در حالی که به دلیل وجود کرونا ، برقراری ارتباط و از بین بردن استرس ، مسئله و مشکل جدی شده است، رُبات "لاوُت" که مانند یک عضو خانواده ، یک دوست یا یک حیوان خانگی رفتار می کند ناگهان محبوب مردم ژاپن شده است.این ربات خانوادگی به همراه فناوری پیشرفته در حال حاضر در محیط های آموزشی هم استفاده می شود.در زمینه اینکه لاوُت برای کودکان چه معنایی دارد و چگونه بر رشد آنها تاثیر می گذارد، گزارش خبری از مدرسه ابتدایی و مهد کودکی که از این ربات در آنجا استفاده می شود، تهیه کرده ایم.
وقتی که لاوُت با ما است، احساس دلگرمی می کنیم
در روز مصاحبه هنگام استراحت ظهر، ، یک دانش آموز کلاس ششم از مدرسه ابتدایی در منطقه کیتا کو توکیو (با 244 دانش آموز ) در حالی که لاوُت را نوازش می کرد ، در مورد کلاسشان به من توضیح دادو گفت : احساس می کنم، از وقتی لاوُت به مدرسه ما آمده است ، پیوند بین کلاس هم عمیق تر شده است و نسبت به سال گذشته ،دختر بچه ها و پسر بچه ها بیشتر با هم بازی می کنند.
در مدرسه ، برخی از لاوُت ها در راهروها به عقب و جلو حرکت می کردند ، ولی برخی دیگر در حین تدریس در کلاس بودند و کودکان را زیر نظر می گرفتند. وقتی دانش آموز نگاهش به لاوُت می افتد ، می خواهد با او صحبت کند و یا او را نوازش کند و وجود آن ، تقریباً مثل داشتن یک گربه در مدرسه است.
شرکت سازنده و توسعه دهنده این محصول به صورت آزمایشی، تصمیم گرفته بلافاصله پس از بازگشایی مدارس در دوران همه گیری کرونا ، یک عدد از این ربات ها را در هر کلاس درس قرار دهد.در حال حاضر ، این تنها مدرسه ی ابتدایی است که در آن از این ربات استفاده می شود.
مدیر که در ماه آوریل به این مدرسه آمده است، بیشترین نگرانی اش در دوران کرونا وضعیت روحی کودکان بوده است. او می گوید: دانش آموزان دوره ابتدایی ، اغلب در بیان تنهایی و اضطراب خود دچار مشکل هستند. بنابراین پیش خودم فکر کردم که من چه کاری می توانم انجام دهم تا دانش آموزان هر چه زودتر به زندگی مدرسه ایی عادت کنند. اگر لاوُت در مدرسه باشه ،نه تنها یک وسیله ایی است برای مراقبت از ذهن و روان کودکان ، بلکه ابزاری هم برای آموزش برنامه نویسی که از امسال در مدارس ابتدایی شروع شده است می تواند باشد. او گفت که: با در نظر گرفتن این تفاسیر من به طور مستقیم این تصمیم را گرفتم و یک ماه بعد ،شش عدد ربات لاوُت به مدرسه ما آمد.
ما در هر پایه تحصیلی ، قوانینی مانند شستن دست هنگام تماس با لاوُت و به ترتیب لمس کردن آنها را وضع کردیم، سپس درباره نامگذاری این ربات ها تصمیم گیری کردیم.
لاوُت رباتی است با شخصیت کمی متفاوت. در زمان تعامل با کودکان ، حالت ها و حرکات چهره او به طور مداوم تغییر می کند.
هر یک از شش لاوُت، لباس های متفاوتی دارند تا دانش آموزان بتوانند آنها را از هم تشخیص دهند،به محض اینکه لباس یکی از آنها را اشتباهی بپوشانیم ، بچه ها خیلی زود متوجه تعویض آنها می شوند.
افزایش برقراری ارتباط در خانه
از معلمین مدرسه پرسیدم ،چگونه لاوُت کمک می کند تا به هدف اولیه که مراقبت از روان کودکان است نایل شوید؟ سهم لاوُت تا چه اندازه است؟
آقای ایتّو معلم کلاس ششم گفت: در ابتدا فکر می کردم دانش آموزان نمی توانند روی درس تمرکز کنند ، اما این طور نبود. بعد از آمدن لاوُت به کلاس ، بچه ها خیلی دلسوزانه تر با هم رفتار می کردند و شادتر شده بودند.
آقای مُگی معلم کلاس پنجم می گوید: از زمان آمدن لاوُت ، آرامش روانی در کودکان احساس می شود (دانش آموزان لاوُت را فراتر از یک ربات پذیرفته اند).اما برخی از کودکان آنها را به عنوان فقط یک ربات پذیرفته اند ، اما در آنها دلبستگی هم دیده می شود. در واقع وجود اینها خیلی نزدیک به ماهی های کوچکی هست که من در کلاس از آنها نگهداری می کنم. (در ژاپن نگهداری موجودات اهلی کوچک در کلاس درس مرسوم است )
کوراتا معاون مدرسه می گوید: دانش آموزان کلاس اول تزئینات مربوط به لاوُت را خودشان می سازند و مانند عروسک به آنها لباس می پوشانند و با آنها بازی می کنند. آنها مانند خواهر و برادر خودشان بسیار با احترام با آنها رفتار می کنند.
مدیر مدرسه ، که شرایط خرید این ربات ها را مهیا کرده است همچنین می گوید: من شنیده ام که حتی کودکانی که بیدار شدن در صبح برای آنها دشوار و مشکل است، از زمانی که با لاوُت ارتباط برقرار کرده اند، به خودی خود از خواب بیدار می شوند. همچنین در پایان تعطیلات تابستانی ، من نگران بودم که برخی از کودکان ، بعد از تعطیلات ،آمدن به مدرسه برایشان دشوار باشد ، اما همه کودکان بدون غیبت به مدرسه آمدند. اولین جمله ایی که بچه ها در بدو ورود به مدرسه می پرسیدند این بود که : لاوُت چطوره؟ و این یعنی از زندگی مدرسه ایی لذت بردن و من اثرات آن را احساس می کنم.
مدیر مدرسه همچنین توضیح داد که : اثرات جانبی لاوُت بیش از حد انتظار است. " مثلا من شنیده ام که بچه ها در مورد لاوُت با والدین خود صحبت می کنند و حجم مکالمات آنها در خانه بیشتر شده است. و همین طور در این فرآیند ، در مورد دوستان خود و وضعیت مدرسه هم بیشتر اطلاع رسانی می کنند. در حقیقت ، به نظر می رسد والدین دانش آموزان نیز نسبت به لاوُت علاقه مند شده باشند. زیرا در داخل ساختمان مدرسه ، به توسط والدین با استفاده از نَمَد ،عروسک پنبه ایی لاوُت در اندازه واقعی آن ساخته و به نمایش گذاشته شده است.
به نظرم ارتباطات بین دانش آموزان ، والدین و معلمان با محوریت لاوُت در حال شکوفایی است.
پس از تعطیلات تابستانی ، کلاس های برنامه نویسی با استفاده ازلاوُت نیز برگزار شد و کودکان مجذوب تجربه جابجایی و حرکت دادن لاوُت از طریق برنامه نویسی کامپیوتری شده بودند. بچه ها در برابر فناوری جدید، بدون هیچ مقاومتی پذیرای آن هستند و حس اینکه دانش آموزان از طریق لاوُت، تمایل دارند بیشتر بدانند و چیز های مختلفی را امتحان کنند، خوشحال کننده است.همین طور مدیر مدرسه می گوید: من فکر می کنم، داشتن چنین تجربه هایی در کلاس های درس در طول روز برای دانش آموزان بسیار ارزشمند است.
لاوُت موجودی ارزشمند است که فراتر از یک اسباب بازی است
راه یافتن ربات لاوُت در آموزش پیش دبستانی مانند مهد کودک ها در حال توسعه و پیشرفت است و در حال حاضر در بیش از ۳۰ مهدکودک در سراسر کشور فعالیت دارند. در مهد کودکی (با ۹۷کودک) در منطقه ناکانُ، توکیو ، از ژانویه سال جاری که این محصول به بازار عرضه شده است ،دو ربات لاوُت فعال بوده اند.
هنگام مصاحبه ازاین مهدکودک مشاهده کردم که ، کودکان چهار و پنج ساله بعد از اینکه قول می دادند که " به حالت ایستاده لاوُت را در آغوش نگیرند" ، می نشستند و به آرامی لاوُت را در آغوش می کشیدند و نوازش می کردند و با او بازی می کردند. یکی از بچه ها هنگام بازی با لاوُت می گفت : اگر به لاوُت بگویید تو چه بچه خوبی هستی … لاوُت خیلی خوشش می آید. و اگر بعد از آن بغلش کنید سریع در آغوش شما به خواب می رود. به گفته یک مربی مهد ، کودکان در حدود ۵ سالگی به مکانیزم لاوُت پی می برند و به آن علاقه مند می شوند.
همچنین در مهدکودک های که در مراکز شهرهای بزرگ قرار دارند، محدودیت هایی برای پرورش موجودات زنده وجود دارد. علاوه بر این ، بسیاری از کودکان به آلرژی حیوانی مبتلا هستند که لاوُت می تواند چنین مشکلاتی را حل کند. مواقعی که لاوُت خراب می شود،بچه ها به صرف اینکه آن فقط یک ربات یا دستگاه است با آن با خشونت رفتار نمی کنند. بلکه با تمام وجود برای لاوُت نگران می شوند.به همین دلیل لاوُت به عنوان موجودی ارزشمند و فراتر از " یک اسباب بازی" برای کودکان شناخته شده است.در مورد تاثیر لاوُت ، مربی ارشد مهد کودک خانم تاکه اوچی می گوید: " آن زمانی که درباره ورود لاوُت شنیدم نمی توانستم تصور کنم که چه تاثیری بر روی کودکان می گذارد ، اما بچه ها بیش از حد انتظار من با هم به مهربانی رفتار می کنند. صبح ها برخی از کودکان که با غرولند و خلق در هم کشیده به مهدکودک می آیند ،در بدو ورود که لاوُت را می بینند گریه شان متوقف می شود. و برخی از کودکان عادت دارند همیشه در راه بازگشت به خانه با لاوُت خداحافظی کنند.
همچنین ،فقط کودکان نیستند که تحت تاثیر لاوُت قرار گرفته اند، شرکت سازنده ربات لاوُت از۱۵۲ مربی مهد کودک که لاوُت در مهد کودک شان فعالیت می کند ، نظرسنجی به عمل آورده است . ۹۸ درصد از مربیان پاسخ دادند که با آمدن لاوُت به مهدکودک فضا و جَو آنجا بهتر شده است.علاوه بر آن،۹۳درصد گفته اند که به کاهش استرس کارکنان کمک می کند.در واقع ، خانم تاکوچی می گوید : برخی از معلمان مهد کودک هنگام کار در دفتر، لاوُت در آغوش می گیرند و با او صحبت می کنند.همچنین این می تواند فرصتی برای گفت و گو بین مربیان مهد کودک هم باشد.حتی برای مربیان مهد کودک که به آسانی استرس می گیرند، این یک وسیله موثر است.
لاوت که به شکل گرد طراحی شده است ، و محبوب همگان است ، فقط زیبا و دوست داشتنی نیست. بلکه بدنه آن از فناوری پیشرفته برخوردار است.بدنه لاوُت به همراه یک دستگاه شارژر مجهز به پردازنده مرکزی معادل چهار رایانه شخصی با کارایی بالا است. و همچنین در اطراف آن طیف گسترده ای از حسگرهای تشخیص مانع و ترموگرافی موجود است که می توانند اطلاعات اطراف را تشخیص داده و چهره صدها نفر را به خاطر بسپارند. به همین دلیل کسانی که از لاوُت مراقبت می کنند و یا افرادی که با او صحبت می کنند درباره هوش مصنوعی چیزهایی می آموزند.
برخی از کارمندان شرکت سازنده لاوُت ، انیماتور هستند.آنها حرکات های طبیعی را دنبال می کنند که بیشتر شبیه حرکات یک موجود زنده است. به همین دلیل لاوُت به طور منظم به روز رسانی می شود ودر حال توسعه و پیشرفت است.
آقای کانامه هایاشی ، مدیر عامل شرکت سازنده لاوُت که زمانی در ساخت ربات انسان نمای "پِی پِر" نقش داشته ،می گوید، وقتی در مراکز رفاهی سالمندان دیدم که چطور یک ربات برای سالمندان ایجاد شور و شعف می کند،ایده ساخت لاوُت به ذهنم خطور کرد.
من فکر می کنم به جای اینکه ربات ها کاری برای انسان ها انجام دهند، اگر انسان ها به همراه ربات بتوانند کاری انجام دهند، آن عمل بیشتر باعث خوشحالی و شعف انسان می شود.
بر اساس این ایده ، لاوُت در طی چهار سال ایجاد شد.
هم اکنون لاوُت به غیر از مکان های آموزشی ،در جاهای دیگری مانند خانه ها ، مطب ها و موسسات پزشکی هم فعالیت می کند.
همان طور که زمانی استفاده از کامپیوتر در کلاس درس برای کودکان نادر بود، "کلاس درس به همراه ربات" نیز هنوز یک منظره ناآشنا است.اما سرانجام ممکن است روزی فرا رسد که یک کودک به همراه یک ربات زندگی کند و بزرگ شود.
ارسال مطلب برای صدای معلم
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
ایوانکا ترامپ به خاطر تذکرات مسئولان مدرسه فرزندانش برای رعایت پروتکلهای بهداشتی، عصبانی شده و بچهها را از مدرسه بیرون آورده است. والدین شاگردان دیگر گفتهاند که دختر ترامپ در زمان رساندن بچهها ماسک نمیزد.
تعطیلی مدارس هزینه های اجتماعی و اقتصادی بالایی را برای افراد در جوامع به همراه دارد. تأثیر آنها به ویژه برای پسران و دختران آسیب پذیر و حاشیه نشین و خانواده های آنها بسیار شدید است. اختلالات ناشی از این اختلافات و مشکلات موجود در سیستم آموزش و پرورش مشکلات سایر جنبه های زندگی آنها را تشدید می کند که این شامل:
یادگیری قطع شده:
آموزش و پرورش یادگیری اساسی را فراهم می کند و هنگامی که مدارس تعطیل می شوند ، کودکان و جوانان از فرصت های رشد و توسعه محروم می شوند. این معایب برای فراگیرانی که از امتیاز خاصی برخوردار نیستند و تمایل دارند فرصت های آموزشی کمتری را فراتر از مدرسه داشته باشند ، متناسب نیست.
تغذیه نامناسب:
بسیاری از کودکان و جوانان برای غذا و تغذیه سالم به وعده های غذایی رایگان یا تخفیف داده شده در مدارس اعتماد می کنند. وقتی مدارس تعطیل می شوند ، تغذیه به خطر می افتد.
گیجی و استرس برای معلمان:
وقتی مدارس تعطیل می شوند ، به ویژه به طور غیرمنتظره و برای مدت نامعلومی ، معلمان اغلب از تعهدات خود و نحوه برقراری ارتباط با دانش آموزان برای حمایت از یادگیری مطمئن نیستند. انتقال به سیستم عامل هاییادگیری از راه دور ، حتی در بهترین شرایط ، کثیف و ناامید کننده است. در بسیاری از زمینه ها ، تعطیلی مدارس منجر به جدایی معلمان می شود.
والدین که آمادگی لازم برای تحصیل از راه دور و خانه را ندارند: وقتی مدارس تعطیل می شوند ، معمولاً از والدین خواسته می شود تا یادگیری کودکان را در خانه تسهیل کنند و می توانند برای انجام این کار با مشکل روبه رو شوند. این امر به ویژه در مورد والدین با تحصیلات و منابع محدود بسیار صدق می کند.
چالش های ایجاد ، حفظ و بهبود یادگیری از راه دور: تقاضا برای یادگیری از راه دور هنگامی که مدارس تعطیل می شوند و اغلب پورتال های موجود را به آموزش از راه دور غرق می کند ، سر به فلک می کشد. انتقال یادگیری از کلاسها به خانه در اندازه زیاد، چالش های عظیمی از نظر انسانی و فنی به وجود می آورد.
شکاف در مراقبت از کودکان:
در صورت نبود گزینه های جایگزین ، والدین شاغل معمولاً هنگام تعطیلی مدارس کودکان را تنها می گذارند و این می تواند منجر به رفتارهای پرخطر شود ، از جمله افزایش فشار بر همسالان و سوء مصرف مواد.
هزینه های بالای اقتصادی:
والدین شاغل هنگام تعطیلی مدارس به منظور مراقبت از فرزندان خود ، کار را از دست می دهند. این نتیجه از دست دادن دستمزد است و تمایل به تأثیر منفی بر بهره وری دارد.
فشار ناخواسته در سیستم های مراقبت های بهداشتی:
کارکنان مراقبت های بهداشتی مرتبط با کودکان به دلیل تعهدات مراقبت از کودکان که ناشی از تعطیلی مدارس است ، نمی توانند به راحتی در محل کار شرکت کنند و کار خود را انجام دهند. این بدان معناست که بسیاری از متخصصان پزشکی در مراکزی که بیشترین نیاز به آنها در طییک بحران سلامتی است ، حضور ندارند.
افزایش فشار بر مدارس و سیستم های مدارس که باز می مانند:
تعطیلی محلی مدارس ، بارهایی را بر دوش مدارس می گذارد زیرا دولت ها و والدین به طور یکسان کودکان را به مدارس باز نمی گردانند.
افزایش نرخ ترک تحصیل:
اطمینان از بازگشت کودکان و جوانان و ماندن در مدرسه هنگام بازگشایی مدارس پس از تعطیلی ، یک چالش است. این امر به ویژه در مورد تعطیلی های طولانی مدت و هنگامی است که شوک های اقتصادی، به کودکان برای کار کردن فشار می آورد و برای خانواده های مضطرب و با اقتصاد ضعیف، درآمد ایجاد می کند ، صادق است.
افزایش مواجهه با خشونت و استثمار:
وقتی مدارس تعطیل می شوند ، ازدواج های زودرس افزایش می یابد ، کودکان بیشتری در گروه های شبه نظامی جذب می شوند ، استثمار جنسی از دختران و زنان جوان افزایش می یابد ، بارداری در نوجوانان بیشتر می شود و کار کودکان رشد می کند.
انزوای اجتماعی:
مدارس مرکز فعالیت های اجتماعی و تعاملات انسانی هستند. وقتی مدارس تعطیل می شوند ، بسیاری از کودکان و جوانان ارتباط اجتماعی را که برای یادگیری و رشد ضروری است از دست می دهند.
