وجود قوانین غیر منعطف، موانع حقوقی عدیده، عرف نانوشته یک سو نگر و گاها زن ستیزکه در بستر تاریخی ایران به شکلی بالنده رشد کرده بود باعث گردید از  دهه های اخیر عدالت جنسیتی در حوزه های آموزشی، حقوقی، فرهنگی، اقتصادی و در سالهای اخیر در حوزه های سیاسی و اجتماعی با چالش جدی و پرسش های اساسی مواجه شود و به یکی از دغدعه های اساسی زنان فعال و نخبه علی الخصوص زنان سیاسی تبدیل گردد.

دولت یازدهم در میان فشار دو جریان فکری _مطالبه گران حضور فعال زنان در عرصه های سیاسی اجتماعی و مدیریتی زنان و جریان غیر منعطف و مخالف آزادی عملکرد اجتماعی زنان _قرار گرفت و حسن روحانی رییس جمهور دولت یازدهم با اشراف کامل به مطالبات و مخالفت ها با طرح شعارهایی حمایتی از زنان ایرانی وارد کارزار دوم انتخابات شد و توانست با القای نگاه ویژه به جایگاه زنان و ارائه دیدگاه هایی هم سو با جریان مطالبه گر و برابرخواه که در شرایط فعلی قسمت اعظم جامعه زنان را شامل می شود نظر اکثریت جمعیت زنان علی الخصوص زنان اصلاح طلب و عموما ترقی خواه را به کمپین انتخاباتی خود جلب نماید و بدیهی ست در روی کار آمدن دولت نمی توان سهم پر رنگ زنانی که امیدوار به رویکرد و برنامه های پیشرو او در این حوزه بودند را  نادیده رفت.

تصویب ماده 101 برنامه ششم توسعه با رویکرد عدالت جنسیتی و مشخص کردن شاخص های 5 گانه ارزیابی عملکرد دولت در حوزه زنان از جمله گامهایی بود که قصد داشت به کمک مطالبات چالش برانگیز زنان ایرانی بیاید .

اما علی رغم تمام این تلاش ها و ارتقاء نسبی جایگاه اجتماعی و سیاسی زنان نسبت به دولتهای پیشین و نمره قبولی دولت در مقایسه تطبیقی، نمی توان اذعان داشت که شعارها و برنامه های دولت در این حوزه نمره خوبی آورده است.  چرا که امکان مشارکت در سطوح اولیه سیاست مسئله امروز زنان سیاسی ایران نیست بلکه مطالبه امروز زنان حضور در عرصه سیاست گذاری، تصمیم سازی، مدیریت و قدرت سیاسی ست.

البته عملکرد دولت در استانهای مختلف گاها از تفاوت معناداری برخوردار است که قطعا سیر تاریخی و شرایط فرهنگی اجتماعی استانها و کارایی و رویکرد مدیران استانی نیز در این مهم دخیل و تاثیر گذار می باشد.

استان آذربایجان شرقی با داشتن دو زن نماینده از بین 19 نماینده مجلس و یک زن از بین 13 نماینده در ترکیب شورای اسلامی مرکز استان و تعداد انگشت شمار زنان در شوراهای اسلامی سایر شهرستان ها تعداد بسیار اندک مدیران انتصابی زن در رده های میانی مدیریت که به طور متوسط درصدی کمتر از ده را به خود اختصاص داده است نشان می دهد که استان از یک سو از زمینه فرهنگی و عرفی چندان مناسبی برای حضور زنان  در عرصه سیاسی و اجتماعی برخوردار نیست و از سوی دیگر برنامه ریزی لازم برای تربیت زنان مدیر از دیرباز مورد توجه قرار نگرفته و نیز مدیران تصمیم گیر اعتقاد کافی برای تحقق برنامه ها و شعارهای دولت مستقر ندارند.

زنان این خطه علی رغم پویایی و موفقیت در عرصه های علمی و آموزشی و حتی اقتصادی و با وجود مشارکت فعال در جریانهای مختلف سیاسی و همراهی همه جانبه تا پای صندوق های رای از فردای روز رای گیری تا انتخاباتی دیگر به فراموشی سپرده می شوند و تصمیم های موثر در زندگی نیم جامعه را به دستهای مردانه سیاست ورزان می سپارند. اما آیا کاهش 25 درصدی آسیب های اجتماعی که در برنامه ششم توسعه پیش بینی شده است و پیشبرد برنامه های دولت، ایجاد توسعه متوازن سیاسی، جلب مشارکت واقعی، افزایش بهره وری و تولید ناخالص ملی و... بدون حضور موثر زنان در رده های تصمیم سازی و مدیریت ممکن خواهد شد؟

آیا بدون دوری از شعارزدگی و حمایت واقعی  مدیران دولتی و نخبگان سیاسی و اجتماعی و مرتفع کردن موانع  حضور زنان می توان شاهد باز شدن گرههای کور حضور واقعی زنان در عرصه های اجتماعی شد؟

در سطح استانی مدیران دولت های یازدهم و دوازدهم در جهت تغییر ذائقه و فرهنگ عمومی و تحقق شعارها و وعده های انتخابی رییس دولت چه عملکردی داشته اند؟

دستگاه های مختلف دولتی در جهت تحقق شاخص های سیاسی اجتماعی برنامه ششم توسعه و ماده 101 آن در راستای تعادل جنسیتی چه اقداماتی انجام داده اند؟

طبیعتا تحلیلگران مسائل استان پاسخ رضایت بخشی به سوالات بالا نخواهند داد چرا که عدم پای بندی و اعتقاد استاندار اسبق به تحقق مطالبات حوزه زنان که اساسا مطالباتی اصلاح گرایانه می باشد و عدم ثبات دولت مستعجل مدیران ارشد سابق عموما موجب در زمین ماندن بسیاری از اهداف و دغدغه های دولت در سطح استان گردید که مباحث حوزه زنان نیز از این قاعده مستثنی نبوده است

علی ایحال با روی کار آمدن مدیران جدید و ثبات نسبی ایجاد شده انتظار می رود مدیران جدید با رویکردی نو و همتی مضاعف نگاه تشریفاتی و کلیشه ای در خصوص مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان را به کناری گذاشته و گامهای واقعی در بسط و توسعه سیاسی متوازن استان، رفع موانع مشارکت زنان در مدیریت و مراکز تصمیم سازی که زمینه ساز کاهش آسیب های اجتماعی،توان افزایی زنان در حوزه  های مختلف و توانمند سازی اقتصادی زنان خواهد بود برداشته شود چرا که زیر سایه سنگین بی عدالتی ها و نابرابری ها توسعه پایدار افسانه ای ناخوانا خواهد بود .

ناگفته پیداست حضور و عزم جدی زنان در کنار بستر سازی و حمایت مدیران دولتی، احزاب و تشکل های سیاسی اجتماعی،نخبگان فرهنگی و فعالین سیاسی و اصحاب رسانه به عنوان بازوان توانمند و اثر گذار جامعه مدنی نقش مکمل و اساسی را ایفا خواهند کرد. آیا کاهش 25 درصدی آسیب های اجتماعی که در برنامه ششم توسعه پیش بینی شده است و پیشبرد برنامه های دولت، ایجاد توسعه متوازن سیاسی، جلب مشارکت واقعی، افزایش بهره وری و تولید ناخالص ملی و... بدون حضور موثر زنان در رده های تصمیم سازی و مدیریت ممکن خواهد شد؟

با باور اینکه حضور زنان به عنوان سرمایه های عظیم اجتماعی و انسانی در ساختار قدرت سیاسی لزوما با اولویت قراردادن توانمندی ها و شایستگی های آنان زمینه ساز تسلط بر آسیب های اجتماعی و مدیریت آن در میان مدت و ایجاد تعادل جنسیتی در عرصه های مختلف اجتماعی و فرهنگی، توسعه متوازن و پایدار  سیاسی و سهیم شدن نیم دیگر جامعه در تولید و کسب و کار و ... خواهد بود.

از چه نسوان از حقوق خویشتن بی بهره اند

نام این قوم ازچه دور افتاده از هر دفتری

دامن مادر نخست آموزگار کودک است

طفل دانشور کجا پرورده نادان مادری

پروین اعتصامی

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه تشکل ها/

دخالت نمایندگان مجلس در امور داخلی آموزش و پرورش به ویژه عزل و نصب های مدیران متاسفانه به صورت یک رویه و فرهنگ سازمانی درآمده است .

« شورای هماهنگی احزاب و تشکل های اصلاح طلب استان لرستان » در نامه ای به وزیر آموزش و پرورش  که نسخه ای از آن برای « صدای معلم " ارسال گردیده است ؛ خواهان توجه قاطع و موثر وی برای پایان دادن به این وضعیت شده اند .

امسال به جهت جایگزینی سیستم جدید آموزشی ۶_۶ (۳+۳) پایه دوازدهم خلق گردید. در حالی که دست اندرکاران آموزش و پرورش به دلایل متفاوت پیش‌بینی لازم و تمهیدات درخوری جهت تأمین مدرسین پایه دوازدهم نیندیشیده بودند.

به هر حال به دلیل کمبود معلم و مجاز نبودن در بهره‌مندی از نیروهای جوان، انرژیک و آزاد ناچاراً تابستان ۹۷ آموزش و پرورش دست نیاز به سوی بازنشستگان عزیز دراز نمود و به طور متوسط هر بازنشسته متقاضی، مجوز  ۱۴ ساعت تدریس در مدارس را دریافت نمود. در برخی موارد این عدد مضاعف نیز گردید.
فراخوان بازنشستگان برای تدریس مجدد در کنار مزایایی چون کمک به معیشت آنها و بهره‌مندی جوانترها از تجربیات گرانسنگ ایشان، معایبی نیز به همراه دارد:

دوری از محیط‌های آموزشی، عوض شدن سیستم آموزشی و توقعات نسل جدید و عدم درک متقابل گوشه هایی از این چالش‌هاست.

متأسفانه تا زمان نگارش مطلب حدود شش ماه است که بازنشستگان و همچنین سایر همکاران فرهنگی هنوز ریالی از بابت اضافه‌کاری دریافت نکرده‌اند.

 آمار دقیقی از کل کشور ندارم، ولی حدود ثلث مدرسین واحد آموزشی ما را این عزیزان تشکیل می دهند و بنده روزانه با دیدن موهای سپید، چشمان منتظر و اوضاع معیشتی نامناسب این عزیزان شرمگین و خجالت‌زده هستم.

از جناب الهیار ترکمن معاونت مالی پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش سوالی دارم:

آیا هزینه این اضافه‌کاری‌های صف و ستاد در بودجه جاری سال تحصیلی ۹۸ـ۹۷ پیش بینی نشده بود؟
اگر جواب منفی است وای بر ما!
اگر جواب مثبت است، پس چرا حتی شب عیدی نیز حق و حقوق قانونی همکاران را به گروگان گرفته‌ایم؟
آن هم با سقوط آزاد روزانه ارزش پول ملی و اوضاع نابه‌سامان اقتصادی کشور ...
چرا باید پرداخت چندرغاز حق و حقوق مختلف فرهنگیان به سالهای آتی حواله شده و از آن تحت عنوان مطالبات و معوقات یاد شود؟
آیا کارمندان از ما بهتر نیز با چنین بلایای غیرمترقبه مواجه می شوند؟

البته چیزی که بین همکاران رد و بدل می شود آنست که وزارتخانه و شرکت‌های اقماری مبلغ اضافه‌کاری همکاران را تا جایی که می‌توانند در بانک‌ها به خاطر دریافت سود بانکی و سایر کارهای اقتصادی به نفع عده‌ای خاص به جریان می‌اندازند. الله اعلم!

شایسته است جهت رفع چنین شبهاتی و تنویر افکار عمومی و توجیه همکاران ذینفع جوابی قانع کننده از سوی وزارت آموزش و پرورش صادر شود.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

تهران

لرستان

گروه استان ها و شهرستان ها/

نامه ی زیر توسط یکی از فرهنگیان شاغل در منطقه 17 تهران برای صدای معلم ارسال گردیده است .

این رسانه آمادگی خود را برای انتشار پاسخ مسئولان اعلام می کند .

در بحث حقوق پایین و وضعیت بحرانی معیشتی معلمان کوچکترین نکته ای برای نگارش و مطرح کردن باقی نمانده است و به طور حتم دولت و مجلس از این شرایط آگاه هستند اما اینکه چرا یکبار برای همیشه مشکل حقوق این قشر که وظیفه خطیر تعلیم و تربیت آینده سازان ایران زمین را به عهده دارد حل نمی شود، نیاز به پاسخگویی دولت و مجلس دارد پاسخی که هیچ گاه دریافت نشده و به جای آن شاهد مصاحبه های بدون عمل مداوم و مستمر این مسئولین هستیم.

مداوم بودن مصاحبه های دلسوزانه و گاه قهرمانانه ی پوشالی ، اکنون نه تنها آرامشی برای معلمان به همراه نداشته است بلکه بارِ روانی سنگینی بر دوش معلمان اضافه نموده و در واقع باعث آزردگی خاطر معلمان شده است.
با نگاهی به مصاحبه های سالهای دور و نزدیک وزیران آموزش و پرورش و نمایندگان ادوار مختلف مجلس، نکته برجسته "اقدام قریب الوقوع برای رفع مشکلات معیشتی و ترمیم حقوق معلمان" است اما آنچه واقعیت و قابل مشاهده است چیزی جز استمرار پایین بودن حقوق، افزایش فاصله حقوق با واقعیتهای اقتصادی جامعه نیست، به طوری که معلم در برآورده کردن ضروریات و نیازهای اولیه زندگی نیز عاجز است...

اعلام درصد افزایش حقوق معلم از سوی دولت تحت عناوینی از قبیل دو برابر شدن حقوق یا... جهت رفع مسئولیت امری پذیرفته شده نیست چرا که دریافتی پایین و کاهش قدرت خرید بیش از پیش معلمان کاملا روشن است و نیازی به توضیح و تفسیر ندارد...

اکنون نیز برای اجرای رتبه بندی که برخی دولتها استارت آن و برخی کار کارشناسی آن و برخی تصویب آن را از افتخارات خود می دانند، شاهد وقت کشی دولت و مجلس هستیم. از یک طرف با وجود وعده های دولت و نمایندگان مجلس بودجه کافی برای اجرای این طرح در سال ۹۸ لحاظ نشده است و از طرف دیگر دولت با وجود اینکه در چندین سال گذشته خبر از تدوین و اجرای فوری طرح میداد گویا خیال اجرای این طرح را در فروردین ۹۸ ندارد.

دولت و مجلس محترم باید شرایط سخت معیشتی معلمان را درک کنند، دست از مصاحبه بردارند و فروردین ۹۸ این طرح را به شکلی اجرا کنند که وضع حقوق معلمان تغییری قابل توجه را تجربه کند و حداقل افزایشِ حقوق ناشی از این طرح برای حقوقهای زیر دو میلیون تومان ۵۰ درصد و برای حقوقهای بالاتر ۴۰ درصد باشد.
در صورتی که افزایش حقوق در حد سیصد و چهارصد هزار تومان باشد هیچ کمکی به معلمان صورت نخواهد گرفت، چرا که فاصله حقوق با واقعیتهای اقتصادی و قیمتهای بازار بسیار زیاد است و ترمیم حقوق باید به معنای واقعی صورت گیرد.

در ذیل نمونه ای از آخرین مصاحبه مربوط به وزارت آموزش و پرورش را مشاهده می کنیم که معلمان از وزیر انتظار دارند با صداقت این سوالات را پاسخ دهد...
آیا برای عدم اجرای این طرح، دولت از شما تقاضای دادن وعده های امروز و فردا به معلمان را دارد؟

آقای وزیر!

به راستی از زمانی که شما سکان این وزارتخانه را به دست گرفته اید و مستمرا صحبت از اجرای رتبه بندی می نمودید آیا در وزارت تحت امر شما نسبت به آماده سازی ساز و کار اجرای این طرح اقدام لازم صورت نگرفته است؟
آیا وزارت خانه در تدوین و آماده سازی اجرا مشکل دارد؟ که اگر این چنین است باید ب هحال وزارت آموزش و پرورش تحت مدیریت شما تاسف خورد ....و اگر ساز و کار اجرا آماده است، باز دلیل صحبت اجرا در مهر ماه برای ما مشخص نیست ...
لطفا صادقانه دلیل عدم اجرای این طرح را اعلام بفرمائید...
طرح رتبه بندی از زمان تصویب، در زمان همه وزرای قبلی آماده اجرا اعلام م یشد اما بعد از چندین سال، از لحاظ بودجه در نظر گرفته شده و زمان اجرای آن مشکل وجود دارد و این موضوع برای معلمان بسیار آزاردهنده است.

شناسه خبر: ۸۵۱۳۰۳  ۱۳۹۷/۱۲/۲۰ - ۱۱:۱۱ 

خانه|اجتماعی

اجرای طرح رتبه‌بندی معلمان از مهر 98

وزیر آموزش و پرورش گفت: به لطف خداوند از مهر سال آینده، رتبه‌بندی معلمان اجرا می‌شود.

به گزارش افکارنیوز،

سید محمد بطحایی وزیر آموزش و پرورش درباره آخرین وضعیت لایحه رتبه‌بندی معلمان اظهار کرد: در خصوص لایحه رتبه‌بندی معلمان قولی که به بنده داده شده، این است که تا پایان امسال دردولت مطرح شود.

وی ادامه داد: امیدواریم این لایحه تا پایان امسال در دولت مطرح شود و به سرعت بتوانیم به مجلس ارسال کنیم.

بطحایی تصریح کرد: آنچه می‌توانم عرض کنم این است که دولت مصمم است تا رتبه‌بندی معلمان حتما تصویب و اجرایی شود.

وی در خصوص زمان اجرای این طرح و اینکه آیا به مهر سال 98 می‌رسد، گفت: به لطف خداوند از مهر سال آینده اجرا می‌شود.

به گزارش فارس، بر اساس جزء ۲ بند الف ماده ۶۳ قانون برنامه ششم، نظام رتبه‌‌بندی معلمان باید تدوین و اجرا شود که ردیف مستقلی برای اجرای رتبه‌بندی در بودجه سال ۹۸ با مبلغ 2 هزار میلیارد تومان پیش‌بینی شده است.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه گزارش/

همان گونه که پیش تر نیز آمد ( این جا ) ؛ به ابتکار « محمد صیدلو » مدیر کل آموزش و پرورش شهرستان های استان تهران ،  " تریبون سکوت " با حضور مجموعه عوامل اداری و مدیریتی این اداره کل امروز در تالار ولایت برگزار گردید .

مدیر کل آموزش و پرورش شهرستان های استان تهران در گفت و گو با « صدای معلم » ضمن تاکید بر نقش رسانه در ارتقای آگاهی جامعه از همه رسانه ها خواست تا به گسترش این فضاها و ارتقای نظام آموزشی کمک کنند .

وی در پاسخ به پرسش صدای معلم در مورد برگزاری تربیون سکوت برای " معلمان " اظهار کرد که پس از این تربیون برای معلمان هم نشست خواهیم داشت .

گروه اخبار/

گروه اخبار/

علی اللهیار ترکمن در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم در پاسخ به این پرسش که "‌با اتمام فرصت ثبت‌نام در طرح معلم تمام وقت چه تعداد از معلمان متقاضی شرکت در این طرح شده‌اند؟" اظهار کرد: در ماه اول و در فرصت دو هفته‌ای یعنی از 15 بهمن تا اول اسفند ماه حدود 9 هزار نفر از معلمان تقاضای خود را اعلام کرده و وارد طرح معلم تمام وقت شدند.

11 هزار معلم دیگر متقاضی ورود به طرح معلم تمام وقت

وی افزود: البته هنوز اطلاعات اسفند ماه را جمع‌بندی نکرده‌ایم اما آن گونه که به صورت غیررسمی اطلاعات کسب کردم حدود 11 هزار نفر در اسفند ماه متقاضی شرکت در طرح معلم‌ تمام‌وقت هستند اما این آمار فعلا به صورت غیررسمی است و تعداد 9 هزار نفری که به صورت قطعی عضو شده‌اند را می‌توان به عنوان آمار رسمی اعلام کرد.

معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش گفت: طبق اعلام معاونان استان‌ها استقبال از طرح معلم تمام‌ وقت خوب است.

بازهم برای عضویت در طرح معلم تمام وقت فرصت دارید

وی در پاسخ به این پرسش که "شما می‌گویید 11 هزار نفر دیگر نیز متقاضی ورود به طرح معلم تمام وقت هستند با وجود اینکه فرصت ثبت‌نام در طرح به اتمام رسیده است آیا بازهم امکان عضویت در طرح معلم تمام وقت وجود دارد؟" گفت: بله! چون افرادی که هم‌اکنون وارد طرح می‌شوند جابه‌جا شده و حق‌التدریس آنها به حقوق ثابت اضافه می‌شود بنابراین مشکلی به لحاظ زمانی نداریم و افرادی که متقاضی هستند بازهم می‌توانند ثبت‌نام کنند.

الله‌یار ترکمن خاطرنشان کرد: صرف‌نظر از بحث‌های صورت گرفته درباره طرح معلم تمام‌وقت در فضای مجازی باید گفت که این طرح کاملا به نفع فرهنگیان است و در پرداختی‌ها تاثیر خوبی دارد.

میانگین افزایش حقوق 500هزار تومان

معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش در پاسخ به این پرسش که حداقل و حداکثر افزایش حقوق برای معلمان حاضر در طرح معلم تمام وقت چقدر است، گفت: برای افرادی که عضو این طرح هستند به‌صورت متوسط یا به اصطلاح خرج در رفته حدود 470 تا 500 هزار تومان به حقوق اضافه شده است که این صرفاً ساعات حق‌التدریس آنهاست به عنوان مثال یک معلم در طول هفته 24 ساعت به صورت موظف کار می‌کند و در کنار آن 12 ساعت نیز حق‌التدریس دارد که 6 ساعت حق‌التدریس بر روی حقوق ثابت اضافه می‌شود بنابراین موضوع ارتباطی به افزایش حقوق ندارد و فقط دریافتی‌ها هدفمند‌تر و شفاف‌تر می‌شود.