گروه اخبار /

معاون طرح و برنامه و توسعه منابع دانشگاه فرهنگیان گفت: نیروهای اداری و آموزشی مأمور به دانشگاه فرهنگیان مشمول رتبه بندی معلمان شدند .

( یک کلاس درس در فنلاند )

   کمتر از یک سال است که وزیر و معاونانش ( از همه گونه معاونان) در نطق های آتشین و آرام خود در مصاحبه ها، معارفه ها، مکاشفه ها و در رسانه های جمعی و غیر جمعی از صدا و سیما و روزنامه ها گرفته تا مجلات و خبرگزاری های معتبر و غیر معتبر داخلی و شاید هم خارجی ؛ دم از صرفه جویی و کاهش نیرو در آموزش و پرورش و در راستای خدمت رسانی بهتر به فرهنگیان و دانش آموزان و ضمنا افزایش حقوق و مزایای فرهنگیان می زنند.

سرانجام موعد مهر 94 و عمل به وعده های مکرر فرا رسید و فارغ از بحث صدور احکام رتبه بندی فرهنگیان که خود جای سوال های  بسیار دارد و در این مجال قصد پردازش به آن را ندارم  ؛ وارد بحث فریب کاری و کلاه گشادی که به نام صرفه جویی و بهینه سازی امکانات در آموزش و پرورش و به نام صرفه جویی بر سرِ فرهنگیان گذاشته شده است می شوم و آن مسئله تعداد بسیار زیاد دانش آموزان در کلاس های درس است که در همین کشور عزیز در حال توسعه خودمان هم براساس قانون می بایست حداکثر باید  30به تعداد دانش آموز باشد.

لذا می توان این موضوع را از چند زاویه مختلف بررسی نمود:

1- با افزایش تعداد دانش آموزان کلاس نسبت به حداقلِ استانداردهای موجود ، بحث کیفیت و ثمر بخشی تدریس عملا به فراموشی سپرده می شود و معلم بیشتر نقش یک کنترل کننده کلاس را خواهد داشت و این همه شعار افزایش کیفیت آموزشی در سخنان مسئولین محترم آموزش و پرورش، حرفی عبث و بی معنی خواهد بود و نتیجة سوء آن را فرزندان این مرز و بوم و آیندگان ایران زمین خواهند دید.

همچنان که سیاست گذاری های غلط چندین سال گذشته را هم اینک تمامی معلمان و فرهنگیان ایران اسلامی با گوشت و پوست شان حس می کنند.

2- معلمان عزیز که قرار است معلومات و تجربیات خویش را در فضایی پویا و آرام به دانش آموزان انتقال دهند و زیر بنای علمی کشور را به کمک دانش آموزان عزیز بسازند، چگونه می توانند در این کلاس های شلوغ و با دانش آموزانی بی انگیزه کار کنند و نهایتا دچار انواع بیماری های روحی روانی در طول سال های تدریس و بالاخص سال های پایانی خدمت شان خواهند شد و از این جهت است که اعتقاد راسخ دارم که معلمی یکی از پر مخاطره ترین شغل های ایران می باشد.

و اما کلاه گشاد :

3- با یک حساب و کتاب ساده می توان عمق فاجعه و کلاهی که سرِ معلمان با استثمار آنان و به نام رتبه بندی و صرفه جویی رفته و دارد می رود را دریافت. نگارنده در این قسمت برای بیان شفاف مطلب ،ناچار به ارائه یک مثال می باشد. یک مدرسه را با تعداد فرضی 12 کلاس در نظر می گیریم:

مدرسه مفروض برای هر کلاس درس  30 ساعت درسی در هفته برنامه ریزی می کند که برای  12 کلاس می شود 360 ساعت .اگر این مدرسه را فرضا در مقطع دبیرستان در نظر بگیریم و هر معلم تقریبا تدریس 24 ساعت از ساعات درسی این مدرسه را به عهده بگیرد حدودا به 15معلم نیاز است.اکنون اگر به طور میانگین حقوق ماهانه هر یک ازاین معلمان را 1500000 تومان در نظر بگیریم همه آن ها روی هم معادل 22،500،000 تومان حقوق ماهانه دریافت خواهند کرد.

اما با تدبیر از نوع تدبیر جناب وزیر محترم  و یاران تحت امرشان، کلاس های حداکثر 30 نفری مدرسه تبدیل شده اند به کلاس هایی با تعداد 40 نفر و به بالا و نتیجه اینکه 12 کلاس 30 نفری فرضی تبدیل شده اند به 9 کلاس 40 نفری. یعنی 4 کلاس کاهش یافته .

پس وزیر محترم و یارانشان به آرزوی دیرینه و مشکل گشای خود رسیده اند .

خب نتیجه چه می شود؟

9 کلاس نیاز به برنامه ریزی 270 ساعت آموزشی در هفته دارد.پس تا اینجا یعنی 90 ساعت درسی هفتگی صرفه جویی برای آموزش و پرورش را به دنبال داشته است و برای 90 ساعت صرفه جویی ، نیاز به حدودا 4 معلم و جمعا با حقوق تقریبی 6،000،000 تومان است.یعنی 6،000،000  تومان صرفه جویی در پرداخت حقوق به فرهنگیان عزیز .

حالا به حقوق آن 11 معلم  باقیمانده چقدر اضافه خواهد شد ؟

 نهایتا و در خوشبینانه ترین حالت ممکن به طور میانگین هر کدام حدودا 300،000  تومان افزایش حقوق خواهند داشت که برای مجموع 11 معلم می شود 3،300،000 تومان ؛ یعنی از آن 6،000،000  تومان صرفه جویی در نتیجه کاهش تعداد کلاس ها ؛ فقط 3،300،000 تومان به جیب معلمان اضافه خواهد شد!

البته با کار و زحمت بسیار بیشتر در کلاس هایی شلوغ و پر حاشیه و با اعصاب و روانی خراب تر.

به عبارت ساده و روشن ،نه تنها در عمل حقوق فعلی معلمان افزایش نیافته بلکه با زحمت و کار بیشتری نیز مواجه شده اند و آموزش و پرورش صرفه جویی مالی  به مبلغ 2،700،000 تومان آن هم از جیب معلمان مظلوم و زحمت کش برای مدرسه مفروض انجام داده است. و این ظلمی مضاعف و فریب دادن معلمان و افکار عمومی و دست اندازی در جیب خالی و اکنون خالی تر شده معلمان و فرهنگیان دلسوز است.

آیا این گونه نیست؟

و ایشان ( وزیر و یاران محترم شان) درشعار های روزانه و شبانه شان در این جا و آن جا با چشمانی گرد و خوشحال ، لبی خندان و شانه هایی بالا انداخته ،در بوق و کرنا کرده اند که حقوق معلمان را افزایش داده ایم.

آیا معلمان فرهیخته باور می کنند؟

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .

https://telegram.me/sokhanmoallem

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

در پی انتشار نامه جمعی از همکاران متقاضی بازنشستگی پیش از موعد در سایت وزین سخن معلم ( این جا ) و عدم پاسخگویی مسئولان ، مواردی را متذکر شده و تقاضای رسیدگی دارم.

  گروه اخبار /

علی اصغر فانی روز پنجشنبه و درحاشیه مراسم روز جهانی کودک در جمع خبرنگاران در پاسخ به سوالی درباره مشخص نبودن شاخص های فرهنگیان در این مورد تصریح کرد: فرهنگیان لازم است در این خصوص به ادارات آموزش و پرورش مراجعه کنند زیرا پرونده آنها در اختیار ادارات است؛ شاخص های مورد توجه ما نیز شاخص های اعلام شده شورای توسعه مدیریت است.
وزیر آموزش و پرورش توضیح داد: از آن جایی که شاخص های اعلام شده برای رتبه بندی معلمان از سوی شورای توسعه مدیریت بسیار زیاد بودند، وزارت آموزش و پرورش به چندین مورد بیشتر اکتفا نکرده است و افرادی که حس می کنند به آنها تبعیض شده می توانند به ادارات مراجعه کنند تا به اعتراض آنها رسیدگی شود.
فانی در پاسخ به سوالی درباره تشکیل دفتر پیش دبستانی در وزارت آموزش و پرورش (معاونت ابتدایی) گفت: نهادهای مختلفی در کشور درباره کودک و نوجوان فعالیت می کنند و به نظر می رسد اگر بتوانیم مجموعه فعالیت های دستگاه های دولتی و غیر دولتی را هماهنگ کنیم، نوعی هم افزایی ایجاد می شود که به نفع کشور خواهد بود.
وی خاطرنشان کرد: سال گذشته دعوتی از نهادهای مختلف داشتیم و هماهنگی هایی را انجام دادیم تا یک دبیرخانه دائمی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان ایجاد شود؛ هماهنگی ها خوب است اما پیشنهاد من تصویب یک مصوبه در هیات دولت در این زمینه است تا هماهنگی های قانونی شده و ضمانت اجرای بیشتری را پیدا کند.

هماهنگی با وزارت بهداشت در زمینه سلامت دهان و دندان کودکان
خبرنگاری درباره همکاری دو وزارتخانه بهداشت و آموزش و پرورش در زمینه سلامت دهان و دندان کودکان سوال کرد و فانی پاسخ داد: از سال گذشته این اقدام آغاز شده و در سال جاری نیز با قوت و همکاری خوب وزارت بهداشت ادامه یافته است.
وزیر آموزش و پروش ابراز امیدواری کرد این کار با کیفیت بهتری ادامه یابد.
فانی در پاسخ به سوال دیگری در زمینه درخواست سازمان دانش آموزی از مدیران مدارس برای پرداخت 2 میلیون ریال گفت: این موضوع را باید از سازمان دانش آموزی پیگیری کنید.
عضو کابینه تدبیر و امید در پاسخ به سوال دیگری درباره حقوق کودکان اظهار داشت: رییس جمهوری تاکید فراوانی بر آموزش حقوق به کودکان و نوجوانان دارند و در این راستا ما در کتاب های درسی و مجلات کمک آموزشی اشاراتی را به حقوق شهروندی از جمله حقوق کودک را داشته ایم.
وی ادامه داد که روند آشنا ساختن کودکان و نوجوانان با حقوق خود با رهنمودهای رییس جمهوری آغاز شده و ادامه خواهد یافت.

ایرنا

  ماده ۱ – به کارکنان رسمی، ثابت و دارای عناوین مشابه وزارتخانه‌ها، مؤسسات و شرکت های دولتی مشمول قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان‌ دولت مصوب ۱۳۷۰‌نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران و اعضای هیأت علمی دانشگاه ها و‌ مؤسسات آموزش عالی و پژوهشی مشمول مقررات استخدامی هیأت علمی دانشگاه تهران – هنگام بازنشستگی ، ازکارافتادگی یا فوت در مقابل کلیه سوابق خدمت دولتی به ازای هر سال خدمت‌ معادل یک ماه آخرین حقوق و فوق‌العاده‌های دریافتی که ملاک کسور بازنشستگی است به عنوان پاداش پایان خدمت پرداخت می‌شود،خدمت مازاد بر سی سال در پرداخت پاداش موضوع این قانون قابل احتساب نخواهد بود .

تبصره ۱ – در صورتی که سابقه خدمت مستخدم از سی سال کمتر باشد، پاداش به نسبت سال‌های خدمت محاسبه و پرداخت می‌شود. در این‌ محاسبه کسر سال معادل یک سال منظور می‌شود.‌

تبصره ۲ – در صورت فوت مستخدم، پاداش موضوع این ماده به وزارت قانونی مستخدم متوفی، موضوع ماده (۸۶) قانون استخدام کشوری تعلق‌می‌گیرد.‌

تبصره ۳ – به مستخدمان شاغل که شهید، ازکارافتاده یا فوت شوند، پاداش موضوع ماده (۱) به طور کامل پرداخت می‌شود.

ماده ۲ – به ازای هر بار محکومیت اداری در ده سال آخر خدمت، یک ماه از پاداش پایان خدمت مستخدم کسر می‌شود.

ماده ۳ – در موارد زیر به کارکنان موضوع ماده (۱) یا ورثه بلافصل آنان، معادل بیست برابر حداقل حقوق مبنای قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان‌دولت مصوب ۱۳۷۰ به عنوان کمک هزینه پرداخت می‌شود.
– کمک هزینه ازدواج در مورد ازدواج دائم خود و فرزندان مستخدمین شاغل، بازنشسته از کار افتاده و متوفی فقط یک‌ بار حسب مورد.
– کمک هزینه در مورد فوت مستخدم شاغل، بازنشسته و افراد تحت تکفل وی.‌

تبصره -مشمولان قانون کار از این لحاظ تابع مقررات و ضوابط مربوط به خود هستند.‌قانون فوق مشتمل بر سه ماده و سه تبصره در جلسه روز چهارشنبه بیست و ششم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و هفتاد و پنج مجلس شورای‌اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۷۵.۲.۲۷ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.‌

رییس مجلس شورای اسلامی

علی‌اکبر ناطق نوری

 سيزدهم مهرماه روز جهاني معلم نام‌گذاري شده است. شعار امسال اين روز از سوي سازمان يونسكو چنين اعلام شده است: ميدان دادن به معلمان، ساختن جوامعي پايدار.

ميدان دادن به معلمان چه مفهومي مي‌تواند داشته باشد؟

اصولاً ميدان معلمان كدام است و قواعد حضور در اين ميدان چيست؟ اگر بخواهيم اين شعار را در جامعه و فرهنگ ايراني عملياتي كنيم چه نكاتي را بايد محقق گردانيم؟

در اينجا به موارد ذيل اشاره مي‌كنيم:

1ـ ميدان منزلت و كرامت: نام معلم در فرهنگ ايراني مانند بسياري از ديگر جوامع در هاله‌اي از منزلت و احترام معنوي در پيچيده است. حق هم همين است. تعليم و تربيت، عبارت است از اثرگذاري بر روي مواد انساني در سمت و سوي كمال بخشي و هدايت. اين مدّعا جز در خور فرد معلم نيست و ذات نايافته از هستي بخش نمي‌تواند جامه‌اي اين چنين بر تن كند. در فرض قواره بودن اين جامه‌ي فاخر برتن فردي به نام معلم، تكريم و تحقق منزلت در اين شأن عظيم، از وظايف قطعي جامعه است كه بخشي از اين وظيفه در عهده‌ي دولت و بخش ديگر بر ذمّه‌ي مردم است. اين تكريم قطعاً فراتر از رفتارهاي سمبليك و تشريفاتي است و آيين‌هاي بزرگداشت بخش اندكي از مقوله‌ي تكريم را پر مي‌كند. موارد بعدي در تحقق شعار ميدان دادن به معلمان، بخش‌هايي از عملياتي كردن مقوله‌ي تكريم است.

2ـ توانمندسازي معلمان: يكي از مهم‌ترين مظاهر در منزلت بخشي به معلم، توانمند سازي او در حرفه‌ي خويش است. نظام سنجش و ارزيابي معلمان چه در شروع به كار و چه در حين خدمت معلمي جزو موارد ضروري است. معلم توانمند در دانش مورد تدريس و نيز برخوردار از مهارت در روش تدريس، خود به منزلت معلمي، مكرّم خواهد شد. به اين ترتيب، بورسيه‌هاي تحصيلي از سوي آموزش و پرورش و عمدتاً مرتبط با مراكز آموزش عالي داخل كشور، در اين مقوله موضوعيت مي‌يابند. نيز تجهيز آموزش و پرورش به نظام تربيت معلم ـ از نوع جدي و فراتخصصي ـ بايد به فعاليت‌هاي فعلي تحت عنوان تربيت معلم اضافه شود. كلان‌نگري در اين امر اقتضا مي‌كند كه اولاً رشته‌هايي خاص با عنوان تربيت معلم ـ آموزش‌هاي عمومي و آموزش‌هاي تخصصي ـ در نظام آموزش عالي از نو تعريف و تدوين گردند، ثانياً نحوه‌ي جذب داوطلب در اين رشته‌ها از بن پايه‌هاي قوي‌تر از نظر رتبه و توان تحصيلي دانشجو مدنظر قرار گيرند. به اين ترتيب، معلمي نه در رده‌هاي آخر انتخاب شغل، بلكه در رديف بالاتري واقع خواهد شد.

3ـ تشويق خلاقيت‌ها و نوآوري‌ها: مهم‌ترين دستاوردها در صحنه‌ي تدريس و آموزش، محصول كار عملي و حرفه‌اي معلمان علاقه‌مند بوده است. تئوري‌ها و نظريه‌هاي آموزش، تا بدان‌جا ارزشمند هستند كه در صحنه‌ي عمل و كاربري آزموده شده باشند. بي‌سبب نيست كه امروزه بسياري از مدرسان و به اصطلاح اساتيد در كرسي‌هاي تدريس دانشگاهي، در برابر معلمان خلاق و عمل‌گرا در صحنه‌ي كلاس و تدريس، معجزه‌ي چنداني رو نمي‌كنند؛ هر چند حرف‌هاي زيادي براي گفتن داشته باشند. اين به هيچ روي از ارزش‌نظريه‌ها نمي‌كاهد، بلكه لزوم هم پايي نظر و عمل را با تأكيد مضاعف يادآوري مي‌كند. امروزه بخش عظيم و بلكه حوزه‌ي منحصر در رشته‌هاي معلمي و تدريس در دانشگاه‌ها، در حصار ترجمه‌ها و دست اندازهاي لغات و اصطلاحات دست و پا مي‌زنند. انتقال محفوظات در تئوري‌هاي تدريس، تقريباً آخرين معجزه‌ي بسياري از مدرسان و كم فايده‌ترين بهره‌ها براي دانشجويان است. از اين رو نظام كارآموزي در حين تحصيل و آزمودن نظريات برآمده از پژوهش‌ها و بومي كردن تحقيقات مرتبط با كلاس و درس و دانش آموز ضرورتي انكار ناپذير مي‌شود. بايد معلمان خلاق را شناسايي كرد و از وجودشان براي پربارتركردن صحنه‌هاي تئوريك در دانشگاه‌ها استفاده نمود. ايجاد نمايشگاه‌هاي دائمي و فصلي براي ارائه‌ محصولات خلاقانه‌ي معلمان چه در بعد سخت‌افزاري و چه نرم‌افزاري ضروري است.

4ـ حشر و نشر بيشتر معلمان با دانش‌آموزان، ميدان ديگري است كه شعار مزبور را عملي مي‌كند. همه ما بيش و كم داراي خاطراتي هستيم كه شيرين ترين‌هايش به دوراني باز مي‌گردد كه معلمي مهربان را خارج از كلاس و مدرسه با خود همراه مي‌ديديم. اردوهاي آموزشي و تربيتي بستر بسيار سازنده و خاطره‌آفريني است كه ميدان جذب و انجذاب ميان معلم و شاگرد است. باز تعريفي از حشر و نشر معلم و شاگرد خارج از فضاي مدرسه بايد صورت گيرد.

بسياري از تأثيرات تربيتي معلمان بر شاگردان در موقعيت‌هاي تفريح و تفرج و دوستي‌هاي سازنده خارج از كلاس درس تحقق مي‌يابد. نظام معلم و شاگردي در فرهنگ ديرينه‌ي تربيتي ما، آن زمان به پربارترين تأثيرات خود نشسته است كه درِ خانه‌ي معلم به روي شاگرد باز بوده است. اين مهم اقتضا مي‌كند كه فتح‌باب آشنايي والدين با معلمان به درستي صورت گيرد و پدري معنوي معلمان بر شاگردان محسوس تر‌افتد.

5ـ مديران مدارس بايد مجريان منويات و طرح‌هاي سازنده‌ي معلمان باشند و نه فرماندهان پادگاني مدارس. تعامل درست ميان معلم و مدير، از مدير بازوي اجرايي توانمند براي معلم مي‌سازد و از معلم، نقطه‌اي درخشاني در كارنامه مديريت مدير. ميدان دادن به معلمان، يعني بازكردن فضاي اظهار نظر و نقد و چالش در محيطي كه خود شورآفرينان صحنه هستند. زين روي،‌ بيش از آن كه يك مدير در جايگاه نماياندن خود به والدين بنشيند، بايد به معلمان روحيه و جرأت مواجهه‌ي و حشر و نشر با والدين را بدهد.

جامعه‌ي پايدار در سايه ميدان دادن به معلمان،‌ شعاري است كه بيش از همه بايد معلمان قدرش را بدانند.

