انسانها با افزایش جمعیت و گسترش شهرها جهت جلوگیری از تجاوزات دیگران به حریم زندگی خود یا مجموع دارایی هایشان ،مجبور به تدوین قوانین و مقرراتی شدند تا حریم فردی افراد در جامعه محترم شناخته شود و از هر نوع تَعدی به دور ماند. همۀ تلاش های بشر طی قرنهای بی شمار بر روی هم انباشته شد و تکامل یافت و از نسلی به نسل دیگر به عنوان میراث ارزشمند زندگی اجتماعی منتقل گردید.
وظیفه هر نسل پاسداشت جنبه های مثبت و عالی قوانین و مقرارت نوشته شده و اضافه نمودن موارد جدیدتر نسبت به شرایط زندگی روز می باشد.
اجرای قانون، متولیان خاص خود را دارد، اعم از قانون نویسان یا مجریان آن یا افرادی که با اِعمال اجبار اجتماعی ، مردم را وادار به تبعیت
از مفاد قانون می نمایند.
وجود ماده ها و تبصره های قانونی در یک کشور لزوما به معنای بی نقص بودن آنها نیست. تعریف قانون در کشور ما همیشه جامع و مانع نبوده است ، لذا عده ای شهامت یا مجوز دور زدن آنرا داشته اند. این همه لازمۀ زندگی متعالی انسانهایی است که فرهنگ در آن جامعه حرف اول و حتی آخر را می زند

مردم هیچ گاه به قانون کامل و بی نقص اعتراض نمی نمایند چون با عقل و منطق آنان هماهنگ است. اما زمانی که همه در برابر قانون از اصل مساوات و برابری بهره مند نشوند یا چراغ اجرای قانون خاموش باشد ، یا نوشتن قانون فقط برای طرح ادعای قانونمندی باشد اما از اجرای بندها و ماده ها و تبصره های آن خبری نباشد ،مردم به جوش و خروش بر می آیند و یا به قول عده ای به نالیدن می پردازند.

در این سایت عده ای نویسندگان را متهم به نالیدن می نمایند ، غافل از آن که ناله شرایط مستأصل شدن مردم از تداوم بی قانونی است. نالیدن سایش  تدریجی قطعه آهنی است که بُرش کامل آن نیاز به زمان طولانی دارد.

وقتی متن قانون ناقص است یا قانون نوشته شده اجرا نمی گردد یا در مورد گروهی خاص اِعمال می گردد ، موجبات نارضایتی و برانگیختگی مردم یا گروه های شغلی خاص می شود. برای ما ایرانی ها جمله غلطی را فرهنگ سازی کرده اند که بیان آن جمله برای عده ای رنگمایه روشنفکری محسوب می شود:

جمله حق گرفتنی است نه دادنی !!

 کودکان و دانش آموزان خود را با فرهنگ قانون و قانونمداری درست و بیشتر آشنا سازیم امروز زمان اصلاح باور دیروز فرا رسیده است و حتی شاید خیلی دیر هم شده است و آن این که حق داشتنی است نه گرفتنی است و نه دادنی. به مثابه همان دلایل زندگی بشر در ابتدای گسترش شهرها مردم باید دارای حق و حقوق شهروندی و ملی باشند.

بیان جمله نادرست معروف حق گرفتنی است نه دادنی ، همانند بازی ما بزرگترها با کودکان است که چیزی را در دستانمان محکم می گیریم و به کودک خود یاد می دهیم که اگر می توانی بیا بگیر !!! تلاش و کوشش و جنبش کودک با دنبال کردن ارتفاع دست شما یا مسیر رفته شما برای گرفتن حق آغاز می شود و او یاد می گیرد که باید مبارزه کرد ، باید قانون را دور زد تا حقی را که حداقل تصور اوست به دست آورد.

داشتن حق نیازی به مبارزه و قلمفرسایی و تقاضا و تمنایی ندارد. وظیفه هر دولت این است که حق و حقوق را عادلانه سر جای خود بچیند و مردم بر اساس حقوق شهروندی از آن بهره مند شوند. این همه لازمۀ زندگی متعالی انسانهایی است که فرهنگ در آن جامعه حرف اول و حتی آخر را می زند.

در جامعه ما به جای ترویج و تقویت فرهنگ راستی ها و درستی ها ، آهنگ مبارزه برای یافتن و گرفتن حق به صدا در می آید و جالب آن که به دلیل اِعمال اجبار اجتماعی ، چنین افرادی طی مبارزه برای گرفتن حق ، عنوان قانون شکن می یابند.

