دست بزنند آموزش داده می شود. آنها یاد می گیرند در صورتی که کسی به بخش های خصوصی بدن آنها دست زد باید به چه کسانی گزارش بدهند.
 
سال دوم دبستان: در مورد مراحل رشد و درارتباط با بحث رضایت توضیح داده می شود. اگر کسی لمس نامناسب داشت چطور با آن برخورد کنند و با چه کسانی باید در این مورد صحبت کنند.

سال سوم دبستان: معرفی قسمتهای مختلف بدن
 
سال چهارم دبستان: آشنایی با اجزای بدن، تاثیرات فیزیکی، عاطفی و اجتماعی بلوغ بر انسان، بهداشت دوره بلوغ، امنیت و خطرات فضای مجازی و کاهش ریسک خطر از طریق تصمیم گیری های صحیح، سال پنجم دبستان: معرفی دستگاه تولید مثل و تغییرات آن پس از بلوغ، ربط این تغییرات به تولید مثل انسان. گرایشهای جنسی (شامل خودآگاهی، پذیرش دیگران، محیط اجتماعی، نظر کسانی که برای دانش آموزان مهمند، تاثیر نگاه همراه با استریوتایپ، آشنایی با ضعفها و تواناییها، هویت فرهنگی، حمایت، تصویر بدن، بهداشت ذهنی و..) ، تغییرات عاطفی و استرس در دوران بلوغ، توانایی برخورد با تهدید یا خطر، چگونگی کمک به دیگران در صورت نیاز و خطر
                        
سال ششم: تاثیر مخرب دیدن صحنه های جنسی در مدیا شامل پورنوگرافی روی دانش آموزان (با این توضیح به دانش آموزان که به بدفهمی و یا کج فهمی رابطه منتهی می شود، نرمهای جنسیتی مضر را تشویق می کند، تصویر بدنی غیر واقعی را تبلیغ می کند و...)، کنار آمدن با تغییرات بدن در دوره بلوغ و بالابردن اعتماد به نفس، تعریف گرایشهای جنسی، کلیشه های جنسی( مثلا همه دخترها باید آشپزی بدانند، همه پسرها باید آشغال را بیرون بگذارند) و تاثیرات مخرب استریوتایپ روی جامعه در مواردی مثل همجنس گرا هراسی.

سال هفتم: اهمیت به تاخیر انداختن هر نوع رابطه جنسی برای نوجوانان، دلیل این که چرا نباید نوجوانان درگیر روابط جنسی زودهنگام شوند، مفهوم رضایت و سن قانونی رضایت برای رابطه جنسی، چگونگی بیان رضایت، نیاز به گفت و گوی شفاف در مورد رضایت در یک رابطه سالم  و عاشقانه، بیماریهای مقاربتی، خطرات و جلوگیری از بارداری زودهنگام و توصیه به تعویق انداختن رابطه جنسی تا بلوغ کامل، بهداشت رابطه جنسی و تغییرات در رابطه با تغییرات در بلوغ فیزیکی و روانی

سال هشتم: بحث روی عواملی موثر بر تصمیم گیری برای فعالیتهای جنسی (فکر کردن برای دلایل صبر کردن، انتخاب تاخیر، گذاشتن محدودیت های شخصی، در نظر گرفتن آمادگی، فشار دوستان، تمایل، کنجکاوی، مفهوم شخصی، هشیاری و آگاهی در مورد پذیرش هویت و گرایش جنسی، شناخت ناتوانایی های فیزیکی یا شناختی، سن قانونی، خطرات پدر و مادر شدن در سن نوجوانی، خطرات بیماریهای قابل انتقال در روابط جنسی، خطرات استفاده از الکل و مواد مخدر در حین رابطه جنسی (مثل تجاوز در ناهشیاری)، ارزشهای شخصی و خانوادگی، شناخت منابع حمایت بهداشت جنسی(دکتر، پرستار، معلم، مشاور، رهبران مذهبی، بزرگسال قابل اعتماد مثل پدر و مادر، وبسایتهای مرجع برای کمک،..). هویت جنسی(زن، مرد، دوجنسیتی، ترنسجندر)، ابراز هویت جنسی، گرایش جنسی( دگرجنس گرا، همجنس گرا، دوجنس گرا،  ..)   و کمک به درک مفهوم مثبت از خویشتن. داشتن رابطه سالم و مشکلات و خطرات یک رابطه ( فشار روحی بعد از پایان یک رابطه، آزار جنسی، خشونت در رابطه و..)

سال نهم: روشهای جلوگیری از بارداری ناخواسته و بیماریهای مقاربتی، شامل ایدز، منابع اطلاعات و معرفی مراکز حمایتی. هویت جنسی و گرایش جنسی، منابع و مراکز حمایتی. استفاده از اطلاعات در مورد بهداشت و امنیت جنسی برای ایجاد یک درک عمیق در مورد مفهوم رضایت و محدودیتهای جنسی و مهارتهای تصمیم گیری در مورد جنسیت و بهداشت آن

سال دهم: عوامل موثر در تصمیم گیری روی رفتار جنسی (ارزش های شخصی، احترام به محدودیتهای قراردادی دیگران، انتظارات دوستان و خانواده، علایق فیزیکی و عاطفی،پیامهای مدیا، افسانه ها و نرمهای رابطه جنسی و رابطه امن،…)، بدفهمی های رایج در مورد مسایل جنسی در فرهنگ ما و مشکلاتی که برای مردم بوجود می آورد.

سال یازدهم: عوامل موثر در بهداشت جنسی و تولید مثل (محیط زیست، ژنتیک، معلولیت، هورمون، تغذیه، مواد مخدر، بیماری)، اندازه گیری بهداشت و حمایت( آزمایش های مختلف مثل پاپ اسمیر. چک آپ پزشکی، مدیریت استرس، آزمایش ژنتیک،..)

سال دوازدهم : درک گامهای ایجاد یک رابطه ، مهارتها و استراتژیهای حفظ رابطه رضایت بخش( ارتباط، مهارتهای کنار آمدن، استراتژیهای حل اختلاف،…)، مقابله با خشونت، آزار و سو استفاده جنسی و معرفی منابع حمایت و اطلاعات برای مقابله با آنها.

به طور خلاصه، در آموزش جنسی  کشور کانادا علاوه بر بهداشت بلوغ تلاش می شود تا به دانش آموزان بیاموزند که چرا داشتن رابطه جنسی زودهنگام از نظر جنسی و روانی خطرناک است و چرا قانونی نیست .

( 1 )

محتوای کامل دروس  را می توانید در لینکهای زیر مطالعه کنید:

http://www.edu.gov.on.ca/eng/curriculum/elementary/2019-health-physical-education-grades-1to8.pdf
http://www.edu.gov.on.ca/eng/curriculum/secondary/health9to12.pdf

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه اخبار/

خبرگزاری جمهور ( کابل ) نوشت :

" رییس جمهور غنی در یک فرمان جدید خانم رنگینه حمیدی را به عنوان سرپرست و نامزد وزیر معارف مقرر کرده است.

اداره امور ریاست جمهوری با نشر اعلامیه‌ای در صفحه فیسبوک خود گفته که بر بنیاد دو فرمان جداگانه رییس جمهور غنی خانم رنگینه حمیدی به عنوان نامزد وزیر و سرپرست وزارت معارف گماشته شده است.

در اعلامیه گفته شده که خانم حمیدی به زودی از طریق وزارت دولت در امور پارلمانی برای کسب رای اعتماد به مجلس نمایندگان معرفی خواهد شد.

گفتنی است که پیش از این ، میرویس بلخی به عنون سرپرست وزارت معارف کار می‌کرد. آقای بلخی از پرتلاش ترین وزرای کابینه حکومت وحدت ملی به حساب می‌رفت. "

وزارت آموزش و پرورش در افغانستان به عنوان « وزارت معارف» شناخته می‌شود.
.
رنگینه حمیدی تحصیلات عالیه خود را در آمریکا سپری کرده است و پس از سقوط طالبان توسط آمریکا، به افغانستان بازگشت و و در زمینه زنان و مسائل آموزشی فعالیت کرده است. او متولد قندهار است.

پایان پیام/

گروه اخبار/

همان گونه که در گزارش پیشین آمد ( این جا ) ؛ دولت بریتانیا دستور داده تا از اول ژوئن کلاس اول و کلاس ششم دوره ابتدایی و همچنین پیش دبستانی بازگشایی شود .

این خبر حاکی است سایر مدارس انگلستان از جمله دبیرستان و سال‌های پیش از دانشگاه قرار است از ۱۵ ژوئن باز شوند. سایر مناطق بریتانیا تصمیم متفاوتی گرفته اند.

به گفته صدراعظم آلمان مدارس در این کشور  از تاریخ ۴ ماه مه مرحله به مرحله بازگشایی خواهند شد و شروع کار کلاس با دوره پایانی دانش آموزانی است که قرار است امتحان آخر دبیرستانی را بدهند و یا وارد دوره جدید تحصیلی شوند. قرار است  تا ۲۹ آوریل برنامه‌ای برای چگونگی از سرگیری کلاس‌ها با رعایت اقدامات ویژه بهداشتی و ایمنی از سوی وزیران آموزش و فرهنگ ایالت‌ها تهیه شود.

در این راستا ، ۲۰۰۰ استاد آلمانی  نامه ای سرگشاده برای برگزاری کلاس های حضوری نوشته اند . ( این جا )

« سیدحسین رضوی » در مطلبی در کانال شخصی خود با عنوان : " بازگشایی مدارس فنلاند به روش کنترل شده از تاریخ چهاردهم (۱۴) ماه مه " می نویسد :

" محدودیت های اعمال شده در رابطه با مدارس برداشته می شود و با روش کنترل شده و مرحله ای  باز می شوند. بازگشایی مرحله ای مدارس به این صورت است که در مرحله اول مدارس ابتدایی و مهد کودک ها باز می شوند و تصمیم برای بازگشایی مدارس راهنمایی به بعد موکول می شود.

در مدارس برنامه درسی متفاوتی اجرا خواهد شد تا ریسک شیوع بیماری کمتر شود. به عنوان نمونه کلاس های درسی در ساعت های متفاوت روز برگزار می شود، کلاس های پایین تر در نوبت صبح و کلاس های بالاتر در نوبت ظهر، در مدرسه حضور می یابند. بهداشت فردی و شست و شوی دستها به دقت رعایت خواهد شد.

لی آندرسونین ( Li Anderssonin ) وزیر آموزش و پرورش اعلام کرد، از نظر مسئولین سلامتی و بهداشت، باز کردن مدارس به این روش، برای امنیت دانش آموزان و کادر آموزشی خوب است و کم خطر است. در مدرسه کماکان می بایست از تماس فیزیکی خودداری کرد و تعداد دانش آموزان نسبت به فضای آموزشی کمتر از سابق خواهد بود. برای افزایش فضای آموزشی، از جاهای خالی در مدرسه استفاده خواهد شد.

کادر آموزشی و معلمین بین مدارس رفت و آمد نخواهند کرد و تنها در یک مدرسه حضور خواهند داشت. دانش آموزان هر کلاس تنها با همکلاسی های خود برای صرف غذا خواهند رفت.

نظرات متخصصان وزارت بهداشت و رفاه و همچنین وزارت امور اجتماعی و بهداشت در تصمیم گیری دولت موثر بوده است. بررسی های موجود نشان می دهند ریسک شیوع بیماری از طریق کودکان بسیار کم و جزئی است. "

پایان پیام/

آن پسر شش یا هفت سال بیشتر نداشت. مانند پروانه گِردِ ماشینم در خیابان آزادی، چهار راه بعد از دانشگاه شریف‌ می‌چرخید. یادم نیست آدامس داشت یا چیز دیگری. چهره کودکانه، تمیز و جذابی داشت. تا چراغ سبز شود چند کلمه با او حرف زدم. او گفت مدرسه نمی‌رود. چند بار تصمیم گرفتم سوار ماشینم کنم و ببرم خانه و بشود فرزندم. اما نمی‌شد. شاید از آن بچه‌های کاری بود که پدر و مادرش منتظرش بودند. چراغ سبز شد. آن سوی چراغ پارک کردم. پیاده شدم. چند دقیقه از دور نگاهش کردم. از دلم خون می‌چکید، اما کاری از من ساخته نبود‌. یک کودک، در میان انبوه دود و صدا در  گرما و سرما و خطر چه می‌کرد؟
یادم آمد که من هم کودک که بودم کار می کردم!

کاری در دل طبیعت و لذت‌بخش و خودمختار بودم. در مرتعی که موقع بریدن علف، بوی علف مستم می‌کرد و من فقط دور علفها چرخ می‌خوردم و صدای قیژ قیژ بریدن را گوش، یا هنگام دِروی گندم خوشه‌چین بودم و هر از چندی خوشه‌ها را در کف دست فشار می دادم و فوت می‌کردم تا پره کاه و تیزیهای لبه خوشه (دازه) از گندم جدا بشود و گندمها را در دهانم می‌گذاشتم و می خوردم. شیرینِ شیرین بود. یا وقتی رمه گوسفند برای دوشیده شدن ساعت ده صبح باز‌می‌گشت من و مصطفی پشت پدر و عمویم قرار می‌گرفتیم و به اصطلاح بره‌زنی می‌کردیم.  یعنی جلوی راه گوسفند بعدی را سد می‌کردیم تا گوسفند قبلی را بدوشند. مزد ما هم کف شیر تازه‌ای بود که در مرس (Mors ) در بالای شیر دوشیده شده قرار می‌گرفت. پس از آنکه گله‌ها می‌رفتند، منو مصطفی می‌رفتیم پیِ بازی. پاتوق ما هم پشت خانه مادر بزرگ بود. جایی که لحظه‌ای صدای وز وز زنبورهای عسل و پرندگان قطع نمی‌شد. غروب هم گاهی می‌رفتیم گوساله‌ها را از مرتع (چاک) می‌آوردیم تا مادرشان کمتر منتظر بماند. در بین راه هم گاهی آلوچه‌ها را روی درخت می‌خوردیم. ما هم کودک که بودیم هزار کار می‌کردیم، اما روحمان آزاد بود و چند محله نیز حیاط ما بود بدون هیچ دیواری و با امنیت کامل.

کار ما با کار کودکان کار قابل مقایسه نیست. ما کودک کار نبودیم. کودکی بودیم که گاهی کارهایی می‌کردیم، آن هم بدلخواه.
کودکان کار در شهرهای بزرگ خیلی سختی می‌کشند. نمی‌دانم آنها به چه کسانی سپرده می‌شوند. آیا شبها به هنگام خواب از امنیت لازم برخودار هستند یا نه؟ آیا غذای کافی می‌خورند؟ آیا بچه‌هایی هستند که ممکن است دزدیده شده باشند؟ یا .... 

دولت ایران برای این کودکان بی‌دفاع کار تاکنون چه برنامه‌‌ریزی کرده است؟ به نظر کودکان کار در کشور ما وضعیتی به مراتب بدتر از وضعیت کودکان جنگ در کشورهای دیگر دارند. چون صدایشان به گوش کسی نمی‌رسد. مظلومِ مظلومِ مظلوم هستند.

کانال دکتر خدیجه گلین مقدم