گروه گزارش/
معاون حقوقی و امور مجلس وزارت آموزش و پرورش در نشستی که با اعضای کمیسیونهای برنامه و بودجه و آموزش و تحقیقات و فراکسیون مستقلین ولایی داشته است مطالبی را بیان کرده است . ( 1 )
« علی عسکری » گفته است : " «خوشبختانه همدلی و همافزایی و همگرایی بین ستاد و صف در آموزش و پرورش با مجلس و به ویژه اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات فراهم آمده است. این کمیسیون، کمیسیون تخصصی آموزش و پرورش است و طرحهای بسیار خوبی هم در دست بررسی دارد از آن جمله طرح یا لایحه سازمان معلمان کشور است که آقای دکتر همتی، نماینده سمنان با وزیر آموزش و پرورش مطرح و توجه وزیر را در آغاز کارشان به این موضوع معطوف کردند و قول مساعد برای تصویب این مجموعه گرفتند که حال یا در قالب پیشنهاد دولت به عنوان لایحه مطرح خواهد شد یا به عنوان طرح نمایندگان.»
این سخنان معاون حقوقی و امور مجلس در حالی بیان می شود که پیش تر ، احمد عابدینی معاون دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش گفته بود : ( این جا )
" یکی از مشکلاتی که امروزه در ساختار آموزش و پرورش وجود دارد تقابل میان ستاد، آموزش و نیروهای اداری و معلمان است و ما می بینیم که این تقابل بسیار پر خطر و پر هزینه شده و فاصله میان معلمان و مرزبندی هایی را به وجود آورده است که سازمان نظام معلمان این آسیب و این خلع را با توجه به طرحی که پیشنهاد داده شناسایی کرده و این مرزبندی ها را برداشته است و باعث شده که این دیوار خطرناکی که فاصله بین آموزش و بخش ستادی و اداری به وجود آمده را کمرنگ و کمرنگ تر کند و فاصله بین این دو قشر را از میان بردارد و بگوید که همه ی ما معلم هستیم و از یک جنس، به همین خاطر ظرفیت معلمان را شناسایی کرده و با توجه به تخصصی دیدن فعالیت هایشان در حوزه آموزش و پرورش و ورود این افراد به تصمیم گیری و فعالیت ها و دخالت معلمان متخصص با توجه به فرآیند انتخابی و دموکراتیکی که وجود دارد می توان افراد را دخالت دهیم در تصمیماتی که در آموزش و پرورش وجود دارد.
شکاف میان ستاد و صف مدت هاست که وجود داشته و البته سخنان مسئولان ستادی در جهت ترمیم این فاصله از حد شعار و حرف فراتر نرفته است .
اما در این میان معاون حقوقی و امور مجلس درست و نزدیک به واقعیت می گوید و یا معاون دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش ؟
آیا حتی ایجاد سازمان نظام معلمی که تاکنون گزارش شفافی از آن به افکار عمومی ارائه نشده و نسخه پیش نویس آن در حوزه عمومی منتشر نشده است خواهد توانست این فاصله را تعدیل و یا منطقی کند ؟
در آینده ای نزدیک « صدای معلم » گزارش جامع و کارشناسی در این مورد منتشر خواهد کرد .
( 1 )
معاون حقوقی و امور مجلس وزارت آموزش و پرورش جزئیات نشست و گفتوگوی وزیر آموزش و پرورش با اعضای کمیسیونهای برنامه و بودجه و آموزش و تحقیقات و فراکسیون مستقلین ولایی را که در هفته جاری انجام شد، تشریح کرد.
علی عسکری در گفتوگو با خبرگرای پانا درباره حضور محسن حاجیمیرزایی، وزیر آموزش و پرورش در کمیسیونهای مجلس شورای اسلامی در روزهای گذشته، گفت: «در روز یکشنبه هفته جاری وزیر آموزش و پرورش در یک صبحانه کاری با اعضای فراکسیون مستقلین ولایی دیدار کرد. در این جلسه نمایندگان مباحثی را درباره اقتصاد آموزش و پرورش، چالشهای اداری و مالی و منابع انسانی، فضاهای آموزشی و بعضی از مشکلات مربوط به حوزههای انتخابی خود را مطرح کردند. در پاسخ به این مطالب وزیر آموزش و پرورش از رای اعتماد قاطع نمایندگان به خود در آستانه بازگشایی مدارس تشکر کرد. او اعلام کرد در چند روز گذشته گزارشی را در زمینه نیروی انسانی تقدیم دولت کرده است و دولت هم کارگروهی را شامل مسئولان آموزش و پرورش، سازمانهای امور اداری و استخدامی و برنامه و بودجه تشکیل داد تا در دو ماه، چالش منابع انسانی آموزش و پرورش را تعیین تکلیف کنند. این، بعد از تصویب آییننامه مربوط به حقالتدریسها و آموزشیاران نهضت سوادآموزی بود و دومین اقدام اساسی و مهم دولت در ارتباط با آموزش و پرورش بود که گزارش آن را وزیر آموزش و پرورش در فراکسیون مستقلین تشریح کرد.»
او ادامه داد: «در همین باره، وزیر آموزش و پرورش اعلام کرد که فراخوان جذب ۱۸ هزار و ۳۹ نفر برای استخدام عمومی در آموزش و پرورش شروع شده است و متقاضیان تا پایان آبان برای ثبتنام در این فراخوان مهلت دارند. آقای حاجیمیرزایی در این دیدار بر سند تحول بنیادین تاکید کرد و گفت انسجام کاری با انگیزه بالایی در مجموعه نظام برای اجرای این سند وجود دارد و آموزش و پرورش هم سعی میکند در قالب تعلیم و تربیت تمامساحتی و استقرار زیرنظامهای ششگانه و تقویت نهاد مدرسه، اجرای سند تحول را در قالب طرح مدرسهمحوری با کارها و اقدامات زیربنایی به انجام برساند.»
معاون حقوقی و امور مجلس وزارت آموزش و پرورش افزود: «همچنین در دیدار با نمایندگان فراکسیون مستقلین ولایی مطالبی را درباره ارتقای جایگاه معلمان، رعایت عدالت آموزشی، توسعه فضاهای آموزشی با مشارکت عناصر سهیم به ویژه خیران توضیح دادند. آقای حاجیمیرزایی اعلام کرد کارهای مهمی به انجام رسیده و کارهای مهم دیگری هم در دست انجام است. او تاکید کرد حمایت بیدریغ نمایندگان و مجلس به ویژه در آینده نزدیک و در فصل بودجهریزی میتواند مشکلات آموزش و پرورش را حل کند یا به حداقل برساند.»
طرح تنظیم برخی از مقررات مالی، اداری و پشتیبانی آموزش و پرورش در کمیسیون برنامه و بودجه
عسکری گفت: «روز گذشته هم با دعوت قبلی رئیس کمیسیون برنامه و بودجه، آقای وزیر در جلسه این کمیسیون حضور یافت. بررسی طرح تنظیم برخی از مقررات مالی، اداری و پشتیبانی آموزش و پرورش با پیگیری نمایندگان حامی دستگاه تعلیم و تربیت در دستور کار این کمیسیون قرار گرفته بود و آقای وزیر هم نظر خود را در این زمینه اعلام کردند. انشاءالله این طرح بعد از نهایی شدن در کمیسیون در نوبت صحن علنی قرار میگیرد. ما سعی کردهایم یک همگرایی و همافزایی با نمایندگان در مادهها و تبصرههای این طرح داشته باشیم.»
تشکیل جلسه مشترک و تخصصی آموزش و پرورش با کمیسیون آموزش و تحقیقات در آینده نزدیک
معاون وزیر آموزش و پرورش همچنین از حضور محسن حاجیمیرزایی در کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس خبر داد و گفت: «در این کمیسیون نمایندگان نظر خود را بازگو کردند و وزیر آموزش و پرورش هم مباحث مطرحشده و نظرهای نمایندگان را که دلسوزانه درباره آموزش و پرورش مطرح شده بود، تایید کردند. آقای حاجیمیرزایی درباره رتبهبندی معلمان، مطالبات فرهنگیان و کمبود نیروی انسانی در مدارس و اینکه چگونه طرح مهر ساماندهی شد، مطالبی را توضیح دادند و مقرر شد در آینده نزدیک جلسه مشترک آموزش و پرورش با اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات به میزبانی آموزش و پرورش برگزار شود. در این جلسه ما همراه با نمایندگان چالشهای عمدتا اداری، مدیریتی، نیروی انسانی، مالی و همچنین چالشهای مربوط به فضاهای آموزشی آموزش و پرورش و مباحث مطرح دیگر از جمله جذب مشارکت کاری شرکای آموزش و پرورش، ارزیابی کارکرد نظارتی آموزش و پرورش در ارتباط با قوانین نصویب شده مرتبط با بودجه، قانون جامع و خاص آموزش و پرورش، مطالب در اولویت مربوط به بودجهریزی سال آینده و اقتصاد آموزش و پرورش را به عنوان اولویت دنبال میکنیم.»
او افزود: «خوشبختانه همدلی و همافزایی و همگرایی بین ستاد و صف در آموزش و پرورش با مجلس و به ویژه اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات فراهم آمده است. این کمیسیون، کمیسیون تخصصی آموزش و پرورش است و طرحهای بسیار خوبی هم در دست بررسی دارد از آن جمله طرح یا لایحه سازمان معلمان کشور است که آقای دکتر همتی، نماینده سمنان با وزیر آموزش و پرورش مطرح و توجه وزیر را در آغاز کارشان به این موضوع معطوف کردند و قول مساعد برای تصویب این مجموعه گرفتند که حال یا در قالب پیشنهاد دولت به عنوان لایحه مطرح خواهد شد یا به عنوان طرح نمایندگان.»
علی عسکری گفت: «تمام هدف ما این است که طرح رتبهبندی ایجاد انگیزش کند. همانطور که در دانشگاه استادان وقتی جذب میشوند اول مربی بعد استادیار و بعد دانشیار میشوند و رتبههای آنها مشخص میشود و پرداختها هم متناسب با رتبههای آنها انجام میشود، در آموزش و پرورش هم انشاءالله این مطلب بیشتر از این مورد غفلت قرار نگیرد و برای ایجاد انگیزش در معلمان طرح رتبهبندی و تعالی کاری معلمان به انجام برسد.»
کارگروه تشکیل سازمان نظام معلمان فعال است
معاون حقوقی و امور مجلس وزارت آموزش و پرورش در پایان گفت: «در صورت تصویب سازمان نظام معلمان، معلمان میتوانند این سازمان را هم برای خود داشته باشند به مانند نظام مهندسی و پزشکی و … که نظاممند عمل میکنند و منافع خود را در دولت در مجلس دنبال کنند، سازمان نظام معلمان هم میتواند اینگونه عمل کند. انشاءالله در اجرای یک سیاست جامع برای حمایت از کار حرفهای معلمان کشور، سازمان معلمان کشور هم نظاممند، قانونمند و شفاف میشود. در این زمینه یک کارگروه فعال است و ما هم به امر وزیر از آن کارگروه حمایت خواهیم کرد. این موضوع بیشتر هم به حوزه شورای عالی آموزش و پرورش و هم امور حقوقی و مجلس آموزش و پرورش مربوط است تا با یک همافزایی و همگرایی آن را به سرانجام برسانیم.»
دبستان و دوران مدرسه با تمام خاطرات تلخ و شیرین اش، روزی به خان آخر خواهد رسید. کتاب های درسی تمام می شوند، آزمون ها و امتحانات به سر می رسند، ماه مهر و بهانه هایش و ماه خرداد و اضطراب هایش سپری می شوند. زنگ های ورزش و هنر و زنگ های ریاضی و قرآن و علوم می گذرند. صف های صبحگاهی و زنگهای آخر هر چهارشنبه به آخر می رسند. روزی می رسد که دیگر نیاز نخواهید داشت هر روز صبح زود از خواب بیدار شوید و کیف های سنگین را همراه خود کول کنید یا هر شب در دفترچۀ یادداشت یا گوشۀ کتاب خود نگاه کنید که مشق شب یا تکلیف خانه چه بوده است. قوانین و ضوابط مدرسه نیز روزی از اعتبار می افتند و کسی نخواهد بود که پیگیر لباس های فرم، ناخن، موی سر و دیر آمدن یا زود رفتن از مدرسه باشد. می توان مشارکت و کار گروهی را نه تنها در روش های تدریس و کلاس های درس، که در نوع مدیریت مدرسه نیز به خدمت گرفت تا اعتماد و عاملیت در مدرسه نهادینه گردد.
از این رو مدرسه روزی به پایان می رسد، اما خاطرات و داستان های راه مدرسه با سرشت و سرنوشت ما عجین است و برای آنها پایانی قابل تصور نیست. مدرسه تمام می شود، اما خاطرات رنج ها و منشأ تسلی بخشی های راه مدرسه همیشه با ما و همراه ما است. گویی تجارب مدرسه، چون سایه ای با ماست، و فقط پرتو نوری لازم است تا این سایه ها جلوه گری کنند، آن هم چنان جلوه ای که ما را از زمان حال بِرُبایند و به دام گذشته ها افکنند.
بنابراین، پرسش این است که در وضعیت کنونی، مدرسه و اجزاء آن چه داستان هایی برای دانش آموزان می آفرینند؟ اساساً اگر در مقام یک دانش آموز، به زندگی پَس پُشت نهادۀ خویش در مدرسه بی اندیشید، آن را حول چه خاطرات و داستان هایی تعریف و ترسیم می کنید؟
در پاسخ به این مسئله می توان گفت از آنجا که دوران مدرسه، با دوران شکل گیری، تکوین و تکامل شخصیت قرین است، و به دلیل این که بین توسعه و فرایندهای تربیتی انسان ها، ارتباطی مستقیم و مثبت وجود دارد، لذا در کشورهای توسعه یافته سرمایه گذاری و توجه ویژه ای به دوران مدرسه می گردد. چنان که بسیاری از نشانگرها و شاخص های انسانی و اجتماعی توسعه یافتگی، مانند: مهارت های ارتباطی و گفت و گو، وقت شناسی، قانون مداری، نقش پذیری و عامل بودن، کثرت گرایی، احترام به یکدیگر، نوع دوستی، توجه به حریم شخصی، خودمراقبتی، خلاقیت، پرسشگری و تفکر انتقادی، خودپذیری و دگرپذیری، ابزار وجود و خودآگاهی، شفقت، سلامت جسمی و حرکتی، توجه به هنر و ابعاد و گسترۀ آن، ارتباط انسان با محیط زیست و دیگر هستی مندان و فعالیت های گروهی، مشارکتی و تیمی را می توان به شکلی عینی و ملموس در برنامه های درسی و مدارس کشورهای توسعه یافته مورد ملاحظه قرار داد. چرا که مدرسه و کلاس درس، محیطی جدا از جامعه در نظر گرفته نمی شود، بلکه در کشورهای توسعه یافته، فرض می شود که مدرسه خود جامعه ای در مقیاس خرد است که ساحات آن می بایست بر شاخص های فوق استوار باشد. زیرا همین دانش آموزان امروز هستند که فرهنگ و جامعۀ آینده را می سازند و از هوای آن استنشاق می کنند.
در کنار این رویکرد، می توان مدارس ایران را نیز مورد تحلیل و بررسی قرار داد. نخست از این جهت که چقدر به این نشانگرها و شاخص های توسعه محور توجه می گردد و دوم این که دانش آموزان، مدرسه را حول چه داستان ها و تجاربی تعریف و تبیین می کنند؟در پاسخ به این مسئله می توان گفت تامل بر این که از مدرسه چه چیزهایی به یاد داریم و از کتاب ها و کلاس های درس چه مهارت هایی آموخته ایم، میتواند تاحدی روشنگر این مسئله باشد!
بر همین اساس در کنار دیگرچالش های آموزشی، برای این که فرایند توسعه بتواند در مدارس ایران، مانند موادغذایی به جسم و جان دانش آموزان راه یابد، پیشنهاد می گردد که در برنامه های درسی مدارس بازنگری گردد تا دانش آموزان بر اساس علایق و نیازهای درونی خویش در صحنۀ یادگیری حاضر شوند. در این صحنه نیز بهتر است از بار خشک دروس اطلاعات محور و انتزاعی کم شود و به وزنۀ بازی ها، هنرها و دروس مهارتی و کاربردی منتج از جامعه و فرهنگ اضافه گردد.
علاوه براین، با یک بازنگری بنیادین در روش های تدریس، می توان نگاه معلم محوری که حول انتقال صِرف اطلاعات می چرخد را تغییر داد تا دانش آموزان باهم و همراه هم به یادگیری بپردازند و فعالیت هایشان را به صورت گروهی و مشارکتی انجام دهند تا مسیرهای یادگیری متعارف که حالتی عمودی، تحکم آمیز و سلطه گرایانه دارد، به رابطه ای افقی، برابرطلب و مشارکتی تبدیل گردد، رابطه ای که دانش آموزان در بستر آن راه های گفت و گو با یکدیگر، نقدپذیری، همکاری و همراهی و قوانین زیست انسانی و اخلاقی را یاد بگیرند تا از پس آنها، معنای داستان های راه مدرسه نیز تغییر گردد.
افزون بر این می توان مشارکت و کار گروهی را نه تنها در روش های تدریس و کلاس های درس، که در نوع مدیریت مدرسه نیز به خدمت گرفت تا اعتماد و عاملیت در مدرسه نهادینه گردد. همچنین در طراحی و تدوین کتب درسی می توان از نظرات و فرامین متخصصان برنامه درسی، روانشناسان، والدین، دانش آموزان، کنشگران اجتماعی و مددکاران اجتماعی بهره گرفت تا بر اساس شاخص ها و نیازسنجی دقیق، نشاط و پویایی و یادگیری اصیل به کلاس های درس راه پیدا کند. چراکه در وضعیت کنونی، مدرسه به محیط و سازمان ایزوله شده ای تبدیل شده است که می توانیم ادعا کنیم کارکردهای منفی آن بر اهداف و رسالت های انسانی آن پیشی گرفته است، و به همین دلیل است که در سیستم تربیتی ایران، اغلب مدارس داستان توسعه خلق نمی کنند. داستان هایی که دانش آموزان بتوانند زندگی خویش و آیندۀ خویش را تحت لوای آنها بسازند و با ورود به جامعه و در سنین بزرگسالی توسعه را با آنها معنا کنند.
در تقابل با داستان های توسعه، مدارس داستان های ملالت و دل زدگی می آفرینند. ملالت از یادگیری، اجتناب از مطالعه، دل زدگی از علم و آموزش و بسیاری از بسترهایی که می تواند مَحمل توسعه باشد. برای همین است که می توان ادعا نمود توسعه به مثابه داستانهای راه مدرسه است. داستان هایی که در ذهن و ضمیر همه ی دانش آموزان باقی می ماند، و دانش آموزان این داستان ها را به یاد می سپارند تا در روز و روزگاری دیگر برای خودشان و اطرافیانشان بازگو کنند و جهانشان را از طریق آنها بسازند و معنا کنند.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید