گروه رسانه/

« مجید علیپور » از فرهنگیان استان گیلان به تازگی به ریاست روابط عمومی  آموزش و پرورش استان گیلان منصوب شده است .

در حکم انتصاب آقای علیپور از سوی مدیر کل آموزش و پرورش استان گیلان آمده است :

"برادر ارجمند

جناب آقای مجید علیپور شیرجوپشت

با سلام و احترام

نظر به تعهد و تجارب ارزنده جنابعالی، به موجب این ابلاغ به سمت « رئیس اداره اطلاع رسانی و روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش استان گیلان » منصوب می شوید.

امید است با استعانت از خداوند متعال و تحت توجهات حضرت ولی عصر ( عج ) و پیروی از رهنمودهای مقام معظم رهبری  و سیاست های رئیس جمهور محترم، نهایت سعی و تلاش خویش را در جهت تحقق اهداف مورد نظر فراهم سازید.

توفیق شما را در انجام این مسئولیت به منظور دستیابی به اهداف تعلیم و تربیت در راستای  سیاست های نظام جمهوری اسلامی ایران و دولت تدبیر و امید از درگاه خداوند بزرگ مسئلت دارم. "

مجید علیپور  متولد 1358 است و با 20 سال سابقه تدریس و کار اداری، دانش آموخته کارشناسی ارشد تاریخ  و در حال حاضر دانشجوی مقطع دکتری رشته تاریخ ایران دوره اسلامی است. وی دارای دهها مقاله منتشر شده در مجلات تخصصی کشور است. تدریس در دوره های ضمن خدمت فرهنگیان و دانشگاه پیام نور ، حضور و سخنرانی در همایش های ملی و استانی، داوری مقالات در نشریات دانشگاهی از جمله فعالیت های دیگری که در کارنامه وی به چشم می خورد. مجید علیپور پیش از این انتصاب، سمت معاون آموزشی اداره آموزش و پرورش منطقه رودبنه را برعهده داشت.

گفتنی است مجید فاریابی پیش از این، ریاست اداره اطلاع رسانی و روابط عمومی اداره کل  آموزش و پرورش استان گیلان را به مدت 8 ماه به عهده داشت. "

شیرزاد عبداللهی نقدی بر این رخداد نوشته است .

تهران

گیلان

در رابطه با مطالبات به حق معلمان ( کسب منزلت و معيشت از دست رفته  ) که در هفته گرامي داشت مقام ِ معلم ، همه ساله پر رنگ تر و رسانه اي تر مي شود ، کارشناسان اعتقاد دارند :  

تا ساختار آموزش و پرورش اصلاح نشود ( سهم آموزش و پرورش در توليد ناخالص داخلي افزايش نيابد ) افزايش بودجه سمي و بهمن گونه  چاره ساز نمي باشد !

در اين رابطه گفت و گوي مجازي ذيل را دنبال مي کنيم  :

1. آيا سازمان برنامه و بودجه ( دولت )  به آموزش و پرورش نگاه ويژه دارد ؟

سئوال کننده :

آيا آموزش و پرورش علاوه بر رديف بودجه سنواتي ، از صندوق توسعه ملي هم بهرمند شده است ؟

پاسخ دهنده ( 1 ) :

در تبصره 4 قسمت  " و " لايحه بودجه سال 1397 كل كشور آمده است :

به منظور تحقق اهداف مندرج در قانون برنامه برنامه ششم توسعه، به دولت اجازه داده مي شود براساس جدول زير، نسبت به برداشت از ورودي سال 1397 صندوق توسعه ملي اقدام و منابع حاصله را به رديف درآمد عمومي به شماره طبقه بندي 310705 نزد خزانه داري كل كشور واريز نمايد. اعتبارات موضوع اين بند براي صندوق توسعه ملي بازگشت از منابع محسوب مي شود. هرگونه پرداخت در غير از موارد مشخص شده از جمله حقوق و دستمزد از محل منابع اين بند ممنوع است. تبديل دلار به ريال منابع موضوع اين بند زير نظر بانك مركزي جمهوري اسلامي ايران صورت مي گيرد.

در جدول ِ شماره يک ، اجازه برداشت دولت ، از ورودي سال 1397 صندوق توسعه ملي براي يازده مورد آمده است .

جدول ِ شماره يک   اجازه برداشت دولت ، از ورودي سال 1397 صندوق توسعه ملي تا  منابع حاصله به رديف درآمد عمومي اضافه شود .

سئوال کننده :

با توجه به يازده مورد جدول فوق سهم آموزش و پرورش از اين تبصره ، کمتر از 10 % مي باشد !  

پاسخ دهنده ( 1 ) :

با نگاه به نمودار دايره اي  ِ جدول شماره يک ملاحظه مي فرمائيد که سهم هر يازده نهاد يکسان نيست .  در نمودار شماره يک آمده است : ( مبالغ بر حسب ميليون دلار مي باشد .)

نمودار شماره يک ( نمودار دايره اي ،  درصد سهم ) وزارت خانه و نهاد هاي بهره مند از برداشت دولت ، از ورودي سال 1397 صندوق توسعه ملي

سئوال کننده :

در يازده مورد جدول فوق ، چند درصد بودجه 5 هزار و 806 ميليون دلاري ( 203 هزار و 200 ميليارد ريالي ) به آموزش و پرورش تعلق گرفته است ؟ مقام آن چندم است ؟

پاسخ دهنده ( 1 ) :

با توجه به نمودار شماره يک ( نمودار دايره اي  ) مشخص مي شود که از 5 هزار 806 ميليون دلار يا 203 هزار و 200 ميليارد ريال ِ قسمت " و " تبصره 4 لايحه بودجه 1397 سهم برخي از نهاد هاي از اين تبصره  به شرح ذيل است :

34% به بهبود محيط زيست، آبخيزداري و ساماندهي پسماندهاي كل كشور تخصيص داده شده است . ( مقام اول )

22% به تقويت بنيه دفاعي اختصاص داده شده است .( مقام دوم ) ،

17%  به پاداش پايان خدمت بازنشتستگان آموزش و پرورش تخصيص داده شده است . ( در مقام سوم )

فقط  5% به طرح هاي آبياري تحت فشار، كم فشار و سامانه هاي نوين آبياري يا طرح هاي آبرساني روستايي و توسعه شبكه هاي آن اختصاص داده شده است .( مقام پنجم و ششم به صورت مشترک)

اعداد و ارقام  اين جدول و نمودار، نشان مي دهد که در بودجه سال 1397 به پاداش پايان خدمت بازنشتستگان آموزش و پرورش توجه جدي شده است .

2. ابر بودجه آموزش و پرورش ، همچون بهمن رشد مي کند !

سئوال کننده :

مي گويند با يک گل بهار نمي شود . بايد به جاي تبصره ها ، در بودجه سنواتي به آموزش و پرورش توجه جدي شود !

پاسخ دهنده ( 2 ) :

با مراجعه به جدول شماره 7 ( خلاصه بودجه دستگاه هاي اصلی و زیر مجموعه 1398 ) لايحه بودجه 1398 کل کشور اطلاعات ِ جدول شماره  دو در اين گفت و گو ، بدست مي آيد :

جدول شماره دو ، اطلاعات ِ استخراج شده از جدول شماره 7 لايحه بودجه 1398 کل کشور ( اعداد بر حسب ميليون ريال )

سئوال کننده :

آيا مي توانيد اين اعداد را با نمودار نمايش بدهيد ؟

پاسخ دهنده ( 2 ) :

براي نمايش ِ نمودار اعداد ِ جدول شماره دو  ، از نموادار ستوني استفاده مي کنيم . در نمودار  شماره دو (نمودار ستوني ) آمده است .

نمودار شماره دو ( نمودار ستوني ) بودجه آموزش و پرورش ( عملکرد سال 1396 ، مصوب سال 1397 و لايحه 1398 ) اعداد برحسب ميليون ريال

سئوال کننده :

نمودار شماره دو ( نمودار ستوني )  گوياي چه مطلبي است ؟

پاسخ دهنده ( 2 ) :

همان طور که ملاحظه مي کنيد :

1. بودجه آموزش و پرورش ، يک بودجه نجومي در ابر چالش ِ بودجه سمي ِ سنواتي مي باشد.

پيش بيني لايحه بودجه کل کشور در سال 1398 ، برابر هفده میلیون و سی و دو هزار و سیصد و سی و دو میلیارد و دویست و هفتاد میلیون

( 270/332/032/17) ریال ، تقريبأ 37 برابر بودجه آموزش و پرورش در همين لايحه 1398 مي باشد .

2. در اين بودجه نوجومي  همچون بهمن همه ساله افزايش يافته است !

بودجه مصوب 1397 نسبت به عملکرد 1396 حدود 7% افزايش داشته است .

لايحه بودجه 1398 نسبت به عملکرد 1396 حدود 37% افزايش داشته است .

سئوال کننده :

چرا مي گوييد :

بودجه آموزش و پرورش ، يک بودجه نجومي در ابر چالش ِ بودجه سمي ِ سنواتي مي باشد !

گفت و گو ادامه دارد .

منابع :

(1 ) تبصره 4 ، قسمت " و " لايحه بودجه سال 1397 كل كشور

( 2 ) جدول شماره 7 ( خلاصه بودجه دستگاه هاي اصلی و زیر مجموعه 1398 )

تهران

  در پی انتشار کلیپ رقص و شادی در چند مدرسه ، عالم و آدم را به هم ریختند و هر کدام از منظری سخن راندند .

یکی که نماینده مجلس بود به جای رسیدگی به گرانی و درد مردم از به خطر افتادن اسلام سخن راند ، دیگری از سند 2030 سخن گفت و دیگری از رواج بی بند و باری در مدارس بحث کرد و باید منتظر بود و دید کی معلوم می شود مجرم اصلی تا تربیت معلم را به ادارات و نهادهای دیگر بسپارند تا معلمانی متعهد پرورش دهند!

منتقدین محترم 

جدای از نوع موسیقی یا خواننده آن و مطالب شادی بچه ها ؛ آیا میدانید رتبه ما درافسردگی در جهان چند است؟ آیا خبر دارید کودکان ما افسرده تر از همسالان خود در بسیاری از نظامهای آموزشی جهان هستند؟
چرا می ترسید واقعیت موجود در مدارس و جامعه را بیان کنید؟
بنده در نوشته ای با عنوان « مدارس ونظام آموزشی که شادی کردن درآن ها دفع شده است.15/10/96 » در صدای معلم مواردی را عرض نمودم .
اما آنچه در پی این فیلمها و حرکات در مدارس می توان بیان داشت:
1- مدارس ما فاقد نشاط و شادی هستند و این امر نشان داد که نظام آموزشی ما ملال آور و بدون تحرک بوده و متناسب با افکار و سن دانش آموزان و همگام با خواسته ها و روحیات بچه ها برنامه ریزی نمی کند و مدرسه برای بچه ها محلی نامیمون می باشد جایی که دانش آموز ابتدایی دعا می کرد که خدایا به جای ویران شدن خانه های مردم در سیل کاش مدارس ما ویران می شد. از کوتاهی خودتان سخن بگویید و اینکه چهل سال در سفره انقلاب و در مسندهای مختلف بوده اید ولی باز هم نابه سامانی را به زمین دشمن و مدرسه و فرهنگ می اندازید

با روشهای آموزشی 50 سال پیش نمی شود آموزشی موفق داشت .

2- امور تربیتی که نهاد عهده دار امور فوق برنامه و معنوی است همچنان در دهه اول انقلاب جا مانده است و همزمان با تغییرات موجود حرکت نکرده است. جای خالی فعالیتهای چون موسیقی ، هنرهای نمایشی ، کارگاه های خلاقانه و... درمدارس خالیست و صرف برگزاری مسابقات احکام و قرآن و... نمی توان به استعداد دانش آموزان پاسخ داد. امروز مرزهای جغرافیایی وجود ندارد و دردنیای بدون مرز باید همه سلایق ارزشمند تصور شوند و برای بروز و ظهور استعدادها گامهای موثری برداشته شود.
چنانکه برای عزاداری ها در مدارس برنامه داریم آیا برای میلادها و اعیاد نیز نقشه راهی برای شاد بودن داشته ایم .

3- شور و نشاط لازمه کودکی و جوانیست ، و اگر دختران میهنمان با آهنگ خواننده ای زیر زمینی احساس شادمانی می کنند بی شک مسیر اشتباه است ؛ اشتباه متولیان نظام آموزشی است نه معلم و مدیر و دانش آموز.
شادی جوهره دختران است و لحظاتی خوش بودن نمی بایست چنین تنش زا می بود و نماینده مجلس به خود حق نمی داد که وارد چالشی کردن مسئله بشود.
آیا بهتر نبود به جای پرداختن به مسائل مهم تر این کلیپ ها را دست آویز خود قرار نمی دادید، اگر شما دلسوزید در این گیر و دار گرفتاری مردم به بدبختی و فلاکت آنها فکری بکنید که درسرزمینی پر از ثروت درعین فقر زندگی می کنند و فرزندان شما در آمریکا در کنسرتهای مختلط روزگار به خوشی می رانند.
فرزندانی که مادر و پدر خود را همیشه افسرده می بینند آیا عقده های خود را خارج از مدرسه می توانند خالی کنند؟

مسئولان عزیز و دلسوزان جامعه اسلامی:
-چرا از کودکان کار در مدارس سخن نمی رانید و از دغدغه آنان سخن نمی گویید ؟

چرا آموزش و پرورش رایگان شعاری تهی بوده که مستضعفان و تهیدستان را می رنجاند ؟
-چرا از آموزه های دینی فقط جهنم را برایمان یاد آوری می کنید ؟ آیا اسلام فقط در جهنم و بهشت خلاصه می شود ؟ آیا کشورهای عربی همگی جهنمی اند؟ آیا نظام آموزشی آنها هم شاد بودن را برنمی تابد؟
-چرا از اعتیاد در جامعه و مدارس سخن نمی رانید، از سن پایین اعتیاد و.... حرف نمی زنید و از نابودی نسل آینده ساز در هراس نیستید؟
-چرا از سیاست زدگی آموزش و پرورش و دروغ های مدیران آن سخنی به میان نمی آورید ؟ از حق و حقوق معلم سخن نمی گویید و از مطالبات و معوقات و پاداش پایان خدمت دم نمی زنید اما یک شادی لحظه ای شده است بلای جانتان.
-چرا از مدارس چندگانه ( تیزهوشان، نمونه، هیت امنایی ، دولتی ، غیرانتفاعی  ) که فرزندان مردم را مضطرب ، پراسترس و عصبی بار آورده حرفی نمی زنید ؟
-از اختلاس ثروت مردم ، از خاوری و زنجانی سخن نمی گویید و از صندوق ذخیره فرهنگیان که برباد فنا رفت سخن نمی رانید و حقمان را از اختلاسگران نمی ستانید ؟
- راستی فرزندانتان در آمریکا و انگلیس و... با نامحرمان دست می دهند و کشف حجاب می کنند شما ناراحت نمی شوید؟ آیا برخودتان نفرین نمی کنید که فرزندانی به دوراز اعتقادات مذهبی به بار آورده اید؟
- برنامه ریزی آموزشی و پرورشی را برای مدارس چه کسانی ترسیم می کنند ؟ آیا دانش آموخته دانشگاهند ؟
در چنین بستری بر آموزش و پرورش خود بگریید نه رقص کودکانتان !
توجه به خواسته نسل جوان و تازه وظیفه همه مسئولین است تا بستر فعالیت سالم توام باشادابی را فراهم سازند نه اینکه به خاطر کج اندیشی و کوتاه بینی با عزل چند مدیر مدرسه عرض اندام کنند.

معلمان و مدیران ما صدها بار معتقدتر و متشرع تر از واعظان و.... ما هستند چرا که با هرناملایمتی در این 40 سال کنار آمده اند و به خاطر رضای خدا حقی از کودکی ضایع ننموده اند و اگر مانع برخی شادی ها نشدند می دانستند که این شادی لحظه ای است و چون به جامعه و خانه برگردند افسرده اند. چرا از سیاست زدگی آموزش و پرورش و دروغ های مدیران آن سخنی به میان نمی آورید ؟ از حق و حقوق معلم سخن نمی گویید و از مطالبات و معوقات و پاداش پایان خدمت دم نمی زنید اما یک شادی لحظه ای شده است بلای جانتان !

نمایندگان محترم مجلس ووزیر آموزش و پرورش  !

خوشحال باشید که فرزندان این سرزمین شادند و شادی می خواهند و اگر نوع نگاهشان و شادی شان مناسب با عرف جامعه نبود ، وظیفه شماست که بستر مناسب فراهم کنید .

از کوتاهی خودتان سخن بگویید و اینکه چهل سال در سفره انقلاب و در مسندهای مختلف بوده اید ولی باز هم نابه سامانی را به زمین دشمن و مدرسه و فرهنگ می اندازید.
شادی ارمغانی از خداوند و نعمتی بهشتی است ، بهشت زمین را شما بسازید.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

متن زیر به بهانه سخنرانی دکتر نعمت الله فاضلی در جلسه تودیع دکتر مهرمحمدی درباره وضعیت دانشگاهها نوشته شده است .ضمن ادای احترام به این دو بزرگوار، لازم به ذکر است که از اسامی ایشان فقط به عنوان نمادی از جامعه شناسان و محققین و کارشناسان آموزشی استفاده شده است.

مقایسه انجام شده در متن بین نظام آموزشی کشور ما با نظام های آموزشی کشورهای پیشرفته بر پایه اطلاعاتی است که در طی یکسال تحصیل فرزندانم در مقطع ابتدایی و دبیرستان در یکی از این مدارس کسب کرده ام.

" باهم فریاد بزنیم "

آقای دکتر فاضلی!

سخنان انتقادی و فریادهای پر از خشم شما را در مراسم تودیع دکتر مهرمحمدی شنیدم.

سخنان صادقانه و حساسیت شما درباره وضعیت بحرانی دانشگاه ها ستودنی است.

به نظر شما در بقیه گروههای شغلی در جامعه ما از بابت صداقت و اخلاق و منش و فرهنگ شرایط ما چگونه است؟ ما از روزی دورو و ریاکار شدیم که جلوی در مدرسه به خاطر رنگ جورابمان توبیخ شدیم نه به خاطر همکاری نکردن در یک برنامه گروهی

به عنوان مثال ،آیا نظام ارزشیابی و ارتقا در سایر ارگانها و سازمانها نسبت به دانشگاههای ما شرایط بهتری دارند؟

معلمین ما، کارمندان ما، پزشکان ما، مهندسین ما، هنرمندان و ورزشکاران ما ، صنعتکاران و اهل فرهنگ ما و سیاستمداران و نمایندگان ما و...... با چه سازوکاری در نهادها و سازمانهای خود ارزشیابی می شوند و به درجه های بالاتر می رسند؟ بگذریم از بسیاری از مشاغل که هیچ سازو کار ارزشیابی هم برای آنها وجود ندارد . وضعیت کل جامعه ما از بابت فرهنگ و منش و اخلاق وصداقت چگونه است؟"

آقای دکتر فاضلی می دانید وجه مشترک همه این اقشاری که برشمردم چیست؟

ما همگی تربیت یافته همان سیستم آموزش و پرورشی هستیم که شما درمراسم تودیع یکی از چهره های شاخصش شرکت کرده اید و فریاد برآورده اید.

ما و نسل بعد ازما جزو همان نسلی هستیم که عجله داشتیم پله های ترقی را سریع طی کنیم.به ما آموزش داده نشد که :

" آسانسوری برای موفقیت وجود ندارد و باید پله های پیشرفت را یکی یکی طی کنیم" (این جمله شعار دانش آموزان یک مدرسه ابتدایی در یکی از کشورهای پیشرفته بود که کل سال تحصیلی همه فعالیتهای دانش آموزان را دربرگرفته بود).ما و نسل بعد از ما کار گروهی بلد نیستیم.ما و نسل بعد از ما در تب و تاب رقابت و پیشرفت نتوانستیم چشمهایمان را باز کنیم و دنیای اطرافمان، انسانهای کنارمان و طبیعت دور و برمان را ببینیم . در بین نسل ما و بعد از ما دروغ و بی صداقتی و دزدی در هر گروه شغلی که جست و جو کنید زیاد است.

ولی شما جامعه شناس ها کجا بودید زمانی که برنامه ریزان آموزشی و نویسندگان و طراحان کتب درسی در حق ما و کودکی ما خیانت کردند تا فریاد بزنید؟

دو سه سال تحصیل هم نسلان من که در دوران جنگ گذشت بهترین سالهای کودکی ما بود . چون می توانستیم در میان پناهگاه های مدرسه با دوستانمان بدویم و بازی کنیم .

هنوز مدارس به انواع و اسامی مختلف طبقه بندی نشده بودند.

ما هنوز در مدارس تیزهوشان و نمونه و مذهبی و قرآنی و  شاهد و بسیج و غیر انتفاعی و دولتی و... در جزیره های جدا از هم اسکان داده نشده بودیم و هنوز ساکنین این جزایر با حسرت یا نفرت به هم نگاه نمی کردند. هنوز تست هوش و آزمون تیزهوشان و انواع آزمونها و مصاحبه های ورودی مدارس مختلف متولد نشده بود. هنوز کتابهای کمکی ابداع نشده بودند که بعد از ظهرهای ما را در خانه خاکستری کنند. هنوز می توانستیم بعد ازظهرها با دوستانمان در کوچه بازی  کنیم . هنوز کلاسهای زبان و کامپیوتر و چرتکه و هزار کوفت و زهرمار دیگر فراگیرنشده بود .

ما از روزی دروغگو شدیم که تمام استعداد و انرژی مان صرف تکالیف مدرسه شد . ما از روزی بداخلاق شدیم که کتابهای تست و درسهای سنگین مدرسه بهترین روزهای کودکی و نوجوانی ما را سیاه کرد .

 ما از روزی دورو و ریاکار شدیم که جلوی در مدرسه به خاطر رنگ جورابمان توبیخ شدیم نه به خاطر همکاری نکردن در یک برنامه گروهی .

ما کودک بودیم و ناچار به تحمل  ولی شما جامعه شناسها چرا هیچ نگفتید؟ چه انتظاری از هم نسلان من دارید که صبر داشته باشیم و برای پیشرفت تک بعدی و تک نفره عجله نکنیم وقتی ایستادن در صف و کمک به هم نوع و کارگروهی را در کودکی به ما یاد ندادند و به جای آن رقابت و تست زدن و حذف رقیبانمان را به ما یاد دادند.

ما ثمره ی همان نظام آموزشی هستیم که اعقاب دکتر مهرمحمدی طراح آن هستند.

 امیدوارم امثال ایشان این امید را پیدا نکرده باشند که با نظام جدید و سند تحول بنیادین که در تدوینش دست داشته اند شرایط بهتر خواهد شد.تحولی که سندش را همان افراد قبلی با همان اطلاعات بروز نشده قبلی نوشته اند طنز تلخی بیش نیست . مهارتهای زندگی و سواد رسانه و کارآفرینی را با اضافه کردن چند عنوان کتاب به بدبختی های دانش آموزان نمی توان به کودکان و نوجوانان یاد داد. دانش آموزانی که در انبوه تکالیف و انتظارات غیر معقول معلمین بیش از ده عنوان کتاب و درس و تست گرفتارند با چه انرژی و امیدی به کار آفرینی و سوادرسانه بیندیشند؟

مگر برای نویسندگان و طراحان نظام آموزشی و شما جامعه شناسان کارسختی بود که تحقیق کنید و ببینید که در کشورهای با نظام آموزشی پیشرفته  تعداد دروس و محتوای درسی به خصوص در مدارس ابتدایی به چه شکل هست؟ ما همگی تربیت یافته همان سیستم آموزش و پرورشی هستیم که شما درمراسم تودیع یکی از چهره های شاخصش شرکت کرده اید و فریاد برآورده اید

به عنوان معلم بیش از ده سال در مقطع دبیرستان درس پایه تدریس کرده ام ...

باور کنید بسیار طاقت فرساست آموزش پدیده فوتوالکتریک و فیزیک هسته ای به دانش آموزانی که حوصله جمع و تفریق را هم ندارند . درباره دانش آموزان مدارس شمال شهر تهران صحبت نمی کنم . از میلیون ها دانش آموز معمولی در شهرها و روستاهای محروم دور و نزدیک کشور صحبت می کنم که هر هفته از بهترین هفته های زندگی شان را باید صرف انجام تکالیف سنگین آموزشی و پرورشی و برآورده کردن انتظارات بیش از پانزده معلم و معاون متفاوت علاوه بر انبوه انتظارات خانواده و جامعه کنند.

نمی دانید چقدرسخت است یاد دادن معادله موج به دانش آموزی که نمی داند یا دیگر برایش حتی سلامت جسمش اهمیتی ندارد وقتی سلامت روح و شخصیتش را در این نظام آموزشی ناکارآمد امثال من معلم نابود کرده ایم و دلخوشیم که داریم طبق سرفصلهای پیشرفته ترین کشورهای دنیا تدریس می کنیم.

به قدری سرفصلها و عناوین دروس و نحوه ارائه ی حتی همان دروس مشترک با ایران، با کشور ما متفاوت است که اسمی به جز خیانتکار و دروغگو نمی توانم بر روی هر کسی که در تدوین کتب درسی و برنامه ریزی آموزشی و عناوین دروس در کشور ما دارد بگذارم.همان ها که مدعی اند نظام جدید آموزشی و کتب درسی جدید با تحقیق بر روی نظام آموزشی کشورهای موفق در آموزش و پرورش تدوین شده است.

مطمئنا تحقیق در این باره در طول این سالها نه برای نویسندگان کتب درسی نه شما جامعه شناسان کار سختی نبوده ؛ چطور صبر کردید؟!

چطور کاری نکردید تا هزینه های هنگفتی که می توانست برای تجهیز مدارس و برای ساختن محیط سالم و شاد در مدارس صرف شود برای تدوین کتب تهوع آور فعلی و نظام ضعیف آموزشی صرف شود که بعد از ماهها کلنجار رفتن با بنگاههای اقتصادی حتی نتوانست  لکه ننگ آزمون تیزهوشان را از دامن خود پاک کند آن هم در زمانی که نخبه پروری در خفیف ترین اشکال آن هم در مدارس کشورهای پیشرفته وجود ندارد. نه در حد تقسیم دانش آموزان به خوبها!! و بدها !! یا زرنگها و ضعیفها در تابلوهای مدارس و نه حتی در حد مقایسه کودکان و نوجوانان با بقیه در کارنامه هایی که فقط اولیا مشاهده اش می کنند.

چه برسد به اینکه مدارس عکسهای چند متری دانش آموزان موفق در کنکور و آزمونها را ماهها از در و دیوار مدرسه ها و شهرها آویزان کنند. شما جامعه شناسان کجا بودید وقتی که سیستم آموزشی و صدا وسیمای ما در کنار دلالان آموزشی تنها راه خوشبختی و انسان خوب شدن را موفقیت در آزمونها و کنکورهای بنگاههای مالی تبلیغ کردند؟

مگر برنامه ریزان آموزشی ، امثال دکتر مهرمحمدی و نویسندگان کتب آموزشی و جامعه شناسان نمی دانستند در کشورهای با آموزش و پرورش موفق تقریبا چیزی به عنوان کتاب درسی وجود ندارد؟ و در مدارسی هم که کتاب درسی وجود دارد با چه روشهای هوشمندانه ای کتابها را به عنوان سرمایه های با ارزش استفاده و نگهداری می کنند؟

مگر سخت بود که تحقیق کنند عناوین درسی در مقطع ابتدایی و دبیرستان چقدر با کشور ما متفاوت است و این تفاوت چه نتایج معجزه آسایی برای آنها و چه نتایج ویران کننده ای برای ما دارد؟

مگر نمی شد تحقیق کرد که در نظام های  آموزشی موفق معلم با دانش آموز مسابقه نمی دهد...

معما طرح نمی کند و فقط در حدی که آموزش داده تکلیف می دهد و آزمون می گیرد.

مگر چقدر دشوار بود که فقط در روز ارائه نتیجه یکسال کار دانش آموزان یک مدرسه ابتدایی در یک کشور با آموزش و پرورش پیشرفته حضور پیدا کنید و ببینید چه سطحی از شادی ، کار گروهی ، اعتماد بنفس ، تحرک بدنی ، اطلاعات عمومی و صداقت را دانش آموزان در این مدارس بدون هیچ فشاری و استرسی با روحیه خوب و در کلاسهای ورزش و موسیقی و هنر و ریاضی و علوم در کنار هم فراگرفته اند.

کودکان و نوجوانان از نژادها ،مذاهب و طرز فکرهای مختلف توانسته اند از طریق مدرسه در کنارهم آموزش ببینند و تفاوتهای هم را بپذیرند و کارگروهی  و روش زندگی و مطالب علمی یاد بگیرند.

مگر چقدر دشوار بود که تحقیق کنید که نظام های آموزشی پیشرفته در درجه اول بر دانش و اخلاق و علوم تربیتی به روز شده متکی ست...نه فقط منابع مالی..

آقای دکتر !

بیایید باهم فریادهای مان را برسر سیاستگذاران، مولفان و مجریان آموزشی ی  بکشیم که واقعیت ها را نمی بینند و نمی خواهند شائبه همکاری با موسسات مالی آموزشی را با عملکرد درست برطرف کنند  .

بیایید فریادهایمان را بر سر خانواده هایی بکشیم که هماهنگ با سیستم بیمار آموزشی، کودکی و نوجوانی فرزندانشان را تباه می کنند .

بپذیریم که " مشکل جمعی را نمی شود با حرکت فردی حل کرد " .

بیایید کاری موثرتر از فریاد انجام دهیم.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

گروه اخبار/

در پی مواضع اخیر سیدمحمد بطحایی  به ویژه در مورد کلیپ های منتشر شده ، انجمن حمایت از حقوق کودکان در نامه ای به وزیر آموزش و پرورش به این اظهارات واکنش نشان داد .

گروه دانش آموزی/

« سیدمحمد بطحایی » وزیر آموزش و پرورش امروز و در آیین گرامی داشت بیستمین سالگرد تأسیس سازمان دانش‌آموزی در سخنانی از سازمان‌ها، شهرداری‌ها و ارگان ها انتقاد کرده و گفته است :

" سازمان‌ها، شهرداری‌ها و ارگان ها امکانات را برای خودشان نگه داشته اند و باید درب سالن‌های ورزشی و اردوگاه‌هایشان  باز شود تا مربیان از این امکانات برای جامعه پذیری دانش آموزان استفاده کنند. "

این سخنان در حالی بیان می شود که وزارت آموزش و پرورش خود دارای اردوگاه ها و مراکز تفریحی متعددی در سراسر کشور است .

« صدای معلم » هفته معلم سال جاری گزارشی  از اردوگاه میرزاکوچک خان جنگلی رامسر  منتشر کرد . ( این جا )

در این گزارش آمده است :

" این مجتمع وابسته به وزارت آموزش و پرورش با مساحتی بالغ بر 45 هکتار در 5 کیلومتری غرب شهرستان رامسر واقع گردیده است .

به گفته مسئولان وزارت آموزش و پرورش این اردوگاه همزمان قابلیت پذیرش 800 نفر را دارد.

 برخلاف آن چه در سایت ها و  برخی پایگاه های خبری در مورد این اردوگاه منتشر کرده اند اما با کمی اقامت متوجه می شوید که در این جا نیز همانند سایر مکان ها و مراکز تفریحی و اقامتی وزارت آموزش و پرورش ناکارآمدی و سوء مدیریت به حد وفور مشاهده می شود .... "

پیش تر این رسانه گزارشی از مجتمع کلک چال وابسته به اردوگاه منظریه ( شهید باهنر تهران ) منتشر کرد . ( این جا ) منتشر کرد .

شاید بهتر باشد وزیر آموزش و پرورش قبل از این گونه سخنان و استمداد از دیگران نگاهی به وضعیت مدیریت و مدیران خود داشته باشد .

یزد