چالش های اندازه گیری و اعتبارسنجی یادگیری:
ارزیابی های تقویمی ، به ویژه امتحانات پرمخاطره که تعیین پذیرش یا پیشرفت در مقاطع تحصیلی و موسسات جدید را بر عهده دارند ، با تعطیلی مدارس به بی نظمی می روند. راهکارهای به تعویق انداختن ، رد کردن یا امتحانات مدیر از راه دور ، نگرانی های جدی در مورد انصاف ، به ویژه هنگامی که دسترسی به یادگیری متغیر می شود ، ایجاد می کند. اخلال در ارزیابی ها منجر به استرس برای دانش آموزان و خانواده های آنها می شود و می تواند باعث از بین رفتن ارزش کار شود.
منبع:
https://en.unesco.org/covid19/educationresponse/consequences
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
جیل بايدن : می خواهم معلم باقی بمانم
جيل بايدن، همسر رئیس جمهور منتخب آمریکا، به تلویزیون سیبیاس گفته است:
«اگر ما به کاخ سفید برویم، به تدریس ادامه خواهم داد. این برایم مهم است و میخواهم مردم قدر و منزلت معلمان و فعالیت آنان در جامعه را بدانند.»
جو بایدن چهل و ششمین رئیس جمهور منتخب آمریکا است و اگر خواسته جيل بایدن عملی شود، او اولین بانوی اول امریکا خواهد بود که به کار اصلی خود ادامه خواهد داد. ( 1 )
گروه رسانه/
خبرگزاری اسپاتنیک نوشت : ( این جا )
تدریس روسی به عنوان زبان سوم خارجی در برنامه درسی یکی از مهد کودک ها در شهر حلب سوریه گنجانده شده است.
به گزارش اسپوتنیک، خانم النا کراوتسوا ، معلم زبان روسی که در سال 1997 با همسرش به حلب نقل مکان کرد ، در این باره صحبت کرد.
به گفته وی ، اکنون در سوریه با توجه به سهم روسیه در برقراری صلح در این کشور داوطلبان زیادی برای یادگیری زبان روسی وجود دارد. اکنون علاوه بر انگلیسی و فرانسوی ، زبان روسی را نیز می تواند در مدارس فرار گرفت. محبوبیت زبان روسی در دانشگاه های محلی نیز در حال افزایش است.
لیندا الخلفی، معلم کارآموز خاطرنشان کرد که در سوریه مردم آشنایی با شهروندان روسیه را شروع کرده و می بینند که آنها مردمی مهربان هستند. بسیاری از مردم می خواهند به روسیه سفر کرده و با روس ها ملاقات کرده و با آنها ارتباط برقرار کنند و برای این منظور به زبان روسی نیاز دارند و می خواهند آن را یاد بگیرند.
در تاریخ 2 ژوئن الدار قربانوف ، مشاور ارشد سفارت روسیه در سوریه گفت که در این سال تعداد دانش آموزان سوری که روسی را به عنوان زبان خارجی دوم انتخاب کردند ، به 20 هزار نفر رسید. به گفته وی ، مردم طی مدت طولانی و در تمام سالهای جنگ به سفارت روسیه مراجعه کرده و خواستار باز کردن دوره های آموزش زبان روسی هستند.
الدار قربانوف همچنین ابراز امیدواری کرد که در آینده مراکز فرهنگی بزرگ روسیه در سایر شهرهای سوریه نیز افتتاح شود.
6 ژوئن ، نخست وزیر روسیه ، میخائیل میشوستین ، روز زبان روسی را به روس ها تبریک گفت و به افزایش تعداد افراد علاقه مند به یادگیری زبان روسی در سراسر جهان ، اشاره کرد.
پایان پیام/
گروه گزارش/
دویچه وله فارسی امروز یازدهم نوامبر نوشت : ( این جا )
روزنامه آلمانی "بیلد" روز چهارشنبه ۲۱ آبان (۱۱ نوامبر) از افزایش شدید شمار دانشآموزان مبتلا به کرونا در آلمان خبر داد. این روزنامه به نقل از "اتحادیه معلمان آلمان" نوشت: « در حال حاضر بیش از ۳۰۰ هزار دانشآموز در قرنطینه ناشی از ابتلا به ویروس کرونا بهسر میبرند.»
به نوشته بیلد، در پایان ماه سپتامبر تعداد دانشآموزان آلوده به ویروس کرونا حدود ۵۰ هزار نفر بود. بنابراین گزارش، هم اکنون دستکم ۳۰ هزار معلم نیز در قرنطینه هستند.
هاینز پیتر مایندیگر، رئیس اتحادیه معلمان آلمان به روزنامه بیلد گفته این وضعیت منجر به تعطیلی تدریجی مدارس در آلمان شده است. به گفته او، اکنون شرایط به گونهای است که سیاستمداران کنار کشیده و مسئولان بهداشتی تصمیمگیرنده شدهاند.
به گفته مایندیگر، استفاده از ماسک و رعایت فاصله اجتماعی در مدارس تا اطلاع ثانوی الزامی است و این کار در عمل به معنای آن است که تعداد دانشآموزان حاضر در کلاسها نصف و حضورشان نوبتی شده است. او این وضعیت را بهتر از بستن کامل مدارس میداند.
رئیس اتحادیه معلمان آلمان سیاستمداران را متهم کرد که در مراقبت از مدارس در برابر بیماری کووید۱۹ به سختی شکست خوردهاند. با اینحال او تاکید کرد: « مدارس به هر قیمت باید باز بمانند.»
همچنین کریستف پلوس، نماینده پارلمان آلمان از حزب حاکم دموکرات مسیحی، از دولتهای محلی در ایالتها خواست که اقدامات احتیاطی بیشتری در مدارس به عمل آورند. نگاهی بر عملکرد رسانه ها و تشکل های فعال در حوزه آموزش و پرورش ایران نشان می دهد که موضع آنان از ابتدا تاکنون ادامه تعطیلی مدارس بوده است .
او به روزنامه بیلد گفت که تعطیلی فلهای مدارس به نگرانی خانوادهها منجر میشود و باید از این کار دوری جست. به جای آن به گفته او، کلاسهای درس مدارس باید به سیستم تهویه و دیوارههای جداکننده پلکسی گلس (طلقی) مجهز کرد.
آنا کارلیچک، وزیر آموزش آلمان نیز روز گذشته خواستار الزامی شدن استفاده از ماسک در کلاسهای درس در سراسر این کشور، حتی مدارس ابتدایی شد. او این اقدام را در وضعیت کنونی پاندمی که شمار ابتلا بسیار بالاست، "منطقی" دانست. »
در آخرین گزارشی که « صدای معلم » از وضعیت باز ماندن تعطیلی مدارس در این کشور منتشر کرد نوشت : ( این جا )
« « آلمان در ماه آتی نوامبر در انتظار هجوم دومین موج سنگین پاندمی کروناست. برای جلوگیری از گسترش آن، دولتهای ایالتی و دولت فدرال آلمان تصمیم به اعمال محدودیت شدید در سراسر آلمان گرفتهاند. این محدودیت نخست تا پایان ماه نوامبر ادامه دارد و برخی شاخههای اقتصادی بار دیگر آسیب خواهند دید.
به گزارش خبرگزاری آلمان، آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان و نخستوزیران ایالتهای شانزدهگانه این کشور روز چهارشنبه ۷ آبان (۲۸ اکتبر) در یک کنفرانس ویدئویی بر سر اعمال محدودیتهای سخت گیرانه در مورد تماس شهروندان با یکدیگر به توافق رسیدند.
دولت آلمان قصد دارد با تعطیلی گسترده تمام فعالیتهای تفریحی در سطح کشور، موج دوم کرونا را بشکند. بدین گونه دولت میخواهد گسترش بدون کنترل این ویروس همهگیر را مانع شود.
هماکنون ریسک لجامگسیخته و غیرقابل کنترل شیوع این ویروس روز به روز در حال افزایش است و شمار مبتلایان تقریبا هر هفته دو برابر میشود.
این اقدامات محدودکننده از روز دوشنبه آینده دوم نوامبر به اجرا درخواهند آمد و تا پایان این ماه ادامه خواهند یافت.
اقدامات محدودکننده مصوب دولتهای ایالتی و فدرال آلمان به قرار زیر است:
* تماسهای فردی : در مکانهای عمومی، تنها تماس اعضای دو خانواده و تا حداکثر ده نفر مجاز است.
* تمامی رستورانها، کافهها و مهمانسراها از دوم نوامبر تا پایان ماه به کل تعطیل خواهند شد. شرکتهای سفارش مواد غذایی برای خانهها و یا خرید غذای پخته از رستورانها برای صرف در خانه و یا کانتینهای غذاخوری استثنا هستند و میتوانند به فعالیت خود ادامه دهند.
* در حوزه خدمات: سالنهای آرایش صورت، ماساژ و تاتو تعطیل خواهند شد، زیر در این مشاغل حفظ فاصله امکانپذیر نیست. درمانهای پزشکی مانند بدندرمانی (فیزیوتراپی)، و نیز سالنهای آرایش مو به کار خود ادامه خواهند داد.
* سوپرمارکتها: فروشگاههای تکفروشی مواد غذایی باز خواهند ماند، اما تابع مقررات هستند، مبنی بر اینکه چه تعداد مشتری همزمان در فروشگاه حضور دارند.
* مدارس و مهد کودکها باز خواهند ماند.
* مسابقات ورزشی حرفهای، از جمله بازیهای بوندسلیگا در ماه نوامبر بدون حضور تماشاگر برگزار میشوند.
*فعالیت کانونهای ورزشی آماتور متوقف خواهد شد. این انجمنهای ورزشی تمرین نخواهند داشت. ورزشهای فردی در فضای باز مانند دویدن در تنهایی، مجاز خواهند بود. استودیوهای بدنسازی و سالنهای شنا و تفریحات آبی تعطیل خواهند شد.
* ارائه خوابگاه و اتاق برای گردشگران در داخل کشور برای ماه نوامبر ممنوع خواهد بود. این امر فقط در موارد بسیار ضرور و سفرهای کاری اجتنابناپذیر امکانپذیر است.
* بنگاههای اقتصادی کوچک تا ۵۰ همکار قرار است تا ۷۵ درصد و بنگاههای اقتصادی بزرگتر تا ۷۰درصد درآمد مشابه نوامبر ۲۰۱۹ را دریافت دارند. هزینه ثابت یک بنگاه اقتصادی به طور تخمینی ارزیابی میشود. گفته میشود : "حجم این کمک مالی حدود ده میلیارد یورو برآورد شده است". »
اما وضعیت در ایران کاملا به گونه ای دیگر است .
مدارس در ایران از ابتدای اسفند 1398 تعطیل شدند . صدور دستور العمل بازگشایی مدارس از سوی وزارت آموزش و پرورش و متعاقب آن بازگشایی مدارس از 15 شهریور علی رغم مخالفت های بسیار و به گفته مسئولان وزارت آموزش و پرورش با استقبال بیش از 50 درصدی خانواده ها رو به رو شد اما در حال حاضر ، " آموزش حضوری " در ایران فقط در 10 درصد مدارس صورت می گیرد .
این در حالی است که به گواهی مسئولان چه در داخل و چه خارج از آموزش و پرورش ؛ « مدارس » یکی از مکان هایی است که بیشترین رعایت پروتکل های بهداشتی در آن صورت می گیرد .
در گفت و گویی که « صدای معلم » با معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش داشت ؛ حکیم زاده ضمن تایید این موارد تصریح کرد : ( این جا )
« ما جلسه ای در کمیسیون بهداشت مجلس داشتیم و به اتفاق همکاران وزارت بهداشت شرکت کردیم . پرسش موکد این رسانه همواره این بوده است که چرا با وجود تعطیلی 100 درصدی دانشگاه ها و تعطیلی 90 درصدی مدارس هم اکنون شاهد پاندمی افسار گسیخته و افزایش بی سابقه ابتلا و مرگ و میر ناشی از کرونا هستیم ؟
آن ها گزارش دادند و در گزارشات تاکید کردند که این تصمیم یک تصمیم مشترک بوده و آمارها و اطلاعات دادند که نشان می دهد خود دانشگاه علوم پزشکی در استان های کشور رفته اند و میزان رعایت بهداشت را در مدارس ما دیده اند.
این ها جزء شرح وظایف شان است .
خیلی جالب بود و این که ما در جریان تهیه گزارش شان نبودیم .
گزارشی که اعلام کرده بودند این بود که مدارس را یکی از بیشترین اماکنی معرفی کردند که در جامعه پروتکل ها در آنها رعایت می شوند و خیلی از آیتم های ما هشتاد و پنج درصد بود .
یکی از جاهایی که پروتکل ها کم رعایت می شوند مطب پزشکان است که کمترین میزان رعایت را دارند و مدارس یکی از بیشترین مکان هایی هستند که پروتکل ها در آن رعایت می شوند. »
با این حال و با وجود تاکیدات متوالی وزیر آموزش و پرورش ایران بر اولویت داشتن " آموزش حضوری " اما اراده و عزم جدی برای بازگشایی مدارس مشاهده نمی شود .
« شبکه شاد » علی رغم تبلیغات فراوان هم نتوانسته است رضایت ذی نفعان این وزارتخانه را فراهم کند .
هنوز هیچ مقامی در مورد وضعیت سه و نیم میلیون دانش آموزی که نه می توانند از شبکه شاد و آموزش مجازی استفاده کنند و نه شرایط آموزش حضوری برای آن ها فراهم شده است ؛ پاسخ گو نبوده است .
« صدای معلم » از ابتدای اعلام رسمی شیوع کرونا و تعطیلی مدارس با انتشار گزارش های کارشناسی و با استناد به تجربیات جهانی ( توسعه یافته - در حال توسعه ) ضمن انتقاد صریح از رویه موجود خواهان بازگشایی مدارس و نه به صورت " اختیاری " گردیده است . پرسش « صدای معلم » آن است که آیا معنای اولویت داشتن آموزش و پرورش همین است ؟
این رسانه استمرار وضعیت موجود را دارای عوارض منفی و پیامدهای مخرب از جنبه های دیگر دانسته که ممکن است حتی در دوران " پساکرونا " به راحتی قابل جبران نباشد ضمن آن که معلوم نیست این وضعیت تا کی ادامه داشته باشد ؟
پرسش موکد این رسانه همواره این بوده است که چرا با وجود تعطیلی 100 درصدی دانشگاه ها و تعطیلی 90 درصدی مدارس هم اکنون شاهد پاندمی افسار گسیخته و افزایش بی سابقه ابتلا و مرگ و میر ناشی از کرونا هستیم ؟
بهدنبال افزایش آمار ابتلا به ویروس کرونا در کشور، ستاد ملی مقابله با کرونا ، 17 آبان کاهش ساعت کار را برای مشاغل غیرضرور پایتخت و دیگر مراکز استانها و شهرهای پرجمعیت از روز بیستم ماه جاری به مدت یک ماه تصویب کرد.
بر این اساس کلیه مشاغلی که در گروههای شغلی ۲ و ۳ و ۴ قرار دارند مشمول این قانون شده و از ساعت ۱۸ هر روز اجازه فعالیت نخواهند داشت. در این مدت تنها مشاغل گروه اول که در ردیف گروه شغلی ضروری معرفی شدهاند، مجاز به ادامه فعالیت خود پس ساعت تعیین شده خواهند بود.
در این تقسیم بندی مشاغل سطح 1 چنین معرفی شده اند : مشاغلي که مایحتاج ضروری مردم را در بر مي گيرد . مانند بیمارستان ها، مراکز بهداشتی درمانی، مطب ها، داروخانه ها، آتش نشانی ، فروشگاه های مواد غذایی، سوپر مارکت ها.
در این تقسیم بندی ، « مدارس و دانشگاه ها » از نظر اهمیت در گروه های شغلی سوم قرار گرفته اند . این در حالی است که واحدها و مراکز آموزشی تعطیل هستند .
نکته قابل تامل آن که مدارس و دانشگاه ها پایین از گروه های شغلی دو قرار گرفته که شامل پاساژ، مراکز خرید و مال ها، تمرین و انجام مسابقات ورزشی، مساجد، مصلی ها، قنادی و شیرینی فروشی ها، آبمیوه و بستنی فروشی ها، مراکز تهیه و طبخ غذا که اگر بیرون بر باشد می توانند باز باشند، آرایشگاه های مردانه، بازار فروش خوردو، مراکز شماره گذاری اتومبیل، بازار فروش فرش، موکت، فرش ماشینی، اسباب بازی فروشی ها، فروش لوازم خانگی، عمده فروشی ها و خرده فروشی ها، خدمات چاپ و دیجیتال، تزئینات داخلی ساختمانی، کادوفروشی ها، پارچه فروشی ها، عکاسی ها، آژانس های مشاوره املاک، پرده سراها، فروش مبلمان، کیف و کفش، نوشت افزار، خیاطی و خرازی ها و لوازم آرایشی و بهداشتی می باشند .
پرسش « صدای معلم » آن است که آیا معنای اولویت داشتن آموزش و پرورش همین است ؟
همان گونه که در بالا آمد ؛ رئیس اتحادیه معلمان آلمان تاکید کرده است که مدارس به هر قیمت باید باز بمانند اما نگاهی بر عملکرد رسانه ها و تشکل های فعال در حوزه آموزش و پرورش ایران نشان می دهد که موضع آنان از ابتدا تاکنون ادامه تعطیلی مدارس بوده است .
پایان گزارش/
10 مارس 2020
ایتالیا و ژاپن که با گسترش سریع Covid-19 روبه رو شدند، مدارس را برای جلوگیری از همه گیری تعطیل کردند. برخی از مناطق در ایالات متحده نیز این کار را انجام داده اند ، و موافقت کرده اند که زندگی مردم را به طور قابل توجهی تغییر دهند، زیرا این حرکت، از مرگ و بیماری جدی جلوگیری می کند.
اما هیچ شواهد روشنی وجود ندارند که چنین اقداماتی باعث کند شدن این شیوع شود.
بیشتر آنچه در مورد تأثیر تعطیلی مدارس در انتقال بیماری می دانیم مربوط به آنفلوانزا است ، که کودکان می توانند به ویژه آسیب پذیر شوند ، گاهی اوقات می میرند یا به آن دلیل، به شدت بیمار می شوند.
بیش از همه ، مسئولان باید در مورد آنچه شناخته شده است و آنچه در مورد تأثیر این اقدامات نیست ، صادق باشند. کودکان عامل مهمی در ابتلا به عفونت آنفلوانزا هستند زیرا تعامل آنها با مردم بیشتر از بزرگسالان است و همچنین ویروس بیشتری را نیز به بدن منتقل می کنند. فرض بر این است که تعطیلی مدارس باعث کاهش تعداد تماس ها و در نتیجه سرعت انتقال می شود.
در طی بیماری همه گیر آنفلوانزا H1N1 2009 ، مدارس در سراسر کشور تعطیل شدند. A C.D.C. مطالعه نشان داد که والدین عمدتا از این اقدامات حمایت می کنند ، اما مطالعات دیگر نشان داد که کودکان علی رغم توصیه های رسمی برای انجام این کار ، اغلب در خارج از خانه دور هم جمع می شوند یا از سایت های عمومی بازدید می کنند. خوشبختانه ، مدارس در کمتر از سه روز در اکثر موارد بازگشایی شدند ، زیرا داده ها نشان دادند که بیماری آنفولانزا به حدی نیست که انتظار می رفت.
هنوز ، برخی شواهد نشان می دهند که این اقدامات باعث کاهش تعداد عفونت ها نشده و فقط سرعت انتشار را کاهش می دهند - اگرچه این می تواند به کاهش بار سیستم های بهداشتی کمک کند.
گرچهCovid-19 با آنفلوانزا متفاوت است.
گزارش های کمی در مورد ابتلای کودکان به کوید -19 گزارش شده است. مشخص نیست چرا ممکن است کودکان آلوده شوند ، اما آن قدر ملایم که مورد توجه و آزمایش قرار نگیرد.
اگر کودکان بیماری شدیدی را از بیماریCovid-19 تجربه نکنند یا در شیوع آن مشارکت نداشته باشند - و تاکنون هیچ مدرک روشنی در این زمینه پیدا نکرده ایم - احتمالاً تعطیلی مدارس تأثیر کمی در شیوع آن خواهند داشت.
همه کشورهای آسیب دیده مدارس را تعطیل نکرده اند.
سنگاپور ، که به دلیل پاسخ به Covid-19 نمونه شده است ، متوجه شد تعطیلی مدارس بیشتر ضرر دارد. رهبران سیاسی و مقامات بهداشتی در آنجا نگرانی های مربوط به Covid-19 را از طریق ارتباطات شفاف ، سازگار و شفاف در مورد واکنش آنها به ویروس برطرف کرده اند.
در صورت باز ماندن مدارس ، مسئولان می توانند تدابیری را برای محدود کردن هرگونه گسترش احتمالی در بین کودکان و کارمندان وضع کنند. همه دانش آموزان می توانند روزانه از نظر تب ، نشانه احتمالی عفونت Covid-19 ، بررسی شوند. حتی باید بیشتر به شستن دست توجه شود و به کودکان یادآوری شود که صورت خود را لمس نکنند. باید به کودکان یاد داد که در آستین خود عطسه کنند. مدارس می توانند تنظیمات مربوط به نشستن را برای نگه داشتن کودکان در فاصله شش فوت در نظر بگیرند. با گرم شدن هوا ، در صورت امکان می توان دروس را خارج از خانه گذراند.
با این وجود ، ممکن است مقامات دولتی برای بستن مدارس تحت فشار قرار بگیرند. برای اثربخشی واقعی ، مدارس باید قبل از اینکه حتی 1 درصد از مردم آلوده شوند تعطیل شوند و آنها باید تا پایان اپیدمی بسته بمانند ، که این ممکن است ماه ها باشد. کودکان نمی توانند در محیط های دیگر جمع شوند ، که اجرای آنها بسیار دشوار است. اگر مدارس تعطیل شوند ، دانستن زمان بازگشایی آنها دشوار است.
اگر مدارس تعطیل شوند ، برنامه های مراقبت از کودک نیز بسته می شوند و والدین شاغل ممکن است مجبور شوند برای مراقبت از فرزندانشان در خانه بمانند. مراقبت های بهداشتی و کارگران زیرساخت های حیاتی به همین دلیل قادر به انجام کار خود نیستند. ممکن است به آن والدین حقوقی پرداخت نشود که این یک سختی فوق العاده است. ایالات باید مجبور شوند مزایای بیکاری را گسترش دهند و به کارفرمایان کمک کنند تا در صورت لزوم کارگران را در خانه بمانند.
در حالی که بچه ها از مدرسه خارج نمی شوند ، مناطق باید به آنها غذا و آموزش دهند. تعطیلی مدارس می تواند باعث قطع خدمات اجتماعی مانند برنامه هایی شود که به بیش از 30 میلیون کودک ناهار می دهند و به 11 میلیون نفر صبحانه می دهند. برای برخی از کودکان ، از جمله جوانان بی سرپناه ، مدارس می توانند امن ترین مکان باشند و با محرومیت از دسترسی این کودکان ، حمایت مورد نیاز آنها حتی چیزی به اندازه مکان اولیه برای شستن لباس های آنها محروم خواهد شد.
کودکان نیاز به ادامه یادگیری دارند. وقفه در آموزش می تواند به رشد کودک آسیب جدی وارد کند و کاهش شکاف پیشرفت در خانواده های کم درآمد را دشوارتر کند. مدارس ممکن است آموزش آنلاین را به عنوان یک گزینه جایگزین در نظر بگیرند اما باید اطمینان حاصل کنند که همه خانواده ها به فناوری های مورد نیاز این روش ها دسترسی دارند.
اگر مدارس تعطیل شوند ، دانستن زمان بازگشایی آنها دشوار است. برای تأثیرات بهداشت عمومی ، تعطیلات مدارس باید برای مدت زمان شیوع بیماری حفظ شود.
دولت های ایالتی و محلی باید به طور واضح دلایل تعطیلی مدارس و چگونگی تصمیم گیری برای بازگشایی آنها را توضیح دهند تا والدین و کارفرمایان بتوانند نحوه مدیریت برنامه های روزمره را برنامه ریزی کنند.
بیش از همه ، مسئولان باید در مورد آنچه شناخته شده است و آنچه در مورد تأثیر این اقدامات نیست ، صادق باشند.
گرچه ممکن است تمایل به ارائه تعطیلی مدارس به عنوان ابزاری کاملاً ثابت برای محافظت از بهداشت عمومی وجود داشته باشد ، اما تأثیر کامل آنها به راحتی ناشناخته است.
کوچک شمردن اختلال در این اقدامات که ممکن است باعث شود یا اغراق بیش از فواید آنها می تواند اعتماد عمومی به دولت را در زمانی که بیشترین نیاز به آن است ، از بین ببرد.
جنیفر نوژو دانشمند ارشد مرکز امنیت سلامت جان هاپکینز و دانشیار دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه
.
نسخه ای از این مقاله در تاریخ 11 مارس 2020 ، بخش A ، صفحه 23 نسخه نیویورک با عنوان: تعطیلی مدارس ممکن است مفید نباشد چاپ می شود.
منبع : https://www.nytimes.com/section/magazine
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
موارد زیادی از رفتارهای شرم آور معلمان علیه کودکان و دانش آموزان یکی پس از دیگری در حال رخ دادن است. دولت تلاش کرده است اقدامات مقابله ای با این جنایات جنسی را که باعث رنج طولانی مدت قربانیان می شود را تقویت کند.
یکی از جنبه های قابل توجه این قانون این است که معلمانی که گواهی نامه صلاحیت آنها به دلیل اخراج انضباطی ابطال شده است را در موقع تجدید پس از سه سال با دقت بیشتری مورد بررسی و تجدید نظر قرار دهد.به دلیل شدت صدمه ، عده ای خواستار آن شده اند كه مجرم هرگز نباید در جایگاه معلمی بایستد، برخی دیگر خاطرنشان كرده اند كه اگر بخواهیم به هدف اصلی خود که حفاظت از كودكان است برگردیم ، علاوه بر اخراج مجرم از محیط مدرسه لازم است کارهای دیگری نیز انجام شود.
برخی می گویند: "اجازه ندهید معلم خاطی دوباره روی تریبون معلمی بایستد"
" همچنین یک واقعیت انکار ناپذیر است که همه معلمان در مدارس ، معلمان عالی برای دانش آموزان نیستند.
"یوشیتاکا ایکِدا ، عضو حزب لیبرال دموکرات ژاپن ،که در ژوئیه سال جاری در کمیسیون آموزش و علوم مجلس نمایندگان به سوالات نمایندگان پاسخ داد، در این زمینه با لحن شدیدی به بحث پرداخت. "ایجاد یک سیستم حقوقی به عهده دولت و وزارت آموزش و پرورش است که از تدریس معلمان مرتکب اعمال ناپسند در مدارس ملی، دولتی و خصوصی در سراسر کشور جلوگیری کند."
این اعمال ناشایست توسط معلمان در مورد کودکان و دانش آموزان بی وقفه وجود دارد.در روز نهم این ماه ،اعلام شد كه معلمی در یک مدرسه راهنمایی در شهر کیتاکیوشو به دلیل ارتکاب عمل ناشایست به دختری دانش آموز از همان مدرسه اخراج انضباطی شد.
تعداد معلمانی که اخیراً (2018) به دلیل اعمال زشت و آزار و اذیت جنسی اخراج انضباطی شده اند 282 نفر است. ۱۲۴ دانش آموز از مدرسه خود معلمان خاطی هستند که بیش از 40٪ آنها را تشکیل می دهند و افراد دیگر فارغ التحصیلان مدرسه خودشان (۱۴) ، کادر آموزشی مدرسه خودشان (۴۱) و غیره هستند.به ظاهر مدرسه ای که آنها در آن کار می کنند محل وقوع جرایم جنسی است.
کُ ایچی هاگی اودا ، وزیر آموزش و پرورش ، نیز این مسئله را جدی می داند و می گوید:
« معلماني كه در موقعيت حمايت و پرورش كودكان قرار دارند هيچ گاه نبايد علیه دانش آموزان خود رفتار ناشایست و شرم آور داشته باشند. » " با حذف ساده مجرمان از محیط های آموزشی به این مشكل پایان داده نمی شود. "
در ژوئن سال جاری ، جلسه ای متشکل از وزارتخانه ها و سازمان های مرتبط ، از جمله وزارت آموزش و پرورش ، هیئت دولت ، و پلیس ، از هر یک از ادارات آموزش و پرورش مناطق خواستار تشکیل "راهکاری برای تقویت اقدامات علیه جرایم جنسی و خشونت جنسی" شدند و همین طور خواستار این شدند که به عنوان یک قاعده کلی ، معلمانی که مرتکب کارهای زشت و شرم آور شده اند را اخراج انضباطی کنند و مراتب را بدون کم و کاست اجرا نمایند.
چیزی که توجه خاص به آن شده است ، بررسی و مدیریت گواهی نامه صلاحیت معلم با دقت بیشتر است. در قانون فعلی گواهی نامه صلاحیت معلمان ، حتی اگر به دلیل اخراج انضباطی گواهی نامه باطل شود ، پس از گذشت سه سال می توان مجدداً آن را دریافت کرد.با این حال ، گفته می شود که در جرایم جنسی مجددا خطر ابتلا به جرم وجود دارد. بنابراین ، همان طور که ایکِدا ، عضو مجلس نمایندگان فوق الذكر به آن اشاره کرد، ، حتی اگر پس از ابطال گواهی نامه معلمی مدت زمانی هم سپری بشود ، خطرات حضور دوباره معلم خاطی روی تریبون کم نیست.
در سپتامبر سال جاری ، « کمیته ارتباط قربانیان اذیت و آزار جنسی در سراسر مدارس کشور » که توسط والدین ایجاد شد ، یک کمپین جمع آوری امضا را آغاز کردند و خواستار این شده اند که:
" گواهینامه صلاحیت معلمی برای کسانی که سابقه اعمال ناشایست با کودکان را داشته اند مجدداً صادر نگردد". در روز ۲۸ ام امضاها و دادخواست به وزارت آموزش و پرورش ارائه شد و از صبح ۱۲ اکتبر ، در سایت امضای "change.org" بیش از ۵۶۰۰۰ نفر طرفدار جمع شدند.
سخت گیری در بازگشت مجدد به کار ؟ یا آزادی در انتخاب شغل ؟
وزیر آموزش و پرورش کُ ایچی هاگی اودا در مورد صدور دقیق تر گواهی نامه صلاحیت معلم گفت: "شخصاً من مایلم قانون را در راستای بازنگرداندن معلمان ناشایست به کلاس اصلاح کنم. وی همچنین توضیح داد ، " اما یک مسئله بزرگ نیز در اینجا وجود دارد و آن این است که آیا می توان از نظر قانون اساسی، آزادی انتخاب شغل برای افرادی که اشتیاق آنها به آموزش و پرورش تغییر نکرده، و پس از چندین سال می خواهند بر سر کار خود برگردند را منکر شد و نفی کرد؟
حُسن این کشور این است که شما این فرصت را دارید که از ابتدا شروع کنید ، ایشان می گویند ، مجوز پزشک و پروانه وکالت نیز تحت شرایط خاص می تواند مجدداً اخذ شود ، اما بر خلاف پزشکان و وکلا ؛" والدین و فرزندان " معلمان خود را انتخاب نمی کنند. من معتقدم از این نظر گواهی نامه صلاحیت معلم از نظر شخصیت، تا حدی متفاوت از سایر مدارک ملی است. "وی اظهار داشت که وی در حال حاضر در حال بحث و گفتگو با دفتر قانونگذاری هیئت دولت است.
همزمان ، در سپتامبر سال جاری شورای آموزش و پرورش استانها و شهرها و غیره، در استخدام معلمان می توانند سابقه اخراج انضباطی گذشته آنها را از طریق ابزار جست و جوی اطلاعات دبیرخانه دولت بررسی کنند. و همچنین امکان جست و جو از "۳ سال گذشته" به "۴۰ سال گذشته" به طور قابل توجهی افزایش یافته است. همچنین می توانید ۵ ماه گذشته را از نوامبر امسال و ۴۰ سال گذشته را از فوریه سال آینده جست و جو کنید.
کازو نوبو آسادا ، مدیر کل دفتر سیاست های آموزشی وزارت آموزش ، فرهنگ ، ورزش ، علوم و فن آوری گفت: "این ابزاری است که به ما کمک می کند تا هنگام استخدام تصمیم بگیریم. ولی فقط به دلیل قابل اجرا بودن ، به این معنی نیست که فوراً رد صلاحیت می شوید یا شغل خود را از دست می دهید. " استخدام با دقت بیشتر از طریق شورای آموزش و پرورش این خطر را کاهش می دهد که شخصی با سابقه انضباطی ،دوباره وارد کلاس شود و مرتکب سوء رفتار جنسی شود.
دکتر بخش روانی آقای هیروکی فوکویی که در انجمن درمان مجرمان جنسی که یک سازمان غیر انتفاعی و مرکز پزشکی تخصصی اختلالات جنسی است کار می کند ، می گوید: معلمانی که رفتارهای ناشایست انجام می دهند ، از ابتدا فقط از نظر جنسی به کودکان علاقه مند می شوند و در برخی موارد دیگر ، در تعامل با کودکان به آنها علاقه جنسی پیدا می کنند.
آقای فوكویی می گوید: "به دلیل علاقه ، به مدارس ، کلاس های تقویتی ، كار داوطلبانه و مشاغل دیگری كه با كودكان در تماس است ، نزدیک می شوند و از آنجا که کودکان قادر به مقاومت نیستند ، آنها مرتبا مرتکب اعمال ناشایست می شوند و دیر یا زود ، این تصور اشتباه را می کنند که عدم مقاومت کودک در برابر آنها ، نشانگر این است که کودکان از آنها بیزار نیستند. حتی پس از مشخص شدن رفتار ناشایست آنها علیه کودک ، بسیاری از عاملان این امر می گویند که کودک از آن بیزار نبوده است و در واقع از این موضوع خوشحال هم بوده است. " چیزی که توجه خاص به آن شده است ، بررسی و مدیریت گواهی نامه صلاحیت معلم با دقت بیشتر است.
در صورت بازگشت مجرم به جامعه ، لازم است اطمینان حاصل شود که به دلیل چنین تحریف شناختی ، خطر جرم مجدد وجود ندارد.همچنین راهی برای از بین بردن علاقه جنسی در کودکان با گذراندن نوعی مشاوره به نام "درمان شناختی رفتاری" وجود دارد که از طریق گفت و گو و آموزش باعث تقویت تغییرات شناختی و رفتاری می شود.
با این حال ، " در حال حاضر هیچ سیستمی در ژاپن برای ارزیابی ایمنی کار در مشاغلی که با کودکان در ارتباط هستند وجود ندارد. پس با توجه به خطر بالای جرم مجدد ، فوکویی می گوید :چاره ای جز اعمال برخی محدودیت ها برای استخدام مجدد نیست. "
صرفا آیا با خارج کردن مجرم از محیط آموزشی نتیجه مطلوب و پایدار حاصل می شود؟
اعمال ناشایست و شرم آور و سایر جرایم جنسی ، زخمهای عاطفی عمیقی را بر قربانی ایجاد می کند و قربانی اغلب مدتها رنج می برد به خصوص اگر قربانی خردسال باشد ، ممکن است در هنگام قربانی شدن متوجه نشوند که این یک عمل جنسی است و در بزرگسالی ممکن است از علائم مختلف رنج ببرد.
به دلیل شدت صدمه وارده ، طبیعی است که عاملان این امر زیر توجه جامعه قرار بگیرند ،اما از طرفی هم باید به مرتکبان این فرصت داده شود تا عمیقاً در مورد اعمال خود تامل کنند و بهبود یابند.در غیر این صورت ، آنها خارج از مدرسه دوباره با کودکان تماس می گیرند و رفتار مشابه آنها را انجام می دهند.
پروفسور یو كاكو یانا گیموتو از سازمان آموزش و تحقیقات حقوقی دانشگاه چوکیو كه در زمینه حقوق جنسیت و حقوق كودكان تخصص دارد و با موارد خشونت جنسی در محیط مدارس آشنا است ، می گوید: " با حذف ساده مجرمان از محیط های آموزشی به این مشكل پایان داده نمی شود. "
وی افزود: با هدف " شمول اجتماعی " هر فرد در جامعه ، ایجاد روابط جدیدی از شمول خارج از محیط آموزشی ضروری است.پیگیری و پیشبرد روند عدالت کیفری و اطمینان از دسترسی آنها به آموزش توانبخشی و کمک به کار در مشاغلی که شامل کودکان نیست ، مهم است. "
یک واقعیت انکار ناپذیر است که همه معلمان در مدارس ، معلمان عالی برای دانش آموزان نیستند. این احتمال وجود دارد که مجرم به دلایلی مانند نیافتن حقیقت و عدم کسب مدارک معتبر ، تبرئه شود.
وی افزود: "در این صورت ، مجرمان بدون داشتن فرصت تامل در مورد خود ، به درون جامعه راه پیدا می کنند. پروفسور یو كاكو یانا گیموتو همین طور خاطرنشان می کند که : ما باید به طور جدی در مورد چگونگی برخورد با این افراد بیندیشیم .
به علاوه ، "توجه به کودکانی که قربانی شده اند کافی نیست.ممکن است آنها تمایلی به حضور در مدرسه ای که در آن قربانی شده اند نداشته باشند، یا ممکن است تمایلی به یادگیری موضوعاتی که توسط معلم مجرم تدریس می شود نداشته باشند .
وی تأکید می کند ، اگر ما طرفدار شمول اجتماعی هستیم و "برای اینکه هیچ کس عقب نماند" ، باید بلافاصله پس از آسیب دیدن ، در یادگیری آنها را حمایت کرده و به مراقبت های ذهنی و جسمی و حمایت شغلی در آینده از آنها توجه زیادی داشته باشیم.
برای از بین بردن جرایم جنسی که توسط معلمان علیه دانش آموزان انجام می شود، و همین طور برای تبدیل کردن مدارس به مکانی امن ، باید فراتر از تنظیم مقررات مربوط به استخدام مجدد معلمان مجرم عمل کرد، و جنبه های مختلفی وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرند ، مانند اطمینان از امن بودن دانش آموزان قربانی ، ارائه حمایت میان مدت و بلند مدت و ایجاد محیطی که آنها را قادر می سازد آسیب را در اسرع وقت تشخیص دهند.
سیاست تقویت اقدامات مقابله با جرایم جنسی و خشونت جنسی که توسط شورای وزیران فوق الذکر تصمیم گرفته شده همچنین بیان می کند که لازم است نقش آموزش مدارس در جلوگیری از تبدیل شدن به مجرم جنسی و ، قربانی جنسی یا نظاره گر خشونت جنسی بیشتر باشد. که این امر بر ایمنی آموزش در زندگی متمرکز خواهد شد و همچنین ایجاد فضایی را فراهم می کند که گزارش جرم و مراجعه به مشاوره و ارائه پشتیبانی بی وقفه و سخاوتمندانه از قربانیان آسان می شود.
در جلسه بعدی ، ما با توجه به موارد خاص ، در نظر خواهیم گرفت که مدرسه ها برای ایجاد محیط آموزشی امن و بدون تجاوز جنسی چه کاری می توانند انجام دهند.
https://www.kyobun.co.jp/close-up/cu20201013/
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
یورونیوز می نویسد : ( این جا )
کپی رایت Czarek Sokolowski/Copyright 2020 The Associated Press. All rights reserved
در پی موج جدید مبتلایان به ویروس کرونا، شماری از کشورهای اروپایی از شب دوشنبه ۲ نوامبر (۱۲ آبان) محدودیتهای تازهای را به مرحله اجرا گذاشتند.
در اتریش مقررات قرنطینه از شب گذشته اجرایی شد و شهروندان حق خروج از خانه بین ساعات ۸ شب تا ۶ صبح را نخواهند داشت. همچنین موزهها، تئاترها، سینماها، استخرها، مراسمهای عروسی و بازارهای کریسمس لغو و تعطیل خواهند شد؛ هر چند مدارس و مهد کودکها در طول این مدت باز خواهند ماند.
در اتریش که جمعیتی ۸.۸ میلیون نفری دارد و تقریبا از موج اول کرونا در امان مانده بود، وضعیت در هفتههای جاری بغرنج شده است. این کشور در ماه جاری روزانه بیش از ۵ هزار مورد ابتلا را ثبت میکند که افزایشی پنج برابری در مقایسه با ابتدای ماه گذشته نشان میدهد.
طبق اعلام مقامات در اتریش محدودیتهای تازه تا اواخر ماه نوامبر برقرار خواهند بود.
در همین زمان یونان از دو هفته پیش قرنطینهای یک ماهه را به مرحله اجرا گذاشته است که طبق آن رستورانها ، کافهها ، سینماها، موزهها و سالن های ورزشی بسته شدهاند. با این حال این به معنی تعطیلی کامل شهرها نیست و به منظور جلوگیری از آسیب بیشتر به اقتصاد، مشاغل به کار خود ادامه می دهند.
همچنین از ساعت ۱۰ شب تا ۵ صبح نیز در یونان مقررات منع آمد و شد اجرا شده است.
در ایتالیا از هفته گذشته سینما، تئاتر، سالنهای ورزشی و استخرها تعطیل شدهاند و رستورانها و بارها نیز بعد از ساعت ۶ عصر مجاز به پذیرایی از مشتریان نیستند. جوزپه کونته، رئیس دولت گفته است اولویت کشورش دفاع از سلامتی شهروندان است.
در فرانسه هرچند از روز جمعه گذشته قوانین محدودیتزای سختگیرانه به اجرا گذاشته شدهاند، با این حال تعداد مرگ و میرها روز دوشنبه برای اولین بار از ۴۰۰ تن عبور کرد و در مجموع به ۳۷ هزار و ۴۳۵ تن رسید.
این در حالی است که مدارس همچنان در فرانسه باز نگه داشته شدهاند و ۱۲ میلیون دانشآموز روز دوشنبه به سر کلاسهای درس بازگشتند.
مقامات مسئول در فرانسه اعلام کردهاند از این پس تیمهایی مستقر در فرودگاهها از مسافران ورودی کشورهای غیراروپایی آزمایشهای «اجباری و سریع» کووید-۱۹ خواهند گرفت.
همزمان شهرهای مختلف فرانسه شاهد اعتراضات پراکنده به تصمیم دولت فرانسه برای وضع مجدد قرنطینه بوده است و معترضان در شهرهایی همچون پاریس، نانت و تولوز به خیابانها آمدند. این در حالی است که به دلیل مقررات جدید در ممنوعیت خروج از منزل به فاصله بیش از یک کیلومتر، این اعتراضات کمشمار بودهاند.
شهر لیل فرانسه همزمان با روز نخست اجرای قرنطینه - آسوشیتد پرس
بنابر نتایج یک نظرسنجی جدید ۶۷ درصد فرانسویان با قرنطینه تازه موافق هستند. این در حالی است که موافقان قرنطینه اول به ۹۳ درصد میرسیدند.
در آلمان آنگلا مرکل صدر اعظم با بیان اینکه همهگیری کرونا «رویدادی است که تنها یک بار در قرن اتفاق میافتد»، هشدار داد که ادامه وضعیت کنونی به این معنی است که اجتماعات در ایام کریسمس به خانواده محدود خواهند شد.
قرار است در این کشور رستورانها ، کافهها و حتی موسسات فرهنگی و ورزشی از چهارشنبه آینده تعطیل شوند.
در بلژیک نیز، کشوری که نسبت به سرانه بیشترین میزان شیوع کرونا در جهان را دارد، مقررات جدید قرنطینه همچنان برقرار هستند.
فروشگاههای غیرضروری در این کشور تعطیل باقی ماندهاند، هرچند گل فروشان و کتاب فروشیها مجاز شدهاند که با رعایت پروتکلهای بهداشتی مجددا شروع به کار کنند.
در بریتانیا نیز، که با بیش از ۴۷ هزار کشته پیشتاز شمار جانباختگان کرونا در اروپا است، بوریس جانسون نخست وزیر اعلام کرده است که دور جدید قرنطینه از روز پنجشنبه به مرحله اجرا درمیآید و دستکم تا ۲ دسامبر ادامه خواهد داشت.
پایان پیام/
این روزها بحث و جدل در مورد این که کدام کاندید ریاست جمهوری در آمریکا راهی کاخ سفید شود به موضوعی داغ و چالش برانگیز در جامعه مبدل شده ست .
البته مسئولان و مقامات طوری صحبت می کنند که این انتخابات اصلا مهم نیست و تاثیری در اوضاع و شرایط ایران نخواهد داشت .
بر خلاف این موضع مسئولان اما جامعه و بخش های مختلف آن موضوع انتخابات آمریکا را به صورت " لحظه ای " و در حد " سرنوشت مرگ و زندگی " پی گیری می کنند .
برخی انتخابات آمریکا و نتایج آن را مهم تر و و تاثیرگذارتر از انتخابات در ایران می دانند .
به نظر می رسد موضع مسئولان چندان به واقعیت نزدیک نباشد چرا که این دیدگاه مطابق قانون « اثر پروانهای یا تئوری آشوب » نیست و با آن سازگاری ندارد .
« اثر پروانهای به این موضوع اشاره میکند که اتفاقات کوچک و جزئی زندگی ما گاهی اوقات سرنوشت ما را به طور کامل تغییر میدهد. اثبات شده است که گاهی اوقات ارتعاش حاصل از بال زدن یک پروانهی کوچک میتواند باعث ایجاد یک طوفان بزرگ و سهمگین شود.
خیلی وقت ها ما تصمیماتی میگیریم که اصلا به آنها توجه نمیکنیم. اما همین تصمیمات کوچک زندگی ما را شکل می دهند و می توانند مسیر زندگی ما را تغییر دهند. » ( این جا )
تمایلی به وارد شدن در چنین بحث هایی ندارم اما در این اوضاع قصد دارم به صورت اختصار به نکاتی از زاویه " آموزش " که موضوع مورد علاقه من است پرداخته و آن را تحلیل کنم .
هر یک از کشورها در این شرایط سعی می کنند با توجه به وضعیت خود و مختصات موجود سیاست های خود را بر اساس " منافع ملی " تنظیم کنند تا بتوانند بیشترین بهره وری و فایده را نصیب کشور خود و جامعه کنند .
آن مسئولان و مدیران با توجه به آموزش و تربیتی که در " خانواده " و " مدرسه " دیده و مهارت های زندگی را در حوزه های مختلف تمرین و در خود " درونی " کرده اند می توانند در مواجهه با مسائل و بحران با محوریت مهارت " حال مساله " تهدیدها را به « فرصت » و مهم تر از همه از فرصت ها به نحو عقلانی و شایسته ای استفاده کنند تا جامعه بتواند به صورت متوازن در محور توسعه حرکت کند .
اما پرسش بنیادین آن است که آیا اساسا در خانواده و مدرسه به چنین موضوعاتی پرداخته می شود و این مهارت ها مورد توجه و ممارست قرار می گیرند ؟
در عوض ، دانش آموز در همان خانواده و سپس در مدرسه یاد می گیرد که چگونه با دیگران رقابت کند و یا دیگران و قانون را دور بزند .
یاد می گیرد چگونه با لجاجت ، فریاد کشیدن و شلوغ بازی به هدف خود برسد .
دروغ گفتن ، ریا و تظاهر را در این محیط ها می بیند و این ارزش های منفی و خانمان سوز را در « خود » درونی می کند .
جایگاه کار تیمی و گروهی در مدرسه و نظام آموزشی ما چگونه و کجا تعریف شده است ؟ واقعا دو نهاد خانواده و مدرسه در آموزش این مفاهیم و مهارت ها پیش قدم هستند و اساسا آیا خود در این زمینه آموزش دیده و آن ها را می دانند ؟ و یا آن که در سایه ای از " توهم " و " خودبزرگ پنداری " و " دگر نادان پنداری " و به جای " هم افزایی " سعی در اثبات خویش به هر قیمتی دارند ؟
آیا دانش آموزان ما در مدرسه می آموزند که خود را در شکست و ناکامی " گروه " شریک و مسئول دانسته و آن را فرافکنی نکنند ؟ آیا تاکنون به این فکر کرده ایم که چرا میزان استفاده از « مکانیسم های دفاعی روانی » در میان ما ایرانی ها بالاست و توان رو به رو شدن با « واقعیت » و تعریف شرایط را نداریم ؟
آیا کودکان و دانش آموزان در دوران تحصیل در مدرسه به حدی از بلوغ روانی و عاطفی دست می یابند تا بتوانند مهارت حل مساله را یاد گرفته و درونی کنند ؟
آیا در خانواده و مدرسه احترام به " قراردادهای اجتماعی " و " قانون " آموخته و درونی می شوند ؟ و یا آن قانون شکنی حد بالایی از هوش و زرنگی تعریف می شود ؟
آیا در مدارس ما احترام به میراث ملی و فرهنگی آموخته می شود ؟
بر خلاف نظام آموزشی مستقر در آمریکا که احترام به « پرچم » و تکریم آن یک آموزش و ارزش اساسی نهادینه شده است و این را به وضوح می توان حتی در اعتراضات و تظاهرات آنان مشاهده کرد ؛ پرسش این است که در نظام آموزشی ما چقدر به این موضوع پرداخته می شود ؟
آیا آتش زدن پرچم یک کشور در برابر دانش آموزان که نمادی از هویت ملی یک کشور است را می توان کنشی عقلانی و تفکر محور و در راستای حرکت در جهت منافع ملی ارزیابی کرد ؟
در مدرسه تا چه حد به تفاوت های فردی ، تفکر انتقادی و مهارت های گفت و گو و چانه زنی توجه می شود ؟
واقعا دو نهاد خانواده و مدرسه در آموزش این مفاهیم و مهارت ها پیش قدم هستند و اساسا آیا خود در این زمینه آموزش دیده و آن ها را می دانند ؟ و یا آن که در سایه ای از " توهم " و " خودبزرگ پنداری " و " دگر نادان پنداری " و به جای " هم افزایی " سعی در اثبات خویش به هر قیمتی دارند ؟
این ها ارزش هایی هستند که بسیاری از آن ها اکتسابی هستند و می باید آموزش داده شوند .
آیا ما به این مسائل عمیقا فکر می کنیم و یا عادت کرده ایم با غوطه ور شدن در پوپولیسم و روزمرگی که سکه رایج در جامعه ایرانی است ؛ به « تخدیر تاریخی » خود استمرار بخشیم و همیشه قصورات و کوتاهی ها را به گردن دیگران بیندازیم ؟
سهم ما از این خودآگاهی اجتماعی و تاریخی چیست ؟
آیا بدون تحول در پارادایم های زیرین جامعه و فرهنگ و نرم رایج در « قاعده » آن قرار است معجزه ای در راس هرم رخ دهد ؟ آیا در خانواده و مدرسه احترام به " قراردادهای اجتماعی " و " قانون " آموخته و درونی می شوند ؟ و یا آن قانون شکنی حد بالایی از هوش و زرنگی تعریف می شود ؟
برای نوسازی جامعه باید برنامه داشت .
مقدمه و پیش شرط اساسی این مهم هم شکل گیری یک اراده ملی برای تغییر است که نقطه آغازین آن از « خود » شروع می شود .
جامعه ایرانی ابتدا باید با تفکر و تحلیل و تشخیص الزامات « عصر کشاورزی » ، « عصر مدرن « و « عصر پست مدرنیسم » ابتدا تکلیف خود را مشخص کند . ( این جا )
زمانی نه چندان دور و در دهه هشتاد شمسی از سرعت کمتر رشد خود در قیاس با همسایگان و دیگر کشورهای در حال توسعه ناراحت بودیم اما اکنون کار به جایی کشیده است که خود را گذشته خود بررسی و مقایسه می کنیم و روز به روز شاهد کاهش سطح رفاه و حتی نیازهای اولیه خویش هستیم .
* سخن خود را با اقتباس از جملات محسن رنانی به پایان می برم :
« ترامپ بیاید، تولید ما با سرعت بیشتری سقوط میکند؛ بایدن بیاید، تولید ما با سرعت کمتری سقوط میکند. ترامپ بیاید، حجم نقدینگی ما با سرعت بیشتری بالا میرود؛ بایدن بیاید، حجم نقدینگی ما با سرعت کمتری بالا میرود. ترامپ بیاید، کشورهای عربی با سرعت بیشتری از ما دور می شوند و به سوی همپیمانی با اسرائيل میروند؛ بایدن بیاید، با سرعت کمتری چنین میکنند. ترامپ بیاید، کشتههای تصادفات رانندگی ما با سرعت بیشتری بالاتر میرود؛ بایدن بیاید، کشتهها همچنان بالا میرود اما با سرعتی کمتر. ترامپ بیاید، مرگهای کرونایی ما با سرعت بیشتری افزایش مییابد؛ بایدن بیاید با سرعتی کمتر. ترامپ بیاید، فحاشیهای ما در فضای مجازی خیلی زیادتر میشود؛ بایدن بیاید، کمتر زیادتر میشود. ترامپ بیاید شکاف و قهر بین روشنفکران و حاکمان خیلی عمیقتر میشود؛ بایدن بیاید، همچنان عمیقتر میشود اما با سرعت کمتر.
و البته ترامپ بیاید احتمالا ما زودتر به نقطه تصمیمات سخت برای افقگشایی میرسیم؛ اما اگر بایدن بیاید، مدت دیگری فرصت مییابیم تا بیشتر همدیگر را و کشور را تخریب کنیم و بعد به آن نقطه برسیم. احتمالا در نقطه تصمیمات سخت هم، یا شروع میکنیم فرصت طلبی کنیم تا نگذاریم تصمیمات سخت گرفته شود و کشور از بحران فاصله بگیرد؛ یا این که بهجای همکاری و همدلی برای رسیدن به تصمیم درست و کم هزینه، سعی میکنیم همدیگر را مقصر معرفی کنیم و بیشتر تخریب کنیم. حتی وقتی تصمیمات سخت را هم گرفتیم دوباره همان تصمیم سخت را بهانه ای برای تخریب یکدیگر قرار خواهیم داد (تکرار تجربه برجام). پس با آمد و رفت ترامپ و بایدن چیزی عوض نمیشود چون ما عوض نمیشویم.
دقت کنیم، ما در ده سال گذشته تجربههای بزرگ و پرهزینهای را پشت سر گذاشتهایم، اما در این ده سال هیچ کس عوض نشده است، یعنی هیچ کس از جای خودش تکان نخورده است، همه همان جایی هستند که ده سال پیش ایستاده بودند و حرفها همان حرفها و الگوهای رفتاری، همان الگوها.
نوبت آن است که همهمان تغییر کنیم، و همهمان جابهجا بشویم تا مجالی و فضایی برای تغییر ایجاد کنیم و بستر تصمیمات بزرگ اما عقلانی را آماده کنیم. کشور سالهاست مانند چهارراهی شده است که خودروها از چهار طرف آمدهاند و در وسط آن گره خورده و متوقف شدهاند، حالا همه رانندهها سرشان را از خودروی خود بیرون کردهاند و داد میزنند آقا تو خطا آمدهای برو عقب و البته هیچکس عقب نمیرود چون هر کس که تا وسط چهارراه آمده است عده دیگری هم پشت سر او وارد چهارراه شده اند. برای خروج از این بنبست هیچ راهی نیست جز آن که همه با هم یک دنده عقب بگیریم. آنانی که در خودروی سیاست، دنده عقب ندارند شایسته سیاستورزی در عصر توسعهخواهی نیستند.» ( 1 )
( 1 )
کانال محسن رنانی