گروه گزارش/
گروه گزارش/
« صدای معلم » در چند سال اخیر گزارش های مختلف و متنوعی را در مورد مراکز رفاهی و درمانی فرهنگیان منتشر کرده است .
تنها پاسخی که به این رسانه ارسال شد گزارشی بود که در مورد خانه معلم پونل ( رضوان شهر ) تهیه گردید . ( این جا )
مشخص نیست که این همه پرتال ادارات کل و مناطق به همراه روابط عمومی های آن مشغول چه کاری هستند ؟
حتی نظرسنجی که در پرتال اداره کل آموزش و پرورش استان مازندران بازگذاری شده است نظریه این رسانه را تایید می کند .
آخرین گزارش صدای معلم به خانه ی معلم ماسوله برمی گردد که البته تاکنون پاسخی ارسال نگردیده است . ( این جا )
در خبری که یک از مسئولان " باشگاه فرهنگیان تهران " به صدای معلم ارائه کرده است قرار است مجموعه استخر و سونای این باشگاه " برون سپاری " شود و البته این موضوع قبلا هم تکرار شده و تجربه موفقی نبوده و نارضایتی معلمان را به همراه داشته است .
این مسئول به صدای معلم گفته است که وزارت آموزش و پرورش انواع همایش های ستادی و اداری خود را در این باشگاه برگزار می کند و تاکنون بیش از 10 میلیارد ریال به این مجموعه بدهکار است اما با این فرض که این جا مال خودشان است از تسویه هزینه ها خودداری می کنند . این " انحرافات " را قرار است کدام مرجع مطابق نخستین درخواست وزیر آموزش و پرورش از فرهنگیان پس از رای اعتماد پی گیری کند ؟
این مسئول در ادامه ضمن انتقاد از رویکرد نادرست مسئولان وزارتی ادامه می دهد :
وقتی چنین وضعیتی باشد باشگاه فرهنگیان مجبور می شود برای تامین حداقل هزینه های جاری خودش به سایر بخش ها فشار وارد کند .
ما هم مجبور می شویم از کیفیت خدمات کم کنیم و همین امر موجب نارضایتی معلمان می شود . "
گودرز کریمی فر در جلسه روسا و معاونین پشتیبانی شهرستان ها، نواحی و مناطق که با حضور مدیرکل آموزش و پرورش استان همدان برگزار شد می گوید : ( این جا )
" در حوزه پشتیبانی شعار ها، سیاست ها و اهداف با محوریت معیشت، مسکن و درمان دنبال می شود.
کریمی فر با بیان این که رسالت اصلی تعلیم و تربیت پرورش دانش آموزان است، تصریح می کند: حوزه پشتیبانی و توسعه منابع به دنبال ارتقای سطح رفاه فرهنگیان به عنوان عناصر اصلی تعلیم و تربیت است.
وی با اشاره به ساماندهی نظامنامه رفاهی فرهنگیان در وزارت آموزش و پرورش، گفت: تقویت مراکز رفاهی و درمانی از برنامه های حوزه پشتیبانی است و در این راستا برنامه های هدف مندی با رویکرد کاهش هزینه ها دنبال می شود.
ما به دنبال آموزش و پرورش تکاملی و تعاملی هستیم.
کریمی فر از راه اندازی باشگاه پیشکسوتان فرهنگی خبر داده و خاطرنشان می کند: این باشگاه ها برای کسانی است که محصول تعلیم تربیت هستند و استفاده از تجارب آنها بسیار حائز اهمیت است.
تلاش می کنیم تا پایان دولت این باشگاه ها در استان های مختلف راه اندازی شوند. "
پرسش صدای معلم از مدیرکل تعاون و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش آن است که رویکرد کاهش هزینه ها که در سایر بخش های این وزارتخانه هم دنبال می شود تاکنون چه نتایجی به همراه داشته است ؟
آیا رضایت معلمان برای این وزارتخانه و مسئولان آن شان و جایگاهی دارد ؟
آیا در ساماندهی نظامنامه رفاهی فرهنگیان در وزارت آموزش و پرورش پاسخ گویی و مسئولیت پذیری تعریف و تبیین شده است ؟
آیا بهتر نیست به جای این همه حرف های شعاری و تکراری نظارت هوشمندانه و پاسخ گویی در این وزارتخانه تعریف و نهادینه گردد ؟
این " انحرافات " را قرار است کدام مرجع مطابق نخستین درخواست وزیر آموزش و پرورش از فرهنگیان پس از رای اعتماد پی گیری کند ؟
پایان گزارش/
گروه استان ها و شهرستان ها/
نامه ی زیر توسط یکی از آموزش دهندگان نهضت سوادآموزی برای صدای معلم ارسال گردیده است .
نخستین نامه ی پروانه همتی سه شنبه 25 تیر 1398 در صدای معلم منتشر گردید . ( این جا )
در این نامه آمده بود :
" به چه جرمی با شرایط ناعادلانه مورد تبعیض قرار می دهید؟ به چه جرمی بین جوانان این کشور از چهار گروه مشمول اختلاف انداخته و آنها را رو در روی هم قرار داده اید؟ فرق و امتیاز مربی پیش دبستانی که نهایت فعالیتش بازی و نقاشی با کودکان است بر آموزش دهنده که پایه اول تا ششم ابتدایی را تدریس می کند؛ چیست که بدون آزمون استخدام می شود؟ فرق و امتیاز معلم حق التدریس که در آزمون ورودی سال ۹۰ حدنصاب نمره قبولی را کسب نکرده است بر آموزش دهنده چیست که بدون آزمون استخدام می شود؟ "
این بار نیز این معلم لرستانی لب به شکایت و اعتراض گشوده و از احقاق حق قانونی خویش و عملکرد غیرقابل قبول مسئولان گفته است .
« صدای معلم » آمادگی خود را برای انتشار پاسخ مسئولان اعلام می کند .
ورود شتاب زده مجلس به حوزه آموزش و پرورش نه تنها تاکنون ثمری در پی نداشته است بلکه بر دشواری یا پیچیدگی کارها نیز افزوده است.
طرح هایی مانند: "حذف انحصار از آموزش زبان انگلیسی"، "برچیده شدن تنوع از مدارس دولتی" ، " فروش یا به اجاره سپردن املاک و مستغلات آموزش و پرورش "حاصل همان گعده های هدایت شده ای است که هر از گاهی ، صاعقه وار بر سر آموزش و پرورش نازل می شود تا در فرجام کار مدارس دولتی تنها بازنده اصلی این بازی باشند.
از طرح های این چنینی ،تنها ویژه خواران ، کاسبان کنکور و زنجیره صاحبان مدارس غیر دولتی بیشترین سود را می برند.
در گزارش رسمی منتشرشده از سوی مرکز مطالعات استراتژیک ریاست جمهوری با مدیریت حسام الدین آشنا، در سال 1394 از مدارس خاص دولتی به ویژه مدارس سمپاد و نمونه دولتی به عنوان بزرگترین مانع برسر توسعه مدارس غیر دولتی و رونق گرفتن خصوصی سازی در آموزش و پرورش ایران، یاد شده است. اتفاقی که قرار بود در اواخر وزارت بطحایی ،بدون امضای نهایی رییس جمهور پای مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش ،کار مدارس سمپاد و نمونه دولتی را یکسره کند امروز با پیشنهاد" احمدی لاشکی "در صحن علنی مجلس نیمی از راه را برای رسیدن به هدف خود پیموده است.البته هنوز تا رسیدن به ایستگاه پایانی و اخذ تاییدیه شورای محترم نگهبان، خوشبختانه، راه زیادی در پیش است.
حذف تنوع از مدارس دولتی سخن حقی است که شوربختانه اراده ای باطل پشت آن، به کمین نشسته است. مایه تعجب است تنها یک روز قبل از تصویب این طرح در مجلس ، اساسنامه سازمان استعدادهای درخشان به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی می رسد.
کوچاندن بیش از یک میلیون دانش آموز شاگرد اولی و برگزیده به اردوگاه مدارس غیر دولتی ، در سایه یک تصمیم ناگهانی مجلس ،همان اراده باطلی است که مغز مدارس دولتی را نشانه رفته است.
کیست که نداند آنچه از بین این طیف به اصطلاح "هیجده "یا به عبارتی "بیست و دوگانه " که در آماج حملات مستقیم مخالفان تنوع در مدارس دولتی قرارگرفته است دو یا سه نوع مدرسه بیشتر وجود ندارد که در راس همه آنها ،مدارس سمپاد و نمونه دولتی قرار دارند ،بقیه برای بزرگ نمایی و پر رنگ جلوه دادن آسیب ماجرا در اذهان مردم است.
مدارس دولتی سالهاست که در سایه بی مهری دولت روحانی ، در آستانه نابودی قرارگرفته و از حیز انتفاع افتاده اند.
کلاس های متراکم 40 نفره ، کمبود حداقل 108 هزار معلم در مهر98 ، پرداخت نشدن یک ریال سرانه آموزشی به حساب مدارس برای رتق و فتق هزینه های جاری مدرسه ، پر کردن مدارس دونوبته به وسیله معلمان خرید خدمات آموزشی، افزایش خشونت در کنار رشد روزافزون انواعی از آسیب های اجتماعی در کف مدارس دولتی ، تصویر تیره و تاری را از مدارس دولتی پیش روی جامعه قرار داده است که فرار دسته جمعی دانش آموزان از آنها را در پی دارد.ساده اندیشی است اگر بپذیریم با حذف مدارس خاصی مانند سمپاد یا نمونه دولتی از فردا فرشته عدالت یا همای سعادت بر بام مدارس دولتی خواهد نشست.
هرگز این اتفاق رقم نخواهد خورد.
بهتر است نمایندگانی که نگران پیامدهای بد تنوع در مدارس دولتی هستند به مردم بگویند ، فرزندان لازم التعلیم آنها اکنون در کدام مدرسه دولتی به تحصیل اشتغال دارند که به خاطر همدردی با مردم این گونه خود را به آب و آتش می زنند.
واقعیت را بپذیریم .
امروز هیچ کس از شرایط حاکم بر مدارس دولتی راضی نیست بنابراین اگر فرصتی فراهم آید و دستشان به دهنشان برسد فرار را بر قرار ترجیح می دهند.
بهتر است نمایندگانی مانند احمدی لاشکی برای یکبار هم که شده ،موضع خود را درقبال برون سپاری مدارس دولتی به شیوه خرید خدمات آموزشی ،شفاف و بدون ملاحظه اعلام کنند.
شوربختانه مجلس نه تنها تا کنون اقدام بازدارنده ای را از خود در این زمینه بروز نداده است بلکه با دادن مجوز واگذاری اماکن آموزشی در قالب اجاره ده ساله، راه برای ورود بیشتر ویژه خواران در آموزش و پرورش کاملا همواره ساخته است.
مایه تعجب است تنها یک روز قبل از تصویب این طرح در مجلس ، اساسنامه سازمان استعدادهای درخشان به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی می رسد.
همه می دانند که شناسایی ،جذب و هدایت استعدادهای برتر در مدارس بخشی از وظایف انکار ناپذیر آموزش و پرورش است که این مهم به تنهایی از عهده طرحی مانند شهاب ساخته نیست.
بنابراین ،حذف تنوع از مدارس دولتی آری، اما خالی شدن مدارس دولتی از دانش آموزان مستعد، پر تلاش و باانگیزه هرگز !
برچیده شدن تنوع از مدارس دولتی آری، اما دمیدن در تنور خصوصی سازی هرگز !
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
گروه گزارش/
طرح 57 نماینده مجلس مبنی بر حذف زبان انگلیسی از برنامه مدارس موسوم به «رفع انحصار از زبان انگلیسی در نظام آموزش همگانی کشور» واکنش متفاوت و غالبا " منفی " را در بین اقشار مختلف جامعه ایجاد کرده است .
« صدای معلم » 21 مهر در گزارشی نوشت : ( این جا )
" متاسفانه در روزهای اخیر موضع وزارت آموزش و پرورش در این مورد سکوت و انفعال بوده است .چرا افرادی نظیر کمرئی معاون آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش در این مورد حرفی نمی زنند ؟
مهم تر از آن گروه های آموزشی زبان انگلیسی در بیش از 750 منطقه و یا ناحیه آموزشی سراسر کشور چه کار می کنند ؟
مگر این ها ذی نفعان آموزش و پرورش نبوده و نباید از منافع دانش آموزان و معلمان دفاع کنند ؟ حضور و یا عدم حضور این گونه گروه ها و کلنی ها چه سودی برای ذی نفعان و حفظ و ارتقای " کیفیت آموزشی " دارد ؟ "
وزیر آموزش و پرورش در 24 مهر به این موضوع واکنش نشان داد .
محسن حاجی میرزایی در حاشیه جلسه هیئت دولت در جمع خبرنگاران با اشاره به بحث حذف زبان انگلیسی از مدارس، اظهار کرد: شورای عالی آموزش و پرورش یک مرجع قانونی است که درباره برنامههای درسی و فرایندهای آموزشی ضمن بررسیهای لازم، مصوبههایی دارد .اگر موضوعی ضرورت داشته باشد که دانش آموزان فراگیرند باید در آموزش و پرورش این کار انجام شود و قابل واگذاری نیست و اگر ضرورت ندارد باید حذف شود لذا مرجع رسیدگی به این موضوعات شورای عالی آموزش و پرورش است.
وزیر آموزش و پرورش بابیان اینکه پیشنهاد میشود از طریق شورای عالی آموزش و پرورش کارها را دنبال کنیم، گفت: اگر آموزش در مدارس کاستی دارد این موضوع قابلبررسی و رفع است .
« محمود مهرمحمدی » که به تازگی و توسط رئیس جمهور به عضویت شورای عالی آموزش و پرورش درآمده است در مورد این طرح اظهاراتی داشته است . ( 1 )
پرسش « صدای معلم » از آن 3 نفر منتخب فرهنگیان در شورای عالی آموزش و پرورش که مانند آقای مهرمحمدی به عضویت این شورا درآمده اند این است که نظر آنان در این مورد چیست ؟
اگر مطابق گفته وزیر آموزش و پرورش این موضوع در صلاحیت شورای عالی آموزش و پرورش است چرا مهدی نوید ادهم دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش از هویت سازمانی و کارکرد ساختاری این شورا دفاع نمی کند ؟
بقیه آن 22 نفر عضو شورای عالی آموزش و پرورش چه می کنند ؟
( 1 ) محمود مهرمحمدی، عضو شورای عالی آموزش و پرورش در واکنش به این طرح نمایندگان مجلس در گفتوگو با ایرناپلاس میگوید: آموزش زبان انگلیسی در حال حاضر در آموزش و پرورش بر خلاف آن چیزی که طراحان این طرح گفتهاند به لحاظ نظری و روی کاغذ انحصاری نیست. زبان انگلیسی جزو دروس اصطلاحاً نیمه تجویزی یا انتخابی است و در طرح تحول که اشاره من بیشتر به آن است، زبان خارجی بهعنوان یک درس غیرتجویزی، بلکه انتخابی دیده شده است که دانشآموز باید بین گزینههای مختلف، یک زبان را انتخاب کند.
آموزش زبانهای خارجی متنوع در مدارس، اقتصادی نیست
مهرمحمدی میافزاید: اما موضوع این است که در عمل، آموزش و پرورش برای ارائه زبانهای مختلف برنامهای ندارد. بنابراین در عمل این انحصار وجود دارد، اما سؤال این است که آیا این انحصار باید وجود داشته باشد؟ به نظر من آموزش و پرورش به دو دلیل نمیتواند این انحصار عملی را از بین ببرد؛ نخست اینکه این کار اقتصادی نیست، داوطلب آموزش چنین زبانهایی خیلی کم است و آنها در نقاط مختلف پراکنده هستند. اگر آموزش و پرورش بخواهد این کار را انجام دهد، باید تعداد به حدی برسد که آموزش این زبانها اقتصادی باشد. این یعنی همان رفتن به سراغ آموزشگاه و راهاندازی آنها. در واقع برای آموزش و پرورش اینکه در محدوده یک مدرسه علاوه بر زبان انگلیسی، زبانهای دیگر را آموزش دهد اقتصادی نیست.
نداشتن زبان انگلیسی معلولیت آشکار است
مهرمحمدی میافزاید: دلیل دوم هم این است که زبان انگلیسی منطقاً باید در اولویت نظام آموزشی باشد که من به این موضوع تأکید دارم. من آنچه را در حال حاضر در نظام و آموزش و پرورش اتفاق میافتد، غیرمنطقی نمیدانم، چراکه نقش زبان انگلیسی در اهداف توسعه فردی و اجتماعی واقعاً غیرقابل کتمان و غیرقابل مقایسه با زبانهای دیگر است. دانستن زبانهای دیگر البته یک مزیت است، اما ندانستن زبان انگلیسی در این عصر و در دنیای امروز یک معلولیت آشکار است. چه دوست داشته باشیم و چه نداشته باشیم، زبان انگلیسی در دنیای امروز چنین جایگاهی دارد.
زبان انگلیسی جزو دروس الزامی شود
پیشنهاد مهرمحمدی این است که زبان انگلیسی باید جزو دروس الزامی مدارس قرار گیرد. وی میافزاید: همانطور که گفتم در حال حاضر زبان انگلیسی جزو دروس الزامی نیست، بلکه انتخابی است. در حال حاضر اگر من بخواهم در سند تحول یا اسناد شورای عالی آموزش و پرورش پیشنهاد یک تغییر و تحول بدهم، بهدلیل اهمیت زبان انگلیسی پیشنهادم این است که مثل زبان فارسی، زبان انگلیسی هم الزامی شود.
در این صورت اگر کسی زبان خارجی دوم را انتخاب کند، مؤسسات و آموزشگاهها میتوانند از او پشتیبانی کنند. البته این اتفاق باید با حمایت دولت انجام شود. در اسناد سند تحول هم زبان خارجی دوم بهعنوان یک مقوله اختیاری دیده شده است و داوطلبان میتوانند در برنامه درسی خود لحاظ کنند. البته هزینه آموزش این زبان دوم خارجی هم باید برعهده دولت باشد و دولت نباید از زیر این بار، شانه خالی کند، اگرچه محل ارائه آموزش آموزشگاهی خارج از مدرسه باشد.
پایان گزارش/
گروه اخبار/
وزیر آموزش و پرورش در حاشیه مراسم افتتاح 1982 پروژه آموزشی، پرورشی و ورزشی که با حضور معاون اول رئیسجمهوری در هنرستان زینبیه شهرستان دماوند برگزار شد در جمع خبرنگاران درباره مصوبه مجلس شورای اسلامی مبنی بر تقسیم مدارس صرفاً به دو دسته دولتی و غیردولتی و نگرانیها از حذف مدارس سمپاد گفت: «اساسنامه سمپاد در شورایعالی انقلاب فرهنگی تصویب شده و از سوی رئیس جمهوری نیز ابلاغ شده است و قابلیت اجرایی دارد.»
محسن حاجیمیرزایی در پاسخ به این سوال که آیا سمپاد زیر مجموعه مدارس دولتی یا غیردولتی خواهد شد گفت: «اصولا در یک تقسیمبندی کلی مدارس سمپاد هم در مجموعه مدارس دولتی محسوب میشوند. مدارس سمپاد با این تقسیمبندی تضعیف نخواهند شد.»
او در ادامه در پاسخ به سوال دیگری مبنیبر اینکه مجلس شورای اسلامی در تبصره ماده حذف تنوع مدارس آورده است که تأسیس هر مدرسه خاص باید منوط به اجازه مجلس باشد افزود: «کاهش تنوع مدارس هنوز تصویب نشده است و باید شورای نگهبان هم به آن رأی دهد، اما هرچه قانون باشد ما آن را اجرا میکنیم.»
این سخن وزیر آموزش و پرورش در مورد دولتی خواندن مدارس سمپاد در حالی بیان می شود که ماده 13 از اساسنامه «سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان» که جدیدا توسط رئیسجمهور ابلاغ شده است اذعان می دارد :
" ماده 13 : معافیت از مقررات عمومی
سازمان براساس آییننامهها و مقررات مالی و معاملاتی خاص مصوب هیئت امنا، بدون الزام به رعایت قانون محاسبات عمومی و سایر قوانین و مقررات مالی و معاملاتی اداره خواهد شد.
نخستین پرسش « صدای معلم » آن است که مبنای منطقی و یا کارشناسی ماده 13 این اساسنامه چیست ؟ مطابق ماده 12 این اساسنامه مگر می شود بودجة سازمان از محل ردیفهای بودجة کل کشور باشد اما قوانین و مقررات عمومی بر آن ساری و جاری نباشد ؟
مرجع نظارت بر این مدارس که از قوانین عمومی تبعیت نمی کنند کدام نهاد در وزارت آموزش و پرورش خواهد بود ؟
و آیا با این تفاسیر می توان این گونه مدارس را دولتی خطاب کرد ؟
پایان پیام/