امروز شنبه بیست و یکم اسفند ماه نمایندگان دانش آموزان از سراسر کشور در مجلس دانش آموزی گرد آمدند تا با یکدیگر گفت و گو و تفکر نقادی را تمرین کنند/ دانش آموزان در این نشست صمیمی و پر بار سخنان جالب و قابل توجهی را بیان کردند که واقعا قابل تامل است/ « صدای معلم » در راستای عمل به ماموریت خویش یعنی تاسیس و تثبیت تفکر نقادی و اصل گفت و گو دیدگاه های این دانش آموزان و نیز مسئولان را به صورت کامل منتشر خواهد کرد/ چرا این اولین قدم را خودمان برنداریم/ بسیاری از مشکلات در گذشته هم بیان شدند لیکن متاسفانه هنوز هم پابرجا هستند/ این محدود کردن فرقی با عدم تدوین قانون ندارد/ چرا ما تلاش نمی کنیم که " معلمانی معلم " تربیت کنیم/ باور داشته باشیم دانش آموزان ما با داشتن یک معلم با ضعف جسمی افسرده نمی شوند بلکه آن ها درست تربیت نمی شوند  زمانی که علم یعنی فضای روح شان به آن ها تزریق نشود/ باور کنید اگر یک نفر هم نگاهش عوض شود می تواند دنیایی را تغییر دهد/ برای پیشرفت جامعه باید سعی کنیم که کاستی های فرهنگ مان را درک کنیم و نگاه مان را تغییر دهیم و لازمه تغییر فرهنگ هم این است که ابتدا به عقاید خودمان نگاه کنیم و اول در اصلاح خودمان تلاش کنیم

این کمپین 110 هزار امضای کاغذی و 30 هزار امضای الکترونیکی داشت ؛ با این حال این رقم کمی بیشتر از 10 درصد جمعیت فرهنگیان و معلمان سراسر کشور است/ تجمع  19 اسفند معلمان ظاهرا متولی و یا مجری خاصی نداشت و هیچ تشکل و یا گروه رسمی و مجوز دار مسئولیت آن را بر عهده نگرفته بود/ پس از برگزاری تجمعات ، مسئولان این تشکل شروع به پخش  تمام عیار تصاویر تجمع از سراسر کشور  منقش به نام خود در کانال تلگرامی خود کردند و پس از این تجمعات نیز یادداشت ها و مقالات متعددی را تاکنون در منقبت این حرکات به رشته تحریر در آورده اند/ برخی از تشکل ها مانند کانون صنفی معلمان ایران ( تهران ) تا موعد مقرر سکوت کردند و همین که رگه هایی از اعتراض مشاهده شد یک روز پس از اعلام قبلی و در 30 / 10 / 93 سعی نمودند تا به نوعی خود را به این اعتراض " الصاق " کنند/ یک تشکل باید با تکیه بر  اهداف و ماموریتی که در چارچوب یک استراتژی مشخص و با  استفاده از تاکتیک های قانونی و مدنی برای خود تعریف کرده است حرکت کند/بارها بر این نکته تاکید کرده ام که جامعه از این اعتراضات حمایت و پشتیبانی نمی کند .همواره گفته ام که" دیده شدن " الزما به معنای آمدن به خیابان نیست/ مطالعه کارشناسی امور و مسائل و ارائه راهکار همراه با فرآیند تعامل مستمر در تشکل های فرهنگیان تقریبا صفر است / تنبلی مزمن همراه با روزمرگی مفرط و نداشتن برنامه و چشم انداز مشخص برای آینده وجه مشترک تقریبا همه تشکل های معلمان است/ با وجود آن که بیش از 140 هزار امضا در پای این کمپین گذاشته می شود اما در رسانه ها کم تر رد پا و یا نشانی از معلمان و یا فعالان تشکل های فرهنگی در نقد فنی و یا کارشناسی مواد و موارد بودجه 96 و حتی برنامه ششم توسعه می بینیم/ " معلمی که فرضا در شورای معلمان توانایی و یا شهامت بیان مشکلات خودش و درحوزه مدرسه را ندارد چگونه می خواهد مشکلات تعلیم و تربیت و جامعه را حل کند ؟"/ اگر قرار است که این فعالان صنفی که البته نام شان مشخص نیست صحنه گردان این تجمعات باشند دیگر چه نیازی به حضور و یا فعالیت کانون های صنفی معلمان است/ چرا فعالان کانون های صنفی معلمان دائما دولت روحانی را متهم می کردند که در زمینه صدور پروانه فعالیت کانون ها صنفی کم کاری و یا مماشات می کند/ حتی اگر مسئولان به قانون و لوازم آن پای بند نباشند ما به عنوان " معلم " و اسباب این جایگاه و مرجعیت آن هیچ گاه نباید از مدار " شفافیت " و " صداقت " خارج شویم/ معلمان الگوی جامعه هستند و این باید در عمل به اثبات برسد چرا که " هدف وسیله را توجیه نمی کند "/ خود را دائما در عرضه کنش گری و یا اعتراضات میدانی دائما با جوامع توسعه یافته مقایسه می کنند اما فراموش کرده اند که در آن جوامع درصد قابل توجهی از معلمان عضو اتحادیه ها و یا سندیکاهای معلمی هستند و در ایران این رقم کم تر از نیم درصد است/ معلوم نیست اگر چنین وقایعی در دولت قبل اتفاق می افتاد چه تعداد پرونده برای معلمان در هیات های تخلفات اداری تشکیل می شد و حتی چه تعداد به دادگاه های انقلاب فراخوانده می شدند/ پس از برخورد دولت احمدی نژاد در سال 85 با اعتراضات معلمان صرفا برای اجرای قانون ! پروسه انتقاد و اعتراض تا پایان این دولت یعنی سال 92 تعطیل می شود و فعالیت های تشکل های معلمان تقریبا تعطیل می شود/ با تکثیر این صحنه و نشان دادن معلمان به عنوان " فقیران " که سفره خالی در میان خیابان پهن می کنند ؛ قرار است چه حساسیتی در میان جامعه به ویژه مسئولان و تصمیم گیرندگان برانگیخته شود/ معلمانی که یک سال پس از دولت اصلاحات و در برابر مجلس به نشانه اعتراض به عملکرد دولت و مجلس قلم را بالای سر خود می برند و آن را به رخ جامعه می کشند اکنون در وسط خیابان سفره خالی پهن می کنند/ متاسفانه الگویی برای مطالبه گری منصفانه و عاقلانه در میان معلمان وجود ندارد و از همه بدتر انفعال تشکل های فرهنگیان و تسلیم در برابر پوپولیسمی است که همچون " خوره " روح تعلیم و تربیت را خراش می دهد و آن را به نابودی کشانده است/ هر کس در این بحران " عدم صداقت " و " انحطاط فرهنگی " نقشی دارد/  مسئولان به آینده بنگرند قبل از آن که دیر شود ...

توجه و تاکید اصلی و اساسی نظریه پردازان جدید بیشتر بر سرمایه انسانی و اجتماعی، متمرکز شده است/ بنياد حيات جمعي انسان را تعليم و تربيت تشكيل مي‌دهد و ما ” آن گونه زندگي مي‌كنيم كه تربيت مي‌شويم“/ این مراکز، صرف نظر از صِحت و سُقم فلسفه شکل گری شان، با توسل به سیاست غربالگری، این سرمایه والای کشور را سرند و تصفیه نموده و عصاره آن را در خود گرد آورده اند و در نتیجه کانونِ تجمیع نفیس ترین و بی بدیل ترین سرمایه های ملی به شمار می آیند/ در عمل باید دید آیا نیروهای درگیر و شاغل در آن ها  هم هنگام گزینش و به کارگیری، مشمول این دقت نظر شده اند و از دانش و تجربه و کفایت لازم برای تعقیب و تحقق اهداف و مأموریت های آموزشی- پژوهشی و پرورشی و مهندسی علمی، ذهنی و روانی این سرمایه های نفیس برخوردارند یا نه/ چرا نباید چنین ضابطه و معیاری در حق کادر اجرایی، آموزشی و پژوهشی آن اِعمال گردد و این مهم در بستری از آشفتگی و بی برنامه گی و عدم نظارت و مراقبت رها گردد/ اگر بپذیریم که مدارس سمپاد ماهیتا مراکزی فرامنطقه ای با هویت و سمت و سو و بُردِ ملی  هستند، پس نظارت و مدیریت بر آن ها نیز باید از خصلت و نگرشی فرابخشی برخوردار باشد و در انحصار فرد یا منطقۀ خاص و محدودی نباشد/ در حال حاضر نیروهای سمپاد اغلب براساس روابط فردی و سوابق آشنایی با مدیران، معاونین آموزشی و سرگروه ها (که الزاما همه هم ناصواب و ناروا  نیست) و انواع سفارشات و توصیه ها انتخاب می شوند و نه در یک فضای رقابتی شفاف و مبتنی بر ضوابط و سوابق آشکار و تعریف شده/ مشاهده انواع ارتباطات سببی و نسبی و حضور معنادار اعضای یک خانواده در مراکز سمپاد نباید تصادفی تلقی گردد و اسباب حیرت و تعجب کسی شود/ سمپاد نباید به آزمایشگاهی برای آزمون و خطا و یا سوداگری افراد و محل کسبِ نام و نانِ فرصت طلبان تبدیل شود/ این مکان باید محیط استقرار و قلمرو تاخت و تاز و جولانِ عاشقان و عالمان باشد نه مأمنِ کاسبان و غافلان

یزد

آذربایجان شرقی

ستاد اسكان موقت فرهنگيان مكلف به سرويس دهي به فرهنگيان و خانواده درجه يك آنهاست، اما افسوس که در ايام نوروز به هر ستاد اسکاني که مراجعه نمايد تفاوتي بين شما فرهنگي و ساير اقشار غيرفرهنگي نمي‌گذارند و اولويت با کساني است که زودتر آمده‌اند نه فرهنگي بودن/ کلاس‌هاي مراکز اسکان فرهنگيان با فرش يا موکتي کثيف و رنگ و رو رفته با پتوهايي که نشاني از تميزي در آنها يافت نمي‌شود مجهز شده‌اند. يک دستگاه تلويزيون قديمي که بيشتر به درد دکور مي‌خورد تا استفاده از آن، يخچال کوچکي که سال هاست رنگ نظافت به خود نديده است و از سيستم گرمايش و سرمايش که اصلاً نبايد سخن گفت/ مقايسه امکانات مدارس و مراکز رفاهي آموزش‌وپرورش با ساير ارگان‌هاي دولتي و نه شبه دولتي‌ها،عمق فاجعه را به خوبي به‌ تصوير مي‌کشد/ اطلاع‌رساني بسيار ضعيف ، به کار‌گيري مدارس غير استاندارد و فاقد امکانات ابتدايي براي اسکان؛ به کار‌گيري افراد کم‌حوصله در پاسخ گويي به مسافران فرهنگي بخشي ازکاستي‌هاي اسکان فرهنگيان در کشور است که بايد مورد بازبيني قرار گيرد/ آيا ارگان‌ها و وزارتخانه‌هاي ديگر هم مانند آموزش‌ و‌ پرورش به عنوان يکي از اعضاي ستاد مرکزي هماهنگي خدمات سفر، دغدغه اسکان مردم و نه پرسنل و کارمندان خود را دارند يا فقط آموزش‌ و‌ پرورش بايد يک تنه به‌قيمت نارحتي و بي‌احترامي به فرهنگيان و خانواده‌هايشان جور تمام نهادهاي متوالي گردشگري کشور را بکشد...

آمده اند بگویند عدالت کلمه ای نامفهوم در ادبیات آنهاست/ آمده اند بگویند قانون عدالت و برابری کهنه شده است/ آیا وظیفه مجلس تصویب قوانین برای همه آحاد جامعه با در نظر گرفتن آرمان های عقیدتی و اجتماعی آن نیست؟/ آموزش و پرورش بیماری در حال احتضار است/ بیایید به گذشته خودمان ، جامعه مان ، نگاهی دوباره بیاندازیم و آینده را برای فرزندان این میهن خوب بخواهیم تا شاد باشند و از نعمت های این سرزمین بهره ببرند و حرص و ولع دنیا باعث نشود ایمانمان از بین برود

گروه استان ها و شهرستان ها/

امروز پنج شنبه ساعت 10 صبح تعدادی از فرهنگیان و معلمان در برابر ادارات آموزش و پرورش تجمع کردند.

در پلاکاردها و بنرهایی که توسط تجمع کنندگان تهیه شده است این درخواست ها و جملات به چشم می خورد :

* همسان سازی حقوق بازنشستگان خواسته ماست

* خط فقر 5 / 3 – حقوق ما 5 /1

* فقر و تبعیض دیگر بس است

* نه مخالفیم ،نه معاندیم ، تشنه اجرای عدالتیم ، بازنشسته را دریابید

* اختصاص بودجه لازم جهت تامین و استاندارد سازی محیط های آموزشی مطابق با استانداردهای بین المللی

* لغو هر نوع محکومیت فعالان صنفی فرهنگیان اعم از زندان ،انفصال از خدمت و تبعید

* عدالت آموزشی و فرصت برابر

* بهبود کیفیت آموزش شعار ماست

* ترمیم و اصلاح حقوق و دستمزدها

* ما خواهان بودجه برابر برای آموزش و پرورش هستیم

*خواسته ما افزایش حقوق ، برابری منزلت اجتماعی و رفاهی با سایر کارمندان ، ارتقاء بیمه فرهنگیان و افزایش سرانه مدارس است

* تجمع ما کاملا صنفی است نه سیاسی

این تجمعات به صورت " خودجوش " و در شبکه های مجازی سازمان دهی و هماهنگی شده بود .

تجمعات ساعت 12 پایان یافت.

پایان پیام/

آموزش یک ابزار است و آنچه اهمیت دارد تربیت است/ هرچقدر حواس پنج گانه بیشتر دخیل باشد یادگیری پایدارتر است/ همه این آیین ها در نهایت می تواند به تجربه ای برای یادگیری تبدیل شوند/ متاسفانه در شهر ما فضای مناسبی برای فراهم شدن برگزاری این برنامه ها وجود ندارد/ چهارشنبه سوری نیز همانند اردوهای دانش آموزی می تواند فرصتی برای یادگیری باشد/ شادی یک امر درونی و داوطلبانه است و نمی توان آن را تکلیف کرد

گروه اخبار/ با دستور و تاکید وزیر نفت و تصویب شورای اداری و استخدامی صنعت نفت، کمک رفاهی مستقیم به کارکنان قراردادی مدت موقت این صنعت پرداخت می شود.