" شورای عالی آموزش و پرورش در راستای کمک به اجرای ماده 13 قانون مدیریت خدمات کشوری و ماده 144 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی کشور و قانون تشكیل شوراهای آموزش و پرورش در استانها و شهرستانها و سیاست مدرسه محوری و به منظور ارتقای كیفیت برنامه های آموزشی و تربیتی مدارس ، جلب و توسعه مشاركت های مردمی و خیّرین در احداث و اداره امور مدارس ، تقویت نظام مدیریتی ،مالی و اجرایی مدارس مبتنی برگسترش عدالت آموزشی و پیمان سپاری مدیریت مدارس ، آیین نامه توسعه مشارکت های مردمی به شیوه مدیریت هیات امنایی درمدارس را در تیر ماه سال 1388 به تصویب رساند." (1)

اگر تنوع مدارس در ایران را همانند یک درخت تنومند اما پیر و فرسوده با شاخه های نیمه خشک در نظر بگیریم ، باور خواهیم کرد که عمر مفید و مطلوب آن به پایان رسیده است . هر شاخه جدیدی که به نظام آموزشی کشور ، به مرور زمان اضافه شده است ، باعث گردیده است مطلوبیت شاخه های قبلی - سیستم آموزشی قبل از انقلاب - طی 4 دهه ، خشک گردد. مشکلات ایجاد شده با تفکر جدید برای ایجاد و نام گذاری انواع مدارس ، لایه به لایه طی این مدت ، از مشکلات منفرد و قابل تحلیل و بررسی به تراکم بیش از حد انتظار و غیر قابل کنترل مشکلات پیچیده و درهم تنیده افسار گسیخته ، تبدیل گردیده است.

فرهاد فلاحتی عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با انتقاد از اداره هیأت امنایی برخی مدارس کشور ، اظهار کرد:
" مدارس هیأت امنایی متأسفانه محلی برای درآمدزایی برخی افراد بازنشسته در آموزش و پرورش شده است و کیفیت آموزشی در این مدارس به هیچ عنوان مناسب نیست و شاهد افت تحصیلی دانش آموزان هستیم.
فلاحتی با تأکید بر این که کمبود اعتبارات در آموزش و پرورش نباید بهانه‌ای برای اداره هیأت امنایی مدارس باشد، گفت: حرکت به سمت خصوصی سازی و تنوع در مدارس ، اشتباه ترین روش در آموزش و پرورش است. متأسفانه مدارس هیأت امنایی به جای این که مانند دانشگاه‌ها درآمدزا باشند، دقیقا برعکس عمل می‌کنند، به این صورت که حقوق ناچیزی به معلمان با مدرک تحصیلی فوق لیسانس و دکتری می‌دهند و از هزینه‌های فرهنگی ، آموزشی ، آب و برق نیز می‌کاهند تا در نهایت از اعتباری که آموزش و پرورش برای مدارس در نظر می‌گیرد، رقمی برای هیأت امنا بماند." (2)

بهره کشی و بیگاری از نیروی کار ارزان معلمان در انواع مختلف مدارس خلق الساعه از جمله مدارس غیردولتی که جبار کوچکی نژاد به نازل بودن دریافتی معلمان در این مدارس انتقاد کرده بود (3) روالی عادی و پذیرفته شده از سوی مسئولین ، مجلس شورای اسلامی ، شورای عالی انقلاب فرهنگی و نهایتا خود معلمان ، می باشد. تمامی طرفین فقط برای پاسخگویی به نیازهای اضطراری خود ، این شرایط استثماری را پذیرفته اند.
اما پایین بودن سطح دریافتی هر شاغل تحت هر عنوانی ، عامل اصلی از بین رفتن انگیزه و کیفیت و قربانی شدن آن به نفع کمیت می باشد.

شاید بسیار کم در این کشور طی 4 دهه ، از عوامل اُفت تحصیلی به تنوع مدارس ناهمگرا و پایین بودن سقف دریافتی معلمان ، اشاره شده باشد. لذا امروز با حذف زبان انگلیسی جهت کاهش افت تحصیلی دانش آموزان ، آنچه که دوباره قربانی می شود باز کیفیت آموزشی ماست. آموزش و پرورش ما ورشکسته است چون هر بار در برخورد با مسایل و مشکلات ، به جای بررسی و تجزیه و تحلیل و همفکری با اساتید تعلیم و تربیت ، به فکر ایجاد نوع مدرسه ای دیگر و جدید ، افتاده است ، که مدارس هیأت امنایی هم یکی از آنهاست . چون آموزش و پرورش ما همیشه به حل مشکلات از بُعد مادی آن هم به نفع خود ، اهتمام ورزیده است ، نظام آموزشی ما هرگز به محتوا و معنا و اصول آموزش نیندیشیده است ، لذا مشکلات اساسی همچنان برقرار است و حتی با بدعت های کور باعث تبدیل شدن آنها به معضلات لاینحل گردیده است.

انحراف معیار ساختار آموزش و پرورش فعلی ما از زمان شروع یعنی سال 1357 تاکنون ، بسیار زیاد و غیرقابل برگشت است. تصور نکنیم که امروز با تصمیم شتاب زده ای دیگر یعنی حذف تمامی مدارس به جز مدارس دولتی و غیردولتی و استثنائی ، ما مسیر درست را یافته ایم و همه چیز ایده آل خواهد شد. باز دیدگاه و تصمیم گیری ما عاری از تزریق دانش اساتید علوم تربیتی و تعلیم و تربیت و تجارب ارزنده خود معلمان ، است و تلاطم این جستارگسیختگی به این سادگی به صلاح نخواهد رسید. ما ره گم کرده ای بدون روزنه دانش و تجربه و مهارت و مشورت و هم اندیشی هستیم. این تصمیمی نبود که نمایندگان مجلس که همگی تشخیص درستی از ماهیت نظام آموزشی ندارند، بدان رأی دهند. ما در واقع امر معرفت و شناخت را هیچ انگاشته ایم ، لذا باز موفق نخواهیم بود و پیچیدگی امور همچنان و بیشتر از قبل ، تداوم خواهد داشت.

بسیاری از جوانان در انتظار استخدام یا معلمان شاغل ، بازنشستگانی را که مجاز به تدریس در برخی از مدارس از جمله مدارس غیردولتی و هیأت امنایی ، هستند ، مذمت می کنند ، اما آنان دو اصل را نادیده می گیرند : اول شرایط اسفبار زندگی یک بازنشسته فرهنگی که هنگام اتمام مدت خدمت ، با کاهش شدید دریافتی خود مواجه می گردد و دوم قربانی بودن آنان برای فعالیت بیش از 30 سال به دلیل بی کفایتی نظام آموزشی در عدم تأمین نیروهای تازه نفس حرفه ای و متخصص.

قضاوت با شماست ، امر تدریس توسط یک فرد با تجربه نیرو تحلیل رفته ، نتایج مفیدی خواهد داشت یا توسط نیرو و انرژی فرد جوان بدون مهارت تدریس؟این وضعیتی است که بازنشستگان برای پر نمودن خلاهای بیشمار زندگی ایام بازنشستگی خود به استثمار خود تن در می دهند.
به یاد داشته باشیم که بلاتکلیفی افراد در جوامعی که به طور سیستمی اداره نمی شوند و داده و ستاده های آن با هم همخوانی معنی داری ندارد، امری طبیعی است، دوراهه ها و سه راهه هایی که هر نوع انتخابی را با مذمت عده ای دیگر روبرو خواهد ساخت.

پریشان احوالی در آموزش و پرورش کشور نیازمند به تعریف و بازسازی جدّی و زیربنایی دارد . عمده دلیل درجا زدن نظام آموزشی ما و مسئولان آن ، عدم استفاده از تجارب مسیر موفقیت کشورهای برتر آموزشی است. ما قادر به حل و فصل پیچیدگی افسارگسیخته این نظام با داده های داخلی از جمله با اتکا به سند تحول بنیادین ، اصلا و ابدا نیستیم. امروز تمام کشورهای برتر آموزشی ، از تجارب کشورهای موفق در امر آموزش ، بهره جسته اند. در تاریخ ایران و در عهد قاجار نیز توسط خیلی از افرادی که امروز نام نیک از خود برجای گذاشته اند از جمله امیرکبیر و حسن رشدیه و...... نیز ما از تجارب فرنگیان استفاده کرده ایم . امروز زمان دل سپردن به تابوهای نخ نما شدۀ ناکارآمد نیست ، رها سازید پیلۀ این نظام در جا زن را . تا زمانی که مجلس شورای اسلامی ، دولت و وزیر آموزش و پرورش ، فقط به رفع مشکلات بودجه ای می اندیشند ، اوضاع ما همین است و اگر وزیر آموزش و پرورش استقلال رأی نداشته باشد و قادر به تصمیم گیری مفرد نباشد و مطیع مستقیم تصمیمات دولت و مجلس باشد ، احتمال هر نوع تغییر و تحول سازنده در آموزش و پرورش محال است.

1) آيين نامه مدارس هيأت امنايی.بلوگفا .
2) کد خبر: 117923 . ۲۹ مهر ۱۳۹۸ . استثمار معلمان در مدارس هیأت امنایی .
3) http://fna.ir/dchw7q

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه اخبار/

نماینده مجلس شورای اسلامی گفت : وزیر آموزش و پرورش باید مقتدر و مطالبه‌گر باشد و به صحن بیاید و وضعیت را تشریح کند و اثرگذار باشد. صباغیان گفت: «معلمی که چند شغله است مگر می‌تواند کار فرهنگی در کلاس کند؟ اتفاقا او فرهنگ را نابود می‌کند.»

گروه گزارش/

مصوبه اخیر مجلس مبنی بر کاهش تعداد انواع مدارس واکنش های مختلفی را در میان جامعه ایجاد کرده است اما مهم تر از آن ابهام در تفسیر یک مصوبه توسط نمایندگان مجلس است .

اسدالله عباسی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت  با اشاره به مصوبه صحن علنی مجلس در خصوص جلوگیری از تنوع مدارس در قالب بررسی طرح تنظیم برخی از مقررات مالی، اداری و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش می گوید :

" البته مصوبه مجلس به معنای تعطیلی مدارس سمپاد و تیزهوشان نیست چراکه دانش آموزان به سه دسته تیزهوش، عادی و استثنایی تقسیم می‌‎شوند که مدارس این سه گروه دانش آموز می‌تواند تفکیک شود. "

اما سخنگوی کمییسیون آموزش مجلس نظر دیگری دارد .

ایلنا می نویسد :

حمایت میرزاده، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در رابطه با مصوبه اخیر مجلس مبنی بر کاهش تعداد انواع مدارس گفت: مجلس تصمیمش را ابلاغ کرده به این صورت که تعدد مدارس صرفا باید در همان انواع دولتی و غیردولتی باشد.  تنوع مدارس دولتی که بیش از بیست مورد است باید از بین برود؛ دیگر مدرسه‌ای به نام تیزهوشان، نمونه دولتی، شاهد، هیئت امنایی و... نباید وجود باشد. مصوبه مجلس این است و اگر شورای نگهبان تایید کند باید ابلاغ شود.

وی در خصوص ضرورت حذف مدارس تیزهوشان  می گوید: در اکثر کشورها شرایطی که ما داریم وجود ندارد؛ یعنی در هیچ کدام از کشورهای دنیا سال به سال از دانش آموزان آزمون گرفته نمی‌شود، هر سال مدارس عادی کمتر و تعداد مدارس خاص بیشتر می‌شود. امور فرعی نباید از اصلی جلو برود, از طرفی نمی‌شود اکثر بهترین ساختمان‌ها به مدارس خاص با اسم‌های مختلف اختصاص داده شود.

 این وضعیت باعث شده است که اکثریت دانش آموزان عادی و شرایط مدارس عادی تحت شعاع قرار گیرد و هم و غم تمامی خانواده‌ها، دانش آموزان و مسئولان آزمون، تست و مدارس خاص باشد. در این وضعیت همه باید بپذیریم که شرایط عادی نیست و دانش آموزان ما غیر از چند تست چیزی به نام مهارت زندگی نمی‌دانند.

از یک طرف تنوع مدارس با نام‌های مختلف هزینه‌هایی برای خانواده‌ها به بار می‌آورد و استرس و فشارهای روحی ایجاد می‌کند که روز به روز بیشتر می‌شود. شرایط نباید تحت شعاع انگشت شمار افرادی که در این کشور منافعشان در تنوع مدارس خاص است، قرار بگیرد. باید چند متخصص تعلیم و تربیت پیدا کنیم که این شرایط را بپذیرند، اما متاسفانه یک نفر از متخصصان تعلیم و تربیت این شرایط تنوع مدارس را قبول ندارند.

اگر تیزهوش وجود داشته باشد، انگشت شمار است. تیزهوشان نباید مارک بخورند و مغرور شوند و بایستی در میان دانش آموزان عادی پرورش یابند. ما مسئولان باید حواسمان جمع باشد که روی این دانش آموزان سرمایه گذاری کنیم نه این که  آنها را از جامعه جدا سازیم. در هر حال به هیچ عنوان وضعیت قابل قبول نیست و اکثر نمایندگان مجلس تصریح کرده‌اند که شرایط به گونه‌ای است که اکثریت دانش آموزان در خطرند. از مهر ماه سال آینده مدارس دو مدل دولتی یا غیردولتی خواهند بود. هر دانش آموز خانه‌اش به هر مدرسه نزدیک‌تر بود، باید آنجا درس بخواند.
نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی در رابطه با مدارس با نیاز ویژه و وجود برخی دانش آموزان مبتلا به اتیسم در مدارس عادی تصریح می کند: مدارس استثنایی دولتی همیشه بوده و سر جایش است و مشکلی برای مدارس استثنایی وجود ندارد. "

پایان پیام/

در صبح باران‌ خورده دوم آبان ۱۳۹۸ اولین همایش بزرگ پیوند انجمن اولیا و مربیان با حضور بیش از دو هزار نفر از اعضای انجمن‌های چهار گوشه استان البرز در تالار شهیدان نژاد فلاح کرج برگزار گردید.
این همایش سترگ با همکاری آموزش و پرورش استان البرز و شهرداری کرج تحت عنوان شهر پیوند و با حضور مسئولین استانی، نمایندگان مجلس، اعضای شورا و شهرداری کرج، مدیر کل دفتر انجمن اولیا و همچنین مدیران و اعضای انجمن‌های البرز برگزار گردید.
ابتدا مهندس رحیمی معاونت فرهنگی شهرداری کرج ضمن خیرمقدم به میهمانان گفت: آموزش و پرورش تنها کلید توسعه کشور بوده و افزایش آگاهی، لازمه پیشرفت و توسعه کشور می‌باشد.

در ادامه خانم فریباعسگری نماینده اولیا اقدام به قرائت بیانیه انجمن پرداخته و افزود:
انجمن اولیا و مربیان محفل مودت و مشارکت همه‌جانبه خانه و مدرسه می‌باشد.
ارتباط از طریق مغزها و پیوند از مسیر قلب‌هاست و ما نیازمند پیوند جامع مشارکت اولیا و تاسیس پارلمان انجمن اولیا و مربیان در تربیت فرزندانیم.

قاسمی مدیر کل آموزش و پرورش استان البرز ضمن تشکر از همکاری شورا و شهرداری و همچنین انجمن‌ اولیا و مربیان در برگزاری مراسم شهر پیوند افزود: اولیا یکی از دو بال سپهر آسمان تعلیم و تربیت هستند.
وی ملاک توسعه را مشارکت مردم دانسته افزود: مشارکت، جوهره کیفیت، توسعه و تعالی است و دانش‌آموزان می‌بایست قبل از دانش، مهربانی و قبل از علم، عشق بیاموزند.
قاسمی در ادامه ویژگی بچه‌های موفق را شادابی، تحمل، مدارا و خلاقیت دانسته افزود: بذر از خانواده و رشد از مدرسه می‌باشد.

وی ضمن گلایه از جدی و کیفی نبودن مشارکت اولیا گفت: مشارکت و نظارت، دو مطالبه آموزش و پرورش بوده و محصول این دو مطالبه‌گری است.

مدیران آموزش و پرورش باید مشارکت‌پذیر و مشارکت‌جو باشند.
قاسمی مهم‌ترین مانع مشارکت و پیوند اولیا و مربیان را عدم اعتماد خوانده افزود: بیش از ده هزار نفر عضو انجمن اولیای استان البرز بوده و توفیق آموزش و پرورش بدون مشارکت اولیا امکان‌پذیر نیست.
وی وظیفه انجمن را تعامل فکری و پیوند اخلاقی و عاطفی و در مرحله آخر کمک‌های مادی دانست.

در ادامه دکتر کمالی‌زاده شهردار کلانشهر کرج تربیت و آموزش را از ارکان تمام حوزه‌ها دانسته افزود: فقدان فرهنگ مناسب نشأت گرفته از آموزش نامناسب است.
وی جامعه را نیازمند و تشنه تربیت شهروندان مسئول، نه شهرنشین صِرف دانست.

سخنران پایانی مراسم دکتر عباس‌پور مدیرکل انجمن اولیا و مربیان وزارت آموزش و پرورش بود.
وی ضمن تجلیل از برگزار کنندگان همایش افزود: زیر ساخت توسعه تعلیم و تربیت می‌باشد.
او رسیدن به فهم مشترک از تعلیم و تربیت را از ضرورت‌های عینی دانست.

در این مراسم دانش‌آموز خردسال هستی بابایی اقدام به شعرخوانی کرد. همچنین گروه سرود دبیرستان مهدیه ناحیه ۳ به خوانش سرودی زیبا در ضرورت پیوند اولیا و مربیان پرداختند.

در پایان ضمن تجلیل از انجمن‌های برگزیده استانی، از رؤسای نواحی به پاس همکاری با انجمن‌ها تقدیر شد. سپس تفاهم‌نامه همکاری بین شهرداری و آموزش و پرورش استان البرز امضا گردید.

لازم به یادآوریست که شعار سال هفته پیوند انجمن اولیا و مربیان عبارتست از:
"مشارکت در مدرسه حق اولیاست".
همچنین پیوند اولیا و مربیان شامل چهار مقوله به شرح زیر می‌باشد:
* گفتمان‌سازی سند تحول بنیادین
* تبلور آموزه‌های دینی
* تقویت مدرسه‌محوری
* اقتصاد مدرسه و توسعه منابع

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

فارس

آذربایجان شرقی

هنوز و پس از گذشت هفته ها از انتشار گزارش و یادداشت صدای معلم در مورد سانسور نظرات در مجلس دانش آموزی به دلایل و چرایی این مساله نرسیده ام .

این که مدیران و مسئولان در سطوح مختلف اجرایی و برنامه ریزی در وزارت آموزش و پرورش مهم ترین خروجی این شورای دانش آموزی را تمرین دموکراسی ، قانون مندی ، مشارکت و کارهای گروهی و... عنوان می کنند اما به نظر می رسد که این افراد غیرمسئول خودشان هم اساسا این مفاهیم را نفهمیده و صرفا برای خالی نبودن عریضه و هم نوایی با جمع آن را به صورت " کلیشه " تکرار می کنند .

جوهره دموکراسی بر مفهوم و آموزه " تفکر انتقادی " و " گفت و گو " استوار است و البته هنوز خیلی ها این را درک نکرده اند . این که باید به حقوق شهروندی دیگران احترام گذاشت و خود را " عقل کل " و " دانای همه " فرض نکرد .

چهارشنبه اول آبان ماه مطابق روال سال ها انتخابات شورای دانش آموزی در سراسر کشور برگزار گردید .

معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش‌ و پرورش  درآئین برگزاری انتخابات شورای دانش‌آموزی که هم‌زمان با سراسرکشور درآموزشگاه بدری برهانی منطقه ۸تهران و با شعار شورای دانش‌آموزی طلایه دار گام دوم انقلاب برگزار شد چنین می گوید :

" آنچه دانش آموزان را برای زندگی آینده آماده می‌کند فقط درس خواندن نیست بلکه تعلیم و تربیت تمام ساحتی است که تمام مهارت‌های زندگی را به دانش آموزان می‌آموزد لذا باید به این فعالیت اجتماعی توجه ویژه داشته باشیم.

دانش آموزان باید مطالبه گر باشند و آنچه را که به آن نیازمندند به مدیران و مسئولین منتقل کنند.

مجلس دانش‌آموزی از دل شوراها شکل می‌گیرد و به ایفای نقش می‌پردازد.

مدیران در خط اول تعامل بادانش آموزان قرار دارند لذا باید بسیاری از مسئولیت‌ها را به دانش آموزان واگذار کنند زیرا دانش‌آموز می‌تواند یک معلم یار و یا یک پلیس یار خوب و.... باشد، بنابراین باید به دانش آموزان نقش‌های مختلف داده شود تا در آینده جامعه‌ای سعادتمند داشته باشیم . "

آیا پس از گذشت 2 دهه از برگزاری چنین انتخاباتی در مدارس و شکل گیری مجلس دانش آموزی ، دانش آموزان ما مطالبه گر شده اند ؟

این تشکل های دانش آموزی واقعا می توانند به صورت جدی در مسائل و فرآیندهای آموزشی و تربیتی وارد شده و نظرات مستقلی بیان کنند ؟ از آن مهم تر سلایق و روش هایی است که در این گونه موارد و تحت لوای " قانون "  در برخی و شاید بسیاری  از مدارس مطابق تفسیر خود مدارس به خورد دانش آموزان داده می شود !

انتخابات شورای دانش آموزی در هنرستان کار و دانش شهید باهنر منطقه 9 تهران شاید به شکلی " متفاوت " برگزار گردید .

سال ها در مدارس مشاهده کرده ام که هنگام برگزاری انتخابات شورای دانش آموزی برای آن که مطابق قول و سلیقه برخی مدیران و عوامل اجرایی مدرسه دچار " بی نظمی " و " ناهماهنگی "  نشود  وارد کلاس ها شده و ضمن نصب تابلوی حاوی اسامی دانش آموزان داوطلب ورود به شورای دانش آموزی در معرض دید دانش آموزان کلاس رای گیری می کردند .

البته برخی دبیران و یا معلمان هم با این جریان همدلی می کردند چون تصور آن ها از مدرسه همان تدریس و انبار کردن حافظه دانش آموزان از داده ها و مسائلی است که شاید در آینده فقط " خاطره ای " از آن ها همراه با " تنفر " در اذهان دانش آموزان باقی بماند .

خیلی کم دیدم که معلمی به این شکل رای گیری معترض و یا منتقتد باشد .

این در حالی است که مسئولان وزارت آموزش و پرورش همیشه گفته اند که شورای دانش آموزی و انتخابات آن فرمایشی و یا نمایشی نیست .

اما در هنرستان باهنر روندی متفاوت طی شد .

چند سال پیش به مدیریت مدرسه پیشنهاد دادم که شکل برگزاری انتخابات تغییر کند و البته ایشان هم پذیرفت .

اول آبان خودم مسئولیت اجرای این مراسم را بر عهده گرفتم .

در صف در مورد این شورا و فلسفه ی آن توضیح دادم .

از حدود 220 دانش آموز فقط 10 نفر نامزد شده بودند . یعنی حتی 10 درصد دانش آموزان هم خود را برای این کار داوطلب نکرده بودند .

البته این وضعیت مختص به دانش آموزان نیست و در دو انتخابات اخیر در مورد " صندوق دخیره فرهنگیان " و " شورای عالی آموزش و پرورش " چنین روندی به وضوح مشهود بود .

به هر دانش آموزی 3 دقیقه فرصت معرفی و ارائه دیدگاه داده شد .

علیرضا کاظمی و سایر مسئولان همکار ایشان به جای این همه سخنرانی در مناقب و جایگاه شورای دانش آموزی فقط همین را پی گیری کنند که آیا به دانش آموزان فرصت " ابراز وجود " و " انتقاد از وضعیت موجود " به دانش آموزان مدارس داده شده است ؟

مسئولان تصور می کنند همین که فرضا برگزاری انتخابات الکترونیکی شود نشانه پیشرفت و بالندگی در امور است اما مدرسه بر خلاف سایر جاها ، محل ساختن فکر و اندیشه و آدم های فرداست .

به دانش آموزان گفتم که راحت انتقاد کنید .

از من معلم انتقاد کنید . هیچ ترسی هم نداشته باشید چون نمره ای کم نمی شود !

قبل از شروع مراسم کمی در مورد وظایف و اختیارات شورای دانش آموزی صحبت کردم .

به ماده 3 آیین نامه اجرایی مدارس اشاره کردم و گفتم که شورای دانش آموزی در کنار اركان‌ و شوراهاي‌ مدرسه مانند : مدير مدرسه‌ ، شوراي‌ مدرسه‌ ، انجمن‌ اوليا و مربيان‌ و شوراي‌ معلمان‌ یک رکن مدرسه است .

وظایف و اختیارات را کامل برای آن ها خوانده و توضیح دادم :

۱- مراقبت‌ بر همسویی‌ فعالیت‌های‌ شورای‌ دانش‌آموزان‌ با مفاد این‌ آیین‌ نامه‌.

۲ـ بررسی‌ پیرامون‌ چگونگی‌ مشارکت‌ دانش‌آموزان‌ در بخشی‌ از فعالیت‌های‌ آموزشی‌ و پرورشی‌ و اجرائی‌ مدرسه‌ و ارائه‌ پیشنهاد به‌ مدیر مدرسه‌. در میان آن همه دانش آموز از مدارس مختلف آمده بودند حتی یک نفر هم دست خود را به علامت " تایید " بالا نبرد !

۳ـ همکاری‌ در برنامه‌ریزی‌ و اجرای‌ مناسبتهای‌ مذهبی‌، انقلابی‌ و ملی‌ در مدارس‌.

۴ـ اداره‌ نشریه‌ دیواری‌ و همکاری‌ در اداره‌ امور کتابخانه‌ مدارس‌.

۵ – همکاری‌ در برگزاری‌ مسابقات‌ فرهنگی‌، هنری‌، علمی‌ و ورزشی‌ دانش‌آموزان‌.

۶ـ همکاری‌ در برگزاری‌ بازدیدهای‌ علمی‌ و اردوهای‌ تفریحی‌ و مذهبی‌.

۷ـ همکاری‌ در برگزاری‌ نماز جماعت‌ و اداره‌ نمازخانه‌ مدارس‌.

۸ ـ همکاری‌ در تشکیل‌ و اداره‌ تعاونی‌ دانش‌آموزان‌ در مدارس‌.

۹ـ همکاری‌ در امور انتظامی‌ و بهداشتی‌ مدرسه‌.

۱۰- همکاری‌ در تنظیم‌ برنامه‌ امتحانات‌ داخلی‌ مدرسه‌.

۱۱ـ انتخاب‌ نماینده‌ برای‌ شرکت‌ موردی‌ در شورای‌ مدرسه‌ و انجمن‌ اولیاء و مربیان‌.

۱۲ـ ارائه پیشنهاد به مدیر مدرسه جهت تشویق دانش آموزانی که مشارکت فعال در امور اجرایی مدرسه داشته اند.

از دانش آموزان مدرسه پرسیدم ؛ آیا تاکنون کسی در مدرسه برای شما در این مورد صحبت کرده است ؟

در میان آن همه دانش آموز که از مدارس مختلف آمده بودند حتی یک نفر هم دست خود را به علامت " تایید " بالا نبرد !

اما دانش آموزان که  در سایر مراسم بازیگوشی کرده و به قول ناظم ها حرف می زنند ؛ خیلی ها با دقت به حرف های من گوش می کردند .

به نظرم ؛ آنان وارد اساسی ترین مرحله تعلیم و تربیت یعنی " تفکر " شده بودند .

وقتی توانستم " اعتماد " دانش آموزان را جلب کنم انگار " یخ درونی " آنان آب شد اما خیلی ها هنوز ترس داشتند .

یکی از دانش آموزان که اتفاقا دانش آموز خوب و درس خوانی هم بود با اعتماد به نفس به دانش آموزان گفت که به عنوان تنها برنامه ام من موی دانش آموزان را آزاد خواهم کرد .

در این لحظه ، بمب تشویق سایر دانش آموزان منفجر شد .

همه دانش آموزان یک صدا او را مورد تشویق و تایید قرار دادند و البته در رای گیری هم مطابق انتظار رای اول دانش آموزان  مدرسه  در شورای دانش آموزی شد .

این که تا چه حد قوانین و آیین نامه ها اجازه این کار را به این دانش آموزان می دهند خود بحث دیگری است اما موضوع قابل تامل ،  " خشم فروخفته ای " بود که  انگار سال ها در درون آن ها منجمد شده بود .

و از آن مهم تر سلایق و روش هایی است که در این گونه موارد و تحت لوای " قانون "  در برخی و شاید بسیاری  از مدارس مطابق تفسیر خود مدارس به خورد دانش آموزان داده می شود .

تصور آنان از مدرسه ساختن و طراحی یک " پادگان " است که مراتب سازمانی و نظم آهنین در جریان باشد .

دست آخر هم نفس راحتی کشیده و با اطمینان و در صورت جلسه ای صوری و تکراری مثل خیلی از صورت جلساتی که در مورد موضوعات دیگر نوشته می شود نگارش کرده و به مسئولان آموزش و پرورش اطلاع می دهند که بخشنامه در نهایت آرامش برگزار گردید .

اما برای من این روز ، روزی به یاد ماندنی شد چون واقعا " مدرسه بانشاط " را تجربه کردم .

مطمئن هستم در ضمیر دانش آموزان هم این روز حک خواهد شد .

شنیده نشدن صدای معلمان و بی‌توجهی به کیفیت آموزش‌ و پرورش در این استان کوچک  جنوبی ما را به این فکر می‌اندازد که مسئولان گوشی برای شنیدن ندارند و مطالبات و فریادها در این زمینه نیز شاید بی‌اهمیت‌ترین موضوع باشد!
یکی از بزرگ‌ترین عامل چالش حوزه تعلیم و تربیت در هرمزگان ضعف مدیران مناطق است که با واسطه‌گری و گزینش باند و جناحی منصوب می‌شوند که البته طبیعی است مدیر مذکور در عمر کوتاه و یک‌باره مدیریتش بیشتر در فکر خود و شرکا باشد تا اینکه متوجه کیفیت آموزشی و فرهنگی مدارس شود. مدیرانی که عموم غیربومی و گاهی فاقد تخصص لازم برای سکان‌داری حوزه آموزش‌ و پرورش هستند.
هرچند این بلای ذکرشده در سطح آموزش‌ و پرورش کشور نیز فراگیر است اما می‌توان کارهای حداقلی برای مجموعه‌ای که در آن رئیس هستند انجام داد.

در آخرین نواحی مرزی کشور در جنوب و در امتداد سواحل نیلگون خلیج‌فارس بندر خمیر قرار دارد. بندری که شاید هم‌وطنان به دلیل هم‌جواری با جزایر قشم و کیش آن را در خاطر داشته باشند اما سخن از آموزش‌ و پرورش که به میان می‌آید همچون سهم هرمزگان از فقر و بیکاری(رتبه دوم و چهارم کشور) اینجا سهامدار بی‌کیفی حوزه آموزش‌ و پرورش نیز هست.
بیشتر مدارس اینجا مدارس دهه شصت است برای بچه های دهه نود با حال و هوای قدیمی که بویی از ابتکار و خلاقیت و برنامه‌های روز آموزشی و تربیتی نبرده است.
بیشتر ساختمان‌ها فرسوده و ناایمن هستند و اگر کمک خیرین نبود حتی در مرکز این شهرستان نیز باید برای درس خواندن چادر بر پا می‌شد.
ترک تحصیل دانش آموزان ابتدایی رایج است و بعد مسافت با عدم نظارت بر وسیله رفت‌وبرگشت دانش آموزان جان‌ها را گرفته است و هدیه مدرسه نه‌ تنها سواد و دانایی نبوده است بلکه زندگی شان را نیز از آنان گرفته است.
بیش از 130 مدرسه با جمعیتی برابر با سیزده هزار دانش‌آموز در این شهرستان مشغول تحصیل هستند.
به‌یقین بیش از دو سوم این مدارس نمازخانه ندارند، کتابخانه ندارند، سرویس‌های بهداشتی و بوفه‌های مدارس وضعیت غیراستانداردی دارند و حتی در آغاز مهر نیز دیوارها رنگ و شعاری به چشم خود نمی‌بینند!
در تعدادی  مدارس شاهد هستیم دانش‌آموز به دلیل نبود آب باید جهت استفاده از سرویس بهداشتی به خانه برود و برگردد!
همه این اتفاق‌های در خاموشی و سایه است چنان‌که نه روابط عمومی اهمیت دارد و نه اطلاع‌رسانی و نظارت کارشناسان اداری بر روال کار مدارسی که مدیران آن‌ها نیز فرمایشی هستند.
سؤال اینجاست چرا کسی صدای معلمان، دانش آموزان و اولیا را نمی‌شنود؟

آیا این‌همه فریاد بلند افت آموزشی و تربیتی نباید گوش مدیر و مسئولی آن را بشنود؟
از آن جایی‌ که روابط عمومی اینجا تعطیل است و مدیر و مسئولین نیز به عدم پاسخگویی نام دار هستند از مدیر آموزش‌ و پرورش بندر خمیر به‌صراحت خواسته می‌شود برنامه‌های کاری خود و همکارانش را برای سال تحصیلی پیش رو را شفاف‌سازی نماید.
جناب مدیر اگر این متن به دستتان رسید یا شنیدید پیشنهاد می‌کنیم در مورد سرویس مدارس و تصادفات، در مورد مدارس چندپایه ، مدارس ناایمن، انتصاب مدیران و معاونین، معلمان ناکارآمد، معلمانی که در خارج کشور هستند و ابلاغ و حقوق آن‌ها ازاینجا برقرار می‌شود،کتابخانه مدارس، دریافت وجهه، برنامه‌های فرهنگی و جشنواره‌ها ، مسابقات علمی و...توضیح دهید.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

آذربایجان شرقی

گروه گزارش/

پرتال اداره کل آموزش و پرورش استان زنجان نوشت :