گروه گزارش/

به تازگی در خبری که منتشر شد ( این جا ) ؛ دولت بریتانیا دستور داده تا از اول ژوئن کلاس اول و کلاس ششم دوره ابتدایی و همچنین پیش دبستانی بازگشایی شود .

این خبر حاکی است سایر مدارس انگلستان از جمله دبیرستان و سال‌های پیش از دانشگاه قرار است از ۱۵ ژوئن باز شوند. سایر مناطق بریتانیا تصمیم متفاوتی گرفته اند.

شرایط تعیین شده برای فعالیت مدارس ابتدایی از سوی مقامات ذی صلاح چنین اعلام شده است :

  *  در کلاس‌های درس نباید بیشتر از ۱۵ دانش‌آموز باشد و تمام مدت باید جدا از هم باشند.

  *  از دانش‌آموزان خواسته شده که در صورت امکان از یکدیگر دو متر فاصله بگیرند اما رعایت این مساله در میان کودکان کوچک‌تر مشکل‌تر است.

  *  به طور متناوب از دانش آموزان خواسته شود که دست‌هایشان را برای ۲۰ دقیقه بشویند .

  *  زنگ تفریح ها و ساعات کاری و شروع و پایان متفاوت برای جلوگیری از تجمع دانش‌آموزان

  *  استفاده کمتر از وسایل بازی و وسایل کمک درسی

 *   مادر و پدرها نباید در مقابل در مدارس و یا در محوطه بازی جمع شوند .

  *  مادر و پدرها و سرپرست کودکان فقط با هماهنگی قبلی می‌توانند وارد مدارس شوند .

  *  اگر عضوی از خانواده کودکان علائم بیماری کووید۱۹ را داشته باشند باید از رفتن به مدرسه خودداری کنند.

دویچه له فارسی در تاریخ 15 آوریل ( فروردین ) سال جاری نوشت : ( این جا )

آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان روز چهارشنبه ۲۷ فروردین (۱۵ آوریل) اعلام کرد که دولت فدرال و نخست‌وزیران ایالت‌ها در باره کاهش گام به گام مقررات محدودیت‌های اجتماعی ناشی از گسترش ویروس کرونا در این کشور به توافق رسیده‌اند.

به گفته صدراعظم آلمان مدارس در این کشور  از تاریخ ۴ ماه مه مرحله به مرحله بازگشایی خواهند شد و شروع کار کلاس با دوره پایانی دانش آموزانی است که قرار است امتحان آخر دبیرستانی را بدهند و یا وارد دوره جدید تحصیلی شوند. قرار است  تا ۲۹ آوریل برنامه‌ای برای چگونگی از سرگیری کلاس‌ها با رعایت اقدامات ویژه بهداشتی و ایمنی از سوی وزیران آموزش و فرهنگ ایالت‌ها تهیه شود.

پیش از کنفرانس روز چهارشنبه، نمایندگان دولت‌ فدرال و ایالت‌ها خواستار هماهنگی برای افتتاح مراکز آموزشی و تنظیم مقررات بهداشتی مدارس شده بودند. اما اتحادیه معلمان آلمان تأکید کرده بود که مدارس به مدت زمان طولانی‌تری برای آغاز کار نیاز دارند.

به گفته مارکوس زودر، نخست‌وزیر ایالت بایرن در این ایالت مدارس به تدریج از ۱۱ ماه مه ، بازگشایی می‌شوند و اولویت با کلاس‌های بالاست.  مهد کودک‌ها و مدارس ابتدایی به جز کلاس چهارم همچنان تعطیل می‌مانند. در سایر ایالت‌ها شروع کار مدارس از ۴ ماه مه خواهد بود. در عین‌حال روسای ایالات آلمان در باره مراحل بعدی در تاریخ ۳۰ آوریل بحث  و گفت گو خواهند کرد. "

در این راستا ، ۲۰۰۰ استاد آلمانی  نامه ای سرگشاده برای برگزاری کلاس های حضوری نوشته اند . ( این جا )

در این نامه سرگشاده آمده است:

همان گونه که مدارس و مهد کودک ها به صورت مرحله ای به شرایط عادی بازگشتند، دانشگاه نیز این ظرفیت را دارد که کلاس های حضوری در آن برگزار شود. علی رغم پیش بینی یک تقویم آموزشی منعطف در چنین کشورهایی که البته با ابلاغ و نطارت بر رعایت دقیق پروتکل بهداشتی همراه است ؛ به نظر می رسد وزارت آموزش و پرورش ایران برنامه ی مشخصی و زمان بندی شده ای برای اجرای همان تقویم آموزشی سابق و معیوب خویش را نیز ندارد و همه چیز را به شبکه شاد و آموزش های مجازی بدون پیش بینی و اجرای زیر ساخت های لازم حواله می کند !

اساتید آلمانی این نگرانی را ابراز کرده اند که ممکن است سه ارزش مهم دانشگاه قربانی تصور و اشتیاق ما برای جهش دیجیتال در یاددهی و یادگیری شود:

* دانش و بینش و نقد و خلاقیت در دیدار و حضور است که رخ می دهد و دانشگاه محل دیدارهاست.

*تحصیل مرحله ای از زندگی جمعی و شبکه سازی اجتماعی است.

*تدریس دانشگاه بر مبنای یک تبادل مهم ، مشارکتی و اعتماد بین افراد شکل می گیرد و به باور متخصصان حضور افراد در کنار هم همچنان بهترین بستر برای این منظور است. "

« صدای معلم » در آخرین گزارش خود نوشت : ( این جا )

هنوز وزارت آموزش و پرورش به گزارش « صدای معلم » با عنوان : " ادامه تعطیلی مدارس و برگزاری امتحانات مدارس به شیوه غیرحضوری غیرمنطقی و بلاموضوع است ! پاسخی نداده است " .( این جا )

در این گزارش آمده بود :

" برنامه وزارت آموزش و پرورش در اختیاری کردن حضور دانش آموزان در مدرسه و اجباری بودن حضور معلمان و سایر کادر مدرسه فاقد تئوری مشخص در حوزه آموزش موثر بوده و نوعی رفع تکلیف به شمار می آید .

همان گونه که سیاست های یک سویه و آمرانه وزارت آموزش و پرورش در نصب و اجرای برنامه شاد مخالف اصول و سیاست " مدرسه محوری " بود استمرار این وضعیت و اداره بخشنامه ای محیط های آموزشی نیز در تداوم مخالفت با اصل مدرسه محوری است .