امید که مسئولین امر در جهت تقویت لایه های پنهان قانون در قانون اساسی کشور و همچنین سایر قوانین تخصصی و حرفه ای اهتمام جدی اتخاذ نموده و فرهنگ پاسداری و غنای حقوق شهروندی را در تمامی مراکز آموزشی به نسل های آینده صحیح و منطقی فرا دهند.
آنچه که ملت را قانونمند می سازد فرهنگ یک جامعه است نه اجبار فیزیکی و آنچه که فرهنگ را غنی می سازد آموزش است .
کودکان و دانش آموزان خود را با فرهنگ قانون و قانونمداری درست و بیشتر آشنا سازیم.
حق داشتنی است نه دادنی و نه گرفتنی.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

سوار باد پیمایان ز مقصد سوی یار آید
به زلف مشک نابش بسته گویی و به دار آید

الا ای باد فروردین دلت خوش باد و رویت خند
که قند لب شکر روزی چو سروستان نگار آید

از این صحرای خونین دل رمیده آهوی وحشی
بهارم جلوه رویم به یک آهم سوار آید

شکستی استخوان چونان که تار پرده ای بشکست
خمار آلوده چشمم نوایی آشکار آید

در این زندان تن گشتم پلاسیده چو یک ارزن
که شاید مرغک راهم به دیده اشکبار آید

پرنده مرغک جانم چه شد ماندی به دور از من
شکستی بند بندم را که یارم سوگوار آید

در این بستان سرای عشق نمودی جلوه حُسنت
که شب از روز نشناسم به غمخواری بهار آید

عید سعید نوروز بر همگان مبارک باد .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

کردستان

تهران

در نیمه اسفندماه سال 1395 بخشنامه ای به مدارس ارسال گردید که در آن چنین آمده بود :

متاسفانه جز اخبار رسمی که برخی رسانه ها از همدیگر کپی پیست کرده بودند چیز مهم و یا درخوری نیافتم  به پیوست تصاویر بخشنامه 23 / 710 مورخ 10 / 12 / 95 وزارت متبوع و 55 / 170802 تاریخ 11 / 12 / 1395 اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران در خصوص تعیین بدهی کسورات سنوات غیررسمی ( خدمت زیرپرچم و حق التدریس تمام وقت و... ) جهت اطلاع و اقدام لازم ارسال می گردد .

در این بخشنامه از معلمان خواسته شده تا پایان سال 1395 درخواست کتبی خود را جهت پرداخت به کارشناسی امور اداری تحویل نمایند .

در واقع ، « سازمان بازنشستگی کشوری » از « وزارت آموزش و پرورش » خواسته بود تا نسبت به " به  روز رسانی " کسورات مربوط به صندوق بازنشستگی کارمندان تحت پوشش خود اقدام کند .

در این راستا ازدحام فراوانی در ادارات کارگزینی مناطق شکل گرفت .

معلمان زیادی برای تعیین تکلیف آمده بودند تا در زمان بازنشستگی به مشکل برنخورند .

سید محمد بطحایی اول هفته ای که گذشت در نشست فراکسیون مستقلین ولایی مجلس شورای اسلامی چنین می گوید : ( این جا )

صندوق بازنشستگی به استناد مصوبه سال 94 مجلس معتقد است معلمان حق‌التدریسی که سال‌های گذشته برای آموزش و پرورش کار کردند، برای پرداخت سابقه سنوات خود باید حق بیمه را به نرخ روز و 24 درصد پرداخت کنند.
وی ادامه داد: آموزش و پرورش در مذاکراتی که با سازمان اداری و استخدامی انجام داد، توانست نامه‌ای مبنی بر اینکه مصوبه مجلس در مورد معلمان پاره وقت بوده است نه تمام وقت از این اداره دریافت کند اما صندوق بازنشستگی پس از ارسال این نامه به رأی وحدت رویه دیوان عدالت اداری در این زمینه استناد کرد. اتخاذ چنین تصمیمات فی البداهه ای در سایه ناکارآمدی سیستم اداری و مالی وزارت آموزش و پرورش با توجه به این که حدود یک سوم کارمندان دولت را وزارت آموزش و پرورش تشکیل می دهند راه حل منطقی برای خروج از بحران ورشکستگی و یا کاهش مشکلات نیست
وزیر آموزش و پرورش خاطرنشان کرد: دیوان عدالت اداری در یک رای وحدت رویه به صندوق بازنشستگی اعلام کرد که معلمان تمام وقت نیز باید حق بیمه را 24 درصد پرداخت کنند؛ آموزش و پرورش در این زمینه مذاکرات بسیاری انجام داده است و هیات عمومی باید در این زمینه رای مناسبی دهد تا رای وحدت رویه بشکند.
وی تصریح کرد: این ظلم بزرگی است که معلمان زحمت کش ما به جای پرداخت 700 هزار تومان، 50 میلیون پرداخت کنند و امیدواریم این مشکل به زودی رفع شود.

متن ماده الحاقی به قانون تعیین تکلیف استخدامی معلمین حق التدریسی و آموزشیاران نهضت سوادآموزی در وزارت آموزش و پرورش مصوب 15 / 7 / 1388 به شرح زیر است:

معلمان حق التدریسی که به استخدام آموزش و پرورش درآمده اند و تا زمان لازم الاجرا شدن این قانون در وزارت آموزش و پرورش اشتغال دارند می توانند به منظور احتساب سابقه خدمت ایام حق التدریس که به تایید وزارت آموزش و پرورش می رسد در سوابق خدمت و بازنشستگی، سهم خود و دولت را به صورت نقد (یک جا) یا اقساط به طور کامل پرداخت نمایند.

صندوق های بازنشستگی نیز پس از دریافت اقساط موظف به احتساب سوابق مذکور در بازنشستگی واجدان شرایط می باشند.

تبصره 1- مدت پرداخت اقساط معادل سابقه خدمت قابل احتساب هریک از معلمان می باشد.

تبصره 2- مبنای پرداخت حق بیمه یا بازنشستگی حداقل حقوق یا دستمزد سال لازم الاجرا شدن این قانون است.

نخست آن که ؛ درصدی را وزیر آموزش و پرورش اعلام کرده است ( 24 درصد ) با درصدی که سازمان بازنشستگی اعلام کرده است ( 5 / 22  درصد) متفاوت است .

مبناي پرداخت کسور بازنشستگی ، حداقل حقوق یا دستمزد سال لازم الاجرا شدن قانون  ( 1396به میزان   000/ 350 / 10  ریال ) می باشد .

الف -  تعیین کسور بازنشستگی مشمولین تحت پوشش صندوق بازنشستگی کشوري :

مبلغ کسور به ریال = مدت سنوات به ماه × درصد 000/ 350 / 10  × 5 / 22

مبالغی که ادارات کارگزینی برای این دسته از معلمان تعیین کردند ارقام نجومی بود و البته خارج از توان آنان .

به همین خاطر معلمان زیادی به دیوان عدالت اداری شکایت کردند و البته محیط ادارات آموزش و پرورش هم تا حد زیادی " تنش آلود " گردید .

دومین پرسش آن است که این رقم 5 / 22 درصد از کجا آمده است ؟

اگر این معلمان به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمده اند همانند سایر معلمان باید مبنا 9 درصد باشد و مابقی باید توسط دولت پرداخت شود .

آیا سازمان های بازنشستگی قادر به تحصیل و یا دریافت این " ما به التفاوت "  از دولت نیستند و فقط زورشان به معلمان رسیده است ؟

این که وزیر آموزش و پرورش عنوان کند که به معلمان ظلم شده است و برای حل مشکل ابراز امیدواری کند توجیه  کوتاهی وزارت آموزش و پرورش در انجام وظایف قانونی خود خواهد بود ؟

و اما بخش طنز و تلخ این ماجرا در مورد نحوه محاسبه دوران بلاتکلیفی فارغ التحصیلان مراکز تربیت معلم است .

اداره بازنشستگی و موظفین آموزش و پرورش شهر تهران در بخشنامه شماره  225 / ص / 25505 به تاریخ 3 / 5 / 1396 چنین می گوید :

با عنایت به رای وحدت رویه شماره 153 مورخ 12 / 3 / 1387 هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره نحوه محاسبه دوران بلاتکلیفی فارغ التحصیلان مراکز تربیت معلم اشعار می دارد :

همان گونه که در پاسخ به نامه شماره  86426 / 710 مورخ 12 / 5 / 94 اداره کل امور اداری و تشکیلات وزارت آموزش و پرورش اعلام گردیده ، « بر اساس رای مزبور تاریخ استخدام قطعی افراد مور بحث به رعایت سایر مقررات به تاریخ بعد از فراغت از تحصیل اصلاح و سپس ایام بلاتکلیفی آنان طبق مقررات جزء سنوات خدمت دولتی محاسبه می گردد . »

بدیهی است با اصلاح حکم کارگزینی استخدام قطعی افراد و نیز به تبع آن سنوات خدمت کارمند ، ما به التفاوت کسور بازنشستگی جاری ( سهم مستخدم و کارفرما ) می بایست پرداخت گردد و به هیچ عنوان ایان بلاتکلیفی مورد بحث به عنوان سابقه خدمت غیررسمی موضوع ماده 85 قانون استخدام کشوری برای تعیین بدهی قابل تعریف نمی باشد و لذا استفاده از فرم تعیین بدهی کسور خدمت غیررسمی برای ایام مزبور موضوعیت ندارد .

اضافه می نماید ایام مورد بحث به عنوان تجربه برای ارتقاء گروه یا طبقه قابل محاسبه نمی باشد . "

در واقع سازمان بازنشستگی با این بخشنامه خواسته است تا بر خلاف تعهدات قانونی وزارت آموزش و پرورش که ایام تحصیل این دانشجو معلمان را جزء خدمات قابل محاسبه در بازنشستگی قلمداد کرده است و بابت آن از حقوق شان در آن زمان کسر گردیده است دوباره و بر اساس چیزی که سازمان بازنشستگی " به روز رسانی " کسورات خوانده است دوباره این معلمان را بدهکار کرده و مبالغی را از آنان بستاند !

هر چند در بخشنامه شماره 55 / 188705 به تاریخ  11 / 11 / 1396 این گونه عقب نشینی کرده و به این صورت اصلاح می شود :

3- در اجرای قانون متعهدین خدمت مصوب 8 / 3 / 69 مجلس شورای اسلامی ، متعهدین خدمتی که بعد از این تاریخ به استخدام آزمایشی درآمده و سابقه مذکور برای آنان لحاظ گردیده ؛ کسورات ایام تحصیل از دی نفعان کسر شده و نیازی به واریز مجدد کسور نیست .

سومین پرسش و البته کانون اتهام متوجه وزارت آموزش و پرورش و تشکیلات اداری آن است که چرا در این زمینه درست عمل نکرده است ؟

گزارش ها و اخبار حاکی است حتی سازمان بازنشستگی  از فارغ التحصیلان مراکز تربیت معلم که مربوط به اواخر دهه 60 و  دهه 70 می شود خواسته بود تا صورتحساب و یا ریز کسورات مربوط به بیمه و صندوق بازنشستگی را تحویل این سازمان دهند .

این در حالی است که سوابق بیمه و بازنشستگی این دسته از معلمان هر 10 سال امحاء می شود و عملا امکان دسترسی به آن وجود ندارد .

این همه تشکیلات و کارمند در بخش اداری وزارت آموزش و پرورش به چه کاری مشغولند که در حال حاضر " سازمان بازنشستگی " در مقام طلبکار ظاهر شده است ؟

معلمانی که بر اساس بخشنامه اول اقدام به واریز مبالغ کرده اند و بعد بخشنامه اصلاح شده است تکلیف شان چیست ؟

البته صندوق بازنشستگی پاسخ این پرسش را داده است :

" دستگاه اجرايي بايستي نسبت به تنظيم فرم استرداد اشتباه واريزي (فرم شماره ۱/۳) دستورالعمل شماره ۹۹۸۰ مورخ 23 / 2 / 1380  صندوق بازنشستگي كشوري اقدام و همراه بامدارك مثبته به صندوق بازنشستگي كشوري (مديريتهاي استاني) ارسال نمايد. " ( این جا )

چقدر باید وقت ، انرژی و اعصاب معلمان در این رفت و آمد ها اتلاف شود ؟  به نظر می رسد  معلمان در مجموع  با " رسانه " بیگانه بوده و برخی از آنان نیز  در جهت تامین منافع فردی خویش جز " دیوان عدالت اداری " راهی دیگر نمی شناسند

نکته جالب توجه آن است علی رغم صراحت قانونی این بخشنامه در مورد بند 3 مبنی بر عدم نیاز به واریز مجدد کسورات باز هم ادارات کارگزینی فرمی تسویه برای این دسته از معلمان تنظیم کرده و مبالغی از آنان ستانده شده است !

اگر ادارات آموزش و پرورش مکانیزه شده و دارای سیستم اتوماسیون اداری و... هستند چه نیازی است که تک تک معلمان را به اداره کشانده و آنان را مشغول " کاغذ بازی " کنند ؟

مگر در سیستم رایانه سوابق کامل کارمندان وجود ندارد ؟

حتی این سیستم اداری باید بتواند هوشمندانه این سوابق را احصا و در پنل هر معلم قرار دهد تا هر کسی تکلیف خود را بداند .

آیا این گونه رخدادها دلیلی محکم برای فشل بودن و ناکارآمدی سیستم اداری وزارتخانه نیست ؟

سخن آخر :

صندوق های بازنشستگی وضعیت خوبی ندارند و می توان گفت ورشکسته اند .

" ... بحران ورشکستگی صندوق‌های بازنشستگی در حال حاضر یکی از چالش‌های اساسی اقتصاد ایران است. تمامی صندوق‌های بازنشستگی کشور با مشکلات ساختاری، مالی و مدیریتی روبه رو هستند. حتی بعضی از این صندوق‌ها، به آخر خط رسیده‌اند. ۷۶ درصد مستمری‌های صندوق بازنشستگی کشوری را دولت پرداخت می‌کند. به بیانی از هر ۱۰۰ نفر که تحت پوشش صندوق هستند، ۷۶ نفر مستمری خود را از دولت دریافت کرده‌اند.

آیا این گونه رخدادها دلیلی محکم برای فشل بودن و ناکارآمدی سیستم اداری وزارتخانه نیست ؟ به نظر می رسد در وهله اول باید نسبت به اصلاح فرآیند صندوق‌ها برای ایجاد حکمرانی خوب در راستای تحقق اصول شفافیت و پاسخگویی اقدام شود؛ به بیان دیگر باید تدبیری برای افزایش پاسخگویی و شفافیت فعالیت‌های بیمه‌ای و اقتصادی صندوق‌ها اندیشید و سپس به اصلاحات پارامتریک فکر کرد و قوانین و مقررات موجود را درخصوص سن بازنشستگی، سابقه بیمه لازم برای دریافت مستمری، ضریب انباشت و… بازبینی کرد به عنوان مثال باید قوانین سختگیرانه‌تری در مورد بازنشستگی‌های زود هنگام وضع کنیم. ( اعتماد )

بررسی‌ها نشان می‌دهد که در ۴ دهه گذشته ۲۸ تصمیم مانند بازنشستگی پیش از موعد، اجرای قانون خدمات کشوری و… بدون درنظر گرفتن هزینه اجرا اتخاذ شده که حدود ۴۳۰ هزار میلیارد تومان هزینه به صندوق‌های بازنشستگی تحمیل کرده‌اند که عملا آنها را در مسیری قرار داده که به وضعیت امروز منتهی می‌شد ... ( این جا )

اتخاذ چنین تصمیمات فی البداهه ای در سایه ناکارآمدی سیستم اداری و مالی وزارت آموزش و پرورش با توجه به این که حدود یک سوم کارمندان دولت را وزارت آموزش و پرورش تشکیل می دهند راه حل منطقی برای خروج از بحران ورشکستگی و یا کاهش مشکلات نیست .

در حالی که مشغول جمع آوری مستندات و نگارش مطالب فوق بودم به سوابق و یا پیشینه این مساله مراجعه کردم .

متاسفانه جز اخبار رسمی که برخی رسانه ها از همدیگر کپی پیست کرده بودند چیز مهم و یا درخوری نیافتم .

با آن که تعداد قابل توجهی از معلمان درگیر این مساله بودند اما مطلبی در این زمینه نیافتم .

به نظر می رسد  معلمان در مجموع  با " رسانه " بیگانه بوده و برخی از آنان نیز  در جهت تامین منافع فردی خویش جز " دیوان عدالت اداری " راهی دیگر نمی شناسند .

   1-.اصولا آدمی میل دارد نیمه خالی لیوان را ببیند و کنار گود بنشیند و نقد کند و پاکدامن بازی در بیاورد و هی به مسئولین از کوچک تا بزرگ  نق بزند که فلان کار نشد و بهمان کار نشد و اگر انجام میشد یکی صد تا میشد و صد تا هزار تا. و عجیب تر اینکه نقاط ضعفی بگردد و پیدا کند و بهانه دست گروه شکست خورده! بدهد و پیروزها هم فکر کنند که هی بابا فلانی هم که رفت آن وری شد! خوب شد دوست و دشمنمان را زود شناختیم و گرگهای پوستین پوش را مجال صحبت ندادیم.فتانه ها و فتانها هم که نه سواد راست و چپ دارند و نه عرضه عرض اندام  و نه نظر و دیدگاه فرصت را غنیمت می شمارند و مثل کودکی که به ماشین معلم خط می کشد فقط به این دلیل که معلم است و کارندارد که آدم! خوبی است یا آدم بدی، سعی می کنند تا آنجا که می شود اقتضای طبیعت کنند و از این راه آرامش خاطری کسب کنند.

حالا ممکن است بفرمایید توی دعوا چرا تو نرخ تعیین کرده ای و چرا خودت را آدم حساب کرده ای؟ همان اول مطلب گفته ای آدمی! عرض می شود که حق با شماست و من فروتنانه و متواضعانه آدم بودن خود را قلم می گیرم ، اگر فکر کردید که آدم هستم خوش بع حال شما که نیک اندیش و بزرگوارید و اگر فکر کردید که آدم نیستم بد به حال من که بد طینت و دژخیم هستم.

2. پیرو نق زدنها که به حضور معاونان وزیر و خود وزیر و خلاصه کله گنده های آموزش و پرورش فرستادیم و نسخه ای از آن به مدد و لطف صدای معلم منتشر شد می خواستم حضور این آموزش و پرورش عرض کنم که بابا چرا شماها این گونه اید؟

یک فلک زده ای می خواهد با وزیرش درد دل کند خوب مثل آدم سرش را می اندازد پایین می رود سایت وزارتخانه آموزش و پرورش می بیند که یک لینک ارتباط با ما داده است که تو فقط می توانی تویش بنویسی متشکر و یا متنفرم و خلاصه نه ارسال نامه ای نه ارسال عکسی و نه هیچ چیز دیگر.

 

ما می خواهیم مطمئن شویم که وزیر یا معاونانش حرف ما را دیده و خوانده اند چه کار باید بکنیم؟ نکند باید از کانال روابط عمومی بگذرد که یک وقت خاطر شریف اقایان در حال صرف چای و نبات مکدر نشود؟ و نگویند ای بابا این را به کاممان زهر مار کرد.

خلاصه ما جواب می خواهیم. آقای نظری آستین بالا بزند ببینیم برای اطمینان خاطر نیروهای ستاد و صف چه می کند که خیالشان تخت شود مطالب شان به عرض وزیر و معاونان می رسد.

3. تعطیل شده اید؟ می خواهید بروید آب و هوایی تازه کنید؟ سفر به خیر. اگر خواستید بروید غرب کشور لاجرم باید از اصفهان گذر کنید و به شهرکرد برسید و بیایید بن که دروازه ورودی استان لرستان است و بعد غرب و جنوب.خوش آمدید به شهرستان بن در 20 کیلومتری شهرکرد. مهمان نوازی و فراوانی ارزانی سه اکثیر حیات در بن منتظر شماست و من کمترین به شما قول می دهم  هر چه تا حالا از اسکان  و مدرسه و این طور چیزها که می فرمایید شان معلم را پایین می آورد شنیده و دیده اید و خوانده اید را دو دستی دور می ریزید و خاطراتی شیرین و به یادماندنی از بن می برید.

خانه معلمش شبانه روز آماده پذیرش شماست با بهترین امکانات و بهترین آب و هوا. به مدد زحمات رئیس شهرستان آقای اسماعیلی و همکارانشان در بخش معاونت پشتیبانی مرکز فرهنگیان و خانه معلمی تدارک دیده شده است که به جرات می گویم بی عیب و نقص است و باید ببینید تا تصدیق کنید.

در حومه شهر بن در روستاها نیز مدارس با امکانات قابل قبول برای آسایش مسافران مهیا است. اگر حوصله داشتید و خواستید بیشتر در مورد بن بدانید یک سری به لینک زیر بزنید . بد نیست.می ارزد آدم چند خط را بخواند

http://yon.ir/benoruz

آموزش و پرورش بن

خانه معلم بن دارای:
۱۷سوییت دو ، چهار و شش تخته مجهز به کلیه امکانات رفاهی،سرمایشی و گرمایشی.
وای فای
یخچال
ال ای دی
فضایی بسیار فرح بخش
پارکینگ اختصاصی
آماده پذیرایی از میهمانان و گردشگران عزیز می باشد.
شماره های رزرو :
۰۹۱۶۲۲۰۳۰۳۳

۳۸۳۳۷۲۳۷۵۱

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه اخبار / پس از یک دهه ریاست سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش تغییر کرد

  جناب آقای بطحایی

وزیر محترم آموزش و پرورش
 با سلام و احترام

سخن گفتن با جنابعالی ودیگر فرادستان آموزش و پرورش به خصوص معاونت  محترم توسعه مدیریت و پشتیبانی در خصوص مصائب و مشکلات معلمان به طور اعم و معلمان آموزش و پرورش استثنایی که سالهاست قربانی بی توجهی فرادستان گردیده اند به طور اخص، به مانند زیره به کرمان بردن است ،چرا که به خوبی و بیش از دیگران واقف بر مشکلات و مطالبات معلمان هستید .
اما باز هم تکرار خواهیم کرد و منتظر پاسخ خواهیم ماند و یقین بدانید تا رسیدن به مطالبه قانونی خویش از پای نخواهیم نشست .

جناب آقای وزیر
همان گونه که نیک  مستحضرید « در اجرای تبصره (۵) ماده واحده قانون تشکیل سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور مصوب سال ۱۳۶۹ مجلس شورای اسلامی ،هر پنج سال خدمت دولتی در آموزش و پرورش استثنایی (از هر جهت از جمله  بازنشستگی شش سال محسوب می شود) و تعهدات ناشی از این تبصره قانونی بر عهده دولت نهاده شده است تا هم نسبت به پرداخت سهم بازنشستگی کارمندان و هم ضرایب ریالی موثر در حقوق و مزایای مشمولین اقدام نماید .

آیا واقعا باید بپذیریم معلمان و کارکنان  آموزش و پرورش استثنایی زیادی اند و باید دنبال راهی دیگر برای پیگیری مطالبات شان باشند  بر همین اساس معلمان  مدارس آموزش وپرورش استثنایی که در سخت ترین شرایط با کودکان و دانش آموزان استثنایی در دورترین و محروم ترین مناطق بدون هیچ چشم داشتی مشغول انجام وظیفه هستند ؛ مطالباتی قانونی به شرح زیر دارند که متاسفانه تاکنون وبه رغم تلاش  بسیار معلمان و فرادستان سازمان [ بنابر مستنداتی که قابل ارائه است] در این بخش متاسفانه مغفول مانده است به طوری که :

1 -  براساس رای دیوان عدالت اداری (وحدت رویه) در سال 93 وزارت آموزش و پرورش می باستی سنوات ارفاقی از 1 / 1 / 87  لغایت 1 / 1 / 88 محاسبه و پرداخت نماید.

احکام معلمان این بخش  در سراسر کشور در سال 94 صادر گردید ولی مطالبات آن از  1 / 1 / 87 تا سال 94 پرداخت نگردیده است .این در حالی است که اسناد آن در ادارات کل آموزش و پرورش استانها آماده ولی پرداخت نگردیده است.

2-  همه ساله به واسطه ناهماهنگی در محاسبه و واریز کسورات سنوات ارفاقی به حساب سازمان بازنشستگی و سازمان تامین اجتماعی توسط ادارات آموزش و پرورش مناطق  در هنگام  بازنشستگی و برقراری حقوق مشکلات فراوانی برای معلمان این حوزه ایجاد می شود به طوری که تعداد زیادی از همکاران که در سال 96 بازنشسته شده اند بعد از گذشت چندین ماه هنوز حقوق باز نشستگی شان به سبب عدم واریز حق باز نشستگی ناشی از سنوات ارفاقی سهم دولت به حساب سازمان بازنشستگی کشوری  تاکنون برقرار نشده است،(سهم هر همکاری مبلغی بین 12تا 20 میلیون تومان بسته به مدرک و سنوات خدمت در استثنایی و...دارد،که تا این مبلغ به حساب سازمان بازنشستگی واریز نگردد احکام باز نشستگی صادر نخواهد شد )

3-  سنوات ارفاقی سال های 88 لغایت 91 علی رغم  مصویه هیات وزیران و دستور اقدام هنوز از سوی شما ابلاغ نشده است و این موضوع باعث تضییع حقوق معلمان و کارکنان آموزش و پرورش استثنایی در سنوات و بازنشستگی ما شده است.

حال سئوال همکاران این حوزه تخصصی که دشوارترین کار در آموزش وپرورش را انجام می دهند این است :

چرا به رغم رای وحدت رویه دیوان عدالت اداری و متعاقب آن مکاتبات متعدد معلمان این بخش از آموزش و پرورش استثنایی در سراسر کشور، پاسخی شفاف و قانع کننده داده نشده  و اقدام موثری صورت نمی پذیرد؟
چرا هیچ گاه نه توسط شخص جنابعالی و نه معاونت محترم توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت ، اشاره ای به مطالبات قریب به 300 میلیارد تومانی معلمان این بخش  که در بندهای (1تا 3 بدان اشاره شد ) نمی شود ؟ 

آیا واقعا باید بپذیریم معلمان و کارکنان  آموزش و پرورش استثنایی زیادی اند و باید دنبال راهی دیگر برای پیگیری مطالبات شان باشند ، یا اساسا فرادستان ما از وجود سازمان آموزش و پرورش استثنایی و وابستگی آن به آموزش و پرورش که از سازمان های  اقماری وزارت می باشد بی اطلاعند ؟

درهر صورت موضوع نه قابل پذیرش و نه قابل توجیه است .

جناب آقای بطحایی

با وجود دهها مشکل مطرح نشده خواسته و انتظار معلمان بخش آموزش و پرورش استثنایی از جنابعالی این است که در گام اول  دستور فرمائید :

دو موضوع مهم :
الف-میزان بدهی یک و دو دهم ناشی از احکام  از یکم فروردین  87 تا 88 و حق باز نشستگی بازنشستگان 96 در استان ها
ب- ضرایب ریالی موثر در حقوق و مزایای مشمولین سنوات ارفاقی 88 تا 91 [ که عموما توسط ادارات کل محاسبه شده است و اسناد آن آماده است ] تعیین و با هدف جلوگیری از تضییع بیش از پیش  حقوق  معلمان پرتلاش این عرصه پرداخت گردد .

پایان سخن را می آرائیم به بیتی زیبا از استاد سخن سعدی شیرازی علیه الرحمه :

بد اندیش تُست آن و ،خونخوار خلق  

که نفع تو جوید ، در آزار خلق

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه اخبار/ معاون مالی و اداری وزارت علوم، تحقیقات و فناوری گفت: در لایحه بودجه سال 97، اعتبارات آموزش عالی حدود 32 درصد به صورت مستقیم افزایش دارد.

  پروین اعتصامی با نام اصلی «رخشنده» در ۲۵ اسفند ۱۲۸۵ هجری شمسی، مطابق با ۱۵ مارس ۱۹۰۷، در تبریز زاده شد. او فرزند یوسف اعتصامی آشتیانی ملقب به اعتصام‌الملک (زادهٔ ۱۲۵۴ تبریز) نویسنده و مترجم معاصر ایرانی است.

یوسف اعتصامی، در سال ۱۳۲۸ هجری قمری به عنوان نماینده مردم تبریز در مجلس شورای ملی انتخاب شد. به همین دلیل در سال ۱۲۹۱ هجری شمسی در هنگامی که پروین ۶ سال داشت، به همراه خانواده‌اش از تبریز به تهران مهاجرت کرد.

پروین از کودکی با مشروطه‌خواهان و چهره‌های فرهنگی آشنا شد و ادبیات را در کنار پدر و از استادانی چون دهخدا و ملک‌الشعرا بهار آموخت.

در دوران کودکی، زبان‌های فارسی و عربی و انگلیسی را زیر نظر پدرش در منزل آموخت و پس از آن به مدرسه آمریکایی ایران کلیسا (به انگلیسی: Iran bethel) رفت و در سال ۱۳۰۳ تحصیلاتش را در آنجا به پایان رسانید.

او در تمام سال‌های تحصیلش از دانش‌آموزان ممتاز بود و حتی مدتی در همان مدرسه به تدریس زبان و ادبیات انگلیسی پرداخت. او همزمان با تحصیل، شعر نیز می‌سرود.

در زمان حیات پروین اعتصامی، دولت به دانشمندان، علما و بزرگان علم و ادب، مدال‌های لیاقت یا نشان‌های دولتی اعطا می‌کرد؛ مدالی که نشانه سپاس و احترام دولت از خدمات علمی و فرهنگی فرد موردنظر است، و سپس دولت آن‌ها را در مراسمی خاص مورد قدردانی قرار می‌داد.

در سال ۱۳۱۵، مدال درجه سه لیاقت به پروین داده شد ولی او این مدال را قبول نکرد. او حتی پیشنهاد رضاشاه را برای تدریس ملکه و ولیعهد  نپذیرفت زیرا به گفته خودش، اعتقاداتش در مورد ایستادگی در برابر استبداد، به او اجازه نمی‌داد در چنین مکان‌هایی حاضر شود.

او پس از رد کردن مدال لیاقت، شعر «صاعقه ما ستم اغنیاست» را سرود.

پروین اعتصامی بعد از نخستین چاپ دیوان اشعارش، در زمانی که عیسی صدیق بر دانشسرای عالی ریاست داشت، به عنوان مدیر کتابخانهٔ آن از خردادماه ۱۳۱۵ مشغول به کار شد.

عکس زیر پروین اعتصامی را در زمان بازدید محمدرضا پهلوی از کتابخانهٔ دانشسرای عالی در ۱۳۱۹ هجری شمسی نشان می دهد.

روزی گذشت پادشهی از گذرگهی
فریاد شوق بر سر هر کوی و بام خاست
پرسید زان میانه یکی کودک یتیم
کاین تابناک چیست که بر تاج پادشاست
آن یک جواب داد چه دانیم ما که چیست
پیداست آنقدر که متاعی گرانبهاست
نزدیک رفت پیرزنی گوژپشت و گفت
این اشک دیدهٔ من و خون دل شماست
ما را به رخت و چوب شبانی فریفته است
این گرگ سالهاست که با گله آشناست
آن پارسا که ده خرد و ملک، رهزن است
آن پادشا که مال رعیت خورد گداست
بر قطرهٔ سرشک یتیمان نظاره کن
تا بنگری که روشنی گوهر از کجاست
پروین، به کجروان سخن از راستی چه سود
کو آنچنان کسی که نرنجد ز حرف راست

کانال دکتر سرگلزایی