وزارت آموزش و پروش در آستانهی سال تحصیلی جدید، چارهای جز بازگشایی حضوری مدارس در خود نمیدید؛ از آن روی که در چارچوبها و نظامات حاکم بر وزارتخانهها اصولاً ضوابط و روابطی حاکم است که بیشتر ترجیحشان بر آن است که تصمیمات کوتاهمدت و روزمره را جانشین بلندمدتاندیشی یا قانعکردن افکار عمومی کنند. بدیهی است که خیل عظیم والدین در یک نگاه کوتاهمدت، تعطیلی بلندمدت مدارس را برنتابند؛ مگر آن که اولاً از صحت تحصیل مجازی فرزند خود مطمئن شوند و ثانیاً بر رجحان تعطیلی در برابر خطر بالقوهی کرونا قانع گردند.
آموزش و پرورش ما هنوز نتوانسته در «صحت آموزش مجازی»، کارنامهای قانعکننده ارائه کند؛ نیز مجموعهی مدیریت تصمیمگیر در مقولهی کرونا به دلیل ناهماهنگی و چندصدایی، هنوز قادر به اقناع مردم بر یک سبْک رفتار نیست؛ چرا که همین چند روز پیش سه صدای متفاوت در رسانهها پیچید:
▪️استاندار تهران از کارمندانی که تا کنون دورکاری میکردند، خواست به کار حضوری خود بازگردند؛
▪️انجمن پزشکان متخصص کودک، نامهی هشدار در مورد ابتلای کودکان نوشت و فرمانده ستاد مدیریت کرونای تهران، از موج سوم کرونا بیم داد؛
▪️رییس جمهور به هزار دلیل گفتنی و یا نگفتنی اصرار بر عادیسازی فعالیتها دارد.
به نظر من با این اعلام آموزش و پرورش مبنی بر اختیاری بودن حضور در مدارس باید منصفانه برخورد کرد. این وزارت در شرایط موجود، دیگر چه باید میکرد؟
زمانی که اقلیتی از دانشآموزان و مدارس از زیرساختهای آموزش مجازی برخوردارند و اکثریتی فاقد آن، باید فضای مدرسهها را به نفع کمتر برخورداران خلوت کرد و نه تعطیل. در این صورت توپ ملاحظات پیشگیرانهی بهداشتی زیر پای کسانی است که باید با تصمیمات منسجم و یکپارچه، همهی دیگر حوزههای اجتماعی را در میزان حداکثری مصون از انتقال ویروس کنند.
آیا در حال حاضر این تصمیمات و این صداها با خودشان هماهنگ عمل میکنند؟!
از میانهی مردادماه تقریباً تمام مدارس در اغلب کشورهای اروپایی و نقاطی از امریکا و سراسر کانادا سال تحصیلی جدید را به صورت حضوری کلید زدند. در همهی آن نقاط همچنان حضور نحس کرونا سایهگستر است و اما مدیریتهای یکصدا و اقدامات احتیاطی، سایهای گستردهتر دارند.
داستان برگزاری کنکوری که گذشت و استرسی که شبانهروز بر چندصدهزار دانشآموز و پدر و مادر وارد آمد، چیزی نبود جز نتیجهی چندصدایی و ناهماهنگی و عدم اقناع مردم چشمانتظار.
نمیدانم چرا «چندصدایی» در جامعهی ما معمولاً هنگام تصمیمات مهم و فوری و نیازمند هماهنگی شایعتر است تا زمانهای ضرورتهای «چندصدایی»!
روزنامه اطلاعات
نظرات بینندگان
دانش اموزان کمتر برخوردار و محروم در خانواده هایی زندگی می کنند که اصول بهداشتی را زیاد رعایت نمی کنند دانش آموزی که با این شرایط وارد مدرسه می شود هم برای سایر دانش اموزان و هم کادر مدرسه خطرساز است از طرفی اگر بیمار شود خانواده توان پرداخت هزینه های درمان کرونا را ندارد
ماشاا.... همه مهندسند.
ما همه بدون استثنا کارشناس ایم.
تنها ملتی هستیم که در باره همه چیز
صاحب نظریم.
چند نفر از ما ایرانیان ، وقتی صحبت
از موضوعی در جمع رسمی و غیر رسمی است، ابراز بی اطلاعی
می نماییم و معتقدیم می بایست اهل فن، نظر بدهند؟
از سوی دیگر ما گوینده ای قهاریم اما شنونده ای ناتوان.
پس همه با هم سخن می گوییم که نه هماهنگی در آن است ، نه منطقی دارد و نه راهکاری ارزنده است.
ما ملتی مدعی اما کم مایه و یا
بی مایه هستیم. در این کشور کسی
صدای کسی را نمی شنود.
اظهار نظرهای دوپهلو مسئولین آموزش و پرورش عمدی بود تا مسئولیت عواقب تصمیمات در این برهه حساس را برعهده نگیرند
و کادر درمان که بایستی در تصمیم گیری ها سکاندار باشند در حاشیه مانده اند و علی رغم هشدار های بی وقفه شان در مورد فرسودگی کادر و اشباع ظرفیت آی سی یو ها و عدم موفقیت طرح ایمنی گله ای با ابتلا مجدد افراد ،همچنان شاهد تصمیمات اشتباه اند
آفتاب نیوز
محسن حاجیمیرزایی کمی بعد که اخباری درباره ابتلای چند دانشآموز به کرونا و درگذشت یک معلم به دلیل ابتلا کرونا در رسانهها منتشر شد، اعلام کرد: «به خانوادهها اطلاع دادیم اگر کسی در میان اعضای خانوادهاش مبتلا به کووید۱۹ شده، تا وقتی که از صحت و سلامت او اطمینان پیدا نکرده، نباید به مدرسه بروند.»
واکنش آموزش و پرورش استان کرمان به ابتلای معلمان یک مدرسه به کرونا
همشهری آنلاین. ۲۷ شهریور۱۳۹۹.
وعده استخدام دانشآموزان حادثه آتشسوزی سال ۸۵ دبستان شهید رحیمی روستای درودزن شهرستان مرودشت، در سفر استاندار فارس به این شهرستان محقق شد و این دانشآموزان امروز (بیست و هفتم شهریورماه ۹۹) احکام استخدامی خود را دریافت کردند.
کد خبر ۷۴۷۲۸۹
تاریخ انتشار: ۱۷:۳۶ - ۲۷ شهريور ۱۳۹۹ - 17 September 2020
سایت تحلیلی خبری عصر ایران
در بهمن ۱۳۹۱ هیات وزیران مصوب کرد تمام هزینههای درمان دانشآموزان سوخته درودزن باید به صورت رایگان ارائه شود و دولت متولی پیگیری رفع نیازهای آنهاست.
وزیر آموزش و پرورش نیز در سفر بیست و نهم فروردین ماه سال ۹۸ به استان فارس با این دانشآموزان دیدار کرد و قول پیگیری مشکلات آنان را داد.
شکر وجدان خود را آسوده ساختند!!!