مطابق آیین نامه اجرایی مدارس ، " شورای مدرسه " با تعامل سایر ارکان آن صلاحیت تصمیم گیری در این موارد را داراست .

همان الزامات و شرایطی را که رئیس اتاق اصناف تهران برای بازگشایی مشاغل پر خطر اعلام کرده است می توان به صورت دقیق تر و عینی تر در مدارس به کار بست .

" مدرسه " محیط زندگی است و دانش آموزان با تمرین مهارت های زندگی و برخورد منطقی با بحران ها باید خود را برای آینده و زندگی در مقیاس وسیع تر در مقام یک " شهروند " خود را آماده کنند .

پرسش « صدای معلم » از وزارت آموزش و پرورش و ستاد ملی مبارزه با کرونا آن است که بر اساس چه مبانی و استدلالی در مورد " مدارس " تصمیم می گیرند ؟

آیا " دیوار مدارس " همواره باید کوتاه باقی بماند ؟

پر رنگ کردن نقش " مدرسه " در راستای اصل " مدرسه محوری "  به همراه در اختیار دادن بودجه و اعتبارات لازم و کافی برای اجرای درست و کامل شیوه نامه های بهداشتی در کنار نظارت علمی و جامع می تواند بهترین تصمیم برای ادامه حیات مدرسه در شرایط کرونایی و تمرین مسئولیت پذیری و حقوق شهروندی باشد ."

این در حالی است که وزیر آموزش و پرورش در نشست اخیر رسانه ای خود با خبرنگاران در پاسخ به پرسش های صدای معلم با صراحت اعلام کرد که : ( این جا )

" قطعا پاسخ گویی سیاست ماست ، منطقی هم هست. وقتی که ابهامی در جامعه شکل بگیرد یک مجموعه ای که به پیشرفت و تحقق اهدافش فکر می کند نمی تواند از ابهامات استقبال نکند.

 اگر در ابهامات باقی بماند ممکن است که پیچیده تر بشود بنابراین سیاست ما این است اگر در جایی موردی تخطی از این سیاست بشود قابل پیگیری است اما وزارت آموزش و پرورش خودش را وزارت پاسخ گو می داند و وظیفه خودش می داند که این کار را انجام بدهد. " فصل تابستان با توجه به این که « آلودگی هوا » به ویژه در شهرهای بزرگ در سطح پایینی قرار دارد و فعالیت ویروس کرونا نیز با رعایت پروتکل های بهداشتی می تواند کنترل شود زمان مناسبی برای بازگشایی مدارس و جبران عقب ماندگی های تحصیلی دانش آموزان است .

مگر می شود در یک و یا چند مورد " شورای مدرسه " صلاحیت و اختیار تصمیم گیری در مورد برگزاری آزمون و چگونگی اجرای آن را داشته باشد اما در سایر موارد حق دخالت و یا تصمیم گیری را نداشته باشد ؟!

این در حالی است که مطابق با " آیین نامه اجرایی مدارس " و نیز اصل " مدرسه محوری " موکد در سند تحول بنیادین ؛ " شورای مدرسه " حق تصمیم گیری در همه ی این موارد را  دارد و نیازی به دخالت های بیرون از مدرسه نیست .

پرسش این است که آیا مدیران و مقامات که خیلی در جریان تحولات و محیط و جو مدارس نیستند ؛ چگونه به خود اجازه می دهند که از صفر تا صد موارد برای مدرسه و ارکان آن تصمیم گیری کنند ؟

چرا این مقامات حاضر نیستند هویت حرفه ای مدرسه و معلمان را به رسمیت بشناسند ؟

چگونه و با کدام معیار می توان تشخیص داد که همیشه حق با این گونه مدیران است ؟ و آن ها اشتباه نمی کنند ؟

« صدای معلم » در پایان گزارش خود آورده بود :

" این رسانه پیش تر در مورد کیفیت آموزش در شبکه شاد پرسش کرد اما پاسخی ارائه نشد .

آیا مسئولان می توانند در مورد " سلامت امتحانات " به صورت غیرحضوری تضمین دهند ؟ این در حالی است که به تازگی مدیرکل دفتر آموزش متوسطه نظری گفته است : ( این جا )

" والدین نباید موجبات تقلب دانش‌آموز را به هنگام آزمون مجازی فراهم کنند، چرا که این رفتار برای آینده جامعه و دانش‌آموزان خطرناک است ! "

« صدای معلم » بار دیگر در راستای مدرسه محوری و تمرکز زدایی از وزارت آموزش و پرورش انتظار دارد تا هویت مدرسه را به رسمیت شناخته و اجازه دهد تا خرد جمعی مدرسه در مورد آینده خود و ذی نفعان تصمیم گیری کند .

نقش این وزارتخانه نیز همچنان باید نظارت با رویکرد اصلاحی باشد . "

علی رغم پیش بینی یک تقویم آموزشی منعطف در چنین کشورهایی که البته با ابلاغ و نطارت بر رعایت دقیق پروتکل بهداشتی همراه است ؛ به نظر می رسد وزارت آموزش و پرورش ایران برنامه ی مشخصی و زمان بندی شده ای برای اجرای همان تقویم آموزشی سابق و معیوب خویش را نیز ندارد و همه چیز را به شبکه شاد و آموزش های مجازی بدون پیش بینی و اجرای زیر ساخت های لازم حواله می کند !

فصل تابستان با توجه به این که « آلودگی هوا » به ویژه در شهرهای بزرگ در سطح پایینی قرار دارد و فعالیت ویروس کرونا نیز با رعایت پروتکل های بهداشتی می تواند کنترل شود زمان مناسبی برای بازگشایی مدارس و جبران عقب ماندگی های تحصیلی دانش آموزان است .

این فرصتی است که برنامه ریزان و تصمیم گیران آموزشی  باید با شجاعت و تدبیر اتخاذ کنند و از چیرگی روزمرگی بر برنامه ریزی آموزشی جلوگیری کنند .

پایان گزارش/

گروه اخبار/

تعدادی از مدارس ابتدایی انگلستان پس از ده هفته تعطیلی با مقررات جدید به روی دانش آموزان باز شده است. این در حالی است که مادر و پدرها همچنان نگران هستند و هنوز میلیون‌ها دانش‌آموز در خانه هستند.

بر اساس دستور دولت بریتانیا از اول ژوئن کلاس اول و کلاس ششم دوره ابتدایی و همچنین پیش دبستانی بازگشایی شده است.

اما همه مدارس باز نشده‌اند و تخمین زده شده که والدین و سرپرستان نزدیک به نیمی از دانش آموزان ابتدایی هم ترجیح داده‌اند که فرزندانشان را به مدرسه نفرستند.

در حال حاضر فرستادن بچه ها به مدرسه اختیاری است.

در مناطق مختلف انگلستان میزان حضور دانش آموزان در مدرسه متفاوت بوده است و در برخی محله‌ها حتی همچنان مدارس تعطیل است.

بنیاد ملی تحقیقات آموزشی بر اساس اطلاعات ۱۲۰۰ مدرسه اعلام کرده است که ۴۶ درصد مادر و پدرها فرزندانشان را به مدرسه نخواهند فرستاد و همچنین احتمالا ۲۵ درصد معلمان و کادر مدارس به دلیل نگرانی از سلامتی خود و خانواده هایشان سر کار نمی‌روند.

متخصصان سلامت کودکان به مادر و پدرها هشدار دادند که مراقب علائم نگرانی و اضطراب کودکانشان از بازگشت به مدرسه پس از این وقفه طولانی باشند.

شرایط تعیین شده برای فعالیت مدارس ابتدایی:

• در کلاس‌های درس نباید بیشتر از ۱۵ دانش‌آموز باشد و تمام مدت باید جدا از هم باشند.
• از دانش‌آموزان خواسته شده که در صورت امکان از یکدیگر دو متر فاصله بگیرند اما رعایت این مساله در میان کودکان کوچک‌تر مشکل‌تر است.
• به طور متناوب از دانش آموزان خواسته شود که دست‌هایشان را برای ۲۰ دقیقه بشویند .
• زنگ تفریح ها و ساعات کاری و شروع و پایان متفاوت برای جلوگیری از تجمع دانش‌آموزان
• استفاده کمتر از وسایل بازی و وسایل کمک درسی
• مادر و پدرها نباید در مقابل در مدارس و یا در محوطه بازی جمع شوند .
• مادر و پدرها و سرپرست کودکان فقط با هماهنگی قبلی می‌توانند وارد مدارس شوند .
• اگر عضوی از خانواده کودکان علائم بیماری کووید۱۹ را داشته باشند باید از رفتن به مدرسه خودداری کنند.

سایر مدارس انگلستان از جمله دبیرستان و سال‌های پیش از دانشگاه قرار است از دو هفته دیگر یعنی ۱۵ ژوئن باز شوند. سایر مناطق بریتانیا تصمیم متفاوتی گرفته اند.

در اسکاتلند مدارس در آغاز ترم پاییز که از ۱۱ اوت شروع می‌شود و فعالیت خود را با محدودیت و ترکیبی از آموزش از راه دور آغاز خواهد کرد.

مدارس در ولز هم از امروز باز نشده است اما در ایرلند شمالی برخی از امتحانات برگزار میشود اما بازگشایی مدارس به اواخر ماه اوت موکول خواهد شد.

بازگشایی مدارس ابتدایی بخشی از برنامه دولت بریتانیا برای کم کردن محدودیت‌ها و تعطیلی های اعمال شده برای مقابله و کنترل شیوع کرونا در این کشور است.

همچنین افراد در گروه های شش نفری می‌توانند پس از نزدیک به سه ماه با هم در فضای باز ، پارک‌ها و حیاط‌های خانه‌ها ملاقات کنند، اما باید دو متر فاصله را رعایت کنند.

• افراد می‌توانند در گروه‌های پنج نفری در فضای باز ورزش کنند.
• مسابقات ورزشی محلی می‌تواند بدون تماشاچی برگزار شود.
• بازارچه های فضای باز و همچنین مراکز فروش و خرید خودرو با رعایت اصول مربوط به مقابله با کرونا می‌توانند فعالیت خود را آغاز کنند.
• بر اساس مقررات جدید، افراد نباید شب را در خانه دیگری بگذرانند مگر اینکه دلیل موجهی مانند کار یا شرکت در مراسم تدفین وجود داشته باشد. اکنون محدودیتی برای خارج شدن از خانه وجود ندارد و هرکسی می‌تواند بدون داشتن "دلیل موجه" از خانه خود خارج شوند.

رئیس انجمن مدیران بهداشت عمومی، که نمایندگی وضعیت و آمار سلامت در شهرداری های محلی است در مصاحبه با روزنامه گاردین هشدار داده است که کاهش محدودیت‌های کرونا در بریتانیا خیلی زود بوده است و "عموم مردم فاصله گیری اجتماعی را مثل قبل رعایت نمی‌کنند."

bbcpersian

 قتل جورج فلوید، شهروند سیاهپوست آمریکایی، به دست پلیسی سفیدپوست، موجب اعتراضات و شورش اجتماعی برحق فراگیری در آمریکا به رفتارهای کثیف نژادپرستانه شده است. با توضیح علّت اصلی وقوع این رخداد، می‌توانیم نوری بر علل رفتارهای نادرستی بیاندازیم که فرهنگی نامیده می‌شوند و در کشورهای مختلف آبشخورهای متفاوتی دارند. این اولین بار نیست که چنین اتّفاقی در آمریکا رخ می‌دهد. سابقه‌ی متعددی در این‌باره وجود دارد که بر مبنای برخی از آن‌ها فیلم‌های درخشانی هم ساخته شده است.

آمریکا  مدتی بعد از کشف این قاره در سال ۱۴۹۰ به دست کریستف کلمب،  تا سال ۱۸۶۵، به طور رسمی و قانونی درگیر برده‌داری بود. در  سال ۱۸۶۰،  آبراهام لینکلن با شعار لغو برده‌داری وارد کارزار انتخابات ریاست جمهوری این کشور شد و به‌دنبال جنگ ۵ ساله میان ایالت‌های شمالی آمریکا به‌رهبری وی و ایالت‌های جنوبیِ مدافع برده‌داری،  برده‌داری سرانجام در سال ۱۸۶۵ با تغییر قانون اساسی رسما لغو شد (فیلم دیدنی لینکلن این دوره‌ تاریخی را به تصویر کشیده است) اما، این اقدام قانونی به معنای پاک شدن کامل ذهن و ضمیر جامعه از رویکردهای نژادپرستانه و رفتارهای مترتّب بر آن نبوده است.

ویژگی فرهنگ اجتماعی یا نهادهای غیررسمی دیرپا بودن آن‌هاست.  
سیطره‌ی نژادگرایی طی حدود سه قرن، موجب شده که پس از لغو قانون برده‌داری و زمینه‌سازی‌های بعدی برای تامین حقوق شهروندی سیاهپوستان از جمله تامین حق رای در انتخابات، همچنان رگه‌هایی از نژادپرستی در این کشور و جاهای دیگر دیده بشود.  این عقبه‌‌ی تاریخی نوعی از فرهنگ اجتماعی یا نهاد غیر رسمی را در گذشته‌ی دور شکل داده که حتی با تغییر قانون اساسی و تلاش‌های افرادی چون مارتین لوترکینگ برای رفع تبعض‌های نژادی و استقرار عدالت قانونی در ورای رنگ پوست، کاملا ریشه‌کن نشده است.
بنابراین، هنوز  هستند افراد سفیدپوستی که سیاهپوستان را بی‌شرمانه به صورت "کاکا سیاهی" می‌بینند که حق سخن گفتن و نفس کشیدن، بدون اجازه‌ی ارباب سفیدپوست را ندارند. از ظهور افرادی چون باراک اوباما و چهره‌های ورزشی و هنری در جایگاه‌های مهم برآشفته می‌شوند (فیلم کتاب سبز (۲۰۰۱۸)  چنین برخوردهایی با پیانیست سیاهپوست مشهور آمریکا، دان شرلی، در سال‌های نیمه‌ی دوم قرن بیستم را به تصویر کشیده است) ؛ طبیعی است اگر این رفتارها پشتوانه‌ی قانونی می‌داشت، به جای کشته شدن هر از چند سال یک‌بار سیاهپوستی، تاریخ همچنان شاهد نسل‌کشی آنان و بهره‌کشی شدید از آنان می‌شد.

به بیانی دیگر، منصفانه این است که میان وقوع قتل‌هایی مانند قتل غیرانسانی و غیراخلاقی جورج فلوید و نظایر او که هیچ پشتوانه‌ی قانونی ندارد و تنها از عقبه‌ی تاریخی و رفتارهای بیمارگونه‌ی نژادپرستانه آب می‌خورد، و فجایعی که به نوعی دارای پشتوانه‌های قانونی است تفاوت قائل شد.
یعنی در جاهایی که چنین فجایعی ریشه‌هایی بلند و قوی در خاک نهاد رسمی یا ساخت قانون و قدرت رسمی دارد، باید به تغییر قانون و قدرت پرداخت تا این فجایع تکرار نشوند. در جاهایی که ساخت قانون و قدرت رسمی مشکل چندانی ندارد باید با ریشه‌یابی روانشناسانه‌ی اجتماعیِ چنین پدیده‌هایی، به تغییر نوع نگرش نژادپرستانه افرادی از دست پلیس قاتل رفت.

در عین حال، دموکراتیزه کردن تولید و توزیع ثروت نیز امر مهمی است. در مقایسه‌ی کشورهای اسکاندیناوی و آمریکا، با شرایط نهادی رسمی کم و بیش مشابه، می‌توان تفاوت‌های مهمی از منظر وقوع چنین فجایعی دید که علّّت آن به مساوات‌گرایی اجتماعی قوی در کشورهای اسکاندیناوی باز می‌گردد.
یعنی دموکراتیزه شدن واقعی تولید و توزیع، و کاهش فاصله طبقاتی، هم  موجب شکل گیری قدرت بازدارندگی اجتماعی در برابر چنین فجایعی می‌شود و هم با  معنادارتر کردن عدالت قانونی،  کم‌رنگ شدن زمینه‌های فرهنگی چنین فجایعی را در پی دارد.
شاید چنین پلیس‌هایی در جامعه‌ای که وجه مشخصه‌ی مهم آن نابرابری زیاد است، دچار عقده‌های مختلف می‌شوند که ناچار از خالی‌کردن آن‌ها روی افراد بی گناه می‌شوند؛ یا ممکن است با اتّکاء به امکان سهل‌گیری نهاد قضایی مبتنی بر قدرت نابرابر دست به فجایع میزنند.

نتیجه این‌که نباید با شبیه‌سازی فاجعه غیر انسانی و به‌شدت قابل محکوم قتل جورج فلوید، به توجیه فجایع غیرانسانی در جاهای دیگر پرداخت که ممکن است علّت وقوع آن‌ها وجود قوانین نادرست باشد. قوانینی که زمینه را برای استمرار کژکاردی‌های فرهنگی بیش‌تر فراهم می‌کند.
در جاهایی که مشکل، نه قانون بلکه عقبه‌ی تاریخی سیطره‌ی مناسبات اجتماعی خاصی است، باید به عدالت قانونی معنای بیش‌تری داد. در جاهایی که مشکل در قانون است، هم باید قانون تغییر کند و هم باید عدالت قانونی از طریق مساوات‌گرایی اجتماعی معنای بیش‌تری یابد.

جامعه شناسی علامه

ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻳﻚ ﻛﻤﭙﺎﻧﯽ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎﻳﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻪ ﺭﺥ ﻛﺸﻴﺪﻥ ﻗﺪﺭﺕ ﺗﻜﻨﻮﻟﻮﮊﯼ ﺧﻮﺩ ، ﺳﻴﻤﯽ ﺑﻪ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﻳﻚﻫﺰﺍﺭﻡ ﺗﺎﺭ ﻣﻮﯼ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﻭﺭ ﻗﺮﻗﺮﻩﺍﯼ ﭘﻴﭽﻴﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻛﻤﭙﺎﻧﯽ ﺭﻗﻴﺒﺶ ﺩﺭ ﮊﺍﭘﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ . ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻌﺪ ﻛﻤﭙﺎﻧﯽ ﮊﺍﭘﻨﯽ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﻴﻢ ﺭﺍ ﭘﺲ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﻛﻪ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﺳﻴﻢ ﺑﻪ ﻓﻮﺍﺻﻞ ﻣﻨﻈﻢ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ!
با این حال ﺁﻧﻬﺎیی ﻛﻪ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ ﺷﻜﻮﻩ ِ ﺗﻤﺪﻥ ﮊﺍﭘﻦ ﺍﺯ ﻗﺪﺭﺕ ﺗﻜﻨﻮﻟﻮﮊﻳﻚ ﺁﻥ ﺑﺮﻣﯽﺧﻴﺰﺩ، ﺩﭼﺎﺭ ﺳﺎﺩﻩﺍﻧﺪﻳﺸﯽ ﻭ ﺳﻄﺤﯽﻧﮕﺮﯼ ﺍﻧﺪ . ﺗﻤﺪﻥ، ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻛﺎﻻﻳﯽ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺒﺎﺩﻟﻪ ﻧﻤﯽﭘﺬﻳﺮﺩ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﻳﻚ ﻣﻠﺖ ‏« ﺗﻮﻟﻴﺪ‏» ﺷﻮﺩ.
نظام حکومتی نقش مهمی در ساخت تمدن یک ملت دارد . ﻣﻮﺍﻗﻊ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﺩﻳﺪ. ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﺎ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻫﻤﻮﻃﻨﺎﻥ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ،آﻥ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﻋﺎﺩﯼ ﻭ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽ ﻭ ﺛﺒﺎﺕ، ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺭا !
حکومت آلوده به فساد و فقرگستر نمی تواند این تمدّن را بسازد !
ﺍگرﺁﻥ ﻃﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﻠﺖﻫﺎ ﺑﺎ ﺧﺮﻳﺪ ﻓن آﻭﺭﯼ ﻣﺘﻤﺪﻥ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ، ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻛﻪ ﺳﻮﺍﺭ ﺑﺮ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻣﺪﻝ ﺧﻮﺩﺭﻭﻫﺎﯼ ژاپنی ﺑﺎ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻓﻨﺎﻭﺭﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﻴد !
ﻗﺪﺭﺕ ﻓن آﻭﺭﯼ ﺧﻴﺮﻩ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﭼﺸﻢ بادامی هایِ ﮊﺍپنی ، ﺑﻪ ﺭﻏﻢ ﻫﻤﻪ ی ﺟﻼﻝ ﻭ ﺷﻜﻮﻫﺶ ، ﯾﮏ ‏« ﻓﺮﻉ ‏» ﻛﻮﭼﻚ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﺗﻤﺪﻧﯽ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻠﺖ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ .‏« اصلِ» ﺍﻳﻦ ﺗﻤﺪﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﻣﻌﻈﻢ ﺍﻳﺎﻟﺖ ﺍﻭﺯﺍﻛﺎ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﻳﺎﻓﺖ ، ﺩﺭ ﻭﻳﺮﺍﻧﻪﻫﺎﯼ ﺩﻟﺨﺮﺍﺵ ﺍﻳﺎﻟﺖ ﻓﻮﮐﻮﺷﻴﻤﺎ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺩﻳﺪ.

ﻭﻗﺘﯽ ﺭﻓﺘﺎﺭﻣﺘﻤﺪّﻧﺎﻧﻪ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻧﯽ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﯽ ﻣﺨﻮﻑﺗﺮﻳﻦ ﺯﻟﺰﻟﻪ ﻗﺮﻥ، ﻣﻨﻈﻢ ﻭ ﺗﻤﻴﺰ ﺩﺭ ﺻﻒ ﺁﺏ ﻣﯽﺍﻳﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﯽﺟﻨﺠﺎﻝ ﻭ ﻫﻴﺎﻫﻮ ﻭ ﻧﺎﺳﺰﺍ ، ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ِ ﻣﺼﺮﻑ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯ ﺧﻮﺩ ، ﺁﺏ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽﻛﻨﻨﺪ ﺭﺍ ، ﺑﺎ ﺭﻓﺘﺎﺭِ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻳﻚ ﻛﺸﻮﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺳﻮﻣﯽ ، ﺩﺭ ﺷﺮﺍﻳﻄﯽ ﻛﺎﻣﻼ''ﻋﺎﺩﯼ ، ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﯽﻛﻨﻴﻢ ، ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺗﻤﺪﻥ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﻣﯽﺷﻮﺩ!
ﺩﺭ ﻫﻤﻪﯼ ﻓﻴﻠﻢﻫﺎ ﻭ ﻋﻜﺲﻫﺎﯼ ﺧﺒﺮﯼ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺯﻟﺰﻟﻪ ﻭ ﺳﻮﻧﺎﻣﯽ ﻭﻳﺮﺍﻧﮕﺮ ۲۰۱۱ ﮊﺍﭘﻦ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﻳﻚ ﺻﺤﻨﻪ ﺩﺭﮔﻴﺮﯼ ، ﺍﺯﺩﺣﺎﻡ ، ﻫﺠﻮﻡ ، ﻏﺎﺭﺕ ﻓﺮﻭﺷﮕﺎﻩ ، ﻭَﻟَو ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻛﻤﻚﻫﺎﯼ ﺍﻋﻄﺎﻳﯽ ، ﺑﯽﻧﻈﻤﯽ ﻭ ﺣﺘﯽ فریاد دیده نمی شد.

*ﺧﻼﺻﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﺍﺕ یک ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ:
۱ - ﺻﻔﻮﻑ ﻣﻨﻈﻢ ﺁﺏ ﻭ ﻏﺬﺍ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭻ ﺣﺮﻑِ ﺯﻧﻨﺪﻩ ﻳﺎ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺧﺸﻦ .
۲ - ﻫﻴﭻ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺯﻟﺰﻟﻪ ۹ ﺭﻳﺸﺘﺮﯼ ﺁﺳﻴﺐ ﻧﺪﻳﺪ ، ﻫﻤﻪ ﺧﺴﺎﺭﺕﻫﺎ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺳﻮﻧﺎﻣﯽ ﻭ ﻭﺭﻭﺩ آب ﺩﺭﻳﺎ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺑﻮﺩ .
۳ - ﻏﺎﺭﺗﮕﺮﯼ و ﺯﻭﺭﮔﻮﻳﯽ ﺩﻳﺪﻩ ﻧﺸﺪ،ﻓﻘﻂ ﺗﻔﺎﻫﻢ ﺑﻮﺩ .
۴ - ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ فنی ﻧﻴﺮﻭﮔﺎﻩ ﺍﺗﻤﯽ ، ﺑﻪ ﺭﻏﻢ ﻧﺸﺖ ﻣﻮﺍﺩ ﺭﺍﺩﻳﻮ ﺍﻛﺘﻴﻮ ، ﺑﺎ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﮔﺬﺷﺘﮕﯽ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﻨﻚ ﻛﺮﺩﻥ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩﻫﺎ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﻫﻨﺪ ولی دکّان شهید سازی راه نینداختند !
۵ - ﺣﺘﯽ ﻳﻚ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻮﮔﻮﺍﺭﯼ جگر سوز مداحی ﻳﺎ ﺯﺩﻥ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻭ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﻳﺪﻩ ﻧﻤﯽﺷﺪ. ﻣﺼﻴﺒﺖ ﻭ ﻏﻢ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﻃﻤﺄﻧﻴﻨﻪ ﺑﻮﺩ. رهبران سیاسی و مذهبی هم از احساسات مردم سوء استفاده نکردند !
۶ - ﻣﺮﺩﻡ ﻓﻘﻂ ﺍﻗﻼﻡ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺁﺏ ﻭ ﺁﺫﻭﻗﻪ ﺑﺮﺳﺪ .
۷ - ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ،ﭘﻴﺮ ﻭ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﯼ ﻣﯽﻛﺮﺩﻧﺪ . ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥﻫﺎ ﻗﻴﻤﺖﻫﺎ ﺭﺍ ﻛﺎﻫﺶ ﺩﺍﺩﻧﺪ . ﺧﻮﺩﭘﺮﺩﺍﺯﻫﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﺤﺎﻓﻆ ﺩﺳﺖ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ .
۸ - ﻫﻤﻪ ﺩﻗﻴﻘﺎً ﻣﯽﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻪ ﻛﺎﺭﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻨﺪ . ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺑﺎﺭ ﺩﻭﻣﯽ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
۹ - ﺭﺳﺎﻧﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﻣﺤﺘﺎﻁ ﻭ ﺩﻗﻴﻖ ﺑﻮﺩﻧﺪ.اﺯ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﮔﺰﺍﺭﺵﻫﺎﯼ ﺍﻟﺘﻬﺎﺏ ﺁﻓﺮﻳﻦ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﯼ ﻣﯽﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﺁﺭﺍﻡﺑﺨﺶ ﭘﺨﺶ ﻣﯽﺷﺪ .
۱۰ - ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻓﺮﻭﺷﮕﺎﻩ ﺑﺮﻕ ﺭﻓﺖ ، ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺟﻨﺎﺱ ﺭﺍ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻧﺪ ﺳﺮﺟﺎﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﻓﺮﻭﺷﮕﺎﻩ ﺭﺍ ﺗﺮﻙ ﻛﺮﺩﻧﺪ. "ﺍﻳﻦ "ﻫﻤﺎﻥ "ﺗﻤﺪﻧﯽ" ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻘﻴﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﻭ ﻣﺼﻨﻮﻋﺎﺕ ﺗﻤﺪﻧﯽ ، ﺑﺮ ﺁﻥ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺳﻮﻧﯽ، ﭘﺎﻧﺎﺳﻮﻧﻴﻚ، ﻫﻴﺘﺎﭼﯽ ، ﺗﻮﻳﻮﺗﺎ، ﻫﻮﻧﺪﺍ ﻭ ﻧﻴﺴﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺗﻤﺪﻥ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﺪﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺭﺷﺪ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﻋﺮﺻﻪﻫﺎ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﻣﯽﺷﻮﺩ .

ﺯﻳﺮﺑﻨﺎی ﻧﺎﺏ ﺗﻤﺪﻥ ﻳﻚ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ:
ﻣﻮﺍﻗﻊ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﺩﻳﺪ. ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﺎ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻫﻤﻮﻃﻨﺎﻥ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ،آﻥ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﻋﺎﺩﯼ ﻭ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽ ﻭ ﺛﺒﺎﺕ، ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺭا !
ﻓﺮﻕ ﺍﺳﺖ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﻛﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﻭﻳﺮﺍﻧﮕﺮ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻭ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ ﺩﻭ ﺑﻤﺐ ﺍﺗﻤﯽ ﺩﺭ ﻛﺸﻮﺭﺵ ، ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻧﺶ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﺎﻥ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﻲﺧﻮﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻳﻚ ‏«دلار‏»ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ‏« ﻳﻦ‏» ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽﻛﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺳﺮﺯمین شان ﺭﺍ ﺑﺴﺎﺯﻧﺪ، ﺑﺎ ﻗﺸﺮ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﺟﻬﺎﻥ ﺳﻮﻣﯽ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ ‏« ﻭﺍﺣﺪ ﭘﻮﻝ ﻣﻠﯽ‏»ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻻﺭ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻏﺮﺏ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬﺍﺭﯼ ﻛﻨﻨﺪ .
*"ﺑﻪ ﻫﺮﺣﺎﻝ" ، "ﺗﻤﺪﻥ ﺭﺍ ﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ "ﺧﺮﻳﺪ ﻭ ﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺑﺎ "ﺷﻌﺎﺭ "وﺩﺳﺘﻮﺭ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ .
« ﺗﻤﺪﻥ‏» ﻣﺤﺼﻮﻟﯽ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ "ﻓﺮﺁﻳﻨﺪﯼ ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ" ، "ﻣسئولاﻧﻪ" ، "ﻫﻮﺷﻤﻨﺪﺍﻧﻪ" ﻭ ﺑﻪ "ﻏﺎﻳﺖ ﻣﻨﻈﻢ ﺗﻮﻟﻴﺪ" ﺷﻮﺩ . "ﺯﻣﻴﻨﻪی ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺗﻤﺪﻥ" ، ﻧﻪ "ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ، نه ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﻪ، نه ﻭﺯﺍﺭﺗﺨﺎﻧﻪ ﻭ ﺩﻭﻟﺖ، نه کلیسا، بلکه‏ «ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ‏» ﻭ ‏«ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ‏» ﺍﺳﺖ.ولی در ایران آموزش و پرورش فقیر ترین نهاداست !
ﺗﺎ ﻋﺰﻣﯽ ﻧﻜﻨﻴﻢ ﻭ ﺣﺮﻛﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺗﻤﺪﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻳﻚ اراده ملی ﻣﺴﺘﻤﺮآغاز نکنیم!
"ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺑﺎﻡ ﺗﺎ ﺷﺎﻡ نماز بخوانیم، موعظه کنیم و گشت ارشاد راه بیندازیم، ﺧﺎﺻﻴﺘﯽ ﻧﺨﻮﺍﻫند ﺩﺍﺷﺖ"".

نظام سیاسی لیبرال دموکراسی ژاپن تقویت کننده این تمدن است.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

صدای معلم/

سلبریتی‌های انگلیسی برای تدریس در برنامه‌های آموزش‌ مجازی در ایام تعطیلی مدارس به شبکه بی بی سی پیوستند.

به گزارش ایندیپندنت، «جودی ویتاکر» بازیگر سریال دکتر هو، «سرخیو آگوئرو» فوتبالیست آرژانتینی تیم منچستر سیتی و «دنی دایر» بازیگر سریال «ایستندر» از چهره‌های معروفی هستند که در اجرای بخشی از برنامه‌های آموزشیِ این شبکه برای دانش‌آموزان، طی تعطیلات کرونایی مدارس، همکاری می‌کنند.

«سرخیو آگوئرو» بازیگر خط حمله تیم فوتبال منچسترسیتی قرار است شمارش به زبان اسپانیایی را به بچه‌ها آموزش دهد، پروفسور برایان کاکس، نویسنده مجموعه مستند "دانش دکتر هو" قرار است مباحث علمی مثل منظومه شمسی و نیروی جاذبه را تدریس کند.

بی بی سی می‌گوید: «اد بالز» سیاستمدار سابق قرار است به دانش‌آموزات 11 تا 14 ساله ریاضی درس دهد و «سر دیوید اتنبرو» مجری معروف و گوینده مستندهای «لایف» و «سیاره من» تدریس مباحث جغرافی را برعهده خواهد داشت.

«دنی دامر» بازیگر سریال «ایستندر» که خود از نوادگان مستقیم ادوارد سوم (پادشاه انگلستان) است برای کودکان 5 تا 7 ساله یک کلاس درس تاریخ با موضوع هنری هشتم دارد.

همچنین «جودی ویتاکر» بازیگر معروف سریال‌های «دکتر هو» و «برادچرچ» قرار است به عنوان مهمان در برنامه درسی روزانه دانش‌آموزان دوره ابتدایی (BBC Bitesize Daily) حضور داشته باشد.

سلبریتی‌های دیگر بریتانیایی مثل خواننده «لیام پین»، خواننده «میبل» و مجری معروف «آنیتا رانی» در کنار 200 معلم دیگر در این برنامه‌های آموزشی تلویزیونی نقش‌آفزینی می‌کنند که از هفته پایانی ماه آوریل وارد جدول پخش برنامه‌های بی بی سی شده است.

«آلیس وب» مدیر بخش «کودک و آموزش» بی بی سی می‌گوید: ما مفتخریم که در این دوره بحرانی، شبکه می‌تواند با گردآوری افراد متخصص و مشهور، بسته‌ای حمایتی با پوشش گستره را با هدف کمک به کودکان و والدین‌شان در سراسر بریتانیا مهیا کند.

وی می‌افزاید: ما گفتیم که شبکه در این بحران در کنار مردم خواهد بود و قطعا چنین خواهیم کرد. بسیار مهم و حیاتی است که هر کودک بتواند یادگیری را ادامه دهد و می‌خواهیم اطمینان بدهیم برنامه‌هایی که به این منظور می‌سازیم و پخش می‌کنیم برای بچه‌ها سرگرم‌کننده هم باشد.

منبع : این جا

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

تحقیقات نشان می‌دهند درصد بالایی از دانش آموزان آمریکایی در ایام تعطیلات کرونایی مدارس در کلاس‌های آنلاین مشارکت نمی‌کنند.
به گزارش اجوکیشن دایو، به دنبال تعطیلی مدارس در اثر شیوع کرونا ویروس، نظرسنجی از 5659 آموزگار توسط Fishbowl (نرم افزاری است که در آن افراد شاغل به بحث و گفت و گو در ارتباط با حیطۀ شغلی خود و مسائل و مشکلات آن می¬پردازند) نشان داده است که 35% پاسخ دهندگان، حضور 0 تا 25 درصدی محصلین در کلاس های درس آنلاین (مجازی) را گزارش کرده اند و 55% نیز اظهار داشته اند که کمتر از نیمی از دانش آموزان در این کلاس ها شرکت کرده¬اند.
نظرسنجی فوق حاکی از این امر بوده است که ایالت میشیگان با تعداد حداقل 100 پاسخ دهنده از بالاترین میزان غیبت در کلاس های آنلاین برخوردار بوده است که 62% آنها اظهار داشته اند که کمتر از یک چهارم دانش آموزان شان درکلاس های از راه دور (مجازی) شرکت کرده اند. همچنین بیش از 40% آموزگاران مورد بررسی در ایالات کارولینای شمالی، اوهایو و کالیفرنیا از حضور کم رنگ در کلاس های مجازی حکایت کرده اند.
از سوی دیگر  ایالات نیوجرسی و تگزاس با اکثریت تعداد پاسخ دهندگان و گزارش بیش از 50 درصد نام نویسی دانش آموزان، بالاترین میزان مشارکت در این کلاس ها را داشته اند.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

پژوهش دانشگاه آکسفورد درباره سلامت روان نشان می‌دهد این روزها کودکان نگران کمبود مواد غذایی و ابتلای خانواده به بیماری کرونا هستند.

به گزارش گاردین، بر اساس یافته‌های یک نظرسنجی، یک پنجم کودکان سنین ابتدایی (5-11 سال) از بیرون آمدن از خانه‌هایشان در هراساند و نگران نبودن غذای کافی در طول دوره شیوع بیماری کوید 19 هستند.

پژوهشی در دانشگاه آکسفورد با هدف پیگیری تاثیر این بیماری همه‌گیر بر سلامت روان کودکان و جوانان انجام شده است. نخستین یافته‌های این پژوهش حاکی از این است که کودکان خردسال (4-10 سال) نسبت به افراد گروه سنی 16-11 سال از این بابت نگران‌ترند.

نتایج به‌ دست آمده از 1500 والدینی که تاکنون در پیمایش Co-SPACE  (Covid-19 Supporting Parents, Adolesents and Children in Epidemics) نام نویسی کرده‌اند نشان دهنده این است که بیش از نیمی از کودکان خردسال (53%) نگران ابتلای خانواده و دوستانشان به این بیماری هستند.

یک سوم (33%) والدینی که در این نظرسنجی شرکت کرده بودند اظهار داشته‌اند که فرزندانشان از این بابت که خودشان به بیماری مبتلا شوند هراسان‌اند، تقریباً یک چهارم (23%) کودکان خردسال نگران آلوده کردن افراد دیگر هستند و بیش از یک سوم (36%) آن‌ها نیز به علت عقب ماندن از تکالیف مدرسه مضطرب هستند.

والدین کودکان خردسال همچنین این گونه بیان کرده‌اند که فرزندانشان نگران میزان درآمد حاصله خانوار (16%) و تاثیر طولانی مدت شیوع این بیماری در آینده‌اند. (15%)بر اساس مشاهدات والدین، فرزندان بزرگتر آن‌ها به طور قابل ملاحظه‌ای کمتر نگران این موضوع هستند. با این وجود محققان خاطرنشان کرده‌اند برخلاف فرزندان خردسال که ممکن است اضطراب خود از این مسئله را به والدین خویش ابراز کنند، برای والدین پی بردن به احساسات فرزندان بزرگسال‌شان چندان راحت نیست.به گفته کتی کرسول (Cathy Creswell)، استاد روانشناسی بالینی دانشگاه آکسفورد،  به طور کلی تحقیقات انجام شده اطلاعات ارزشمندی را در مورد چگونگی نحوه حمایت والدین و سرپرستان از سلامت روان فرزندانشان ارائه کرده است. با این حال در این مرحله دانسته‌های ما درباره آنچه که ممکن است در زمینه بیماری کوید 19 موثرترین باشد اندک است.

امیدواریم که بیش از 10000 والدین و سرپرستان در نظرسنجی آنلاین جدید شرکت کنند. پاسخ آن‌ها ما را به درک حقیقی این موضوع رهنمون می‌سازد که چگونه خانواده‌ها با این مسئله به مقابله می‌پردازند و چه نوع حمایتی از کودکان، جوانان و خانواده‌های آن‌ها در این دوره می‌تواند منجر به تفاوتی چشمگیر در وضعیت آن‌ها شود.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه اخبار/

گرتا تونبرگ، فعال محیط زیست سوئدی جایزه ۱۰۰ هزار دلاری را که یک موسسه دانمارکی به او اهدا کرده بود به صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل (یونیسف) برای استفاده در مقابله با همه گیری ویروس کرونا اهدا کرد.

خانم تونبرگ گفته: “همانند بحران زیست محیطی، شیوع ویروس کرونا هم یک بحران حقوق کودکان است.” او افزوده: “این ویروس هم اکنون و در دراز مدت بر تمام کودکان تاثیر خواهد گذاشت، و گروه های آسیب پذیر بیشتر تحت تاثیر آن قرار خواهند گرفت. من از همه درخواست می کنم که قدم جلو بگذارند و به من در حمایت از هدف اساسی یونیسف که همانا حفظ کودکان است، بپیوندند تا بدین ترتیب از بهداشت و ادامه آموزش حمایت کنیم.” ( ایران امروز )

پیش تر  سازمان عفو بین‌الملل جایزه مهم "سفیر وجدان" سال ۲۰۱۹ را به گرتا تونبرگ، کنشگر دفاع از محیط زیست اهدا کرد. این جایزه مهم حقوق بشری تا کنون به افرادی همچون واسلاو هاول، نلسون ماندلا و ملالا یوسف‌زی اهدا شده است.

گرتا تونبرگ پس از دریافت جایزه یاد شده گفت: «این جایزه برای همه جوانان شجاعی است که برای دفاع از آینده پیکار می‌کنند.»

او گفت که هنوز بسیاری از مردم به ارتباط تغییرات اقلیمی با پدیده‌هایی همچون مهاجرت، گرسنگی و نقض حقوق بشر آن گونه که باید و شاید پی نبرده‌اند.

گرتا تونبرگ همچنین از همگان خواست تا به انفعال خود خاتمه داده و دست به اقدام بزنند. او گفت:«انسان‌ها می‌میرند و به‌رغم آن بسیاری حاضر نیستند نسبت به این موضوع اقدام کنند.»

کومی نایدو، دبیرکل سازمان عفو بین‌الملل به هنگام اهدای جایزه گفت: «اغلب گفته می‌شود که جوانان امروز، رهبران فردا هستند.»

او ابراز خرسندی کرد که گرتا تونبرگ و بسیاری ازجوانان این سخن را نپذیرفته و تا فردا منتظر نمانده‌اند. او تاکید کرد که هرگاه ما امروز اقدام نکنیم، «فردا برای هیچ کس آینده‌ای باقی نمی‌ماند.» ( دویچه له فارسی )

پایان پیام/

 
سازمان تنظیم مقررات و قوانین تحصیلی در بریتانیا می‌گوید داوطلبانی که امتحان کنکورشان به علت شیوع کرونا لغو شده است احتمالا برای سال تحصیلی جدید در دانشگاه‌ها پذیرش نمی‌شوند.

به گزارش تلگراف، دیده‌بان امتحانات هشدار داده است دانش‌آموزانی که به دلیل نارضایتی از نمره دوره «اِی لِوِل» (معادل پیش‌دانشگاهی) خود خواهان شرکت در امتحان تجدیدنظر (معادل کنکور سراسری) هستند، با یک سال وقفه تحصیلی مواجه خواهند شد.

در بریتانیا دانش‌آموزان پیش‌دانشگاهی که از نتایج اعلام شده در تابستان ناراضی هستند این فرصت را خواهند داشت تا در ابتدای سال تحصیلی دانشگاهی مجددا امتحان بدهند و ثابت کنند که قادر به کسب نمرهای بالاتر از «نمره پیشبینی شده» هستند.

گفتنی است «A level» معادل دوره پیش‌دانشگاهی در ایران است. دانش‌آموزان بعد از طی مراحل ابتدایی در کشور خود و یا در کشورهای دیگر باید ابتدا دوره دوساله Alevel را بگذرانند و پس از آن به انتخاب رشته برای تحصیل در دانشگاه اقدام کنند. دانش‌آموزانی که از نمره «A level» خود رضایت ندارند می‌توانند در آزمون تجدیدنظر شرکت کنند که معادل کنکور سراسری در کشور ماست.این درحالی است که آفکال (Ofqual)، نهاد تنظیم مقررات امتحانات، اظهار کرد ضمانتی وجود نخواهد داشت که دانشگاه‌ها بتوانند این بخش از دانش‌آموزان را پذیرش کنند.

به گفته دیده‌بان امتحان، تنها تعداد کمی از دانشگاه‌ها قادر خواهند بود آغاز ترم جدید را به تعویق بیاندازند یا به دانش‌آموزان اجازه دهند تا کلاس‌های خود را دیرتر آغاز کنند. این بدان معناست دانش‌‌آموزانی که مایل به شرکت در آزمون تجدید نظر (کنکور) هستند و می‌خواهند با نمرات جدید خود انتخاب رشته کنند باید خود را برای یک سال وقفه تحصیلی آماده کنند.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید