معاونت تربیت بدنی قربانی آزمون و خطای مدیران

مدتی است مطلبی تحت عنوان خبر حذف معاونت تربیت بدنی جدی است، در فضای مجازی به طور مکرر به اشتراک گذاشته شده است.
در این خصوص لازم است چندین نکته را به مدیران تصمیم گیر  یادآور شوم:
اول این که در طرح تحول بنیادی آموزش پرورش توجه به فعالیت های جسمانی جهت حفظ سلامت  دانش آموزان و ارتقای سلامت بسیار مورد توجه و تاکید قرار گرفته است ؛ حال چگونه ممکن است در بالاترین سند آموزش و پرورش برای تربیت بدنی و زیر مجموعه آن چنین جایگاهی رفیع تعریف شده باشد آن وقت حداقل تلاش های صورت گرفته در سنوات گذشته برای ارتقای این جایگاه و توجه به این مقوله  و تشکیلات مرتبط با آن حذف شود؟

دوم این که این معاونت سه حوزه بسیار مهم با موضوع: 

1- پیش گیری از آسیب های اجتماعی 2- مراقبت از سلامت و بهداشت مدارس 3-  فعالیت های بدنی را تحت پوشش دارد که هر کدام از این موضوعات خود زیر مجموعه های قابل توجهی را پوشش می دهتد. حال چگونه ممکن است حوزه ای با این تنوع فعالیت و گستردگی خدمات هم از نظر کمی و هم کیفی ذیل یک معاونت دیگر بتواند با کیفیتی بالاتر از آنجه مستقل بوده است ارائه خدمات کند؟
سوم این که این سه حوزه رسالت بسیار مهمی در سالم سازی مدارس و به تبع آن ارتقای سلامت جامعه بر عهده دارند که هر نوع کم توجهی نسبت با آنان خسارات زیان باری را برای جامعه به بار خواهد آورد .اگر از عملکرد معاونت تربیت بدنی رضایت چندانی نیست، لازم است تصمیم گیران با اعتماد به نیروهای متخصص در بدنه آموزش و پرورش شخصی متخصص و کاربلد را  که تجربه کافی در ورزش مدارس داشته باشد برای این معاونت در نظر بگیرند تا با هماهنگی و همفکری با 33 هزار دبیر تربیت بدنی تغییرات اساسی در این خصوص صورت پذیرد
آیا آموزش و پرورش در مقابل این خسارتها هیچ مسئولیتی ندارد؟ مگر نه اینکه یکی از مهمترین اهداف آموزش و پرورش ایجاد آمادگی برای زندگی مطلوب در آینده است. آیا این معاونت در رسیدن به این هدف مهم از مهمترین و اثربخش ترین ارکان آموزش و پرورش نیست؟
چهارم این که در شرایط کنونی که شاخص های کم تحرکی و عواقب ناشی از آن و همچنین آسیب های اجتماعی و عواقب خطرناک آنها تا حدودی جامعه را تهدید می کند آیا آموزش و پرورش نباید بطور جدی با این معضلات مقابله کند؟ آیا این مهم نیازمند عزم جدی و تشکیلات اثربخش و قوی نیست؟

به راستی  آیا خردمندانه است که ما برای مقابله با این خطرات تنها حوزه موجود در این مقوله را حذف کنیم؟ ما در این حذف دنبال کدام اهداف متعالی مقابله با خطرات اجتماعی و سالم سازی جامعه می گردیم؟

پنجم: در حالی که داشتن نشاط و شادابی برای دانش آموزان امروز بیش از پیش ضرورت پیدا کرده است و تقریبا از ضروریات زندگی امروز و فردای آنها محسوب می شود چگونه است که متولیان و برنامه ریزان وزارتخانه قصد دارند عملا در جهت خلاف دست یابی به این هدف مهم گام بردارند و حداقل تشکیلات مرتبط با این موضوعات را حذف کنند.

ششم این که اگر وزارت آموزش و پرورش مجبور به حذف یک معاونت است باید پاسخ دهد که:
 1- آیا مقایسه ای بین ضرورت وجود معاونت های این وزارتخانه انجام شده  که در آن محرز شده باشد که وجود معاونت تربیت بدنی ضرورت کمتری دارد؟
2-  چگونه و بر اساس کدام تحقیق  و پژوهش و کار میدانی به این نتیجه رسیده اند که معاونت تربیت بدنی و سلامت اولویت اول  برای حذف  یا ادغام است؟
3-  اگر تحقیقی انجام شده در این تحقیق نظام آموزش و پرورش کدام کشور توسعه یافته معیار و مقیاس ارزیابی بوده است؟
4- در کدام کشورهای توسعه یافته تشکیلات ورزش دانش آموزی و سلامت آنها مرتب دستخوش تغییرات قرار می گیرد؟
5- اگر تحقیقی انجام شده است آیا نفس معاونت ایراد داشته یا افرادی که به عنوان معاون انتخاب شده اند، نتوانسته اند به اهداف مورد نظر دست یابند؟
7-آیا در این وزارتخانه معاونت های دیگری وجود ندارد که با ادغام آنها نه تنها مشکلی ایجاد نشود، بلکه با ادغام آنها امکان مدیریت منسجم تر و  علمی تر  فراهم گردد؟
8- آیا در وزارتخانه معاونت هایی وجود ندارد که دارای وظایف تقریبا موازی و بعضا تا حدود بسیار زیادی مشترک باشند؟
9- چگونه است که در بین تمام معاونت ها باید معاونتی را نامزد حذف کنیم که معاونت دیگری نتواند رسالت تخصصی آن را انجام دهد؟
10- آیا در این تصمیم گیری سلایق و علاقه مندی دانش آموزان که از مهمترین عناصر آموزش و پرورش هستند مورد توجه قرار گرفته است؟

هفتم این که آیا رغبت و علاقه مندی دانش آموز و نیاز آنها به فعالیت های بدنی و همچنین اثرات جسمانی و روانی این فعالیت ها از جمله ایجاد نشاط و سرزندگی در  دانش آموزان آن قدر  کم اهمیت و غیرقابل توجه است که متولیان نظام آموزش و پرورش با حذف ساختار مرتبط با این فعالیت ها به جامعه پیام بی اهمیتی و باری به هر جهت  بودن این فعالیت ها را القا می کنند؟
هشتم این که اگر علت ادغام احتمالی این معاونت ضعف عملکرد  شخص معاون است آیا غیر منطقی  و غیر علمی نیست که به خاطر ضعف افراد به دنبال حذف یک تشکیلات مهم و مورد نیاز فرزندان این مرزو بوم در این شرایط بسیار باشیم؟

نهم این که اگر تشکیلات یک معاونت با تمام پتانسیل نتواند اهداف مورد نظر را برآورده کند، چگونه ممکن است با تبدیل شدن این معاونت به بخشی از یک معاونت این اهداف قابل دستیابی باشد؟

پیشنهادات:
اگر وزارتخانه مجبور به حذف یکی از  معاونت هاست  پیشنهاد می شود:

اول این که سه معاونت  (آموزش ابتدایی)، (آموزش متوسطه) و (نهضت سواد آموزی) که  تقریبا هدف مشترک آموزش را دنبال می کنند، تحت عنوان دو معاونت ادغام کند که در این مورد به نظر ادغام نهضت سواد آموزی در معاونت آموزش ابتدایی منطقی تر خواهد بود.
دوم این که اگر از عملکرد معاونت تربیت بدنی رضایت چندانی نیست، لازم است تصمیم گیران با اعتماد به نیروهای متخصص در بدنه آموزش و پرورش شخصی متخصص و کاربلد را  که تجربه کافی در ورزش مدارس داشته باشد برای این معاونت در نظر بگیرند تا با هماهنگی و همفکری با 33 هزار دبیر تربیت بدنی تغییرات اساسی در این خصوص صورت پذیرد.
سوم این که اگر برنامه های معاونت مشکل دارند، فرصتی فراهم شود تا با مشارکت تمام دبیران تربیت بدنی برنامه های تخصصی قابل اجرا طرح و برنامه ریزی گردد.


* کارشناس ارشد تربیت بدنی
پژوهشگر و منتقد تربیت بدنی به خصوص برنامه های معاونت تربیت بدنی وزارتخانه
کارشناس رسمی دادگستری در امور ورزشی
مولف چندین عنوان کتاب حقوق ورزشی
و مولف کتاب حقوق ورزشی در مدارس

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید