در سال 2016 که دقیق‌ترین رتبه‌بندی مدارس جهان از سوی OECD منتشر شد دانش‌آموزان ایرانی در میان ٧۵ کشور جهان از نظر آموزه‌های علوم و ریاضیات در رتبه ۵١ جهان قرار گرفتند ...رتبه‌های نخست این رتبه ‌بندی در انحصار پنج کشور آسیایی سنگاپور *، هنگ‌کنگ ، ژاپن ، کره جنوبی و تایوان بود و کشور فنلاند که‌سال‌ها نام خود را در صدر بهترین نظام‌های آموزشی جهان به ثبت رسانده بود این بار در رتبه ششم قرار گرفت مقام بیستم به انگلستان رسید وهشت‌ پله بعد نام ایالات متحده آمریکا دیده می‌شد ، کشورهای آفریقای جنوبی و غنا نیز دو رتبۀ آخر این فهرست را به نام خود کردند .

ایده‌ای که OECD را بر آن داشت تا این چنین ارزیابی گسترده‌ و دقیقی را اجرا کند این بود که کشورهای ضعیف‌تر بتوانند خود را با پیشگامان آموزش مقایسه کنند ، نقاط ضعف و قوت خود را بشناسند و دریابند با بهبود آموزش می‌توانند در بلندمدت به دستاوردهای بسیاری نائل آیند .

سنگاپور صدرنشین رتبه‌بندی جهانی از 1960 تاکنون نرخ سوادآموزی خود را به نحو چشمگیری ارتقا بخشیده و این نشان می‌دهد هر کشوری با سرمایه‌گذاری در آموزش می‌تواند تا چه اندازه رشد کند  .

پژوهشگران دلیل موفقیت سنگاپور را اینگونه تبیین کرده‌اند :

اگر شما به یک کلاس درس در کشور سنگاپور وارد شوید آموزگارانی را می‌بینید که انتظار دارند همه دانش‌آموزان آنها موفق شوند ، نظام آموزشی سخت گیر ، متمرکز و منسجم است . این کشور همچنین در جذب معلمان باهوش و مستعد بسیار موفق است بنابراین همه زیر نظر آموزگارانی فوق‌العاده‌ آموزش می‌بینند .

در کشور سنگاپور استفاده از رنگ قرمز توسط دبیران ممنوع شده است به این خاطر که می گویند این رنگ در کودک نوعی ترس ایجاد کرده وبه لحاظ روانشناسی در روحیه او تاثیر منفی می گذارد و به جای آن از رنگ های سبز و صورتی استفاده می کنند .

بر اساس قوانین مصوبه در این کشور معلمان اجازۀ بیان کلماتی همانند ثروت ، تولد ، طلاق ، بیماری ، مرگ و کلماتی مشابه را ندارند زیرا این واژه‌ها هر کدام می‌توانند برای تعدادی از شاگردان یادآور خاطرات تلخی باشند
نویسندگان این رتبه‌بندی معتقدند که :

بررسی کیفیت آموزش دقیق ‌ترین راه برای پیش‌بینی‌ میزان رشد و ثروتی است که کشورها در نیم‌قرن آینده تولید خواهند کرد.
————————-
*سنگاپور از آزادترین اقتصادهای سرمایه داری جهان است.

کانال تلگرامی

گروه اخبار/

دبیرستانی در ووهان با بازگشت دانش‌آموزان برای ترم جدید، صدمین سالگرد تاسیسش را جشن گرفت.

ویروس کرونا ۲۳ ژانویه در شهر ووهان برای اولین بار ظهور کرد و این شهر بعد از آن قرنطینه شد. حالا زندگی عادی در این شهر ، پس از ۷ ماه به حالت عادی بازگشته است.

روزنامه‌نگار چینی روزنامه گلوبال تایمز  به بی‌بی‌سی گفت که  تمام اقدامات از جمله اسپری‌های ضدعفونی کننده، ماسک‌های صورت و بررسی دمای بدن برای حفظ امنیت سلامت دانش‌آموزان انجام شده. این در حالی است که کشورهای جهان با مسئله بازگشایی مدارس در دوران همه‌گیری کرونا و چگونگی تغییر در روند آموزشی دست و پنجه نرم می‌کنند.

پایان پیام/

گروه گزارش/

سخنان وزیر آموزش و پرورش در  سی و چهارمین اجلاس مدیران و روسای آموزش‌ و پرورش سراسر کشور اگرچه هنوز آغشته با اندکی ابهام بوده و وارد " فاز اجرایی " نگردیده است اما موید این مدعاست که به رغم فضاسازی های عده ای در شبکه های اجتماعی که گرایش های پوپولیستی و حال نگر را دنبال می کنند و کاری به مصالح آموزش نداشته و معمولا به بطن و آینده کار نمی اندیشند اما وزارت آموزش و پرورش با پذیرش منطق کارشناسی و تجربیات جهانی و مهم تر از همه " فلسفه و حق آموزش " صدای معلمان و بخش مطالبه گر جامعه و ذی نفعان آموزش را شنیده و در جهت " عقلانیت و تدبیر " حرکت می کند .

« محسن حاجی میرزایی » در این نشست سراسری می گوید : ( این جا )

« فلسفه وجودی آموزش‌ و پرورش، آموزش به کودکان و نوجوانان است که کرونا این فلسفه را با مخاطره مواجه کرده است؛ بنابراین باید دید در این شرایط چه فعالیت‌هایی می‌توان انجام داد و توانایی ما چقدر است. به نظر می رسد حاصل و برآیند این سیاست ها و تصمیمات در مدت مذکور چیزی فراتر از افت تحصیلی ، ترک تحصیل ، خشونت خانوادگی و بی هویت کردن مدرسه و ارکان آن نبوده و نقطه کانونی این خطر به انزوا رفتن بیشتر " عدالت آموزشی " بوده است .

نباید وضعیت غیرمنتظره تعادل‌ها را بر هم زند ، ما باید قدرت خود را امتحان کنیم و عزم جدی برای رویارویی با موقعیت‌های جدید را داشته باشیم.

به‌ مرور زمان خیلی از کارهای ما تبدیل به رویه می‌شوند اما در شرایط جدید در موقعیتی هستیم که باید همه ظرفیت‌ها را ارائه دهیم زیرا کرونا همه ظرفیت‌ها را به چالش کشیده است.

با توجه به استمرار کرونا گفته‌ایم اصل بر حضور دانش آموزان است لذا شرایط همانند سال قبل نیست و همه چیز تغییر کرده است لذا اگر حضور نباشد کار پیش نمی رود و هیچ روشی جایگزین روش آموزش حضوری نیست . شکل‌گیری شخصیت، تقویت ذهن، فهم عمیق از جمله مزایای روش حضوری است بنابراین اگر بتوانیم کلاس حضوری داشته باشیم بسیاری از کارها حل می‌شود.

مدارس در هر شرایطی حتی در شرایط قرمز باید باز باشند مگر اینکه ستاد مدیریت کرونا مدرسه را تعطیل کند.

 مدارسی که دانش آموزان کمتری دارند باید آموزش‌ها حضوری باشد، مدارسی که دانش آموزان بیشتری دارند باید مدیریت شود دانش آموزان تقسیم‌بندی شوند و از آموزش‌های ترکیبی و مجازی بهره‌مند شوند لذا در هر صورت مدارس باید باز و فعال باشند.

 طبق تحقیقات انجام ‌شده باز بودن یا تعطیلی مدارس تاثیری چندانی در بالا و پایین رفتن آمار کرونا ندارد، البته نمی‌گویم بی‌خطر است اما باید به دانش آموزان آموخت پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنند زیرا جریان زندگی باید همواره ادامه داشته باشد. »

مهم ترین نکاتی را که می توان از سخنان وزیر آموزش و پرورش استخراج نمود اشاره ای است که ایشان به رویه شدن خیلی از کارها به‌ مرور زمان می کند و مصداق آن را می توان در " کمپین سراسری دانش آموزان ایرانی در تعطیل کردن مدارس " دانست . ( این جا )

و نکته ی مهم دیگر استناد وزیر آموزش و پرورش به پژوهش هایی است که در جهان صورت گرفته و در گزارش های پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش مورد استناد قرار گرفته است .

در "  چارچوب پیشنهادی یونسکو برای بازگشایی مدارس در دوران جهان گیر شدن کرونا " آمده است : ( این جا )

« باز شدن مدارس ضامن حق آموزش دانش آموزان در شرایط فعلی است ، سیاست گذاران باید شرایطی فراهم سازند که ضمن فراهم کردن حق سلامت و امنیت دانش آموزان ، حق آموزش کودکان و نوجوانان نیز تامین گردد .

علاوه بر این مختل شدن خدمات آموزشی پیامدهایی جدی و بلند مدت برای اقتصادها و جوامع دارد . از جمله افزایش نابرابری نزول بازده سلامت و همچنین کاهش همبستگی اجتماعی .

اخلال در زمان آموزش درس می تواند تاثیر شدیدی بر توانایی یادگیری یک کودک داشته باشد . هر چند کودکان به حاشیه رانده شده زمان طولانی تری به مدرسه نروند ، احتمال بازگشت آن ها نیز کم تر است . کودکان ، فقیرترین خانواده ها تقریبا پنج برابر بیشتر از کودکان خانواده های ثروت مند محتمل است که از آموزش ابتدایی محروم باشند .دور بودن از مدرسه خطر خشونت و سایر تهدیدات برای کودکان را نیز افزایش می دهد . علاوه بر این ، تعطیلی طولانی مدت ، خدمات ضروری مدارس مانند امنیت بخشی ، تغذیه در مدرسه ، بهداشت روانی و حمایت های مشاوره ای و روان شناسی را مختل می کند . همچنین به خاطر از بین رفتن تعامل با همسالان و اختلال در روال های روزمره ممکن است باعث ایجاد استرس و اضطراب شود . این تاثیرات منفی برای کودکان در حاشیه ، مانند آنانی که در کشورهایی تحت تاثیر درگیری و سایر بحران های طولانی مدت اند ، مهاجران ، آواره های اجباری ، اقلیت ها ، کودکان معلول و کودکانی که در موسسات حمایتی زندگی می کنند ، به طور قابل توجهی بیشتر خواهد بود . بازگشایی مدارس باید ایمن و مطابق با واکنش کلی هر کشور به 19 – COVID

باشد ؛ همراه با تمام اقدامات معقولی که در جهت محافظت از دانش آموزان ، کارمندان ، معلمان و خانواده های آنان انجام می شود . » وزارت آموزش و پرورش با پذیرش منطق کارشناسی و تجربیات جهانی و مهم تر از همه " فلسفه و حق آموزش " صدای معلمان و بخش مطالبه گر جامعه و ذی نفعان آموزش را شنیده و در جهت " عقلانیت و تدبیر " حرکت می کند .

یونسکو تاکید می کند :

« شواهد غیرمتقنی درباره خطر ابتلا هنگام شرکت در کلاس وجود دارد . »

همان گونه که پیش تر نیز آمده و بارها بیان شده است ؛ « صدای معلم » تنها رسانه و جریانی در فضای نظام آموزشی ایران بوده که از همان زمان آغاز تعطیلی مدارس در ابتدای اسفند 1398 با ارائه گزارش های کارشناسی ، گفت و گو با صاحب نظران تعلیم و تربیت و استناد به تجربیات جهانی مخالفت صریح و جدی خود را با سیاست های اعمال شده در زمینه " تعطیلی طولانی مدت  مدارس " ابراز داشته و خواهان تجدید نظر در سیاست ها و اقدامات وزارتخانه با تکیه بر منطق کارشناسی ، حفظ هویت و اتوریته مدرسه و بازشناسی ارکان مدرسه به عنوان سلول بنیادین نظام آموزشی و اجرای واقعی دکترین مدرسه محوری بوده است .

به نظر می رسد حاصل و برآیند این سیاست ها و تصمیمات در مدت مذکور چیزی فراتر از افت تحصیلی ، ترک تحصیل ، خشونت خانوادگی و بی هویت کردن مدرسه و ارکان آن نبوده و نقطه کانونی این خطر به انزوا رفتن بیشتر " عدالت آموزشی " بوده است .

برخی منتقدان " صدای معلم " می گویند چرا در مقام ارائه تجربیات جهانی ، ایران را با جوامعی مانند فرانسه ، بریتانیا ، آمریکا ، کانادا و... مقایسه می کنید و کاری به سایر آیتم ها مانند حقوق ، سطح زندگی ، سطح بهداشت و... ندارید .

در پاسخ باید گفت که این رسانه در زمینه " آموزش تطبیقی " به صورت گزینشی عمل نکرده است و همواره به تجربیات همه کشورها چه توسعه یافته و چه در حال توسعه استناد کرده است .

نمونه های آن اشاره به کشورهای همسایه مانند ترکیه ، تاجیکستان ، افغانستان و... بوده است .

« صدای معلم » همواره این پرسش جدی و صریح را مطرح کرده که چگونه می شود کشوری مانند افغانستان که همواره با توحش و ددمنشی گروه هایی تندور اسلامی مانند طالبان و داعش رو به روست که حتی به مدارس و ساختمان ها رحم نکرده و آن  ها را آتش زده و یا در آن حملات تخریبی مانند بمب گذاری ، پرتاب راکت و... انجام می دهند و معلمان و دانش آموزان را مورد تهدید جانی و روانی قرار می دهند اما حکومت افغانستان اعلام می کند که از اول شهریور تمام مدارس این کشور به صورت " حضوری " بازگشایی می شوند ؟!

جا دارد منتقدان صدای معلم و مسئولان وزارت آموزش و پرورش پاسخ دهند که آن تفاوت گذاری ها ، درجه بندی ها و منطقه بندی ها که همه با استناد به مصوبات ستاد ملی مبارزه با کرونا صورت می گیرد و البته روایی و اعتبار آن قابل تامل و بحث است در کجای جهان و به این وضعیت و کیفیت انجام می پذیرد ؟

اگر قرار است تفویض اختیاری صورت گیرد قوانین موجود در آموزش و پرورش مانند " قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش " و در سطح مدرسه " آیین نامه اجرایی مدارس " می توانند این مهم را انجام دهند .

 یونسکو : « شواهد غیرمتقنی درباره خطر ابتلا هنگام شرکت در کلاس وجود دارد . »مهم آن است که به قابلیت ها اعتماد شده و به آن ها احترام گذارده شود .

آیا مسئولان وزارت آموزش و پرورش نگاهی به کارنامه عملکرد خویش در زمینه " ارزشیابی تحصیلی " دانش آموزان انداخته اند و آیا می توان قرینه ای از آن در آموزش تطبیقی سراغ گرفت ؟

« صدای معلم » از همان ابتدا اصل را بر " آموزش حضوری " دانسته و آموزش های غیرحضوری را تنها به عنوان " مکمل " در فرآیند آموزش  تلقی کرده است .

" مدرسه " جایی برای زندگی و آموختن " مهارت های زندگی " است و دانش آموزان و سایر ارکان آموزش باید یاد بگیرند که با شرایط و مقتضیات  به نحو " مثبتی " سازگار شوند .

" تعطیل کردن مدارس " و احاله همه چیز به " شبکه شاد " که هنوز فاقد زیر ساخت های لازم و کافی  است و تنها می تواند برای برخورداری از " آموزش های مکمل " مورد بهره برداری و فرهنگ سازی قرار گیرد ؛ پاک کردن صورت مساله و استحاله در پوپولیسم رایج و واگیر جامعه ایرانی است .

آینده کشور در مدارس ساخته می شود و تعطیل کردن آن به هر دلیل و بهانه ای ویران کردن زیر ساخت های مهم جامعه است .

پایان گزارش/

گروه اخبار/

فعالان در مونترال کانادا، مجسمه جان مک دونالد، اولین نخست وزیر این کشور را پایین کشیدند.

گفته شده که او با سیاست های خشونت آمیزی که منجر به کشته شدن شمار زیادی از بومیان در اواخر قرن نوزده شد، ارتباط داشته است.

تصاویر منتشره در شبکه های اجتماعی لحظه جدا شدن سر این مجسمه از تنه اش و افتادن بر زمین را نشان می دهد.

رئیس دولت کبک این اقدام را محکوم کرده و "غیرقابل قبول" دانسته است.

فرانسوا لگول گفته: "از بین بردن بخش‌هایی از تاریخ، راه حل نیست."

شبکه خبری سی بی اس کانادا گفته که کسی در این ارتباط بازداشت نشده است.

جان مک دونالد از دهه ۱۸۶۰ تا ۱۸۹۰ به مدت ۱۹ سال نخست وزیر کانادا بود. از او به خاطر سیاست های ملی گرایی یاد می شود، او همچنین سیستم مدارس محلی را ایجاد کرد. برای بیش از یک قرن این سیستم باعث شد که دست کم ۱۵۰ هزار کودک بومی به زور از خانه هایشان دور شده و آن ها را وادار به تحصیل در مدارس شبانه روزی با بودجه دولتی می کردند. بسیاری از این کودکان در این مدارس مورد آزار قرار گرفته و برخی هم جان خود را از دست دادند. این کودکان از صحبت کردن به زبان خودشان و همچنین انجام رسم و رسومات فرهنگی شان منع شده بودند.

بی بی سی فارسی

گروه رسانه/

در بخش پیشین ؛ چالش های بنیادی شیوه نامه بازگشایی مدارس ایران با نگاه به دیگر کشورها مورد بررسی قرار گرفت . ( این جا )

در این گزارش آمده است :

« مهمترین تفاوت بخشنامه ارائه شده وزارت آموزش و پروش ایران برای بازگشایی مدارس در سال 1399 با راهنماهای تدوین شده دیگر کشورها در کل ساختار و نگاه به این حرکت می باشد یعنی رویکرد اونتاریو از همان ابتدا با احترام به معلم و دانش آموز و والدین تعریف و تهیه شده است و آزادی انتخاب در آنها رعایت شده؛ به طور مثال در همین رویکرد اونتاریو، از همان ابتدا راهنما بر اساس مشورت با شوراهای مدارس اونتاریو شکل گرفته است و وقتی می خوانیم متوجه می شویم هیچ گونه اجبار و بخشنامه و دستوری مانند شیوه نامه بازگشایی مدارس ایران در آن یافت نمی شود و کاملا مدرسه محور می باشد.

 نکته دیگر اینکه آن طور که به نظر می آید؛ کمبود امکانات و ضعف آماده سازی فضا و بهداشت و امنیت در مدارس ایران به هیچ وجه قابل مقایسه با دیگر کشورها نیست و به عبارتی در دیگر کشورها به خصوص پیشرفته، تدابیر بسیاری برای جلوگیری از انتقال بیماری صورت گرفته و امکانات خاصی تهیه دیده شده و هزینه های هنگفتی متحمل شده اند.

و همچنین با ارتباط با بخش بهداشت و بیمارستان ها، مدارس را ایمن کرده اند اما آن طور که در ایران می بینیم به هیچ وجه چنین دغدغه ای در مدارس دیده نشده و تنها به یک ضدعفونی کننده ساده اکتفا کرده اند. و این موضوع نشان می دهد که وزارت آموزش و پرورش ایران، توانایی کنترل اوضاع را ندارد.

 بخش دوم این گزارش را می خوانید .

گروه اخبار/

گروه اخبار/

گروه رسانه/

پیش از این ( این جا )  ،بوریس جانسون، نخست‌ وزیر بریتانیا طی بیانیه‌ای اعلام کرد که «وظیفهٔ اخلاقی» حکم می‌کند تمامی دانش‌آموزان بریتانیایی ماه آینده به مدرسه باز گردانده شوند.

آقای جانسون این امر را یک «اولویّت ملّی» خواند.

در بیانیّهٔ نخست‌ وزیر بریتانیا که در نشریهٔ آنلاین «میل» منتشر شد آمده است: «این بیماری همه‌‌گیر تمام نشده، اما اینک که برای بازگشاییِ ایمنِ مدارس آگاهی کافی داریم،‌ وظیفهٔ‌ اخلاقی ماست که چنین کنیم.»

از سوی دیگر وزارت بهداشت بریتانیا روز دوشنبه اعلام کرد بازگشت دانش‌آموزان به مدارس، پس از ماه‌ها دوری‌شان از کلاس درس به‌ علّت شیوع ویروس کرونا، یک اولویّت ملّی است.

هلن واتلی، در گفت و گویی تلویزیونی اعلام کرد: «متأسفانه می‌بینیم که کودکان خانواده‌هایی که امکانات کافی ندارند،‌ بیش از باقی شاگردان، در این دوران از درس و مدرسه عقب می‌افتند.»

وی افزود: «بنابراین ضروری است که کودکان و نوجوانان پاییز امسال به کلاس‌های درس برگردند.»

برخی مسئولان آموزشی بریتانیا همزمان تأکید کرده‌‌اند که بازگشایی مدارس می‌بایست «از ابتدا» در اولویّت قرار می‌گرفت.

به تازگی یک متخصص سلامت کودکان اعلام کرده است :« پوشاندن صورت کمک اندکی به پیشگیری کرونا می‌کند . »

بی بی سی گزارش می دهد :