گروه اخبار /
رییس جمهوری در آستانه روز 17 مرداد در پیامی با گرامی داشت یاد و خاطره شهدای عرصه قلم و آگاهی و تبریک روز خبرنگار، خبرنگاران را وجدان زنده و دیدگان بیدار جامعه در مسیر تعالی و بهروزی توصیف کرد.
به گزارش ایرنا از پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری، متن پیام حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
دست یابی به توسعه پایدار و تقویت و تحکیم بنیان های اجتماعی در دنیای پیچیده امروز که در سیطره فناوری های ارتباطی قرار گرفته است؛ تنها در پرتو وجود وجدان های آگاه و دلسوز جامعه و مشارکت مسوولانه آحاد عموم امکان پذیر است.
خبرنگاران که رسالت انتقال اطلاعات به هنگام و صحیح و نیز گزارش حقیقت ها به مردم را بر عهده دارند، وجدان زنده و دیدگان بیدار جامعه در مسیر تعالی و بهروزی هستند.
این تلاش گران سپهر خبر و اطلاع رسانی که دل در گرو منافع ملی دارند، تنها به نقل و روایت رویدادها نمی پردازند بلکه با عشق به مردم و تلاش حرفه ای، واقعیت ها و ظرفیت های ملی را معرفی و با کژی ها و ناراستی ها به مبارزه برمی خیزند.
به واقع می توان خبرنگاران مسوولیت شناس را که با شجاعت قابل تحسین، قدم در این مسیر حساس نهاده اند، مشاوران امین و ناصحان مشفق مدیران ارشد، مجریان و دیگر فعالان و کنشگران عرصه اجتماع دانست.
از این رو، شایسته است همه دستگاه ها و به ویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با حمایت و پشتیبانی، رفع دغدغه های معیشتی و نیز بهره مند کردن آنان از آزادی های قانونی و حقوق صنفی، شرایطی فراهم آورند تا این عزیزان با امید و پویایی بیشتری، کشورمان را در رسیدن به افق توسعه و آبادانی یاری رسانند.
دولت تدبیر و امید خود را مرهون همدلی ها و همزبانی های حمایت گرانه و نقادانه خبرنگاران دانسته و ارتقاء جایگاه حرفه ای این تلاشگران جبهه دانایی را وظیفه ای مهم می داند.
با گرامی داشت یاد و خاطره شهدای عرصه قلم و آگاهی، روز خبرنگار را به تمامی خبرنگاران متعهد و تلاشگر کشورمان تبریک می گویم و توفیق روزافزون این دیده بانان هویت ملی و حقوق اجتماعی را از خداوند بزرگ خواستارم.
حسن روحانی
رییس جمهوری اسلامی ایران

مردم از یک روزنامه نگار در تابستان 94 می خواهند از گرانی ها بنویسد و شرح آن دهد که تورم و افزایش قیمت ها با او چه می کند و اینکه وعده های دولت تدبیر و امید در راستای مشکلات فرهنگیان و پرستاران و کارگران تحقق نیافته است.. دولت و دولت مردان از او انتظار دارند که به توافق هسته ای و دفاع از آن بپردازند و نقدی علیه توافق ننویسد که اکنون در مقطع حساسی به سر می بریم ؛ روزنامه نگار خود علاقه مند است از آزادی سخن بگوید و آزادی بدون هیچ حصر و بندی را طلب کند.
تکلیف چیست؟
- اساس این صورت مساله 150 سال است که برای روزنامه نگران این سرزمین وجود داشته است که روزنامه نگاران در خدمت خلق باشند و برای مردم بنویسند و یا در خدمت اهالی سیاست باشند و صدای سیاست مداران؟
روزنامه نگاران مستقل باشند و نماینده ملت و در راستای نقد حکومت! یا اینکه کارمند دولت باشند و در خدمت قدرت! اگر در خدمت قدرت و سیاست و دولت باشند نتیجه این است: تکذیب ، تکذیب و تکذیب. بدعتی که توسط سیاسیون و مدیران اعمال می شود. سیاسیونی که اخبار و اطلاعات را به اهالی رسانه می دهند تا در مطبوعات و رسانه ها منتشر شود ، ولی وقتی افکار عمومی یارای مقاومت چنین اخباری را ندارد ، لذا مسوولان غیر پاسخگو و مدیران غیر حرفه ای خبر را به کل تکذیب و رسانه را مقصر می دانند! و اگر در خدمت مردم باشند ، حبس و سانسور و مشقت و ترور !
واقعیت این است که مطبوعات و رسانه ها هر چه از شمال اقتصادی و سیاسی به سوی جنوب گذاریم؛ کارشان دشوارتر می شود ، چرا که مردم و حکومت از آن ها انتظار مختلف و متضاد و متنافری دارند و آنجا همواره بر لبه ی تیغ راه می روند و در لبه ی تیغ استقلال خود را باز می یابند و به این تعبیر (عوام زدگی) برای اهل قلم ؛همان قدر هولناک است که دولت زدگی ، و این هر دو سقوط است ، اما قلم را در خدمت گروه های فشار و نفوذ در آوردن سقوط بر لبه ی تیغ است و هولناک تر !
- جوامع جنوب و کمتر توسعه یافته مطبوعاتی می خواهند که در خدمت حاکمیت باشد و صدای رسانه ها ، صدای سیاسیون است و تلاش بر این است که همه یک جور فکر کنند گویی که فقط یک نفر فکر می کند و یک تفکر وجود دارد و در جوامع پیشرفته رسانه ها صدای بلند ملتند با افکار متفاوت !
- روزنامه نگاران در جوامع باز و پیشرفته تنها صنف و گروهی هستند که بدون گرفتن رای از مردم آن ها را نمایندگی می کنند و چشم و گوش مردم هستند و تا به این وظیفه عمل نکنند کالایشان خریداری ندارد و عملا از نمایندگی خلع می شوند و در آن جا روزنامه نگاران با اهالی قدرت و سیاست در می افتند و درگیر می شوند اما این درگیری چیزی نیست که به ستیز جان منتهی شود حتی زمانی که خبرنگاری با افشای خبری مقدمات سقوط نیکسون را فرآهم آورد.
وودوارد و برنشتاین دو روزنامه نگاری که افتضاح واتر گیت را بر ملا کردند ، نیکسون را برکنار نکردند ، آن دو فقط رازی را بر ملا کردند و بقیه راه را مردم و مجلس رفتند تا آن که موفق ترین و مشهورترین رییس جمهور قرن اخیر با چشم گریان از کاخ سفید بیرون رفت.
اگر به تاریخ مطبوعات ایران نگاهی بیفکنیم - اولین روزنامه ای که در ایران به چاپ رسیده است - کاغذ اخبار می باشد و از آن روزگار 150 سال می گذرد و این دوران 150 ساله مطبوعات ، توام با اختناق ، سانسور ، حبس و ترور روزنامه نگاران بوده و فقط 5 دوره ی کوتاه طلایی داشته که در این دوران از اختناق و سانسور و حبس و ترور خبری نبوده است.
دوره ی انقلاب مشروطیت ، فتح تهران و فرار محمد علیشاه پس از شهریور 1320 ، پیروزی انقلاب و دوره ی اول اصلاحات ! اگر از 5 دوره طلایی بگذریم مطبوعات در ایران با سخت گیری ها و مسایل فراوان روبه رو بوده و ملت درگیر حاکمیت و در تعارض قدرت گره های کور و بغض های در گلو و مبارزات مدنی را از رسانه ها می طلبند و رسانه ها که بخشی از واقعیت موجود اجتماع است نمی تواند رکن چهارم دموکراسی باشد و رسانه ها به گواه تاریخ هنوز در اول مسیرند و هنوز سرخط خبریم.
ناپلئون قبل از رسیدن به قدرت از آزادی افکار و فضای باز مطبوعات سخن می گفت ولی وقتی به قدرت رسید می گقت: یک روزنامه کافی است و یا روزنامه ها فقط یک تفکر را بگویند!
به راستی چه قدرتی در کلمات وجود دارد که حکومت ها این همه از رسانه های مستقل و آگاهی بخش وحشت دارند ؟
« گروه سخن معلم » هفدهم مرداد " روز خبرنگار " را به همه اهالی رسانه به ویژه خبرنگاران شجاع ، حرفه ای و اخلاق گرا تبریک می گوید .
هفده مرداد سال 77 اسلحه ی جهل و تعصب طالبان ، چند تن از خبرنگاران ایرانی را نشانه گرفت . محمود صارمی نیا خبرنگار ایرانی و همراهانش در این روز ، در افغانستان شهید شدند و نام شان در تاریخ ایران ماندگار شد . به منظور تکریم از خبرنگاران شهید ، این روز در تقویم ایران به عنوان « روز خبرنگار » ثبت گردید .
این روز فرصتی است تا از تمام کسانی که با سلاح قلم در تولید و نشر اخبار ، صادقانه فعالیّت دارند ، تقدیر به عمل آوریم .خبرنگاری حرفه ای است که در آن مسؤلیّت با عشق آمیخته می شود و رکن اصلی آن تعهّد ، احترام به آزادی بیان و داشتن صداقت است . صدای خبرنگار پژواک دردها ، رنج های و شادی های یک ملت است . هر چند که گاه نظام های سیاسی با انحصارطلبی ها برای خبرنگاران محدودیت هایی ایجاد می کنند و بر نشر اخبار نظارت های فراتر از قانون اعمال می کنند اما خبرسازان متعهد تسلیم نمی شوند و چه بسا برای حق گویی ، بهای سنگینی را بپردازند .
طبع انسان به گونه ای است که هرگاه چیزی را از او بگیرند ، بیشتر مشتاق آن می شود . در حوزه خبررسانی نیز هرچه تیغ سانسور برنده تر گردد ، انگیزه مردم برای دست یابی به اخبارِ صحیح نیز بیشتر می شود .
امروزه امکانات گسترده دنیای مجازی و شیکه های اجتماعی ، اطلاعات زیادی را در زمانی اندک در دسترس مردم قرار می دهند . صرف نظر از جنبه های مثبت و منفی این پدیده و وابستگی غیرمتعارف جوانان به این فضاها ، امروزه مردم راه دست یابی به اطلاعات را پیدا می کنند و حتی خبرهای ناگفته ی رسانه ها نیز به سرعت در جامعه انعکاس می یابد .
در دنیای امروز ، که حتی نوجوانان هم ، قادر به شکستن حصارهای ممنوعیت هستند ، نمی توان خبرنگاران را برای بیان اخباری که مطابق سلیقه گروهی نیست ، از حوزه خبر برکنار کرد .این انحصارطلبی ها گاه تا آن جا پیش می رود که رسانه ها از طرح بعضی خبرها نیز ، امتناع می کنند .
در چند ماه گذشته ، موضع گیری رسانه ها نسبت به حصر تعدادی از فرهنگیان و ممانعت از تجمع صنفی آنها ، بسیار کم رنگ و غیرمتعهدانه بود . در اوایل امسال خبر تجمع و بازداشت تعدادی از فرهنگیان ، بر سر زبان ها افتاد . با توجه به آنکه طرح مطالبات صنفی ، حق مسلم اقشار جامعه است ، ممنوعیت و بازداشت برای یک تجمع صنفی ،خلاف اصول دموکراسی است .این موضوع ، در رسانه های کشور ، بازتاب چندانی نداشت . در حالی که تجمع های صنفی در کشورهای بیگانه نسبت به کاهش دستمزدها ، افزایش مالیات و گرانی ، تیتر اول اخبار رسانه های ما می شود ؛ هنوز یک بار از خبرنگاران در بند و از معلمانی که برای مطالبات قانونی بازداشت شده اند ، نامی در رسانه ها برده نشده است . این سیاست ها جز بدبینی مردم به منابع رسانه ای پیامد دیگری نخواهد داشت .
تکریم خبرنگار در شعارهای رنگارنگ خلاصه نمی شود . حرمت نهادن به خبرنگار ، پاسداری از آزاداندیشی است .
خبرنگار ، یک راوی صرف نیست . تحلیل و بررسی اخبار و آگاهی بخشیدن به مخاطبان نیز بخشی از وظایف خبرنگاران است . از آنجا که نشر بعضی خبرها ، برای خبرسازان مشکلاتی را همراه دارد به همین دلیل ، این حرفه افرادی را طلب می کند که علاوه بر دقّت و پویایی اندیشه ، از گفتن حرف حق ، هراسی نداشته باشند .
این روز ، بر تمام کسانی که در عرصه ی حق و عدالت قلم فرسایی می کنند ، مبارک باد .
گروه اخبار /
قال حسین بن علی (ع):
«إِنّى لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَلا بَطَرًا وَلا مُفْسِدًا وَلا ظالِمًا وَ إِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الاِْصْلاحِ فى أُمَّةِ جَدّى، أُريدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَأَنْهى عَنِ الْمُنْكَرِ وَأَسيرَ بِسيرَةِجَدّى وَأَبى عَلِىِّ بْنِ أَبيطالِب»; يعنى: «من از روى خود خواهى و خوشگذرانى و يا براى فساد و ستمگرى قيام نكردم، من فقط براى اصلاح در امّت جدّم از وطن خارج شدم.
می خواهم امر به معروف و نهى از منكر كنم و به سيره و روش جدّم و پدرم على بن ابيطالب عمل كنم.»
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران، وزیر محترم کشور،خانه ی احزاب، کانون های صنفی و همه ی فرهنگیان عزیز :
مطلع شدیم که در چند روز گذشته تجمع صنفی در مقابل مجلس شورای اسلامی برگزار شد که در این تجمع تعدادی از همکاران مان بازداشت شده و با پیگیری وزیر محترم آموزش وپرورش همه ی همکاران بازداشتی آزاد شدند ؛ با تشکر از زحمات مقام وزارت جهت رفع مشکل همکاران بازداشتی لازم دانستم مطالبی را به سمع و نظرتان برسانم .
در فصل سوم قانون اساسی اصلی وجود دارد که به صورت زیر می باشد :
اصل بيست و هفتم:
تشكيل اجتماعات و راه پيمايي ها، بدون حمل سلاح، به شرط آن كه مخل به مباني اسلام نباشد آزاد است.
این اصل یک اصل مترقی مربوط به حقوق ملت است که تقریبا شبیه بند یک ماده ی بیست اعلامیه جهانی حقوق بشر منشور ملل متحد است ، جهت مقایسه با اصل بیست و هفتم قانون اساسی ماده ی فوق به شرح زیر ذکر می شود :
ماده بیست اعلامیه جهانی حقوق بشر :
١- هر شخصی حق دارد از آزادی تشكيل اجتماعات، مجامع و انجمنهای مسالمت آميز بهره مند گردد.
٢- هيچ كس را نبايد به شركت در هيچ اجتماعی مجبور كرد.
همه ی عزیزان با مقایسه ی این دو اصل نکات مشابه فراوانی را خواهند دید که تقریبا این دو اصل را به هم بسیار شبیه می کند ؛ حال سوال اینجاست که اگر قانون اساسی این آزادی ها را مشروع شمرده است چرا برخورد قهری صورت می گیرد ؟
برای جواب دادن به این سوال نکاتی را ذکر می کنم :
اول- قانون اساسی فقط دو شرط برای این گونه از تجمعات ذکر کرده است :(1- بدون حمل سلاح 2- مخل به مبانی اسلام نباشد)
غیر از این دوشرط طبق نص صریح قانون شرط دیگری وجود ندارد و حتی مانند اصول بیست ودوم –بیست وچهارم وبیست و پنجم قانون اساسی ازعباراتی مانند:( مگر در مواردي كه قانون تجويز كند - تفصيل آن را قانون معين مي كند - مگر به حكم قانون ) استفاده نشده است و جای تعجب اینجا ست که اصل بیست و هفتم حتی یک بار مورد تفسیر شورای محترم نگهبان قرار نگرفته است و این نشان از روشن و واضح بودن اصل بیست و هفتم دارد .
آیا معلمان هنگام تجمع سلاح حمل می کنند و یا تجمع آنها مخل مبانی اسلام است ؟
مبرهن و آشکار است که این تجمع کنندگان نه حامل سلاح هستند و نه تجمع آنها مخل مبانی اسلام ، اما چرا با آنها برخورد می شود ؟
جواب این سوال را باید در قوانین عادی جست و جو کرد و قانون عادی که مجوز این گونه برخوردها را صادر می کند قانون تشکیل احزاب مصوب سال 1360می باشد.
حال به بررسی بعضی از مواد قانون تشکیل احزاب می پردازم:
اول -طبق تبصره ی 2 ماده 6 قانون تشکیل احزاب، برگزاری اجتماعات و راهپیمایی را مشروط به رای اکثریت کمیسیون ماده ی 10 قانون تشکیل احزاب کرده است :
(تبصره 2 ماده 6 قانون تشکیل احزاب - برگزاري راهپيماييها با اطلاع وزارت كشور بدون حمل سلاح در صورتي كه به تشخيص كميسيون ماده 10 مخل به مباني اسلام نباشد و نيز تشكيل اجتماعات در ميادين و پارك هاي عمومي با كسب مجوز از وزارت كشور آزاد است). مشکلات ایجاد شده برای تجمعات صنفی بیشتر مربوط به ترکیب کمیسیون ماده ی 10قانون احزاب می باشد ؛ در این قسمت از بحث ماده 10قانون احزاب را ذکر کرده وبه بررسی آن می پردازم :
ماده 10 - به منظور صدور پروانه جهت متقاضيان و نظارت بر فعاليت گروه ها و انجام وظايف مصرحه در اين قانون كميسيوني به شرح زير در وزارت كشور تشكيل ميگردد:
1- نماينده دادستان كل كشور.
2- نماينده شوراي عالي قضايي.
3- نماينده وزارت كشور.
4- دو نماينده به انتخاب مجلس شوراي اسلامي از بين داوطلباني كه از داخل مجلس و خارج آن به معرفي يكي از نمايندگان حداكثر تا يك هفته قبل از انتخابات كتباً به كميسيون داخلي معرفي شده باشند، تاريخ انتخابات حداقل 15 روز قبل توسط رئيس مجلس در جلسه علني اعلام خواهد شد.
طبق اساسنامه تشکیل احزاب و ماده 18 – (مصوبات كميسيون با حداقل 3 رأي معتبر و قابل اجراء خواهد بود).
همان گونه که از ترکیب اعضا کمیسیون ماده 10 ذکر شده است 2 نفر از اعضا کمیسون از دستگاه قضایی می باشند و وظیفه ی ذاتی قوه ی قضاییه پیشگیری از جرم می باشد که اعضا دستگاه قضایی تقریبا جهت پیشگیری از جرم غالبا با تشکیل اجتماعات مخالفت می کنند ، حال از ترکیب کمیسیون به بررسی رفتار نمایندگان دولت و قوه ی مقننه میپردازم .
بر اساس ماده 10 دونفر از مجلس و یک نفر از دولت در این کمیسیون عضو می باشند که در رابطه ی بین دولت و مجلس چند حالت پیش می آید :
حالت اول – وقتی دولت و مجلس تشکیل شده از یک جناح سیاسی باشند ، اگر هدف از برگزاری تجمعات صنفی اعتراض به رفتار دولت یا مجلس باشد کمیسیون با اتفاق آرا مجوز راهپیمایی یا تجمع صنفی را صادر نمی کند (مانند دولت نهم و مجلس هشتم )
حالت دوم –اگر دولت و مجلس از دو جناح سیاسی مخالف باشند یا در ارتباط دولت و مجلس مشکلاتی پیش بیاید تشکل ها ی صنفی و انجمن ها برای گرفتن مجوز به مشکل بر می خورند .طبق آنچه گفته شد می توان نتیجه گرفت که یک امر ممکن مانند ماده ی 27 قانون اساسی مشروط به شرطی ناممکن مانند رای کمیسیون (ماده 10) احزاب می شود واین امر نشان می دهد که یکی از حقوق اساسی ملت مشمول بازی های سیاسی می شود حال جهت حل مشکل دولت چند را ه حل در اختیار دارد .
راه حل اول – دولت تفسیری از شورای نگهبان بخواهد که شروط ذکر شده در قوانین عادی کشور مانند ماده 10 قانون احزاب را به صورت واضح وآشکار تایید کند که این تفسیر نیز مخالف ماده 30 منشور ملل متحد می باشد :
ماده 30 اعلامیه حقوق بشر منشور ملل متحد- (هیچ یک از مقررات اعلامیه ی حاضر نباید چنان تفسیر شود که برای هیچ دولت،جمعیت یا فردی متضمن حقی باشد که به موجب آن برای از بین بردن حقوق و آزادی های مندرج در این اعلامیه فعالیتی انجام دهد یا به عملی دست بزند ). که همان گونه که از ماده ی فوق مستفاد می شود سازمان ملل متحد می تواند به بهانه ی این ماده مشکلاتی غیر ضرور برای دولت ها و حکومت ها ایجاد نماید .
راه حل دوم – همان گونه که مستحضرید قانون تشکیل احزاب در سال 1360تصویب شده است که حدود 3سال از پیروزی انقلاب اسلامی گذشته و کشور با مشکل جنگ تحمیلی درگیر بود که طبیعی است قوانینی با شرایط سخت جهت جلوگیری از مشکلات جدید تصویب شود ، حال با گذشت نزدیک به چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی و قدرتمند شدن کشور اسلامی مان و شرایط جدید دنیا بعضی از قوانین باید اصلاح شوند .
دولت تدبیر و امید می تواند با استفاده از یک لایحه جدید نسبت به تغییر قانون احزاب یا اصلاح آن مبادرت نماید ؛ ولی به نظر می رسد رییس جمهور این کار را به بعد از انتخابات مجلس و تعیین تکلیف این انتخابات موکول کرده که نشان از هوش و درایت رییس محترم جمهوردارد ، تا تعیین تکلیف انتخابات مجلس رییس جمهور می تواند براساس اختیارات اصل 113قانون اساسی با اخطار، بازرسی و تعیین هیئت های ویژه از تعدی دستگاه های دیگر به حقوق اساسی ملت جلوگیری نماید . خود ریاست جمهور محترم می داند که تجمعات و اعتراضات صنفی که به صورت غیر قانونی (عدم اخذ مجوزاز کمیسیون ماده ی 10احزاب و وزارت کشور ) چه عواقب خطرناکی برای مردم دارد .خود ایشان در جریان اخذ رای اعتماد وزرا از مجلس شورای اسلامی مشاهده می کرد که نمایندگان مجلس با استفاده از عکس های آرشیوی و فیلم های گرفته شده از اجتماعات و تحصن های سالهای گذشته قصد ایجاد مشکلات فراوان برای وزرای معرفی شده به مجلس داشتند ؛ حال اگر آن تجمعات به صورت قانونی (با اخذ مجوز از دستگاه های مربوطه ) برگزار می شد نمی توانستند این اسناد و مدارک را دستاویز قرار دهند.
همکاران عزیز و اعضای محترم کانون های صنفی قصدم از نگارش این جستار ذکر مطالب زیر است :
اول –همان گونه که در نوشته های گذشته اشاره کردم عده ای قصد بهره برداری سیاسی از تجمعات به حق صنفی شما را دارند .
دوم – گروهی قصد دارند این تجمعات را به سمت رفتار رادیکال سوق دهند.
سوم – در صورت سوق دادن رفتار شما به سمت حرکات رادیکال موجب بسته شدن فضای جامعه و از بین رفتن زحماتی که دولت تدبیر وامید و مردم جهت باز شدن فضای جامعه در مدت دوسال گذشته کشیده اند می شود .
چهارم – طبق شواهد موجود حتی اگر با این دسته از تجمعات برخوردی صورت نگیرد بعضی از نهادها مدارک و فیلم های موجود را بایگانی کرده ودر مواقع مورد نیاز از آنها استفاده می کنند .
همکاران عزیز دوستان محترم این بخشی از واقعیت جامعه ی ماست پس یا طبق قانون رفتارکنید یا به قول سعدی :
من آنچه شرط بلاغست با تومی گویم تو خواه از سخنم پند گیر وخواه ملال
دو پیشنهاد به سایت سخن معلم :
1- همان گونه که مستحضرید اغلب همکاران نسبت به حقوق خود اطلاع کافی ندارند با توجه به این که تعداد زیادی ازهمکاران فرهنگی دانش آموخته ی حقوق هستند پیشنهاد می شود که ستونی یا قسمتی از سایت را به حقوق شهروندی اختصاص داده و از همکاران دانش آموخته ی رشته ی حقوق بخواهید مطالب خود را در مورد حقوق شهروندی جهت اطلاع همکاران و سایر اقشار در آن قسمت قرار دهند .
2- با توجه به عدم حساسیت همکاران نسبت به تصویب قوانین وآیین نامه ها و دستورالعمل های اداری و با علم به اینکه تعدادی از اعضای شورای نویسندگان سایت سخن معلم مانند ( آقایان دکتر نهضت ،پورسلیمان ،شهسوارزاده ، روزبهانی ،مرادی و...) توانایی شرح و تفسیر این قوانین را دارند از این دوستان تقاضا داریم این قوانین وآیین نامه های اداری را برای همکاران تفسیر نمایند .
پاینده و پیروز باشید .
گروه اخبار /
آیتالله هاشمی رفسنجانی رئیس تشخیص مصلحت نظام امروز در سومین روز سی و دومین اجلاس رؤسای آموزش و پرورش سراسر کشور که در سالن همایشهای برج میلاد برگزار شد در جمع خبرنگاران و در پاسخ به این پرسش که نگاه شما به بهداشت دانشآموزان به ویژه در مقطع دبستان چیست، اظهار داشت: مهمترین موضوع برای بچهها بهداشت است.
آیتالله هاشمی افزود: بچه اگر جسم سالم نداشته باشد، روح سالمی هم نخواهد داشت.
رئیس تشخیص مصلحت نظام در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه آیا معلم اول دبستان خودتان را به خاطر دارید، گفت: بله، یک پیرمردی بود که جلوی کلاس مینشست و به ما درس میداد.
وی تصریح کرد: این معلم خیلی هم جدی بود و تمام دانشآموزان هم او را دوست داشتند، ضمن اینکه دخترخانم این معلم خط خوبی داشت و مشقها را به ما میآموخت.
آیتالله هاشمی رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، سخنران ویژه سومین روز اجلاس رؤسای آموزش و پرورش سراسر کشور بود.
فردانیوز
گروه اخبار /
مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش در خبری که امروز و به نقل از یکی از مسئولان آموزش و پرورش منتشر کرده است حضور مسئولان ارشد نظام در جمع معلمان را ارزشمند دانسته است و این در حالی است که " معلم در آموزش و پرورش تعریف دارد " و در این جلاس نه معلمی حضور دارد و نه هیچ یک از رسانه های مستقل معلمی !
گروه اخبار /
حمیدرضا کفاش معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش امروز در میزگرد پروژه مهر که در سی و دومین اجلاس رؤسای آموزش و پرورش سراسر کشور در برج میلاد در حلا برگزاری است، در سخنانی اظهار داشت: اول مهر جشن اول سال تحصیلی و باید فضای جشن در مدارس همراه با شادابی حکمفرما باشد تا روز شکوفهها و روز اول مهر خوشایند باشد.
وی ادامه داد: پرچم نشان استقلال و موجودیت، دوستی وطن و احترام به اصول و ارزشهاست و باید این نشان سه رنگ در تمامی مدارس در اول مهر حضور داشته باشد و نواختن سرود جمهوری اسلامی به شکل باشکوه و همخوانی توسط دانش آموزان همراه باشد.
کفاش افزود: دعوت از بزرگان و مسئولان با توجه به اینکه با هفته دفاع مقدس در ارتباط است مورد تأکید است و باید سخنرانان دعوتشده متناسب با فضای مدرسه بوده و جذاب باشد.
معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش یادآورد شد: دولت تدبیر و امید برای حمایت از آموزش و پرورش و بهخصوص وزیر سنگ تمام گذاشت و رئیس جمهور و معاونان و هیأت دولت را دیده و شنیدیم و مهر امسال سومین سال دولت تدبیر و امید است و همه باید مدبرانه و نه شعاری و عاقلانه، نه احساسی و عمیق شعارهای دولت را تبیین کنیم و نگذاریم دولت تدبیر و امید در غربت برخی جاهلان و کسانی که نکات منفی را میبینند و بزرگ میکنند و جلوی مثبتها میایستند، میدان بدهیم.
وی تصریح کرد: حرکت هستهای و جملات زیبای دولتمردان نیز باید تحلیل و تبیین شود و فضای مدارس باید رنگ حمایت از سیاستهای دولت باشد.
کفاش بیان داشت: امسال سال حساسی است و ما در وزارت آموزش و پرورش تحت حمایت دولتی هستیم که برای حل مشکلات فرهنگیان وارد میدان شد و در اول مهر باید مراسم تجلیل از برگزیدگان تلیفقی فعالیّتهای آموزش و پرورش باشد و برگزیدگان ورزشی، فرهنگی و هنری نیز به این تجلیل اضافه شود و مراسم تجلیل از همه کسانی که در شهرستان شما عنواندار هستند، انجام شده و مراسم تفکیکی نداشته باشیم.
معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش خاطرنشان کرد: شورای دانشآموزی و تشکلها را جدّی بگیرید و به آنها کار بدهید و حتی بیانیهها و مجالس را خودشان اجرا کنند و از ظرفیت دانشآموزی استفاده شود.
انتهای پیام/
فارس
گروه اخبار /
کانون تربیت اسلامی فرهنگیان که با مدیریت محمود فرشیدی ، وزیر سابق آموزش و پرورش اداره می شود طی اطلاعیه ای با محتوای زیر از فرهنگیان و معلمان برای حضور در چهارمین کنگره این تشکل دعوت به عمل آورده است
دعوت از فرهنگیان ارزشی برای حضور در چهارمین کنگره بزرگ کانون تربیت اسلامی!
5 شهریور ماه 94 از ساعت 7/30 صبح
مکان: مجتمع شهدای 7تیر سرچشمه تهران !
با حضور فرهنگیان ارزشی و ولایی سراسر كشور و مسئولان محترم نظام و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی!
در حاشیه مطلب « کلید تحول در دستان شماست »
هین بگو که ناطقه جو می کند
تا به قرنی بعد ما آبی رسد
گر چه هر قرنی سخن آری بود
لیک گفت سالفان یاری بود مولانا
می گویند حضرت پورسلیمان یک سال و نیم نخوابیده است ؛ او در سایت سخن معلم گلی کاشت که به باغبانی آن مشغول است ، سخن معلم را به مثابه کودک نوپای به پرستاری اش می پردازد و سامانش می دهد ، آنانی که دستی بر آتش دارند می دانند او چه می کند ، پورسلیمان مطالب ارسالی را صفحه به صفحه ، جمله به جمله ، خط به خط ، نقطه به نقطه می خواند و با اینکه اغلب صاحبان قلم اختیار اصلاح و ویرایش به او داده اند او کمتر به متن نیشتر می زند و خراش می دهد . از معدود باغبان قیچی به دستی ست که از سلاحش به صلاح نمی پردازد مگر به استثناء ترین مورد ، هرس گل ها را به حکم عقل و منطق واجب بشمارد.
پورسلیمان در باغ « سخن معلم » با تلاش و کوشش و درایت شبانه روزی به میان باغبانان تعلیم و تربیت آمده و فکر و اندیشه آنان را در دنیای مجازی در سفره سار بوستان قلم در معرض نمایش و همایش قرار داده است .
شاهزاده مومن و مقدس « سر سخن » اسرار قلم هویدامی کند و بساط بلاغت و فصاحت می گستراند تا حریف بلاهت ، هیجان ، تقلید ، تعصب و سفاهت شود تا ترازوی « ادب قدرت ، ادب عدالت » را شاید میزان نموده و به بار بنشاند .
هم ترازو را ترازو راست کرد هم ترازو را ترازو کاست کرد
شهسوار سخن ، معلمان ، فرهیختگان ، صاحب نظران و اندیشمندان را در دنیای مجازی به دور هم جمع می کند و سپس به میدان « درون کاوی » روانه می کند تا برای قضاوت، نقد و پردازش عرصه " عملکرد " ، " رفتار " و برنامه های آموزش و پرورش در کانون بی طرفی و صداقت دام و تور بیاندازند تا کلید کشف خفایا و زوایای " اختلال و بیماری " را بشناسند و بستانند .
سخن معلم ساحل آلوده می شوید و در این راه چه پیچش ها در اندامش می افتد و چه غبارها بر چهره اش می نشیند ؛
این جهان همچون درخت است ای کرام
ما براو چون میوه های نیم خام
سخت گیرد خام ها مر شاخ را
زآنکه در خامی نشاید کاخ را
چون بپخت و گشت شیرین لب گزان
سست گیرد شاخها را بعد از آن
چون از آن اقبال شیرین شد دهان
سرد شد بر آدمی ملک جهان مولانا
وقتی ساحل از تلاطم و تموج به آرامش می رسد ، از زلالی ، ذخایر ،معادن ومنابع نمایان می شود تا بهره برداران و بهره وران ساحل تعلیم و تربیت و آینده سازان ، بدون تعارض ، تنافض و تضاد غیر منطقی در کنار معلمان دلخوش ، مشتاق ، علاقمند و توانمند خوشه چین معرفت باغ و بوستان اندیشه های ناب و نبوغ آمیز باشند.
پورسلیمان معتقد است هم آوایی ، همدلی ، و همداستانی معلمان و فرهیختگان در شناسایی غده چرکین عدم باور و اعتماد به « توسعه انسانی » در ادب دولت مردان و قانون نویسان از هیچ نهاد، سازمان و شخصی بر نمی آید مگر خود معلمان با کمک رسانه و تعامل و تعاطی اندیشه ها در ساحل گفت و گو باید این مهم را به سر انجام برسانند و این مرض و بیماری را از ریشه بخشکانند.
به آرشیو سایت بنگریم ...
در این یکسال و اندی زمان ، چه بوستانی برا انداخت از این همه آثار گهر بار و گرانبها چشم ها خیره می شود ، هر کدام از مقالات ، نظرات و چالش ها می تواند یک کتاب باشد برای بهره وری آحاد جامعه و آموزش و پرورش .
می دانیم وزیر علاوه بر مدیران کل ، مشاوران زیادی دارد که همه نظرات آنان (ضمن احترام به حضرات ) در کارکرد و در ارتقاء سطح علمی و توانمندی معلمان به اندازه 30 در صد خروجی سایت سخن معلم را ندارد ، اگر الکسا درست گرا داده باشد که سایت سخن معلم روزی میانگین هشت هزار بازدید کننده دارد این پیروزی بر مدیر و همکاران شان مبارک باشد ، آیا وزیر ، مشاوری شفاف تر و امین تر از این می تواند سراغ داشته باشد که به روز با معلمان سرزمینش ارتباط بگیرد ؟
آقای فانی !
مگر پورسلیمان می خواست شما را ببلعد که به او اجازه ورود به بارگاه خود نداده اید ؟
پیشنهاد می شود آموزش و پرورش خسته و وزیر خسته تر ، اگر معلمان را تشویق کند که در چنین حوزه ای به ارتباط با یکدیگر ، همدلی ، مشارکت و مشاورت بپردازند به نظر می رسد هم آموزش و پرورش به پویایی مضاعف برسد و هم معلمان هشیارتر و آگاه تر خواهیم داشت ، اگر هدف ها ، تربیت نسلی باشد که بتواند خود را از افراط و تفریط مصون بدارد و چاره کار بداند و خلاقیت و زیستن با هم و ایده آل را در خروجی خود داشته باشد .
و دیگر اینکه شورای سخن معلم به مناسبت دو سالگی اش همایش و یا برنامه ای را در نظر بگیرد ؛ مثل جشن حافظ « برگزاری همایش صنعت فیلم » بهترین مقاله ، دیدگاه شعر،اندیشه ، پیشنهاد؛ نه مورد قضاوت بلکه مورد همایش قرار بگیرد ، آن هم نه به هدف برتری ، بلکه ایجاد شور و نشاط و توجه بیشتر به همکارانی که از چنین رسانه ای اطلاع ندارند را تدارک ببینند تا اطلاع رسانی کارکرد این رسانه در بین معلمان و فرهیختگان همه گیر شود .
خوشبختانه سایت سخن معلم توانسته است در اکثر حوزه های آموزش و پرورش ورود پیدا کند ، روز به روز پویاتر و کامل تر شود ؛به نمونه هایی از خروار خرمن اندیشه اشاره می کنیم وبدوا از معلمان و فرهیختگان که سرایش اندیشه قلم شان در صفحه سخن معلم آراسته شده است سهوا و به جهت جلوگیری ازدرازای کلام ، نام نبرده ایم پوزش می خواهیم :
اگر به دل نوشته های دانش آموز قدیمی سمیرمی دقت کنیم ما را از ترسیدن بر حذر می دارد پس به سان محمد زارع سمنانی باید بگوییم من یک معلم هستم و چه جالب گفته است علیرضا راه پیما تهرانی معلم ابر رسانه ای که خاموش نمی شود و بدون معطلی هادی فرج تبار سقزی پاسخ می دهد که معلم سقف و ستون جامعه است آن را خراب نکنیم ، البته مجید کاظمی اصفهانی تذکر می دهد که آهای مسئولین ، آموزش و پرورش زیر بنای رشد و توسعه است و محمد رستمان مازندرانی معلمان را مدافعان فراموش شده می نامد و محسن محمد زاده اهوازی اولویت های آموزش و پرورش و آینده جامعه را برمی شمارد ، محمد داوری معتقد است روابط عمومی آموزش و پرورش هنجارشکنی قابل ستایشی انجام داده است اما علیرضا جدایی مدیر کل حوزه وزارت ، روابط عمومی را در قالب سازمان های دانش بنیان محسوب می کند ، ولی قادر باستانی حراج علم در میدان انقلاب را فریاد می زند و عباس فرجی پاسخ وزیر دولت یازدهم به سبک دولت دهم را نمی پذیرد ، زهره روحی کتاب مطالعات اجتماعی را نقد و بررسی می کند و گروه اخبار به مصطفی رحماندوست از آوردن قلیان در کتاب درسی ایراد می گیرد.
شعر و شاعری در سخن معلم از« آرزو های یلدایی » فاطمه سادات اشرفی زاده تا فاطمه ایازی روز بهانی « سفره دل گسترانیدیم » و فرخنده قربانی مقدم از سروده ی «چون مهر» و علی افشاری سمیرمی «چه بی نشاط بهاری» تا «بهاریه» حامد سام دلیری و «خانه تکانی خشتی و قدیمی» فرزانه دشتی و «باد بهاری» مهدی احمدی و معصومه حدادی با شعر زیبای «دریا تو موج عشقی» و «حیات طیبه» مریم پورسلیمان ، نمونه های از سیلان احساس زلال معلمان سرزمین مان می باشد.
عبدالحسین برزگر زاده تبریزی وزیر ما ، وزیر شما را می نویسد ، علی بهشتی نیا در قالب طنزانه به ظریف نامه حواله می کند و محمدی از مازندران افت شدید اخلاقیات در جامعه ... و جایگاه آموزش و پرورش را پرسش می کند و مزبان حبیبی با ساکنین خانه ی ملت نجوا می کند و محمد رضا نیک نژاد امکانات و در آمد های آموزش و پرورش را مورد برسی قرار می دهد و کامل حسینی گیلانی غصه تابستان و فرصت تجدید قوا را می خورد و رضا نهضت اصل صلاحیت وزیر را زیر گیوتین نقد قرار می دهد و رضا مرادی جفای حاجی بابایی در حق آموزش و پرورش را مورد بررسی قرار می دهد و دکتر محمد روزبهانی آموزش و پرورش ، معلمان و ترس از رسانه را می نویسد و مرتضی نظری داد می زند که نسل فردای ایران را فقیرتر تربیت نکنیم و دکتر زهرا بازرگان نقش مدرسه در پیشگیری از جرم را به روشنی تبین می کند ، میترا شکری سئوال می پرسد آیا ما تنبلیم ؟ و احمد حج فروش موانع خلاقیت در آموزش و پرورش را بر می شمارد ، طاهره نقی ئی بعضی اقدامات وزیر را با تدبیر و امید در تعارض می بیند و سعید شهسوارزاده چند روزی مانده به توافق ، جشن هسته ای را پیش بینی می کند و سعید دادرس از سردرگمی دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه تربیت دبیر می نالد و کامل حسینی دغدغه معلمان را تنها مسائل مادی نمی داند ، ناصر طالبی هزار نکته باریک تر از مو در باره معلم را به سخن معلم ارائه می دهد و جواد بروجردی آرامش و دلدادگی ، عباس حاتمی ارزش و انسان ارزشی را می نویسند و عبدا... افراسیابی جستاری در اندیشه هگل ، جلیل از کارت های هدیه رمضانیه ، محمد رضا سرگلزایی از منطق نق زدن و نقد کردن ، رویا عبدا... پور فرآیند آموزش فلسفه به کودکان از تئوری تا عمل را عرضه می دارند ، هفت قانون معنوی موفقیت از علیرضا هاشمی سنجانی ، الهام شریفی شیرازی معلمان زن و کنش صنفی از جنس زنانه و شهیندخت میان دشتی زنان معلم و نقش های چند گانه را می نویسند ، استاد غلامعباس توسلی نقد اعزام معلمان به خارج از کشور ، سید رازی طبیب کج سلیقگی ، شیرزاد عبداللهی گشت تعزیرات در مدارس ، فاطمه علیزادگانی از نقش مشاور و فاجعه حذف آن و عبدالجلیل کریم پور فریاد سکوت ، صدای باور معلمان را می نویسند ، علی غیاث آبادی فراهانی پیامد های خروج نخبگان از کشور را تذکر می دهد ؛ اما سخن معلم ما را با یک وبلاگ نویس غیر فرهنگی که به کار فرهنگی می پردازد ؛ فرهاد داودوندی بروجردی آشنا می کند و حسین خسروی از نفت تر و بانک تر می نویسد و اسماعیل عبدی راهکارهایی را برای آموزش " مقابله با افراطی گری " به دانش آموزان را ارائه می دهد و بهزاد الهی نیا تاثیر ورزش بر بهداشت فرهنگی جامعه را ، احمد شبانی بانه ای دلائل نمایندگان برای استیضاح وزیر آموزش و پرورش را تحلیل می کند و خالد توکلی یک بار دیگر فرهنگ را مورد توجه قرار می دهد و علی ترابیان زلیوا نورآبادی نقش بی بدیل فرهنگیان در سر نوشت انتخابات 94 را بررسی می کند و یعقوب رمضان زاده سیستم تبعیض زده را می نویسد و هادی ورمزیاری از اولین مدرسه زرتشتیان تهران یاد می کند ، فرشته آل حسینی " ما به سم رقابت تا مغز استخوان آلوده ایم " و رضا بصیری راد از صمد بهرنگی معلمی که قدر قلم را پاس می داشت ، فرخنده قربانی مقدم نسخه شفابخش اندیشه های شریعتی برای نسل جوان را ضروری می داند و ابوذر از تهران ، مجید کاظمی ، علیرضا سعید آبادی ، فرشاد علی یاری ، بهاء ساکت ، مهدیس مدنی ، سید مصطفی بیضایی یزدی ، مریم مهران راد ، محمد تقی سبزواری ، محمد عزیز مرزی سقزی ، سمیه جعفری ، شکرا... مسیح پور ، رضا خسروی بروجردی ، عزیز ا... بابلی ، منیژه غزنویان ، محمود جعفری ، علی محجوب ، اکبر رضا دوست ، کامیاب شرفشاهی ، منوچهر خدایی ، آزاد معلم ، علی افشارسمیرمی ، مهدی بهلولی ، حسین رفیعی زنجانی ، سید حسین موسوی و... وهمه کامنت نویس های خوش قلم و ده ها نوشته و اثر گهر بار و پند آموز که افتخار نامشان در این مقال نمی گنجد ، نمونه هایی از موفقیت چشمگیر در بوستان سایت « سخن معلم »و تعامل افکار و اندیشه های معلمان در یک دور هم نشینی مجازی به بار نشسته است را شاهدیم .
پورسلیمان با دقت و آگاهی عجیب مطلب « کلید تحول در دست معلمان است » را عنوان کرده است و به روشنی همکاری همه معلمان و اندیشمندان برای مشارکت بیشتر و تلاش برای آموزش و پرورش بهتر را در خواست نموده است شاید به قول سهراب " چشم ها را باید شست و جور دیگری باید دید "
به امید آینده ای درخشان برای مردم سرزمین مان
محمد رضا خورشیدی پاجی فعال فرهنگی مرداد نود و چهار