روزنامه اطلاعات

  گروه اخبار /

  5 اکتبر ، مصادف با « روز جهانی معلم » است  .این روز در سال 1994 در چهل و چهرمین جلسه سازمان آموزش علمی و فرهنگی ملل متحد یا همان یونسکو طرح و تصویب شد . هدف از این کار ارج نهادن به معلم به عنوان یکی از محورهای مهم آموزش علمی و فرهنگی می باشد.

بر اساس نظر طرف داران این طرح و کسانی که آموزش را حق اولیه انسان می دانند آموزش بهترین راه برای رسیدن به توسعه و صلح است .

در طی این سال ها و با افزایش مدارس و ارتقاء آموزش هنوز هم مشکلات و سختی های آموزش دادن پا برجاست و گروه هایی آموزش های مدرن را بر نمی تابند به طوری که در کشور پاکستان ، دختر نوجوانی به اسم ملاله زی به خاطر تحصیل مورد سوء قصد قرار گرفت و پس از آن مبارزه ای را برای به دست آوردن حق تحصیل آغاز کرد که به موجب فعالیت هایش موفق به کسب جایزه صلح نوبل شد .

در کشور ایران نیز طی سال های اخیر معلمان به دلایل محتلف مورد سوء قصد و ترور افراد و گروه های مسلح قرار گرفتند که از بارزترین آن می توان به قتل محسن خشخاشی ، دبیر فیزیک شهرستان بروجرد اشاره کرد و چندین معلم در استان سیستان بلوچستان ترور شدند .

علاوه بر این ها معلمان برای انجام رسالت شان با مشکلات دیگری از جمله طی مسافت های طولانی برای حضوز در محل آموزش روبه رو هستند که از آن جمله می توان به تصادفات جاده ای در سال تحصیلی گذشته که  ده ها معلم جان خود را در راه رفتن به مدرسه از دست دادند. جدای از سختی های کار که اشاره شد در این سال ها کارهای نمادین و اخلاقی کم نظیری از معلمان دیده شده است که توانست در ارتقاء منزلت معلمان و درک اهمیت این شغل برای عموم جامعه کمک شایانی کند .

برای مثال می توان به کار معلم موسیقی ایالات کنیتکت آمریکا که در اقدامی خلاقانه و شجاعانه جان 20 دانش آموز خود را  نجات دهد که این کار وی بازتاب وسیعی در جهان داشت و در کشور ایران نیز می توان به تراشیدن موی سر معلم مریوانی برای همدردی با دانش آموز بیمارش بود که در سطح گسترده در جامعه منعکس شد.

هم زمان با بیست و یکمین سال روز تصویب و تعیین روز جهانی معلم ، این روز در کشورهای مختلف به گونه های متفاوت سپری شد در برخی کشورها مانند تایلند و کانادا مراسم های با شکوهی با همکاری دولت و اولیای دانش آموزان ترتیب داده شد.

 در برخی کشورها به دلایلی  مانند جنگ و فقر این روز مراسم خاصی برگزار نشد و برخی کشورها مراسم های کوچکی از سوی تشکل های معلمان و گاها با یک پیام از طرف یکی از مقامات دولتی برگزار گردید.

در کشور ایران نیز به دلیل اختلافات بین دولت و جامعه معلمان که بیشتر شامل مشکلات معیشتی و نحوه اداره آموزش و پرورش و برخورد با فعالین و تشکل های معلمان می شود هم گرایی خاصی بi وجود نیامد و مراسم با شکوهی برگزار نشد.

دولت که 5 اکتبر را چندان به رسمیت نمی شناسد و ن را نوعی تقابل و موازی کاری برای کم رنگ کردن دوازده اردیبهشت و روز ملی معلم می داند برای پاسخ به مطالبات و عطش معلمان برای بزرگ داشت این روز به دادن یک بیانیه توسط وزیر قناعت کرد و در برخی از مناطق ، روسا در مدارس حضور یافتند و از سوی دیگر جامعه ی معلمان نیز به دلیل نداشتن وحدت رویه و گستردگی جامعه آماری و تفکرات متعدد واکنش های متعددی داشتند ، بسیاری از معلمان در شهرستان ها و روستاها از وجود و گذر این روز مطلع نشدند و معلمانی که کارهای صنفی و اخبار معلمان هستند به لطف وسایل ارتباطی و فضاهای مجازی از آن آگاه شدند و به تبریک مجازی بسنده کردند.

 در این میان نیز تشکل های سابقه دار و شناسنامه دار معلمان رفتار های متفاوتی داشتند. برخی به دادن بیانیه در مورد این روز اکتفا کردند و برخی عکس العمل مشخصی نداشتند و برخی دیگر در پی آن بودند که تجمعاتی را برای بزرگداشت این روز در جاهای مختلف برگزار کنند که توانستند تجمعات کوچکی در شهرهای مختلف برپا کنند.

چیزی که در این بین مشهود است هدف و نتیجه هیچ کدام از این حرکت ها با فلسفه وجودی این روز چندان مطابق نداشت به طوری که اکثریت معلمان تغییر محسوسی در این روز مشاهده نکردند.

امید است در سال های آینده با مرتفع شدن مشکلات و بهبودی رابطه ی دولت و معلمان و جامعه برای عملی کردن شعار  « میدان دادن به معلم ساختن جامعه ای پایدار است »  قدم برداشته باشیم .

  داستان وعده های عمل نشده ی متولیان به ویژه در آموزش و پرورش، داستان مثنوی "هفتاد من کاغذ" است که نه حوصله ی پرداختن به آن هست و نتیجه ای عایدمان خواهد شد. اما شرایط حاکی از آن است که ما آلزایمر داریم و وعده ها را فراموش می کنیم و متولیان آموزش و پرورش هم به شدت به این بیماری آلزایمر ما واقف هستند.

در آغاز این نوشتار اجازه می خواهم تا بیماری آلزایمر را تعریف کنم:
ییماری آلزایمر (به انگلیسی: Alzheimer's disease) که به اختصار آلزایمر خوانده می‌شود، یک نوع اختلال عملکرد مغزی است که به تدریج توانایی‌های ذهنی بیمار تحلیل می‌رود. بارزترین تظاهر زوال عقل اختلال حافظه‌ است. اختلال حافظه معمولاً به تدریج ایجاد شده و پیشرفت می‌کند. در ابتدا اختلال حافظه به وقایع و آموخته‌های اخیر محدود می‌شود ولی به تدریج خاطرات قدیمی هم آسیب می‌بینند. بیمار پاسخ سئوالی را که چند لحظه قبل پرسیده‌ است فراموش می‌کند و مجدداً همان سؤال را می‌پرسد. بیمار وسایلش را گم می‌کند و نمی‌داند کجا گذاشته‌ است. در خرید و پرداخت پول دچار مشکل می‌شود و نمی‌تواند حساب دارائی اش را نگه دارد. به تدریج در شناخت دوستان و آشنایان و نام بردن اسامی آنها نیز مشکل ایجاد می‌شود. کم‌کم مشکل مسیر یابی پیدا شده و اگر تنها از منزل بیرون برود ممکن است گم شود. در موارد شدیدتر حتی در تشخیص اتاق خواب، آشپزخانه، دستشویی و حمام در منزل خودش هم مشکل پیدا می‌کند. بروز اختلال در حافظه و روند تفکر سبب آسیب عملکردهای اجتماعی و شخصی بیمار شده و در نتیجه ممکن است سبب افسردگی، عصبانیت و پرخاشگری بیمار شود.
به جرات می توان گفت، بیمار آلزایمری تنها بیماری است که خودش بیماری اش را متوجه نمی شود و اگر هم متوجه ایرادی باشد ؛ به نظرش دیگران دچار مشکل هستند و اما شدیدترین لطمه های روحی و جسمی را به اطرافیانش وارد خواهد کرد.
شما می توانید با آسودگی خاطر به بیمار آلزایمری هر وعده ای داده، هر دورغی را به وی بگوئید و با فراغ بال آن را فراموش کنید، چون بیمار هرگز آن را به خاطر نخواهد آورد تا شما را بابت عدم وفای به عهد بازخواست کند.
حال داستان ما و وزیر محترم در یکی دو سال گذشته، ایشان به جرات به آلزایمری بودن ما اعتقاد دارند، چون همین شش ماه پیش بود که وزیر و معاونین محترم ایشان، بارها و بارها در اجرای طرح رتبه بندی در ابتدای مهرماه 94 تاکید کرده و وزیر با اقتدار، در برنامه زنده ی تلویزیونی با شجاعت تمام اعلام نمودند:

" احکام رتبه بندی در شهریور صادر شده و همکاران در روز اول مهر می توانند احکام خود را از مدارس تحویل بگیرند "

اما:

نکته اول: جناب وزیر نمی دانستند که با صدور احکام کارگزینی، همکاران می توانند با مراجعه به سامانه ی هوشمند معلم، از حکم خود پرینت کنند؟ و لازم نیست تا اول مهر صبر کنند!
نکته دوم: چه لزومی داشت صدور احکام کارگرینی برای همکاران فرهنگی، رسانه ای شود؟ مگر سایر ارگان ها و سازمان ها هم چنین رویکردی دارند؟
نکته سوم: چه لزومی داشت که وزیر و معاونین مبالغ اضافه حقوق را اعلام کنند؟ اعدادی که حتی در سخنان وزیر و معاونین ایشان هم یکسان نبود !

اما مهرماه آمد و هیچ اتفاقی رخ نداد، در ابتدا ما به ادارات و سازمان ها مشکوک بودیم که احتمالا وزیر وعده ای داده که توان انجامش را دارد، اما کم کم با نطق های آتشین معاونین وزارتخانه و جناب وزیر، معلوم شد که ایراد از وزارتخانه است، چون هیچ استانی تا تاریخ امروز نتوانسته احکام را صادر کند و این روزها وعده های روزانه می دهند که امروز نشد ان شاء لله فردا !

در هر کجای دنیا، وزیری که حداقل یک میلیون پرسنل مستقیم دارد و با نیمی از جمعیت کشور ارتباط غیر مستقیم دارد، اگر نتواند به "وعده ی تاریخ دار" خود عمل کند، حداقل کاری که انجام می دهد عذرخواهی از مردم است و در جوامع پیشرفته کار به استعفا هم می کشد.
حال چرا مجلس نشینان عزیز، برای این خلف وعده ی آشکار وزیر هیچ برخوردی در خور نظام جمهوری اسلامی انجام نمی دهند خود جای سوال دارد، چرا که وزیر دقیقا روز اول مهر را برای صدور احکام اعلام نموده اند آن هم در چندین مورد و به تاکید.

پس جای یک استیضاح یک بندی با عنوان " عدم تحقق وعده ای که شخص وزیر برای آن تاریخ تعیین کرده اند" خالی است تا سایر وزرا بدانند که بدون تحقیق و اطمینان وعده های غیرممکن ندهند و بدانند در صورت تخطی به سرعت از طرف نمایندگان مردم با وی برخورد خواهد شد.

اینک پس از تاخیرهای فراوان در اجرای نظام رتبه بندی و هم چنین عدم صدور احاکم تا امروز، زمزمه هایی از تاخیر در اجرای رتبه بندی و گاهی هم عدم اجرای آن، به گوش می رسد!
جناب وزیر !

اگر نظام رتبه بندی اجرا نشود و یا آن که برنامه ای خلاف آنچه شما فرمودید انجام شود، چه کسی پاسخگوی این همه شعارهایی است که شما و معاونین تان داده اید و عمل نشد؟
سال ها شنیده بودم " هزار وعده ی خوبان، یکی وفا نکنند " و اینک متوجه شدم که خوبان اصولا اعتقادی به وفای به عهد ندارند.

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

  دوران کودکی ، دورانی است که در آن صداقت حرف اوّل را می زند و دوستی ها مرز نمی شناسند . تمام کودکان صرف نظر از نژاد ، قومیت و پایگاه طبقاتی ، به یک زبان سخن می گویند ، زبان کودکان زبان دل است فارغ از ریا کاری و دروغ .

کودکان ارزش مندترین سرمایه ی هر کشور  به شمار می آیند  که ساختن آینده ، به دست آنهاست . حمایت از حقوق کودک ، بخشی از موضوعات حقوق بشر است . توجه به حقوق کودکان و تامین نیازهای اساسی آنها از شاخصه های جوامع توسعه یافته است . اختصاص یک روز ( هشتم اکتبر )  به عنوان روز جهانی کودک ، از طرف جوامع بین المللی ، اقدامی است در راستای حمایت از حقوق کودک و نوجوان و توجه به خواسته های آنان .

در این روز نهادهای حامی حقوق کودکان ،  با پیام های صلح  و عدالت خواهی ، به دولت ها ، متولیان فرهنگی و خانواده ها  یادآوری می کنند که کودکان  را  قربانی منازعات سیاسی و تنگ نظری ها نکنیم  و آنها را با مهرورزی ، وطن دوستی و مسئولیت پذیری آشنا کنیم .

 امسال با  شعار « دنیا با لبخند کودکان زیباست »  به  استقبال  روز جهانی کودک می رویم .  این روز  فرصتی است تا برای امنیت ، آموزش  و شاد زیستن کودکان ، تلاش کنیم .

با وجودی که در قوانین کشور ها و حتی قوانین بین المللی بر حمایت از حقوق کودک تاکید شده است  اما هنوز در بعضی از کشورها ، حقوق کودک نادیده گرفته می شود . هنوز هم کودکان بازمانده  از تحصیل ، در رویاهای خود ، مدرسه را جست و جو می کنند . هنوز هم کودکان کار ، در خیابان ها  به دنبال نان می دوند ؛ کودکانی قربانی خشونت و جنگ می شوند ؛ کودکانی از سوء تغذیه  رنج می برند و کودکانی ، در حسرت امنیت و آرامش کشور خود را ترک می کنند و آواره می شوند .

سیاست های جنگ طلبانه  و نابرابری های اجتماعی ، قبل از هر چیز ، حقوق کودکان را زیر پا می گذارد . در جوامعی که حقوق انسانی نادیده گرفته می شود ، کودکان ، اولین قربانیان  بی عدالتی هستند .

 تلاش سازمان های بین المللی ، دور نگه داشتن کودکان از آشوب های سیاسی و اجتماعی است . کودکان حق دارند در محیطی امن ، پرنشاط و دور از خشونت رشد کنند . آموزش ، بهداشت ، تغذیه سالم و بازی حق مسلم  آنهاست . برای اینکه کودکان فرهنگ صلح جویی و مودّت را  فرا بگیرند ، لازمه اش این است که  در محیطی امن و بر مبنای سیاست های صلح خواهانه رشد کنند . در جوامعی که همه چیز  در ترازوی سیاست سنجیده می شود و تعصب های ایدئولوزیک بر همه جا سایه می افکند ، آزاد اندیشی رخت برمی بندد  ؛ در چنین جوامعی رویاهای  پاک کودکانه  نیز  در غبار های  وهم آلود سیاست نابود  می گردد .

در جامعه ای که شعار « مرگ بر... »  رایج ترین شعار - حتی در مراسم صبح گاه مدارس – باشد ، ادبیات خشونت آمیز   حاکم می گردد ، کودکان با این نوع ادبیات بزرگ می شوند  ؛ در چنین جامعه ای ، شرایط مناسب برای ایجاد اندیشه های صلح جویانه فراهم نمی گردد . صلح به معنای نبودن جنگ ، تنها نیست . بخشی از مفهوم صلح ، زندگی در جامعه ای است که خشونت گرایی ، قوم ستیزی و ادبیات جنگ طلبانه در آن  حاکم نباشد .

آموزه های اخلاقی و تربیتی در دوران کودکی ، بر شکل گیری شخصیّت انسان  تأثیرگذارست .  

درست است که شخصیت کودک در خانواده بنیان گذاشته می شود اما  عوامل متعددی در رشد شخصیت مؤثرند . محیطِ همسالان ، محیط های آموزشی ،  وسایل ارتباط جمعی و مدرسه در شکل گیری شخصیت کودک تاثیرگذارست . امروزه ،  کودک را  نمی توان در محیطی بسته ، تربیت کرد .

ذهن کودک صفحه ای پاک است و آماده ی پذیرش هر چیزی است که به او معرفی می شود . همان طور که نگرش های علمی و آموزه های مفید به سرعت در ذهن کودک نقش می بندد ، افکار نادرست ، خرافه پرستی و خشونت گرایی  نیز می تواند بر ذهن کودک  تآثیر گذار  باشد .

دنیای کودک با دنیای قانون مند و سختگیر بزرگترها تفاوت دارد . در دنیای خیال انگیز کودکان ، گاه فرشته ای پیدا می شود و همه ی آرزوها را برآورده می کند . گاه رابین هودی ظاهر می شود و به گرسنگان و فقیران کمک می کند .در این دنیا ، خنده ها و گریه ها تصنعی نیست . همه ی کودکان صرف نظر از تفاوت های  نژاد و زبان ، شباهت های زیادی  با هم دارند . این شباهت ها را می توان در شعرها ، نقاشی ها و آرزوهایشان دید . همه ی بچّه ها مهربانی را  از  همبازی ها ،  از سخاوت باران ،  سایه ی درخت ، از دانه دادن به پرنده ، گرمای خورشید خانم  و بهتر بگویم  از متن زندگی فرا می گیرند .

کار کردن برای کودک  و نوجوان مهارت های خاصی را طلب می کند . کار در این حوزه ، کاملا تخصصی است . از طرفی زمینه های مختلفی چون درسی ، هنری ، ورزشی و مذهبی را شامل می شود .  

هر گروه سنی ، نیازهای خاص خود را دارد که بر اساس آن باید آموزش ببینند . نهادهای متعددی در ارتباط با آموزش کودک و نوجوان فعالیت دارند . اما نهاد رسمی که مجری نظام آموزشی است ، وزارت  آموزش و پرورش می باشد که آموزش کودکان را بر عهده دارد . از دوره پیش دبستانی تا قبل از ورود به دانشگاه ، سیزده سال کودکان و نوجوانان تحت نظارت این وزارتخانه هستند . بیشترین آموزش های درسی و تربیتی در این دوره به کودک و نوجوان ارائه می شود . امروزه  نظام های آموزشی علاوه بر آموزش علوم ، کارِ گروهی ، احترام به قانون ، مسئولیت پذیری و مهارت های زندگی را  نیز به فراگیران آموزش می دهند . سازمان های حامی حقوق کودک ، بر این باورند که  توسعه فرهنگی را باید از کودکان آغاز کرد و مفاهیم انسان دوستانه و رفتارهای اجتماعی را باید در عمل به کودکان  آموزش داد .

موضوعاتی چون احترام به اقوام  و مذاهب گوناگون ، قانون مداری  ، مسئولیت پذیری ، آشنایی با مهارت های زندگی ، حفاظت از محیط زیست ، مشارکت در کار گروهی ، تلاش برای صلح  و دوستی و پای بندی به  ارزش های اخلاقی ، را نمی توان تنها با شعار ترویج داد .

کودکان این مهارت ها را  از  خانواده ، مدرسه و بخش های مختلف اجتماع کسب می کنند . آموزش و پرورش ، رسانه ها ، کتاب ها و نهادهای مربوط به کودک و نوجوان ، در فرهنگ سازی نقش چشم گیری دارند . آموزش و پرورش مجموعه ای از ظرفیت ها را در اختیار دارد .  فضاهای آموزشی ، کتاب های درسی ، آموزگاران ، برنامه های پرورشی و سایر امکانات این نهاد ، در رشد شخصیتی کودکان و نوجوانان اثرگذارست . از این رو تمام ارکان این وزارتخانه با فرهنگ سازی در ارتباط هستند . حساسیت اهل فرهنگ نسبت به عملکرد این وزارتخانه از این جا ناشی می شود که هر آنچه در جامعه می بینیم ، خروجی  نظام آموزشی هستند . کودکان در این نظام تربیت می شوند و تحت تاثیر  محتوای کتاب های درسی و برنامه های این نظام قرار می گیرند . اگر شیوه های آموزش به گونه ای باشد که کودک و نوجوان را  به علم اندوزی ، تفکّر خلاق  و تعهّد هدایت کنند و ارزش های اخلاقی را در آنها پرورش دهد ، زمینه توسعه فرهنگی در جامعه فراهم می شود .   

تاثیر یک نظام آموزشی را  تا حدود زیادی در فارغ التحصیلان آن نظام  می توان دید . برای پرورش نسل های توان مند و متعهد ، پیش از هر چیزی به یک نظام آموزشی توانمند نیاز داریم . روز کودک فرصتی است تا  به حقوق کودکان بیندیشیم  . برخورداری از نظام آموزشی کارآمد ، بهداشت ، ورزش و تغذیه سالم ، حق مسلم کودکان  است .