آموزش و پرورش یا آنچه که می دانیم انتقال دانش و فرهنگ به نسل جدید یکی از مهمترین دغدغه ها و قسمت های مهم یک کشور در دنیای کنونی می باشد. به عبارتی جوامع و کشورهای کنونی به این نتیجه رسیده اند که نیروی انسانی کارآمد و با کیفیت برای یک جامعه منتهی به یک جامعه با کیفیت و کارآمد خواهد شد و چنین نیروی انسانی شکل نخواهد گرفت مگر بر اساس یک نظام آموزشی با کیفیت.
و به همین ترتیب که جلوتر بیاییم؛ کشورهای توسعه یافته به این نتیجه رسیده اند که چنین نظام آموزشی با کیفیت نتیجه داشتن معلم های با کیفیت و سطح بالا خواهد بود. به عبارتی می توان نتیجه گرفت که جامعه ای در سطح بالا خواهد بود که معلم هایی با سطح بالا و با کیفیت بالا داشته باشد.
این کیفیت بالای معلمان در کشورها به شکل های مختلف ایجاد شده است که با بررسی سیستم آموزشی این کشورها می توان متوجه شد که برای تحقق چنین خواسته ای سه مقوله مورد توجه قرار گرفته است :
اول، گزینش معلمان، دوم، نگهداری و رسیدگی به معلمان و دیگری نظام ارزیابی معلمان جهت افزایش کیفیت. مدارس سنگاپور با این اعتقاد عمل می کنند که رهبری ضعیف دلیل اصلی عدم موفقیت مدارس است و با انتخاب افراد با استعداد در اوایل شغل و سرمایه گذاری سنگین بر روی آنها ، مدارس می توانند از این مشکل جلوگیری کنند. این آموزش اغلب شامل ارتقاء رئیس بخش در سنین جوانی ، استخدام چندین کمیته دانشگاهی و اداری ، فعالیت در وزارت آموزش و پرورش و یک دوره رهبری اجرایی شش ماهه در NIE است.
گزینش معلمان تقریبا در تمامی کشورهای توسعه یافته بسیار سخت گیرانه و با شرایط و قوانین مشخص و گذراندن مراحل دشوار می باشد. به عبارتی گزینش و استخدام معلم ها یکی از سخت ترین گزینش های کاری این کشورها را شامل می شود. به طور مثال در این کشورها معلم نه تنها باید دارای تحصیلات عالی باشد بلکه باید ملاک هایی مانند داشتن خلاقیت، اخلاق و یا هوش بالا را برآورده کند. در این کشورها، گزینش و استخدام، اولین و مهمترین قسمت ایجاد یک نظام آموزشی با کیفیت است.
نگهداری و رسیدگی به معلمان در طول خدمت آنها، قسمت دیگری از فرایند ایجاد یک نظام آموزشی با کیفیت است. به شکلی که معلم در طول خدمت خود هیچ گونه کمبود یا احساس حقارت یا مشکلی نداشته باشد. به همین دلیل در کشورهایی که نظام آموزشی برتری دارند شغل معلمی از نظر سطح و ارزش اجتماعی و رفاه اقتصادی در بالاترین سطح قرار می گیرند و متقاضی بسیاری دارند.
اما در مورد نظام رتبه بندی یا نردبان شغلی می توان گفت تقریبا در همه کشورهای توسعه یافته اعتقادی بر این شیوه ندارند و تعداد کمی از کشورهای با نظام برتر آموزشی به این مقوله پرداخته اند و البته همه به یک شکل عمل یا نگاه نمی کنند و در بسیاری از آنها نظام رتبه بندی ممکن است ربطی به میزان درآمد نداشته باشد؛ بلکه تنها سمت ها شغلی را تعیین کند و موارد دیگر.
در برخی نظام های رتبه بندی دیگر کشورها، این مقوله اهمیت زیادی ندارد، چون عقیده دارند که رقابت بین معلم های خوب معنا ندارد زیرا در هنگام استخدام سخت گیری زیادی می کنند که بهترین ها را استخدام نمایند و به این ترتیب، نیازی به اعمال رتبه بندی یا ارزیابی احساس نمی کنند و به این ترتیب جو رقابتی غیر لازم شکل نمی گیرد و در بعضی کشورها که کم نیستند، چنین نظامی حتی شکل نگرفته است. و در بسیاری از آنها، این ارزیابی به هیچ وجه با نتیجه مادی تعیین نمی شود و مورد توجه قرار نمی گیرد.
در ادامه مقاله خلاصه ای از موضوع نردبان شغلی (رتبه بندی) در کشورهای مختلف مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت.
کانادا
در حالی که هیچ نردبان رسمی شغلی وجود ندارد، مشاغل معلمان کانادایی مسیرهای کاملاً مشابه آنچه را در اکثر کشورهای برتر اجرا می کنند، دنبال می کنند. معلمان موفق ممکن است به عنوان رئیس گروه ارتقا یابند و می توانند در توسعه و آموزش های حرفه ای شرکت کنند تا بعداً در مشاغل خود نقش رهبری را در مدرسه و سیستم مدرسه ایفا کنند.
در انتاریو ، معلمان می توانند صلاحیت های اضافی را دنبال کنند که می تواند حقوق آنها را افزایش دهد. صلاحیت های اضافی پس از گذراندن دوره های کوتاه مدت متمرکز در زمینه های محتوای خاص و همچنین تخصص هایی مانند استفاده از فناوری ها اعطا می شود. برنامه درسی این دوره ها توسط کالج معلمان انتاریو ، سازمان اعتبار سنجی معلمان به تصویب می رسد.
ارزیابی معلمان در انتاریو - برنامه ارزیابی عملکرد معلم (TPA) - توسط وزارتخانه ساخته می شود اما توسط روسای آن اداره می شود. معلمان در 16 شایستگی مطابق با سه استاندارد عملی رتبه بندی می شوند:
1) دانش حرفه ای ، 2) تمرین حرفه ای و رهبری در جوامع یادگیری. و 3) یادگیری حرفه ای در حال انجام. تاکید ارزیابی بر ارائه توصیه هایی برای بهبود مستمر است ، نه بر پاسخگویی تنبیهی یا پیشرفت نردبان شغلی. ارزیابی ها و مشاهدات هر 5 سال یکبار انجام می شود ، اگرچه این تعداد در معلمان کم عملکرد افزایش می یابد. با این حال ، معلمان برنامه های یادگیری سالانه را که اهداف رشد را تعیین می کنند ، تکمیل می کنند ، و مدیران فارغ از اینکه در یک سال ارزشیابی قرار دارند ، سالانه آنها را برای رسیدن به اهدافشان راهنمایی می کنند. این وزارت همچنین سالانه جوایزی را به معلمان اعطا می کند که در دستیابی به نتایج برای دانش آموزان و در انجام تحقیقات در این زمینه سرآمد هستند.
معلمان در بریتیش کلمبیا می توانند با انجام برنامه های اضافی (که ممکن است مدرک ، دیپلم یا برنامه های یکپارچه باشند) ، و واجد شرایط شدن، ترقی کنند ، و آنها را واجد شرایط برای انتقال به مرتبه های بعدی معرفی کنند. حقوق مربوط به ارزیابی معلمان نیست. ارزیابی معلمان در بریتیش کلمبیا ضروری نیست ، و با توافق های منطقه ای با اتحادیه های معلمان تنظیم می شود. به طور کلی ، فقط در مواردی که مشکل جدی وجود دارد ، لازم است. بسیاری از مسئولان برای تهیه برنامه های توسعه و ارتقاء حرفه ای برای هر سال با معلمان ملاقات و مشورت می کنند.
سنگاپور
که الان در رتبه اول برترین سیستم های آموزشی جهان هست .
سه مسیر برای تدریس در سنگاپور وجود دارد: مسیر تدریس ، مسیر رهبری و مسیر تخصصی. در مسیر تدریس ، معلمان تلاش خود را برای تبدیل شدن به معلمان اصلی انجام می دهند. در مسیر رهبری ، معلمان را می توان از یک سمت رهبری در درون مدرسه ارتقاء داد تا رسیدن به سمت مدیر کل آموزش و پرورش. در ردیف تخصصی ، معلمان روی تحقیق و روش تدریس متمرکز هستند که بالاترین مقام در آن ، رئیس تخصصی است. 13 سطح در هر مسیر وجود دارد. سه سطح اول "عمومی" در نظر گرفته می شوند. دو مرحله بعدی "ارشد" و سپس هشت مرحله برتر "فوق العاده ارشد" است. در هر سطح ، افزایش حقوق و دستمزد و آموزش های اضافی و فرصت های مربیگری وجود دارد. برای سه سال اول تدریس ، همه معلمان افزایش سالانه می گیرند. پس از آن ، افزایش فقط به عنوان بخشی از پیشرفت در طول مسیر شغلی در دسترس است. (پاداش عملکرد سالانه بین 10 تا 30 درصد حقوق معلمان در دسترس است.)
معلمان به طور خودکار به سطح بعدی ارتقا نمی یابند. عملکرد معلمان در سیستم مدیریت عملکرد آموزشی (EPMS) مشخص می کند که آیا آنها واجد شرایط پیشرفت در نردبان شغلی هستند. EPMS شامل ارزیابی سالانه در سه زمینه است: تمرین حرفه ای ، مدیریت رهبری و اثربخشی شخصی. از معلمان انتظار می رود اهداف شخصی خود را برای کار خود تعیین و برآورده کنند و پیشرفت هایی را در زمینه مهارت ها در طول مشاهدات تدریس خود نشان دهند.
EPMS همچنین برای تعیین مناسب بودن معلمان برای مسیرهای شغلی استفاده می شود. تمام معلمان به مدت سه سال مشاهده می شوند تا مشخص شود کدام مسیر شغلی به بهترین وجهی برای آنها مناسب است. اما ، پس از آنكه معلمان مسیر شغلی خود را تعیین كردند ، اگر احساس كنند این مسیر مناسب برای آنها نیست ، ممكن است حرکت جانبی را انجام دهند. استعداد و پتانسیل های لازم برای رهبری در اوایل شناسایی می شود و این معلمان برای نقش های رهبری آینده مرتب می شوند. مدارس سنگاپور با این اعتقاد عمل می کنند که رهبری ضعیف دلیل اصلی عدم موفقیت مدارس است و با انتخاب افراد با استعداد در اوایل شغل و سرمایه گذاری سنگین بر روی آنها ، مدارس می توانند از این مشکل جلوگیری کنند. این آموزش اغلب شامل ارتقاء رئیس بخش در سنین جوانی ، استخدام چندین کمیته دانشگاهی و اداری ، فعالیت در وزارت آموزش و پرورش و یک دوره رهبری اجرایی شش ماهه در NIE است.
استونی
نردبان شغلی معلمان در سالهای اخیر در این کشور توسعه یافته است. استانداردهای جدید حرفه ای تدریس در سال 2005 منتشر شد و در سال 2013 مورد بازنگری قرار گرفت. این سیستم از یک استاندارد برای کلیه معلمان به 4 استاندارد در یک مرحله منتقل شده است. معلمان از شروع معلمی ، به معلمان ارشد ، و در آخر استادان ، یا "معلم روش شناس" ، همان طور که در استونی گفته می شود ، حرکت می کنند. معلمان بر اساس سالها تجربه ، پیشرفت حرفه ای و نمایش موفقیت آمیز صلاحیت در ارزیابی ها ، پیشرفت می کنند. معلمان مهد کودک دسته جداگانه خود را تشکیل می دهند.
افزایش در این رده های حرفه ای تأثیر مستقیمی بر حقوق معلم نمی گذارد ، با این حال، اصول وظیفه را در تصمیم گیری مبلغ پرداختی معلم حفظ می کند. معلمان روش شناس، ممکن است مسئولیت دیگری در جهت یادگیری حرفه ای و کمک به مربیان همسال خود داشته باشد ، اما تمایز نقش ها در معلمان در استونی مانند سایر حوزه های قضایی توسعه نیافته است.
ژاپن
معلمان ژاپنی در طی دوره شغلی خود قادر به ارتقاء در خود مدارس هستند و مستقیم ترین مسیر معلم ، رئیس معلم و سپس مدیر اصلی است. در هر یک از این مراحل ، بر اساس عملکرد و تجربه ، چندین درجه حقوق و دستمزد وجود دارد. 36 مرحله در سطح معلم ، 20 مرحله در سطح معلم سرپرست و 15 سطح در سطح اصلی وجود دارد. ممکن است بعضی از معلمان هرگز به عنوان سرپرست معلم ارتقاء ندهند ، اما آنها می توانند شاهد افزایش حقوق و دستمزد خود از 29،000 دلار آمریکا به بیش از 60،000 دلار آمریکا در طول زندگی باشند.
فنلاند
از آنجا که سیستم آموزش فنلاندی تأکید زیادی بر استقلال مدرسه و معلمان می کند ، نردبان شغلی به طور دقیق مشخص نشده است. معلمان کنترل کلاسهای درس ، برنامه درسی و ساعات خارج از تدریس را کنترل می کنند. معلمان موفق ممکن است مدیرانی شوند که توسط مقامات محلی تعیین می شوند. مدیران برای تصمیم گیری در بودجه مدرسه مسئولیت های تصمیم گیری دارند ، اما اقتدار زیادی نسبت به معلمان ندارند؛ هیچ روشی نیست که مدیران از معلمان برای ارزیابی آنها استفاده کنند. در مدارس کوچکتر ، اغلب مدیران علاوه بر سایر وظایف خود ، دارای تدریس خود هستند.
منبع :
https://ncee.org/what-we-do/center-on-international-education-benchmarking/top-performing-countries/
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
منظور شما کاملا مشخص نیست که آیا میخواهید شرایط معلم شدن را بدانید یا کنایه میزنید.
اینجا یک عملکرد و سیستم پیش روی شما هست
و اینکه کسی شرایط معلم شدن را دارد یا خیر با توجه به بحث موجود در مطلب مشخص هست.
اگر قرار هست با استناد به کشورهای پیشرفته کار کرد یا حرف زد
با تشکر از توجه شما
، با توجه به وضعیت کنونی و سخنان معاون شورای عالی آموزش که ادعای علمی و تطبیقی بودن در مورد رتبه بندی و کارهای خود داشتند این مطلب فراهم آمده.
پس بهتر نیست به جای زیرسوال بردن نویسنده مطلب به خود مطلب توجه کرد.
یعنی چنین حرف هایی این قدر مشکل دارد . این مطلب غیر از آنچه در جهان میگذرد را نخواسته ارائه دهد.
آیا این قدر بی خبری و نگفتن لذت بخش هست حتی اگر واقعیت باشد یا به ضرر؟
.........
و اگر به خود من باشد آوردن سیستم آموزش آن کشور ها حتی اگر به نبود من بینجامد خوشحال می شوم. چرا که این مسائل من و تو و او ندارد که با آن برخورد سطحی و شوخی و شخصی داشت. این مسائل نمیتواند فدای خواست های گروهی یا شخصی یا پولی و اقتصادی شود.
حتی اگر به زیر و رو شدن همه چیز شود.
به نظر می آید متن درست خوانده نمی شود. در متن گفته شده اول موضوع روش استخدام و دوم رسیدگی به معلم ها مهمترین قسمت های کار سیستم های آموزشی خوب جهان هست و بعد رتبه بندی که آن هم در همه کشورها نیست یا مهم نیست.
فرق می کند کشوری مثل فنلاند این رتبه بندی را ندارد. و در بعضی مهم نیست و در بعضی ربطی به حقوق ندارد و در بعضی در حد مشاغل مدرسه هست. اما به طور کلی بررسی کنی برای افزایش کیفیت آنچه این کشورها تاکید دارند اول روی گزینش و استخدام هست و عقیده دارند معلم خوب کافی هست. و بعد رسیدگی هم میکنند. و تفاوت زیادی نمیگذارند. و اگر رتبه بندی هست و دقت کرده باشید جایگاه تبعیضی ندارد بلکه برای کمک هست مثلا سنگاپور با رتبه بندی راه را مشخص می کنند که هر کس به کدام سمت حرکت کند.
ممنون از نگاه درست و مطلب خوبی که ارائه دادید.
متاسفانه در این کشور کمتر پیش می آید که مطلبی علمی و بی طرف خلق شود تا مسئولان بتوانند از آنها در راستای تصمیم گیری های خود استفاده کنند.
این یادداشت را نوشتم تا بدانید آنچه می نویسید و نشر می دهید ممکن است در ذهن ما و تصمیم گیری های تعیین کننده، موثر شود و چرخ پیشرفت را کُندتر کند.
موفق باشید.
به نظرم کل مقاله ها را مرور نکردی، این مقاله یکی از چند مقاله مرتبط هست، منظورتون از علمی و مستند بودن چه هست؟ منظورتون از تناقض بین گفته ها و مصداق ها چی هست، گفته نشد که اصلا رتبه بندی نیست. کمی با دقت و تامل بیشتر مطالعه کنید بدون تعصب، چون اگر کسی بخواهد مطلبی را قبول نکند هزار شکل مدرک و استدلال بیاورد دست آخر قبول نخواهد کرد
ان شالله در ایران هم از نخبگان علمی در سیستم آموزش استفاده بشه و معیشت معلم مانند کشورهای پیشرفته که عنوان کردید بااهمیت باشه.... مطالب جذابی بود... تشکر