کرمان

گروه رسانه و تشکل/

امروز دوشنبه بیست و سوم بهمن ماه نشست « کارشناسی و تخصصی »  با سخنرانی و پرسش و پاسخ « فاطمه مهاجرانی » سرپرست مرکز استعدادهای درخشان وزارت آموزش و پرورش با موضوع "تحليل استراتژيك مصوبه اخير از منظر مركز  استعدادهاي درخشان " در محل  انجمن اسلامی معلمان ایران برگزار شد .

مشروح این نشست به زودی در صدای معلم منتشر خواهد گردید .

پایان پیام/

تهران

اصفهان

همدان

سليقه ها و رفتارهاي سياسي سياسيون و طرفداران آن ها در قضيه فوق نيز نافذ بود؛ به طوري كه برخي از طرفداران دولت سعي در جانبداري از اقدام مورد نظر بدون تبيين علمي عمل مورد نظر نمودند و جمع كثيري از مخالفان دولت در حجم گسترده بدون توجه به زمينه ها و پيامدهاي چنين رفتاري تلاش نمودند كه آن را ناشيانه، عجولانه و داراي فرجام تلخ تلقي نمايند/ روساي دانشكده ها ي روان شناسي و علوم تربيتي در يك نامه سرگشاده اي از حذف آزمون ها در مدارس ابتدايي با ذكر دلايل كلي حمايت كردند بدون آنكه تبيين و تحليل علمي از مساله ارائه نمايند. مساله قابل تامل در اين ميان، كمرنگ بودن نقش دانشكده هاي روان شناسي و علوم تربيتي در تحولات و چالش هاي كنوني آموزش و پرورش كشور هست كه متاسفانه نقش و حضور فعال و موثر در اين ارتباط از طرف دانشگاهيان ديده نمي شود و پژوهش هاي آكادميك دانشگاهيان نيز تاثير خاصي در حل مشكلات آموزش و پرورش بازي نمي كنند كه شايد يكي از دلايل اين مساله، دور ماندن دانشگاه هاي كشور از متن تحولات آموزش و پرورش است/ مدارس سمپاد در راستاي پر نمودن خلاء هاي ناشي از ضعف كاستي هاي نظام آموزشي در ارتباط با پرورش استعدادهاي دانش آموزان تيزهوش و سرآمد با هدف نخبه پروري شكل گرفت؛ اما به زودي بنابه دلايل مختلف از اهداف اصلي خود فاصله گرفت و حتي در نقش يك پارادوكس ظاهر شد/ تنها وجود خصيصه هايي چون رقابتي بودن، آمادگي بهتر دانش آموزان براي كنكور، تفاخر اجتماعي، برخورداري از معلمان خوب،سبب گرايش خانواده ها به اين مدارس شده است/ وجود تنوع در مدارس ايران مانند مدارس سمپاد، نمونه، ماندگار، هيئت امنايي، شاهد، مدارس غيردولتي با سليقه هاي متفاوت و .... دلالت بر بي نظمي و ناهمگوني در نظام آموزشي كشور مي باشد/ جراي موارد فوق در سايه تدوين و تصويب  نظام جامع معلمي كه در برگيرنده همه ابعاد مختلف حرفه معلمي به خصوص وضعيت معيشتي و گزينش معلمان و نيز ارزيابي بر فرايند كار آنها باشد؛ امكان پذير است ...

  فارغ از نگرانی های موجه و منطقی در باب حذف تدریجی مدارس سمپاد ، مواجهه برخی افراد با این موضوع نشان دهنده فوبیای عمیقی است که در روح و روان ما ایرانیان رسوخ کرده و دولت را دایه ای دائمی و همیشه شیرده می دانیم که غیبتش از هر عرصه ای موجب ایجاد وحشت و هراسمان می شود. این روزها کم نیستند افرادی که حذف آزمون و کنار رفتن تدریجی مدارس خاص را امری مبارک قلمداد می کنند اما با طرح این ادعا که امکان سوء استفاده مدارس غیردولتی در این امر وجود دارد، عملا کلیت آن را زیر سوال می برند. در ارتباط با حذف آزمونها و منتفع شدن مدارس غیر دولتی می توان به چند نکته اشاره کرد :‌

۱ – تعدادی از مدارس غیر دولتیِ برند و معروف در سطح تهران و شهرهای بزرگ کشور، همواره مشتری های ثابت و وفادار خود را داشته و دارند و نیازی نیست تا وزارت آموزش و پرورش، عمدا یا سهوا با حذف سمپاد بخواهد از آنها حمایت کند. این مدارس به هر دلیل با ترافیک تقاضای ثبت نام مواجه بوده و بسیاری از دانش آموزان با استعداد نیز هر سال به دلیل محدودیت ظرفیت از ورود به این مدارس باز می مانند. 

۲ – سایر مدارس غیر دولتی و در واقع بیشتر آنها، از نظر کیفی تفاوت معناداری با مدارس دولتی ندارند و در واقع آلترناتیوی برای مدارس سمپاد محسوب نمی شوند.

۳ – آنچه مورد اعتراض کارشناسان تعلیم و تربیت قرار گرفته است، تنوع مدارس از حیث برنامه های آموزشی و شیوه جذب و نیز اهداف نهایی است و مدارس غیردولتی از این حیث در دسته مدارس خاص قابل طبقه بندی نیستند. وجود مدارس غیردولتی را نباید با معضل تعدد و تکثر انواع مدرسه در ایران پیوند زد. در همه جای دنیا مدارس غیردولتی وجود دارند و درصد چشمگیری از پوشش تحصیلی را بر عهده دارند.

۴ – مدارس سمپاد هم از دولت و بودجه عمومی تغذیه می کنند و هم از دانش آموزان شهریه می گیرند و چنین وضعیتی عامل مهمی در شیوع فساد مالی است اما مدارس غیردولتی از خرید یا اجاره فضای آموزشی تا حقوق معلمان آن را موسس پرداخت می کند و مردم نیز با تشخیص و انتخاب خود فرزندانشان را به این مدارس می فرستند.

۵- این نکته که «کیفیت پایین مدارس دولتی باعث روی آوردن به مدارس غیردولتی می شود» ، نکته ای درست اما ناقص است . درست است چون همه جای دنیا برخی افراد خواهان استفاده از خدماتی هستند که از آنچه دولت ارائه می دهد، بهتر و با کیفیت تر باشد. در موضوع سایر کالاهای عمومی هم همین مسئله صدق می کند. بهداشت عمومی را دولت متقبل شده است اما این امر مانع استفاده مردم از بیمارستان خصوصی نیست و یا امنیت را دولت عهده دار است اما برخی افراد در قبال پرداخت پول، امنیت بیشتر و بهتری را برای خود خریداری می کنند که نمونه آن را می توان در استفاده برخی چهره ها از «بادیگارد» شخصی و یا به خدمت گرفتن نگهبان محله در برخی مناطق مشاهده کرد. اما استدلال «کیفیت پایین مدارس دولتی باعث روی آوردن به مدارس غیردولتی می شود» ، ناقص و ابتر است چرا که واقع گرایی در آن غایب است و از این نکته غافل است که «کیفیت» امری نسبی است و نمی توان منتظر رسیدن مدارس دولتی به یک سطح مشخص از کیفیت ماند تا بعد از آن اجازه وجود مدارس غیردولتی را صادر کرد. حتی اگر به آن کیفیت مورد نظر و اتوپیایی هم برسیم، آنگاه به خاطر برتری همیشگی بخص خصوصی بر بخش عمومی ، باز هم بخش خصوصی پیشی گرفته و مسئله مورد نظر همچنان برقرار خواهد بود.

۶- مخالفان غیردولتی عموما به این نکته اشاره می کنند که مدارس غیر دولتی فی نفسه بد نیستند اما آموزش و پرورش توان مقابله با تخلفات آنها را ندارد و با همین دستاویز کلیت و فلسفه وجودی این مدارس را زیر سوال می برند. از این افراد باید این سوال را پرسید که آیا هر پدیده و عملی که در لیست تخلفات و جرائم قرار گرفته است ، ضرورتا ریشه کن هم شده است؟ به عنوان مثال به خاطر اینکه فروش مواد مخدر جرم است، چنین عملی هرگز در جامعه اتفاق نمی افتد و دستگاههای مرتبط با آن را باید منحل نمود؟

طبیعی است که در مدارس و مراکز غیردولتی کشور هم تخلفاتی روی می دهد و اتفاقا پرونده های زیادی از لغو ابلاغ مدیران تا باطل کردن مجوز موسسان در وزارت آموزش و پرورش موجود است و شهریه این مدارس هم با دقت محاسبه شده و نظارت کافی برآن صورت می گیرد اما در برخی مدارس اولیا با رضایت خود و به خاطر مقتضیات زندگی شهری و دیگر مسایل مرتبط با آن ، خواهان حضور طولانی تر دانش آموزان در مدرسه و برخورداری آنها از رفاه و راحتی و ارائه خدمات بیشتری از سوی مدرسه هستند و در ازای آن مبالغ بیشتری هم پرداخت می کنند. این مبالغ ارتباطی به شهریه مصوب آنها ندارد و در عین حال نمی توان این گونه مدارس را به کل کشور تعمیم داد و بدون دقت در ماهیت موضوع و با کلی گویی رای به محکومیت بخش غیردولتی داد.
این نوشته، یک برداشت کاملا شخصی است .
@fanoosedu

مدیرمحترم سایت وزین صدای معلم
جناب آقای پورسلیمان
باسلام و احترام

همان طوری که استحضار دارید طبق اساسنامه صندوق ذخیره فرهنگیان ۲نفر از هیات امنا و  ۱نفر بازرس افتخاری به انتخاب وزیر آموزش و پرورش در صندوق برگزیده می شوند اتفاق خوبی که امسال افتاده و یکی از نکات مثبت می باشد انتخاب این ۳ نفر را به معلمان واگذار کرده اند و در همین راستا از آبان ماه  فرایند انتخابات شروع شده است.
حدود ۳ ماه قبل وزارت آموزش وپرورش طی فراخوانی از همه معلمان سراسر کشور خواست که نظرات و پیشنهادات خود را در مورد چگونگی انتخاب ۳ نفر هیات امنای صندوق ذخیره فرهنگیان به آدرس ایمیلی که در اطلاعیه فراخوان درج شده است بفرستند.
فعالان صنفی و معلمان که می خواستند نظرات خود را ارسال کنند با آدرس ایمیل نادرستی روبه رو شدند و بدین وسیله مرحله اول استفاده از نظرات معلمان به سنگ خورد و فقط جنبه تبلیغاتی بیش نبود.
اواخر دی ماه وزارت آموزش و پرورش با ارسال بخشنامه در ارتباط با انتخابات هیات امنای صندوق ذخیره فرهنگیان و متعاقب آن اطلاع رسانی از طریق سایت و کانال رسمی وزارت معلمان را تشویق به نام نویسی جهت داوطلب شدن برای انتخابات کرد و عموم فرهنگیان را به شرکت در رای گیری فراخواند.
این روند با آغاز ثبت نام از داوطلبان ادامه یافت ، اما بنا به دلایل نامعلوم و مبهم این اطلاع رسانی از روز یکشنبه ۱۵ بهمن ماه به طور کامل در سایت ها و کانال های رسمی متعلق به وزارت آموزش و پرورش از وزارت گرفته تا استان ها و نواحی و مناطق به طور کامل متوقف شد!
پی گیری های فعالان صنفی از طریق ادارات آموزش و پرورش استان ها و مناطق و نواحی برای چرایی توقف اطلاع رسانی به جایی نرسید!

گزارشات رسیده از مدارس و نواحی و مناطق آموزش و پرورش استان آذربایجان شرقی حاکی است که اکثریت معلمان علی رغم ارسال بخشنامه به مدارس از انتخابات هیات امنای صندوق ذخیره فرهنگیان بی اطلاع هستند و نمی دانند که انتخاباتی پیش رو است و اعضای عضو صندوق اطلاعی ندارند که باید در این انتخابات یا کاندیدا شوند و یا در رای گیری شرکت کنند!
این بایکوت خبری ادامه داشت تا اینکه در این اواخر (بیستم بهمن ماه) اکثریت کاندیداها و معلمان متوجه شدند که افراد ستادی در سطح اداره  (خارج ازمدارس) که دارای مسئولیت هستند در انتخابات کاندیدا شدند و این افراد با سفارش به مدیران و روسای نواحی و مناطق و شعبات داخلی آنها سعی در اعمال نفوذ در انتخابات از راههای غیر معقول دارند از جمله در مواردی با گرفتن کدملی و رمزعبور فیش حقوقی اعضای صندوق ذخیره فرهنگیان از این سکوت معنا دار خبری و بی اطلاعی معلمان از انتخابات به نفع خود بهره ببرند و خود را به مرحله کشوری برسانند روشی که انتخابات را نا سالم می کند.
مستثنی شدن عده ای از کسانی که در آموزش و پرورش پست های مدیریتی داشتند از کاندیدا شدن در انتخابات اتفاق خوبی بود اما آزاد گذاشتن داوطلبی افراد ستادی از جمله نکات کور و مبهم این انتخابات می باشد که راه را برای نفوذ افرادی به غیر از معلمان به صندوق باز می کند.

افراد ستادی که در اداره کل ، داوطلب شرکت در انتخابات شدند؛ در سال های قبل سابقه درخشان و تاثیر گذاری از خود ندارند و عده ای از آنان حتی در امورات رفاهی فرهنگیان مسئولیت داشته و دارند و به نوعی مسولیت صندوق ذخیره فرهنگیان در استان بر دوش آنان می باشد که اگر فعالیت شایسته ای داشتند و هوشیارانه عمل می کردند ، می توانستند جلوی اختلاس در این صندوق را بگیرند و یا در جهت تغییر اساسنامه صندوق ذخیره فرهنگیان تلاش می کردند که هیچ کدام از این اتفاقات از سوی آنها نیافتاده است .

لذا با توجه به موارد فوق :
الف : افراد داوطلب از حوزه ستادی اداره کل که کاندیدا شده اند انصراف خود را تا زمان آغاز رآی گیری اعلام نمایند و در غیر این صورت انتخابات برای شفاف سازی فرایند انتخابات و چگونگی شرکت معلمان در آن حداقل به مدت 3 ماه به حالت تعلیق درآید.
ب :  اطلاع رسانی فراگیر و همگانی در سطح مدارس و از طریق سایت ها و کانال های رسمی آموزش و پرورش یا پیامک و استفاده از فضای مجازی و رسانه های ارتباط جمعی در این چند روز مانده به رای گیری انجام گیرد .
ج : درصورت انصراف کاندیدها گزینه  " انصراف " در سامانه مربوط به ثبت نام وجود ندارد که لازم است هرچه سریعتر این منو نیز اضافه شود .
د : در زمان رآی گیری علاوه بر کدملی و رمز عبور فیش حقوقی کدواژه تایید به تلفن همراه  شخص رآی دهنده جهت اعتبار سنجی ارسال شود تا جلوی سوء استفاده ها گرفته شود.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

امروز در یک کلاس در مدرسه فرزانگان، این موضوع را به دانش آموزان دادم، و با انشایی مواجه شدم که دلم می خواست به حال دختران نخبه ی جامعه ام گریه کنم/ « من دلم می خواهد یک روز با لباس ورزشی بیرون بروم و توپ بازی کنم و بعد از آن دوچرخه خود را بردارم و با دوستانم به پارک بروم و با صدای بلند بخندم و شادی کنم، بدونِ اینکه کسی به من بگوید تو دختری! چرا توپ بازی می کنی؟! یا بگوید تو دختری چرا دوچرخه سواری می کنی؟! و بدونِ اینکه نگران نگاههای جنسیتی باشم و ترس از جنس مخالف را داشته باشم.»/ در دنیایی که آرزوی نوجوانان رفتن به فضا و کره مریخ و ماه است، در کشور من آرزوی یک دختر نخبه، آزادی و داشتن آرامش و شادی در جامعه است/ مردمی که شاد نیستند یقیناً سالم نیستند چون روح و روان که سالم نباشد جسم هم سالم نخواهد بود/ داشتن جامعه ای شاد برای دختران ، کار سختی نیست اگر نگاهمان را اندکی تغییر دهیم/ فقر در مملکت ما بیداد می کند. فقر نه فقط برای نداشتن و نخوردن بلکه فقر فرهنگی، فقر نیاندیشیدن. فقر مالی را شاید بتوان تحمل کرد ولی امان از فقر فرهنگی