این مورد و بسیاری از موارد دیگر که امروز در شهرهایمان مشاهده می کنیم، حاصل شهری شدن شتاب زده  کشور در زمانی محدود است/ به دلیل تزریق گسترده و فساد برانگیز  و رانتی ِ درآمدهای نفتی در طول بیش از نیم قرن، سبب شده اند فرهنگ و ادب و ظرفیت های سنتی و اخلاقی  گذشته را از دست بدهیم، ولی روحیه مدرن شهروندی را هم به دست نیاوریم/ مشکل ما نه در این فناوری ها، بلکه در از دست دادن اخلاق است/ مشکل ما در  از میان رفتن اخلاق سنتی و دینی پیشین، زیر فشار  موج خردکننده ساختارهای سرمایه داری مهارگسیخته نولیبرال و پولی و اقتصاد رانتی و فساد درونی آن است که به هیچ کس و هیچ چیز رحم نمی کند/ برای این کار بدان گرایش دارد که تاریخ را هم تعریف کند، مصدق و ملی شدن نفت را «مصیبت» جلوه دهد، خصوصی شدن همه چیز را تبلیغ کند، همه مردم و همه پدیده ها را به «کالا» تبدیل کند و البته برای این کار نیاز به آن هست که مردم نیز  گرایش های طبیعی خود را به کمک به دیگران، به دلسوزی، به  همبستگی، کنار بگذارند، دین و ایمان و انسانیت خود را فراموش کنند و جای آنها را به  تمایلات ناشی از  همین روند کالایی شدن / کردن بدهند/ رسانه های ما  و سایر نخبگان ما هنوز در  اندیشه ساختن یک جامعه یک دست و یکپارچه هستند که همه مردم در آن یک گونه فکر کنند و یک گونه سلیقه داشته باشند و یک گونه سبک زندگی داشته باشند و هیچ کسی با هیچ کسی تفاوتی نداشته باشد/ جامعه اما امروز بیش و پیش از هر چیز به اخلاق و عقلانیت نیاز دارد، اما نه «ظاهر» اخلاقی و «ظاهر» عقلانی، بلکه آنچه همه می دانند واقعا اخلاق و عقلانیت است/ این ها نشانه های سردرگمی است. نشانه های آنکه مردم واکنش ها و کنش هایی دارند که نه از سر عقلانیت بلکه عمدتا عاطفی است و گاه به گاه نیز اندیشه های سودجویی به سراغ شان می آید و میان این  دو گونه  کنش  سردرگم هستند/ قشر ثروتمند ِ جامعه ما، در اغلب موارد به دلیل بادآورده و فاسد و رانتی بودن منشاء درآمدهایش، هر اندازه هم که ثروت به دست می آورد سیری پذیر نیست/ ر تمام این مدت به جای آنکه  کارهایی اساسی انجام بدهیم از یک دیالکتیک تبعیت می کنیم: در یک سو، رفتارهای عاطفی پر شور و شدید در هنگام وقوع اتفاق و از سوی دیگر فراموشی پس از آن/ هر دو سوی این دیالکتیک، هم بی تاثیر و  غیر کارا هستند  و هم به شدت آسب زا، زیرا ما را از اندیشیدن درست به مسائل باز می دارند و خطرات  را در آینده برایمان بیشتر و در نهایت  اعتماد ما به یکدیگر و نسبت به آینده مان نیز کاهش می دهند/ این گونه رفتارها خود نیاز به فرهنگ و مدنیتی دارد که ما فاقدش هستیم/ اگر ما روی  پرورش و تربیت اخلاق  کودکان و نوجوانان و سایر افراد جامعه از طریق بازگشایی فضا و افزایش مکانیسم های دموکراتیک و نه از طرق آمرانه  عمل کنیم، بی شک می توانیم نتایج بهتری را شاهد باشیم/ مردم و مسئولان به خود بیایند....

آیا خشونت در مدارس ایران تبدیل به یک پدیده شده است؟ آیا معلمان رفته رفته تبدیل به افراد و شخصیت های خشن شده اند؟ آیا تصویر معلمان در ذهن دانش آموزان و خانواده های آن ها به صورت یک کاراکتور خشن تداعی می شود؟/ معلمان نیز مانند همه افراد و گروه های اجتماعی دارای توانایی ها و مهارت های مشخص روان شناختی و نیز ظرفیت های مرتبط با آستانه تحمل و تاب آوری هستند/ برآیند رفتار شغلی و آموزشی و تربیتی معلمان علیرغم وجود مشکلات گسترده، ستودنی است که اکثریت غالب معلمان در ارتباط با دانش آموزان از نقش حرفه ای خود غافل نشده اند و بیش از هر گروهی نسبت به مسایل و مشکلات دانش آموزان حساس بوده و با آن ها همدلی و حتی همدردی می کنند/نکته بسیار مهم دیگر که می بایستی مورد توجه افکار عمومی و نیز تصمیم گیران قرار گیرد؛ خشونت های دانش آموزان و والدین نسبت به معلمان و عوامل مدیریت های آموزشگاهی می باشد که قسمت عمده آن ها در رسانه ها منعکس نمی شود/ متاسفانه در شرایط کنونی بنابه دلایل مختلف، اقتدار معلمان رو به افول بوده و استمرار چنین واقعیتی بر شرایط مدیریت کلاسی تاثیر منفی گذاشته که می تواند روند مدیریت های کلاسی و فرآیندهای آموزشی و پرورشی را با مشکل مواجه سازد/ خشونت در هر شکلی و توسط هر کسی قابل توجیه نبوده و رفتارهای پرخاشگرانه تعداد معدودی از معلمان نیز قابل قبول نمی باشد و بیش از هر چیزی مستلزم بررسی های آسیب شناسی می باشد

گروه اخبار/ عضو هیئت رئیسه کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس گفت: نوبخت برای تامین کسری بودجه فرهنگیان قول مساعد داد.

آموزش و پرورش ما سال هاست که گوشی برای شنیدن و چشمی برای دیده شدن ندارد. شاید این بار کسی از جمله وزیر جدید بخواهد بشنود ، ببیند و عمل نماید/ پویائی و رشد یک جامعه در نوع  نگاه حاکمان آن جامعه به  آموزش و پرورش بستگی دارد  و در این میان رویکرد آموزش و پرورش و مسئولان ارشد آن به آموزش و پرورش ویژه که تقریبا  ۱۳درصد از مجموع جمعیت دانش آموزی کشور را تحت حمایت خویش دارد مبینِ آگاهی و تسلط مسئولان امر بر امور آموزش و پرورش می باشد/ وزارت آموزش و پرورش را می توان جزء ناکام ترین وزارتخانه های درون حاکمیت دانست/ دخالت دادن معلم در تصمیم گیری ها باید از مرحله حرف عبور و وارد مرحله عمل و اجرا شود

گروه اخبار/ دبیر علمی هشتمین همایش ملی انجمن فلسفه تعلیم و تربیت ایران (فلسفه آموزش و یادگیری مداوم) با بیان اینکه معتقد هستیم همه مشکلات مملکت به کاستی‌هایی که در تعلیم و تربیت داریم برمی‌گردد، گفت: شاید هیچ بخشی از تعلیم و تربیت نیز مانند فلسفه تعلیم و تربیت نتواند مشکل‌زدایی یا حداقل مسأله را آن‌گونه که هست، روشن کند .

  گروه اخبار/

مدیرکل برنامه و بودجه وزارت آموزش و پرورش از تخصیص و تامین اعتبار حدود هزار میلیارد تومان از سوی دولت به آموزش و پرورش طی چند روز آتی خبر داد و گفت: این اعتبار به منظور تسویه بخشی از مطالبات فرهنگیان و بخشی دیگر از سرانه مدارس درنظر گرفته شده است.

متن انگار در قلبت جا می کرد و نگاره ها و نشانه های زیرکانه اصالت ها و باورهای هم زیستی را پرورش می داد/ پطروس کردار تربیتی را و ریز علی رفتار انسانی را در ذهن و دل بچه ها می کاشت و ثبت می کرد که یاد می داد تن و جان ما برای آسایش و آرام زیستن دیگران برتر است/ اگر مدرسه در تصویر ذهنی شما نمایی از خشونت است آیا اعتماد به این نهاد درست است/ درکشورهای پیشرفته فیلم هایی را بر مبنای آگاه سازی و آموزش برای والدین در ساعات معین از تلویزیون پخش می کنند که در آنجا بر مدرسه ، معلم ، پدر و مادر نقد و ایراد می گیرند و راه های هماهنگی و شیوه های درست ارتباط خانه و مدرسه را آموزش می دهند/ هرگاه مرجعیت معلم را از متربیان برداریم اتفاقات خشونت آمیز در سراسر جامعه به وفور پراکنده خواهد شد که یکی از آن مراکز مدرسه خواهد بود/ امروزه هیچ کاری سخت و پیچیده تراز حرفه معلمان نیست که رسانه ملی ، رسانه مکتوب و مجازی سعی دارند با نشر و بزرگ نمایی پوپولیستی حادثه ای نادر یک میلیون در هزار، بر پیچیدگی آن اضافه نمایند

استفاده از واژهٔ بحران بودجه به جای "کسری بودجه" توسط وزیر محترم به جا و هوشمندانه بوده است/ بحران در بودجه سبب شده که نیروی انسانی متخصص و کارآمد در آموزش و پرورش جذب و به خدمت گرفته نشود و مدارس باری به هرجهت اداره شوند/ با اندکی تأمّل در حالت چهره و نحوهٔ نگاه و لحن سلام و جنس رفتار بچه ها می توان دریافت که برخی از آنها انگار با زور و اجبار بر روی نیمکت ها نشسته اند/ در کلاس هنر که چیزی یادمان نمی دهند. ... معلم مان چیزی از هنر نمی داند؛ نه خط (منظورشان خوش نویسی است)، نه نقاشی، نه .../ خوب می دانند که سرگل عمرشان در چنین کلاس هایی بر باد می رود! اما بزرگان دستگاه و تعلیم و تربیت ظاهراً از این موضوع، سخت غافل اند/ بعد از ده سال خدمت در دورهٔ پیش دبستان، حق التدریس شده ام. ۵ ماه است که به عنوان آموزگار پایهٔ پنجم ابتدایی مشغول تدریس ام. در کلاسم ۳۸ نفر دانش آموز دارم. جا برای قرار دادن میز و نیمکت در کلاس نیست. برخی از دانش آموزان در نیمکت های سه نفره می نشینند. دلم برای شان می سوزد. ۵ ماه از سال تحصیلی گذشته هنوز هیچ حقوقی نگرفته ام. دلم برای خودم نیز می سوزد

گروه اخبار/

بی شک بعد از هر انقلابی که در جوامع مختلف رخ می دهد تغییراتی در ساختارها و ارکان گوناگون آن جامعه رخ می دهد و جامعه ی ما نیز مستثنی از این امر نبوده و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و رونق دوباره مدارس، نظام آموزش و پرورش ما نیز نیازمند تحولی اساسی بود تا بتواند همسو با تاثیرات انقلاب اسلامی رسالت خود را در تعلیم و تربیت آینده سازان ایران اسلامی مطابق با اهداف و آرمان های مکتبی با برنامه ریزی صحیح ، زمینه لازم برای تربیت درست را فراهم نماید.
و از آنجایی که در دین مقدس اسلام و براساس آیات قرآن تربیت و تزکیه مقدم بر تعلیم دانسته شده است وجود چنین بینش عمیق در اسلام باعث گردید تا در ساختار جدید آموزش وپرورش بعد از انقلاب تربیت انسان های مومن و فداکار و متعهد و متخصص از اهم اهداف باشد و حرکتی نو شروع شود و این حرکت با تلاش شهیدان رجایی و باهنر و تاسیس امورتربیتی نقطه آغازینی برای این تعالی بود .
آن دو بزرگوار براساس ایدئولوژی اسلامی و دغدغه های مکتبی رسالت آموزش وپرورش را فراتر ازآموزش خواندن و نوشتن دانسته و با تاسیس امور تربیتی سعی نمودند ارزش و آموزش ، تعهد و تخصص ، دانش آموزان انقلابی و مومن در بطن آموزش و پرورش رشد نماید تا بتواند در مجموعه بدنه انقلاب توانمندی خود را نشان بدهند .
و اینک که بیش از سه دهه از تاسیس امور تربیتی به دست آن شهیدان بزرگوار می گذرد این نهاد دارای فراز و نشیب بسیار بوده و فعالیت ها و عملکردهای متفاوتی در هر دوره از انقلاب اسلامی داشته و توفیقات یا ناکامی های مختلفی را نیز تجربه نموده است تا جایی که این اواخر گاها" سخن از حذف آن یا تعمیم فعالیت های تربیتی به برنامه های آموزشی بوده و امروز نیز احیای آن مد نظر می باشد .
احیایی که بیش از همه نیازمند مطالعه ، کارکارشناسی ، نیاز سنجی و برنامه ریزی درست بوده تا همگام با پیشرفت و تعالی آموزش ورشد فکری دانش آموزان بتواند نیازهای آنان در این عرصه را تامین نماید .
ما بنا داریم در این مقوله امورتربیتی را از منظر اهداف ، کارکردها، مشکلات و موفقیت ها و دورنمای آینده مورد بحث قرار دهیم تا شاید حضور صاحب نظران واساتید علوم تربیتی در یاری رساندن به امر تربیت گره از بسیاری از مشکلات امورتربیتی بردارد .

عملکرد:
بی شک هر نهاد و سازمانی جهت تحقق اهداف خویش ناچار به داشتن نیروی انسانی توانا است که بتواند با درایت و شایستگی خویش هدف های سازمان را تحقق بخشیده و به برنامه های آن جامه ی عمل بپوشاند و در نهاد امورتربیتی نیز این مربیان امور تربیتی بودند که در مدارس پاسدار ارزش های مذهبی و فرهنگی و ملی بودند و از بدو انقلاب تاکنون صادقانه پا در رکاب بوده و هر آنچه در چنته داشته اند جهت تعمیق باورها و ارزش های دینی به کار بسته اند و عملکرد امور تربیتی نیز منوط به فعالیت و همکاری مربیان بوده است .
و به فرمایش رهبر معظم انقلاب « کار مربیان به لحاظ آینده نگری ، از کار معلمان مهم تراست و مدرسه ای که مربی ندارد مانند مدرسه ای است که معلم ندارد » .
و امروز هم شاهد برخورد سرد مسئولین با این نهاد و مربیان می باشیم و در تقابل یا تکمیل مجموعه آموزش وپرورش ، آموزش مقدم بر تربیت شده و نگاه زائد بودن فعالیت های پرورشی به وضوح در سازماندهی نیروها ، یا حذف فعالیت های اضافه مربیان عملا" دیده می شود درحالی که در آموزش حتی ساعتی کسر فعالیت پذیرفته نیست و از سویی در ارزشیابی مدیران و مجموعه کادر آموزشگاهی هیچ گاه امورتربیتی به معنی واقعی لحاظ نشده و آنان که دستی از دور بر آتش دارند از کم و کیف آن به خوبی آگاهند .

مشکلات امور تربیتی :
با توجه به آنچه که گفته شد نهادی می تواند در اجرای برنامه های خود موفقیت داشته باشد که بتواند با شناخت مشکلات و نیز توقعات جامعه در ارائه برنامه ی مناسب با نیاز اقدام و سازمان خود را به سمتی هدایت نماید که مورد پذیرش عوام و خواص باشد ، لذا اشاره ای کوتاه به مشکلات امور تربیتی در طول چند ساله گذشته و حال داریم تا با شناخت بهتر تنگناها ، در رفع و بهبود آنها اقدام نمائیم :

- عدم باور نمودن فعالیت های امورتربیتی در مدارس
- - اشکال در ساختار و نبود ساعات درسی برای فعالیت پرورشی
- - عدم کمیت گذاری فعالیت ها و در نتیجه عدم تاثیرآن در نمرات کل دانش آموز
- عدم همکاری متولیان فرهنگی خارج از مجموعه آموزش و پرورش با این نهاد
- عدم وجود فضاهای پرورشی در مدارس و عدم به روز بودن فعالیت ها باتوجه به علاقه دانش آموزان
- عدم تحول در فعالیت های فرهنگی و به روز آوری برنامه های امورتربیتی
- حضور برنامه های امورتربیتی در حاشیه آموزش و پرورش و تنها خادمان روبه راه کردن برنامه ها و همایش های مدارس
- قرار گرفتن امورتربیتی در پستوی فراموشی متولیان آموزش وپرورش و نگاه و توجه به درصدهای قبولی آموزش
- عدم توان نفوذ در تار و پود مجموعه آموزشی
- تعدد و تنوع برنامه ها و نیز موازی کاری برنامه های تربیتی در مجموعه آموزش و پرورش
- عدم توجه به تخصص مربیان و تجهیز آنان به علم روز مسائل پرورشی و فعالیت های تخصصی
- عدم وجود جایگاه مشخص امور تربیتی
- کاهش انگیزه در بین مربیان پرورشی با توجه به ارزش گذاری فعالیت های آموزشی و اولویت داشتن درصدهای قبولی به فعالیت های فرهنگی دانش آموزان
- نگرش منفی به مربیان پرورشی در مدارس و زاید دانستن آنها

موفقیت های امور تربیتی :
امورتربیتی در سه دهه گذشته با توجه به همه تلاش ها و نیز مشکلاتی که با آن دست به گریبان بوده ، دارای توفیقات و موفقیت هایی نیز بوده که امروز سربلند از تمامی آزمایش ها پرچمدار حفظ ارزش ها و باورهای دینی وتعمیق آنها بوده و با رونق فعالیتهای فرهنگی و هنری و سیاسی و اجتماعی در مدارس خدمات صادقانه بسیاری انجام داده که گزیده مختصری از این موفقیت ها را می توان بشرح زیر برشمرد:
- پاسداری از ارزش های دینی و مکتبی در تار و پود نظام تعلیم وتربیت
- جلوگیری از نفوذ عناصر معاند انقلاب در آموزش و پرورش خصوصا" در دهه اول انقلاب
- توفیق در هدایت دانش آموزان به سمت فعالیت های فرهنگی و هنری و کشف استعدادهای آنان
- حفظ رنگ و بوی اسلامی فعالیت ها در مدارس به واسطه پیوند عمیق امورتربیتی با ارزش های انقلاب اسلامی
- طرح تعمیم فعالیت های پرورشی که در صورت اجراء شدن ارزش گذاری و عملکرد امورتربیتی بیش از پیش نمایان خواهد شد .
- پر کردن اوقات فراغت دانش آموزان با فعالیت های فرهنگی و مذهبی
- ایجاد تشکل های مختلف دانش آموزی جهت گرایش دانش آموزان به فعالیت مورد علاقه خود
- ایجاد کانون های فرهنگی وهنری و.....
- اهمیت دادن به تربیت بدنی به عنوان عامل سلامت جسم و روح
- آموزش مهارت زندگی واجتماعی با برنامه های اردویی ،مسابقات فرهنگی ، ونشست های سیاسی و اجتماعی

دورنمای آینده و انتظارات :
اگر معلمان تربیتی و امورتربیتی در صحنه براندازی طاغوت و دگرگونی ارزش های اسلامی و نیز نبرد حق علیه باطل و نیز مبارزه با تهاجم فرهنگی در عصر ارتباطات و اطلاعات پیش قدم بود، امروز هم می تواند به خوبی در پیشبرد اهداف خود و نیز ارزش های دینی تاثیر گذار باشد به شرطی که اولا" با توجه به اهداف امور تربیتی برنامه ریزی جدیدی برای این نهاد صورت گرفته و همه خانواده امور تربیتی از بدو تاسیس تاکنون درآن دخیل باشند ثانیا" رکن اصلی آن که مربیان امورتربیتی می باشند فراموش نگردند ثالثا" متولیان و مسئولین رده بالای آموزش و پرورش امورتربیتی را فرزند ناتنی خود ندانند و رابعا" اگر قرار باشد روزی نمایندگان محترم مجلس وزیر آموزش و پرورش را به خاطر افت تحصیلی یا درصد کم قبولی استیضاح نمایند بهتراست در خصوص ضعف مسائل تربیتی و اعتقادی و فرهنگی و هنری نیز این کار را انجام دهند .
و از سوی دیگر خدای ناکرده هدف ما منفک ساختن فعالیت های آموزش و پرورش از یگدیگر نیست بلکه حضور آموزش در متن و پرورش در حاشیه، مربیان را می آزارد و از اینکه اگر همکار آموزشی در خود نسبت به مسائل تربیتی احساس مسئولیت نکند مسئولین نیز انتظاری از آنان نخواهند داشت و از طرفی نگرش به مربی در حد یک نیروی خدماتی یا رزرو برای کمک به عوامل اجرایی مدرسه در اجرای برنامه های آموزشی نیز نمی تواند ارزش گذاری به مربیان محسوب گردد.
فلذا با توجه به اینکه این مجموعه نیازمند نگرش عمیق همراه با سعه صدر مسئولین را طلب می کندتا فردایی روشن و بهتر داشته باشد انتظارات و دورنمای امور تربیتی را می توان به شرح زیر عنوان نمود:

- با توجه به پیشرفت علوم و نیز تغییر در ساختارهای زندگی و جامعه ، امور تربیتی نیازمند تحول در ساختار و محتوای فعالیت هاست و به یک معنی به روز شده و متناسب با زمان حرکت کند.
- تعمیم فعالیت های پرورشی به مجموعه آموزش به طوری که همه معلمان در امر مسائل تربیتی مدارس دخیل باشند ضروری است .
- اختصاص ساعات خاص پرورشی و همچنین نمره گذاری فعالیت ها و تاثیرآن در معدل دانش آموزان ضروری می باشد.
- فعالیت های فوق برنامه تربیتی نظام دار باشد به طوری که سعی شود آموزش های تخصصی به دانش آموزان در هر فعالیت ارائه شود.
- وضع اعتبارات یا کار مربیان مشخص شود و مثل امسال کلیه فعالیت های مدارس به دلیل عدم وجود اعتبارات حذف نشود در حالی که دبیران آموزشی چنین مشکلی ندارند .
- حذف موازی کاری ها در آموزش و پرورش در اجرای برنامه های فرهنگی و هنری
- شرح وظایف مربیان مشخص ، افق های آینده امورتربیتی برای مربیان معین ، ساختار و آینده بقا یا حذف امورتربیتی تبیین، و خانواده ها نسبت به اهمیت برنامه های پرورشی آگاه شوند.
- بی انگیزه گی مربیان به خاطر سیاست های مبهم امور تربیتی و عملکرد مسئولین و عدم ارزش گذاری مورد نظر و راه حل اساسی اندیشیده شود .
- گرایشی و تخصصی کردن فعالیت های مربیان ضروری است .
- تغییر نگرش در دبیران و مسئولین آموزش نسبت به مربیان به این معنی که وظیفه مربیان تنها موعظه گری ،ختم قرآن ، دعای صبح گاهی و اقامه اجباری نماز و...نیست بلکه امورتربیتی شناخت استعدادها و باور نمودن آنهاست .
- جذب نیروهای پرورشی تخصصی تر شده و دوره های تربیت معلم دراین رشته کارآمدتر باشد.
- تعدد فعالیت مربیان باعث کاهش کیفیت برنامه ها می شود .
- عدم همکاری برخی نهادهای خارج از آموزش وپرورش در برنامه های فرهنگی و هنری که متولی امور فرهنگی هستند (مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا سازمان تبلیغات اسلامی) و اعتبارات زیادی هم از دولت دریافت می کنند کار امور تربیتی را زیاد می کند و هزینه زایدی بر آموزش و پرورش تحمیل می نماید که ضروری است مسئولین رده بالا نسبت به همکاری این نهادها با آموزش وپرورش مجاب شوند.

در خاتمه بحث اینکه امور تربیتی نهادی زائد در داخل مجموعه آموزش و پرورش نیست بلکه آموزش و پرورش در کنار هم می توانند هم تکمیل کننده شناخت استعداهای دانش آموزان باشند و هم اینکه بستر فعالیت های دبیران و مربیان را برای آموزش و تربیت صحیح اسلامی و انقلابی آماده نمایند و امروزه با توجه به درخشش فرزندان این مرز و بوم در عرصه های علمی ، فرهنگی ، هنری جهان جا دارد که مدارس بیشتر از پیش توجه خویش را معطوف به این ارزش ها نمایند و حس غرور و افتخار ایرانی بودن را به نسل آینده ساز انتقال دهند و آنچه گفته شد خدای ناکرده جدا نمودن مجموعه آموزش و پرورش از هم نبود بلکه تقویت هر چه بهتر فعالیت های تربیتی بود که مربیان و دبیران بتوانند درکنار هم در پرورش نسلی سالم ، توانمند ، دانا کوشا باشند و اتکال به خدا ، عشق به کار را وجهه همت خویش قرار دهند تا تمامی طلسم های ناامیدی و یاس را درهم شکنند که فردا ازآن ماست .
و باشد که بدانیم ، زبانمان باید صداقت و راستی و حنجره هایمان باید ایمان و قدمهایمان در راه پرفراز و نشیب زمانه استواری و ثابت بودن و دستانمان سخاوت وامانت داری و عدالت را و چشمانمان مهربانی را بیاموزند و بدانیم که نگاه کودکان معصوم، ما را پناهگاه لحظه های سخت تنهایی خود می داند و بدانیم که او منتظر است از ما بشنود که پسرم ، دخترم، سنگ صبوری هستم که می توانی برمن تکیه کنی و تو را با هیچ معیار مادی و تبعیض و ناعدالتی و معیار دنیوی نمی سنجم و من تو را به خاطر روح زیبایت و اندیشه زلالت و فرشته بودنت تا سر منزل مقصود رهنمون می سازم و هر نشتری که از زمانه واز خودی ها می خورم به خاطر خدا تحمل می کنم و اگر تو فردا در بالاترین رتبه دانایی و علم بایستی همه سختی ها و ملالت های روزگار فراموشم می شود ومن هم همچون خالق یگانه ی عالم ، خداوندگار مهر و محبتم و مهربانی را نثار تو خواهم کرد، چون من یک مربی ام.
التماس دعا

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید