جستارگشایی

برای آن که از نگاه تنگ و تاریک شخصی خارج شده و از منظر کارشناسی کارنامه عملکردی سه ساله علی‌آقا حجرگشت را مورد مداقه و تحلیل قرار دهم از ده نفر از کارشناسان و مدیران زبده آموزش و پرورش استان البرز (که مایل به ذکر نامشان نبودند) درخواست نمودم تا نقاط قوت و ضعف کارنامه دوره مدیریت رو به غروب مدیرکل را بیان کنند.

آنچه در ادامه می‌خوانیم متاثر از نظرات کارشناسان فارغ از گرایشات سیاسی و جناحی می‌باشد‌ : زمان دولت سیزدهم سیاه‌ترین دوران بگیر و ببند، پرونده‌سازی، اخراج، توبیخ، تنزل و برخورد با فعالان صنفی است.

پاک دستی و پای‌کاری مدیرکل

عمده نقاط قوت بیان شده از سوی کارشناسان در خصوص عملکرد مدیریتی؛ پاکدستی، تعامل با استاندار، بازدید‌های مکرر و مواجهه ی کامل با چالش‌ها و در یک کلام پای‌کار بودن و حضور در خط مقدم مشکلات احتمالی آموزش و پرورش استان می‌باشد.

حضور مستمر و وقت گذاری بسیار در امور مختلف، فعالیت فیزیکی قابل توجه از صبح تا شام، رسیدگی به مراجعان در ملاقات‌های هفتگی، پی گیری امور تا حصول نتیجه از عمده نکات مثبت در کارنامه مدیریتی حجرگشت می‌باشد.

البته در معاونت‌ها، نواحی و مناطق مواردی از سوء استفاده مالی، تخلف یا اهمال منجر به خسران دیده شده است.

دخالت پدرخوانده‌ها

اولین چالش در حوزه مدیدیتی حجرگشت مربوط به دخالت‌های آقای حلیمی (مدیرکل اسبق آموزش و پرورش البرز) و تاثیر گذاری ایشان در انتصابات، دخالت در فرآیند شورای نظارت بر مدارس و مراکز غیردولتی، دخالت در امور شورای نظارت استان و مناطق که سرانجام منجر به استعفای مدیر مشارکت‌‌های وقت اداره کل گردید.

لازم به ذکر است که فرآیند مدیرکلی دکتر حسن‌ تقی لو (رییس ستاد فرهنگیان مرحوم رئیسی در استان) قبل از حجرگشت در مراحل پایانی خود بود که با لابی‌گری‌های نفس‌گیر حلیمی نهایتا همای سعادت به ناحق روی سر حجرگشت به پرواز درآمد.

نگاه قوم‌گرایانه و جاده چالوسی

نگاه جاده‌چالوسی و ساوجبلاغی در عزل و نصب‌ها باعث شد تا نیروهای توانمند مستقر در مرکز استان از قومیت‌های مختلف سرخورده و منزوی شده و نهایتا گوشه‌ نشین و یا بی‌تفاوت شوند.فقدان توانایی لازم در شناخت و انتخاب نیرو‌ی انسانی کارآمد و متناسب با پست ها نیز ماجرایی شنیدنی دارد به طوری که همیشه ۳ معاونت و بیش از ۶۰ پست کارشناسی خالی بوده و این کمبود باعث افت در دقت،کیفیت و سرعت کار ستادی می‌گردید.

ناتوانی در روابط برون‌سازمانی

ناتوانی در ارتباط‌گیری موثر فراسازمانی و گرفتن حق آموزش و پرورش از سایر دستگاه ها؛ برای مثال ۱۳۸۰ متر از زمین آموزش و پرورش در بلوار مطهری جنب ناحیه ۳ که اداره کل ارشاد تصرف کرده بود و در دوره قبل رفع تصرف نهایی گردید ولی در این دوره از دست رفت.

مورد دوم پلمپ شدن مجموعه‌ باشگاه پیشکسوتان مهرشهر با میلیاردها سرمایه‌ گذاری و تکمیل و تجهیز به عنوان پیشانی خدمات رفاهی آموزش و پرورش استان البرز است. باشگاه پیشکسوتان در اثر نداشتن تعامل اثربخش مدیرکل با سایر دستگاه‌ها پلمپ شده و از دسترس و تملک آموزش و پرورش البرز خارج گردید.

مورد سوم پلمپ شدن دو مدرسه ۳۵ ساله در محمدشهر مدارس میثم و پرورش با ۳۰۰۰ دانش آموز به علت پیدا شدن معارض است.

فلج و فشل بودن درمانگاه فرهنگیان،عدم نظارت موثر بر شرکت‌های تعاونی فرهنگیان نیز داستان مجزایی است.

فقدان صلاحیت و اهلیت در انتصابات

انتصاب مدیران مناطق و نواحی که حتی قانون مدون دولت مستقر را نمی پذیرفته و اجرا نمی‌کردند. انتصابات دیمی و بدون توجه به توانمندی، تخصص در معاونت‌ها و روسای ادارات داخل سازمان که اغلب فاقد صلاحیت و اهلیت و تجربه لازم برای تصاحب مسئولیت آن پست بودند.

برگزاری مستمر جلسات و شوراهای بدون نتیجه که سبب فرسودگی اعضاء، فرصت سوزی در رسیدگی به امور و نهایتا وهن دستگاه می‌گردید. عدم رعایت موازین و مقررات اداری، مالی در اداره کل و مناطق، انتصاب افراد به عنوان سرپرست بیش از مدت قانونی.

استیلای فرهنگ‌ امنیتی به جای‌ امنیت‌ فرهنگی

زمان دولت سیزدهم سیاه‌ترین دوران بگیر و ببند، پرونده‌سازی، اخراج، توبیخ، تنزل و برخورد با فعالان صنفی است.

آموزش و پرورش البرز نیز یکی از پیشگامان تهدید و تحدید کنش گران صنفی و شکایت علیه معلم خبرنگاران در سطح کشور است. از طرفی جا به جایی و عزل و نصب فله‌ای و جناحی مدیران بدون توجه به تبعات آن و گرو کشی در رتبه‌بندی مورد وهن جامعه فرهنگی است.

اخبار مسمومیت در مدارس دخترانه البرز نیز معمولا در صدر اخبار کشور قرار داشت.

افول اخلاق و تحویل زمین‌ سوخته

نداشتن برنامه و تقویم اجرایی و غوطه ورشدن در روزمرگی. فقدان کاریزما، نبود اتوریته و دانش‌ لازم و بیان مطالب سوخته در سخنرانی‌ها.

تقلیل جایگاه مدیر کلی . مثلاً بازدید مکرر از مدارس و مطالبه موضوعات سخیف و توجه به مو، ناخن و پوشش خانم ها یا بازدید از انباری‌ها و ...افول اخلاق اداری در سطح استان از طرز نشستن تا تکه پراکنی و بیان عبارات سخیف دون شأن و جایگاه مدیرکل به مخاطبان .

فقدان تفکر انتقادی، روابط عمومی ناکارآمد و فشل و ۱۱ پله سقوط رتبه کشوری، تبلیغ سیستماتیک دکتر جلیلی با امکانات دولتی نیز بخشی از کارنامه مدیریتی خاکستری علی حجرگشت می‌باشد.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

  خبر خودکشی یکی دیگر از پزشکان یعنی پزشک متخصص کودکانی که دوره کارورزی اش را در یزد می گذراند بار دیگر افکار عمومی را به سمت چرایی خودکشی های غیر معمول رزیدنت ها و پزشکان جوان سوق داد به ویژه که این پزشک مادر فرزند خردسالی نیز بود اما شوربختانه نه تنها نتوانست ازعلم و تخصص خود برای رشد سالم فرزندش استفاده کند بلکه حتی فرصت مادری او را هم از دست داد . ( 1 )

خودکشی در رِنجِ معمولیِ آماری به عنوان یک افسردگی روانی رایج؛ پدیده ای جهانی و از قدیم الایام همزاد بشر بوده و هست به عبارت دیگر در همه جوامع از هر صدهزار نفر تعداد بسیار کمی ازمردم به دلایل و انگیزه های متفاوت به مرحله ای از افسردگی و نومیدی مطلق می رسند که ترجیح می دهند عطای گوهر شیرین زندگی و جان را به لقایش ببخشند و به قول شاعر از جهان مانده که فقط جان ، مرا ترک کند من چنانم که محال است کسی درک کند ؛ تنها وجه تمایز جوامع در این پدیده اجتماعی؛ یکی تفاوت در آمار خودکشی ها و دیگری در تنوع انگیزه خودکشی ها ست و اتفاقا نکته هم در همین تفاوت آمار و انگیزه هاست  که دلسوزان جامعه را نگران می کند ؛ از این رو اگر آمار خودکشی در یک جامعه در مقایسه با سایر کشورها بالاتر باشد و یا آمار خودکشی در یک صنف (مثلا پزشکان جوان ) و یا اقشار دیگر اجتماعی رو به فزونی برود؛مطالعه این پدیده از دایره صرف روان شناسی فردی و رِنج آماری معمول فراتر رفته و به حیطه جامعه شناسی و رفتارشناسی (رفتارهای نابه هنجار) متقابل در محیط کار و زندگی و اجتماع و تاثیر و تاثر متقابل این رفتارها کشیده می شود ؛ تاثیراتی که اگر با آن مقابله نشود و تحت کنترل درنیاید گاه آن قدر جدی و غیر قابل تحمل می شود که شخص درگیر را به اتخاذ چنین تصمیم سخت و درد آوری وامی دارد یعنی دست از جان می شوید.

لذا برای مقابله با این پدیده آزاردهنده ؛ این عناصر حتما باید مورد مطالعه و آسیب شناسی قرار بگیرند چرا که زندگی و جان شیرین گرانبهاترین گوهر برای هر موجود زنده به ویژه انسان است و انسان ها به طور غریزی برای بقا و حفظ جان حتی سخت ترین شرایط را تحمل می کنند (مثل تحمل زندان های طولانی مدت و یا بیماری های صعب العلاج و ...).

با این همه اگر عوامل محیطی تحمیلی و یا دل مشغولی های شخصی (جدا از درست و یا نادرست بودن) این گوهر گرانبها را آن قدر سنگین کند که جسم فرد قادر به حمل آن نباشد؛ فرد دیر یا زود برای رسیدن به آرامش آن را بر زمین می نهد و جسمش را از سنگینی جان با همه شیرینی هایش رها می کند.

فیلم سینمایی « ریش قرمز » اثر ماندگار « اکیروکوروساوا » کارگردان نامی ژاپنی را احتمالا خیلی ها به خاطر می آورند. این فیلم که به اصطلاح اهل فن در ژانر فیلم های درام اجتماعی ست به نقش پزشکی مشهور به « ریش قرمز » می پردازد که زندگی خود را وقف اقشار آسیب پذیر اجتماعی کرده است. در این مسیر پزشک به خانواده ای بر می خورد که از شدت فقر بنا به سنت ژاپنی ها در یک تصمیم جمعی دست به خودکشی زده اند .

ریش قرمز با تلاش فراوان آنها را از مرگ نجات می دهد . در خلال این عملیات کارگردان صحنه ای از دیالوگ تکان دهنده بین همسر مرد و ریش قرمز را به شرح زیر به تصویر می کشد :

« دکتر پس از نجات مرد خانواده از مرگ کنار تخت بیمار خود ایستاده و مرد نجات یافته روی تخت بیمارستان به خواب عمیقی فرو رفته است.دکتر با لبخند حاکی از رضایت از نجات مرد؛ خطاب به همسر مرد می گوید : ببین چه راحت خوابیده و زن با تکان دادن سرحرف دکتر را تایید و بلافاصله از او می پرسد : راستی می دانید چرا این قدر راحت خوابیده؟ و سپس بدون اینکه منتظر پاسخ دکتر شود با لبخند تلخی خودش پاسخ می دهد. چون واقعا فکر می کند که دیگر مرده است و بار زندگی بر دوشش نیست! چرا که من در طول سال ها زندگی مشترک مان هیچ وقت چنین خواب راحت و عمیقی از او ندیده ام !

کروساوا با زبان هنرمندانه فیلم نشان می دهد که خواب راحت مرد به این خاطر است که فکر می کند که در دنیا نیست و دیگر دغدغه زندگی طاقت فرسای دنیایی را ندارد.

افزایش آمار خودکشی در بین پزشکان جوان که اتفاقا از موقعیت اجتماعی و احیانا اقتصادی خوبی هم بهره مند هستند؛ آیا سئوال برانگیز نیست و نباید زنگ هشداری برای مسئولین باشد؟

آیا علت در روابط اداری و بوروکراسی دیکتاتور مابانه استاد و دانشجو و یا مدیران مراکز درمانی و سخت گیری های احیانا بی مورد آنها نهفته است؟ و یا آیا به لحاظ عدم ظرفیت فکری و روانی دانشجویانی ست که نه به میل خود بلکه با فشار پدر و مادر و اطرافیان وارد این رشته شده اند (به لحاظ علاقه همه خانواده های ایرانی به پزشک شدن فرزندانشان) و یا به علت وجود بعضی سهمیه های غیر کارشناسی شده است که اجازه می دهد بعضا دانشجویانی با رتبه های کنکوری بالا و غیر معمول ؛ بدون صلاحیت علمی لازم وارد این رشته شوند و تحصیل در این رشته خارج از توان آنهاست و در نهایت به مرحله ای می رسند که به علت رودربایستی با فامیل واطرافیان نه قادر به ترک تحصیل هستند و نه قادر به ادامه آن. در واقع به دور باطلی می رسند که می توان آن را بن بست تحصیلی نامید.

این علت ها و دلایل دیگر هرچه باشند خود معلول علت بزرگ تری هستند که آن را باید در نظام آموزش عالی به ویژه در حوزه آموزش پزشکی جست و جو نمود .

( 1 ) منبع خبر سایت عصر ایران کدخبر981991مورخ 24 تیر ماه. مناسفانه بنا به گزارش رسانه ها در دو سه سال اخیر چندین مورد خودکشی در بین رزیدنت ها و پزشکان فارغ اتحصیل در حال گذراندن طرح خود اتفاق افتاده به طوری که به گزارش سایت انتخاب تنها در یک سال اخیر 16 رزیدنت پزشکی اقدام به خودکشی کرده اند .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

چهار سال پیش این یادداشت را در خصوص آتش سوزی های زاگرس و البرز در روزنامه همشهری منتشر کردم.  ( این جا )

هر چه فکر کردم دیدم هیچ چیز تغییر نکرده است و اوضاع بدتر هم شده است.

ما گرفتار سندرم تکراریم. تکرار می کنیم چون آدم های تکراری دست از سرمان بر نمی دارند. چون خودمان هم گرفتار تکراریم . در برابر تغییر سبک زندگی مان مقاومت می کنیم. تکرار برای کشوری که به خوردن منابع ثابت عادت دارد کیف دارد، زحمت نمی خواهد.

تکرار چیزی شبیه سیگار کشیدن است‌. سیگاری ها به عشق تکرار سیگار می کشند، به سلامت خود آسیب می زنند تا کیف تکرار را از دست ندهند. خوردن هم از نوع تکرار است. گاهی آن قدر می خوریم که چربی رگهایمان را پر کند، ولی باز می خوریم چون کیف دارد، خوردن.

آخرش هم سکته می کنیم، مگر چی شده!

این روزها که در جلسات انتخاب گزینه مناسب برای مدیریت کلان محیط زیست کشور مشغولم، تکرار ذهن من را سخت مشغول کرده است.

راستش را بگویم ؛ من نمی توانم از بین افرادی که خودشان را برای ریاست سازمان کاندید کرده اند، فردی را پیدا کنم که توانایی سکانداری تشکیلات محیط زیست کشور بحران زده ایران را داشته باشد. اگر نگویم همه، اما اکثر آن ها تکرارند.

دست روی هر کس می گذاری، سیاهه ی از نقاط منفی در کارنامه اش است. خیلی ها را خودم می شناسم. آنها را نیز که نمی شناسم و می پرسم، چیزی دستم را نمی گیرد.

در عالم خیال داشتم فکر می کردم مگر بنا نیست قول های آقای پزشکیان عملی شود. خوب بیایید آدم نو پیدا کنیم. اگر نبود برویم و از خارج بیاوریم. وقتی آدامس و چیپس و غذای سگ و گربه و میخ طویله مان از خارج می آید، چرا نمی توانیم رئیس محیط زیست یا متخصص محیط زیستی از خارج بیاوریم ؟

یادتان می آید :

زمانی آقای کلانتری رفت و کاوه مدنی را به عنوان معاون آورد. داستانش را همه می دانیم‌، عکسی از ایشان منتشر شده بود که حال و هوای قِر دادن داشت و همین او را هوا کرد.

کلیپی دیدم از خانمی که می گفت شماها که به پزشکیان رای دادید، به جای غُر زدن، قِر بدهید. خوب مجوز قِر هم صادر شد. چرا امثال کاوه مدنی که ممکن است بزرگترین گناهشان در زندگی قِرکی بیش نبوده را به ایران دعوت نکنیم؟

آقای پزشکیان

می دانم برای شما امکان ندارد که فعلا معاون خود را از خارج بیاورید. ولی با همان هنر خاصی که دارید به اربابان گزینش بگویید سپردن کارهای تخصصی به این آدمهای تکراری باعث ضعیف شدن جمهوری اسلامی می شود.

ما هم بهتر است به دشمن پاتک بزنیم و متخصصان ایرانی و خارجی را به کشور جذب کنیم تا من و ما و ایران از شر تکرار خلاص شویم.

( میز کمیته جلسه تعیین رئیس سازمان حفاظت محیط زیست:

با این میز و این حجم از زباله و غذای مصرف نشده می خواهیم رئیسی پیشنهاد دهیم که پسماند، فاضلاب، هوای آلوده و طبیعت ما را پاسداری کند )

( کانال دغدغه های محیط زیستی و دانشگاهی )

خراسان رضوی

  نقص بزرگی که در همه ی سطوح متوجه نظام آموزشی ایران است و در نگاه به جامعه و تعاملات در آن خود را به وضوح نشان می دهد، این درد بزرگ است که متاسفانه نظام آموزشی ایران خروجی مطلوبی برای زیست جمعی و مشارکت پذیر و قانون مدار تربیت نمی کند.

تحلیل محتوای آموزشی در سطوح مختلف نشان می دهد که محتواهای آموزشی در ایران در قبل و بعد از پیروزی انقلاب ، پیوسته به نفع ایدئولوژی غالب و حاکمیت بوده است و از این رو است که شاهد بودیم و هستیم که نظام آموزشی کشور چه از نظر سازمان و ساختار دوره های آموزشی و چه محتواهایی که به دانش پژوهشان ارائه می کند  ، بیشترین تغییرات را به نفع ایدئولوژی و نگاه و منافع حاکمیت دیده است که آن هم در نگاه به نتیجه ، موفق نبوده است.

خدا باوری ، وطن دوستی ،  نوع دوستی ، تمکین به قانون و رعایت حقوق دیگران،  از جمله محورهای اصلی در همه ی نظام های آموزشی هستند. در نگاه به محتواهای آموزشی در ایران به جز مقوله خدا پرستی ؛ دیگر محورهای اساسی آموزشی منتهی به پرورش و تربیت را کم ، ضعیف و فاقد اثرگذاری اقناعی منتهی به وفاداری و تعهد پذیری می بینیم.

در گذشته ، دانش آموز کلاس اول دبستان در پایان درس فارسی ، قادر بود شعر زیبای مرحوم استاد نعیمی شریف که روح وطن دوستی و ایمان را در دانش آموز می دمید، بخواند و حفظ کند و با زیبایی تکرار کند که :

ما گل های خندانیم / فرزندان ایرانیم.

این درس حذف شد، همان طور که داستان خاله مرجان حذف شد که پند آن از سرنوشت خروس حرف نشویی که به لانه نمی رفت ، لزوم  اطاعت از رهبری و قانون در زیست جمعی بود. کوکب خانم زن پاکیزه ای بود ، هم حذف شد. کوکب خانم وقتی میهمان سرزده برایش می آمد با چند تا تخم مرغ مدیریت تغذیه خانه را به خوبی پیش می برد. از رستوران و کترینگ غذا سفارش نمی داد ، نه اینکه بد باشد ، نه ! این داستان می خواست صرفه جویی و بهینه مصرف کردن را به دانش آموز بیاموزد که در این دوره ما به آن اقتصاد مقاومتی می گوییم .

در دبیرستان ، نیروی گریز از مرکز را فهمیدیم که چیست و با نیروهای ایکس و ایکس پرین آشنا شدیم . اما نفهمیدیم که کارکرد این نیروها در میدان عمل کجاست و همین شد که بیشترین تعداد تلفات جاده ای را داریم. مثال ها و نمونه ها زیاد است. مثل کرونا و الزام قانونی و ضرورت اجتماعی و بهداشتی در پوشیدن ماسک و خودداری از ترددهای غیر ضرور که در نهایت امر هم بنا بر آمار رئیس جمهوری وقت حداکثر ۴٠ درصد رعایت کردند.

یک دانش آموز ایرانی طی دوره تحصیل حداقل پنج سالی زبان خارجی می خواند . به جز چند نفری که آنها هم زمینه های دیگری دارند ، ندیده ام دانش آموزی قادر باشد وقتی دیپلم می گیرد ، در حد یک دقیقه آن هم در معرفی خودش به زبان خارجی سخن بگوید. اما دیده ام دکتری و مهندسی ! که دکتری و مهندسی اش را با پول و تقلب،  و دزدی از رساله دیگران و جا زدن آن به اسم خود و خرید پایان نامه و رساله از میدان انقلاب گرفته است و بدون پیشوند دکتر و مهندس ،  خطابی را اعتنا نمی کند.

همین دانش آموز در مقابل ، انبوهی از تلقیناتی را در ذهن خود باید از تاریخ فلان سرزمین ، واقعه و یا سرگذشت فلان فرد و یا اقدامات فلان کس بپذیرید که ما به ازای خارجی در دوره حاضر ندارند و دانش آموز نمی تواند با آن هم ذات پنداری داشته باشد.

نظام آموزشی موفق و به روز ، نظامی است که خروجی آن بر اساس و مبنای ارزش های والای انسانی و ایمانی یعنی اخلاق مدار، قانون مدار ، تعهد پذیر و مسئولیت پذیر تربیت شده باشد که دین هم همین را می گوید و این فقط با محتواهای ارزشمند ، مطالعه شده و حاصل از خرد نخبگان و مهم تر از همه  رفتار جمعی نخبگان ، مدیران و طبقه مرجع ممکن است که حاکمان الگوی همیشه در مقابل چشم هستند.

***

کاریکاتور زیر از مجله ملانصرالدین مربوط به 120 سال پیش است . بسیار تلخ و گزنده!

مدارس سنتی را نقد می کند که بچه ها از یک درِ آن وارد، و از درِ دیگر آن به شکل چهارپایان خارج می شوند!

اما تصویر پایین مربوط به مدارس مدرن و جدید است که بچه ها از یک درِ آن وارد و از درِ دیگر آن به شکل انسان های متمدن و مودب خارج می گردند... ( دل نوشته‌های تاریخیِ علی مرادی مراغه‌ای )

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

  آنچه مسلم است آموزش و پرورش رکن اصلی توسعه همه جانبه کشور است و باید از این دیدگاه به آن نگاه و توجه ویژه شود. به عنوان یک معلم بازنشسته که پس از 13 سال بازنشستگی در انجمن علمی و آموزشی معلمان برای ارتقای سطح علمی معلمان با برگزاری همایش های علمی و کنفرانس های آموزشی و چاپ نشریه فعالیت دارم نکاتی را در خصوص این نهاد مهم به عرض می رسانم .

امیدوارم برای انتخاب وزیری قوی با دانش و درایت تام و تمام مورد توجه قرار گیرد :

1- نظام تربیت معلم : در حال حاضر آنچه به عنوان دانشگاه فرهنگیان با دو پردیس دختران و پسران در بعضی از استان ها مطرح است در واقع یک دبیرستان دخترانه و پسرانه است و دانشگاه فرهنگیان شبیه به سازمان سمپاد که در هر شهری چند دبیرستان دخترانه و پسرانه دارد می باشد .

نام دانشگاه فرهنگیان نیز بی مسما است . بهتر است به جای یک نهاد وابسته به آموزش و پرورش، یک یا دو دانشگاه بزرگ با دانشکده های مختلف زیر نظر وزارت علوم و فن آوری با نام دانشگاه تربیت معلم با استانداردهای جهانی در شأن نام معلم، متولی تربیت معلم شود.

2- لزوم تشکل های صنفی و علمی : اگر قرار است دانش آموزانی جسور و منتقد و پرسش گر در آموزش و پرورش تربیت شوند  ؛ معلمان باید کنش گر ، متفکر، منتقد و دائماً پژوهش گر و مطالبه گر باشند ؛ برای این کار متشکل شدن معلمان در تشکل های صنفی و علمی از ضروریات آموزش و پرورش (و البته برای آحاد مختلف جامعه) است و آموزش و پرورش باید این امر میمون و مبارک را تشویق و مورد حمایت قرار دهد .

الف- انجمن های علمی : در خصوص انجمن های علمی، آن چنان که باید و لازم است از پتانسیل علمی آن ها توسط مسئولین کشوری و استانی استفاده نمی شود . بهتر است برگزاری دوره های ضمن خدمت و مسابقات علمی و عملی و جشنواره ها و ... به انجمن های علمی هر رشته ای واگذار شود تا از این طریق قشر وسیعی از معلمان در این زمینه ها فعال شوند. حمایت و تشویق انجمن ها به چاپ نشریه و تولید محتوی و برگزاری کنفرانس های علمی توسط اتحادیه ها و انجمن های علمی هر رشته یکی از راه کارهای مهم رشد سطح علمی معلمان و ایجاد انگیزه برای پژوهش و تحقیق است.

باید در بودجه سنواتی حتماً ردیفی به این انجمن ها به خصوص برای برگزاری کنفرانس های آموزشی کشوری و استانی اختصاص یابد .

ب‌- تشکل های صنفی : در خصوص تشکل های صنفی نیز بهتر است از نگاه امنیتی به این تشکل ها که باعث کشاندن اعضای فعال آن ها به مراکز امنیتی و قضائی شده است، خودداری گردد. این گونه برخوردها باعث سرخوردگی و خمودی سایر معلمان خواهد شد و اثرات بسیار بدی در جامعه خواهد داشت.

عقلانیت حکمرانی حکم می کند برخوردها طوری باشد که از تبدیل فرصت به تهدید جلوگیری و مسیر عکس پیموده شود. (متذکر می شود از سال 94 قانون مربوط به تشکل های صنفی با حذف این تشکل ها از قانون احزاب در مجلس منتظر تصویب قانون جدید است بهتر است با انتخاب یک وزیر کشور با دید باز و اعتقاد کامل به اصول 26 و 27 قانون اساسی، ( که حق داشتن تشکل و برگزاری تجمعات برای بیان خواسته ها را به رسمیت می شناسد) با تعامل با مجلس این مشکل ظرف چند ماه آینده حل شود.

آیا شایسته است معلمی به خاطر بیان مطالبات صنفی از جمله داشتن تشکل صنفی که حق مورد تأکید قانون اساسی است به زندان برود یا با پابند الکترونیکی در حصر قرار گیرد ؟ کجای شرع چنین چیزی را تجویز کرده است؟

رئیس جمهور قسم می خورد که حافظ قانون اساسی و تأمین کننده آزادی های مصرح در آن باشد و باید به تأکید قرآن کریم به عهد و قسم خود عمل کند.

3-  لزوم توجه بیش از پیش به علوم پایه : اساس پیشرفت کشورهای صنعتی و توسعه یافته توجه به علوم پایه و اعتقاد داشتن به اینکه تحقیق و پژوهش در این علوم ریل اصلی پیشرفت در همه زمینه ها اعم از مهندسی و پزشکی است، باعث شده آموزش درس هایی مانند فیزیک و شیمی و زیست و حتی ریاضی در مدارس به صورت نظری و عملی توأم باشد .

4- نقش آزمایش در پویائی تدریس : اختصاص دو ساعت در هفته به درس آزمایشگاه که همه درس فیزیک و شیمی و زیست و زمین را در بر می گیرد با مربی گری دبیرانی که فقط در یکی از این دروس تخصص دارند آن هم با آزمایش های نمایشی مفید فایده نخواهد بود . باید در مدارس کلاس فیزیک و شیمی و زیست و زمین با وسایل کافی ایجاد شود و آموزش با آزمایش همزمان شود به طوری که آزمایش توسط دانش آموز با راهنمائی معلم انجام شود .

5-  تنوع بیش از حد مدارس : مهترین معضل آموزش و پرورش در حال حاضر تنوع بیش از اندازه مدارس است که باعث توجه بیشتر به تعدادی از مدارس خاص و بی توجهی به مدارس عادی شده است که در نتایج کنکور نیز خود را نشان داده است در اسرع وقت این تنوع باید کاهش یاید .

به نظر نمی رسد در هیچ کشوری چنین تنوعی وجود داشته باشد.

6-  آموزش مهارت های فنی و حرفه ای : گسترش هنرستان ها و تغییر نسبت فعلی بین دبیرستان ها و هنرستان ها یکی دیگر از ضرورت ها، با هدف تربیت کارگر و تکنسین ماهر در همه زمینه هاست . بهتر است در هنرستان ها دروس عمومی غیر زبان انگلیسی حذف شوند و به ساعت دروس فنی و حرفه ای افزوده شود به طوری که فردی که از هنرستان بیرون می آید بدون نیاز به رفتن به دانشگاه با مهارت های کسب کرده جذب بازار کار شود. در هرم شغلی جامعه از لحاظ فنی، در رأس مهندسین و در وسط تکنسین ها و در قاعده کارگران ماهر هستند .

هنرستان های فنی و حرفه ای بیشترین هم شان باید صرف تربیت کارگر ماهر باشد . آموزشکده های فنی و حرفه ای با رویکرد تربیت تکنسین و دانشگاه ها با رویکرد  تربیت مهندس با حفظ نسبت بین این سه قشر در حال حاضر و با گسترش بی رویه رشته های مهندسی در دانشگاه های دولتی و غیر دولتی با آموزش های بعضاً بی محتوی، تعداد مهندسین از کارگران بیشتر شدند و چون توانایی انجام کارهای فنی را ندارند باعث شده درصد بیکاری قشر تحصیل کرده نسبت به سایر اقشار بیشتر شود  یعنی آموزش های دانشگاهی آب در هاون کوبیدن شده است.

7-  انتقال میراث فرهنگی : گرچه یکی از وظایف آموزش و پرورش انتقال میراث فرهنگی جامعه به نسل های بعدی است ولی این میراث باید به طور همه جانبه در نظر گرفته شود نه فقط تکیه بر جنبه های مذهبی .

تاریخ ایران یک کل به هم پیوسته است . اگر مردم ایران به اسلام و خصوصاً تشیع گرویدند چون سابقه گرایش های توحیدی و عدالت خواهی در نهاد جامعه ایرانی وجود داشته است. آموزش های مدرسه ای نباید منجر به ایجاد تضاد بین این دو شود و البته از آن جا که ادیان الهی مبتنی بر عقلانیت و به دور از خرافه گرائی است در تدوین کتاب های درسی خصوصاً دروس عمومی باید به این جنبه ها توجه خاص شود .

نویسندگان کتاب های درسی مخصوصاً دروس ایدئولوژیکی از بین افراد متخصص و روشنفکر و با ذهنی باز انتخاب شوند و به جنبه های زیبایی شناسی نیز توجه ویژه شود.

8-  نکته ی دیگر در مورد مدارس غیر دولتی است . در این مدارس با اینکه کار معلمان بیشتر از مدارس دولتی است، پرسنل این مدارس از حقوق کمتر برخوردار هستند و چهار ماه در سال نیز حقوق نمی گیرند . بهتر است از لحاظ کمی و کیفی تحولی در این مدارس به کمک و نظارت دولت صورت گیرد.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

خوزستان

    40 سال پیش یکی از همشهریان ما با وجود کلی بدهی به مردم (حق الناس) عازم مکه مکرمه و مدینه منوره بود. تعدادی از همشهریان به همراه چاوشی که صدای بسیار زیبا و گوش نوازی داشت ایشان را همراهی می کردند .

چاوش زیرک این  مصراع را با صدای خوش می‌خواند و عاقلان در این همراهی درک موضوع می‌کردند که ایشان ترک واجب کرده (ندادن بدهی مردم) و سنت به جا می‌آورد‌. 

  ۲۸ تیر ماه ۱۴۰۳ . آخرین امتحان دانش آموزان پایه دهم ۲۶ خرداد بوده یعنی۳۴ روز از آخرین امتحان دانش آموزان گذشته و هنوز نتایج امتحانات نهایی دهم و یازدهم اعلام نشده است که که به نظر می رسد در تاریخ آموزش و پرورش بی سابقه بوده که بعد از گذشت بیش از یک ماه و پنج روز از امتحانات نهایی نتایج آن اعلام نشده است.

آقای زارعی رئیس مرکز ارزشیابی و تضمین کیفیت وزارت آموزش و پرورش و سرپرست دفتر وزارتی و رئیس ستاد فرهنگیان آقای جلیلی در این وانفسای پرچالش آموزش و پرورش به جای پرداختن به امور اصلی خود در حوزه آموزش پرورش و پیگیری نتایج امتحانات نهایی مسئولیت ستاد فرهنگیان آقای جلیلی را هم به دیگر مسئولیت های خود افزوده و قطعا قسمت عمده ای از فرصت کاری خود را صرف انتخابات وحواشی آن نموده و اعلام نتیجه امتحانات چندین میلیون دانش آموز در موعد مقرر به بوته فراموشی سپرده شده است .

به نظر می‌رسد متاسفانه یک جهان فرصت سوزی و یک ایران استرس و اضطراب برای چندین میلیون دانش آموز و خانواده ها ایجاد شده است .

شروع ناهماهنگ امتحانات نهایی  و صدور کارت ورود به جلسه و به تاخیر افتادن امتحانات نهایی که درحقیقت باعث سردرگمی دانش آموزان و اولیا گردیده بود هنوز فراموش نشده بوده که متاسفانه نتایج دیرهنگام امتحانات نهایی دهم یازدهم  به آن افزوده شد و بعید به نظر می‌رسد تا پایان تیر ماه اعلام نتیجه گردد.

مجلسیان و دولتیان هم همچنان در خواب زمستانی.

جناب زارعی عزیز .

اعلام به هنگام نتایج امتحانات نهایی حق الناس است .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه گزارش/

آن چه در زیر می آید گفت و شنود صدای معلم با ثریا مطهرنیا آموزگار سخت کوش بیجاری و یکی از  ده آموزگار برتر جهان در محور انتخاب وزیر آموزش و پرورش در دولت رئیس جمهور منتخب مسعود پزشکیان است .

گروه رسانه/

پس از کش و قوس های فراوان و فرسایشی ؛  فعالیت کارگروهی که برای پیشنهاد گزینه های وزارت آموزش و پرورش به رئیس جمهور منتخب تشکیل شده بود به پایان رسید.

متاسفانه اخبار رسمی در مورد نحوه کار این گروه در دست نیست اما کانال های تلگرامی سازمان معلمان ایران و مجمع فرهنگیان ایران اسلامی چنین نوشته اند :

« امروز چهارشنبه مورخ  27 / 4/ 1403  با دعوت جناب آقای دکتر فانی مسئول کمیته  فرهنگیان ، جلسه ای ۱۰ نفره ذیل شورای راهبری تشکیل شد .

در این جلسه دبیران کل تشکل های حامی دکتر پزشکیان ( انجمن اسلامی معلمان ایران ، سازمان معلمان ایران و‌ مجمع فرهنگیان ایران اسلامی ) و‌ ۷ نفر از کارشناسان خبره آموزش و پرورش با ریاست دکتر فانی از ساعت ۱۰ صبح تا هشت شب تعداد  ۷۰ رزومه رسیده به شورای راهبری را بر اساس شاخص های مصوب مورد بررسی کارشناسی قرار دادند و‌ ۱۴ نفر که بیشترین امتیاز  داشتند را به شورای راهبری معرفی کردند .

طبق تاکید شورای راهبری اطلاع رسانی دقیق تر توسط دکتر ظریف انجام خواهد شد » .

ما در سه بیانیه پیشین بر لزوم راهبردی بودن امر شفافیت در چنین ساز و کارهایی تاکید کرده بودیم ولی شواهد نشان می دهد که تاکنون عامدانه یا سهوا به این مهم پرداخته نشده است .

در اخبار سخن  از تدوین « شاخص » و « بررسی مصادیق » توسط کمیته ای ویژه به گوش می رسد در حالی که اساسا ماهیت این کمیته مشخص نبود و همچنان نیز نیست .

پرسش ما در بیانیه های پیشین این بود :

اعضای این کمیته بر اساس کدام « شاخص ها » و « مترهای قابل سنجش و اندازه گیری » تعیین شده اند ؟

اکنون هم می پرسیم :

آن 7 نفر کارشناس خبره آموزش و پرورش چه کسانی هستند ؟

چه کسی و بر اساس کدام منطق کارشناسی و کدام مصلحت گفته که اسامی آن 14 نفر باید مخفی بماند ؟

این همه پنهان کاری و ناصداقتی از کجا می آید ؟

گفته شده که سوابق نامزدها بررسی شده است . مسعود پزشکیان برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی، طی سازوکار جدیدی کمیته‌هایی را برای انتخاب اعضای کابینه طراحی کرد که نشان دهنده شان اجل جایگاه رأی و نظر مردم برای او و دولتش است و لذا بر خود فرض می دانیم که قدردان ایشان به جهت اتخاذ این رویه جدید باشیم .

آیا فضای رقابت و گرفتن رزومه برای همه داوطلبان فراهم بوده است و یا کارگروه به تشخیص خودش عمل کرده است ؟

ما خرسندیم که مطالبه ما در بیانیه ی سوم مبنی شفاف شدن نقش آقای فانی در نشست دوم مسعود پزشکیان با فرهنگیان در برابر انظار همگان با بیان انتظارات حوزه آموزش و پرورش از دولت چهاردهم و قول اجرایی شدن آن ها توسط دکتر پزشکیان، امروز محقق شد.

از طرفی اخبار غیر رسمی حاکی از ریاست فاطمه مهاجرانی رئیس سمپاد در دوران وزارت محمد بطحایی بر این کار گروه بود .

گفته می شود مهاجرانی از ریاست این کار گروه استعفا کرده اما نامش در شورای راهبری ظریف همچنان دیده می شود .

پرسش ما این است که خانم مهاجرانی در دولت گذشته دقیقا کجا بودند ؟

آیا به فرض ؛ حتی یادداشتی کوتاه در نقد عملکرد مدیریت ناکارآمد دولت قبلی نوشتند ؟ زمانی که برای فعالان صنفی و منتقدان آموزشی پرونده سازی می شد و فضای فرهنگ امنیتی حاکم بود، ایشان کجا بودند؟

خانم مهاجرانی و  برخی مدیران آزمون پس داده و مرعوبی که با سکوت خودشان تفکر و عملکرد ضد توسعه ای دولت قبل را همراهی کردند با کدام پشتوانه و چگونه به خود اجازه می دهند برای معلمان و آموزش و پرورش اقدام به صدور مصوبه نموده و در جایگاه تصمیم گیری برای معلمان قرار گیرند؟

پرسش ما این است که چرا این گونه نشست ها پشت درهای بسته برگزار می شوند ؟

چرا اطلاع رسانی قطره ای صورت می گیرد ؟ چرا از « رسانه ها » به عنوان « رکن چهارم دموکراسی » برای پرسش گری و اطلاع رسانی دعوت به عمل نمی آید ؟

بدون تردید ؛ اعتماد سازی و ترمیم شکاف میان حاکمیت و جامعه در پرتو شفافیت ،  صراحت کلام و بدون تعارف و تکلف فراهم می شود.

ما می دانیم که:

مسعود پزشکیان برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی، طی سازوکار جدیدی کمیته‌هایی را برای انتخاب اعضای کابینه طراحی کرد که نشان دهنده ی  جایگاه والای رأی و نظر مردم برای او و دولتش است و لذا بر خود فرض می دانیم که قدردان ایشان به جهت اتخاذ این رویه جدید باشیم .

اما نگرانی و دغدغه ما آن است که؛

چه کسی باید پاسخ گوی پرسش ها و ابهامات جامعه و بویزه معلمانی باشد که با آرزوی ایجاد تحول پای صندوق آمدند و نیش و کنایه تحریم گران را به جان خریدند و البته عزم دارند همچنان پرسش گر و کنش گر باقی بمانند.

جمعی از پرسش گران وکنش گران آموزش و پرورش :

- علی پورسلیمان

- اسماعیل جعفری

- شهرام جمالی

- سیدمرتضی حسینی

- محمد حیدری

- کامران رحیمی

- سیما زنجانی

- علی زینلی

- مهدی سورگی

محمدرضا شهریاری

- سیدهادی عظیمی

- رضا قاسم پور

- زهرا قاسم پور دیزجی

- نرگس کارگری

- علیرضا کاشفی

- نرگس ملک زاده

- سیدکاظم موسوی جراحی

- سعاد موسوی شرقی

 - حمزه علی  نصیری

- شیرین یوسفی

پایان پیام/

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید